மன் கீ பாத்

எனதருமை நாட்டுமக்களே, வணக்கம்.  நீண்டதொரு இடைவெளிக்குப் பிறகு, மீண்டும் ஒருமுறை உங்கள் அனைவரிடையேயும் மனதின் குரல், மக்களின் குரல், மகேசர்களான உங்கள் அனைவரின் குரல் என்ற இனிய தொடரை நாம் இப்போது ஆரம்பிக்க இருக்கிறோம்.  தேர்தல் பரபரப்பில் மிகவும் ஈடுபட்டு இருந்தேன், ஆனாலும் மனதின் குரல் அளித்த மகிழ்ச்சி இருக்கிறதே, அது கிடைக்கவில்லை.  ஏதோ ஒன்று குறைந்தது போல உணர்ந்தேன்.  நம்மவர்களோடு சேர்ந்தமர்ந்து, இனிமையான சூழலில், 130 கோடி நாட்டுமக்களின் குடும்ப உறவுகளில் ஒருவனாக, பல விஷயங்களைக் கேட்க முடிந்தது, சில வேளைகளில் நம்முடைய விஷயங்களே கூட, நம்மவர்களுக்கு உத்வேகம் அளிக்க கூடியதாக அமைந்தது.  இந்த இடைப்பட்ட காலகட்டம் எப்படி கழிந்திருக்கும் என்பதை நீங்களே கற்பனை செய்து கொள்ளலாம்.  ஞாயிற்றுக் கிழமை, மாதத்தின் கடைசி ஞாயிற்றுக் கிழமை, காலை 11 மணி என்றவுடன், அட, ஏதோ ஒன்று விடுபட்டுப் போய் விட்டதே என்ற உணர்வு எனக்கு மேலோங்கும், உங்களுக்கும் அப்படித் தானே!!  கண்டிப்பாக நீங்களும் அப்படித் தான் உணர்ந்திருப்பீர்கள்!!   இது உயிரும் உணர்வும் கலந்த பரிமாற்றம் என்றே நான் கருதுகிறேன்.  இந்த நிகழ்ச்சியில் உயிர்ப்பு உண்டு; அவரவர் மனதில் இது தங்களுடைய நிகழ்ச்சி என்ற உணர்வு உண்டு, அவர்கள் மனதிலே ஒரு பிடிப்பு உண்டு, மனங்களில் பந்தம் உண்டு; இவை அனைத்தின் காரணமாகவும், இடைநடுவே கடந்த காலத்தை சற்றுக் கடினமான காலமாக நான் உணர்ந்தேன்.  ஒவ்வொரு கணமும் நான் எதையோ இழந்தது போல இருந்தது.  ஒரு வெறுமை சூழ்ந்தது.  தேர்தல் முடிந்தவுடனேயே உங்களிடையே வந்து விட வேண்டும் என்ற முடிவுக்கு நான் வந்தேன்.  ஆனால் அப்போது என்ன தோன்றியது என்றால் – இல்லை இல்லை, அது ஞாயிற்றுக் கிழமை நிகழ்ச்சியாகவே இருக்க வேண்டும் என்று கருதினேன்.  ஆனால் இந்த ஞாயிற்றுக் கிழமை எப்போது வரும் என்று ஆவலோடு காத்திருந்தேன்.  ஒருவழியாக அந்த நாளும் இன்று வந்தே விட்டது.  ஒரு குடும்பச்சூழலில் மனதின் குரலில் சின்னச் சின்ன, இலகுவான, சமூகம், வாழ்க்கை ஆகியவற்றில் மாற்றமேற்படுத்தும் காரணிகளாக ஆகும் விஷயங்களை, ஒரு புதிய உணர்விற்கு உயிர் கொடுக்கும் வகையில், புதிய இந்தியாவின் உணர்விற்கு ஆற்றல் அளிக்கும் வகையில், இந்தத் தொடர் முன்னெடுத்துச் செல்லட்டும்.

     ஏராளமான செய்திகள் கடந்த சில மாதங்களில் வந்திருக்கின்றன; மனதின் குரலின் இழப்பைத் தாங்கள் உணர்வதாக அவற்றில் மக்கள் பகிர்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள்.  இவற்றையெல்லாம் நான் படிக்கும் போதும், கேட்கும் போதும் எனக்கு நன்றாக இருக்கிறது.  என் சொந்தங்கள் என்ற உறவு மணக்கிறது.  நான் என்பதிலிருந்து நாம் என்பதை நோக்கிய பயணம் இது என்று சில வேளைகளில் எனக்குப்படுகிறது.  என்னைப் பொறுத்த மட்டில் உங்களுடனான என்னுடைய இந்த மௌனமான பரிமாற்றம் ஒரு வகையில் என்னுடைய ஆன்மீகப் பயண அனுபவத்தின் ஒரு அங்கமாகவும் இருந்துள்ளது.  தேர்தல் பரபரப்புக்கு இடையே ஏன் நான் கேதார்நாத் பயணித்தேன் என்று பலர் என்னிடம் வினா எழுப்பியிருக்கிறார்கள்.  உங்களுக்கு உரிமை இருக்கிறது, தெரிந்து கொள்ளும் ஆர்வம் இருக்கிறது என்பதையெல்லாம் நான் புரிந்து கொள்கிறேன்; அதே வேளையில் இது தொடர்பான என்னுடைய உணர்வுகளை உங்களோடு பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டும் என்று நானும் விரும்புகிறேன்.  ஆனால் நான் அந்த திசையில் பயணிக்கத் தொடங்கினேன் என்றால், மனதின் குரலின் போக்கே மாறிப் போகலாம். ஆகையால் தேர்தல் காலப் பரபரப்பு, வெற்றி தோல்வி பற்றிய அனுமானங்கள், வாக்களிப்பு இன்னும் தொடர்ந்த வேளையில் நான் கிளம்பி விட்டேன்.  பலர் இதில் அரசியல் உட்பொருள் இருப்பதாக கருதுகிறார்கள்.  என்னைப் பொறுத்த மட்டில், என்னை நான் சந்திக்க ஒரு சந்தர்ப்பமாகவே அதைக் கருதுகிறேன்.  ஒருவகையில் என்னையே நான் சந்திக்கச் சென்றேன் என்று கொள்ளலாம்.  மேலும் விஷயங்களை நான் இன்று கூறப் போவதில்லை; ஆனால் ஒரு விஷயத்தைக் கண்டிப்பாகச் சொல்லுவேன்….. மனதின் குரலுக்கு இடையே ஏற்பட்ட ஒரு சிறிய இடைவெளி காரணமாக உண்டான வெறுமையை, சற்றே நிரப்பிக் கொள்ளும் ஒரு சந்தர்ப்பத்தை கேதார் பள்ளத்தாக்கும், தனிமை நிறைந்த குகையும் எனக்குக் கண்டிப்பாகக் கொடுத்தன.  மற்றபடி உங்கள் மனதில் தோன்றியிருக்கும் ஆர்வத்தைப் பற்றியும் ஒரு சமயம் விவாதிப்போம் என்று நினைக்கிறேன்.  எப்போது செய்வேன் என்று என்னால் கூற முடியவில்லை, ஆனால் கண்டிப்பாகச் செய்வேன், ஏனென்றால் தெரிந்து கொள்ள விரும்புவது உங்கள் உரிமை, தெரிவிப்பது என் கடமை.  கேதார் விஷயம் பற்றித் தெரிந்து கொள்ள மக்கள் விருப்பம் தெரிவித்திருப்பது போலவே, ஆக்கப்பூர்வமான விஷயங்களுக்கு வலுசேர்க்க நீங்கள் மேற்கொள்ளும் முயற்சியை, உங்கள் சொற்களில் நான் தொடர்ந்து உணர்ந்து வருகிறேன்.  மனதின் குரலுக்கு வரும் கடிதங்களில் காணப்படும் உள்ளீடுகள், வாடிக்கையான அரசு அலுவல்களிலிருந்து முற்றிலும் வித்தியாசமானவையாக காணப்படுகின்றன.  ஒரு வகையில் உங்களின் கடிதங்கள் எனக்குச் சில வேளைகளில் உத்வேகம் அளிப்பவையாக அமைகின்றன, சில வேளைகளில் சக்திக்கான காரணியாகவும் அமைகின்றன.  சில வேளைகளில் என் எண்ண ஓட்டங்களின் இடையே இருக்கும் மடையைத் திறப்பவையாகவும் உங்கள் சொற்கள் இருக்கின்றன.  மக்கள், நாடு, சமுதாயம் ஆகியவை எதிர்நோக்கும் சவால்களை முன்வைப்பதோடு, அவற்றுக்கான தீர்வுகளையும் அவையே அளித்தும் விடுகின்றன.  இந்தக் கடிதங்கள் மக்களின் பிரச்சனைகளை விவரிக்கும் அதே வேளையில், அவற்றுக்கான தீர்வுகள், சிலபல ஆலோசனைகள், ஏதாவது ஒரு கற்பனை ஆகியவற்றை நேரடியாகவோ மறைமுகமாகவோ வெளிப்படுத்தி விடுகின்றன.  ஒருவர் தூய்மை தொடர்பாக எழுதும் போது அவர் தூய்மையின்மைக்கு எதிராகத் தன் கோவத்தை வெளிப்படுத்தும் அதே வேளையில், தூய்மை ஏற்படுத்தும் முயற்சிகளுக்கு ஒத்துழைப்பும் அளிக்கிறார்.   ஒருவர் சுற்றுச்சூழல் பற்றி விவாதிக்கிறார் என்றால், அதில் அவருடைய வேதனை பிரதிபலிக்கிறது; ஆனால் அதோடு கூடவே, அவர் தான் மேற்கொண்ட முயற்சிகள் பற்றியும் தெரிவிக்கிறார், அவரது மனதில் உதித்த எண்ணங்களையும் அவர் வர்ணிக்கிறார்.  அதாவது ஒருவகையில் பிரச்சனைகளுக்கான தீர்வு ஒட்டுமொத்த சமூகத்தையும் உள்ளடக்கும் வகையில் எப்படி இருக்க முடியும் என்பது தொடர்பான ஒரு காட்சி அவரது சொற்களில் பளிச்சிடும்.  மனதின் குரல் நாடு மற்றும் சமூகத்திற்கு ஒரு கண்ணாடி போலச் செயல்படுகிறது.  நாட்டுமக்களின் ஆழ்மனங்களில் இருக்கும் உறுதி, ஆற்றல், திறன் ஆகியவற்றில் எந்தக் குறைவும் இல்லை என்பதை இது காட்டுகிறது. அந்த பலங்களையும், திறன்களையும் ஒருங்கிணைப்பதும், அவற்றுக்கான சந்தர்ப்பங்களை ஏற்படுத்துவதும், ஆக்கப்பூர்வமான முயற்சிகளில் ஈடுபடுத்துவதும் தான் தேவை.  நாட்டின் முன்னேற்றத்தில் 130 கோடி நாட்டு மக்களும் வலுவாகவும், ஆக்கப்பூர்வமாகவும் இணைந்து கொள்ள விரும்புகிறார்கள் என்பதையும் மனதின் குரல் நமக்குத் தெரிவிக்கிறது.  நான் ஒரு விஷயத்தைக் கண்டிப்பாக கூறுவேன்……. மனதின் குரலுக்கு எனக்கு ஏகப்பட்ட கடிதங்கள் வருகின்றன, ஏராளமான தொலைபேசி அழைப்புகள் வருகின்றன, நிறைய செய்திகள் வருகின்றன, ஆனால் குற்றச்சாட்டுக்கள் குறைவாகவே இருக்கின்றன; கடந்த 5 ஆண்டுகளில் எனக்கு இது தேவை, எனக்கு அது கிடைக்கவில்லை என்று தனிப்பட்ட வகையிலான கடிதங்கள் ஏதும் என் கவனத்திற்கு வரவில்லை.  ஒருவர் நாட்டின் பிரதமருக்கு கடிதம் எழுதுகிறார், ஆனால் அவர் தனக்காக எந்த ஒரு விண்ணப்பத்தையும் முன்வைக்கவில்லை என்ற ஒரு நிலையை நீங்கள் கற்பனை செய்து பாருங்களேன்…… தேசத்தின் இப்படிப்பட்ட கோடிக்கணக்கான மக்களின் உணர்வுகள் எத்தனை உன்னதமானதாக இருக்கும்!!  நான் இந்த விஷயங்களை எல்லாம் ஆய்வு செய்யும் போது, எனக்கு எத்தனை ஆனந்தம் ஏற்படுகிறது, என்னுள் எத்தனை உற்சாகம் பிறக்கிறது என்பதை உங்கள் கற்பனைக்கே விட்டு விடுகிறேன்.  நீங்களே என்னை இயக்குகிறீர்கள், நீங்களே என்னை துரிதமாக இயங்கச் செய்கிறீர்கள், ஒவ்வொரு கணமும் எனக்குள் உயிர்ப்பினை நீங்கள் தான் ஊட்டிக் கொண்டிருக்கிறீர்கள் என்பதை உங்களால் கற்பனை செய்து பார்க்க முடியாது…. இந்த உறவு இல்லாமல் தான் நான் தவிப்பில் காத்திருந்தேன்.  இன்று என் மனம் சந்தோஷங்களால் இட்டு நிரப்பப்பட்டு இருக்கிறது.  நாம் 3-4 மாதங்கள் கழித்து சந்திக்கலாம் என்று நான் கூறிய போது, அதிலும் கூட சில அரசியல் தொனியைக் கண்டதோடு, அட, மோதிஜிக்கு எத்தனை நம்பிக்கை பாருங்கள் என்றார்கள்.  நம்பிக்கை மோதியுடையது கிடையாது – இந்த நம்பிக்கை, உங்கள் நம்பிக்கையின் அடிப்படையில் அமைந்தது.  நீங்கள் தான் நம்பிக்கையின் ஊற்றாக விளங்கினீர்கள், இதன் காரணமாகத் தான் இயல்பான வகையிலே, சில மாதங்கள் கழித்து நான் உங்களை வந்து சந்திக்கிறேன் என்று எனது கடைசி மனதின் குரலில் நான் கூறியிருந்தேன்.  உள்ளபடியே நானாக வரவில்லை – நீங்கள் தான் என்னைக் கொண்டு வந்தீர்கள், நீங்களே என்னை அமர வைத்தீர்கள், நீங்களே மீண்டும் ஒருமுறை உரையாடும் சந்தர்ப்பத்தை எனக்கு அளித்திருக்கிறீர்கள்.  இந்த உணர்வு உள்ளத்தில் பொங்க, உவகையோடு நாம் மனதின் குரல் தொடரை முன்னெடுத்துச் செல்வோம், வாருங்கள்!!

     நாட்டில் அவசரநிலை பிறப்பிக்கப்பட்ட வேளையில், அதற்கு எதிரான போராட்டங்கள் அரசியல் வரையறைகளுக்கோ, அரசியல் தலைவர்களோடு மட்டுமோ நின்று விடவில்லை; சிறைக் கம்பிகளுக்கு இடையேயும் இது சிறைப்பட்டு விடவில்லை.  ஒவ்வொரு குடிமகன் மனதிலும் கோபம் கொப்பளித்துக் கொண்டிருந்தது.  தொலைக்கடிக்கப்பட்ட ஜனநாயகத்துக்காக ஒரு துடிப்பு இருந்தது.  ஒவ்வொரு நாளும் வேளை தவறாது உணவு உண்ணுகிறோம் என்ற நிலையில் பசி என்றால் என்ன என்று தெரிய வராது.  இதைப் போலவே வழக்கமான வாழ்க்கையில் ஜனநாயகம் அளிக்கும் உரிமைகள், அது அளிக்கும் ஆனந்தம் பற்றி எப்போது தெரிய வரும் என்றால், ஒருவர் நமது ஜனநாயக உரிமைகளைப் பறிக்கும் போது தான்.  அவசரநிலை பிறப்பிக்கப்பட்ட காலத்தில், நாடு முழுவதிலும் இருந்த ஒவ்வொரு குடிமகனும், தன்னுடைய ஏதோ ஒன்று பறிக்கப்பட்டதாகவே உணர்ந்தான்.  அதை அவன் வாழ்க்கையில் பயன்படுத்தியே இல்லாத நிலையிலும், பறிக்கப்பட்ட அந்த ஒன்று ஏற்படுத்திய வலி, அவனது இதயத்தைத் தைத்தது.  இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் சில முறைகளை ஏற்படுத்தியிருப்பதன் காரணமாக மட்டுமே ஜனநாயகம் தழைத்திருக்கவில்லை. சமூக அமைப்பை செயல்படுத்த அரசியலமைப்புச் சட்டமும் தேவைப்படுகிறது, சட்டங்கள், விதிகள், முறைகள் ஆகியனவும் தேவைப்படுகின்றன.  உரிமைகள்-கடமைகள் ஆகியவை பற்றியும் பேசப்படுகின்றன.  ஆனால் சட்டங்கள், விதிமுறைகள் அனைத்தையும் தாண்டி, ஜனநாயகம் என்பது நமது நற்பண்பு, ஜனநாயகம் நமது கலாச்சாரம், ஜனநாயகம் நமது மரபு.  இந்த மரபு காரணமாகவே பாரதம் தழைத்திருக்கும் சமுதாயமாக விளங்குகிறது என்பதை என்னால் மிகுந்த பெருமிதம் பொங்கக் கூற முடியும்.   இதனாலேயே ஜனநாயகம் இல்லாமையை நாட்டு மக்கள் உணர்ந்தார்கள், அவசரநிலைக்காலத்தில் நாம் இந்த இல்லாமையை அனுபவித்தோம்.  ஆகையால் நாடு, தனக்காக அல்ல, ஒட்டுமொத்த ஒரு தேர்தலையும் தன் நலனுக்காக அல்ல, ஜனநாயகத்தின் பாதுகாப்பிற்காக அர்ப்பணம் செய்திருந்தது.  ஜனநாயகத்தின் பொருட்டு, தங்களது மற்ற உரிமைகளை, அதிகாரங்களை, தேவைகளைப் பற்றியெல்லாம் கவலைப்படாமல், ஜனநாயகத்துக்காக மட்டுமே உலகின் எந்த ஒரு நாட்டில் வசிக்கும் மக்களாவது வாக்களித்தார்கள் என்று சொன்னால், அப்படிப்பட்ட ஒரு தேர்தல் நம் நாட்டிலே 1977ஆம் ஆண்டிலே அரங்கேறியது என்று கூறலாம்.  தற்போது ஜனநாயகத்தின் மிகப்பெரிய திருவிழா, மிகப்பெரிய தேர்தல் இயக்கம், நமது தேசத்தில் முழுமை அடைந்தது.  வளம் படைத்தோர் முதல் வறியவர் வரை, அனைவரும் இந்தத் திருவிழாவில் உவகையோடு நமது தேசத்தின் எதிர்காலம் பற்றிய முடிவை எடுப்பதில் முனைப்போடு இருந்தார்கள்.

            எந்த ஒரு விஷயமோ பொருளோ நம் கைக்கெட்டும் தொலைவில் இருக்கும் போது, அதன் மகத்துவத்தை நாம் குறைவாக மதிப்பீடு செய்து விடுகிறோம், அவற்றின் அற்புதங்களை நாம் புறக்கணித்து விடுகிறோம்.  விலைமதிப்பில்லாத மக்களாட்சி முறை என்பது நம் கைத்தலப் பொருளாக்கப்பட்டிருக்கிறது; இதை நாம் மிக எளிமையான விளையாட்டுப் பொருளாகவே கருதத் தலைப்படுகிறோம்.  ஆனால் நமது ஜனநாயகம் மிகவும் மகத்துவம் நிறைந்தது, நமது நாடி நரம்புகளில் எல்லாம் இது விரவிக் கிடக்கிறது – பல நூற்றாண்டுகள் தவத்தால், பல தலைமுறைகளின் பண்புகளால், ஒரு விசாலமான பரந்த மனோநிலை காரணமாக இது வாய்த்திருக்கிறது என்பதை நாம் உணர வேண்டும்.  பாரதநாட்டிலே, 2019ஆம் ஆண்டு மக்களவைத் தேர்தலில், 61 கோடிக்கும் அதிகமானோர் வாக்களித்துள்ளார்கள்.  இந்த எண்ணிக்கை நமக்கு மிகச் சாதாரணமானதாகத் தோன்றலாம் ஆனால், உலகின் கண்ணோட்டத்திலிருந்து சீனாவை நாம் விடுத்துப் பார்த்தோமேயானால், உலகின் எந்த ஒரு நாட்டின் ஜனத்தொகையை விடவும் அதிகமான மக்கள் இந்தத் தேர்தலில் வாக்களித்திருக்கிறார்கள்.  எத்தனை வாக்காளர்கள் 2019ஆம் ஆண்டு மக்களவைத் தேர்தலில் வாக்களித்தார்களோ, அவர்களின் எண்ணிக்கை அமெரிக்காவின் ஒட்டுமொத்த மக்கட்தொகையை விடவும் தோராயமாக இரட்டிப்பானது, அது ஒட்டுமொத்த ஐரோப்பாவின் மக்கட்தொகையை விடவும் மிகையானது.  இது நமது மக்களாட்சியின் விசாலத்தன்மை மற்றும் பரந்துபட்ட தன்மையை அடையாளம் காட்டுகிறது.  2019ஆம் ஆண்டு மக்களவைத் தேர்தல், இதுவரை வரலாற்றில் உலகின் மிகப் பெரிய ஜனநாயகத் தேர்தலாக அமைந்துள்ளது.  இத்தனை பிரும்மாண்டமான ஒரு தேர்தலை நிர்வகிக்க எத்தனை மகத்தான அளவிலே பொருட்களும், மனிதவளமும் தேவைப்படும் என்பதை நீங்களே கற்பனை செய்து பாருங்கள்.  இலட்சக்கணக்கான ஆசிரியர்கள், அதிகாரிகள், பணியாளர்கள் என பலர் இரவுபகலாக கடுமையாக உழைத்ததன் பலனாகவே இது சாத்தியமாகி இருக்கிறது.  ஜனநாயகத்தின் இந்த மாபெரும் வேள்வியை வெற்றிகரமாக நிறைவேற்றியதில், சுமார் 3 இலட்சம் துணை இராணுவப் படையினர் தங்கள் கடமையை ஆற்றினார்கள், பல்வேறு மாநிலங்களில் 20 இலட்சத்திற்கும் மேற்பட்ட காவல்துறையினர் தங்கள் உழைப்பை அளித்தார்கள்.  இவர்கள் அனைவரின் கடுமையான உழைப்பின் காரணமாகவே இந்த முறை, கடந்த முறையை விடவும் அதிகமாக வாக்களிப்பு அரங்கேறியிருக்கிறது.  வாக்களிப்பின் பொருட்டு நாடு முழுவதிலும் சுமார் 10 இலட்சம் வாக்குச் சாவடிகள், சுமார் 40 இலட்சத்திற்கும் மேற்பட்ட வாக்களிக்கும் இயந்திரங்கள், 17 இலட்சத்திற்கும் அதிகமான வீவீபேட் கருவிகள்…… ஏற்பாடுகளின் பிரும்மாண்டத்தன்மையை உங்கள் கற்பனைக்கே விட்டு விடுகிறேன்.  எந்த ஒரு வாக்காளருக்கும் வாக்களிக்கும் உரிமை மறுக்கப்பட்டு விடக்கூடாது என்பதை உறுதி செய்வதற்காகத் தான் இவை அனைத்தும் செயல்படுத்தப்பட்டன.  அருணாச்சல் பிரதேசத்தின் ஒரு தொலைவான பகுதியில், ஒரே ஒரு பெண் வாக்காளருக்காக மட்டுமே ஒரு வாக்குச்சாவடி அமைக்கப்பட்டது.  தேர்தல் அதிகாரிகள் அங்கே சென்று சேரவே இரண்டு நாட்கள் பிடித்தன என்பதை அறிந்து உங்களுக்கு ஆச்சரியம் ஏற்படும்.  இது தான் ஜனநாயகத்துக்கு அளிக்கப்படும் உண்மையான மரியாதை.  உலகின் மிக உயரமான இடத்தில் அமைந்திருக்கும் வாக்குச்சாவடி இந்தியாவில் தான் அமைந்திருக்கிறது.  இந்த வாக்குச்சாவடி ஹிமாச்சல் பிரதேசத்தின் லாஹௌல் ஸ்பிதி என்ற இடத்தில், 15000 அடிகள் உயரத்தில் இருக்கிறது.  இதைத் தவிர பெருமை சேர்க்கும் மேலும் ஒரு விஷயமும் இந்தத் தேர்தலுக்கு உண்டு.  ஆண்களுக்கு நிகராகப் பெண்களும் உற்சாகத்தோடு வாக்கெடுப்பில் பங்கு கொண்டார்கள் என்பதும் கூட, வரலாற்றிலேயே இது முதன்முறையாக இருக்கலாம்.  இந்தத் தேர்தலில் பெண்கள் மற்றும் ஆண்களின் வாக்களிப்பு வீதம் ஏறத்தாழ இணையாகவே இருந்தது.  இது தொடர்பான மேலும் ஒரு உற்சாகமளிக்கும் விஷயம் என்னவென்றால், இன்று அவையில் சாதனை படைக்கும் வகையில் பெண் உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கை 78 என்ற அளவில் இருக்கிறது.  நான் தேர்தல் ஆணையத்திற்கும், தேர்தல் வழிமுறையோடு இணைந்த ஒவ்வொரு நபருக்கும், பலப்பல பாராட்டுக்களைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்; மேலும் இந்தியாவின் விழிப்புணர்வுடைய வாக்காளர்களுக்கு என் வணக்கங்களைக் காணிக்கையாக்குகிறேன்.

     எனக்குப் பிரியமான நாட்டுமக்களே, பூங்கொத்து அல்ல-புத்தகம் என்று நீங்கள் பலமுறை நான் கூறக் கேட்டிருக்கலாம்.  வரவேற்புகள்-கௌரவமளித்தல் போன்ற தருணங்களின் போது பூக்களுக்கு பதிலாகப் புத்தகங்களைக் கொடுக்கலாமே என்று நான் கேட்டுக் கொண்டிருந்தேன்.  அப்போதிலிருந்து பல இடங்களில் மக்கள் புத்தகங்களை அளிக்கத் தொடங்கி இருக்கிறார்கள்.  இப்போது ஒருவர் எனக்கு ப்ரேம்சந்த் அவர்களின் பிரபலமான கதைகள் என்ற புத்தகத்தை அளித்திருக்கிறார்.  எனக்கு இது மிகவும் பிடித்திருக்கிறது.  பல நாட்களாகவே நேரம் கிடைக்கவில்லை, ஆனால் அயல்நாட்டுப் பயணம் காரணமாக அவரது சில கதைகளை மீண்டும் படிக்கும் வாய்ப்பு கிடைத்திருக்கிறது.  ப்ரேம்சந்த் தனது கதைகளில் சமூகத்தின் யதார்த்த நிலையை வர்ணித்திருக்கிறார்.  படிக்கும் போது அந்தக் காட்சிகள் ஓவியமாக உங்கள் மனதில் குடியேறத் தொடங்கி விடுகின்றன.  அவர் எழுதிய ஒவ்வொரு விஷயமும் உயிர்த்துடிப்போடு விளங்குகின்றன.  இயல்பான நடை, எளிமையான மொழி ஆகியவற்றின் மூலம் மனித உணர்வுகளை தூரிகையால் தீட்டும் அவரது சிறுகதைகள் என் மனதையும் வருடின.  அவரது சிறுகதைகளில் ஒட்டுமொத்த இந்தியாவின் சாரத்தையும் நாம் காணலாம்.  நான் அவரது ’நஷா’ என்ற பெயரிலான சிறுகதையைப் படித்துக் கொண்டிருந்த வேளையில், சமூகத்தில் விரவிப் போயிருக்கும் பொருளாதார ஏற்றத்தாழ்வுகளின் மீது என் கருத்து இயல்பாகவே சென்றது.  என் மனதில் எனது இளமைக்கால நாட்கள் நிழலாடின…… எப்படி எல்லாம் இரவு முழுக்க இந்த விஷயம் குறித்து விவாதங்கள் செய்திருக்கிறோம்!!  நிலச்சுவான்தாருடைய மகன் ஈசுவரி, ஏழைக் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த பீர் ஆகியோர் பற்றிய இந்தக் கதை கற்பிக்கும் பாடம் என்ன தெரியுமா?  நீங்கள் எச்சரிக்கையோடு இல்லையென்று சொன்னால், கூடாநட்பின் பாதிப்பு எப்போது ஏற்படும் என்பது நமக்குத் தெரியவே வராது.  இரண்டாவது சிறுகதை, என் மனதின் ஆழங்களைத் தொட்டது.  அதன் பெயர் ’ஈத்காஹ்’.  ஒரு சிறுவனின் கருணையுடன் கூடிய புரிதல், அவனுக்கு அவன் பாட்டியிடம் இருக்கும் தூய்மையான அன்பு, இத்தனை சிறிய வயதில் அவனது பக்குவம் நிறைந்த மனம்.  4-5 வயதுடைய ஹாமீத் திருவிழாவிலிருந்து ரொட்டியைப் புரட்டிப் போடும் இடுக்கி ஒன்றை வாங்கிக் கொண்டு தனது பாட்டியிடம் வரும் போது, உண்மையிலேயே மனித உணர்வு சிகரத்தைத் தொடுகிறது.  இந்தச் சிறுகதையின் இறுதிப் பத்தி மிகவும் உணர்ச்சிகரமானதாக இருக்கிறது ஏனென்றால், அதில் வாழ்க்கையின் மிகப்பெரிய உண்மை வெளிப்படுகிறது.  “பாலகன் ஹாமித் வயதான ஹாமிதின் பாத்திரத்தை நடித்திருக்கிறான் – மூதாட்டி அமீனா, சிறுமி அமீனாவாகி விடுகிறாள்”.

     இதைப் போலவே நெஞ்சைத் தொடும் ஒரு சிறுகதையின் பெயர் ‘பூஸ் கீ ராத்’.  இந்தக் கதையில் ஒரு ஏழை விவசாயியின் வாழ்க்கையில் காணப்படும் ஒரு முரண், உயிரோட்டத்துடன் சித்தரிக்கப்பட்டிருக்கிறது.  தனது விளைச்சல் நாசமாகிய பிறகும் கூட, ஹல்தூ என்ற விவசாயி ஏன் சந்தோஷமாக இருக்கிறான் என்றால், எலும்பை உருக்கும் குளிரில் அவன் தனது வயலில் உறங்கத் தேவையில்லை என்பதால் தான்.  ஆனால் இந்தக் கதைகள் சுமார் ஒரு நூற்றாண்டுக்கு முன்பாக எழுதப்பட்டவை என்றாலும், இவை இன்றளவும் பொருத்தமானவையாக இருப்பதாக நம்மால் உணர முடிகிறது.  இவற்றைப் படித்த பிறகு, நான் அலாதியானதொரு அனுபவத்தை உணர்ந்தேன்.

     படிக்கும் விஷயம் பற்றிப் பேச்சு வரும் வேளையில், கேரளத்தில் அக்ஷரா நூலகம் பற்றி ஏதோ ஒரு ஊடகத்தில் வாசித்துக் கொண்டிருந்தேன்.  இந்த நூலகம் இடுக்கியில் அடர்ந்த காடுகளுக்கு இடையே ஒரு கிராமத்தில் இருக்கிறது என்பதை அறிந்து உங்களுக்கு ஆச்சரியம் ஏற்படும்.  இங்கே தொடக்கப்பள்ளி ஆசிரியரான பீ. கே முரளீதரனும், சின்னதொரு தேநீர்க் கடை நடத்தி வரும் பீ.வீ. சின்னத்தம்பியும் இணைந்து, இந்த நூலகத்தை நிறுவக் கடினமான முயற்சிகளை மேற்கொண்டிருக்கிறார்கள்.  ஒரு சமயம், புத்தகங்களை மூட்டைகளாகக் கட்டிக் கொண்டும், முதுகில் சுமந்து கொண்டும்கூட வந்திருக்கிறார்கள்.  இன்று இந்த நூலகம் பழங்குடியினத்துப் பிள்ளைகளுக்கு மட்டுமல்லாமல், அனைவருக்குமே புதியதொரு திசையைக் காட்டிக் கொண்டிருக்கிறது.

     குஜராத்தின் வாஞ்சே குஜராத் இயக்கம் என்பது வெற்றிகரமான ஒரு முயற்சி.  புத்தகங்களைப் படிக்கும் இந்த இயக்கத்தில், அனைத்து வயதினரும் இலட்சக்கணக்கில் பங்கெடுத்துக் கொண்டார்கள்.  இன்றைய டிஜிட்டல் உலகத்தில், கூகுள் குரு காலகட்டத்தில், உங்கள் தினசரி வாடிக்கைக்கு இடையிலே புத்தகங்களுக்கு கண்டிப்பாக ஒரு இடமளிக்கும் வகையில் கொஞ்சம் நேரம் ஒதுக்குங்கள் என்று உங்களிடம் கேட்டுக் கொள்கிறேன்.  உண்மையிலேயே நீங்கள் இதை மிகவும் ரசிப்பீர்கள் என்பதோடு, நீங்கள் படித்த புத்தகம் பற்றியும் NarendraModi செயலியிலும் எழுதுங்கள், இதனால் மனதின் குரல் நேயர்களும் இதனைப் பற்றிய தகவல்களைத் தெரிந்து கொள்ளலாம்.

     என் மனம்நிறை நாட்டுமக்களே, நம் நாட்டுமக்கள் நிகழ்காலத்தோடு நிறுத்திக் கொள்ளாமல் வருங்காலத்தில் சவால்களாக உருவெடுக்கக்கூடிய விஷயங்கள் பற்றியும் சிந்திக்கிறார்கள் என்பதை அறிந்து, எனக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சி ஏற்படுகிறது.  நான் NarendraModi செயலியிலும், Mygovஇலும் நீங்கள் இட்ட கருத்துக்களைப் படித்துக் கொண்டிந்த போது, தண்ணீர் பற்றிப் பலர் எழுதியதை என்னால் கவனிக்க முடிந்தது.  பேல்காவீயைச் சேர்ந்த பவன் கௌராயீ, புவனேஸ்வரைச் சேர்ந்த சிதாம்சு மோஹன் பரீதா ஆகியோரைத் தவிர யஷ் ஷர்மா, ஷாஹாப் அல்தாஃப் என இன்னும் பலர் தண்ணீர் தொடர்பான பல சவால்களைப் பற்றி எழுதியிருக்கிறார்கள்.  தண்ணீருக்கு நமது கலாச்சாரத்தில் மிகப்பெரிய மகத்துவம் உள்ளது.  ரிக்வேதத்தின் ஆபஸ்சூக்தத்தில் தண்ணீர் பற்றி இவ்வாறு கூறப்பட்டிருக்கிறது –

ஆபோஹிஷ்டா மயோபுவ:, ஸ்தான ஊர்ஜே ததாதன, மஹேரணாய சக்ஷஸே,

யோவ: சிவதமோரஸ:, தஸ்ய பாஜயதேஹந:, உஷதீரிவ மாதர:

आपो हिष्ठा मयो भुवः, स्था न ऊर्जे दधातन, महे रणाय चक्षसे,

यो वः शिवतमो रसः, तस्य भाजयतेह नः, उषतीरिव मातरः |

     அதாவது, தண்ணீர் தான் உயிர்கொடுக்கும் சக்தி, ஆற்றல் என்பதை உணர்த்தும் துதி இது.  நீர் என்பது தாய்க்கு சமமானது அதாவது தாய்மை என்பது தனது ஆசிகளை நல்கட்டும்.  தன்னுடைய கருணையை நம்மீது பொழியட்டும்.  நீர் தட்டுப்பாட்டினால் நாட்டின் பல பாகங்களில் ஒவ்வொரு ஆண்டும் பாதிப்பு உண்டாகிறது.  ஆண்டு முழுவதிலும் மழை காரணமாக கிடைக்கப்பெறும் நீரின் வெறும் 8 சதவீதம் மட்டுமே நமது தேசத்தில் சேமித்து வைக்க முடியும் என்ற தகவல் உங்களுக்கு ஆச்சரியத்தை ஏற்படுத்தலாம்.  வெறும் 8 சதவீதம் தான்.  ஆகையால் இந்தப் பிரச்சனைக்கு ஒரு தீர்வு காணப்பட நேரம் கனிந்து விட்டது.  நாம் மற்ற பிரச்சனைகளைப் போலவே மக்கள் பங்களிப்பின் துணைக்கொண்டு, மக்கள் சக்தி வாயிலாக, 130 கோடி நாட்டுமக்களின் திறத்தால், ஒத்துழைப்பால், மனவுறுதியால் இந்தச் சங்கடத்துக்கும் தீர்வு காண முடியும் என்பதில் எனக்கு உறுதியான நம்பிக்கை இருக்கிறது.  நீரின் மகத்துவத்தைத் தலையாயதாக கருத்தில் கொண்டு, தேசத்தில் புதிய ஜல்சக்தி அமைச்சகம் ஏற்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது.  இதன் மூலம் தண்ணீர் தொடர்பான அனைத்து விஷயங்கள் குறித்தும், விரைவான கதியில் முடிவுகள் எடுக்க ஏதுவாக இருக்கும்.  சில நாட்கள் முன்பாக, நான் சில விஷயங்களை வித்தியாசமாகச் செய்யத் தலைப்பட்டேன்.  நான் தேசத்தின் பஞ்சாயத்துத் தலைவர்களுக்கும், கிராமத் தலைவர்களுக்கும் ஒரு கடிதம் வரைந்தேன்.  நீரைச் சேமிக்க, நீரைச் சேகரிக்க, மழைநீரின் ஒவ்வொரு சொட்டையும் பராமரிக்க, அவர்கள் கிராம சபையைக் கூட்டி, கிராமவாசிகளோடு சேர்ந்தமர்ந்து கருத்தாலோசனையில் ஈடுபடலாமே, என்ற வகையில் அவர்களுக்கு கடிதம் எழுதியிருந்தேன்.  அவர்கள் இந்தப் பணியில் தங்களை ஈடுபடுத்திக் கொண்டது எனக்கு மிகுந்த சந்தோஷத்தை அளித்தது, இந்த மாதம் 22ஆம் தேதியன்று, ஆயிரக்கணக்கான பஞ்சாயத்துக்களில், கோடிக்கணக்கானோர் கலந்து கொண்டார்கள்.  கிராமந்தோறும் மக்கள் ஒவ்வொரு சொட்டு நீரையும் சேமிக்க உறுதி பூண்டார்கள், தங்கள் உடலுழைப்பைப் பங்களித்தார்கள்.

         இன்று, மனதின் குரல் நிகழ்ச்சியில் நான் உங்களுடன் ஒரு

பஞ்சாயத்துத் தலைவர் பற்றிப் பேச விரும்புகிறேன்.  ஜார்க்கண்ட் மாநிலத்தின் ஹஸாரீபாக் மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த கடகம்ஸாண்டீ வட்டத்திலுள்ள லுபுங்க் பஞ்சாயத்தின் தலைவர் நமக்கெல்லாம் என்ன அற்புதமான செய்தி அளித்திருக்கிறார் என்பதை அவர் கூறக் கேட்கலாம் –

     “என்னுடைய பெயர் திலீப் குமார் ரவிதாஸ்.  நீரைச் சேமித்து வைக்க பிரதமர் அவர்கள் எங்களுக்குக் கடிதம் எழுதிய போது, நாட்டின் பிரதமர் எங்களுக்குக் கடிதம் எழுதியிருக்கிறார் என்பதை எங்களால் நம்பவே முடியவில்லை.  நாங்கள் 22ஆம் தேதியன்று கிராமத்து மக்களை ஒன்று திரட்டிய போது, அங்கே பிரதமர் எழுதிய கடிதம் வாசித்துக் காட்டப்பட்டது.  இது மக்கள் மனங்களில் பெரும் உற்சாகத்தை ஏற்படுத்தி, நீரைச் சேமித்து வைக்க குளத்தைத் தூர் வாரவும், புதிய குளத்தை வெட்ட உடல் உழைப்புப் பங்களிப்பு அளிக்கவும் அனைவரும் தயாராக ஆனார்கள்.  இந்தத் திட்டத்தை மழைக்கு முன்பாக நாங்கள் செயல்படுத்தினால், எங்களுக்குத் தண்ணீர்த் தட்டுப்பாடு இருக்கவே இருக்காது.  சரியான நேரத்தில் எங்கள் பிரதமர் எங்களிடம் இப்படி ஒரு வேண்டுகோள் விடுத்தது நல்ல விஷயம்.”

     பிர்ஸா முண்டாவின் பூமியில், இயற்கையோடு இசைவாய் வாழ்தலே கலாச்சாரத்தின் அங்கம்.  அங்கிருக்கும் மக்கள் மீண்டும் ஒருமுறை நீர் சேமிப்புக்காக தங்கள் ஆக்கப்பூர்வமான பங்களிப்பை நிறைவேற்றத் தயாராகி விட்டார்கள்.  என் தரப்பிலிருந்து ஆக்கப்பூர்வமான செயலாற்றிய அனைத்து பஞ்சாயத்துத் தலைவர்களுக்கும், அனைத்து கிராமத் தலைவர்களுக்கும் என் பலப்பல நல்வாழ்த்துக்கள்.  நாடு முழுவதிலும் இப்படி நீர் சேமிப்பு என்ற சவாலை மேற்கொண்ட பல தலைவர்கள் இருக்கிறார்கள்.  ஒருவகையில் இது மொத்த கிராமத்துக்குமே ஒரு சந்தர்ப்பமாக அமைந்திருக்கிறது. கிராமவாசிகள் இனி தங்கள் கிராமத்தில் ஏதோ நீருக்குக் கோயில் எழுப்பும் போட்டியில் ஈடுபடுவது போன்றதொரு உணர்வு என் மனதில் ஏற்படுகிறது.  நான் கூறியது போல, சமூக முயற்சிகள் வாயிலாக ஆக்கப்பூர்வமான முடிவுகள் கிடைக்கின்றன.  நாடு முழுவதும் தண்ணீர் சங்கடத்தை எதிர்கொள்ள ஒரே வழி என்ற ஒன்று கிடையாது.  இதற்காக நாட்டின் பல்வேறு பாகங்களில், வேறுவேறு வழிமுறைகளில், முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்பட்டு வருகின்றன.  ஆனால் அனைவரின் இலக்கும் ஒன்று தான், அது நீரைச் சேமிப்பது, நீரைப் பராமரிப்பது.

     பஞ்சாபின் கழிவுநீர்க் கால்வாய்கள் சீர் செய்யப்பட்டு வருகின்றன.  இந்த முயற்சியால் அடைப்புக்கள் என்ற பிரச்சனையிலிருந்து விடுதலை கிடைக்கும்.  தெலங்கானாவின் திம்மைய்யாபள்ளியில் நீர்த்தொட்டிகள் ஏற்படுத்தப்படுவது காரணமாக, கிராமவாசிகளின் வாழ்க்கையில் மாற்றம் ஏற்பட்டு வருகிறது.  ராஜஸ்தானத்தின் கபீர்தாமில், வயல்களில் ஏற்படுத்தப்பட்டிருக்கும் சிறிய குளங்கள் காரணமாக, ஒரு பெரிய மாற்றம் ஏற்பட்டிருக்கிறது.  நான் தமிழ்நாட்டின் வேலூரில் நடைபெற்ற ஒரு சமூக முயற்சி பற்றிப் படித்துக் கொண்டிருந்த வேளையில், அங்கே நாக நதிக்கு புத்துயிர் கொடுக்கும் பணியில் 20000 பெண்கள் அணிதிரண்டதாக அறிந்தேன்.  அதே வேளையில் கட்வால் பகுதியின் பெண்களைப் பற்றியும் படித்தேன், இவர்கள் ஒருவரோடு ஒருவர் இணக்கமாக மழைநீர் சேகரிப்பு தொடர்பாக அருமையான பணியைச் செய்திருக்கிறார்கள்.  இவற்றைப் போன்ற பல முயற்சிகள் செய்யப்பட்டு வருகின்றன என்பது எனக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சியை அளிக்கிறது.  நாம் ஒன்றுபட்டு, உறுதியாக முயற்சிகள் செய்தால், இயலாததை இயல வைக்க இயலும், முடியாததை முடித்துக் காட்ட முடியும்.  மக்கள் ஒன்று திரளும் போது, தண்ணீர் சேமிக்கப்படும்.  இன்று மனதின் குரல் வாயிலாக நான் நாட்டு மக்களிடம் 3 வேண்டுகோள்களை முன்வைக்கிறேன்.

     என்னுடைய முதல் வேண்டுகோள் – எப்படி நாட்டுமக்கள் தூய்மையை ஒரு மக்கள் இயக்கமாக மாற்றினார்களோ, அதைப் போலவே, வாருங்கள், நீர் சேமிப்பு என்பதையும் ஒரு மக்கள் இயக்கமாக மாற்றும் தொடக்கத்தை நாம் மேற்கொள்வோம்.  நாமனைவரும் ஒன்றாக இணைந்து, ஒவ்வொரு சொட்டு நீரையும் சேமிக்க உறுதி பூணுவோம்.  நீர் என்பது இறைவன் அளித்த கொடை, அது ஒரு அற்புதம் பொழியும் ரஸமணி என்பது என் நம்பிக்கை.  இந்த ரஸமணி பட்டால் இரும்பு பொன்னாகும் என்று சொல்லப்பட்டது.  ஆனால் நீரே கூட இப்படிப்பட்ட ரஸமணி தான், நீரின் ஸ்பரிசத்தால் புதிய உயிர்கள் உற்பத்தி ஆகின்றன.  ஒவ்வொரு சொட்டு நீரையும் சேமிக்க விழிப்புணர்வு இயக்கம் ஒன்றை நாம் ஏற்படுத்த வேண்டும்.  இதில் நீரோடு தொடர்புடைய அனைத்துப் பிரச்சனைகள் குறித்தும் தெரிவிக்க வேண்டும்; இது தவிர, நீரைச் சேமிக்கும் வழிமுறைகள் பற்றியும் பரவலாக்கம் செய்யப்பட வேண்டும்.  குறிப்பாக, பல்வேறு பகுதிகளைச் சேர்ந்த பிரமுகர்களைக் கொண்டு நீர் சேமிப்பின் பொருட்டு, நூதனமான இயக்கங்களுக்குத் தலைமை தாங்க வேண்டுகோள் விடுக்க வேண்டும்.  திரையுலகினர் ஆகட்டும், விளையாட்டுத் துறையினராகட்டும், ஊடகங்களைச் சேர்ந்த நண்பர்களாகட்டும், சமூக அமைப்புக்களைச் சேர்ந்தவர்களாகட்டும், கலாச்சார அமைப்புக்களைச் சேர்ந்தவர்களாகட்டும், ஆன்மீகப் பேருரைகள் ஹரிகதைகள் செய்பவர்களாகட்டும்….. அனைவரும் தத்தமது வழியில் இந்த இயக்கத்திற்குத் தலைமையேற்க வேண்டும்.  சமூகத்தில் விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்த வேண்டும், சமூகத்தை ஒருங்கிணைக்க வேண்டும், சமூகத்தோடு இணைந்து பயணிக்க வேண்டும் – அப்போது நம்முடைய கண்களின் முன்பேயே மாற்றம் ஏற்படுவதை நாம் கண்குளிரக் காண முடியும்.

     நாட்டுமக்களிடம் என்னுடைய இரண்டாவது விண்ணப்பம் இதோ.  நம்முடைய தேசத்தில் நீர்ப் பாதுகாப்பிற்காக பல பாரம்பரியமான வழிமுறைகள், பல நூற்றாண்டுகளாகப் பயன்பாட்டில் இருந்து வந்திருக்கின்றன.  இந்தப் பாரம்பரியமான வழிமுறைகளை நீங்கள் அனைவரோடும் பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள் என்று நான் உங்கள் அனைவரிடமும் கேட்டுக் கொள்கிறேன்.  உங்களில் யாருக்காவது போர்பந்தரில், வணக்கத்திற்குரிய அண்ணல் பிறந்த இடத்திற்குச் செல்லும் வாய்ப்பு கிடைத்தது என்றால், அண்ணலின் இல்லத்திற்குப் பின்னால் இருக்கும் ஒரு வீட்டில், 200 ஆண்டுகள் பழமையான நீர் சேமிப்புத் தொட்டி ஒன்று இருக்கிறது.  இன்றும்கூட அதில் நீர் இருக்கிறது, மழைநீரைச் சேமித்து வைக்கும் முறை இருக்கிறது.  ஆகையால் தான், யாரெல்லாம் கீர்த்தி மந்திர் செல்கிறீர்களோ, அவர்கள் கண்டிப்பாக அந்த நீர்த் தொட்டியைப் பார்க்கவும் என்று நான் எப்போதுமே கூறுவதுண்டு.  இப்படிப் பலவகையான வழிமுறைகள் அனைத்து இடங்களிலும் காணப்படுகின்றன.

     இப்போது உங்கள் அனைவரிடமும் எனது மூன்றாவது வேண்டுகோள்.  நீர் சேமிப்புக் கோணத்தில் மகத்துவமான பங்களிப்பு அளித்துவரும் நபர்கள், சுய உதவி அமைப்புக்கள் என, இந்தத் துறையில் பணியாற்றி வரும் ஒவ்வொருவரும், உங்களிடம் இருக்கும் தகவல்கள் அனைத்தையும் பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள்; தண்ணீர் விஷயத்தில் தன்னிறைவு அடைவதில் அர்ப்பணிப்பு உடைய, நீருக்காக ஆக்கப்பூர்வமான பணியாற்றும் அமைப்புகள், நபர்கள் ஆகியோர் அடங்கிய தரவுத்தளங்கள் ஏற்படுத்தப்பட இது ஏதுவாக இருக்கும்.  வாருங்கள், நாம் தண்ணீர் சேமிப்புடன் இணைந்த நிறைவான பட்டியலை ஏற்படுத்தி, நீர் சேமிப்பில் மக்கள் ஈடுபட உத்வேகம் அளிப்போம்.  நீங்கள் அனைவரும் #JanShakti4JalShakti# – இதைப் பயன்படுத்தி உங்கள் கருத்துக்களைப் பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள். 

     எனக்குப் பிரியமான நாட்டுமக்களே, நான் மேலும் ஒரு விஷயம் குறித்தும் உங்களுக்கும், உலக மக்களுக்கும் என் நன்றிகளைக் காணிக்கையாக்க விரும்புகிறேன்.  மிகுந்த உற்சாகத்துடன், ஆக்கப்பூர்வமான உணர்வுடன், ஒரே குடும்பத்தைச் சேர்ந்த நான்கு தலைமுறையினர் யோகம் பயில்வது என்ற வகையில், ஜூன் மாதம் 21ஆம் தேதியன்று மீண்டும் ஒருமுறை யோகக்கலை தினத்தைக் கொண்டாடினார்கள்.  முழுமையான உடல்நலப் பராமரிப்பு என்ற வகையில் ஏற்பட்டிருக்கும் விழிப்புணர்வில், யோகக்கலை தினத்தின் மகத்துவம் அதிகரித்து வருகிறது.  ஒவ்வொருவரும், உலகின் அனைத்து மூலைகளிலும் யோகக்கலையைப் பயிலும் வேளையில், உதிக்கும் சூரியனுக்கு வரவேற்பு அளித்தார்கள்.  யோகம் பயிலாத இடமோ நபரோ உலகில் இல்லை என்ற அளவுக்கு யோகக்கலையானது இத்தனை பெரிய வடிவத்தை எடுத்திருக்கிறது.  இந்தியாவில், இமயம் தொடங்கி இந்தியக் கடல் வரை, சியாச்சென் தொடங்கி நீர்மூழ்கி வரை, விமானப்படை தொடங்கி விமானம் தாங்கிகள் வரை, ஏசி உடற்பயிற்சிக் கூடங்கள் தொடங்கி தகிக்கும் பாலைவனங்கள் வரை, கிராமங்கள் தொடங்கி நகரங்கள் வரை – எங்கெல்லாம் சாத்தியப்படுமோ, அத்தனை இடங்களிலும் யோகாஸனம் பயிலப்பட்டதோடல்லாமல், இது சமூகரீதியாக கொண்டாடவும்பட்டது.

     உலகின் பல நாடுகளின் குடியரசுத் தலைவர்கள், பிரதமர்கள், பிரபலங்கள், சாதாரண குடிமக்கள் என பலர், அவரவர் தேசங்களில் எப்படி யோகக்கலை பயிலப்பட்டு வருகிறது என்பதை டிவிட்டர் வாயிலாக எனக்குக் காட்டினார்கள்.  அன்று, உலகமே ஒரு சந்தோஷமான குடும்பமாகக் காட்சியளித்தது.

     ஒரு ஆரோக்கியமான சமூகத்தை நிறுவ, ஆரோக்கியமான, புரிந்துணர்வுடன் கூடிய நபர்கள் தேவை என்பதை நாம் அறிவோம், யோகக்கலை இதை உறுதி செய்கிறது.  ஆகையால் யோகம் பற்றிய பரப்புரைகள் சமூகசேவையின் ஒரு மகத்தான பணி.  இப்படிப்பட்ட சேவைக்கு அங்கீகாரம் அளிக்கும் வகையில் கௌரவப்படுத்த வேண்டும் இல்லையா?  2019ஆம் ஆண்டு, யோகக்கலையின் முன்னெடுப்புக்கும் மேம்பாட்டுக்கும் மிகச்சிறப்பான பங்களிப்பு அளித்தமைக்காக, பிரதம மந்திரி விருதுகளுக்கான அறிவிப்பைச் செய்தது எனக்கு மட்டற்ற உவகையை அளித்தது.  இந்த விருது உலகம் முழுவதிலும் யோகக்கலையின் பரப்புதலுக்காக மகத்துவம் நிறைந்த பங்களிப்பு அளித்த அமைப்புக்களுக்கு அளிக்கப்படுகிறது.  எடுத்துக்காட்டாக, ‘ஜப்பான் யோக நிகேதனம்’ அமைப்பை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்.  இவர்கள் யோகக்கலையை, ஒட்டுமொத்த ஜப்பானிலும், மக்களின் விருப்பமாக மாற்றியிருக்கிறார்கள்.  ஜப்பான் யோக நிகேதனம் அங்கே பல கழகங்களையும், பயிற்சிப் படிப்புக்களையும் நடத்துகிறது; இதே போல இத்தாலியைச் சேர்ந்த Ms. Antonietta Rozzi அவர்களையே எடுத்துக் கொள்வோமே!!  இவர் ‘சர்வயோக இண்டர்நேஷனல்’ என்ற அமைப்பை ஏற்படுத்தி, ஐரோப்பா முழுவதிலும் யோகக்கலையைப் பரப்புவதில் ஈடுபட்டார்.  இவர் கருத்தூக்கம் அளிக்கவல்ல ஒரு எடுத்துக்காட்டாகத் திகழ்கிறார்.  யோகக்கலை தொடர்புடைய விஷயம் என்று வரும் போது, பாரதம் பின் தங்கியிருக்குமா சொல்லுங்கள்!!  முங்கேரில் உள்ள பிஹார் யோக வித்யாலயத்திற்கும் கௌரவமளிக்கப்பட்டு இருக்கிறது.  இந்த அமைப்பு, பல பத்தாண்டுகளாக யோகக் கலையின் பொருட்டு தன்னையே அர்ப்பணித்திருக்கிறது.  இதைப் போலவே ஸ்வாமீ ராஜரிஷி முனி அவர்களும் கௌரவிக்கப்பட்டிருக்கிறார்.  இவர் life mission மற்றும் lakulish yoga பல்கலைக்கழகத்தை நிறுவியிருக்கிறார்.  யோகக்கலை பரவலாகக் கொண்டாடப்பட வேண்டும், யோகக்கலை அளிக்கும் செய்தியினை அனைத்து இல்லங்களுக்கும் கொண்டு சேர்ப்பவர்களுக்கு கௌரவம் அளிக்கப்பட வேண்டும் என்ற இவையிரண்டும், யோகக்கலை தினத்திற்குச் சிறப்பு சேர்ந்திருக்கின்றன.

     என் மனம் நிறை நாட்டுமக்களே, நமது இந்தப் பயணம் இன்று தொடங்கி இருக்கிறது.  புதிய உணர்வு, புதிய அனுபவங்கள், புதிய உறுதி, புதிய திறம்…. ஆம், எப்போதும் போல உங்கள் ஆலோசனைகள்-கருத்துக்களுக்குக் காத்திருப்பு.  உங்கள் கருத்துக்களோடு இணைவது எனக்கு மிக மகத்துவம் வாய்ந்த ஒரு பயணம்.  மனதின் குரல் என்பது ஒரு சந்தர்ப்பம் மாத்திரமே.  நாமனைவரும் அடிக்கடி சந்திப்போம், உரையாடி மகிழ்வோம்.  உங்கள் உணர்வுகளை நான் செவி மடுக்கிறேன், சேகரிக்கிறேன், புரிந்து கொள்கிறேன்.  சில வேளைகளில் அந்த உணர்வுகளுக்கு ஏற்ப வாழவும் முயல்கிறேன்.  உங்கள் ஆசிகள் தொடரட்டும்.  நீங்கள் தான் என் கருத்தூக்கங்கள், நீங்களே எனக்கு சக்தி அளிப்பவர்கள்.  வாருங்கள் நாமனைவருமாக இணைந்து, மனதின் குரலை அனுபவிப்போம், வாழ்க்கையில் நமது கடமைகளை செவ்வனே நிறைவேற்றுவோம்.  மீண்டும் ஒருமுறை அடுத்த மாத மனதின் குரலில் மறுபடியும் சந்திப்போம்.  உங்கள் அனைவருக்கும் பலப்பல நன்றிகள்.  வணக்கம்.

            எனதருமை நாட்டுமக்களே, வணக்கம்! மனதின் குரலைத் துவக்கும் வேளையில் இன்று என் மனம் கனத்துக் கிடக்கிறது.  10 நாட்களுக்கு முன்பாக, பாரத அன்னை தன் வீர மைந்தர்களை இழந்திருக்கிறாள்.  பராக்கிரமம் நிறைந்த இந்த வீரர்கள், 125 கோடி நாட்டுமக்களான நம்மனைவரையும் காக்கும் பொருட்டுத் தங்களையே இழந்திருக்கிறார்கள்.  நாட்டுமக்கள் நிம்மதியாக உறங்கவேண்டும் என்பதற்காக, நம்முடைய இந்த வீர மைந்தர்கள், இரவு பகல் எனப்பாராமல் தங்களை அர்ப்பணித்திருந்தார்கள்.  புல்வாமாவின் தீவிரவாதத் தாக்குதலில், நெஞ்சுரம் நிறைந்த நம் வீரர்களின் தியாகத்திற்குப் பிறகு, நாட்டுமக்களின் மனங்கள் காயமடைந்திருக்கின்றன, கோபத்தில் கொப்பளித்துக் கொண்டிருக்கின்றன.  தியாகிகள் மற்றும் அவர்களின் குடும்பங்கள் தொடர்பாக நாலாபுறத்திலிருந்தும் இரங்கல் செய்திகள் வந்த வண்ணம் இருக்கின்றன.  இந்த தீவிரவாதத் தாக்குதலுக்கு எதிராக உங்கள் மனங்களிலும் என் மனதிலும் ஏற்பட்டிருக்கும் ஆவேசமும் கொதிப்பும், நாட்டின் ஒவ்வொரு குடிமகனிடத்திலும் கனன்று கொண்டிருக்கிறது, மனிதநேயம் மீது நம்பிக்கை கொண்டிருக்கும் உலகின் அனைத்து மனிதநேய சக்திகளுக்குள்ளும் கொதிப்பு இருக்கிறது.  பாரத அன்னையைக் காக்க, தங்களது உயிர்களை அர்ப்பணம் செய்யும், தேசத்தின் தீரம் நிறை வீரர்களுக்கு நான் தலை வணங்குகிறேன்.  இந்தத் தியாகம், தீவிரவாதத்தை வேரடி மண்ணோடும் அழிக்க நமக்கு நிரந்தரமாக உத்வேகம் அளிக்கும், நமது மனவுறுதியை மேலும் பலப்படுத்தும்.  தேசத்தின் முன்பாக இருக்கும் இந்த சவாலை எதிர்கொள்ளும் பணியை, நாமனைவரும் சாதியவாதம், மதவாதம், பிராந்தியவாதம் போன்ற அனைத்து கருத்து வேறுபாடுகளையும் மறந்து மேற்கொள்ளவேண்டும்; அப்போது தான் தீவிரவாதத்திற்கு எதிராக நமது முனைப்புகளும் முடிவுகளும் உறுதியாக, கடுமையாக, முடிவேற்படுத்துவதாக அமையும்.  நமது ஆயுதப்படையினர் என்றைக்கும் எப்போதும் யாருக்கும் சளைக்காத சாகசத்தையும், பராக்கிரமத்தையும் வெளிப்படுத்தி வந்திருக்கின்றார்கள்.  அமைதியை நிலைநிறுத்த ஒருபுறம் அவர்கள் தங்கள் மிகச்சிறப்பான திறமையை வெளிக்காட்டும் அதே வேளையில், தாக்குதல் தொடுப்பவர்களுக்குப் புரியக்கூடிய அதே மொழியிலேயே பதிலிறுக்கும் பணியையும் புரிந்திருக்கிறார்கள்.  தாக்குதல் தொடுக்கப்பட்ட 100 மணி நேரத்திற்குள்ளாகவே எந்த வகையில் செயல்பாடுகள் மேற்கொள்ளப்பட்டன என்பதை நீங்களே பார்க்கலாம்.  தீவிரவாதிகளையும் அவர்களுக்குத் துணை செல்பவர்களையும் வேரோடு கெல்லி எறியும் உறுதிப்பாட்டை இராணுவத்தினர் மேற்கொண்டிருக்கிறார்கள்.  வீரம்நிறை இராணுவத்தினரின் உயிர்த்தியாகத்திற்குப் பிறகு, ஊடகங்கள் வாயிலாக அவர்களின் உறவினர்கள் வெளிப்படுத்தியிருக்கும் உத்வேகம் அளிக்கும் சொற்களும், கருத்துக்களும் பரவலாக்கம் செய்யப்பட்டு, நாடு முழுமையிலும் மன வலுவைக் கூட்டி பலம் அளித்திருக்கின்றன.  பிஹாரின் பாகல்புரைச் சேர்ந்த தியாகி ரத்தன் டாக்குரின் தந்தையார் ராம்நிரஞ்ஜன் அவர்கள், இந்த துக்ககரமான வேளையிலும் கூட, தன் உள்மனக் கிடக்கையை வெளியிட்டிருப்பது நம்மனைவருக்குமே உத்வேகம் அளிக்கிறது.  எதிரிகளோடு போரிட தனது இரண்டாவது மகனையும் அனுப்புவேன் என்றும், தேவைப்பட்டால் தானுமே கூட களத்தில் இறங்கத் தயார் என்று அவர் கூறியிருக்கிறார்.

ஒடிஷாவில் ஜகத்சிங்புரைச் சேர்ந்த தியாகி பிரசன்னா சாஹூவின் மனைவி மீனா அவர்களின் எல்லையற்ற சாகசத்தை நாடுமுழுவதும் போற்றுகிறது.  தனது ஒரே மகனையும் மத்திய எல்லைப்புறப் பாதுகாப்புப் படையில் சேர்ப்பேன் என்று சபதம் அவர் ஏற்றுள்ளார்.  மூவண்ணக் கொடியால் போர்த்தப்பட்ட தியாகி விஜய் ஷோரேன அவர்களின் பூதவுடல் ஜார்க்கண்டின் கும்லாவை அடைந்தபோது, அவரது பிஞ்சு மகன், நானும் இராணுவத்தில் இணைந்து பணியாற்றுவேன் என்று சூளுரைத்தான்.  இந்தப் பிஞ்சு உள்ளத்தின் பேராவல் தான் இன்று பாரதநாட்டின் ஒவ்வொரு குழந்தையின் உடலுக்குள்ளே, ஊனுக்குள்ளே, உயிருக்குள்ளே கலந்த உணர்வாக பெருக்கெடுத்து ஓடுகிறது.  இப்படிப்பட்ட உயிர்ப்புள்ள உணர்வுகளைத் தான் நமது வீர தீர பராக்கிரமசாலிகளான தியாகிகள் ஒவ்வொருவர் வீட்டிலும் நம்மால் காணமுடிகிறது.  நமது எந்த ஒரு வீரருமோ, அவர் தம் குடும்பமுமோ இதற்கு விதிவிலக்கல்ல.  அது தேவரியாவின் தியாகி விஜய் மௌர்யாவின் குடும்பத்தாராகட்டும், காங்க்டாவின் தியாகி திலக்ராஜின் பெற்றோராகட்டும் அல்லது கோடாவைச் சேர்ந்த தியாகி ஹேம்ராஜின் ஆறு வயதே நிரம்பிய பாலகனாகட்டும் – தியாகிகளின் ஒவ்வொரு குடும்பத்தின் கதையும், உத்வேகத்தின் ஊற்றுக்கண்ணாய், உள்ளத்தைக் கரைப்பதாய் இருக்கின்றது.  இந்தக் குடும்பங்கள் எந்த உணர்வை வெளிப்படுத்தியிருக்கின்றனவோ, எந்த இலக்கை சுட்டுகின்றனவோ, அவற்றை நாம் அறிந்து, தெரிந்து, புரிந்து கொள்ள முயற்சிக்கவேண்டும் என்று நான் இளைய சமுதாயத்தினரிடம் வேண்டுகோள் விடுக்கிறேன்.  தேசபக்தி என்றால் என்ன, தியாகம் – தவம் என்றால் என்ன, என்பது பற்றியெல்லாம் அறிந்து கொள்ள நாம் வரலாற்றின் கடந்த கால ஏடுகளைப் புரட்டிப் பார்க்கவேண்டும் என்ற அவசியமில்லை.  நமது கண்களின் முன்னே, காட்சிப்பொருளாக, தெள்ளத் தெளிவாக, வாழும் எடுத்துக்காட்டுக்களாக இவர்கள் மலையென உயர்ந்து நிற்கிறார்கள், ஒளிபடைத்த பாரதத் திருநாட்டின் எதிர்காலத்துக்கான உத்வேகக் காரணிகள் இவர்கள் தாம், இவர்களே நமது கலங்கரை விளக்கங்கள்!

என் உயிரினும் மேலான என் நாட்டுமக்களே… சுதந்திரம் கிடைத்து இத்தனை நீண்டகாலம் வரை, நாமனைவரும் எந்தப் போர் நினைவுச் சின்னத்துக்காக காத்திருந்தோமோ, அந்தக் காத்திருப்புக் காலம் நிறைவடையவிருக்கிறது.  இது தொடர்பாக நாட்டுமக்களின் பேராவலும் உற்சாகமும் இருப்பது இயல்பான விஷயம் தான்.  NarendraModiAppஇல் கர்நாடக மாநிலத்தின் உடுப்பியைச் சேர்ந்த ஸ்ரீ ஓங்கார் ஷெட்டி அவர்கள் தேசிய போர் நினைவுச் சின்னம் உருவாக்கம் அடைந்திருப்பது குறித்து தனது மகிழ்ச்சியை வெளிப்படுத்தியிருக்கிறார்.  நம் பாரத நாட்டில் இதுவரை எந்த ஒரு தேசிய அளவிலான போர் நினைவுச் சின்னமும் ஏற்படுத்தப்படவில்லை என்பது ஆச்சரியத்தையும் வருத்தத்தையும் ஒருசேர அளிக்கிறது.  தேசத்தின் பாதுகாப்பிற்காகத் தங்கள் உயிர்களையே துச்சமென மதித்து அர்ப்பணம் செய்த வீரர்களின் தீரக்கதைகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருக்கும் நினைவுச் சின்னமாக அது இருக்கவேண்டும் என்று நான் விரும்பினேன்.  அப்படிப்பட்ட ஒரு நினைவுச் சின்னம் நாட்டில் கண்டிப்பாக ஏற்படுத்தப்பட்டே ஆக வேண்டும் என்று நான் உறுதி பூண்டேன்.

நாங்கள் தேசிய போர் நினைவுச் சின்னத்தை நிர்மாணம் செய்யும் தீர்மானத்தை மேற்கொண்டோம்; இந்த நினைவுச் சின்னம் இத்தனை குறுகிய காலகட்டத்தில் தயாராகியிருப்பது எனக்கு மட்டில்லாத மகிழ்ச்சியை அளிக்கிறது.  நாளை அதாவது பிப்ரவரி மாதம் 25ஆம் தேதியன்று நாம் கோடிக்கணக்கான ந்மது நாட்டு மக்களுக்கும் நமது இராணுவத்துக்கும் இந்த தேசிய இராணுவ நினைவகத்தை அர்ப்பணம் செய்வோம்.  தேசம், இராணுவத்திற்கு தான் பட்டிருக்கும் கடனைத் திரும்பச் செலுத்தும் வகையிலான மிகச் சிறிய முயற்சியாக இது அமையும்.

தில்லியின் இருதயம் என்று சொன்னால் அது இண்டியா கேட், அமர் ஜவான் ஜோதி ஆகியன இருக்குமிடம் தான்.  அதற்கு மிக அருகிலேயே, இந்தப் புதிய நினைவகம் உருவாகியிருக்கிறது.  இது தேசிய இராணுவ நினைவகமாக நாட்டு மக்கள் மனங்களில் இடம் பிடிக்கும், ஒரு புனித தலத்திற்கு ஒப்பாக இது அமையும் என்பதில் எனக்கு அசையாத நம்பிக்கை இருக்கிறது.  தேசிய இராணுவ நினைவகம், சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு உச்சகட்ட தியாகத்தைப் புரிந்த வீரர்களின் பொருட்டு தேசத்தின் நன்றியறிதலைக் குறிக்கின்றது.   

நினைவகத்தின் வடிவமைப்பு நமது அமரர்களான வீரர்களின் வெல்லமுடியாத சாகசத்தைக் காட்சிப்படுத்துகிறது.  தேசிய இராணுவ நினைவகத்தின் கருத்தாக்கம், 4 பொதுமைய வட்டங்கள் அதாவது 4 சக்கரங்களை மையமாகக் கொண்டது; இதிலே ஒரு வீரனின் பிறப்பு தொடங்கி, தியாகம் வரையிலான பயணம் சித்தரிக்கப்பட்டிருக்கிறது.  அமர் சக்கரத்தின் ஜ்வாலை, தியாகியான வீரனின் அமரத்துவத்தைக் குறிக்கிறது.  இரண்டாவது சக்கரம், வீரத்தைக் குறிக்கும் சக்கரம், இது வீரர்களின் சாகசத்தையும், தீரத்தையும் வெளிப்படுத்துகிறது.  இந்தக் காட்சிக்கூடத்தின் சுவர்களில் வீரர்களின் வீரதீர சாகசச் செயல்கள் பொறிக்கப்பட்டிருக்கும்.  இதன் பின்னர் தியாகச் சக்கரம்; இந்தச் சக்கரம் வீரர்களின் தியாகத்தைச் சுட்டிக் காட்டுகிறது.

இதில் தேசத்திற்காக சர்வபரித்தியாகத்தை அளித்த வீரர்களின் பெயர்கள் பொன்னெழுத்துக்களில் பொறிக்கப்பட்டிருக்கும்.  இதன் பின்னர் ரக்ஷக் சக்கரம், பாதுகாப்பினைக் குறிக்கிறது.  இந்தச் சக்கரத்தில் அடர்ந்த மரங்களின் வரிசை இருக்கிறது.  இந்த மரங்கள் வீரர்களைக் குறிக்கின்றன, தேசத்தின் குடிமக்களுக்கு நம்பிக்கை அளிக்கும் வகையில் இது சொல்லும் சேதி என்ன தெரியுமா?……. நாட்டின் எல்லைகளில் ஒவ்வொரு கணமும் வீரர்கள் தயாராக இருக்கிறார்கள், ஆகையால் நாட்டுமக்கள் பாதுகாப்பாக உணரலாம் என்பது தான்.  ஒட்டுமொத்தமாகப் பார்த்தோமேயானால், தேசிய இராணுவ நினைவகத்தை நாம் எப்படி அடையாளம் கண்டு கொள்ளலாம் என்றால், அந்த இடத்தில் நாட்டின் மகத்துவம் நிறைந்த தியாகிகள் பற்றிய தகவல்கள் கிடைக்கும், நமது நன்றியறிதல்களைக் காணிக்கையாக்கவும், அந்த தியாகிகள் பற்றிய ஆய்வுகள் மேற்கொள்ளவும் மக்கள் அங்கே வருவார்கள்!

தேசத்திற்காக தங்கள் உயிரை அர்ப்பணித்தவர்கள் பற்றிய தியாகக் கதைகள் இங்கே இருக்கும்; இவற்றை நாம் கண்ணால் பார்த்து, உணர்வால் உயிர்க்கும் போது, நாம் வாழ, நாம் பாதுகாப்போடு இருக்க, நாடு வளர்ச்சிப் பாதையில் பயணிக்க இவர்கள் தங்களையே தியாகம் செய்தார்கள் என்ற உணர்வு நம் உயிர் மூச்சுக்களில் நிறையும்.  நாட்டின் முன்னேற்றத்தின் பொருட்டு நமது ஆயுதப்படையினர், காவல்துறையினர், துணை இராணுவப் படையினர் ஆகியோரின் மகத்தான பங்களிப்பினை, சொற்களில் வடிப்பது என்பது இயலாத ஒன்று.  கடந்த ஆண்டு அக்டோபர் மாதம் தேசிய காவல்துறை நினைவகத்தை தேசத்திற்கு அர்ப்பணம் செய்யும் பெரும் பேறு எனக்குக் கிடைத்தது.  எல்லாக் காலங்களிலும் பாதுகாப்பிலே ஈடுபட்டிருக்கும் நமது காவல்துறையைச் சார்ந்த ஆண்கள்-பெண்களிடத்தில் நாம் நன்றியோடு இருக்கவேண்டும் என்ற உணர்வின் வெளிப்பாடாகவே இந்த நினைவகமும் உருவாக்கப்பட்டது.  நீங்கள் கண்டிப்பாக தேசிய இராணுவ நினைவகத்துக்கும், தேசிய காவல்துறை நினைவகத்துக்கும் செல்வீர்கள் என்று உறுதியாக நம்புகிறேன்.  அந்த இடங்களுக்கு நீங்கள் எப்போது  சென்றாலும், அங்கே நீங்கள் எடுத்துக் கொண்ட புகைப்படங்களை சமூக வலைத்தளத்தில் கண்டிப்பாக பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள்; இதனால் மற்றவர்களும் இவற்றைப் பார்த்து உத்வேகம் பெற்று, இந்தப் புனிதமான இடங்களுக்குச் செல்லும் ஆர்வம் ஏற்படும்.

எனதருமை நாட்டுமக்களே! மனதின் குரலுக்காக உங்களின் ஆயிரக்கணக்கான கடிதங்களும் கருத்துக்களும், பல்வேறு வழிகளில் என்னை வந்து சேர்கின்றன.  இந்த முறை நான் உங்கள் கருத்துக்களைப் படித்துக் கொண்டிருந்த போது, அதில் ஆதிஷ் முகோபாத்யாயா அவர்களின் சுவாரசியமான ஒரு கருத்து என் கவனத்தை ஈர்த்தது.  1900ஆம் ஆண்டு மார்ச் மாதம் 3ஆம் தேதியன்று ஆங்கிலேயர்கள் பிர்ஸா முண்டாவைக் கைது செய்த போது அவரது வயது வெறும் 25 தான்.  அதே போல மார்ச் மாதம் 3ஆம் தேதி தான் ஜம்சேட்ஜி டாடா அவர்களின் பிறந்த நாள் என்பதும் கூட ஒரு தற்செயல் நிகழ்வு தான் என்று எழுதியிருக்கிறார்.  மேலும் அவர், இந்த இரண்டு மனிதர்களும் முழுமையாக இருவேறுபட்ட குடும்பப் பின்னணிகளைச் சேர்ந்தவர்கள் என்றாலும் இந்த இருவருமே ஜார்க்கண்டின் பாரம்பரியத்தையும், சரித்திரத்தையுமே நிறைவானதாக ஆக்கியிருக்கின்றார்கள்.  மனதின் குரலில் பிர்ஸா முண்டா, ஜம்சேட்ஜி டாடா ஆகியோருக்கு ச்ரத்தாஞ்சலிகளை அளிப்பது என்பது ஒருவகையில் ஜார்க்கண்டின் கௌரவமான வரலாறு மற்றும் பாரம்பரியத்தைப் போற்றுவதற்குச் சமமானதாகும்.  ஆதிஷ் அவர்களே, நீங்கள் கூறுவதை நான் முழுமையாக ஏற்கிறேன்.  இந்த இரண்டு மகத்தான மனிதர்கள் ஜார்க்கண்டின் பெயரை மட்டுமல்ல, நாடு முழுவதன் பெயருக்குமே ஒளி கூட்டியிருக்கின்றார்கள்.  நாடு முழுமையுமே இவர்களின் பங்களிப்பிற்காக நன்றிக்கடன் பட்டிருக்கிறது.  நமது இளைஞர்களுக்கு வழிகாட்டுதலுக்காக ஒரு உத்வேகம் நிரம்பிய மனிதர் இன்று தேவைப்படுகிறார் என்றால், அவர் தான் பகவான் பிர்ஸா முண்டா.  ஆங்கிலேயர்கள் கயமைத்தனமாகவும் நயவஞ்சகமாகவும் அவர் உறங்கிக் கொண்டிருந்த வேளையில் அவரைக் கைப்பற்றினார்கள்.  அவர்கள் ஏன் இப்படிப்பட்டதொரு கயமையைக் கைக்கொண்டார்கள் என்பது உங்களுக்குத் தெரியுமா?  ஏனென்றால், அத்தனை பிரம்மாண்டமான சாம்ராஜ்ஜியத்தை நிறுவிய ஆங்கிலேயர்கள் கூட அவரைக் கண்டு அஞ்சினார்கள் என்பதால் தான்.  பகவான் பிர்ஸா முண்டா தனது பாரம்பரியமான வில் அம்புகளின் துணை கொண்டு, துப்பாக்கிகள் பீரங்கிகளைப் பயன்படுத்தும் ஆங்கிலேய ஆட்சியை உலுக்கியிருந்தார்.  உண்மையில் மக்களுக்கு கருத்தூக்கம் அளிக்கக்கூடிய ஒரு தலைமை கிடைக்குமானால், ஆயுதங்களின் சக்தியை விட சமூகத்தின் மனவுறுதி மிகப் பெரியதாகி விடுகிறது.  பகவான் பிர்ஸா முண்டா ஆங்கிலேயர்களோடு அரசியல் சுதந்திரத்திற்காக மட்டும் போரிடவில்லை, அவர் பழங்குடியினத்தவர்களின் சமூக, பொருளாதார உரிமைகளுக்காகவும் போராடினார்.  தனது குறுகியகால வாழ்க்கையில் அவர் இவையனைத்தையுமே செய்து காட்டினார்.  வஞ்சிக்கப்பட்டவர்கள், கொடுமைக்கு இலக்கானவர்கள் ஆகியோரை இருள் நிறைந்த வாழ்க்கையிலிருந்து ஒளிபடைத்த சூரியனை நோக்கி அழைத்துச் சென்றார்.  பகவான் பிர்ஸா முண்டா தனது 25 ஆண்டு கால வாழ்க்கை முடிவில் தியாகியானார்.  பிர்ஸா முண்டாவைப் போல பாரத அன்னையின் சத்புத்திரர்கள், தேசத்தின் அனைத்து பாகங்களிலும் தோன்றியிருக்கிறார்கள்.  பல நூற்றாண்டுகளாக நடைபெற்று வந்த சுதந்திரப் போரில் பங்களிப்பு அளிக்காத பகுதி என்ற ஒன்றை இந்தியாவில் எங்குமே காணமுடியாது எனும்படியாக அங்கிங்கெனாதபடி அனைத்து இடங்களிலும் இப்படிப்பட்ட மஹா புருஷர்கள் நிரம்பியிருந்தார்கள்.  ஆனால் துர்பாக்கியம் என்னவென்றால் இவர்களின் தியாகம், சூரம், தியாகம் பற்றிய கதைகள் புதிய தலைமுறையினரைச் சென்று சேரவே இல்லை.  பகவான் பிர்ஸா முண்டா போன்றவர்கள் நம் இருப்பை நமக்கு உணர்த்தியிருக்கிறார்கள் என்றால், ஜம்சேட்ஜி டாடா போன்ற மனிதர்கள் தேசத்திற்கு மகத்தான நிறுவனங்களை அளித்தார்கள்.  சரியாகச் சொல்ல வேண்டுமென்றால், ஜம்சேட்ஜி டாடா அவர்கள் தொலைநோக்குப் பார்வை கொண்ட தீர்க்கதரிசி.  அவர் இந்தியாவின் எதிர்காலத்தை மட்டும் பார்க்கவில்லை, அதற்கான பலமான அடித்தளத்தையும் அமைத்துக் கொடுத்தார்.  பாரதத்தை அறிவியல், தொழில்நுட்பம் மற்றும் தொழில்துறையின் அச்சாணியாக ஆக்குவது தான் எதிர்காலத் தேவையாக இருக்குமென்று அவர் மிக நன்றாக உணர்ந்திருந்தார்.  அவரது தொலைநோக்கு காரணமாகவே Tata Institute of Science நிறுவப்பட்டு, இப்போது அது இந்திய அறிவியல் கழகம் என்ற பெயரால் அழைக்கப்படுகிறது.  இதுமட்டுமல்ல, அவர் டாடா ஸ்டீல் போன்ற நம்பகத்தன்மை மிகுந்த பல நிறுவனங்களையும் தொழில்களையும் நிறுவினார்.  ஜம்சேட்ஜி டாடாவும் ஸ்வாமி விவேகானந்தரும் அமெரிக்கப் பயணத்தின் போது ஒரு கப்பலில் சந்தித்துக் கொண்டார்கள்.  அப்போது இருவரின் உரையாடல்களும், ஒரு மகத்துவம் நிறைந்த விஷயமான, பாரத நாட்டின் அறிவியல் மற்றும் தொழில்நுட்பத்தின் பரவலாக்கத்தை ஒட்டி அமைந்தது.  இந்த உரையாடலின் விளைவாகவே இந்திய அறிவியல் கழகம் பிறந்தது.

என் அன்புநிறை நாட்டுமக்களே, நம் நாட்டின் முன்னாள் பிரதம மந்திரி மொரார்ஜி பாய் தேசாய் அவர்களின் பிறந்த நாள் பிப்ரவரி மாதம் 29ஆம் நாள்.  இந்த நாள் நான்காண்டுகளுக்கு ஒருமுறை மட்டுமே வரும் என்பதை நீங்கள் அனைவருமே அறிவீர்கள்.  உள்ளபடியே, அமைதி நிரம்பிய நபரான மொரார்ஜி பாய் அவர்கள் மிக ஒழுங்குமுறை நிரம்பிய நாட்டின் தலைவர்களில் ஒருவர்.  சுதந்திர இந்தியாவின் நாடாளுமன்றத்தில் மிக அதிகமாக வரவுசெலவுத் திட்ட அறிக்கையை சமர்ப்பித்த சாதனை மொரார்ஜி பாய் தேசாய் அவர்களையே சாரும்.  மொரார்ஜிபாய் தேசாய் மிகக் கடினமான வேளையில் பாரதத்துக்கு திறன்மிகு வகையில் தலைமை தாங்கினார், அந்தக் காலகட்டத்தில், நாட்டின் மக்களாட்சி முறை பெரும் அச்சுறுத்தலில் இருந்தது.  இதன் பொருட்டு இனிவரும் தலைமுறையினரும் கூட நன்றிக்கடன் பட்டவர்களாக இருப்பார்கள்.  மொரார்ஜி பாய் தேசாய் அவர்கள் ஜனநாயகத்தின் பாதுகாக்க வேண்டி அவசரநிலைக்கு எதிராக தன்னையே அர்ப்பணித்தார்.  இதற்காக தனது வயோதிகத்தில் அவர் மிகப்பெரிய விலையைக் கொடுக்க நேர்ந்தது.  அப்போதிருந்த அரசு அவரை கைது செய்து சிறையில் அடைத்தது.  ஆனால் 1977ஆம் ஆண்டு ஜனதா கட்சி வெற்றி பெற்ற போது தேசத்தின் பிரதமரானார் அவர்.  அவரது ஆட்சிக்காலத்தில் தான் 44ஆவது அரசியலமைப்புச் சட்டத்திருத்தம் நிறைவேற்றப்பட்டது.  இது ஏன் மகத்துவம் நிறைந்தது என்றால், அவசரநிலையை பிறப்பிப்பதற்காக 42ஆவது அரசியல்சட்டத் திருத்தம் அப்போது கொண்டு வரப்பட்டது, இதில் உச்சநீதிமன்றத்தின் அதிகாரங்களைக் குறைப்பது தவிர, அதில் இடம் பெற்றிருந்த வேறு சில ஷரத்துக்கள், நம்முடைய ஜனநாயக விழுமியங்களைச் சிதைத்துவிட்டன, எனவே அவை திரும்பப் பெறப்பட்டன.    அதாவது 44ஆவது அரசியலமைப்புச் சட்டத்திருத்தம் வாயிலாக நாடாளுமன்றம் மற்றும் சட்டப்பேரவைகளின் செயல்பாடுகளை, செய்தித்தாள்களில் அச்சிட அதிகாரம் வழங்கும் ஷரத்து ஏற்படுத்தப்பட்டது.  இதன்படி, உச்சநீதிமன்றத்தின் சில அதிகாரங்கள் மீண்டும் அளிக்கப்பட்டன.  44ஆவது அரசியலமைப்புச்  சட்டத்திருத்தத்தின்படி, அரசியல் அமைப்புச் சட்டத்தின் உட்பிரிவு 20, 21க்கு உட்பட்டு அளிக்கப்படும் அடிப்படை உரிமைகள், அவசரநிலை பிறப்பிக்கப்பட்டாலும் கூட, பறிக்கப்பட முடியாத வகையில் திருத்தம் செய்யப்பட்டது.  அமைச்சரவை எழுத்து வடிவில் அளிக்கும் பரிந்துரையின் பேரில் மட்டுமே குடியரசுத்தலைவர் அவசரநிலையைப் பிரகடனப்படுத்த முடியும் என்ற வழிமுறை முதன்முறையாக ஏற்படுத்தப்பட்டது.  மேலும் அவசரநிலையின் கால அளவை ஒரு முறையில் 6 மாதங்களுக்கு மேல் அதிகரிக்க முடியாது.  அவசரநிலையைப் பிரகடனப்படுத்தி, 1975ஆம் ஆண்டு எப்படி ஜனநாயகம் படுகொலை செய்யப்பட்டுப் புதைக்கப்பட்டதோ, அது மீண்டும் அரங்கேற முடியாமல் தடுக்க இந்த வகையில் மொரார்ஜி பாய் அவர்கள் உறுதிசெய்தார்.  இந்திய ஜனநாயகத்தின் மாட்சிமையைப் பாதுகாக்க அவரது பங்களிப்பு மகத்தானது, இனிவரும் தலைமுறையினர் அதை என்றுமே நினைவில் கொள்வார்கள்.  இப்படிப்பட்ட ஒரு மகத்தான தலைவருக்கு மீண்டும் ஒருமுறை நான் என் ச்ரத்தாஞ்சலிகளைக் காணிக்கையாக்குகிறேன்.

            என் மனம்நிறை நாட்டுமக்களே, ஒவ்வொரு ஆண்டையும் போலவே இந்த முறையும் பத்ம விருதுகள் தொடர்பாக மக்களிடையே பெரும் உற்சாகம் காணப்படுகிறது.  இன்று நாம் ஒரு புதிய இந்தியாவை நோக்கி பீடுநடை போட்டுக் கொண்டிருக்கிறோம்.  இதன் மூலம் அடிமட்டத்தில் யார் விருப்பு வெறுப்பற்ற நிலையில் பணியாற்றுகிறார்களோ, அவர்களுக்கு கௌரவம் அளிக்க நாம் விரும்புகிறோம்.  தங்கள் உழைப்பின் துணை கொண்டு பல்வேறு வகைகளில் மற்றவர்களின் வாழ்க்கையில் ஆக்கப்பூர்வமான மாற்றத்தை இவர்கள் ஏற்படுத்துகிறார்கள்.  உள்ளபடியே இவர்கள் தாம் உண்மையான கர்மயோகிகள். இவர்கள் மக்கள்சேவை, சமூகசேவை, இவை எல்லாவற்றையும் விட நாட்டின் சேவையை சுயநலமே இல்லாத முறையில் செய்கிறார்கள். 

பத்ம விருதுகள் அறிவிக்கப்படும் வேளையில், விருது பெற்றிருக்கும் இவர் யார் என்று மக்கள் வினவுவதை நீங்கள் கண்டிருக்கலாம்.  ஒரு வகையில் இதை நான் மிகப்பெரிய வெற்றியாகக் கருதுகிறேன் ஏனென்றால், இவர்கள் தொலைக்காட்சி, பத்திரிக்கைகள் ஆகியவற்றின் அட்டைகளில் காணப்படமாட்டார்கள்.  இவர்கள் பகட்டு நிறைந்த உலகத்திலிருந்து விலகி இருப்பவர்கள். ஆனால், இவர்கள் எப்படிப்பட்டவர்கள் என்றால், தங்களுக்குப் பெயர் ஏற்பட வேண்டுமே என்ற கவலை கொஞ்சமும் இல்லாதவர்கள், களத்தில் இறங்கிப் பணியாற்றுவதில் நம்பிக்கை கொண்டவர்கள்.  யோக: கர்மாஸு கௌஷலம் என்ற கீதாவாக்கியத்தை அடியொற்றி இவர்கள் வாழ்பவர்கள்.  இப்படிப்பட்ட சிலரைப் பற்றி நான் உங்களோடு பகிர்ந்து கொள்ள விரும்புகிறேன். 

ஒடிஷாவின் தைதாரி நாயக் பற்றி நீங்கள் கண்டிப்பாக அறிந்திருக்கலாம், அவரை canal man of Odisha என்று அழைப்பதில் காரணமில்லாமல் இல்லை.  தைதாரி நாயக் அவர்கள் தனது கிராமத்தில் தனது கைகளாலேயே மலையை வெட்டி மூன்று கிலோமீட்டர் வரை கால்வாய் பாதையை அமைத்திருக்கிறார்.  தனது உழைப்பு காரணமாக நீர்ப்பாசனம் மற்றும் தண்ணீர் பிரச்சினைக்கு ஒரு நிரந்தர முடிவை ஏற்படுத்தினார். குஜராத்தின் அப்துல் கஃபூர் கத்ரி அவர்களை எடுத்துக் கொள்வோமே!!  இவர் கட்ச் பகுதியின் பாரம்பரியமான ரோகன் ஓவிய வடிவத்திற்கு புத்துயிர் அளிக்கும் அற்புதமான செயலைப் புரிந்திருக்கிறார்.  இந்த அரியவகை ஓவிய முறையை புதிய தலைமுறையினரிடம் கொண்டு சேர்க்கும் மகத்தான வேலையை இவர் புரிந்திருக்கிறார்.  அப்துல் கஃபூர் வாயிலாக உருவாக்கப்பட்ட Tree of Life ஓவியப் படைப்பைத் தான் நான் அமெரிக்காவின் முன்னாள் குடியரசுத் தலைவர் பராக் ஓபாமா அவர்களுக்கு நினைவுப் பரிசாக அளித்தேன்.  பத்ம விருது பெற்றவர்களில் மராட்வாடாவைச் சேர்ந்த ஷப்பீர் சைய்யத் அவர்கள் பசுத்தாயின் சேவகனாக அறியப்படுபவர்.  அவர் எப்படிப்பட்ட வகையில் தனது வாழ்க்கை முழுவதையும் பசுத்தாயின் சேவையில் தன்னை அர்ப்பணித்துக் கொண்டார் என்பது மிகவும் அலாதியானது, அற்புதமானது.  மதுரையைச் சேர்ந்த சின்னப்பிள்ளை என்பவர் பாதிக்கப்பட்டவர்கள், ஒடுக்கப்பட்டவர்களின் அதிகாரப் பங்களிப்பிற்கான முயற்சிகளை முதன்முறையாக தமிழ்நாட்டின் களஞ்சியம் இயக்கம் வாயிலாக மேற்கொண்டார்.  கூடவே, சமூக அடிப்படையில் குறுநிதியமைப்புக்களைத் தொடக்கினார்.  அமெரிக்காவின் Tao Porchon-Lynch பற்றிக் கேள்விப்பட்டு உங்களுக்கு இன்பமும் ஆச்சரியமும் ஒருசேர ஏற்படலாம்.  Lynch இன்று யோகக்கலையின் வாழும் நடமாடும் அமைப்பாக உருவெடுத்திருக்கிறார்.  நூறு ஆண்டுகள் ஆன போதிலும் கூட உலகம் முழுவதிலும் மக்களுக்கு யோகக்கலையை அவர் பயிற்றுவிக்கிறார், இதுவரை 1500 பேர்களை யோகப் பயிற்றுநர்களாக ஆக்கியிருக்கிறார்.  ஜார்க்கண்டின் Lady Tarzan என்ற பெயர் கொண்ட பிரசித்தமான பெண்மணியான ஜமுனா டுடூ (Tudu), மரக் கொள்ளையர்கள் மற்றும் நக்சல்களை எதிர்க்கும் சாகசம் நிறைந்த பணியைச் செய்திருக்கிறார், அவர் 50 ஹெக்டேர் காட்டை அழிப்பதைத் தடுத்ததோடு, பத்தாயிரம் பெண்களை ஒருங்கிணைத்து மரங்களையும், வன உயிரினங்களையும் பாதுகாக்க உத்வேகம் அளித்தார். இந்த ஜமுனா அவர்களின் அயராத உழைப்பு காரணமாகவே இன்று கிராமவாசிகள் அனைவரும் ஒவ்வொரு குழந்தை பிறக்கும் போதும் 18 மரங்களையும், ஒவ்வொரு பெண்ணின் திருமணத்தின் போதும் 10 மரங்களையும் நடுகிறார்கள்.  குஜராத்தின் முக்தாபேன் பங்கஜ்குமார் தக்லீயின் கதை உங்கள் மனங்களில் உத்வேகத்தை நிறைத்து விடும், மாற்றுத் திறனாளியாக இருந்தும் கூட, இவர் பெண்களின் மேம்பாட்டிற்காக செய்திருக்கும் பணிகளைப் பார்க்கும் வேளையில், இப்படிப்பட்ட எடுத்துக்காட்டுகள் கிடைப்பது மிகவும் கடினம் என்றே நினைக்கத் தோன்றும்.  சக்ஷு மஹிலா சேவாகுஞ்ஜ் என்ற பெயருடைய அமைப்பை நிறுவி, பார்வைத்திறன் இல்லாத குழந்தைகளை சுயசார்புடையவர்களாக ஆக்கும் பவித்திரமான பணியில் இவர் ஈடுபட்டு வருகிறார்.  பிஹாரின் முஸஃபர்புரைச் சேர்ந்த விவசாயியான ராஜ்குமாரி தேவியின் கதை மிகவும் கருத்தூக்கம் அளிப்பதாக இருக்கிறது.  பெண்களின் அதிகாரப்பங்களிப்பு மற்றும் விவசாயத்தை இலாபகரமானதாக ஆக்க இவர் ஒரு எடுத்துக்காட்டை முன்வைத்தார்.  விவசாயியான இந்தப் பெண்மணி தனது பகுதியைச் சேர்ந்த 300 பெண்களை ஒரு சுய உதவிக் குழுவோடு இணைத்தார், பொருளாதார ரீதியாக தற்சார்பு உடையவர்களாக ஆவதற்கு உத்வேகம் அளித்தார்.  அவர் கிராமத்தின் பெண்களுக்கு விவசாயத்தோடு கூடவே, பிற வேலைவாய்ப்புகளிலும் பயிற்சி அளித்தார்.  குறிப்பாக அவர், விவசாயத்தோடு தொழில்நுட்பத்தை இணைத்தார். மக்களே!  இந்த ஆண்டு தான் பத்ம விருதுகள் பெற்றவர்களில் 12 விவசாயிகள் இருக்கிறார்கள் என்பது முதன்முறையாக இருக்கலாம்.  பொதுவாக, விவசாய உலகோடு தொடர்புடையவர்களில் குறைவானவர்களுக்குத் தான், மேலும் விவசாயத்தில் ஈடுபடுபவர்கள் இன்னும் குறைவாகத் தான் பத்மஸ்ரீ பட்டியலில் இடம் பிடிப்பார்கள்.  ஆனால் இந்த முறை பட்டியலைப் பார்க்கும் போது உள்ளபடியே மாறிவரும் இந்தியாவின் உயிரோவியமாக இது காட்சியளிக்கிறது.  விவசாயிகளுக்குப் புதிய இந்தியாவில் எத்தனை மகத்துவம் அளிக்கப்படுகிறது என்பதை இது பளிச்செனத் துலக்கிக் காட்டுகிறது.

     எனக்குப் பிரியமான நாட்டுமக்களே, நான் இன்று உங்கள் அனைவரிடமும் இதயத்தைத் தொடும் ஒரு அனுபவத்தைப் பகிர்ந்து கொள்ள விரும்புகிறேன், இதை கடந்த சில நாட்களாக நான் அனுபவித்து வருகிறேன்.  இப்போதெல்லாம் நான் நாட்டில் எங்கே சென்றாலும், ஆயுஷ்மான் பாரதம் திட்டம் அதாவது பிரதம மந்திரி ஜன் ஆரோக்கியத் திட்டத்தின் சில பயனாளிகளைச் சந்திப்பது என்ற முயற்சியில் ஈடுபடுகிறேன்.  சிலரோடு கலந்து பேசும் வாய்ப்பு கிட்டுகிறது.  தனியாக இருக்கும் ஒரு தாயிடம் பணம் இல்லாத காரணத்தால் தனக்கும் தன் குழந்தைக்கும் வைத்தியம் பார்த்துக் கொள்ள முடியாத நிலை.  இந்தத் திட்டம் காரணமாக அவளால் தனக்கும் சரி, தனது குழந்தைக்கும் சரி, வைத்தியம் பார்த்துக் கொள்ள முடிந்ததோடு, தாய் – சேய் இருவரும் நலமடைந்தார்கள்.  குடும்பத் தலைவன் கூலித்தொழில் செய்து தனது குடும்பத்தைப் பராமரித்து வரும் போது, விபத்துக்கு இரையாகி அவனால் அவனது வேலையைத் தொடர முடியாத அவலநிலை.  இந்தத் திட்டம் காரணமாக அவன் பயனடைந்து மீண்டும் உடல் நலமடைந்தான், புதிய வாழ்க்கையை வாழத் தொடங்கினான்.    

சகோதர சகோதரிகளே! கடந்த ஐந்து மாதங்களாக சுமார் 12 இலட்சம் ஏழைக் குடும்பங்கள் இந்தத்திட்டத்தால் பயனடைந்திருக்கின்றன.  ஏழையின் வாழ்க்கையில் எத்தனை பெரிய மாற்றம் ஏற்பட்டிருக்கிறது என்பதை இதனால் என்னால் கண்கூடாகக் காணமுடிகிறது.  பணத்தட்டுப்பாடு காரணமாக சிகிச்சை பெற முடியாத ஏழை மனிதன் பற்றி உங்களுக்கும் தெரிய வரலாம்.  அப்படி உங்களுக்குத் தெரிந்தால் நீங்கள் அவர்களுக்கு இந்தத்திட்டம் பற்றி அவசியம் விளக்கிச் சொல்லுங்கள்.  இந்தத்திட்டம் அப்படிப்பட்ட அனைத்து ஏழைகளுக்கும் சொந்தமானது.

என் மனதில் வீற்றிருக்கும் என் நாட்டுமக்களே! பள்ளிக்கூடங்களில் தேர்வுக்காலங்கள் தொடங்கவிருக்கின்றன.  நாடு முழுவதிலும் பல்வேறு கல்வி வாரியங்கள் அடுத்த சில வாரங்களில் பத்து, பன்னிரெண்டாம் வகுப்புகளுக்கான வாரியத் தேர்வு செய்ல்பாடுகளைத் தொடங்கிவிடும்.  தேர்வு எழுதவிருக்கும் அனைத்து மாணவ மாணவியர்களுக்கும், அவர்களின் பெற்றோருக்கும், அனைத்து ஆசிரியப் பெருமக்களுக்கும் நான் என் தரப்பிலிருந்து மனம்கனிந்த நல்வாழ்த்துக்களைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். 

சில நாட்கள் முன்பாக தில்லியில் பரீக்ஷா பே சர்ச்சா, அதாவது தேர்வுகள் தொடர்பான உரையாடல் என்ற ஒரு பெரிய நிகழ்ச்சி டவுன் ஹாலில் நடைபெற்றது.  இந்த டவுன் ஹால் நிகழ்ச்சியில் முதன்முதலாக தொழில்நுட்பத்தின் வாயிலாக, நம் நாட்டிலும் அயல்நாடுகளிலும் வாழும் கோடிக்கணக்கான மாணவர்களோடும், அவர்களின் பெற்றோரோடும், ஆசிரியர்களோடும் உரையாடும் வாய்ப்பு எனக்குக் கிடைத்தது.  தேர்வுகள் தொடர்பான உரையாடல் நிகழ்ச்சியின் ஒரு சிறப்பம்சம் என்னவென்றால், தேர்வுகளோடு தொடர்புடைய பல்வேறு விஷயங்கள் குறித்து தங்கு தடையே இல்லாமல் விவாதங்கள் நடைபெறுவது தான்.  மாணவர்களுக்கு நிச்ச்யமாகப் பயனளிக்கும் வகையிலான பல கோணங்களும் கருத்துக்களும் முன்வைக்கப்பட்டன.  அனைத்து மாணவர்களும், பெற்றோரும், ஆசிரியர்களும், யூ ட்யூபில் இந்த நிகழ்ச்சியின் ஒளிப்பதிவைக் காணலாம்; வரவிருக்கும் தேர்வுகள் குறித்து அனைத்து தேர்வுப் போராளிகளுக்கும் என் ஏராளமான நல்வாழ்த்துக்கள்!

என் மனம்நிறை நாட்டுமக்களே! பாரதம் பற்றிய பேச்சு என்று வந்தால், பண்டிகைகள் பற்றிப் பேசாமல் இருக்க முடியுமா?  முடியாதில்லையா?  மகத்துவமே இல்லாத ஒரு நாள் அல்லது பண்டிகையே இல்லாத காலம் என்ற ஒரு நாளே நம் நாட்டில் இருக்க முடியாது என்ற வகையில் தான் நமது நாட்டிலே அனைத்து நாட்களையும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தவையாகப் பார்க்கிறோம்.  ஏனென்றால் ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகள் பழமைவாய்ந்த கலாச்சாரம், மரபுவழி நம்மிடத்தில் இருக்கிறது.  சில நாட்கள் கழித்து மஹாசிவராத்திரி புனித நாள் வரவிருக்கிறது, இந்த முறை சிவராத்திரி திங்கட்கிழமையன்று வருகிறது எனும் போது ஒரு சிறப்பான மகத்துவம் நம் மனங்களிலே கொலுவீற்று மணம் பரப்புகிறது.  இந்தப் புனிதமான சிவராத்திரித் திருநாளை ஒட்டி உங்கள் அனைவருக்கும் ஏராளமான நல்வாழ்த்துக்களை நான் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

     எனதருமை நாட்டுமக்களே! சில நாட்கள் முன்பாக நான் காசிக்குச் சென்றிருந்தேன்.  அங்கே மாற்றுத்திறன் படைத்த சகோதர சகோதரிகள் சிலருடன் சற்று நேரத்தை கழிக்கும் வாய்ப்பு எனக்குக் கிடைத்தது.  அவர்களுடன் பல விஷயங்கள் தொடர்பாகப் பேசமுடிந்தது, அவர்களின் தன்னம்பிக்கை உண்மையிலேயே தாக்கம் ஏற்படுத்துவதாக, உத்வேகம் அளிப்பதாக இருந்தது.  உரையாடிக் கொண்டிருக்கும் போது கண்பார்வையற்ற மாற்றுத் திறனாளி இளைஞர் ஒருவர், தான் ஒரு மேடைக்கலைஞர் என்று கூறினார்.  கேளிக்கை நிகழ்ச்சிகளில் மிமிக்ரி செய்பவர் என்று தன்னை அறிமுகப்படுத்திய போது, நீங்கள் யார் போலெல்லாம் பேசுவீர்கள் என்று கேட்டேன்.  அவர் நான் பிரதம மந்திரியைப் போல பேசி மிமிக்ரி செய்வேன் என்றார்.  உடனே நான், சரி கொஞ்சம் செய்து காட்டுங்களேன் என்ற போது, எனக்கு சுகமான ஒரு ஆச்சரியம் காத்திருந்தது, மனதின் குரலில் எப்படி நான் பேசுவேனோ, அதைப் போலவே அவர் பேசிக் காட்டினார், மனதின் குரலை மிமிக்ரி வாயிலாகச் செய்து காட்டினார்.  மனதின் குரலை மக்கள் கேட்கிறார்கள் என்பது மட்டுமல்லாமல், பல சந்தர்ப்பங்களில் அதை நினைவில் கொள்ளவும் செய்கிறார்கள் என்பதை அறிந்து எனக்கு சந்தோஷமாக இருந்தது.  உண்மையிலேயே இந்த மாற்றுத்திறனாளி இளைஞர்களின் சக்தியைக் கண்டு நான் மிகவும் அசந்து போனேன், அவர்கள் பெரிய தாக்கத்தை என்னுள் ஏற்படுத்தினார்கள்.

என் கனிவுநிறை நாட்டுமக்களே! மனதின் குரல் நிகழ்ச்சி வாயிலாக உங்கள் அனைவரோடும் இணைவது எனக்கு அலாதியான அனுபவத்தை அளித்து வந்திருக்கிறது.  வானொலி வாயிலாக ஒரு வகையில் கோடிக்கணக்கான குடும்பங்களோடு நான் ஒவ்வொரு மாதமும் கலந்து உறவாடி வருகிறேன்.  பலமுறை உங்களோடு உரையாடும் போதும், நீங்கள் எழுதிய கடிதங்களைப் படிக்கும் போதும், உங்கள் தொலைபேசி அழைப்புக்களைக் கேட்கும் போதும், நீங்கள் என்னை உங்கள் குடும்ப உறுப்பினராகவே கருதுகிறீர்கள் என்ற எண்ணம் என் மனதில் மேலோங்குகிறது.  இந்த உணர்வு என் மனதிலே சுகமான ஒரு அனுபவத்தைத் துளிர்க்கச் செய்கிறது, சுகந்தம் கமழ்கிறது!.

நண்பர்களே! தேர்தல்கள் என்பவை ஜனநாயகத்தின் மிகப் பெரிய கொண்டாட்டங்கள்.  அடுத்த இரண்டு மாதங்கள் நாமனைவரும் தேர்தல் பரபரப்பில் மூழ்கியிருப்போம்.  நானுமே கூட இந்தத் தேர்தலில் ஒரு வேட்பாளராக நிற்கிறேன்.  ஆரோக்கியமான ஜனநாயக பாரம்பரியத்துக்கு மரியாதை அளிக்கும் வகையில், அடுத்த மனதின் குரல் மே மாதம் கடைசி ஞாயிற்றுக்கிழமையன்று இடம் பெறும்.  அதாவது மார்ச்-ஏப்ரல்-மே இந்த மூன்று மாதங்களின் எனது உணர்வுகள் அனைத்தையும், தேர்தல்களுக்குப் பிறகு ஒரு புதிய நம்பிக்கையோடு, உங்கள் ஆசிகள் என்ற பலத்தோடு, மீண்டும் ஒருமுறை மனதின் குரல் வாயிலாக நமது உரையாடல் என்ற தொடரைத் தொடக்குவேன், உங்கள் மனதின் குரலோடு பல ஆண்டுகள் இணைந்து பயணிப்பேன்.  மீண்டும் ஒருமுறை மிகுந்த நன்றிகளைக் காணிக்கையாக்குகிறேன்.

எனதருமை நாட்டுமக்களே, வணக்கம். இந்த ஆண்டின் 21ஆம் தேதியன்று ஒரு ஆழ்ந்த துக்கம் நிறைந்த செய்தி கிடைத்தது. கர்நாடகத்தின் தும்கூர் மாவட்டத்தின் ஸ்ரீ சித்தகங்கா மடத்தின் டாக்டர் ஸ்ரீ ஸ்ரீ ஸ்ரீ சிவகுமார ஸ்வாமிஜி காலமானார். சிவகுமார ஸ்வாமிஜி தனது ஒட்டுமொத்த வாழ்க்கையையும் சமூக சேவைக்காகவே அர்ப்பணித்தவர். பகவான் பஸவேஸ்வர், காயகவே கைலாஸ என்பதை நமக்குக் கற்பித்திருக்கிறார். அதாவது கடினமான முயற்சிகளைச் செய்து தனது கடமைகளை ஆற்றிவந்தாலே, சிவபெருமானின் வசிப்பிடமான கையிலாய புனித இடத்திற்கு அது சமமானதாக ஆகிவிடும் என்பதாகும்.

சிவகுமார ஸ்வாமி இந்தத் தத்துவத்தை அடியொற்றி நடப்பவர். அவர் தனது 111 ஆண்டுக்கால வாழ்க்கையில், ஆயிரக்கணக்கான மக்களின் சமூக, கல்வி, பொருளாதார மேம்பாட்டிற்காக சேவைகள் புரிந்தார். அவரது பாண்டித்தியம் எந்த அளவுக்கு பரந்துபட்டது என்றால், அவருக்கு ஆங்கிலம், சம்ஸ்கிருதம், கன்னடம் ஆகிய மொழிகளில் அருமையான புலமை இருந்தது. அவர் ஒரு சமூக சீர்திருத்தவாதி. அவர் தனது முழு வாழ்க்கையையும் மக்களுக்கு உணவளித்தல், புகலிடமளித்தல், கல்வி புகட்டல், ஆன்மீக ஞானமளித்தல் ஆகியவற்றிலேயே செலவு செய்தார். விவசாயிகளுக்கு அனைத்துவிதமான நலன்களும் கிடைக்கவேண்டும் என்பதே ஸ்வாமிஜி அவர்களின் வாழ்க்கையின் முதன்மை நோக்கமாக இருந்து வந்தது. சித்தகங்கா மடமானது சீரான முறையில் பசு மற்றும் விவசாய விழாக்களுக்கு ஏற்பாடு செய்துவருகிறது. வணக்கத்துக்குரிய ஸ்வாமிஜியின் ஆசிகள் கிடைக்கும் பேறு எனக்குப் பலமுறை கிட்டியிருக்கிறது. 2007ஆம் ஆண்டு ஸ்ரீ ஸ்ரீ ஸ்ரீ சிவகுமார ஸ்வாமிஜியின் நூற்றாண்டு உற்சவக் கொண்டாட்டங்களின் போது நம்முடைய முன்னாள் குடியரசுத்தலைவர் டாக்டர் ஏ.பி.ஜே. அப்துல்கலாம் அவர்கள் தும்கூர் சென்றிருந்தார். இந்தச் சந்தர்ப்பத்தின் போது வணக்கத்துக்குரிய ஸ்வாமிஜிக்காக எழுதப்பட்ட ஒரு கவிதையை கலாம் ஐயா படித்துக் காண்பித்தார். அதன் சில வரிகள் இதோ –

“O my fellow citizens – In giving, you receive happiness,

In Body and Soul – You have everything to give.

If you have knowledge – share it

If you have resources – share them with the needy.

You, your mind and heart

To remove the pain of the suffering, And, cheer the sad hearts.

In giving, you receive happiness Almighty will bless, all your actions.”

டாக்டர் கலாம் ஐயாவின் இந்தக் கவிதை ஸ்ரீ ஸ்ரீ ஸ்ரீ சிவகுமார ஸ்வாமிஜியின் வாழ்க்கை மற்றும் சித்தகங்கா மடத்தின் இலட்சியம் பற்றி அழகான வகையிலே விளக்குகிறது. ஒருமுறை மீண்டும் நான் இப்படிப்பட்ட ஒரு மாமனிதருக்கு என் சிரத்தையுடன் கூடிய அஞ்சலிகளைக் காணிக்கையாக்குகிறேன்.

எனது பேரன்புக்குரிய நாட்டுமக்களே, 1950ஆம் ஆண்டு ஜனவரி மாதம் 26ஆம் தேதியன்று நமது தேசத்தின் அரசியலமைப்புச் சட்டம் நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டது, அந்த நாளில் தான் தேசம் குடியரசானது, மிகுந்த கோலாகலத்தோடும், மகிழ்ச்சியோடும் நேற்றுதான் நமது குடியரசு தினத்தை நாம் கொண்டாடினோம். ஆனால், இன்று நான் வேறு ஒரு விஷயம் பற்றிப் பேச விரும்புகிறேன். நம்முடைய நாட்டில் அதிக மகத்துவம் நிறைந்த ஒரு அமைப்பு இருக்கிறது; இது நமது ஜனநாயகத்தின் இணைபிரியா அங்கம், நமது ஜனநாயகத்தையும் விடத் தொன்மையானது – நான் பாரதத்தின் தேர்தல் ஆணையம் பற்றிப் பேசுகிறேன். ஜனவரி மாதம் 25ஆம் தேதி தான் தேர்தல் ஆணையத்தின் நிறுவன நாள், இதை நாம் தேசிய வாக்காளர் தினமாகக் கொண்டாடுகிறோம். இந்தியாவில் தேர்தல்கள் நடத்தப்படும் அளவினைப் பார்க்கும் போது, உலகமே வியப்பில் மூக்கின் மீது விரலை வைக்கிறது; ஆணையம் இத்தனை சிறப்பாக தேர்தல்களை நடத்துவதைப் பார்த்து, நாட்டுமக்கள் ஒவ்வொருவருக்கும் பெருமிதம் ஏற்படுவது என்பது இயற்கை தான். பாரதநாட்டின் வாக்காளராகப் பதிவு செய்து கொண்டிருக்கும் ஒவ்வொரு குடிமகனுக்கும் வாக்களிக்கும் உரிமை அளிக்கப்பட வேண்டும் என்பதை நாடு உறுதி செய்திருக்கிறது.

ஹிமாச்சலப் பிரதேசத்தில் 15000 அடிகள் உயரத்தில் இருக்கும் பகுதிகளிலும் வாக்குப்பதிவு மையங்கள் நிறுவப்படுகின்றன, அந்தமான் மற்றும் நிகோபார் தீவுக்கூட்டங்களிலும் கூட வாக்குப்பதிவுக்கான அமைப்புகள் ஏற்படுத்தப்படுகின்றன. குஜராத் பற்றிய விஷயத்தை நீங்கள் கேள்விப்பட்டிருக்கலாம்; கிர் வனப்பகுதியில், மிகத் தொலைவான ஒரு இடத்தில், ஒரே ஒரு வாக்காளருக்காக மட்டுமே ஒரு வாக்குச்சாவடி ஏற்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது. கற்பனை செய்து பாருங்கள் நண்பர்களே…. வெறும் ஒரு வாக்காளருக்காக மட்டுமே ஒரு வாக்குச்சாவடி. இவைபோன்ற விஷயங்களை நாம் கேள்விப்படும் போது, தேர்தல் ஆணையம் மீது பெருமை கொள்வது இயற்கையாக ஏற்படுகிறது. அந்த ஒரு வாக்காளரை மனதில் கொண்டு, அந்த ஒரு வாக்காளரின் வாக்குரிமை பயன்படுத்தப்பட வாய்ப்பு கிடைக்க வேண்டும் என்பதற்காக, தேர்தல் ஆணையப் பணியாளர்களின் ஒட்டுமொத்தக் குழுவும் தொலைவான பகுதிகளுக்குச் சென்று வாக்குப்பதிவு முறையை மேற்கொள்கிறார்கள் –நமது ஜனநாயகத்தின் அழகே இது தான்.

மக்களாட்சி முறையைப் பலப்படுத்த தொடர்ந்து முயற்சிகள் மேற்கொண்டுவரும் தேர்தல் ஆணையத்தை நான் மனதாரப் பாராட்டுகிறேன். நான் அனைத்து மாநிலங்களின் தேர்தல் ஆணையங்கள், அனைத்துப் பாதுகாப்புப் படையினர், தேர்தல் பணிகளில் சுதந்திரமாகவும், பாரபட்சமில்லாமலும் ஈடுபடும் பிற பணியாளர்கள் ஆகியோரைப் பாராட்டுகிறேன்.

இந்த ஆண்டு நமது தேசத்தில் மக்களவைத் தேர்தல்கள் நடைபெறவிருக்கின்றன; 21ஆம் நூற்றாண்டில் பிறந்த இளைஞர்கள் இந்தமுறை தான் மக்களவைத் தேர்தல்களில் முதன்முறையாக வாக்களிக்க இருக்கின்றார்கள். தேசத்தின் பொறுப்பைத் தங்கள் தோள்களிலே சுமக்கும் வாய்ப்பு அவர்களுக்கு கிடைக்கவிருக்கிறது. இப்போது அவர்கள் தேசத்தின் பொருட்டு தீர்மானங்கள் மேற்கொள்ளும் செயல்பாட்டில் பங்குதாரர்களாக ஆகவிருக்கிறார்கள். தங்கள் கனவுகளை, தேசத்தின் கனவுகளோடு இணைக்கும் வேளை கனிந்து விட்டது. நீங்கள் வாக்களிக்கும் தகுதி படைத்தவர் என்றால், கண்டிப்பாக உங்கள் பெயரை வாக்காளர் பட்டியலில் இணைக்கப் பதிவு செய்து கொள்ளுங்கள் என்று இளைய சமுதாய நண்பர்களிடம் நான் கேட்டுக் கொள்கிறேன். நாட்டின் வாக்காளராக ஆவது, வாக்குரிமையைப் பெறுவது, ஆகியவற்றில் நாம் ஒவ்வொருவரும் உற்சாகத்தை உணர வேண்டும், ஏனென்றால் வாழ்க்கையின் மகத்துவமான சாதனைகளில் ஒரு மகத்துவம் நிறைந்த படிநிலை இது. மேலும் வாக்களிப்பது என்பது எனது கடமையும் கூட, என்ற இந்த உணர்வு நமக்குள்ளே ஏற்பட வேண்டும். வாழ்க்கையில் என்றுமே, ஏதோ காரணத்தால் வாக்களிக்க முடியவில்லை என்றால், அது நமக்கு வருத்தமளிப்பதாக நாம் உணர வேண்டும். தேசத்தில் எங்காவது தவறு நடந்தது என்று சொன்னால் நமக்குள்ளே துக்கம் ஏற்பட வேண்டும். ஆம்! நான் வாக்களிக்கவில்லை, அன்று நான் வாக்களிக்கச் செல்லவில்லை – இதன் காரணமாகத் தான் இன்று என் நாட்டில் இப்படி நடக்கிறது என்று நாம் இந்தப் பொறுப்பை உணர வேண்டும். இந்தச் செயல்பாடு நமது இயல்பாகவே மாற வேண்டும். இது நமது கலாச்சாரமாக ஆக வேண்டும். நாமனைவரும் இணைந்து வாக்காளர் பதிவாகட்டும், வாக்களிப்பு நாளன்று வாக்களிப்பதாகட்டும், இந்த முறை நாம் ஒரு இயக்கத்தை நடத்தி விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்த வேண்டும் என்று நான் தேசத்தின் பிரபலங்களிடம் வேண்டிக் கேட்டுக் கொள்கிறேன். இளைய தலைமுறை வாக்காளர்கள் பெரும் எண்ணிக்கையில் தங்கள் பெயர்களைப் பதிவு செய்து கொள்வார்கள், தங்கள் பங்களிப்பை நமது ஜனநாயகத்தின் பொருட்டு நல்குவார்கள், அதனை மேலும் பலப்படுத்துவார்கள் என்று நான் உறுதியாக நம்புகிறேன்.

எனக்குப் பிரியமான என் நாட்டுமக்களே, பாரதத்தின் இந்த மகத்தான பூமியில் பலமுறை மகான்கள் தோன்றியிருக்கிறார்கள், அத்தகைய மகான்கள், மனித சமுதாயத்திற்காக சில அற்புதமான, மறக்கமுடியாத செயல்களைச் செய்து சென்றிருக்கிறார்கள். நம்முடைய தேசத்தில் இந்த மகத்தான மனிதர்களின் ரத்தினக் குவியல் அங்கிங்கெனாதபடி ஏராளமாகக் குவிந்து கிடக்கிறது. இப்படிப்பட்ட மகத்தான மாமனிதர்களில் ஒருவர் தான் நேதாஜி சுபாஷ் சந்திர போஸ். ஜனவரி மாதம் 23ஆம் தேதி ஒரு புதிய முறையில் அவரது பிறந்தநாளை நாடே கொண்டாடியது. நேதாஜியின் பிறந்த நாளன்று, நாட்டின் விடுதலைப் போராட்டத்தில் பங்களிப்பு நல்கிய வீரர்களுக்கெனவே பிரத்யேகமாக அர்ப்பணிக்கப்பட்ட அருங்காட்சியகத்தைத் திறந்து வைக்கும் பெரும்பேறு எனக்குக் கிட்டியது. செங்கோட்டைக்குள்ளே, சுதந்திரக்காலம் தொடங்கி இதுவரை இப்படிப்பட்ட பல அறைகள், நினைவகங்கள் மூடப்பட்டுக் கிடக்கின்றன. இப்படி மூடப்பட்டுக் கிடக்கும் செங்கோட்டை அறைகள் மிக நேர்த்தியான அருங்காட்சியகங்களாக மாற்றப்பட்டிருக்கின்றன, நேதாஜி சுபாஷ் சந்திர போஸ் மற்றும் இந்திய தேசிய இராணுவத்துக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட யாத் ஏ ஜலியான் என்ற அருங்காட்சியகம்; 1857, இந்தியாவின் முதல் சுதந்திரப் போரின் நினைவாக ஏற்படுத்தப்பட்டிருக்கும் அருங்காட்சியகம் ஆகியன இந்த ஒட்டுமொத்த வளாகத்தையுமே க்ராந்தி மந்திர், அதாவது புரட்சிக் கோயில் என்ற வகையில் அர்ப்பணிக்கப்பட்டிருக்கிறது. இந்த அருங்காட்சியகங்களில் உள்ள ஒவ்வொரு செங்கல்லிலும், நமது கௌரவம்மிக்க வரலாற்றின் நறுமணம் வாசம் செய்கிறது. அருங்காட்சியகத்தின் ஒவ்வொரு அங்குலத்திலும் நமது சுதந்திரப் போராட்ட வீரர்கள் பற்றிய கதைகளும் காதைகளும், வரலாற்றிலே மூழ்கி முத்தெடுக்க நமக்குக் கருத்தூக்கம் அளிக்கின்றன. இந்த இடத்திலே தான் பாரத தாயின் வீர மைந்தர்களான கர்னல் ப்ரேம் சைகல், கர்னல் குர்பக்ஷ் சிங் தில்லோன், மேஜர் ஜெனரல் ஷாநவாஸ் கான் ஆகியோர் மீது ஆங்கிலேய அரசு வழக்கு விசாரணை நடத்தியது.

நான் செங்கோட்டையின் புரட்சிக் கோயிலில், நேதாஜியோடு இணைந்த நினைவுகளை கவனித்து வந்த வேளையில், நேதாஜியின் குடும்பத்தார்களில் ஒருவர் எனக்கு மிகவும் சிறப்புமிக்க தொப்பியைப் பரிசாக அளித்தார். ஒருகாலத்தில் நேதாஜி அந்தத் தொப்பியை அணிந்திருக்கிறார். நான் அருங்காட்சியகத்துக்கே அந்தத் தொப்பியை அளித்து விட்டேன், இதன் வாயிலாக அங்கே வரும் மக்களால் அதைப் பார்க்க முடியும், தேசபக்தியின் உத்வேகத்தை அவர்கள் அடைவார்கள். உண்மையிலேயே நம்முடைய நாயகர்களின் வீரத்தையும் தேசபக்தியையும் நமது புதிய தலைமுறையினருக்கு மீண்டும் மீண்டும், வெவ்வேறு கோணங்களில் நிரந்தரமாகக் கொண்டு சேர்க்கும் தேவை இருக்கிறது. சுமார் ஒரு மாதம் முன்னதாக, டிசம்பர் மாதம் 30ஆம் தேதியன்று நான் அந்தமான் – நிகோபார் தீவுகளுக்குச் சென்றிருந்தேன். நேதாஜி சுபாஷ் சந்திர போஸ் 75 ஆண்டுகளுக்கு முன்பாக எந்த இடத்திலே மூவண்ணக் கொடியை ஏற்றினாரோ, அதே இடத்தில் மூவண்ணக் கொடியைப் பறக்கவிடும் வாய்ப்பு எனக்குக் கிட்டியது. இதைப் போலவே 2018ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் மாதத்தில் செங்கோட்டையிலே நான் மூவர்ணக் கொடியைப் பறக்க விட்ட போது அனைவரும் ஆச்சரியப்பட்டார்கள்; ஏனென்றால் அங்கே ஆகஸ்ட் மாதம் 15ஆம் தேதியன்று மூவண்ணக் கொடியேற்றுவது தான் பாரம்பரியமாக இருந்து வந்திருக்கிறது. இந்த சந்தர்ப்பத்திலே ஆஸாத் ஹிந்த் அரசு தொடர்பான அறிவிப்பு 75 ஆண்டுகள் முன்பாக அரங்கேறியது. சுபாஷ் பாபு எப்போதுமே ஒரு வீரம்நிறை இராணுவ வீரர், திறமையான நிர்வாகி என்ற முறையிலே நினைவில் கொள்ளப்படுவார். இப்படிப்பட்ட வீரம்நிறை இராணுவ வீரர், சுதந்திரப் போராட்டத்திலே மகத்துவம் நிறைந்த பங்களிப்பை அளித்திருக்கிறார். தில்லி சலோ, நீ எனக்கு உதிரம் கொடு, நான் உனக்கு சுதந்திரம் அளிக்கிறேன் என்பன போன்ற விழிப்பும் உத்வேகமும் ஊட்டும் கோஷங்களால் நேதாஜி ஒவ்வொரு இந்தியரின் மனதிலும் நீக்கமற நிறைகிறார். பல ஆண்டுகள் வரை அவரைப் பற்றிய இரகசிய கோப்புகள் பொதுவெளிக்குக் கொண்டுவரப்பட வேண்டும் என்ற கோரிக்கை நிலவி வந்தது; இந்தப் பணியை நாங்கள் செய்திருக்கிறோம் என்பதில் எனக்கு மட்டற்ற மகிழ்ச்சி ஏற்படுகிறது. நேதாஜியின் குடும்பத்தார் அனைவரும் என் வீட்டிற்கு ஒரு நாள் வந்தார்கள், என்று என்பது எனக்குச் சரியாக நினைவில்லை. நாங்கள் இணைந்து நேதாஜியோடு தொடர்புடைய பல விஷயங்களைப் பற்றி உரையாடினோம், நேதாஜி போஸுக்கு எங்கள் சிரத்தாஞ்ஜலிகளைக் காணிக்கையாக்கினோம்.

பாரதத்தின் மகத்தான நாயகர்களோடு தொடர்புடைய பல இடங்களை தில்லியில் மேம்படுத்தும் முயற்சி செய்யப்பட்டிருக்கிறது. அது பாபா சாஹேப் அம்பேத்கருடன் தொடர்புடைய 26, அலிப்பூர் ரோடாகட்டும், சர்தார் படேல் அருங்காட்சியகமாகட்டும், கிராந்தி மந்திராகட்டும். நீங்கள் தில்லி வந்தால் இந்த இடங்களைக் கண்டிப்பாகச் சென்று பாருங்கள்.

என் மனதில் நிறைந்திருக்கும் என் நாட்டுமக்களே, இன்று நாம் நேதாஜி சுபாஷ் சந்திர போஸ் பற்றி விவாதம் செய்து கொண்டிருக்கும் வேளையிலே, அதுவும் மனதின் குரலிலே, நேதாஜியின் வாழ்க்கையோடு தொடர்புடைய ஒரு சம்பவத்தை உங்களுடன் நான் பகிர்ந்து கொள்ள விரும்புகிறேன். மக்களோடு இணைப்பை உருவாக்கும் ஒரு மகத்துவம் நிறைந்த ஊடகமாக வானொலியை நான் எப்போதுமே கருதி வந்திருக்கிறேன்; இதைப் போலவே நேதாஜியும் வானொலியோடு ஆழமான தொடர்பு கொண்டிருந்தார், அவர் நாட்டுமக்களுக்கு உரையாற்றுவதை வானொலி வாயிலாகவே செய்து வந்தார். 1942ஆம் ஆண்டு சுபாஷ் பாபு ஆஸாத் ஹிந்த் வானொலியைத் தொடங்கி, வானொலி வாயிலாகவே ஆஸாத் ஹிந்த் இராணுவ வீரர்களிடத்திலும் நாட்டு மக்களிடத்திலும் உரையாற்றினார். சுபாஷ் பாபு வானொலியில் தனக்கே உரிய பாணியில் உரையாற்றுவார். அவர் உரையாடலைத் தொடங்கும் முன்பாக முதலில் என்ன சொல்லுவார் என்றால் – This is Subhash Chandra Bose speaking to you over the Azad Hind Radio, இந்தச் சொற்களைக் கேட்டவுடனேயே நேயர்கள் மனதிலே ஒரு புதிய உற்சாகம், ஒரு புதிய சக்தி பெருக்கெடுத்து ஓடும்.

இந்த வானொலி நிலையம், வாரமொரு முறை செய்திகளை ஒலிபரப்பி வந்தது என்று என்னிடம் தெரிவித்திருக்கிறார்கள். இது ஆங்கிலம், ஹிந்தி, தமிழ், பாங்க்ளா, மராத்தி, பஞ்சாபி, பஷ்தோ, உருது ஆகிய மொழிகளில் ஒலிபரப்பு செய்யப்பட்டது. இந்த வானொலி நிலைய நிர்வாகத்தில், குஜராத்தில் வாழ்ந்த எம்.ஆர். வ்யாஸ் அவர்களின் பங்களிப்பு மிகக் குறிப்பிடத்தக்கது. ஆஸாத் ஹிந்த் வானொலியில் ஒலிபரப்பாகும் நிகழ்ச்சிகள் சாதாரண மக்களிடையே அதிகப் பிரியமானதாக இருந்தது, இதன் நிகழ்ச்சிகள் நமது சுதந்திரப் போராட்ட வீரர்களுக்கு மிகுந்த பலத்தை அளித்தன.

இந்தப் புரட்சிக் கோயிலில் ஒரு காட்சிக்கலை அருங்காட்சியகம் உருவாக்கப்பட்டிருக்கிறது. இந்தியக் கலை மற்றும் கலாச்சாரத்தை, கருத்தை அதிகம் கவரும் வகையிலே விளக்கும் முயற்சி மேற்கொள்ளப்பட்டு இருக்கிறது. அருங்காட்சியகத்தில் வரலாற்றுச் சிறப்புமிக்க 4 கண்காட்சிகள் இருக்கின்றன, அங்கே 3 நூற்றாண்டுகள் பழமையான 450க்கும் மேற்பட்ட ஓவியங்களும் கலைப் படைப்புகளும் இருக்கின்றன. அருங்காட்சியகத்தில் அம்ருதா ஷேர்கில், ராஜா ரவிவர்மா, அவநீந்திரநாத் தாகூர், ககநேந்திரநாத் தாகூர், நந்தலால் போஸ், ஜாமினி ராய், சைலோஸ் முகர்ஜி போன்ற மகத்தான கலைஞர்களின் மிகச் சிறப்பான படைப்புக்கள், மிக நேர்த்தியாகக் காட்சிப்படுத்தப் பட்டிருக்கின்றன. நீங்கள் அனைவரும் அங்கே சென்று பாருங்கள், குருதேவ் ரவீந்திரநாத் தாகூர் அவர்களின் படைப்புக்களைக் கண்டிப்பாகக் காணுங்கள் என்று குறிப்பாக உங்கள் அனைவரிடமும் நான் கேட்டுக் கொள்கிறேன்.

அட, என்ன இது, கலை பற்றிப் பேசிக் கொண்டிருக்கிறாரே, ஆனால் இங்கு போய் குருதேவ் ரவீந்திரநாத் தாகூரின் சிறப்பான படைப்புக்கள் பற்றிப் பேசுகிறாரே என்று நீங்கள் எண்ண முற்படலாம். நீங்கள் அனைவரும் குருதேவ் ரவீந்திரநாத் தாகூரை ஒரு எழுத்தாளராக, ஒரு இசைக் கலைஞராகவும் அறிந்திருப்பீர்கள். ஆனால் குருதேவர் ஒரு ஓவியரும் கூட என்பதை நான் தெரிவிக்க விரும்புகிறேன். அவர் பல விஷயங்கள் மீது ஓவியங்கள் தீட்டியிருக்கிறார். அவர் விலங்குகள்-பறவைகளை வரைந்திருக்கிறார், பல அழகிய காட்சிகளை ஓவியமாக்கி இருக்கிறார். இதுமட்டுமல்ல, அவர் மனிதப் பாத்திரங்களைக்கூட, கலை வாயிலாகத் தூரிகையில் தீட்டியிருக்கிறார். சிறப்பான விஷயம் என்னவென்றால், குருதேவ் தாகூர், தனது பெரும்பான்மைப் படைப்புக்களுக்கு எந்தப் பெயரையும் அளிக்கவில்லை. சித்திரத்தைப் பார்ப்பவர் தானே அதைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும், அந்தச் சித்திரம் வாயிலாக அளிக்கப்பட்டிருக்கும் செய்தியை அவர் தனது கண்ணோட்டத்தில் காண வேண்டும் என்றே அவர் கருதினார். அவரது ஓவியங்கள் ஐரோப்பிய நாடுகளில், ரஷியாவில், அமெரிக்காவில் எல்லாம் காட்சிப்படுத்தப்பட்டிருக்கின்றன. நீங்கள் கிராந்தி மந்திருக்குச் சென்று அவரது ஓவியங்களைக் கண்டிப்பாகப் பார்ப்பீர்கள் என்பதில் எனக்கு நம்பிக்கை இருக்கிறது.

என் பாசம்நிறை நாட்டுமக்களே, பாரதம், புனிதர்கள் நிறைந்த பூமி. நமது புனிதர்கள் தங்கள் கருத்துக்கள் மற்றும் செயல்கள் வாயிலாக நல்லிணக்கம், சமத்துவம் மற்றும் சமூக அதிகாரப்பங்களிப்பு என்ற செய்திகளை அளித்திருக்கிறார்கள். இப்படிப்பட்ட ஒரு புனிதர் தான் சந்த் ரவிதாஸ். பிப்ரவரி 19ஆம் தேதியன்று ரவிதாஸ் அவர்களின் பிறந்த நாள். புனிதர் ரவிதாஸ் அவர்களின் தோஹாக்கள் என்ற கவிதைகள் மிகவும் பிரபலமானவை. ரவிதாஸ் அவர்கள் சில வரிகளிலேயே மிகப்பெரிய செய்தியை அளித்து விடுவார். ஜாதி-ஜாதி மேன் ஜாதி ஹை, ஜோ கேதன் கே பாத், ரைதாஸ் மனுஷ நா ஜுட் சகே, ஜப் தக் ஜாதி ந ஜாத்.

“जाति-जाति में जाति है,

जो केतन के पात,

रैदास मनुष ना जुड़ सके

जब तक जाति न जात”

வாழைத்தண்டின் தோல் உரிக்கப்பட்டு, அந்தத் தோலுக்கு உள்ளே இருக்கும் அடுக்கு, மீண்டும் ஒரு அடுக்கும் மீண்டும் ஒரு அடுக்கு என்று உரித்து முடித்தால், முடிவில் எதுவுமே மிச்சம் இருக்காது, வாழை மரம் முழுக்க எப்படி இல்லாமல் போய் விடுமோ, அதைப் போலவே மனிதனை சாதிகளாகப் பிரித்தோமென்றால், அங்கே மனிதனே இல்லாமல் போகிறான் என்பதே இதன் பொருள். உண்மையில் இறைவன் அனைத்து மனிதர்களிலும் உறைகிறான் என்றால், அவனை சாதி, மதம், பிரிவு என்ற வகைகளில் பிரித்துப் பகுத்துப் பார்ப்பது உசிதமாகாது என்று அவர் கூறுவார்.

குரு ரவிதாஸ் வாராணசியின் புனித பூமியில் பிறந்தார். புனிதர் ரவிதாஸ் தனது செய்திகள் வாயிலாக தனது ஒட்டுமொத்த வாழ்க்கையிலும் உழைப்பு மற்றும் உழைப்பாளர் மகத்துவத்தைப் புரியவைக்கும் முயற்சிகளில் ஈடுபட்டார். உழைப்பின் மகத்துவத்தின் மெய்ப்பொருளை உலகிற்கு அவர் எடுத்துரைத்தார் என்று சொன்னால் மிகையாகாது. மன் சங்கா தோ கடௌதீ மேன் கங்கா. “मन चंगा तो कठौती में गंगा” என்று அவர் கூறுவார். அதாவது உங்கள் மனமும் இதயமும் புனிதமாக இருக்குமேயானால், உங்கள் இதயத்தில் இறைவனே வாசம் செய்கிறான் என்பதே இதன் பொருள். புனிதர் ரவிதாஸ் அவர்களின் உபதேசங்கள் சமூகத்தின் அனைத்துப் பிரிவினர் மீதும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியிருக்கின்றன. அது சிட்டூர் மஹாராஜா, மஹாராணியாகட்டும், மீராபாய் ஆகட்டும், அனைவருமே அவரைப் பின்பற்றி நடப்பவர்கள் தாம். நான் மீண்டும் ஒருமுறை புனிதர் ரவிதாஸ் அவர்களை என் நினைவில் தாங்குகிறேன்.
எனக்குப் பிரியமான நாட்டுமக்களே, MyGovஇல் கிரண் சிதர் அவர்கள், இந்திய விண்வெளித்துறை பற்றியும் இதன் எதிர்காலத்தோடு தொடர்புடைய பரிமாணங்கள் குறித்தும் மனதின் குரலில் பேச வேண்டும் என்று கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறார். மேலும் அவர், மாணவர்கள் மனதிலே விண்வெளி பற்றிய ஆர்வம் பற்றியும், சற்று விலகி, வானத்தையும் தாண்டி சிந்திப்பது தொடர்பாக நான் கேட்டுக் கொள்ள வேண்டும் என்று அவர் விண்ணப்பித்திருக்கிறார். கிரண் அவர்களே, உங்களுடைய கருத்துக்கள், அதுவும் குறிப்பாக நமது குழந்தைகளுக்காக நீங்கள் அளித்திருக்கும் செய்தியின் பொருட்டு நான் உங்களுக்கு என் பாராட்டுக்களைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

சில நாட்கள் முன்பாக, நான் அஹமதாபாதில் இருந்தேன், அங்கே டாக்டர். விக்ரம் சாராபாய் அவர்களின் உருவச்சிலையைத் திறந்து வைக்கும் வாய்ப்பு எனக்குக் கிடைத்தது. டாக்டர். விக்ரம் சாராபாய் பாரதத்தின் விண்வெளித் திட்டத்திற்கு மகத்தான பங்களிப்பை அளித்திருக்கிறார். நமது விண்வெளித் திட்டத்தில் நாட்டின் எண்ணற்ற இளைய விஞ்ஞானிகளின் பங்களிப்பு அடங்கியிருக்கிறது. நமது மாணவர்கள் வாயிலாக மேம்படுத்தப்பட்ட செயற்கைக்கோள்களும், sounding
rocket-களும் விண்வெளியை எட்டிக் கொண்டிருக்கின்றன என்பது நம் இதயம் குமுறச் செய்யும் விஷயம். இதே ஜனவரி மாதம் 24-ஆம் தேதியன்று தான் நமது மாணவர்கள் வாயிலாக வடிவமைக்கப்பட்ட கலாம்சாட் விண்ணில் ஏவப்பட்டது. ஒடிஷாவில் பல்கலைக்கழக மாணவர்கள் வாயிலாக உருவாக்கப்பட்ட sounding rocketகளும் கூட புகழை ஈட்டியிருக்கின்றன. தேசம் சுதந்திரம் அடைந்தது முதல் 2014ஆம் ஆண்டு வரை மேற்கொள்ளப்பட்ட அத்தனை விண்வெளி மிஷன்கள் அளவுக்கு கடந்த நான்கரை ஆண்டுகளில் மேற்கொள்ளப்பட்டிருக்கின்றன. ஒரே விண்வெளிக்கலத்தில் 104 செயற்கைக்கோள்களை நாம் விண்வெளியில் செலுத்தி சாதனை படைத்திருக்கிறோம். நாம் விரைவிலேயே சந்திரயான்-2 இயக்கம் வாயிலாக சந்திரனில் இந்தியாவின் இருப்பைப் பதிவு செய்யவிருக்கிறோம்.

நம்முடைய தேசம் விண்வெளித் தொழில்நுட்பப் பயன்பாட்டை உயிர் உடமைகளின் பாதுகாப்பிற்காக மிகச் சிறப்பான வகையிலே செய்து வருகிறது. புயலாகட்டும், ரயில் மற்றும் சாலைப் பாதுகாப்பாகட்டும், இவையனைத்திலும் விண்வெளித் தொழில்நுட்பம் கணிசமாக உதவிகள் செய்து வருகிறது. நமது மீனவ சகோதரர்களிடையே NAVIC கருவிகள் விநியோகம் செய்யப்பட்டிருக்கின்றன, இவை அவர்களைப் பாதுகாப்பதோடு, பொருளாதார மேம்பாட்டிற்கும் உதவி செய்கிறது. நாம் விண்வெளித் தொழில்நுட்பத்தைப் பயன்படுத்தி அரசு சேவை வழங்குதல் மற்றும் பொறுப்புடைமை ஆகியவற்றை சிறப்பான வகையிலே நிறைவேற்றிக் கொண்டிருக்கிறோம். அனைவருக்கும் வீட்டுவசதி என்ற திட்டத்தின்படி, 23 மாநிலங்களில் சுமார் 40 இலட்சம் வீடுகளுக்கு ஜியோ டேக் அளிக்கப்பட்டு விட்டது. இதோடு கூடவே மஹாத்மா காந்தி ஊரகப்பகுதி வேலைவாய்ப்புத் திட்டப்படி சுமார் மூணரைக் கோடிச் சொத்துக்களையும் ஜியோ டேக் செய்தாகி விட்டது. நமது செயற்கைக்கோள்கள் இன்று நாட்டின் பெருகிவரும் சக்தியின் அடையாளங்கள். உலகின் பல நாடுகளுடன் நாம் சிறப்பான தொடர்புகளை ஏற்படுத்தியிருப்பது இதன் பங்களிப்பு காரணமாகத் தான். தெற்காசிய செயற்கைக்கோள்கள் என ஒரு பிரத்யேகமான முயற்சி உண்டு, இது நமது அண்டைப்புறத்தில் இருக்கும் நட்பு நாடுகளுக்கும் வளர்ச்சி என்ற வெகுமதியை அளித்திருக்கிறது. தனது சிறப்பான போட்டித்தன்மைமிக்க ஏவுதல் சேவைகள் வாயிலாக பாரதம் இன்று வளர்ந்துவரும் நாடுகளுடையவை மட்டுமல்ல, வளர்ந்த நாடுகளுடைய செயற்கைக்கோள்களையும் விண்ணில் ஏவியிருக்கின்றது. வானமும் விண்மீன்களும் எப்போதுமே குழந்தைகளைக் கவரும் விஷயங்களாக இருந்து வந்திருக்கின்றன. பெரியதாகச் சிந்திக்க வேண்டும், இதுவரை எதையெல்லாம் இயலாத ஒன்று என்று பார்த்தார்களோ, அந்த எல்லைகளைத் தாண்டி முன்னேறிச் செல்ல வேண்டும் என்பதற்கான வாய்ப்புக்களையும் சந்தர்ப்பங்களையும் நமது விண்வெளித் திட்டம் ஏற்படுத்திக் கொடுக்கிறது. நமது குழந்தைகள் விண்மீன்களால் கவரப்பட்டு இருப்பதோடு, புதிய புதிய நட்சத்திரங்களைத் தேடவும் உத்வேகம் அளிக்கிறது, தொலைநோக்குக் காட்சியை அளிக்கிறது.

எனது பேரன்பிற்குரிய நாட்டுமக்களே, யார் விளையாடுகிறார்களோ அவர்கள் வளர்கிறார்கள், மலர்கிறார்கள் என்று நான் எப்போதுமே கூறுவதுண்டு. இந்த முறை கேலோ இண்டியாவில் ஏகப்பட்ட விளையாட்டு வீரர்கள் பிரகாசித்திருக்கிறார்கள். ஜனவரி மாதம் புனேயில் கேலோ இண்டியா இளைஞர்களுக்கான விளையாட்டுப் போட்டிகளில் 18 விளையாட்டுக்களில் சுமார் 6000 விளையாட்டு வீரர்கள் பங்கெடுத்துக் கொண்டார்கள். நமது விளையாட்டுக்களின் உள்ளூர் சூழலமைப்பு பலமாக இருந்தால், அதாவது நமது அடித்தளம் பலமாக இருந்தால் தான் நமது இளைஞர்களால் தேசம் மற்றும் உலகம் முழுக்க தங்களது திறமைகளை மிகச் சிறப்பாக வெளிப்படுத்த முடியும். உள்ளூர் மட்டத்தில் விளையாட்டு வீரர் சிறப்பாகச் செயல்பட்டார் என்றால் தான், அவரால் உலக அளவிலே மிகச் சிறப்பான செயல்பாட்டைப் புரிய முடியும். இந்த முறை கேலோ இண்டியாவில் அனைத்து மாநிலங்களைச் சேர்ந்த விளையாட்டு வீரர்களும் தங்களது திறமையை சிறப்பாக வெளிப்படுத்தினார்கள். பதக்கங்களை வென்ற பல விளையாட்டு வீரர்களின் வாழ்க்கை பலமான உத்வேகம் அளிக்கவல்லதாக இருக்கிறது.

குத்துச்சண்டைப் போட்டியில் இளைய விளையாட்டு வீரரான ஆகாஷ் கோர்க்கா, வெள்ளிப்பதக்கம் வென்றார். ஆகாஷின் தந்தையார் ரமேஷ் அவர்கள், புனேயில் ஒரு வளாகத்தில் காவலாளியாகப் பணியாற்றுகிறார் என்பதை நான் படித்தேன். அவர் தனது குடும்பத்தோடு ஒரு வண்டி நிறுத்தும் கொட்டகையில் வசிக்கிறார். இவரைப் போலவே 21 வயதுக்குட்பட்ட பெண்களுக்கான மஹாராஷ்ட்ரத்தின் கபடிக் குழுவின் கேப்டன் சோனாலி ஹேல்வீ, சதாராவில் வசிக்கிறார். அவர் மிகக் குறைந்த வயதிலேயே தனது தந்தையாரை இழந்திருக்கிறார், அவரது சகோதரரும் அவரது தாயும் தான் சோனாலிக்கு நம்பிக்கை அளித்து ஊக்கப்படுத்தியிருக்கிறார்கள். கபடி போன்ற விளையாட்டுக்களில் பெண்களை அதிகம் ஊக்கப்படுத்துவதில்லை என்று நாம் பலவேளைகளில் பார்க்கிறோம். ஆனால் இவற்றையெல்லாம் தாண்டி சோனாலீ கபடியைத் தேர்ந்தெடுத்தார், சிறப்பாகச் செயல்பட்டார். ஆஸன்சோலைச் சேர்ந்த 10 வயது நிரம்பிய அபினவ் ஷா, கேலோ இண்டியா இளைஞர்களுக்கான விளையாட்டுக்களில் மிகக் குறைந்த வயதில் தங்கப் பதக்கம் வென்றவர் என்ற பெருமை பெற்றிருக்கிறார். கர்நாடகத்தின் ஒரு விவசாயி-யின் மகள் அக்ஷதா வாஸ்வானீ கம்தீ, பளுதூக்கும் பிரிவில் தங்கப் பதக்கம் வென்றிருக்கிறார். அவர் தனது வெற்றிக்கான பெருமையை தனது தந்தையாருக்கு அர்ப்பணித்திருக்கிறார். அவரது தந்தையார் பெல்காமைச் சேர்ந்த ஒரு விவசாயி. நாம் இந்தியாவை நிர்மாணிப்பது பற்றிப் பேசும் வேளையில், இளைய சமுதாயத்தினரின் சக்தியின் உறுதிப்பாடு தானே புதிய இந்தியா!! கேலோ இண்டியாவின் இந்தக் கதைகள், புதிய இந்தியாவின் நிர்மாணம் என்பது பெரிய நகரங்களைச் சேர்ந்த மக்களின் பங்களிப்பால் மட்டுமே அல்ல, சின்னச்சின்ன நகரங்கள், கிராமங்கள், பேட்டைகள் ஆகியவற்றிலிருந்து வரும் இளைஞர்கள், இளம் விளையாட்டுத் திறமையாளர்கள் ஆகியோரின் பங்களிப்பாலும்தான் என்பதையே அறிவிக்கின்றன.

என்மனம் நிறைந்த நாட்டுமக்களே, நீங்கள் புகழ்பெற்ற பல அழகுப் போட்டிகள் பற்றியெல்லாம் கேள்விப்பட்டிருப்பீர்கள். ஆனால் கழிப்பறையைப் பளிச்சிடச் செய்யும் போட்டி பற்றி கேள்விப்பட்டதுண்டா? சுமார் ஒருமாத காலமாக நடந்து வரும் இந்த விசித்திரமான போட்டியில் 50 இலட்சத்திற்கும் மேற்பட்ட கழிப்பறைகள் பங்கெடுத்துக் கொண்டன. இந்த விசித்திரமான போட்டியின் பெயர் தூய்மையான அழகான கழிப்பறை. மக்கள் தங்கள் கழிப்பறைகளைத் தூய்மையாக வைத்திருப்பதன் கூடவே, அதை அழகுபடுத்தி மெருகூட்ட, சில ஓவியங்களைப் பயன்படுத்தி நேர்த்தியாக்கி இருந்தார்கள். காஷ்மீரம் தொடங்கி கன்னியாகுமரி வரையிலும், கட்ச் தொடங்கி காமரூப் வரையிலும் தூய்மையான அழகான கழிப்பறைகள் தொடர்பான ஏராளமான புகைப்படங்கள் சமூக வலைத்தளங்களில் காணக் கிடைக்கின்றன. உங்கள் பஞ்சாயத்தில் இப்படிப்பட்ட இயக்கத்துக்கு நீங்கள் தலைமை ஏற்க வேண்டும் என்று நான் அனைத்து பஞ்சாயத்துத் தலைவர்களிடமும், கிராமத் தலைவர்களிடமும் கேட்டுக் கொள்கிறேன். உங்களது தூய்மையான அழகான கழிப்பறையின் புகைப்படத்தை #MyIzzatGhar உடன் இணைத்து சமூக வலைத்தளத்தில் கண்டிப்பாக பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள்.

நண்பர்களே, தேசத்தைத் தூய்மைப்படுத்த மற்றும் திறந்தவெளியில் மலஜலம் கழிக்கும் பழக்கத்திலிருந்து விடுதலை அடையும் நோக்கத்தோடு, ஒன்றாக இணைந்து 2014ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் மாதம் 2ஆம் தேதியன்று நினைவில் கொள்ளத்தக்க பயணத்தை நாம் மேற்கொண்டோம். பாரதநாட்டு மக்களின் ஒத்துழைப்பு காரணமாக இன்று 2019ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் மாதம் 2ஆம் தேதிக்கு முன்பாகவே திறந்த வெளியில் மலஜலம் கழிக்கும் பழக்கத்திலிருந்து விடுதலை அடையும் திசையை நோக்கி விரைந்து பயணித்து வருகிறது; இதன் காரணமாக அண்ணலின் 150ஆவது பிறந்த நாளன்று நாம் அவருக்கு சிரத்தாஞ்சலிகளை அர்ப்பணிக்க முடியும்.

தூய்மையான பாரதத்தின் இந்த நினைவில் நிறுத்தக்கூடிய பயணத்தில், மனதின் குரல் நேயர்களின் பங்களிப்பும் மகத்தானது, இதற்காகத் தான் நான் உங்களிடம் இந்த விஷயத்தை மகிழ்ச்சியோடு பகிர்ந்து கொள்ளும் வேளையில், ஐந்தரை இலட்சத்திற்கும் மேற்பட்ட கிராமங்களும் 600 மாவட்டங்களும் தாங்கள் திறந்த வெளியில் மலஜலம் கழிக்கும் பழக்கத்திலிருந்து விடுதலை அடைந்திருப்பதாக அவர்களே அறிவிப்பு செய்திருக்கிறார்கள். கிராமப்புற இந்தியாவின் தூய்மையின் வீச்சு 98 சதவீத மக்களைச் சென்றடைந்திருக்கிறது, சுமார் 9 கோடிக் குடும்பங்களுக்குக் கழிப்பறை வசதி செய்து கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது.

எனது சின்னஞ்சிறிய நண்பர்களே, தேர்வு நாட்கள் நெருங்கி வந்து கொண்டிருக்கின்றன. நான் தேர்வுகள் பற்றியும் Exam Warriors பற்றியும் பேச வேண்டும் என்று ஹிமாச்சலப் பிரதேசத்தில் வசிக்கும் அன்ஷுல் ஷர்மா MyGovஇல் கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறார். அன்ஷுல் அவர்களே, இந்த விஷயத்தை முன்வைத்தமைக்கு உங்களுக்கு என் நன்றிகள். ஆம், பல குடும்பங்களுக்கு ஆண்டின் முதல் பகுதி தேர்வுக்காலமாக இருக்கிறது. மாணவர்கள், அவர்களின் தாய் தந்தையர் தொடங்கி, ஆசிரியர்கள் வரை அனைவரும் தேர்வுகளோடு தொடர்புடைய செயல்களில் மும்முரமாக இருக்கிறார்கள்.

நான் அனைத்து மாணவர்கள், அவர்களின் தாய் தந்தையர், அவர்தம் ஆசிரியப் பெருமக்கள் ஆகியோருக்கு என் நல்வாழ்த்துக்களைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். இந்த விஷயம் குறித்து மனதின் குரலின் இந்த நிகழ்ச்சியில் விவாதிப்பதை நான் கண்டிப்பாக விரும்புகிறேன்; ஆனால் 2 நாட்கள் கழித்து ஜனவரி மாதம் 29ஆம் தேதியன்று காலை 11 மணிக்கு பரீக்ஷா பே சர்ச்சா, அதாவது தேர்வு குறித்த விவாத நிகழ்ச்சியில் நாடு முழுக்க உள்ள மாணவர்களோடு உரையாடவிருக்கிறேன். இந்த முறை மாணவர்களுடன் சேர்த்து, அவர்களின் பெற்றோர், ஆசிரியர்கள் ஆகியோரும் இந்த நிகழ்ச்சியில் பங்கெடுக்கவிருக்கிறார்கள். மேலும் இந்த முறை பல அயல்நாடுகளைச் சேர்ந்த மாணவர்களும் இந்த நிகழ்ச்சியில் பங்கெடுக்க இருக்கின்றார்கள். இந்த பரீக்ஷா பே சர்ச்சாவில் தேர்வுகளோடு இணைந்த அனைத்துக் கோணங்களும், குறிப்பாக மனவழுத்தமில்லாத தேர்வு தொடர்பாக நமது இளைய நண்பர்களுடன் ஏகப்பட்ட விஷயங்களைப் பேச இருக்கிறேன். இதற்காக பலரிடமிருந்து உள்ளீடுகளையும், கருத்துக்களையும் அனுப்புமாறு கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறேன். MyGovஇல் அதிக எண்ணிக்கையில் மக்கள் தங்கள் கருத்துக்களை பகிர்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பது எனக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சியை அளிக்கிறது. இவற்றில் சில கருத்துக்களையும் ஆலோசனைகளையும், கண்டிப்பாக டவுன் ஹால் நிகழ்ச்சியின் போது நான் முன்வைப்பேன். நீங்கள் அவசியம் இந்த நிகழ்ச்சியில் பங்கெடுத்துக் கொள்ளுங்கள்….. சமூக ஊடகங்கள் மற்றும் நமோ செயலி வாயிலாகவும் நீங்கள் இதன் நேரடி ஒளிபரப்பைக் காண முடியும்.

என் மனம் நிறைந்த நாட்டுமக்களே, ஜனவரி மாதம் 30ஆம் தேதி வணக்கத்துக்குரிய அண்ணல் மறைந்த நாள். அன்று காலை 11 மணிக்கு நாடு முழுவதும் தியாகிகளுக்கு சிரத்தாஞ்சலிகளை அளிக்கும். நாமும் கூட எங்கே இருந்தாலும் உயிர்த்தியாகம் புரிந்தவர்களுக்கு 2 நிமிடங்கள் சிரத்தாஞ்சலிகளைக் காணிக்கையாக்குவோம். வணக்கத்துக்குரிய அண்ணல் பற்றிய புனிதமான நினைவுகளை மனதில் ஏந்தி, அவரது கனவுகளை மெய்ப்பிக்க, புதிய பாரதத்தை நிர்மாணம் செய்ய, குடிமக்கள் என்ற முறையில் நமது கடமைகளை சரிவர நிர்வாகம் செய்வோம் என்ற மனவுறுதியை மேற்கொள்வோம், முன்னேறிச் செல்வோம். 2019ஆம் ஆண்டின் இந்தப் பயணம் வெற்றிகரமானதாக முன்னேறிச் செல்லட்டும். என்னுடைய ஏராளமான நல்வாழ்த்துக்கள். மிக்க நன்றி.

எனதருமை நாட்டுமக்களே, வணக்கம். 2018ஆம் ஆண்டு நிறைவைக் காணவிருக்கிறது, நாம் 2019ஆம் ஆண்டிலே காலெடுத்து வைக்கவிருக்கிறோம்.  இது போன்ற வேளையிலே, கடந்த ஆண்டில் நடந்த நிகழ்வுகளைப் பற்றிக் கருத்தாய்வுகளில் ஈடுபடுவதும், வரவிருக்கும் ஆண்டிலே மேற்கொள்ளப்பட வேண்டிய உறுதிப்பாடுகளைப் பற்றிய பேச்சுக்களும் காதிலே வந்து விழுவது என்பது இயல்பான விஷயம் தானே!!  அது தனிமனிதனின் வாழ்க்கையாகட்டும், சமுதாயப் போக்காகட்டும், நாட்டின் வாழ்க்கையாகட்டும் – அனைவருமே பின்னே திரும்பியும் பார்க்க வேண்டும், வரவிருக்கும் நாட்களையும், தொலைவான காலத்தையும் பார்க்கும் முயற்சிகளை மேற்கொண்டாக வேண்டும்; அப்போது தான் அனுபவங்களின் ஆதாயங்கள் நமக்கு வாய்ப்பதோடு, புதிய ஒன்றை மேற்கொள்ள வேண்டும் என்ற தன்னம்பிக்கையும் உதயமாகும்.  நாம் என்ன செய்தால் நமது வாழ்க்கையில் மாற்றத்தை ஏற்படுவதோடு மட்டுமல்லாமல் நாட்டையும் சமூகத்தையும் முன்னெடுத்துச் செல்ல பங்களிப்பு அளிக்க முடியும் என்பது தொடர்பாக நமது எண்ணங்கள் இருக்க வேண்டும்.  உங்களனைவருக்கும் 2019ஆம் ஆண்டுக்கான ஏராளமான நல்வாழ்த்துக்கள்.  சரி, 2018ஆம் ஆண்டினை நாம் எவ்வாறு நினைவில் கொள்ளலாம் என்று நீங்கள் யோசித்து வைத்திருப்பீர்கள், இல்லையா??  பாரத நாடு ஒரு தேசம் என்ற வகையில், தனது 130 கோடி மக்களின் திறன்கள் வடிவில் எப்படி 2018ஆம் ஆண்டினை நினைவில் தாங்கும் – இப்படி நினைவு கொள்வதும் முக்கியமானது.  இது நமக்கெல்லாம் கௌரவம் அளிக்கக் கூடியதாக அமையும்.

2018இலே, உலகின் மிகப்பெரிய உடல்நலக் காப்பீட்டுத் திட்டமான ஆயுஷ்மான் பாரதம் திட்டம் தொடங்கப்பட்டது.  நாட்டின் ஒவ்வொரு கிராமம் வரையிலும் மின்சாரம் கொண்டு சேர்க்கப்பட்டு விட்டது.  உலகின் மதிப்புநிறைந்த அமைப்புகளெல்லாம், பாரதம் சாதனை படைக்கும் வேகத்தில், ஏழ்மையிலிருந்து விடுதலை அடைந்து வருவதாக அடித்துச் சொல்லியிருக்கின்றன.  நாட்டுமக்களும் தங்களது ஆணித்தரமான மனவுறுதி காரணமாக தூய்மை உள்ளடக்கல் அதிகரித்து, 95 சதவீதத்தைக் கடந்து தனது பயணத்தில் முன்னேறி வருகிறது.

நாடு சுதந்திரம் அடைந்த பிறகு செங்கோட்டையிலிருந்து முதன்முறையாக, ஆஸாத் ஹிந்த் அரசின் 75ஆம் ஆண்டு நிறைவின் போது மூவண்ணக்கொடி ஏற்றப்பட்டது.  நாட்டை ஒற்றுமை எனும் இழையில் இணைத்த மாமனிதர், சர்தார் வல்லப்பாய் படேலுக்கு மரியாதை செலுத்தும் வகையில் உலகின் மிக உயரமான திருவுருவச் சிலையான Statue of Unity, ஒற்றுமைச் சிலை, நம் நாட்டில் உருவாக்கம் பெற்றது.  உலக அரங்கிலே நாட்டின் பெருமிதம் உயர்ந்தது.  நாட்டுக்கு ஐ.நா. அமைப்பின் சுற்றுச்சூழல் துறையில் மிக உயரிய, Champions of the Earth விருது அளிக்கப்பட்டது.  சூரியசக்தி மற்றும் சூழல் மாற்றம் துறையில் பாரத நாட்டின் முயற்சிகளுக்கு உலகம் அங்கீகாரம் அளித்தது.  பாரதத்தில், சர்வதேச சூரியசக்திக் கூட்டமைப்பின் முதல் மாநாடான International Solar Allianceக்கு ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது.  நமது சமூக முயற்சிகள் காரணமாக, நமது தேசம், ease of doing businessஆன வியாபாரம் செய்வதில் சுலபத்தன்மை தரநிலையில் இதுவரை காணாத அளவுக்கு முன்னேற்றம் கண்டது.  நாட்டின் தற்காப்புக்குப் புதிய பலம் வாய்க்கப் பெற்றது.  இந்த ஆண்டிலே, நமது தேசம் Nuclear Triadஐ வெற்றிகரமாக நிறைவேற்றியது, அதாவது நமது நீர், நிலம், வானம் – இந்த மூன்றிலும் அணுசக்தி நிறைவை எட்டியிருக்கிறோம்.  நாட்டின் பெண்கள், நாவிகா சாகர் பரிக்ரமா என்ற படகில் உலகைச் சுற்றி வருதல் முயற்சி வாயிலாக நாட்டின் பெயருக்கு கௌரவம் சேர்த்திருக்கிறார்கள்.  வாராணசியில் பாரதம் முதல் நீர்வழிப் போக்குவரத்தைத் தொடக்கியது.  இதன் மூலம் நீர்வழிகள் துறையில் புதிய புரட்சிக்கு வித்திடப்பட்டிருக்கிறது.  நாட்டிலே மிக நீளமான ரயில்-ரோடு பாலமான போகிபீல் பாலம் மக்கள் சேவைக்கு அர்ப்பணம் செய்யப்பட்டது.  சிக்கிம் மாநிலத்தின் முதலாவதும், தேசத்தின் 100ஆவதுமான விமானநிலையம் – பாக்யோங் நாட்டுக்கு அர்ப்பணம் செய்யப்பட்டது.  19 வயதுக்குட்பட்டவர்களுக்கான உலகக்கோப்பைக் க்ரிக்கெட் போட்டியிலும், கண்பார்வையற்ற மாற்றுத் திறனாளிகளுக்கான உலகக்கோப்பை க்ரிக்கெட் போட்டியிலும் பாரதம் வெற்றிவாகை சூடியது.  இந்த முறை, ஆசிய விளையாட்டுப் போட்டிகளில் பாரதம் பெரிய அளவிலே பதக்கங்களை வென்றிருக்கிறது.  பாரா ஆசிய விளையாட்டுக்களில் பாரதம் மிக அருமையான செயல்பாடுகளைப் புரிந்திருக்கிறது.  நான் ஒவ்வொரு இந்தியரின் முயற்சிகள் பற்றியும், நமது சமூக முயற்சிகளைப் பற்றியும் மட்டுமே பேசினால், நமது மனதின் குரல் மிக நீண்டு, 2019ஆம் ஆண்டு கூட பிறந்து விடும்.  இவை அனைத்தும் 130 கோடி நாட்டுமக்களின் இடைவிடாத முயற்சிகளால் தான் கனிந்திருக்கின்றன.  2019ஆம் ஆண்டிலும், பாரதம் முன்னேற்றம், வளர்ச்சி என்ற பயணத்திலே முனைப்போடும் முயற்சியோடும், அயர்ச்சியில்லாமல் ஓய்வில்லாமல் வெற்றிநடை போடும் என்பதில் எனக்கு அசையாத ஆணித்தரமான நம்பிக்கை உண்டு, நாடு புதிய சிகரங்களை எட்டும், மேலும் பொலிவுடன் சாதனைகள் படைக்கும், இது என் ஆழ்மன உறுதி.

எனதருமை நாட்டுமக்களே, இந்த டிசம்பர் மாதத்தில் நாம் சில அசாதாரணமான நாட்டுமக்களை இழந்திருக்கிறோம்.  டிசம்பர் மாதம் 19ஆம் தேதியன்று சென்னையைச் சேர்ந்த டாக்டர். ஜெயச்சந்திரன் இறைவனடி சேர்ந்தார்.  டாக்டர். ஜெயச்சந்திரனை மக்கள் பிரியத்தோடு ‘மக்கள் மருத்துவர்’ என்று அழைப்பார்கள், ஏனென்றால் அவர் மக்களின் மனங்களிலே வசித்தார்.  டாக்டர். ஜெயச்சந்திரன் ஏழைகளுக்கு மிக குறைவான செலவில் சிகிச்சை அளிப்பதில் புகழ் பெற்றவர்.  அவர் எந்த நேரமும் நோயாளிகளுக்கு சிகிச்சை அளிப்பதில் முனைப்போடு இருந்தார் என்று மக்கள் கூறுகிறார்கள்.  தன்னிடத்தில் சிகிச்சைக்காக வரும் வயதான நோயாளிகளுக்கு போக்குவரத்து செலவையும் கூட அவரே கொடுத்தார் என்றால் பார்த்துக் கொள்ளுங்களேன்!!  சமூகத்துக்குக் கருத்தூக்கம் அளிக்கவல்ல இவரின் சேவை பற்றிய தகவல்களை thebetterindia.com என்ற இணையதளத்தில் நான் படித்திருக்கிறேன்.

இதைப் போலவே கர்நாடகத்தைச் சேர்ந்த சுலகிட்டி நரசம்மாவும் டிசம்பர் மாதம் 25ஆம் தேதியன்று இறைவனடி சேர்ந்தார்.  சுலகிட்டி நரசம்மா, கர்ப்பிணித் தாய்மார்களுக்குப் பிரசவம் பார்ப்பதில் உதவும் உதவியாளராக இருந்தார்.  அவர் கர்நாடகத்திலே, குறிப்பாக அங்கே தொலைவான பகுதிகளில் ஆயிரக்கணக்கான தாய்மார்களுக்குத் தனது சேவைகளை அளித்திருக்கிறார்.  இந்த ஆண்டின் தொடக்கத்தில், அவருக்கு பத்மஸ்ரீ விருது கொடுத்து கௌரவிக்கப்பட்டது.  டாக்டர். ஜெயச்சந்திரன், சுலகிட்டி நரசம்மா போன்ற பல உத்வேகம் அளிக்கும் மனிதர்கள் இருக்கிறார்கள், அவர்கள் சமூகத்தின் நலனுக்காக தங்கள் வாழ்க்கையையே அர்ப்பணம் செய்தவர்கள்.  நாம் உடல்நலப் பராமரிப்பு பற்றிப் பேசும் வேளையில், இங்கே உத்தரபிரதேச மாநிலத்தின் பிஜ்நோரில் மருத்துவர்களின் சமூக முயற்சிகள் பற்றியும் பேச விரும்புகிறேன். 

நகரில் சில இளைய மருத்துவர்கள் முகாம் நடத்தி, ஏழைகளுக்கு இலவச சிகிச்சை அளிப்பதாக, கடந்த சில நாட்கள் முன்பாக, எங்கள் கட்சியின் சில உறுப்பினர்கள் எனக்குத் தெரிவித்தார்கள்.  இங்கிருக்கும் இருதயம், நுரையீரல்கள் தீவிரப் பராமரிப்பு மையத்தின் வாயிலாக, ஒவ்வொரு மாதமும் இப்படிப்பட்ட மருத்துவ முகாங்கள் நடத்தப்படுகின்றன.  இங்கே பலவகையான நோய்களுக்கும் இலவச சோதனைகள் செய்யப்பட்டு, சிகிச்சைக்கான முறையும் செயல்படுகிறது.  ஒவ்வொரு மாதமும் பல ஏழை நோயாளிகள் இந்த முகாம் மூலம் இன்று பயனடைந்து வருகிறார்கள்.  சுயநலமில்லாத உணர்வோடு சேவையில் ஈடுபடும் இந்த மருத்துவ நண்பர்களின் உற்சாகம் உண்மையிலேயே பாராட்டுக்கு உரியதாகும்.  சமூக முயற்சிகள் காரணமாகவே தூய்மை பாரதம் இயக்கம் ஒரு வெற்றிகரமான இயக்கமாக வடிவெடுத்திருக்கிறது என்பதை இன்று இங்கே நான் மிகப் பெருமிதம் பொங்கத் தெரிவிக்க விரும்புகிறேன்.

 சில நாட்கள் முன்பாக, மத்தியபிரதேசத்தின் ஜபல்புரில், ஒரே நேரத்தில் 3 இலட்சத்திற்கும் மேற்பட்ட மக்கள் தூய்மை இயக்கத்தில் இணைந்து பணியாற்றினார்கள் என்ற தகவல் என்னிடத்தில் சிலர் தெரிவித்தார்கள்.  தூய்மையின் இந்த மஹாயாகத்தில் நகராட்சி, தன்னார்வ அமைப்புகள், பள்ளிகள்-கல்லூரிகளின் மாணவர்கள், ஜபல்புரின் பொதுமக்கள் என அனைத்துத் தரப்பு மக்களும் மிக உற்சாகத்தோடு பங்கேற்றார்கள்.  நான் சற்று முன்னதாக thebetterindia.com பற்றிக் கூறியிருந்தேன் அல்லவா.  அங்கே தான் டாக்டர். ஜெயச்சந்திரன் பற்றிப் படித்துத் தெரிந்து கொள்ளும் வாய்ப்பு கிடைத்தது; இவை போன்ற உத்வேகம் அளிக்கவல்ல தகவல்களை நான் thebetterindia.com இணையதளத்திலே சென்று தெரிந்து கொள்ள முயல்கிறேன். 

      இப்போதெல்லாம் பல இணையதளங்கள் நமக்கெல்லாம் உத்வேகம் அளிக்கவல்ல இப்படிப்பட்ட சிறப்பான மனிதர்களின் வாழ்க்கை பற்றி தெரிவிக்கின்றன என்பது எனக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சியை அளிக்கிறது.  இப்போது thepositiveindia.comஐயே எடுத்துக் கொள்வோமே!! இதிலே சமூகத்தில் ஆக்கப்பூர்வமான உணர்வைப் பரப்பவும் சமூகத்தில் அதிக புரிந்துணர்வை ஏற்படுத்துவதையும் மேற்கொண்டு வருகிறது.  இதைப் போலவே yourstory.comஇலே புதுமை படைக்கும் இளைஞர்கள் மற்றும் தொழில்முனைவோர் பற்றிய வெற்றிக் கதைகள் நேர்த்தியாக விவரிக்கப்பட்டிருக்கின்றன.  இதைப் போலவே samskritabharati.in வாயிலாக நீங்கள் வீட்டிலிருந்தபடியே சம்ஸ்க்ருத மொழியைக் கற்றுக் கொள்ளலாம்.  சரி, நாம் ஒரு வேலை செய்வோமா?  இவை போன்ற இணையத்தளங்கள் பற்றிய தகவல்களை நம்மிடையே பகிர்ந்து கொள்வோமா?

          நாமனைவரும் ஆக்கப்பூர்வமான உணர்வை நன்றாகப் பரப்புவோம்.  இதன் மூலம் சமூகத்தில் மாற்றங்களை ஏற்படுத்தும் நமது நாயகர்களைப் பற்றி பெருவாரியான மக்கள் தெரிந்து கொள்வார்கள்.  எதிர்மறை உணர்வைப் பரப்புவது என்பது மிக எளிதானதாக இருக்கலாம், ஆனால் நமது சமூகத்தில், நமது அக்கம்பக்கத்தில் பல நல்ல பணிகள் நடைபெற்று வருகின்றன, இவையனைத்தும் 130 கோடி நாட்டுமக்களின் சமூக முயற்சிகள் காரணமாகவே நடைபெற்று வருகின்றன.

அனைத்துச் சமுதாயங்களிலும் விளையாட்டுக்களுக்கென ஒரு சிறப்பிடம், மகத்துவம் இருக்கின்றது.  விளையாடும் போது, அதைப் பார்ப்பவர்களின் மனங்களிலும் சக்தி நிரம்புகிறது.  விளையாட்டு வீரர்களின் பெயர், அடையாளம், அவர்களிடத்தில் மரியாதை போன்ற பல விஷயங்களை நாம் உணர்கிறோம்.  ஆனால், சில வேளைகளில் இவற்றின் பின்னணியில் பல விஷயங்கள், விளையாட்டு உலகையும் விடப் பெரிய விஷயங்கள் இருக்கின்றன.  நான் கஷ்மீரத்தைச் சேர்ந்த ஒரு சிறுமி, ஹனாயா நிஸார் பற்றித் தெரிவிக்க விரும்புகிறேன்.  இவர் கோரியாவில் நடைபெற்ற கராட்டே போட்டியில் தங்கப் பதக்கத்தை வென்றிருக்கிறார்.  ஹனாயா 12 வயது நிரம்பிய சிறுமி, கஷ்மீரத்தின் அனந்த்நாக் பகுதியைச் சேர்ந்தவர். 

ஹனாயாவின் கடின உழைப்பு, முனைப்பின் காரணமாக கராட்டே பயிற்சி பெற்றார், இதனை நுணுக்கமாகத் தெரிந்து கொண்டார், சாதனை படைத்துக் காட்டியிருக்கிறார்.  அவரது எதிர்காலம் பிரகாசமானதாக இருக்க வேண்டும் என்று நாட்டுமக்கள் அனைவர் சார்பாகவும் வாழ்த்துகிறேன்.  ஹனாயாவுக்கு ஏராளமான நல்வாழ்த்துக்கள், நல்லாசிகள்.  இவரைப் போலவே, 16 வயது நிரம்பிய மற்றொரு சிறுமி ரஜனி பற்றியும் ஊடகங்களில் நிறைய செய்திகள் வந்தன, நீங்களும் கண்டிப்பாக படித்திருப்பீர்கள்.  ரஜனி பெண்களுக்கான குத்துச்சண்டைப் போட்டியில் இளநிலை பிரிவில் தங்கப் பதக்கம் வென்றிருக்கிறார்.  ரஜனி பதக்கத்தை வென்றவுடன் உடனடியாக பக்கத்தில் இருக்கும் ஒரு பால் கடைக்குச் சென்று ஒரு கோப்பை பால் குடித்தார்.  இதன் பின்னர், ரஜனி தனது பதக்கத்தை ஒரு துணியில் சுற்றி, தனது பையிலே வைத்து விட்டார்.  ஆமாம், ரஜனி ஏன் ஒரு கோப்பை பால் அருந்தினார் என்று நீங்கள் எல்லோரும் யோசிப்பீர்கள், இல்லையா?  அவர் தனது தந்தையார் ஜஸ்மேர் சிங் அவர்களுக்கு மரியாதை செலுத்தும் வகையில் இதைச் செய்தார், அவர் பானீபத்தில் ஒரு கடையில் லஸ்ஸி விற்பனை செய்து வருகிறார்.  தான் இந்த நிலையை எட்ட தனது தந்தை மிகுந்த தியாகத்தைச் செய்திருப்பதாகவும், பல கஷ்டங்களைச் சகித்துக் கொண்டதாகவும் ரஜனி பின்னர் தெரிவித்தார்.  ஜஸ்மேர் சிங் அவர்கள் ஒவ்வொரு நாள் காலையிலும் ரஜனி, அவரது சகோதர சகோதரிகள் எழுந்திருக்கும் முன்பாக வேலைக்குச் சென்று விடுவார்.  தான் குத்துச் சண்டை கற்றுக் கொள்ள விரும்புவதாக ரஜனி தன் தந்தையிடம் தெரிவித்த போது, இதற்காக இயன்ற அனைத்து தேவைகளையும் இவரது தந்தையார் சேகரித்து, இவருக்குத் தெம்பை அளித்திருந்தார்.  பழைய கையுறைகளைக் கொண்டே தன் பயிற்சியை ரஜனி தொடங்க வேண்டியிருந்தது, ஏனென்றால் அப்போதெல்லாம் அவரது குடும்பத்தின் பொருளாதார நிலைமை சீராக இருக்கவில்லை.  இத்தனை இடர்களை எல்லாம் தாண்டிய பின்னரும் கூட, ரஜனி தன்னம்பிக்கையைக் கைவிடவில்லை, தொடர்ந்து குத்துச்சண்டையைக் கற்றுக் கொண்டு வந்தார்.  அவர் செர்பியா நாட்டிலும் கூட ஒரு பதக்கத்தை வென்றிருக்கிறார்.  நான் ரஜனிக்கு நல்வாழ்த்துக்களையும் என் நல்லாசிகளையும் தெரிவிக்கிறேன்.  ரஜனியுடன் இணைந்து பயணித்து அவரது ஊக்கத்துக்குக் குந்தகம் வராமல் காத்தளித்த அவரது பெற்றோரான ஜஸ்மேர் சிங்-உஷா ராணி தம்பதியருக்கும் என் நல்வாழ்த்துக்களைத் தெரிவிக்கிறேன்.  இந்த ஆண்டு புணேயைச் சேர்ந்த 20 வயது நிரம்பிய ஒரு இளம்பெண்ணான வேதாங்கீ குல்கர்ணீ, சைக்கிளில் உலகத்தையே மிக விரைவாக வலம் வந்த முதல் ஆசியப் பெண்ணானார்.  தினம் சுமார் 300 கி.மீட்டர் என்ற வீதத்தில், 159 நாட்கள் அவர் பயணித்தார்.  சற்றுக் கற்பனை செய்து பாருங்கள், தினம் 300 கி.மீ. சைக்கிள் பயணம்!!  சைக்கிள் செலுத்துவதன் மீது அவருக்கு இருக்கும் தீராத ஆர்வம் உண்மையிலேயே பாராட்டுக்குரியது.  இவை போன்ற சாதனைகள், இப்படிப்பட்ட வெற்றிகள் பற்றிக் கேள்விப்படும் போது நமக்கு கருத்தூக்கம் பிறக்கிறது இல்லையா??  குறிப்பாக எனது இளைய நண்பர்கள், இப்படிப்பட்ட நிகழ்ச்சிகளைப் பற்றிக் கேள்விப்படும் போது, நாமுமே கூட இடர்களைத் தாண்டி ஏதாவது சாதிக்க வேண்டும் என்ற உத்வேகம் பிறக்கிறது.  மனவுறுதியும், தளராத தன்னம்பிக்கையும் இருந்தால், தடைகள் தளர்ந்து போகும்.  இப்படிப்பட்ட பல எடுத்துக்காட்டுக்களை நாம் கேட்கும் போது, நமது வாழ்வின் ஒவ்வொரு கணத்திலும் ஒரு புதிய உத்வேகம் ஊற்றெடுக்கிறது.

    मेरे प्यारे देशवासियों, जनवरी में उमंग और उत्साह से भरे कई सारे त्योहार आने वाले हैं –जैसे लोहड़ी, पोंगल, मकर संक्रान्ति, उत्तरायण, माघ बिहू, माघी; इन पर्व त्योहारों के अवसर परपूरे भारत में कहीं पारंपरिक नृत्यों का रंग दिखेगा, तो कहीं फसल तैयार होने की खुशियों मेंलोहड़ी जलाई जाएगी, कहीं पर आसमान में रंग–बिरंगी पतंगे उड़ती हुई दिखेंगी, तो कहीं मेलेकी छठा बिखरेगी, तो कहीं खेलों में होड़ लगेगी, तो कहीं एक–दूसरे को तिल गुड़ खिलायाजायेगा | लोग एक–दूसरे को कहेंगे – “तिल गुड घ्या – आणि गोड़ – गोड़ बोला |”

      எனதருமை நாட்டுமக்களே, ஜனவரியில் உற்சாகமும் உல்லாசமும் கொப்பளிக்கும் பல பண்டிகைகள் வரவிருக்கின்றன – லோஹ்டீ, பொங்கல், மகர சங்கராந்தி, உத்தராயணம், மாக பிஹு, மாகீ என இந்த அனைத்துப் பண்டிகைகளின் வேளையில் பாரதம் நெடுக பாரம்பரியமான பல நடனங்கள் தங்கள் வண்ணங்களை வெளிப்படுத்தும், பல இடங்களில் அறுவடைக்குத் தயாராகும் சந்தோஷத்தில் லோஹ்டீ கொளுத்தப்படும், பல இடங்களில் வானத்தில் வண்ணமயமான காற்றாடிகள் உயர்வதை நாம் காண முடியும், வேறு பல இடங்களில் திருவிழாக் காட்சிகள் கண்முன் விரியும், இன்னும் சில இடங்களில் விளையாட்டுக்கள் அணிவகுக்கும், மேலும் பல இடங்களில் எள்ளும் வெல்லமும் உண்ண அளிக்கப்படும்.  மக்கள் ஒருவருக்கொருவர், தில் குட் க்யா – ஆணி கோட் – கோட் போலா “तिल गुड घ्या – आणि गोड़ – गोड़ बोला என்று கூறிக் கொள்வார்கள்.  இந்த அனைத்துப் பண்டிகைகளின் பெயர்களும் வேறுவேறானவையாக இருக்கலாம் ஆனால், அனைத்தையும் கொண்டாடும் உணர்வு ஒன்று தான்.  இந்தக் கொண்டாட்டங்கள் ஏதோ ஒரு விதத்தில் அறுவடை, உழவு ஆகியவற்றோடு இணைந்தவை, விவசாயியோடு இயைந்தவை, கிராமங்களோடு கலந்தவை, பயிர்பச்சைகளோடு ஒருங்கிணைந்தவை.  இந்த நேரத்தில் சூரிய உத்தராயண புண்ணியகாலம், சூரியன் மகர ராசியில் பிரவேசிக்கும் காலம் வருகிறது.  இதன் பிறகு மெல்ல மெல்ல பகல் வேளை அதிகரிக்கத் தொடங்குகிறது, குளிர்காலப் பயிர்களை அறுவடை செய்வது தொடங்குகிறது.  நமக்கு அன்னமிடும் விவசாய சகோதர சகோதரிகளுக்கு என் உளமார்ந்த நல்வாழ்த்துக்கள்.  வேற்றுமையில் ஒற்றுமை – ஒரே பாரதம் உன்னத பாரதம் என்ற உணர்வின் சுகந்தம், நமது பண்டிகைகளின் வாயிலாக மணம் பரப்புகிறது.  

      நமது பண்டிகைகள், நன்னாட்கள் ஆகியன இயற்கையோடு எத்தனை நெருங்கிய உறவு கொண்டிருக்கின்றன என்பதை நம்மால் காண முடிகிறது.  பாரத நாட்டுக் கலாச்சாரத்தில், சமூகமும் இயற்கையும் இருவேறுபட்டவையாகக் கருதப்பட்டதே கிடையாது.  இங்கே தனிமனிதனும் சமூகமும் ஒன்று தான்.  இயற்கையுடனான நமது நெருங்கிய பந்தத்துக்கு ஒரு அருமையான எடுத்துக்காட்டு உண்டு – பண்டிகைகளை ஆதாரமாகக் கொண்ட பஞ்சாங்கம்.  இதில் ஆண்டு முழுவதிலும் திருவிழாக்கள், பண்டிகைகளுடன், கிரகங்கள் நட்சத்திரங்களின் குறிப்பு காணப்படுகிறது.  இயற்கை மற்றும் வானவியல் நிகழ்வுகளுடன் நமது தொடர்பு எத்தனை பழமையானது என்பது பாரம்பரியமான இந்த பஞ்சாங்கங்களிலிருந்து நமக்குத் தெளிவாகத் தெரியும்.  சந்திரன் மற்றும் சூரியனின் வேகத்தை ஆதாரமாகக் கொண்டு, சந்திரன் மற்றும் சூரிய பஞ்சாங்கங்களின்படி, திருவிழாக்கள் மற்றும் பண்டிகைகளின் தேதிகள் தீர்மானம் செய்யப்படுகின்றன.  யார் எந்த பஞ்சாங்கத்தைப் பின்பற்றுகிறார்கள் என்பதைப் பொறுத்து இது அமைகிறது.  பல இடங்களில் கிரகங்கள்-நட்சத்திரங்களின் இருப்புக்கு ஏற்றபடி, திருவிழாக்களும் பண்டிகைகளும் கொண்டாடப்படுகின்றன.  குடீ பட்வா, சேடீசண்ட், உகாதி ஆகிய இவையனைத்தும் சந்திரனை அடிப்படையாகக் கொண்ட பஞ்சாங்கப்படி கொண்டாடப்படுகின்றன;  ஆனால் தமிழ்ப்புத்தாண்டு, விஷு, வைசாக், பைசாகீ, பொய்லா பைசாக், பிஹு என இவையனைத்தும் சூரியனை அடிப்படையாகக் கொண்ட பஞ்சாங்கத்தின் படி கொண்டாடப்படுகின்றன.  நமது பல பண்டிகைகள் நதிகள், நீர் ஆகியவற்றைப் பேணும் உணர்வில், சிறப்பாக உருவாக்கம் பெற்றிருக்கின்றன.  சட் புண்ணிய தினத்தன்று நதிகள், நீர்நிலைகளில் சூரிய வழிபாடு செய்யப்படுகிறது.  மகர சங்கராந்தியின் போது இலட்சக்கணக்கான-கோடிக்கணக்கான மக்கள் புண்ணிய நதிகளில் புனித நீராடுகிறார்கள்.  நமது பண்டிகைகளும் திருவிழாக்களும் சமூக விழுமியங்கள் பற்றிய கல்வியை நமக்கு அளிக்கின்றன.  ஒருபுறம், இவற்றுக்கு புராணரீதியிலான மகத்துவம் இருக்கின்றது என்றால், வேறு ஒருபுறத்தில் பண்டிகைகள் சகோதர உணர்வுடன் வாழும் உத்வேகத்தை மிக இயல்பான, எளிமையான முறையிலே நமக்குக் கற்றுத் தருகின்றன.  இன்று உங்கள் அனைவருக்கும் 2019ஆம் ஆண்டுக்கான பலப்பல நல்வாழ்த்துக்களை நான் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்; இனிவரும் பண்டிகைகளில் நீங்கள் முழுமையாகக் களிப்புற்று மகிழுங்கள்.  இந்த உற்சவங்களின் போது நீங்கள் எடுத்துக் கொண்ட புகைப்படங்களை அனைவருடன் பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள், இதனால் பாரதத்தின் பன்முகத்தன்மை, அதன் கலாச்சாரத்தின் அழகை அனைவரும் கண்டு ரசிக்க முடியும்.

      எனக்குப் பிரியமான நாட்டுமக்களே, நமது கலாச்சாரத்தில் இப்படிப்பட்ட விஷயங்கள் கொட்டிக் கிடக்கின்றன, இவை நமக்குப் பெருமிதம் அளிக்கின்றன.  நாம் உலகின் முன்பாக பெருமையோடு நெஞ்சை நிமிர்த்திக் கூற முடியும் பலவற்றில் ஒன்று கும்ப மேளா.  நீங்கள் கும்ப மேளா பற்றி நிறைய கேள்விப்பட்டிருப்பீர்கள்.  திரைப்படங்களிலும் கூட இவற்றின் பெருமை மற்றும் விசாலத்தன்மை பற்றி நிறைய பார்த்திருக்கலாம், இது உண்மையும் கூட.  கும்ப மேளா மகத்தான பரிமாணம் கொண்டது.  எத்தனை தெய்வீகம் நிறைந்ததோ, அத்தனை மகோன்னதம் நிரம்பியது.  நாட்டிலிருந்தும் உலகம் முழுவதிலிருந்தும் மக்கள் வந்து கும்பமேளாவுடன் இணைகிறார்கள்.  கும்பமேளாவில் நம்பிக்கை, ச்ரத்தை ஆகியவற்றுடன் மக்கள் சமுத்திரம் வந்து கலக்கிறது.  ஒரே வேளையில் ஓரிடத்தில் நாட்டின் அயல்நாடுகளின் இலட்சோபலட்சம் பேர் இணைகிறார்கள்.  கும்பமேளா என்ற பாரம்பரியம் நமது மகத்தான கலாச்சார மரபிலே முகிழ்த்து மணக்கும் அருமலர்.  இந்த முறை ஜனவரி மாதம் 15ஆம் தேதி தொடங்கி, பிரயாக்ராஜில் ஏற்பாடு செய்யப்படவிருக்கும் உலகப் பிரசித்தி பெற்ற கும்பமேளா உங்கள் அனைவரையும் ஆவலோடு எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறது.  கும்பமேளாவின் பொருட்டு துறவிகளும் புனிதர்களும் வரத் தொடங்கி விட்டார்கள்.  கடந்த ஆண்டு யுனெஸ்கோ அமைப்பு கும்பமேளாவை INTANGIBLE CULTURAL HERITAGE OF HUMANITY, அதாவது மனிதகுலத்தின் அருவமான பண்பாட்டு மரபு என்ற பட்டியலில் இணைத்திருப்பதிலிருந்து இதன் சிறப்பான மகத்துவத்தை நம்மால் கணக்கிட முடியும்.  சில நாட்கள் முன்னதாக பல நாடுகளின் தூதுவர்கள் கும்பமேளாவுக்காக நடந்துவரும் தயாரிப்புக்களைப் பார்த்துச் சென்றார்கள்.  அங்கே ஒரே நேரத்தில் பல நாடுகளின் கொடிகளும் பறக்க விடப்பட்டன.  பிரயாக்ராஜில் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுவரும் இந்த கும்பமேளாவில் பங்கெடுக்க 150க்கும் மேற்பட்ட நாடுகளிலிருந்து மக்கள் வரக்கூடிய சாத்தியக்கூறு இருக்கிறது.  கும்பமேளாவின் தெய்வீகத்தன்மையால் பாரதத்தின் மகோன்னதம் உலக அரங்கிலே தன் மாட்சிமையைப் பறைசாற்றும்.  தன்னைத் தானே உணர்வதற்கு ஒரு மிகப்பெரிய கருவி கும்பமேளா, இங்கே வரும் ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் வேறுபட்ட அனுபவங்கள் வாய்க்கின்றன.  உலகியல் விஷயங்களை ஆன்மீகக் கண்கொண்டு பார்க்கிறார்கள், புரிந்து கொள்கிறார்கள்.  குறிப்பாக இது மிகப்பெரிய கற்றல் அனுபவமாக மிளிரும் வாய்ப்பை இளைஞர்களுக்கு அளிக்கிறது.  நான் சில நாட்கள் முன்பாக பிரயாக்ராஜ் சென்றிருந்தேன்.  அங்கே கும்பமேளாவுக்கான ஏற்பாடுகள் மிக விமர்சையாக நடைபெறுவதை என்னால் காண முடிந்தது.  பிரயாக்ராஜைச் சேர்ந்த மக்கள், கும்பமேளாவின் பொருட்டு அதிக உற்சாகத்தோடு காணப்படுகிறார்கள்.  அங்கே நான் Integrated Command & Control Centre, ஒருங்கிணைந்த ஆணை மற்றும் கட்டுப்பாட்டு மையத்தை மக்களுக்கு அர்ப்பணித்தேன்.  பக்தர்களுக்கு இதனால் கணிசமாக உதவிகள் கிடைக்கும்.  இந்த முறை கும்பமேளாவில் தூய்மைக்கு அதிக வலு சேர்க்கப்பட்டு வருகிறது.  ஏற்பாடுகளில் சிரத்தையுடன் கூடவே தூய்மையும் இருக்கும், தொலைவான பகுதிகளுக்கும் இதுபற்றிய நற்செய்தி சென்றடையும்.  இந்தமுறை பக்தர்கள் சங்கமத்தில் புனித நீராடலுக்குப் பிறகு அக்ஷயவடத்தின் புனித தரிசனத்தையும் செய்ய முடியும். மக்களின் நம்பிக்கையின் சின்னமான இந்த அக்ஷயவடம் பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாகக் கோட்டையில் அடைபட்டுக் கிடந்தது.  இதனால் பக்தர்கள் விரும்பினாலும் இதனை தரிசனம் செய்ய முடியாத நிலை இருந்தது.  இப்போது அக்ஷயவடத்தின் கதவுகள் அனைவருக்காகவும் திறந்து விடப்பட்டிருக்கின்றன.  நான் உங்களனைவரிடமும் விடுக்கும் வேண்டுகோள் என்னவென்றால், நீங்கள் எப்போது கும்பமேளா சென்றாலும், அதன் பல்வேறு தன்மைகளையும் படங்களையும் சமூக ஊடகத்தில் கண்டிப்பாகத் தரவேற்றம் செய்து பகிருங்கள்.  இதன்மூலம் பெருவாரியான மக்களுக்குக் கும்பமேளா பற்றித் தெரிந்து கொள்ள உத்வேகம் கிடைக்கும்.

ஆன்மீகம் நிறைந்த இந்தக் கும்பம், பாரத தத்துவங்களின் மஹாகும்பமாகட்டும்.

நம்பிக்கையின் இந்தக் கும்பம், தேசியத்தின் மஹாகும்பமாகட்டும்.

தேச ஒற்றுமையின் மஹாகும்பமாகட்டும்.

பக்தர்களின் இந்தக் கும்பம், உலக சுற்றுலாப் பயணிகளின் மஹாகும்பமாகட்டும்.

கலைத்திறத்தின் இந்தக் கும்பம், படைப்பு சக்திகளின் மஹாகும்பமாகட்டும்.

          என் மனம் நிறைந்த நாட்டுமக்களே, ஜனவரி மாதம் 26ஆம் தேதி குடியரசுத் திருநாளை முன்னிட்டு நாட்டுமக்களின் மனதிலே நிறை உற்சாகம் காணப்படும்.  இந்த நாளின் போது நாமனைவரும் அரசியல் அமைப்புச் சட்டத்தை நமக்களித்த மாமனிதர்களை நினைவு கூர்கிறோம்.  இந்த ஆண்டு நாம் வணக்கத்துக்குரிய பாபூவின் 150ஆவது பிறந்த ஆண்டைக் கொண்டாடி வருகிறோம்.  தென்னாப்பிரிக்காவின் குடியரசுத்தலைவர் சிரில் ராமாஃபோஸா அவர்கள், இந்த ஆண்டு குடியரசுத் திருநாளின் முக்கிய விருந்தினராக இந்தியா வருகை புரிய இருக்கிறார் என்பது நம்மனைவருக்கும் பேற்றினை அளிக்கும் விஷயம்.  வணக்கத்துக்குரிய பாபுவிற்கு தென்னாப்பிரிக்காவுடன் இணைபிரியாத ஒரு தொடர்பு இருந்து வந்தது.  இதே தென்னாப்பிரிக்காவில் தான் மோஹன், மஹாத்மாவானார்.  தென்னாப்பிரிக்காவில் தான் காந்தியடிகள் தனது முதல் சத்தியாகிரஹத்தை தொடங்கினார், நிறவேற்றுமைக்கு எதிராகத் தீர்மானமாக குரல் கொடுத்தார்.  அவர் ஃபீனிக்ஸ் மற்றும் டால்ஸ்டாய் பண்ணைகளை நிறுவினார், அங்கிருந்து உலகெங்கிலும் அமைதி மற்றும் நீதிக்கான குரல்கள் ஓங்கி ஒலிக்கத் தொடங்கின.

      2018ஆம் ஆண்டு – நெல்ஸன் மண்டேலா அவர்கள் பிறந்த நூறாவது ஆண்டு என்ற முறையிலேயும் கொண்டாடப்படுகிறது.  அவரை மடீபா என்றும் அழைப்பார்கள்.  நெல்ஸன் மண்டேலா அவர்கள் இனவேற்றுமைக்கு எதிரான போராட்டத்தின் சின்னமாக விளங்கினார், இவருக்கு உத்வேக ஊற்றாக யார் விளங்கினார்கள் என்பதை நாமனைவரும் அறிவோம்.  பல ஆண்டுகளை சிறையில் கழிக்கக்கூடிய பொறுமையும் உத்வேகமும் வணக்கத்துக்குரிய அண்ணலிடமிருந்து தான் அவருக்குக் கிடைத்தன.  மண்டேலா அவர்கள் அண்ணலைப் பற்றி என்ன கூறினார் தெரியுமா?  ”காந்தியடிகள் எங்கள் வரலாற்றின் பிரிக்கமுடியாத அங்கமாக விளங்கினார் எனென்றால் இங்கே தான் அவர் வாய்மையுடன் தனது முதல் பரிசோதனையை மேற்கொண்டார்; இங்கே தான் அவர் நீதியின் பொருட்டு தனது உறுதிப்பாட்டைத் தெளிவாக வெளிப்படுத்தினார்; இங்கே தான் அவர் தனது சத்தியாகிரஹ தத்துவம் மற்றும் போராட்டத்தின் வழிமுறையை மலரச் செய்தார்”, என்றார்.  அவர் அண்ணலை தனது முன்மாதிரியாகவே அமைத்துக் கொண்டார்.  அண்ணலும், மண்டேலாவும்  – உலகனைத்திற்கும் உத்வேகத்தின் ஊற்றாக விளங்கியதோடு, அவர்களின் இலட்சியங்கள் நம்மை அன்பு, கருணை நிறைந்த சமூகத்தை அமைக்க என்றுமே, எக்காலத்துமே உத்வேகம் அளித்துவரும்.

எனதருமை நாட்டுமக்களே, சில நாட்கள் முன்பாக குஜராத்தின் நர்மதைக் கரையின் கேவடியாவில், காவல்துறைத் தலைமை இயக்குனர்களின் மாநாடு நடந்தது, அங்கே நாட்டின் காவல்துறையைச் சேர்ந்த உயரதிகாரிகளுடன் பொருளார்ந்த விவாதங்கள் நடைபெற்றன.  நாடு மற்றும் நாட்டுமக்களின் பாதுகாப்பிற்கு மேலும் பலமளிக்கும் வகையிலே எந்த வகையில் முயற்சிகள் மேற்கொள்ள வேண்டும் என்பது தொடர்பாக விரிவாக விவாதங்கள் நடைபெற்றன.  இந்த சந்தர்ப்பத்தில் நான் தேச ஒற்றுமைக்காக “சர்தார் படேல் விருது” என்ற ஒன்றைத் துவக்கி வைக்கும் அறிவிப்பைச் செய்தேன்.  தேச ஒற்றுமைக்காக தனது பங்களிப்பை எந்த வகையிலாவது செய்தவர்களுக்கு இந்த விருது அளிக்கப்படும்.  சர்தார் படேல் அவர்கள் தனது வாழ்க்கை முழுவதையும் தேசத்தின் ஒற்றுமைக்காகவே அர்ப்பணித்தார்.  அவர் என்றுமே பாரதத்தின் ஒருமைப்பாட்டை கட்டிக்காப்பதில் இணைந்திருந்தார்.  வேற்றுமையில் ஒற்றுமை காண்பதில் தான் பாரத நாட்டின் சக்தி அடங்கியிருக்கிறது என்று சர்தார் படேல் அவர்கள் கருதினார்.  சர்தார் படேல் அவர்களின் இந்த உணர்வுக்கு மதிப்பளிக்கும் வகையிலே இந்த விருது மூலமாக நாம் அவருக்கு நம் தூய அஞ்சலிகளை அளிக்க முடியும்.

      என் இனிய நாட்டுமக்களே, ஜனவரி மாதம் 13ஆம் தேதியன்று குரு கோவிந்த் சிங் அவர்களின் புனிதமான பிறந்த நாள்.  குரு கோவிந்த் சிங் அவர்கள் பட்னாவில் பிறந்தார்.  வாழ்க்கையின் பெரும்பகுதி வரை அவரது செயற்களம் வட இந்தியாவாகவே இருந்தது, மஹாராஷ்ட்ரத்தின் நாந்தேடில் அவர் இறையடி சேர்ந்தார்.  பிறந்த இடம் பட்னா, செயற்களம் வடக்கு இந்தியா, வாழ்க்கையின் இறுதிக் கணங்கள் நாந்தேடில்.  ஒருவகையில், ஒட்டுமொத்த இந்தியாவுக்குமே அவரது ஆசிகள் கிடைத்திருக்கின்றது என்றே கூறலாம்.  பாரத நாட்டு முழுமையான காட்சியை அவரது வாழ்க்கையில் நம்மால் பார்க்க முடிகிறது.  தனது தந்தையாரான ஸ்ரீ குரு தேக் பஹாதுர் அவர்கள் உயிர்த்தியாகத்தின் பின்னால் குரு கோபிந்த் சிங் அவர்கள் மிகச் சிறிய வயதான 9 வயதிலேயே குரு என்ற நிலையை எய்தினார்.  நீதிக்காகப் போராடுவது என்ற தைரியம் குரு கோபிந்த் சிங் அவர்களுக்கு, சீக்கிய குருமார்களிடமிருந்து கிடைத்தது.  அவர் அமைதி மற்றும் எளிமையான குணங்களின் கருவூலமாக விளங்கினார்; ஆனால் எப்போதெல்லாம் ஏழைகள், பலவீனமானவர்களின் குரல்கள் நசுக்கப்படும் முயற்சிகள் நடந்தனவோ, அவர்களுக்கு எதிராக அநீதி இழைக்கப்பட்டதோ, அப்போதெல்லாம் குரு கோபிந்த் சிங் அவர்கள் ஏழைகள், பலவீனமானவர்களுக்காக ஓங்கிக் குரல் கொடுத்தார், உறுதியோடு தோளோடு தோள் இணைந்து போராடினார், ஆகையால் தான் கூறுகிறார்கள் – 

ஸவா லாக் ஸே ஏக் லடாஊம்,

சிடியோன் சோன் மைன் பாஜ் துடாஊம்,

தபே கோபிந்த்சிங் நாம கஹாஊம்.

 “सवा लाख से एक लड़ाऊँ,

चिड़ियों सों मैं बाज तुड़ाऊँ,

तबे गोबिंदसिंह नाम कहाऊँ |

பலவீனவர்களோடு மோதி, தங்கள் சக்தியை வெளிப்படுத்த முடியாது என்று அவர் கூறுவார்.  மனித சமூகத்தின் துக்கங்களைத் துடைப்பது தான் மிகப்பெரிய சேவை என்று ஸ்ரீ குருகோபிந்த் சிங் அவர்கள் கருதினார்.  அவர் வீரம், சூரம், தியாகம், அறவழி நடத்தல் என்ற நற்குணங்கள் நிறைந்த மாமனிதராக விளங்கினார்.  அறம் – ஆயுதம் என்ற இரண்டு பற்றிய அற்புதமான ஞானம் அவரிடம் இருந்தது.  அவர் ஒரு அருமையான வில்லாளி; இதுதவிர குருமுகீ, ப்ரஜ்பாஷா, சம்ஸ்க்ருதம், பாரசீகம், ஹிந்தி, உருது எனப் பல மொழிகளிலும் நிபுணராக இருந்தார்.  நான் மீண்டுமொரு முறை ஸ்ரீ குரு கோபிந்த் சிங் அவர்களுக்கு என் வணக்கத்தைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். 

என் மனம் நிறை நாட்டுமக்களே, நாட்டிலே அதிகம் விவாதப்பொருளாகாத பல நிகழ்ச்சிகள் நடந்து வருகின்றன; இப்படிப்பட்ட ஒரு வித்தியாசமான முயற்சி தான் FSSAI.  அதாவது இந்திய உணவுப் பாதுகாப்பு மற்றும் தரநிர்ணய ஆணையம் வாயிலாகச் செய்யப்பட்டு வருகிறது.  காந்தியடிகளின் 150ஆவது பிறந்த ஆண்டை முன்னிட்டு நாடு முழுவதிலும் நிகழ்ச்சிகள் ஏற்பாடு செய்யபட்டு வருகின்றன.  இந்தத் தொடரில் இந்த அமைப்பு பாதுகாப்பான, ஆரோக்கியமான உணவுப் பழக்கங்களுக்கு ஊக்கமளிப்பதில் ஈடுபட்டு வருகிறது.  Eat Right India, முறையான உணவை இந்தியா மேற்கொள்ளுதல் என்ற இயக்கம் வாயிலாக ஆரோக்கியமான-இந்தியா-யாத்திரைகள் மேற்கொள்ளப்பட்டு வருகின்றன.  இந்த இயக்கம் ஜனவரி மாதம் 27ஆம் தேதி வரை நடைபெறும்.  சில வேளைகளில் அரசு அமைப்புகளின் அடையாளமாக நெறிப்படுத்தல் அமைகின்றது.  ஆனால் FSSAI இதைத் தாண்டி, மக்கள் விழிப்புணர்வு, மக்களுக்குக் கல்வி என்ற முனைப்புகளை மேற்கொண்டு வருவது பாராட்டுக்குரியதாகும்.  பாரதம் எப்போது தூய்மை நிறைந்ததாக ஆகுமோ, ஆரோக்கியமானதாக ஆகுமோ, அப்போது தான் தன்னிறைவுடையதாக ஆகும்.  நல்ல உடல்நலத்திற்கு மிக முக்கியமான தேவை ஊட்டச்சத்து நிறைந்த உணவு.  இந்த வேளையில், இப்படிப்பட்டதொரு முயற்சியை மேற்கொண்டமைக்கு FSSAI அமைப்பிற்கு நான் என் மனப்பூர்வமான பாராட்டுக்களைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.  தயவு செய்து நீங்களனைவரும் இந்த முனைப்போடு உங்களை இணைத்துக் கொள்ளுங்கள் என்று வேண்டி விரும்பிக் கேட்டுக் கொள்கிறேன்.  நீங்களும் இதில் இணைவதோடு, குழந்தைகளுக்கும் இவற்றைக் காட்டுங்கள் என்றும் கேட்டுக் கொள்கிறேன்.  உணவின் மகத்துவம் பற்றிய அறிவு சிறுவயதிலிருந்தே அவசியமானது.

எனதருமை நாட்டுமக்களே, 2018ஆம் ஆண்டின் நிறைவான நிகழ்ச்சி இது, 2019ஆம் ஆண்டிலே நாம் மீண்டும் இணைவோம், மீண்டும் மனதோடு மனம் உரையாடுவோம். தனிப்பட்ட வாழ்க்கையானாலும், தேசத்தின் வாழ்க்கையானாலும், சமூகத்தின் வாழ்க்கையானாலும், உத்வேகம் தான், வளர்ச்சிக்கு ஆதாரமாக விளங்குகின்றது.  வாருங்கள், புதிய உத்வேகம், புதிய உற்சாகம், புதிய மனவுறுதி, புதிய வெற்றிகள், புதிய சிகரங்கள் – முன்னேகுவோம், வெற்றிநடை போடுவோம், நாமும் மாற்றம் காண்போம், நாட்டிலும் மாற்றத்தை மலரச் செய்வோம்.  பலப்பல நன்றிகள்.

எனதருமை நாட்டுமக்களே, வணக்கம்.  2014ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் மாதம் 3ஆம்தேதி, விஜயதசமித் திருநாளன்று, மனதின் குரல் வாயிலாக நாமனைவரும் ஒன்றாகஒரு யாத்திரையை மேற்கொண்டோம்.  மனதின் குரல் என்ற இந்த யாத்திரையின்50ஆவது பகுதி இன்றோடு நிறைவடைகிறது.  அந்த வகையில் இன்று பொன் விழாபகுதி.  இந்த முறை உங்களிடமிருந்து வந்திருக்கும் கடிதங்கள், தொலைபேசிஅழைப்புகள் பெரும்பாலானவை, இந்த 50ஆவது பகுதி தொடர்பாகவேவந்திருக்கின்றன.  MyGovஇல், தில்லியைச் சேர்ந்த அன்சு குமார், அமர் குமார், பட்னாவைச் சேர்ந்த விகாஸ் யாதவ், நரேந்திரமோடி செயலியில் (NarendraModiApp) தில்லியைச் சேர்ந்த மோனிகா ஜெயின், மேற்கு வங்கத்தின் பர்த்வானைச் சேர்ந்தபிரசேன்ஜித் சர்கார், நாக்பூரைச் சேர்ந்த சங்கீதா சாஸ்த்ரி போன்றோர் எல்லாம்கிட்டத்தட்ட ஒரே வகையான வினாவையே எழுப்பி இருக்கிறார்கள்.  அவர்கள் என்னகூறுகிறார்கள் என்றால், நவீன தொழில்நுட்பம், சமூக வலைத்தளம், மொபைல்செயலிகளின் பயன்பாட்டில் காலத்திற்கேற்ப நிபுணத்துவம் பெற்றுள்ள பிரதமர், நாட்டு மக்களோடு தொடர்பு கொள்வதற்காக, வானொலியைத் தேர்ந்தெடுத்ததுஏன்? என்று கேட்டிருக்கிறார்கள். நீங்கள் எழுப்பி இருக்கும் வினா நியாயமானதுதான்; உங்களது ஆர்வம் இயற்கையானதுதான்.  இன்றைய காலகட்டத்தில், கிட்டத்தட்ட வானொலி மறக்கடிக்கப்பட்ட நிலையில், ஏன் மோடி வானொலிவாயிலாகத் தொடர்பு கொள்கிறார்? என்பதே உங்களது கேள்வி. நான் உங்களுக்குஒரு சம்பவத்தைப் பற்றிக் கூற விரும்புகிறேன்.  இது நடந்தது 1998ஆம் ஆண்டு. நான்இமாசலப் பிரதேசத்தில் பாரதீய ஜனதா கட்சிப் பணியாற்றிக் கொண்டிருந்தேன்.  மே மாதத்தில் நான் ஒரு இடத்திற்கு சென்று கொண்டிருந்தேன்.  இமாசலப் பிரதேசமலைப் பகுதிகளில் மாலை நேரத்திலேயே கடும் குளிர் தொடங்கிவிடும். நான்சாலையோர தேநீர்க் கடையோரமாக தேநீர் அருந்துவதற்காக நின்றேன். அது மிகச்சிறிய கடையாக இருந்தது, ஒரே ஒருவர் மட்டும் அவரே தேநீர் தயாரித்து விற்பனைசெய்து கொண்டிருந்தார்.  மேலாடை கூட அணியாத அவர், சாலையோரமாக ஒருசின்ன வண்டியில் வைத்து விற்றுக் கொண்டிருந்தார்.  அவரிடம் இருந்தகண்ணாடிப் பாத்திரத்தில் வைக்கப்பட்டிருந்த லட்டு ஒன்றை எடுத்து தேநீர்தயாராவதற்குள் முதலில் லட்டு சாப்பிடுங்கள் என்றார். நான் ஆச்சரியப்பட்டு, ஏன், என்ன விஷயம், வீட்டில் யாருக்காவது திருமணம் போன்ற வைபவம் நடந்ததா என்றுகேட்டேன்.  இல்லை இல்லை அண்ணே, உங்களுக்குத் தெரியாதா?  ரொம்பசந்தோஷமான விஷயம் என்று கூறி அவர் உற்சாகத்தில் திளைத்தார்.  அவரிடம்ஏகப்பட்ட சந்தோஷமும் மகிழ்ச்சியும் கொப்பளித்தன, என்ன நடந்தது என்பதைசொல்லுங்கள் என்றேன் நான். அட, இன்னைக்கு இந்தியா வெடிகுண்டுபரிசோதனையை வெற்றிகரமா செஞ்சிருக்கு, என்றார். ஒண்ணும் புரியலையேஎன்றேன் நான்.  இதோ பாருங்கண்ணே, முதல்ல வானொலியை கேளுங்க என்றார்.  அப்போது வானொலியில் அது பற்றித் தான் பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள்.  அன்றுதான் அணுகுண்டு பரிசோதனை வெற்றிகரமாகச் செய்து முடிக்கப்பட்டிருந்ததை, அப்போதைய பிரதமராக இருந்த அடல் பிஹாரி வாஜ்பேயி அவர்கள்ஊடகங்களுக்கு அறிவிப்பு செய்த நேரம் அது. இந்த அறிவிப்பைத் தான் இவர்வானொலியில் கேட்டு விட்டு உற்சாகத் துள்ளலில் ஈடுபட்டுக் கொண்டிருந்தார்.  இந்த வனப்பகுதியில், இத்தனை ஆளரவமற்ற பகுதியில், பனிபடர்ந்த மலைகளுக்குஇடையே, ஒரு சாமான்ய மனிதன், தன்னந்தனியனாக தேநீரை விற்பனை செய்துகொண்டே, நாள் முழுவதும் வானொலியைக் கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறான். அந்தவானொலி அளிக்கும் செய்தி அவன் மனதில் எந்த அளவுக்கு தாக்கத்தை ஏற்படுத்திஇருக்கிறது என்பதை எல்லாம் பார்த்த போது, ஒரு விஷயம் என் மனதில் ஆழமாகப்பதிந்தது……. அதாவது வானொலி சாமான்ய மனிதனோடு இரண்டரகலந்திருக்கிறது என்பதை உணர்ந்தேன்.

தகவல் பரிமாற்றத்தின் இலக்கும், அதன் ஆழமும் எனும்போது வானொலிக்கு ஈடுவானொலி தான் என்பது என் மனதில் நீக்கமற நிறைந்தது, அதன் வீச்சை என்னால்புரிந்து கொள்ள முடிந்தது.  ஆகையால் நான் பிரதமரான வேளையில் மிகச்சக்திவாய்ந்த ஊடகமான வானொலியின் பால் என் கவனம் திரும்பியதில்ஆச்சரியமேதும் இல்லை.  நான் 2014ஆம் ஆண்டு மே மாதத்தில் ஒரு பிரதம சேவகன்என்ற வகையில் பொறுப்புகளை ஏற்றுக் கொண்ட வேளையில், தேசத்தின்ஒற்றுமை, நமது உன்னதமான வரலாறு, அதன் வீரம், இந்தியாவின்பன்முகத்தன்மை, நமது கலாச்சாரப் பன்முகத்தன்மை, நமது சமூகத்தின் நாடிநரம்புகளில் பரவியிருக்கும் நல்ல அம்சங்களான, மக்களின் முனைப்புகள், சிக்கனம், பேரார்வம் மற்றும் தியாகம் என பாரதத்தின் இந்தக் கதையை, ஒவ்வொருகுடிமகனிடமும் கொண்டு சேர்க்க வேண்டும்.  தேசத்தின் தொலைதூர கிராமங்கள்முதல் மாநகரங்கள் வரை, விவசாயிகள் தொடங்கி, இளைய தொழில் வல்லுநர்கள்வரை கொண்டு செல்ல வேண்டும் என்ற பேரார்வம்தான், மனதின் குரல்பயணத்திற்கு உத்வேகம் அளித்தது. 

ஒவ்வொரு மாதமும் லட்சக்கணக்கில் கடிதங்கள் படிக்கப்பட்டன, தொலைபேசிஅழைப்புகள் கேட்கப்பட்டன, செயலி மற்றும் MyGovஇல் விமர்சனங்கள்கவனிக்கப்பட்டன; இவையனைத்தையும் ஒரே இழையில் இணைத்து, சுவாரசியமான வகையிலே அளிக்கப்பட்டு வந்த இந்த 50 பகுதிகளின் பயணம், இந்த யாத்திரையை நாமனைவருமாக இணைந்து செய்திருக்கிறோம்.  தற்போதுஅகில இந்திய வானொலி, மனதின் குரல் மீதான ஆய்வையும் மேற்கொண்டார்கள்.  அதில் கிடைத்த சில பின்னூட்டங்கள் உள்ளபடியே மிக சுவாரசியமாகஇருக்கின்றன.  யாரிடம் ஆய்வுகள் மேற்கொள்ளப்பட்டனவோ, அவர்களில் 70 சதவீதம் பேர் தொடர்ந்து மனதின் குரலைக் கேட்டுக் கொண்டு வருகிறார்கள்.  சமூகத்தில் ஆக்கப்பூர்வமான உணர்வை ஏற்படுத்தி இருப்பதை, மனதின் குரலின்மிகப்பெரிய பங்களிப்பாக பெருவாரியானவர்கள் கருதுகிறார்கள்.  மனதின் குரல்வாயிலாக பெரிய அளவில் மக்கள் இயக்கங்களுக்கு ஊக்கம் கிடைத்திருக்கிறது. #indiapositive தொடர்பாக பரவலாக விவாதிக்கப்பட்டும் இருக்கிறது.  இவையெல்லாம் நமது நாட்டுமக்களின் மனதில் இருக்கும் ஆக்கப்பூர்வமானஉணர்வை, நேர்மறை உணர்வை அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுகின்றன. மனதின் குரல்காரணமாக தன்னார்வ உணர்வு அதிகரித்திருக்கிறது என்று மக்கள் தங்கள்அனுபவங்களைப் பகிர்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள்.  சமூக சேவையில் ஈடுபடவேண்டும் என்ற எண்ணம் மக்கள் மனதில் ஏற்பட்டிருப்பது பெரும் மாற்றமாகும்.  மனதின் குரல் காரணமாக மக்கள் விரும்பும் ஊடகமாக வானொலி மாறி இருப்பதுஎனக்கு சந்தோஷத்தை அளிக்கிறது.  ஆனால் மக்கள் இந்த நிகழ்ச்சியோடுவானொலி வாயிலாக மட்டுமே இணையவில்லை.  தொலைக்காட்சி, எஃப் எம்வானொலி, மொபைல், இணையம், பேஸ்புக் நேரடி ஒலிபரப்பு, பெரிஸ்கோப் தவிரNarendraModi செயலி வாயிலாகவும் மனதின் குரலோடு மக்கள் தங்கள் பங்களிப்பைஉறுதி செய்து வருகிறார்கள்.  மனதின் குரல் மீது நம்பிக்கை வைத்து, இதன்அங்கமாக மாறியதற்கு நான் மனதின் குரல் குடும்பத்தின் அனைத்துஉறுப்பினர்களுக்கும் என் உளமார்ந்த நன்றிகளைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

(தொலைபேசி அழைப்பு – 1)

     மதிப்பிற்குரிய பிரதமர் அவர்களே, வணக்கம்.  என் பெயர் ஷாலினி, நான்ஐதராபாதிலிருந்து பேசுகிறேன்.  மனதின் குரல் என்பது மக்களுக்கு மிகவும்பிடித்த நிகழ்ச்சி.  தொடக்கத்தில், இதுவுமே கூட அரசியல் மேடையாகி விடும்என்றெல்லாம் விமர்சனங்கள் எழுந்தன.  ஆனால், இந்த நிகழ்ச்சி மேலும்மேலும் தொடர்ந்த போது, இதில் அரசியலுக்குப் பதிலாக, சமூகப்பிரச்சினைகள், சவால்கள் ஆகியவற்றை மையப்படுத்தியே அமைந்தது, அந்தவகையில் என்னைப் போன்ற கோடிக்கணக்கான சாமான்ய மக்கள்வானொலியோடு இணைந்த வண்ணம் இருந்தார்கள்.  மெல்ல மெல்லவிமர்சனங்களும் தேயத் தொடங்கின. என்னுடைய கேள்வி என்னவென்றால், நீங்கள் இந்த நிகழ்ச்சியை எப்படி அரசியலிலிருந்து விலக்கி வைப்பதில்வெற்றி கண்டீர்கள்?  இதை அரசியல் ரீதியாகப் பயன்படுத்திக் கொள்ளலாம்என்று உங்களுக்குத் தோன்றவில்லையா அல்லது உங்கள் அரசின்சாதனைகளைப் பட்டியலிட வேண்டும் என்று நீங்கள் எண்ணவில்லையா?  நன்றி.

      உங்கள் அழைப்பிற்கு மிக்க நன்றி.  உங்களின் ஐயம் சரிதான்.  உள்ளபடியே ஒருதலைவருக்கு மைக் கிடைத்து விட்டால், கோடிக்கணக்கானவர்கள் கேட்கிறார்கள்என்றால், வேறு என்ன வேண்டும்?  சில இளைஞர்களும் கூட மனதின் குரலில் வந்தஅனைத்து விஷயங்கள் பற்றியும் ஒரு ஆய்வு மேற்கொண்டார்கள்.  அவர்கள்அனைத்துப் பகுதிகள் தொடர்பான சொல் பகுப்பாய்வு மேற்கொண்டு, எந்தெந்தச்சொல் எத்தனை முறைகள் பயன்படுத்தப்பட்டன என்று ஆராய்ச்சி செய்தார்கள்.  எந்தச் சொல் மீண்டும் மீண்டும் பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது என்று ஆய்வுசெய்தார்கள்.  அவர்களின் ஆய்வின் முடிவில் இந்த நிகழ்ச்சி அரசியல் சார்புஇல்லாத ஒன்று என்பதும் ஒரு முடிவாக இருந்தது.  மனதின் குரலைத் தொடங்கியபோது, இதில் அரசியல் என்பதோ, அரசுக்கு முதுகில் தட்டிக் கொடுப்பதாகவோஇருக்க கூடாது, இதில் எங்கேயும் மோடி தென்படக் கூடாது என்றுதீர்மானித்திருந்தேன். எனது இந்தத் தீர்மானத்தை நிறைவேற்றத் தேவையானஅனைத்து பலங்களும், உத்வேகமும் உங்களிடமிருந்து தான் எனக்குக் கிடைத்தன.  ஒவ்வொரு மனதின் குரலுக்கு முன்பாகவும் வரும் கடிதங்கள், இணையவிமர்சனங்கள், தொலைபேசி அழைப்புகள் ஆகியவற்றில் நேயர்களின்எதிர்பார்ப்புகள் தெள்ளத் தெளிவாகத் தெரிந்தன.  மோடி வருவார், போவார், ஆனால் இந்த தேசம் என்றைக்கும் நிலைத்து நீடித்திருக்கும், நமது கலாச்சாரம்காலத்தால் அழியாதிருக்கும்.  130 கோடி நாட்டுமக்களின் சின்னச்சின்ன கதைகள்என்றும் மறையாதிருக்கும்.  புதிய கருத்தூக்கம், உற்சாகத்தின் புதிய சிகரங்களுக்குஇந்த நாட்டை வழிநடத்திக் கொண்டிருக்கும்.  நானே கூட சற்றே திரும்பிப்பார்க்கையில், எனக்கும் கூட பெரிய ஆச்சரியம் ஏற்படுகிறது.  யாரோ ஒருவர்தேசத்தின் ஏதோ மூலையிலிருந்து கடிதம் வாயிலாக, சிறிய கடைக்காரர்கள், ஆட்டோ ஓட்டுநர்கள், காய்கறி விற்பனையாளர்களிடம் எல்லாம் நாம் அதிகம்பேரம் பேசக் கூடாது என்று எழுதுகிறார்.  நான் கடிதத்தை வாசிக்கிறேன், இதேஉணர்வு வேறு ஒரு கடிதத்தில் வெளிப்பட்டிருந்தால், அதையும் இதோடுஇணைத்துக் கொள்கிறேன்.  இதோடு எனது அனுபவத்தையும் சேர்த்துஅளிக்கிறேன், உங்களோடு பகிர்ந்து கொள்கிறேன். எப்போது இது, குடும்பங்களுக்கும் வீடுகளுக்கும் சென்று சேர்கிறதோ தெரியாது, ஆனால், சமூகவலைத்தளங்களிலும், வாட்ஸ்அப்பிலும் சுற்றிச் சுற்றி வருகிறது, ஒரு மாற்றத்தைநோக்கி முன்னேறிச் செல்கிறது.  நீங்கள் அனுப்பிய தூய்மை பற்றிய விஷயங்களும்சம்பவங்களும், சாமான்ய மக்களின் ஏராளமான எடுத்துக்காட்டுக்களும், ஒவ்வொரு வீட்டிலும் தூய்மைக்கான ஒரு சிறிய தூதுவரை உருவாக்குகிறது, அந்தத்தூதர் வீட்டில் இருப்பவர்களுக்கு விழிப்பையும் ஏற்படுத்துகிறார், சில வேளைகளில்தொலைபேசி வாயிலாக பிரதமருக்கும் ஆணைகள் பிறப்பிக்கிறார். மகளோடுசெல்ஃபி என்ற இயக்கம், அரியானாவின் ஒரு சிறிய கிராமத்தில் தொடங்கி நாடுமுழுவதிலும், ஏன் அயல்நாடுகளிலும் கூடப் பரவியது, இத்தனை பரவலாக்கம்செய்யும், விழிப்பை ஏற்படுத்தும் வல்லமை எந்த அரசிடமும் இருக்க முடியாது.  சமூகத்தின் ஒவ்வொரு துறையும், பிரபலங்களும் இணையும் போது, சமூகத்தில்சிந்தனை மாற்றத்தின் ஒரு புதிய பரிபாஷையில் கூறப்படும் போது, இதைஇன்றைய தலைமுறை புரிந்து கொள்கிறது, கண்ணுக்குத் தெரியாத விழிப்புணர்வுஏற்படுகிறது.  சில வேளைகளில் மனதின் குரல் பரிகாசம் செய்யவும் படுகிறதுஆனால், என்றுமே எனது மனதில் 130 கோடி நாட்டு மக்கள் வசித்து வருகிறார்கள்.  அவர்கள் மனங்கள் அனைத்தும் என்னுடைய மனமே.  மனதின் குரல் என்பது அரசுசார்ந்த விஷயமல்ல. இது சமூகம் சார்ந்த விஷயம்.  மனதின் குரல், எதிர்பார்ப்புகள்நிறைந்த இந்தியா, பெரு இலட்சியங்கள் நிறைந்த பாரதம் பற்றியது.  பாரதத்தின்அந்தரான்மா அரசியல் அல்ல.  பாரதத்தின் அந்தரான்மா அரசின் சக்தி பற்றியதும்அல்ல.  பாரதத்தின் அந்தரான்மா சமூகநீதி பற்றியது, சமூக சக்தி பற்றியது.  சமூகவாழ்க்கையின் ஆயிரக்கணக்கான கோணங்கள் உண்டு, அவற்றில் ஒன்று தான்அரசியல். அரசியலே அனைத்துமாகி விட்டால், இது ஆரோக்கியமானசமுதாயத்திற்கு ஒரு நல்ல அமைப்புமுறை அல்ல.  சில வேளைகளில் அரசியல்சம்பவங்களும் அரசியல்வாதிகளும் எந்த அளவுக்கு ஆதிக்கம் செலுத்துகிறார்கள்என்றால், சமூகத்தின் வேறுபல திறன்களும், வேறுபல முயற்சிகளும் நசுங்கிப்போகின்றன.  பாரதம் போன்ற தேசத்தின் பிரகாசமான எதிர்காலத்திற்கு சாமான்யமக்களின் திறன்கள் திறமைகள் முயற்சிகள் ஆகியவற்றிற்கு உகந்தஇடமளிக்கப்பட வேண்டும், இதுவே நம்மனைவரின் சமூக பொறுப்பாக வேண்டும்.  மனதின் குரல் என்பது இந்த திசையை நோக்கிய எளிமையான, பணிவான முயற்சிதான்.

(தொலைபேசி அழைப்பு – 2)

     வணக்கம் பிரதமர் அவர்களே! மும்பையிலிருந்து நான் புரோதிமா முகர்ஜிபேசுகிறேன்.  ஐயா, மனதின் குரலின் ஒவ்வொரு பகுதியிலும் ஆழமானஅகநோக்கு, தகவல், நேர்மறையான நிகழ்வுகள், சாமான்ய மனிதனின் நல்லசெயல்பாடுகள் நிறைந்திருக்கின்றன.  ஒவ்வொரு நிகழ்ச்சிக்கு முன்பாகவும்நீங்கள் எந்த அளவுக்கு தயாரிப்புகளில் ஈடுபடுகிறீர்கள் என்பதை அறியவிரும்புகிறேன்.

      உங்கள் தொலைபேசி அழைப்பிற்கு மிக்க நன்றிகள்.  ஒரு வகையில் உங்கள்கேள்வி இணக்கம் காரணமாக கேட்கப்பட்டிருக்கிறது.  பிரதமரிடம் அல்ல, ஏதோஒரு இணக்கமான நண்பரிடம் நீங்கள் கேள்வி கேட்கிறீர்கள் என்ற உணர்வைத்தான் மனதின் குரலின் 50 பகுதிகளின் மிகப்பெரிய வெற்றியாக நான் கருதுகிறேன்.  இது தானே மக்களாட்சி.  நீங்கள் கேட்ட கேள்விக்கு நேரடியாக நான் பதில் கூறவேண்டுமென்றால், எந்த தயாரிப்பு முஸ்தீபுகளிலும் நான் ஈடுபடுவதில்லை என்பதுதான்.  உண்மையில், மனதின் குரல் என்பது, எனக்கு மிக எளிதான வேலை.  ஒவ்வொரு மனதின் குரலுக்கு முன்பாகவும், மக்களின் கடிதங்கள் வருகின்றன.  MyGovஇலும் NarendraModi Mobile செயலியிலும் மக்கள் தங்கள் கருத்துகளை, எண்ணங்களைப் பகிர்ந்து கொள்கிறார்கள், 1800117800 என்ற கட்டணமில்லாஎண்ணும் இருக்கிறது, இதில் தொடர்பு கொண்டு மக்கள் தங்கள் செய்திகளைத்தங்கள் குரலிலேயே பதிவும் செய்கிறார்கள்.  மனதின் குரலுக்கு முன்பாக அதிகஅளவில் கடிதங்களையும், கருத்துகளையும் உள்வாங்கிக் கொள்வதே என்முயற்சியாக இருக்கிறது.  மனதின் குரல் பகுதி நெருங்கி வரவர, பயணங்களுக்குஇடையே, நீங்கள் அனுப்பிய கருத்துகளையும் உள்ளீடுகளையும் மிக உன்னிப்பாகநான் படிக்கிறேன்.

     ஒவ்வொரு கணமும் எனது நாட்டு மக்கள், என் மனதிலே வாசம் செய்கிறார்கள். ஆகையால், எப்போது எந்தக் கடிதத்தைப் படித்தாலும், கடிதம் எழுதியவரின்சூழ்நிலை, அவரது மனோபாவம் ஆகியன எனது கருத்தில் பசுமரத்தாணி போலப்பதிந்து விடுகின்றன.  அந்தக் கடிதம் என்னைப் பொறுத்த மட்டில் வெறும் காகிதத்துண்டு அல்ல; உண்மையில் சுமார் 40-45 ஆண்டுகளாகவே நான் ஒரு துறவியின்வாழ்க்கையை வாழ்ந்து வருகிறேன், தேசத்தின் பெரும்பாலானமாவட்டங்களுக்கும் சென்றிருக்கிறேன், தேசத்தின் தொலைதூர மாவட்டங்களில்கணிசமான காலத்தைக் கழித்துமிருக்கிறேன்.  மேலும், இதன் காரணமாக ஒருகடிதம் வரும் போது, அந்த இடம், சூழல் ஆகியவற்றோடு இயல்பான வகையிலேஎன்னால் என்னைத் தொடர்புபடுத்திப் பார்க்க முடிகிறது.  இதன் பிறகு நான் சிலஆதாரபூர்வமான விஷயங்களான கிராமம், நபரின் பெயர் போன்ற விஷயங்களைக்குறித்து வைத்துக் கொள்கிறேன்.  உண்மையைச் சொல்ல வேண்டுமென்றால், மனதின் குரலில், குரல் தான் என்னுடையது, ஆனால் எடுத்துக்காட்டுகள், உணர்ச்சிகள், உணர்வு ஆகியன எல்லாம் என்னுடைய நாட்டுமக்களுடையவைதாம்.  நான் மனதின் குரலில் பங்களிப்பு நல்கிய ஒவ்வொரு நபருக்கும் என்நன்றிகளைக் காணிக்கையாக்குகிறேன். இப்படிப்பட்ட லட்சக்கணக்கானோரின்பெயர்களை இன்றுவரை என்னால் மனதின் குரலில் கூற முடியவில்லை ஆனால், இதனாலெல்லாம் ஏமாற்றமடையாமல், தங்கள் கடிதங்களை, தங்கள் கருத்துகளைஅனுப்பி வருகிறார்கள்.  உங்களின் கருத்துகள், உங்களின் உணர்வுகள் என்னுடையவாழ்விலே மிகுந்த மகத்துவம் நிறைந்தவையாக இருக்கின்றன.  உங்கள்அனைவரின் கருத்துகள் முன்பை விட அதிகமாக என்னை வந்து சேரும், மனதின்குரலை மேலும் சுவாரசியமாக, மேலும் தாக்கமேற்படுத்துவதாக, மேலும்பயனுள்ளதாக ஆக்க உங்கள் கருத்துகளின் பங்களிப்பு இருக்கும் என்ற முழுநம்பிக்கை எனக்கு உள்ளது.  எந்தக் கடிதங்கள் எல்லாம் மனதின் குரலில் இடம்பெறவில்லையோ, அந்தக் கடிதங்கள், கருத்துகள் தொடர்பாக, சம்பந்தப்பட்ட துறைகவனிக்கவும் முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்பட்டு வருகின்றன.  நான் ஆல் இண்டியாரேடியோ, எஃப் எம் வானொலி, தூர்தர்ஷன், மற்ற தொலைக்காட்சிகள், சமூகவலைத்தளங்களில் உள்ள எனது நண்பர்களுக்கும் என் நன்றிகளைத் தெரிவித்துக்கொள்ள விரும்புகிறேன்.  அவர்களின் முயற்சிகளால் மனதின் குரல் இன்னும்அதிகமான மக்களிடம் சென்று சேர்கிறது.  ஆல் இண்டியா ரேடியோவின் குழு, மனதின் குரலின் ஒவ்வொரு பகுதியையும் பல மொழிகளிலும் மொழியாக்கம்செய்து ஒலிபரப்புகிறார்கள்.  சிலர் மிகச் சிறப்பாக மாநில மொழிகளில், மோடிக்குஇணையாக இருக்கும் குரலில், அதே தொனியில் மனதின் குரலை அளிக்கிறார்கள்.  அந்த வகையில் அவர்கள் 30 நிமிடங்களுக்கு நரேந்திர மோடியாகவே உருமாறிவிடுகிறார்கள்.  நான் அவர்கள் அனைவரின் திறன்கள், திறமைகளுக்குப்பாராட்டுதல்களையும், நன்றிகளையும் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.  உங்களனைவரிடமும் நான் விடுக்கும் வேண்டுகோள் என்னவென்றால், இந்தநிகழ்ச்சியை உங்கள் மாநில மொழிகளிலும் நீங்கள் கண்டிப்பாக கேட்க வேண்டும்என்பது தான்.  நான் ஊடகத்துறையில் இருக்கும் நண்பர்களுக்கும் என் இதயம்கனிந்த நன்றிகளைத் தெரிவிக்க விரும்புகிறேன்; அவர்கள் தங்கள் சேனல்களில்மனதின் குரலைத் தொடர்ந்து ஒளிபரப்பி வந்திருக்கிறார்கள்.  எந்த ஒருஅரசியல்வாதிக்கும் ஊடகங்களிடம் எப்போதும் மகிழ்ச்சி இருக்காது, மிககுறைவான கவரேஜ் தான் கிடைக்கிறது, அதுவும் எதிர்மறையாக இருக்கிறதுஎன்றெல்லாம் கருதுவார்கள். ஆனால் மனதின் குரலில் எழுப்பப்பட்ட பலவிஷயங்களை ஊடகத்தார் தங்களுடையதாக்கிக் கொண்டார்கள்.  தூய்மை, சாலைப் பாதுகாப்பு, போதைப்பொருள் இல்லாத இந்தியா, மகளுடன் ஒரு செல்ஃபிபோன்ற பல விஷயங்களை ஊடகத்தார் நூதனமான வழிவகைகளில் கையாண்டு, ஒரு இயக்கம் என்ற வகையில் அதை மாற்றி முன்னெடுத்துச் செல்லும் பணியைச்செய்திருக்கிறார்கள்.  தொலைக்காட்சி சேனல்கள் இதை அதிகம் கவனிக்கப்பட்டவானொலி நிகழ்ச்சியாக ஆக்கினார்கள்.  நான் ஊடகங்களுக்கு என்இதயபூர்வமான வாழ்த்துக்களைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.  உங்கள்ஒத்துழைப்பு இல்லாதிருந்தால், மனதின் குரலின் இந்தப் பயணம்நிறைவடையாமல் இருந்திருக்கும்.

(தொலைபேசி அழைப்பு – 3)

     வணக்கம் மோடி அவர்களே!  நான் உத்தராகண்டின் முசோரியிலிருந்து நிதிபகுகுணா பேசுகிறேன்.  நான் இரண்டு இளைஞர்களின் தாய்.  அவர்கள் என்னசெய்ய வேண்டும் என்று கூறப்படுவதை இந்த வயதுடைய பிள்ளைகள்விரும்புவதில்லை என்பதை நான் அடிக்கடி பார்த்திருக்கிறேன். அதுஆசிரியர்களானாலும், பெற்றோர்களானாலும், யாருடைய யோசனைக்கும்செவி மடுப்பதில்லை.  ஆனால் நீங்கள் மனதின் குரலில் ஒரு விஷயத்தைபிள்ளைகளிடம் கூறும் போது, அதை அவர்கள் இதயபூர்வமாகப் புரிந்துகொள்கிறார்கள், அதை நடைமுறைப்படுத்தவும் செய்கிறார்கள்.  உங்களதுஇந்த ரகசியத்தைக் கொஞ்சம் பகிர்ந்து கொள்ள முடியுமா?  அதாவது எந்தவகையில் நீங்கள் பேசுகிறீர்கள் அல்லது விஷயத்தை எழுப்புகிறீர்கள், எப்படிஅவர்கள் நல்ல முறையில் இதைப் புரிந்து கொண்டு அமல் செய்கிறார்கள்என்பதைக் கூறுங்கள்.  நன்றி.

      நிதி அவர்களே, உங்களது தொலைபேசி அழைப்புக்கு மிக்க நன்றி.  உண்மையைச் சொல்ல வேண்டுமென்றால் என்னிடம் எந்த ரகசியமும் இல்லை.  நான் செய்து வருவது அநேகமாக எல்லா குடும்பங்களிலும் நடந்து கொண்டுதானிருக்கும் என்று கருதுகிறேன்.  எளிமையான மொழியில் சொல்லவேண்டுமென்றால், நான் என்னை அந்த இளைஞருக்கு உள்ளே இருந்து பார்க்கமுயற்சி செய்கிறேன்.  என்னையே நான் அவரது சூழ்நிலையில் பொருத்திப் பார்த்து, அவரது எண்ணங்களோடு இணைவேற்படுத்தி, ஒரு அலைவரிசை இணைப்பைஏற்படுத்த முயல்கிறேன்.  நம்முடைய வாழ்க்கையிலே இருக்கும் பழஞ்சுமைகள்குறுக்கீடு செய்யாத வரையில், யாரையும் புரிந்து கொள்வது எளிதாகி விடுகிறது.  சில வேளைகளில் நமது சார்புநிலைகளே பெரும் சங்கடத்தை ஏற்படுத்திவிடுகின்றன.  ஏற்பு–மறுப்பு, எதிர்வினைகள் ஏதும் இல்லாமல் எந்த ஒருவிஷயத்தையும் புரிந்து கொள்வதே எனக்கு முதன்மையாக இருக்கிறது.  இப்படிஅணுகும் போது எதிரில் இருப்பவரும் நம்மை சம்மதிக்க வைக்க பலவகையானவாதங்கள் அல்லது அழுத்தம் உண்டாக்குவதற்கு மாறாக, நமது எண்ண ஓட்டத்தில்இணைய முயல்வார்.  ஆகையால் தகவல்பரிமாற்ற இடைவெளி என்பது அற்றுப்போகும், ஒரு வகையில் ஒரே எண்ணத்துடன் இருவரும் சகபயணிகளாகிவிடுவோம்.  எப்போது, எப்படி ஒருவர் தனது கருத்துகளை விடுத்து மற்றவரதுகருத்துகளை ஏற்றுக் கொண்டார் என்பது இருவருக்குமே தெரியாமல் போய் விடும்.  இன்றைய இளைய சமுதாயத்திடம் இருக்கும் சிறப்பே, தங்களுக்கு நம்பிக்கைஏற்படாத வரை ஒன்றை அவர்கள் செய்ய மாட்டார்கள். ஆனால் ஒன்றின் மீதுநம்பிக்கை கொண்டு விட்டார்களேயானால், அதற்காக எதையும் துறந்து அதைஎட்டுவதில் முனைப்புடன் ஈடுபட்டு விடுவார்கள் என்பது தான்.  பல வேளைகளில், குடும்பங்களில் பெரியவர்களுக்கும் வளரிளம் பருவத்தில் இருப்பவர்களுக்கும்இடையே தகவல்பரிமாற்ற இடைவெளி இருப்பது பற்றிப் பேசுகிறோம். உண்மையில் பெரும்பாலான வளரிளம் பருவத்தினரிடம் உரையாடுவது என்பதுகுறைந்து போய் இருக்கிறது.  பெரும்பாலான வேளைகளில் படிப்பு பற்றியவிஷயங்கள் அல்லது பழக்கங்கள் அல்லது வாழ்க்கைமுறை தொடர்பாக, இப்படிச்செய், அப்படிச் செய்யாதே என்பதையெல்லாம் தாண்டி, திறந்த மனத்தோடு பேசும்பழக்கம், மெல்ல மெல்ல குடும்பங்களிலும் குறைந்து கொண்டே வருகிறது, இதுகவலைதரும் விஷயம்.

     எதிர்பார்ப்புக்கு பதிலாக ஏற்பு, அகற்றுதலுக்கு பதிலாக ஆலோசனை–இப்படிச்செய்யும் போது தான் உரையாடல் வலுப்பெறுகிறது.  பிரத்யேகமான நிகழ்ச்சிகள்அல்லது சமூக வலைத்தளங்கள் வாயிலாக இளைஞர்களோடு தொடர்ந்துஉரையாட நான் எப்போதும் முயற்சி செய்து வருகிறேன்.  அவர்கள் என்னசெய்கிறார்கள் அல்லது என்ன நினைக்கிறார்கள் என்பதிலிருந்து நான் எப்போதும்கற்றுக் கொள்ள முயற்சி செய்து வருகிறேன்.  அவர்களிடம் எப்போதும்கருத்துகளின் களஞ்சியம் கொட்டிக் கிடக்கும். அவர்கள் பெரும்பாலும் ஆற்றல்நிரம்பியவர்களாக, புதுமை எண்ணம் படைத்தவர்களாக, ஒருமுகசிந்தனையுடையவர்களாக இருப்பார்கள்.  மனதின் குரல் வாயிலாக நான்இளைஞர்களின் முயற்சிகளுக்கு, அதிக அளவிலே முக்கியத்துவம் கொடுக்கமுயன்று வருகிறேன். அதிகப்படியான கேள்விகளைக் கேட்கிறார்கள் என்றகுற்றச்சாட்டு பல வேளைகளில் முன்வைக்கப்படுவதுண்டு.  இளைஞர்கள் வினாஎழுப்புவது என்பது நல்லது தானே!!  ஏன் இது நல்ல விஷயம் என்றால், அவர்கள்அனைத்து விஷயங்களையும் வேரடி மண்ணோடு ஆராய்ச்சி செய்யவிரும்புகிறார்கள் என்பதே பொருள்.  இளைஞர்களிடம் பொறுமை என்பது இல்லைஎன்று சிலர் கூறுவார்கள்; ஆனால் இளைஞர்களிடத்திலே வீணடிக்க நேரமில்லைஎன்றே நான் கருதுகிறேன்.  இந்த விஷயம் தான் இன்றைய இளையதலைமுறையினரை அதிக புதுமைகளைப் படைக்க உதவி செய்கிறது, ஏனென்றால், அவர்கள் காரியங்களை விரைந்து முடிக்க நினைக்கிறார்கள்.  இன்றைய இளைஞர்கள் அதிக திறமைசாலிகள், மிகப்பெரிய விஷயங்கள் பற்றிச்சிந்திக்கிறார்கள் என்று நமக்குப் படுகிறது.  நல்லது, பெரிய கனவுகளைக்காணட்டும், பெரிய வெற்றிகளை அவர்கள் ஈட்டட்டும்.  இது தானே புதிய இந்தியா!!  இளைய தலைமுறையினர், ஒரே நேரத்தில் பல விஷயங்களைச் செய்யவிரும்புகிறார்கள் என்று சிலர் கூறுகிறார்கள்.  நான் கேட்கிறேன், இதிலென்ன தவறுஇருக்க முடியும்?  ஒரே நேரத்தில் பல பணிகளைச் செய்வதில் வித்தகர்கள், ஆகையால் செய்கிறார்கள்.  நாம் நம்மைச் சுற்றி நம் பார்வையைச் செலுத்தினால், அது சமூக தொழில்முனைவாகட்டும், ஸ்டார்ட் அப்புகளாகட்டும், விளையாட்டுக்களாகட்டும், வேறு துறைகளாகட்டும் – சமுதாயத்தில் மிகப்பெரியமாற்றத்தை ஏற்படுத்துபவர்கள் இளைஞர்களே. இந்த இளைஞர்கள், வினாக்களைத்தொடுக்கிறார்கள், கனவுகளைக் காணும் வல்லமை பெற்றிருக்கிறார்கள்.  நாம்இளைஞர்களின் எண்ணங்களை பூமியில் நிலைக்கச் செய்தால், அவற்றுக்கு வடிவம்கொடுக்க சுதந்திரமான சூழலமைத்துக் கொடுத்தால், தேசத்தில் ஆக்கப்பூர்வமானமாற்றத்தை நம்மால் ஏற்படுத்த முடியும்.  அவர்கள் அப்படிச் செய்தும் வருகிறார்கள்.

     எனக்குப் பிரியமான நாட்டுமக்களே, குருகிராமிலிருந்து வினிதா அவர்கள்MyGovஇலே, மனதின் குரலில் நீங்கள், நாளை அதாவது, நவம்பர் மாதம் 26ஆம் தேதிவரவிருக்கும் அரசியலமைப்புச் சட்ட தினம் பற்றிப் பேச வேண்டும் என்றுவிரும்புகிறேன். இந்த தினம் ஏன் சிறப்பானது என்றால், நமது அரசியலமைப்புச்சட்டத்தை நாம் ஏற்றுக் கொண்ட 70ஆம் ஆண்டில் நாம் கால் பதிக்க இருக்கிறோம்என்று மேலும் அவர் பதிவு செய்திருக்கிறார்.

     வினிதா அவர்களே, உங்கள் ஆலோசனைக்கு மனமார்ந்த நன்றிகள்.  ஆம், நாளைஅரசியலமைப்புச் சட்ட தினம்.  நமக்கு அரசியலமைப்புச் சட்டத்தை அளித்தமகத்தான மனிதர்களை நாம் நினைத்துப் பார்க்கும் தினம் இது.  1949ஆம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம் 26ஆம் தேதியன்று நமது அரசியலமைப்புச் சட்டம் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது.  அரசியலமைப்புச் சட்ட வரைவை ஏற்படுத்திய இந்தசரித்திரபூர்வமான பணியை நிறைவேற்ற அரசியலமைப்புச் சபைக்கு, 2 ஆண்டுகள், 11 மாதங்கள், 17 நாட்கள் ஆயின.  கற்பனை செய்து பாருங்கள், 3 ஆண்டுகளுக்கு உள்ளாக, இந்த மாமனிதர்கள், இத்தனை பரந்த, ஆழமானஅரசியலமைப்புச் சட்டத்தை நமக்களித்திருக்கிறார்கள். அவர்கள்அரசியலமைப்புச் சட்டத்தை உருவாக்க மேற்கொண்ட அதிவிரைவு, இன்றும் கூட, நேர நிர்வாகம் மற்றும் உற்பத்தித் திறனுக்கான ஒரு எடுத்துக்காட்டாகத்திகழ்கிறது.  நாமும் நம்முடைய பொறுப்புகளை சாதனை படைக்கும் வகையில்குறித்த நேரத்தில் நிறைவு செய்ய கருத்தூக்கம் அளிக்கிறது.  அரசியலமைப்புச்சபை இந்த மாமனிதர்களின் சங்கமமாக இருந்தது. அதிலிருந்த ஒவ்வொருவரும், பாரதத்தின் மக்கள் சக்திபடைத்தவர்களாக, பரம ஏழையும் திறனுடையவராக ஆகவேண்டும் என்று கருதி, அப்படிப்பட்ட ஒரு அரசியலமைப்புச் சட்டத்தைத் தங்களதுதேசத்திற்கு அளிக்கும் பேரார்வத்தோடு இருந்தார்கள்.

     நமது அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் சிறப்பம்சம் என்னவென்றால், உரிமைகள்மற்றும் கடமைகள் பற்றி விரிவாக இதில் விவரிக்கப்பட்டிருப்பது தான்.  குடிமக்களின் வாழ்க்கையில் இவை இரண்டும் இணக்கமாக இருக்கும் போது, தேசம் முன்னேறிச் செல்லும்.  நாம் மற்றவர்களின் உரிமைகளுக்கு மதிப்புஅளித்தோம் என்றால், நமது உரிமைகள் தாமாகவே காக்கப்படும்; இதைப்போலவே நாம் அரசியலமைப்புச் சட்டத்தில் விதிக்கப்பட்டிருக்கும் கடமைகளைநிறைவேற்றினோம் என்றால், நமது உரிமைகளும் தாமாகவே பாதுகாக்கப்படும்.  2010ஆம் ஆண்டு நடந்த ஒரு சம்பவம் இன்னும் எனக்கு பசுமையாகநினைவிலிருக்கிறது.  அப்போது பாரதத்தின் 60ஆவது குடியரசு தினம், நான்அப்போது குஜராத் மாநிலத்தில் நம்முடைய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தை யானைமீதேற்றி ஊர்வலமாக கொண்டு செல்ல ஏற்பாடு செய்திருந்தேன்.  இளைஞர்களிடையே அரசியலமைப்புச் சட்டம் பற்றிய விழிப்புணர்வைஅதிகரிக்கவும், அவர்களை அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் பல்வேறுபரிமாணங்களோடு இணைக்கவும் ஒரு நினைவில் கொள்ளத்தக்க நிகழ்வு அது.  2020ஆம் ஆண்டில், ஒரு குடியரசு நாடு என்ற முறையில் நாம் நமது 70 ஆண்டுப்பயணத்தை நிறைவு செய்ய இருக்கிறோம், 2022ஆம் ஆண்டிலே நாம் சுதந்திரம்அடைந்து 75 ஆண்டுகள் நிறைவடையவிருக்கிறது.

     வாருங்கள், நாமனைவரும் நமது அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் விழுமியங்களைமுன்னெடுத்துச் செல்வோம், நமது தேசத்தில் Peace, Progress, Prosperity – அமைதி, வளர்ச்சி, வளமை ஆகியவற்றை உறுதி செய்வோம்.

     என் பிரியமான நாட்டுமக்களே, அரசியலமைப்புச் சபை பற்றிப் பேசும்வேளையில், அரசியலமைப்பு சபையின் மையமாக விளங்கிய அந்த மாமனிதரின்பங்களிப்பை என்றுமே மறக்க கூடாது.  அந்த மாமனிதர் தான் வணக்கத்திற்குரியடாக்டர். பாபா சாஹேப் அம்பேத்கர்.  டிசம்பர் மாதம் 6ஆம் தேதி தான் அவரது மஹாபரிநிர்வாண நாள் அதாவது அவர் அமரர் ஆன நாள்.  நாட்டுமக்கள் அனைவரின்சார்பிலும் பாபா சாஹேபுக்கு என் அஞ்சலிகளைக் காணிக்கையாக்குகிறேன்; கோடிக்கணக்கான இந்தியர்கள் கண்ணியத்தோடு வாழும் உரிமையை அவர் தான்பெற்றுத் தந்தார்.  மக்களாட்சி என்பது பாபா சாஹேபின் இயல்போடு கலந்த ஒன்று; பாரதத்தின் ஜனநாயக விழுமியம் என்பது வெளியிலிருந்து இறக்குமதிசெய்யப்பட்டது அல்ல என்று அவர் கூறுவார்.  ஜனநாயகம் என்ன, நாடாளுமன்றமுறை என்ன என்பதெல்லாம் பாரத நாட்டுக்குப் புதிய விஷயங்களல்ல.  அரசியலமைப்புச் சபையில் அவர் உணர்ச்சிகரமான ஒரு வேண்டுகோள் விடுத்தார்– இத்தனை போராட்டங்களுக்குப் பிறகு கிடைத்த சுதந்திரத்தைப் பேணிக் காக்க, நாம் நமது கடைசிச் சொட்டு ரத்தம் இருக்கும் வரை பாடுபட வேண்டும் என்றார்.  இந்தியர்களான நாம் பல்வேறு பின்புலங்களைச் சார்ந்தவர்களாக இருந்தாலும், அனைத்து விஷயங்களையும் தாண்டி, நாட்டுநலனையே முன்னிறுத்திச் செயல்படவேண்டும் என்றார்.  India First – இந்தியாவுக்கே முதன்மை என்பது தான் டாக்டர். பாபா சாஹேப் அம்பேத்கரின் மூலமந்திரமாக இருந்தது.  மீண்டுமொரு முறைவணக்கத்திற்குரிய பாபா சாஹேபுக்கு என் பணிவான அஞ்சலிகள்.

     என் இனிய நாட்டுமக்களே, 2 நாட்கள் முன்பாக நவம்பர் மாதம் 23ஆம் தேதியன்றுகுருநானக் தேவ் அவர்களின் பிறந்த நாள் கொண்டாடப்பட்டது.  அடுத்த ஆண்டுஅதாவது 2019இல், நாம் அவரது 550ஆவது பிறந்த நாள் விழாவைகொண்டாடவிருக்கிறோம்.  குருநானக் தேவ் அவர்கள் எப்போதும் மனித சமுதாயநலனைப் பற்றியே சிந்தித்தார்.  அவர் சமூகத்தில் எப்போதும் வாய்மை, பணியாற்றுதல், சேவை, கருணை, சகோதரத்துவம் என்ற பாதையையே துலக்கிக்காட்டினார்.  தேசம் அடுத்த ஆண்டு குருநானக் தேவ் அவர்களின் 550ஆவது பிறந்தநாளை மிகுந்த கோலாகலத்தோடு கொண்டாடவிருக்கிறது.  இதன் ஒளி, நம் நாட்டில்மட்டுமல்ல, உலகின் அனைத்து நாடுகளிலும் பிரகாசிக்கும்.  அனைத்து மாநிலஅரசுகளும், யூனியன் பிரதேசங்களும் இந்த நன்னாளை மிகச் சிறப்பாககொண்டாடக் கேட்டுக் கொள்ளப்பட்டிருக்கிறார்கள்.  இதைப் போலவே, குருநானக்தேவ் அவர்களின் 550ஆவது பிறந்த நாள் விழா உலகெங்கிலும் உள்ள அனைத்துநாடுகளிலும் கொண்டாடப்படும்.  மேலும் குருநானக் தேவ் அவர்களோடுதொடர்புடைய புனிதமான தலங்கள் அடங்கிய பாதையில் ஒரு ரயிலும்இயக்கப்படும்.  தற்போது நான் இதோடு தொடர்புடைய ஒரு கூட்டத்தில்பங்கெடுத்துக் கொண்ட போது, எனக்கு லக்பத் சாஹிப் குருத்வாரா பற்றியநினைவெழுந்தது.  குஜராத்தில் 2001ஆம் ஆண்டு நிலநடுக்கம் ஏற்பட்ட வேளையில், அந்த குருத்வாராவுக்கு பெரிய பாதிப்பு ஏற்பட்டிருந்தது.  ஆனால் அந்த வட்டாரமக்களோடு இணைந்து, மாநில அரசு அதை புனரமைத்தது என்பது இன்றும் கூடஒரு எடுத்துக்காட்டாகத் திகழ்கிறது.

     இந்திய அரசு, ஒரு மகத்துவம் வாய்ந்த தீர்மானத்தைச் செய்திருக்கிறது; அதாவதுகர்தார்புர் வழித்தடம் அமைத்தல், இதனால் நமது நாட்டின் யாத்ரீகர்கள் எளிதாகபாகிஸ்தானின் கர்தார்புரில் இருக்கும் குருநானக் தேவ் அவர்களின் புனிதமானதலத்தில் வழிபட உதவிகரமாக இருக்கும்.

     என் நெஞ்சுக்கினிய நாட்டுமக்களே, மனதின் குரலின் 50ஆவது பகுதிக்குப் பிறகு, நாம் மீண்டும் அடுத்த மனதின் குரலில் சந்திப்போம், மனதின் குரலின்பின்னணியில் இருக்கும் உணர்வுகளை முதன்முறையாக உங்கள் முன்புவெளிப்படுத்தும் வாய்ப்பு எனக்கு இன்று கிட்டியிருக்கிறது, இதற்குக் காரணம்நீங்கள் எழுப்பிய வினாக்கள் தாம், ஆனால் இந்தப் பயணம் தொடர்ந்துநடைபெறும். உங்களுடன் நான் எந்த அளவுக்கு அதிகமாக இணைகிறேனோ, அந்தஅளவுக்கு நமது இந்தப் பயணம் மேலும் ஆழமாக அமையும், அனைவருக்கும்மகிழ்வைக் கூட்டுவதாக அமையும்.  மனதின் குரலால் எனக்கு என்ன கிடைத்ததுஎன்ற கேள்வி சிலரின் மனங்களில் எழலாம்.  மனதின் குரல் வாயிலாக எனக்குக்கிடைத்த பின்னூட்டங்கள், இவற்றில் ஒரு விஷயம் என் இதயத்தைத் தொடுகிறதுஎன்பதை நான் இன்று கூற விரும்புகிறேன்.  குடும்பத்தில் இருக்கும் அனைவரும்ஒன்றாக அமர்ந்து மனதின் குரலைக் கேட்கும் போது, நமது குடும்பத் தலைவர்நம்மிடையே அமர்ந்து, நம்முடைய விஷயங்கள் பற்றி நம்மோடு பகிர்ந்துகொள்கிறார் என்றே பெரும்பாலானோர் தெரிவித்திருக்கிறார்கள்.  இந்தவிஷயத்தை நான் பரவலான வகையிலே கேள்விப்பட்ட போது, நான்உங்களுடையவன், உங்களைச் சேர்ந்தவன், உங்களிடையே இருப்பவன், நீங்கள்தான் என்னை வளர்த்திருக்கிறீர்கள் என்ற எண்ணம் ஏற்படுகிறது, நெஞ்சம்பனிக்கிறது.  ஒருவகையில் நானும் உங்கள் குடும்ப உறுப்பினராகவே மனதின்குரல் வாயிலாக மீண்டும் மீண்டும் வந்து கொண்டே இருப்பேன், உங்களோடுஇணைந்த வண்ணம் இருப்பேன்.  உங்கள் சுகதுக்கங்கள், என்னுடையசுகதுக்கங்கள்.  உங்களுடைய எதிர்பார்ப்புகள், என்னுடைய எதிர்பார்ப்புகள். உங்களது ஆசை அபிலாஷைகள், என்னுடைய ஆசை அபிலாஷைகள்.

     வாருங்கள், இந்தப் பயணத்தை நாம் மேலும் முன்னெடுத்துச் செல்வோம்.  மிக்கநன்றி.

எனதருமை நாட்டு மக்களே, வணக்கம். வருகிற அக்டோபர் 31 அன்று நமது பேரன்பிற்குரிய சர்தார் வல்லபாய் பட்டேலின் பிறந்தநாள் ஆகும்.  இந்த ஆண்டும் நாட்டிலுள்ள இளைஞர்கள், ‘ஒற்றுமை ஓட்டம்’ நிகழ்ச்சியில் பங்கேற்க ஆயத்தமாக உள்ளனர்.  தற்போது பருவநிலை இதமாக உள்ளது.  எனவே ஒற்றுமை ஓட்டத்தில் இயன்ற அளவுக்கு பெருமளவிலானோர் பங்கேற்குமாறு நான் கேட்டுக்கொள்கிறேன்.  நாடு சுதந்திரம் அடைவதற்கு சுமார் ஆறு மாதங்கள் முன்பாக, 1947 ஆம் ஆண்டு ஜனவரி 27 அன்று உலக பிரசித்திப் பெற்ற சர்வதேச பத்திரிகையான ‘டைம்’, அதன் முதல் பக்கத்தில் சர்தார் பட்டேலின் புகைப்படத்துடன் வெளியானது. அந்த நாளிதழின் தலைப்புச் செய்தியில், இந்தியாவின் வரைபடத்தையும் வெளியிட்டிருந்தனர்; ஆனால், அந்த வரைபடம் தற்போது உள்ளது போன்றதாக இல்லை. அந்த வரைபடத்தில் இந்தியா துண்டுதுண்டாக காட்சியளித்தது. 550-க்கும் மேற்பட்ட சமஸ்தானங்கள் அடங்கியதாக அது இருந்தது.  ஆங்கிலேயர்கள் இந்தியாவின் மீது அக்கறையின்றி காணப்பட்டனர்; அவர்கள் நாட்டை விட்டு வெளியேறும் போது, இந்தியா பல்வேறு துண்டுகளாக உடைய வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் இருந்தனர்.  பிரிவினை, வன்முறை, உணவு பற்றாக்குறை, விலைவாசி உயர்வு மற்றும் அதிகார அரசியல் போன்ற பல்வேறு அபாயங்களை இந்தியா எதிர்நோக்கியுள்ளதாக டைம் பத்திரிகை கருத்து தெரிவித்திருந்தது.

அத்துடன், நாட்டை ஒருங்கிணைக்கவும், மக்கள் மனதில் ஏற்பட்ட காயங்களை குணப்படுத்தவும் சர்தார் வல்லபாய் பட்டேலால்தான் முடியும் என்றும் அந்த பத்திரிகை குறிப்பிட்டிருந்தது.  இந்தியாவின் இரும்பு மனிதரை பற்றிய வாழ்க்கை வரலாற்றின் மறுபக்கத்தையும் அந்த கட்டுரை எடுத்துரைப்பதாக இருந்தது.  1920 ஆம் ஆண்டு வாக்கில் அகமதாபாதில் வெள்ளம் ஏற்பட்ட போது, நிவாரண நடவடிக்கைகளை அவர் கையாண்ட விதத்தையும், பர்தோலி சத்தியாகிரகத்தை அவர் நடத்திச் சென்ற விதமும் அந்த கட்டுரையில் இடம்பெற்றது.  அந்த அளவிற்கு விவசாயிகள், தொழிலாளர்கள் முதல் தொழில் அதிபர்கள் வரை அவர் மீது முழு நம்பிக்கை வைக்கும் அளவிற்கு அவரது நேர்மையும், உறுதிப்பாடும் இருந்தது.  ஒற்றை நூலைக் கொண்டு இயங்கும் அச்சின் மூலம் போர்வையை நெசவு செய்வது போல, நாட்டை ஒருங்கிணைக்க சர்தார் பட்டேல் ஒவ்வொரு பிரச்சினையாக கையில் எடுத்து தீர்வுகண்டார்.  நாட்டில் இருந்த அனைத்து சமஸ்தானங்களும் ஒன்றுபட்ட இந்தியாவுடன் இணைவதை அவர் உறுதிசெய்தார். ஜூனாகத், ஹைதராபாத், திருவாங்கூர் சமஸ்தானங்களாக இருந்தாலும் சரி, ராஜஸ்தானில் இருந்த சமஸ்தானங்களாக இருந்தாலும் சரி, தற்போது நாம் காணும் ஒருங்கிணைந்த    இந்தியாவை காண முடிகிறது என்றால், அதற்கு சர்தார் பட்டேலின் மதிநுட்பமும், தொலைநோக்குப் பார்வையுமே முக்கிய காரணமாகும். இந்திய தாயாக நாம் கருதும் நம் தேசத்தின் மீது நாம் கொண்டுள்ள ஒற்றுமை உணர்வு, தானாகவே சர்தார் வல்லபாய் பட்டேலை நினைவுகூறச்செய்யும்.  இந்த ஆண்டு அக்டோபர் 31 அன்று மேலும் ஒரு சிறப்பு சேரவுள்ளது.  அன்றைய தினம் நாட்டின் ஒற்றுமை சிலையை நாம் அர்ப்பணிப்பதே சர்தார் பட்டேலுக்கு செலுத்தும் உண்மையான மரியாதையாக அமையும்.  குஜராத்தின் நர்மதா ஆற்றங்கரையில் அமைக்கப்பட்டுள்ள இந்த சிலை அமெரிக்காவின் சுதந்திர தேவி சிலையைப் போன்று இரண்டு மடங்கு உயரம் கொண்டதாகும்.  இதுவே உலகின் மிக உயர்ந்த விண்ணை முட்டும் சிலையாகத் திகழும். உலகின் மிக உயரமான சிலை இந்தியாவில் அமைக்கப்பட்டிருப்பதை காணும்போது, ஒவ்வொரு இந்தியரும் பெருமிதம் அடைவார். நமது மண்ணின் உண்மையான மைந்தரான சர்தார் பட்டேல், நமது வான்வெளியையும் அலங்கரிப்பார்.  இந்திய தாயை தலைநிமிரச் செய்துள்ள இந்த சிலை ஒவ்வொரு இந்தியரையும் பெருமிதம் அடையச் செய்யும் என நான் நம்புகிறேன்.  ஏனெனில், ஒற்றுமை சிலையை காண வேண்டும் என்ற விருப்பம் ஒவ்வொரு இந்தியரின் மனதிலும் தோன்றுவது இயற்கையானது.  நாடு முழுவதும் உள்ள மக்கள் காண விரும்பும் தலமாக இந்த சிலை அமையும் என்பதில் நான் உறுதியான நம்பிக்கை கொண்டுள்ளேன்.

எனதருமை சகோதர சகோதரிகளே, நாம் அனைவரும் நேற்று “காலாட்படை தினத்தை” கொண்டாடினோம். இந்தியாவின் பாதுகாப்புப் படைகளில் அங்கம் வகிக்கும் ஒவ்வொருவருக்கும் நான் தலைவணங்குகிறேன்.  நமது வீரர்களின் குடும்பத்தினரையும் நான் வணங்குகிறேன்.  இந்நாளை எதற்காக காலாட்படை தினமாக நாம் கொண்டாடுகிறோம் என்பதை நீங்கள் அறிந்து கொள்ள வேண்டும். இந்திய படைகள் இந்நாளில்தான் காஷ்மீரில் காலடி எடுத்துவைத்து, அந்தப் பள்ளத்தாக்கை ஆக்கிரமிப்பின் பிடியில் சிக்காமல் காப்பாற்றினர்.  இந்த சம்பவமும் சர்தார் வல்லபாய் பட்டேலுடன்  நேரடி தொடர்புடையதாகும். நமது மதிப்பிற்குரிய ராணுவ அதிகாரி ஷாம் மானெக்ஷாவின் பழைய பேட்டி ஒன்றை நான் படித்தேன். அதில், ஃபீல்டு மார்ஷல் ஷாம் மானெக்ஷா, அவர் கர்னலாக இருந்த காலத்தை நினைவுகூர்ந்துள்ளார். அந்த காலத்தில்தான் காஷ்மீரில் ராணுவ நடவடிக்கைகள் தொடங்கியது.  அப்போது நடைபெற்ற கூட்டம் ஒன்றில், காஷ்மீருக்கு படைகளை அனுப்புவதில் ஏற்பட்ட தாமதத்திற்காக சர்தார் வல்லபாய் பட்டேல் எவ்வாறு கடிந்து கொண்டார் என்பதை ஃபீல்டு மார்ஷல் மானெக்ஷா குறிப்பிட்டுள்ளார். படைகளை அனுப்புவதில் எவ்வித தாமதமும் ஏற்படக்கூடாது என்றும் பிரச்சினைக்கு விரைவாக தீர்வு காண வேண்டும் என்றும் சர்தார் பட்டேல் தமக்கு தெளிவான அறிவுரை வழங்கியதையும் அவர் சுட்டிக்காட்டியுள்ளார்.  இதையடுத்து, நமது படைகள் காஷ்மீருக்கு பறந்து சென்றன என்றால், நமது ராணுவம் எவ்வாறு வெற்றிகரமாக பணியாற்றியது என்பதை நாம் அறிய முடிகிறது.  முன்னாள் பிரதமர் இந்திரா காந்தியின் நினைவு தினமும் அக்டோபர் 31 அன்றுதான், வருகிறது.  இந்திரா காந்திக்கு நமது மரியாதைக்குரிய வணக்கத்தை செலுத்துவோம்.

எனதருமை நாட்டு மக்களே, விளையாட்டை விரும்பாதவர்கள் யார் இருப்பார்கள்..? விளையாட்டு உலகில், மனநிலை, வலிமை, திறன், உடல் வலிமை ஆகிய ஒவ்வொன்றும் மிகவும் முக்கியமானவையாகும்.  விளையாட்டு வீரர்களின் தைரியத்தை பரிசோதிப்பதற்கு இவை அவசியம்.  இந்த நான்கு அம்சங்களும்தான் நாட்டிற்கும் அடித்தளமாக அமைந்துள்ளன.  நம் நாட்டு இளைஞர்களிடம் இந்த தகுதிகள் இருந்தால், நம் நாடு பொருளாதாரம் மற்றும் அறிவியல் தொழில்நுட்பத் துறையில் மட்டும் வளர்ச்சி அடைவதோடு இல்லாமல், விளையாட்டுத் துறையிலும் பெருமையை தேடித்தரும்.  அண்மையில் நடைபெற்ற இரண்டு சந்திப்புகள் எனக்கு மிகவும் மகிழ்ச்சியானவையாக அமைந்தன.  முதலாவது சந்திப்பு, ஜகார்த்தாவில் நடைபெற்ற 2018 ஆம் ஆண்டுக்கான மாற்றுத் திறனாளிகளுக்கான ஆசிய விளையாட்டுப் போட்டியில் கலந்து கொண்ட நமது மாற்றுத் திறனாளி தடகள வீரர்களுடனானதாகும்.  இவர்கள் 72 பதக்கங்களை வென்று இதற்கு முன் கண்டிராத புதிய சாதனைகளைப் படைத்து நாட்டிற்கு பெருமையைத் தேடித்தந்தவர்களாவர். திறமைமிக்க இந்த தடகள வீரர்கள் அனைவரையும் தனித்தனியாக சந்திக்கும் நல்வாய்ப்பும் எனக்கு கிடைத்தது.  நான் அவர்களை பாராட்டினேன், தடைக்கற்களை தகர்த்தெறிந்து வெற்றியை பெறுவதில் அவர்கள்  காட்டிய மனஉறுதி நம் நாட்டு மக்கள் அனைவருக்கும் ஊக்கமளிப்பதாக இருக்கும்.  அதேபோன்று அர்ஜென்டினாவில் நடைபெற்ற 2018 ஆம் ஆண்டுக்கான இளையோர் கோடைகால ஒலிம்பிக் போட்டியில் வெற்றி பெற்றவர்களை சந்திக்கும் அரிய வாய்ப்பும் எனக்கு கிடைத்தது.  2018 இளையோர் கோடைகால ஒலிம்பிக்கில், நமது இளைஞர்களின் செயல்பாடு இதுவரை கண்டிராத அளவிற்கு சிறப்பானதாக இருந்ததை நீங்கள் அறிவீர்கள்.  இந்தப் போட்டியில் நமக்கு 13 பதக்கங்கள் கிடைத்ததுடன், கலப்பு இரட்டையர் பிரிவிலும், மூன்று பதக்கங்கள் கிடைத்தது.  அண்மையில் நடைபெற்ற ஆசிய விளையாட்டுப் போட்டியிலும் இந்திய வீரர்களின் செயல்பாடு மிகச் சிறப்பாக இருந்ததை நீங்கள் நினைத்துப் பார்க்க வேண்டும்.  நான் “மிகச்சிறந்த அல்லது இதற்கு முன் கண்டிராத சாதனை” என்ற வார்த்தையை அடிக்கடி சுட்டிக்காட்டியிருப்பதை நீங்கள் கவனித்திருப்பீர்கள்.  இதுவே ஒவ்வொரு நாளும் இந்தியாவின் விளையாட்டுத் துறை அடைந்து வரும் முன்னேற்றத்தை பிரதிபலிக்கும் யதார்த்த நிலையாகும்.  விளையாட்டுத் துறை மட்டுமின்றி, எண்ணற்றத் துறைகளில் இந்தியா புதிய சாதனைகளைப் படைத்து வருகிறது.  உதாரணத்திற்கு குறிப்பிட வேண்டுமென்றால், 2018 மாற்றுத் திறனாளிகளுக்கான ஆசிய விளையாட்டுப் போட்டியில் தங்கப்பதக்கம் வென்ற நாராயண் தாக்கூர்  என்ற மாற்றுத் திறனாளி விளையாட்டு வீரரை நான் உங்களுக்கு சுட்டிக்காட்ட விரும்புகிறேன்.  அவர், பிறவியிலேயே ஒரு மாற்றுத் திறனாளி. அவருக்கு எட்டு வயதே ஆகும் போது தந்தையை இழந்துவிட்டார்.  அதன் பிறகு எட்டு ஆண்டுகள் ஆதரவற்றோர் இல்லத்தில் வசித்துள்ளார்.  பின்னர் அந்த இல்லத்திலிருந்தும் வெளியேறிய அவர், தில்லி போக்குவரத்துக் கழக பேருந்துகளை சுத்தம் செய்தும், சாலையோர உணவகங்களில் பணியாற்றியும் வாழ்க்கையை நடத்தியுள்ளார். அதே நாராயண்தான், சர்வதேச போட்டிகளில் இந்தியாவின் சார்பில் பதக்கம் வென்றுள்ளார். அத்தோடு நின்றுவிடாமல், இந்திய விளையாட்டுத் துறை எந்த அளவிற்கு மிக வேகமாக சிறப்பிடம் பெற்று வருகிறது என்பதையும் கவனிக்க வேண்டும்.  மேலும், ஜூடோ போட்டியில் இந்தியா இதுவரை ஜூனியர் அல்லது சீனியர் பிரிவில் பதக்கம் வென்றதில்லை.  ஆனால், இளையோர் ஒலிம்பிக்கில் இந்தியாவின் தபாபி தேவி வெள்ளிப் பதக்கம் வென்று வரலாற்றுச் சாதனை படைத்துள்ளார்.  16 வயதே ஆகும் தபாபி தேவி, மணிப்பூரில் உள்ள ஒரு குக்கிராமத்தைச் சேர்ந்தவராவார்.  அவரது தந்தை ஒரு சாதாரண தொழிலாளி, தாயார் மீன் வியாபாரம் செய்கிறார்.  உணவு பொருட்களை வாங்க கூட பணம் இல்லாத காலகட்டம் அது.  இதுபோன்ற வறுமையான நிலையிலும், அவரது ஆர்வமும், அர்ப்பணிப்பும் சற்றும் குறையவில்லை.  நாட்டிற்காக பதக்கம் வென்று அவர் வரலாறு படைத்துள்ளார்.  இதுபோன்ற சம்பவங்கள் என்னற்றவை உள்ளன.  ஒவ்வொருவரின் வாழ்க்கையும், ஒவ்வொரு மனிதரும் ஊக்கத்தின் பிறப்பிடமாக திகழ்கின்றனர்.  இளம் விளையாட்டு வீரர்களின் பொறுமையும், அர்ப்பணிப்பு உணர்வும் புதிய இந்தியாவின் அடையாளமாகத் திகழ்கின்றன.

எனதருமை நாட்டு மக்களே, 2017 ஆம் ஆண்டில், 17 வயதிற்குட்பட்டோருக்கான ஃபிஃபா உலகக் கோப்பை போட்டியை நாம் வெற்றிகரமாக நடத்தி முடித்தை நீங்கள் அறிவீர்கள்.  இந்தப் போட்டி மிகவும் வெற்றிகரமாக நடைபெற்றது என ஒட்டுமொத்த உலகமும் பாராட்டியது.    ஃபிஃபா 17 வயதிற்குட்பட்டோருக்கான உலகக் கோப்பை போட்டி, மைதானத்தில் நேரில் கண்டுகளித்தவர்களின் எண்ணிக்கையில் சாதனை படைத்துள்ளது.  12 லட்சத்திற்கும் மேற்பட்ட விளையாட்டு ஆர்வலர்கள், நாட்டின் பல்வேறு பகுதிகளில் உள்ள விளையாட்டு அரங்குகளில் கால்பந்து போட்டிகளை கண்டுகளித்தது, இளம் வீரர்களுக்கு பெரும் ஊக்கத்தை அளித்துள்ளது.  இந்த ஆண்டும், 2018 உலகக் கோப்பை ஆடவர் ஹாக்கிப் போட்டிகளை புவனேஷ்வரில் நடத்தும் வாய்ப்பு நமக்கு கிடைத்துள்ளது.  இந்த உலகக் கோப்பை ஹாக்கி போட்டிகள் நவம்பர் 28 தொடங்கி, டிசம்பர் 16-ல் நிறைவடைகிறது. ஒவ்வொரு இந்தியரும், அவர் எந்த விளையாட்டை விளையாடினாலும், அல்லது எந்த விளையாட்டில் ஆர்வம் கொண்டவராக இருந்தாலும், நிச்சயமாக ஹாக்கிப் போட்டியில் ஆர்வம் கொண்டவராக இருப்பார். ஹாக்கி விளையாட்டில், இந்தியா பொன் எழுத்துக்களால் பொறிக்கப்பட வேண்டிய சாதனைகளை படைத்துள்ளது.   பல்வேறு போட்டிகளில் இந்தியா தங்கப்பதக்கங்களை வென்றிருப்பதுடன், உலக சாம்பியன் பட்டத்தையும் ஒருமுறை வென்றுள்ளது.  ஏராளமான சிறந்த ஹாக்கி வீரர்களையும் இந்தியா உருவாக்கியுள்ளது.  ஹாக்கி விளையாட்டு பற்றி எப்போது மேற்கோள் காட்டினாலும், நமது சாதனையாளர்களைப் பற்றி குறிப்பிடாமல், அதனை நிறைவு செய்ய முடியாது.  ஹாக்கியின் பிதாமகனாகக் கருதப்படும் மேஜர் தியான்சந்தின் பெயர் உலகம் முழுவதும் பிரசித்திப் பெற்றதாகும். மேலும், பல்பீர் சிங் சீனியர், லெஸ்லி கிளாடியஸ் முகமது ஷாகித், உத்தம்சிங் முதல், தன்ராஜ்பிள்ளை வரை இந்திய ஹாக்கி நீண்ட நெடிய பாரம்பரியத்தைக் கொண்டதாகும்.    தற்போதுகூட, இந்திய அணியில் இடம்பெற்றுள்ள வீரர்கள், தங்களது கடின உழைப்பு மற்றும் இலக்கை நோக்கிய கவனத்தால், இளைய தலைமுறையினருக்கு ஊக்கமளிப்பவர்களாகத் திகழ்கின்றனர்.

மிக அருமையான போட்டிகளை காண விரும்பும் விளையாட்டு ஆர்வலர்களுக்கு இது ஒரு நல்ல வாய்ப்பாகும்.  புவனேஷ்வருக்கு சென்று, அங்கு விளையாட உள்ள இந்திய அணியினரையும் ஒவ்வொரு வீரரையும் உற்சாகப்படுத்துங்கள்.  ஒடிஷா மாநிலம் மிகச்சிறந்த வரலாற்றுப் பின்னணியைக் கொண்டதோடு மட்டுமின்றி, கலாச்சார பாரம்பரியமும் மிகுந்த மாநிலமாகும்.  அந்த மாநில மக்கள் அனைவரும் மிகவும் பாசமானவர்கள்.   விளையாட்டு வீரர்கள் ஒடிஷாவைக் காண இது ஒரு அரிய வாய்ப்பாகும்.  அங்குள்ள உலகப் புகழ்பெற்ற புண்ணிய தலங்களான கொனார்க் சூரிய கோவில், பூரி ஜெகன்னாதர் ஆலயம் மற்றும் சில்கா ஏரி போன்றவற்றுடன் விளையாட்டுப் போட்டிகளையும் கண்டு மகிழலாம்.  இந்தப் போட்டியில் பங்கேற்கும் இந்திய ஆடவர் அணிக்கு எனது நல்வாழ்த்துக்களை தெரிவிப்பதுடன், 125 கோடி இந்திய மக்களின் ஆதரவு அவர்களுக்கு உண்டு என்பதையும் உறுதிபடக் கூறிக்கொள்கிறேன்.  உலகின் பல்வேறு நாடுகளிலிருந்து இந்தப் போட்டியில் பங்கேற்கும் அனைத்து அணியினருக்கும் எனது வாழ்த்துக்களை தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.  

எனதருமை நாட்டு மக்களே, சமூகப் பணியாற்ற முன்வருவோரின் மனோபாவம் உண்மையிலேயே, நாட்டு மக்கள் அனைவருக்கும் ஊக்கத்தையும், உற்சாகத்தையும் அளிப்பதாக உள்ளது.  “சேவையே சிறந்தது” என்பது பன்நெடுங்காலமாக இந்தியாவின் பாரம்பரியமாக உள்ளது.  அத்துடன், ஒவ்வொரு துறையிலும் இதுபோன்ற பாரம்பரியத்தை தற்போதும் நாம் உணர்கிறோம்.  ஆனால், தற்போதைய புதிய சகாப்தத்தில், தத்தமது கனவுகளை நிறைவேற்றக் கூடியவர்களாக, புதிய தலைமுறையினர், புதுமையான வழிமுறைகளுடன் புத்தெழுச்சியும், உற்சாகமும் உடையவர்களாக உள்ளனர். “சமுதாயத்திற்காக நான்” என்ற பெயரிலான புதிய இணையதள தகவு ஒன்றின் தொடக்கவிழாவில் நான் கலந்து கொண்டேன்.  எனது அரசு என்ற திட்டமும், நாட்டின் தகவல் தொழில்நுட்பம் மற்றும் மின்னணுவியல் தொழில்துறையினரும், தொழிலாளர்கள் சமுதாய நடவடிக்கைகளில் ஈடுபடுவதை ஊக்கப்படுத்தும் நோக்கிலும், இந்த துறையில் அவர்கள் பணியாற்றுவதற்குமான வாய்ப்புகளை வழங்குவதற்கும் இந்த தகவை தொடங்கியுள்ளனர்.  அவர்களது அர்ப்பணிப்பு உணர்வும், வீரியமும் ஒவ்வொரு இந்தியரையும் பெருமிதம் கொள்ளச் செய்யும்.  நான் இல்லை – நாங்கள், என்ற மாற்றம் தனிநபர்களிடமிருந்து சமுதாயத்தை மனதிற்கொண்டு சமுதாய பணியாற்றுவதற்கான புதிய சூழலை தகவல் தொழில்நுட்பத் துறையினரிடையே உருவாக்கியுள்ளது.  சிலர் வயது முதிர்ந்தவர்களுக்கு பாடம் சொல்லிக் கொடுக்கின்றனர்; சிலர் தூய்மைப் பணியில் தங்களை அர்ப்பணித்துக் கொண்டுள்ளனர்; வேறு சிலர் விவசாயிகளுக்கு உதவுகின்றனர். ஆனால், இவர்கள் யாருடைய நடவடிக்கையின் பின்னால், எந்தவொரு உள்நோக்கமும் இல்லை, அவர்களது உறுதிப்பாடே உந்து சக்தியாக அமைந்துள்ளது.  ஆனால் சக்கர நாற்காலியில் அமர்ந்து கொண்டு கூடைப்பந்து விளையாட கற்றுக் கொள்ளும் ஒருவர், மாற்றுத் திறனாளிகள் பங்கேற்கும் சக்கர நாற்காலி கூடைப்பந்து அணிக்கும், மாற்றுத் திறனாளி விளையாட்டு வீரர்களுக்கும் உதவ முடியும்.  இந்த உணர்வும், அர்ப்பணிப்பும் ஒரு பணி முறை செயல்பாடாகும்.  இது ஒவ்வொரு இந்தியரையும் பெருமிதம் கொள்ளச் செய்யும்.  “நான் அல்ல – நாங்கள்” என்பது நிச்சயமாக நம் அனைவரையும் ஈர்ப்பதாக அமையும்.

எனதருமை சகோதர சகோதரிகளே, இன்றைய மனதின் குரல் நிகழ்ச்சிக்கு நீங்கள் தெரிவித்த ஆலோசனைகளை பார்த்த போது, புதுச்சேரியைச் சேர்ந்த திரு. மனிஷ் மகபத்ரா என்பவரது கருத்து மிகவும் உற்சாகம் அளிப்பதாக இருந்தது. பழங்குடியின மக்களும், அவர்களது பாரம்பரியம் மற்றும் சடங்குகளும், எவ்வாறு இயற்கைச் சூழலுக்கு ஏற்ற உதாரணங்களாக திகழ்கின்றன என்பதை மனதின் குரல் நிகழ்ச்சியில் ஒரு தலைப்பாக எடுத்துக் கொள்ளுமாறு “எனது அரசு” செயலி மூலம் தெரிவித்துள்ளார். பழங்குடியினரின் பாரம்பரியத்தை நமது வாழ்க்கையில் எவ்வாறு பின்பற்றி நீடித்த வளர்ச்சியை அடைவது மற்றும் அதுபோன்ற பாரம்பரியங்களிலிருந்து எதை அறிந்து கொள்ளலாம் என்று அவர் குறிப்பிட்டுள்ளார்.  மனிஷ், மனதின் குரல் நிகழ்ச்சியின் நேயர்களிடையே இந்தப் பிரச்சினையை முன்வைத்ததற்காக நான் உங்களை பாராட்டுகிறேன். ஒட்டுமொத்த உலகமும் குறிப்பாக மேற்கத்திய நாடுகள் சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு பற்றி விவாதித்து, சமச்சீரான வாழ்க்கை முறையை பின்பற்றுவதற்கான புதிய வழிகளை ஆராய்ந்து வரும் வேளையில், நமது கண்ணியமான கடந்த காலத்தையும், பண்டைக்கால பாரம்பரியங்களையும் அறிந்து கொள்ள நமக்கு ஊக்கமளிப்பதாக இது அமையும்.  நம் நாடும் இதே பிரச்சினையை எதிர்கொண்டு வருகிறது.  ஆனால், அதற்கு தீர்வுகாண வேண்டுமெனில் நாம் நமது கடந்த கால பொற்காலத்தை நினைவுகூறுவதுடன், நமது பாரம்பரிய செழுமைகளை, குறிப்பாக நமது பழங்குடியின மக்களின் வாழ்க்கை முறைகளை அறிந்து கொள்வது அவசியம்.  இயற்கையுடன் நெருங்கிய ஒத்துழைப்பு கொண்டு இசைந்துவாழ்வது, நமது பழங்குடியின மக்களின் வாழ்வில் ஒரு ஒருங்கிணைந்த பகுதியாகும்.  நமது பழங்குடியின சகோதர சகோதரிகள், மரங்கள், தாவரங்கள் மற்றும் மலர்களை கடவுளாகக் கருதி வணங்குகின்றனர்.   மத்திய இந்தியாவில், குறிப்பாக மத்தியப் பிரதேசம் மற்றும் சத்திஷ்கரில் வசிக்கும் ‘பில்’ பழங்குடியின மக்கள், பீப்பால் மற்றும் அர்ஜுன் மரங்களை  வழிபடுகின்றனர்.  ராஜஸ்தானின் பாலைவனப் பகுதியில் வசிக்கும் பிஷ்னோய் வகுப்பினர், சுற்றுச்சூழலை எவ்வாறு பாதுகாக்க வேண்டும் என்பதற்கு நமக்கு வழிகாட்டுகின்றனர்.  குறிப்பாக மரங்களை பாதுகாக்கும் விஷயத்தில், ஒரு மரத்திற்கு பாதிப்பு ஏற்படுவதைவிட, தங்களது உயிரை கொடுக்கக் கூட அவர்கள் தயாராக உள்ளனர்.  அருணாச்சலப் பிரதேசத்தின் மிஷ்மி பழங்குடியின மக்கள், புலிகளுடன் நட்புறவோடு திகழ்கின்றனர்.  அவர்கள் புலிகளை தங்களது சகோதர சகோதரிகளாகவே கருதுகின்றனர்.  நாகாலாந்திலும் புலிகள் வனப்பாதுகாவல்களாக திகழ்கின்றன.  மகாராஷ்டிராவின் வார்லி இன மக்கள், புலிகளை தங்களது விருந்தினர்களாக கருதுகின்றனர்.  புலிகள் தங்களுடன் இருப்பது, தங்களது வளமையை பிரதிபலிப்பதாக அவர்கள் கருதுகின்றனர்.  மத்திய இந்தியாவின் கோல் இனத்தவர், புலிகள் தங்களது வாழ்க்கையுடன் நேரடி தொடர்பு கொண்டவையாகக் கருதுவதுடன், புலிகளுக்கு உணவு கிடைக்காவிட்டால், ஒட்டுமொத்த கிராமமும் பட்டினிக்கு ஆளாக நேரிடும் என உணர்கின்றனர்.  மத்திய இந்தியாவின் கோண்டு இன மக்களும் மீன்கள் இனப்பெருக்க காலத்தில், கைத்தான் நதியில் மீன் பிடிப்பதையே நிறுத்தி விடுகின்றனர்.  இந்தப் பகுதியை மீன்களின் சரணாலயமாகக் கருதும் அவர்கள், தங்களிடையே நிலவும் இந்த நம்பிக்கை காரணமாக சத்துள்ள மீன்கள் பெருமளவில் கிடைக்கும் என்றும் நினைக்கின்றனர்.  அத்துடன், பழங்குடியின மக்கள், வலுவான, சுற்றுச்சூழலுக்கு உகந்த இயற்கைப் பொருட்களைக் கொண்டே தங்களது வசிப்பிடங்களையும் அமைத்துக் கொள்கின்றனர்.  தென்னிந்தியாவின் நீலகிரி மலைத் தொடரில் உள்ள சில தனிமைப் பகுதிகளில் வசிக்கும் தோடர் இன மக்கள், அப்பகுதியில் கிடைக்கும் பொருட்களை மட்டும் கொண்டுதான்          தங்களது குடியிருப்புகளை அமைத்துக் கொள்கின்றனர்.

எனதருமை சகோதர சகோதரிகளே, பழங்குடியின மக்கள் மிகவும் அமைதியான, இணக்கத்துடன் வாழ்வதில் நம்பிக்கைக் கொண்டவர்கள் என்பதற்கு இவையே சான்றாகும்.  யாராவது தங்களது இயற்கை வளங்களுக்கு பாதிப்போ அல்லது சேதமோ ஏற்படுத்த முயன்றால், தங்களது உரிமைக்காக போராடவும் தயங்க மாட்டார்கள் என்பதையும் இது உணர்த்துகிறது.  நமது சுதந்திரப் போராட்ட வீரர்களில் முன்னணி வீரர்களாக திகழ்ந்த பலர், பழங்குடி சமுதாயதைச் சேர்ந்தவர்கள் என்பதில் வியப்பேதும் இல்லை.  தங்களது வனப்பகுதியை பாதுகாப்பதற்காக பிரிட்டிஷ் ஏகாதிபத்தியத்தை எதிர்த்து கடுமையாக போரிட்ட பகவான் பிர்ஸாமுண்டாவை யாரும் மறக்க முடியாது.  நான் இதுவரையிலும் குறிப்பிட்டவை தவிர, இயற்கையுடன் எவ்வாறு ஒத்துவாழ்வது என்பது பற்றி நமக்கு போதித்த பழங்குடியின சமுதாயங்கள் ஏராளமானவற்றை பட்டியலிட முடியும்.  நாட்டில் தற்போதுள்ள வனப்பகுதிகள், தொடர்ந்து வனப்பகுதிகளாகவே இருக்கச் செய்வதற்காக நாம் நமது பழங்குடியின மக்களுக்கு பெரிதும் கடமைப்பட்டுள்ளோம்.  அவர்களுக்கு நமது நன்றி உணர்வை வெளிப்படுத்த அனைவரும் முன்வர வேண்டும்.

எனதருமை நாட்டு மக்களே, “மனதின் குரல்” நிகழ்ச்சியில் சமுதாயத்திற்காக அளப்பரிய பங்காற்றிய தனிநபர்கள் மற்றும் அமைப்புகளைப் பற்றி நாம் குறிப்பிட்டோம்.  ஆனால், இந்தப் பணிகள் எல்லாம் போதாது, எனினும், சமுதாயத்திற்காக பாடுபடுவதற்கான புதிய வழியை காட்டுவதற்கு, நமது சிந்தனையில் மிகவும் ஆழமான உணர்வுகளை இவை தூண்டியுள்ளன.  சில தினங்களுக்கு முன், பஞ்சாபை சேர்ந்த குர்பச்சன் சிங் என்ற விவசாய சகோதரரை பற்றி படித்தேன்.  கடுமையாக உழைக்கக் கூடிய அந்த விவசாய சகோதரர் குர்பச்சன் சிங்கின் மகனின் திருமணம் நடைபெறவுள்ளது.  இந்த திருமணத்தை மிகவும் எளிமையான முறையில் நடத்த வேண்டும் என மணப்பெண்ணின்    பெற்றோரிடம், குர்பச்சன் சிங் திட்டவட்டமாகத் தெரிவித்துள்ளார்.  திருமண வரவேற்பு அல்லது வேறு எந்தவொரு விஷயத்திற்காகவும் பெரும் தொகையை செலவு செய்யத் தேவையில்லை என்றும் அவர் கூறியுள்ளார்.  இதனை மிகமிக சாதாரண ஒரு வைபகமாகவே கருத வேண்டும் என்று கூறிய அவர், திடீரென ஒரு நிபந்தனையை விதித்துள்ளார்.  இதுபோன்ற நிபந்தனைகள் விதித்தால், பெண் வீட்டார் நிறைவேற்ற முடியாத அளவிற்கு கடுமையான நிபந்தனையாக அது இருக்கும் என்பதே பொதுவான கருத்தாக இருக்கும்.  ஆனால், குர்பச்சன் சிங் விதித்த நிபந்தனையை கேட்டால், நீங்கள் மிகவும் ஆச்சரியப்படுவீர்கள். சாதாரண விவசாயியான குர்பச்சன் சிங், பெண்ணின் தந்தையிடம் விதித்த நிபந்தனை, நமது சமுதாயத்தின் உண்மையான வலிமையை பிரதிபலிப்பதாக அமைந்துள்ளது.  பெண் வீட்டார், அவர்களது விளை நிலங்களில் வைக்கோல் மற்றும் வேளாண் கழிவுகளை எரிக்க மாட்டோம் என உறுதியளிக்க வேண்டும் என்பதே அவர் விதித்த நிபந்தனையாகும்.   இந்தக் கருத்தின் சமுதாய வலிமையை நீங்கள் நன்றாக நினைத்துப் பார்க்க வேண்டும். குர்பச்சன் சிங் தெரிவித்த கருத்து மிகவும் சாதாரணமானதாக தோன்றலாம்; ஆனால், அவரது குணநலன் எவ்வளவு உயர்ந்தவை என்பதை இது எடுத்துரைக்கிறது.  நமது சமுதாயத்தில் உள்ள ஏராளமான குடும்பங்கள் அவர்களது தனிப்பட்ட பிரச்சினைகளை ஒட்டுமொத்த சமுதாயத்திற்கும் பயனளிக்கும் வகையில் எவ்வாறு தீர்வுகாண்கிறார்கள் என்பதை இதன் மூலம் உணரலாம்.  திருவாளர் குர்பச்சன் சிங்கின் குடும்பத்தினர் அதுபோன்றதொரு உதாரணத்தை நமக்கு எடுத்துக்காட்டியுள்ளனர்.  பஞ்சாபின் நாபா அருகே உள்ள கல்லர்மஜ்ரா என்ற கிராமத்தைப் பற்றியும் நான் படித்தேன்.  வைக்கோலை எரிப்பதற்கு பதிலாக, அவற்றை மண்ணுடன் சேர்த்து உழவு செய்யும் புதிய தொழில்நுட்பத்தை பின்பற்றிய       விவசாயிகளால் கல்லர்மஜ்ரா கிராமம் வெளிச்சத்திற்கு வந்துள்ளது. குர்பச்சன் சிங்கிற்கு எனது பாராட்டுகள்! கல்லர்மஜ்ரா கிராம மக்களுக்கும், தத்தமது சுற்றுப்புறங்களில் மாசு ஏற்படாத வகையில் சிறப்பாக பராமரிக்கும் அனைவருக்கும் எனது பாராட்டுகள்.  நீங்கள் அனைவரும் ஆரோக்கியமான வாழ்க்கை முறையைக் கொண்ட இந்திய பாரம்பரியத்தை முன்னெடுத்துச் செல்லும் உண்மையான வழித்தோன்றல்களாகத் திகழ்ந்து வருகிறீர்கள். சிறு துளி தண்ணீர்  சங்கமிப்பதால்தான், கடல் உருவாகிறது என்பதைப் போல, ஒவ்வொரு ஆக்கப்பூர்வமான செயல்பாடும், நல்ல சுற்றுப்புறத்தை உருவாக்க அவசியமாகும்.

எனதருமை நாட்டு மக்களே, நமது புராணங்களும் இதைத்தான் எடுத்துரைக்கின்றன: –

கடவுளே! மூன்று லோகங்களிலும், நீர், காற்று, நிலம், நெருப்பு, சுவாசம், மருந்து, தாவரங்கள், தோட்டங்கள், ஆழ்மனது என ஒட்டுமொத்த  படைப்புகளிலும் எங்களைச் சுற்றி அமைதி நிலவ வேண்டும். எனக்குள்ளும், உங்களுக்குள்ளும் உள்ள ஒவ்வொரு ஆன்மா, ஒவ்வொரு இதயம் மற்றும் இந்த பேரண்டம் எங்கிலும் அமைதி நிலவ வேண்டும். ஓம் சாந்தி: சாந்தி: சாந்தி:. 

உலக அமைதி பற்றி எங்கு பேச்சு எழுந்தாலும், அங்கு இந்தியாவின் பெயரும், பங்களிப்பும் பொன் எழுத்துக்களால் பொறிக்கப்படும்.  இந்தியாவைப் பொறுத்தவரை இந்த ஆண்டு நவம்பர் 11 ஆம் தேதி சிறப்பு வாய்ந்ததாகும். ஏனெனில், நூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, நவம்பர் 11 அன்றுதான் முதல் உலகப் போர் முடிவடைந்தது. அந்தப் போர் நிறைவடைந்து நூறு ஆண்டுகள் ஆகும் நிலையில், பேரழிவுகள் மற்றும் மனித உயிரிழப்புகள் நிறைவடைந்து ஒருநூற்றாண்டு ஆகிறது என்பதை நமக்கு உணர்த்துகிறது.  இந்தியாவைப் பொறுத்தவரை முதல் உலகப் போர் மிகவும் முக்கியமானதாகும். உண்மையில் சொல்ல வேண்டுமென்றால், நமக்கு அந்த போருடன் நேரடித் தொடர்பு கிடையாது.  எனினும், நமது வீரர்கள் அந்தப்போரில் துணிச்சலுடன் போரிட்டு, மிக உயர்ந்த தியாகங்களைப் புரிந்துள்ளனர்.  போர் என்று வந்தால் இந்தியர்கள் யாருக்கும் சளைத்தவர்கள் அல்ல என்பதையும் இந்திய வீரர்கள் எடுத்துரைத்துள்ளனர்.  சிரமமான பகுதிகளிலும், மோசமான பருவநிலை காலங்களிலும் நமது வீரர்கள் தங்களது துணிச்சலையும் வீரத்தையும் வெளிப்படுத்தியுள்ளனர்.  அமைதியை ஏற்படுத்த வேண்டும் என்பதுதான் ஒரே நோக்கமாக இருந்தது.  முதலாம் உலகப்போரின் போது பெருமளவிலான உயிரிழப்புகளும், பொருட்சேதங்களும் ஏற்பட்டதை இந்த உலகம் அறியும். சுமார் ஒருகோடி ராணுவ வீரர்களும் அதே அளவிற்கு அப்பாவி மக்களும் உயிரிழந்ததாக தகவல்கள் தெரிவிக்கின்றன.  இதுதான், ஒட்டுமொத்த உலகமும் அமைதியின் மகத்துவத்தை உணரச் செய்தது.  கடந்த நூறு ஆண்டுகளில் அமைதிக்கான அர்த்தம் மாறியுள்ளது.  இன்று அமைதி என்பது போர் மட்டுமல்ல, பயங்கரவாதம், பருவநிலை மாற்றம், சமூக மாற்றம், பொருளாதார வளர்ச்சி போன்றவற்றிற்கு தீர்வுகாண உலகளாவிய ஒத்துழைப்பும், ஒருங்கிணைப்பும் தேவைப்படுகிறது.  பரம ஏழையின் வளர்ச்சியே, அமைதிக்கான உண்மையான எடுத்துக்காட்டாக அமையும்.

எனதருமை நாட்டு மக்களே, நமது வடகிழக்கு மாநிலங்கள் சிறப்பு வாய்ந்த தனித்துவத்தை கொண்டவையாகும்.  வடகிழக்கு மாநிலங்களின் இயற்கை அழகிற்கு ஈடு இணை ஏதுமில்லை – இப்பகுதி மக்களும் மிகுந்த திறமைசாலிகள்.  தற்போது தங்களது சிறப்பான செயல்பாடுகளால் வடகிழக்கு மாநிலங்கள் பிரசித்திப் பெற்றுள்ளன.  இயற்கை வேளாண்மையில் வடகிழக்கு மண்டலம் பெரும் முன்னேற்றம் கண்டுள்ளது.  நீடித்த உணவு முறையை ஊக்குவித்ததற்காக, 2018 ஆம் ஆண்டுக்கான மதிப்புமிக்க எதிர்கால கொள்கைக்கான தங்க விருதை, சிக்கிம் மாநிலம் சில தினங்களுக்கு முன் பெற்றுள்ளது.  ஐநாவின் உணவு மற்றும் வேளாண் அமைப்பு இந்த விருதை வழங்கியுள்ளது.  மிகச்சிறந்த கொள்கை உருவாக்கத்திற்கான இந்த விருது ஆஸ்கார் விருதுக்கு இணையானதாகும்.  இது மட்டுமின்றி, 25 நாடுகளில் இருந்து வரப்பெற்ற பரிந்துரைகளை பின்னுக்குத் தள்ளி, சிக்கிம் இந்த விருதை வென்றுள்ளது. இதற்காக, சிக்கிம் மக்களை நான் மனதாரப் பாராட்டுகிறேன்.  

எனதருமை நாட்டு மக்களே, அக்டோபர் மாதம் முடிவடையவுள்ளது, பருவநிலையில் பெரும் மாற்றம் ஏற்பட்டுள்ளதை உணர முடிகிறது.  குளிர்காலம் தொடங்கி இருப்பதுடன், பருவநிலை மாற்றத்தால், பண்டிகை காலமும் தொடங்கியுள்ளது.  தாண்டிரா, தீபாவளி, பையாதூஜ், சாத் போன்ற பண்டிகைகள் வருவதால், நவம்பர் மாதத்தை பண்டிகைகளின் மாதம் என்றே கூறலாம்.  இந்தப் பண்டிகைகளைக் கொண்டாடும் இந்திய மக்கள் அனைவருக்கும் எனது வாழ்த்துக்களை உரித்தாக்குகிறேன்.  

நீங்கள் அனைவரும் உங்களது நலனில் கவனம் செலுத்துமாறு கேட்டுக்கொள்கிறேன்.  உங்களது ஆரோக்கியத்திலும், சமூக ஈடுபாடுகளிலும் கவனம் செலுத்துங்கள். இதுபோன்ற பண்டிகைகள், புதிய உறுதி மொழிகளை ஏற்க வாய்ப்பாக அமையும் என நான் நம்புகிறேன்.  நாட்டின் முன்னேற்றத்திற்கு உங்களின் முன்னேற்றம் மிகவும் அவசியமாகும்.  நீங்கள் வளர்ச்சியடைந்தால், இந்த நாடும் வளர்ச்சியடையும். உங்கள் அனைவருக்கும் எனது நல்வாழ்த்துகள். மிக்க நன்றி.

எனதருமை நாட்டுமக்களே! வணக்கம்!  இன்று நாடு முழுவதும் ரக்ஷாபந்தன் பண்டிகையைக் கொண்டாடி வருகிறது.  நாட்டுமக்கள் அனைவருக்கும் இந்த புனிதமான நாளை முன்னிட்டு என் நல்வாழ்த்துகள்.  ரக்ஷாபந்தன் நன்னாள் சகோதரிக்கும் சகோதரனுக்கும் இடையே அன்பு, நம்பிக்கை ஆகியவற்றை முன்னெடுத்துக் காட்டுவதாக அமைந்திருக்கிறது.  இந்தப் பண்டிகை பல நூற்றாண்டுகளாக சமூக நல்லிணக்கத்திற்கான பெரிய எடுத்துக்காட்டும்கூட.  காப்புக் கயிறு என்ற ரக்ஷா கயிறே கூட இரண்டு வேறுபட்ட பகுதிகள் அல்லது சமயங்களைச் சார்ந்த மக்களுக்கு நம்பிக்கை எனும் இழையால் இணைத்த பல சிறப்புக் கதைகள் நாட்டின் வரலாற்றில் நிறைந்திருக்கின்றன.  சில நாட்கள் கழித்து ஜென்மாஷ்டமி நன்னாள் வரவிருக்கிறது.  சூழல் முழுவதும் யானை, குதிரை, பல்லக்கு – ஜெய் கன்ஹையாலால் கீ, கோவிந்தா-கோவிந்தா என்ற ஜயகோஷம் வானை முட்டும் அளவுக்கு ஒலிக்க இருக்கின்றன.  ஸ்ரீ கிருஷ்ண பக்தியில் திளைக்கும் ஆனந்த அனுபவமே அலாதி தான்.  நாட்டின் பல பாகங்களில், குறிப்பாக மகாராஷ்டிர மாநிலத்தில் தஹீ-ஹாண்டீயிக்கான தயாரிப்பு ஏற்பாடுகளை நமது இளைஞர்கள் செய்து கொண்டிருப்பார்கள்.  நாட்டுமக்கள் அனைவருக்கும் ரக்ஷாபந்தன், ஜென்மாஷ்டமிக்கான என் இதயம் நிறை நல்வாழ்த்துகள்.

     பிரதமர் அவர்களே, வணக்கம்.  நான் சின்மயீ, பெங்களூரு நகரின் விஜயபாரதிவித்யாலயத்தில் பத்தாம் வகுப்பு படிக்கிறேன்.  இன்று சமஸ்கிருத தினம்.  சமஸ்கிருத மொழி மிகவும் எளிமையானது என அனைவரும் கூறுகின்றார்கள்.  சமஸ்கிருத மொழியில் எங்களால் உரையாற்ற முடிகிறது.  ஆகையால் தாங்கள் சமஸ்கிருத மொழியின் சிறப்பு குறித்த உங்களின் மேலான கருத்தினைத் தெரிவிக்க வேண்டுகிறேன்.

भगिनी ! चिन्मयि !!

भवती संस्कृत – प्रश्नं पृष्टवती |

बहूत्तमम् ! बहूत्तमम् !!

अहं भवत्या: अभिनन्दनं करोमि |

संस्कृत – सप्ताह – निमित्तं देशवासिनां

          सर्वेषां कृते मम हार्दिक-शुभकामना:

     சகோதரி! சின்மயி!! சமஸ்கிருதத்தில் நீங்கள் எழுதிய கடிதம் படித்தேன்.  மிகவும் சிறப்பு, மிகவும் சிறப்பு!!  உங்களுக்கு என் நல்வாழ்த்துகள்.  சம்ஸ்கிருத வாரத்தை ஒட்டி நாட்டுமக்கள் அனைவருக்கும் என் நெஞ்சம்நிறை நல்வாழ்த்துகளைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

     ஒரு சிறப்பான விஷயத்தை முன்வைத்தமைக்கு, சகோதரி சின்மயீ உங்களுக்கு என் மனம்நிறை நன்றிகள்.  நண்பர்களே, ரக்ஷாபந்தன் தவிர, சிராவண பவுர்ணமி நாளன்று தான் நாம் சமஸ்கிருத தினத்தைக் கொண்டாடுகிறோம்.  இந்த மகத்தான பொக்கிஷத்தை மேலும் சிறப்பாக்கி, மெருகூட்டி, சாமான்ய மக்களிடத்தில் கொண்டு சேர்ப்பதில் தங்களை அர்ப்பணித்திருக்கும் அனைவருக்கும் என் நல்வாழ்த்துகளைக் காணிக்கையாக்குகிறேன்.  ஒவ்வொரு மொழிக்கும் என ஒரு மகத்துவம் இருக்கிறது.  தமிழ் மொழி உலகின் மிகத் தொன்மையான மொழி என்பதில் பாரதத்தில் அனைவருக்குமே பெருமிதம் இருக்கிறது; அதேபோல வேதகாலம் தொடங்கி, இன்று வரை, சமஸ்கிருத மொழியும் ஞானத்தைப் பரப்ப மிகப்பெரும் பங்களிப்பை நல்கி வந்திருக்கிறது என்பதில் இந்தியர்களான நம்அனைவருக்கும் பெருமிதம் உள்ளது.

     வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு துறையிலும் இணைந்திருக்கும் ஞானக் களஞ்சியம்சமஸ்கிருத மொழியிலும் அதன் இலக்கியத்திலும் கொட்டிக் கிடக்கிறது.  அது அறிவியலாகட்டும், தொழில்நுட்பமாகட்டும், விவசாயமாகட்டும், நலவாழ்வாகட்டும், வானவியலாகட்டும், சிற்பக்கலையாகட்டும், கணிதமாகட்டும், மேலாண்மையாகட்டும், பொருளாதாரமாகட்டும் அல்லது சுற்றுச்சூழலாகட்டும்…. உலக வெப்பமயமாதல் முன்வைக்கும் சவால்களை சமாளிக்கும் உத்திகள் நமது வேதங்களில் விரிவாக எடுத்துரைக்கப்பட்டிருப்பதாக கூறுகிறார்கள்.  கர்நாடக மாநிலத்தின் ஷிமோகா மாவட்டத்தின் மட்டூர் கிராமவாசிகள் இன்றும்கூட வழக்கு மொழியாக சமஸ்கிருதத்தையே பயன்படுத்துகிறார்கள் என்பதறிந்து உங்கள் அனைவருக்கும் சந்தோஷம் ஏற்படும்.

     பல புதிய சொற்களை உருவாக்குவதற்கான ஏராளமான சாத்தியக்கூறுகள் உடைய மொழி சமஸ்கிருத மொழி என்பதை அறிந்தால் உங்களுக்கு ஆச்சரியம் ஏற்படும்.  ஈராயிரம் வார்த்தைமூலங்கள், 200 முன் சேர்க்கைகள் அதாவது prefix, 22பிற்சேர்க்கைகள் அதாவது suffix மற்றும் சமுதாயத்தின் எண்ணில்லா சொற்களை உருவாக்கும் சாத்தியக்கூறுகள் சமஸ்கிருதத்தில் இருக்கின்றன; ஆகையால் எந்த ஒரு சூட்சமமான உணர்வு அல்லது விஷயத்தையும் துல்லியமாக வர்ணிக்க முடிகிறது.  சமஸ்கிருத மொழியின் இன்னுமொரு சிறப்பம்சம் இருக்கிறது.  இன்றும்கூட, நாம் நமது உரையை மேலும் வலுவாக்க ஆங்கில மேற்கோள்களைப் பயன்படுத்துகிறோம்.  சில வேளைகளில் உருதுமொழியில் கவிதைகளைப் பயன்படுத்துகிறோம் ஆனால், யார் சமஸ்கிருத பொன்மொழிகளை அறிந்திருக்கிறார்களோ, சமஸ்கிருத மூதுரைகளில் குறைவான சொற்களின் மூலம் நிறைவான பொருளை விளக்க முடியும் என்பது அவர்களுக்குத் தெரியும்.  மேலும்சமஸ்கிருத மொழி நமது பூமியோடு, நமது பாரம்பரியத்தோடு இணைந்திருப்பதன் காரணத்தால் புரிந்து கொள்வது மிகவும் எளிதாக இருக்கிறது.

     எடுத்துக்காட்டாக, வாழ்க்கையில் குருவின் மகத்துவம் பற்றி அறிந்து கொள்ள –

एकमपि अक्षरमस्तु, गुरुः शिष्यं प्रबोधयेत् |

पृथिव्यां नास्ति तद्-द्रव्यं, यद्-दत्त्वा ह्यनृणी भवेत् ||

            அதாவது எந்த ஒரு குருவும் தனது சீடனுக்கு ஒரே ஒரு எழுத்தறிவித்தாலும்கூட, நன்றிக்கடனாக அந்த குருவுக்கு அர்ப்பணிக்க சீடனிடத்தில் உலகம் முழுவதிலும் தேடினாலும் இதற்கு இணையாக எந்த ஒரு செல்வமும் இல்லை.  வரவிருக்கும் ஆசிரியர் தினத்தை முன்னிட்டு நாமனைவரும் இந்த உணர்வை நம் மனங்களில் பதித்துக்கொள்வோம்.  ஞானமும் குருவும் ஈடிணையில்லாதவை, விலைமதிக்க முடியாதவை, மதிப்புக்கு அப்பாற்பட்டவை.  தாயைத் தவிர, ஆசிரியர் மட்டுமே பிள்ளைகளின் சிந்தனைகளை சரியான திசையில் கொண்டு செல்லும் பொறுப்பு கொண்டவர்கள், இவர்கள் ஏற்படுத்தும் மிகப்பெரிய தாக்கத்தை நாம் நம் வாழ்க்கை முழுவதும் பார்க்க முடிகிறது.  ஆசிரியர் தினத்தை முன்னிட்டு மகத்தான சிந்தனையாளரும், தேசத்தின் முன்னாள் குடியரசுத் தலைவருமான டா. சர்வபள்ளி ராதாகிருஷ்ணன் அவர்களை நாம் எப்போதுமே நினைவில் கொள்கிறோம்.  அவரது பிறந்த நாளைத் தான் நாடு முழுவதிலும் நாம் ஆசிரியர் தினமாக கொண்டாடுகிறோம்.  நான் தேசத்தின் அனைத்து ஆசிரியர்களுக்கும் வரவிருக்கும் ஆசிரியர் தினத்தை முன்னிட்டு என் நல்வாழ்த்துகளைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.  கூடவே, அறிவியல், கல்வி, மாணவர்களிடத்தில் ஆசிரியர்களுக்கு உள்ள அர்ப்பணிப்பு உணர்வு ஆகியவற்றுக்கு என் வாழ்த்துகளைத் தெரிவிக்கிறேன்.

     எனதருமை நாட்டுமக்களே! கடினமாக உழைக்கும் நமது விவசாயிகளுக்கு இந்தப் பருவமழை எதிர்பார்ப்புகளைக் கொண்டு வந்திருக்கிறது.  கொடூரமான வெப்பத்தில் வாடும் தாவரங்கள், வற்றிய நீர்நிலைகள் ஆகியவற்றை ஆற்றுப் படுத்துகிறது ஆனால் சில வேளைகள் மிகையான மழையுமேகூட நாசமேற்படுத்தும் வெள்ளப்பெருக்கை உண்டாக்கி விடுகிறது.  சில இடங்களில் மற்ற இடங்களை விட அதிக மழை பெய்திருக்கும் நிலையை இயற்கை ஏற்படுத்தி இருக்கிறது.  கேரளத்தின் பயங்கரமான வெள்ளத்தால் மக்களின் வாழ்க்கை எந்த அளவுக்கு மோசமாக பாதிக்கப்பட்டது என்பதை நாமனைவரும் பார்த்தோம்.  இன்று இந்த கடினமான சூழ்நிலையில் தேசம் கேரளத்துக்குத் துணையாக நிற்கிறது.  தங்கள் உடைமைகளை இழந்தவர்கள், வெள்ளமேற்படுத்திய துயரிலிருப்பவர்கள் ஆகியவர்களின் குடும்பங்களின் வேதனையை நம்மால் புரிந்து கொள்ள முடிகிறது; அவர்களின் துக்கத்தை நம்மால் முழுமையாக ஈடு செய்ய முடியாது என்றாலும், துயரில் ஆழ்ந்திருக்கும் குடும்பங்களுக்கு நான் அளிக்கக்கூடிய நம்பிக்கை என்னவென்றால், 125 கோடி இந்தியர்களும் துக்கம் நிறைந்த இந்தக் கணத்தில் உங்களோடு தோளோடு தோள் நிற்கிறார்கள்.  இந்த இயற்கைப் பேரிடரில் காயமடைந்தவர்கள் விரைவாக நலம் பெற வேண்டும் என்பதே எனது பிரார்த்தனை.  மாநில மக்களின் பேரார்வமும், அளப்பரிய ஆற்றலும் கேரளத்தை மீண்டெழச் செய்யும் என்று நான் முழுமையாக நம்புகிறேன்.

     பேரிடர்கள் வந்துசென்ற பின்னர் அவை விட்டுச் செல்லும் நாசம் துர்ப்பாக்கியமானது தான் என்றாலும், பேரிடர் காலத்தில் மனிதாபிமானத்தின் காட்சி விரிவதை நம்மால் காண முடிகிறது.  கட்சிலிருந்து காமரூபம் வரையும்,காஷ்மீரத்திலிருந்து கன்னியாகுமரி வரையிலும் ஒவ்வொருவரும் தங்கள் நிலைக்கேற்ப, துயர் களையும் பொருட்டு ஏதோ ஒன்றைச் செய்கிறார்கள்; அது கேரளமாகட்டும், இந்தியாவின் எந்த ஒரு மாவட்டமாகட்டும், பகுதியாகட்டும், மக்களின் வாழ்க்கை இயல்பு நிலைக்குத் திரும்ப தங்களின் பங்களிப்பை அளிக்கிறார்கள்.  அனைத்து வயதினரும், அனைத்துத் துறைகளில் இணைந்தவர்களும் தங்களின் பங்களிப்பை அளிக்கிறார்கள்.  எப்படி கேரள மக்களின் இடர்களைக் குறைப்பது, அவர்களின் துக்கத்தை எப்படி நாம் பகிர்ந்து கொள்வது என்பது குறித்து அனைவரும் தீர்மானம் மேற்கொண்டு செயல்படுகிறார்கள்.  இராணுவ வீரர்கள் கேரளத்தில் மீட்புப் பணியின் நாயகர்களாக விளங்கினார்கள் என்பதை நாம் நன்கறிவோம்.  அவர்கள் வெள்ளத்தில் சிக்கிய மக்களைக் காப்பாற்ற எந்த முயற்சியையும் விட்டு வைக்கவில்லை.  விமானப்படை, கடற்படை, தரைப்படை, எல்லையோர பாதுகாப்புப் படை, மத்திய தொழிற்சாலைகள் பாதுகாப்புப் படை, விரைவுப்படை என அனைவரும் இந்த இயக்கத்தில் மிகப்பெரிய பங்களிப்பை அளித்திருக்கிறார்கள்.  குறிப்பாக இந்த நேரத்தில் நான் தேசிய பேரிடர் மேலாண்மைப் படையான NDRFஇன் சூரர்களின் கடினமான உழைப்பு பற்றிக் குறிப்பிட விரும்புகிறேன்.  சங்கட வேளைகளில் அவர்கள் மிகவும் சிறப்பாகப் பணியாற்றியிருக்கிறார்கள்.  இந்தப் படையின் திறன், அவர்களின் முனைப்பு உடனடியாக முடிவுகள் எடுத்து சூழ்நிலையை சமாளிக்கும் முயற்சி ஆகியன ஒவ்வொரு இந்தியனுக்கும் ஒரு புதிய சிரத்தையின் மையமாக ஆகியிருக்கிறது.  நேற்று தான் ஓணம் பண்டிகை கொண்டாடப்பட்டது, இந்த ஓணம் பண்டிகை தேசத்திற்கு, குறிப்பாக கேரளத்திற்கு சக்தியளிக்க வேண்டும், இந்த பேரிடரின் தாக்கத்திலிருந்து அவர்கள் விரைவாக மேலெழுந்து வரவேண்டும், கேரளத்தின் வளர்ச்சிப் பயணம் அதிவிரைவாக வேண்டும் என்று நாமனைவரும் வேண்டிக் கொள்வோம்.  ஒருமுறை மீண்டும் நான் நாட்டுமக்கள் அனைவர் தரப்பிலிருந்தும் கேரள மக்களுக்கும், நாடெங்கிலும் பேரிடர்களால் பாதிக்கப்பட்ட அனைவருக்கும் நம்பிக்கை அளிப்பது என்னவென்றால், நாடு முழுமையும் இந்த சங்கடம் நிறைந்த வேளையில் உங்களுக்கு பக்கபலமாக இருக்கிறது, துணைவருகிறது என்பது தான்.

     எனக்குப் பிரியமான நாட்டுமக்களே! இந்தமுறை நான் மனதின் குரலுக்காக வந்த ஆலோசனைகளைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.  நாட்டுமக்கள் எந்த விஷயம் குறித்து அதிகம் எழுதியிருக்கிறார்கள் என்பதை நான் பார்க்க நேர்ந்தது – அது, ‘நம்மனைவருக்கும் பிரியமான அடல் பிஹாரி வாஜ்பாய் அவர்கள்’. காஜியாபாதின் கீர்த்தி, சோனிபத்தைச் சேர்ந்த ஸ்வாதி வத்ஸ, கேரளத்தின் சகோதரர் பிரவீண், மேற்கு வங்கத்தைச் சேர்ந்த டா. ஸ்வப்ன பேனர்ஜி, பிஹாரின் கடிஹாரைச் சேர்ந்த அகிலேஷ் பாண்டே என ஏராளமானோர் அடல் அவர்களின் வாழ்க்கையின் பன்முகத்தன்மை குறித்து நான் பேச வேண்டும் என்று நரேந்திர மோடி (Narendra Modi Mobile App)செயலியிலும், MyGovஇலும் கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்கள். ஆகஸ்ட் மாதம் 16ஆம் தேதியன்று தேசமும் உலகமும் அடல் அவர்கள் காலமான செய்தி கேட்டு, சோகத்தில் மூழ்கின. 14 ஆண்டுகள் முன்பாக, பிரதமர் பதவியைத் துறந்தார் அவர்.  ஒரு வகையில் கடந்த பத்தாண்டுகளாகவே அவர் தீவிர அரசியலில் இருந்து விலகி இருந்து வந்தார்.  அவர் செய்திகளில் இடம் பெறவில்லை, பொதுவாழ்விலிருந்து அவர் விலகி வாழ்ந்து வந்தார்.  புத்தாண்டுகாலம் என்பது மிகப்பெரிய இடைவெளியானாலும், ஆகஸ்ட் மாதம் 16ஆம் தேதிக்குப் பிறகு, சாமான்ய இந்தியர்களின் மனங்களில் இந்தப் பத்தாண்டு காலம் எந்த இடைவெளியையும் ஏற்படுத்தவில்லை என்று தேசமும், உலகும் கண்கூடாகக் கண்டது.  அடல் அவர்களுக்காக வெளிப்பட்ட அன்பு, சிரத்தை, சோகம் ஆகியன தேசத்தில் பெருக்கெடுத்தன, இவை அவரது விசாலமான தனித்துவத்தை எடுத்துக் காட்டுகின்றன.  கடந்த சில நாட்களாகவே அடல் அவர்களின் மிகச் சிறப்பான பரிமாணங்கள் தேசத்தின் முன்பாக வெளிப்பட்டன.  மக்கள் அவரை மிகச் சிறந்த நாடாளுமன்ற உறுப்பினராக, புரிந்துணர்வுமிக்க எழுத்தாளராக, சிறந்த பேச்சாளராக, மக்கள் மனதைக் கொள்ளை கொண்ட பிரதமராக நினைவு கூர்ந்தார்கள், நினைவு கூர்கிறார்கள்.  நல்லாட்சி அதாவது good governanceஐ முதன்மை நீரோட்டத்தில் கொண்டு வந்தமைக்காக தேசம் என்றுமே அடல் அவர்களுக்கு நன்றிக்கடன் பட்டிருக்கும்; ஆனால் நான் இன்று அடல் அவர்களின் பரந்துபட்ட ஆளுமையின் மேலும் ஒரு பரிமாணத்தைப் பற்றிக் கூற விரும்புகிறேன், அதைத் தொட்டுக் காட்ட விழைகிறேன்.  அடல் அவர்கள் இந்தியாவிற்கு அளித்த அரசியல் கலாச்சாரம், அதில் மாற்றமேற்படுத்த மேற்கொண்ட முயற்சி, அதை அமைப்புரீதியாக உருவாக்க மேற்கொண்ட முனைப்பு ஆகியவற்றின் காரணமாக இந்தியாவுக்குக் கிடைத்த ஆதாயம், இனிவரும் நாட்களில் மிகவும் பயனுடையதாக இருக்கும்.  இது உறுதி.  பாரதம் என்றுமே 2003ஆம் ஆண்டில் மேற்கொள்ளப்பட்ட 91ஆவது அரசியல் சட்டத்திருத்தத்திற்காக நன்றிக்கடன் பட்டிருக்கும்.  இந்த மாற்றம் காரணமாக பாரத நாட்டு அரசியலில் இரண்டு மகத்துவம் வாய்ந்த மாற்றங்கள் ஏற்பட்டன.

முதலாவதாக, மாநிலங்களின் அமைச்சர்களின் எண்ணிக்கை மொத்த சட்டப்பேரவை உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கையில் 15 சதவீதமாக மட்டுமே இருக்க வேண்டும்.

இரண்டாவதாக, கட்சித்தாவலுக்கு எதிரான சட்டத்தின்படி, முன்னர் இருந்த மூன்றில் ஒரு பங்கு உறுப்பினர்கள் என்ற அளவை அதிகரித்து, மூன்றில் இரண்டு பங்கு உறுப்பினர்கள் என ஆக்கினார்.  இதனோடுகூட, கட்சித்தாவலில் ஈடுபடுபவர்களின் உறுப்பினர் பதவியிழப்பை உறுதி செய்யும் தெளிவான நெறிமுறைகள் விதிக்கப்பட்டன.

பல்லாண்டுகளாக இந்தியாவில் பெரிய அளவிலான அமைச்சரவைகளை அமைக்கும் அரசியல் கலாச்சாரம் தான் நிலவி வந்தது, இந்தப் பெரிய பெரிய அமைச்சரவைகள், பணிகளைப் பகிர்ந்தளிக்க அல்ல, அரசியல் தலைவர்களைத் தக்க வைத்துக் கொள்ள ஏற்படுத்தப்பட்டன.  அடல் அவர்கள் இந்த நிலையை மாற்றியமைத்தார்.  அவரது இந்தச் செயல்பாடு காரணமாக பணம், செலவினங்கள் ஆகியவை சேமிக்கப்பட்டன.  மேலும் செயல்திறனிலும் முன்னேற்றம் காணப்பட்டது.  அடல் அவர்களைப் போன்ற ஒரு தீர்க்கதரிசியால் மட்டுமே இது சாத்தியமானது, நமது அரசியல் கலாச்சாரத்தில் ஆரோக்கியமான பாரம்பரியம் தழைக்கத் தொடங்கியது.  அடல் அவர்கள் ஒரு உண்மையான தேசபக்தர்.  அவரது பதவிக்காலத்தில் தான் நிதிநிலை அறிக்கை சமர்ப்பிக்கும் நேரத்தில் மாற்றமேற்படுத்தப்பட்டது.  முன்பெல்லாம் ஆங்கிலேயர்களின் வழிமுறைப்படி மாலை 5 மணிக்குத் தான் நிதிநிலை அறிக்கை சமர்ப்பிக்கப்பட்டு வந்தது.  2001ஆம் ஆண்டில் அடல் அவர்கள் நிதிநிலை அறிக்கை சமர்ப்பிக்கும் நேரத்தை மாலை 5 மணியிலிருந்து மாற்றி காலை 11 மணி என ஆக்கினார்.  ’இன்னும் ஒரு சுதந்திரம்’ அடல் அவர்களின் பதவிக்காலத்தில் கிடைத்தது – அது இந்தியக் கொடிச் சட்டம்.  2002ஆம் ஆண்டில் இது இயற்றப்பட்டது.  இதன்படி உருவாக்கப்பட்ட பல விதிமுறைகளின்படி, பொதுவிடங்களில் மூவண்ணக் கொடியைப் பறக்க விடுவது சாத்தியமானது.  இதன் வாயிலாக எண்ணற்ற இந்தியர்களுக்கு தேசியக் கொடியை ஏற்றி வைக்கும் வாய்ப்பு கிடைத்தது.  இதன் மூலம் நம் உயிரினும் மேலான மூவண்ணக் கொடியை சாமான்ய மக்களுக்கு வெகு நெருக்கமாக கொண்டு செல்ல முடிந்தது.  தேசத்தில் தேர்தல்களாகட்டும், மக்கள் பிரதிநிதிகள் தொடர்பான குறைபாடுகளாகட்டும், அவற்றில் தைரியமான முடிவுகளை மேற்கொண்டு  அடிப்படை மாற்றங்களை எப்படி அடல் அவர்கள் புகுத்தினார் என்பதை நீங்களே பார்த்தீர்கள், இல்லையா!!!  இதைப் போலவே இன்று நாட்டில், மைய அரசுக்கும் மாநில அரசுகளுக்கும் ஒரே வேளையில் தேர்தல்கள் நடத்துவது குறித்த விவாதங்கள் நடைபெற்று வருவதை நீங்கள் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறீர்கள்.  இந்த கருத்துக்கு ஆதரவாகவும், எதிராகவும் வாத-பிரதிவாதங்கள் வைக்கப்பட்டு வருவதையும் நம்மால் காண முடிகிறது.  இது நல்ல விஷயம் தான், மக்களாட்சி முறைக்கும் இது சுபமான அறிகுறி தான்.  ஆரோக்கியமான, சிறப்பான மக்களாட்சி முறையை அமைப்பது, நல்ல பாரம்பரியங்களை மலரச் செய்வது, மக்களாட்சி முறையை மேலும் வலுவாக்க தொடர்ந்து முயற்சிகள் செய்வது, விவாதங்களை திறந்த மனதோடு முன்னெடுத்துச் செல்வது ஆகியவை அடல் அவர்களுக்கு நாம் அளிக்கும் மிகச் சிறப்பான ஷிரதாஞ்சலியாகும்.  நிறைவான, வளர்ச்சிமிக்க பாரதம் என்ற அவரது கனவை நனவாக்க நாம் உறுதி ஏற்கும் இந்த வேளையில், நான் அடல் அவர்களுக்கு நம்மனைவரின் சார்பாகவும் ஷிரதாஞ்சலிகளை அர்ப்பணிக்கிறேன்.

என் நெஞ்சம்நிறை நாட்டுமக்களே!  நாடாளுமன்றம் பற்றிய பேச்சு எழும் வேளையில் அவையை முடக்குதல், கூச்சல், ஒத்திவைப்பு ஆகியவை பற்றியே பேசப்படுகிறது. ஆனால் நல்லதாக ஒன்று நடந்தால், அதுபற்றி அதிகம் பேசப்படுவதில்லை.  சில நாட்கள் முன்பாக, நாடாளுமன்றத்தின் மழைக்காலக் கூட்டத்தொடர் நிறைவடைந்தது.  மக்களவையின் ஆக்கத்திறன் 118 சதவீதமாகவும், மாநிலங்களவையின் ஆக்கத்திறன் 74 சதவீதமாகவும் இருந்தன என்பதை அறிந்து உங்களுக்கு மகிழ்ச்சி ஏற்படும்.  கட்சி வேறுபாடுகளைத் தாண்டி அனைத்து நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களும் மழைக்காலக் கூட்டத்தொடரை அதிக பயனுள்ளதாக ஆக்க முயன்றார்கள்; இதன் விளைவாகத் தான் மக்களவையில் 21 மசோதாக்களும், மாநிலங்களவையில் 14 மசோதாக்களும் நிறைவேற்றப்பட்டன.  இரு அவைகளின் இந்த மழைக்காலக் கூட்டத்தொடர் சமூக நீதி மற்றும் இளைஞர் நலன் ஆகியவற்றுக்காக என்றுமே நினைவில் கொள்ளத்தக்கவையாக இருக்கும்.  இந்தக் கூட்டத்தொடரில் இளைஞர்களுக்கும், பிற்படுத்தப்பட்ட வகுப்பினருக்கும் நலன் பயக்கும் மகத்துவம் நிறைந்த பல மசோதாக்கள் நிறைவேற்றப்பட்டன.  தாழ்த்தப்பட்ட மக்கள் மற்றும் பழங்குடியின மக்கள் ஆணையத்திற்கு இணையாக இதர பிற்படுத்தப்பட்டோருக்கான ஆணையத்தை உருவாக்க வேண்டும் என்ற கோரிக்கை பல்லாண்டுகளாக இருந்து வந்தது. பிற்படுத்தப்பட்ட வகுப்பினரின் உரிமைகளை உறுதி செய்ய நாடு இந்த முறை இதர பிற்படுத்தப்பட்டோருக்கான ஆணையத்தை அமைக்கும் உறுதிப்பாட்டை நிறைவேற்றியது, இதற்கு அரசியலமைப்பு அதிகாரம் வழங்கப்பட்டது.  சமூகநீதி என்ற நோக்கத்தை அடைய இந்த முன்னெடுப்பு துணை நிற்கும்.  ஷெட்யூல்ட் வகுப்பினர், ஷெட்யூல்ட் பழங்குடியினரின் உரிமைகளைப் பாதுகாப்பதற்கான திருத்த மசோதாவும் நிறைவேற்றப்பட்டது.  இந்தச் சட்டம் தாழ்த்தப்பட்ட மற்றும் பழங்குடியின சமூகங்களின் நலன்களை மேலும் பாதுகாக்கும்.  மேலும், குற்றம் புரிபவர்களின் கொடுமைகளைத் தடுக்கும், தாழ்த்தப்பட்டவர்களின் மனங்களில் நம்பிக்கை பிறக்கும்.

எந்த ஒரு நாகரீகமான சமூகமும் பெண்சக்திக்கு எதிராக இழைக்கப்படும் அநீதியைப் பொறுத்துக் கொள்ள முடியாது. பாலியல் வன்கொடுமையில் ஈடுபடும் பாதகர்களை தேசம் சகித்துக் கொள்ளத் தயாராக இல்லை; ஆகையால், நாடாளுமன்றம் குற்றவியல் சட்டத் திருத்த மசோதாவை நிறைவேற்றி, கடுமையான தண்டனை விதிக்கப்பட வழி செய்திருக்கிறது.  பாலியல் வன்கொடுமையில் ஈடுபட்ட குற்றவாளிகளுக்கு குறைந்தபட்சம் 10 ஆண்டுகாலசிறைத் தண்டனை விதிக்கப்படும்.  12 வயதுக்குட்பட்ட பெண் குழந்தைகளை பாலியல் வன்கொடுமை செய்பவர்களுக்குத் தூக்குத்தண்டனை விதிக்கப்படும்.  மத்திய பிரதேசத்தின் மண்டசோரில் உள்ள ஒரு நீதிமன்றம், இரண்டு மாதங்களுக்குள் வழக்கை விசாரித்து, சிறுமியை பாலியல் வன்கொடுமைக்கு உட்படுத்திய இரண்டு குற்றவாளிகளுக்கு தூக்குத் தண்டனை விதித்து தீர்ப்பளித்தது குறித்து சில நாட்களுக்கு முன்பாக நீங்கள் படித்திருக்கலாம்.  இதற்கு முன்பாக, மத்திய பிரதேசத்தின் கட்னீயில் உள்ள ஒரு நீதிமன்றம் வெறும் ஐந்தே நாட்களில் விசாரணையை முடித்து, குற்றவாளிகளுக்குத் தூக்குத் தண்டனை வழங்கியது.  ராஜஸ்தானத்திலும் கூட, நீதிமன்றங்கள் இப்படிப்பட்ட வழக்குகளில் தீர்ப்புகளைத் துரிதமாக வழங்கியிருக்கின்றன.  இந்தச் சட்டம் பெண்களுக்கும், சிறுமிகளுக்கும் எதிராக இழைக்கப்படும் குற்றங்களைத் தடுப்பதில் பெருந்துணையாக இருக்கும்.  சமூக மாற்றமில்லாத பொருளாதார முன்னேற்றம் முழுமையானதாக இருக்காது.  மக்களவையில் முத்தலாக் மசோதா நிறைவேறியது; ஆனால் மாநிலங்களவையில் இந்தக் கூட்டத்தொடரில் இதை நிறைவேற்ற முடியாமல் போனது.  நாடு முழுவதும் அவர்களுக்கு நீதி கிடைப்பதற்கு முழு மனதோடு துணை நிற்கிறது என்று நான் இஸ்லாமிய பெண்களுக்கு நம்பிக்கையளிக்க விரும்புகிறேன்.  நாட்டுநலனை முன்னிட்டு நாம் முன்னேறும் போது, ஏழைகள், பிற்படுத்தப்பட்டோர், சுரண்டப்பட்டோர், வஞ்சிக்கப்பட்டோர் ஆகியவர்களின் வாழ்க்கையில் மாற்றத்தை ஏற்படுத்த முடியும்.  மழைக்காலக் கூட்டத்தொடரில் இந்த முறை அனைவருமாக இணைந்து ஒரு சிறப்பான முன்மாதிரியை ஏற்படுத்தினார்கள்.  நான் தேசத்தின் அனைத்து நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களுக்கும் என் இதயம் நிறைந்த நன்றிகளைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். 

எனதருமை நாட்டுமக்களே!!  இன்றைய நாட்களில் பல கோடி நாட்டுமக்களின் கவனமும் ஜர்தாவில் நடைபெற்றுவரும் ஆசிய விளையாட்டுப் போட்டிகள் மீது இருந்து வருகிறது.  ஒவ்வொரு நாள் காலையும் மக்கள் செய்தித்தாள்களில், தொலைக்காட்சிகளில், செய்திகளில், சமூக வலைத்தளங்களில் முதலாவதாக பார்ப்பது, எந்த இந்திய வீரர் பதக்கம் வென்றிருக்கிறார் என்பதைத் தான்.  ஆசிய விளையாட்டுப் போட்டிகள் இப்போது நடைபெற்று வருகின்றன.  நாட்டிற்காக பதக்கங்கள் வென்ற அனைத்து விளையாட்டு வீரர்களுக்கும் என் பாராட்டுகளைத்தெரிவிக்க விரும்புகிறேன்.   இனிவரும் போட்டிகளில் பங்கெடுக்கவிருக்கும் விளையாட்டு வீரர்களுக்கும் என் பலப்பல நல்வாழ்த்துகளைத் தெரிவிக்கிறேன்.  இந்தியாவின் விளையாட்டு வீரர்கள், குறிப்பாக துப்பாக்கிச் சுடும் போட்டி, மல்யுத்தப் போட்டி ஆகியவற்றில் மிகச் சிறப்பான சாதனைகளைப் புரிந்திருக்கிறார்கள்; ஆனால் நமது செயல்பாடு முன்னர் அத்தனை சிறப்பாக இல்லாத துறைகளான Wushu போட்டி, படகுப் போட்டி ஆகியவற்றிலும்கூட, நமது விளையாட்டு வீரர்கள் பதக்கங்களைப் பெற்று வருகிறார்கள்.  இவை வெறும் பதக்கங்கள் அல்ல – இந்திய விளையாட்டுகள் மற்றும் விளையாட்டு வீரர்களின் விண்ணை முட்டும் நம்பிக்கைகள் மற்றும் கனவுகளின் சான்றுகள்… நாட்டிற்காக பதக்கங்கள் வெல்வதில் பெருகிவரும் எண்ணிக்கையில் நமது பெண்களும் இடம் பெற்றிருக்கிறார்கள், இது மிகவும் ஆக்கப்பூர்வமான அறிகுறி.  எந்த அளவுக்கு என்றால், பதக்கங்கள் வென்ற இளம் விளையாட்டு வீரர்களில் 15-16 வயதுக்குட்பட்ட நமது இளைஞர்களும் அடங்குவார்கள்.  இதுவுமே கூட மிக நல்லதொரு அறிகுறி தான்.  யாரெல்லாம் பதக்கங்கள் வென்றிருக்கிறார்களோ, அவர்களில் பெரும்பாலானோர் சின்னஞ்சிறிய கிராமங்களில் வசிப்பவர்கள், இவர்கள் தங்களின் கடின உழைப்பினால் இந்த வெற்றியை அடைந்திருக்கிறார்கள்.

ஆகஸ்ட் மாதம் 29ஆம் தேதியன்று நாம் ‘தேசிய விளையாட்டுகள் தினத்தை’ கொண்டாடவிருக்கிறோம்.  இந்த வேளையில் நான் அனைத்து விளையாட்டுப் பிரியர்களுக்கும் என் நல்வாழ்த்துகளைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.  கூடவே, ஹாக்கியில் மாயாஜாலம் புரிபவராக கருதப்படும் மகத்தான விளையாட்டு வீரர் தியான்சந்த் அவர்களுக்கு என் ஷிரதாஞ்சலிகளை அர்ப்பணிக்கிறேன்.

நீங்கள் அனைவரும் விளையாடுங்கள், உங்கள் உடலுறுதியை கருத்தில் கொள்ளுங்கள் என்று நாட்டு மக்கள் அனைவரிடத்திலும் நான் வேண்டுகோள் விடுக்கிறேன்; ஏனென்றால் ஆரோக்கியமான பாரதமே நிறைவான, முழுமையான பாரதத்தை நிர்மாணிக்க உதவும்.  இந்தியா உறுதியாக இருந்தால் மட்டுமே, அதன் எதிர்காலம் பிரகாசமாக இருக்க முடியும்.  ஆசிய விளையாட்டுப் போட்டிகளில் பதக்கங்கள் வென்ற நமது வெற்றியாளர்களுக்கு நான் மீண்டுமொரு முறை பாராட்டுதல்களைத் தெரிவித்துக் கொண்டு, மற்ற விளையாட்டு வீரர்களின் சிறப்பான செயல்பாட்டிற்கு என் விருப்பங்களைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.  அனைவருக்கும் தேசிய விளையாட்டுகள் தினத்தை முன்னிட்டு என் பலப்பல நல்வாழ்த்துகள்.   

‘’ பிரதம மந்திரி அவர்களே வணக்கம்!!  நான் கான்பூரிலிருந்து பாவ்னா திரிபாடீ என்ற பொறியியல் மாணவி பேசுகிறேன்.  பிரதமர் அவர்களே, கடந்த மனதின் குரலில் நீங்கள் கல்லூரி செல்லும் மாணவ மாணவியரிடம் பேசினீர்கள், இதற்கு முன்பாகக் கூட நீங்கள் மருத்துவர்கள், பட்டயக் கணக்காளர்கள் ஆகியோரிடம் பேசியிருக்கிறீர்கள்.  செப்டம்பர் மாதம் 15ஆம் தேதியன்று வரவிருக்கும் பொறியாளர்கள் தினம் குறித்து, எங்களைப் போன்ற பொறியியல் மாணவ மாணவியரிடத்தில் நீங்கள் பேசினால், எங்கள் மனோபலம் அதிகரிக்கும், எங்களுக்கு அதிக மகிழ்ச்சி உண்டாகும், மேலும் இனிவரும் நாட்களில் தேசத்திற்காக சாதித்துக் காட்ட வேண்டும் என்ற எங்கள் மனங்களுக்கு உற்சாகம் கிடைக்கும், நன்றி”

வணக்கம் பாவ்னா அவர்களே, உங்கள் உணர்வுகளை நான் மதிக்கிறேன்.  நாமனைவரும் செங்கற்களால் வீடுகள், கட்டிடங்கள் ஆகியவற்றைக் கட்டுவதைப் பார்த்திருக்கிறோம்; ஆனால் சுமார் 1200 ஆண்டுகளுக்கு முன்னால், ஒரு விசாலமான மலையை, தனிப்பெரும் கல்லாலான ஒற்றை மலையை, ஒரு மிகச் சிறப்பான, பரந்துபட்ட, அற்புதமான கோயிலாக செதுக்கியிருக்கிறார்கள் என்பதை உங்களால் கற்பனை செய்து பார்க்க முடிகிறதா?  இது கற்பனைக்கு எல்லாம் அப்பாற்பட்டது, ஆனால் இப்படி நடந்திருக்கிறது, அதுவும் இந்தக் கோயில் மகாராஷ்டிரத்தின் எல்லோராவில் இருக்கும் கைலாசநாதர் கோயில்.  சுமார் 1000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பாக 60 மீட்டர்களுக்கும் உயரமான, 80 டன் எடையுள்ள கருங்கல்லாலான ஒரு ஸ்தூபி சமைக்கப்பட்டது என்று உங்களிடம் யாராவது கூறினால், உங்களுக்கு நம்பிக்கையே பிறக்காது, இல்லையா!!!  ஆனால், தமிழ்நாட்டின் தஞ்சாவூரில் பிரகதீஸ்வரர் ஆலயத்தில் தான் கட்டிடக்கலை, பொறியியல் ஆகியவற்றின் நம்ப முடியாத இணைவினைக் காண முடிகிறது.  குஜராத்தின் பாடனில் 11ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த ரானீ கீ வாவ்…. இதனைப் பார்க்கும் அனைவரும் ஆச்சரியத்தில் ஆழ்ந்து போவார்கள்.  இந்தியாவின் பூமி பொறியியல் பரிசோதனைக் களமாக இருந்து வந்திருக்கிறது.  பாரதத்தில் பல பொறியாளர்கள் தோன்றியிருக்கிறார்கள், இவர்கள் கற்பனையே செய்து பார்க்க முடியாதவற்றை சாதித்திருக்கிறார்கள், பொறியியல் உலகில் அற்புதங்கள் என்று அறியப்படும் எடுத்துக்காட்டுகளை அளித்திருக்கிறார்கள்.  மகத்தான பொறியாளர்களின் நமது இந்தப் பாரம்பரியத்தில் நமக்குக் கிடைத்த ஒரு ரத்தினம் தான் பாரத ரத்னா டாக்டர் எம். விஸ்வேஸ்வரய்யா அவர்கள்.  இவரது செயல்கள் இன்றும் கூட மக்களை ஆச்சரியத்தில் ஆழ்த்திக் கொண்டு தானிருக்கிறது.  காவிரி நதியின் குறுக்கே இவர் ஏற்படுத்திய கிருஷ்ணராஜ சாகர் அணையின் மூலம் இன்றும் லட்சக்கணக்கான விவசாயிகளும் சாமான்ய மக்களும் பயன் பெற்று வருகிறார்கள்.  தேசத்தின் இந்த பாகங்களில் இவர் வணங்கப்படுபவராக விளங்கி வருகிறார், தேசமும் இவருக்கு மரியாதையை நெஞ்சார்ந்த வகையில் அளிக்கிறது.  இவரது நினைவாகவே செப்டம்பர் மாதம் 15ஆம் தேதியை நாம் பொறியாளர்கள் தினமாகக் கடைபிடித்து வருகிறோம்.  அவர் காட்டிய வழியில் முன்னேறி நமது தேசத்தின் பொறியாளர்கள் உலகம் முழுவதிலும் ஒரு தனி முத்திரையைப் பதித்திருக்கிறார்கள்.  பொறியியல் உலகின் அற்புதங்கள் பற்றி நாம் பேசும் வேளையில், 2001ஆம் ஆண்டில் குஜராத்தின் கட்ச் பகுதியில் பயங்கரமான நிலநடுக்கம் ஏற்பட்ட போது நடந்த ஒரு சம்பவம் நினைவுக்கு வருகிறது.  அப்போது நான் ஒரு தன்னார்வமுள்ளத் தொண்டனாக அங்கே பணியாற்றிக் கொண்டிருந்த போது, ஒரு கிராமத்திற்குச் செல்லும் வாய்ப்பு கிடைத்தது.  அந்த இடத்தில் 100 வயதைத் தாண்டிய ஒரு மூதாட்டியை சந்திக்க நேர்ந்தது.  அவர் என்னை கேலி செய்து கொண்டிருந்தார், என்னுடைய வீட்டைப் பார் – கட்ச் பகுதியில் இதை பூங்கா என்று அழைப்பார்கள்.  அவர் மேலும் கூறுகையில், இந்த என்னுடைய வீடு 3 நிலநடுக்கங்களைப் பார்த்திருக்கிறது.  நானுமே 3 நிலநடுக்கங்களை சந்தித்திருக்கிறேன்.  இதே வீட்டில் தான் அவற்றை உணர்ந்திருக்கிறேன்.  ஆனால் எங்குமே ஒரு பாதிப்புகூட தென்படாது.  இந்த வீட்டை எங்கள் முன்னோர்கள் இயற்கையாக, இங்கிருக்கும் சூழலுக்கு ஏற்ப உருவாக்கியிருக்கிறார்கள் என்றார்.  அவர் இந்த விஷயத்தை மிகுந்த பெருமிதம் பொங்க என்னிடத்தில் விளக்கிக் கொண்டிருந்தார்.  பல நூற்றாண்டுகள் முன்னதாகவே அந்தக் காலத்தைச் சேர்ந்த பொறியாளர்கள், வட்டார சூழல்களுக்கு ஏற்ற வகையில் எப்படியெல்லாம் கட்டிடங்களைக் கட்டினார்கள், இதன் காரணமாக எப்படி பொதுமக்கள் பாதுகாப்பாக வசிக்க முடிந்தது என்று, அப்போது தான் என் மனதில் உதித்தது.  நாம் இன்று பொறியாளர்கள் தினத்தை அனுசரிக்கும் வேளையில், நாம் எதிர்காலத்திற்காக சிந்திக்க வேண்டும்.  மாறிவரும் காலத்திற்கேற்ப எந்தெந்த புதிய விஷயங்களை கற்க முடியும்? கற்பிக்க முடியும்?  இணைப்பு ஏற்படுத்த முடியும்? என்று ஆராய வேண்டும், ஆங்காங்கே பயிற்சிப் பட்டறைகள் நடத்தப்பட வேண்டும்.  இன்று பேரிடர் மேலாண்மை என்பது மிகப் பெரிய பணியாகி விட்டது.  இயற்கைப் பேரிடர்களால் உலகம் பாதிக்கப்பட்டு வருகிறது.  இந்த நிலையில், கட்டுமானப் பொறியியலின் புதிய வடிவம் எப்படி இருக்க வேண்டும், இதனை ஒட்டிய படிப்புகள் என்னவாக இருக்க முடியும், மாணவர்களுக்கு என்ன கற்பிக்கலாம், சுற்றுச் சூழலுக்கு உகந்த கட்டுமானங்கள் எப்படி இருக்க வேண்டும், உள்ளூரில் கிடைக்கும் பொருள்களின் மதிப்புக்கூட்டல் வாயிலாக கட்டுமானத்தை எப்படி முன்னெடுத்துச் செல்வது, கழிவுகளே இல்லாத நிலையை எப்படி உருவாக்குவது என்பன போன்ற பல விஷயங்களைப் பற்றி நாம் இன்று பொறியாளர்கள் தினத்தை அனுசரிக்கும் வேளையில் சிந்தித்துப் பார்க்க வேண்டும்.

என் மனம் நிறை நாட்டு மக்களே!! பண்டிகைகளின் சூழல் நிலவி வருகிறது, தீபாவளிக்கான தயாரிப்புகள் தொடங்கி விட்டன.  மனதின் குரலில் நாம் சந்தித்தபடி இருப்போம், மனம் திறந்து பேசிக் கொண்டிருப்போம், நமது மனங்கள் வாயிலாக தேசத்தை முன்னெடுத்துச் செல்வோம், ஒற்றுமையாக இருப்போம்.  இந்த உணர்வோடு, உங்கள் அனைவருக்கும் என் பலபல நல்வாழ்த்துகள். நன்றி. மீண்டும் சந்திப்போம்.

எனதருமை நாட்டுமக்களே, வணக்கம். பல இடங்களில் இப்போது நல்ல மழை பெய்திருப்பதாகத் தகவல்கள் வந்து கொண்டிருக்கின்றன. சில இடங்களில் அதிகமழை காரணமாக கவலைதரும் வகையிலும் செய்திகள் வந்திருக்கின்றன, அதேபோல சில இடங்களில் இப்போதும் மக்கள் மழைக்காக காத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். பாரதத்தின் விசாலத்தன்மை, பன்முகத்தன்மை ஒருபுறமிருந்தாலும், சில வேளைகளில் மழையும் தன் பாரபட்சத்தைக் காட்டி விடுகிறது. ஆனால் நாம் ஏன் மழையைக் குறை கூற வேண்டும்? மனிதன் தானே இயற்கையோடு மோதல் போக்கை மேற்கொண்டிருக்கிறான்!! இதன் விளைவாகவே சில வேளைகளில் இயற்கை தனது கோபத்தை வெளிப்படுத்துகிறது. ஆகையால் நாம் இயற்கைப் பிரியர்களாக வேண்டும், இயற்கையைப் பாதுகாக்க வேண்டும், இயற்கையைப் பேண வேண்டும் என்பது நமது பொறுப்பாக ஆக வேண்டும், அப்போதுதான் இயற்கையின் கொடைகளில் தாமாகவே ஒரு சீர்நிலை ஏற்பட்டு விடும்.

சில நாட்கள் முன்பாக நடந்த இயற்கைப் பேரிடர் சம்பவம் ஒன்று உலகம் முழுவதின் கவனத்தையும் ஈர்த்தது, மனித சமுதாயத்தை உலுக்கியது. தாய்லாந்தில் கால்பந்தாட்டம் ஆடும் 12 சிறுவர்களின் குழுவும் அவர்களின் பயிற்றுநரும் சுற்றிப் பார்க்க ஒரு குகைக்குச் சென்றதை நீங்கள் எல்லோரும் டிவியில் பார்த்திருக்கலாம். பொதுவாக அந்த குகைக்குள் நுழைந்து வெளியே வர சில மணிநேரம் பிடிக்கும். ஆனால் அன்று விதியின் விளையாட்டு வேறுவிதமாக இருந்தது. அவர்கள் குகையின் உள்ளே வெகுதூரம் சென்ற பிறகு, திடீரென்று அடைமழை காரணமாக குகையின் வாயிற்பகுதியில் கணிசமாக நீர் தேங்கி விட்டது. அவர்கள் வெளியேறும் வழி அடைபட்டுப் போனது. எந்தவழியும் புலப்படாத காரணத்தால் குகைக்குள்ளே ஒரு சிறிய பாறைமீது, ஒரு நாள் அல்ல இருநாட்கள் அல்ல, 18 நாட்கள் வரை தங்கினார்கள். கண்களுக்கு எதிரே மரணம் தாண்டவமாடும் நேரத்தில், அந்தச் சின்னஞ்சிறுவர்கள் ஒவ்வொரு கணத்தையும் கழிக்க வேண்டியிருக்கும் சூழ்நிலை எப்படி இருந்திருக்கும் என்று நீங்கள் சற்றே கற்பனை செய்து பாருங்கள்!! ஒருபுறத்தில் பெருஞ்சங்கடத்தில் சிக்கியிருந்தார்கள் அவர்கள், மறுபுறத்தில் மனித சமுதாயம் முழுவதும் ஒன்றுபட்டு, இறைவனளித்த மனிதத் தன்மையை வெளிப்படுத்திக் கொண்டிருந்தது. உலகெங்கிலும் இருந்தும் மக்கள் இந்தக் குழந்தைகளை பாதுகாப்பாக வெளியே கொண்டுவர வேண்டும் என்று பிரார்த்தனைகளில் ஈடுபட்டிருந்தார்கள். குழந்தைகள் எங்கே இருக்கிறார்கள், எந்த நிலையில் இருக்கிறார்கள், அவர்களை எப்படி வெளியே கொண்டு வருவது என்பது தொடர்பான அனைத்துவித முயற்சிகளிலும் ஈடுபட்டார்கள். மீட்புப் பணிகள் சரியான வேளையில் நடைபெறவில்லை என்றால், பருவமழைக் காலம் முடியும் வரை அவர்களை மீட்பது என்பது இயலாத காரியமாகி விடும். ஆனால் நல்லசெய்தி வந்தவுடன் உலகம் முழுமையும் ஆசுவாசப் பெருமூச்சு விட்டது, மகிழ்ச்சி நிறைந்தது; ஆனாலும் இவையனைத்திலிருந்தும் ஒரு விஷயம் என் மனதை ஈர்த்தது, முடுக்கி விடப்பட்ட அந்த செயல்பாடு தான். ஒவ்வொரு நிலையிலும் உணரப்பட்ட பொறுப்பு அற்புதமான விஷயம். அனைவரும் – அரசாகட்டும், குழந்தைகளின் பெற்றோராகட்டும், அவர்களின் உறவினர்களாகட்டும், ஊடகங்கள் ஆகட்டும், நாட்டின் குடிமக்களாகட்டும் – அனைவரும் அமைதியாகவும், உறுதியாகவும், அற்புதமான நடத்தையை வெளிப்படுத்தினார்கள். அனைவரும் ஓரணியாகத் திரண்டு நின்று நோக்கத்தை நிறைவேற்றினார்கள். அனைவரும் ஒழுங்குமுறையைக் கைக்கொண்டதைப் பார்த்து நாம் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும், புரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்றே நான் கருதுகிறேன். பெற்றோருக்கு வருத்தம் இருக்காது என்பதோ, அன்னையின் கண்களில் கண்ணீர் பெருகாது என்பதோ அல்ல; ஆனால் மனவுறுதியும், கட்டுப்பாடும், ஒட்டுமொத்த சமூகத்தின் அமைதியான செயல்பாடும் அனைவரும் பார்த்துக் கற்றுக் கொள்ள வேண்டிய விஷயங்கள். இந்த ஒட்டுமொத்தச் செயல்பாடுகளிலும் கடற்படை வீரர் ஒருவர் உயிர்த்தியாகம் புரிய வேண்டியும் இருந்தது. இத்தனை கடினமான சூழ்நிலைகளைத் தாண்டி, நீர் நிறைந்த ஒரு இருண்ட குகையில் இத்தனை சாகசத்தையும் நெஞ்சுரத்தையும் வெளிப்படுத்திய அதே வேளையில் அந்தச் சிறுவர்கள் நம்பிக்கையைத் தளர விடாமல் இருந்ததைப் பார்த்து உலகம் முழுவதும் வியப்பில் ஆழ்ந்தது. மனித சமுதாயம் ஒன்றுபட்டு நிற்கும் போது, அற்புதங்கள் நடக்கின்றன என்பதையே இந்தச் சம்பவம் நமக்கு உணர்த்துகிறது. ஆனால் நாம் அமைதியாகவும், திடமனதுடையவர்களாகவும் இருந்து இலக்கையே குறி வைத்து, அதன்பொருட்டு அயராது பணியாற்ற வேண்டும் என்பதே தேவையாக இருக்கிறது.

கடந்த சில தினங்கள் முன்பாக நமது தேசத்தின் பிரியமான கவிஞர் நீரஜ் அவர்கள் நம்மையெல்லாம் விட்டுப் பிரிந்து சென்றார். அவரிடத்தில் ஒரு சிறப்புத்தன்மை உண்டு – நம்பிக்கை, தன்னம்பிக்கை, மனவுறுதி ஆகியன. நீரஜ் அவர்களின் ஒவ்வொரு சொல்லும் இந்தியர்களான நமக்கெல்லாம் அதிக சக்தி அளிக்கும், உத்வேகம் அளிக்கும். அவரது சில வரிகள் இதோ –

இருள் கண்டிப்பாக விலகியே தீரும்,

புயல்கள் நம்மீது ஏவப்படட்டும்,

மின்னல்களால் அவர்கள் தாக்கட்டும்,

தீபம் ஏற்றினால் போதும், இருள் கண்டிப்பாக விலகியே தீரும்.

நீரஜ் அவர்களுக்கு நான் மரியாதை கலந்த எனது அஞ்சலிகளைக்

காணிக்கையாக்குகிறேன்.

வணக்கம் பிரதமர் அவர்களே, என் பெயர் சத்யம். நான் தில்லி பல்கலைக்கழகத்தில் முதலாமாண்டு சேர்ந்திருக்கிறேன். எங்கள் பள்ளியின் பொதுத் தேர்வுக்காலத்தின் போது, நீங்கள் தேர்வுக்கால அழுத்தம், கல்வி போன்றவை பற்றி எங்களுடன் பேசியது எனக்கு நன்றாக நினைவிருக்கிறது. என்போன்ற மாணவர்களுக்குத் இப்போது தாங்கள் அளிக்கும் செய்தி என்ன?

ஜூலை-ஆகஸ்ட் மாதங்கள் விவசாயிகளுக்கும், அனைத்து இளைஞர்களுக்கும் மிக மகத்துவம் நிறைந்த மாதங்கள். ஏனென்றால் இந்த மாதங்கள் தாம் கல்லூரிகளின் உச்ச பருவமாக (peak season) இருக்கின்றன. சத்யம் போன்ற லட்சக்கணக்கான இளைஞர்கள் பள்ளியிலிருந்து வெளிப்பட்டு, கல்லூரிகளில் சேர்கிறார்கள். பிப்ரவரி-மார்ச் மாதங்கள் தேர்வுகள், வினாத்தாள்கள், விடைத்தாள்களுக்கானவை என்றால், ஏப்ரல்-மே மாதங்கள் விடுமுறையில் உல்லாசமாக இருப்பதோடு, தேர்வுமுடிவுகளுக்கானவை, வாழ்க்கையில் பயணிக்க வேண்டிய திசையைத் தீர்மானிப்பவை, எந்தத் தொழிலைச் செய்ய வேண்டும் என்பதை முடிவு செய்பவையாக இருக்கின்றன. ஜூலை மாதத்தில் தான் இளைஞர்களின் குவிமையம் வினாக்களிலிருந்து விலகி, கட் ஆப் (cut-off) மதிப்பெண்கள் மீது செல்கிறது, இது மிக முக்கியமான ஒரு காலகட்டம். மாணவர்களின் கவனம் வீட்டிலிருந்து விலகி மாணவர்கள் விடுதிமீது செல்கிறது. மாணவர்கள் பெற்றோரின் குடையிலிருந்து விலகி பேராசிரியர்களின் குடையின்கீழ் இணைகிறார்கள். என்னுடைய இளைய நண்பர்கள், கல்லூரி வாழ்க்கையைத் தொடங்குவது தொடர்பாக மிகவும் உற்சாகத்தோடு இருப்பார்கள் என்று நான் முழுமையாக நம்புகிறேன். முதன்முறையாக வீட்டை விட்டு வெளியேறி, கிராமத்தை விட்டு வெளிப்பட்டு, ஒரு பாதுகாப்பான சூழலை விட்டு அகன்று, தங்களைத் தாங்களே இயக்கிக் கொள்ளத் தொடங்கும் வேளை இது. இத்தனை இளைஞர்களும் முதன்முறையாக தங்கள் இல்லங்களை விட்டு விலகி, தங்கள் வாழ்க்கைக்கென ஒரு புதிய திசையை அமைத்துக் கொள்ள வெளிப்பட்டிருக்கிறார்கள். பல மாணவர்கள் தங்கள் கல்லூரிகளில் சேர்ந்து கொண்டிருப்பார்கள், சிலர் இணையவிருப்பார்கள். உங்களிடத்தில் நான் கூற விரும்புவதெல்லாம், அமைதியாக இருங்கள், வாழ்க்கையில் உங்கள் உள்மனதை முழுமையாக அனுபவியுங்கள், புத்தகங்கள் இன்றியமையாதன என்பதில் ஐயமில்லை, படிப்பது முக்கியம் தான், அதே வேளையில் புதிய புதிய விஷயங்களைத் தேடும் இயல்பையும் உங்களுடையதாக்கிக் கொள்ளுங்கள். பழைய நண்பர்களுக்கென பிரத்யேகமானதொரு மதிப்பு இருக்கிறது. சிறுவயதுத் தோழர்கள் மிகவும் மதிப்பு நிறைந்தவர்கள், அதே வேளையில் புதிய நண்பர்களைத் தேர்ந்தெடுப்பது, பழகுவது, நட்பைத் தொடர்வது என்பதெல்லாம் ஒரு மிகப் பெரிய புத்திசாலித்தனமான நடவடிக்கை. சில புதிய விஷயங்களைக் கற்கலாம், சில புதிய திறன்கள், புதிய மொழிகள்….. வீட்டைவிட்டு வெளியேறி, வேறோர் இடத்திற்குப் படிக்கச் சென்றவர்கள், அந்த இடங்களை ஆராயலாம், அவை பற்றித் தெரிந்து கொள்ளலாம், அங்கிருக்கும் மக்கள், மொழி, கலாச்சாரம், சுற்றுலாத் தலங்கள் ஆகியவற்றைப் பற்றி அறிந்து கொள்ளலாம். சுற்றுலாத்தலங்களுக்குச் சென்று அவற்றைப் பற்றிய தகவல்களைப் பெறலாம். புதிய ஆட்டத்தைத் தொடங்கியிருக்கும் அனைத்து இளைஞர்களுக்கும் என் நல்வாழ்த்துகள். கல்லூரிப் பருவம் பற்றிப் பேசும் வேளையில், மத்திய பிரதேசத்தில் மிகவும் ஏழ்மைநிறைந்த குடும்பத்தைச் சேர்ந்த ஒரு மாணவரான ஆஷாராம் சவுத்ரி வாழ்க்கையின் கடினமான சவால்களைக் கடந்து வெற்றியை அடைந்திருக்கிறார் என்ற செய்தி தெரிய வந்தது. அவர் ஜோத்புர் எய்ம்ஸ் (AIIMS) மருத்துவமனையின் மருத்துவநுழைவுத் தேர்வில் முதல் முயற்சியிலேயே தேர்ச்சி பெற்றிருக்கிறார். அவரது தகப்பனார் துப்புரவுப் பணியாளராகப் பணிபுரிந்து தனது குடும்பத்தை நிர்வகித்து வருகிறார். அவரது இந்த வெற்றிக்காக நான் அவருக்கு என் நல்வாழ்த்துகளைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். இப்படிப்பட்ட எத்தனை எத்தனையோ ஏழைக் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த மாணவர்கள், மோசமான சூழ்நிலைகளைத் தாண்டித் தங்களது அயராத முயற்சி, முனைப்பு காரணமாக சாதித்துக் காட்டியிருக்கிறார்கள். அது தில்லி போக்குவரத்துக் கழகத்தில் ஓட்டுநராக வேலைபார்ப்பவரின் மகன் பிரின்ஸ் குமார் ஆகட்டும், கொல்காத்தாவின் தெருவிளக்குகளின் அடியிலமர்ந்து படித்துத் தேர்ச்சி பெற்ற அபய் குப்தாவாகட்டும், ஆட்டோ ரிக்ஷா ஓட்டும் அகமதாபாதைச் சேர்ந்தவருடைய பெண் ஆஃப்ரீன் ஷேக்காகட்டும்……. இவர்களின் சாதனைகள் நமக்கு கருத்தூக்கம் அளிக்கின்றன

நாக்பூரைச் சேர்ந்த குஷியின் தகப்பனார் பள்ளிப் பேருந்தில் ஓட்டுநராக இருக்கிறார், அரியானாவைச் சேர்ந்த கார்த்திக்கின் தந்தை காவல்காரராக இருக்கிறார், ஜார்க்கண்டின் ரமேஷ் சாஹூவின் தகப்பனார் செங்கல் சூளையில் பணிபுரிகிறார். மாணவன் ரமேஷேகூட, திருவிழாவில் விளையாட்டுச் சாமான்களை விற்பனை செய்து வருகிறார்; அதேபோல குட்காவைச் சேர்ந்த மாற்றுத் திறனாளிப் பெண்ணான அனுஷ்கா பாண்டா, பிறந்ததிலிருந்தே spinal muscular atrophy என்ற தண்டுவட செயலிழப்பால் பாதிக்கப்பட்டவர்….. இவர்கள் அனைவரும் மனவுறுதியின் துணைக்கொண்டு, நம்பிக்கையை மனதில் தாங்கித் தடைகளைத் தகர்த்து எறிந்தவர்கள், உலகைத் திரும்பிப் பார்க்க வைத்த சாதனைகள் படைத்தவர்கள். நம்மருகே நாம் சுற்றிப் பார்த்தோமேயானால் இப்படிப்பட்ட பல எடுத்துக்காட்டுகள் நமக்குத் தெரியவரும்.

தேசத்தின் ஏதோவொரு மூலையில் நடக்கும் ஏதோ ஒரு நல்ல சம்பவமும், என் மனதில் ஆற்றலை நிரப்பி விடுகிறது, உத்வேகம் அளித்து விடுகிறது; இத்தகைய இளைஞர்கள் பற்றிக் கூறும் வேளையில் நீரஜ் அவர்களைப் பற்றிய விஷயத்தை நான் உங்கள் கவனத்திற்குக் கொண்டு வருகிறேன், இது தான் வாழ்க்கையின் பொருள். நீரஜ் அவர்களின் கவிதை வரிகள் இதோ –

பூமியின் பாடலை வானம் கேட்கச் செய்ய விரும்புகிறேன்

இருளனைத்தையும் ஒளிக்கு அழைக்க விரும்புகிறேன்

வாளின் கொடுமையை மலர்களால் அகற்ற விரும்புகிறேன்

என் பாடலால் மலைகளை துயிலெழுப்ப விரும்புகிறேன்.

எனதருமை நாட்டுமக்களே, சில நாட்கள் முன்பாக என் கண்கள் ஒரு செய்தியின் மீது சென்றது, ‘இரண்டு இளைஞர்கள் மோடியின் கனவை நனவாக்கினார்கள்’ என்று அதில் எழுதப்பட்டிருந்தது. அதை மேலும் விரிவாகப் படிக்கும் போது, எப்படி இன்று நமது இளைஞர்கள் தொழில்நுட்பத்தை புத்திசாலித்தனமாகவும், ஆக்கப்பூர்வமாகவும் பயன்படுத்தி, சாமான்ய மக்களின் வாழ்க்கையில் மாற்றத்தை ஏற்படுத்தும் முயற்சியில் ஈடுபட்டு வருகிறார்கள் என்பது புரிய வந்தது. ஒருமுறை தொழில்நுட்ப மையமாக அறியப்படும் அமெரிக்காவின் சான் ஜோஸ் (San Jose) நகரத்தில், இந்திய இளைஞர்களுடன் நான் உரையாடிக் கொண்டிருந்தேன். தங்களது திறன்களை எப்படி இந்தியாவுக்காக அவர்கள் பயன்படுத்த முடியும் என்பது குறித்து நேரம் எடுத்துக் கொண்டு சிந்திக்க வேண்டும் என்று அவர்களிடம் நான் வேண்டுகோள் விடுத்தேன். அறிவும் திறமையும் அயல்நாடுகளுக்கு வெளியேறுவதை, தாய்நாட்டுக்குப் பயன்படுமாறு எப்படிச் செய்வது என்பது தொடர்பாக வேண்டுகோள் விடுத்தேன். ராய்பரேலியைச் சேர்ந்த 2 தகவல் தொழில்நுட்ப வல்லுநர்களான யோகேஷ் சாஹூ அவர்களும், ரஜனீஷ் வாஜ்பேயி அவர்களும் எனது இந்த சவாலை ஏற்றுக் கொண்டு ஒரு புதிய முயற்சியில் ஈடுபட்டார்கள்.

தங்களுடைய தொழில் திறன்களைப் பயன்படுத்தி யோகேஷ் அவர்களும் ரஜனீஷ் அவர்களும் இணைந்து SmartGaon App, புத்திசாலித்தனமான கிராமங்கள் என்ற செயலியை உருவாக்கினார்கள். இந்தச் செயலி கிராமத்தவர்களை உலகோடு இணைப்பதோடு, எந்தவொரு தகவலையும், விஷயத்தையும் தங்கள் மொபைலிலேயே பெற வழிவகை செய்கிறது. ரேபரேலியின் தவுதக்புர்வாசிகள், பஞ்சாயத்துத் தலைவர், மாவட்ட நீதிபதி, மாவட்ட ஆட்சியர் என அனைவரும் இந்த செயலியைப் பயன்படுத்தும் விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்தினார்கள். இந்தச் செயலி கிராமத்தில் ஒருவகையில் டிஜிட்டல் புரட்சியை ஏற்படுத்தும் செயலைப் புரிந்து வருகிறது. கிராமத்தில் நடைபெறும் வளர்ச்சிப் பணிகளை இந்தச் செயலி வாயிலாகப் பதிவு செய்வது, அவற்றின் முன்னேற்றம் குறித்து அறிந்து கொள்வது, கண்காணிப்பது ஆகியன எல்லாம் சுலபமாகி விட்டன. இந்தச் செயலியில் கிராமத்தின் தொலைபேசி அட்டவணை, செய்திப் பிரிவு, நிகழ்ச்சிகள் பட்டியல், மருத்துவ மையம், தகவல் மையம் ஆகியன இருக்கின்றன.

இந்தச் செயலி விவசாயிகளுக்கும் மிகவும் பயனுடையதாக இருக்கிறது; செயலியின் சிறப்பு அம்சம், விவசாயிகளுக்கு உண்மையான விலை நிலவரத்தைத் தெரிவிக்கிறது; இது ஒருவகையில் அவர்களுடைய விளைபொருட்களுக்கு சந்தையைப் போலச் செயல்படுகிறது. இந்த நிகழ்வை நீங்கள் நுணுக்கமாகப் பார்த்தால், இந்த இளைஞர்கள் அமெரிக்காவில் இருந்து கொண்டு, அங்கே வாழ்க்கைமுறை, எண்ணப்பாடுகள் ஆகியவற்றுக்கு இடையில் வாழ்ந்து வருகிறார்கள் என்பதை நாம் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும். பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பாக இந்தியாவை விட்டு வெளியேறினாலும், தங்களது கிராமத்தை நுணுக்கமாக அறிந்து வைத்திருக்கிறார்கள், சவால்களைப் புரிந்து கொள்கிறார்கள், தங்கள் கிராமத்தோடு உணர்வுபூர்வமாக இணைந்திருக்கிறார்கள். இந்தக் காரணத்தால், கிராமத்தின் தேவைகளை நன்றாகப் புரிந்து கொண்டு அதற்கேற்ப செயல்பட முடிந்திருக்கிறது. தங்களுடைய கிராமம், தங்கள் வேர்கள் ஆகியவற்றோடு ஒரு பிடிப்பு, தங்கள் தாய்நாட்டுக்காக எதையாவது சாதித்துக் காட்ட வேண்டும் என்ற தாகம், ஒவ்வொரு இந்தியனுக்குள்ளேயும் இயல்பாகவே இருக்கிறது. ஆனால் சில வேளைகளில் காலத்தின் கட்டாயம், தொலைவுகள், சூழ்நிலைகள் ஆகியன காரணமாக இந்த உணர்வு சற்று மங்கிக் காணப்படுகிறது; இதில் சற்று தீப்பொறியைப் பற்ற வைத்தால், இந்த உணர்வு உடனே பற்றிக் கொண்டு, கடந்துபோன தினங்களை நோக்கி அவர்களை தானாகவே இழுத்துக் கொண்டு வருகிறது. நமக்கும் இதுபோல நடந்திருக்கிறதா என்று நாம் சற்று உள்நோக்கிப் பார்க்கலாமே – நிலைமைகள், சூழ்நிலைகள், தொலைவுகள் ஆகியன நம்மை விலக்கி வைக்கவில்லையே, நம்மீது தூசு ஏதும் படிந்து விடவில்லையே!! கண்டிப்பாக சிந்தித்துப் பாருங்கள் நண்பர்களே!!

‘மதிப்பிற்குரிய பிரதமர் அவர்களுக்கு வணக்கங்கள். நான் சந்தோஷ் காக்டே, மகாராஷ்ட்ரத்தின் கோலாபுரிலிருந்து பேசுகிறேன். பந்தர்புரின் வாரீ என்பது மகாராஷ்ட்ரத்தின் பழமையான பாரம்பரியம். ஒவ்வொரு ஆண்டும் இது மிகப்பெரிய உற்சாகத்துடனும் ஆர்வத்துடனும் கொண்டாடப்பட்டு வருகிறது. சுமார் 7-8 லட்சம் பக்தர்கள் இதில் பங்கெடுத்துக் கொள்கிறார்கள். இந்த வித்தியாசமான ஏற்பாடு பற்றி நாட்டு மக்கள் அனைவரும் நன்க அறிய வேண்டும் என்பதன் பொருட்டு நீங்கள் வாரீ பற்றிய தகவல்களை அளிக்குமாறு வேண்டுகிறேன்’.

சந்தோஷ் அவர்களே உங்கள் தொலைபேசி அழைப்பிற்காக மிக்க நன்றி. உண்மையிலேயே பண்டர்புரின் வாரீ என்பது ஒரு அற்புதமான யாத்திரை தான். நண்பர்களே, ஆடி மாத ஏகாதசி இந்த முறை ஜூலை மாதம் 23ஆம் தேதியன்று இருந்தது. ஒவ்வொரு ஆண்டும் பண்டர்புரின் வாரீ மிகச் சிறப்பான வகையில் கொண்டாடப்படுகிறது. மகாராஷ்ட்ரத்தின் சோலாபுர் மாவட்டத்தில் பண்டர்புர் புனிதமான நகரம். ஆடி ஏகாதசியன்று சுமார் 15-20 நாட்கள் முன்னதாகவே வார்க்கரீ அதாவது யாத்ரீகர்கள் பல்லக்குகளுடன் பண்டர்புருக்கு புனித யாத்திரையின் பொருட்டு நடந்து வருகிறார்கள். இந்த யாத்திரையை வாரீ என்று அழைக்கிறார்கள்; இதில் லட்சக்கணக்கில் பக்தர்கள் பங்கெடுக்கிறார்கள். ஞானேஷ்வர் ஸ்வாமிகள், துக்காராம் ஸ்வாமிகள் போன்ற மகான்களின் பாதுகைகளைப் பல்லக்கில் வைத்து, விட்டல்-விட்டல் என்று பாடிக் கொண்டும், ஆடிக்கொண்டும், வாத்தியங்கள் இசைத்துக் கொண்டும் பண்டர்புரை நோக்கி நடந்து வருகிறார்கள். இந்த வாரீ கல்வி, பண்பாடு, சிரத்தை ஆகியவற்றின் முக்கூடல். தீர்த்த யாத்ரீகர்கள் விட்டோபா அல்லது பாண்டுரங்கன் என்று அழைக்கப்படும் விட்டல் பகவானை தரிசனம் செய்ய அங்கே வந்தடைகிறார்கள். விட்டல் பகவான் ஏழைகள், மறுக்கப்பட்டவர்கள், பாதிக்கப்பட்டவர்கள் ஆகியோரின் நலன்களைக் காப்பவர். மகாராஷ்ட்ரம், கர்நாடகம், கோவா, ஆந்திரப் பிரதேசம், தெலங்கானா மாநிலங்களைச் சேர்ந்த பக்தர்களிடம் சிரத்தையும் பக்தியும் நிரம்பி இருக்கிறது. பண்டர்புரின் விட்டோபா கோவிலுக்குச் செல்லுதல், அதன் மகிமை, அழகு, ஆன்மிக ஆனந்தம் என்பன எல்லாம் மிக அலாதியான அனுபவங்கள். மனதின் குரல் நேயர்களிடம் நான் விடுக்கும் வேண்டுகோள் என்னவென்றால், உங்களுக்கு வாய்ப்புக் கிடைத்தால், ஒருமுறை பண்டர்புர் வாரியை அனுபவித்துப் பாருங்கள் என்பது தான். ஞானேஷ்வர் ஸ்வாமிகள், நாமதேவர், ஏக்நாதர், ராமதாஸ் ஸ்வாமிகள், துக்காராம் ஸ்வாமிகள் என எண்ணிலடங்கா மகான்கள் இன்றும் மகாராஷ்ட்ரத்தின் சாமான்ய மக்களுக்கு வழிகாட்டிகளாக விளங்கி வருகின்றார்கள். மூடநம்பிக்கைக்கு எதிராக போராடும் வல்லமையை அளித்து வருகிறார்கள், இந்தியாவின் ஒவ்வொரு மூலையிலும் இந்த மகான்களின் பாரம்பரியம் உத்வேகம் அளித்து வருகிறது. பாருட் பாடல் வகையாகட்டும், அபங்காகட்டும், நல்லிணக்கம், நேசம், சகோதரத்துவம் ஆகியவற்றின் மகத்துவம் பற்றிய மகத்தான செய்தி நமக்குக் கிடைக்கிறது. மூடநம்பிக்கைக்கு எதிராக சிரத்தையுடன் சமூகம் போராடுவதற்குத் திறவுகோலான மந்திரம் கிடைக்கிறது. இவர்கள் தாம் அவ்வப்போது சமூகத்தைத் தட்டி, உருட்டி, அதில் உள்ள கசடுகளைப் புரிய வைத்து விழிப்புணர்வை எழுப்பினார்கள். கருணை, சமத்துவம், தூய்மை ஆகியன நமது இயல்பாக ஆக வேண்டும் என்பதைப் புரிய வைத்தார்கள். நமது பாரத பூமி பல ரத்தினங்கள் வாய்க்கப் பெற்றது; இறைவனின் காலடியில் தங்களைக் காணிக்கையாக்கிய மகான்களின் மகத்தான பாரம்பரியம் எப்படி நமது தேசத்தில் இருந்ததோ, அதேபோல பாரத மாதாவின் தாள்களில் தங்களை அர்ப்பணித்த மகத்தான மனிதர்களும் இருந்தார்கள், தங்கள் இன்னுயிரை அவளுக்கு அவர்கள் காணிக்கையாக்கினார்கள். இப்படிப்பட்ட மகத்தான மனிதர் தான் லோக்மான்ய திலகர்; இவர் பல இந்தியர்களின் மனதில் நீங்காத முத்திரையைப் பதித்திருக்கிறார். ஜூலை மாதம் 23ஆம் தேதியை நாம் திலகரின் பிறந்த நாளாகக் கொண்டாடும் அதே வேளையில், ஆகஸ்ட் மாதம் 1ஆம் தேதியன்று அவரது நினைவு நாளைக் கடைப்பிடிக்கிறோம். லோகமான்ய திலகர் சாகசமும் தன்னம்பிக்கையும் நிறைந்தவர். ஆங்கிலேய ஆட்சியாளர்களின் தவறுகளை நேருக்கு நேராகச் சுட்டிக் காட்டும் சக்தியும் புத்திக்கூர்மையும் அவரிடத்தில் நிரம்பி இருந்தன. 20 ஆண்டுகளில் அவர்மீது 3 முறை ராஜதுரோகக் குற்றச்சாட்டைச் சுமத்தும் அளவுக்கு ஆங்கிலேயர்கள் திலகரிடத்தில் அச்சம் கொண்டிருந்தார்கள், இது ஒன்றும் சிறிய விஷயம் அல்ல. லோகமான்ய திலகரையும், அகமதாபாத்தில் இருக்கும் அவரது திருவுருவச் சிலையையும் இணைக்கும் சுவாரசியமான சம்பவத்தை இன்று நான் நாட்டு மக்களோடு பகிர்ந்து கொள்ள விரும்புகிறேன். 1916ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் மாதம்…. லோகமான்ய திலகர் அகமதாபாத் வந்திருந்த வேளையில், அந்தக் காலகட்டத்தில், அதாவது இன்றிலிருந்து சுமார் 100 ஆண்டுகள் முன்பாக, 40,000த்திற்கும் அதிகமானோர் அவருக்கு அகமதாபாதில் வரவேற்பு அளித்தார்கள். இந்த யாத்திரையின் போது, சர்தார் வல்லப்பாய் படேலுக்கு அவருடன் உரையாடும் வாய்ப்புக் கிட்டியது. சர்தார் வல்லப்பாய் படேல், லோகமான்ய திலகரால் மிகவும் ஈர்க்கப்பட்டார். 1920ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் மாதம் 1ஆம் தேதியன்று லோக்மான்ய திலகர் மறைந்த போது, அவருக்கு நினைவுச் சின்னம் அமைப்பது என்று படேல் அவர்கள் உறுதி பூண்டார். சர்தார் வல்லப்பாய் படேல் அகமதாபாத் நகராட்சியின் மேயராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட போது, உடனடியாக அவர் லோக்மான்ய திலகரின் நினைவுச் சின்னத்தை ஏற்படுத்த இங்கிலாந்து மகாராணியின் பெயரால் விளங்கிய விக்டோரியா கார்டனைத் தேர்ந்தெடுத்தார். உள்ளபடியே ஆங்கிலேயர்கள் இந்தச் செயலைக் கண்டு வெகுண்டனர், அதனால் ஆட்சித்தலைவர் இதற்கான அனுமதி அளிக்கத் தொடர்ந்து மறுத்து வந்தார். ஆனால் சர்தார் அவர்கள், சர்தார் அல்லவா? தனது பதவியைத் துறக்க நேர்ந்தாலும் சரி, லோக்மான்ய திலகரின் திருவுருவச் சிலையை அங்கேதான் அமைப்பேன் என்று சர்தார் விடாப்பிடியாகத் தெரிவித்தார். கடைசியில், திருவுருவச் சிலை தயாராகிய நிலையில், அதை 1929ஆம் ஆண்டு பிப்ரவரி மாதம் 28ஆம் நாளன்று யாரைக் கொண்டு வைத்தார் தெரியுமா? காந்தியடிகளின் கரத்தால் திறக்கச் செய்தார் சர்தார் படேல். மிக சுவாரசியமான விஷயம் என்னவென்றால், இந்தத் திறப்பு விழாவில் உரையாற்றிய காந்தியடிகள், சர்தார் படேல் பதவியேற்ற பிறகு அகமதாபாத் நகராட்சிக்கு ஒரு நல்ல மனிதர் மட்டும் கிடைக்கவில்லை, நெஞ்சுரமும் கிடைத்திருக்கிறது, இதன் காரணமாகத் தான் திலகரின் திருவுருவச் சிலை அமைக்க முடிந்திருக்கிறது என்றார். எனது பிரியமான நாட்டுமக்களே, இந்த திருவுருவச் சிலையின் சிறப்பம்சம் என்னவென்றால், இந்த திருவுருவச் சிலை மிகவும் அபூர்வமான ஒன்று, இதில் அவர் நாற்காலியில் அமர்ந்திருக்கும் தோற்றத்தில் காணப்படுகிறார். சுயராஜ்ஜியம் எனது பிறப்புரிமை என்று அதனடியில் பொறிக்கப்பட்டிருக்கிறது…. ஆங்கிலேயர்கள் நம்மை ஆண்ட காலகட்டம் பற்றித் தான் நான் உங்களிடம் பகிர்ந்து கொண்டிருக்கிறேன். லோகமான்ய திலகரின் முயற்சிகள் காரணமாகவே, சமூகரீதியிலான கணேச உற்சவத்தைக் கொண்டாடும் பாரம்பரியம் உண்டானது. மக்களனைவரும் பங்கேற்கும் இந்த கணேச உற்சவம், பாரம்பரிய முறைப்படி, சிரத்தையுடனும், உற்சாகத்துடனும் கொண்டாடப்படும் அதே வேளையில், சமூக விழிப்புணர்வு, ஒருங்கிணைந்த செயல்பாடு, சமத்துவம், சகோதரத்துவம் ஆகிய உணர்வுகளை முன்னெடுத்துச் செல்ல இது வல்லமைமிக்க ஒரு கருவியாக மாறியிருக்கிறது. ஆங்கிலேயர்களுக்கு எதிரான போராட்டத்தில் ஒன்றுபட்டு ஈடுபட, இந்தக் கொண்டாட்டங்கள் சாதி, சம்பிரதாயத் தடைகளைத் தகர்த்தன, ஒற்றுமைக்கு வழிகோலின. காலத்திற்கேற்ப இந்தக் கொண்டாட்டங்களின் புகழ் அதிகரித்துக் கொண்டே வந்தது. நமது பழமையான பாரம்பரியமும் சரித்திரத்தின் நமது வீரம் நிறைந்த நாயகர்கள் குறித்து இன்றும் நமது இளைய சமுதாயத்தில் பெரும் ஈர்ப்பு இருப்பதை இதிலிருந்து புரிந்து கொள்ள முடிகிறது. இன்று பல நகரங்களின் கிட்டத்தட்ட அனைத்துத் தெருக்களிலும் விநாயகரை ஆராதிக்கும் பந்தல்களை நம்மால் காண முடிகிறது. அந்தந்தப் பகுதியில் வசிக்கும் குடும்பங்கள் அனைத்தும் இணைந்து இதற்கான ஏற்பாடுகளைச் செய்கிறார்கள். இந்தப் பணிகளை குழுவாக இணைந்து செய்கிறார்கள். இது நமது இளைஞர்களுக்கு பொன்னான சந்தர்ப்பம்; இங்கே தலைமைப் பண்பு, நிர்வாகத்திறன் போன்ற குணங்களைக் கற்க முடிகிறது, அவற்றை நமக்குள்ளே மேலும் மலரச் செய்ய முடிகிறது.

எனக்குப் பிரியமான நாட்டுமக்களே, நான் கடந்த முறையும் கேட்டுக் கொண்டிருந்தேன், இப்போது லோகமான்ய திலகரை நினைவிலேற்றிக் கொள்ளும் வேளையிலும் வேண்டிக் கொள்கிறேன்…… இந்தமுறையும் நாம் விநாயகர் உற்சவத்தைக் கொண்டாடுவோம், பிரமாதமாகக் கொண்டாடுவோம், மிகுந்த ஈடுபாட்டோடு கொண்டாடுவோம் ஆனால், சூழலுக்கு நேசமான வகையில் கணேச உற்சவத்தைக் கொண்டாட வேண்டிக் கொள்கிறேன். விநாயகரின் திருவுருவத்தை அலங்கரிப்பது தொடங்கி அனைத்துப் பொருட்களும் சூழலுக்கு நேசமான வகையில் இருக்க வேண்டும் என்று விரும்புகிறேன். ஒவ்வொரு நகரிலும் சூழலுக்கு நேசமான கணபதி உற்சவத்தை முன்னிட்டு பிரத்யேகமான போட்டிகள் நடக்கட்டும், இவற்றில் பரிசுகள் கொடுக்கப்படட்டும், மைகவ் தளத்திலும் (MyGov), நரேந்திர மோடி செயலியிலும் (NarendraModiApp)இலும் சூழலுக்கு நேசமான விநாயகர்

கொண்டாட்டங்கள் பற்றிய பரவலான பிரச்சாரம் செய்யப்பட வேண்டும் என்றும் நான் விரும்புகிறேன். நான் கண்டிப்பாக உங்களின் கருத்துகளை மக்களிடம் எடுத்துச் செல்வேன். லோகமான்ய திலகர் நாட்டுமக்களின் தன்னம்பிக்கையை விழிப்படையச் செய்தார், அவரளித்த மந்திரம் – சுயராஜ்ஜியம் எனது பிறப்புரிமை, இதை நான் அடைந்தே தீருவேன் என்பது தான். ஒவ்வொரு இந்தியனையும் நல்லாட்சியும், வளர்ச்சியின் நற்பயன்களும் சென்று சேர வேண்டும். இதுதான் புதிய பாரதத்தை நிர்மாணிக்கும். திலகர் பிறந்து 50 ஆண்டுகள் கழித்து அதே நாளன்று அதாவது ஜூலை மாதம் 23ஆம் தேதியன்று பாரத அன்னையின் மற்றுமொரு சத்புத்திரன் பிறந்தார். இவர் நாட்டுமக்கள் சுதந்திரக் காற்றை சுவாசிக்க வேண்டும்

என்பதற்காகவே தனது வாழ்க்கையை அர்ப்பணித்தார். நான் சந்திரசேகர ஆசாத் அவர்களைப் பற்றித் தான் கூறிக் கொண்டிருக்கிறேன். பாரதத்தின் எந்த இளைஞன் தான் உத்வேகமளிக்கும் இந்த வாக்கியங்களால் ஈர்க்கப்படாதவனாக இருப்பான் –

‘सरफ़रोशी की तमन्ना अब हमारे दिल में है,

देखना है ज़ोर कितना बाज़ु-ए-कातिल में है’

புரட்சி தாகம் எங்களது இதயங்களில் தகிக்கிறது,
எதிரிகளின் ஆற்றலை ஒருகை பார்த்து விடுவோம்.

இந்தக் கவிதை வரிகள் தாம் அஷ்ஃபக்குல்லா கான், பகத் சிங், சந்திரசேகர ஆஸாத் போன்ற பல இளைஞர்களுக்கு கருத்தூக்கமாக அமைந்தன. சந்திரசேகர ஆசாதின் தீரமும், சுதந்திர வேட்கையும், அவரது மனவுறுதியும் பல இளைஞர்களுக்கு உத்வேகம் அளித்தன. ஆசாத் அவர்கள் தனது உயிரைப் பணயம் வைத்தார், ஆனால் அந்நிய ஆட்சியிடம் தலைவணங்கவில்லை. மத்திய பிரதேசத்தில் சந்திரசேகர ஆசாதின் கிராமமான அலீராஜ்புருக்கு செல்லும் பெரும்பேறு எனக்குக் கிட்டியது. அலகாபாதில் சந்திரசேகர ஆசாத் பூங்காவில் மலரஞ்சலிகளை அர்ப்பணம் செய்யும் பெரும் பாக்கியமும் எனக்குக் கிடைத்தது. சந்திரசேகர ஆஸாத் எத்தகைய மாமனிதர் என்றால், அந்நியரின் தோட்டாக்களுக்கு இரையாக அவர் விரும்பவில்லை – வாழ்ந்தால் சுதந்திரத்துக்காகப் போராடுவேன், இறந்தால் சுதந்திரமாகவே இறப்பேன் என்று கருதினார், இதுவே அவரது சிறப்புத்தன்மை. ஒருமுறை மீண்டும் பாரத அன்னையின் இந்த இரண்டு மகத்தான சத்புத்திரர்களுக்கு – லோக்மான்ய திலகர், சந்திரசேகர ஆசாத் இருவருக்கும் சிரத்தையுடனான என் நினைவஞ்சலிகளைக் காணிக்கையாக்குகிறேன்.

சில நாட்கள் முன்பாகத்தான் ஃபின்லாந்தில் நடைபெற்ற உலக தடகள சாம்பியன்ஷிப் போட்டிகளில் 400 மீட்டர் ஓட்டப்பந்தயத்தில், பாரதத்தின் வீராங்கனையும், விவசாயியின் மகளுமான ஹிமா தாஸ், தங்கப் பதக்கம் வென்று சாதனை படைத்திருக்கிறார். தேசத்தின் மேலும் ஒரு பெண்மணியான ஏக்தா பயான், எனது கடிதத்திற்கு இந்தோனேசியாவிலிருந்து மின்னஞ்சல் வாயிலாக எழுதியிருக்கிறார், இப்போது அவர் அங்கே ஆசிய விளையாட்டுப் போட்டிகளுக்குத் தயாராகி வருகிறார். “எந்த ஒரு தடகள வீரரின் வாழ்க்கையிலும் மிகவும் மகத்துவம் வாய்ந்த கணம் என்றால், அது உலக மேடையில் மூவண்ணக் கொடியைக் கைகளில் பிடிப்பது தான், இதை நான் செய்து காட்டியிருக்கிறேன் என்பது எனக்கு மிகுந்த பெருமிதத்தை அளிக்கிறது” என்று ஏக்தா தனது மின்ஞசலில் தெரிவித்திருந்தார். ஏக்தா, உங்களை நினைத்து நாங்கள் அனைவரும் பெருமிதம் கொள்கிறோம். நீங்கள் தேசத்திற்குப் பெருமை சேர்த்திருக்கிறீர்கள். துனிசியாவில் (Tunisia) மாற்றுத் திறனாளிகளுக்கான உலக தடகளப்போட்டியான கிராண்ட் பிரீ (Grand Prix) 2018இல் ஏக்தான் தங்கம், வெண்கலம் ஆகிய பதக்கங்களை வென்றிருக்கிறார். அவர் மாற்றுத்திறன் என்ற சவாலையே தனது வெற்றிக்கான சாதனமாக மாற்றிக் கொண்டார் என்பது தான் அவரது சாதனை. 2003இல் நடந்த சாலை விபத்து காரணமாக, ஏக்தா பயான் அவர்களின் உடலின் கீழ்ப்பகுதி அங்கங்கள் செயலற்றுப் போயின என்றாலும், இவர் நெஞ்சுரத்தை இழக்கவில்லை, தன்னை மேலும் பலப்படுத்திக் கொண்டு, எண்ணிய இலக்கை எட்டிப் பிடித்தார். மேலும் ஒரு மாற்றுத் திறனாளியான யோகேஷ் கடுனியா அவர்கள் பெர்லின் நகரில் நடந்த மாற்றுத் திறனாளிகளுக்கான தடகளப் போட்டிகள் – கிராண்ட் பிரீயில், வட்டெறிதலில் தங்கப் பதக்கம் வென்று உலக சாதனை படைத்திருக்கிறார். அவருடன் இணைந்து சுந்தர் சிங் குர்ஜர் அவர்களும் ஈட்டி எறிதல் போட்டியில் தங்கப் பதக்கம் வென்றிருக்கிறார். நான் ஏக்தா பயான் அவர்கள், யோகேஷ் கடுனியா அவர்கள், சுந்தர் சிங் அவர்கள் ஆகியோர் அனைவரின் தன்னம்பிக்கை மற்றும் தணியாத தாகத்திற்கு சிரம் தாழ்த்துகிறேன், வாழ்த்துகளைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். நீங்கள் மேலும் முன்னேற வேண்டும், மேலும் விளையாட வேண்டும், முகிழ்த்து மலர வேண்டும்.

என் நெஞ்சம்நிறை நாட்டுமக்களே, ஆகஸ்ட் மாதம் வரலாற்றின் பல சம்பவங்கள், கொண்டாட்டங்கள் நிறைந்த ஒன்றாக இருக்கிறது; ஆனால் பருவநிலை காரணமாக சில வேளைகளில் நோய்களும் வீடுகளில் கால் பதித்து விடுகின்றன. உங்கள் அனைவரின் சிறப்பான உடல்நலத்திற்காகவும், நாட்டுப்பற்று என்ற உத்வேகத்தை எழுப்பும் இந்த ஆகஸ்ட் மாதத்திற்கும், பல நூற்றாண்டுகளாக வழிவழியாக வரும் பல கொண்டாட்டங்களுக்கும், எனது பலப்பல நல்வாழ்த்துகள். மீண்டும் ஒரு முறை மனதின் குரலில் நாம் கண்டிப்பாக சந்திப்போம். மிக்க நன்றி.

வணக்கம். எனதருமை நாட்டுமக்களே! இன்று மீண்டும் ஒருமுறை மனதின் குரல் நிகழ்ச்சியில் உங்கள் அனைவரையும் சந்திக்கும் பேறு எனக்குக் கிட்டியிருக்கிறது.  சில நாட்கள் முன்பு பெங்களூரூவில் வரலாற்று சிறப்புமிக்க கிரிக்கெட் ஆட்டம் நடந்தது.  இந்தியாவுக்கும் ஆஃப்கனிஸ்தானுக்கும் இடையிலான டெஸ்ட் போட்டி பற்றி நான் குறிப்பிடுகிறேன் என்று நீங்கள் அனைவரும் புரிந்து கொண்டிருப்பீர்கள்.  இது ஆஃப்கனிஸ்தான் பங்கேற்கும் முதல் சர்வதேச டெஸ்ட் பந்தயம், ஆஃப்கனிஸ்தானின் வரலாற்று சிறப்புமிக்க டெஸ்ட் பந்தயம் இந்தியாவுடன் நிகழ்ந்திருக்கிறது என்பது ஒவ்வொரு இந்தியனுக்கும் பெருமை அளிக்கும் விஷயம்.  இந்த ஆட்டத்தில் இரு அணிகளுமே மிகச் சிறப்பாக ஆடினார்கள்.  ஆஃப்கனிஸ்தானின் பந்து வீச்சாளர் ரஷீத் கான் ஏற்கனவே இந்த ஆண்டு ஐ.பி.எல். போட்டிகளில் சிறப்பாக ஆடியிருந்தார், ஆஃப்கனிஸ்தானத்தின் குடியரசுத் தலைவர் அஷ்ரஃப் கனி அவர்களும் கூட என்னை டேக் (tag) செய்து ட்விட்டரில், “ஆஃப்கனிஸ்தான் மக்கள் தங்கள் ஹீரோ ரஷீத் கான் குறித்து மிகுந்த பெருமிதம் கொள்கிறார்கள்” என்று குறிப்பிட்டிருந்தார். நமது விளையாட்டு வீரர்கள் தங்கள் திறமைகளை வெளிக்காட்ட ஒரு தளம் அமைத்துக் கொடுத்தமைக்கு நான் நமது இந்திய நண்பர்களுக்கு என் நன்றிகளைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.  ஆஃப்கனிஸ்தானின் சிறப்பான அம்சங்களின் பிரதிநிதியாக ரஷீத் விளங்குகிறார்.  அவர் கிரிக்கெட் உலகின் சொத்து என்பதோடு கூடவே, – “நாங்கள் அவரை வேறு யாருக்கும் விட்டுக் கொடுக்கப் போவதில்லை” என்று நகைச்சுவையோடு அவர் எழுதியிருந்தார்.  இந்த ஆட்டம் அனைவருக்குமே மறக்கமுடியாத ஒன்றாக இருக்கும்.  முதல் ஆட்டம் என்பதாலேயே, இது நினைவில் கொள்ளத்தக்கதாக இருக்கிறது என்பது ஒருபுறம் இருந்தாலும், வேறு ஒரு காரணத்துக்காகவும் இதை நான் சிறப்பான ஒன்றாக கருதுகிறேன். இந்திய அணி, உலகம் முழுவதுக்கும் எடுத்துக்காட்டான ஒன்றைச் செய்து காட்டியது.  வெற்றி பெற்ற அணியினர் என்ன செய்யலாம் என்பதைச் செய்து காட்டினார்கள்.  வெற்றிக் கேடயத்தைப் பெறும் வேளையில் நமது அணியினர், முதன்முறையாக டெஸ்ட் போட்டியில் பங்கெடுக்கும் ஆஃப்கனிஸ்தானின் அணியினரை அழைத்து, இரு அணிகளும் சேர்ந்து புகைப்படம் எடுத்துக் கொண்டார்கள்.  விளையாட்டு வீரர்களின் தன்மையைப் பற்றி நாம் இந்த நிகழ்விலிருந்து புரிந்து கொள்ள முடியும்.  விளையாட்டு என்பது உலகை இணைக்கவும், நமது இளைஞர்களிடம் இருக்கும் திறன்கள், திறமைகள் ஆகியவற்றை வெளிக் கொண்டுவரும் அருமையான வழி என்பதையே இது காட்டுகிறது.  பாரத-ஆஃப்கானிஸ்தான் இரு அணிகளுக்கும் என் நல்வாழ்த்துகள்.  இனிவருங்காலத்தில் இதைப் போலவே ஒருவரோடு ஒருவர் விளையாட்டு உணர்வு உடனேயே நாம் விளையாடுவோம், வளர்ச்சி அடைவோம் என்பதில் எனக்கு நம்பிக்கை இருக்கிறது.

     எனதருமை நாட்டுமக்களே! கடந்த ஜூன் மாதம் 21ஆம் தேதியன்று நாம் நான்காவது சர்வதேச யோகக்கலை தினத்தைக் கொண்டாடிய வேளையில், ஒட்டுமொத்த உலகமும் இதில் இணைந்தது.  உலகெங்கிலும் மக்கள் முழு உற்சாகத்துடனும், ஆர்வத்துடனும் யோகம் பயின்றார்கள்.  பிரேசில் நாடாகட்டும், ஐரோப்பிய நாடாளுமன்றமாகட்டும், நியூயார்க்கில் இருக்கும் ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் தலைமையிடமாகட்டும், ஜப்பானின் கடற்படையின் போர்க்கப்பலாகட்டும், அனைத்து இடங்களிலும் யோகக்கலை பயின்றதை நம்மால் காண முடிந்தது.  சவுதி அரேபியாவில் முதன்முறையாக யோகக்கலையின் வரலாற்று சிறப்புமிக்க நிகழ்ச்சி நடைபெற்றது, இதில் மிகப்பெரிய அளவில் ஆசனங்களைப் பெண்கள் செய்து காட்டினார்கள் என்று எனக்குத் தெரிவிக்கப்பட்டது.  லடாக்கின் மிக உயரமான சிகரங்களில் பாரதம் மற்றும் சீனாவின் இராணுவ வீரர்கள் ஒன்றாக இணைந்து யோகம் பயின்றார்கள்.  யோகம் அனைத்து எல்லைகளையும் தாண்டி, இணைக்கும் செயலைப் புரிகிறது. பல நாடுகளைச் சேர்ந்த ஆயிரக்கணக்கான உற்சாகமிக்க மக்கள் சாதி, சமயம், பிராந்தியம், நிறம், பாலினம் என அனைத்து வகையான வேற்றுமைகளைக் களைந்து, இந்த வேளையில் மிகுந்த உற்சாகத்தோடு பங்கெடுத்து இதை ஒரு கொண்டாட்டமாகவே ஆக்கியிருந்தார்கள்.  உலகெங்கிலும் இருக்கும் மக்கள் இத்தனை உற்சாகத்தோடு ‘யோகக்கலை தின’ நிகழ்ச்சிகளில் பங்கெடுக்கும் போது, பாரதம் இந்த உற்சாக வெளிப்பாட்டில் பலமடங்கு முன்னணி வகித்தது.

     நமது தேசத்தின் இராணுவ வீரர்கள், தரை, வானம், கடல் என மூன்று இடங்களிலும் யோகக்கலையைப் பயில்வதைப் பார்க்கும் நமது தேசத்தின் 125 கோடி நாட்டுமக்களுக்கும் பெருமிதம் பொங்குகிறது.  சில வீரர்கள் நீர்மூழ்கிக் கப்பலிலும் யோகம் பயின்றார்கள்; இதைப் போலவே சில வீரர்கள் சியாச்சினின் பனிநிறைந்த மலை உச்சிகளில் யோகம் பயின்றார்கள்.  விமானப்படையின் நமது வீரர்கள், நடுவானத்தில், பூமியிலிருந்து 15,000 அடி உயரத்தில் யோகாஸனம் செய்து காட்டி, அனைவரையும் திகைப்பில் ஆழ்த்தினார்கள்.  இதில் குறிப்பிடப்பட வேண்டிய விஷயம் என்னவென்றால், அவர்கள் விமானத்தில் அமர்ந்தபடி இதைச் செய்யவில்லை, வானில் மிதந்தபடி இதைச் செய்தார்கள் என்பது தான்.  பள்ளிகள், கல்லூரிகள், அலுவலகங்கள், பூங்காக்கள், உயரமான கட்டிடங்கள், விளையாட்டு மைதானங்கள் என அனைத்து இடங்களிலும் யோகாஸனப் பயிற்சி நடைபெற்றது.  அகமதாபாதின் ஒரு காட்சி மனதைத் தொட்டது. அங்கே சுமார் 750 மாற்றுத் திறனாளி சகோதர சகோதரிகள் ஓரிடத்தில் குழுமினார்கள், ஒன்றாக இணைந்து யோகப் பயிற்சி மேற்கொண்டு உலகப்புகழ் பெற்றார்கள். சாதி, சமயம், புவியியல் வரையறை என எந்த ஒரு கட்டுப்பாடுகளும் இல்லாமல் உலக மக்கள் அனைவரையும் இணைக்கும் பணியை யோகம் செய்திருக்கிறது.  வசுதைவ குடும்பகம், உலகனைத்தும் ஓரினம் என்ற உணர்வோடு நாம் பல நூற்றாண்டுகளாகவே வாழ்ந்து வந்திருக்கிறோம்.  நமது ரிஷி-முனிகள், புனிதர்கள் ஆகியோர் எதை முன்னிறுத்தி வந்திருக்கிறார்களோ, அதை யோகக்கலை செய்து காட்டியிருக்கிறது.  இன்று நலவுணர்வு என்பது புரட்சிகரமான பணியைப் புரிந்து கொண்டிருக்கிறது என்பதை நான் ஒப்புக் கொள்கிறேன்.  யோகமானது முடுக்கி விட்டிருக்கும் இந்த நலவுணர்வு இயக்கம், மேலும் முன்னேறும் என்று நான் நம்புகிறேன்.  மேலும் மேலும் மக்கள் இதைத் தங்கள் வாழ்க்கையின் ஒரு அங்கமாக ஆக்கிக் கொள்வார்கள்.

     என் பிரியம்நிறை நாட்டுமக்களே! மைகவ் மற்றும் நரேந்திர மோடி செயலியில் பலர், இந்த முறை மனதின் குரலில் ஜூலை மாதம் முதல் தேதி கடைப்பிடிக்கப்படும் மருத்துவர்கள் தினம் பற்றி நான் பேச வேண்டும் என்று கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்கள், சரியான விஷயம் தான்.  சங்கடங்கள் ஏற்படும் வேளையில் தான் மருத்துவர்களைப் பற்றிய நினைவு நமக்கு வருகிறது; ஆனால் மருத்துவர்களின் சேவைகள், அர்ப்பணிப்பு உணர்வு, சாதனைகள் ஆகியவற்றை நாம் கொண்டாடும் இந்த நாளில், நான் அவர்களுக்கு என் நன்றிகளை உரித்தாக்குகிறேன்.  நாம் பெற்ற தாயை தெய்வமாகப் பூஜிப்பவர்கள், ஏனென்றால் தாய் தானே நமக்கெல்லாம் உயிரளித்தவர்!!  அதே வேளையில் மருத்துவர்கள் தான் பலமுறை நமக்கெல்லாம் மறுபிறப்பு அளிப்பவர்கள்.  நோய்க்கான தீர்வைக் கண்டறிதலோடு மருத்துவர்களின் பணி நின்று போய் விடுவதில்லை.  பல நேரங்களில் மருத்துவர்கள் குடும்பத்தின் நண்பரைப் போலத் திகழ்கிறார்கள்,  நமது வாழ்க்கைமுறையை வழிநடத்துகிறார்கள் அவர்கள் நோய்க்கு சிகிச்சை அளிப்பதுடன், நம்மை குணமடையவும் செய்கிறார்கள்.  இன்று மருத்துவர்களிடம் மருத்துவத் திறன் என்னவோ இருக்கிறது என்றாலும், நமது பொதுவான வாழ்க்கை முறை போக்குகள் பற்றியும், அவை நமது உடல் நலத்தின் மீது ஏற்படுத்தும் தாக்கம் பற்றியும் ஆழமான அனுபவம் மிக்கவர்களாகத் திகழ்கிறார்கள்.  நம் நாட்டு மருத்துவர்கள் தங்கள் திறமைகள் காரணமாக உலகம் முழுவதிலும் தங்களின் முத்திரையைப் பதித்திருக்கிறார்கள். மருத்துவத் தொழிலில் திறமைசாலிகளாகவும் கடின உழைப்பாளிகளாகவும் இருக்கும் அதே வேளையில், நமது மருத்துவர்கள் சிக்கலான மருத்துவ பிரச்சனைகளைத் தீர்ப்பதிலும் பெயர் பெற்றவர்கள்.  மனதின் குரல் வாயிலாக நாட்டு மக்கள் தரப்பிலிருந்து நமது அனைத்து மருத்துவ நண்பர்களுக்கும், ஜூலை முதல் தேதி வரவிருக்கும் மருத்துவர்கள் தினத்திற்கான ஏராளமான நல்வாழ்த்துகளைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

என் நெஞ்சம்நிறை நாட்டுமக்களே! பாரத பூமியில் பிறப்பெடுத்த நாமனைவருமே பெரும்பேறு பெற்றவர்கள்.  வரலாற்று சிறப்புமிக்க நிகழ்வு நடக்காத ஒரு நாளோ, மாதமோ இல்லை எனும் அளவுக்கு பாரதம் செறிவான வரலாறுமிக்க ஒரு தேசம்.  பாரதத்தின் ஒவ்வொரு இடத்திற்கும் ஒரு பாரம்பரியம் இருக்கிறது.  அந்த இடங்களோடு தொடர்புடைய யாராவது ஒரு புனிதரோ, மாமனிதரோ, பிரபலமானவரோ இருப்பார்கள், அவர்கள் அனைவருமே தங்களுடைய பங்களிப்பை நல்கியிருப்பார்கள்,  அவர்களுக்கென ஒரு வரலாறும் இருக்கும்.

”பிரதமர் அவர்களே! வணக்கம்!! நான் டாக்டர். சுரேந்த்ர மிஷ்ரா பேசுகிறேன். நீங்கள் ஜூன் மாதம் 28ஆம் தேதியன்று மக்ஹர் வருகிறீர்கள் என்று அறிகிறேன். நான் மக்ஹருக்கு அருகே உள்ள ஒரு சிறிய கிராமமான டட்வாவில் வசிக்கிறேன், இது கோரக்பூரில் இருக்கிறது. மக்ஹர் கபீர்தாசரின் சமாதி அமைந்திருக்கும் இடம், கபீர்தாசரை மக்கள் சமூக நல்லிணக்கத்திற்காக நினைவில் கொள்கிறார்கள், கபீர்தாசரின் கருத்துகள் தொடர்பான கலந்துரையாடல்கள் ஒவ்வொரு மட்டத்திலும் நடக்கிறது.  உங்களின் செயல்திட்டம் வாயிலாக சமூகத்தின் அனைத்து நிலைகளிலும் கணிசமான தாக்கம் ஏற்படும்.  தயவுசெய்து பாரத அரசின் செயல்திட்டங்களின் வாயிலாக கபீர்தாசர் பற்றி மக்களுக்குத் தெரிவிக்க வேண்டுகிறேன்”.

தங்களின் தொலைபேசி அழைப்பிற்கு மிக்க நன்றி.  28ஆம் தேதியன்று நான் மக்ஹர் வருகிறேன் என்பது உண்மை தான்.  குஜராத்தின் கபீர்வட் என்ற விருக்ஷம் பற்றி நீங்கள் நன்கறிந்திருப்பீர்கள் என்று நினைக்கிறேன்; நான் குஜராத்தில் பணியாற்றிய வேளையில், குஜராத்தின் கபீர்வடில், புனிதர் கபீர்தாசரது பாரம்பரியத்தைச் சேர்ந்தவர்களுக்கான ஒரு பெரிய தேசிய அளவிலான மாநாட்டுக்கு ஏற்பாடு செய்திருந்தேன். கபீர்தாசர் மக்ஹருக்கு ஏன் சென்றார் என்பதை நீங்கள் அறிவீர்கள்.  மக்ஹரில் காலமானவர்கள் சொர்க்கம் போக மாட்டார்கள், மாறாக காசியில் காலமானால் அவர்கள் சொர்க்கம் புகுவார்கள் என்று அந்த காலகட்டத்தில் ஒரு நம்பிக்கை நிலவியது. மக்ஹர் புனிதமற்றதாக கருதப்பட்டது; ஆனால் புனிதர் கபீர்தாசர் இதன்மீது நம்பிக்கை கொள்ளவில்லை.  தனது காலத்தில் நிலவிய மூடநம்பிக்கைகளையும், தவறான கருத்துக்களையும் தகர்க்கும் வேலையை அவர் புரிந்தார், ஆகையால் தான் அவர் மக்ஹர் சென்றார், அங்கேயே சமாதி அடைந்தார்.  புனிதர் கபீர்தாசர் தனது சாகீக்கள், தோஹாக்கள் என்ற கவிதை வடிவங்கள் வாயிலாக சமூக ஒற்றுமை, அமைதி, சகோதரத்துவம் ஆகியவை மீது அழுத்தமளித்தார்.  இதுவே அவரது குறிக்கோளாக இருந்தது.  அவரது படைப்புக்களில் இந்தக் குறிக்கோளே நமக்குக் காணக் கிடைக்கிறது, இன்றைய உலகிலும் இது அதே அளவுக்குக் கருத்தூக்கம் அளிப்பதாக இருக்கிறது.  இதோ, அவரது தோஹா ஒன்றைக் கேளுங்கள் -

கபீர் சோயீ பீர் ஹை, ஜோ ஜானே பர் பீர்,

ஜோ பர பீர் ந ஜானஹீ, சோ கா பீர மேன் பீர்.

அதாவது, மற்றவர்களின் துன்பங்களைப் புரிந்து கொள்பவரே, மெய்யான புனிதர்; யார் மற்றவர்களின் துயரங்களைப் புரிந்து கொள்வதில்லையோ, அவர்கள் கொடூரமானவர்கள். கபீர்தாஸர் சமூக நல்லிணக்கம் மீது சிறப்பான அழுத்தம் அளித்தார். அவர் தான் வாழ்ந்த காலத்திற்கு அப்பால் சிந்தித்தார்.  அந்தக் காலகட்டத்தில் கொந்தளிப்பும், போராட்டமும் நிறைந்திருந்தன, அப்போது அவர் அமைதியையும், நல்லிணக்கத்தையும் செய்தியாக அளித்தார், மக்களின் மனங்களை ஒன்றிணைத்து, வேறுபாடுகளைக் களையும் பணியை ஆற்றினார்.

இன்னொரு தோஹாவில் அவர் என்ன குறிப்பிடுகிறார்…..

ஜஹான் தயா தஹம் தர்ம ஹை, ஜஹான் லோப் தஹம் பாப்.

ஜஹான் க்ரோத் தஹம் கால் ஹை, ஜஹான் க்ஷமா தஹம் ஆப்.

அதாவது எங்கே கருணை இருக்கிறதோ, அங்கே அறம் இருக்கிறது.  எங்கே பேராசையும் கருமித்தனமும் இருக்கிறதோ, அங்கே பாவம் இருக்கிறது. எங்கே வன்மம் இருக்கிறதோ அங்கே காலன் அல்லது மரணம் இருக்கிறது. எங்கே சகிப்புத்தன்மை-மன்னித்தல் இருக்கிறதோ, அங்கே இறைவனே வாசம் செய்கிறான்.  அவர் மேலும்,

ஜாதி ந பூச்சோ சாதூ கீ, பூச் லீஜியே ஞான்.

துறவிகளிடத்தில் அவர்களின் சாதி என்ன என்று கேட்காதீர்கள், அவர்களிடத்தில் ஞானம் வேண்டிப் பெறுங்கள்.  மக்களிடத்தில் அவர் விடுத்த வேண்டுகோள் – சாதி சமயம் ஆகியவற்றைத் தாண்டி, மக்களை அவர்களின் ஞானத்தைக் கொண்டு ஏற்றுக் கொண்டு, மதிப்பளிக்க வேண்டும் என்பது தான்.  அவரது கருத்துக்கள் பல நூற்றாண்டுகள் கடந்தும், இன்றும்கூட தாக்கத்தை ஏற்படுத்தி வருகின்றன.  இன்று நாம் அவரது கருத்துக்களைப் பார்க்கும் போது, அவர் இன்றைய அறிவுசார் உலகம் பற்றிக் கூறுவதாகப் படுகிறது.

இப்போது கபீர்தாசர் பற்றி நாம் பேசிக் கொண்டிருக்கும் போது, அவரது இன்னொரு தோஹா என் மனதில் நிழலாடுகிறது. இதில் அவர் கூறுகிறார் -

குரு கோவிந்த் தோஊ கடே, காகே லாகூன் பாயம்.

பலிஹாரீ குரு ஆபனே, கோவிந்த் தியோ பதாய.

இது குருவின் மஹிமை பற்றி உரக்கப் பேசுகிறது, இது உலகிற்கே குருவாக விளங்கிய, கோடானுகோடி மக்களுக்கு நல்வழி காட்டிய குரு நானக் தேவ் அவர்களைப் பற்றியது, அவர் பல நூற்றாண்டுகளாக உத்வேகம் அளித்து வருகிறார்.  குருநானக் தேவ் அவர்கள் சமூகத்தில் நிலவிய சாதிரீதியிலான வேற்றுமைகளை வேறருக்க, ஒட்டுமொத்த மனித சமுதாயத்தையும் ஒன்றெனக் கருதி அரவணைக்க வேண்டும் என்று புகட்டினார்.  குருநானக் தேவ் அவர்கள்– ஏழைகளுக்கும், தேவை இருப்பவர்களுக்கும் செய்யப்படும் சேவையே இறைவனுக்கு ஆற்றப்படும் தொண்டாகும் என்று கூறுவார்.  அவர் எங்கே சென்றாலும், சமூக நன்மைக்காகப் புரிந்த தொண்டுகள் ஏராளம்.  சமூக வேற்றுமைகளைக் களைய சமையல்முறையை உருவாக்கினார்; இங்கே அனைத்து சாதியினரும், அனைத்துப் பிரிவினரும், அனைத்து சமயங்கள்-வழிமுறைகளைச் சேர்ந்தவர்களும் வந்து உணவு உண்ண முடியும்.  குருநானக் தேவ் அவர்கள் தான் லங்கர் என்ற சமையல் முறையை அறிமுகப்படுத்தியவர்.  2019ஆம் ஆண்டு குருநானக் தேவ் அவர்களின் 550ஆவது பிறந்த ஆண்டு கொண்டாடப்படவிருக்கிறது.  நாமனைவரும் உற்சாகத்துடனும், ஆர்வத்துடனும் இதில் பங்கெடுக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன்.  குருநானக் தேவ் அவர்களின் 550ஆவது பிறந்த ஆண்டினை சமூகம் முழுவதிலும், உலகெங்கிலும் நாம் எப்படிக் கொண்டாடலாம், இது குறித்த புதியபுதிய எண்ணங்கள் என்ன, புதிய ஆலோசனைகள் என்ன, புதிய கற்பனைகள் என்ன என்பது குறித்து நீங்கள் சிந்தியுங்கள், தயாரிப்புகளில் ஈடுபடுங்கள், மிகுந்த பெருமிதத்தோடு நாம் அனைவரும் குருநானக் தேவ் அவர்கள் பிறந்த இந்த ஆண்டை உத்வேகம் அளிக்கும் காலமாகக் கொண்டாடுவோம், என்று நான் உங்கள் அனைவரிடத்திலும் வேண்டுகோள் விடுக்கிறேன்.

     என் நெஞ்சம்நிறை நாட்டுமக்களே! பாரத சுதந்திரப் போர் மிகவும் நீண்டது, பரந்துபட்டது, மிகவும் ஆழமானது, பல தியாகங்கள் நிறைந்தது.  பஞ்சாப் மாநிலத்தோடு இணைந்த மேலும் ஒரு வரலாறு இருக்கிறது.  2019ஆம் ஆண்டு ஜலியான்வாலாபாக் படுகொலை அரங்கேறி 100 ஆண்டுகள் ஆகவிருக்கின்றது, இது மனித சமுதாயத்தை வெட்கத்திலாழ்த்தும் கோர சம்பவமாகும்.  1919ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் மாதம் 13ஆம் நாள்… அந்த கருமைபடிந்த நாளை யாரால் மறக்க முடியும்??  அதிகார துஷ்பிரயோகம் வாயிலாக, கொடுமையான வகையிலே, அனைத்து கட்டுப்பாடுகளையும் மீறி, அப்பாவிகள், நிராயுதபாணிகள், ஏதுமறியா பொதுமக்கள் ஆகியோர் குண்டுகளுக்கு இரையான நாள் அது.  இந்தச் சம்பவம் நடந்து 100 ஆண்டுகள் நிறைவடைய இருக்கிறது.  இதை நாம் எவ்வாறு நினைவில் கொள்வது என்பது குறித்தும் நீங்கள் சிந்திக்கலாம்; ஆனால் இந்த துயரம் நமக்களித்த, காலத்தால் அழிக்கமுடியாத செய்தியை நாம் என்றும் நினைவில் கொள்ள வேண்டும்.  வன்முறையும் கொடூரமும் எந்த ஒரு பிரச்சினைக்கும் தீர்வாகிவிட முடியாது.  வெற்றி என்றுமே அமைதிக்கும் அகிம்சைக்கும் கிடைக்கும், தியாகத்துக்கும் அர்ப்பணிப்புக்குமே உரித்தாகும்.

என் மனதில் நிறைந்த நாட்டுமக்களே, தில்லியின் ரோஹிணி பகுதியைச் சேர்ந்த ரமண் குமார் அவர்கள், நரேந்திர மோடி செயலியில், வரவிருக்கும் ஜூலை மாதம் 6ஆம் தேதியன்று டாக்டர். ஷ்யாமா பிரசாத் முகர்ஜியின் பிறந்த நாள் என்று கூறியிருப்பதோடு, இந்த நிகழ்ச்சியின் போது, டாக்டர். ஷ்யாமா பிரசாத் முகர்ஜி அவர்களைப் பற்றி நாட்டுமக்களுக்குத் தெரிவிக்க வேண்டும் என்று கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்.

ரமண் அவர்களே, முதலில் நான் எனது நன்றிகளை உங்களுக்குத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.  பாரத சரிதத்தில் உங்களுக்கு இருக்கும் ஆர்வத்தைப் பார்த்து எனக்கு உவப்பாக இருக்கிறது.  நேற்றுத்தான் டாக்டர். ஷ்யாமா பிரசாத் முகர்ஜி அவர்கள் காலமான தினம், அதாவது ஜூன் மாதம் 23ஆம் தேதி.  டாக்டர். ஷ்யாமா பிரசாத் முகர்ஜி அவர்கள் பல துறைகளோடு இணைந்தவர் என்றாலும், அவருக்கு மிக நெருங்கிய துறைகள் என்றால் அது கல்வி, நிர்வாகம் மற்றும் நாடாளுமன்ற விவகாரங்கள் ஆகும். கோல்காத்தா பல்கலைக்கழகத்தின் மிகக்குறைந்த வயதுடைய துணைவேந்தராக அவர் இருந்தார் என்பது பலருக்குத் தெரியாமல் இருக்கும்.  அவர் துணை வேந்தராக இருந்த வேளையில், அவருடைய வயது வெறும் 33 மட்டுமே.  1937ஆம் ஆண்டு டாக்டர். ஷ்யாமா பிரசாத் முகர்ஜி அவர்கள் விடுத்த அழைப்பின் பேரில் குருதேவ் ரவீந்திரநாத் தாகூர் அவர்கள், கொல்கத்தா பல்கலைக்கழகத்தின் பட்டமளிப்பு விழாவில் வங்காள மொழியில் உரையாற்றினார் என்பதும்கூட வெகுசிலருக்கே தெரிந்திருக்கும். ஆங்கிலேயர்கள் ஆட்சிக்காலத்தில் கொல்கத்தா பல்கலைக்கழகத்தில் பட்டமளிப்பு விழாவில் வங்காள மொழியில் உரையாற்றியது இதுவே முதன்முறை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. 1947 முதல் 1950 வரை டாக்டர். ஷ்யாமா பிரசாத் முகர்ஜி அவர்கள் பாரத நாட்டின் முதல் தொழில்துறை அமைச்சராக இருந்தார்; இன்னும் சொல்லப் போனால் அவர் பாரதத்தின் தொழில் வளர்ச்சிக்கான அடிக்கல் நாட்டினார், பலமான அடித்தளம் அமைத்துக் கொடுத்தார் என்றால் அது மிகையல்ல.  1948ஆம் ஆண்டு வெளிவந்த சுதந்திர பாரதத்தின் முதல் தொழில்துறைக் கொள்கையில் அவரது கருத்துகள், தொலைநோக்கு ஆகியவற்றின் அழிக்கமுடியாத முத்திரை வெளிப்பட்டது.  டாக்டர். முகர்ஜி அவர்களின் கனவு, பாரதத்தை ஒவ்வொரு துறையிலும் தொழில்சார் சுயசார்புடையதாக ஆக்க வேண்டும், தன்னிறைவு உடையதாக மாற்ற வேண்டும் என்பது தான்.  பாரதம் பெரிய தொழில்களை மேம்படுத்தும் அதே வேளையில், நடுத்தர மற்றும் சிறுகுறு தொழில்கள், கைத்தொழில்கள், நெசவு மற்றும் குடிசைத் தொழில்கள் ஆகியவை மீதும் தனது முழு கவனத்தைச் செலுத்த வேண்டும் என்று அவர் விரும்பினார்.  சிறு, குறு தொழில்களின் முழுமையான மேம்பாட்டிற்காக நிதி மற்றும் அமைப்புரீதியிலான தளம் கிடைக்க வேண்டும் என்பதற்காக 1948 முதல் 1950 வரையிலான காலகட்டத்தில் அவர் அனைத்திந்திய கைவினைஞர்கள் வாரியம், அனைத்திந்திய  கைத்தறி வாரியம், கதராடைகள் மற்றும் கிராமப்புறத் தொழில்கள் வாரியம் ஆகியவற்றை நிர்மாணித்தார்.  டாக்டர். முகர்ஜி அவர்கள் பாரதத்தின் பாதுகாப்புத் தளவாடங்கள் உற்பத்தியை சுதேசிமயமானதாக ஆக்க சிறப்பு கவனம் அளித்தார்.  சித்தரஞ்ஜன் ரயில் எஞ்ஜின் தொழிற்சாலை, இந்துஸ்தான் விமானங்கள் தொழிற்சாலை, சிந்த்ரியில் உரத்தயாரிப்பு ஆலை, தாமோதர் பள்ளத்தாக்கு நிறுவனம் ஆகிய இந்த நான்கு பெரும் திட்டங்களும், பிற ஆற்றுப் பள்ளத்தாக்குத் திட்டங்களின் நிர்மாணமும் டாக்டர். ஷ்யாமா பிரசாத் முகர்ஜி அவர்களின் பங்களிப்பே ஆகும்.  மேற்கு வங்காளத்தின் வளர்ச்சி தொடர்பாக அவர் பேரார்வம் கொண்டவராக விளங்கினார்.  அவரது புரிதல், புத்திகூர்மை, ஆக்கப்பூர்வமான செயல்பாடு ஆகியவற்றின் விளைவாகவே வங்காளத்தின் ஒரு பெரிய பகுதி காப்பாற்றப்பட்டு, பாரதத்தின் பகுதியானது.  பாரதத்தின் ஒற்றுமை மற்றும் ஒருமைப்பாடு தான் டாக்டர். ஷ்யாமா பிரசாத் முகர்ஜி அவர்களுக்கு மிக முக்கியமானதாக இருந்தது.  இதன் பொருட்டு குறைவான 52 வயதுக் காலத்திலேயே அவர் தனது உயிரையும் துறக்க நேர்ந்தது.  வாருங்கள்! நாம் டாக்டர். ஷ்யாமா பிரசாத் முகர்ஜி அவர்களின் ஒற்றுமைச் செய்தியை என்றும் நினைவில் கொண்டு, நல்லிணக்கம் மற்றும் சகோதரத்துவம் என்ற உணர்வை மனதில் தாங்கி, பாரதத்தை முன்னேற்றப் பாதையில் கொண்டு செல்வதில் முழுமுனைப்போடு ஈடுபடுவோம்.

எனதருமை நாட்டுமக்களே! கடந்த சில வாரங்களில் காணொளி மூலம் அரசின் பல்வேறு நலத்திட்டங்களால் பயனடைந்தவர்களுடன் உரையாடும் வாய்ப்பு எனக்குக் கிட்டியது.  கோப்புகளுக்கு அப்பால் சென்று, வாழ்க்கையில் ஏற்படும் மாற்றம் குறித்து நேரடியாக அவர்களிடமிருந்து தெரிந்து கொள்ளும் சந்தர்ப்பம் வாய்த்தது.  மக்கள் தங்கள் உறுதிப்பாட்டை, தங்கள் சுக துக்கங்களை, தாங்கள் சாதித்ததைப் பற்றியெல்லாம் என்னிடத்தில் பகிர்ந்து கொண்டார்கள்.  என்னைப் பொறுத்தவரையில் இதை ஏதோ ஒரு அரசு நிகழ்ச்சியாக நான் பார்க்கவில்லை; இதை ஒருவகையில் நான் ஒரு கற்றல் அனுபவமாகவே காண்கிறேன்.  இதன் மூலமாக மக்கள் முகங்களில் நான் கண்ட மகிழ்ச்சி….. இதைவிட சந்தோஷம் அளிக்கும் கணம் வாழ்க்கையில் என்ன இருக்க முடியும் சொல்லுங்கள்!! ஒரு சாதாரண மனிதன் பற்றித் தெரிந்து கொண்டிருக்கும் வேளையில்… அவனது எளிய சொற்கள், அவனது அனுபவ மொழி, அவனைப் பற்றிய நிகழ்வு, மனதைத் தென்றல் போல வருடிக் கொடுத்தது.  வெகு தொலைவிலிருக்கும் கிராமங்களைச் சேர்ந்த பெண்கள் பொதுச்சேவை மையம் வாயிலாக கிராமங்களில் இருக்கும் மூத்த குடிமக்களின் ஓய்வூதியம் முதல் பாஸ்போர்ட் வரையிலான சேவைகளை அளித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.  சத்தீஸ்கரில் ஒரு சகோதரி சீத்தாப்பழத்தை சேகரித்து, அதைக் கொண்டு ஐஸ்க்ரீம் தயாரித்து விற்பனை செய்து கொண்டிருக்கிறார்.  ஜார்க்கண்டைச் சேர்ந்த அஞ்ஜன் பிரகாஷைப் போலவே நாட்டின் லட்சக்கணக்கான இளைஞர்கள், மக்கள் மருந்தகங்களை நடத்துவதோடுகூட, அக்கம்பக்கத்தில் இருக்கும் கிராமங்களுக்குச் சென்று விலைமலிவான மருந்துகளை கிடைக்கச் செய்தும் வருகிறார்கள்.  அதேபோல மேற்கு வங்கத்தில் ஒரு இளைஞர் 2-3 ஆண்டுகள் முன்பாக வேலை தேடிக் கொண்டிருந்தார், ஆனால் இப்போதோ வெற்றிகரமாகத் தொழில் செய்து வருகிறார், 10-15 பேர்களுக்கு வேலைவாய்ப்பையும் அமைத்துக் கொடுத்திருக்கிறார்.  தமிழ்நாடு, பஞ்சாப், கோவா பகுதிகளின் பள்ளிக்குழந்தைகள், தங்கள் சிறுவயதிலேயே பள்ளியில் டிங்கரிங் லேபில் கழிவுப்பொருள் மேலாண்மை போன்ற முக்கியமான விஷயங்கள் மீது பணியாற்றிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.  இப்படி எத்தனை எத்தனை கதைகள் இருந்தன!!  வெற்றிக் கதை இல்லாத பகுதி ஏதும் இல்லை என்ற அளவுக்கு ஏகப்பட்டவை நம் நாட்டில் இருக்கின்றன.  இந்த நிகழ்ச்சி முழுவதிலும், அரசின் வெற்றி என்பதை விட அதிகமாக, எளிய மக்களின் வெற்றி பற்றிய விஷயங்கள், நாட்டின் சக்தி, புதிய பாரதத்தின் கனவுகளின் ஆற்றல், புதிய பாரதத்தின் மனவுறுதியின் வல்லமை – இவற்றையே நான் கேட்டும் கண்டும் உணர்ந்தேன், உயிர்த்தேன்.  மாறாக, சமூகத்தில் இப்படியும் சிலர் இருக்கிறார்கள் – ஏமாற்றம் பற்றிப் பேசாதவரையில், இயலாமை பற்றிப் புலம்பாதவரையில், நம்பிக்கையின்மையைத் தூண்டாதவரையில், ஒற்றுமை பற்றி அல்லாது வேற்றுமைப் பாதையைத் தேடாதவரையில், அவர்களுக்கு அமைதி என்பதே இல்லாமல் போய் விடுகிறது.  இந்தமாதிரியானதொரு சூழலில் எளிய மனிதர்கள், புதிய எதிர்பார்ப்பு, புதிய உற்சாகம் ஆகியவற்றுடன் தங்கள் வாழ்க்கையில் நடந்த சம்பவங்கள் பற்றிப் பேசும் போது, இது அரசுக்கு ஏற்பட்ட புகழாக, கிடைத்த வெற்றியாக நான் கருதவில்லை.  வெகு தொலைவிலிருக்கும் ஒரு சிறிய கிராமத்தைச் சேர்ந்த ஒரு சின்னப் பெண்ணின் கதை, 125 கோடி நாட்டுமக்களுக்கு உத்வேகமாக மாறி விடுகிறது.  தொழில்நுட்பத்தின் துணைக் கொண்டு, வீடியோ பாலம் மூலமாக, பயனாளிகளுடன் கழித்த கணங்கள்….. மிகவும் சுகமானவை, அதிக ஊக்கம் அளிப்பவை, மேலும் அதிகப் பணிகள் ஆற்ற வேண்டும் என்ற உத்வேகம் அளிப்பவை.  மிகவும் ஏழ்மை நிலையில் இருப்போரால் நல்லவிதமாக வாழ முடிகிறது எனும் போது பிறக்கும் ஆனந்தம், ஒரு புதிய உற்சாகம், மேலும் ஒரு புதிய கருத்தூக்கத்தை அளிக்கிறது.

நான் நாட்டுமக்களுக்கு நன்றிக்கடன் பட்டிருக்கிறேன்.  40-50, லட்சம் பேர் இந்த வீடியோ பாலம் நிகழ்ச்சி வாயிலாக இணைந்தார்கள், எனக்குப் புதியதொரு சக்தியை அளிக்கும் பணியை நீங்கள் ஆற்றியிருக்கிறீர்கள்.  நான் மீண்டும் ஒருமுறை உங்கள் அனைவருக்கும் என் நன்றிகளைத் தெரிவிக்க விரும்புகிறேன்.

     என் இனிய நாட்டுமக்களே!  நாம் நம்மைச் சுற்றிலும் பார்த்தோமேயானால், எங்கேயாவது, ஏதாவது ஒரு நல்ல விஷயம் கண்டிப்பாக நம் கண்களில் படும் என்பது நான் எப்போதுமே கண்டுதெளிந்த உண்மை.  நல்லவை புரியும் மனிதர்கள் இருக்கிறார்கள். நல்லனவற்றின் நறுமணத்தை நம்மாலும் முகர முடியும்.  கடந்த நாட்களில் ஒரு விஷயம் என் கவனத்தை ஈர்த்தது.  அது மிகவும் விநோதமான ஒரு இணைவு.  இதில் ஒருபுறத்தில் தொழில்வல்லுனர்களும் பொறியாளர்களும் இருக்கிறார்கள் என்றால் மற்றொருபுறத்தில் நிலங்களில் வேலை செய்யும், விவசாயத்தோடு தொடர்புடைய விவசாய சகோதர சகோதரிகளும் இருக்கிறார்கள்.  இவை இரண்டுமே வேறுவேறுபட்ட துறைகளாயிற்றே என்று நீங்கள் ஆச்சரியமடையலாம்.  இவர்களுக்கிடையே என்ன தொடர்பு இருக்க முடியும் என்று நீங்கள் எண்ணலாம்.  ஆனால், பெங்களூரூவில் கார்ப்பரேட்டில் பணியாற்றும் வல்லுனர்களும், தகவல்தொழில்நுட்ப பொறியாளர்களும் ஒன்றுகூடி, சஹஜ சம்ருத்தா என்ற அறக்கட்டளையை உருவாக்கினார்கள்; விவசாயிகளின் வருமானம் இரட்டிப்பாக வேண்டும் என்ற நோக்கத்தில் இந்த அறக்கட்டளையை செயல்படுத்தினார்கள்.  விவசாயிகள் இதில் தங்களை இணைத்துக் கொண்டார்கள், திட்டங்களைத் தீட்டினார்கள், விவசாயிகளின் வருமானத்தைப் பெருக்க வெற்றிகரமான முயற்சிகளை மேற்கொண்டார்கள்.  விவசாயத்தின் புதிய உத்திகளை கற்றுக் கொடுப்பதோடு, இயற்கை வேளாண்மையை எப்படிச் செய்ய வேண்டும், வயல்களில் ஒரு பயிருடன் சேர்த்து வேறு என்னென்ன பயிர்களை பயிர் செய்யலாம் என்பவை தொடர்பாக, இந்த அறக்கட்டளை வாயிலாக வல்லுனர்களும், பொறியாளர்களும் விவசாயிகளுக்கு பயிற்சி அளித்தார்கள்.  முன்பெல்லாம் விவசாயிகள் தங்கள் வயல்வெளிகளில் ஒரே ஒரு பயிரைத் தான் பயிர் செய்து வந்தார்கள்.  விளைச்சலும் சிறப்பாக இல்லாமல் இருந்து வந்தது, இலாபமும் சரியாக கிடைக்கவில்லை.  இன்று இவர்கள் காய்கறிகளை மட்டும் சாகுபடி செய்யவில்லை, தங்கள் காய்கறிகளை சந்தைப்படுத்தலையும் இந்த அறக்கட்டளை மூலமாகச் செய்து நல்ல விலைக்கு விற்றும் வருகிறார்கள்.  தானிய உற்பத்தி செய்யும் விவசாயிகளும்கூட, இதில் தங்களை இணைத்துக் கொண்டுள்ளார்கள்.  ஒருபுறம், விளைச்சல் முதல் சந்தைப்படுத்தல் வரை ஒரு முழுமையான சங்கிலித்தொடரில் விவசாயிகள் முதன்மை பங்குதாரர்களாக இருக்கிறார்கள்; மறுபுறத்தில், இலாபத்தில் விவசாயிகளின் பங்கும், அவர்கள் உரிமையும் உறுதி செய்யப்படும் முயற்சி மேற்கொள்ளப்படுகிறது.  மகசூல் நல்லவிதமாக இருக்க வேண்டும், இதற்காக நல்ல வீர்யம் உள்ள விதைகள் இருக்க வேண்டும். இதற்காக பிரத்யேகமான விதை வங்கி ஏற்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது.  பெண்கள் இந்த விதை வங்கி தொடர்பான பணிகளை ஆற்றி வருகிறார்கள்.  இதில் பெண்களும் இணைக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள்.  இந்த நூதனமான முயற்சியை மேற்கொண்டமைக்கு நான் இந்த இளைஞர்களுக்கு என் அளப்பரிய பாராட்டுதல்களைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.  எனக்கு இன்னொரு வகையில் என்ன சந்தோஷம் என்றால், தொழில் வல்லுனர்கள், பொறியாளர்கள், தொழில்நுட்பவியலாரின் உலகத்தோடு தொடர்புடைய இந்த இளைஞர்கள், தங்கள் வட்டத்தை விட்டு வெளியேறி, விவசாயிகளோடு இணைந்து, கிராமங்களோடு தங்களை இணைத்துக் கொண்டு, வயல்வெளிகள், பயிர்களோடு ஒன்றாகக் கலந்து பணியாற்றும் பாதையை தங்களுடையதாக்கிக் கொண்டது தான்.

     நண்பர்களே! உங்கள் இளமை உண்மையிலேயே எந்த ஒரு இளைஞனுக்கும் கருத்தூக்கம் அளிப்பதாக இருக்கிறது.  நாட்டின் பிற இளைஞர்களும்கூட கண்டிப்பாக இவர்களது இணையதளம் சென்று, இவர்களுடைய பணிகளை உன்னிப்பாக கவனிப்பார்கள், அவர்களுமேகூட தங்கள் பகுதிகளில் சமுதாயத்தின் பல்வேறு துறைகளில் எப்படி செயலாற்ற முடியும் என்பது தொடர்பான உத்வேகம் அடைவார்கள்.  தொடர்ச்சியாக பலகோடி மக்கள் நல்லது எதையாவது செய்து கொண்டுதான் இருக்கிறார்கள், அவர்கள் அனைவருக்கும் என்னுடைய பலப்பல நல்வாழ்த்துக்கள்.

     எனதருமை நாட்டுமக்களே! சரக்கு மற்றும் சேவை வரி, ஜி.எஸ்.டி. அமல் செய்யப்பட்டு ஓராண்டு நிறைவடைய இருக்கிறது. நாட்டுமக்கள் அனைவருக்கும் இருந்த ஒரு கனவான, ஒரு தேசம் ஒரே வரி என்பது நனவாகி இருக்கிறது. ஒரே வரிச்சீர்திருத்த முறையை அமல் செய்தமைக்கு யாருக்காவது பாராட்டுத் தெரிவிக்க வேண்டும் என்றால், நான் உள்ளபடியே மாநிலங்களுக்குத் தான் அந்தப் பாராட்டுக்களைத் உரித்தாக்க விரும்புகிறேன். ஜி.எஸ்.டி. என்பது கூட்டுறவுக் கூட்டாட்சிக்கான மிகச்சிறந்த எடுத்துக்காட்டு, இதில் அனைத்து மாநிலங்களும் இணைந்து நாட்டுநலனுக்காக முடிவெடுத்தார்கள். பின்னரே இது நாட்டின் மிகப்பெரிய வரிச்சீர்திருத்தமாக முகிழ்த்து மலர்ந்தது.  இதுவரை 27 GST கூட்டங்கள் நடைபெற்றிருக்கின்றன, பலவகைப்பட்ட அரசியல் எண்ணப்பாடுகள் கொண்டவர்கள் இதில் அமர்கிறார்கள், பல்வேறு மாநிலங்களைச் சேர்ந்தவர்கள் கலந்து கொள்கிறார்கள், வேறுபட்ட முன்னுரிமைகள் கொண்ட மாநிலங்கள் பங்கெடுக்கின்றன; ஆனால் இவற்றையெல்லாம் தாண்டி, ஜி.எஸ்.டி. குழு இதுவரை மேற்கொண்ட முடிவுகள் அனைத்தும் அனைவரின் சம்மதத்தின் பேரிலேயே நடந்திருக்கிறது என்பதை என்னால் பெருமிதத்தோடு கூற முடியும்.  ஜி.எஸ்.டி. அமல் செய்யப்படுவதற்கு முன்பாக, நாட்டில் தனித்தனி வகையான 17 வரிகள் இருந்தன ஆனால், இந்த முறையை மாற்றி இப்போது ஒரேஒரு வரி மட்டுமே விதிக்கப்படுகிறது.  GST நாணயத்திற்குக் கிடைத்த வெற்றி, நாணயமான நடவடிக்கைகளின் கொண்டாட்டம்.  முன்பெல்லாம் வரி விஷயங்களில் இன்ஸ்பெக்டர் ராஜ் என்ற தண்டல்காரன் ராஜ்ஜியமாக இருக்கிறது என்ற குற்றச்சாட்டுகள் நிலவின.  ஜி.எஸ்.டி.யில் இன்ஸ்பெக்டர் இடத்தை தகவல்தொழில்நுட்பம் எடுத்துக் கொண்டது.  வரிக்கணக்கு செலுத்துவது முதற்கொண்டு, பணம் திரும்பப் பெறுவது வரை அனைத்தும் இணையவழி தகவல் தொழில்நுட்பம் வாயிலாக நடக்கிறது.  ஜி.எஸ்.டி. வந்ததால், சோதனைச் சாவடிகள் முடிவுக்கு வந்திருக்கின்றன, சரக்குப் போக்குவரத்து விரைவாக நடக்கிறது, இவற்றால் நேரம் மிச்சப்படுவதோடு, சரக்கு சேவைத் துறையிலும் கணிசமான இலாபம் கிட்டி வருகிறது. ஜி.எஸ்.டி., உலகின் மிகப்பெரிய வரிச்சீர்திருத்தமாக இருக்கலாம்.  இந்தியாவில் இத்தனை பெரிய வரிச்சீர்திருத்தம் வெற்றி பெற்றதற்கான காரணம் நாட்டு மக்கள் இதை ஏற்றுக் கொண்டார்கள், மக்கள் சக்தி வாயிலாகவே ஜி.எஸ்.டி.யின் வெற்றி உறுதி செய்யப்பட்டிருக்கிறது என்பது தான்.  பொதுவாக, இத்தனை பெரிய சீர்திருத்தம், இத்தனை பெரிய தேசம், இத்தனை பெரிய மக்கட்தொகை எனும் போது, இதை முழுமையாக நிலைநிறுத்த 5 முதல் 7 ஆண்டுகள் காலம் பிடிக்கலாம் என்று கருதப்பட்டது; ஆனால் நாட்டில் நாணயமானவர்களின் உற்சாகம், நாணயமானவர்கள் அளித்த அளப்பரிய ஊக்கம், மக்கள்சக்தியின் பங்கெடுப்பு ஆகியவற்றின் பயனாகவே, ஒரே ஆண்டுக்குள்ளாகவே மிகப்பெரிய அளவில் புதிய வரியமைப்பு தனது இடத்தை உறுதி செய்து கொண்டிருக்கிறது.  இதிலேயே பொதிந்திருக்கும் அமைப்பு வாயிலாக, இதில் தேவையான மாற்றங்களையும் ஏற்படுத்திக் கொள்ளலாம்.  இது உள்ளபடியே மிகப்பெரிய வெற்றி, இந்த வெற்றியை 125 கோடி நாட்டுமக்களும் தான் ஈட்டியிருக்கிறார்கள்.

     எனக்குப் பிரியமான நாட்டுமக்களே!  மீண்டும் ஒருமுறை மனதின் குரலை நிறைவு செய்யும் வேளையில், அடுத்த மனதின் குரலுக்காகக் காத்திருக்கிறேன், உங்களுடன் உரையாட, உங்கள் மனங்களோடு உறவாட….. உங்களுக்கு அளப்பரிய நல்வாழ்த்துகள். மிக்க நன்றி.

வணக்கம். மனதின் குரல் வாயிலாக மீண்டும் ஒருமுறை உங்கள் அனைவரையும் சந்திக்கும் வாய்ப்பு கிடைத்திருக்கிறது. இந்திய கப்பற்படையின் 6 பெண் கமாண்டர்கள் கொண்ட ஒரு குழு பல மாதங்களாக கடல்பயணம் மேற்கொண்டது உங்கள் அனைவருக்கும் நினைவிருக்கும் என்று நினைக்கிறேன். நாவிகா சாகர் பரிக்கிரமா என்ற பெயர் கொண்ட இந்தக் குழு பற்றித் தான் நான் சில விஷயங்களைப் பேச விரும்புகிறேன். பாரதத்தின் 6 பெண்கள் கொண்ட இந்தக் குழு, 250 நாட்களுக்கும் மேலாக ஐ.என்.எஸ்.வி. தாரியிணியில் கடலில் பயணித்து, உலகப்பயணம் மேற்கொண்டு, இம்மாதம் 21ஆம் தேதியன்று தான் நாடு திரும்பியிருக்கிறார்கள், நாடுமுழுவதும் அவர்களைக் கோலாகலமாக வரவேற்றிருக்கிறது. அவர்கள் பல்வேறு பெருங்கடல்கள், பல கடல்கள் ஆகியவற்றில் பயணித்து சுமார் 22,000 கடல்மைல் தூரத்தைக் கடந்திருக்கிறார்கள். உலகிலேயே இப்படிப்பட்ட பயணம் முதன்முறையாக நடந்திருக்கிறது. கடந்த புதன்கிழமையன்று, இந்தப் பெண் ரத்தினங்களைச் சந்தித்து, அவர்களின் அனுபவங்களைப் பற்றிக் கேட்கும் வாய்ப்பு கிடைத்தது. நான் மீண்டும் ஒருமுறை இவர்கள் நிகழ்த்தியிருக்கும் சாகசம், கடற்படையின் பெருமை, நாட்டின் மகத்துவம் ஆகியவற்றை மேலோங்கச் செய்யும் வகையிலான இவர்களின் சிறப்பான செயல்பாடு, குறிப்பாக பாரதத்தின் பெண்கள் உலகில் யாருக்கும் சளைத்தவர்கள் அல்ல என்பதை நிரூபித்தமைக்கு, மீண்டும் ஒருமுறை அவர்களுக்கு என் பாராட்டுதல்களைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். சாகச உணர்வை யார்தான் அறிய மாட்டார்கள். நாம் மனித சமுதாயத்தின் வளர்ச்சிப் பயணத்தைப் பார்த்தோமேயானால், ஏதோ ஒரு சாகசத்தின் மையத்திலிருந்து தான் வளர்ச்சி பிறப்பெடுத்திருக்கிறது. வளர்ச்சி என்பது சாகசத்தின் கர்ப்பத்தில் உதித்த சிசு. ஏதாவது ஒன்றை சாதித்துக் காட்ட வேண்டும், வாடிக்கையான செயல்பாடுகளிலிருந்து சற்று விலகி சாதிக்கும் எண்ணம், அசாதாரணமான ஒன்றை செய்துகாட்டும் நோக்கம், என்னாலும் சாதிக்க முடியும் என்ற இந்த உணர்வு சற்று குறைவாக காணப்படலாம், ஆனால் பல யுகங்களாக, பலகோடி மக்களுக்கு இது தான் உத்வேகம் அளித்து வந்திருக்கிறது. எவரஸ்ட் சிகரத்தில் ஏறுபவர்கள் பற்றிய பல புதிய புதிய விஷயங்களை கடந்த நாட்களில் நாம் கேள்விப்பட்டு வருகிறோம்; பல நூற்றாண்டுகளாகவே எவரஸ்ட் சிகரம் மனித சமுதாயத்துக்கு ஒரு சவாலாகவே விளங்கி வந்திருக்கிறது, தீரம்நிறைந்தவர்கள் இந்த சவாலை எதிர்கொண்டும் வந்திருக்கிறார்கள்.

மே மாதம் 16ஆம் தேதி மகாராஷ்டிரத்தின் சந்திரப்பூரில் இருக்கும் ஒரு ஆசிரமப் பள்ளியைச் சேர்ந்த 5 பழங்குடியின மாணவர்களான மனீஷா துருவே, பிரமேஷ் ஆலே, உமாகாந்த் மட்வி, கவிதாஸ் காத்மோடே, விகாஸ் சோயாம் ஆகியோர் அடங்கிய ஒரு குழு, உலகின் மிக உயர்ந்த சிகரத்தின் மீது ஏறியிருக்கிறார்கள். ஆசிரமப் பள்ளியின் இந்த மாணவர்கள் 2017ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் மாதம் தங்கள் பயிற்சியைத் தொடங்கினார்கள். வார்தா, ஐதராபாத், டார்ஜீலிங், லே, லடாக் ஆகிய இடங்களில் இவர்கள் பயிற்சி மேற்கொண்டார்கள். ஷவுர்யா இயக்கத்தின் பயிற்சித் திட்டத்தின்படி, இந்த இளைஞர்கள் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்கள்; பெயருக்கேற்ற வகையில், எவரஸ்ட் சிகரத்தில் இவர்கள் தேசத்தின் பெருமையை நிலைநாட்டினார்கள். சந்திரப்பூர் பள்ளியைச் சேர்ந்தவர்களுக்கும், எனது இந்த இளம் நண்பர்களுக்கும், இதயம்கனிந்த பாராட்டுதல்களைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். உள்ளபடியே பாரதத்தைச் சேர்ந்த 16 வயதுப் பெண்ணான ஷிவாங்கி பாடக், நேபாளத்திலிருந்து எவரஸ்ட் சிகரத்தை எட்டிய மிகக் குறைந்த வயதுகொண்ட பாரதப் பெண். ஷிவாங்கிக்கு பலபல பாராட்டுகள்.

அஜீத் பஜாஜ் அவர்களும் அவரது மகளான தியாவும், எவரஸ்ட் சிகரம் தொட்ட பாரதநாட்டின் முதல் தந்தை-மகள் இணையாவார்கள். ஏதோ இளைஞர்கள் தான் எவரஸ்ட் சிகரத்தின் மீது ஏறுகிறார்கள் என்பது அல்ல. மே மாதம் 19ஆம் தேதியன்று 50 வயதுக்கும் அதிகமான சங்கீதா பெஹல் அவர்கள் எவரஸ்ட் சிகரத்தின் மீது ஏறினார். எவரஸ்ட் சிகரத்தின் மீது ஏறுபவர்களில் சிலர், தங்களிடம் திறனும் இருக்கிறது, உணர்திறனும் இருக்கிறது என்பதைக் காட்டியிருக்கிறார்கள். கடந்த நாட்களில் ஸ்வச்ச கங்கா அபியான், தூய்மையான கங்கை இயக்கத்தின்படி, எல்லையோரக் காவல்படையினரின் குழு ஒன்று எவரஸ்ட் சிகரத்தின் மீது ஏறியது, ஆனால் அவர்கள் கீழே இறங்கி வரும்போது, ஏகப்பட்ட குப்பைக்கூளங்களையும் கையோடு கொண்டு வந்தார்கள். இது பாராட்டுதலுக்குரிய விஷயம் தான் அதே வேளையில், தூய்மையின் பொருட்டு, சுற்றுச்சூழலின் பொருட்டு அவர்களுக்கு இருக்கும் முனைப்பை இந்தச்செயல் வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டுகிறது. பல ஆண்டுகளாக மக்கள் எவரஸ்ட் சிகரம் மீது ஏறி வந்திருக்கிறார்கள், இவர்களில் பலர் வெற்றியும் பெற்றிருக்கிறார்கள். நான் இந்த சாகசம் நிறைந்த அனைத்து வீரர்களுக்கும், குறிப்பாக பெண்மணிகளுக்கு என் இதயம்நிறைந்த பாராட்டுகளைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

என் மனம்நிறைந்த நாட்டுமக்களே, குறிப்பாக எனதருமை இளைய சமுதாய நண்பர்களே! இரண்டு மாதங்கள் முன்பாக நான் ஃபிட் இந்தியா (Fit India) பற்றிப் பேசியிருந்த போது, அதற்கு இந்த அளவுக்கு பதிலிறுப்புகள் வரும் என்று நான் எண்ணிக்கூடப் பார்க்கவில்லை. அனைத்துத் துறைகளைச் சேர்ந்தவர்களும் இதற்கு ஆதரவு தெரிவிப்பார்கள் என்று நினைத்துக்கூடப் பார்க்கவில்லை. நான் ஃபிட் இந்தியா பற்றிப் பேசும் வேளையில், நாம் எந்த அளவுக்கு விளையாட்டுகளில் ஈடுபடுகிறோமோ, அந்த அளவுக்கு தேசமும் விளையாட்டுகளில் ஈடுபடும் என்பதை ஒப்புக் கொள்கிறேன். சமூக ஊடகங்களில் மக்கள் ஃபிட்னஸ் சேலஞ்ஜ் (fitness challenge), அதாவது உடலுறுதி சவால் தொடர்பான காணொளிகளைப் பகிர்ந்து வருகிறார்கள், ஒருவரை ஒருவர் டேக் செய்து சவால் விட்டுக் கொள்கிறார்கள். ஃபிட் இந்தியா (Fit India) என்ற இந்த இயக்கத்தோடு இன்று அனைவரும் இணைந்து வருகிறார்கள். அவர்கள் திரைப்படத் துறையினராகட்டும், விளையாட்டுத் துறையைச் சேர்ந்தவர்கள் ஆகட்டும், தேசத்தின் சாமான்ய மக்களாகட்டும், இராணுவ வீரர்களாகட்டும், பள்ளி ஆசிரியர்கள் ஆகட்டும் – நாலாபுறத்திலும் நாம் உடலுறுதியோடு இருந்தால், இந்தியாவும் உறுதியோடு இருக்கும் என்பது எங்கும் எதிரொலிக்கிறது. பாரத கிரிக்கெட் அணியின் கேப்டன் விராட் கோஹ்லி அவர்கள் எனக்கு சவால் விடுத்திருப்பது எனக்கு மகிழச்சியை அளிக்கிறது, நானும் அவரது சவாலை ஏற்றுக் கொண்டிருக்கிறேன். இதுபோல சவால் விடுத்துக் கொள்வது நம்மை நாமே உடலுறுதியோடு வைத்துக் கொள்ள உதவுவதோடு, மற்றவர்களையும் உடலுறுதியை ஏற்படுத்துக் கொள்ள ஊக்கப்படுத்துகிறது என்று நான் கருதுகிறேன்.

எனக்குப் பிரியமான நாட்டுமக்களே! மனதின் குரலில் பலமுறை விளையாட்டுகள் தொடர்பாக, விளையாட்டு வீரர்கள் தொடர்பாக, ஏதாவது ஒன்றை நான் பகிர்ந்து வருவதை நீங்கள் கேட்டிருப்பீர்கள், கடந்தமுறை காமன்வெல்த் போட்டிகளில் நமது வீரர்கள், தங்கள் மனதின் குரல்களை இந்த நிகழ்ச்சியின் வாயிலாக நம்மிடத்தில் தெரிவித்தார்கள் –

வணக்கம் சார், நான் நொய்டாவிலிருந்து சவி யாதவ் பேசுகிறேன், நான் உங்கள் மனதின் குரல் நிகழ்ச்சியைத் தவறாமல் கேட்டுவரும் ஒரு நேயர். இன்று நான் உங்களிடத்தில் என் மனதின் குரலை வெளிப்படுத்த விரும்புகிறேன். இப்போது கோடைக்கால விடுமுறை தொடங்கி விட்டது, ஒரு தாய் என்ற முறையில், குழந்தைகள் அதிக நேரத்தை இணைய விளையாட்டுகள் விளையாடுவதில் கழிக்கிறார்கள் என்பதை நான் பார்த்து வருகிறேன். எங்கள் சிறிய வயதுக்காலத்தில் நாங்கள் பெரும்பாலும் திறந்தவெளியில் விளையாடக்கூடிய பாரம்பரிய விளையாட்டுகளை விளையாடினோம்; எடுத்துக்காட்டாக 7 ஸ்டோன்ஸ் (7stones) – இதில் 7 கற்களை ஒன்றன்மீது ஒன்றாக வைத்து, அதை பந்தால் அடித்து வீழ்த்துவோம். இதே போன்று கோ-கோ (kho-kho) விளையாட்டு இருந்தது. இப்போதெல்லாம் இவை போன்ற விளையாட்டுகளை யாரும் விளையாடுவதே இல்லை. தயவுசெய்து நீங்கள் இன்றைய தலைமுறையினருக்கு பாரம்பரிய விளையாட்டுகளைப் பற்றிக் கூறுங்களேன், இதன் வாயிலாக இவற்றின் மீது அவர்களுக்கு ஆர்வம் ஏற்படும் என்று நம்புகிறேன், நன்றி.

சவி யாதவ் அவர்களே, உங்கள் தொலைபேசி அழைப்பிற்கு மிக்க நன்றி. தெருக்களில் விளையாடப்பட்ட விளையாட்டுகள் ஒவ்வொரு குழந்தையின் வாழ்க்கையின் அங்கமாக விளங்கின, இவை இன்று அருகிக் கொண்டே வருகின்றன என்பது உண்மை தான். குறிப்பாக இந்த விளையாட்டுக்கள் கோடைக்கால விடுமுறைகளின் சிறப்பான அங்கமாக விளங்கின என்றே சொல்லலாம். பட்டப்பகல் வேளையில், இரவில் உணவு உண்ட பிறகு, எந்த ஒரு கவலையோ, எதைப் பற்றிய சிந்தையோ கொள்ளாமல், மணிக்கணக்காக பிள்ளைகள் விளையாடுவார்கள்; இவற்றில் சில விளையாட்டுகளில் ஒட்டுமொத்த குடும்பமுமே பங்கெடுத்து விளையாடக்கூடியவையாக இருந்தன. கிட்டிப் புள், பம்பரம், கோலி, ஐஸ்பாய், திருடன் போலீஸ், கண்ணாமூச்சி, கோ-கோ என பல விளையாட்டுகள் காஷ்மீரிலிருந்து கன்னியாகுமரி வரை, கட்ச்சிலிருந்து காமரூபம் வரை இந்த விளையாட்டுகள் சிறுவயதின் இணைபிரியா அங்கமாக விளங்கின. ஆம், வெவ்வேறு இடங்களில் அவை வேறுவேறு பெயர்களால் அழைக்கப்பட்டிருக்கலாம். எடுத்துக்காட்டாக 7 ஸ்டான்ஸ் (7 stones), என்று ஒருபகுதியில் அழைக்கப்படும் இந்த விளையாட்டு லஹவுரி, பிட்டூ, சாதோலியா, டிகோரி, சதோதியா என பல பெயர்களால் அழைக்கப்படுகிறது. நான்கு சுவர்களுக்குள்ளே விளையாடுவது, திறந்தவெளியில் விளையாடுவது என பாரம்பரியமான விளையாட்டுகளில் இருவகையானவை இருக்கின்றன. நமது தேசத்தின் பன்முகத்தன்மையின் பின்புலத்தில் இழைந்தோடும் ஒற்றுமையை நாம் இந்த விளையாட்டுகளில் காணலாம். ஒரே விளையாட்டு பல்வேறு இடங்களில், பல்வேறு பெயர்களில் அறியப்பட்டு வருகிறது. நான் குஜராத் மாநிலத்தைச் சேர்ந்தவன், அங்கே சோமல்-இஸ்தோ என்று அழைக்கப்படும் ஒரு விளையாட்டைப் பற்றி நான் அறிவேன். புளியங்கொட்டை அல்லது தாயத்தைக் கொண்டு 8 X 8 சதுரமான பலகையில் இது விளையாடப்படுகிறது. இது கிட்டத்தட்ட அனைத்து மாநிலங்களிலும் விளையாடப்பட்டு வந்தது. கர்நாடகத்தில் இதை சவுக்காபாரா என்றும், மத்திய பிரதேசத்தில் அத்தூ என்றும் அழைப்பார்கள். இதையே கேரளத்தில் பகீடாகாளீ என்றும், மகாராஷ்ட்ரத்தில் சம்ப்பல் என்றும், தமிழ்நாட்டில் தாயம் என்றும், ராஜஸ்தானத்தில் சங்காபோ என்றும் பலபலப் பெயர்களால் அழைப்பார்கள். ஒவ்வொரு மாநில மொழியிலும் எனக்குப் பேசத் தெரியாது என்றாலும், விளையாடிய பிறகு தான் தெரிய வந்தது, அட, இதை நாமும் விளையாடியிருக்கிறோமே என்று உணர முடிந்தது. கிட்டிப் புள், கில்லி தாண்டு ஆடாதவர்கள் நம்மில் யாரேனும் இருக்கிறார்களா? தேசத்தின் பல்வேறு பாகங்களில் இது பல்வேறு பெயர்களால் அழைக்கப்படுகிறது. ஆந்திரத்தில் இதைக் கோட்டிபில்லா அல்லது கர்ராபில்லா என்றும், ஒடிஷாவில் இதை குலீபாடீ என்றும், மகாராஷ்டிரத்தில் இதை வித்திடாலூ என்றும் அழைக்கிறார்கள். சில விளையாட்டுகளுக்கென ஒரு பருவம் இருக்கிறது. காற்றாடி விட என ஒரு பருவம் உண்டு. அனைவரும் காற்றாடி விடும் போது, அனைவரும் விளையாடும் போது, நம்மிடம் இருக்கும் தனிச்சிறப்புவாய்ந்த குணங்களை நாம் தங்குதடையில்லாமல் வெளிப்படுத்த முடிகிறது. பல குழந்தைகள் கூச்ச சுபாவமுள்ளவர்களாக இருப்பதை நீங்கள் பார்க்கலாம், ஆனால் விளையாடும் வேளையில் மிகுந்த சுறுசுறுப்புடையவர்களாக மாறி விடுவார்கள். சுயமாகத் தங்களை வெளிப்படுத்திக் கொள்கிறார்கள், மிக ஆழமானவர்களாகத் தோற்றமளிக்கிறார்கள், அவர்களுக்குள்ளே ஒளிந்திருக்கும் குழந்தைத்தனம் வெளிப்படுகிறது. உடல்திறன்களை வளர்க்கும் அதே வேளையில், நமது தர்க்கரீதியான சிந்தனை, மன ஒருமைப்பாடு, விழிப்போடு இருத்தல், உற்சாகம் ஆகியவற்றையும் பெருக்கும்வகையில், பாரம்பரியமான விளையாட்டுகள் வடிவமைக்கப்பட்டிருக்கின்றன. விளையாட்டு, வெறும் விளையாட்டு அல்ல, அது வாழ்க்கையின் விழுமியங்களைக் கற்றுக் கொடுக்கிறது. இலக்கை நிர்ணயம் செய்து கொள்வது, மனோதிடத்தை எவ்வாறு அடைவது, குழு உணர்வை எப்படி உருவாக்குவது, எப்படி பரஸ்பர உதவும் தன்மையை ஏற்படுத்துவது போன்றன. வணிக மேலாண்மையோடு தொடர்புடைய பயிற்சி நிகழ்ச்சிகளில், ஒட்டுமொத்த ஆளுமை மேம்பாட்டுக்கும், பரஸ்பர திறன்களின் மேம்பாட்டுக்கும், இப்போதெல்லாம் நமது பாரம்பரிய விளையாட்டுகளைப் பயன்படுத்தி வருவதை என்னால் பார்க்க முடிகிறது. முழுமையான மேம்பாட்டுக்கு நமது பாரம்பரிய விளையாட்டுகள் உதவிகரமாக இருக்கின்றன, மேலும் இந்தவகையான விளையாட்டுகளை விளையாட வயது ஒரு தடையல்ல. குழந்தைகள் முதல் பெரியவர் வரை, அனைவரும் சேர்ந்து விளையாடும் போது, தலைமுறை இடைவெளி என்கிறோமே, அது மாயமாய் மறைந்து விடுகிறது. கூடவே நாம் நமது கலாச்சாரம், பாரம்பரியங்களை அறிந்து கொள்ள முடிகிறது. பல விளையாட்டுகள் சமூகம், சுற்றுச்சூழல் போன்றவற்றைப் பற்றிய விழிப்புணர்வை அளிக்கின்றன. சில வேளைகளில் நமது விளையாட்டுகள் வழக்கொழிந்து விடுமோ என்ற கவலையும் ஆட்கொள்கிறது; இதனால் நாம் விளையாட்டுகளை மட்டும் இழக்க மாட்டோம், நமது குழந்தைப் பருவத்தையும் சேர்த்தே தொலைக்க நேர்ந்து விடும். பிறகு நாம் இந்தக் கவிதையைத் தான் கேட்டுக் கொண்டிருக்கும் படி ஆகும் –

यह दौलत भी ले लो

यह शौहरत भी ले लो

भले छीन लो मुझसे मेरी जवानी

मगर मुझको लौटा दो बचपन का सावन

वो कागज की कश्ती, वो बारिश का पानी

என் செல்வத்தையும் எடுத்துக் கொள்

என் பெரும்புகழையும் எடுத்துக் கொள்

என்னிடமிருந்து என் இளமையையும் பறித்துக் கொள்

ஆனால் என் சிறுவயது மழையை மட்டும் கொடுத்துவிடு
அந்தக் காகிதக் கப்பல்கள், அந்த மழைக்கால நீர்த்துளிகள்.

நாம் இந்தப் பாடலைக் கேட்டுக் கொண்டு மட்டுமே இருக்கும் நிலை ஏற்படலாம்; ஆகையால் நமது பாரம்பரியமான விளையாட்டுகளை நாம் எந்தக்காலத்திலும் இழக்கக்கூடாது, இன்று பள்ளிகளில், குடியிருப்புப் பகுதிகளில், இளையோர் வட்டங்களில் எல்லாம் இவற்றுக்கு ஊக்கம் கொடுப்பது மிகத் தேவையானதாக இருக்கிறது. கூட்டத்தினராகச் சேர்ந்து நாம் பாரம்பரிய விளையாட்டுகளின் மிகப்பெரிய சேகரிப்பை உருவாக்கலாம். இந்த விளையாட்டுகள் பற்றிய காணொளிகளை உருவாக்கலாம், இவற்றில் விளையாட்டுகளின் விதிகள், விளையாடும் முறைகள் போன்றவற்றை வெளிப்படுத்தலாம். அனிமேஷன் படங்களை உருவாக்கலாம், தெருக்களிலும் சந்துகளிலும் விளையாடப்படும், நமது புதியதலைமுறையினருக்கு விநோதமாகத் தோன்றும் இந்த விளையாட்டுகளை அவர்களும் பார்ப்பார்கள், விளையாடுவார்கள், வளர்ச்சியடைவார்கள்.

என் உளம்நிறைந்த நாட்டுமக்களே, வருகின்ற ஜூன் 5ஆம் தேதி, பாரதம் அதிகாரப்பூர்வமாக உலக சுற்றுச்சூழல் தினக் கொண்டாட்டங்களுக்கு ஏற்பாடு செய்திருக்கிறது. இது பாரதத்திற்கு ஒரு மகத்துவம்வாய்ந்த சாதனை; பருவநிலைமாற்றத்தைக் குறைக்கும் திசையில், வளர்ந்துவரும் பாரதத்தின் பங்களிப்பிற்கு உலகில் அங்கீகாரம் கிடைத்துவருகிறது என்பதற்கு இதுவே சான்று. இந்தமுறை பீட் பிளாஸ்டிக் பொல்யூஷன் (BEAT PLASTIC POLLUTION) என்பதே கருப்பொருளாக இருக்கிறது. உங்கள் அனைவரிடமும் நான் விடுக்கும் விண்ணப்பம் என்னவென்றால், இந்தக் கருப்பொருளையொட்டி, இதன் மகத்துவத்தைப் புரிந்து கொண்டு, நாமனைவரும் பாலித்தீன், குறைந்த தரமுள்ள பிளாஸ்டிக் ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்துவதைத் தவிர்க்கும் முடிவை மேற்கொள்வோம், பிளாஸ்டிக் மாசு இயற்கை மீதும், வன உயிரினங்கள் மீதும், நமது உடல் நலத்தின் மீதும் ஏற்படுத்தும் எதிர்மறை தாக்கத்தைக் குறைக்கும் முயற்சிகளில் ஈடுபடுவோம்.

உலக சுற்றுச்சூழல் தினத்தின் இணையதளமான wed-india2018இல் நுழையுங்கள், அதிலே ஏராளமான ஆலோசனைகள் மிக சுவாரசியமான வகையில் கொடுக்கப்பட்டிருக்கின்றன – காணுங்கள், தெரிந்து கொள்ளுங்கள், அவற்றை உங்கள் தினசரி வாழ்க்கையில் ஏற்றுநடக்க முயலுங்கள். கடும் வெப்பம் நிலவும் போது, வெள்ளம் ஏற்படும் போது, மழை நிற்காமல் பெய்யும் போது, தாங்கமுடியாத குளிர் அடிக்கும் போது, அனைவரும் வல்லுநர்களாக மாறி விடுகிறார்கள், உலக வெப்பமயமாதல், சூழல்மாற்றம் போன்றவை பற்றியெல்லாம் பேசுவார்கள்; ஆனால் பேசுவதால் ஆகப்போவது ஏதாவது உண்டா? இயற்கையைப் புரிந்துணர்வோடு அணுக வேண்டும், இயற்கையைப் பாதுகாக்க வேண்டும் என்பது நமது இயல்பாக மாற வேண்டும், நமது பழக்கவழக்கங்களில் ஊறிப்போக வேண்டும். கடந்த சில வாரங்களாகவே தேசத்தின் பல பகுதிகளில் புழுதிப்புயலும், தீவிரமான காற்று வீசியதையும், கூடவே கடும்மழை பெய்ததையும் நாம் பார்த்தோம், இது இயல்பான பருவநிகழ்வல்ல. இவற்றால் உயிரிழப்பு கூட ஏற்பட்டிருக்கிறது. இவையனைத்துமே முக்கியமாக வானிலைப் போக்கின் மாற்றத்தின் விளைவுதான்; நமது கலாச்சாரம், நமது பாரம்பரியம் ஆகியன இயற்கையோடு நம்மைப் போரிடக் கற்றுக் கொடுக்கவில்லை. நாம் இயற்கையோடு இசைவாக வாழ வேண்டும், இயற்கையோடு இணைந்து இருக்க வேண்டும். காந்தியடிகள் தனது வாழ்க்கை முழுவதும், தனது ஒவ்வொரு அடியிலும் இந்த விஷயத்தை முன்னிறுத்தி வந்தார். இன்று பாரதம், சூழல்நீதி (climate justice) பற்றிப் பேசிக் கொண்டிருக்கிறது. பாரதம் சி.ஓ.பி.21 ( Cop21), பாரீஸ் உடன்படிக்கை ஆகியவற்றில் முக்கிய பங்காற்றியது. சர்வதேச சூரியசக்திக் கூட்டமைப்பு வாயிலாக, உலகம் முழுவதையும் ஒன்றிணைக்கிறோம் என்றால், இதன் அடிநாதமாக விளங்குவது காந்தியடிகள் கண்ட கனவை மெய்ப்பிக்க வேண்டும் என்ற உணர்வு தான். இந்த சுற்றுச்சூழல் தினத்தன்று நாமனைவரும் எப்படி நமது பூமியை தூய்மையாகவும், பசுமையானதாகவும் வைத்திருக்க முடியும், எந்த வகையில் இந்த திசையில் நாம் முன்னேற முடியும், நூதனமாக என்ன செய்ய முடியும் என்ற நோக்கில் நமது சிந்தனைக் குதிரைகளைத் தட்டி விடுவோம். மழைக்காலம் வரவிருக்கிறது, இந்தமுறை நாம் மரம்நடுதலை நமது இலக்காகக் கொண்டு செயல்படுவோம்; மரம் நடுவதோடு மட்டுமே நிறுத்திக் கொள்ளாமல், அது வளர்ந்து பெரியதாகும் வரை அதைப் பராமரிக்கும் வழிவகைக்கு ஏற்பாடு செய்வோம்.

என் உள்ளம்நிறைந்த நாட்டுமக்களே, குறிப்பாக என் இளைய நண்பர்களே! இப்போதெல்லாம் நீங்கள் ஜூன் மாதம் 21ஆம் தேதியை நன்றாகவே நினைவு வைத்திருக்கிறீர்கள், நீங்கள் மட்டுமல்ல, நாம் மட்டுமல்ல, உலகம் முழுவதும் ஜூன் 21ஆம் தேதியை நினைவில் இருத்திக் கொள்கிறது. உலகம் முழுவதிலும் ஜூன் மாதம் 21ஆம் தேதி சர்வதேச யோகக்கலை தினமாகக் கொண்டாடப்படுகிறது, இது அனைவராலும் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்ட ஒன்றாக ஆகி விட்டது, பல மாதங்கள் முன்பிருந்தே மக்கள் தயாரிப்பு முஸ்தீபுகளில் ஈடுபடத் தொடங்கி விடுகிறார்கள். இப்போது ஜூன் மாதம் 21ஆம் தேதியன்று வரவிருக்கும் சர்வதேச யோகக்கலை தினத்தைக் கொண்டாட ஏற்பாடுகள் உலகெங்கிலும் பலமாக நடைபெற்று வருகின்றன என்ற செய்திகளைக் கேள்விப்பட முடிகிறது. ஒற்றுமைக்காக யோகக்கலை, நல்லிணக்கம் நிறைந்த சமூகம் தான் இது அளிக்கும் செய்தி, இதைக் கடந்த சில ஆண்டுகளாக உலகம் மீண்டும் மீண்டும் அனுபவித்திருக்கிறது. சம்ஸ்கிருதத்தின் மகத்தான கவி பர்த்ருஹரி, பல நூற்றாண்டுகள் முன்பு எழுதப்பட்ட அவரது சதகத்ரயத்தில்,

धैर्यं यस्य पिता क्षमा च जननी शान्तिश्चिरं गेहिनी

सत्यं सूनुरयं दया च भगिनी भ्राता मनः संयमः।

शय्या भूमितलं दिशोSपि वसनं ज्ञानामृतं भोजनं

एते यस्य कुटिम्बिनः वद सखे कस्माद् भयं योगिनः।।

தைர்யம் யஸ்ய பிதா க்ஷமா ச ஜன்னீ சாந்திஸ்சிரம் கேஹினீ
ஸத்யம் சூனுரயம் தயா ச பகினீ ப்ராதா மன: சம்யம:
ஷய்யா பூமிதலம் திசோபி வஸனம் ஞானாம்ருதம் போஜனம்
ஏதே யஸ்ய குடும்பின: வத ஸகே கஸ்மாத் பயம் யோகின:

பல நூற்றாண்டுகள் முன்னரே கூறப்பட்டிருக்கும் இந்தக் கூற்றின் பொருள் – முறையாக யோகம் பயில்வதன் பலனாக சில நல்ல குணங்கள் நெருங்கிய உறவுகளைப் போலவும், நண்பர்களைப் போலவும் மாறி விடுகின்றன. யோகம் பயில்வதன் மூலம் மனோதைரியம் பிறக்கிறது, இது எப்போதும் தந்தையைப் போல நம்மைக் காக்கிறது. பொறுத்தல் உணர்வு பிறக்கிறது, இது குழந்தைகளிடத்தில் அவற்றின் தாயிற்கு இருப்பதைப் போல இருக்கிறது, மன அமைதி நமது நீடித்த நண்பனாக மாறுகிறது. தொடர்ந்து யோகம் பயில்வதன் மூலம் வாய்மை நமது குழந்தைகளாகவும், தயை நமது சகோதரியாகவும், மனக்கட்டுப்பாடு நமது சகோதரனாகவும், பூமியே நமது படுக்கையாகவும், ஞானம் நமது பசியைப் போக்குவதாகவும் ஆகின்றன என்கிறார் பர்த்ருஹரி. இத்தனை குணங்களும் ஒருவனுடைய தோழர்களானால், அந்த யோகியானவர் அனைத்துவகையான அச்சங்கள் மீதும் வெற்றிவாகை சூடுகிறார். யோக பாரம்பரியத்தை முன்னெடுத்துச் செல்லுங்கள், ஆரோக்கியமான, சந்தோஷமான, நல்லிணக்கம் நிறைந்ததொரு தேசத்தை நிர்மாணிப்போம் வாருங்கள் என்று மீண்டும் ஒருமுறை நான் அனைத்து நாட்டுமக்களுக்கும் அழைப்பு விடுக்கிறேன்.

என் பாசமிகு நாட்டுமக்களே! இன்று மே மாதம் 27ஆம் தேதி. பாரதத்தின் முதல் பிரதமர் பண்டித ஜவஹர்லால் நேரு அவர்களின் நினைவுநாள். நான் பண்டித்ஜிக்கு என் வணக்கத்தைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். இந்த மே மாதம் மேலும் ஒருவரோடு தொடர்புடையது, அவர் தான் வீர சாவர்க்கர். 1857ஆம் ஆண்டு, இதே மே மாதத்தின் போது தான் நம் நாட்டினர் ஆங்கிலேயர்களுக்கு எதிராகத் தங்களின் பலத்தை வெளிப்படுத்தினார்கள். தேசத்தின் பல பாகங்களில் நமது வீரர்களும் விவசாயிகளும், அநீதிக்கு எதிராக அணி திரண்டு, தங்கள் தீரத்தை வெளிப்படுத்தினார்கள். இதில் துக்கமளிக்கும் விஷயம் என்னவென்றால், நீண்ட காலமாக, 1857ஆம் ஆண்டு நடந்தவற்றை கலகம் என்றோ, சிப்பாய்க் கலகம் என்றோ கூறிக் கொண்டிருந்தார்கள். உண்மையில் அந்த நிகழ்வைக் குறைத்து மட்டும் மதிப்பிடவில்லை, நமது சுயமரியாதையையும் சுயகௌரவத்தையும் அவமானப்படுத்த செய்யப்பட்ட முயற்சி தான் இது. 1857ஆம் ஆண்டு நடந்தது, வெறும் கலகமல்ல, அது முதல் சுதந்திரப் போர் என்று அச்சமேதும் இன்றி எழுதியவர் வீர சாவர்க்கார். சாவர்க்காருடன் இணைந்து பல சுதந்திரப் போராட்ட வீரர்கள் லண்டனில் உள்ள India Houseஇல், இதன் 50ஆம் ஆண்டு நிறைவை கோலாகலமாகக் கொண்டாடினார்கள். எந்த மாதத்தில் நமது முதல் சுதந்திரப் போர் துவங்கியதோ, அதே மாதத்தில் தான் வீர சாவர்க்காரும் பிறந்தார் என்பதும்கூட ஒரு அற்புதமான தற்செயல் நிகழ்வு. சாவர்க்கார் அவர்களிடம் ஆளுமைச் சிறப்புகள் நிறைந்திருந்தன; ஆயுதங்கள்-சாஸ்திரங்கள் இரண்டையும் பூண்பவர், கையாள்வதில் நிபுணர். பொதுவாக அவரது வீரத்திற்காகவும், பிரிட்டிஷ் ஏகாதிபத்தியத்துக்கு எதிரான அவரது போராட்டத்திற்காகவும் வீர சாவர்க்காரை நாம் நன்கறிவோம்; ஆனால் இவையனைத்தையும் தவிர, அவர் சொல்வேகம் நிறைந்த அற்புதமான கவிஞர், சமூக சீர்திருத்தவாதி, எப்போதும் நல்லிணக்கம், ஒற்றுமை ஆகியவற்றுக்கு வலுகூட்டி வந்திருக்கிறார். சாவர்க்கார் அவர்களைப் பற்றி நமக்குப் பிரியமான மதிப்பிற்குரிய அடல் பிஹாரி வாஜ்பேயி அவர்கள் கூறுவது என் நினைவிற்கு வருகிறது. சாவர்க்கார் என்றால் கூர்மை, சாவர்க்கார் என்றால் தியாகம், சாவர்க்கார் என்றால் தவம், சாவர்க்கார் என்றால் கொள்கை, சாவர்க்கார் என்றால் சீரிய சிந்தனை, சாவர்க்கார் என்றால் முதிர்ச்சி, சாவர்க்கார் என்றால் அம்பு, சாவர்க்கார் என்றால் வாள் என்பார். அடல் அவர்கள் எத்தனை நேர்த்தியாக, அருமையாக சாவர்க்காரை வர்ணித்திருக்கிறார் பாருங்கள்!! சாவர்க்கார், கவிதை, புரட்சி இரண்டையும் கைக்கொண்டு பயணித்தார். புரிந்துணர்வு உள்ள கவிஞர் என்பதோடுகூட, அவர் தைரியம் நிறைந்த புரட்சியாளராகவும் திகழ்ந்தார்.

என் நெஞ்சுக்கினிய சகோதர சகோதரிகளே! நான் டிவியில் ஒரு நிகழ்ச்சியைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். ராஜஸ்தானத்தின் சீகரின் குடிசை வீடுகளில் நமது ஏழைப் பெண்கள் வசிக்கிறார்கள். நமது இந்தப் பெண்கள் குப்பைகளை அகற்றி வந்தார்கள், யாசித்து வந்தார்கள். இன்று இவர்கள் தையல் திறனை மேம்படுத்திக் கொண்டு, ஏழைகளுக்கான உடைகளைத் தைத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். இங்கிருக்கும் பெண்கள், இன்று தங்கள் மற்றும் தங்களின் குடும்பத்தாரின் உடைகளைத் தவிர, சாதாரண மற்றும் உயர்ரகத் துணிகளைத் தைத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். மேலும் அவர்கள் திறன் மேம்பாட்டுப் பயிற்சியும் பயின்று வருகிறார்கள். நமது இந்தப் பெண்கள் சுயசார்புடையவர்களாகி விட்டார்கள். கௌரவமாகத் தங்கள் வாழ்க்கையை வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள், தத்தமது குடும்பத்தினருக்குப் பெரும்பலமாகத் திகழ்ந்து வருகிறார்கள். ஆசைகளும் எதிர்பார்ப்பும் நிறைந்த நமது இந்த பெண் திலகங்களின் பிரகாசமான எதிர்காலத்திற்காக நல்வாழ்த்துகளைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். ஏதாவது ஒன்றை சாதிக்க வேண்டும் என்ற மனவுறுதி இருந்தால், அதற்காக நீங்கள் மனதில் தீர்மானித்துக் கொண்டால், அனைத்துத் தடங்கல்களையும் தாண்டி வெற்றியைப் பெறலாம்; இது சீக்கர் பற்றிய விஷயம் மட்டுமல்ல, இவை போன்ற நிகழ்வுகள் நம் தேசத்தின் மூலை முடுக்குகளில் எல்லாம் காணக் கிடைக்கின்றன. உங்களைச் சுற்றிப் பார்வையைத் திருப்புங்கள், எப்படிப்பட்ட இடர்ப்பாடுகளையெல்லாம் மக்கள் எதிர்கொண்டு வெற்றி பெற்று வருகிறார்கள் என்பது உங்களுக்கே விளங்கும். நாம் ஏதாவது ஒரு தேநீர்க்கடைக்குச் சென்றால், அங்கே தேநீரைச் சுவைப்பதோடு, அங்கே இருப்பவர்களிடத்தில் பேச்சுக் கொடுத்து உரையாடலில் ஈடுபடவும் செய்வோம், இல்லையா. உரையாடல் அரசியல் தொடர்பானதாகவோ, சமூகம் பற்றியதாகவோ, திரைப்படங்கள் சம்பந்தப்பட்டதாகவோ, விளையாட்டு, விளையாட்டு வீரர்கள், தேசத்தின் பிரச்ச்ச்சினைகள் என எவை பற்றி வேண்டுமானாலும் இருக்கலாம். பிரச்சினையும், பிரச்சினைக்கான தீர்வும் பற்றி உரையாடல் அமைந்திருக்கும்; பெரும்பாலும் இவை உரையாடலுடனேயே நின்று விடுகின்றன. ஆனால் சிலரோ, தங்கள் செயல்களில், தங்கள் கடும் உழைப்பு மற்றும் முனைப்பு வாயிலாக மாற்றத்தைக் கொண்டுவரும் திசையில் முன்னேறிச் செல்கிறார்கள், இதற்கு வடிவம் கொடுக்கிறார்கள். மற்றவர்களின் கனவுகளைத் தங்களுடையதாகவே கருதி, அவற்றை நிறைவேற்றத் தங்களையே அர்ப்பணிக்கும் சிலர் பற்றிய கதை தான், ஒடிஷாவின் கட்டக் நகரின் குடிசையில் வசிக்கும் டி. பிரகாஷ் ராவ் அவர்களுடையது. நேற்றுத்தான் டி. பிரகாஷ் ராவ் அவர்களைச் சந்திக்கும் பேறு கிடைத்தது. டி. பிரகாஷ் ராவ் அவர்கள் கடந்த 50 ஆண்டுகளாக நகரத்தில் தேநீர் விற்றுக் கொண்டிருந்தார். தேநீர் விற்பனை செய்யும் எளியதொரு மனிதர் இன்று, 70க்கும் மேற்பட்ட குழந்தைகளின் வாழ்க்கையில் கல்வி தீபத்தை ஏற்றி வருகிறார் என்பதை அறிந்து நீங்கள் ஆச்சரியத்தில் மூழ்கிப் போவீர்கள். அவர் குடிசைகளில் வசிக்கும் குழந்தைகளுக்காக ஆஷா ஆஷ்வாஸன் என்ற பெயர் கொண்ட ஒரு பள்ளியைத் தொடங்கினார். ஒரு ஏழை தேநீர் விற்பனையாளர் தனது 50 சதவீத வருமானத்தை இந்தப் பள்ளிக்கே செலவு செய்து வருகிறார். பள்ளிக்கு வரும் அனைத்துப் பிள்ளைகளுக்கும் கல்வி, ஆரோக்கியம், உணவு என அனைத்து வசதிகளையும் செய்து கொடுக்கிறார். நான் டி. பிரகாஷ் ராவ் அவர்களின் அயராத உழைப்பு, அவரது முனைப்பு, ஏழைப் பிள்ளைகளின் வாழ்க்கையில் ஒளியேற்றி, புதிய திசையேற்படுத்திக் கொடுப்பதற்காக அவருக்கு பலபல பாராட்டுதல்களைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். அவர்களின் வாழ்வினில் இருக்கும் இருளை இவர் நீக்கியிருக்கிறார். தமஸோ மா ஜோதிர்கமய என்ற வேத வாக்கியத்தை யார்தான் அறிய மாட்டார்கள்; ஆனால் அதைச் செய்து காட்டிய ஒருவர் உண்டென்றால் அவர் டி. பிரகாஷ் ராவ் அவர்கள் தான். அவரது வாழ்க்கை நம் அனைவருக்கும், சமுதாயத்திற்கும், நாடு முழுமைக்கும் ஒரு கருத்தாக்கமாக இருக்கிறது. உங்களைச் சுற்றியும் இப்படிப்பட்ட உத்வேகம் அளிக்கும் சம்பவங்கள் இருக்கலாம். எண்ணில்லா நிகழ்ச்சிகள் நடைபெறலாம். நாமனைவரும் ஆக்கப்பூர்வமான உணர்வுகளை மனதில் தாங்கி முன்னேறிச் செல்வோம் வாருங்கள்!!

ஜூன் மாதத்தில் எந்த அளவுக்கு அதிக வெப்பம் நிலவுகிறது என்றால், மழை எப்போது வருமோ என்று ஏங்கத் தொடங்குகிறார்கள், இந்த எதிர்பார்ப்பை மனதில் தாங்கி வானத்தை நோக்கிப் பார்த்தவண்ணம் இருப்பார்கள். இன்னும் சில நாட்களில் பிறைச்சந்திரனின் வருகைக்காகவும் காத்திருப்பார்கள். சந்திரப்பிறை தெரிகிறது என்று சொன்னால், ஈகை பண்டிகையைக் கொண்டாடலாம் என்று பொருள். ரமலான் மாதத்தில் உபவாஸம் மேற்கொண்ட பின்னர், ஈகை பெருநாள், கொண்டாட்டத்தைக் குறிப்பதாக அமைந்திருக்கிறது. அனைவரும் ஈகை பெருநாளை மிகுந்த உற்சாகத்தோடு கொண்டாடுவீர்கள் என்று நான் நம்புகிறேன். இந்த வேளையில் குழந்தைகளுக்குச் சிறப்பான வகையில் நல்ல ஈகை பெருநாள் பரிசு கிடைக்கும். இந்த ஈகை பண்டிகை, நமது சமுதாயத்தில் நல்லிணக்க உறவுகளுக்கு மேலும் உறுதிப்பாட்டை அளிக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன். அனைவருக்கும் பலப்பல நல்வாழ்த்துகள்!

எனதருமை நாட்டுமக்களே! உங்கள் அனைவருக்கும் மிக்க நன்றிகள். மீண்டும் ஒருமுறை அடுத்த மாதம் மனதின் குரலில் சந்திப்போம் நண்பர்களே. வணக்கம்!!

எனதருமை நாட்டுமக்களே, வணக்கம்.  ஏப்ரல் மாதம் 4ஆம் தேதி முதல் ஏப்ரல் மாதம் 15ஆம் தேதி வரை ஆஸ்திரேலியாவில் 21ஆவது காமன்வெல்த் விளையாட்டுப் போட்டிகள் நடைபெற்றன.  பாரதம் உள்ளிட்ட உலகின் 71 நாடுகள் இதில் பங்கு பெற்றன.  இத்தனை பெரிய ஏற்பாடுகள் செய்யப்பட்டிருக்கின்றன, உலகெங்கிலும் இருந்து ஆயிரக்கணக்கான விளையாட்டு வீரர்கள் பங்கெடுக்கிறார்கள் எனும் போது, எத்தகைய சூழல் நிலவும் என்பதை நீங்களே கற்பனை செய்து கொள்ளுங்கள்.  உற்சாகம், எதிர்பார்ப்பு, ஊக்கம், ஆசை, அபிலாஷைகள், சாதிக்க வேண்டும் என்ற மனவுறுதி – இப்படிப்பட்டதொரு சூழல் நிலவும் வேளையில், இதன் தாக்கம் இல்லாதவர்கள் யாராவது இருக்க முடியுமா?  இன்று யார் வெற்றிகரமாகச் செயல்படுவார்கள் என்ற எதிர்பார்ப்பு நாட்டுமக்களிடையே ஒவ்வொரு நாளும் இருந்து வந்தது.  பாரதத்தின் செயல்பாடு எப்படி இருக்கும், நாம் எத்தனை பதக்கங்களை வெல்லப் போகிறோம் என்றெல்லாம் சிந்திப்பது இயல்பான விஷயம் தான்.  நமது விளையாட்டு வீரர்களும் நாட்டு மக்களின் எதிர்பார்ப்புகளுக்கு ஏற்ற வகையிலேயே சிறப்பாகச் செயல்பட்டார்கள், ஒன்றன்பின் ஒன்றாக பதக்கங்களைக் குவித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். அது துப்பாக்கிச் சுடும் போட்டியாகட்டும், மல்யுத்தமாகட்டும், பளுதூக்குவதாகட்டும், டேபிள் டென்னிஸாகட்டும், பூப்பந்தாகட்டும்…… பாரதம் இன்றுவரை காணாத சாதனையைப் படைத்தது.  26 தங்கப் பதக்கங்கள், 20 வெள்ளிப் பதக்கங்களும், 20 வெண்கலப் பதக்கங்களும் என மொத்தம் 66 பதக்கங்களை வென்று, நாட்டு மக்களை பெருமிதம் கொள்ளச் செய்திருக்கிறார்கள்.  பதக்கங்களை வெல்வது வீரர்களுக்கு பெருமை சேர்க்கும் விஷயமாக இருந்தாலும், நாடு முழுமைக்கும், நாட்டு மக்கள் அனைவருக்கும் பெருமை சேர்க்கும் வேளையும் ஆகும்.  போட்டி முடிவடைந்த பிறகு, பதக்கத்துடன் பாரதத்தின் பிரதிநிதிகளாக வீரர்கள் மூவண்ணக்கொடியைப் போர்த்திக் கொண்டு, தேசிய கீதம் ஒலிக்க நிற்கும் போது எழும் உணர்வு இருக்கிறதே, அதில் சந்தோஷம், பெருமிதம், கவுரவம் ஆகியன கலந்திருக்கின்றன, மிகச் சிறப்பான, தனித்தன்மை வாய்ந்த ஒரு உணர்வு அது.  உடலும் மனமும் சிலிர்க்கின்றன. உற்சாகமும் ஊக்கமும் கொப்பளிக்கின்றன. நாமனைவரும் ஒரே உணர்வோடு ஒன்றாகக் கலக்கிறோம்.  இந்த உணர்வை வெளிப்படுத்த என்னிடம் வார்த்தைகளே இல்லை.  ஆனால் இந்த விளையாட்டு வீரர்கள் என்னிடம் கூறியவற்றை நான் உங்களோடு பகிர்ந்து கொள்ள விரும்புகிறேன்.  என் நெஞ்சம் பெருமிதத்தால் விம்மியது, உங்கள் நெஞ்சங்களும் விம்மும் என்று நம்புகிறேன்.

“நான் மனிகா பத்ரா, காமன்வெல்த் போட்டிகளில் 4 பதக்கங்களை வென்று வந்திருக்கிறேன்.  2 தங்கம், 1 வெள்ளி, 1 வெண்கலம்.  நான் பெருமகிழ்ச்சியில் இருக்கிறேன் என்பதை மனதின் குரல் நேயர்களிடம் தெரிவிக்க விரும்புகிறேன் ஏனென்றால், முதன்முறையாக இந்தியாவில் டேபிள் டென்னிஸ் விளையாட்டு இத்தனை பிரபலமாக ஆகி வருகிறது என்பதால் தான்.  இதுவரை ஆடாத அளவுக்கு நான் சிறப்பான வகையில் டேபிள் டென்னிஸ் ஆட்டத்தை விளையாடினேன். என் பயிற்சிக்காலம் பற்றிச் சொல்ல வேண்டுமானால், நான் என் பயிற்றுநர் சந்தீப் சாருடன் இணைந்து பயிற்சிகள் மேற்கொண்டேன். காமன்வெல்த் போட்டிகளுக்கு முன்பு போர்த்துகல் நாட்டில் எங்களுக்கான பயிற்சி முகாம்கள் நடைபெற்றன, எங்களை அரசாங்கம் பல போட்டிகளுக்கு அனுப்பியது, நான் அரசுக்கு என் நன்றிகளைத் தெரிவிக்க விரும்புகிறேன் ஏனென்றால், அவர்கள் தான் எங்களுக்கு இத்தனை பெரிய அளவுக்கு சர்வதேச வாய்ப்புகளை ஏற்படுத்திக் கொடுத்தார்கள்.  இளைஞர்களுக்கு நான் அளிக்க விரும்பும் தகவல் என்னவென்றால், எக்காரணம் கொண்டும் துவண்டு விடாதீர்கள், உங்களை நீங்களே ஆராய்ந்து பாருங்கள் என்பது தான்.”

“நான் பி குருராஜ்; மனதின் குரல் நேயர்களுக்கு நான் தெரிவிக்க விரும்புவதெல்லாம், 2018ஆம் ஆண்டு காமன்வெல்த் போட்டிகளில் பதக்கம் வெல்வது என்பது என் கனவாக இருந்தது.  நான் முதன்முறையாக காமன்வெல்த் விளையாட்டுகளில் பங்கெடுத்து, பாரதத்துக்கு பதக்கத்தைப் பெற்றுத் தந்தேன் என்பது எனக்கு மகிழ்ச்சியை அளிக்கிறது.  இந்தப் பதக்கத்தை என் கிராமம் குந்தாபுராவுக்கும், என் மாநிலம் கர்நாடகத்துக்கும், என் தேசத்துக்கும் அர்ப்பணிக்கிறேன்.”

“நான் மீராபாய் சானூ.  நான் 21ஆம் காமன்வெல்த் போட்டிகளில் இந்தியாவுக்காக முதல் தங்கப் பதக்கத்தைப் பெற்றுத் தந்திருக்கிறேன்.  இது எனக்கு பெரிய சந்தோஷத்தைக் கொடுக்கிறது.  இந்தியாவுக்காகவும், மணிப்பூருக்காகவும் சிறப்பான விளையாட்டு வீராங்கனையாக ஆக வேண்டும் என்பதே என் கனவாக இருந்தது.  மணிப்பூரில் என் சகோதரியின் சிறப்பான செயல்பாட்டைப் பார்த்த பிறகு, அவர் பற்றிய திரைப்படத்தை முழுவதுமாகக் கண்ட பிறகு நானும் இந்தியாவுக்காக, மணிப்பூருக்காக சாதித்துக் காட்ட வேண்டும் என்ற உணர்வு உண்டானது.  நான் வெற்றியடைந்திருக்கிறேன் என்றால் அதற்குக் காரணம் என் ஒழுங்குமுறை, என் முனைப்பு, என் அர்ப்பணிப்பு, கடின உழைப்பு ஆகியன தான்.”

     காமன்வெல்த் போட்டிகளில் பாரதத்தின் செயல்பாடு மிகச் சிறப்பாகவே இருந்தது, விசேஷமாகவும் இருந்தது.  ஏன் விசேஷம் என்கிறேன் என்றால், இதில் பல விஷயங்கள் முதன்முறையாக நடந்தேறின.  இந்த முறை காமன்வெல்த் போட்டிகளில் பாரதத்தின் தரப்பில் பங்கெடுத்துக் கொண்ட மல்யுத்த வீரர்கள் அனைவரும் பதக்கங்கள் வென்று வந்திருக்கிறார்கள்.  மனிகா பத்ரா, தான் பங்கு பெற்ற அனைத்து விளையாட்டுகளிலும் பதக்கங்களைத் தட்டி வந்திருக்கிறார்.  டேபிள் டென்னிஸ் ஒற்றையர் போட்டியில் தங்கப் பதக்கம் வென்ற முதல் பாரதப் பெண் இவர் தான்.  பாரதத்திற்கு அதிக அளவு தங்கம் துப்பாக்கிச் சுடும் போட்டியில் கிடைத்தது.  15 வயது நிரம்பிய பாரதத்தின் துப்பாக்கிச் சுடும் போட்டியாளர் அனீஷ் பான்வாலா, காமன்வெல்த் போட்டிகளில் தங்கப் பதக்கம் வென்ற மிகக் குறைந்த வயது விளையாட்டு வீரராகத் திகழ்ந்தார்.  சச்சின் சவுத்ரி காமன்வெல்த் போட்டிகளில் பதக்கம் வென்ற பாரதநாட்டின் ஒரே பாரா பவர் லிப்டர் (para power lifter). மேலும் இந்தமுறை போட்டிகள் ஏன் விசேஷமானவையாக இருந்தன என்றால், பெரும்பான்மையான வெற்றியாளர்கள் பெண்கள் என்பதால் தான்.  ஸ்க்வாஷாகட்டும், குத்துச்சண்டையாகட்டும், பளுதூக்குதலாகட்டும், துப்பாக்கி சுடும் போட்டியாகட்டும், பெண் வீராங்கனைகள் மிகச் சிறப்பாக விளையாடி தங்கள் திறமைகளை வெளிப்படுத்தினார்கள்.

பூப்பந்தாட்டத்தின் இறுதிப் போட்டி பாரதத்தின் இரண்டு வீராங்கனைகளான சாய்னா நெஹ்வாலுக்கும் பி.வி. சிந்துவுக்கும் இடையே நடைபெற்றது.  அனைவருக்குமே போட்டி உற்சாகத்தை அளித்தது என்றாலும், இரண்டு பதக்கங்களும் பாரதத்துக்கே கிடைக்கும் என்பது கூடுதல் மகிழ்ச்சி, இதை நாடு முழுவதும் கண்டு களித்தது.  நானுமேகூட மிகுந்த மகிழ்ச்சி அடைந்தேன்.  போட்டிகளில் பங்கெடுத்த வீரர்கள், தேசத்தின் பல்வேறு பாகங்களிலிருந்து, சின்னச்சின்ன நகரங்களிலிருந்தெல்லாம் வந்திருந்தார்கள்.  பல தடைகள், இடர்களையெல்லாம் தாண்டி இந்த நிலையை எட்டியிருந்தார்கள், சாதித்திருக்கிறார்கள், அவர்கள் இன்று எட்டியிருக்கும் இந்த இலக்கினை அடைய, அவர்களின் வாழ்க்கைப் பயணத்தில் அவர்களின் பெற்றோர், அவர்களின் காப்பாளர்கள், அவர்களின் பயிற்றுநர், விளையாட்டு உதவியாளர்கள், அவர்களின் பள்ளி, பள்ளி ஆசிரியர்கள், பள்ளியின் சூழல் என அனைவரின் பங்களிப்பும் கலந்திருக்கிறது, அவர்கள் தான் ஒவ்வொரு கட்டத்திலும் வீரர்களின் நம்பிக்கைக்கு உரம் சேர்த்திருக்கிறார்கள்.  இந்த வேளையில் நான் வீரர்களோடுகூட, இந்தப் பயணத்தில் உடன் பயணித்த அவர்கள் அனைவருக்கும் என் பாராட்டுதல்களையும், நல்வாழ்த்துகளையும் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

கடந்த மாதம் மனதின் குரலில் நான் நாட்டுமக்களிடம், குறிப்பாக நமது இளைஞர்களிடத்தில் ஃபிட் இந்தியா (FIT INDIA) குறித்த அறைகூவல் விடுத்திருந்தேன், அனைவரும் வாருங்கள் என்று அழைத்திருந்தேன்.  ஃபிட் இந்தியா வுடன் இணையுங்கள், தலைமையேற்க வாருங்கள் என்று கேட்டுக் கொண்டிருந்தேன். மக்கள் மிகுந்த உற்சாகத்தோடு இதனோடு இணைந்து கொண்டார்கள் என்பதில் எனக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சி ஏற்பட்டிருக்கிறது.  பலர் இதற்காகத் தங்கள் ஆதரவைத் தெரிவிக்கும் வகையில் கடிதங்கள் எழுதியிருக்கிறார்கள், சமூக ஊடகத்தில் தங்கள் உடலுறுதி தொடர்பான முக்கியமான விஷயங்களையும், ஃபிட் இந்தியா தகவல்களையும் பகிர்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். 

சசிகாந்த் போன்ஸ்லே என்ற ஒருவர் நீச்சல் குளத்தில் தான் எடுத்துக்கொண்ட படத்தை பகிர்ந்து கொண்டு, என் உடல் தான் என் ஆயுதம், தண்ணீர் தான் என் தனிமம், நீச்சல் தான் என் உலகம், என்று எழுதியிருக்கிறார்.

ரூமா தேவ்நாத் என்ன எழுதியிருக்கிறார் தெரியுமா? காலை நடைப்பயணத்திற்குப் பிறகு நான் சந்தோஷமாகவும் ஆரோக்கியமாகவும் உணர்கிறேன்; என்னைப் பொறுத்த மட்டில் உடலுறுதி என்பது புன்னகை கலந்தது, நாம் சந்தோஷமாக இருக்கும் போது, புன்னகை பூக்க வேண்டும் என்று எழுதியிருக்கிறார்.  தேவ்நாத் அவர்களே, மகிழ்வாக இருத்தலே உடலுறுதி.

தவல் பிரஜாபதி அவர்கள் மலையேறும் போது எடுக்கப்பட்ட தனது படத்தைத் தரவேற்றம் செய்து, என்னைப் பொறுத்த மட்டில் ஃபிட் இந்தியா என்றால் பயணமும், மலையேறுதலும் தான் என்று தெரிவித்திருக்கிறார். இவற்றையெல்லாம் பார்த்த பிறகு, பல பிரபலமானவர்களும்கூட ஃபிட் இந்தியாவுக்காக நமது இளைஞர்களுக்கு மிக சுவாரசியமான வழிகளில் உத்வேகம் அளித்து வருவது நன்றாக இருக்கிறது.  திரைப்பட நட்சத்திரமான அக்ஷய் குமார் ட்விட்டரில் ஒரு காணொளியைத் தரவேற்றம் செய்திருக்கிறார்.  அதை நானும் பார்த்தேன், நீங்களும் பார்ப்பீர்கள் என்று நம்புகிறேன்; இதில் அவர் மரத்தாலான மணிகளுடன் உடற்பயிற்சி மேற்கொள்வதைக் காணலாம், இந்தப் பயிற்சி முதுகுக்கும், வயிற்றுத் தசைகளுக்கும் அதிக பயனுள்ளதாக இருக்கிறது என்று அவர் கூறியிருக்கிறார்.  அவருடைய இன்னொரு காணொளியும் அதிக பிரபலமடைந்திருக்கிறது, இதில் அவர் மக்களோடு கைப்பந்து விளையாடுவதைப் பார்க்கலாம்.  பல இளைஞர்களும் ஃபிட் இந்தியா முயற்சிகளோடு தங்களை இணைத்துக் கொண்டு தங்கள் அனுபவங்களைப் பகிர்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள்.  இது போன்றதொரு இயக்கம் நம்மனைவருக்கும், நாடு முழுமைக்கும் அதிக பயனுள்ளது என்று நான் கருதுகிறேன்.  மேலும் ஒரு விஷயம் குறித்து நான் தெரிவிக்க விரும்புகிறேன் – எந்தச் செலவும் இல்லாத, ஃபிட் இந்தியா தொடர்பான இயக்கத்தின் பெயர் தான் யோகக்கலை.  ஃபிட் இந்தியா இயக்கத்தில் யோகக்கலைக்கென சிறப்பான மகத்துவம் இருக்கிறது, நீங்களும் கூட தயாரிப்பு முஸ்தீபுகளில் இறங்கியிருப்பீர்கள்.  ஜூன் மாதம் 21ஆம் தேதி சர்வதேச யோகக்கலை தினத்தின் மகத்துவத்தை தேசம் முழுவதும் ஏற்றுக் கொண்டிருக்கிறது.  நீங்களும், இப்போதிருந்தே தயார் செய்து கொள்ளுங்கள்.  தனியாக அல்ல – உங்கள் நகரம், உங்கள் கிராமம், உங்கள் பகுதி, உங்கள் பள்ளி, உங்கள் கல்லூரி என அனைத்து வயதினரும், ஆண்களும், பெண்களும், யோகக்கலையோடு இணைந்து கொள்ளும் முயற்சிகளை மேற்கொள்ளுங்கள்.  முழுமையான உடல் வளர்ச்சிக்காக, மனரீதியான வளர்ச்சிக்காக, மனதின் சீர்நிலைக்காக யோகக்கலை எந்த வகையில் பயனளிக்கிறது என்பதை நாட்டுக்கோ, உலகுக்கோ விளக்க வேண்டிய தேவையில்லை; நீங்கள் ஒரு அசைவூட்டப்பட்ட காணொளியைப் பார்த்திருக்கலாம், இதில் என்னைக் காட்டியிருக்கிறார்கள், இன்றைய அளவில் அது மிகவும் பிரபலமடைந்திருக்கிறது.   இந்த காணொளியை அசைவூட்டச் செய்தவர்களுக்கு நான் என் பாராட்டுதல்களைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன், அவர்கள் மிகவும் நுணுக்கமாகப் பணியாற்றி, ஒரு ஆசிரியர் செய்யக்கூடிய வகையில் அனிமேஷனை அமைத்திருக்கிறார்கள்.  நீங்களும் இதனால் பலன் பெறுங்கள்.

எனது இளைய நண்பர்களே.  நீங்கள் தேர்வு, தேர்வு எனத் தேர்வு சுழற்சியிலிருந்து வெளியேறி, இப்போது விடுமுறைக்காலத்தைக் கழிப்பது பற்றிய எண்ணங்களில் மூழ்கியிருப்பீர்கள்.  விடுமுறைகளை எப்படி அனுபவிக்கலாம், எங்கே செல்லலாம் என்ற சிந்தனையில் ஆழ்ந்திருப்பீர்கள்.  நான் இன்று உங்களை ஒரு புதிய பணியாற்ற அழைப்பு விடுக்கிறேன்; பல இளைஞர்கள் இப்போதெல்லாம் ஏதாவது ஒன்றைப் புதிதாகக் கற்றுக்கொள்ள தங்கள் நேரத்தைச் செலவு செய்வதை நான் பார்க்க முடிகிறது.  கோடைக்காலப் பயிற்சியின் முக்கியத்துவம் அதிகரித்துக் கொண்டே வருகிறது, இளைஞர்களும் இதுகுறித்த தேடுதலில் ஈடுபட்டுக் கொண்டே இருக்கிறார்கள், உள்ளபடியே பயிற்சி என்பது ஒரு புதிய அனுபவம் தான்.  நான்கு சுவர்களுக்கு வெளியே, எழுத்துவேலைகள், கணிப்பொறியைத் தாண்டி, வாழ்க்கையை புதிய கோணத்தில் வாழும் அனுபவம் கிடைக்கிறது.  எனது இளைய நண்பர்களே, சிறப்பான பயிற்சி ஒன்றை மேற்கொள்ள நான் உங்களைக் கேட்டுக் கொள்கிறேன்.  பாரத அரசின் 3 அமைச்சகங்கள் – விளையாட்டுத் துறையாகட்டும், மனிதவள மேம்பாட்டுத் துறையாகட்டும், குடிநீர்வழங்கல் துறையாகட்டும் – அரசின் இந்த மூன்று அமைச்சகங்களும் இணைந்து தூய்மையான இந்தியா கோடைக்கால பயிற்சி 2018 என்ற ஒன்றுக்கு ஏற்பாடு செய்திருக்கிறார்கள்.  கல்லூரி மாணவ மாணவியர், தேசிய மாணவர் படையின் இளைஞர்கள், நாட்டு நலப்பணித் திட்டத்தின் இளைஞர்கள், நேரு யுவ கேந்திரத்தின் இளைஞர்கள் எல்லோரும் சமுதாயத்துக்காக, தேசத்துக்காக என்ன செய்ய நினைக்கிறார்களோ, கற்றுக்கொள்ள விரும்புகிறார்களோ, சமுதாய மாற்றத்தின் பொருட்டு, யார் தாங்களாகவே இணைந்து கொள்ளவும், காரணியாக ஆகவும் விரும்புகிறார்களோ, ஆக்கப்பூர்வமான ஆற்றலின் துணை கொண்டு, சமூகத்தில் மாற்றம் ஏற்படுத்தும் எண்ணத்தோடு செயல்படும் அவர்கள் அனைவருக்கும் ஒரு நல்வாய்ப்பு; இதனால் தூய்மைப்பணிக்கும் வலுகூட்டப்படும்.  நாம் அக்டோபர் மாதம் 2ஆம் தேதியன்று காந்தியடிகளின் 150ஆவது பிறந்த நாளைக் கொண்டாடும் வேளையில், அதற்கு முன்பாக, ஏதாவது சாதிக்கும் சந்தோஷம் உங்களுக்குக் கிடைக்கும், யார் மிகச் சிறப்பாக பயிற்சியில் செயல்படுகிறார்களோ – அவர்கள் கல்லூரிகளில் சிறப்பாக பணியாற்றியிருக்கலாம், பல்கலைக்கழகங்களில் செய்திருக்கலாம் – அப்படிப்பட்டவர்களுக்கு தேசிய அளவிலான விருதுகள் வழங்கப்படும் என்று தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.  இந்தப் பயிற்சியை வெற்றிகரமாக நிறைவேற்றும், பயிற்சி பெறும் ஒவ்வொருவருக்கும் ‘தூய்மை இந்தியா இயக்கம்’ வாயிலாக ஒரு சான்றிதழும் அளிக்கப்படும்.  இது மட்டுமல்ல, இதைச் சிறப்பாக யார் நிறைவு செய்கிறார்களோ, பல்கலைக்கழக மானியக்குழு அவர்களுக்கு 2 கூடுதல் புள்ளிகளையும் அளிக்கும்.  நான் மாணவ மாணவியரிடத்திலும், இளைஞர்களிடத்திலும் மீண்டும் ஒருமுறை அழைப்பு விடுக்கிறேன், பயிற்சியினால் பலனடையுங்கள்.  நீங்கள் MyGov இணையதளம் சென்று ஸ்வச் பாரத் கோடைக்கால  உள்ளுறைப் பயிற்சியில் (Swachh Bharat Summer Internship) பங்கெடுக்க உங்களைப் பதிவு செய்து கொள்ளுங்கள்.  நமது இளைஞர்கள் தூய்மைக்கான இந்த இயக்கத்தை மேலும் முன்னெடுத்துச் செல்வார்கள் என்று நான் நம்புகிறேன்.  நீங்கள் உங்களிடமிருக்கும் தகவல்களைக் கண்டிப்பாக அனுப்புங்கள், புகைப்படங்களை அனுப்புங்கள், காணொளிகளைத் தரவேற்றம் செய்யுங்கள்.  வாருங்கள்! புதிய அனுபவம் பெற, இந்த விடுமுறைக் காலத்தில் கற்றுக் கொள்ளும் வாய்ப்பை நாம் ஏற்படுத்திக் கொள்வோம்.

     எனதருமை நாட்டுமக்களே, எப்போதெல்லாம் வாய்ப்புக் கிடைக்கிறதோ, அப்போதெல்லாம் தூர்தர்ஷனில் ஒளிபரப்பாகும் குட் நியூஸ் இந்தியா என்ற நிகழ்ச்சியைத் தவறாமல் பாருங்கள், நாட்டுமக்களிடம் நான் விடுக்கும் வேண்டுகோள் என்னவென்றால், நீங்கள் அவசியம் தூர்தர்ஷன் வழங்கும் குட் நியூஸ் இந்தியா நிகழ்ச்சியைப் பாருங்கள், நமது தேசத்தில் எந்தெந்த இடங்களில், எத்தனை பேர்கள், எந்தெந்த மாதிரியான நல்ல பணிகளை ஆற்றி வருகிறார்கள், நல்ல விஷயங்களைச் செய்து வருகிறார்கள் என்பதெல்லாம் அதில் காணக் கிடைக்கின்றன.

     சில தினங்கள் முன்பாக, தில்லியைச் சேர்ந்த இளைஞர்கள் சிலரைப் பற்றி ஒரு விஷயத்தை குட் நியூஸ் இந்தியாவில் காட்டிக் கொண்டிருந்தார்கள்; அவர்கள் ஏழைக் குழந்தைகளுக்குப் படிப்புச் சொல்லிக் கொடுக்கும் சேவையை மேற்கொண்டு வருகிறார்கள்.  இந்த இளைஞர்கள், தில்லியின் தெருவோரச் சிறார்களுக்கும், குடிசைகளில் வசிக்கும் குழந்தைகளுக்கும் கல்வியளிக்கும் மிகப்பெரிய இயக்கம் ஒன்றை முடுக்கி விட்டிருக்கிறார்கள்.  தெருக்களில் பிச்சை எடுத்துக் கொண்டிருந்த அல்லது சில்லறை வேலைகளில் ஈடுபட்டு வந்த குழந்தைகளின் நிலை அவர்களை உலுக்கியதால், இந்தப் புதுமையான செயலைத் தொடங்கினார்கள்.  தில்லியின் கீதா காலனிக்கு அருகில் இருந்த குடிசைப்பகுதியில் 15 குழந்தைகளைக் கொண்டு தொடங்கிய இந்த இயக்கம், இன்று தலைநகரில் 12 இடங்களில் 2000 குழந்தைகளைத் தன்னோடு இணைத்துக் கொண்டிருக்கிறது.  இந்த இயக்கத்தோடு தங்களை இணைத்துக் கொண்ட இளைஞர்கள், ஆசிரியர்கள், பணிகள் நிறைந்த தங்களின் தினசரி அட்டவணையில் 2 மணிநேரம் இவர்களுக்காக ஒதுக்கி, சமூகத்தில் மாற்றம் ஏற்படுத்தும் பகீரத முயற்சியில் ஈடுபட்டு வருகிறார்கள். 

          சகோதர சகோதரிகளே, இதைப் போலவே உத்தராகண்டின் மலைப்பகுதியின் சில விவசாயிகள், நாடுமுழுவதிலும் இருக்கும் விவசாயிகளுக்கு கருத்தூக்கம் ஏற்படுத்தும் ஊற்றாக மாறி இருக்கிறார்கள்.  அவர்களின் ஒருங்கிணைந்த முயற்சிகள் காரணமாக, தங்களின் நிலையை மட்டுமல்ல, தங்கள் பகுதியின் எதிர்காலத்தையும் வளமாக்கி இருக்கிறார்கள்.  உத்தராகண்ட்டின் பாகேஷ்வரில், குறிப்பாக சிறுதானியங்கள், கீரைவகைகள், மக்காச்சோளம், பார்லி ஆகியன பயிர் செய்யப்படுகின்றன.  மலைப்பகுதி ஆனதால், விவசாயிகளுக்கு இவற்றுக்கான சரியான விலை கிடைக்காமல் போனது; ஆனால் கப்கோட் தாலுகாவைச் சேர்ந்த விவசாயிகள், இந்த விளைச்சலை நேரடியாக சந்தையில் விற்று இழப்பில் வாடுவதை விட, அதிக இலாபம் அடையும் வழிகளை மேற்கொண்டார்கள், மதிப்புக்கூட்டும் உத்தியைக் கைக்கொண்டார்கள்.  என்ன செய்தார்கள்?  அவர்கள் தங்கள் விளைபொருட்களிலிருந்து பிஸ்கட்களைத் தயாரிக்கத் தொடங்கினார்கள், அவற்றை விற்பனை செய்வதில் ஈடுபட்டார்கள்.  இந்தப் பகுதி மண் அதிக இரும்புச்சத்து நிறைந்தது, ஆகவே இந்த இரும்புச் சத்து நிறைந்த பிஸ்கட்களை கருத்தரித்திருக்கும் பெண்கள் உட்கொண்டால் அதிக பயனுள்ளதாக இருக்கும் என்ற பலமான கருத்து நிலவுகிறது.  முனார் கிராமத்தில் இவர்கள் ஒரு கூட்டுறவு அமைப்பை ஏற்படுத்தினார்கள், அங்கே பிஸ்கட்களைத் தயார் செய்யும் தொழிற்சாலையை உருவாக்கினார்கள்.  விவசாயிகளின் மனோதிடத்தைப் பார்த்து நிர்வாகமும் இதை தேசிய ஊரகப்பகுதி வாழ்வாதார இயக்கத்தோடு இணைத்து விட்டார்கள். இந்த பிஸ்கட்கள் பாகேஷ்வர் மாவட்டத்தின் சுமார் 50 ஆங்கன்வாடி மையங்களில் மட்டுமல்லாமல் அல்மோடா, கவுசானி வரைகூட கொண்டு சேர்க்கப்பட்டு வருகிறது.  விவசாயிகளின் உழைப்பின் காரணமாக, ஆண்டுதோறும் இந்த அமைப்பின் வருவாய் 10 முதல் 15 லட்சம் ரூபாய்களை எட்டியதோடு மட்டுமல்லாமல், 900க்கும் அதிகமான குடும்பங்களுக்கு இது வேலைவாய்ப்பையும் ஏற்படுத்தியதால், மாவட்டத்திலிருந்து மக்கள் வெளியேறுவதும் தடைபட்டிருக்கிறது. 

எனதருமை நாட்டுமக்களே!  எதிர்காலத்தில் உலகத்தில் தண்ணீருக்காக போர்கள் நடைபெறவிருக்கின்றன என்றெல்லாம் நாம் கேள்விப் படுகிறோம் இல்லையா?  ஒவ்வொருவரும் இதைப்பற்றிப் பேசுகிறார்கள் ஆனால், நமக்கென்று கடமை இருக்கிறது இல்லையா?  நீர் சேமிப்பு என்பது சமுதாயத்தின் பொறுப்பு என்று நமக்குத் தோன்றவில்லையா?  இது ஒவ்வொரு தனிமனிதனின் பொறுப்பாகவும் இருக்க வேண்டும்.  மழைக்காலத்தில் ஒவ்வொரு சொட்டு நீரையும் நாம் எவ்வாறு சேமிக்கலாம்?  நம் தேசத்து மக்கள் அனைவருக்கும் நீர் சேமிப்பு என்பது புதிய விஷயம் அல்ல, ஏட்டுப் பொருளுமல்ல, மொழி தொடர்பானதும் அல்ல என்பதெல்லாம் நன்றாகவே தெரியும்.  பல நூற்றாண்டுகளாகவே நமது முன்னோர்கள் இதைச் செயல்படுத்திக் காட்டியிருக்கிறார்கள்.  ஒவ்வொரு சொட்டு நீரின் மகத்துவத்துக்கும் அவர்கள் முதன்மை அளித்திருக்கிறார்கள்.  அவர்கள் புதியபுதிய வழிமுறைகளைக் கண்டுபிடித்து, நீரின் ஒவ்வொரு சொட்டையும் எப்படி சேமிப்பது என்று அறிந்து கையாண்டிருக்கிறார்கள்.  உங்களில் யாருக்காவது தமிழ்நாடு செல்லும் வாய்ப்பு கிட்டியிருந்தால், அங்கே இருக்கும் சில கோவில்களில் நீரிறைக்கும் முறை, நீர் சேமிப்புமுறை, வறட்சிக்கால ஏற்பாடுகள் ஆகியன தொடர்பான பெரிய பெரிய கல்வெட்டுகள் காணப்படுவதை நீங்கள் கவனித்திருக்கலாம்.  மன்னார்கோவில், சேரன்மாதேவி, கோவில்பட்டி, புதுக்கோட்டை என அனைத்து இடங்களிலும் பெரிய பெரிய கல்வெட்டுகள் காணக் கிடைக்கின்றன.  இன்றும், பல்வேறு படிக்கட்டுக் கிணறுகள், சுற்றுலாத் தலங்களாக அறியப்படுகின்றன, இவை நீர்சேமிப்பு இயக்கம் குறித்த நமது முன்னோர்களின் வாழும் எடுத்துக்காட்டுகளாக இன்றும் திகழ்கின்றன என்பதை நாம் மறந்து விட வேண்டாம்.  குஜராத்தில் அடாலஜ், பாடனில் உள்ள ரானீ கீ வாவ் ஆகியன ஐ.நாவின் கல்வி, அறிவியல் மற்றும் கலாச்சார அமைப்பின் உலக பாரம்பரிய இடமாக அறிவிக்கப் பட்டிருக்கின்றன, இவற்றின் உன்னதத்தைப் பார்த்துக் கொண்டே இருக்கலாம்; குளங்கள் ஒருவகையில் நீர்க்கோயில்கள் தாம்.  நீங்கள் ராஜஸ்தானம் சென்றால், ஜோத்பூரில் இருக்கும் சாந்த் பாவ்டீக்குக் கண்டிப்பாகச் சென்று பாருங்கள்.  இது பாரதத்தின் மிகப் பெரிய, அழகான நீர்நிலைகளில் ஒன்று. இதில் கூர்ந்து கவனிக்க வேண்டிய விஷயம் என்னவென்றால், இது வறண்ட நிலத்தின் மேலிருப்பது தான்.  ஏப்ரல், மே, ஜூன், ஜூலை மாதங்களில் தாம் மழைக்கால நீரை சேமிக்க மிகச் சிறப்பான வாய்ப்பு கிடைக்கிறது, முன்கூட்டியே நாம் எவ்வளவுக்கு எவ்வளவு தயார்நிலையில் இருக்கிறோமோ, அவ்வளவுக்கு அவ்வளவு பலன்கள் கிடைக்கின்றன.  மகாத்மா காந்தி ஊரகப்பகுதி வேலைவாய்ப்புத் திட்டத்தின் வரவுசெலவுத் திட்டத் தொகை, இந்த நீர்சேமிப்பு மற்றும் நீர் மேலாண்மைக்காகவே செலவு செய்யப்படுகிறது.  கடந்த 3 ஆண்டுகளில் நீர்சேமிப்பு மற்றும் நீர் மேலாண்மை நோக்கத்தில் அனைவரும் தங்களுக்கே உரிய வகையில் முயற்சிகள் மேற்கொண்டு வருகிறார்கள்.  ஒவ்வொரு ஆண்டும் மகாத்மா காந்தி ஊரகப்பகுதி வேலைவாய்ப்புத் திட்டத்தைத் தாண்டி, நீர் சேமிப்பு மற்றும் நீர் மேலாண்மைக்கென சராசரியாக 32,000 கோடி ரூபாய் செலவு செய்யப்பட்டிருக்கின்றன.  2017-18 பற்றிப் பேச வேண்டுமென்றால், 64,000 கோடி ரூபாய் செலவு செய்யப்பட்டதில், சுமார் 55 சதவீதம், அதாவது சுமார் 35,000 கோடி ரூபாய் நீர்சேமிப்பு மற்றும் நீர் மேலாண்மை போன்ற நடவடிக்கைகளிலேயே செலவு செய்யப்பட்டிருக்கின்றன.  கடந்த மூன்று ஆண்டுகளில் இவை போன்ற நீர்சேமிப்பு மற்றும் நீர் மேலாண்மைப் பணிகள் வாயிலாக சுமார் 150 லட்சம் ஹெக்டேர் நிலப்பரப்புக்கு அதிக அளவில் பயன்கள் கிடைத்திருக்கின்றன.  நீர்சேமிப்பு மற்றும் நீர் மேலாண்மைக்காக பாரத அரசு வாயிலாக மகாத்மா காந்தி ஊரகப்பகுதி வேலைவாய்ப்புத் திட்டத்தின்படி கிடைக்கும் நிதியை அதிக பயனுடையதாக சிலர் மாற்றிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.  இந்தத் திட்டத்துக்குட்பட்டு பணிபுரியும் 7000 பேர்கள், எழுபதே நாட்களில் கடுமையாக உழைத்து கேரளத்தின் குட்டம்பெரூர் �