Mann Ki Baat

নমস্কাৰ, মোৰ মৰমৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল,

'মন কী বাত'ৰ আন এটা খণ্ডত দেশৰ সফলতা, দেশবাসীৰ সফলতা, তেওঁলোকৰ প্ৰেৰণাদায়ক জীৱনশৈলী আপোনালোকৰ লগত শ্বেয়াৰ কৰাৰ সুযোগ পালোঁ। শেহতীয়াকৈ মই পোৱা চিঠি আৰু বাৰ্তা বেছিভাগেই দুটা কথাৰ ওপৰত কেন্দ্ৰীভূত। প্ৰথমটো হৈছে চন্দ্ৰযান-৩ৰ সফল অৱতৰণ আৰু দ্বিতীয়টো হ’ল দিল্লীত জি-২০ৰ সফল আয়োজন। দেশৰ প্ৰতিটো প্ৰান্তৰ পৰা, সমাজৰ প্ৰতিটো শ্ৰেণীৰ পৰা সকলো বয়সৰ মানুহৰ পৰা অগণন চিঠি পাইছিলোঁ। চন্দ্ৰযান-৩ৰ লেণ্ডাৰখন যেতিয়া চন্দ্ৰত অৱতৰণ কৰিবলৈ ওলাইছিল তেতিয়া লাখ লাখ লোকে বিভিন্ন মাধ্যমৰ জৰিয়তে এই অনুষ্ঠানৰ প্ৰতিটো মুহূৰ্তৰ সাক্ষী হৈছিল। ইছৰোৰ ইউটিউব লাইভ চেনেলত আশী লক্ষাধিক লোকে এই অনুষ্ঠানটো চাইছিল– যিটো এক অভিলেখ। ইয়াৰ পৰাই বুজা যায় যে চন্দ্ৰযান-৩ৰ সৈতে লাখ লাখ ভাৰতীয়ৰ কিমান গভীৰ সম্পৰ্ক আছে। চন্দ্ৰযানৰ এই সফলতাক লৈ বৰ্তমান দেশত এক কুইজ প্ৰতিযোগিতা অনুষ্ঠিত হৈছে আৰু ইয়াৰ নাম– ‘চন্দ্ৰযান-৩ মহাকুইজ’। মাইগভ পৰ্টেলত চলি থকা এই প্ৰতিযোগিতাত এতিয়ালৈকে পোন্ধৰ লাখতকৈ অধিক লোকে অংশগ্ৰহণ কৰিছে। মাইগভ আৰম্ভ হোৱাৰ পিছত যিকোনো কুইজৰ বাবে এইটোৱেই সৰ্বাধিক অংশগ্ৰহণ। মই এইটোও ক'ম যে যদি আপুনি এতিয়াও অংশগ্ৰহণ কৰা নাই তেন্তে পলম নকৰিব আৰু ছদিন বাকী আছে। এই কুইজত নিশ্চিতভাৱে অংশগ্ৰহণ কৰক।

মোৰ মৰমৰ পৰিয়াল,

চন্দ্ৰযান-৩ৰ সফলতাৰ পিছত জি-২০ৰ ভৱিষ্যৎ প্ৰজন্মই প্ৰতিজন ভাৰতীয়ৰ আনন্দ দুগুণ কৰি তুলিছে। ভাৰত মণ্ডপম প্ৰকৃতাৰ্থত বিখ্যাত হৈ পৰিছে। মানুহে ইয়াত ছেলফি তুলি গৌৰৱেৰে পোষ্ট কৰিছে। এই সন্মিলনত ভাৰতে আফ্ৰিকান ইউনিয়নক জি-২০ৰ স্থায়ী সদস্য কৰি ইয়াৰ নেতৃত্বক শক্তিশালী কৰি তুলিছে। আপোনালোকে মনত ৰাখিব যে যেতিয়া ভাৰত অতি সমৃদ্ধিশালী আছিল, তেতিয়া আমাৰ দেশত আৰু সমগ্ৰ বিশ্বতে ৰেচম পথৰ বিষয়ে বহু কথাই চৰ্চা হৈছিল। এই ৰেচম পথৰ ব্যৱসায় আছিল অতি বৃহৎ ব্যৱসায়ৰ মাধ্যম। এতিয়া আধুনিক যুগত ভাৰতে জি-২০ত আন এক অৰ্থনৈতিক কৰিডৰ সৃষ্টিৰ বিষয়টো উত্থাপন কৰিছে। ই হৈছে ভাৰত-মধ্যপ্ৰাচ্য-ইউৰোপ অৰ্থনৈতিক কৰিডৰ। এই কৰিড’ৰটো আগন্তুক শ শ বছৰলৈকে বিশ্ব বাণিজ্যত গুৰুত্বপূৰ্ণ হৈ থাকিব, আৰু ইতিহাসে চিৰদিনৰ বাবে মনত ৰাখিব যে এই কৰিড’ৰৰ উৎপত্তি ভাৰতৰ মাটিত হৈছিল।

বন্ধুসকল, জি-২০ৰ সময়ত ভাৰতৰ যুৱক-যুৱতীসকলে এই অনুষ্ঠানত কেনেদৰে জড়িত হ’ল, সেই সন্দৰ্ভত আজি এক বিশেষ আলোচনাৰ প্ৰয়োজন। সমগ্ৰ দেশৰ বহু বিশ্ববিদ্যালয়ে বছৰটোৰ ভিতৰতে জি-২০ অনুষ্ঠানৰ আয়োজন কৰে। এতিয়া ইয়াৰ ধাৰাবাহিতা ৰক্ষা কৰি দিল্লীত আন এক আকৰ্ষণীয় অনুষ্ঠান অনুষ্ঠিত হ’ব-‘জি-২০ বিশ্ববিদ্যালয় সংযোগ কাৰ্যসূচী’। এই কাৰ্যসূচীৰ জৰিয়তে সমগ্ৰ দেশৰ লাখ লাখ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে ইজনে সিজনৰ লগত সংযোগ স্থাপন কৰিব। আইআইটি, আইআইএম, এনআইটি আৰু চিকিৎসা মহাবিদ্যালয়ৰ দৰে বহু সন্মানীয় প্ৰতিষ্ঠানেও ইয়াত অংশগ্ৰহণ কৰিব। আশা কৰিছো, যদি আপুনি কলেজীয়া ছাত্ৰ, তেন্তে ২৬ ছেপ্টেম্বৰত এই অনুষ্ঠানটো চাব আৰু উপস্থিত থাকিব৷ ভাৰতৰ ভৱিষ্যত, যুৱ প্ৰজন্মৰ ভৱিষ্যতক লৈ বিভিন্ন আমোদজনক অনুষ্ঠানৰ আয়োজন কৰা হৈছে। মই নিজেই এই কাৰ্যসূচীত অংশগ্ৰহণ কৰিম। কলেজীয়া ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ খবৰৰ বাবেও অপেক্ষা কৰি আছো।

মোৰ মৰমৰ পৰিয়াল, ২৭ ছেপ্টেম্বৰৰ পৰা দুদিনীয়াকৈ 'বিশ্ব পৰ্যটন দিৱস' উদযাপন কৰা হ’ব। কিছুমানে পৰ্যটনক কেৱল ভ্ৰমণ হিচাপেহে লয়, কিন্তু পৰ্যটনৰ এটা অতি বৃহৎ দিশ ‘নিয়োগ’ৰ সৈতে জড়িত। কোৱা হয় যে ন্যূনতম বিনিয়োগেৰে সৰ্বাধিক কৰ্মসংস্থাপন সৃষ্টি কৰা খণ্ডটোৱেই হৈছে পৰ্যটন। পৰ্যটন উদ্যোগৰ উন্নতিৰ বাবে যিকোনো দেশৰ ব্যৱসায়ত যিকোনো দেশৰ সুনাম আৰু আকৰ্ষণে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে। যোৱা কেইবছৰমানৰ পৰা ভাৰতৰ প্ৰতি আগ্ৰহ বহুত বাঢ়িছে আৰু জি-২০ৰ সফল আয়োজনৰ পিছত ভাৰতৰ প্ৰতি বিশ্বৰ আগ্ৰহ বৃদ্ধি পাইছে।

বন্ধুসকল, জি-২০ উপলক্ষে ভাৰতলৈ আহিছিল এক লক্ষাধিক প্ৰতিনিধি। তেওঁলোকে আমাৰ দেশৰ বৈচিত্ৰ্য, আমাৰ বিভিন্ন পৰম্পৰা, আমাৰ বিভিন্ন খাদ্যাভ্যাস, আমাৰ পৰম্পৰাৰ বিষয়ে জানিব পাৰে। আগন্তুক প্ৰতিনিধিসকলে নিজৰ লগত লৈ যোৱা অভূতপূৰ্ব অভিজ্ঞতাই পৰ্যটন আৰু অধিক সম্প্ৰসাৰণ কৰিব। আপোনালোকে জানে যে ভাৰতত কেইবাটাও আড়ম্বৰপূৰ্ণ বিশ্ব ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰ আছে আৰু কেৱল ইমানেই নহয়, দিনক দিনে এই সংখ্যা বৃদ্ধি পাইছে। বহুদিনৰ আগতে শান্তিনিকেতন আৰু কৰ্ণাটকৰ পবিত্ৰ হয়শালা মন্দিৰক বিশ্ব ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰ হিচাপে ঘোষণা কৰা হৈছিল। এই অসাধাৰণ স্বীকৃতিৰ বাবে সকলো ভাৰতীয়কে অভিনন্দন জনাইছো। ২০১৮ চনত শান্তিনিকেতন ভ্ৰমণ কৰাৰ সৌভাগ্য হৈছিল। শান্তিনিকেতন কবিগুৰু ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰৰ সৈতে অবিচ্ছেদ্যভাৱে জড়িত৷ গুৰুদেৱ ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰে প্ৰাচীন সংস্কৃত শ্লোকৰ পৰাই শান্তিনিকেতন প্ৰতিষ্ঠা কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত হৈছিল:-

'যাত্ৰা বিশ্বম, ভৱত্যেক নিৰাম'।

অৰ্থাৎ য’ত গোটেই পৰিয়ালটোক এটা সৰু বাহত ৰাখিব পাৰি। ইউনেস্কোৰ বিশ্ব ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰৰ তালিকাত অন্তৰ্ভুক্ত হোৱা কৰ্ণাটকৰ হয়শালা মন্দিৰ তেৰশ শতিকাৰ পৰাই চলি থকা অদ্ভূত স্থাপত্যৰ বাবে বিখ্যাত। ইউনেস্ক’ৰ দ্বাৰা এই মন্দিৰসমূহৰ স্বীকৃতিয়ে ভাৰতীয় মন্দিৰ নিৰ্মাণ পদ্ধতিক সন্মান জনাইছে। আমাৰ দেশৰ মুঠ বিশ্ব ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰৰ সংখ্যা এতিয়া ৪২টা। ভাৰতে এতিয়া অধিক সংখ্যক ঐতিহাসিক আৰু সাংস্কৃতিক স্থানক বিশ্ব ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰ হিচাপে নিৰ্ধাৰণ কৰাৰ লক্ষ্য লৈছে। আপোনালোকলৈ মোৰ অনুৰোধ যে যেতিয়াই আপোনালোক ক’ৰবালৈ যাত্ৰা কৰে তেতিয়াই ভাৰতৰ এই বৈচিত্ৰময় ঠাইসমূহ ভ্ৰমণ কৰক। বিভিন্ন ৰাজ্যৰ সংস্কৃতি চিনি পাওক, তেওঁলোকৰ পৰম্পৰাগত স্থানলৈ যাওক। এইদৰে আপোনালোকে আপোনালোকৰ দেশৰ গৌৰৱময় ইতিহাসৰ বিষয়ে জানিব পাৰিব আৰু স্থানীয় জনসাধাৰণৰ আয় বৃদ্ধিৰ অন্যতম মাধ্যম হ’ব।

মোৰ মৰমৰ পৰিয়াল, ভাৰতীয় সংস্কৃতি আৰু সংগীতে এতিয়া আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় স্বীকৃতি লাভ কৰিছে। সমগ্ৰ বিশ্বতে এই বিষয়ত মানুহৰ আগ্ৰহ বাঢ়িছে। এগৰাকী মৰমলগা ছোৱালীয়ে এনেকুৱা এটা অভিনয় কৰিলে। তাৰ কিছু অংশ কওঁ।

####Audio-Song     

এইটো শুনাৰ পিছত আপুনিও আচৰিত হ’ল নহয় নে? মাতটো কিমান মধুৰ আৰু প্ৰতিটো শব্দত প্ৰতিফলিত হোৱা অনুভৱৰ দ্বাৰা আমি তেওঁৰ ঈশ্বৰৰ প্ৰতি ভক্তি অনুভৱ কৰিব পাৰো। যদি মই আপোনালোকক কওঁ যে এই সুৰীয়া কণ্ঠটো জাৰ্মানীৰ এগৰাকী ছোৱালীৰ, তেন্তে আপুনি হয়তো অধিক আচৰিত হ’ব। এই ছোৱালীজনীৰ নাম কাশ্মি। ২১ বছৰীয়া কাশ্মি বৰ্তমান ইনষ্টাগ্ৰামত অতি জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছে। জাৰ্মানীৰ বাসিন্দা কাশ্মিয়ে কেতিয়াও ভাৰতলৈ অহা নাই যদিও তেওঁ ভাৰতীয় সংগীতৰ অনুৰাগী। ভাৰতবৰ্ষ কেতিয়াও নেদেখা ব্যক্তিৰ ভাৰতীয় সংগীতৰ প্ৰতি এনে আবেগ সঁচা অৰ্থত প্ৰেৰণাদায়ক। কাশ্মি জন্মৰ পৰাই অন্ধ আছিল যদিও এই তীব্ৰ অক্ষমতাই তেওঁৰ উল্লেখযোগ্য কৃতিত্বক বাধা দিব পৰা নাছিল। সংগীত আৰু সৃষ্টিশীলতাৰ প্ৰতি তেওঁৰ ইমানেই গভীৰ আকৰ্ষণ আছিল যে সৰুৰে পৰাই তেওঁ গান গাবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। ৩ বছৰ বয়সৰ পৰাই তেওঁ আফ্ৰিকান ঢোল বজাবলৈ আৰম্ভ কৰে। ভাৰতীয় সংগীতৰ লগত তেওঁৰ পৰিচয় হৈছিল মাত্ৰ ৫-৬ বছৰ আগতে। ভাৰতীয় সংগীতৰ প্ৰতি তেওঁ ইমানেই আকৰ্ষিত হৈছিল, ইমানেই মোহিত হৈছিল যে তেওঁ ইয়াক সম্পূৰ্ণৰূপে গ্ৰহণ কৰিছিল। তবলা বজাবলৈও শিকিছিল। আটাইতকৈ প্ৰেৰণাদায়ক কথাটো হ’ল তেওঁ বহু ভাৰতীয় ভাষাত গান গাবলৈ আয়ত্ত কৰিছে। সংস্কৃতেই হওক, হিন্দীয়েই হওক, মালায়ালমেই হওক, তামিলেই হওক, কানাড়াই হওক বা অসমীয়া, বাংলা, মাৰাঠীয়েই হওক বা উৰ্দুয়েই হওক, এই সকলোবোৰ ভাষাতে তেওঁ গাইছে। কোনোবাই যদি আন এটা অজ্ঞাত ভাষাত দুটা-তিনিটা শাৰী ক’বলগীয়া হয় তেন্তে কিমান কঠিন হ’ব সেয়া আপুনি কল্পনা কৰিব পাৰে, কিন্তু কাশ্মিৰ বাবে ই বাওঁহাতৰ খেলৰ দৰেই। ইয়াত আপোনালোক সকলোৰে বাবে তেওঁৰ দ্বাৰা গোৱা এটা কানাড়া গীত বজাইছো।

###Audio – Song

ভাৰতীয় সংস্কৃতি আৰু সংগীতৰ প্ৰতি জাৰ্মানীৰ কাশ্মিৰ এই আবেগক মই আন্তৰিকতাৰে শলাগ লৈছো আশাকৰোঁ তেওঁৰ এই প্ৰচেষ্টাই প্ৰতিজন ভাৰতীয়ক আপ্লুত কৰিব৷

মোৰ মৰমৰ পৰিয়াল, আমাৰ দেশত শিক্ষাক সদায় সেৱা হিচাপে চোৱা হৈছে। উত্তৰাখণ্ডৰ এচাম যুৱকে এনে চিন্তাৰে শিশুৰ শিক্ষাৰ বাবে কাম কৰি থকাৰ কথা জানিব পাৰিছো। নাইনিতাল জিলাৰ একাংশ যুৱকে সৰু ল’ৰা-ছোৱালীৰ বাবে এক অনন্য ঘোঁডা পুথিভঁৰাল আৰম্ভ কৰিছে। এই পুথিভঁৰালটোৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ বৈশিষ্ট্যটো হ’ল যে অতি দূৰ্গম অঞ্চলৰ শিশুসকলৰ মাজলৈ কিতাপ প্ৰেৰণ কৰিছে আৰু তাতোকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ’ল এই সেৱা সম্পূৰ্ণ বিনামূলীয়া। এতিয়ালৈকে নাইনিতালৰ বাৰখন গাঁও ইয়াৰ অধীনত অন্তৰ্ভুক্ত হৈছে। শিশুসকলক শিক্ষা দিয়াৰ এই পবিত্ৰ কামত সহায়ৰ বাবে স্থানীয় ৰাইজো আগবাঢ়ি আহিছে। এই ঘোডা পুথিভঁৰালৰ জৰিয়তে সুদূৰ গাঁৱৰ শিশুসকলক বিদ্যালয়ৰ কিতাপৰ উপৰিও কবিতা, গল্প আৰু নৈতিক শিক্ষাৰ দৰে কিতাপ পঢ়াৰ সম্পূৰ্ণ সুবিধা প্ৰদানৰ প্ৰচেষ্টা চলোৱা হৈছে। এই অনন্য পুথিভঁৰালটোও শিশুসকলৰ মাজত অতি জনপ্ৰিয়।

বন্ধুসকল, হায়দৰাবাদৰ এটা পুথিভঁৰালৰ সৈতে জড়িত এক অনন্য পদক্ষেপৰ বিষয়েও জানিব পাৰিলোঁ। ইয়াত সপ্তম শ্ৰেণীৰ কন্যা আকৰ্ষণা সতীশে এক অদ্ভুত কৃতিত্ব প্ৰদৰ্শন কৰিছে। আপোনালোকে জানি আচৰিত হ’ব যে মাত্ৰ ১১ বছৰ বয়সতে তেওঁ এটা নহয়-দুটা নহয়, শিশুৰ বাবে সাতটা পুথিভঁৰাল চলাই আছে। আকৰ্ষণাই এই প্ৰেৰণা লাভ কৰিছিল দুবছৰ পূৰ্বে যেতিয়া তেওঁ পিতৃ-মাতৃৰ সৈতে কেন্সাৰ চিকিৎসালয়লৈ গৈছিল। দেউতাকে আৰ্তজনক সহায় কৰিবলৈ তালৈ গৈছিল। ল’ৰা-ছোৱালীবোৰে তাইক ৰং কৰা কিতাপ বিচাৰিলে আৰু এই মৰমলগা ছোৱালীজনীক ইমানেই অন্তৰ চুই গ’ল যে তাই বিভিন্ন ধৰণৰ কিতাপ সংগ্ৰহ কৰিবলৈ জোৰ দিলে। তেওঁ ওচৰ-চুবুৰীয়া, আত্মীয়-স্বজন আৰু বন্ধু-বান্ধৱীৰ পৰা কিতাপ সংগ্ৰহ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে আৰু সেই কৰ্কট চিকিৎসালয়ৰ ল’ৰা-ছোৱালীৰ বাবে প্ৰথম পুথিভঁৰালটো মুকলি কৰিলে৷ এই ছোৱালীজনীয়ে এতিয়ালৈকে বিভিন্ন ঠাইৰ আৰ্ত শিশুৰ বাবে যি সাতটা পুথিভঁৰাল খুলিছে, তাত এতিয়া প্ৰায় ছয় হাজাৰ কিতাপ উপলব্ধ। কনমানি আকৰ্ষণাই শিশুৰ ভৱিষ্যত গঢ় দিয়াৰ এই মহান কাম কৰি আছে, যিয়ে সকলোকে অনুপ্ৰাণিত কৰিব।

বন্ধুসকল, আজিৰ যুগটো ডিজিটেল প্ৰযুক্তি আৰু ই-বুকৰ যুগ, তথাপিও কিতাপে আমাৰ জীৱনত সদায় এজন ভাল বন্ধুৰ ভূমিকা পালন কৰে। গতিকে আমি শিশুসকলক কিতাপ পঢ়িবলৈ উৎসাহিত কৰা উচিত। মোৰ মৰমৰ পৰিয়াল, আমাৰ শাস্ত্ৰত কৈছে,

"জীৱেশু কৰুণা চাপি, মৈত্ৰী তেশু বিদ্যতম।"

অৰ্থাৎ জীৱক দয়া কৰি বন্ধুত্ব কৰক। জীৱ-জন্তু আমাৰ বেছিভাগ দেৱ-দেৱীৰ বাহন। বহুতে মন্দিৰলৈ যায়, প্ৰভুৰ দৰ্শন কৰে, কিন্তু তেওঁৰ বাহন হোৱা জীৱবোৰৰ প্ৰতি বিশেষ গুৰুত্ব নিদিয়ে। এই জীৱবোৰ আমাৰ আস্থাৰ কেন্দ্ৰবিন্দু হ’ব লাগে। আমি যিমান পাৰো সেইবোৰ সংৰক্ষণ কৰা উচিত। যোৱা কেইবছৰমানৰ পৰা দেশত সিংহ, বাঘ, চিতা, হাতীৰ সংখ্যা উৎসাহজনকভাৱে বৃদ্ধি পোৱা দেখা গৈছে। এই পৃথিৱীৰ প্ৰতিটো জীৱক বচাবলৈ আন বহুতো প্ৰচেষ্টাও অবিৰতভাৱে চলি আছে। ৰাজস্থানৰ পুষ্কৰতো একেধৰণৰ প্ৰয়াস কৰা হৈছে। ইয়াত সুখদেৱ ভট্টজী আৰু তেওঁৰ দলৰ সদস্যসকলে বন্যপ্ৰাণী বচাবলৈ উদ্যোগ লৈছে। আৰু তেওঁলোকৰ দলটোৰ নাম জানেনে? তেওঁলোকৰ দলটোৰ নাম কোব্ৰা! এই ভয়ংকৰ নামটোৰ কাৰণ হ’ল তেওঁলোকৰ দলটোৱে অঞ্চলটোৰ বিপজ্জনক সাপ উদ্ধাৰৰ বাবেও কাম কৰে। বহুতে এই দলটোত যোগদান কৰে যিয়ে মাত্ৰ এটা ফোন কৰিলেই সেই স্থানত উপনীত হয় আৰু নিজৰ মিছন আৰম্ভ কৰে। সুখদেৱজীৰ দলটোৱে এতিয়ালৈকে ত্ৰিশ হাজাৰৰো অধিক বিষাক্ত সাপৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰিছে। এই প্ৰচেষ্টাৰ জৰিয়তে মানুহৰ বিপদ নিৰ্মূল হোৱাৰ লগতে প্ৰকৃতিও সংৰক্ষণ কৰা হয়। এই গোটটোৱে অন্যান্য পশু কল্যাণৰ কামতো জড়িত হৈ আছে।

বন্ধুসকল, তামিলনাডুৰ চেন্নাইত অটো চালক এম. ৰাজেন্দ্ৰ প্ৰসাদেও কৰিছে এক অনন্য কাম। যোৱা ২৫-৩০ বছৰ ধৰি তেওঁ কপৌ চৰাইৰ সেৱাত তেওঁ জড়িত হৈ আছে। তেওঁৰ নিজৰ ঘৰতে ২০০ৰো অধিক কপৌ চৰাই আছে। সেই চৰাইবোৰৰ খাদ্য, পানীয়, স্বাস্থ্যকে ধৰি প্ৰতিটো প্ৰয়োজনৰ প্ৰতি তেওঁ মনোযোগ দিয়ে৷ ইয়াৰ বাবে তেওঁৰ বহুত খৰচ হয় যদিও তেওঁ নিজৰ কামত অটল। বন্ধুসকল, মানুহে ডাঙৰ উদ্দেশ্য লৈ এনে কাম কৰা দেখি সঁচাকৈয়ে বৰ শান্তি লাগে। বৰ সুখী অনুভৱ কৰোঁ। যদি আপোনালোকে এনে কোনো অনন্য প্ৰচেষ্টা জানে তেন্তে শ্বেয়াৰ কৰিব।

মোৰ মৰমৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল,

স্বাধীনতাৰ এই অমৃতকাল দেশৰ সকলো নাগৰিকৰ বাবেও কৰ্তব্যৰ সময়। আমি কেৱল নিজৰ কৰ্তব্য পালন কৰি লক্ষ্যত উপনীত হ’ব পাৰো, আকাংক্ষিত অভিষ্ঠা পুৰণ কৰিব পাৰো। কৰ্তব্যৰ এই ধাৰণাটোৱে আমাক সকলোকে একেলগে বান্ধি ৰাখিছে। উত্তৰ প্ৰদেশৰ সম্বলত এনে কৰ্তব্যৰ উদাহৰণ সমগ্ৰ দেশে দেখিছে আৰু আপোনালোকৰ লগত শ্বেয়াৰ কৰিব বিচাৰিছো। ভাবি চাওকচোন, গাঁৱৰ সংখ্যা সত্তৰৰ অধিক, মানুহৰ সংখ্যা কেইবা হাজাৰ আৰু সকলো ৰাইজে একগোট হৈ এটা লক্ষ্য, এটা উচ্চাকাংক্ষা সাধন কৰিছে, সাধাৰণতে দেখা নাযায় যে তেওঁলোক একত্ৰিত হৈ সম্বলবাসী সেই কাম কৰিছে। ইয়াৰ মানুহে একত্ৰিত হৈ ৰাজহুৱা অংশীদাৰিত্ব আৰু সামূহিক ঐক্যৰ এক সুন্দৰ নিদৰ্শন গঢ়ি তুলিছে৷ আচলতে দশক দশক আগতে এই অঞ্চলত ‘সোট’ নামৰ এখন নদী আছিল। ‘আমৰোহ’ৰ পৰা আৰম্ভ কৰি ‘সম্বল’ৰ পৰা ‘বদয়ু’লৈকে এই নদীখন এসময়ত অঞ্চলটোৰ প্ৰাণদাতা হিচাপে পৰিচিত আছিল। নদীখনৰ পানীৰ প্ৰবাহ পৰ্যাপ্ত আছিল আৰু কৃষকৰ কৃষি কামৰ মূল আধাৰ আছিল। সময়ৰ লগে লগে প্ৰবাহ হ্ৰাস পায়, নদীখনে বৈ যোৱা নলাটোত বেদখল হয় আৰু নদীখন নিশ্চিহ্ন হৈ যায়। আমাৰ দেশত য’ত নদীক মাতৃ বুলি গণ্য কৰা হয়, সেই দেশৰ সম্বলবাসীয়ে এই সোট নদীখন পুনৰুজ্জীৱিত কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল। যোৱা বছৰ ডিচেম্বৰ মাহত ৭০খনতকৈও অধিক গাঁও পঞ্চায়তৰ লোকে একেলগে ‘সোট’ নদীক পুনৰুজ্জীৱিত কৰাৰ কাম হাতত লৈছিল। গাঁও পঞ্চায়তৰ মানুহে লগত লয় চৰকাৰী বিভাগ। আপুনি জানি সুখী হ’ব যে বছৰৰ প্ৰথম ছমাহত তেওঁলোকে এই নদীখনৰ এশ কিলোমিটাৰতকৈও অধিক অংশ পুনৰুদ্ধাৰ কৰিছিল। বাৰিষা আৰম্ভ হ’লেই ইয়াৰ মানুহৰ কষ্টৰ ফল লাভ কৰিলে, ‘সোট’ নদীখন পানীৰে পৰিপূৰ্ণ হৈ পৰিল। ইয়াৰ কৃষক ৰাইজৰ বাবে এটা ডাঙৰ সুখৰ মুহূৰ্ত আহিছে। এই অঞ্চলৰ মানুহে নদীৰ পাৰত দহ হাজাৰৰো অধিক বাঁহ গছ ৰোপণ কৰিছে, যাতে নদীৰ পাৰ সম্পূৰ্ণ সুৰক্ষিত হয়। মহ নিয়ন্ত্ৰণৰ বাবে ৩০ হাজাৰৰো অধিক গাম্বুছিয়া মাছ নদীত এৰি দিয়া হৈছে। বন্ধুসকল, ‘সোট’ নদীৰ এই দৃষ্টান্তই আমাক শিকাইছে যে দৃঢ়তাৰে আমি বহুতো কঠিন সমস্যা অতিক্ৰম কৰি এক ডাঙৰ পৰিৱৰ্তন আনিব পাৰো। কৰ্তব্যৰ এই পথত খোজ দিওঁতে আপুনিও আপোনাৰ চৌপাশ ঘটি থকা বহু পৰিৱৰ্তনৰ অংশ হ’ব পাৰে।

মোৰ মৰমৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, যেতিয়া উদ্দেশ্য শক্তিশালী হয় আৰু কিবা এটা শিকিবলৈ অধ্যৱসায় থাকে, তেতিয়া কোনো কামেই কঠিন যেন নালাগে। পশ্চিমবংগৰ শ্ৰীমতী শকুন্তলা চৰ্দাৰে এই কথা একেবাৰে সত্য বুলি প্ৰমাণ কৰিলে। আজি তেওঁ আৰু বহু মহিলাৰ বাবে প্ৰেৰণা হৈ পৰিছে। শকুন্তলা জী জংগলমহলৰ শতনালা গাঁৱৰ বাসিন্দা। দীৰ্ঘদিন ধৰি তেওঁৰ পৰিয়ালে দৈনিক হাজিৰা কৰা শ্ৰমিক হিচাপে কাম কৰি জীৱিকা নিৰ্বাহ কৰিছিল। আনকি তেওঁৰ পৰিয়ালেও জীৱন নিৰ্বাহ কৰিবলৈ অসুবিধা পাইছিল। তাৰ পিছত তেওঁ নতুন দিশত আগবাঢ়ি যোৱাৰ সিদ্ধান্ত লয় আৰু সফলতা লাভ কৰি সকলোকে আচৰিত কৰি তুলিলে। আপোনালোকে নিশ্চয় জানিব বিচাৰিছে যে তেওঁ এই সফলতাৰ মুখখন কেনেকৈ দেখিছিল! উত্তৰটো হ’ল–চিলাই মেচিন। চিলাই মেচিনৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি তেওঁ ‘চাদৰ’ৰ পাতত ধুনীয়া ধুনীয়া ডিজাইন আঁকিবলৈ ধৰিলে। এই প্ৰতিভাই তেওঁৰ সমগ্ৰ পৰিয়ালৰ জীৱনত আমূল পৰিৱৰ্তন আনিলে। তেওঁৰ দ্বাৰা নিৰ্মিত এই অদ্ভুত হস্তশিল্পৰ চাহিদা দিনক দিনে বাঢ়িছে। শকুন্তলাজীৰ এই প্ৰতিভাই কেৱল তেওঁৰ জীৱনেই নহয়, ‘শাল’ৰ পাত সংগ্ৰহ কৰা বহু লোকৰ জীৱনকো সলনি কৰি পেলালে। এতিয়া, তেওঁ বহু মহিলাক প্ৰশিক্ষণ দিয়াৰ কামো কৰি আছে। আপুনি কল্পনা কৰকছোন যে এসময়ত মজুৰিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল পৰিয়াল এটাই এতিয়া আনক উপাৰ্জনৰ বাবে অনুপ্ৰাণিত কৰে। দৈনিক মজুৰিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি পৰিয়াল পোহপাল দি আহিছে। ইয়াৰ ফলত তেওঁৰ পৰিয়ালে আন বিষয়তো মনোনিৱেশ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল। আন এটা কথা হ’ল শকুন্তলা দেৱীৰ আৰ্থিক অৱস্থা সুস্থিৰ হোৱাৰ লগে লগে তেওঁ সঞ্চয় কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে। এতিয়া তেওঁ জীৱন বীমা পৰিকল্পনাত বিনিয়োগ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে, যাতে তেওঁৰ সন্তানৰ ভৱিষ্যতো উজ্জ্বল হয়। শকুন্তলাজীৰ বীৰত্বৰ প্ৰশংসাৰ সীমা নাই। ভাৰতৰ মানুহ ইমান প্ৰতিভাশালী। তেওঁলোকক এটা সুযোগ দিয়ক আৰু চাওক তেওঁলোকে কি ডাঙৰ ডাঙৰ কাম কৰে।

মোৰ মৰমৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, দিল্লীত জি-২০ সন্মিলনৰ সময়ত সেই দৃশ্য কোনোবাই পাহৰিব পাৰিবনে যেতিয়া বিশ্বৰ নেতাসকলে ৰাজঘাটত বাপুক শ্ৰদ্ধাঞ্জলি জনাবলৈ একত্ৰিত হৈছিল। ইয়াৰ দ্বাৰা বাপুৰ চিন্তাধাৰা আজিও সমগ্ৰ বিশ্বতে কিমান প্ৰাসংগিক সেই ধাৰণাটো আৰু অধিক শক্তিশালী হয়। গান্ধী জয়ন্তী উপলক্ষে সমগ্ৰ দেশতে স্বচ্ছতাৰ ওপৰত বিভিন্ন কাৰ্যসূচীৰ পৰিকল্পনা কৰা হৈছে বুলি ভাবি সুখী হৈছোঁ। কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰৰ প্ৰতিটো কাৰ্যালয়তে চলি আছে ‘স্বচ্ছতাই সেৱা অভিযান’। ইণ্ডিয়ান স্বচ্ছ লীগেও মোটামুটি ভাল সমৰ্থন লাভ কৰিছে। আজি 'মন কী বাত'ৰ জৰিয়তে প্ৰতিজন দেশবাসীলৈ এটা আহ্বান জনাইছোঁ।

১ অক্টোবৰ অৰ্থাৎ দেওবাৰে পুৱা ১০ বজাত স্বচ্ছতাৰ ওপৰত এক বৃহৎ কাৰ্যসূচী অনুষ্ঠিত হ'ব। আপুনিও সময় উলিয়াই এই স্বচ্ছতা অভিযানত যোগদান আৰু অংশগ্ৰহণ কৰে। নিজৰ ৰাস্তা, চুবুৰী, পাৰ্ক, নদী, বিল বা আন যিকোনো ৰাজহুৱা স্থানত এই স্বচ্ছতা অভিযানত যোগদান কৰিব পাৰিব, আৰু অমৃত সৰোবৰ খন্দা ঠাইখন পৰিষ্কাৰ কৰি ৰাখিব পাৰে। এই স্বচ্ছতাৰ কাৰ্য্যসমূহ গান্ধীজীৰ প্ৰতি প্ৰকৃত শ্ৰদ্ধাঞ্জলি হিচাপে পৰিগণিত হ'ব। মই পুনৰবাৰ আপোনালোকক সোঁৱৰাই দিব বিচাৰিছো যে গান্ধী জয়ন্তী উপলক্ষে আপোনালোকে অতি কমেও এটা খাদী বস্তু কিনিব৷

মোৰ মৰমৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, আমাৰ দেশত উৎসৱৰ বতৰ আৰম্ভ হৈছে। আপোনালোকেও হয়তো ঘৰতে নতুন কিবা এটা কিনাৰ পৰিকল্পনা কৰিছে। এজনে নৱৰাত্ৰিৰ সময়ত নিজৰ শুভ কাম আৰম্ভ কৰিবলৈ আগ্ৰহী। আনন্দ আৰু আশাৰ এই পৰিৱেশত আপুনি ভোকেল ফৰ লোকেলৰ মন্ত্ৰটো মনত ৰাখিব লাগিব। যিমান পাৰি আপোনালোকে মেড ইন ইণ্ডিয়াৰ সামগ্ৰী কিনিব, ভাৰতীয় সামগ্ৰী ব্যৱহাৰ কৰিব আৰু মেড ইন ইণ্ডিয়াৰ সামগ্ৰী উপহাৰ হিচাপে দিব লাগে। আপোনাৰ সৰু সুখৰ মুহূৰ্তটো আন এটা পৰিয়ালৰ মহান আনন্দৰ কাৰণ হ'ব পাৰে। আপোনালোকে কিনা প্ৰতিটো ভাৰতীয় সামগ্ৰীৰ লাভ পোনপটীয়াকৈ আমাৰ শ্ৰমিক, শিল্পী আৰু বিশ্বৰ অন্যান্য ভাই-ভনীসকলৰ হাতলৈ যাব। আজিকালি বহু ষ্টাৰ্টআপে স্থানীয় সামগ্ৰী সৃষ্টিৰ বাবে উৎসাহিত কৰিছে। যদি আপোনালোকে স্থানীয় সামগ্ৰী ক্ৰয় কৰে তেন্তে ষ্টাৰ্টআপৰ সৈতে জড়িত যুৱক-যুৱতীসকলেও লাভৱান হ’ব।

মোৰ মৰমৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, 'মন কী বাত' আজিলৈ ইমানেই। 'মন কী বাত'ত আপোনালোকৰ লগত পৰৱৰ্তী সময়ত কথা পাতোতে নৱৰাত্ৰি আৰু দশেৰা শেষ হ’ব। আপোনালোকেও এই উৎসৱৰ বতৰত অতি আনন্দ লাভ কৰক, প্ৰতিটো উৎসৱ উৎসাহেৰে উদযাপন কৰক। আপোনালোকৰ পৰিয়াল সদায় সুখী হৈ থাকক। প্ৰতিটো উৎসৱৰ বাবে আন্তৰিক শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিছো। নতুন কথাৰে, দেশবাসীৰ নতুন সফলতাৰে পুনৰ লগ পাম। আপোনালোকে মোলৈ আপোনালোকৰ বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰি থাকিব৷ আপোনালোকৰ অভিজ্ঞতা শ্বেয়াৰ কৰিবলৈ নাপাহৰিব, মই অপেক্ষা কৰিম। আপোনালোক সকলোকে অশেষ ধন্যবাদ৷ 

নমস্কাৰ

মোৰ প্ৰিয় পৰিয়ালবৰ্গ, নমস্কাৰ৷

মন কী বাতৰ আগষ্ট মাহৰ খণ্ডলৈ আপোনালোকক পুনৰবাৰ আদৰণী জনাইছো৷ কেতিয়াবা এনেকুৱা হৈছিল যদিও মোৰ মনত নাই যে শাওন মাহত দুবাৰকৈ ‘মন কী বাত’ অনুষ্ঠান অনুষ্ঠিত হৈছে, কিন্তু এইবাৰ এনেকুৱাই হৈছে৷ শাওন অৰ্থাৎ মহাশিৱৰ মাহ, উৎসৱ আৰু উল্লাসৰ মাহ৷ চন্দ্ৰযানৰ সফলতাই উৎসৱৰ এই আনন্দ কেইবাগুণ বৃদ্ধি কৰিলে৷ চন্দ্ৰযান চন্দ্ৰমাত উপস্থিত হোৱা তিনিদিনতকৈ বেছি হ’ল৷ এই সফলতা ইমানেই বেছি যে ইয়াৰ যিমানেই আলোচনা নকৰক কিয় সিমানেই কম হ’ব৷ আপোনালোকৰ সৈতে কথা পাতি থকাৰ সময়তে মোৰ এটা পুৰণি কবিতা মনত পৰিছে...

আকাশলৈ মুৰ দাঙিবলৈ

ঘন ডাৱৰ ফালিবলৈ

পোহৰৰ সংকল্প ল’বলৈ

এতিয়া সূৰ্য উদয় হৈছে৷

দৃঢ় নিশ্চয়তাৰে সৈতে আগুৱাবলৈ

সকলো সমস্যা নেওচিবলৈ

আগুৰি ধৰা আন্ধাৰক নাশিবলৈ

এতিয়া সূৰ্য উদয হৈছে৷

আকাশলৈ মুৰ দাঙিবলৈ

ঘন ডাৱৰ ফালিবলৈ

এতিয়া সূৰ্য উদয় হৈছে৷

মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, ২৩ আগষ্টত ভাৰত আৰু ভাৰতৰ চন্দ্ৰযানে প্ৰমাণ কৰিছে যে সংকল্পৰ কিছু সূৰ্যোদয় চন্দ্ৰতো হয়। মিছন চন্দ্ৰযান নতুন ভাৰতৰ মনোভাৱৰ প্ৰতীক হৈ পৰিছে, যি যিকোনো পৰিস্থিতিত জয়ী হ’ব বিচাৰে আৰু যিকোনো পৰিস্থিতিত জয়ী হ’বও জানে।

বন্ধুসকল, এই অভিযানৰ এটা দিশ আছিল যিটো আজি আপোনালোক সকলোৰে সৈতে বিশেষভাৱে আলোচনা কৰিব বিচাৰিছো। আপোনালোকৰ মনত আছে এইবাৰ মই লালকিল্লাৰ পৰা কৈছিলো যে আমি মহিলাকেন্দ্ৰিক উন্নয়নক ৰাষ্ট্ৰীয় চৰিত্ৰ হিচাপে শক্তিশালী কৰিব লাগিব। য'ত নাৰী শক্তিৰ শক্তি যোগ কৰা হয় তাত অসম্ভৱকো সম্ভৱ কৰি তুলিব পাৰি। ভাৰতৰ মিছন চন্দ্ৰযানো নাৰী শক্তিৰ সজীৱ উদাহৰণ। এই সমগ্ৰ অভিযানত বহু মহিলা বিজ্ঞানী আৰু অভিযন্তা প্ৰত্যক্ষভাৱে জড়িত হৈ পৰিছে। তেওঁলোক বিভিন্ন ব্যৱস্থাৰ প্ৰকল্প সঞ্চালক, প্ৰকল্প প্ৰৱন্ধক আদি বহু গুৰুত্বপূৰ্ণ দায়িত্ব চম্ভালিছে। ভাৰতৰ কন্যাই এতিয়া অসীম বুলি গণ্য কৰা স্থানকো প্ৰত্যাহ্বান জনাইছে। যেতিয়া এখন দেশৰ কন্যাসকল ইমান অভিলাষী হৈ পৰে, তেতিয়া সেই দেশখন উন্নত হিচাপে বিকাশ হোৱাত কোনে বাধা দিব পাৰে!

বন্ধুসকল, আমি ইমান উচ্চ উৰণ সম্পূৰ্ণ কৰিলোঁ কাৰণ আজি আমাৰ সপোনবোৰ ডাঙৰ আৰু আমাৰ প্ৰচেষ্টাও ডাঙৰ। আমাৰ বিজ্ঞানীসকলৰ লগতে আন খণ্ডসমূহেও চন্দ্ৰযান-৩ৰ সফলতাত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছে। সকলো অংশ আৰু কাৰিকৰী প্ৰয়োজনীয়তা পূৰণত বহু দেশবাসীয়ে অৰিহণা যোগাইছে। যেতিয়া সকলোৰে প্ৰচেষ্টা হাতত লোৱা হ’ল, তেতিয়া সফলতাও লাভ কৰা হ’ল। এইটোৱেই হৈছে চন্দ্ৰযান-৩ৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ সফলতা। ভৱিষ্যতেও আমাৰ মহাকাশ খণ্ডই সকলোৰে প্ৰচেষ্টাৰে এনে বহু সফলতা লাভ কৰাটো কামনা কৰিলোঁ।

মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, ছেপ্টেম্বৰ মাহটো ভাৰতৰ শক্তিৰ সাক্ষী হ’বলৈ গৈ আছে। অহা মাহত অনুষ্ঠিত হ’বলগীয়া জি-২০ নেতা সন্মিলনৰ বাবে ভাৰত সম্পূর্ণৰূপে প্রস্তুত৷ এই অনুষ্ঠানত অংশগ্ৰহণৰ বাবে ৰাজধানী দিল্লীলৈ ৪০খন দেশৰ মুৰব্বী আৰু বহুতো বিশ্ব সংস্থাৰ মুৰব্বী আহিব। জি-২০ সন্মিলনৰ ইতিহাসত এইটোৱেই হ’ব আটাইতকৈ ডাঙৰ অংশগ্ৰহণ। অধ্যক্ষতাৰ সময়ছোৱাত ভাৰতে জি-২০ক অধিক সৰ্বাংগীন মঞ্চ হিচাপে গঢ়ি তুলিছে। ভাৰতৰ আমন্ত্ৰণত আফ্ৰিকান ইউনিয়নেও জি-২০ত যোগদান কৰে আৰু আফ্ৰিকাৰ জনসাধাৰণৰ কণ্ঠই বিশ্বৰ এই গুৰুত্বপূৰ্ণ মঞ্চত উপনীত হয়। বন্ধুসকল, যোৱা বছৰ বালিত ভাৰতে জি-২০ৰ অধ্যক্ষতাৰ দায়িত্ব লোৱাৰ পিছৰে পৰা ইমানবোৰ আলোচনা সফলভাৱে অনুষ্ঠিত হৈছে, যি আমাক গৌৰৱেৰে ভৰাই তোলে। দিল্লীৰ ডাঙৰ ডাঙৰ অনুষ্ঠানৰ পৰম্পৰাৰ পৰা বিচ্ছিন্ন হৈ আমি দেশৰ বিভিন্ন চহৰলৈ লৈ গ’লোঁ৷ ইয়াৰ সৈতে জড়িত প্ৰায় ২০০খন বৈঠক দেশৰ ৬০খন চহৰত আয়োজন কৰা হৈছিল। জি-২০ প্ৰতিনিধিসকল য’তেই গৈছে, মানুহে তেওঁলোকক উষ্ম আদৰণি জনাইছে। আমাৰ দেশৰ বৈচিত্ৰ্য আৰু আমাৰ সজীৱ গণতন্ত্ৰ দেখি এই প্ৰতিনিধিসকল অতিশয় আপ্লুত হৈছে৷ তেওঁলোকে এইটোও উপলব্ধি কৰিছিল যে ভাৰতত ইমানবোৰ সম্ভাৱনা আছে।

বন্ধুসকল, জি-২০ৰ আমাৰ অধ্যক্ষতা হৈছে জনসাধাৰণৰ অধ্যক্ষতা, য’ত জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ মনোভাৱ অগ্ৰণী। জি-২০ৰ এঘাৰখন বৈঠক গ্ৰুপৰ ভিতৰত শৈক্ষিক, নাগৰিক সমাজ, যুৱ, মহিলা, আমাৰ সাংসদ, উদ্যোগী আৰু নগৰ প্ৰশাসনৰ সৈতে জড়িত লোকসকলে গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল। কোনোবা নহয় কোনোবা প্ৰকাৰে এই সন্দৰ্ভত সমগ্ৰ দেশতে আয়োজন কৰা অনুষ্ঠানসমূহত ডেৰ কোটিৰো অধিক লোক জড়িত হৈ আছে। জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ বাবে আমাৰ এই প্ৰচেষ্টাত কেৱল এটাই নহয়, দুটা বিশ্ব অভিলেখো সৃষ্টি হৈছে। বাৰাণসীত অনুষ্ঠিত জি-২০ কুইজত ৮০০খন বিদ্যালয়ৰ ১.২৫ লাখ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ অংশগ্ৰহণ এক নতুন বিশ্ব অভিলেখ ৰচনা কৰে৷ একে সময়তে লাম্বানী শিপিনীসকলেও আচৰিত কাম কৰিছিল। ৪৫০গৰাকী শিল্পীয়ে প্ৰায় ১৮০০টা ইউনিক পেচৰ এক আচৰিত সংগ্ৰহ সৃষ্টি কৰি নিজৰ দক্ষতা আৰু কাৰুকাৰ্য্য প্ৰদৰ্শন কৰিছে। জি-২০লৈ অহা প্ৰতিজন প্ৰতিনিধিয়েও আমাৰ দেশৰ কলাত্মক বৈচিত্ৰ্য দেখি আচৰিত হৈছিল। তেনে এক বৃহৎ অনুষ্ঠানৰ আয়োজন কৰা হৈছিল ছুৰাটত। তাত অনুষ্ঠিত ‘শাৰী ৱাকাথন’ত ১৫খন ৰাজ্যৰ ১৫,০০০ মহিলাই অংশগ্ৰহণ কৰে। এই কাৰ্যসূচীয়ে কেৱল ছুৰাটৰ বস্ত্ৰশিল্প উদ্যোগক এক উদ্গনি যোগোৱাইই নহয়,  'ভোকেল ফৰ লোকেল'য়েও শক্তি লাভ কৰিলে আৰু স্থানীয় সামগ্ৰীৰ বিশ্ব পৰ্যায়লৈ প্ৰসাৰ হোৱাৰ পথো প্ৰশস্ত কৰিলে। শ্ৰীনগৰত জি-২০ৰ বৈঠকৰ পাছত কাশ্মীৰত পৰ্যটকৰ সংখ্যা ব্যাপকভাৱে বৃদ্ধি পাইছে। সকলো দেশবাসীক জনাব বিচাৰিছো যে আহক আমি সকলোৱে মিলি জি-২০ সন্মিলন সফল কৰি দেশৰ গৌৰৱ বৃদ্ধি কৰোঁ।

মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকলে, ‘মন কী বাত’ৰ খণ্ডটোত আমি প্ৰায়ে আমাৰ নৱপ্ৰজন্মৰ সম্ভাৱনাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰোঁ। আজি ক্ৰীড়া এনে এটা ক্ষেত্ৰ য’ত আমাৰ যুৱক-যুৱতীসকলে অবিৰতভাৱে নতুন নতুন সফলতা লাভ কৰি আছে। আজি 'মন কী বাত'ত শেহতীয়াকৈ আমাৰ খেলুৱৈসকলে ৰাষ্ট্ৰীয় পতাকা উত্তোলন কৰা প্ৰতিযোগিতা এখনৰ কথা ক'ম। কিছুদিন পূৰ্বে চীনত অনুষ্ঠিত হৈছিল বিশ্ব বিশ্ববিদ্যালয় গেমছ। এইবাৰ ভাৰতৰ খেলুৱৈসকলে এই খেলসমূহত সৰ্বোত্তম প্ৰদৰ্শন কৰে। আমাৰ খেলুৱৈসকলে মুঠ ২৬টা পদক লাভ কৰিছিল, ইয়াৰে ১১টা সোণৰ পদক আছিল। আপোনালোকে জানি আনন্দিত হ’ব যে ১৯৫৯ চনৰ পৰা অনুষ্ঠিত হোৱা সকলো বিশ্ব বিশ্ববিদ্যালয় গেমছত লাভ কৰা সকলো পদক যোগ কৰিলেও এই সংখ্যা মাত্ৰ ১৮টাহে হয়। বিগত দশকবোৰত মাত্ৰ ১৮টা, আনহাতে এইবাৰ আমাৰ খেলুৱৈসকলে ২৬টা পদক লাভ কৰে। সেয়ে বিশ্ব বিশ্ববিদ্যালয় গেমছত পদক অৰ্জন কৰা একাংশ যুৱ ক্ৰীড়াবিদ, ছাত্ৰ-ছাত্ৰী বৰ্তমান মোৰ সৈতে ফোন লাইনত সংযুক্ত হৈ আছে। প্ৰথমে সেইবোৰৰ বিষয়ে কওঁ। আৰ্চাৰীত পদক লাভ কৰিছে উত্তৰপ্ৰদেশৰ বাসিন্দা প্ৰগতিয়ে। অসমৰ বাসিন্দা অম্লানে এথলেটিকছত পদক লাভ কৰিছে। খোজ কঢ়া প্ৰতিযোগিতাত পদক লাভ কৰিছে উত্তৰপ্ৰদেশৰ বাসিন্দা প্ৰিয়ংকাই। মহাৰাষ্ট্ৰৰ বাসিন্দা অভিদন্যাই শ্বুটিঙত পদক লাভ কৰিছে।

মোদী জীঃ নমস্কাৰ মোৰ মৰমৰ যুৱ খেলুৱৈসকল।

তৰুণ খেলুৱৈঃ নমস্কাৰ ছাৰ।

মোদী জীঃ আপোনাৰ লগত কথা পাতি বহুত সুখী অনুভৱ কৰিছো। মই ভাৰতৰ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা নিৰ্বাচিত প্ৰথমটো দল, আপোনালোকে ভাৰতলৈ সন্মান কঢ়িয়াই আনিছে, গতিকে আপোনালোক সকলোকে অভিনন্দন জনাইছো। বিশ্ব  বিশ্ববিদ্যালয় গেমছত আপোনাৰ প্ৰদৰ্শনে প্ৰতিজন দেশবাসীক গৌৰৱান্বিত কৰিছে। গতিকে প্ৰথমে আপোনাক বহুত বহুত অভিনন্দন জনাইছো।

প্ৰগতি, মই আপোনাৰ লগত এই কথা-বতৰা আৰম্ভ কৰিছো। প্ৰথমে কওকচোন, দুটা পদক লাভ কৰি ইয়ালৈ অহাৰ সময়ত আপুনি কি ভাবিছিল? আৰু ইমান ডাঙৰ বিজয় সাব্যস্ত কৰি আপুনি কি অনুভৱ কৰিছে?

প্ৰগতিঃ ছাৰ, মোৰ বৰ গৌৰৱ অনুভৱ হৈছিল, ইমান ভাল লাগিছিল যে মই মোৰ দেশৰ পতাকাখন ইমান উচ্চ স্থান তুলি ধৰিলো৷ ইয়ালৈ আহিছিলো যে ঠিকেই আছে যে এবাৰ স্বৰ্ণ পদকৰ বাবে যুঁজত উপনীত হৈ মই হাৰিছিলো আৰু অনুশোচনা কৰিছিলো। কিন্তু দ্বিতীয়বাৰ মনত আছিল যে এতিয়া কিবা এটা হ’লেও নিৰাশ কৰিবৱগীয়া নাই। যিকোনো ক্ষেত্ৰতে ই সৰ্বোচ্চ ঢৌৰ সৈতে আহিব লাগিব। শেষত যেতিয়া আমি যুঁজখনত জয়ী হৈছিলো, তেতিয়া আমি প’ডিয়ামতে বহুত আনন্দ উদযাপন কৰিছিলো। সেই মুহূৰ্তটো বৰ ভাল লাগিছিল। ইমানেই গৌৰৱ অনুভৱ কৰি আছিলো যে গনি শেষ কৰি নোৱাৰি৷

মোদী জীঃ প্ৰগতি, আপুনি শাৰীৰিকভাৱে ডাঙৰ ডাঙৰ সমস্যাৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হৈছিল। তাৰ পৰাই আপুনি ওলাই আহিল। এইটো সঁচাকেয়ে দেশৰ যুৱক-যুৱতীসকলৰ বাবে এক বৃহৎ প্ৰেৰণা। কি হৈছিল তোমাৰ?

প্ৰগতিঃ ছাৰ, ২০২০ চনৰ ৫ মে'ত মোৰ মগজুৰ ৰক্তক্ষৰণ হৈছিল। মই ভেণ্টিলেটৰত আছিলো। মই বাচিম নে নাই কোনো নিশ্চয়তা নাছিল আৰু বাচিলেও কেনেকৈ জীয়াই থাকিম? কিন্তু কথাটো হ’ল ভিতৰৰ পৰাই মোৰ সাহস আছিল যে মই থিয় হৈ থাকিব লাগিব,আৰু ধনুকাঁড়ো চলাব লাগিব। যদি মোৰ জীৱন ৰক্ষা হয়, তেন্তে ভগৱানৰ ডাঙৰ হাত থাকিব, তাৰ পিছত ডাক্তৰৰ আৰু তাৰ পিছত আৰ্চাৰীৰ।

অম্লানও আমাৰ লগত আছে। অম্লান, এথলেটিকছৰ প্ৰতি ইমান আগ্ৰহ কেনেকৈ গঢ় লৈ উঠিল কওকচোন!

অম্লানঃ- হয়, নমস্কাৰ ছাৰ।

মোদী জীঃ- নমস্কাৰ! নমস্কাৰ৷

অম্লানঃ ছাৰ, আগতে এথলেটিকছৰ প্ৰতি বিশেষ আগ্ৰহ নাছিল। আগতে আমি ফুটবলৰ প্ৰতি বেছি আকৰ্ষিত আছিলো। কিন্তু ভাইটিৰ এজন বন্ধু থকাৰ বাবে তেওঁ মোক ক’লে যে অম্লান, তুমি এথলেটিকছ প্ৰতিযোগিতাৰ বাবে যাব লাগে। গতিকে মই ভাবিছিলো ঠিক আছে, প্ৰথমে যেতিয়া মই ৰাজ্যিক পৰ্যায়ত খেলিছিলো, মই সেইটোত পৰাস্ত হৈছিলো। গতিকে হাৰি ভাল নালাগিল। এইদৰে কৰি কৰি থাকোঁতে মই এথলেটিকছৰ ক্ষেত্ৰখনত সোমাই পৰিলোঁ। তাৰ পিছত ঠিক তেনেকৈয়ে লাহে লাহে এতিয়া ভাল লাগিবলৈ ধৰিলে। তেনেকৈয়ে মোৰ আগ্ৰহ বাঢ়ি গ’ল।

মোদী জীঃ- অম্লান কওকচোন আপুনি বেছিকৈ ক'ত অনুশীলন কৰিছিল!

অম্লানঃ- বেছিভাগেই মই হায়দৰাবাদত অনুশীলন কৰিছো, চাই ৰেড্ডি চাৰৰ তত্বাৱধানত৷ তাৰ পিছত ভুৱনেশ্বৰলৈ গ’লো আৰু তাৰ পৰাই মই বৃত্তিগতভাৱে আৰম্ভ কৰিছিলো ছাৰ।

ঠিক আছে, প্ৰিয়ংকাও আমাৰ লগত আছে। প্ৰিয়ংকা, আপুনি ২০ কিলোমিটাৰ খোজকঢ়া টিমৰ অংশ আছিল। গোটেই দেশখনে আজি আপোনাৰ কথা শুনিছে আৰু তেওঁলোকে এই খেলবিধৰ বিষয়ে জানিব বিচাৰিছে। ইয়াৰ বাবে কেনেধৰণৰ দক্ষতাৰ প্ৰয়োজন হয় আপুনি কওক। আৰু আপোনাৰ কেৰিয়াৰ ক’ৰ পৰা ক’ত উপনীত হৈছে?

প্ৰিয়ংকাঃ মোৰ দৰে ইভেণ্টত বৰ কঠিন কাৰণ আমাৰ পাঁচজন বিচাৰক থিয় হৈ থাকে। আমি দৌৰীলেও আমাক বাহিৰ কৰি দিব বা ৰাস্তাৰ পৰা অলপ নামিলেও, জঁপিয়ালেও বাহিৰ কৰি দিব। বা আমি আঁঠু দুটা বেঁকা কৰিলেও আমাক বহিষ্কাৰ কৰে আৰু মোকো সতৰ্কবাণী দিয়া হ’ল। ইয়াৰ পিছত মই মোৰ গতি ইমানেই নিয়ন্ত্ৰণ কৰিলোঁ যে ক’ৰবাত ইয়াৰ পৰা হ’লেও দলীয় পদক লাভ কৰিব লাগিব। কাৰণ আমি ইয়ালৈ দেশৰ বাবে আহিছো আৰু খালী হাতে যাব নিবিচাৰো।

মোদী জীঃ হয়, আৰু দেউতা, ভাই আদি সকলো ঠিকেই আছে?

প্ৰিয়ংকাঃ হয় ছাৰ, সকলো ঠিকেই আছে, মই সকলোকে কৈছো যে আপুনি আমাক ইমান প্ৰেৰণা দিয়ে, সঁচাকৈয়ে ছাৰ, মোৰ বৰ ভাল লাগিছে, কাৰণ ভাৰতত বিশ্ব বিশ্ববিদ্যালয়ৰ দৰে গেমৰ বাবেও বেছি চাহিদা নাই, তাৰ বিষয়ে ইয়াত কোনেও নোসোধে, কিন্তু এতিয়া আমি এই খেলখনত ইমান সমৰ্থন পাইছো তাৰ অৰ্থ এইটোও যে আমি টুইট দেখিছো যে সকলোৱে টুইট কৰি আছে যে আমি ইমানবোৰ পদক লাভ কৰিছো, গতিকে অলিম্পিকৰ দৰে এইটোও, ইমান উদ্গনি পোৱাটো অতি ভাল অনুভৱ হৈছে।

মোদী দীঃ ঠিক আছে প্ৰিয়ংকা, মোৰ ফালৰ পৰা অভিনন্দন। আপুনি নিজৰ ডাঙৰ নাম বনাইছে, আহক আমি অভিদন্যৰ লগত কথা পাতোঁ।

অভিদন্য- নমস্কাৰ ছাৰ।

মোদী জীঃ আপোনাৰ কথা কওকচোন।

অভিদন্য- ছাৰ মই মহাৰাষ্ট্ৰৰ কলহাপুৰ প্ৰপাৰৰ, শ্বুটিঙত ২৫ মিটাৰ স্পৰ্টছ পিষ্টল আৰু ১০ মিটাৰ এয়াৰ পিষ্টল দুয়োটা ইভেণ্টত প্ৰতিদ্বন্দ্বিতা কৰো। মোৰ মা-দেউতা দুয়োজনেই হাইস্কুলৰ শিক্ষক, গতিকে ২০১৫ চনত শ্বুটিং আৰম্ভ কৰিলোঁ। শ্বুটিং আৰম্ভ কৰাৰ সময়ত কলহাপুৰত ইমান সুবিধা নাছিল।বদগাঁৱৰ পৰা বাছেৰে কলহাপুৰলৈ যাবলৈ ডেৰ ঘণ্টা সময় লাগে, তাৰ পিছত উভতি আহিবলৈ ডেৰ ঘণ্টা সময় লাগে আৰু চাৰি ঘণ্টাৰ প্ৰশিক্ষণ, গতিকে এনেকৈয়ে, ৬-৭ ঘণ্টাৰ প্ৰয়োজন হয়। আগতে প্ৰশিক্ষণৰ বাবে অহা যোৱা কৰিছিলো বাবে মইও মোৰ স্কুলখন মিছ কৰিছিলোঁ, তাৰ পিছত মামী-পাপাই কৈছিল যে বাবু, এটা কাম কৰা, আমি তোমাক শনিবাৰ-দেওবাৰে শ্বুটিং ৰেঞ্জলৈ লৈ যাম আৰু... বাকী সময় তুমি অন্য খেল খেলা। গতিকে মই শৈশৱত বহুত খেল খেলিছিলো, কাৰণ মোৰ মা-দেউতা দুয়োজনেই খেলৰ প্ৰতি অতি আগ্ৰহী আছিল, কিন্তু তেওঁলোকে একো কৰিব পৰা নাছিল, আৰ্থিক সহায় ইমান নাছিল আৰু ইমান তথ্য নাছিল, গতিকে মাৰ এটা... ডাঙৰ সপোন। ধাৰণাটো আছিল যে মই দেশক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিব লাগে আৰু তাৰ পিছত দেশৰ বাবেও পদক লাভ কৰিব লাগে। গতিকে তেওঁৰ সপোন পূৰণ কৰিবলৈ মই সৰুৰে পৰা ক্ৰীড়াৰ প্ৰতি বহুত আগ্ৰহ প্ৰকাশ কৰিছিলো আৰু তাৰ পিছত মই টাইকোৱাণ্ডোও শিকিছো, তাতো মই এজন ব্লেক বেল্ট আৰু বক্সিং, জুডো আৰু ফেন্সিংৰ দৰে বহু খেল খেলাৰ পিছত আৰু থ্ৰ’ৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিলো, মই মই শ্বুটিঙতো আছিলো। তাৰ পিছত ২-৩ বছৰ ধৰি বহুত সংগ্ৰাম কৰিলোঁ আৰু প্ৰথমবাৰৰ বাবে মালয়েছিয়াত ইউনিভাৰ্চিটি8 চেম্পিয়নশ্বিপৰ বাবে নিৰ্বাচিত হ’লোঁ আৰু তাত ব্ৰঞ্জৰ পদক পালোঁ, আচলতে তাৰ পৰাই উদ্গনি পালোঁ। তাৰ পিছত মোৰ স্কুলে মোৰ বাবে শ্বুটিং ৰেঞ্জ বনাইছিল, তাৰ পিছত মই তাত প্ৰশিক্ষণ লৈছিলো আৰু তাৰ পিছত তেওঁলোকে মোক প্ৰশিক্ষণৰ বাবে পুনেলৈ পঠিয়াই দিছিল। তাত গান ফৰ গ্লৰী শীৰ্ষক গগন নাৰং স্পৰ্টছ ফাউণ্ডেচন আছে৷ গতিকে মই ইয়াৰ অধীনত প্ৰশিক্ষণ লৈছো, এতিয়া গগন ছাৰে মোক বহুত সহায় কৰিছে আৰু মোৰ খেলৰ বাবে প্ৰচাৰ কৰিছে।

মোদী জীঃ ঠিক আছে, আপোনালোক চাৰিওজনে যদি মোক কিবা এটা ক’ব বিচাৰে, মই শুনিব বিচাৰো। প্ৰগতি, অম্লান, প্ৰিয়ংকা, অভিদন্য সকলোৱে। আপোনালোক সকলো মোৰ লগত জড়িত, গতিকে কিবা ক’ব বিচাৰিলে মই নিশ্চয় শুনিম।

অম্লানঃ- ছাৰ মোৰ এটা প্ৰশ্ন আছে।

মোদী জীঃ- হয়।

অম্লানঃ- আপুনি কোনটো খেল বেছি ভাল পায়?

মোদী জী :- ভাৰতে ক্ৰীড়াৰ জগতখনত বহুত উজ্বলি উঠিব লাগে আৰু সেইবাবেই মই এইবোৰক বহুত প্ৰচাৰ কৰিছো, কিন্তু হকী, ফুটবল, কাবাডী, খো-খো, এইবোৰ আমাৰ মাটিৰ লগত জড়িত খেল, ইয়াত আমি কৰিব লাগিব আমি পিছ পৰি থকা উচিত নহয় আৰু মই দেখিছোঁ যে আমাৰ মানুহে ধনুৰ্বিদ আৰু শ্বুটিঙত ভাল ফলাফল দেখুৱাইছে। আৰু দ্বিতীয়তে, মই দেখিছোঁ যে আমাৰ যৌৱনকালত আনকি আমাৰ পৰিয়ালতো খেলৰ প্ৰতি কোনো অনুভৱ নাই যিটো আগতে আছিল। আগতে যেতিয়া এটি শিশু খেলিবলৈ গৈছিল, তেতিয়া তেওঁলোকে বন্ধ কৰি দিছিল আৰু এতিয়া, বহুত সলনি হৈছে আৰু আপোনালোকে যি সফলতা লাভ কৰি আহিছে, সেই সফলতাই সকলো পৰিয়ালকে প্ৰেৰণা দিয়ে। প্ৰতিখন খেলতে আমাৰ ল’ৰা-ছোৱালী য’লৈ গৈ থাকে, দেশৰ বাবে কিবা নহয় কিবা এটা কৰি ঘূৰি আহে। আৰু আজি এই খবৰবোৰ দেশত বিশিষ্টভাৱে দেখুওৱা হৈছে, বিদ্যালয়-মহাবিদ্যালয়ত কোৱা হৈছে আৰু আলোচনা কৰা হৈছে। যাব দিয়ক! বহুত ভাল লাগিল। মোৰ ফালৰ পৰা আপোনালোক সকলোকে বহুত বহুত অভিনন্দন। বহুত শুভকামনা৷

তৰুণ খেলুৱৈঃ- বহুত বহুত ধন্যবাদ! ধন্যবাদ ছাৰ! ধন্যবাদ৷

মোদী জী:- ধন্যবাদ! নমস্কাৰ৷

মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, এইবাৰ ১৫ আগষ্টত দেশত দেখা গ’ল ‘সবকা প্ৰয়াস’ৰ শক্তি। সকলো দেশবাসীৰ প্ৰচেষ্টাই ‘হৰ ঘৰ ত্ৰিৰংগা অভিযান’ক প্ৰকৃততে ‘হৰ মন ত্ৰিৰংগা অভিযান’ কৰি তুলিলে। এই অভিযানৰ সময়তো বহু অভিলেখ গঢ়ি উঠিছিল। দেশবাসীয়ে কোটি কোটিত ত্ৰিৰংগা কিনিলে। ডেৰ লাখ ডাকঘৰৰ জৰিয়তে প্ৰায় ডেৰ কোটি ত্ৰিৰংগা বিক্ৰী হৈছিল। ইয়াৰ বাবে আমাৰ শ্ৰমিক, শিপিনী আৰু বিশেষকৈ মহিলাসকলেও শ শ কোটি টকা উপাৰ্জন কৰিছে। এইবাৰ দেশবাসীয়ে ত্ৰিৰংগাৰ সৈতে ছেলফি পোষ্ট কৰাৰ নতুন অভিলেখ গঢ়ি তুলিছে। যোৱা বছৰ ১৫ আগষ্টলৈকে প্ৰায় ৫ কোটি দেশবাসীয়ে ত্ৰিৰংগাৰ সৈতে ছেলফি পোষ্ট কৰিছিল। এইবাৰ এই সংখ্যাই ১০ কোটি অতিক্ৰম কৰিছে।

বন্ধুসকল, বৰ্তমান সময়ত দেশত দেশপ্ৰেমৰ মনোভাৱ 'মেৰী মাটি, মেৰা দেশ'ক উজ্জ্বল কৰি তোলাৰ অভিযান পূৰ্ণগতিত চলি আছে। ছেপ্টেম্বৰ মাহত দেশৰ প্ৰতিখন গাঁৱৰ প্ৰতিটো ঘৰৰ পৰা মাটি সংগ্ৰহৰ অভিযান আৰম্ভ হ’ব। দেশৰ পবিত্ৰ মাটি হাজাৰ হাজাৰ অমৃতৰ কলহত জমা হ’ব। অক্টোবৰৰ শেষৰ ফালে অমৃত কলহ যাত্ৰাৰ জৰিয়তে হাজাৰ হাজাৰ লোকে দেশৰ ৰাজধানী দিল্লীত উপস্থিত হ’ব। এই মাটিৰ পৰা অমৃত বাটিকা নিৰ্মাণ কৰা হ’ব কেৱল দিল্লীত। মই নিশ্চিত, প্ৰতিজন দেশবাসীৰ প্ৰচেষ্টাই এই অভিযান সফল কৰি তুলিব।

মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, এইবাৰ সংস্কৃত ভাষাত বহু চিঠি পাইছো। ইয়াৰ কাৰণ হ'ল শাওন মাহৰ পূৰ্ণিমা দিনা বিশ্ব সংস্কৃত দিৱস পালন কৰা হয়।

সৰ্বভ্য: বিশ্ব-সংস্কৃত-দিৱস, আন্তৰিক: শুভেচ্ছা:

বিশ্ব সংস্কৃত দিৱসত আপোনালোক সকলোকে বহুত বহুত অভিনন্দন জ্ঞাপন কৰিলোঁ। আমি সকলোৱে জানো যে সংস্কৃত ভাষা পৃথিৱীৰ অন্যতম পুৰণি ভাষা।ইয়াক বহু আধুনিক ভাষাৰ মাতৃ বুলিও কোৱা হয়। সংস্কৃত প্ৰাচীনতাৰ লগতে বৈজ্ঞানিকতা আৰু ব্যাকৰণৰ বাবেও পৰিচিত। ভাৰতৰ প্ৰাচীন জ্ঞানৰ বহুখিনি সংস্কৃত ভাষাত সহস্ৰাধিক বছৰ ধৰি সংৰক্ষিত হৈ আছে। যোগ, আয়ুৰ্বেদ, দৰ্শন আদি বিষয়ত গৱেষণা কৰা লোকসকলে এতিয়া অধিক সংস্কৃত শিকিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে। বহু অনুষ্ঠান-প্ৰতিষ্ঠানেও এই দিশত অতি ভাল কাম কৰি আছে। উদাহৰণস্বৰূপে সংস্কৃত প্ৰমোচন ফাউণ্ডেচনে যোগৰ বাবে সংস্কৃত, আয়ুৰ্বেদৰ বাবে সংস্কৃত আৰু বৌদ্ধ ধৰ্মৰ বাবে সংস্কৃত আদি বহুতো পাঠ্যক্ৰম পৰিচালনা কৰে। 'সংস্কৃত ভাৰতী'য়ে ৰাইজক সংস্কৃত শিকোৱাৰ বাবে এক অভিযান চলায়। ইয়াত আপুনি ১০ দিনীয়া 'সংস্কৃত কথোপকথন শিবিৰ'ত অংশগ্ৰহণ কৰিব পাৰিব। মই সুখী যে আজি ৰাইজৰ মাজত সংস্কৃতৰ প্ৰতি সচেতনতা আৰু গৌৰৱৰ ভাৱ বাঢ়িছে। ইয়াৰ আঁৰত বিগত বছৰবোৰত দেশৰ বিশেষ অৱদানো আছে। উদাহৰণস্বৰূপে, ২০২০ চনত তিনিখন সংস্কৃত গণিত বিশ্ববিদ্যালয়ক কেন্দ্ৰীয় বিশ্ববিদ্যালয় হিচাপে স্বীকৃতি দিয়া হৈছিল। সংস্কৃত বিশ্ববিদ্যালয়ৰ বহু মহাবিদ্যালয় আৰু প্ৰতিষ্ঠানো বিভিন্ন চহৰত চলি আছে। আইআইটি আৰু আইআইএমৰ দৰে প্ৰতিষ্ঠানত সংস্কৃত কেন্দ্ৰসমূহ অতি জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছে।

বন্ধুসকল, প্ৰায়ে আপোনালোকে নিশ্চয় এটা কথা অনুভৱ কৰিছে, শিপাৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰিবলৈ, আমাৰ সংস্কৃতিৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰিবলৈ, আমাৰ পৰম্পৰা এটা অতি শক্তিশালী মাধ্যম–আমাৰ মাতৃভাষা। যেতিয়া আমি আমাৰ মাতৃভাষাৰ লগত সংযোগ স্থাপন কৰো, তেতিয়া আমি স্বয়ংক্ৰিয়ভাৱে আমাৰ সংস্কৃতিৰ লগত সংযোগ স্থাপন কৰো। আহক, আমি আমাৰ আচাৰ-অনুষ্ঠানৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰোঁ, আমাৰ পৰম্পৰাৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰোঁ, আমাৰ প্ৰাচীন ভব্য মহিমাৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰোঁ। একেদৰে ভাৰতৰ আন এক মাতৃভাষা আছে সেয়া হৈছে গৌৰৱময় তেলেগু ভাষা। ২৯ আগষ্টৰ দিনটো তেলেগু দিৱস হিচাপে পালন কৰা হ’ব।

अन्दरिकी तेलुगू भाषा दिनोत्सव शुभाकांक्षलु।

তেলেগু ভাষা দিৱস উদযাপন উপলক্ষে সকলোকে শুভেচ্ছা জনালোঁ।

সকলোকে তেলেগু দিৱসৰ আন্তৰিক শুভেচ্ছা জনালোঁ। ভাৰতীয় সংস্কৃতিৰ বহু অমূল্য ৰত্ন তেলেগু ভাষাৰ সাহিত্য আৰু ঐতিহ্যত লুকাই আছে। তেলেগুৰ এই ঐতিহ্যৰ সুফল যাতে সমগ্ৰ দেশে লাভ কৰে তাৰ বাবেও বহু প্ৰচেষ্টা চলোৱা হৈছে।

মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, আমি ‘মন কী বাত’ৰ বহু খণ্ডত পৰ্যটনৰ কথা পাতিছো। বস্তু বা ঠাইবোৰ ব্যক্তিগতভাৱে দেখা, বুজি পোৱা আৰু কেইটামান মুহূৰ্তৰ বাবে জীয়াই থকাটোৱে এক বেলেগ অভিজ্ঞতা দিয়ে।

কোনোবাই সাগৰক যিমানেই বৰ্ণনা নকৰক কিয়, আমি সাগৰখন নেদেখিলে ইয়াৰ বিশালতা অনুভৱ কৰিব নোৱাৰো। হিমালয়ৰ কথা যিমানেই নকওক কিয়, হিমালয় পৰ্বত নেদেখিলে আমি ইয়াৰ সৌন্দৰ্য্যৰ মূল্যায়ন কৰিব নোৱাৰো। সেইবাবেই মই আপোনালোক সকলোকে প্ৰায়ে আহ্বান জনাইছো যে যেতিয়াই আমি সুযোগ পাওঁ তেতিয়াই আমি আমাৰ দেশৰ সৌন্দৰ্য্য আৰু বৈচিত্ৰ্য চাবলৈ যাব লাগে। প্ৰায়ে আমি আৰু এটা কথাও দেখিবলৈ পাওঁ, যদিও আমি পৃথিৱীৰ প্ৰতিটো চুক-কোণত বিচাৰি পাওঁ, কিন্তু আমি নিজৰ চহৰ বা ৰাজ্যখনৰ বহুতো উত্তম ঠাই আৰু বস্তুৰ বিষয়ে নাজানো।

বহু সময়ত এনেকুৱা হয় যে মানুহে নিজৰ চহৰৰ ঐতিহাসিক স্থানৰ বিষয়ে বিশেষ একো নাজানে। ধনপাল জীৰ লগতো তেনেকুৱা এটা ঘটনা ঘটিছিল। ধনপাল জীয়ে আগতে বাংগালুৰুৰ পৰিবহণ কাৰ্যালয়ত চালক হিচাপে কাম কৰিছিল। প্ৰায় ১৭ বছৰ আগতে তেওঁ ছাইট ছিইম উইঙত দায়িত্ব পাইছিল। বৰ্তমান ইয়াক বেংগালুৰু দৰ্শনী নামেৰে জনা যায়। ধনপাল জীয়ে চহৰৰ বিভিন্ন পৰ্যটনস্থলীলৈ পৰ্যটকক লৈ গৈছিল। তেনে এক ভ্ৰমণত এজন পৰ্যটকে তেওঁক সুধিলে যে বাংগালুৰুৰ টেংকটোক কিয় চেংকি টেংক বুলি কোৱা হয়। তাৰ উত্তৰটো নাজানিলে তাৰ বৰ বেয়া লাগিল। এনে পৰিস্থিতিত তেওঁ নিজৰ জ্ঞান বৃদ্ধিত মনোনিৱেশ কৰিছিল। নিজৰ ঐতিহ্য জানিবৰ এই আবেগত তেওঁ বহুতো শিল আৰু শিলালিপি পাইছিল। ধনপাল জীৰ মন এই কামত ইমানেই নিমগ্ন হৈ পৰিছিল যে তেওঁ এপিগ্ৰাফী অৰ্থাৎ শিলালিপিৰ সৈতে জড়িত বিষয়টোৰ ডিপ্লমাও কৰিছিল। যদিও তেওঁ এতিয়া অৱসৰ গ্ৰহণ কৰিছে, তথাপিও তেওঁৰ বেংগালুৰুৰ ইতিহাস অন্বেষণ কৰাৰ আবেগ জীয়াই আছে।

বন্ধুসকল, ব্রায়ান ডি খাৰপ্ৰানৰ কথা ক’বলৈ পাই মই বৰ আনন্দিত হৈছো। মেঘালয়ৰ বাসিন্দা তেওঁৰ স্পেলিঅ’লজিৰ প্ৰতি যথেষ্ট আগ্ৰহ আছে। সহজ ভাষাত ইয়াৰ অৰ্থ–গুহাৰ অধ্যয়ন। বছৰ বছৰ আগতে তেওঁৰ মনত এই আগ্ৰহৰ সৃষ্টি হৈছিল যেতিয়া তেওঁ বহু গল্পৰ কিতাপ পঢ়িছিল। ১৯৬৪ চনত তেওঁ স্কুলীয়া ল’ৰা হিচাপে প্ৰথম অন্বেষণ কৰে। ১৯৯০ চনত তেওঁ বন্ধুৰ সৈতে এটা সংঘ স্থাপন কৰে আৰু ইয়াৰ জৰিয়তে তেওঁ মেঘালয়ৰ অচিনাকি গুহাবোৰৰ বিষয়ে জানিবলৈ আৰম্ভ কৰে। অতি কম সময়ৰ ভিতৰতে তেওঁ নিজৰ দলৰ সৈতে মেঘালয়ৰ ১৭০০ৰো অধিক গুহা আৱিষ্কাৰ কৰি ৰাজ্যখনক বিশ্ব গুহা মানচিত্ৰত স্থান দিলে। ভাৰতৰ কিছুমান দীঘল আৰু গভীৰ গুহা মেঘালয়ত আছে। ব্রায়ান ডি আৰু তেওঁৰ দলটোৱে গুহা প্রাণী অৰ্থাৎ গুহাটোৰ সেই জীৱবোৰৰ নথিভুক্ত কৰিছে, যিবোৰ পৃথিৱীৰ আন ক’তো পোৱা নাযায়৷ এই সমগ্ৰ দলটোৰ প্ৰচেষ্টাক শলাগ লৈছো, লগতে আপোনালোকক মেঘালয়ৰ গুহা পৰিদৰ্শন কৰাৰ পৰিকল্পনা কৰিবলৈ আহ্বান জনাইছো।

মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, আপোনালোক সকলোৱে জানে যে দুগ্ধ খণ্ড আমাৰ দেশৰ অন্যতম গুৰুত্বপূৰ্ণ খণ্ড। আমাৰ মাতৃ-ভগ্নীসকলৰ জীৱনলৈ এক বৃহৎ পৰিৱৰ্তন আনিবলৈ ই অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছে। মাত্ৰ কেইদিনমানৰ আগতে গুজৰাটৰ বানাছ ডেইৰীৰ এটা আকৰ্ষণীয় পদক্ষেপৰ বিষয়ে জানিব পাৰিলোঁ। কলৰ দুগ্ধক এছিয়াৰ ভিতৰতে সৰ্ববৃহৎ দুগ্ধ প্ৰতিষ্ঠান বুলি গণ্য কৰা হয়। গড়ে ইয়াত প্ৰতিদিনে ৭৫ লাখ লিটাৰ গাখীৰ সংসাধন কৰা হয়। ইয়াৰ পিছত ইয়াক আন ৰাজ্যলৈও প্ৰেৰণ কৰা হয়। এতিয়ালৈকে আন ৰাজ্যলৈ গাখীৰ সময়মতে ডেলিভাৰীৰ বাবে টেংকাৰ বা গাখীৰৰ ৰে’ল ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল। কিন্তু ইয়াতো কম প্ৰত্যাহ্বান নাছিল। প্ৰথমতে, আগতে লোডিং আৰু আনলোডিং কৰাত বহুত সময় লাগে আৰু বহু সময়ত গাখীৰও তাত নষ্ট হৈ গৈছিল। এই সমস্যা দূৰ কৰিবলৈ ভাৰতীয় ৰে’লৱেই এটা নতুন পৰীক্ষা কৰিলে। পালানপুৰৰ পৰা নতুন ৰেৱাৰীলৈ ৰে’লৱেই ট্ৰাক অন ট্ৰেক সুবিধা আৰম্ভ কৰিলে। ইয়াত গাখীৰৰ ট্ৰাক পোনপটীয়াকৈ ৰে’লত লগাই দিয়া হয়। অৰ্থাৎ যাতায়তৰ প্ৰধান সমস্যাটো ইয়াৰ দ্বাৰা আঁতৰি গ’ল। ট্ৰাক অন ট্ৰেক সুবিধাৰ ফলাফল অতি সন্তোষজনক হৈছে। আগতে যিখিনি গাখীৰ পোৱাত ৩০ ঘণ্টা সময় লাগিছিল, এতিয়া আধাতকৈও কম সময়ৰ ভিতৰতে পোৱা গৈছে। ইয়াৰ বাবে য’ত ইন্ধনৰ ফলত হোৱা প্ৰদূষণ ৰোধ হৈছে, তাত ইন্ধনৰ খৰচো ৰাহি হয়। ট্ৰাক চালকসকলেও ইয়াৰ পৰা বহু উপকৃত হৈছে, তেওঁলোকৰ জীৱনটো সহজ হৈ পৰিছে।

বন্ধুসকল, সামূহিক প্ৰচেষ্টাৰে আজি আমাৰ ডেইৰীবোৰো আধুনিক চিন্তাধাৰাৰে আগবাঢ়িছে। বানাচ ডেইৰীয়েও পৰিৱেশ সুৰক্ষাৰ দিশত কেনেদৰে এখোজ আগবাঢ়িছে সেয়া ছিডেবল গছপুলি ৰোপণ অভিযানৰ জৰিয়তে জনা যায়। বাৰাণসী দুগ্ধ ইউনিয়নে আমাৰ দুগ্ধ পালকসকলৰ আয় বৃদ্ধিৰ বাবে গোবৰ ব্যৱস্থাপনাৰ কাম কৰি আছে। কেৰালাৰ মালাবাৰ দু্গ্ধ ইউনিয়ন ডেইৰীৰ এই প্ৰচেষ্টাও অতি অনন্য। তেওঁলোক পশুৰ ৰোগৰ চিকিৎসাৰ বাবে আয়ুৰ্বেদিক ঔষধ প্ৰস্তুত কৰাত নিয়োজিত।

বন্ধুসকল, আজি বহু লোক আছে যি দুগ্ধজাত সামগ্ৰী গ্ৰহণ কৰি বৈচিত্ৰ্যতা সৃষ্টি কৰিছে। ৰাজস্থানৰ কোটাত দুগ্ধ পাম চলাই থকা অমনপ্ৰীত সিঙৰ বিষয়েও আপোনালোকে নিশ্চয় জানে। দুগ্ধ উদ্যোগৰ লগতে তেওঁ বায়’গেছৰ ওপৰতো গুৰুত্ব আৰোপ কৰি দুটা বায়’গেছ প্লাণ্ট স্থাপন কৰে। ইয়াৰ বাবে তেওঁলোকৰ বিদ্যুতৰ ব্যয় প্ৰায় ৭০ শতাংশ হ্ৰাস পাইছে। তেওঁৰ এই প্ৰচেষ্টাই সমগ্ৰ দেশৰ দুগ্ধ পালকসকলক অনুপ্ৰাণিত কৰিছে। আজি বহুতো ডাঙৰ ডাঙৰ ডেইৰীয়ে বায়’গেছৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰিছে। এই ধৰণৰ সমূদায় চালিত মূল্য সংযোজন অতি উত্তেজনাপূৰ্ণ। মই নিশ্চিত যে সমগ্ৰ দেশতে এনে ধাৰা অব্যাহত থাকিব।

মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, আজিৰ মন কী বাট ইমানে৷ এতিয়া উৎসৱৰ বতৰো আহিল। আগতীয়াকৈ আপোনালোক সকলোকে ৰাখী বন্ধনৰ শুভেচ্ছা জনালোঁ। উদযাপনৰ সময়ত আমি ভোকেল ফৰ লোকলৰ মন্ত্ৰটোও মনত ৰাখিব লাগিব। ‘আত্মনিৰ্ভৰ ভাৰত’ৰ এই অভিযান প্ৰতিজন দেশবাসীৰ অভিযান। আৰু যেতিয়া উৎসৱৰ পৰিৱেশ হয় তেতিয়া আমাৰ বিশ্বাসৰ ঠাইবোৰ আৰু ইয়াৰ চাৰিওফালে থকা অঞ্চলবোৰ পৰিষ্কাৰ কৰি ৰাখিব লাগে, কিন্তু সেয়া সদায়েই হ’ব লাগে৷ অহাবাৰ আকৌ 'মন কী বাত'ত কেতবোৰ  নতুন বিষয় লৈ লগ পাম। আমি দেশবাসীৰ কিছু নতুন প্ৰচেষ্টা আৰু তেওঁলোকৰ সফলতাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিম। এতিয়ালৈ অনুষ্ঠান সামৰিছো৷ আপোনালোক সকলোকে অশেষ ধন্যবাদ৷

নমস্কাৰ৷

মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, নমস্কাৰ৷

‘মন কী বাত’লৈ আপোনালোক সকলোকে বহুত বহুত আদৰণি জনাইছো৷ জুলাই মাহ, অৰ্থাৎ বৰষুণ বতৰ৷ বিগত কিছুদিন ধৰি প্ৰাকৃতিক দুৰ্যোগৰ বাবে, চিন্তা আৰু উদ্বেগপূৰ্ণ হৈ আছে৷ যমুনাসহ কেইবাখনো নদীৰ বানত বহু অঞ্চলৰ লোকসকল যথেষ্ট সমস্যাৰ সন্মুখীন হৈছে৷ পাহাৰীয়া এলেকাত ভূমিস্খলনৰ ঘটনা সংঘটিত হৈছে৷ সেই সময়ছোৱাত দেশৰ পশ্চিমাঞ্চলত, কিছু দিন পূৰ্বে গুজৰাটত বিভিন্ন অঞ্চলত বিপৰ্যয় ঘূৰ্ণীবতাহ আহিছিল৷ কিন্তু বন্ধুসকল, এই দুৰ্যোগৰ মাজতো আমি সকলো দেশবাসী পুনৰ দেখুৱাই দিলো যে সামূহিক প্ৰচেষ্টাৰ শক্তি কিমান৷ স্থানীয় লোকসকলে, আমাৰ এনডিআৰএফ জোৱানসকলে, স্থানীয় প্ৰশাসনৰ লোকসকলে দিনে-ৰাতিয়ে লাগি এই দুৰ্যোগৰ মোকাবিলা কৰিলে৷ যিকোনো ধৰণৰ দুৰ্যোগ প্ৰশমনত আমাৰ সামৰ্থ্য আৰু সম্পদৰ ভূমিকা অধিক-কিন্তু ইয়াৰ সমান্তৰালভাৱে আমাৰ সংবেদনশীলতা আৰু এজনে আনজনক হাতে হাত ধৰাটো সিমানেই গুৰুত্বপূৰ্ণ৷ সৰ্বজন হিতায়ৰ এই ভাৱনা ভাৰতৰ পৰিচয়ৰ লগতে শক্তিও৷

বন্ধুসকল, বৰষুণৰ এই সময়ছোৱাত ‘বৃক্ষৰোপণ’ আৰু ‘জল সংৰক্ষণ’ৰ বাবেও সমানেই গুৰুত্বপূৰ্ণ। স্বাধীনতাৰ ‘অমৃত মহোৎসৱ’ৰ সময়ত নিৰ্মিত ৬০ হাজাৰৰো অধিক অমৃত সৰোবৰৰ উজ্জ্বলতাও বৃদ্ধি পাইছে। বৰ্তমান সময়ত ৫০ হাজাৰৰো অধিক অমৃত বিল নিৰ্মাণৰ কাম চলি আছে। আমাৰ দেশবাসীয়ে সম্পূৰ্ণ সচেতনতা আৰু দায়িত্বশীলতাৰে ‘জল সংৰক্ষণ’ৰ বাবে নতুন প্ৰচেষ্টা হাতত লৈছে। মনত আছে, আগতে এদিন মই মধ্যপ্ৰদেশৰ শ্বাহদললৈ গৈছিলো। তাৰ পাকাৰিয়া গাঁৱৰ জনজাতীয় ভাই-ভনীক লগ পালোঁ৷ তাত তেওঁলোকৰ সৈতে প্ৰকৃতি আৰু পানী সংৰক্ষণৰ সন্দৰ্ভত আলোচনা কৰিলোঁ। এতিয়া মই গম পাইছো যে পাকাৰীয়া গাঁৱৰ জনজাতীয় ভাই-ভনীসকলে এই কাম আৰম্ভ কৰিছে। ইয়াত প্ৰশাসনৰ সহায়ত মানুহে প্ৰায় ১০০টা কুঁৱা পানী পুনৰ ভৰ্তিৰ ব্যৱস্থালৈ ৰূপান্তৰিত কৰিছে। বৰষুণৰ পানী এতিয়া এই কুঁৱাবোৰলৈ যায় আৰু কুঁৱাৰ এই পানী মাটিৰ ভিতৰলৈ যায়। ইয়াৰ ফলত অঞ্চলটোৰ ভূগৰ্ভস্থ পানী ক্ৰমান্বয়ে উন্নত হ’ব। এতিয়া সকলো গাঁওবাসীয়ে সমগ্ৰ অঞ্চলটোৰ প্ৰায় ৮০০টা কূপ পুনৰ ভৰ্তিৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰাৰ লক্ষ্য নিৰ্ধাৰণ কৰিছে। তেনে এটা উৎসাহজনক খবৰ উত্তৰপ্ৰদেশৰ পৰা আহিছে কিছুদিন আগতে উত্তৰ প্ৰদেশত এদিনতে ৩০ কোটি গছপুলি ৰোপণৰ অভিলেখ গঢ়িছে। এই অভিযান ৰাজ্য চৰকাৰে আৰম্ভ কৰিছিল, তাৰ লোকসকলে সম্পূৰ্ণ কৰিছিল। এনে প্ৰচেষ্টা জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ লগতে জনসচেতনতাৰ মহান উদাহৰণ। মই বিচাৰিম যে আমি সকলোৱে গছপুলি ৰোপণ আৰু পানী ৰক্ষাৰ এই প্ৰচেষ্টাসমূহৰ অংশ হওঁ।

মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, বৰ্তমান পবিত্ৰ 'শাওন' মাহ চলি আছে। সদাশিৱ মহাদেৱক পূজা কৰাৰ সমান্তৰালকৈ 'শাওন' সেউজীয়া আৰু সুখৰ সৈতে জড়িত। সেইবাবেই আধ্যাত্মিক দৃষ্টিকোণৰ লগতে সাংস্কৃতিক দৃষ্টিকোণৰ পৰাও ‘শাওন’ মাহ অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ  হৈ আহিছে। শাওন দোলনা, শাওন মেহান্দি, শাওন উৎসৱ-তাৰ অৰ্থ 'শাওন' নিজেই আনন্দ আৰু উল্লাসৰ মাহ।

বন্ধুসকল, এই বিশ্বাস আৰু আমাৰ এই পৰম্পৰাৰ আন এটা দিশ আছে। আমাৰ এই উৎসৱ আৰু পৰম্পৰাই আমাক গতিশীল কৰি তোলে। শাওনত শিৱ পূজা কৰিবলৈ বহু ভক্তই কানৱাড় যাত্ৰা কৰে। আজিকালি ‘শাওন’ৰ বাবেই বহু ভক্তই ১২টা জ্যোতিৰ্লিংগত উপস্থিত হয়। আপোনালোকেও জানিব বিচাৰিছে যে বেনাৰসলৈ অহা লোকৰ সংখ্যাও অভিলেখ ভংগ কৰি আছে। এতিয়া প্ৰতি বছৰে ১০ কোটিৰো অধিক পৰ্যটক কাশীত উপস্থিত হৈছে। অযোধ্যা, মথুৰা, উজ্জয়িনী আদি তীৰ্থ ভ্ৰমণলৈ অহা ভক্তৰ সংখ্যাও দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পাইছে। ইয়াৰ বাবে লাখ লাখ দৰিদ্ৰই কৰ্মসংস্থাপন লাভ কৰিছে, তেওঁলোকৰ জীৱিকা অটুট আছে। এই সকলোবোৰ আমাৰ সাংস্কৃতিক জাগৰণৰ ফল। ইয়াৰ দৰ্শনৰ বাবে এতিয়া আমাৰ তীৰ্থযাত্ৰালৈ সমগ্ৰ বিশ্বৰ পৰা মানুহ আহি আছে। কেলিফৰ্ণিয়াৰ পৰা অমৰনাথ যাত্ৰা কৰিবলৈ ইয়ালৈ অহা এনে দুজন আমেৰিকান বন্ধুৰ বিষয়ে মই জানিব পাৰিছো। এই বিদেশী অতিথিসকলে অমৰনাথ যাত্ৰাৰ সৈতে জড়িত স্বামী বিবেকানন্দৰ অভিজ্ঞতাৰ বিষয়ে ক’ৰবাত শুনিছিল। তাৰ পৰাই তেওঁ ইমানেই প্ৰেৰণা পাইছিল যে তেওঁ নিজেই অমৰনাথ যাত্ৰালৈ আহিছিল। তেওঁলোকে ইয়াক ভগৱান ভোলেনাথৰ আশীৰ্বাদ বুলি গণ্য কৰে। এইটোৱেই ভাৰতৰ বিশেষত্ব যে ই সকলোকে গ্ৰহণ কৰে, ই সকলোকে কিবা নহয় কিবা এটা দিয়ে। তেনে এগৰাকী মহিলা ফৰাচী মূলৰ– চাৰ্লট শ্বোপা। আগতে এবাৰ ফ্ৰান্সলৈ যোৱাৰ সময়ত তেওঁক লগ পাইছিলোঁ। চাৰ্লট শ্বোপা (Charlotte Shopa) এগৰাকী যোগ অনুশীলনকাৰী, যোগ শিক্ষয়িত্ৰী আৰু তেওঁৰ বয়স ১০০ বছৰতকৈও অধিক। তাই শতায়ু গৰকিছে। তেওঁ বিগত ৪০ বছৰ ধৰি যোগাসন কৰি আহিছে৷ তেওঁৰ স্বাস্থ্য আৰু এই ১০০ বছৰীয়া বয়সৰ কৃতিত্ব কেৱল যোগাসনকে দিয়ে। ভাৰতৰ যোগ বিজ্ঞান আৰু বিশ্বত ইয়াৰ শক্তিৰ তেওঁ এক বিশিষ্ট মুখ হৈ পৰিছে৷ সকলোৱে তেওঁৰ পৰা শিক্ষা লোৱা উচিত। আহক আমি কেৱল আমাৰ ঐতিহ্যক আকোৱালি লোৱাই নহয়, ইয়াক দায়িত্বশীলভাৱে বিশ্বৰ আগত উপস্থাপন কৰোঁ। আৰু মই সুখী যে আজিকালি উজ্জয়িনীত এনে এটা প্ৰচেষ্টা চলি আছে। ইয়াত দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ ১৮ গৰাকী চিত্ৰশিল্পীয়ে পুৰাণৰ আধাৰত আকৰ্ষণীয় কাৰ্টুন নিৰ্মাণ কৰি আছে। এই চিত্ৰসমূহ বুণ্ডী শৈলী, নাথদ্বাৰা শৈলী, পাহাৰী শৈলী আৰু অপভ্ৰংশ শৈলীৰ দৰে বহুতো সুকীয়া শৈলীত নিৰ্মাণ কৰা হ’ব। এইবোৰ উজ্জয়িনীৰ ত্ৰিবেণী সংগ্ৰহালয়ত প্ৰদৰ্শিত হ’ব, অৰ্থাৎ কিছুদিন পাছত উজ্জয়িনীলৈ গ’লে মহাকাল মহালোকৰ লগতে আন এখন ঐশ্বৰিক স্থান পৰিদৰ্শন কৰিব পাৰিব।

বন্ধুসকল, উজ্জয়িনীত এই চিত্ৰ নিৰ্মাণৰ কথা কওঁতে আন এখন অনন্য ছবিৰ কথা মনত পৰে। এই ছবিখন ৰাজকোটৰ শিল্পী প্ৰভাত সিং মোদভাই বৰহাটে নিৰ্মাণ কৰিছিল। এই ছবিখন ছত্ৰপতি বীৰ শিৱাজী মহাৰাজৰ জীৱনৰ এক ঘটনাৰ আধাৰত নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল। শিল্পী প্ৰভাত ভায়ে দেখুৱাইছিল যে ছত্রপতি শিৱাজী মহাৰাজে ৰাজ অভিষেকৰ পাছত তেওঁৰ কুলদেৱী ‘তুলজা মাতা’ দৰ্শন কৰিবলৈ ওলাইছে, গতিকে সেই সময়ত কি পৰিবেশ আছিল। আমাৰ পৰম্পৰা, আমাৰ ঐতিহ্যক জীয়াই ৰাখিবলৈ আমি সেইবোৰ বচাব লাগিব, জীয়াই থাকিব লাগিব, পৰৱৰ্তী প্ৰজন্মক শিকাব লাগিব। মই সুখী যে, আজি এই দিশত বহু প্ৰচেষ্টা হাতত লৈছে।

মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, বহু সময়ত আমি পৰিৱেশ, উদ্ভিদ আৰু প্ৰাণী, জৈৱ বৈচিত্ৰ্য আদি শব্দ শুনিলে কিছুমান মানুহে এইবোৰ বিশেষ বিষয়, বিশেষজ্ঞৰ সৈতে জড়িত বিষয় বুলি ভাবে, কিন্তু সেয়া নহয়। প্ৰকৃতিক যদি আমি সঁচাকৈয়ে ভাল পাওঁ তেন্তে আমাৰ সামান্য পৰিশ্ৰমেৰেও আমি বহু কাম কৰিব পাৰো। ভাদাৱল্লীৰ তামিলনাডুত সুৰেশ ৰাঘৱন জী নামৰ এজন সহকৰ্মী আছে। ৰাঘৱন জী চিত্ৰকলাৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত। জানেনে, চিত্ৰকলা শিল্প আৰু কেনভাছৰ সৈতে জড়িত কাম, কিন্তু ৰাঘৱন জীয়ে সিদ্ধান্ত লৈছিল যে তেওঁ নিজৰ চিত্ৰকলাৰ জৰিয়তে উদ্ভিদ আৰু প্ৰাণীৰ তথ্য সংৰক্ষণ কৰিব। তেওঁলোকে বিভিন্ন উদ্ভিদ আৰু প্ৰাণীৰ চিত্ৰ নিৰ্মাণ কৰি ইয়াৰ সৈতে জড়িত তথ্যসমূহ নথিভুক্ত কৰে। এতিয়ালৈকে তেওঁ এনে কেইবা ডজনো চৰাই, জীৱ-জন্তু, অৰ্কিডৰ ছবি নিৰ্মাণ কৰিছে, যিবোৰ বিলুপ্তিৰ পথত। শিল্পৰ জৰিয়তে প্ৰকৃতিৰ সেৱা কৰাৰ এই উদাহৰণ সঁচাকৈয়ে আচৰিত।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসী, আজি আৰু এটা আমোদজনক কথা ক’ব বিচাৰিছো। কিছুদিন আগতে ছ’চিয়েল মিডিয়াত এটা আচৰিত উন্মাদনা দেখা দিছিল। আমেৰিকাই আমাৰ ওচৰলৈ শতাধিক বিৰল আৰু প্ৰাচীন সামগ্ৰী ঘূৰাই দিছে। এই খবৰটো চৰ্চালৈ অহাৰ পিছত ছ’চিয়েল মিডিয়াত এই শিল্পকৰ্মক লৈ যথেষ্ট চৰ্চা চলিছিল। যুৱক-যুৱতীসকলে নিজৰ ঐতিহ্যক লৈ গৌৰৱৰ ভাৱ দেখুৱালে। ভাৰতলৈ ঘূৰাই অনা এই শিল্পকৰ্মসমূহ প্ৰায় ২৫০০ৰ পৰা ২৫০বছৰ পুৰণি। এই বিৰল বস্তুবোৰ দেশৰ বিভিন্ন অঞ্চলৰ বুলি জানিও আপুনি আনন্দিত হ’ব। এইবোৰ টেৰাকোটা, ষ্টোন, ধাতু আৰু কাঠ ব্যৱহাৰ কৰি তৈয়াৰ কৰা হয়। ইয়াৰে কিছুমান এনেকুৱা যে ই আপোনাক আচৰিত কৰি তুলিব। সেইবোৰ দেখা পালে থৰ হৈ ৰ’ব৷ এইবোৰত একাদশ শতিকাৰ এটা ধুনীয়া বেলেগ শিলৰ ভাস্কৰ্যও চাবলৈ পাব। মধ্যপ্ৰদেশৰ অন্তৰ্গত এটি ‘অপ্সৰা’ নৃত্যৰ কলাকৰ্ম। চোলা যুগৰ বহু ভাস্কৰ্যও এইবোৰত অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে। দেৱী আৰু ভগৱান মুৰ্গানৰ মূৰ্তি দ্বাদশ শতিকাৰ আৰু তামিলনাডুৰ চহকী সংস্কৃতিৰ সৈতে জড়িত। প্ৰায় হাজাৰ বছৰ পুৰণি ভগৱান গণেশৰ ব্ৰঞ্জৰ মূৰ্তিও ভাৰতলৈ ঘূৰাই অনা হৈছে। ললিতাসনত বহি থকা উমা-মহেশ্বৰৰ এটা মূৰ্তি একাদশ শতিকাৰ বুলি কোৱা হয়, য’ত দুয়োজনেই নন্দীৰ ওপৰত বহি আছে। জৈন তীৰ্থংকৰৰ দুটা শিলৰ মূৰ্তিও ভাৰতলৈ উভতাই অনা হৈছে। ভগৱান সূৰ্য্য দেৱৰ দুটা মূৰ্তিয়েও আপোনালোকক মোহিত কৰিব। ইয়াৰে এটা বেলেগ শিলৰ। ঘূৰাই দিয়া বস্তুবোৰৰ ভিতৰত কাঠৰ পেনেল এটাও আছে, যিয়ে সাগৰৰ মন্থনৰ কাহিনী ৰোমন্থন কৰে। ১৬-১৭ শতিকাৰ এই পেনেলটো দক্ষিণ ভাৰতৰ সৈতে জড়িত।

বন্ধুসকল, ইয়াত মই অতি কম নাম লৈছো, আনহাতে, চাওক, এই তালিকাখন অতি দীঘলীয়া। আমাৰ এই মূল্যৱান ঐতিহ্য ঘূৰাই দিয়া আমেৰিকা চৰকাৰক ধন্যবাদ জনাইছো। আনকি ২০১৬ আৰু ২০২১ চনত আমেৰিকা ভ্ৰমণৰ সময়তো বহু শিল্পকৰ্ম ভাৰতলৈ ঘূৰাই দিয়া হৈছিল। মই নিশ্চিত যে এনে প্ৰচেষ্টাৰ দ্বাৰা সমগ্ৰ দেশতে আমাৰ সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যৰ চুৰি প্ৰতিৰোধৰ ক্ষেত্ৰত সজাগতা বৃদ্ধি পাব। ইয়াৰ দ্বাৰা আমাৰ চহকী ঐতিহ্যৰ প্ৰতি দেশবাসীৰ মোহ আৰু অধিক গভীৰ হ’ব।

মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, দেৱভূমি উত্তৰাখণ্ডৰ একাংশ মাতৃ-ভগ্নীয়ে মোলৈ লিখা চিঠিবোৰ হৃদয়স্পৰ্শী। পুত্ৰ, ভায়েকক তেওঁলোকে বহুত আশীৰ্বাদ দিছে। তেওঁলোকে লিখিছে যে 'তেওঁলোকে কেতিয়াও কল্পনা কৰা নাছিল যে আমাৰ সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য 'ভোজপাত্ৰ' তেওঁলোকৰ জীৱিকাৰ মাধ্যম হ'ব পাৰে।' আপুনি নিশ্চয় ভাবিছে যে এইটোৱেই সকলো নেকি?

বন্ধুসকল, এই চিঠিখন মোলৈ লিখিছে চামোলী জিলাৰ নীতিমনা উপত্যকাৰ মহিলাসকলে। এইসকল মহিলাই যোৱা বছৰৰ অক্টোবৰ মাহত ভোজপাত্ৰৰ ওপৰত এক অনন্য শিল্পকৰ্ম মোক উপহাৰ দিছিল। এই উপহাৰটো পাই মইও আপ্লুত হৈ পৰিলোঁ। কাৰণ, অতীজৰে পৰা এই ভোজপাত্ৰবোৰত আমাৰ শাস্ত্ৰ-গ্ৰন্থ সঞ্চয় হৈ আছে। এই ভোজপাত্ৰৰ ওপৰতো মহাভাৰত ৰচনা কৰা হৈছিল। আজি এই ভোজপাত্ৰৰ পৰাই দেৱভূমিৰ এই মহিলাসকলে অতি সুন্দৰ শিল্পকৰ্ম আৰু স্মৃতিগ্ৰন্থ তৈয়াৰ কৰিছে। মানা গাঁও ভ্ৰমণৰ সময়ত তেওঁলোকৰ অনন্য প্ৰচেষ্টাৰ শলাগ লৈছিলোঁ। দেৱভূমিলৈ অহা পৰ্যটকসকলক তেওঁলোকৰ ভ্ৰমণৰ সময়ত যিমান পাৰি সিমান স্থানীয় সামগ্ৰী ক্ৰয় কৰিবলৈ আহ্বান জনাইছিলোঁ। তাত ইয়াৰ যথেষ্ট প্ৰভাৱ পৰিছে। আজি ভোজপাত্ৰৰ উৎপাদিত সামগ্ৰীসমূহ ইয়ালৈ অহা তীৰ্থযাত্ৰীসকলে অতিশয় ভাল পায় আৰু লগতে ভাল দামত ক্ৰয় কৰি আছে। ভোজপাত্ৰৰ এই প্ৰাচীন ঐতিহ্যই উত্তৰাখণ্ডৰ নাৰীসকলৰ জীৱনত সুখৰ নতুন ৰং সংযোজন কৰিছে। মই এইটোও জানি সুখী যে ৰাজ্য চৰকাৰেও মহিলাসকলক ভোজপাত্ৰৰ পৰা নতুন সামগ্ৰী তৈয়াৰ কৰাৰ প্ৰশিক্ষণ দিছে।

ভোজপাত্ৰৰ বিৰল প্ৰজাতিৰ সংৰক্ষণৰ বাবেও ৰাজ্য চৰকাৰে অভিযান আৰম্ভ কৰিছে। এসময়ত দেশৰ শেষ মূৰ বুলি গণ্য কৰা অঞ্চলবোৰ এতিয়া দেশৰ প্ৰথম গাঁও বুলি গণ্য কৰি উন্নয়ন কৰা হৈছে। আমাৰ পৰম্পৰা আৰু সংস্কৃতি ৰক্ষা কৰাৰ সমান্তৰালকৈ এই প্ৰচেষ্টাও অৰ্থনৈতিক প্ৰগতিৰ মাধ্যম হৈ পৰিছে।

মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, এইবাৰ ‘মন কী বাত’ত মইও এনেধৰণৰ বৃহৎ সংখ্যক চিঠি পাইছো, যি মনটোক বহুত সন্তুষ্টি দিয়ে। শেহতীয়াকৈ হজ তীৰ্থযাত্ৰা কৰা সেই মুছলমান মহিলাসকলে এই চিঠিবোৰ লিখিছে। তেওঁলোকৰ এই যাত্ৰা বহু দিশত অতি বিশেষ। কোনো পুৰুষ সংগী বা মেহৰাম নোহোৱাকৈ হজ কৰা এইসকল মহিলা আৰু সংখ্যা এশ বা পঞ্চাশ নহয়, ৪ হাজাৰৰো অধিক–এয়া এক ডাঙৰ পৰিৱৰ্তন। ইয়াৰ পূৰ্বে মেহৰাম অবিহনে মুছলমান মহিলাক ‘হজ’ কৰিবলৈ দিয়া হোৱা নাছিল। লগতে 'মন কী বাত'ৰ জৰিয়তে চৌদি আৰৱ চৰকাৰৰ প্ৰতি আন্তৰিক কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন কৰিছো। মেহৰাম অবিহনে ‘হজ’ত যোৱা মহিলাসকলৰ বাবে বিশেষভাৱে মহিলা সমন্বয়ক নিযুক্তি দিয়া হৈছিল।

বন্ধুসকল, যোৱা কেইবছৰমানৰ পৰা হজ নীতিত যি পৰিৱৰ্তন হৈছে, তাক অতিশয় শলাগ লোৱা হৈছে। আমাৰ মুছলমান মাতৃ আৰু ভগ্নীসকলে মোলৈ এই বিষয়ে বহুত লিখিছে। এতিয়া অধিক সংখ্যক লোকে ‘হজ’ত যোৱাৰ সুযোগ পাইছে। হজ তীৰ্থযাত্ৰাৰ পৰা উভতি অহা লোকসকলে বিশেষকৈ আমাৰ আই-ভনীসকলে চিঠি লিখি যি আশীৰ্বাদ দিছে, সেয়া মোৰ বাবে অতি প্ৰেৰণাদায়ক।

মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, জম্মু-কাশ্মীৰত মিউজিকেল নাইটেই হওক, হাই এলটিটুডত বাইক ৰেলীয়েই হওক, চণ্ডীগড়ত স্থানীয় ক্লাবেই হওক, পঞ্জাৱত বহুতো ক্ৰীড়া গোটেই হওক, এনে লাগে যেন আমি মনোৰঞ্জন আৰু দুঃসাহসিকতাৰ কথা কৈছো।  কিন্তু কথাটো বেলেগ, এই পৰিঘটনাটোও এটা ‘সাধাৰণ কাৰণ’ৰ সৈতে জড়িত। আৰু এইটোৱেই সাধাৰণ কাৰণ – ড্ৰাগছৰ বিৰুদ্ধে সজাগতা অভিযান। জম্মু-কাশ্মীৰৰ যুৱক-যুৱতীসকলক ড্ৰাগছৰ পৰা বচাবলৈ বহু অভিনৱ প্ৰচেষ্টা দেখা গৈছে। ইয়াত মিউজিকেল নাইট, বাইক ৰেলীৰ দৰে অনুষ্ঠান চলি আছে। চণ্ডীগড়ত এই বাৰ্তা প্ৰচাৰৰ বাবে স্থানীয় ক্লাবসমূহক ইয়াৰ সৈতে জড়িত কৰা হৈছে। এইবোৰক তেওঁলোকে বড়া(VADA) ক্লাব বুলি কয়। VADA মানে ড্ৰাগছ অপব্যৱহাৰৰ বিৰুদ্ধে বিজয়। পঞ্জাৱতো বহুতো ক্ৰীড়া গোট গঠন কৰা হৈছে, যিয়ে ফিটনেছত গুৰুত্ব আৰোপ কৰি ড্ৰাগছ আসক্তিৰ পৰা মুক্তি পাবলৈ সজাগতা অভিযান চলাই আছে। নিচাযুক্ত দ্ৰব্যৰ বিৰুদ্ধে অভিযানত যুৱক-যুৱতীসকলৰ অংশগ্ৰহণ বৃদ্ধি পোৱাটো অতি উৎসাহজনক। এই প্ৰচেষ্টাসমূহে ভাৰতত ড্ৰাগছৰ বিৰুদ্ধে অভিযানক যথেষ্ট শক্তি প্ৰদান কৰে। যদি আমি দেশৰ ভৱিষ্যত প্ৰজন্মক বচাব বিচাৰো, তেন্তে আমি তেওঁলোকক ড্ৰাগছৰ পৰা আঁতৰাই ৰাখিব লাগিব। এই চিন্তাৰে ১৫ আগষ্ট ২০২০ত 'নিছা মুক্তি ভাৰত অভিযান'ৰ শুভাৰম্ভ কৰা হয়। ১১ কোটিৰো অধিক লোকক এই অভিযানৰ সৈতে সংযুক্ত কৰা হৈছে। দুসপ্তাহ পূৰ্বে ভাৰতে ড্ৰাগছৰ বিৰুদ্ধে বৃহৎ ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰিছিল। প্ৰায় ডেৰ লাখ কেজি ড্ৰাগছৰ চালান জব্দ কৰাৰ পিছত ইয়াক ধ্বংস কৰা হৈছে। ভাৰতেও ১০ লাখ কেজি ড্ৰাগছ ধ্বংস কৰাৰ এক অনন্য অভিলেখ গঢ়ি তুলিছে। এই ঔষধসমূহৰ ব্যয় আছিল ১২ হাজাৰ কোটিতকৈও অধিক। নিচামুক্তকৰণৰ এই উদাৰ অভিযানত অৰিহণা যোগোৱা সকলোকে ধন্যবাদ জনাইছো। ড্ৰাগছ আসক্তি কেৱল পৰিয়ালটোৰ বাবেই নহয়, সমগ্ৰ সমাজৰ বাবেও এক ডাঙৰ সমস্যা হৈ পৰে। এনে পৰিস্থিতিত এই বিপদ চিৰদিনৰ বাবে শেষ হ’বলৈ হ’লে আমি সকলোৱে একত্ৰিত হৈ এই দিশত আগবাঢ়ি যোৱাটো প্ৰয়োজনীয়।

মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, ড্ৰাগছ আৰু যুৱ প্ৰজন্মৰ কথা কওঁতে মধ্যপ্ৰদেশৰ পৰা অহা এক প্ৰেৰণাদায়ক যাত্ৰাৰ কথাও আপোনালোকক জনাব বিচাৰিছো। এইটোৱেই হৈছে মিনি ব্ৰাজিলৰ প্ৰেৰণাদায়ক যাত্ৰা। আপুনি নিশ্চয় ভাবিছে যে মধ্যপ্ৰদেশত মিনি ব্ৰাজিল য’ৰ পৰা আহিছিল, এইটোৱেই হৈছে টুইষ্ট। মধ্যপ্ৰদেশৰ বিচাৰপুৰ শ্বাহদলৰ এখন গাঁও। বিচাৰপুৰৰ নাম মিনি ব্ৰাজিল। মিনি ব্ৰাজিল কাৰণ আজি এই গাঁওখন ফুটবলৰ উদীয়মান তাৰকাসকলৰ দুৰ্গ হৈ পৰিছে। কেইসপ্তাহমান আগতে শ্বাহদললৈ যাওঁতে তাত এনে বহু ফুটবল খেলুৱৈ লগ পাইছিলো। মই অনুভৱ কৰিছিলোঁ যে আমাৰ দেশবাসী আৰু বিশেষকৈ আমাৰ ডেকা বন্ধুসকলে এই বিষয়ে নিশ্চয় জানে।

বন্ধুসকল, বিছাৰপুৰ গাঁৱৰ মিনি ব্ৰাজিল হোৱাৰ যাত্ৰা আৰম্ভ হৈছিল ডেৰ-দুই দশকৰ আগতে। সেই সময়ছোৱাত বিচাৰপুৰ গাঁওখন অবৈধ সুৰাৰ বাবে কুখ্যাত আছিল, মদ্যপানৰ কবলত পৰিছিল। এই পৰিৱেশৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ ক্ষতি হৈছিল ইয়াৰ যুৱক-যুৱতীসকলৰ। প্ৰাক্তন ৰাষ্ট্ৰীয় খেলুৱৈ তথা প্ৰশিক্ষক ৰাইছ আহমেদে এই যুৱক-যুৱতীসকলৰ প্ৰতিভাক স্বীকৃতি দিছিল। ৰায়েছ জীৰ হাতত বিশেষ সম্পদ নাছিল যদিও তেওঁ সম্পূৰ্ণ নিষ্ঠাৰে যুৱক-যুৱতীসকলক ফুটবল শিকোৱা আৰম্ভ কৰিছিল। কেইবছৰমানৰ ভিতৰতে ইয়াত ফুটবল ইমানেই জনপ্ৰিয় হৈ পৰিল যে বিচাৰপুৰ গাঁওখন ফুটবলৰ সৈতে চিনাকি হ’বলৈ ধৰিলে। এতিয়া ইয়াত ফুটবল বিপ্লৱ নামৰ এটা অনুষ্ঠানো চলি আছে। এই কাৰ্যসূচীৰ অধীনত যুৱক-যুৱতীসকলক এই খেলৰ সৈতে সংযুক্ত কৰা হয় আৰু তেওঁলোকক প্ৰশিক্ষণ দিয়া হয়। এই কাৰ্যসূচী ইমানেই সফল হৈছে যে বিচাৰপুৰৰ পৰা ৪০ জনতকৈও অধিক ৰাষ্ট্ৰীয় আৰু ৰাজ্যিক পৰ্যায়ৰ খেলুৱৈৰ উন্মেষ ঘটিছে। এই ফুটবল বিপ্লৱ এতিয়া লাহে লাহে সমগ্ৰ অঞ্চলটোত বিয়পি পৰিছে। শ্বাহদল আৰু ইয়াৰ আশে-পাশে থকা অঞ্চলত ১২০০ৰো অধিক ফুটবল ক্লাব গঠন কৰা হৈছে। ইয়াৰ পৰা বৃহৎ সংখ্যক এনে খেলুৱৈৰ উন্মেষ ঘটিছে, যিসকলে ৰাষ্ট্ৰীয় পৰ্যায়ত খেলি আছে। বহু ডাঙৰ প্ৰাক্তন ফুটবল খেলুৱৈ আৰু প্ৰশিক্ষকে আজি ইয়াত যুৱক-যুৱতীসকলক প্ৰশিক্ষণ দি আছে। আপুনি ভাবিছে, অবৈধ সুৰাৰ বাবে পৰিচিত, ড্ৰাগছৰ বাবে কুখ্যাত জনজাতীয় অঞ্চল এতিয়া দেশৰ ফুটবল নাৰ্চাৰী হৈ পৰিছে। সেইবাবেই কোৱা হয়-য'ত ইচ্ছা আছে, তাতেই উপায় আছে। আমাৰ দেশত প্ৰতিভাৰ অভাৱ নাই। প্ৰয়োজন হ’লে বিচাৰি উলিয়াই খোদিত কৰক। ইয়াৰ পিছত এই যুৱকসকলেও দেশলৈ সন্মান কঢ়িয়াই আনে আৰু লগতে দেশৰ উন্নয়নৰ দিশতো দিক নিৰ্ণয় কৰে৷

মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, স্বাধীনতাৰ ৭৫ বছৰ সম্পূৰ্ণ হোৱাৰ উপলক্ষে আমি সকলোৱে পূৰ্ণ উৎসাহেৰে 'অমৃত মহোৎসৱ' উদযাপন কৰিছো। ‘অমৃত মহোৎসৱ’ৰ সময়ত দেশত প্ৰায় দুই লাখ কাৰ্যসূচীৰ আয়োজন কৰা হৈছে। এই অনুষ্ঠানবোৰ একাধিক ৰঙেৰে সজাই তোলা হৈছিল, বৈচিত্ৰ্যৰে ভৰা। এই অনুষ্ঠানবোৰৰ এটা সৌন্দৰ্য্য আছিল যে অভিলেখসংখ্যক যুৱকে এইবোৰত অংশ লৈছিল। এই সময়ছোৱাত আমাৰ যুৱক-যুৱতীসকলে দেশৰ মহান ব্যক্তিত্বৰ বিষয়ে বহু কথা জানিব পাৰিলে। কেৱল প্ৰথম কেইমাহমানৰ কথা ক’বলৈ গ’লে জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ সৈতে জড়িত বহুতো আকৰ্ষণীয় কাৰ্যসূচী প্ৰত্যক্ষ কৰা হৈছিল। তেনে এক অনুষ্ঠান আছিল দিব্যাংগ সাহিত্যিকসকলৰ বাবে ‘লেখক লগ’ৰ আয়োজন। অভিলেখ সংখ্যক লোকে ইয়াত অংশগ্ৰহণ কৰিছিল। একে সময়তে অন্ধ্ৰপ্ৰদেশৰ তিৰুপতিত ‘ৰাষ্ট্ৰীয় সংস্কৃত সন্মিলন’ৰ আয়োজন কৰা হৈছিল। আমাৰ ইতিহাসত দুৰ্গৰ গুৰুত্ব আমি সকলোৱে জানো। ইয়াক চিত্ৰিত কৰা এটা অভিযান, ‘গড় আৰু কাহিনী’ অৰ্থাৎ দুৰ্গৰ সৈতে জড়িত কাহিনীবোৰো ৰাইজে ভাল পাইছিল।

বন্ধুসকল, আজি যেতিয়া সমগ্ৰ দেশতে ‘অমৃত মহোৎসৱ’ৰ প্ৰতিধ্বনি হৈছে, ১৫ আগষ্টৰ সমাগত, তেতিয়া দেশত আন এক বৃহৎ অভিযান আৰম্ভ হ’ব৷ শ্বহীদ বীৰ-বীৰাংগনাক সম্বৰ্ধনা জনোৱাৰ উদ্দেশ্যে আৰম্ভ হ'ব 'মেৰী মাটি মেৰা দেশ' অভিযান। ইয়াৰ অধীনত আমাৰ অমৰ শ্বহীদসকলৰ স্মৃতিত সমগ্ৰ দেশতে বহু কাৰ্যসূচীৰ আয়োজন কৰা হ’ব। এই ব্যক্তিসকলৰ স্মৃতিত দেশৰ লাখ লাখ গাঁও পঞ্চায়ততো বিশেষ শিলালিপি স্থাপন কৰা হ’ব। এই অভিযানৰ অধীনত সমগ্ৰ দেশতে ‘অমৃত কলহ যাত্ৰা’ও উলিওৱা হ’ব। দেশৰ প্ৰতিটো কোণৰ পৰা ৭৫০০ কলহত মাটি কঢ়িয়াই অনা এই ‘অমৃত কলহ যাত্ৰা’ দেশৰ ৰাজধানী দিল্লীত উপস্থিত হ’ব। এই যাত্ৰাত দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰাও গছপুলি লৈ আহিব। ৭৫০০ কলহত অহা মাটি আৰু গছ-গছনি মিহলাই ৰাষ্ট্ৰীয় যুদ্ধ স্মাৰকৰ সমীপত নিৰ্মাণ কৰা হ’ব ‘অমৃত বাটিকা’। এই ‘অমৃত বাটিকা’ও ‘এক ভাৰত শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত’ৰ এক ভৱিষ্যতৰ প্ৰতীক হৈ পৰিব। মই যোৱা বছৰ লালকিল্লাৰ পৰা অমৃতকালৰ আগন্তুক ২৫ বছৰৰ বাবে ‘পঞ্চ পণ’ৰ কথা কৈছিলোঁ। আমিও ‘মেৰী মাটি মেৰা দেশ’ অভিযানত অংশগ্ৰহণ কৰি এই ‘পাঁচটা পণ’ পূৰণৰ শপত গ্ৰহণ কৰিম। দেশৰ পবিত্ৰ মাটিত শপত গ্ৰহণ কৰাৰ সময়ত আপোনালোক সকলোৱে yuva.gov.inত নিজৰ ছেলফি আপলোড কৰিব লাগিব। যোৱা বছৰ স্বাধীনতা দিৱস উপলক্ষে যেনেকৈ সমগ্ৰ দেশ একত্ৰিত হৈছিল ‘হৰ ঘৰ ত্ৰিৰংগা অভিযান’ৰ বাবে, একেদৰে এইবাৰো আমি ঘৰে ঘৰে ত্ৰিৰংগা উন্মোচন কৰিব লাগিব আৰু এই পৰম্পৰা অব্যাহত ৰাখিব লাগিব। এই প্ৰচেষ্টাৰে আমি আমাৰ কৰ্তব্য উপলব্ধি কৰিম, দেশৰ স্বাধীনতাৰ বাবে কৰা অগণন ত্যাগৰ আমি উপলব্ধি কৰিম, স্বাধীনতাৰ মূল্য উপলব্ধি কৰিম। গতিকে প্ৰতিজন দেশবাসীয়ে এই প্ৰচেষ্টাত যোগদান কৰিব লাগিব।

মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, আজিৰ ‘মন কী বাত’ ইমানেই৷ এতিয়া কিছুদিনৰ পাছত আমি ১৫ আগষ্টত স্বাধীনতাৰ এই মহান উৎসৱৰ অংশ হ'ম। যিসকলে দেশৰ স্বাধীনতাৰ বাবে মৃত্যুবৰণ কৰিছিল, তেওঁলোকক সদায় মনত ৰাখিব লাগিব। তেওঁলোকৰ সপোন বাস্তৱায়িত কৰিবলৈ আমি দিনে নিশাই পৰিশ্ৰম কৰিব লাগিব আৰু দেশবাসীৰ এই কঠোৰ পৰিশ্ৰম আৰু তেওঁলোকৰ সামূহিক প্ৰচেষ্টাক সন্মুখলৈ অনাৰ মাধ্যম মাথোঁ ‘মন কী বাত’। অহাবাৰ কেতবোৰ নতুন বিষয়ৰ সৈতে পুনৰ লগ পাম। আপোনালোকক সকলোকে বহুত বহুত ধন্যবাদ৷ নমস্কাৰ৷

My dear countrymen, Namaskar. Once again a warm welcome to all of you in 'Mann Ki Baat'. Usually 'Mann Ki Baat' comes your way on the last Sunday of every month, but this time it is being held a week earlier. All of you know, I'll be in America next week and there the schedule is going to be pretty hectic, and hence I thought I'd talk to you before I go, what could be better than that! The blessings of the Janata-Janardan, the people, your inspiration, will also continue to enhance my energy.

Friends, many people say that as Prime Minister I did a certain good work, or some other great work. Many listeners of 'Mann Ki Baat' shower praises in their letters. Some say a particular task was performed; others refer to a job well done; some express that a certain work was much better; in fact very good at that! But when I see the efforts of the common man of India, the sheer hard work, the will power, I myself am moved. Be it the loftiest goal, be it the toughest challenge, the collective might of the people of India, the collective power, provides a solution to every challenge. Just two-three days ago, we saw how big a cyclone hit the western part of the country... Strong winds, heavy rain. Cyclone Biparjoy caused a lot of destruction in Kutch. But, the courage and preparedness with which the people of Kutch fought such a dangerous cyclone is equally unprecedented too. Just a couple of days later, the people of Kutch are also going to celebrate their new year, that is, Ashadhi Beej. It is also a coincidence that Ashadhi Beej is considered a symbol of the onset of rains in Kutch. I have been going to Kutch for many years... I have also had the good fortune to serve the people there... and thats how I know very well the zest and fortitude of the people of Kutch. Kutch, was once termed as never to be able to recover after the devastating earthquake two decades ago... Today, the same district is one of the fastest growing districts of the country. I am sure the people of Kutch will rapidly emerge from the devastation caused by Cyclone Biperjoy.

Friends, no one has any control over natural calamities, but, the strength of disaster management that India has developed over the years, is becoming an example today. There is a significant way to combat natural calamities –viz. conservation of nature. These days during monsoon, our responsibility in this direction increases manifold. That is why today the country is making collective efforts through campaigns like 'Catch the Rain'. Last month in 'Mann Ki Baat', we had discussed about start-ups associated with water conservation. This time too I have come to know through letters about many people who are trying their very best to save every drop of water. One such friend is Tulsiram Yadav ji of Banda district of UP. Tulsiram Yadav ji is the Pradhan of Luktara Gram Panchayat. You too know that there have always been hardships regarding water in Banda and Bundelkhand regions. To overcome this challenge, Tulsiram ji has built more than 40 ponds in the area, taking the people of the village along with him. Tulsiram ji has made the basis of his campaign – farm water in farms, village water in villages. Today, the result of his hard work is that the ground water level in his village is improving. Similarly in Hapur district in U.P., people collectively have revived an extinct river. A long time ago, there used to be a river here named Neem. As time went by, she disappeared, but was always remembered in local memories and folklore. Eventually, people decided to revive this natural heritage of theirs. On account of the collective efforts of the people, the Neem river has started flowing again. The point of origin of the river, the headwater is also being developed as an Amrit Sarovar.

Friends, these rivers, canals, lakes are not only water sources... life's myriad hues & emotions are also associated with them. A similar scene was observed in Maharashtra just a few days ago. This particular area mostly remains in the grip of drought. After waiting for five decades, the canal work of Nilwande Dam is now being completed here. A few days ago, water was released in the canal during testing. The pictures that came up during this time were really emotional. The people of the village were rejoicing as if it were the Holi-Diwali festival!

Friends, when it comes to management, I will also remember Chhatrapati Shivaji Maharaj today. Along with the bravery of Chhatrapati Shivaji Maharaj, there is a lot to learn from his governance and management skills. In particular, the work done by Chhatrapati Shivaji Maharaj regarding water management and navy, they raise the glory of Indian history even today. The Sea-forts built by him still stand proudly in the middle of the sea even after so many centuries. The beginning of this month itself marks the completion of 350 years of the coronation of Chhatrapati Shivaji Maharaj. This occasion is being celebrated as a big festival. During this, grand programs related to it were organized in Raigad Fort in Maharashtra. I remember, many years ago in 2014, I had the good fortune to go to Raigad and pay obeisance to that holy land. It is the duty of all of us to know about the management skills of Chhatrapati Shivaji Maharaj on this occasion, learn from him. This will instill in us a sense of pride in our heritage, and will also inspire us to perform our duties in the future.

My dear countrymen, you must have heard about the tiny squirrel from the Ramayana, who came forward to help build the Ram Setu. What I mean to say is that when the intention is noble, there is honesty in the efforts, no goal remains insurmountable. Today, India too, with a noble intention, is facing a huge challenge. The challenge is– T.B., or tuberculosis. India has resolved to create a T.B. free India by 2025. The goal is certainly a lofty one. There was a time when, after coming to know about T.B., family members used to turn away, but today T.B. patients are being helped by making them family members. To eliminate tuberculosis from the root, Nikshay Mitras have taken the lead. A large number of varied social organizations have become Nikshay Mitra in the country. Thousands of people in villages & Panchayats have come forward themselves and adopted T.B. patients. There are many children who have come forward to help TB patients. This public participation is the biggest strength of this campaign. It is due to this participation, that today, more than 10 lakh TB patients in the country have been adopted... and this is a noble deed on the part of close to 85 thousand Nikshay Mitras. I am happy that many sarpanchs of the country, even the village heads, have taken this initiative that they will spare no effort to uproot TB from their villages.

Shriman Dikar Singh Mewari, a Nikshay friend of a village in Nainital, has adopted six TB patients. Similarly, Shriman Gyan Singh, head of a village panchayat of Kinnaur and a Nikshay Mitra also is engaged in providing every necessary help to TB patients in his block. Our children and young friends are also not far behind in the campaign to make India TB free. Look at the wonder of Nalini Singh, a 7-year-old daughter from Una, Himachal Pradesh. Daughter Nalini, is helping T. B. patients through her pocket money.You know how much kids love piggy banks, but 13-year-old Meenakshi from Katni district of MP and 11-year-old Bashwar Mukherjee from Diamond Harbor in West Bengal are both different kids. Both these children have also handed over their piggy bank money to the T.B.-free-India campaign. All these examples, apart from evoking emotions, are also very inspiring. I heartily appreciate all these children who are thinking big at a tender age.

My dear countrymen, it is the nature of us Indians to be always ready to welcome new ideas. We love our things and also imbibe new things. An example of this is - Japan's technique Miyawaki; if the soil at some place has not been fertile, then the Miyawaki technique is a very good way to make that area green again. Miyawaki forests spread rapidly and become biodiversity spots in two to three decades. This is now spreading very fast in different parts of India too. Shriman Raafi Ramnath, a teacher from Kerala, changed the scenario of the area with this technique. Actually, Ramnath ji wanted to explain deeply about nature and environment to his students. For this he went to the extent of creating a herbal garden. His garden has now become a Biodiversity Zone. This success of his inspired him even more. After this, Raafi ji grew a mini forest with the Miyawaki technique and named it - 'Vidyavanam'. Now only a teacher can come up with such a beautiful name – 'Vidyavanam'. In the tiny space in this Vidyavanam of Ramnathji, over 450 trees of 115 varieties were planted. His students also help him in their maintenance. School children from the neighbourhood & common citizens throng in hordes to view this beautiful place. Miyawaki forests can be easily grown anywhere, even in cities. Some time ago, I had inaugurated a Miyawaki forest in Kevadia, Ekta Nagar in Gujarat. In Kutch too, in the memory of the people who died in the 2001 earthquake, a Smriti-Van has been built in the Miyawaki style. Its success in a place like Kutch shows how effective this technology is, even in the toughest of natural environments. Similarly, saplings have been planted in Ambaji and Pavagadh by the Miyawaki method. I have come to know that a Miyawaki garden is also being created in Aliganj, Lucknow. In the last four years, work has been done on more than 60 such forests in Mumbai and its surrounding areas. Now this technique is being appreciated all over the world. It is being used extensively in many countries like Singapore, Paris, Australia, Malaysia. I would urge the countrymen, especially those living in cities, to make an effort to learn about the Miyawaki method. Through this, you can make invaluable contribution in making our earth and nature green and clean.

My dear countrymen, nowadays there is a lot of discussion about Jammu and Kashmir in our country. Sometimes due to rising tourism, at times due to the spectacular events of G-20. Some time ago I had told you in 'Mann Ki Baat’ how 'Nadru' of Kashmir are being relished outside the country as well. Now the people of Baramulla district of Jammu and Kashmir have done a wonderful job. Farming has been going on in Baramulla for a long time, but here, there was a shortage of milk. The people of Baramulla took this challenge as an opportunity. A large number of people started dairy farming here. The women here came to the forefront of this task, such as a sister – Ishrat Nabi. Ishrat, a graduate, has started Mir Sisters Dairy Farm. About 150 litres of milk is being sold every day from their dairy farm. Similarly, one such friend is from Sopore... Wasim Anayat. Wasim has more than two dozen animals and he sells more than two hundred liters of milk every day. Another youth Abid Hussain is also doing dairy farming. His work is also progressing a lot. Due to the hard work of such people, 5.5 lakh liters of milk is being produced daily in Baramulla. The entire Baramulla is turning into the symbol of a new white revolution. During the last two-and-a-half - three years, more than 500 dairy units have come up here. The dairy industry of Baramulla is a testimony to the fact that every part of our country is full of possibilities. The collective will of the people of a region can achieve any goal.

My dear countrymen, this month many a great news has come in for India from the sports world. The Indian team has raised the glory of the Tricolor by winning the Women's Junior Asia Cup for the first time. This month itself our Men's Hockey Team has also won the Junior Asia Cup. With that, we have also become the team with the most wins in the history of this tournament. Our junior team also did wonders in the Junior Shooting World Cup. The Indian team has secured the first position in this tournament. Out of the total gold medals in this tournament, 20% have come in India's account alone. The Asian under Twenty Athletics Championship has also been held this June. In this, India remained in the top three in the medal tally among 45 countries.

Friends, earlier there used to be a time when we used to come to know about international events, but, often there was no mention of India in them. But, today, I am just mentioning the successes of the past few weeks, even then the list becomes so long. This is the real strength of our youth. There are many such sports and competitions, where today, for the first time, India is making her presence felt. For example, in long jump, Shrishankar Murali has won a bronze for the country in a prestigious event like the Paris Diamond League. This is India's first medal in this competition. One such similar success has been registered by our Under Seventeen Women Wrestling Team in Kyrgyzstan. I congratulate all these athletes of the country, their parents and coaches for their efforts.

Friends, behind this success of the country in international events, is the hard work of our sportspersons at the national level. Today, sports are organized with a new enthusiasm in different states of the country. They give players a chance to play, win and to learn from defeat. For example, Khelo India University Games were organized in Uttar Pradesh recently. A lot of enthusiasm was observed in the youth. Our youth have broken 11 records in these games... Punjab University, Amritsar's Guru Nanak Dev University and Karnataka's Jain University have occupied the first three places in the medal tally.

Friends, a major aspect of such tournaments is that many inspiring stories of young players come to the fore. In the rowing event at the Khelo India University Games, Assam's Cotton University's Anyatam Rajkumar became the first Divyang athlete to participate in it. Nidhi Pawaiya of Barkatullah University managed to win a Gold Medal in Shot-put despite a serious knee injury. Shubham Bhandare of Savitribai Phule Pune University, who had suffered a disappointment in Bangalore last year due to an ankle injury, has become a Gold Medalist in Steeplechase this time. Similarly, Saraswati Kundu of Burdwan University is the captain of her Kabaddi team. She has crossed many difficulties and reached there. Many of the best performing Athletes are also getting a lot of help from the TOPS Scheme. The more our sportspersons play, the more they'll bloom.

My dear countrymen, 21st June is also round the corner. This time too, people in every nook and corner of the world are eagerly waiting for the International Day of Yoga. This year the theme of Yoga Day is – ‘Yoga For Vasudhaiva Kutumbakam’ i.e. Yoga for the welfare of all in the form of 'One World-One Family'. It expresses the spirit of Yoga, which unites and takes everyone along. Like every time, this time too programs related to yoga will be organized in every corner of the country.

Friends, this time I will get the opportunity to participate in the Yoga Day program to be held at the United Nations Headquarters in New York. I see that even on social media, there is tremendous enthusiasm about Yoga Day.

Friends, I urge all of you to adopt yoga in your life, make it a part of your daily routine. If you are still not connected with yoga, then the 21st of June is a great opportunity for this resolve. There is no need for many frills in yoga anyway. See, when you join yoga, what a big change will come in your life.

My dear countrymen, the day after tomorrow i.e. the 20th of June is the day of the historical Rath Yatra. Rath Yatra bears a unique identity through out the world. Lord Jagannath's Rath Yatra is taken out with great fanfare in different states of the country. The Rath Yatra in Puri, Odisha is a wonder in itself. When I was in Gujarat, I used to get the opportunity to attend the great Rath Yatra in Ahmedabad. The way people from all over the country, every society, every class turn up in these Rath Yatras is exemplary in itself. Along with inner faith, it is also a reflection of the spirit of Ek Bharat- Shreshtha Bharat. My best wishes to all of you on this auspicious occasion. I pray that Lord Jagannath blesses all countrymen with good health, happiness and prosperity.

Friends, while discussing the festivals related to Indian tradition and culture, I must also mention the interesting events held in the Raj Bhavans of the country. Now Raj Bhavans in the country are being identified with social and development work. Today, our Raj Bhavans are becoming the flag bearers of the T.B.-Free India campaign & the campaign related to Organic farming. In the past, be it Gujarat, Goa, Telangana, Maharashtra, Sikkim, the enthusiasm with which different Raj Bhavans celebrated their foundation days is an example in itself. This is a wonderful initiative which empowers the spirit of 'Ek Bharat-Shreshtha Bharat'.

Friends, India is the mother of democracy. We consider our democratic ideals as paramount, we consider our Constitution as Supreme... therefore, we can never forget June the 25th. This is the very day when Emergency was imposed on our country. It was a dark period in the history of India. Lakhs of people opposed the emergency with full might. The supporters of democracy were tortured so much during that time, that even today, it makes the mind tremble. Many books have been written on these atrocities; the punishment meted out by the police and administration. I had also got the opportunity to write a book named 'Sangharsh Mein Gujarat' at that time. A few days ago I came across another book written on the Emergency, - Torture of Political Prisoners in India. This book, published during the Emergency, describes how, at that time, the government was treating the guardians of democracy most cruelly. There are many case studies in this book, there are many pictures. I wish that, today, when we are celebrating the Azadi Ka Amrit Mahotsav we must also have a glance at such crimes which endanger the freedom of the country. This will make it easier for today's young generation to understand the meaning and significance of democracy.

My dear countrymen, 'Mann Ki Baat' is a beautiful garland adorned with colourful pearls... each pearl unique and priceless in itself. Every episode of this program is full of life. Along with the feeling of collectivity, it fills us with a sense of duty and service towards the society. Here those topics are discussed openly, about which we usually get to read and hear very little. We often see how many countrymen got new inspiration after a certain topic was mentioned in 'Mann Ki Baat'. Recently I received a letter from the country's famous Indian classical dancer Ananda Shankar Jayant. In her letter, she has written about that episode of 'Mann Ki Baat', in which we had discussed about story telling. In that program, we had acknowledged the talent of the people associated with this field. Inspired by that program of 'Mann Ki Baat', Ananda Shankar Jayant has prepared 'Kutti Kahani'. This is a great collection of stories from different languages meant for children. This effort is very good, also since it deepens our children's attachment to their culture. She has also uploaded some interesting videos of these stories on her YouTube channel. I specifically mentioned this effort of Ananda Shankar Jayant because I felt very happy to see how the good deeds of the countrymen are inspiring others too. Learning from this, they also try to do something better for the country and society with their skills. This is the collective power of the people of India, which is instilling new strength in the progress of the country.

My dear countrymen, that's all this time with me in 'Mann Ki Baat'. See you again, next time, with new topics. It is the seasons of rains, hence, take good care of your health. Have a balanced diet and stay healthy. And yes! Certainly do yoga. Now summer vacations are about to end in many schools. I would also tell the children not to keep their homework pending for the last day. Finish your work and be at ease. Thank you very much!

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নমস্কাৰ।

'মন কী বাত'লৈ আকৌ এবাৰ আপোনালোক সকলোকে এক উষ্ম আদৰণি জনাইছো। এইবাৰ 'মন কী বাত'ৰ এই খণ্ডটো ইয়াৰ দ্বিতীয়টো শতিকাৰ আৰম্ভণি খণ্ড। যোৱা মাহত আমি সকলোৱে ইয়াৰ বিশেষ শতিকা উদযাপন কৰিছো। আপোনালোকৰ অংশগ্ৰহণ হৈছে এই কাৰ্যসূচীৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ শক্তি। শততম খণ্ডৰ সম্প্ৰচাৰৰ সময়ত, এক প্ৰকাৰে সমগ্ৰ দেশ যেন একেডাল সূতাৰে বান্ধ খাইছিল। অনাময় কৰ্মচাৰী ভাই-ভনী হওক বা বিভিন্ন খণ্ডৰ  ব্যক্তিয়েই হওঁক, 'মন কী বাতে' সকলোকে একত্ৰিত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছে। 'মন কী বাত'ৰ বাবে আপোনালোক সকলোৱে দেখুওৱা স্নেহ আৰু মৰম অভূতপূৰ্ব, ই মানুহক আৱেগিক কৰি তোলে। যেতিয়া 'মন কী বাত' সম্প্ৰচাৰ কৰা হৈছিল, পৃথিৱীৰ বিভিন্ন দেশত, বিভিন্ন সময় অঞ্চলত, কৰবাত সন্ধিয়া হৈছিল আৰু কৰবাত ৰাতি পলম হৈছিল... তথাপিও, বহু সংখ্যক লোকে শততম খণ্ডটো শুনিবলৈ সময় উলিয়াইছিল। মই হাজাৰ হাজাৰ মাইল দূৰত থকা নিউজিলেণ্ডৰ সেই ভিডিঅ'টোও দেখিছিলো, য'ত এগৰাকী ১০০ বছৰীয়া মহিলাই তেওঁৰ মাতৃসূলভ আশীৰ্বাদ দিছে। ভাৰত আৰু বিদেশৰ মানুহে 'মন কী বাত' সন্দৰ্ভত তেওঁলোকৰ মতামত প্ৰকাশ কৰিছে। বহুলোকে গঠনমূলক বিশ্লেষণো আগবঢ়াইছে। 'মন কী বাত'ত কেৱল দেশ আৰু দেশবাসীৰ সাফল্যৰ বিষয়ে আলোচনা কৰা হৈছে বুলি ৰাইজে প্ৰশংসা কৰিছে। এই আশীৰ্বাদৰ বাবে মই আপোনালোক সকলোকে সম্পূৰ্ণ সন্মান জনাইছো।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমি 'মন কী বাত'ত কাশী-তামিল সংগম, সৌৰাষ্ট্ৰ-তামিল সংমৰ বিষয়ে কথা পাতিছিলো। কাশী-তেলেগু সংগম অলপতে বাৰাণসীত অনুষ্ঠিত হৈছিল। এক ভাৰতৰ আত্মাক শক্তি প্ৰদান কৰাৰ বাবে এনে এক অনন্য প্ৰয়াস দেশত সংঘটিত হৈছে। এয়া যুৱ সংগমৰ প্ৰয়াস। মই ভাবিছিলো, এই অনন্য প্ৰচেষ্টাৰ অংশ হৈ থকা লোকসকলৰ পৰা এই বিষয়ে বিতংভাৱে কথা নাপাতোনো কিয়। সেইকাৰণে দুজন যুৱক এই মুহূৰ্তত মোৰ সৈতে ফোনত সংযুক্ত হৈ আছে - এজন অৰুণাচল প্ৰদেশৰ গ্যামাৰ ন্যুকুমজী আৰু আনজন হৈছে বিহাৰৰ কন্যা বিশাখা সিংজী। প্ৰথমে গ্যামাৰ ন্যুকুমজী সৈতে কথা পাতোঁ আহক।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ গ্যামাৰ জী, নমস্তে!

গ্যামাৰ জী: নমস্তে মোদীজী!

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ  প্ৰথমে মই আপোনাৰ বিষয়ে জানিব বিচাৰো।

গ্যামাৰ জী – মোদীজী, প্ৰথমে, মই আপোনালোক আৰু ভাৰত চৰকাৰৰ প্ৰতি কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন কৰিছো যে আপুনি মোক এটা সুযোগ দিছে আৰু মূল্যৱান সময় উলিয়াই মোৰ সৈতে কথা পাতিছে। মই অৰুণাচল প্ৰদেশৰ নেচনেল ইনষ্টিটিউট অব্ টেকন'লজীত মেকানিকেল ইঞ্জিনিয়াৰিঙৰ প্ৰথম বৰ্ষত অধ্যয়ন কৰি আছোঁ

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আৰু আপোনাৰ দেউতাক আৰু আনসকলে পৰিয়ালত কি কৰে?

গ্যামাৰ জী: হয় মোৰ দেউতাই এটা সৰু ব্যৱসায় চলায় আৰু বাকী সকলোৱে কিছু খেতি-বাতিৰ কাম কৰে।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ যুৱ সংগমৰ বিষয়ে আপুনি কেনেকৈ জানিব পাৰিলে?

যুৱ সংগমৰ বাবে আপুনি ক'লৈ গৈছিল, আপুনি কেনেকৈ গৈছিল, কি হৈছিল?

গ্যামাৰ জীঃ মোদীজী, আমাৰ প্ৰতিষ্ঠান এনআইটিয়ে আমাক যুৱ সংগমৰ বিষয়ে জনাইছিল যে আমি ইয়াত অংশগ্ৰহণ কৰিব পাৰো। মই পুনৰ ইণ্টাৰনেটত অলপ অনুসন্ধান কৰিলো আৰু মই জানিব পাৰিলো যে এইটো এটা অতি ভাল কাৰ্যসূচী, যি এক ভাৰত শ্ৰেষ্ঠ ভাৰতৰ দৃষ্টিভংগীত যথেষ্ট অৰিহণা যোগাব পাৰে আৰু মই নতুন কিবা এটা শিকাৰ সুযোগ পাম। মই তেতিয়াই ৱেবছাইটলৈ গৈ ইয়াত নাম ভৰ্তি কৰিলো। মোৰ অভিজ্ঞতা অতি উপভোগ্য, খুব ভাল আছিল।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আপুনি কিবা বাছনি কৰিব লগা হৈছিল নেকি?

গ্যামাৰ জী: মোদীজী, যেতিয়া মই ৱেবছাইটটো খুলিছিলো, অৰুণাচলৰ লোকসকলৰ বাবে দুটা বিকল্প আছিল... প্ৰথমটো আছিল অন্ধ্ৰ প্ৰদেশ য'ত আইআইটি তিৰুপতি আছিল আৰু দ্বিতীয়টো আছিল ৰাজস্থানৰ কেন্দ্ৰীয় বিশ্ববিদ্যালয়, সেয়েহে মই ৰাজস্থান হিচাপে মোৰ প্ৰথম পছন্দ কৰিছিলো, দ্বিতীয় অগ্ৰাধিকাৰ হিচাপে মই আইআইটি তিৰুপতি কৰিছিলো। মই ৰাজস্থানৰ বাবে নিৰ্বাচিত হৈছিলো। সেয়েহে মই ৰাজস্থানলৈ গৈছিলো।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আপোনাৰ ৰাজস্থান ভ্ৰমণ কেনেকুৱা হৈছিল? আপুনি প্ৰথমবাৰৰ বাবে ৰাজস্থানলৈ গৈছিল নেকি?

গ্যামাৰ জীঃ হয়, মই প্ৰথমবাৰৰ বাবে অৰুণাচলৰ পৰা বাহিৰলৈ গৈছিলো। মই ৰাজস্থানৰ এই সকলোবোৰ দুৰ্গ কেৱল চলচ্চিত্ৰ আৰু ফোনত দেখিছিলো, সেয়েহে যেতিয়া মই প্ৰথমবাৰৰ বাবে গৈছিলো মোৰ অভিজ্ঞতা খুব ভাল হৈছিল, তাত থকা লোকসকল খুব ভাল আছিল আৰু আমাৰ সৈতে খুব ভাল আচৰণ কৰিছিল। মই ৰাজস্থানৰ ডাঙৰ হ্ৰদ আৰু তাত থকা লোকসকলৰ বিষয়ে বহুতো নতুন কথা শিকিব পাৰিছিলো আৰু বৰষুণৰ পানী সংগ্ৰহ কৰা, যিবোৰ মই একেবাৰে নাজানিছিলো, সেয়েহে এই ৰাজস্থান ভ্ৰমণ মোৰ বাবে খুব সুন্দৰ আছিল।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ চাওক, আপুনি লাভ কৰা আটাইতকৈ ডাঙৰ সুবিধাটো হ'ল যে অৰুণাচলো সাহসী হৃদয়ৰ স্থান, ৰাজস্থানো সাহসী হৃদয়ৰ স্থান আৰু সেনাবাহিনীত ৰাজস্থানৰ পৰা বহু সংখ্যক লোক আছে আৰু যেতিয়াই আপুনি অৰুণাচলৰ সীমান্তৰ সৈনিকসকলৰ মাজত ৰাজস্থানৰ লোকসকলক লগ পাব, আপুনি নিশ্চিতভাৱে তেওঁলোকৰ সৈতে কথা পাতিব পাৰে  যে আপুনি ৰাজস্থানলৈ গৈছিল,... এনেকুৱা এটা অভিজ্ঞতা আছিল... তাৰ পিছত তেওঁলোকৰ সৈতে আপোনাৰ ঘনিষ্ঠতা তৎক্ষণাৎ বৃদ্ধি পাব। ঠিক আছে, আপুনি নিশ্চয় তাতো কিছু সাদৃশ্য লক্ষ্য কৰিছে, আপুনি ভাবিছে নে যে হয়, অৰুণাচলতো এয়া একেই।

গ্যামাৰ জীঃ মোদীজী, মই দেখা পোৱা এক সাদৃশ্য আছিল দেশৰ প্ৰতি থকা প্ৰেম আৰু এক ভাৰত শ্ৰেষ্ঠ ভাৰতৰ দৃষ্টিভংগী আৰু অনুভূতি, কিয়নো অৰুণাচলতো জনসাধাৰণে তেওঁলোক ভাৰতীয় বুলি গৌৰৱ অনুভৱ কৰে আৰু একেদৰে ৰাজস্থানতো জনসাধাৰণে তেওঁলোকৰ মাতৃভূমিক লৈ গৌৰৱান্বিত। মই এইটো লক্ষ্য কৰিছিলো আৰু বিশেষকৈ যুৱ প্ৰজন্মৰ মাজত, কিয়নো মই তাত থকা বহুতো যুৱক-যুৱতীৰ সৈতে বাৰ্তালাপ কৰিছিলো, সেয়েহে মই তেওঁলোকে বিচৰাবোৰৰ সৈতে যথেষ্ট সাদৃশ্য দেখিছিলো। আৰু সেয়া হ'ল ... আপুনি ভাৰতৰ বাবে কি কৰিব বিচাৰে আৰু আপোনাৰ দেশক কিমান ভাল পায়... মই দুয়োখন ৰাজ্যতে যথেষ্ট সাদৃশ্য দেখিছিলো।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ গতিকে, আপুনি তাত স্থাপন কৰা বন্ধুবৰ্গৰ সৈতে আপোনাৰ বাৰ্তালাপৰ স্তৰ বৃদ্ধি কৰিছিল নেকি... নে ঘূৰি অহাৰ পিছত তেওঁলোকক পাহৰি গৈছিল?

গ্যামাৰ জী: নহয়, আমি আমাৰ সম্বন্ধ আগবঢ়াইছিলো।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ হয়...! তেন্তে আপুনি সামাজিক মাধ্যমত সক্ৰিয় নেকি?

গ্যামাৰ জীঃ হয় মোদীজী, মই সক্ৰিয়।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আপুনি যুৱ সংগমত আপোনাৰ অভিজ্ঞতা, আপুনি ইয়াত কেনেদৰে নাম ভৰ্তি কৰিছিল, ৰাজস্থানত আপোনাৰ অভিজ্ঞতা কেনেকুৱা হৈছে, যাতে দেশৰ যুৱপ্ৰজন্মই এক ভাৰত শ্ৰেষ্ঠ ভাৰতৰ উদ্দেশ্য আৰু মহানতা জানিব পাৰে, এই আঁচনিখন কি, এই সম্পৰ্কে জানিব পাৰে... যুৱক-যুৱতীসকলে ইয়াৰ সুবিধা কেনেদৰে ল'ব পাৰে, আপুনি আপোনাৰ অভিজ্ঞতাৰে পৰিপূৰ্ণ এটা ব্লগ লিখিব লাগে... তেতিয়া বহুতো মানুহে ইয়াক পঢ়াৰ বাবে উপযোগী হ'ব।

গ্যামাৰ জী: হয়, মই নিশ্চিতভাৱে কৰিম।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ গ্যামাৰ জী, আপোনাৰ সৈতে কথা পাতি যথেষ্ট আনন্দিত হৈছো। আৰু আপোনালোক সকলোৱে দেশৰ উজ্জ্বল ভৱিষ্যতৰ বাবে চেষ্টা কৰা উচিত, কিয়নো এই ২৫ বছৰ অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ - আপোনাৰ জীৱনৰ লগতে দেশৰ জীৱনৰ বাবে মই আপোনালোকলৈ শুভেচ্ছা জনাইছো। ধন্যবাদ।

গ্যানম জীঃ মোদীজীকো ধন্যবাদ।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ নমস্কাৰ ভাতৃ!

বন্ধুসকল, অৰুণাচলৰ লোকসকলৰ মনবোৰ ইমান উষ্ম যে মই তেওঁলোকৰ সৈতে কথা পাতি ভাল পাও। যুৱ সংগমত গ্যামাৰজীৰ অভিজ্ঞতা উৎকৃষ্ট আছিল। আহক, এতিয়া বিহাৰৰ সন্তান বিশাখা সিংজীৰ সৈতে কথা পাতোঁ আহক।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ বিশাখা জী, নমস্কাৰ।

বিশাখা জীঃ প্ৰথমে ভাৰতৰ মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰীলৈ মোৰ প্ৰণাম আৰু ইয়াৰ লগতে সকলো প্ৰতিনিধিৰ হৈ অশেষ প্ৰণাম জনাইছো।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ বিশাখাজী, প্ৰথমে আমাক নিজৰ বিষয়ে কওক। ইয়াৰ পিছত মই যুৱ সংগমৰ বিষয়েও জানিব বিচাৰো।

বিশাখা জীঃ মই বিহাৰৰ চাচাৰাম চহৰৰ বাসিন্দা আৰু মই প্ৰথমে মোৰ কলেজ হোৱাটছএপ গ্ৰুপৰ এটা বাৰ্তাৰ জৰিয়তে যুৱ সংগমৰ বিষয়ে জানিব পাৰিছিলো। তাৰ পিছত মই ইয়াৰ বিষয়ে অধিক বিৱৰণ বিচাৰি পাইছিলো... যে ঠিক এইটো কি! গতিকে মই জানিব পাৰিছিলো যে এয়া হৈছে প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ আঁচনি 'এক ভাৰত শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত'ৰ জৰিয়তে যুৱসকলৰ একত্ৰিত হোৱা সন্মিলন। গতিকে তাৰ পিছত মই আবেদন কৰিছিলো আৰু যেতিয়া মই আবেদন কৰিছিলো, মই ইয়াত যোগদান কৰিবলৈ উৎসাহিত হৈছিলোঁ, কিন্তু তামিলনাডুলৈ ভ্ৰমণ কৰাৰ পিছত আৰু ঘূৰি অহাৰ পিছত... মই লাভ কৰা অভিজ্ঞতাৰ সৈতে মই এতিয়া অত্যন্ত গৌৰৱান্বিত অনুভৱ কৰিছো যে মই এই কাৰ্যসূচীৰ অংশ হৈছো, সেয়েহে মই সেই কাৰ্যসূচীত অংশগ্ৰহণ কৰি অত্যন্ত আনন্দিত আৰু মই আপোনালোকক হৃদয়ৰ পৰা কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন কৰিছো যে আপুনি আমাৰ দৰে যুৱক-যুৱতীসকলৰ বাবে এনে এক আশ্চৰ্যকৰ কাৰ্যসূচী প্ৰস্তুত কৰিছে যাতে আমি ভাৰতৰ বিভিন্ন অঞ্চলৰ সংস্কৃতিৰ সৈতে খাপ খাব পাৰো।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ বিশাখা জী, আপুনি কি অধ্যয়ন কৰে?

বিশাখা জী: মই কম্পিউটাৰ বিজ্ঞান অভিযান্ত্ৰিকৰ দ্বিতীয় বৰ্ষৰ ছাত্ৰী।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ ঠিক আছে বিশাখা জী, আপুনি কেনেকৈ সিদ্ধান্ত ল'লে যে আপুনি ৰাজ্যখনলৈ যাব আৰু ইয়াৰ সৈতে সম্পৰ্ক স্থাপন কৰিব?

বিশাখা জীঃ যেতিয়া মই গুগলত এই যুৱ সংগমৰ বিষয়ে অনুসন্ধান আৰম্ভ কৰিছিলো, মই গম পাইছিলো যে বিহাৰৰ প্ৰতিনিধিসকলৰ সৈতে তামিলনাডুৰ প্ৰতিনিধিসকলৰ সৈতে বিনিময় কৰা হৈছে। তামিলনাডু আমাৰ দেশৰ এখন অতি সমৃদ্ধ সাংস্কৃতিক ৰাজ্য, সেয়েহে যেতিয়া মই গম পালো আৰু দেখিলো যে বিহাৰৰ লোকসকলক তামিলনাডুলৈ পঠোৱা হৈছে, ই মোক এই সিদ্ধান্ত লোৱাত যথেষ্ট সহায় কৰিছিল যে মই প্ৰপত্ৰখন পূৰণ কৰিব লাগে নে নালাগে আৰু তালৈ যাব লাগে নে নালাগে। মই আজি সঁচাকৈয়ে গৌৰৱান্বিত অনুভৱ কৰো যে মই ইয়াত অংশগ্ৰহণ কৰিছিলো আৰু মই বহুত সুখী।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ এইটো আপোনাৰ প্ৰথম তামিলনাডু ভ্ৰমণ আছিল নেকি?

বিশাখা জী: হয়... মই প্ৰথমবাৰৰ বাবে গৈছিলো।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আচ্ছা, যদি আপুনি বিশেষভাৱে স্মৰণীয় কিবা ক'ব বিচাৰে, আপুনি কি ক'ব? দেশৰ যুৱক-যুৱতীসকলে আপোনাৰ কথা শুনি আছে।

বিশাখা জী: হয়, যদি আমি গোটেই যাত্ৰাটো বিবেচনা কৰো, ই মোৰ বাবে আশ্চৰ্যজনক আছিল। আমি প্ৰতিটো পৰ্যায়তে বহুত ভাল কথা শিকিছো। মই তামিলনাডুত ভাল বন্ধু বনাইছো... তাত থকা সংস্কৃতিৰ সৈতে খাপ খাইছো। মই তাত মানুহক লগ পাইছিলো। কিন্তু তাত মোক আচৰিত কৰা আটাইতকৈ ভাল কথাটো হ'ল যে প্ৰথমতে কোনেও ইছৰোলৈ যোৱাৰ সুযোগ নাপায় আৰু আমি প্ৰতিনিধি হৈ ইছৰোলৈ যোৱাৰ সুযোগ পাইছিলো। লগতে দ্বিতীয় শ্ৰেষ্ঠ কথাটো আছিল যেতিয়া আমি ৰাজভৱনলৈ গৈছিলো আৰু তামিলনাডুৰ ৰাজ্যপালক লগ কৰিছিলো। গতিকে সেই দুটা মুহূৰ্ত মোৰ বাবে বহুত ভাললগা মুহূৰ্ত আছিল আৰু মই অনুভৱ কৰোঁ যে যি সময় আমি যুৱ সংগমৰ জৰিয়তে লাভ কৰিছো, সেই সুযোগ আমি পূৰ্বে লাভ কৰা নাছিলো। গতিকে এইটো মোৰ বাবে নিখুঁত আৰু আটাইতকৈ স্মৰণীয় মুহূৰ্ত আছিল।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ বিহাৰত খাদ্যাভ্যাস তামিলনাডুৰ পৰা পৃথক!

বিশাখা জীঃ হয়।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ তেন্তে এইটো সম্পূৰ্ণৰূপে ঠিক হৈছিল নে?

বিশাখা জী: তামিলনাডুত দক্ষিণ ভাৰতীয় ৰন্ধন প্ৰণালী প্ৰচলিত। গতিকে আমি তালৈ যোৱাৰ লগে লগে আমাক দোচা, ইডলি, সম্ভাৰ, উত্তাপম, ভাদা, উপমা পৰিৱেশন কৰা হৈছিল। গতিকে প্ৰথমে যেতিয়া আমি চেষ্টা কৰিছিলো এইটো বহুত ভাল লাগিছিল। তাত দিয়া খাদ্য অতি স্বাস্থ্যকৰ, দৰাচলতে ই অতি সুস্বাদু আৰু ই আমাৰ উত্তৰৰ খাদ্যতকৈ বহুত বেলেগ, সেয়েহে মই তাত থকা খাদ্য ভাল পাইছিলো আৰু তাত থকা লোকসকলো খুব ভাল আছিল।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ তেন্তে এতিয়া আপুনি নিশ্চয় তামিলনাডুতো বহুত বন্ধু লাভ কৰিছে?

বিশাখা জী: হয়! হয় তাত আমি এনআইটি ত্ৰিচীত থাকিলো, তাৰ পিছত আইআইটি মাদ্ৰাজত। মই সেই দুয়োটা ঠাইতে শিক্ষাৰ্থীসকলৰ সৈতে বন্ধুত্ব কৰিছো। লগতে ইতিমধ্যে চিআইআই স্বাগতম অনুষ্ঠান হৈছিল, ওচৰৰ মহাবিদ্যালয়ৰ বহুতো শিক্ষাৰ্থীও তালৈ আহিছিল। গতিকে তাত আমি সেই শিক্ষাৰ্থীসকলৰ সৈতেও বাৰ্তালাপ কৰিছিলো আৰু মই তেওঁলোকক লগ পাই বৰ সুখী অনুভৱ কৰিছিলো, তেওঁলোকৰ বহুতো এতিয়া মোৰ বন্ধু। আৰু মই তামিলনাডুৰ পৰা বিহাৰলৈ অহা কিছুমান প্ৰতিনিধিকো লগ পাইছিলো, সেয়েহে আমি তেওঁলোকৰ সৈতেও বাৰ্তালাপ কৰিছিলো আৰু আমি এতিয়াও ইজনে সিজনৰ সৈতে কথা পাতো, সেয়েহে মই বহুত সুখী অনুভৱ কৰো।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ গতিকে বিশাখাজী, এটা ব্লগ লিখক আৰু এই অভিজ্ঞতা ছচিয়েল মিডিয়াত শ্বেয়াৰ কৰক, প্ৰথমতে, এই যুৱ সংগমৰ, তাৰ পিছত 'এক ভাৰত-শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত' আৰু তাৰ পিছত আপুনি তামিলনাডুত অনুভৱ কৰা আনন্দ আৰু আপুনি লাভ কৰা আদৰণি তথা আতিথ্য। আপুনি তামিল লোকসকলৰ মৰমৰ বৰ্ষা লাভ কৰিছে, এই সকলোবোৰ কথা দেশবাসীক জনাওক। তেন্তে আপুনি লিখিব নে?

বিশাখা জী: হয়, নিশ্চয়!

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ গতিকে মই আপোনালোকক শুভকামনা জনাইছো আৰু আপোনাক বহুত ধন্যবাদ জনাইছো।

বিশাখা জীঃ হয় আপোনাক বহুত ধন্যবাদ। নমস্কাৰ

গ্যামাৰ আৰু বিশাখালৈ মোৰ শুভেচ্ছা থাকিল। যুৱ সংগমত আপোনালোকে যি শিকিছে সেয়া আপোনালোকৰ বাকী জীৱনৰ বাবে আপোনালোকৰ লগত থাকক। এয়া আপোনালোক সকলোলৈ মোৰ শুভকামনা থাকিল।

বন্ধুসকল, ভাৰতৰ শক্তি ইয়াৰ বৈচিত্ৰ্যৰ মাজত আছে। আমাৰ দেশত বহুতো বস্তু চাবলৈ আছে। এই কথা লক্ষ্য ৰাখি শিক্ষা মন্ত্ৰালয়ে 'যুৱসংগম' নামৰ এক উৎকৃষ্ট পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰিছে। এই প্ৰচেষ্টাৰ উদ্দেশ্য হৈছে পিপল টু পিপল কানেক্ট বৃদ্ধি কৰাৰ লগতে দেশৰ যুৱপ্ৰজন্মক ইজনে সিজনৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰাৰ সুযোগ দিয়া। বিভিন্ন ৰাজ্যৰ উচ্চ শিক্ষানুষ্ঠানসমূহ ইয়াৰ সৈতে সংযুক্ত কৰা হৈছে।

যুৱ সংগম'ত যুৱক-যুৱতীসকলে আন ৰাজ্যৰ চহৰ আৰু গাওঁ ভ্ৰমণ কৰে, তেওঁলোকে বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ লোকক লগ কৰাৰ সুযোগ পায়। যুৱংগমৰ প্ৰথম ৰাউণ্ডত প্ৰায় ১২০০ যুৱক-যুৱতীয়ে দেশৰ ২২ খন ৰাজ্য ভ্ৰমণ কৰিছে। ইয়াৰ অংশ হৈ থকা সকলো যুৱক-যুৱতীয়ে এনে স্মৃতি লৈ উভতি আহিছে যিবোৰ গোটেই জীৱন তেওঁলোকৰ হৃদয়ত ৰৈ থাকিব। আমি দেখিছোঁ যে বহুতো ডাঙৰ কোম্পানীৰ মুখ্য কাৰ্যবাহী বিষয়া, ব্যৱসায়িক নেতাসকলে বেক-পেকাৰ হিচাপে ভাৰতত সময় অতিবাহিত কৰিছে। যেতিয়া মই আন দেশৰ নেতাসকলক লগ পাওঁ, বহুসময়ত তেওঁলোকে মোক কয় যে তেওঁলোকে যৌৱনকালত ভাৰত ভ্ৰমণ কৰিবলৈ গৈছিল। আমাৰ ভাৰতত জানিবলৈ আৰু চাবলৈ ইমানেই বস্তু আছে যে আপোনাৰ কৌতূহল প্ৰতিবাৰেই বৃদ্ধি পাব। মই আশা কৰোঁ যে এই ৰোমাঞ্চকৰ অভিজ্ঞতাবোৰৰ বিষয়ে জানিবলৈ পোৱাৰ পিছত আপুনিও নিশ্চিতভাৱে দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তলৈ ভ্ৰমণ কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত হ'ব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, মাত্ৰ কেইদিনমান আগতে মই জাপানৰ হিৰোছিমাত আছিলো।

তাত মই হিৰোছিমা শান্তি স্মাৰক সংগ্ৰহালয় পৰিদৰ্শন কৰাৰ সুযোগ পাইছিলো। এইটো এটা আৱেগিক অভিজ্ঞতা আছিল। যেতিয়া আমি ইতিহাসৰ স্মৃতি কঢ়িয়াই আহোঁ, ই ভৱিষ্যতৰ প্ৰজন্মক যথেষ্ট সহায় কৰে। কেতিয়াবা আমি সংগ্ৰহালয়ত নতুন পাঠ শিকোঁ... কেতিয়াবা আমি বহুত শিকিবলৈ পাওঁ। কিছুদিন পূৰ্বে ভাৰতত আন্তৰ্জাতিক সংগ্ৰহালয় এক্সপোৰো আয়োজন কৰা হৈছিল। ইয়াত পৃথিৱীৰ ১২০০ তকৈও অধিক সংগ্ৰহালয়ৰ বিশেষত্ব দেখুওৱা হৈছিল। আমাৰ ভাৰতত বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ সংগ্ৰহালয় আছে যিয়ে আমাৰ অতীতৰ সৈতে সম্পৰ্কিত বহুতো দিশ প্ৰদৰ্শন কৰে, যেনে, গুৰুগ্ৰামৰ এটা অনন্য সংগ্ৰহালয় আছে - মিউজিঅ কেমেৰা। ইয়াত ১৮৬০ চনৰ পিছত যুগটোৰ ৮ হাজাৰতকৈও অধিক কেমেৰাৰ সংগ্ৰহ আছে। তামিলনাডুৰ সম্ভাৱনা সংগ্ৰহালয়টো আমাৰ দিব্যাংগ লোকসকলৰ কথা মনত ৰাখি নিৰ্মাণ কৰা হৈছে। মুম্বাইৰ ছত্ৰপতি শিৱাজী মহাৰাজ বাস্তু সংগ্ৰহালয় এনে এক সংগ্ৰহালয়, য'ত ৭০ হাজাৰৰো অধিক সামগ্ৰী সংৰক্ষণ কৰা হৈছে। ২০১০ চনত স্থাপিত, ভাৰতীয় স্মৃতি প্ৰকল্প হৈছে এক প্ৰকাৰৰ অনলাইন সংগ্ৰহালয়। ই সমগ্ৰ বিশ্বৰ পৰা প্ৰেৰণ কৰা ছবি আৰু কাহিনীৰ জৰিয়তে ভাৰতৰ গৌৰৱময় ইতিহাসৰ সংযোজিত কৰাত নিয়োজিত হৈ আছে। বিভাজনৰ ভয়াৱহতাৰ সৈতে সম্পৰ্কিত স্মৃতিবোৰ কঢ়িয়াই অনাৰ চেষ্টা কৰা হৈছে। যোৱা বছৰবোৰতো আমি ভাৰতত নতুন প্ৰকাৰৰ সংগ্ৰহালয় আৰু স্মাৰক স্থাপন হোৱা দেখিছো। স্বাধীনতা সংগ্ৰামত জনজাতীয় ভাই-ভনীসকলৰ অৱদানৰ প্ৰতি সমৰ্পিত দহটা নতুন সংগ্ৰহালয় স্থাপন কৰা হৈছে। কলকাতাৰ ভিক্টোৰিয়া মেম'ৰিয়েলৰ বিপ্লৱী ভাৰত গেলেৰী হওক বা জালিয়ানৱালাবাগ স্মাৰকৰ পুনৰুজ্জীৱিতকৰণেই  হওক। দেশৰ সকলো প্ৰাক্তন প্ৰধানমন্ত্ৰীলৈ উৎসৰ্গিত প্ৰধানমন্ত্ৰী সংগ্ৰহালয়ে আজি দিল্লীৰ সৌন্দৰ্য বৃদ্ধি কৰিছে। প্ৰতিদিনে দিল্লীৰ ৰাষ্ট্ৰীয় যুদ্ধ স্মাৰক আৰু আৰক্ষী স্মাৰকত শ্বহীদসকলক শ্ৰদ্ধা জনাবলৈ বহুলোকে আহে। ঐতিহাসিক দাণ্ডী মাৰ্চৰ বাবে উৎসৰ্গিত দাণ্ডী স্মাৰক হওক বা ষ্টেচু অব্ ইউনিটী মিউজিয়াম হওক,... ঠিক আছে, মই ইয়াতে ৰ'ব লাগিব কিয়নো সমগ্ৰ দেশৰ সংগ্ৰহালয়সমূহৰ তালিকা অতি দীঘল আৰু প্ৰথমবাৰৰ বাবে দেশৰ সকলো সংগ্ৰহালয়ৰ বিষয়ে প্ৰয়োজনীয় তথ্যও সংকলিত কৰা হৈছে। সংগ্ৰহালয়টো কি বিষয়বস্তুৰ ওপৰত আধাৰিত, তাত কেনে ধৰণৰ বস্তু ৰখা হয়, তেওঁলোকৰ যোগাযোগৰ বিৱৰণ কি - এই সকলোবোৰ অনলাইন ডাইৰেক্টৰী এটাত একত্ৰিত কৰা হয়। মই আপোনালোকক অনুৰোধ জনাইছো যে যেতিয়াই আপোনালোকে সুযোগ পায়, আমাৰ দেশৰ এই সংগ্ৰহালয়সমূহ পৰিদৰ্শন কৰিবলৈ যাব। #(হেশ্বটেগ) সংগ্ৰহালয় স্মৃতিত তাত তোলা আকৰ্ষণীয় ছবিবোৰ ভাগ বতৰা কৰিবলৈ নাপাহৰিব। ই আমাৰ গৌৰৱময় সংস্কৃতিৰ সৈতে আমাৰ ভাৰতীয়সকলৰ সম্পৰ্ক অধিক শক্তিশালী কৰিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমি সকলোৱে নিশ্চয় বহুবাৰ এটা কথা শুনিছো, নিশ্চয় বাৰে বাৰে শুনিছো যে - পানী অবিহনে কোনো কাম নহয়। পানী অবিহনে জীৱনলৈ সদায় সংকট আহে... ব্যক্তি আৰু দেশৰ বিকাশো স্থবিৰ হৈ পৰে। ভৱিষ্যতৰ এই প্ৰত্যাহ্বানৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখি আজি দেশৰ প্ৰতিখন জিলাতে ৭৫ টা অমৃত সৰোবৰ নিৰ্মাণ কৰা হৈছে। আমাৰ অমৃত সৰোবৰ এই কাৰণেই  বিশেষ কিয়নো সেইবোৰ আজাদী কা অমৃত কালত নিৰ্মাণ কৰা হৈছে আৰু সেইবোৰত জনসাধাৰণৰ প্ৰচেষ্টাৰ সুবাসেৰে সুবাসিত হৈছে। আপোনালোকে জানি আনন্দিত হ'ব যে এতিয়ালৈকে ৫০ হাজাৰৰো অধিক অমৃত সৰোবৰ নিৰ্মাণ কৰা হৈছে। এইটো পানী সংৰক্ষণৰ দিশত এটা বিশাল পদক্ষেপ হিচাপে বিবেচিত হৈছে।

বন্ধুসকল, আমি প্ৰতিটো গ্ৰীষ্মকালত পানীৰ সৈতে সম্পৰ্কিত প্ৰত্যাহ্বানবোৰৰ বিষয়ে কথা পাতো। এইবাৰো আমি এই বিষয়টো উত্থাপন কৰিম, কিন্তু এইবাৰ আমি পানী সংৰক্ষণ সম্পৰ্কীয় ষ্টাৰ্ট-আপবোৰৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিম। এটা ষ্টাৰ্ট-আপ আছে – ফ্লাক্সজেন। এই ষ্টাৰ্ট-আপে আই.অ’.টি. সক্ষম প্ৰযুক্তিৰ জৰিয়তে পানী ব্যৱস্থাপনা বিকল্প প্ৰদান কৰে। এই প্ৰযুক্তিয়ে আমাক পানীৰ ব্যৱহাৰৰ আৰ্হিৰ বিষয়ে ক'ব আৰু পানীৰ কাৰ্যকৰী ব্যৱহাৰত সহায় কৰিব। আন এটা ষ্টাৰ্টআপ হৈছে লিভএনচেঞ্চ। এইটো কৃত্ৰিম বুদ্ধিমত্তা আৰু যন্ত্ৰ শিক্ষণৰ ওপৰত আধাৰিত এখন মঞ্চ। ইয়াৰ সহায়ত, পানী বিতৰণৰ কাৰ্যকৰী নিৰীক্ষণ কৰিব পাৰি। ইয়াৰ পৰা এইটোও নিশ্চিত কৰা হ'ব যে ক'ত আৰু কিমান পানী অপচয় কৰা হৈছে। আন এটা ষ্টাৰ্ট-আপ হৈছে 'কুম্ভিকাগাজ'। এই কুম্ভিকাগাজ এটা বিষয়, মই নিশ্চিত যে আপোনালোকে যথেষ্ট ভাল পাব। কুম্ভিকাগাজ ষ্টাৰ্ট-আপে এক বিশেষ কাম আৰম্ভ কৰিছে। তেওঁলোকে পানীৰ হাইচিন্থৰ পৰা কাগজ তৈয়াৰ কৰাৰ ওপৰত কাম কৰি আছে, অৰ্থাৎ পানীৰ উৎসৰ বাবে এসময়ত সমস্যা হিচাপে বিবেচিত হোৱা পানীৰ হাইচিন্থ, এতিয়া কাগজ তৈয়াৰ কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে।

বন্ধুসকল, যদি কিছুমান যুৱক-যুৱতীয়ে উদ্ভাৱন আৰু প্ৰযুক্তিৰ জৰিয়তে কাম কৰি আছে, তেন্তে ছত্তীশগড়ৰ বালোদ জিলাৰ যুৱক-যুৱতীসকলৰ দৰে সমাজক সজাগ কৰাৰ অভিযানত নিয়োজিত বহু যুৱক-যুৱতী আছে। ইয়াত যুৱক-যুৱতীসকলে পানী সংৰক্ষণ কৰিবলৈ এটা অভিযান আৰম্ভ কৰিছে। তেওঁলোকে মানুহক পানী সংৰক্ষণৰ বিষয়ে সজাগ কৰিবলৈ ঘৰে ঘৰে যায়। যদি কৰবাত বিবাহৰ দৰে ঘটনা ঘটে, যুৱক-যুৱতীৰ এই গোটটোৱে তালৈ যায় আৰু পানীৰ অপব্যৱহাৰ কেনেদৰে বন্ধ কৰিব পাৰি সেই বিষয়ে তথ্য দিয়ে। ঝাৰখণ্ডৰ খুণ্টি জিলাতো পানীৰ দক্ষ ব্যৱহাৰৰ সৈতে সম্পৰ্কিত এক অনুপ্ৰেৰণাদায়ক প্ৰচেষ্টা হাতত লোৱা হৈছে। খুণ্টিৰ মানুহে চেক বান্ধৰ জৰিয়তে পানীৰ সংকটৰ পৰা মুক্তি পোৱাৰ পথ বিচাৰি পাইছে। চেক বান্ধৰ পৰা পানী জমা হোৱাৰ বাবে ইয়াত সেউজীয়া বননি আৰু শাক-পাচলিও বাঢ়িবলৈ আৰম্ভ কৰিছে। ইয়াৰ বাবে জনসাধাৰণৰ উপাৰ্জনো বৃদ্ধি পাইছে আৰু অঞ্চলটোৰ প্ৰয়োজনীয়তাও পূৰণ কৰা হৈছে। যিকোনো জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ প্ৰচেষ্টাই কেনেকৈ ইয়াৰ সৈতে বহুতো পৰিৱৰ্তন কঢ়িয়াই আনিছে তাৰ এক আকৰ্ষণীয় উদাহৰণ হৈ পৰিছে খুণ্টি। এই প্ৰচেষ্টাৰ বাবে মই তাত থকা লোকসকলক অভিনন্দন জনাইছো।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, ১৯৬৫ চনৰ যুদ্ধৰ সময়ত আমাৰ প্ৰাক্তন প্ৰধানমন্ত্ৰী লাল বাহাদুৰ শাস্ত্ৰীয়ে জয় জোৱান জয় কিষাণৰ শ্লোগান দিছিল। পিছত, অটলজীয়ে ইয়াত জয় বিজ্ঞানো যোগ দিছিল। কেইবছৰমান আগতে, দেশৰ বিজ্ঞানীসকলৰ সৈতে কথা পাতি থাকোতে, মই জয় অনুসন্ধানৰ বিষয়ে কথা পাতিছিলো। 'মন কী বাত'ত, আজিৰ প্ৰসংগটো এনে এজন ব্যক্তিৰ বিষয়ে উল্লেখ কৰিবলৈ ওলাইছো, এনে এটা সংগঠনৰ বিষয়ে ক’বলৈ ওলাইছো, যি এই চাৰিওটা জয় জোৱান, জয় কিষাণ, জয় বিজ্ঞান আৰু জয় অনুসন্ধানৰ প্ৰতিফলন। তেওঁ হ’ল এনে এজন ভদ্ৰলোক, মহাৰাষ্ট্ৰৰ শ্ৰীমান শিৱাজী শ্বামৰাও ডোলে। শিৱাজী ডোলে নাছিক জিলাৰ এখন সৰু গাঁৱৰ বাসিন্দা। তেওঁ এক দৰিদ্ৰ জনজাতীয় কৃষক পৰিয়ালৰ পৰা আহিছে, আৰু এজন প্ৰাক্তন সেনাও। সেনাবাহিনীত থাকোঁতে তেওঁ নিজৰ জীৱন দেশলৈ উৎসৰ্গা কৰিছিল। অৱসৰৰ পিছত, তেওঁ নতুন কিবা শিকিবলৈ সিদ্ধান্ত লয় আৰু কৃষিত ডিপ্লোমা কৰে, অৰ্থাৎ তেওঁ জয় জোৱান জয় কিষাণৰ ফালে আগবাঢ়ি যায়। এতিয়া প্ৰতিমুহূৰ্তত, তেওঁ কৃষি খণ্ডত কেনেদৰে সৰ্বাধিক অৱদান আগবঢ়াব লাগে সেয়া নিশ্চিত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে। ইয়াৰ পিছত তেওঁৰ দলে ভেংকটেশ্বৰ কো-অপাৰেটিভ পাৱাৰ এণ্ড এগ্ৰো প্ৰচেছিং লিমিটেড নামৰ এটা সমবায় সংগঠনৰ পৰিচালনাৰ দায়িত্ব গ্ৰহণ কৰে। এই সমবায় সংগঠনটো নিষ্ক্ৰিয় হৈ আছিল, যাক তেওঁ পুনৰুজ্জীৱিত কৰাৰ প্ৰত্যাহ্বান গ্ৰহণ কৰিছিল। আজি ভেংকটেশ্বৰ কো-অপাৰেটিভ মুহূৰ্ততে বহুতো জিলালৈ সম্প্ৰসাৰিত হৈছে। আজি এই দলটোৱে মহাৰাষ্ট্ৰ আৰু কৰ্ণাটকত কাম কৰি আছে। ইয়াৰ সৈতে প্ৰায় ১৮,০০০ লোক জড়িত, য'ত আমাৰ বহু সংখ্যক প্ৰাক্তন সৈনিকও আছে। এই দলটোৰ সদস্যসকলে নাছিকৰ মালেগাঁওত ৫০০ একৰতকৈও অধিক ভূমিত কৃষি কৰি আছে। এই দলটোৱে পানী সংৰক্ষণৰ বাবে বহুতো পুখুৰী নিৰ্মাণত নিয়োজিত হৈ আছে। বিশেষ কথাটো হ'ল যে তেওঁলোকে জৈৱিক কৃষি আৰু দুগ্ধজাত সামগ্ৰীও আৰম্ভ কৰিছে। এতিয়া তাত উৎপাদিত আঙুৰ ইউৰোপলৈও ৰপ্তানি কৰা হৈছে। মোৰ মনোযোগ আকৰ্ষণ কৰা এই দলটোৰ দুটা মহান বৈশিষ্ট্য হৈছে- জয় বিজ্ঞান আৰু জয় অনুসন্ধান। ইয়াৰ সদস্যসকলে প্ৰযুক্তি আৰু আধুনিক কৃষি অনুশীলনৰ সৰ্বাধিক ব্যৱহাৰ কৰি আছে। দ্বিতীয় বিশেষত্বটো হ'ল যে তেওঁলোকে ৰপ্তানিৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় বিভিন্ন প্ৰমাণপত্ৰৰ ওপৰতো গুৰুত্ব দি আছে। মই এই দলটোক 'সহযোগিতাৰ জৰিয়তে সমৃদ্ধি'ৰ ভাৱনাৰে কাম কৰি থকাৰ বাবে প্ৰশংসা কৰিছো। এই প্ৰচেষ্টাই কেৱল বৃহৎ সংখ্যক লোকক শক্তিশালী কৰাই নহয়, লগতে জীৱিকাৰ বহুতো উপায় সৃষ্টি কৰিছে। মই আশা কৰোঁ এই প্ৰচেষ্টাই 'মন কী বাত'ৰ প্ৰতিজন শ্ৰোতাক অনুপ্ৰাণিত কৰিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আজি ২৮ মে'ত মহান স্বাধীনতা সংগ্ৰামী বীৰ সাভাৰকাৰৰ জন্ম জয়ন্তী। তেওঁৰ ত্যাগ, সাহস আৰু সংকল্পৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কাহিনীবোৰে আজিও আমাক অনুপ্ৰাণিত কৰে। মই সেই দিনটো পাহৰিব নোৱাৰো যেতিয়া মই আন্দামানৰ কাৰাগাৰলৈ গৈছিলো য'ত বীৰ সাভাৰকাৰে কালাপানীৰ শাস্তি লাভ কৰিছিল। বীৰ সাভাৰকাৰৰ ব্যক্তিত্বত দৃঢ়তা আৰু মহানুভৱতা আছিল। তেওঁৰ নিৰ্ভীক আৰু আত্মসন্মানী প্ৰকৃতিয়ে দাসত্বৰ মানসিকতাক একেবাৰে গুৰুত্ব দিয়া নাছিল। কেৱল স্বাধীনতা আন্দোলনেই নহয়, বীৰ সাভাৰকাৰে সামাজিক সমতা আৰু সামাজিক ন্যায়ৰ বাবে যি কৰিছিল সেয়া আজিও স্মৰণীয় হৈ আছে।

বন্ধুসকল, কেইদিনমান পিছত অৰ্থাৎ জুনৰ ৪ তাৰিখে সন্ত কবিৰদাসজীৰ জন্ম জয়ন্তীও। কবিৰদাসজীয়ে দেখুওৱা পথটো আজিও সমানে প্ৰাসংগিক। কবিৰদাসজীয়ে কৈছিল,

'কবিৰা কুঁৱা এক হে, পানী ভেৰে আনেক বৰ্তান মে হি ভেদ হে, পানী সব মে এক'

যাৰ অৰ্থ হৈছে: পানী আনিবলৈ কুঁৱালৈ অহা অজস্ৰ ধৰণৰ লোক থাকিব পাৰে... কিন্তু কুঁৱাটোৱে কাকো পৃথক ব্যৱহাৰ নকৰে... সকলো বাচন-বৰ্তনত একেই পানী থাকে।

সন্ত কবীৰে সমাজক বিভক্ত কৰা প্ৰতিটো অশুভ প্ৰথাৰ বিৰোধিতা কৰিছিল; সমাজখনক জাগ্ৰত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। আজি যেতিয়া দেশখন বিকাশৰ সংকল্পৰে আগবাঢ়িছে, আমি সন্ত কবীৰৰ পৰা অনুপ্ৰেৰণা লৈ সমাজক শক্তিশালী কৰাৰ বাবে আমাৰ প্ৰচেষ্টা বৃদ্ধি কৰা উচিত।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, মই এতিয়া আপোনালোকৰ সৈতে দেশৰ এক মহান ব্যক্তিত্বৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিবলৈ গৈ আছো যিয়ে ৰাজনীতি আৰু চলচ্চিত্ৰ উদ্যোগত তেওঁৰ বিস্ময়কৰ প্ৰতিভাৰ শক্তিৰ জৰিয়তে এক অমলিন সাঁচ ৰাখিছে। এই মহান ব্যক্তিত্বৰ নাম হৈছে  এন.টি. ৰামা ৰাও, যাক আমি সকলোৱে এন.টি.আৰ. বুলি জানো। আজি, এনটিআৰৰ শততম জন্ম জয়ন্তী। তেওঁৰ বহুমুখী প্ৰতিভাৰ বলত তেওঁ কেৱল তেলেগু চলচ্চিত্ৰৰ চুপাৰষ্টাৰ হোৱাই নহয়, কোটি কোটি লোকৰ হৃদয়ও জয় কৰিছিল। আপোনালোকে জানেনে যে তেওঁ ৩০০ তকৈও অধিক চলচ্চিত্ৰত অভিনয় কৰিছিল? তেওঁ অভিনয়ৰ আধাৰত বহুতো ঐতিহাসিক চৰিত্ৰ পুনৰুজ্জীৱিত কৰিছিল। মানুহে ভগৱান কৃষ্ণ, ৰাম আৰু আন বহুতো চৰিত্ৰত এনটিআৰৰ অভিনয় ইমানেই ভাল পাইছিল যে তেওঁলোকে এতিয়াও তেওঁক মনত ৰাখিছে। এনটিআৰে চিনেমা জগতৰ লগতে ৰাজনীতিতো নিজৰ পৰিচয় গঢ়ি তুলিছিল। তাতো তেওঁ মানুহৰ পৰা যথেষ্ট মৰম আৰু আশীৰ্বাদ লাভ কৰিছিল। মই এন.টি. ৰামা ৰাওজীলৈ মোৰ বিনম্ৰ শ্ৰদ্ধাঞ্জলি জ্ঞাপন কৰিছো, যিয়ে দেশ আৰু বিশ্বৰ লাখ লাখ লোকৰ হৃদয়ত শাসন কৰিছিল।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, 'মন কী বাত'ত এইবাৰলৈ ইমানেই। পৰৱৰ্তীবাৰত মই আপোনালোকৰ ওচৰলৈ কিছুমান নতুন বিষয় লৈ আহিম... তেতিয়ালৈকে কিছুমান অঞ্চলত 'তাপ' অধিক বৃদ্ধি হ’ব। কিছুমান ঠাইত হয়তো বৰষুণ আৰম্ভ হ'ব। আপোনালোকে প্ৰতিটো বতৰত নিজৰ স্বাস্থ্যৰ যত্ন ল'ব লাগিব। আমি ২১ জুনত 'বিশ্ব যোগ দিৱস' উদযাপন কৰিম। তাৰ বাবে দেশ আৰু বিদেশতো প্ৰস্তুতি চলি আছে। এই প্ৰস্তুতিবোৰৰ বিষয়ে মোক আপোনালোকে 'মন কী বাত'ৰ জৰিয়তে জনাওক। যদি আপোনালোকে আন কোনো বিষয়ে কোনো তথ্য লাভ কৰে, তেন্তে মোক সেইটোও জনাওক। মোৰ প্ৰয়াস হ'ব 'মন কী বাত'ত সৰ্বাধিক পৰামৰ্শ অন্তৰ্ভুক্ত কৰা। আকৌ এবাৰ, আপোনালোক সকলোকে বহুত ধন্যবাদ। আমি অহা মাহত লগ পাম, তেতিয়ালৈকে মই আপোনালোকৰ পৰা বিদায় লৈছো।

নমস্কাৰ !

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নমস্কাৰ। আজি হ’ল 'মন কী বাত'ৰ শততম খণ্ড। মই আপোনালোক সকলোৰে পৰা হাজাৰ হাজাৰ চিঠি পাইছো, লাখ লাখ বাৰ্তা... আৰু মই যিমান সম্ভৱ সিমানবোৰ চিঠি পঢ়িবলৈ চেষ্টা কৰিছো, সেইবোৰ চাইছো আৰু বাৰ্তাবোৰ অলপ বুজিবলৈ চেষ্টা কৰিছো। বহুবাৰ আপোনালোকৰ চিঠিবোৰ পঢ়ি থাকোঁতে, মই আৱেগিক হৈ পৰিছিলো,মন আৱেগেৰে ভৰি পৰিছিল আৰু তাৰ পিছত নিজকে চম্ভালি লৈছিলো। আপোনালোকে মোক 'মন কী বাত'ৰ ১০০তম খণ্ডৰ বাবে অভিনন্দন জনাইছে, কিন্তু মই মোৰ হৃদয়ৰ পৰা কওঁ,... দৰাচলতে, আপোনালোক সকলোৱে, 'মন কী বাত'ৰ শ্ৰোতাসকল, আমাৰ দেশবাসীসকল অভিনন্দনৰ যোগ্য। 'মন কী বাত' হৈছে কোটি কোটি ভাৰতীয়ৰ 'মন কী বাত', এয়া তেওঁলোকৰ অনুভূতিৰ অভিব্যক্তি।

বন্ধুসকল, ২০১৪ চনক অক্টোবৰৰ ৩ তাৰিখে বিজয়া দশমীৰ উৎসৱ আছিল আৰু আমি সকলোৱে একেলগে বিজয়া দশমীৰ দিনা 'মন কী বাত'ৰ যাত্ৰা আৰম্ভ কৰিছিলো। বিজয়া দশমী হৈছে অনীতিৰ ওপৰত নীতিৰ বিজয়ৰ উৎসৱ। 'মন কী বাত' দেশবাসীৰ মংগলময়তা আৰু ইতিবাচকতাৰ এক অনন্য উৎসৱ হৈ পৰিছে। প্ৰতি মাহে এই উৎসৱ, আমি সকলোৱে আগ্ৰহেৰে ইয়াৰ অপেক্ষা কৰি আছো। আমি ইয়াত ইতিবাচকতা উদযাপন কৰো। আমি ইয়াত জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণো উদযাপন কৰো। কেতিয়াবা বিশ্বাস কৰা কঠিন হয় যে 'মন কী বাত' আৰম্ভ হোৱাৰ ইমান মাহ, ইমান বছৰ পাৰ হৈ গৈছে। প্ৰতিটো খণ্ডই একোটা অনন্য খণ্ড আছিল। প্ৰতিবাৰেই, নতুন উদাহৰণৰ নতুনত্ব, প্ৰতিবাৰেই দেশবাসীৰ নতুন সফলতাৰ সম্প্ৰসাৰণ। 'মন কী বাত'ত দেশৰ প্ৰতিটো প্ৰান্তৰ লোকসকলে যোগদান কৰিছিল। বেটি বচাও বেটি পঢ়াও বা স্বচ্ছ ভাৰত আন্দোলন, খাদীৰ প্ৰতি প্ৰেম বা প্ৰকৃতিৰ বিষয়েই হওক, আজাদী কা অমৃত মহোৎসৱ হওক বা অমৃত সৰোবৰেই হওক, যি বিষয়ৰ সৈতে 'মন কী বাত' জড়িত হৈছিল, প্ৰতিটোৱেই এক গণ আন্দোলনলৈ পৰিণত হৈছিল আৰু আপোনালোকে এয়া সম্ভৱ কৰি তুলিছে। যেতিয়া মই তদানীন্তন আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰৰ ৰাষ্ট্ৰপতি বাৰাক অ'বামাৰ সৈতে যুটীয়াভাৱে 'মন কী বাত' ভাগ-বতৰা কৰিছিলো, সমগ্ৰ বিশ্বতে ই চৰ্চাৰ বিষয় হৈ পৰিছিল।

বন্ধুসকল, মই, 'মন কী বাত'ক আনৰ গুণাগুণবোৰৰ উপাসনা কৰাৰ দৰে বিবেচনা কৰো। মোৰ এজন গাইড আছিল - শ্ৰী লক্ষ্মণৰাও জী ইনামদাৰ। আমি তেওঁক ৱকীল চাহেব বুলি সম্বোধন কৰিছিলো। তেওঁ সদায় কৈছিল যে আমি আনৰ গুণাগুণৰ উপাসনা কৰা উচিত। আপোনাৰ সৈতে যিয়েই মুখামুখি নহওক কিয়, আপোনাৰ সপক্ষে হওক বা আপোনাৰ প্ৰতিদ্বন্দী হওক, আমি তেওঁলোকৰ ভাল গুণবোৰৰ বিষয়ে জানিবলৈ চেষ্টা কৰা উচিত আৰু তেওঁলোকৰ পৰা শিকা উচিত। তেওঁৰ এই বিশেষত্বটোৱে মোক সদায় অনুপ্ৰাণিত কৰি আহিছে। 'মন কী বাত' আনৰ গুণাগুণৰ পৰা শিকাৰ বাবে এক মহান মাধ্যম হৈ পৰিছে।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, এই কাৰ্যসূচীয়ে মোক কেতিয়াও আপোনালোকৰ পৰা দূৰত ৰখা নাই। মোৰ মনত আছে, যেতিয়া মই গুজৰাটৰ মুখ্যমন্ত্ৰী আছিলোঁ, তেতিয়া তাত থকা সাধাৰণ লোকসকলক লগ কৰা আৰু বাৰ্তালাপ কৰাটো এটা স্বাভাৱিক প্ৰক্ৰিয়া আছিল। মুখ্যমন্ত্ৰীৰ কাম আৰু কাৰ্যকাল এনেকুৱা..., একেসময়তে বহুতো সুযোগ আহে। কিন্তু ২০১৪ চনত দিল্লীলৈ অহাৰ পিছত, মই দেখিছিলো যে ইয়াত জীৱন বহুত বেলেগ আছিল। কামৰ প্ৰকৃতি পৃথক, দায়িত্ব পৃথক, পৰিস্থিতি, সুৰক্ষাৰ কঠোৰতা আৰু সময় সীমাৰ দ্বাৰা আৱদ্ধ। প্ৰাৰম্ভিক দিনবোৰত, কিবা এটা বেলেগ অনুভৱ হৈছিল, এটা শূন্যতা আহি পৰিছিল। পঞ্চাশ বছৰ আগতে, মই কেৱল মোৰ নিজৰ দেশৰ লোকসকলৰ সৈতে যোগাযোগ কৰাটো কঠিন হ'ব, এই ভাবি মোৰ ঘৰ এৰি যোৱা নাছিলো । সেই দেশবাসী যি মোৰ সকলো,... মই তেওঁলোকৰ পৰা পৃথক হৈ থাকিব নোৱাৰিলো। 'মন কী বাত'য়ে মোক এই প্ৰত্যাহ্বানৰ সমাধান দিছিল, সাধাৰণ মানুহৰ সৈতে সংযোগ স্থাপনৰ এটা উপায় দিছিল। পদ আৰু প্ৰটোকল প্ৰণালীটোত সীমাৱদ্ধ হৈ থাকিল আৰু কোটি কোটি লোকৰ অনুভূতি মোৰ আভ্যন্তৰীণ পৃথিৱীৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংশ হৈ পৰিছিল। প্ৰতি মাহে মই দেশৰ জনসাধাৰণৰ হাজাৰ হাজাৰ বাৰ্তা পঢ়ো, প্ৰতি মাহে মই দেশবাসীৰ এটা বা আনটো আশ্চৰ্যকৰ বাৰ্তা জানিবলৈ পাওঁ। মই দেশবাসীৰ তপস্যা আৰু ত্যাগ দেখিছো আৰু অনুভৱ কৰিছো। মই আপোনালোকৰ পৰা দূৰত আছোঁ বুলি কেৱল অনুভৱ নকৰোঁ । মোৰ বাবে 'মন কী বাত' কোনো কাৰ্যসূচী নহয়, মোৰ বাবে ই বিশ্বাস, উপাসনা বা ব্ৰতৰ বিষয়। যিদৰে মানুহে ঈশ্বৰৰ উপাসনা কৰিবলৈ যায়, তেওঁলোকে লগত প্ৰসাদৰ থাল এখন লৈ আহে। মোৰ বাবে, 'মন কী বাত' জনতা-জনাৰ্দন, জনতাৰ ৰূপত ঈশ্বৰৰ চৰণৰ প্ৰসাদৰ থালৰ দৰে। 'মন কী বাত' মোৰ অস্তিত্বৰ এক আধ্যাত্মিক যাত্ৰা হৈ পৰিছে।

'মন কী বাত' হৈছে নিজৰ পৰা সমূহলৈ যাত্ৰা।

'মন কী বাত' মোৰ নিজৰ পৰা আমালৈ যোৱা এটা যাত্ৰা।

এয়া মই নহয়, কিন্তু আপোনালোক ইয়াৰ সংস্কাৰ সাধনা।

কল্পনা কৰক, আমাৰ কিছুসংখ্যক দেশবাসীয়ে ৪০বছৰ ধৰি নিৰ্জন পাহাৰ আৰু অনুৰ্বৰ ভূমিত গছপুলি ৰোপণ কৰি আহিছে, বহুলোকে ৩০ বছৰ ধৰি পানী সংৰক্ষণৰ বাবে ষ্টেপৱেল আৰু পুখুৰী খনন কৰি আহিছে, সেইবোৰ পৰিষ্কাৰ কৰি আছে। কিছুমানে ২৫-৩০ বছৰ ধৰি দুখীয়া শিশুসকলক শিক্ষাদান কৰি আহিছে, কিছুমানে দৰিদ্ৰ লোকসকলৰ চিকিৎসাত সহায় কৰি আহিছে। মন কী বাত'ত তেওঁলোকক বহুবাৰ উল্লেখ কৰোঁতে মই আৱেগিক হৈ পৰিছো। আকাশবাণীৰ বন্ধুসকলে ইয়াক বহুবাৰ পুনৰ ৰেকৰ্ড কৰিব লগীয়া হৈছিল। আজি, অতীতৰ বহুতো কথা মোৰ চকুৰ সন্মুখত আহিছে। দেশবাসীৰ এই প্ৰচেষ্টাই মোক নিৰন্তৰে কাৰ্য অব্যাহত ৰাখিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছে ৷

বন্ধুসকল, আমি 'মন কী বাত'ত উল্লেখ কৰা লোকসকল হৈছে আমাৰ দেশৰ নায়ক যিয়ে এই কাৰ্যসূচীটো সজীৱ কৰি তুলিছে। আজি, যেতিয়া আমি শততম খণ্ডৰ মাইলৰ খুঁটিত উপনীত হৈছো, মই লগতে বিচাৰিছো যে আমি আকৌ এবাৰ এই সকলো নায়কৰ যাত্ৰাৰ বিষয়ে জানিবলৈ তেওঁলোকৰ ওচৰলৈ যাওঁ । আজি আমি কিছুমান সহকৰ্মীৰ সৈতেও কথা পাতিবলৈ চেষ্টা কৰিম। হাৰিয়ানাৰ ভাতৃ সুনীল জগলানে মোৰ সৈতে যোগাযোগ স্থাপন কৰিছে। সুনীল জগলানজীয়ে মোৰ মনত বিশেষ প্ৰভাৱ পেলাইছে কাৰণ হাৰিয়ানাত লিংগ অনুপাতৰ ওপৰত যথেষ্ট আলোচনা হৈছিল আৰু মই হাৰিয়ানাৰ পৰাই 'বেটি বচাও-বেটি পঢ়াও'ৰ প্ৰচাৰ আৰম্ভ কৰিছিলো। আৰু ইফালে যেতিয়া মই সুনীলজীৰ 'চেলফি উইথ ডটাৰ' অভিযানৰ বিষয়ে জানিব পাৰিছিলো, মই বৰ সুখী অনুভৱ কৰিছিলো। মই তেওঁৰ পৰাই শিকিছিলো আৰু ইয়াক 'মন কী বাত'ত অন্তৰ্ভুক্ত কৰিছিলো। মুহূৰ্ততে 'চেলফি উইথ ডটাৰ' গোলকীয় অভিযানলৈ ৰূপান্তৰিত হ'ল। আৰু ইয়াত বিষয়টো চেলফি বা প্ৰযুক্তি নাছিল,... কন্যা সন্তানক গুৰুত্ব দিয়া হৈছিল। এই অভিযানৰ জৰিয়তে জীৱনত এজনী কন্যা সন্তানৰ গুৰুত্বও সন্মুখলৈ আহিল। এনে বহুতো প্ৰচেষ্টাৰ ফলাফল স্বৰূপে আজি হাৰিয়ানাত লিংগ অনুপাত উন্নত হৈছে। আহক, সুনীলজীৰ সৈতে কথা পাতোঁ।

শ্ৰীযুত প্ৰধানমন্ত্ৰী - নমস্কাৰ সুনীলজী,

সুনীল- নমস্কাৰ ছাৰ, আপোনাৰ মাত শুনি মোৰ আনন্দ বাঢ়ি গৈছে মহোদয়।

প্ৰধানমন্ত্ৰী- সুনীলজী সকলোৱে 'চেলফি উইথ ডটাৰ'ৰ কথা মনত ৰাখিছে... এতিয়া পুনৰ আকৌ এবাৰ ইয়াক আলোচনা কৰাৰ সময়ত আপুনি কেনে অনুভৱ কৰিছে?

সুনীল – প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়, দৰাচলতে, আপুনি আমাৰ ৰাজ্য হাৰিয়ানাৰ কন্যাসকলৰ মুখলৈ হাঁহি আনিবলৈ আৰম্ভ কৰা পানীপথৰ চতুৰ্থখন যুদ্ধ, যাক সমগ্ৰ দেশে আপোনাৰ নেতৃত্বত জিকিবলৈ চেষ্টা কৰিছে, মোৰ বাবে, প্ৰতিজনী কন্যাৰ দেউতাক আৰু কন্যাক ভাল পোৱা সকলৰ বাবে সঁচাকৈয়ে গুৰুত্বপূৰ্ণ।

প্ৰধানমন্ত্ৰী- সুনীলজী, আপোনাৰ ছোৱালী এতিয়া কেনে আছে, তেওঁ আজিকালি কি কৰি আছে?

সুনীল- হয়, মোৰ ছোৱালী দুজনী হৈছে নন্দিনী আৰু য়াচিকা, এজনীয়ে ৭ম শ্ৰেণীত পঢ়ি আছে, আনজনীয়ে ৪র্থ শ্ৰেণীত পঢ়ি আছে আৰু দুয়োজনী আপোনাৰ ডাঙৰ অনুৰাগী। সিহঁতে আৰু সিহঁতৰ সহপাঠীসকলে আপোনালৈ ধন্যবাদ জনাই চিঠি লিখিছে ।

প্ৰধানমন্ত্ৰী – সুন্দৰ কথা! মোৰ হৈ আৰু মন কী বাতৰ শ্ৰোতাসকলৰ হৈ কন্যাদুজনীক বহুতো আশীৰ্বাদ দিছো।

সুনীল- আপোনাক অশেষ ধন্যবাদ। আপোনাৰ কাৰণে দেশৰ কন্যাসকলৰ মুখৰ হাঁহি নিৰন্তৰে বৃদ্ধি পাইছে।

প্ৰধানমন্ত্ৰী- অশেষ ধন্যবাদ সুনীলজী।

সুনীল- ধন্যবাদ ৷

এইটো মোৰ বাবে পৰিপূৰ্ণতাৰ বিষয় যে 'মন কী বাত'ত আমি দেশৰ নাৰী শক্তিৰ শ শ অনুপ্ৰেৰণাদায়ক কাহিনী উল্লেখ কৰিছো। আমাৰ সেনাই হওক বা ক্ৰীড়া জগত, যেতিয়াই মই মহিলাসকলৰ কৃতিত্বৰ বিষয়ে কথা পাতিছো, ইয়াক যথেষ্ট প্ৰশংসা কৰা হৈছে। যেনেকৈ আমি ছত্তীশগড়ৰ ডেউৰ গাঁৱৰ মহিলাসকলৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিছিলো। এই মহিলাসকলে আত্মসহায়ক গোটৰ জৰিয়তে গাঁৱৰ ৰাস্তা আৰু মন্দিৰ পৰিষ্কাৰ কৰিবলৈ অভিযান চলায়। একেদৰে, দেশবাসীয়ে তামিলনাডুৰ জনজাতীয় মহিলাসকলৰ পৰাও যথেষ্ট অনুপ্ৰেৰণা লাভ কৰিছিল যিয়ে হাজাৰ হাজাৰ পৰিৱেশ-অনুকূল টেৰাকোটা কাপ ৰপ্তানি কৰিছিল। তামিলনাডুত, ভেলোৰৰ নাগ নদী পুনৰুজ্জীৱিত কৰিবলৈ ২০ হাজাৰ মহিলা একত্ৰিত হৈছিল। এনে ধৰণৰ বহুতো অভিযান আমাৰ নাৰী শক্তিৰ দ্বাৰা পৰিচালিত হৈছে আৰু 'মন কী বাত'য়ে তেওঁলোকৰ প্ৰচেষ্টাক আগুৱাই অনাৰ বাবে এক মঞ্চ হিচাপে কাম কৰিছে।

বন্ধুসকল, আমাৰ ফোন লাইনত আৰু এজন ভদ্ৰলোক জড়িত হৈছে। তেওঁৰ নাম মনজুৰ আহমেদ। 'মন কী বাত'ত, জম্মু আৰু কাশ্মীৰৰ পেঞ্চিল শ্লেটৰ বিষয়ে কোৱাৰ সময়ত মনজুৰ আহমেদজীৰ কথা উল্লেখ কৰা হৈছিল।

প্ৰধানমন্ত্ৰী – মনজুৰ জী, আপুনি কেনে আছে?

মনজুৰ জী - ধন্যবাদ মহোদয়... খুব ভাল।

প্ৰধানমন্ত্ৰী- মন তী বাতৰ এই শততম খণ্ডত আপোনাৰ সৈতে কথা পাতি বৰ আনন্দিত হৈছো।

মনজুৰ জী - ধন্যবাদ মহোদয়।

প্ৰধানমন্ত্ৰী- আচ্ছা, পেঞ্চিল-শ্লেটৰ কাম কেনে চলি আছে?

মনজুৰ জী – এই কাম খুব ভালদৰে চলি আছে মহোদয়। মন কী বাত কাৰ্যসূচীত আমাৰ মনৰ কথা উল্লেখ কৰাৰ পিছৰে পৰা মহোদয়, তেতিয়াৰ পৰা কাম যথেষ্ট বৃদ্ধি পাইছে আৰু এই কামত আনৰ বাবে নিযুক্তিও যথেষ্ট বৃদ্ধি পাইছে।

প্ৰধানমন্ত্ৰী- এতিয়া কিমান জন লোকে নিযুক্তি লাভ কৰিছে?

মনজুৰ জী - এতিয়া ২০০ত কৈও অধিক আছে...

প্ৰধানমন্ত্ৰী - সুন্দৰ! মই খুব সুখী হৈছো।

মনজুৰ জী – হয় মহোদয়... এতিয়া মই ইয়াক কেইমাহমানৰ ভিতৰত সম্প্ৰসাৰিত কৰিম ৷ তেতিয়া আৰু ২০০ জন লোকৰ বাবে নিযুক্তি বৃদ্ধি পাব মহোদয়।

প্ৰধানমন্ত্ৰী – আচ্ছা সুন্দৰ! মনজুৰ জী চাওক...

মনজুৰ জী - হয় মহোদয়...

প্ৰধানমন্ত্ৰী- মোৰ ভালদৰে মনত আছে আৰু সেইদিনা আপুনি মোক কৈছিল যে এইটো এনে এক কাম যাৰ কোনো পৰিচয় নাই, কোনো আত্ম-স্বীকৃতি নাই আৰু আপুনি যথেষ্ট হতাশ হৈছিল, ইয়াৰ বাবে আপুনি যথেষ্ট অসুবিধাৰ সন্মুখীন হ'বলগীয়া হৈছিল। কিন্তু এতিয়া স্বীকৃতি লাভ কৰিছে আৰু আপুনি ২০০তকৈও অধিক লোকক নিযুক্তি দি আছে।

মনজুৰ জী - হয় মহোদয়...

প্ৰধানমন্ত্ৰী- আৰু আপুনি আমাক নতুন সম্প্ৰসাৰণৰ খবৰ দিছে আৰু ২০০ জন নতুন লোকক নিযুক্তি দিয়াৰ আনন্দদায়ক বাতৰি দিছে।

মনজুৰ জী- আনকি মহোদয়, ইয়াৰ কৃষকসকল ইয়াৰ পৰা যথেষ্ট লাভান্বিত হৈছে। পূৰ্বে ২০০০ টকাত একোডাল গছ বিক্ৰী হৈছিল, এতিয়া একেডাল গছৰ দাম ৫০০০ হৈছে। তেতিয়াৰে পৰা ইয়াত চাহিদা যথেষ্ট বৃদ্ধি পাইছে... আৰু ই নিজৰ পৰিচয়ো লাভ কৰিছে। মহোদয়, মোৰ ওচৰত ইয়াৰ বাবে বহুতো অৰ্ডাৰ আছে, এতিয়া মই এক বা দুই মাহত আৰু অধিক সম্প্ৰসাৰিত কৰিম আৰু দুখনৰ পৰা চাৰিখন গাওঁ সামৰি ল'ম, ২০০ৰ পৰা ২৫০ জন ল'ৰা-ছোৱালী ল’ম যাতে তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ জীৱিকা অব্যাহত ৰাখিব পাৰে মহোদয়।

প্ৰধানমন্ত্ৰী- মনজুৰ জী চাওক, লোকেলৰ বাবে ভোকেলৰ শক্তি কিমান প্ৰচণ্ড..., আপুনি ইয়াক প্ৰকাশ কৰিছে।

মনজুৰ জী - হয় মহোদয়।

প্ৰধানমন্ত্ৰী- আপোনালোক আৰু গাওঁখনৰ সকলো কৃষক তথা আপোনাৰ সৈতে কাম কৰা সকলো সহকৰ্মীলৈ অশেষ শুভকামনা থাকিল, ধন্যবাদ ভাই।

মনজুৰ জী - ধন্যবাদ মহোদয়।

বন্ধুসকল, আমাৰ দেশত এনে বহুতো প্ৰতিভাশালী লোক আছে যিয়ে তেওঁলোকৰ কঠোৰ পৰিশ্ৰমৰ জৰিয়তে সফলতাৰ শীৰ্ষত উপনীত হৈছে। মোৰ মনত আছে, বিশাখাপত্তনমৰ ভেংকট মুৰলী প্ৰসাদজীয়ে এখন আত্মনিৰ্ভৰ ভাৰত তালিকা প্ৰস্তুত কৰিছিল। তেওঁ আমাক কৈছিল যে তেওঁ কেনেকৈ কেৱল ভাৰতীয় সামগ্ৰীৰ সৰ্বাধিক ব্যৱহাৰ কৰিব। যেতিয়া বেতিয়াহৰ প্ৰমোদজীয়ে এলইডি বাল্ব তৈয়াৰ কৰিবলৈ এটা সৰু গোট স্থাপন কৰিছিল বা গড়মুক্তেশ্বৰৰ সন্তোষজীয়ে মেট বনাবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল, 'মন কী বাত' তেওঁলোকৰ সামগ্ৰীবোৰ সকলোৰে সন্মুখত প্ৰস্তুত কৰাৰ এক মাধ্যম হৈ পৰিছিল। আমি 'মন কী বাত'ত মেক ইন ইণ্ডিয়াৰ পৰা মহাকাশ ষ্টাৰ্ট-আপলৈকে বহুতো কথা আলোচনা কৰিছো।

বন্ধুসকল, আপোনালোকৰ হয়তো মনত আছে যে কেইটামান খণ্ডৰ পূৰ্বে মই মণিপুৰৰ ভগ্নী বিজয়শান্তি দেৱীৰ বিষয়েও উল্লেখ কৰিছিলো। বিজয়শান্তিজীয়ে পদুমৰ আঁহৰ পৰা কাপোৰ তৈয়াৰ কৰে। তেওঁৰ এই অনন্য পৰিৱেশ-অনুকূল ধাৰণাটো 'মন কী বাত'ত আলোচনা কৰা হৈছিল আৰু তেওঁৰ কাম অধিক জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছিল। আজি বিজয়শান্তিজী আমাৰ লগত ফোনত আছে।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- নমস্তে বিজয়শান্তিজী! আপোনাৰ ভাল নে?

বিজয়শান্তি জী :- মহোদয়, মই ভালে আছো।

প্ৰধানমন্ত্ৰী :- আৰু আপোনাৰ কাম কেনে চলি আছে?

বিজয়শান্তি জী :- মহোদয়, এতিয়াও মই ৩০ গৰাকী মহিলাৰ সৈতে কাম কৰি আছো

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- ইমান কম সময়ৰ ভিতৰত আপুনি ৩০ জনীয়া দল গঠন কৰিছে!

বিজয়শান্তি জী :- হয় মহোদয়, এই বছৰতেই মোৰ এলেকাত ১০০গৰাকী মহিলাৰ সৈতে অধিক সম্প্ৰসাৰিত হ'ব

প্ৰধানমন্ত্ৰী :- গতিকে আপোনাৰ লক্ষ্য হৈছে ১০০গৰাকী মহিলা ৷

বিজয়শান্তি জী :- হয়! ১০০ গৰাকী মহিলা

প্ৰধানমন্ত্ৰী :- আৰু এতিয়া জনসাধাৰণ এই পদুমৰ আঁহৰ সৈতে পৰিচিত

বিজয়শান্তি জী :- হয় মহোদয়, সমগ্ৰ ভাৰততে 'মন কী বাত' কাৰ্যসূচীৰ পৰা ইয়াক সকলোৱে জনা হৈছে।

প্ৰধানমন্ত্ৰী :- গতিকে এতিয়া ই অতি জনপ্ৰিয়

বিজয়শান্তি জী :- হয় মহোদয়, প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ 'মন কী বাত' কাৰ্যসূচীৰ পৰা সকলোৱে পদুম আঁহৰ বিষয়ে জানে

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- তেন্তে এতিয়া আপুনি বজাৰখনো পাইছে?

বিজয়শান্তি জী :- হয়, মই আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰৰ পৰাও এখন বজাৰ লাভ কৰিছো, তেওঁলোকে বৃহৎ পৰিমাণে ক্ৰয় কৰিব বিচাৰে, কিন্তু মই এই বছৰৰ পৰাই আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰলৈ পঠিয়াব বিচাৰো।

প্ৰধানমন্ত্ৰী :- গতিকে, এতিয়া আপুনি এজন ৰপ্তানিকৰ্তা?

বিজয়শান্তি জী :- হয় মহোদয়, এই বছৰৰ পৰা মই ভাৰতত নিৰ্মিত আমাৰ সামগ্ৰী পদুম আঁহ ৰপ্তানি কৰিছো

প্ৰধানমন্ত্ৰী :- গতিকে, যেতিয়া মই ভোকেল ফৰ লোকেল বুলি কওঁ, এতিয়া লোকেল ফৰ গ্লোবেল বুলি ক’ব লাগিব

বিজয়শান্তি জী :- হয় মহোদয়, মই গোটেই পৃথিৱীত মোৰ সামগ্ৰী উপলব্ধ কৰিব বিচাৰো

প্ৰধানমন্ত্ৰী :- গতিকে অভিনন্দন আৰু আপোনাক শুভকামনা জনাইছো

বিজয়শান্তি জী :- ধন্যবাদ মহোদয়

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- ধন্যবাদ, ধন্যবাদ বিজয়শান্তি

বিজয়শান্তি জী :- ধন্যবাদ মহোদয়

বন্ধুসকল, 'মন কী বাত'ৰ আন এটা বিশেষত্ব আছে। 'মন কী বাত'ৰ জৰিয়তে বহুতো গণ আন্দোলনৰ সৃষ্টি হৈছে আৰু গতি লাভ কৰিছে। উদাহৰণ স্বৰূপে, আমাৰ পুতলা উদ্যোগ পুনৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰাৰ অভিযানটো 'মন কী বাত'ৰ সৈতে আৰম্ভ হৈছিল। ভাৰতীয় প্ৰজাতিৰ কুকুৰ, আমাৰ থলুৱা কুকুৰবোৰৰ বিষয়ে সজাগতা বৃদ্ধি কৰাৰ আৰম্ভণিও কেৱল 'মন কী বাত'ৰেই আৰম্ভ কৰা হৈছিল। আমি আন এটা অভিযান আৰম্ভ কৰিছিলো যে আমি দৰিদ্ৰ ক্ষুদ্ৰ দোকানীসকলৰ সৈতে দৰদাম নকৰো,... আমি তেওঁলোকৰ সৈতে দৰদাম নকৰো। আনকি যেতিয়া 'হৰ ঘৰ তিৰংগা' অভিযান আৰম্ভ হৈছিল, 'মন কী বাত'য়ে দেশবাসীক এই সংকল্পৰ সৈতে সংযোগ কৰাত এক ডাঙৰ ভূমিকা পালন কৰিছিল। এনে প্ৰতিটো উদাহৰণ সমাজত পৰিৱৰ্তনৰ কাৰক হৈ পৰিছে। প্ৰদীপ চাংৱানজীয়েও সমাজক অনুপ্ৰাণিত কৰিবলৈ এনে কাম হাতত লৈছে। 'মন কী বাত'ত আমি প্ৰদীপ চাংৱানজীৰ 'হিলিং হিমালয়' অভিযানৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিছিলো। তেওঁ ফোন লাইনত আমাৰ সৈতে আছে।

মোদীজী – প্ৰদীপ জী নমস্কাৰ!

প্ৰদীপ জী - মহোদয় জয় হিন্দ!

মোদীজী - জয় হিন্দ, জয় হিন্দ, ভাতৃ! আপোনাৰ ভাল নে?

প্ৰদীপ জী - বৰ ভাল মহোদয়। আপোনাৰ মাতটো শুনি আৰু ভাল লাগিছে।

মোদীজী - আপুনি হিমালয় আৰোগ্য কৰাৰ কথা ভাবিছিল।

প্ৰদীপ জী - হয় মহোদয়।

মোদীজী - লগতে এটা প্ৰচাৰ অভিযান আৰম্ভ কৰিছিল। আজিকালি আপোনাৰ প্ৰচাৰ কেনেকুৱা চলি আছে?

প্ৰদীপ জী - মহোদয় এইটো খুব ভালদৰে চলি আছে। ২০২০ চনৰ পৰা, কল্পনা কৰক যে আমি পাঁচ বছৰত যি পৰিমাণৰ কাম কৰিছিলো সেয়া এতিয়া এবছৰত কৰা হৈছে।

মোদীজী – এইটো বৰ ভাল কথা হৈছে!

প্ৰদীপ জী - হয়, হয়, মহোদয়। আৰম্ভণিতে, মই অতি শংকিত হৈ পৰিছিলো, মই খুব ভয় খাইছিলো যে মই গোটেই জীৱন এইটো কৰিব পাৰিম নে নোৱাৰোঁ, কিন্তু কিছু সমৰ্থন পাইছিলো আৰু ২০২০ চনলৈকে, আমি যথেষ্ট সততাৰে সংগ্ৰাম কৰি আছিলো। বহুতো লোকে যোগদান কৰা নাছিল..., এনে বহুতো লোক আছিল যি সমৰ্থন কৰিবলৈ সক্ষম হোৱা নাছিল। তেওঁলোকে আনকি আমাৰ প্ৰচাৰৰ প্ৰতিও ইমান মনোযোগ দিয়া নাছিল। কিন্তু ২০২০ চনৰ পিছত, যেতিয়া ইয়াক 'মন কী বাত'ত উল্লেখ কৰা হৈছিল, বহুতো পৰিৱৰ্তন হৈছিল। অৰ্থাৎ, আগতে আমি এবছৰত ৬-৭ টা ক্লিনিং ড্ৰাইভ বা ১০ টা ক্লিনিং ড্ৰাইভ কৰিছিলো। আজি, আমি বিভিন্ন স্থানৰ পৰা দৈনিক পাঁচ টন আৱৰ্জনা সংগ্ৰহ কৰোঁ।

মোদীজী- অতি সুন্দৰ!

প্ৰদীপজী - 'মন কী বাত'ত উল্লেখ কৰাৰ পিছত, বিশ্বাস কৰক মহাশয়, যে মই সেই সময়ত প্ৰায় এৰি দিয়াৰ পৰ্যায়ত আছিলো আৰু তাৰ পিছত মোৰ জীৱনলৈ যথেষ্ট পৰিৱৰ্তন আহিছিল আৰু তাৰ পিছত ই ইমান দ্ৰুত গতিত আগবাঢ়িছিল যিটো আমাৰ বোধগম্যতাৰ বাহিৰত আছিল। আপুনি আমাৰ দৰে মানুহক কেনেকৈ বিচাৰি উলিয়ায়, তাৰবাবে মই সঁচাকৈয়ে কৃতজ্ঞ। ইমান দূৰৱৰ্তী এলেকাত কোনে কাম কৰে, আমি হিমালয় অঞ্চলত বহি কাম কৰি আছো। আমি এই উচ্চতাত কাম কৰি আছো। আপুনি আমাক তাত পাইছিল। আপুনি আমাৰ কাম পৃথিৱীৰ সন্মুখলৈ আনিছিল। গতিকে তেতিয়াও আৰু আজিও এইটো মোৰ বাবে এক অতি আৱেগিক মুহূৰ্ত আছিল যে মই আমাৰ দেশৰ প্ৰধান সেৱকৰ সৈতে কথা পাতিবলৈ সক্ষম হৈছো। মোৰ বাবে ইয়াতকৈ বেছি ভাগ্যৱান একো হ'ব নোৱাৰে।

মোদীজী – প্ৰদীপজী! আপুনি হিমালয়ৰ শৃংগত প্ৰকৃত অৰ্থত সাধনা কৰি আছে আৰু মই নিশ্চিত যে এতিয়া আপোনাৰ নাম শুনি মানুহে মনত ৰাখিছে যে আপুনি কেনেদৰে পৰ্বতৰ পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা অভিযানত জড়িত হৈ আছে।

প্ৰদীপ জী - হয় মহোদয়।

মোদীজী – আৰু আপুনি আমাক কোৱাৰ দৰে এতিয়া এটা বিশাল দল গঠন কৰা হৈছে আৰু আপুনি দৈনিক ইমান বৃহৎ পৰিমাণৰ কাম কৰি আছে।

প্ৰদীপ জী - হয় মহোদয়।

মোদীজী – আৰু মোৰ সম্পূৰ্ণ বিশ্বাস যে আপোনাৰ প্ৰচেষ্টা আৰু এই বিষয়ে আলোচনাৰ জৰিয়তে এতিয়া বহুতো পৰ্বতাৰোহীয়ে পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা সম্পৰ্কীয় ফটো পোষ্ট কৰা আৰম্ভ কৰিছে।

প্ৰদীপ জী - হয় মহোদয়! যথেষ্ট সংখ্যক।

মোদীজী – এইটো খুব ভাল কথা। আপোনাৰ দৰে বন্ধুবৰ্গৰ প্ৰচেষ্টাৰ জৰিয়তে, আৱৰ্জনাও এতিয়া মানুহৰ মনত এক স্থিৰ সম্পদ হৈ পৰিছে আৰু পৰিৱেশ এতিয়া সুৰক্ষিত হৈ পৰিছে  ৷ আমি গৌৰৱান্বিত যে হিমালয়ৰ যত্ন লোৱা হৈছে আৰু ইয়াক সংৰক্ষণ কৰা হৈছে... সাধাৰণ মানুহেও জড়িত হৈছে। প্ৰদীপজী মই এইটো খুব ভাল পাইছো। আপোনাক বহুত ধন্যবাদ ভাই।

প্ৰদীপ জী - ধন্যবাদ মহোদয় আপোনাক অশেষ ধন্যবাদ ৷ জয় হিন্দ ৷

বন্ধুসকল, আজি দেশত পৰ্যটন অতি দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পাইছে। আমাৰ প্ৰাকৃতিক সম্পদেই হওক, নদী, পৰ্বত, পুখুৰী হওক বা আমাৰ তীৰ্থস্থানেই হওক, সেইবোৰ পৰিষ্কাৰ কৰি ৰখাটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। ই পৰ্যটন উদ্যোগক যথেষ্ট সহায় কৰিব। পৰ্যটনৰ ক্ষেত্ৰত পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ লগতে আমি প্ৰায়ে অতুলনীয় ভাৰত আন্দোলনৰ বিষয়েও আলোচনা কৰিছো। এই আন্দোলনৰ জৰিয়তে প্ৰথমবাৰৰ বাবে মানুহে এনে ঠাইবোৰৰ বিষয়ে জানিব পাৰিছিল যিবোৰ কেৱল তেওঁলোকৰ চুবুৰীয়া অঞ্চলত আছিল। মই সদায় কওঁ যে পৰ্যটনৰ বাবে বিদেশলৈ যোৱাৰ আগতে আমি আমাৰ দেশৰ কমেও ১৫টা পৰ্যটনস্থলী ভ্ৰমণ কৰিব লাগিব আৰু এই গন্তব্যস্থানবোৰ আপুনি বাস কৰা ৰাজ্যৰ হ'ব নালাগে... সেইবোৰ আপোনাৰ ৰাজ্যৰ বাহিৰৰ আন যিকোনো ৰাজ্যৰ হ'ব লাগিব। একেদৰে, আমি নিৰন্তৰভাৱে ক্লীন ছিয়াচেন, এবাৰ ব্যৱহৃত প্লাষ্টিক আৰু ই-আৱৰ্জনাৰ দৰে গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয়ৰ বিষয়ে কথা পাতি আহিছো। আজি সমগ্ৰ বিশ্বৰ সৈতে সম্পৰ্কিত পাৰিপাৰ্শ্বিক সমস্যা সমাধানৰ ক্ষেত্ৰত 'মন কী বাত'ৰ এই প্ৰচেষ্টা অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ।

বন্ধুসকল, এইবাৰ মই ইউনেস্কোৰ ডিজি অড্ৰে আজোলেৰ পৰা 'মন কী বাত' সন্দৰ্ভত আন এটা বিশেষ বাৰ্তা পাইছো। তেওঁ শততম খণ্ডৰ এই আশ্চৰ্যকৰ যাত্ৰাৰ বাবে সকলো দেশবাসীলৈ শুভেচ্ছা জনাইছে। লগতে, তেওঁ কিছুমান প্ৰশ্নও শুধিছে। প্ৰথমে আমি ইউনেস্কোৰ ডিজিৰ মন কী বাত শুনো আহক।

#Audio (ইউনেস্কো ডিজি) #

ডিজি ইউনেস্কোঃ ইউনেস্কোৰ হৈ শ্ৰদ্ধাৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী ডাঙৰীয়ালৈ নমস্কাৰ, মহামান্য গৰাকীয়ে 'মন কী বাত' ৰেডিঅ' সম্প্ৰচাৰৰ শততম খণ্ডত জড়িত হোৱাৰ এই সুযোগ দিয়াৰ বাবে আপোনাক ধন্যবাদ জনাইছো। ইউনেস্কো আৰু ভাৰতৰ এক দীঘলীয়া উমৈহতীয়া ইতিহাস আছে। আমাৰ নিৰ্দেশনাৰ সকলো ক্ষেত্ৰতে আমাৰ একত্ৰিতভাৱে যথেষ্ট শক্তিশালী অংশীদাৰীত্ব আছে - শিক্ষা, বিজ্ঞান, সংস্কৃতি আৰু তথ্য এই বিষয়সমূহত আৰু মই আজি এই সুযোগতে শিক্ষাৰ গুৰুত্বৰ বিষয়ে কথা পাতিব বিচাৰো। ইউনেস্কোৱে ইয়াৰ সদস্য ৰাষ্ট্ৰসমূহৰ সৈতে কাম কৰি আছে যাতে ২০৩০ চনৰ ভিতৰত বিশ্বৰ সকলোৱে মানদণ্ডৰ শিক্ষা প্ৰাপ্ত কৰিব পাৰে। বিশ্বৰ সৰ্বাধিক জনসংখ্যাৰ সৈতে আপুনি অনুগ্ৰহ কৰি এই উদ্দেশ্যত উপনীত হোৱাৰ বাবে ভাৰতীয় উপায়সমূহ ব্যাখ্যা কৰিব পাৰিবনে? ইউনেস্কোৱে সংস্কৃতিক সমৰ্থন কৰা আৰু ঐতিহ্য সুৰক্ষিত কৰাৰ বাবেও কাম কৰে আৰু ভাৰতে এই বছৰ জি-২০ৰ অধ্যক্ষতা কৰি আছে। বিশ্বৰ নেতাসকলে এই অনুষ্ঠানটোৰ বাবে দিল্লীলৈ আহিব। মহামান্য, ভাৰতে সংস্কৃতি আৰু শিক্ষাক আন্তৰ্জাতিক কাৰ্যসূচীৰ শীৰ্ষত কেনেকৈ ৰাখিব বিচাৰে? এই সুযোগৰ বাবে মই আপোনাক আকৌ এবাৰ ধন্যবাদ জনাইছো আৰু ভাৰতৰ জনসাধাৰণক আপোনাৰ জৰিয়তে মোৰ শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিছো। সোনকালে দেখা হ'ম। অশেষ ধন্যবাদ।

মহামান্যৰ ধন্যবাদ। মই শততম 'মন কী বাত' কাৰ্যসূচীত আপোনাৰ সৈতে বাৰ্তালাপ কৰি সুখী হৈছো। মই সুখী কিয়নো আপুনি শিক্ষা আৰু সংস্কৃতিৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয়বোৰ উত্থাপন কৰিছে।

বন্ধুসকল, ইউনেস্কোৰ ডিজিয়ে শিক্ষা আৰু সাংস্কৃতিক সংৰক্ষণ সম্পৰ্কে ভাৰতৰ প্ৰচেষ্টাৰ বিষয়ে জানিব বিচাৰিছে। এই দুয়োটা বিষয়েই 'মন কী বাত'ৰ প্ৰিয় বিষয় হৈ আহিছে।

শিক্ষা বা সংস্কৃতিৰ বিষয়েই হওক, ইয়াৰ সংৰক্ষণ বা প্ৰচাৰৰ বিষয়েই হওক, এইটো ভাৰতৰ এক প্ৰাচীন পৰম্পৰা হৈ আহিছে। দেশখনে আজি এই দিশত যি কাম কৰি আছে সেয়া সঁচাকৈয়ে প্ৰশংসনীয়। ৰাষ্ট্ৰীয় শিক্ষা নীতি হওক বা আঞ্চলিক ভাষাত অধ্যয়ন কৰাৰ বিকল্প হওক বা শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰযুক্তিৰ একত্ৰীকৰণেই হওক, আপোনালোকে এনে বহুতো প্ৰচেষ্টা লক্ষ্য কৰিব। বহু বছৰ আগতে, 'গুণোৎসৱ আৰু শালা প্ৰৱেশোৎসৱ'ৰ দৰে কাৰ্যসূচীবোৰ উন্নত শিক্ষা প্ৰদান আৰু ড্ৰপআউটৰ হাৰ হ্ৰাস কৰাৰ বাবে গুজৰাটত জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ এক আশ্চৰ্যকৰ উদাহৰণ হৈ পৰিছিল। 'মন কী বাত'ত আমি এনে বহুলোকৰ প্ৰচেষ্টাৰ ওপৰত আলোকপাত কৰিছো যিসকলে নিস্বাৰ্থভাৱে শিক্ষাৰ বাবে কাম কৰি আছে। আপোনালোকৰ মনত থাকিব পাৰে, এবাৰ আমি ওড়িশাৰ এজন চাহ বিক্ৰেতা স্বৰ্গীয় ডি. প্ৰকাশ ৰাওৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিছিলো যি দৰিদ্ৰ শিশুসকলক শিক্ষাদানৰ অভিযানত নিয়োজিত আছিল। ঝাৰখণ্ডৰ গাওঁবোৰত ডিজিটেল পুথিভঁৰাল পৰিচালনা কৰা সঞ্জয় কাশ্যপ হওক, হেমলতা এন.কে. যিয়ে ক’ভিডৰ সময়ত ই-লাৰ্ণিংৰ জৰিয়তে বহুতো শিশুক সহায় কৰিছিল। হয়, আমি 'মন কী বাত'ত এনে বহুতো শিক্ষকৰ উদাহৰণ উল্লেখ কৰিছো। আমি 'মন কী বাত'ত সাংস্কৃতিক সংৰক্ষণৰ প্ৰচেষ্টাকো নিয়মীয়া স্থান প্ৰদান কৰিছো।

লাক্ষাদ্বীপৰ কুমেল ব্ৰাদাৰ্ছ চেলেঞ্জাৰ্ছ ক্লাব হওক, বা কৰ্ণাটকৰ 'কুৱেমশ্ৰী' জীৰ 'কালা চেতনা'ৰ দৰে প্লেটফৰ্ম হওক, দেশৰ প্ৰতিটো প্ৰান্তৰ মানুহে মোক চিঠিৰ জৰিয়তে এনে উদাহৰণ প্ৰেৰণ কৰিছে। আমি দেশপ্ৰেমৰ ওপৰত গান, নিচুকনি গীত আৰু 'ৰংগোলী'ৰ সৈতে সম্পৰ্কিত তিনিটা প্ৰতিযোগিতাৰ বিষয়েও কথা পাতিছিলো। আপোনালোকৰ হয়তো মনত আছে, এবাৰ আমি সমগ্ৰ দেশৰ ষ্টৰী টেলাৰৰ সৈতে সাধু কোৱাৰ জৰিয়তে ভাৰতীয় শিক্ষাৰ প্ৰকাৰৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিছিলো। মোৰ অটল বিশ্বাস যে আটাইতকৈ ডাঙৰ পৰিৱৰ্তনটো সামূহিক প্ৰচেষ্টাৰ দ্বাৰাহে আনিব পাৰি। এই বছৰ য'ত আমি আজাদী কা অমৃতকালৰ দিশত আগবাঢ়িছো, আমি জি-২০ৰ অধ্যক্ষতা কৰি আছো, শিক্ষাৰ লগতে বিভিন্ন গোলকীয় সংস্কৃতিক সমৃদ্ধ কৰাৰ আমাৰ সংকল্প শক্তিশালী হোৱাৰ এইটোও এটা কাৰণ।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমাৰ উপনিষদৰ এটা মন্ত্ৰই বহু শতাব্দী ধৰি আমাৰ সামূহিক চিন্তাধাৰাক অনুপ্ৰেৰণা যোগাই আহিছে।

চৰৈৱতী চৰৈৱতী চৰৈৱতী

আগবাঢ়ি যাওক - আগবাঢ়ি যাওক - আগবাঢ়ি যাওক

আজি আমি চৰৈৱতী চৰৈৱতীৰ একেই সত্বাৰ সৈতে 'মন কী বাত'ৰ শততম খণ্ডটো সম্পূৰ্ণ কৰিছো। ভাৰতৰ সামাজিক গাঁথনি শক্তিশালী কৰাৰ ক্ষেত্ৰত, 'মন কী বাত' হৈছে জপমালাৰ সূতাৰ দৰে য’ত প্ৰতিটো মণি একেলগে ধৰি ৰাখে। প্ৰতিটো খণ্ডতে দেশবাসীৰ সেৱা আৰু সামৰ্থ্যৰ মনোভাৱে আনক অনুপ্ৰাণিত কৰিছে। এই কাৰ্যসূচীত প্ৰতিজন দেশবাসী আন দেশবাসীৰ বাবে অনুপ্ৰেৰণা হৈ পৰে। এক প্ৰকাৰে, মন কী বাতৰ প্ৰতিটো খণ্ডই পৰৱৰ্তী খণ্ডৰ বাবে মঞ্চ প্ৰস্তুত কৰে। 'মন কী বাতে' সদায় সদিচ্ছা, সেৱা-মনোভাৱ আৰু কৰ্তব্যবোধৰ সৈতে আগবাঢ়ি আহিছে। এই ইতিবাচকতাই আজাদী কা অমৃতকালত দেশক আগুৱাই নিব...  এক নতুন উচ্চতালৈ লৈ যাব আৰু মই সুখী যে 'মন কী বাত'ৰ দ্বাৰা কৰা আৰম্ভণি আজি দেশত এক নতুন পৰম্পৰা হৈ পৰিছে। এক পৰম্পৰা য'ত আমি সকলোৰে প্ৰচেষ্টাৰ সত্বা দেখিছো।

বন্ধুসকল, আজি মই আকাশবাণীৰ কৰ্মচাৰীসকলকো ধন্যবাদ জনাইছো যিসকলে এই সমগ্ৰ কাৰ্যসূচীটো অতি ধৈৰ্য্যৰে ৰেকৰ্ড কৰে। মই অনুবাদকসকলৰ প্ৰতিও কৃতজ্ঞ, যিয়ে অতি কম সময়ৰ ভিতৰতে 'মন কী বাত'ক বিভিন্ন আঞ্চলিক ভাষালৈ অনুবাদ কৰে। মই দূৰদৰ্শন আৰু মাইগভৰ কৰ্মচাৰীসকলকো ধন্যবাদ জনাইছো। মই সকলো টিভি চেনেল, সমগ্ৰ দেশৰ ইলেক্ট্ৰনিক মাধ্যমৰ লোকসকলৰ প্ৰতি কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন কৰিছো যিসকলে বাণিজ্যিক বিৰতি অবিহনে 'মন কী বাত' প্ৰদৰ্শন কৰে আৰু শেষত মই তেওঁলোকলৈও কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন কৰিম যিসকলে 'মন কী বাত'ৰ আৱৰণ প্ৰস্তুত কৰে- ভাৰতৰ জনসাধাৰণ, ভাৰতৰ ওপৰত বিশ্বাস থকা লোকসকলৰ প্ৰতি। এই সকলোবোৰ কেৱল আপোনালোকৰ অনুপ্ৰেৰণা আৰু শক্তিৰ বাবেহে সম্ভৱ হৈছে।

বন্ধুসকল, অৱশ্যে, আজি মোৰ বহুত কথা আছিল, কিন্তু সময় আৰু শব্দ দুয়োটাই কম হৈ আহিছে। কিন্তু মই নিশ্চিত যে আপোনালোক সকলোৱে মোৰ অভিব্যক্তি বুজি পাব, মোৰ অনুভূতি বুজি পাব। আপোনালোকৰ পৰিয়ালৰ এজন সদস্য হিচাপে, মই 'মন কী বাত'ৰ সহায়ত আপোনালোকৰ মাজত আছো, আপোনালোকৰ মাজত থাকিম। আমি অহা মাহত পুনৰ লগ পাম। আমি পুনৰ নতুন বিষয় আৰু নতুন তথ্যৰ সৈতে দেশবাসীৰ সফলতা উদযাপন কৰিম, তেতিয়ালৈকে মই আপোনালোকৰ পৰা বিদায় লৈছো। নিজৰ আৰু আপোনালোকৰ প্ৰিয়জনৰ যত্ন ল'ব।

নমস্কাৰ, আপোনালোকলৈ অশেষ ধন্যবাদ!

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, মন কী বাতত আপোনালোক সকলোকে আকৌ এবাৰ উষ্ম আদৰণি জনাইছো। আজি আমি এই আলোচনা আৰম্ভ কৰাৰ লগে লগে মন আৰু হৃদয়ত অলেখ চিন্তাৰ উদ্ভৱ হৈছে। মন কী বাতৰ জৰিয়তে এই পাৰস্পৰিক সম্পৰ্ক ইয়াৰ নিৰানব্বৈতম (৯৯ তম) পৰ্যায়ত উপনীত হৈছে। সাধাৰণতে, আমি শুনিবলৈ পাওঁ যে নিৰানব্বৈৰ (৯৯ তম) পৰা ঘূৰি অহাটো অতি কঠিন। ক্ৰিকেটত, "নাৰ্ভাছ নাইনটীজ" এক অতি কঠিন পৰ্যায় বুলি গণ্য কৰা হয়। কিন্তু, য'ত ভাৰতৰ জনসাধাৰণৰ মন কী বাতৰ কথা আহে, সেই অনুপ্ৰেৰণা সম্পূৰ্ণৰূপে ভিন্ন হয়! মই সুখী যে মন কী বাতৰ শততম (দশম) খণ্ড সন্দৰ্ভত দেশৰ জনসাধাৰণৰ মাজত যথেষ্ট উৎসাহৰ সৃষ্টি হৈছে । মই বহুতো বাৰ্তা লাভ কৰি আছো; আনকি ফোন কলো। আজি, যেতিয়া আমি আজাদী কা অমৃত কাল উদযাপন কৰি আছো; নতুন সংকল্পৰ সৈতে আগবাঢ়ি গৈ, মই মন কী বাতৰ শততম (১০০ তম) খণ্ড সম্পৰ্কে আপোনালোকৰ পৰামৰ্শ আৰু চিন্তাবোৰ জানিবলৈও অতি আগ্ৰহী হৈ পৰিছো। মই আগ্ৰহেৰে আপোনালোকৰ এনে পৰামৰ্শৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছোঁ। যদিও, ইয়াৰ বাবে সদায় অপেক্ষা কৰিব লাগিব... এইবাৰ অপেক্ষা মাত্ৰ দীঘলীয়া। আপোনালোকৰ পৰামৰ্শ আৰু ধাৰণাবোৰে ৩০ এপ্ৰিলত শততম (১০০ তম) মন কী বাতক অত্যন্ত স্মৰণীয় কৰি তুলিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, মন কী বাতত, আমি হাজাৰ হাজাৰ লোকৰ কথা উল্লেখ কৰিছো যিসকলে আনৰ সেৱাত নিজৰ জীৱন উৎসৰ্গা কৰিছে। বহুতো লোক আছে যিয়ে তেওঁলোকৰ সম্পূৰ্ণ পেঞ্চন কন্যাৰ শিক্ষাৰ বাবে ব্যয় কৰিছে... কিছুমানে তেওঁলোকৰ গোটেই জীৱনৰ উপাৰ্জন পৰিৱেশ আৰু জীৱৰ বাবে উৎসৰ্গা কৰিছে। আমাৰ দেশত, নিস্বাৰ্থ দান, পৰমাৰ্থক ইমান উচ্চ স্থান দিয়া হৈছে যে মানুহে আনৰ সুখৰ বাবে তেওঁলোকৰ সকলো দান কৰিবলৈ কুণ্ঠাবোধ নকৰে। সেয়েহে সৰুৰে পৰা আমাক শিৱি আৰু দাধিচীৰ কাহিনী বৰ্ণনা কৰা হয়, যিয়ে তেওঁলোকৰ নশ্বৰ দেহ দান কৰিছিল।

বন্ধুসকল, আধুনিক চিকিৎসা বিজ্ঞানৰ এই যুগত, অংগ দান কৰাটো কাৰোবাক জীৱন প্ৰদান কৰাৰ এক অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ মাধ্যম হৈ পৰিছে। কোৱা হয় যে যেতিয়া এজন ব্যক্তিয়ে মৃত্যুৰ পিছত নিজৰ শৰীৰ দান কৰে, ই আঠৰ পৰা নজন লোকৰ বাবে নতুন জীৱন লাভ কৰাৰ সম্ভাৱনা সৃষ্টি কৰে। এইটো সন্তোষজনক কথা যে আজি দেশত অংগ দান সম্পৰ্কে সজাগতাবৃদ্ধি পাইছে, ২০১৩ চনত আমাৰ দেশত অংগ দানৰ পাঁচ হাজাৰৰো কম পঞ্জীয়ন আছিল; কিন্তু ২০২২ চনত, এই সংখ্যা পোন্ধৰ হাজাৰতকৈও অধিকলৈ বৃদ্ধি হৈছে। যিসকল লোকে অংগ দান কৰিছে, তেওঁলোকৰ পৰিয়ালে প্ৰকৃততে বহুতো পুণ্য অৰ্জন কৰিছে!

বন্ধুসকল, মই দীৰ্ঘদিন ধৰি এনে মহৎ কাৰ্য্য কৰা লোকসকলৰ মন কী বাতক জানিবলৈ আৰু দেশবাসীৰ সৈতেভাগ-বতৰা কৰাৰ আকাংক্ষা কৰিছিলো। গতিকে আজি মন কী বাতত এজনী মৰমলগা ছোৱালী, এগৰাকী ধুনীয়া দেৱদূতৰ পিতৃ আৰু মাতৃ আমাৰ সৈতে সংযোজিত হ’বলৈ গৈ আছে। দেউতাকৰ নাম সুখবীৰ সিং সান্ধুজী আৰু মাতৃৰ নাম সুপ্ৰীত কৌৰ জী... এই পৰিয়ালটো পঞ্জাৱৰ অমৃতসৰত বাস কৰে। বহুতো প্ৰাৰ্থনাৰ পিছত, তেওঁলোকে এজনী অতি ধুনীয়া ছোৱালী সন্তানৰ আশীৰ্বাদ লাভ কৰিছিল... ছোৱালীৰ দৰে পুতলা। ঘৰৰ মানুহে মৰমেৰে তাইৰ নাম আবাবত কৌৰ ৰাখিছিল। আবাবাতৰ অৰ্থ আনৰ সেৱাৰ সৈতে সম্পৰ্কিত... ই আনৰ দুখ-কষ্ট উন্নত কৰাৰ সৈতে সম্পৰ্কিত। যেতিয়া তাইৰ বয়স মাত্ৰ উনত্রিশ দিন আছিল, তাই এই পৃথিৱী এৰি গুচি গৈছিল। কিন্তু সুখবীৰ সিং সান্ধুজী আৰু তেওঁৰ পত্নী সুপ্ৰীত কৌৰজী, তেওঁলোকৰ পৰিয়ালে এক অতি অনুপ্ৰেৰণাদায়ক সিদ্ধান্ত লৈছিল। আৰু সিদ্ধান্তটো আছিল... এজনী ছোৱালীৰ অংগ দান যি কেৱল উনচল্লিশ দিনৰ আছিল। সুখবীৰ সিং আৰু তেওঁৰ পত্নী এই মুহূৰ্তত ফোন লাইনত আমাৰ সৈতে উপস্থিত আছে। আহক, তেওঁলোকৰ সৈতে কথা পাতোঁ।

প্ৰধানমন্ত্ৰী - সুখবীৰ জী নমস্তে।

সুখবীৰজী – নমস্তে সন্মানীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী। ছত শ্ৰী আকাল ৷

প্ৰধানমন্ত্ৰী – ছত শ্ৰী আকালজী, ছত শ্ৰী আকালজী, সুখবীৰজী, যেতিয়া মই আজি 'মন কী বাত'ৰ বিষয়ে চিন্তা কৰি আছিলো, মই অনুভৱ কৰিছিলো যে যিহেতু আবাবাত সম্পৰ্কীয় বিষয়টো ইমান অনুপ্ৰেৰণাদায়ক, মই আপোনাৰ পৰা পোনপটীয়াকৈ শুনিব বিচাৰোঁ, কিয়নো যেতিয়া ঘৰত এজনী ছোৱালীৰ জন্ম হয়, তাই বহুতো সপোন আৰু বহুতো আনন্দ কঢ়িয়াই আনে... কিন্তু মই এইটোও কল্পনা কৰিব পাৰোঁ যে যদি ছোৱালীজনী ইমান সোনকালে গুচি যায় তেন্তে সেই বেদনা কিমান তীব্ৰ হ'ব। আপুনি যি ধৰণে সিদ্ধান্ত লৈছে, মই ইয়াৰ বিষয়ে সম্পূৰ্ণৰূপে জানিব বিচাৰো।

সুখবীৰ জী – মহোদয়, ঈশ্বৰে আমাক এটা অতি ধুনীয়া শিশু দিছিল, আমাৰ ঘৰলৈ এটা অতি মৰমলগা পুতলা আহিছিল। তাইৰ জন্মৰ লগে লগে, আমি গম পাইছিলো যে তাইৰ মগজুত এটা স্নায়ুগোট আছে যাৰ বাবে তাইৰ হৃদযন্ত্ৰৰ আকাৰ ডাঙৰ হৈ আহিছিল। গতিকে আমি আচৰিত হৈছিলো যে শিশুটো স্বাস্থ্যৱান আছিল... ইমান ধুনীয়া আৰু তথাপিও ইমান ডাঙৰ সমস্যাৰ সৈতে জন্ম হৈছে! সেয়েহে, প্ৰথম ২৪ দিনৰ বাবে শিশুটো সম্পূৰ্ণ স্বাভাৱিক আছিল। হঠাতে তাইৰ হৃদযন্ত্ৰই সম্পূৰ্ণৰূপে কাম কৰা বন্ধ কৰিলে, সেয়েহে আমি সোনকালে তাইক চিকিৎসালয়লৈ লৈ গ'লো, য'ত চিকিৎসকে তাইক পুনৰুজ্জীৱিত কৰিলে, কিন্তু তাইৰ কি সমস্যা হৈছে বুজিবলৈ সময় লাগিছিল... ইমান ডাঙৰ সমস্যা; এটা সৰু শিশু আৰু হঠাতে হৃদ আক্ৰমণ। গতিকে আমি তাইক চিকিৎসাৰ বাবে পিজিআই চণ্ডীগড়লৈ লৈ গৈছিলো। তাত শিশুটোৱে চিকিৎসাৰ সময়ত সাহসেৰে যুঁজিছিল। কিন্তু ৰোগটো এনেকুৱা আছিল যে ইমান কম বয়সতে ইয়াৰ চিকিৎসা সম্ভৱ হোৱা নাছিল। চিকিৎসকসকলে তাইক পুনৰুজ্জীৱিত কৰিবলৈ যথেষ্ট চেষ্টা কৰিছিল, যদি শিশুটো ছয়মহীয়া হ’লহেঁতেন, তেন্তে তাইৰ অস্ত্ৰোপচাৰৰ কথা ভাবিব পাৰিলেহেঁতেন। কিন্তু ঈশ্বৰৰ মনত আন কিবা আছিল, যেতিয়া তাইৰ বয়স মাত্ৰ ৩৯ দিন আছিল, চিকিৎসকে কৈছিল যে তাই পুনৰ হৃদৰোগত আক্ৰান্ত হৈছে, এতিয়া খুব কম আশা বাকী আছে। গতিকে আমি স্বামী আৰু পত্নী দুয়ো কান্দি কান্দি এই সিদ্ধান্তলৈ আহিছিলো, কিয়নো আমি তাইক বাৰে বাৰে সাহসেৰে যুঁজি থকা দেখিছিলো ৷ তাই যেন এতিয়া আঁতৰি যাব কিন্তু তেতিয়া তাই পুনৰুজ্জীৱিত হৈ ঘূৰি আহিছে, গতিকে আমি অনুভৱ কৰিছিলো যে এই শিশুটোৰ ইয়ালৈ অহাৰ কোনো উদ্দেশ্য আছে। গতিকে যেতিয়া তেওঁলোকে সম্পূৰ্ণ অসহায়তা প্ৰকাশ কৰিছিল, আমি দুয়ো সিদ্ধান্ত লৈছিলো... এই শিশুটোৰ অংগ দান নকৰনো কিয়? হয়তো আন কাৰোবাৰ জীৱনে পোহৰ দেখা পাব! তাৰ পিছত আমি পিজিআইৰ প্ৰশাসনিক খণ্ডৰ সৈতে যোগাযোগ কৰিছিলো আৰু তেওঁলোকে আমাক নিৰ্দেশনা দিছিল যে কেৱল ইমান সৰু শিশুৰ বৃক্ক হে ল'ব পাৰি। সৰ্বশক্তিমানে আমাক সাহস দিছিল, গুৰু নানক চাহাবৰ দৰ্শনেই আমাক এই সিদ্ধান্তত পথ প্ৰদৰ্শন কৰিছিল।

প্ৰধানমন্ত্ৰী – জীৱনত, আপুনি গুৰুসকলে দিয়া শিক্ষাবোৰ সঁচাকৈয়ে পালন কৰিছে। আপুনি তাত আছেনে সুপ্ৰীত জী? আমি তেওঁৰ সৈতে কথা পাতিব পাৰোঁনে?

সুখবীৰ জী – হয় ছাৰ।

সুপ্ৰীত জী- হেল্লো।

প্ৰধানমন্ত্ৰী – সুপ্ৰীতজী মই আপোনাক প্ৰণাম জনাইছো।

সুপ্ৰীত জী- নমস্কাৰ মহোদয় নমস্কাৰ মহোদয়, আপুনি আমাৰ সৈতে কথা পাতি থকাটো আমাৰ বাবে গৌৰৱৰ বিষয়।

প্ৰধানমন্ত্ৰী – আপুনি ইমান ডাঙৰ কাম কৰিছে আৰু মই বিশ্বাস কৰোঁ যে যেতিয়া দেশখনে এই সকলোবোৰ জানিব পাৰিব, তেতিয়া বহুলোকে কাৰোবাৰ জীৱন ৰক্ষা কৰিবলৈ আগবাঢ়ি আহিব। আবাবাতৰ এই অৱদান সঁচাকৈয়ে বহুত ডাঙৰ।

সুপ্ৰীত জী- মহোদয়, এয়াও সম্ভৱতঃ গুৰু নানক বাদশ্বাহজীৰ এজন বকছিছ আছিল যিয়ে আমাক এনে সিদ্ধান্ত ল'বলৈ সাহস দিছিল।

প্ৰধানমন্ত্ৰী – গুৰুসকলৰ আশীৰ্বাদ অবিহনে একো হ'ব নোৱাৰে।

সুপ্ৰীত জী – একেবাৰে সঁচা মহোদয়।

প্ৰধানমন্ত্ৰী- সুখবীৰজী, যেতিয়া আপুনি চিকিৎসালয়ত আছিল আৰু যেতিয়া চিকিৎসকে আপোনাক এই আচৰিত খবৰটো দিছিল, তাৰ পাছতো আপুনি আৰু আপোনাৰ পত্নীয়ে শান্ত মনেৰে ইমান ডাঙৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল, গুৰুসকলৰ শিক্ষাই মনত এনে পৰোপকাৰী চিন্তাৰ নেতৃত্ব দিছিল আৰু প্ৰকৃততে সাধাৰণ ভাষাত আবাবাতৰ অৰ্থ সহায়ক হয়। মই সেই মুহূৰ্তটোৰ কথা শুনিব বিচাৰো যেতিয়া এই কামটো কৰা হৈছিল।

সুখবীৰ জী- মহোদয়, প্ৰকৃততে প্ৰিয়াজী, আমাৰ এগৰাকী পৰিয়ালৰ বন্ধুয়ে তেওঁৰ অংগ দান কৰিছিল আৰু আমিও তেওঁৰ পৰা অনুপ্ৰেৰণা পাইছিলো... গতিকে সেই সময়ত আমি অনুভৱ কৰিছিলো যে শৰীৰটো পাঁচটা উপাদানৰ এক সমষ্টি। যেতিয়া কোনোবাই চিৰদিনৰ বাবে পৃথক হৈ যায় আৰু আঁতৰি যায়, তেওঁৰ শৰীৰটো জ্বলাই দিয়া হয় বা সমাধিস্থ কৰা হয়, কিন্তু যদি তেওঁৰ অংগবোৰ কাৰোবাৰ বাবে উপযোগী হয়, তেন্তে এইটো এটা ভাল কাম আৰু আমি সেই সময়ত অধিক গৌৰৱ অনুভৱ কৰিছিলো যেতিয়া চিকিৎসকে আমাক কৈছিল যে আপোনাৰ ছোৱালী ভাৰতৰ আটাইতকৈ কনিষ্ঠ দাতা হিচাপে পৰিচিত হৈছে যাৰ অংগবোৰ সফলতাৰে সংৰোপণ কৰা হৈছে। গতিকে আমাৰ হৃদয় গৌৰৱেৰে উপচি পৰিছিল ৷ যদিও আমি এই বয়সলৈকে আমাৰ পিতৃ-মাতৃৰ বাবে গৌৰৱ কঢ়িয়াই আনিব নোৱাৰিলো, ইমান কম দিনত এটা সৰু শিশু আহি আমাৰ নাম উজ্বলাই তুলিছে... আৰু ডাঙৰ কথাটো যে আজি মই এই বিষয়টোৰ বিষয়ে আপোনাৰ সৈতে কথা পাতি আছোঁ। আমি গৌৰৱ অনুভৱ কৰিছো।

প্ৰধানমন্ত্ৰী- সুখবীৰজী, এনে নহয় যে আজি আপোনাৰ ছোৱালীৰ কেৱল এটা অংশহে জীয়াই আছে। আপোনাৰ ছোৱালী মানৱতাৰ অমৰ কাহিনীৰ অমৰ ভ্ৰমণকাৰী হৈ পৰিছে। তাই আজিও তাইৰ শৰীৰৰ এটা অংশৰ মাজেৰে উপস্থিত আছে। এই মহৎ কামৰ বাবে, মই আপোনাক, আপোনাৰ পত্নীক, আপোনাৰ পৰিয়ালক প্ৰশংসা কৰো।

সুখবীৰ জী – ধন্যবাদ মহোদয়

বন্ধুসকল, অংগ দানৰ আঁৰৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ অনুভৱ হৈছে যে জীয়াই থাকোঁতেও কাৰোবাৰ জীৱন ৰক্ষা কৰিব লাগে। অংগ দানৰ বাবে অপেক্ষা কৰা লোকসকলে জানে যে অপেক্ষাৰ প্ৰতিটো মুহূৰ্ত অতিক্ৰম কৰাটো কিমান কঠিন। আৰু এনে পৰিস্থিতিত, যেতিয়া এজন অংগ দাতা বা শৱদেহ দাতা পোৱা যায়, তেতিয়া তেওঁৰ মনত সৰ্বশক্তিমানৰ এক স্বৰূপ দেখা যায়। ঝাৰখণ্ডৰ বাসিন্দা স্নেহলতা চৌধুৰীও তেনে আছিল যিয়ে সৰ্বশক্তিমানৰ দৰে আনক জীৱন দিছিল! ৬৩ বছৰীয়া স্নেহলতা চৌধুৰীয়ে তেওঁৰ হৃদযন্ত্ৰ, বৃক্ক আৰু যকৃত দান কৰিছিল। আজি 'মন কী বাত'ত, তেওঁৰ পুত্ৰ অভিজিত চৌধুৰী আমাৰ সৈতে আছে। তেওঁৰ পৰা শুনো আহক।

প্ৰধানমন্ত্ৰী – অভিজিতজী, নমস্কাৰ।

অভিজিৎ জী- প্ৰণাম মহোদয়।

প্ৰধানমন্ত্ৰী- অভিজিতজী, আপুনি এনে এগৰাকী মাতৃৰ পুত্ৰ যিয়ে আপোনাক জন্ম দি আপোনাক এক প্ৰকাৰে জীৱন দিছিল, কিন্তু তেওঁৰ মৃত্যুৰ পাছতো আপোনাৰ মাতৃয়ে বহুলোকক জীৱন দিছিল। আপুনি অভিজিতে নিশ্চিতভাৱে পুত্ৰ হিচাপে গৌৰৱ অনুভৱ কৰে।

অভিজিত জী - হয় মহোদয়।

প্ৰধানমন্ত্ৰী- আপোনাৰ মাতৃৰ বিষয়ে আমাক অলপ কওঁক, কি পৰিস্থিতিত অংগ দানৰ সিদ্ধান্ত লোৱা হৈছিল?

অভিজিতজী – ঝাৰখণ্ডত চেৰাইকেলা নামৰ এখন সৰু গাওঁ আছে, য'ত মোৰ মা-দেউতা দুয়ো বাস কৰে। তেওঁলোকে যোৱা পঁচিশ বছৰ ধৰি একেৰাহে ৰাতিপুৱা খোজ কাঢ়িছিল। তেওঁৰ ৰুটিন অনুসৰি, তেওঁ ৰাতিপুৱা ৪ বজাত খোজ কাঢ়িবলৈ ৰাওনা হৈছিল। সেই সময়ত এজন মটৰচাইকেল চালকে তেওঁক পিছফালৰ পৰা খুন্দা মাৰিছিল আৰু তেওঁ তৎক্ষণাৎ বাগৰি পৰিছিল যাৰ বাবে তেওঁ মূৰত গুৰুতৰ আঘাত পাইছিল। লগে লগে আমি তেওঁক চেৰাইকেলাৰ সদৰ চিকিৎসালয়লৈ লৈ গলো, য'ত চিকিৎসকে তেওঁক বেণ্ডেজ কৰিছিল, কিন্তু তেওঁৰ প্ৰচুৰ ৰক্তক্ষৰণ হৈছিল। আৰু তেওঁৰ কোনো চেতনা নাছিল। লগে লগে আমি তেওঁক টাটাৰ মুখ্য চিকিৎসালয়লৈ লৈ গৈছিলো। ৪৮ ঘণ্টা পৰ্যৱেক্ষণ কৰাৰ পিছত তেওঁৰ তাত অস্ত্ৰোপচাৰ কৰা হৈছিল, চিকিৎসকে কৈছিল যে খুব কম সম্ভাৱনা আছে। তাৰ পিছত আমি তেওঁক বিমানেৰে এইমছ দিল্লীলৈ লৈ আহিছিলো। তেওঁ ইয়াত প্ৰায় ৭-৮ দিন চিকিৎসাধীন আছিল। তাৰ পিছত পৰ্যৱেক্ষণটো ঠিকেই আছিল, কিন্তু হঠাতে তেওঁৰ ৰক্তচাপ যথেষ্ট হ্ৰাস পাইছিল, তাৰ পিছত, আমি গম পাইছিলো যে তেওঁৰ মগজুৰ মৃত্যু হ’বলৈ ধৰিছিল। তেতিয়া চিকিৎসকে আমাক অংগ দানৰ বিষয়ে প্ৰটোকলৰ সৈতে অৱগত কৰিছিল। আমি আমাৰ দেউতাক ক'ব নোৱাৰিলোঁ যে অংগ দানৰ দৰে কিবা আছে কিয়নো আমি অনুভৱ কৰিছিলো যে তেওঁ সেইটো মানি ল'ব নোৱাৰিব, সেয়েহে, আমি তেওঁৰ মনৰ পৰা এয়া আঁতৰাব বিচাৰিছিলো যে তেনেকুৱা কিবা চলি আছে। আমি তেওঁক কোৱাৰ লগে লগে তেওঁ ক'লে যে নহয় - নহয়, এইটো মাৰ ইচ্ছা আছিল আৰু আমি এইটো কৰিব লাগিব। যেতিয়ালৈকে আমি জানিব পৰা নাছিলোঁ যে মা জীয়াই থাকিব নোৱাৰিব তেতিয়ালৈকে আমি বহুত হতাশ হৈছিলোঁ, কিন্তু এই অংগ দান আলোচনা আৰম্ভ হোৱাৰ লগে লগে সেই হতাশা অতি ইতিবাচক দিশলৈ পৰিৱৰ্তিত হ'ল আৰু আমি এক অতি ইতিবাচক পৰিৱেশত প্ৰৱেশ কৰিলোঁ। সেইটো কৰোঁতে, আমি ৰাতি ৮ বজাত পৰামৰ্শ লৈছিলো। দ্বিতীয় দিনা আমি অংগ দান কৰিছিলো। এই বিষয়ত মাৰ উচ্চ চিন্তা আছিল... আগতে তেওঁ চকু দানৰ দৰে সামাজিক কাৰ্যকলাপত অতি সক্ৰিয় আছিল। সম্ভৱতঃ আমি সেই চিন্তাধাৰাৰ কথা মনত ৰাখি ইমান ডাঙৰ কাম কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিলোঁ, আৰু এই বিষয়টো সন্দৰ্ভত মোৰ দেউতাই লোৱা সিদ্ধান্তৰ বাবে, এইটো সম্ভৱ হৈ পৰিছিল।

প্ৰধানমন্ত্ৰী - অংগসমূহৰ জৰিয়তে কিমান জন লোক উপকৃত হৈছিল?

অভিজিত জী – তেওঁৰ হৃদযন্ত্ৰ, দুটা বৃক্ক, যকৃত আৰু দুয়োটা চকু দান কৰা হৈছিল, সেয়েহে চাৰিজন লোকে তেওঁলোকৰ জীৱন ঘূৰাই পাইছিল আৰু দুজন লোকে চকু।

প্ৰধানমন্ত্ৰী- অভিজিতজী, আপোনাৰ দেউতাক আৰু মাতৃ দুয়ো সন্মানৰ অধিকাৰী। মই তেওঁলোকক অভিবাদন জনাইছো... আপোনাৰ দেউতাই আপোনাৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকলক ইমান ডাঙৰ সিদ্ধান্তত নেতৃত্ব দিছিল, ই সঁচাকৈয়ে অতি অনুপ্ৰেৰণাদায়ক। মই বিশ্বাস কৰোঁ যে এগৰাকী নিজেও অনুপ্ৰেৰণাস্বৰূপ। কিন্তু মাতৃয়ে এৰি যোৱা পৰম্পৰাবোৰ প্ৰজন্মৰ পৰা প্ৰজন্মলৈ এক ডাঙৰ শক্তি হৈ পৰে। অংগ দানৰ অনুপ্ৰেৰণা আজি আপোনাৰ মাতৃৰ জৰিয়তে সমগ্ৰ দেশত উপস্থিত হৈছে। এই পৱিত্ৰ আৰু মহান কামৰ বাবে মই আপোনাৰ গোটেই পৰিয়ালটোক অভিনন্দন জনাইছো। অভিজিতজীক ধন্যবাদ আৰু আপোনাৰ পিতৃক আমাৰ শ্ৰদ্ধা জনাব।

অভিজিত জী – নিশ্চিতভাৱে, ধন্যবাদ

বন্ধুসকল, ৩৯ দিনীয়া আবাবত কৌৰ হওক বা ৬৩ বছৰীয়া স্নেহলতা চৌধুৰী হওক, তেওঁলোকৰ দৰে মহান দাতাই আমাক জীৱনৰ গুৰুত্ব বুজায়। আমাৰ দেশত আজি বহু সংখ্যক দৰিদ্ৰ লোক আছে যিয়ে স্বাস্থ্যৱান জীৱনৰ আশাত অংগ দাতাৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছে। এইটো মোৰ বাবে অত্যন্ত সন্তুষ্টিৰ বিষয় যে অংগ দান সহজ কৰি তুলিবলৈ আৰু ইয়াক উৎসাহিত কৰিবলৈ সমগ্ৰ দেশতে এক অভিন্ন নীতিৰ ওপৰত কাম কৰা হৈছে। এই দিশত ৰাজ্যসমূহৰ অধিবাসীৰ বাধা আঁতৰ কৰাৰ সিদ্ধান্ত লোৱা হৈছে, অৰ্থাৎ, এতিয়া ৰোগীয়ে দেশৰ যিকোনো ৰাজ্যলৈ যাব পাৰিব আৰু অংগবোৰ প্ৰাপ্ত কৰাৰ বাবে পঞ্জীয়ন কৰিব পাৰিব। চৰকাৰে অংগ দানৰ বাবে ৬৫ বছৰৰ তলৰ বয়সৰ সীমাও বাতিল কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছে। এই প্ৰচেষ্টাৰ মাজতে মই দেশবাসীক অনুৰোধ জনাইছো যে অংগ দাতাসকলে সৰ্বাধিক সংখ্যাত আগবাঢ়ি আহিব লাগে। আপোনাৰ এটা সিদ্ধান্তই বহুলোকৰ জীৱন ৰক্ষা কৰিব পাৰে, জীৱন দিব পাৰে।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, এইটো নৱৰাত্ৰিৰ সময়; শক্তিৰ উপাসনা কৰাৰ সময়। আজি ভাৰতৰ সম্ভাৱনা যি এক নতুন দৃষ্টিকোণৰ পৰা উদ্ভৱ হৈছে, আমাৰ নাৰী শক্তিৰ ইয়াত যথেষ্ট ডাঙৰ ভূমিকা আছে। শেহতীয়াকৈ, আমাৰ সন্মুখত এনে বহুতো উদাহৰণৰ উদ্ভৱ হৈছে। আপোনালোকে নিশ্চয় এছিয়াৰ প্ৰথম মহিলা লোকো পাইলট সুৰেখা যাদৱক সামাজিক মাধ্যমত দেখিছে। আন এক অভিলেখ গঢ়ি সুৰেখাজী ও বন্দে ভাৰত এক্সপ্ৰেছৰ প্ৰথম গৰাকী মহিলা লোকো পাইলট হৈ পৰিছে। এই মাহত, প্ৰযোজক গুনীত মংগা আৰু পৰিচালক কাৰ্তিকি গনজালভেছে তেওঁলোকৰ তথ্যচিত্ৰ 'দ্য এলিফেন্ট হুইচপাৰছ'ৰ বাবে অস্কাৰ লাভ কৰি দেশলৈ সুনাম কঢ়িয়াই আনিছে। ভাবা পাৰমাণৱিক গৱেষণা কেন্দ্ৰৰ বিজ্ঞানী ভগ্নী জ্যোতিৰ্ময়ী মহান্তিয়েও দেশৰ বাবে আন এক সাফল্য অৰ্জন কৰিছে। জ্যোতিৰ্ময়ীয়ে ৰসায়ন বিজ্ঞান আৰু ৰাসায়নিক অভিযান্ত্ৰিকৰ ক্ষেত্ৰত আইইউপিএচিৰ পৰা এটা বিশেষ বঁটা লাভ কৰিছে। এই বছৰৰ আৰম্ভণিতে, ভাৰতৰ অনুৰ্ধ-১৯ মহিলা ক্ৰিকেট দলে টি-২০ বিশ্বকাপ জিকি ইতিহাস সৃষ্টি কৰিছিল। যদি আপুনি ৰাজনীতিলৈ লক্ষ্য কৰে, নাগালেণ্ডত এক নতুন আৰম্ভণি হৈছে। নাগালেণ্ডত, ৭৫ বছৰত প্ৰথমবাৰৰ বাবে দুগৰাকী মহিলা বিধায়কে তেওঁলোকৰ বিজয়ৰ জৰিয়তে বিধানসভাত উপস্থিত হৈছে। তেওঁলোকৰ এগৰাকীক নাগালেণ্ড চৰকাৰৰ মন্ত্ৰীত্ব প্ৰদান কৰা হৈছে, অৰ্থাৎ প্ৰথমবাৰৰ বাবে ৰাজ্যখনৰ জনসাধাৰণেও এগৰাকী মহিলা মন্ত্ৰী লাভ কৰিছে।

বন্ধুসকল, কেইদিনমান আগতে, মই সেই সাহসী ছোৱালীবোৰকো লগ পাইছিলো যিসকলে বিধ্বংসী ভূমিকম্পৰ পিছত তুৰস্কৰ লোকসকলক সহায় কৰিবলৈ গৈছিল। এই সকলোবোৰ এনডিআৰএফ দলৰ অংশ আছিল।

তেওঁলোকৰ সাহস আৰু দক্ষতাক সমগ্ৰ বিশ্বতে প্ৰশংসা কৰা হৈছে। ভাৰতে ৰাষ্ট্ৰসংঘৰ অভিযানৰ অধীনত শান্তিৰক্ষী বাহিনীত এক মাত্ৰ মহিলা প্লাটুনো মোতায়েন কৰিছে।

আজি দেশৰ কন্যাসকলে তিনিওটা সশস্ত্ৰ বাহিনীত তেওঁলোকৰ সাহসিকতাৰ ধ্বজ্জা উত্তোলন কৰিছে। গ্ৰুপ কেপ্টেইন শালিজা ধামী কমবেট ইউনিটত কমাণ্ড এপইণ্টমেণ্ট লাভ কৰা প্ৰথম গৰাকী মহিলা বায়ু সেনা বিষয়া হৈ পৰিছে। তেওঁৰ প্ৰায় ৩০০০ ঘণ্টাৰ উৰণৰ অভিজ্ঞতা আছে। একেদৰে, ভাৰতীয় সেনাৰ সাহসী হৃদয় কেপ্টেইন শিৱা চৌহান চিয়াচেনত নিযুক্ত হোৱা প্ৰথম গৰাকী মহিলা বিষয়া হৈ পৰিছে। শিৱাক চিয়াচেনত তিনি মাহৰ বাবে ৰখা হ'ব য'ত তাপমাত্ৰা বিয়োগ ষাঠি (-৬০) ডিগ্ৰীলৈ হ্ৰাস পায়।

বন্ধুসকল, এই তালিকাখন ইমান দীঘল যে ইয়াত সেই সকলোবোৰ আলোচনা কৰাটো কঠিন। এনে সকলো মহিলাই, আমাৰ কন্যাসকলে আজি ভাৰত আৰু ভাৰতৰ সপোনক শক্তি প্ৰদান কৰিছে। নাৰী শক্তিৰ এই শক্তি হৈছে এক উন্নত ভাৰতৰ অম্লজানস্বৰূপ।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আজিকালি সমগ্ৰ বিশ্বতে পৰিষ্কাৰ শক্তি, নৱীকৰণযোগ্য শক্তিৰ বিষয়ে যথেষ্ট আলোচনা হৈছে। যেতিয়া মই সমগ্ৰ বিশ্বৰ লোকসকলক লগ পাওঁ, তেওঁলোকে নিশ্চিতভাৱে এই ক্ষেত্ৰত ভাৰতৰ অভূতপূৰ্ব সফলতাৰ বিষয়ে কয়। বিশেষকৈ, সৌৰ শক্তিৰ ক্ষেত্ৰত ভাৰতে যি গতিত আগবাঢ়িছে, সেয়া নিজেই এক ডাঙৰ সাফল্য। ভাৰতৰ জনসাধাৰণৰ বহু শতাব্দী ধৰি সূৰ্যৰ সৈতে এক বিশেষ সম্পৰ্ক আছে। সূৰ্যৰ শক্তি, সূৰ্যৰ উপাসনা কৰাৰ পৰম্পৰা সম্পৰ্কে আমাৰ বৈজ্ঞানিক বুজাবুজি আন ঠাইত খুব কম দেখা যায়। মই সুখী যে আজি প্ৰতিজন দেশীয়ে সৌৰ শক্তিৰ গুৰুত্ব বুজি পাইছে আৰু লগতে পৰিষ্কাৰ শক্তিৰ দিশত অৱদান আগবঢ়াব বিচাৰে।

'সবকা প্ৰয়াস'ৰ এই মনোভাৱই আজি ভাৰতৰ সৌৰ অভিযানক আগুৱাই নিছে। মহাৰাষ্ট্ৰৰ পুনেত এনে এক উৎকৃষ্ট প্ৰচেষ্টাই মোৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিছে। ইয়াত এমএছআৰ-অলিভ হাউচিং ছ'চাইটিৰ লোকসকলে সিদ্ধান্ত লৈছে যে তেওঁলোকে এতিয়া কেৱল সৌৰ শক্তিৰে ছ’চাইটিত খোৱা পানী, লিফ্ট আৰু লাইটৰ দৰে উমৈহতীয়া উপযোগিতাৰ বস্তুবোৰ চলাব। ইয়াৰ পিছত এই ছ’চাইটিত সকলোৱে একেলগে সৌৰ পেনেল স্থাপন কৰিছিল। আজি প্ৰতি বছৰে এই সৌৰ পেনেলবোৰৰ পৰা প্ৰায় ৯০ হাজাৰ কিলোৱাট ঘণ্টা বিদ্যুৎ উৎপাদন কৰা হৈছে। ইয়াৰ ফলত প্ৰতি মাহে প্ৰায় ৪০,০০০ টকা ৰাহি হৈছে। ছ’চাইটিৰ সকলো মানুহে এই সঞ্চয়ৰ সুবিধা লাভ কৰিছে।

বন্ধুসকল, পুনেৰ দৰে, দমন-ডিউৰ লোকসকলেও এক সুন্দৰ কাম কৰিছে, যি হৈছে এখন পৃথক জিলা। আপোনালোকে জানে যে ডিউ সোমনাথৰ ওচৰত আছে। ডিউ ভাৰতৰ প্ৰথম খন জিলা হৈ পৰিছে, যি সকলো দিনৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ বাবে ১০০% পৰিষ্কাৰ শক্তি ব্যৱহাৰ কৰি আছে। ডিউৰ এই সফলতাৰ মন্ত্ৰ হৈছে সবকা প্ৰয়াস। এসময়ত বিদ্যুৎ উৎপাদনৰ বাবে সম্পদ এক প্ৰত্যাহ্বান আছিল। মানুহে এই প্ৰত্যাহ্বানৰ সমাধান হিচাপে সৌৰ শক্তি বাছনি কৰিছিল। ইয়াত অনুৰ্বৰ ভূমি আৰু বহুতো অট্টালিকাত সৌৰ পেনেল স্থাপন কৰা হৈছিল। এই পেনেলবোৰৰ জৰিয়তে, দিনৰ সময়ত প্ৰয়োজনতকৈ অধিক বিদ্যুৎ উৎপাদন কৰা হৈছে। এই সৌৰ প্ৰকল্পৰ জৰিয়তে বিদ্যুৎ ক্ৰয়ৰ ক্ষেত্ৰতো প্ৰায় ৫২ কোটি টকা ৰাহি হৈছে। ইয়াৰ ফলত, পৰিৱেশৰো যথেষ্ট সঞ্চয় হৈছে।

বন্ধুসকল, তেওঁলোকে পুনে আৰু ডিউত যি কৰিছে, সমগ্ৰ দেশৰ আন বহুতো ঠাইত এনে ধৰণৰ প্ৰচেষ্টা কৰা হৈছে। ই দেখুৱায় যে আমি ভাৰতীয়সকল পৰিৱেশ আৰু প্ৰকৃতিৰ বিষয়ে কিমান সংবেদনশীল আৰু ভৱিষ্যত প্ৰজন্মৰ বাবে আমাৰ দেশ কেনেদৰে অতি সতৰ্ক। মই এনে সকলো প্ৰচেষ্টাক হৃদয়েৰে প্ৰশংসা কৰো।

পৰিস্থিতি আৰু পৰিবেশ অনুসৰি, সময়ৰ লগে লগে আমাৰ দেশত মোৰ মৰমৰ দেশবাসীয়ে বহুতো পৰম্পৰা বিকশিত কৰে। এই পৰম্পৰাবোৰে আমাৰ সংস্কৃতিৰ শক্তি বৃদ্ধি কৰে আৰু ইয়াক দৈনিক নতুন জীৱনীশক্তিও দিয়ে। কেইমাহমান আগতে কাশীত তেনে এটা পৰম্পৰা আৰম্ভ হৈছিল। কাশী-তামিল সংগমৰ সময়ত কাশী আৰু তামিল অঞ্চলৰ মাজত শতিকা পুৰণি ঐতিহাসিক আৰু সাংস্কৃতিক সম্পৰ্ক উদযাপন কৰা হৈছিল। 'এক ভাৰত-শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত'ৰ আত্মাই আমাৰ দেশক শক্তি প্ৰদান কৰে। যেতিয়া আমি ইজনে সিজনৰ বিষয়ে জানো আৰু শিকিম, তেতিয়া একতাৰ এই অনুভূতি শক্তিশালী হ’ব। একতাৰ এই মনোভাৱৰ সৈতে অহা মাহত গুজৰাটৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত 'সৌৰাষ্ট্ৰ-তামিল সংগম' অনুষ্ঠিত হ'ব। সৌৰাষ্ট্ৰ-তামিল সংগম' ১৭ ৰ পৰা ৩০ এপ্ৰিললৈ চলিব। 'মন কী বাত'ৰ কিছুমান শ্ৰোতাই নিশ্চয় ভাবিছে, তামিলনাডুৰ সৈতে গুজৰাটৰ সৌৰাষ্ট্ৰৰ সম্পৰ্ক কি? মই আপোনাক কওঁ, শতিকা আগতে সৌৰাষ্ট্ৰৰ বহুলোকে তামিলনাডুৰ বিভিন্ন ঠাইত বসতি স্থাপন কৰিছিল। এই লোকসকলক এতিয়াও 'সৌৰাষ্ট্ৰী তামিল' বুলি জনা যায়। আজিও, সৌৰাষ্ট্ৰৰ কিছুমান আভাস তেওঁলোকৰ খাদ্যাভ্যাস, জীৱনশৈলী আৰু সামাজিক ৰীতি-নীতিত পোৱা যায়। তামিলনাডুৰ বহুলোকে এই অনুষ্ঠানটোৰ সন্দৰ্ভত মোলৈ প্ৰশংসামূলক পত্ৰ লিখিছে। মাদুৰাইত বাস কৰা জয়চন্দ্ৰন জীয়ে কিবা এটা অতি ডাঙৰ কথা লিখিছে। তেওঁ কয় যে – "হাজাৰ বছৰৰ পিছত, প্ৰথমবাৰৰ বাবে কোনোবাই সৌৰাষ্ট্ৰ-তামিল সম্পৰ্কৰ বিষয়ে চিন্তা কৰিছে আৰু সৌৰাষ্ট্ৰৰ পৰা তামিলনাডুত বসতি স্থাপন কৰা লোকসকলক সন্মুখলৈ আনিছে।" জয়চন্দ্ৰনৰ কথাবোৰ হাজাৰ হাজাৰ তামিল ভাই-ভনীৰ অভিব্যক্তি।

বন্ধুসকল, মই শ্ৰোতাসকলক 'মন কী বাত'ৰ বিষয়ে অসমৰ সৈতে সম্পৰ্কিত এটা বাতৰিৰ বিষয়ে জনাব বিচাৰো। ইও 'এক ভাৰত-শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত'ৰ মনোভাৱ শক্তিশালী কৰে। আপোনালোক সকলোৱে জানে যে আমি বীৰ লাচিত বৰফুকনজীৰ ৪০০ তম জন্ম জয়ন্তী উদযাপন কৰি আছো। সাহসী লাচিত বৰফুকনে গুৱাহাটীক অত্যাচাৰী মোগল চুলতানৰ কবলৰ পৰা মুক্ত কৰিছিল। আজি দেশখনে এই মহান যোদ্ধাৰ অদম্য সাহসৰ সৈতে পৰিচিত হৈছে। কিছুদিন পূৰ্বে লাচিত বৰফুকনৰ জীৱনৰ ওপৰত আধাৰিত প্ৰবন্ধ লিখনিৰ বাবে এটা অভিযান আৰম্ভ কৰা হৈছিল। আপোনালোকে জানি আচৰিত হ'ব যে প্ৰায় ৪৫ লাখ লোকে ইয়াৰ বাবে প্ৰৱন্ধ প্ৰেৰণ কৰিছিল। আপোনালোকে এইটো জানিও সুখী হ'ব যে এতিয়া ই গিনিছ ৰেকৰ্ড হৈ পৰিছে। আৰু আটাইতকৈ ডাঙৰ কথা আৰু অতি সুখৰ বিষয় টো হ'ল বীৰ লাচিত বৰফুকনৰ ওপৰত ৰাইজে লিখা আৰু প্ৰেৰণ কৰা এই প্ৰৱন্ধবোৰ প্ৰায় ২৩টা ভিন্ন ভাষাত লিখা হৈছে। তাৰে ভিতৰত, অসমীয়া ভাষাৰ উপৰিও মানুহে হিন্দী, ইংৰাজী, বাংলা, বড়ো, নেপালী, সংস্কৃত আৰু চাওতালি আদি ভাষাত প্ৰৱন্ধ প্ৰেৰণ কৰিছে। এই প্ৰচেষ্টাৰ অংশ হোৱা সকলোকে মই আন্তৰিক প্ৰশংসা কৰিছো।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, যেতিয়া কাশ্মীৰ বা শ্ৰীনগৰৰ কথা আহে, আমাৰ মনলৈ অহা প্ৰথম ছবিখন হৈছে ইয়াৰ উপত্যকা আৰু ডাল হ্ৰদ। আমি সকলোৱে ডাল হ্ৰদৰ দৃশ্য উপভোগ কৰিব বিচাৰো... অৱশ্যে, ডাল হ্ৰদৰ বিষয়ে আৰু এটা বিশেষ কথা আছে। ডাল হ্ৰদ ইয়াৰ সুস্বাদু লোটাছ ষ্টেমৰ বাবেও জনাজাত, যাক 'কমল কাকদি' বুলিও জনা যায়। পদুমৰ কাণ্ডবোৰ সমগ্ৰ দেশৰ বিভিন্ন ঠাইত বিভিন্ন নামেৰে জনা যায়। কাশ্মীৰত, ইয়াক নাদ্ৰু বুলি কোৱা হয়। কাশ্মীৰৰ নাদ্ৰুৰ চাহিদা নিৰন্তৰে বৃদ্ধি পাই আহিছে। এই চাহিদাৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত, ডাল হ্ৰদত নাদ্ৰু খেতি কৰা কৃষকসকলে এটা এফপিঅ' গঠন কৰিছে। প্ৰায় ২৫০ জন কৃষকে এই এফপিঅ'ত যোগদান কৰিছে। আজি এই কৃষকসকলে তেওঁলোকৰ নাদ্ৰু বিদেশলৈ ৰপ্তানি কৰা আৰম্ভ কৰিছে। মাত্ৰ কিছুদিন পূৰ্বে, এই কৃষকসকলে ইউএই-লৈ এই দুটা সামগ্ৰী প্ৰেৰণ কৰিছিল। এই সফলতাই কেৱল কাশ্মীৰলৈ সুনাম অনাই নহয়, ই শ শ কৃষকৰ উপাৰ্জন বৃদ্ধি কৰিছে।

বন্ধুসকল, কৃষিৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কাশ্মীৰৰ লোকসকলৰ এনে ধৰণৰ আন এক প্ৰচেষ্টাই আজিকালি ইয়াৰ সফলতাৰ সুবাস বৃদ্ধি কৰিছে। আপোনালোকে নিশ্চয় ভাবি আছে যে মই সফলতাৰ সুবাসৰ বিষয়ে কিয় কথা পাতি আছো - আচ্ছা... এইটো সুগন্ধিৰ বিষয় আৰু ই সুগন্ধৰ বিষয়! জম্মু আৰু কাশ্মীৰৰ ডোডা জিলাত এখন চহৰ 'ভাদাৰৱাহ' আছে। ইয়াত, কৃষকসকলে কেইবা দশক ধৰি পৰম্পৰাগত মাকৈ খেতিত নিয়োজিত আছিল, কিন্তু কিছুমান কৃষকে কিবা বেলেগ কৰাৰ কথা ভাবিছিল। তেওঁলোকে ফুলৰ খেতিলৈ ঘূৰি আহিছিল। আজি প্ৰায় আঢ়ৈ হাজাৰ কৃষকে ইয়াত লেভেণ্ডাৰৰ খেতি কৰি আছে। তেওঁলোকক কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰৰ এৰোমা মিছনৰ জৰিয়তে পৰিচালনা কৰা হৈছে। এই নতুন খেতিৰ ফলত কৃষকসকলৰ উপাৰ্জন যথেষ্ট বৃদ্ধি পাইছে আৰু আজি লেভেণ্ডাৰৰ সৈতে, তেওঁলোকৰ সফলতাৰ সুবাস দূৰদূৰণিলৈ বিয়পি পৰিছে।

বন্ধুসকল, যেতিয়া কাশ্মীৰৰ কথা কোৱা হয়, পদুমৰ কথা কোৱা হয়, ফুলৰ কথা কোৱা কয়, সুবাসৰ কথা কোৱা কয়, তেতিয়া পদুম ফুলত বহি থকা মা শাৰদাক মনত পেলোৱাটো অতি স্বাভাৱিক। কিছুদিন আগতে কুপৱাৰাত মা শাৰদাৰ মহামন্দিৰ উদ্বোধন কৰা হৈছিল। এই মন্দিৰটো শাৰদা পীঠ দৰ্শন কৰিবলৈ যোৱাৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা একেটা পথতে নিৰ্মাণ কৰা হৈছে। স্থানীয় লোকসকলে এই মন্দিৰ নিৰ্মাণত যথেষ্ট সহায় কৰিছে। এই শুভ কামৰ বাবে মই জম্মু-কাশ্মীৰৰ লোকসকলক অভিনন্দন জনাইছো।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, 'মন কী বাত'ৰ এই সংস্কৰণৰ বাবে ইমানখিনিয়েই। মই পৰৱৰ্তী বাৰ 'মন কী বাত'ৰ এশতম খণ্ডত আপোনালোকক লগ পাম। মই আপোনালোক সকলোকে আপোনালোকৰ পৰামৰ্শ প্ৰেৰণ কৰিবলৈ অনুৰোধ জনাইছো। এই মাৰ্চ মাহত, হোলীৰ পৰা নৱৰাত্ৰিলৈ, আমি বহুতো উৎসৱত ব্যস্ত হৈ পৰিম। পবিত্ৰ ৰমজান মাহো আৰম্ভ হৈছে। শ্ৰী ৰাম নৱমীৰ পৱিত্ৰ উৎসৱটোও অহা কেইদিনমানৰ ভিতৰত উদযাপন কৰা হ'ব। ইয়াৰ পিছত... মহাবীৰ জয়ন্তী, গুড ফ্ৰাইডে আৰু ইষ্টাৰো পালন কৰা হ'ব। এপ্ৰিল মাহত, আমি ভাৰতৰ দুই মহান ব্যক্তিত্বৰ জন্ম বাৰ্ষিকীও উদযাপন কৰিম। এই দুজন মহাপুৰুষ – মহাত্মা জ্যোতিবা ফুলে আৰু বাবাচাহেব আম্বেদকাৰ। এই দুয়োজন মহাপুৰুষে সমাজৰ পৰা বৈষম্য দূৰ কৰিবলৈ অভূতপূৰ্ব অৱদান আগবঢ়াইছিল। আজি 'আজাদী কা অমৃতকাল'ত আমি এনে মহান ব্যক্তিত্বৰ পৰা শিকিব লাগিব আৰু তেওঁলোকৰ পৰা নিৰন্তৰে অনুপ্ৰেৰণা ল'ব লাগিব। আমি আমাৰ কৰ্তব্যবোৰ সন্মুখত ৰাখিব লাগিব। বন্ধুসকল, এই সময়ত, কিছুমান ঠাইত ক’ৰোনাৰ ঘটনাও বাঢ়ি আহিছে। সেয়েহে, আপোনালোক সকলোৱে সাৱধানতা অৱলম্বন কৰিব লাগিব আৰু পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ প্ৰতি সতৰ্ক থাকিব লাগিব। আমি অহা মাহত মন কী বাতৰ ১০০তম খণ্ডত পুনৰ লগ পাম। তেতিয়ালৈকে মই আপোনালোকৰ পৰা বিদায় লৈছো।

ধন্যবাদ, নমস্কাৰ!

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নমস্কাৰ।  'মন কী বাত'ৰ এই ৯৮ তম খণ্ডত আপোনালোক সকলোৰে সৈতে অংশগ্ৰহণ কৰি মই বহুত সুখী অনুভৱ কৰিছো। এক শতিকাৰ দিশে এই যাত্ৰাত, আপোনালোক সকলোৱে জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ অভিব্যক্তি হিচাপে 'মন কী বাত'ক এক আশ্চৰ্যকৰ মঞ্চ হিচাপে গঢ়ি তুলিছে। প্ৰতি মাহে, লাখ লাখ বাৰ্তাত, বহুতো লোকৰ 'মন কী বাত' মোৰ ওচৰলৈ আহে। আপোনালোকে আপোনালোকৰ মনৰ শক্তি জানে... একেদৰে, সমাজৰ শক্তিৰ সৈতে দেশৰ শক্তি কেনেদৰে বৃদ্ধি হয়... এইটো আমি 'মন কী বাত'ৰ বিভিন্ন খণ্ডত দেখিছোঁ আৰু বুজি পাইছো। আৰু মই ইয়াক অনুভৱ কৰিছো - লগতে ইয়াক গ্ৰহণ কৰিছো। মোৰ সেই দিনটো মনত আছে যেতিয়া আমি 'মন কী বাত'ত ভাৰতৰ পৰম্পৰাগত ক্ৰীড়াক উৎসাহিত কৰাৰ কথা কৈছিলো। সেই সময়তে, ভাৰতীয় ক্ৰীড়াত যোগদান কৰিবলৈ, সেইবোৰ উপভোগ কৰিবলৈ, সেইবোৰ শিকিবলৈ দেশত এটা ঢৌৰ সৃষ্টি হৈছিল। 'মন কী বাত'ত, যেতিয়া আমি ভাৰতীয় পুতলাৰ কথা উল্লেখ কৰিছিলো, দেশৰ মানুহেও ইয়াক সহজে প্ৰচাৰ কৰিছিল। আজিকালি, ভাৰতীয় পুতলাবোৰ ইমানেই জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছে যে বিদেশতো এইবোৰৰ চাহিদা বৃদ্ধি পাইছে। যেতিয়া আমি 'মন কী বাত'ত ভাৰতীয় কাহিনী কোৱাৰ কথা কৈছিলো, ইয়াৰ খ্যাতিও বহু দূৰলৈ বিয়পি গৈছিল। মানুহে ভাৰতীয় কাহিনী কথনৰ ধাৰাৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হ'বলৈ আৰম্ভ কৰিছিল।

বন্ধুসকল, আপোনালোকৰ মনত থাকিব পাৰে যে চৰ্দাৰ পেটেলৰ জন্ম জয়ন্তী অৰ্থাৎ 'একতা দিৱস'ত আমি 'মন কী বাত'ত তিনিটা প্ৰতিযোগিতাৰ কথা কৈছিলো। এই প্ৰতিযোগিতাসমূহ, 'গীত' - দেশপ্ৰেমমূলক গীত, 'লুল্লী' আৰু 'ৰংগোলী' ইয়াৰ সৈতে জড়িত আছিল। মই আপোনালোকক জনাবলৈ পাই আনন্দিত যে সমগ্ৰ দেশৰ ৭০০ খনতকৈও অধিক জিলাৰ ৫ লাখতকৈও অধিক লোকে এই ক্ষেত্ৰত উৎসাহেৰে অংশগ্ৰহণ কৰিছে। শিশু, প্ৰাপ্তবয়স্ক আৰু বৃদ্ধসকলে উৎসাহেৰে অংশগ্ৰহণ কৰিছে আৰু ২০টাতকৈ অধিক ভাষাত প্ৰবিষ্টি প্ৰেৰণ কৰা হৈছে। মোৰ ফালৰ পৰা এই প্ৰতিযোগিতাবোৰত অংশগ্ৰহণকাৰীসকললৈ অনেক অভিনন্দন জনাইছো। আপোনালোকৰ প্ৰত্যেকেই নিজৰ ক্ষেত্ৰত এজন চেম্পিয়ন, এজন কলা সন্ধানকাৰী। আপোনালোক সকলোৱে দেখুৱাইছে যে আপোনালোকৰ দেশৰ বৈচিত্ৰ্য আৰু সংস্কৃতিৰ প্ৰতি কিমান মৰম আছে।

বন্ধুসকল, আজি এই উপলক্ষে লতা মংগেশকাৰ জী, লতা দিদিক স্মৰণ কৰাটো মোৰ বাবে অতি স্বাভাৱিক। কিয়নো যিদিনা এই প্ৰতিযোগিতা আৰম্ভ হৈছিল, লতা দিদিয়ে টুইট কৰি দেশবাসীক আহ্বান জনাইছিল যে তেওঁলোকে এই প্ৰচেষ্টাত অংশগ্ৰহণ কৰাটো আৱশ্যক।

বন্ধুসকল, নিচুকনি গীত লিখাৰ প্ৰতিযোগিতাত, প্ৰথম পুৰস্কাৰ কৰ্ণাটকৰ চামৰাজনগৰ জিলাৰ বি.এম. মঞ্জুনাথজীয়ে লাভ কৰিছে। তেওঁ কানাড়াত লিখা তেওঁৰ নিচুকনি গীত 'মালাগু কান্দা'ৰ বাবে এই বঁটা লাভ কৰিছে। তেওঁ এইটো তেওঁৰ মাক আৰু আইতাৰ দ্বাৰা গোৱা নিচুকনি গীতৰ পৰা লিখিবলৈ অনুপ্ৰেৰণা পাইছিল। এইটো শুনক, আপোনালোকেও ইয়াক উপভোগ কৰিব।

[কানাড়া ধ্বনি ক্লিপ (৩৫ ছেকেণ্ড)]

"টোপনি যোৱা মোৰ সোণ

টোপনি যোৱা মোৰ সোণ

দিন শেষ হৈছে আৰু আন্ধাৰ নামিছে,

টোপনিৰ দেৱী আহি পাব এতিয়া,

তৰাবোৰৰ বাগিচাৰ পৰা,

তোমাৰ বাবে সপোন ৰচিব!

টোপনি যোৱা, টোপনি যোৱা

জোজো... জো.। জো.।

জোজো... জো.। জো।"

অসমৰ কামৰূপ জিলাৰ বাসিন্দা দিনেশ গোৱালাই এই প্ৰতিযোগিতাত দ্বিতীয় পুৰস্কাৰ লাভ কৰিছে। তেওঁ লিখা নিচুকনি গীতটোৱে স্থানীয়ভাৱে মাটিৰ পাত্ৰ তৈয়াৰ কৰা শিল্পীসকলৰ জনপ্ৰিয় শিল্পৰ প্ৰতিফলন বহন কৰে।

[অসমীয়া ধ্বনি ক্লিপ (৩৫ ছেকেণ্ড)]

ভাই কুমাৰে এটা মোনা লৈ আহিছে,

মোনাত কি আছে কোৱা?

খুলি কুমাৰৰ মোনাটো দেখিলে,

মোনাটোত এটা সুন্দৰ বাটি আছিল!

আমাৰ পুতলাই কুমাৰক সুধিলে,

এই সৰু বাটিটো কি!

গান আৰু নিচুকনি গীতৰ দৰে, ৰংগোলী প্ৰতিযোগিতাও যথেষ্ট জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছিল। অংশগ্ৰহণকাৰীসকলে বহুতো ধুনীয়া ৰংগোলী তৈয়াৰ কৰিছিল, এটাতকৈ আনটো ভাল। ইয়াত, পঞ্জাৱৰ কমল কুমাৰ বিজয়ী হৈছিল। তেওঁ নেতাজী সুভাষ চন্দ্ৰ বসু আৰু অমৰ শ্বহীদ বীৰ ভগত সিঙৰ অতি সুন্দৰ ৰংগোলী তৈয়াৰ কৰিছিল। চাংলি মহাৰাষ্ট্ৰৰ শচীন নৰেন্দ্ৰ অৱসাৰীজীয়ে তেওঁৰ ৰংগোলীত জালিয়ানৱালাবাগৰ গণহত্যা আৰু শ্বহীদ উধম সিঙৰ সাহসিকতা চিত্ৰিত কৰিছে। গোৱাৰ বাসিন্দা গুৰুদত্ত ভাণ্টেকাৰে গান্ধীজীৰ ওপৰত ৰংগোলী নিৰ্মাণ কৰিছিল, আনহাতে পুডুচেৰীৰ মালাথিচেলভামজীয়েও বহুতো মহান স্বাধীনতা সংগ্ৰামীৰ ৰংগোলী নিৰ্মাণ কৰিছিল। দেশপ্ৰেমমূলক গীত প্ৰতিযোগিতাৰ বিজয়ী টি. বিজয় দুৰ্গাজী অন্ধ্ৰ প্ৰদেশৰ। তেওঁ তেলেগুত পঞ্জীয়ন কৰিছিল। তেওঁ নিজৰ অঞ্চলৰ বিখ্যাত স্বাধীনতা সংগ্ৰামী নৰসিংহ ৰেড্ডী গাৰুজীৰ দ্বাৰা যথেষ্ট অনুপ্ৰাণিত হৈছে। বিজয় দুৰ্গাজীৰ এই অংশটো শুনিব,

[তেলেগু ধ্বনি ক্লিপ (২৭ ছেকেণ্ড)]

ৰেনাডু ৰাজ্যৰ সূৰ্য,

হে সাহসী নৰসিংহ!

আপুনি ভাৰতীয় স্বাধীনতা সংগ্ৰাম আৰু সংযমৰ বীজ!

ব্ৰিটিছসকলৰ অন্যায় আৰু স্বৈৰাচাৰী দমন প্ৰৱণতাবোৰ লক্ষ্য কৰি

আপোনাৰ তেজ জ্বলি উঠিল আৰু বিয়পি পৰিল!

ৰেনাডু ৰাজ্যৰ সূৰ্য,

হে সাহসী নৰসিংহ!

তেলেগুৰ পিছত, মই এতিয়া আপোনাক মৈথিলীৰ এটা ক্লিপ শুনিবলৈ দিম। এইটো দীপক বৎসজীৰ দ্বাৰা প্ৰেৰণ কৰা হৈছে। তেওঁ এই প্ৰতিযোগিতাখনত এটা পুৰস্কাৰো লাভ কৰিছে।

[মৈথিলী ধ্বনি ক্লিপ (৩০ ছেকেণ্ড)]

ভাৰত হৈছে বিশ্ব ভাতৃৰ গৌৰৱ,

আমাৰ দেশ মহান

তিনিফালে সাগৰেৰে আৱৰি আছে,

কৈলাশ উত্তৰত শক্তিশালী,

গংগা, যমুনা, কৃষ্ণ, কাবেৰী,

কুশী, কমলা বালান,

আমাৰ দেশ মহান ভাতৃ

আমাৰ জীৱন ৰক্ষা হৈছে আমাৰ ত্ৰিৰংগা!

বন্ধুসকল, মই আশা কৰিছো আপোনালোকে এয়া ভাল পাইছে। প্ৰতিযোগিতাখনত প্ৰৱেশ কৰা এনে প্ৰবিষ্টিৰ তালিকা বহুত দীঘল। সংস্কৃতি মন্ত্ৰালয়ৰ ৱেবছাইট পৰিদৰ্শন কৰি পৰিয়ালৰ সৈতে সেইবোৰ চাব আৰু শুনিব - আপোনালোক যথেষ্ট অনুপ্ৰাণিত হ'ব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, সেয়া বেনাৰসৰ বিষয়ে হওক বা চেহনাই হওক বা ওস্তাদ বিছমিল্লা খান জীৰ বিষয়ে হওক, মোৰ মনোযোগ সেই দিশত আকৰ্ষিত হোৱাটো স্বাভাৱিক। কেইদিনমান আগতে, 'ওস্তাদ বিছমিল্লা খান যুৱ পুৰস্কাৰ' প্ৰদান কৰা হৈছিল। এই বঁটাবোৰ সংগীত আৰু প্ৰদৰ্শন কলাৰ ক্ষেত্ৰত উদীয়মান, প্ৰতিভাশালী শিল্পীসকলক প্ৰদান কৰা হৈছিল। এইবোৰ, লগতে কলা আৰু সংগীত জগতৰ বৰ্ধিত জনপ্ৰিয়তাই তেওঁলোকৰ সমৃদ্ধিত অৰিহণা যোগাইছে। ইয়াত সেইবোৰ বাদ্যযন্ত্ৰত নতুন জীৱন লাভ কৰা শিল্পীও অন্তৰ্ভুক্ত আছে, যাৰ জনপ্ৰিয়তা সময়ৰ লগে লগে হ্ৰাস পাইছিল। এতিয়া এই সুৰটো মনোযোগেৰে শুনিব।

[ধ্বনি ক্লিপ (২১ ছেকেণ্ড) বাদ্যযন্ত্ৰ- 'সুৰচিংগাৰ', শিল্পী -জয়দীপ মুখাৰ্জী]

আপোনালোকে জানেনে এইটো কি সঁজুলি? এইটো সম্ভৱ হ'ব পাৰে যে আপোনালোকে ইয়াৰ বিষয়ে অৱগত নহ'ব পাৰে! এই সংগীতবাদ্য মন্ত্ৰৰ নাম হৈছে 'সুৰচিংগাৰ' আৰু এই সুৰটো জয়দীপ মুখাৰ্জীয়ে ৰচনা কৰিছে। জয়দীপ জী ওস্তাদ বিছমিল্লা খান বঁটাৰে সন্মানিত যুৱসকলৰ ভিতৰত আছে। ৫০ আৰু ৬০ ৰ দশকৰ শেষৰ ফালৰ পৰা এই বাদ্যযন্ত্ৰৰ সুৰ শুনাটো বিৰল হৈ পৰিছিল। কিন্তু, জয়দীপে সুৰচিংগাৰক আকৌ এবাৰ জনপ্ৰিয় কৰাৰ দিশত অটল হৈছে। একেদৰে, ভগ্নী উপ্পলপু নাগমণিজীৰ প্ৰচেষ্টাও যথেষ্ট অনুপ্ৰেৰণাদায়ক, যাক মেণ্ডোলিনত কৰ্ণাটিক ইনষ্ট্ৰুমেণ্টেল শ্ৰেণীত পুৰস্কৃত কৰা হৈছে। আনহাতে, সংগ্ৰাম সিং সুহাস ভাণ্ডাৰেজীক ৱাৰ্কাৰী কীৰ্তনৰ বাবে পুৰস্কৃত কৰা হৈছে। এই তালিকাখন কেৱল সংগীত শিল্পীসকলৰ সৈতে সম্পৰ্কিত নহয় - ভি দুৰ্গা দেৱীজীয়ে প্ৰাচীন নৃত্য প্ৰকাৰ 'কাৰাকাট্টম'ৰ বাবে এই বঁটা লাভ কৰিছে। বঁটাবিজয়ী আন এজন ৰাজ কুমাৰ নায়কজীয়ে তেলেংগানাৰ ৩১ খন জিলাত ১০১ দিন ধৰি চলি থকা পেৰিনি ওডিচী আয়োজন কৰে। আজি, মানুহে তেওঁক পেৰিনী ৰাজকুমাৰ নামেৰে জানিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে। কাকতীয়া ৰাজবংশৰ সময়ত ভগৱান শিৱক উৎসৰ্গিত এক নৃত্য পেৰিনি নাটিয়াম যথেষ্ট জনপ্ৰিয় আছিল। এই ৰাজবংশৰ শিপা এতিয়াও তেলেংগানাৰ সৈতে জড়িত হৈ আছে। আন এজন বঁটা বিজয়ী হৈছে - চাইখোম সুৰচন্দ্ৰ সিং। তেওঁ মেইটেই পুং বাদ্যযন্ত্ৰ তৈয়াৰ কৰাৰ নিপুণতাৰ বাবে জনাজাত। এই সঁজুলিটোৰ মণিপুৰৰ সৈতে সম্পৰ্ক আছে। পুৰাণ সিং এজন দিব্যাংগ শিল্পী, যি বিভিন্ন সংগীত প্ৰকাৰ যেনে - ৰাজুলা-মালুশাহী, নিউলি, হুদকা বোল, জাগৰ জনপ্ৰিয় কৰি আছে। তেওঁ ইয়াৰ সৈতে সম্পৰ্কিত বহুতো অডিঅ' ৰেকৰ্ডিঙো প্ৰস্তুত কৰিছে। উত্তৰাখণ্ডৰ প্ৰতিভাশালী লোক সংগীত শিল্পী পুৰাণ সিংজীয়েও বহুতো বঁটা লাভ কৰিছে। সময়ৰ সীমাবদ্ধতাৰ বাবে, মই ইয়াত সকলো পুৰস্কাৰ প্ৰাপ্ত ব্যক্তিৰ বিষয়ে কথা পাতিব নোৱাৰিম, কিন্তু মই নিশ্চিত যে আপোনালোকে নিশ্চিতভাৱে এওঁলোকৰ বিষয়ে পঢ়িব। মই আশা কৰোঁ যে এই সকলো শিল্পীয়ে প্ৰদৰ্শন কলাক অধিক জনপ্ৰিয় কৰাৰ দিশত তৃণমূল পৰ্যায়ৰ সকলোকে অনুপ্ৰাণিত কৰি থাকিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমাৰ দ্ৰুত গতিশীল দেশত ডিজিটেল ইণ্ডিয়াৰ শক্তি প্ৰতিটো কোণতে দৃশ্যমান। ডিজিটেল ইণ্ডিয়াৰ শক্তি প্ৰতিখন ঘৰলৈ লৈ যোৱাত বিভিন্ন এপে এক ডাঙৰ ভূমিকা পালন কৰে। এনে এটা এপ আছে, ই-সঞ্জীৱনী। এই এপ্প টেলি-পৰামৰ্শৰ জৰিয়তে, অৰ্থাৎ দূৰত বহি থাকোঁতে, ভিডিঅ' কনফাৰেন্সৰ জৰিয়তে, আপোনালোকে ৰোগৰ বিষয়ে চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ ল'ব পাৰে। এতিয়ালৈকে, এই এপ্পটো ব্যৱহাৰ কৰা টেলি-পৰামৰ্শদাতাৰ সংখ্যা ১০ কোটিৰ সংখ্যা অতিক্ৰম কৰিছে। আপোনালোকে কল্পনা কৰিব পাৰে!... ভিডিঅ' কনফাৰেন্সৰ জৰিয়তে ১০ কোটি পৰামৰ্শ... ৰোগী আৰু চিকিৎসকৰ মাজত এক আশ্চৰ্যকৰ বন্ধন - এইটো এটা ডাঙৰ সাফল্য। এই সাফল্যৰ বাবে, মই এই সুবিধা গ্ৰহণ কৰা সকলো চিকিৎসক আৰু ৰোগীক অভিনন্দন জনাইছো। ভাৰতৰ মানুহে কেনেকৈ প্ৰযুক্তিক তেওঁলোকৰ জীৱনৰ অংশ কৰি তুলিছে তাৰ এইটো এটা জীৱন্ত উদাহৰণ। আমি দেখিছোঁ যে ক’ৰোনাৰ সময়ত, ই-সঞ্জীৱনী এপ্প জনসাধাৰণৰ বাবে এক ডাঙৰ আশীৰ্বাদ হিচাপে প্ৰমাণিত হৈছে। এইটো মোৰ মনলৈও আহিছিল... কিয়নো এজন চিকিৎসক আৰু ৰোগীৰ সৈতে 'মন কী বাত'ত এই বিষয়ে কথা নাপাতো আৰু বিষয়টো আপোনালোক সকলোকে নজনাও!।  আমি জনসাধাৰণৰ বাবে টেলি-পৰামৰ্শ কিমান কাৰ্যকৰী হৈছে জানিবলৈ চেষ্টা কৰোঁ আহক। আমাৰ লগত ছিকিমৰ ড০ মদন মণিজী আছে। ড. মদন মণি নিজেই ছিকিমৰ পৰা আহিছে, কিন্তু ধনবাদৰ পৰা তেওঁৰ এমবিবিএছ কৰিছিল আৰু তাৰ পিছত বেনাৰস হিন্দু বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা এমডি কৰিছিল। তেওঁ গ্ৰামাঞ্চলৰ শ শ লোকক টেলি-পৰামৰ্শ প্ৰদান কৰিছে।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ নমস্কাৰ... নমস্কাৰ মদন মণি জী।

ডঃ মদন মণিঃ জী নমস্কাৰ ছাৰ।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ এয়া নৰেন্দ্ৰ মোদীয়ে কৈছো!

ডঃ মদন মণি: হয়... হয় মহোদয়।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আপুনি বেনাৰসত অধ্যয়ন কৰিছে।

ডঃ মদন মণিঃ হয়, মই বেনাৰসত পঢ়িছোঁ, ছাৰ

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আপোনাৰ চিকিৎসা শিক্ষা তাত হৈছিল।

ডঃ মদন মণি: হয়... হয়।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ গতিকে, আপুনি কেতিয়াবা সেই সময়ৰ বেনাৰস আৰু আজিৰ পৰিৱৰ্তিত বেনাৰস চাবলৈ গৈছে নেকি?

ড০ মদন মণিঃ জী প্ৰধানমন্ত্ৰীজী, মই ছিকিমলৈ উভতি অহাৰ পিছৰে পৰা ভ্ৰমণ কৰিবলৈ সক্ষম হোৱা নাই, কিন্তু মই শুনিছো যে বহুত পৰিৱৰ্তন হৈছে।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ তেন্তে আপুনি বেনাৰস এৰি যোৱাৰ কিমান বছৰ পাৰ হৈ গ'ল?

ডঃ মদন মণি: মই ২০০৬ চনৰ পৰা বেনাৰস এৰিছো ছাৰ।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ অ... তেন্তে আপুনি নিশ্চিতভাৱে যাব ।

ডঃ মদন মণি: হয়... হয়।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আচ্ছা, মই ফোন কৰিছিলো কাৰণ আপুনি দূৰৱৰ্তী পৰ্বতমালাত বাস কৰা ছিকিমৰ লোকসকলক টেলিকমপ্লেচমেণ্টৰ মহান সেৱা আগবঢ়াইছে।

ডঃ মদন মণি: হয়

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ মই আপোনাৰ অভিজ্ঞতা 'মন কী বাত'ৰ শ্ৰোতাসকলৰ সৈতে ভাগ বতৰা কৰিব বিচাৰো।

ডঃ মদন মণিঃ হয়।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ মোক কওক, কেনে অভিজ্ঞতা হৈছিল?

ড০ মদন মণি: এইটো এটা মহান অভিজ্ঞতা আছিল প্ৰধানমন্ত্ৰীজী... সত্যটো হৈছে ছিকিমৰ নিকটতম পিএইচচি... তালৈ যাবলৈ মানুহে এখন বাহনত উঠি কমেও এক বা দুশ টকা ভাড়া দিব লাগিব। আৰু এজন চিকিৎসক উপলব্ধ হ'ব নে নাই... এইটোও এটা সমস্যা। গতিকে টেলি পৰামৰ্শৰ জৰিয়তে, আমি মানুহৰ সৈতে পোনপটীয়াকৈ সংযোগ স্থাপন কৰোঁ...। দূৰৱৰ্তী ঠাইৰ লোকৰ সৈতে। স্বাস্থ্য আৰু কল্যাণ কেন্দ্ৰৰ চিএইচঅ’-য়ে তেওঁলোকক আমাৰ সৈতে সংযুক্ত কৰে। আৰু তেওঁলোকে আমাক তেওঁলোকৰ পুৰণি ৰোগৰ প্ৰতিবেদন, তেওঁলোকৰ বৰ্তমানৰ অৱস্থাৰ বিষয়ে কয়... সকলো।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে আপুনি নথিপত্ৰসমূহ স্থানান্তৰ কৰে!

ডঃ মদন মণি: হয়... হয়।।। আমি নথিপত্ৰও স্থানান্তৰ কৰোঁ আৰু যদি তেওঁলোকে স্থানান্তৰ কৰিবলৈ অক্ষম হয়, তেওঁলোকে পঢ়ি শুনায় আৰু আমাক কয়।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ তাত থকা কল্যাণ কেন্দ্ৰৰ চিকিৎসকে জনায়!

ডাঃ মদন মণি: হয়, কল্যাণ কেন্দ্ৰত বাস কৰা চিএইচঅ’, কমিউনিটি হেল্থ অফিচাৰ।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আৰু যিজন ৰোগী তেওঁ আপোনাক তেওঁৰ অসুবিধাৰ বিষয়ে পোনপটীয়াকৈ কয়।

ডাঃ মদন মণি: হয়, ৰোগীয়ে আমাক তেওঁৰ অসুবিধাৰ বিষয়েও কয়। তাৰ পিছত পুৰণি ৰেকৰ্ডবোৰ চোৱাৰ পিছত, যদি আমি কোনো নতুন কথা জানিব বিচাৰো। উদাহৰণ স্বৰূপে, কাৰোবাৰ বুকু পৰীক্ষা কৰিব লাগে... যদি তেওঁৰ ভৰি ফুলিছে নে নাই? যদি চিঅ’-য়ে ইয়াক দেখা নাই, তেন্তে আমি তেওঁক গৈ চাবলৈ কওঁ যে ফুলিছে নে নাই

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আপুনি ভইচ কলৰ জৰিয়তে কথা পাতে নে আপুনি ভিডিঅ' কলও ব্যৱহাৰ কৰে?

ডাঃ মদন মণি: হয়, আমি ভিডিঅ' কল ব্যৱহাৰ কৰোঁ।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ গতিকে আপুনি ৰোগীকো দেখা পায়।

ডাঃ মদন মণিঃ ৰোগীকো চাব পাৰিব, চাৰ।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ ৰোগীয়ে কি অনুভৱ কৰে?

ডাঃ মদন মণি: ৰোগীয়ে ইয়াক ভাল পায় কাৰণ তেওঁ চিকিৎসকক ওচৰৰ পৰা চাব পাৰে। তেওঁৰ ঔষধ বৃদ্ধি কৰিব লাগিব নে হ্ৰাস কৰিব লাগিব সেয়া তেওঁ বিভ্ৰান্ত হৈছে, কিয়নো ছিকিমৰ বেছিভাগ ৰোগী ডায়েবেটিচ আৰু উচ্চ ৰক্তচাপৰ আৰু ডায়েবেটিচ আৰু উচ্চ ৰক্তচাপৰ ঔষধ সলনি কৰিবলৈ তেওঁ কিমান দূৰ চিকিৎসক বিচাৰিব লাগিব। কিন্তু টেলিকনচাল্টেচনৰ জৰিয়তে, ই তাত উপলব্ধ আৰু স্বাস্থ্য আৰু সুস্থতা কেন্দ্ৰত বিনামূলীয়া ঔষধ উদ্যোগৰ জৰিয়তে ঔষধও উপলব্ধ। সেয়েহে, ৰোগীয়ে তাৰ পৰাই ঔষধ গ্ৰহণ কৰে।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আচ্ছা মদন মণিজী, আপুনি জানে যে ৰোগীৰ এটা প্ৰৱণতা আছে যে চিকিৎসক অহালৈকে; চিকিৎসকে তেওঁক নোচোৱালৈকে; তেওঁ সন্তুষ্ট নহয় আৰু চিকিৎসকেও অনুভৱ কৰে যে তেওঁ ৰোগীক চাব লাগিব। এতিয়া যিহেতু টেলিকমৰ জৰিয়তে সকলো পৰামৰ্শ কৰা হয়, চিকিৎসকে কি অনুভৱ কৰে; ৰোগীয়ে কি অনুভৱ কৰে?

ডাঃ মদন মণি: জী... আমি এইটোও অনুভৱ কৰোঁ যে যদি ৰোগীয়ে অনুভৱ কৰে যে তেওঁ চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ যাব লাগে, তেনেহ'লে আমি যিবোৰ বস্তু চাব বিচাৰো, আমি, চি.ও.এইচ.ও.-ৰ সৈতে কথা পাতি, কেৱল ভিডিঅ'টোত, আমি চাবলৈ কওঁ। আৰু কেতিয়াবা, ভিডিঅ'টোত ৰোগীৰ ওচৰলৈ আহি, তেওঁ সন্মুখীন হোৱা সমস্যাবোৰ, যদি কাৰোবাৰ ছালৰ সমস্যা হয়, তেন্তে তেওঁ আমাক ভিডিঅ'টোৰ জৰিয়তে দেখুৱায়। গতিকে সেই লোকসকল সন্তুষ্ট হৈ থাকে।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আৰু পিছত তেওঁৰ চিকিৎসা কৰাৰ পিছত, তেওঁ সন্তুষ্টি লাভ কৰে নেকি... তেওঁ কি অনুভৱ কৰে? ৰোগীসকল সুস্থ হয় নে?

ডঃ মদন মণিঃ হয়, মই যথেষ্ট সন্তুষ্টি পাওঁ। আমিও সন্তুষ্টি পাওঁ চাৰ। কিয়নো মই বৰ্তমান স্বাস্থ্য বিভাগত আছোঁ আৰু একে সময়তে টেলি-পৰামৰ্শ কৰোঁ... ফাইলটোৰ সৈতে ৰোগীক দেখাটো মোৰ বাবে এক অতি ভাল, মনোৰম অভিজ্ঞতা।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ টেলি কনচাল্টেচন কেছৰ জৰিয়তে গড়ে কিমান জন ৰোগী চাইছে?

ডাঃ মদন মণিঃ এতিয়ালৈকে মই ৫৩৬ জন ৰোগী চাইছো।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ ওহ... ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে আপুনি ইয়াক বহুত আয়ত্ত কৰিছে।

ডাঃ মদন মণিঃ হয়, ভাল লাগিছে।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ ঠিক আছে, মই আপোনালোকক শুভকামনা জনাইছো। এই প্ৰযুক্তি ব্যৱহাৰ কৰি, আপুনি ছিকিমৰ দূৰৱৰ্তী অৰণ্য আৰু পৰ্বতমালাত বাস কৰা লোকসকলৰ বাবে ইমান মহান সেৱা আগবঢ়াইছে। আৰু এইটো আনন্দৰ বিষয় যে আমাৰ দেশৰ দূৰৱৰ্তী অঞ্চলতো প্ৰযুক্তিৰ ইমান ভাল ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। ফাইন... মোৰ ফালৰ পৰা আপোনাক বহুত অভিনন্দন।

ডাঃ মদন মণি: ধন্যবাদ!

বন্ধুসকল, ই-সঞ্জীৱনী এপে তেওঁলোকক কেনেদৰে সহায় কৰিছে ডাঃ মদন মণিৰ কথাৰ পৰা এইটো স্পষ্ট। ডাঃ মদনজীৰ পিছত, আমি এতিয়া আন এজন মদন জীৰ সৈতে যোগদান কৰিছো। এয়া হৈছে উত্তৰ প্ৰদেশৰ চান্দৌলি জিলাৰ বাসিন্দা মদন মোহন লালজী। এতিয়া এইটোও কাকতালীয় যে চান্দৌলিও বেনাৰসৰ কাষত আছে। আহক, আমি মদন মোহনজীৰ পৰা জনাওঁ যে ই-সঞ্জীৱনী সম্পৰ্কে ৰোগী হিচাপে তেওঁৰ অভিজ্ঞতা কি আছিল!

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ মদন মোহনজী, প্ৰণাম!

মদন মোহন জী: নমস্কাৰ, নমস্কাৰ ছাৰ!

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ নমস্কাৰ! ঠিক আছে, মোক কোৱা হৈছে যে আপুনি এজন ডায়েবেটিক ৰোগী।

মদন মোহন জী: হয়... হয়

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আৰু আপুনি টেলিকনচাৰ্জেন্সৰ জৰিয়তে আপোনাৰ অসুস্থতা সম্পৰ্কে প্ৰযুক্তিৰ সহায় লয়!

মদন মোহন জী: হয়, হয়

বন্ধুসকল, ই-সঞ্জীৱনী দেশৰ সাধাৰণ মানুহৰ বাবে, মধ্যবিত্ত শ্ৰেণীৰ বাবে, পাহাৰীয়া অঞ্চলত বাস কৰা লোকসকলৰ বাবে এক জীৱন ৰক্ষাকাৰী এপ্প হৈ পৰিছে। এয়া হৈছে ভাৰতৰ ডিজিটেল বিপ্লৱৰ শক্তি। আৰু আজি আমি প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতে ইয়াৰ প্ৰভাৱ দেখিছোঁ। আপুনি ভাৰতৰ ইউপিআইৰ শক্তিও জানে। পৃথিৱীৰ বহুতো দেশ ইয়াৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হৈছে। মাত্ৰ কেইদিনমান আগতে, ভাৰত আৰু ছিংগাপুৰৰ মাজত ইউপিআই-পে নাও লিংক মুকলি কৰা হৈছে। এতিয়া, ছিংগাপুৰ আৰু ভাৰতৰ লোকসকলে তেওঁলোকৰ মোবাইল ফোনৰ পৰা তেওঁলোকৰ নিজ নিজ দেশৰ দৰে একেধৰণে ধন স্থানান্তৰ কৰি আছে। মই সুখী যে মানুহে ইয়াৰ সুবিধা লোৱা আৰম্ভ কৰিছে। ভাৰতৰ ই-সঞ্জীৱনী এপ্প হওক বা ইউপিআই হওক, এইবোৰ জীৱনৰ সহজতা বৃদ্ধিত যথেষ্ট সহায়ক বুলি প্ৰমাণিত হৈছে।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, যেতিয়া এখন দেশত বিলুপ্ত হৈ যোৱা চৰাইৰ এটা প্ৰজাতি, জীৱ ৰক্ষা কৰা হয়, ইয়াক সমগ্ৰ বিশ্বতে আলোচনা কৰা হয়। আমাৰ দেশত এনে বহুতো মহান পৰম্পৰা আছে যিবোৰ নাইকিয়া হৈ গৈছিল, মানুহৰ মন আৰু হৃদয়ৰ পৰা আঁতৰাই দিয়া হৈছিল, কিন্তু এতিয়া এইবোৰক জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ শক্তিৰে পুনৰুজ্জীৱিত কৰাৰ চেষ্টা কৰা হৈছে, সেয়েহে সেই বিষয়ে আলোচনা কৰাৰ বাবে... 'মন কী বাত'তকৈ ভাল মঞ্চ কি হ'ব পাৰে।

মই এতিয়া আপোনালোকক যি ক'বলৈ গৈ আছোঁ সিয়ে আপোনালোকক সঁচাকৈয়ে সুখী কৰি তুলিব... আপোনালাকে আমাৰ ঐতিহ্যক লৈ গৌৰৱান্বিত হ'ব। আমেৰিকাত বাস কৰা শ্ৰীমান কাঞ্চন বেনাৰ্জীয়ে ঐতিহ্য সংৰক্ষণ সম্পৰ্কীয় এনে এটা অভিযানৰ প্ৰতি মোৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিছে। মই তেওঁক অভিনন্দন জনাইছো। বন্ধুসকল, এই মাহত পশ্চিম বংগৰ হুগলী জিলাৰ বনচবেৰিয়াত 'ত্ৰিবেণী কুম্ভ মহোৎসৱ' আয়োজন কৰা হৈছিল। ইয়াত আঠ লাখতকৈও অধিক ভক্তই অংশগ্ৰহণ কৰিছিল... কিন্তু আপুনি জানেনে এইটো কিয় ইমান বিশেষ? এইটো বিশেষ, কিয়নো ৭০০ বছৰৰ পিছত এই প্ৰথাটো পুনৰুজ্জীৱিত কৰা হৈছে। যদিও এই পৰম্পৰা হাজাৰ হাজাৰ বছৰ পুৰণি, কিন্তু দুৰ্ভাগ্যবশতঃ ত্ৰিবেণীত অনুষ্ঠিত হোৱা এই উৎসৱটো ৭০০ বছৰ আগতে বন্ধ কৰা হৈছিল। এইটো স্বাধীনতাৰ পিছত আৰম্ভ কৰিব লাগিছিল, কিন্তু সেয়াও হ'ব নোৱাৰিলে। দুবছৰ আগতে, উৎসৱটো স্থানীয় লোকসকলে পুনৰ আৰম্ভ কৰিছে আৰু 'ত্ৰিবেণী কুম্ভ পৰিচালনা সমিতি'ৰ জৰিয়তে। মই ইয়াৰ সংগঠনৰ সৈতে জড়িত সকলো লোকক অভিনন্দন জনাইছো। আপোনালোকে কেৱল এটা পৰম্পৰা জীয়াই ৰাখিছে এনে নহয়, বৰঞ্চ ভাৰতৰ সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যকো সুৰক্ষিত কৰি আছে।

বন্ধুসকল, পশ্চিম বংগৰ ত্ৰিবেণী বহু শতাব্দী ধৰি এক পবিত্ৰ স্থান হিচাপে পৰিচিত। ই বিভিন্ন মংগলাকাব্য, বৈষ্ণৱ সাহিত্য, শাক্ত সাহিত্য আৰু অন্যান্য বাংলা সাহিত্যত স্থান পাইছে। বিভিন্ন ঐতিহাসিক দস্তাবেজৰ পৰা গম পোৱা যায় যে এই অঞ্চলটো এসময়ত সংস্কৃত, শিক্ষা আৰু ভাৰতীয় সংস্কৃতিৰ কেন্দ্ৰ আছিল। বহুতো সাধুয়ে ইয়াক মাঘ সংক্ৰান্তিত কুম্ভ স্নানৰ বাবে এক পবিত্ৰ স্থান বুলি গণ্য কৰে। ত্ৰিবেণীত, আপোনালোকে টেৰাকোটা স্থাপত্যৰে সজ্জিত বহুতো গংগা ঘাট, শিৱ মন্দিৰ আৰু প্ৰাচীন অট্টালিকা পাব। ত্ৰিবেণীৰ সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য পুনৰুদ্ধাৰ আৰু কুম্ভ পৰম্পৰাৰ গৌৰৱ পুনৰুজ্জীৱিত কৰিবলৈ যোৱা বছৰ ইয়াত কুম্ভ মেলাৰ আয়োজন কৰা হৈছিল। সাত শতিকাৰ পিছত, তিনিদিনীয়া কুম্ভ মহাচনন আৰু মেলাখনে অঞ্চলটোত এক নতুন শক্তি সঞ্চাৰিত কৰিছে। তিনিদিন ধৰি প্ৰতিদিনে অনুষ্ঠিত হোৱা গংগা আৰতি, ৰুদ্ৰঅভিষেক আৰু যজ্ঞত বহু সংখ্যক লোকে অংশগ্ৰহণ কৰিছিল। এইবাৰ উৎসৱটোত বিভিন্ন আশ্ৰম, মুথ আৰু আখাড়াও অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছিল। কীৰ্তন, বাউল, গদিয়ো নৃতো, শ্ৰী-খোল, পোটাৰ গান, চৌ-নাচ আদি বঙালী পৰম্পৰাৰ সৈতে সম্পৰ্কিত বিভিন্ন ধাৰা সন্ধিয়াৰ কাৰ্যসূচীত আকৰ্ষণৰ কেন্দ্ৰবিন্দু হৈ পৰিছিল। আমাৰ যুৱপ্ৰজন্মক দেশৰ সোণালী অতীতৰ সৈতে সংযোগ কৰাৰ এইটো এটা অতি প্ৰশংসনীয় প্ৰয়াস। ভাৰতত এনে ধৰণৰ আন বহুতো প্ৰথা আছে, যাক পুনৰুজ্জীৱিত কৰিব লাগিব। মই আশা কৰোঁ যে তেওঁলোকৰ বিষয়ে আলোচনাই নিশ্চিতভাৱে জনসাধাৰণক এই দিশত অনুপ্ৰাণিত কৰিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল স্বচ্ছ ভাৰত অভিযানে আমাৰ দেশত জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ অৰ্থ সলনি কৰিছে। যদি দেশৰ যিকোনো ঠাইতে পৰিষ্কাৰ পৰিচ্ছন্নতাৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কিবা ঘটে তেন্তে মানুহে নিশ্চিতভাৱে মোক এই বিষয়ে অৱগত কৰে। এনেদৰেই হাৰিয়ানাৰ যুৱক-যুৱতীসকলৰ দ্বাৰা পৰিষ্কাৰ পৰিচ্ছন্নতা অভিযানৰ প্ৰতি মোৰ মনোযোগ আকৰ্ষণ কৰা হৈছিল। হাৰিয়ানাত এখন গাওঁ আছে – দুলহেদী। ইয়াত যুৱসকলে সিদ্ধান্ত লৈছিল যে পৰিষ্কাৰ পৰিচ্ছন্নতাৰ ক্ষেত্ৰত ভিৱানী চহৰখন অনুকৰণীয় কৰিব লাগিব। তেওঁলোকে যুৱ স্বচ্ছতা ইভাম জনসেৱ সমিতি নামৰ এটা সংগঠন গঠন কৰিছিল। এই সমিতিৰ সৈতে জড়িত যুৱকসকল ৰাতিপুৱা ৪ বজাত ভিৱানীত উপস্থিত হয়। তেওঁলোকে একেলগে চহৰৰ বিভিন্ন ঠাইত পৰিষ্কাৰ পৰিচ্ছন্নতা অভিযান চলায়। এই লোকসকলে এতিয়ালৈকে চহৰখনৰ বিভিন্ন অঞ্চলৰ পৰা বহু টন আৱৰ্জনা পৰিষ্কাৰ কৰিছে।

বন্ধুসকল, 'সম্পদৰ বাবে আৱৰ্জনা' স্বচ্ছ ভাৰত অভিযানৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ মাত্ৰা। ওড়িশাৰ কেন্দ্ৰপদ জিলাৰ এগৰাকী ভগ্নী কমলা মোহৰানাই এটা আত্মসহায়ক গোট চলায়। এই গোটৰ মহিলাসকলে গাখীৰৰ পাউচ্চ আৰু অন্যান্য প্লাষ্টিক পেকিং সামগ্ৰীৰ পৰা বাস্কেট আৰু মোবাইল ষ্টেণ্ডৰ দৰে বহুতো বস্তু তৈয়াৰ কৰে। এইটো পৰিষ্কাৰ পৰিচ্ছন্নতা নিশ্চিত কৰাৰ লগতে তেওঁলোকৰ বাবে উপাৰ্জনৰ এক ভাল উৎস হৈ পৰিছে। যদি আমি সংকল্প লওঁ, আমি এক পৰিষ্কাৰ ভাৰতৰ দিশত এক বৃহৎ অৱদান আগবঢ়াব পাৰোঁ। অন্ততঃ আমি সকলোৱে প্লাষ্টিকৰ মোনাবোৰ কাপোৰৰ মোনাৰ সৈতে সলনি কৰাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি লোৱা উচিত। আপোনালোকে দেখিব, এই সংকল্পই আপোনাক কিমান সন্তুষ্টি প্ৰদান কৰিব, আৰু আন লোককো অনুপ্ৰাণিত কৰিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আজি আপোনালোক আৰু মই একেলগে যোগদান কৰিছো আৰু আকৌ এবাৰ বহুতো অনুপ্ৰেৰণামূলক বিষয়ৰ বিষয়ে কথা পাতিছো। আমি পৰিয়ালৰ সৈতে বহি সকলোবোৰ শুনিছো আৰু এতিয়া গোটেই দিনটো ইয়াক গুণগুণাই থাকিম। আমি যিমানে দেশৰ পৰিশ্ৰমৰ কথা কওঁ, সিমানে আমি অধিক শক্তি আহৰণ কৰোঁ। এই শক্তি প্ৰবাহৰ সৈতে আগবাঢ়ি, আজি আমি 'মন কী বাত'ৰ ৯৮তম খণ্ডৰ মাইলপোষ্টত উপনীত হৈছো। হোলী উৎসৱ আজিৰ পৰা মাত্ৰ কেইদিনমানৰ পিছত। আপোনালোক সকলোলৈ হোলীৰ শুভেচ্ছা জনালো। আমি আমাৰ উৎসৱটো 'ভোকেল ফ’ৰ লোকেল'ৰ সংকল্পৰ সৈতে উদযাপন কৰিব লাগিব। আপোনালোকৰ অভিজ্ঞতাবোৰ মোৰ সৈতে ভাগ-বতৰা কৰিবলৈ নাপাহৰিব। তেতিয়ালৈকে, মই আপোনালোকৰ পৰা বিদায় লৈছো। পৰৱৰ্তীবাৰ আমি নতুন বিষয়ৰ সৈতে পুনৰ লগ পাম। নমস্কাৰ, আপোনালোকক অশেষ ধন্যবাদ!

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নমস্কাৰ। এয়া হৈছে ২০২৩ চনৰ প্ৰথমটো 'মন কী বাত' আৰু ইয়াৰ লগতে এই কাৰ্যসূচীটোৰ সাতানব্বৈটা খণ্ড। আপোনালোক সকলোৰে সৈতে আকৌ এবাৰ বাৰ্তালাপ কৰি মই অত্যাধিক আনন্দিত হৈছো। প্ৰতি বছৰৰ দৰে এইবাৰৰ জানুৱাৰী মাহটোও যথেষ্ট ঘটনাবহুল হৈছে। এই মাহত, জানুৱাৰীৰ প্ৰায় ১৪ তাৰিখৰ পৰা সমগ্ৰ দেশ উত্তৰৰ পৰা দক্ষিণলৈ আৰু পূবৰ পৰা পশ্চিমলৈ উৎসৱৰ ৰঙত জিলিকি উঠিছে। ইয়াৰ পিছত, দেশখনে গণতন্ত্ৰ দিৱসো উদযাপন কৰিছে। এইবাৰো গণতন্ত্ৰ দিৱস উদযাপনৰ বহুতো দিশৰ যথেষ্ট প্ৰশংসা কৰা হৈছে। জয়সালমেৰৰ পুলকিতে মোলৈ লিখিছে যে ২৬ জানুৱাৰীৰ কুচকাৱাজৰ সময়ত কৰ্তব্য পথৰ নিৰ্মাণ শ্ৰমিকসকলক দেখি বৰ ভাল লাগিছিল। কানপুৰৰ জয়াই লিখিছে যে তেওঁ পেৰেডত অন্তৰ্ভুক্ত ভাৰতীয় সংস্কৃতিৰ বিভিন্ন দিশসমূহ দেখি ভাল পাইছে। প্ৰথমবাৰৰ বাবে এই কুচকাৱাজত অংশগ্ৰহণ কৰা মহিলা উট আৰোহী আৰু চিআৰপিএফৰ মহিলা দলকো যথেষ্ট প্ৰশংসা কৰা হৈছে।

বন্ধুসকল, ডেৰাডুনৰ বৎসলজীয়ে মোলৈ লিখিছে যে তেওঁ সদায় জানুৱাৰীৰ ২৫ তাৰিখলৈ অপেক্ষা কৰে কাৰণ সেইদিনা পদ্ম বঁটা ঘোষণা কৰা হয়; আৰু এক প্ৰকাৰে, ২৫ তাৰিখৰ সন্ধিয়াটোৱে ২৬ জানুৱাৰীৰ প্ৰতি তেওঁৰ উৎসাহ বৃদ্ধি কৰি তোলে। বহুলোকে তৃণমূল পৰ্যায়ত তেওঁলোকৰ নিষ্ঠা আৰু সেৱাৰ জৰিয়তে ‘পিপলছ পদ্ম’ অৰ্জন কৰা লোকসকল সম্পৰ্কে তেওঁলোকৰ অনুভূতি ভাগ-বতৰা কৰিছে। এইবাৰ পদ্ম বঁটা বিজয়ীসকলৰ মাজত জনজাতীয় সম্প্ৰদায় আৰু জনজাতীয় জীৱনৰ সৈতে জড়িত লোকসকলৰ উত্তম প্ৰতিনিধিত্ব পৰিলক্ষিত হৈছে। জনজাতীয় জীৱন চহৰবোৰৰ ব্যস্ততাতকৈ পৃথক; ইয়াৰ প্ৰত্যাহ্বানবোৰো বেলেগ। তৎস্বত্ত্বেও, জনজাতীয় সমাজবোৰে তেওঁলোকৰ পৰম্পৰাবোৰ সংৰক্ষণ কৰিবলৈ সদায় সাজু থাকে। জনজাতীয় সম্প্ৰদায়ৰ সৈতে সম্পৰ্কিত দিশবোৰৰ সংৰক্ষণ আৰু গৱেষণা কৰাৰ প্ৰয়াস কৰা হৈছে। একেদৰে, টোটো, হো, কুই, কুভি আৰু মাণ্ডাৰ দৰে জনজাতীয় ভাষাত কাম কৰা বহুতো মহান ব্যক্তিয়ে পদ্ম বঁটা লাভ কৰিছে। এইটো আমাৰ সকলোৰে বাবে গৌৰৱৰ বিষয়। ধনী ৰাম টোটো, জানুম সিং চয় আৰু বি. ৰামকৃষ্ণ ৰেড্ডীজী... সমগ্ৰ দেশ এতিয়া তেওঁলোকৰ সৈতে পৰিচিত হৈ পৰিছে। সিদ্ধি, জাৰাৱা আৰু অংগেৰ দৰে জনজাতীয় লোকৰ সৈতে কাম কৰা লোকসকলকো এইবাৰ সন্মানিত কৰা হৈছে। যেনে... হীৰাবাই লোবি, ৰতন চন্দ্ৰ কৰ আৰু ঈশ্বৰ চন্দ্ৰ বাৰ্মাজী। জনজাতীয় সম্প্ৰদায়বোৰ আমাৰ ভূমি, আমাৰ ঐতিহ্যৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংগ হৈ আহিছে। দেশ আৰু সমাজৰ বিকাশত তেওঁলোকৰ অৱদান অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। তেওঁলোকৰ বাবে কাম কৰা ব্যক্তিসকলক সন্মান জনোৱাটোৱে নতুন প্ৰজন্মকো অনুপ্ৰাণিত কৰিব। এই বছৰ পদ্ম বঁটাসমূহৰ প্ৰতিধ্বনি আনকি সেই অঞ্চলবোৰতো শুনা গৈছে যিবোৰ এসময়ত নক্সাল প্ৰভাৱিত আছিল। তেওঁলোকৰ প্ৰচেষ্টাৰ বাবে, যিসকলে নক্সালবাদী প্ৰভাৱিত অঞ্চলৰ বিপথগামী যুৱক-যুৱতীসকলক সঠিক পথ প্ৰদৰ্শন কৰে তেওঁলোকক পদ্ম বঁটাৰে সন্মানিত কৰা হৈছে। ইয়াৰ বাবে, কাংকেৰত কাঠ খোদিত কৰা অজয় কুমাৰ মাণ্ডৱি আৰু গড়চিৰোলীৰ বিখ্যাত ঝাৰিপট্টি ৰংভূমিৰ সৈতে সম্পৰ্কিত পৰশুৰাম কোমাজী খুনেও এই সন্মান লাভ কৰিছে। একেদৰে উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চলত তেওঁলোকৰ সংস্কৃতি সংৰক্ষণৰ সৈতে জড়িত ৰামকুইৱাংবে নিউমে, বিক্ৰম বাহাদুৰ জামাতিয়া আৰু কৰ্মা ৱাংচুকো সন্মানিত কৰা হৈছে।

বন্ধুসকল, এইবাৰ পদ্ম বঁটাৰে সন্মানিত হোৱা সকলৰ মাজত সংগীত জগতক সমৃদ্ধ কৰা বহুলোক আছে। সংগীত কোনে ভাল নাপায়? সকলোৰে সংগীতৰ পছন্দ বেলেগ হ'ব পাৰে, কিন্তু সংগীত সকলোৰে জীৱনৰ এটা অংশ। এইবাৰ পদ্ম বঁটা বিজয়ীসকলৰ ভিতৰত সেইসকল লোক আছে যিসকলে সন্তুৰ, বামহুম, দোতাৰাৰ দৰে আমাৰ পৰম্পৰাগত বাদ্যযন্ত্ৰৰ জৰিয়তে সুৰ বিয়পোৱাত দক্ষতা লাভ কৰিছে। গোলাম মহম্মদ জাজ, মোৱা চু-পং, ৰি-সিংবৰ কুৰ্কা-লং, মুনি-ভেংকটাপ্পা আৰু মংগল কান্তি ৰায় হৈছে চৌদিশে চৰ্চিত হোৱা কেইটামান নাম।

বন্ধুসকল, পদ্ম বঁটা বিজয়ী বহুসকলৰ মাজৰ সেই বন্ধুসকল, যিয়ে সদায় দেশক সৰ্বোচ্চ স্থানত ৰাখিছে, তেওঁলোকৰ জীৱন "প্ৰথম ৰাষ্ট্ৰ" নীতিৰ প্ৰতি সমৰ্পিত কৰিছে। তেওঁলোকে ভক্তিপূৰ্ণভাৱে তেওঁলোকৰ কামত ব্যস্ত আছিল আৰু ইয়াৰ বাবে কেতিয়াও কোনো বঁটাৰ আশা কৰা নাছিল। যিসকলৰ বাবে তেওঁলোকে কাম কৰি আছে তেওঁলোকৰ মুখত সন্তুষ্টিয়েই তেওঁলোকৰ বাবে আটাইতকৈ ডাঙৰ পুৰস্কাৰ। এনে সমৰ্পিত লোকসকলক সন্মান জনাই আমাৰ দেশবাসীৰ গৌৰৱ বৃদ্ধি পাইছে। মই ইয়াত সকলো পদ্ম বঁটা বিজয়ীৰ নাম ল'ব নোৱাৰিম, কিন্তু মই নিশ্চিতভাৱে আপোনালোকক এই পদ্ম বঁটা বিজয়ীসকলৰ অনুপ্ৰেৰণাদায়ক জীৱনৰ বিষয়ে বিতংভাৱে জানিবলৈ আৰু আনকো ক'বলৈ অনুৰোধ জনাইছো।

বন্ধুসকল, আজি যেতিয়া আমি আজাদী কা অমৃত মহোৎসৱৰ সময়ত আমাৰ গণতন্ত্ৰ দিৱসৰ বিষয়ে আলোচনা কৰি আছো, মই ইয়াত এখন আকৰ্ষণীয় কিতাপৰ বিষয়েও উল্লেখ কৰিম। এই কিতাপখনত এটা অতি আকৰ্ষণীয় বিষয় আলোচনা কৰা হৈছে যিখন মই কেইসপ্তাহমান আগতে লাভ কৰিছিলো। এই কিতাপখনৰ নাম হৈছে ভাৰত - গণতন্ত্ৰৰ মাতৃ আৰু ইয়াত বহুতো উৎকৃষ্ট প্ৰৱন্ধ আছে। ভাৰত হৈছে বিশ্বৰ সৰ্ববৃহৎ গণতন্ত্ৰ আৰু আমি ভাৰতীয়সকলেও গৌৰৱান্বিত যে আমাৰ দেশখনক গণতন্ত্ৰৰ মাতৃ বুলিও কোৱা হয়। গণতন্ত্ৰ আমাৰ শিৰাই-উপশিৰাই আছে, ই আমাৰ সংস্কৃতিত আছে - ই বহু শতাব্দী ধৰি আমাৰ কামৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংশ হৈ আহিছে। স্বভাৱগতভাৱে, আমি এক গণতান্ত্ৰিক সমাজ। ড০ আম্বেদকাৰে বৌদ্ধ ভিক্ষু সংঘক ভাৰতীয় সংসদৰ সৈতে তুলনা কৰিছিল। তেওঁ ইয়াক এক প্ৰতিষ্ঠান হিচাপে বৰ্ণনা কৰিছিল য'ত প্ৰস্তাৱ, সংকল্প, কোৰাম, ভোটদান আৰু ভোটগণনাৰ বাবে বহুতো নিয়ম আছিল। বাবাচাহেবে বিশ্বাস কৰিছিল যে ভগৱান বুদ্ধই নিশ্চয় সেই সময়ৰ ৰাজনৈতিক ব্যৱস্থাৰ পৰা অনুপ্ৰেৰণা লাভ কৰিছিল।

তামিলনাডুত এখন সৰু কিন্তু বিখ্যাত গাওঁ আছে – উটিৰমেৰুৰ। ইয়াত ১১০০-১২০০ বছৰ পূৰ্বৰ এটা শিলালিপিয়ে সমগ্ৰ বিশ্বক আচৰিত কৰি তুলিছে। এই শিল-আদেশটো এখন ক্ষুদ্ৰ সংবিধানৰ দৰে। গ্ৰাম সভা কেনেদৰে পৰিচালনা কৰিব লাগে আৰু ইয়াৰ সদস্য বাছনিৰ প্ৰক্ৰিয়া কি হ'ব লাগে সেয়া ইয়াত বিতংভাৱে বৰ্ণনা কৰা হৈছে। আমাৰ দেশৰ ইতিহাসত গণতান্ত্ৰিক মূল্যবোধৰ আন এটা উদাহৰণ হ'ল দ্বাদশ শতিকাৰ ভগৱান বাসবেশ্বৰৰ অনুভৱ মণ্ডপম। ইয়াত, মুক্ত বিতৰ্ক আৰু আলোচনাক উৎসাহিত কৰা হৈছিল। আপোনালোকে জানি আচৰিত হ'ব যে এইটো মেগনা কাৰ্টাৰতকৈ প্ৰাচীন। ৱাৰাংগলৰ কাকতীয়া ৰাজবংশৰ ৰজাসকলৰ গণতান্ত্ৰিক পৰম্পৰাও অতি বিখ্যাত আছিল। ভক্তি আন্দোলনে পশ্চিম ভাৰতত গণতন্ত্ৰৰ সংস্কৃতিক আগবঢ়াই নিছিল। শিখপন্থৰ গণতান্ত্ৰিক চেতনাৰ ওপৰত কিতাপখনত এটা প্ৰৱন্ধও অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে যিয়ে গুৰু নানক দেৱজীৰ সহমতৰ দ্বাৰা লোৱা সিদ্ধান্তৰ ওপৰত আলোকপাত কৰে। কিতাপখনত মধ্য ভাৰতৰ ওৰাওন আৰু মুণ্ডা জনজাতিৰ সম্প্ৰদায়চালিত আৰু সহমতচালিত সিদ্ধান্ত গ্ৰহণৰ বিষয়েও ভাল তথ্য আছে। এই কিতাপখন পঢ়াৰ পিছত, আপোনালোকে অনুভৱ কৰিব যে কেনেদৰে বহু শতাব্দী ধৰি দেশৰ প্ৰতিটো প্ৰীতিত গণতন্ত্ৰৰ আত্মা প্ৰবাহিত হৈ আহিছে। গণতন্ত্ৰৰ মাতৃ হিচাপে, আমি এই বিষয়টোৰ সন্দৰ্ভত নিৰন্তৰে গভীৰভাৱে চিন্তা কৰা উচিত, আলোচনা কৰা উচিত আৰু বিশ্বক অৱগত কৰা উচিত। ই দেশত গণতন্ত্ৰৰ চেতনাক অধিক শক্তিশালী কৰিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, যদি মই আপোনালোকক শুধো যে যোগ দিৱস আৰু আমাৰ বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ মোটা শস্য - বাজৰাৰ মাজত কি সচৰাচৰ মিল দেখা যায়, তেন্তে আপোনালোকে ভাবিব পাৰে... এইটো কি তুলনা? যদি মই কওঁ যে দুয়োটাৰে মাজত যথেষ্ট মিল আছে, আপোনালোকে আচৰিত হ'ব। দৰাচলতে, ভাৰতৰ প্ৰস্তাৱৰ পিছত ৰাষ্ট্ৰসংঘই আন্তৰ্জাতিক যোগ দিৱস আৰু আন্তৰ্জাতিক বাজৰা বৰ্ষ দুয়োটাৰ সন্দৰ্ভত সিদ্ধান্ত গ্ৰহণ কৰিছে। দ্বিতীয়তে, যোগ স্বাস্থ্যৰ সৈতেও সম্পৰ্কিত আৰু বাজৰাও স্বাস্থ্যৰ ক্ষেত্ৰত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে। তৃতীয় কথাটো অধিক গুৰুত্বপূৰ্ণ – দুয়োটা অভিযানত জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ বাবে এক বিপ্লৱলৈ পৰিণত হৈছে। যিদৰে জনসাধাৰণে বৃহৎ পৰিমাণত সক্ৰিয় অংশগ্ৰহণ কৰি যোগ আৰু ফিটনেছক তেওঁলোকৰ জীৱনৰ এক অংশ কৰি তুলিছে; একেদৰে তেওঁলোকে বৃহৎ পৰিমাণত বাজৰাও গ্ৰহণ কৰি আছে। মানুহে এতিয়া বাজৰাক তেওঁলোকৰ আহাৰৰ অংশ কৰি তুলিছে। এই পৰিৱৰ্তনৰ এক বৃহৎ প্ৰভাৱো দৃশ্যমান। এফালে, পৰম্পৰাগতভাৱে বাজৰা উৎপাদন কৰা ক্ষুদ্ৰ কৃষকসকল অতি উৎসাহিত হৈছে। তেওঁলোক যথেষ্ট সুখী যে বিশ্ববাসীয়ে এতিয়া বাজৰাৰ গুৰুত্ব বুজিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে। আনহাতে, এফপিঅ’ আৰু উদ্যোগীসকলে বাজৰা ক্ৰয় কৰা আৰু সেইবোৰ জনসাধাৰণৰ বাবে উপলব্ধ কৰি তুলিবলৈ প্ৰচেষ্টা আৰম্ভ কৰিছে।

অন্ধ্ৰ প্ৰদেশৰ নন্দিয়াল জিলাৰ বাসিন্দা কে.ভি. ৰামা চুব্বা ৰেড্ডীজীয়ে বাজৰাৰ বাবে এটা ভাল বেতনৰ চাকৰি ত্যাগ কৰিছিল। মাকৰ হাতেৰে তৈয়াৰ কৰা বাজৰাৰ সোৱাদ এনেকুৱা আছিল যে তেওঁ নিজৰ গাঁৱত এটা বাজৰা প্ৰক্ৰিয়াকৰণ গোট আৰম্ভ কৰিছিল। চুব্বা ৰেড্ডীজীয়ে জনসাধাৰণক বাজৰাৰ সুবিধাসমূহ ব্যাখ্যা কৰে আৰু ইয়াক সহজে উপলব্ধ কৰে। মহাৰাষ্ট্ৰৰ আলিবাগৰ ওচৰৰ কেনাদ গাঁৱৰ বাসিন্দা শৰ্মিলা অছৱালে বিগত ২০ বছৰ ধৰি বাজৰা উৎপাদনত এক অনন্য উপায়েৰে অৱদান আগবঢ়াই আহিছে। তেওঁ কৃষকসকলক স্মাৰ্ট কৃষিৰ প্ৰশিক্ষণ প্ৰদান কৰি আছে। তেওঁৰ প্ৰচেষ্টাই কেৱল বাজৰাৰ উৎপাদন বৃদ্ধি কৰাই নহয়, লগতে কৃষকসকলৰ উপাৰ্জনো বৃদ্ধি কৰিছে।

যদি আপোনালোকে ছট্টিশগড়ৰ ৰায়গড় ভ্ৰমণ কৰাৰ সুযোগ পায়, তেন্তে তাত থকা মিলেটচ কেফেলৈ যাব। কেইমাহমান আগতে আৰম্ভ হোৱা এই মিলেটচ কেফেত চিলা, দোচা, মোমো, পিজ্জা আৰু মাঞ্চুৰিয়ানৰ দৰে খাদ্য-সামগ্ৰী অতি জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছে।

মই আপোনালোকক আৰু এটা কথা শুধিব পাৰো নেকি? আপোনালোকে নিশ্চয় উদ্যমী শব্দটো শুনিছে, কিন্তু আপুনি মিলেটপ্ৰেনিয়াৰ শুনিছে নেকি? ওড়িশাৰৰ বাজৰাপ্ৰেনিয়াৰসকল আজিকালি চৰ্চাৰ বিষয় হৈ পৰিছে। জনজাতীয় জিলা সুন্দৰগড়ৰ প্ৰায় ১৫০০ মহিলাৰ এটা আত্মসহায়ক গোট ওড়িশা মিলেটছ মিছনৰ সৈতে জড়িত। ইয়াত মহিলাসকলে বাজৰাৰ পৰা বিভিন্ন ধৰণৰ খাদ্য তৈয়াৰ কৰি আছে... কুকিজ, ৰসগোল্লা, গুলাব জামুন, আৰু আনকি কেকক পৰ্যন্তও। বজাৰত এইসমূহৰ যথেষ্ট চাহিদাৰ বাবে মহিলাসকলৰ উপাৰ্জনো বৃদ্ধি পাইছে।

আলান্দ ভূতাই (আলান্দ ভুটাই) বাজৰা কৃষক উৎপাদক কোম্পানীয়ে যোৱা বছৰ কৰ্ণাটকৰ কালাবুৰ্গীত থকা ইণ্ডিয়ান ইনষ্টিটিউট অব্ মিলেটছ ৰিচাৰ্ছৰ তত্বাৱধানত কাম আৰম্ভ কৰিছিল। মানুহে ইয়াৰ খাখৰা, বিস্কুট আৰু লাৰু ভাল পাইছে। কৰ্ণাটকৰ বিদাৰ জিলাত, হুলচুৰ মিলেট প্ৰযোজক কোম্পানীৰ সৈতে সম্পৰ্কিত মহিলাসকলে বাজৰা খেতি কৰাৰ লগতে ইয়াৰ পৰা আটাও প্ৰস্তুত কৰি আছে। ইয়াৰ জৰিয়তে তেওঁলোকৰ উপাৰ্জনো যথেষ্ট বৃদ্ধি পাইছে। ১২খন ৰাজ্যৰ কৃষকে প্ৰাকৃতিক কৃষিৰ সৈতে সম্পৰ্কিত ছট্টিশগড়ৰ সন্দীপ শৰ্মাৰ এফপিঅ'ত যোগদান কৰিছে। বিলাসপুৰৰ এই এফপিঅ'য়ে ৮ প্ৰকাৰৰ বাজৰাৰ আটা আৰু সেইবোৰৰ ব্যঞ্জন প্ৰস্তুত কৰি আছে।

বন্ধুসকল, আজি ভাৰতৰ প্ৰতিটো কোণতে জি-২০ সন্মিলনৰ অনুষ্ঠান চলি আছে আৰু মই সুখী যে দেশৰ প্ৰতিটো কোণত, য'তেই জি-২০ সন্মিলন অনুষ্ঠিত কৰা হৈছে, ত’তেই বাজৰাৰ পৰা তৈয়াৰ কৰা পুষ্টিকৰ আৰু সুস্বাদু ব্যঞ্জন অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে। বাজৰা-খিচিৰি, পোহা, ক্ষীৰ আৰু ৰুটিৰ দৰে ব্যঞ্জন, লগতে ৰাগী-আধাৰিত পায়াচাম, পুৰী আৰু দোছাও ইয়াত পৰিৱেশন কৰা হৈছে। সকলো জি-২০ স্থানত বাজৰাৰ পৰা তৈয়াৰ কৰা স্বাস্থ্য পানীয়, খাদ্যশস্য আৰু নুডলছ বাজৰা প্ৰদৰ্শনীত প্ৰদৰ্শন কৰা হৈছে। বিশ্বজুৰি চলা ভাৰতীয় অভিযানেও ইয়াৰ জনপ্ৰিয়তা বৃদ্ধি কৰিবলৈ যথেষ্ট প্ৰচেষ্টা চলাই আছে। আপোনালোকে কল্পনা কৰিব পাৰে যে দেশৰ এই প্ৰচেষ্টা আৰু বিশ্বত বাজৰাৰ বৰ্ধিত চাহিদাই আমাৰ ক্ষুদ্ৰ কৃষকসকলক শক্তি প্ৰদান কৰিব। আজি মিলেটছৰ পৰা নিৰ্মাণ কৰা বিভিন্ন নতুন বস্তুবোৰ যুৱ প্ৰজন্মই সমানে পছন্দ কৰা দেখি মোৰ আনন্দ হয়। আন্তৰ্জাতিক বাজৰা বৰ্ষৰ এনে এক সুন্দৰ আৰম্ভণিৰ বাবে আৰু ইয়াক নিৰন্তৰে আগুৱাই নিয়াৰ বাবে মই 'মন কী বাত'ৰ শ্ৰোতাসকলক অভিনন্দন জনাইছো।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, যেতিয়া কোনোবাই পৰ্যটনৰ কেন্দ্ৰ গোৱাৰ বিষয়ে কয় তেতিয়া আপোনাৰ মনলৈ কি আহে?

স্বাভাৱিকতে, গোৱাৰ নাম উল্লেখ কৰাৰ লগে লগে; প্ৰথমে, সুন্দৰ উপকূল, সমুদ্ৰ তীৰ আৰু প্ৰিয় খাদ্য সামগ্ৰীৰ কথা মনলৈ আহে। কিন্তু এই মাহত গোৱাত এনে এটা ঘটনা ঘটিছিল, যি আজি শিৰোনামত আছে। আজি 'মন কী বাত'ত, মই এইবিষয়ে আপোনালোক সকলোৰে সৈতে ভাগ-বতৰা কৰিব বিচাৰো। এই অনুষ্ঠানটো গোৱা - বেঙুনীয়া উৎসৱত অনুষ্ঠিত হৈছিল। পানাজীত ৬ ৰ পৰা ৮ জানুৱাৰীলৈ এই উৎসৱৰ আয়োজন কৰা হৈছিল। দিব্যাংগসকলৰ কল্যাণৰ বাবে এইটো নিজেই এক অনন্য প্ৰচেষ্টা আছিল। বেঙুনীয়া উৎসৱ কিমান ডাঙৰ অনুষ্ঠান আছিল, আপোনালোক সকলোৱে ইয়াৰ দ্বাৰা অনুমান কৰিব পাৰে যে আমাৰ ৫০হাজাৰতকৈও অধিক ভাই-ভনীয়ে ইয়াত অংশগ্ৰহণ কৰিছিল। ইয়ালৈ অহা লোকসকল এই কথা জানি আনন্দিত হৈছিল যে তেওঁলোকে এতিয়া 'মিৰামাৰ বীচ' সম্পূৰ্ণৰূপে উপভোগ কৰিব পাৰে। দৰাচলতে, 'মিৰামাৰ বীচ' আমাৰ দিব্যাংগ ভাই-ভনীসকলৰ বাবে গোৱাৰ এক সুগম সমুদ্ৰতীৰ হৈ পৰিছে। ক্ৰিকেট টুৰ্ণামেণ্ট, টেবুল টেনিছ টুৰ্ণামেণ্ট, মাৰাথন প্ৰতিযোগিতাৰ লগতে ইয়াত এক বধিৰ-অন্ধ সন্মিলনৰো আয়োজন কৰা হৈছিল। অনন্য পক্ষী নিৰীক্ষণ কাৰ্যসূচীৰ উপৰিও ইয়াত এখন চলচ্চিত্ৰও দেখুওৱা হৈছিল। ইয়াৰ বাবে বিশেষ ব্যৱস্থা কৰা হৈছিল যাতে আমাৰ সকলো দিব্যাংগ ভাই-ভনী আৰু শিশুৱে ইয়াক সম্পূৰ্ণৰূপে উপভোগ কৰিব পাৰে।

বেঙুনীয়া উৎসৱৰ আন এটা বিশেষ কথা হ'ল ইয়াত দেশৰ ব্যক্তিগত খণ্ডৰ অংশগ্ৰহণ। দিব্যাং বন্ধুত্বপূৰ্ণ সামগ্ৰীবোৰ তেওঁলোকৰহৈ প্ৰদৰ্শন কৰা হৈছিল। দিব্যাংগসকলৰ কল্যাণৰ বিষয়ে সজাগতা বৃদ্ধিৰ বাবে এই উৎসৱত বহুতো প্ৰচেষ্টা দেখা গৈছিল। বেঙুনীয়া উৎসৱক সফল কৰি তোলাৰ বাবে মই ইয়াত অংশগ্ৰহণ কৰা সকলো লোকক অভিনন্দন জনাইছো। ইয়াৰ লগতে, মই সেই স্বেচ্ছাসেৱকসকলকো অভিনন্দন জনাইছো, যিসকলে ইয়াক আয়োজন কৰিবলৈ অহৰ্নিশে কাম কৰিবলৈ একত্ৰিত হৈছিল। মোৰ সম্পূৰ্ণ বিশ্বাস যে এনে ধৰণৰ অভিযান আমাৰ সুগম ভাৰতৰ দৃষ্টিভংগী উপলব্ধি কৰাত যথেষ্ট কাৰ্যকৰী প্ৰমাণিত হ'ব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, এতিয়া 'মন কী বাত'ত, মই এটা বিষয়ত কথা পাতিম, য'ত আপোনালোকে আনন্দ আৰু গৌৰৱ অনুভৱ কৰিব আৰু আপোনালোকৰ মনটোৱে কৈ উঠিব  - ৱাহ, কি আনন্দ! দেশৰ আটাইতকৈ পুৰণি বিজ্ঞান প্ৰতিষ্ঠানসমূহৰ ভিতৰত অন্যতম, ভাৰতীয় বিজ্ঞান প্ৰতিষ্ঠান, বাংগালোৰ, অৰ্থাৎ আইআইএছচি-য়ে এক আশ্চৰ্যকৰ উদাহৰণ উপস্থাপন কৰিছে। 'মন কী বাত'ত মই আগতে আলোচনা কৰিছো যে কেনেকৈ ভাৰতৰ দুই মহান ব্যক্তিত্ব জামছেদজী টাটা আৰু স্বামী বিবেকানন্দ এই প্ৰতিষ্ঠানটো স্থাপনৰ আঁৰত অনুপ্ৰেৰণা হৈ আহিছে। আৰু আমাৰ বাবে আনন্দ আৰু গৌৰৱৰ বিষয় হৈছে যে ২০২২ চনত, এই প্ৰতিষ্ঠানটোৰ নামত মুঠ ১৪৫ টা পেটেন্ট হৈছে। ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে - প্ৰতি পাঁচ দিনত দুটাকৈ পেটেন্ট। এই অভিলেখটো স্বয়ং আশ্চৰ্যজনক হৈছে। এই সফলতাৰ বাবে মই আইআইএছচি-ৰ দলটোকো অভিনন্দন জনাইছো ৷ বন্ধুসকল, আজি ভাৰত ৰেংকিং পেটেন্ট ফাইলিঙত ৭ম আৰু ট্ৰেডমাৰ্কত পঞ্চম স্থানত আছে। কেৱল পেটেন্টৰ কথা ক'লে, যোৱা পাঁচ বছৰত ই প্ৰায় ৫০ শতাংশ বৃদ্ধি হৈছে। গোলকীয় উদ্ভাৱন সূচকৰ ক্ষেত্ৰতো ভাৰতৰ ৰেংকিং যথেষ্ট উন্নত হৈছে আৰু এতিয়া ই ৪০ তম স্থানত উপনীত হৈছে, আনহাতে ২০১৫ চনত, ভাৰত বিশ্ব উদ্ভাৱন সূচকত ৮০তম স্থানত পিছ পৰি আছিল। মই আপোনালোকক আৰু এটা আকৰ্ষণীয় কথা ক'ব বিচাৰো। ভাৰতত যোৱা ১১ বছৰত প্ৰথমবাৰৰ বাবে, বিদেশী ফাইলিঙতকৈ ঘৰুৱা পেটেন্ট ফাইলিঙৰ সংখ্যা অধিক দেখা গৈছে। ই ভাৰতৰ বৰ্ধিত বৈজ্ঞানিক দক্ষতাও প্ৰদৰ্শন কৰে।

বন্ধুসকল, আমি সকলোৱে জানো যে একবিংশ শতিকাৰ গোলকীয় অৰ্থনীতিত জ্ঞানেই হ’ল সৰ্বাধিক। মই বিশ্বাস কৰোঁ যে ভাৰতৰ টেকাডেৰ সপোন নিশ্চিতভাৱে আমাৰ উদ্ভাৱক আৰু তেওঁলোকৰ পেটেন্টৰ বলত পূৰণ হ'ব। ইয়াৰ দ্বাৰা আমি সকলোৱে আমাৰ নিজৰ দেশত প্ৰস্তুত কৰা বিশ্বমানৰ প্ৰযুক্তি আৰু সামগ্ৰীৰ সম্পূৰ্ণ সুবিধা ল'বলৈ সক্ষম হ'ম।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, মই নমোএপত তেলেংগানাৰ অভিযন্তা বিজয়জীৰ এটা পোষ্ট দেখিছিলো। ইয়াত, বিজয়জীয়ে ই-ৱেষ্টৰ বিষয়ে লিখিছে। বিজয়জীয়ে অনুৰোধ কৰিছিল যে মই এইবিষয়ে 'মন কী বাত'ত যাতে আলোচনা কৰোঁ। আগতেও এই কাৰ্যসূচীত আমি 'আৱৰ্জনাৰ পৰা সম্পদলৈ' অৰ্থাৎ 'কচৰে চে কাঞ্চন'ৰ বিষয়ে কথা পাতিছিলো, কিন্তু আহক, আজি, ইয়াৰ সৈতে সম্পৰ্কিত ই-আৱৰ্জনাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰোঁ।

বন্ধুসকল, আজিকালি মোবাইল ফোন, লেপটপ, টেবলেটৰ দৰে ডিভাইচবোৰ প্ৰতিখন ঘৰত সচৰাচৰ হৈ পৰিছে। ইয়াৰ সংখ্যা সমগ্ৰ দেশৰ কোটিৰ হিচাপত হ'ব। আজিৰ শেহতীয়া ডিভাইচবোৰো ভৱিষ্যতৰ ই-ৱেষ্ট। যেতিয়াই কোনোবাই নতুন ডিভাইচ এটা ক্ৰয় কৰে বা কোনোবা এজনৰ পুৰণি ডিভাইচ সলনি কৰে, ইয়াক সঠিকভাৱে পেলাই দিয়া হয় নে নহয় মনত ৰখাটো প্ৰয়োজন। যদি ই-আৱৰ্জনা সঠিকভাৱে নিষ্কাশন কৰা নহয়, ই আমাৰ পৰিৱেশৰ ক্ষতি কৰিব পাৰে। কিন্তু, যদি সাৱধানে কৰা হয়, ই ৰিচাইকল আৰু ৰি-ইউজৰ বৃত্তাকাৰ অৰ্থনীতিত এক ডাঙৰ শক্তি হ'ব পাৰে। ৰাষ্ট্ৰসংঘৰ এক প্ৰতিবেদনত উল্লেখ কৰা হৈছিল যে প্ৰতি বছৰে ৫০ নিযুত টন ই-আৱৰ্জনা নিষ্কাশন কৰা হৈছে। আপোনালোকে কিমান অনুমান কৰিব পাৰিবনে? আনকি মানৱজাতিৰ ইতিহাসত নিৰ্মাণ কৰা সকলো বাণিজ্যিক বিমানৰ ওজন একত্ৰিত কৰিলেও, নিষ্কাশিত ই-আৱৰ্জনাৰ পৰিমাণৰ সমান নহ'ব। এইটো এনেকুৱা হৈছে যেন প্ৰতি ছেকেণ্ডত ৮০০ টা লেপটপ পেলাই দিয়া হৈছে। আপোনালোকে জানি আচৰিত হ'ব যে বিভিন্ন প্ৰক্ৰিয়াৰ জৰিয়তে এই ই-আৱৰ্জনাৰ পৰা প্ৰায় ১৭প্ৰকাৰৰ মূল্যৱান ধাতু আহৰণ কৰিব পাৰি। ইয়াত সোণ, ৰূপ, তাম আৰু নিকেল অন্তৰ্ভুক্ত থাকে, সেয়েহে ই-আৱৰ্জনা ব্যৱহাৰ কৰাটো 'কচৰে কো কাঞ্চন'ত কম নহয়। আজি এই দিশত অভিনৱ কাম কৰি থকা ষ্টাৰ্ট-আপৰ কোনো অভাৱ নাই। বৰ্তমান, প্ৰায় ৫০০ ই-ৱেষ্ট ৰিচাইকেলাৰ এই খণ্ডৰ সৈতে সম্পৰ্কিত আৰু বহুতো নতুন উদ্যোগীও ইয়াৰ সৈতে জড়িত হৈ আছে। এই খণ্ডটোৱে হাজাৰ হাজাৰ লোকক প্ৰত্যক্ষ নিযুক্তিও দিছে। বাংগালুৰুৰ ই-পৰিসৰ এনে এটা প্ৰচেষ্টাত নিয়োজিত হৈ আছে। ই মুদ্ৰিত বৰ্তনী বোৰ্ডৰ পৰা মূল্যৱান ধাতু আহৰণৰ বাবে এটা থলুৱা প্ৰযুক্তি বিকশিত কৰিছে।

ঠিক একেদৰে, মুম্বাইত কাম কৰা ইকোৰেকোৱে এটা মোবাইল এপৰ জৰিয়তে ই-ৱেষ্ট সংগ্ৰহ কৰাৰ এক ব্যৱস্থা বিকশিত কৰিছে৷ উত্তৰাখণ্ডৰ ৰুড়কীৰ আটেৰো ৰিচাইক্লিঙে বিশ্বজুৰি এই ক্ষেত্ৰত বহুতো পেটেন্ট লাভ কৰিছে৷ ই ইয়াৰ নিজা ই-ৱেষ্ট ৰিচাইক্লিং প্ৰযুক্তি প্ৰস্তুত কৰি বহুতো পুৰস্কাৰ অৰ্জন কৰিছে। এটা মোবাইল এপ আৰু ৱেবছাইট 'কাবাড়িৱালা'ৰ জৰিয়তে ভূপালত টন টন ই-আৱৰ্জনা সংগ্ৰহ কৰা হৈছে। এনে বহুতো উদাহৰণ আছে। এই সকলোবোৰে ভাৰতক এক গোলকীয় ৰিচাইক্লিং হাব তৈয়াৰ কৰাত সহায় কৰিছে; কিন্তু, এনে পদক্ষেপবোৰৰ সফলতাৰ বাবে এক অত্যাৱশ্যকীয় চৰ্তও আছে – অৰ্থাৎ, ই-আৱৰ্জনা নিষ্কাশনৰ সুৰক্ষিত উপযোগী পদ্ধতিৰ বিষয়ে লোকসকলক সজাগ কৰিব লাগিব। ই-ৱেষ্টৰ ক্ষেত্ৰত কাম কৰা সকলে কয় যে বৰ্তমান, প্ৰতি বছৰে মাত্ৰ ১৫-১৭ শতাংশ ই-আৱৰ্জনা পুনৰ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আজি সমগ্ৰ বিশ্বতে জলবায়ু পৰিৱৰ্তন আৰু জৈৱ বৈচিত্ৰ্য সংৰক্ষণৰ বিষয়ে যথেষ্ট আলোচনা হৈছে। আমি এই দিশত ভাৰতৰ দৃঢ় প্ৰচেষ্টাৰ বিষয়ে নিৰন্তৰে কথা পাতি আছো। ভাৰতে ইয়াৰ আৰ্দ্ৰভূমিৰ বাবে কৰা কামৰ বিষয়ে জানি আপোনালোকেও অধিক সুখী হ'ব। কিছুমান শ্ৰোতাই হয়তো ভাবি আছে যে আৰ্দ্ৰভূমিবোৰ কি? 'আৰ্দ্ৰভূমিৰ স্থান'ৰ অৰ্থ হৈছে সেই ঠাইবোৰ য'ত গোটেই বছৰজুৰি পানী জলভূমিৰ ৰূপত জমা হৈ থাকে। কেইদিনমান পিছতে, ফেব্ৰুৱাৰী ২ তাৰিখে, বিশ্ব আৰ্দ্ৰভূমি দিৱস পালন কৰা হ’ব। আমাৰ পৃথিৱীৰ অস্তিত্বৰ বাবে আৰ্দ্ৰভূমি অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ, কিয়নো বহুতো চৰাই আৰু প্ৰাণী সেইবোৰৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে। জৈৱ বৈচিত্ৰ্য সমৃদ্ধ কৰাৰ লগতে, এইবোৰে বান নিয়ন্ত্ৰণ আৰু ভূগৰ্ভস্থ পানীৰ সংৰক্ষণ নিশ্চিত কৰে। আপোনালোকৰ বহুতে নিশ্চয় জানে যে ৰামচৰ স্থানবোৰ এনেকুৱা আৰ্দ্ৰভূমি যিবোৰ আন্তৰ্জাতিকভাৱে গুৰুত্বপূৰ্ণ। যিকোনো দেশতে আৰ্দ্ৰভূমি থাকিব পাৰে; কিন্তু এইবোৰে বহুতো চৰ্ত পূৰণ কৰিব লাগে; তেতিয়াহে এইবোৰক ৰামচৰ স্থান হিচাপে ঘোষণা কৰা হয়। ৰামচৰ স্থানত ২০,০০০ বা ততোধিক জলপক্ষী থাকিব লাগে। বৃহৎ সংখ্যক স্থানীয় মাছৰ প্ৰজাতি থকাটোও গুৰুত্বপূৰ্ণ। অমৃত মহোৎসৱৰ সময়ত স্বাধীনতাৰ ৭৫ বছৰত, মই ৰামচৰ স্থানৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কিছুমান ভাল তথ্য আপোনালোকৰ সৈতে ভাগ-বতৰা কৰিব বিচাৰো। এতিয়া আমাৰ দেশত ৰামচৰ স্থানৰ মুঠ সংখ্যা ৭৫ লৈ বৃদ্ধি হৈছে, আনহাতে, ২০১৪ চনৰ পূৰ্বে দেশত মাত্ৰ ২৬টা ৰামচৰ স্থান আছিল। ইয়াৰ বাবে, স্থানীয় সম্প্ৰদায়সকল অভিনন্দনৰ যোগ্য, যিসকলে এই জৈৱ বৈচিত্ৰ্য সংৰক্ষণ কৰিছে। ই আমাৰ বহু পুৰণি সংস্কৃতি আৰু প্ৰকৃতিৰ সৈতে সামঞ্জস্য ৰাখি জীয়াই থকাৰ পৰম্পৰাৰ প্ৰতিও এক শ্ৰদ্ধাঞ্জলি হিচাপে বিবেচিত হৈছে। ভাৰতৰ এই আৰ্দ্ৰভূমিবোৰো আমাৰ প্ৰাকৃতিক সম্ভাৱনাৰ এক উদাহৰণ। ওড়িশাৰৰ চিল্কা হ্ৰদে ৪০টাতকৈও অধিক জলপক্ষী প্ৰজাতিক আশ্ৰয় দিয়া বুলি জনা যায়। কাইবুল-লামজা, লোগটক হ্ৰদক জলাভূমি হৰিণৰ একমাত্ৰ প্ৰাকৃতিক বাসস্থান বুলি গণ্য কৰা হয়।

তামিলনাডুৰ বেদনথাংগলক ২০২২ চনত ৰামচৰ স্থান হিচাপে ঘোষণা কৰা হৈছিল। ইয়াত চৰাইৰ সংখ্যা সংৰক্ষণৰ সম্পূৰ্ণ কৃতিত্ব এলেকাটোৰ কৃষকসকললৈ যায়। কাশ্মীৰৰ পাঞ্জাথ নাগ সম্প্ৰদায়ে বাৰ্ষিক ফল-ফুল উৎসৱৰ সময়ত গাঁৱক পৰিষ্কাৰ কৰাৰ বাবে এটা দিন অতিবাহিত কৰে। ৰামচৰ স্থানৰ বেছিভাগ শব্দৰ এক অনন্য সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যও আছে। মণিপুৰৰ সংস্কৃতিৰ লোগটক আৰু পৱিত্ৰ হ্ৰদ ৰেণুকাৰ সৈতে গভীৰ সম্পৰ্ক আছে। একেদৰে, সম্ভাৰ মা দুৰ্গাৰ অৱতাৰ শাকম্ভৰী দেৱীৰ সৈতেও সম্পৰ্কিত। ৰামচৰ স্থানৰ চাৰিওফালে বাস কৰা লোকসকলৰ বাবে ভাৰতত আৰ্দ্ৰভূমিৰ এই সম্প্ৰসাৰণ সম্ভৱ। মই 'মন কী বাত'ৰ শ্ৰোতাসকলৰ হৈ এনে সকলো লোকক যথেষ্ট প্ৰশংসা কৰোঁ আৰু তেওঁলোকক শুভকামনা জনাইছো।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, এইবাৰ আমাৰ দেশত, বিশেষকৈ উত্তৰ ভাৰতত, শীতৰ প্ৰকোপ তীব্ৰ হৈছিল। এই শীতকালত, মানুহে পৰ্বতবোৰত তুষাৰপাত উপভোগ কৰিছিল। জম্মু আৰু কাশ্মীৰৰ কিছুমান ছবিয়ে সমগ্ৰ দেশৰ হৃদয়ক আকৰ্ষিত কৰিছিল। সমগ্ৰ বিশ্বৰ লোকে সামাজিক মাধ্যমত এই ছবিবোৰ ভাল পাইছে। তুষাৰপাতৰ ফলত, আমাৰ কাশ্মীৰ উপত্যকা এইবাৰো প্ৰতি বছৰৰ দৰে অতি ধুনীয়া হৈ পৰিছে! মানুহে বিশেষকৈ বানিহালৰ পৰা বুদগামলৈ যোৱা ৰেলখনৰ ভিডিঅ'টো চাই ভাল পাইছে। সুন্দৰ তুষাৰপাত, চাৰিওফালে বৰফৰ দৰে বগা চাদৰ। মানুহে এই দৃশ্যটো এটা পৰী কাহিনীৰ দৰে দেখা গৈছে বুলি কৈছে! বহুলোকে কৈছে যে এইবোৰ কোনো বিদেশৰ ছবি নহয়, আমাৰ নিজৰ দেশৰ কাশ্মীৰৰ ছবি।

এজন ছ'চিয়েল মিডিয়া ব্যৱহাৰকাৰীয়ে লিখিছে– 'এই স্বৰ্গতকৈ অধিক ধুনীয়া কি হ'ব?' এইটো সম্পূৰ্ণ শুদ্ধ - সেয়েহে কাশ্মীৰক ভূ-স্বৰ্গ বুলি কোৱা হয়। এই ছবিবোৰ দেখি, আপোনালোকেও নিশ্চয় কাশ্মীৰ ভ্ৰমণলৈ যোৱাৰ কথা ভাবি আছে। মই বিচাৰো যে আপোনালোক নিজে তালৈ যাওক আৰু আপোনালোকৰ বন্ধুবৰ্গকো লগত লৈ যাওক। কাশ্মীৰত বৰফৰে আবৃত পৰ্বত, প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্য; চাবলৈ আৰু জানিবলৈ আৰু বহুতো বস্তু আছে। উদাহৰণ স্বৰূপে, কাশ্মীৰৰ চৈয়দাবাদত শীতকালীন ক্ৰীড়াৰ আয়োজন কৰা হৈছিল। এই খেলসমূহৰ বিষয়বস্তু আছিল - স্নো ক্ৰিকেট! আপোনালোকে ভাবিব পাৰে যে স্নো ক্ৰিকেট এক অতি ৰোমাঞ্চকৰ খেল হ'ব – হয়, আপুনি একেবাৰে শুদ্ধ।

কাশ্মীৰী যুৱকসকলে বৰফত ক্ৰিকেটক আৰু অধিক আশ্চৰ্যজনক কৰি তোলে। ইয়াৰ জৰিয়তে, কাশ্মীৰত যুৱ খেলুৱৈসকলৰ সন্ধানো অব্যাহত আছে, যিসকলে পিছত টীম ইণ্ডিয়া হিচাপে খেলিব। এক প্ৰকাৰে, এয়াও খেলো ইণ্ডিয়া আন্দোলনৰ এক সম্প্ৰসাৰণ হিচাপে বিবেচিত হৈছে। কাশ্মীৰত, ক্ৰীড়া সম্পৰ্কে যুৱসকলৰ মাজত যথেষ্ট উৎসাহ আছে। আগন্তুক সময়ত, এই যুৱক-যুৱতীসকলৰ বহুতে দেশৰ বাবে পদক জিকিব আৰু ত্ৰিৰংগা উত্তোলন কৰিব। পৰৱৰ্তীবাৰ আপোনালোকে কাশ্মীৰ ভ্ৰমণৰ পৰিকল্পনা কৰিলে, এনে অনুষ্ঠান পৰিদৰ্শন কৰিবলৈ সময় উলিয়াবলৈ মই আপোনালোকক পৰামৰ্শ দিম। এই অভিজ্ঞতাবোৰে আপোনালোকৰ ভ্ৰমণক আৰু অধিক স্মৰণীয় কৰি তুলিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমাৰ গণৰাজ্যক শক্তিশালী কৰাৰ বাবে আমাৰ প্ৰচেষ্টা নিৰন্তৰভাৱে চলি থকা উচিত। গণৰাজ্য 'জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ দ্বাৰা', 'সকলোৰে প্ৰচেষ্টাৰ দ্বাৰা', 'দেশৰ প্ৰতি নিজৰ কৰ্তব্য পালন কৰা'ৰ দ্বাৰা শক্তিশালী হৈ পৰে আৰু আমাৰ 'মন কী বাত', এনে কৰ্তব্যনিষ্ঠ যুঁজাৰুসকলৰ জোৰদাৰ কণ্ঠস্বৰ হৈ পৰাত মই সুখী অনুভৱ কৰিছো। আমি পৰৱৰ্তী সময়ত এনে সমৰ্পিত লোকসকলৰ আকৰ্ষণীয় আৰু অনুপ্ৰেৰণাদায়ক কাহিনীৰ সৈতে পুনৰ লগ পাম।

আপোনালোকক অশেষ ধন্যবাদ ৷

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নমস্কাৰ। আজি আমি 'মন কী বাত'ৰ ছয়ানব্বৈ (৯৬) খণ্ডত সন্মিলিত হৈছো। 'মন কী বাত'ৰ পৰৱৰ্তী খণ্ডটো ২০২৩বৰ্ষৰ প্ৰথম খণ্ড হ'ব। আপোনালোকে প্ৰেৰণ কৰা বাৰ্তাবোৰত, আপোনালোকে পাৰ কৰি অহা ২০২২ বৰ্ষটোৰ বিষয়ে ক'বলৈও আহ্বান জনাইছে। অতীতৰ পৰ্যৱেক্ষণে আমাক বৰ্তমান আৰু ভৱিষ্যতৰ প্ৰস্তুতিৰ বাবে সদায় অনুপ্ৰেৰণা দিয়ে। ২০২২ চনত দেশৰ জনসাধাৰণৰ শক্তি, তেওঁলোকৰ সহযোগিতা, তেওঁলোকৰ সংকল্প, তেওঁলোকৰ সফলতাৰ সম্প্ৰসাৰণ ইমানেই আছিল যে সেই আটাইসমূহ 'মন কী বাত'ত অন্তৰ্ভুক্ত কৰাটো কঠিন হ'ব। ২০২২ বৰ্ষটো সঁচাকৈয়ে বহুতো ক্ষেত্ৰত অতি অনুপ্ৰেৰণাদায়ক, আশ্চৰ্যজনক আছিল। এই বছৰ ভাৰতে স্বাধীনতাৰ ৭৫ বছৰ সম্পূৰ্ণ কৰিছিল আৰু এই বছৰতেই অমৃতকাল আৰম্ভ হৈছিল। এই বছৰত দেশখনে এক নতুন গতি লাভ কৰিছে, সকলো দেশবাসীয়ে পৰস্পৰে পৰস্পৰৰ তুলনাত ভাল প্ৰদৰ্শন কৰিছে। ২০২২ চনৰ বিভিন্ন সফলতাই আজি সমগ্ৰ বিশ্বতে ভাৰতৰ বাবে এক বিশেষ স্থানৰ সৃষ্টি কৰিছে। ২০২২ বৰ্ষত ভাৰতে বিশ্বৰ পঞ্চম বৃহত্তম অৰ্থনীতিৰ মৰ্যাদা লাভ কৰিছে; ২০২২, অৰ্থাৎ ২২০ কোটি ভেকছিনৰ অবিশ্বাস্য সংখ্যা অতিক্ৰম কৰাৰ ক্ষেত্ৰত ভাৰতৰ অভিলেখ; ২০২২, অৰ্থাৎ ভাৰতে ৪০০ বিলিয়ন ডলাৰৰ যাদুকৰী ৰপ্তানিৰ পৰিমাণ অতিক্ৰম কৰিছে; ২০২২, অৰ্থাৎ জনসাধাৰণৰ দ্বাৰা 'আত্মনিৰ্ভৰশীল ভাৰত'ৰ প্ৰস্তাৱ গ্ৰহণ কৰা হৈছে, ইয়াক প্ৰতিপালন কৰা হৈছে; ২০২২ অৰ্থাৎ ভাৰতৰ প্ৰথম থলুৱা বিমান বাহক আইএনএছ বিক্ৰান্তক স্বাগতম জনোৱা হৈছে, ২০২২ অৰ্থাৎ মহাকাশ, ড্ৰোন আৰু প্ৰতিৰক্ষা খণ্ডত ভাৰতৰ গৌৰৱ বৃদ্ধি হৈছে, ২০২২ অৰ্থাৎ প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতে ভাৰতৰ শক্তি বৃদ্ধি পাইছে | আনকি ক্ৰীড়াক্ষেত্ৰতো, কমনৱেলথ গেমছেই হওক, বা আমাৰ মহিলা হকী দলৰ বিজয়েই হওক, আমাৰ যুৱপ্ৰজন্মই যথেষ্ট সম্ভাৱনা প্ৰদৰ্শন কৰিছে।

বন্ধুসকল, এই সকলোবোৰৰ সৈতে, ২০২২ বৰ্ষটো আন এটা কাৰণৰ বাবে সদায় স্মৰণীয় হৈ থাকিব। সেয়া হৈছে 'এক ভাৰত-শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত'ৰ আত্মাৰ সম্প্ৰসাৰণ। দেশৰ জনসাধাৰণে একতা আৰু সম্প্ৰীতি উদযাপনৰ বাবে বহুতো আশ্চৰ্যকৰ অনুষ্ঠানৰ আয়োজন কৰিছে। গুজৰাটৰ মাধৱপুৰ মেলাই হওক, য'ত ৰুক্মিণীৰ বিবাহ আৰু উত্তৰ-পূবৰ সৈতে ভগৱান কৃষ্ণৰ সম্পৰ্ক উদযাপন কৰা হৈছে, বা কাশী-তামিল সংগমেই হওক, এই উৎসৱবোৰত সম্প্ৰীতিৰ বিভিন্ন ৰং দেখা গৈছে। ২০২২ চনত দেশবাসীয়ে অমৰ ইতিহাসৰ আন এটা অধ্যায় ৰচনা কৰিছে। আগষ্ট মাহত আয়োজিত 'হৰ ঘৰ তিৰংগা' অভিযানৰ কথা কোনে পাহৰিব পাৰে! সেই মুহূৰ্তবোৰে প্ৰতিজন দেশবাসীৰ হৃদয় আলোড়িত কৰি তুলিছিল। স্বাধীনতাৰ ৭৫ বছৰীয়া এই অভিযানত সমগ্ৰ দেশে ত্ৰিৰংগা ৰঙেৰে নিজকে বোলাই লৈছিল। ৬ কোটিতকৈও অধিক লোকে ত্ৰিৰংগাৰ সৈতে চেলফি প্ৰেৰণ কৰিছিল। এই আজাদী কা অমৃত মহোৎসৱ অহা বছৰো একেধৰণে অব্যাহত থাকিব - ই অমৃত কালৰ ভেটি অধিক শক্তিশালী কৰিব।

বন্ধুসকল, এই বছৰ ভাৰত জি-২০ গোটৰ অধ্যক্ষতাৰ দায়িত্ব লাভ কৰিছে। মই যোৱাবাৰ এই বিষয়ে বিতংভাৱে আলোচনা কৰিছিলো। ২০২৩ চনত, আমি জি-২০ৰ গৰিমাক নতুন উচ্চতালৈ লৈ যাব লাগিব; এই অনুষ্ঠানটোক এক গণ আন্দোলন হিচাপে গঢ়ি তোলক।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আজি সমগ্ৰ বিশ্বতে বৰদিনৰ উৎসৱ অতি উৎসাহেৰে উদযাপন কৰা হৈছে। এই দিনটো যীশু খ্ৰীষ্টৰ জীৱন আৰু শিক্ষাক স্মৰণ কৰাৰ দিন। মই আপোনালোক সকলোকে বৰদিনৰ শুভেচ্ছা জনাইছো।

বন্ধুসকল, আজি আমাৰ সন্মানীয় অটল বিহাৰী বাজপেয়ীজীৰ জন্মদিন। তেওঁ এজন মহান ৰাজনীতিবিদ আছিল যিয়ে দেশক ব্যতিক্ৰমী নেতৃত্ব প্ৰদান কৰিছিল। প্ৰতিজন ভাৰতীয়ৰ হৃদয়ত তেওঁৰ এক বিশেষ স্থান আছে। মই কলকাতাৰ পৰা আস্থাজীৰ পৰা এখন চিঠি পাইছো। এই পত্ৰখনত, তেওঁ শেহতীয়াকৈ দিল্লী ভ্ৰমণৰ বিষয়ে উল্লেখ কৰিছে। তেওঁ লিখিছে যে এই সময়ছোৱাত তেওঁ প্ৰধানমন্ত্ৰী সংগ্ৰহালয় পৰিদৰ্শন কৰিবলৈ সময় উলিয়াইছিল। তেওঁ এই সংগ্ৰহালয়ত অটলজীৰ গেলেৰীখন বহুত ভাল পাইছিল। অটলজীৰ সৈতে তাত তোলা ছবিখন তেওঁৰ বাবে স্মৰণীয় হৈ পৰিছে। অটলজীৰ গেলেৰীত দেশলৈ আগবঢ়োৱা তেওঁৰ মূল্যৱান অৱদানৰ এক আভাস পাব পাৰোঁ। আন্তঃগাঁথনি, শিক্ষা বা বৈদেশিক নীতিয়েই হওঁক, তেওঁ ভাৰতক প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতে নতুন উচ্চতালৈ লৈ যোৱাৰ চেষ্টা কৰিছিল। মই আকৌ এবাৰ অটলজীক মোৰ হৃদয়ৰ কোণৰ পৰা নমস্কাৰ জনাইছো।

বন্ধুসকল, কাইলৈ, ডিচেম্বৰৰ ২৬ তাৰিখ হৈছে 'বীৰ বল দিৱস' আৰু এই উপলক্ষে দিল্লীত চাহিবজাদা জোৰাৱৰ সিং জী আৰু চাহিবজাদা ফতেহ সিংজীৰ ত্যাগৰ প্ৰতি সমৰ্পিত এক কাৰ্যসূচীত অংশগ্ৰহণ কৰাৰ সৌভাগ্য লাভ কৰিম। দেশবাসীয়ে চাহিবজাদা আৰু মাতা গুজৰিৰ ত্যাগক সদায় মনত ৰাখিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমাৰ ইয়াত কোৱা হয়-

সত্যম কিম প্ৰমাণম, প্ৰত্যক্ষম কিম প্ৰমাণম

অৰ্থাৎ, সত্যক প্ৰমাণৰ প্ৰয়োজন নাই আৰু যিটো স্পষ্ট, তাকো প্ৰমাণৰ প্ৰয়োজন নাই ৷

কিন্তু যেতিয়া আধুনিক চিকিৎসা বিজ্ঞানৰ কথা আহে, তেতিয়া আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ'ল - প্ৰমাণ। যোগ আৰু আয়ুৰ্বেদৰ দৰে আমাৰ শাস্ত্ৰৰ সন্দৰ্ভত প্ৰমাণ আধাৰিত গৱেষণাৰ অভাৱ সদায়ে এক প্ৰত্যাহ্বান হৈ আহিছে যি শতিকা ধৰি ভাৰতীয় জীৱনৰ অংশ হৈ আহিছে- ফলাফল দৃশ্যমান, কিন্তু প্ৰমাণ নাই। কিন্তু, মই সুখী যে প্ৰমাণ-আধাৰিত ঔষধৰ যুগত যোগ আৰু আয়ুৰ্বেদ এতিয়া আধুনিক যুগৰ পৰীক্ষাৰ স্পৰ্শকাতৰ বিষয়ৰ দৰে থিয় হৈ আছে। আপোনালোক সকলোৱে নিশ্চয় মুম্বাইৰ টাটা মেম'ৰিয়েল কেন্দ্ৰৰ বিষয়ে শুনিছে। এই প্ৰতিষ্ঠানটোৱে গৱেষণা, উদ্ভাৱন আৰু কৰ্কট ৰোগৰ ক্ষেত্ৰত যথেষ্ট সুনাম অৰ্জন কৰিছে। এই কেন্দ্ৰৰ দ্বাৰা কৰা এক বিস্তৃত গৱেষণাই প্ৰকাশ কৰিছে যে স্তনৰ কৰ্কট ৰোগীসকলৰ বাবে যোগ অতি কাৰ্যকৰী। টাটা মেম'ৰিয়েল কেন্দ্ৰই আমেৰিকাত অনুষ্ঠিত অতি সন্মানীয় স্তন কৰ্কট সন্মিলনত ইয়াৰ গৱেষণাৰ ফলাফল উপস্থাপন কৰিছে। এই ফলাফলবোৰে পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ বিশেষজ্ঞসকলৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিছে। কিয়নো, টাটা মেম'ৰিয়েল কেন্দ্ৰই প্ৰমাণসহ জনাইছে যে ৰোগীসকলে যোগৰ দ্বাৰা কেনেদৰে লাভান্বিত হৈছে। এই কেন্দ্ৰৰ গৱেষণা অনুসৰি, নিয়মীয়া যোগাভ্যাসে স্তন কৰ্কট ৰোগীৰ পুনৰাবৃত্তি আৰু মৃত্যুৰ আশংকা ১৫ শতাংশ হ্ৰাস কৰিছে। পাশ্চাত্য পদ্ধতিৰ কঠোৰ মানদণ্ডৰ তুলনাত ভাৰতীয় পৰম্পৰাগত ঔষধ পৰীক্ষা কৰাৰ এইটো প্ৰথম উদাহৰণ। লগতে, এইটো এটা প্ৰথম অধ্যয়ন, য'ত স্তন কৰ্কটৰোগৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত মহিলাসকলৰ জীৱনৰ মানদণ্ড উন্নত কৰাৰ বাবে যোগাভ্যাস পোৱা গৈছে। ইয়াৰ দীৰ্ঘম্যাদী লাভালাভবোৰো সন্মুখলৈ আহিছে। টাটা মেম'ৰিয়েল কেন্দ্ৰই পেৰিছত ইউৰোপিয়ান ছ’চাইটি অব্ মেডিকেল অংক'লজী সন্মিলনত ইয়াৰ অধ্যয়নৰ ফলাফল উপস্থাপন কৰিছে।

বন্ধুসকল, আজিৰ যুগত যিমানেই ভাৰতীয় চিকিৎসা প্ৰণালী অধিক প্ৰমাণ-আধাৰিত হ'ব, সমগ্ৰ বিশ্বতে তেওঁলোকৰ গ্ৰহণযোগ্যতা সিমানেই বৃদ্ধি পাব। এই চিন্তাৰে দিল্লীৰ এইমছতো এক প্ৰচেষ্টা চলোৱা হৈছে। ইয়াত, আমাৰ পৰম্পৰাগত চিকিৎসা পদ্ধতিবোৰ বৈধ কৰাৰ বাবে ছয় বছৰ পূৰ্বে ইণ্টিগ্ৰেটিভ মেডিচিন আৰু গৱেষণা কেন্দ্ৰ স্থাপন কৰা হৈছিল। ইয়াত শেহতীয়া আধুনিক কৌশল আৰু গৱেষণা পদ্ধতি ব্যৱহাৰ কৰা হয়। কেন্দ্ৰটোৱে ইতিমধ্যে প্ৰতিষ্ঠিত আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় আলোচনীত ২০খন কাকত প্ৰকাশ কৰিছে। আমেৰিকান কলেজ অব্ কাৰ্ডিঅ'লজীৰ জাৰ্নেলত প্ৰকাশিত এখন কাকতত চিনকোপত ভুগি থকা ৰোগীসকলৰ বাবে যোগৰ লাভালাভৰ বিষয়ে বৰ্ণনা কৰা হৈছে। একেদৰে, মাইগ্ৰেইনৰ পেপাৰ অব্ নিউৰোলজী জাৰ্নেলত যোগৰ লাভালাভবোৰ বৰ্ণনা কৰা হৈছে। এইবোৰৰ উপৰিও, আন বহুতো ৰোগত যোগৰ লাভালাভ সম্পৰ্কে অধ্যয়ন কৰা হৈছে। যেনে হৃদৰোগ, হতাশা, টোপনিৰ বিকাৰ আৰু গৰ্ভধাৰণৰ সময়ত মহিলাসকলে সন্মুখীন হোৱা সমস্যা।

বন্ধুসকল, কেইদিনমান পূৰ্বে মই বিশ্ব আয়ুৰ্বেদ কংগ্ৰেছৰ বাবে গোৱাত আছিলো। ৪০খনতকৈও অধিক দেশৰ প্ৰতিনিধিসকলে ইয়াত অংশগ্ৰহণ কৰিছিল আৰু ইয়াত ৫৫০ত কৈও অধিক বৈজ্ঞানিক কাকত উপস্থাপন কৰা হৈছিল। ভাৰতকে ধৰি সমগ্ৰ বিশ্বৰ প্ৰায় ২১৫ টা কোম্পানীয়ে প্ৰদৰ্শনীত তেওঁলোকৰ সামগ্ৰী প্ৰদৰ্শন কৰিছিল। চাৰি দিন ধৰি চলা এই মেলাত এক লাখতকৈও অধিক লোকে আয়ুৰ্বেদ সম্পৰ্কীয় অভিজ্ঞতা লাভ কৰিছিল। আনকি আয়ুৰ্বেদ কংগ্ৰেছতো মই সমগ্ৰ বিশ্বৰ পৰা সংগ্ৰহ কৰা আয়ুৰ্বেদ বিশেষজ্ঞসকলৰ ওচৰত প্ৰমাণ আধাৰিত গৱেষণাৰ কথাটো দোহাৰিছিলো। ক’ৰোনা গোলকীয় মহামাৰীৰ এই সময়ত আমি সকলোৱে যোগ আৰু আয়ুৰ্বেদৰ শক্তি যিদৰে দেখিছো, এইবোৰৰ সৈতে সম্পৰ্কিত প্ৰমাণ-আধাৰিত গৱেষণাও অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰমাণিত হ'ব। মই আপোনালোকক অনুৰোধ জনাইছো যে যদি যোগ, আয়ুৰ্বেদ আৰু আমাৰ পৰম্পৰাগত চিকিৎসা পদ্ধতিৰ সৈতে সম্পৰ্কিত এনে প্ৰচেষ্টাৰ বিষয়ে আপোনালোকৰ ওচৰত কোনো তথ্য থাকে তেন্তে সেইবোৰ সামাজিক মাধ্যমত শ্বেয়াৰ কৰক।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, যোৱা কেইবছৰমানত আমি স্বাস্থ্য খণ্ডৰ সৈতে সম্পৰ্কিত বহুতো গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰত্যাহ্বান অতিক্ৰম কৰিছো। ইয়াৰ সম্পূৰ্ণ কৃতিত্ব আমাৰ চিকিৎসা বিশেষজ্ঞ, বিজ্ঞানী আৰু দেশবাসীৰ ইচ্ছাশক্তিলৈ যায়। আমি ভাৰতৰ পৰা সৰু আই, পলিঅ' আৰু 'গিনি ৱৰ্ম'ৰ দৰে ৰোগ নিৰ্মূল কৰিছো।

আজি, মই 'মন কী বাত'ৰ শ্ৰোতাসকলক আন এটা প্ৰত্যাহ্বানৰ বিষয়ে ক'ব বিচাৰো, যিটো এতিয়া সমাপ্তিৰ পথত। এই প্ৰত্যাহ্বান, এই ৰোগটো হৈছে 'কালা আজাৰ'। এই ৰোগ পৰজীৱী বালি মাখিৰ দংশনৰ জৰিয়তে বিয়পে। যেতিয়া কাৰোবাৰ 'কালা আজাৰ' হয়, মাহটোজুৰি জ্বৰ হয়, ৰক্তহীনতা হয়, শৰীৰ দুৰ্বল হয় আৰু ওজনো হ্ৰাস হয়। এই ৰোগ শিশুৰ পৰা ডাঙৰলৈকে যিকোনো লোকৰ ক্ষেত্ৰত হ'ব পাৰে। কিন্তু সকলোৰে প্ৰচেষ্টাত এতিয়া 'কালা আজাৰ' নামৰ এই ৰোগটো দ্ৰুতগতিত নিৰ্মূল হৈ আহিছে। শেহতীয়াকৈ, কালা-আজাৰৰ দুৰ্যোগ ৪খন ৰাজ্যৰ ৫০খনত কৈও অধিক জিলাত বিয়পি পৰিছিল। কিন্তু এতিয়া এই ৰোগটো কেৱল বিহাৰ আৰু ঝাৰখণ্ডৰ ৪খন জিলাতে সীমাৱদ্ধ হৈ আছে। মই নিশ্চিত যে বিহাৰ-ঝাৰখণ্ডৰ জনসাধাৰণৰ শক্তি আৰু সজাগতাই এই চাৰিখন জিলাৰ পৰা 'কালা আজাৰ' আঁতৰ কৰাৰ চৰকাৰৰ প্ৰচেষ্টাত সহায় কৰিব। মই 'কালা আজাৰ' প্ৰভাৱিত অঞ্চলৰ লোকসকলক দুটা কথা মনত ৰাখিবলৈ অনুৰোধ জনাইছো। এটা হ'ল - বালি মাখিৰ নিয়ন্ত্ৰণ আৰু দ্বিতীয়তে, যিমান সম্ভৱ সোনকালে এই ৰোগৰ নিৰ্ণয় আৰু সম্পূৰ্ণ চিকিৎসা। 'কালা আজাৰ'ৰ চিকিৎসা সহজ; ইয়াৰ বাবে ব্যৱহৃত ঔষধবোৰো যথেষ্ট ফলদায়ী। আপোনালোক কেৱল সতৰ্ক হ'ব লাগিব। যদি আপোনালোকৰ জ্বৰ হয় তেনেহ'লে অৱহেলা নকৰিব আৰু লগতে বালি মাখি নিধন কৰা ঔষধ ছটিয়াই থাকিব। চিন্তা কৰক, যেতিয়া আমাৰ দেশ 'কালা আজাৰ'ৰ পৰা মুক্ত হ'ব, ই আমাৰ সকলোৰে বাবে আনন্দৰ বিষয় হ'ব। সব কা প্ৰয়াসৰ এই মনোভাৱত, আমি ২০২৫ চনৰ ভিতৰত ভাৰতৰ পৰা টিবি নিৰ্মূলৰ দিশতো কাম কৰি আছো। আপোনালোকে নিশ্চয় দেখিছে, শেহতীয়াকৈ, যেতিয়া টিবি মুক্ত ভাৰত অভিযান আৰম্ভ হৈছিল, হাজাৰ হাজাৰ লোক টিবি ৰোগীসকলক সহায় কৰিবলৈ আগবাঢ়ি আহিছিল। নিক্ষয় মিত্ৰ হিচাপে এই লোকসকলে ৰোগীসকলৰ যত্ন লৈছে, তেওঁলোকক আৰ্থিকভাৱে সহায় কৰিছে। ৰাজহুৱা সেৱা আৰু জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ এই শক্তিয়ে নিশ্চিতভাৱে প্ৰতিটো কঠিন লক্ষ্যত উপনীত কৰে।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমাৰ পৰম্পৰা আৰু সংস্কৃতিৰ সৈতে মা গংগাৰ এক অটুট সম্পৰ্ক আছে। গংগাৰ পানী আমাৰ জীৱন শৈলীৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংগ হৈ আহিছে আৰু আমাৰ শাস্ত্ৰতো কোৱা হৈছে:-

নমামি গংগে তৱ পাদ পংকজম,

সুৰ অসুৰেঃ বন্দিত্য দিব্য ৰূপম ৷

ভুক্তিম চা মুক্তিম চা দদাসি নিত্যম,

ভৱ অনুসাৰেণ সদা নৰাণাম ৷৷

অৰ্থাৎ, হে মা গংগা! আপুনি আপোনাৰ ভক্তসকলক তেওঁলোকৰ ইচ্ছা অনুসৰি সাংসাৰিক সুখ, আনন্দ আৰু পৰিত্ৰাণ প্ৰদান কৰে। সকলোৱে আপোনাৰ পবিত্ৰ চৰণৰ উপাসনা কৰে। মইও আপোনাৰ পবিত্ৰ চৰণত মোৰ প্ৰণাম আগবঢ়াইছো। ইয়াৰ মাজতে, বহু শতাব্দী ধৰি প্ৰবাহিত হৈ থকা মাতৃ গংগাক পৰিষ্কাৰ কৰি ৰখাটো আমাৰ সকলোৰে বাবে এক ডাঙৰ দায়িত্ব। এই উদ্দেশ্যৰে, আঠ বছৰ পূৰ্বে আমি 'নমামি গংগে অভিযান' আৰম্ভ কৰিছিলো। এইটো আমাৰ সকলোৰে বাবে গৌৰৱৰ বিষয় যে, আজি ভাৰতৰ এই পদক্ষেপটোৱে সমগ্ৰ বিশ্বৰ পৰা প্ৰশংসা লাভ কৰিছে। ৰাষ্ট্ৰসংঘই পৰিৱেশতন্ত্ৰ পুনৰুদ্ধাৰৰ বাবে বিশ্বৰ শীৰ্ষ দহটা পদক্ষেপত 'নমামি গংগে' অভিযান অন্তৰ্ভুক্ত কৰিছে। এইটো অধিক আনন্দৰ বিষয় যে 'নমামি গংগে'য়ে সমগ্ৰ বিশ্বৰ পৰা এনে ১৬০ টা পদক্ষেপৰ মাজত এই সন্মান লাভ কৰিছে।

বন্ধুসকল, 'নমামি গংগে' অভিযানৰ আঁৰৰ শক্তিৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ উৎস হৈছে জনসাধাৰণৰ নিৰন্তৰ অংশগ্ৰহণ। 'নমামি গংগে' অভিযানত, গংগা প্ৰহৰী আৰু গংগা দূতৰো এক বৃহৎ ভূমিকা আছে। তেওঁলোকে গছপুলি ৰোপণ, ঘাট পৰিষ্কাৰ কৰা, গংগা আৰতি, পথৰ নাটক, চিত্ৰাংকন আৰু কবিতাৰ জৰিয়তে সজাগতা বিয়পোৱা কাৰ্যত নিয়োজিত হৈ আছে। এই অভিযানৰ বাবে জৈৱ বৈচিত্ৰ্যতো যথেষ্ট উন্নতি দেখা গৈছে। হিলচা মাছ, গাংগেয় ডলফিন আৰু কাছৰ বিভিন্ন প্ৰজাতিৰ সংখ্যা যথেষ্ট বৃদ্ধি পাইছে। গংগাৰ পৰিৱেশতন্ত্ৰ পৰিষ্কাৰ হোৱাৰ লগতে অন্যান্য জীৱিকাৰ সুযোগো বৃদ্ধি পাইছে। ইয়াত মই 'জলজ অজীৱিকা মডেল'ৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিব বিচাৰো যিটো জৈৱ বৈচিত্ৰ্যৰ কথা মনত ৰাখি প্ৰস্তুত কৰা হৈছে। এই পৰ্যটন-আধাৰিত নাও চাফাৰীবোৰ ২৬টা স্থানত মুকলি কৰা হৈছে।

অৱশ্যে, 'নমামি গংগে' অভিযানৰ বিস্তাৰ, ইয়াৰ পৰিসৰ, নদী পৰিষ্কাৰ কৰা কাৰ্যতকৈ বহু বেছি বৃদ্ধি পাইছে। আনহাতে, এয়া আমাৰ ইচ্ছাশক্তি আৰু অক্লান্ত প্ৰচেষ্টাৰ প্ৰত্যক্ষ প্ৰমাণ যদিও ই বিশ্বক পৰিৱেশ সুৰক্ষাৰ দিশত এক নতুন পথ দেখুৱাবলৈ গৈ আছে।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, যেতিয়া আমাৰ সংকল্পৰ শক্তি শক্তিশালী হয়, আনকি আটাইতকৈ বৃহৎ প্ৰত্যাহ্বানটোও সহজ হৈ পৰে। ছিকিমৰ থেগু গাঁৱৰ চাংগে শ্বেৰ্পাজীয়ে এই উদাহৰণ দাঙি ধৰিছে। যোৱা ১৪ বছৰ ধৰি তেওঁ ১২,০০০ ফুটতকৈও অধিক উচ্চতাত পৰিৱেশ সুৰক্ষাৰ কামত নিয়োজিত হৈ আছে। চাংগেজীয়ে সাংস্কৃতিক আৰু ঐতিহ্যময় চোমগো হ্ৰদ পৰিষ্কাৰ ৰখাৰ কাম হাতত লৈছে। তেওঁৰ অক্লান্ত প্ৰচেষ্টাৰ দ্বাৰা এই হিমবাহ হ্ৰদৰ ৰূপ আৰু অনুভৱ সলনি কৰিছে। যেতিয়া চাংগে শ্বেৰ্পাজীয়ে ২০০৮ চনত পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ এই অভিযান আৰম্ভ কৰিছিল তেতিয়া তেওঁ বহুতো অসুবিধাৰ সন্মুখীন হ'ব লগা হৈছিল। কিন্তু অলপ সময়ৰ ভিতৰতে যুৱক-যুৱতী আৰু গাওঁবাসীৰ সৈতে পঞ্চায়তেও এই মহৎ কামত সম্পূৰ্ণ সমৰ্থন আগবঢ়োৱা আৰম্ভ কৰে। আজি যদি আপুনি চোমগো হ্ৰদ চাবলৈ যায়, আপুনি চাৰিওফালে বিশাল আৱৰ্জনা জমা কৰা পাত্ৰ দেখা পাব। এতিয়া ইয়াত সংগ্ৰহ কৰা আৱৰ্জনাবোৰ পুনৰ্ব্যৱহাৰৰ বাবে প্ৰেৰণ কৰা হৈছে। কাপোৰেৰে তৈয়াৰ কৰা আৱৰ্জনাৰ মোনাবোৰো ইয়ালৈ অহা পৰ্যটকসকলক দিয়া হয় যাতে আৱৰ্জনাবোৰ চাৰিওফালে সিঁচৰতি নহয়। এতিয়া এই অতি পৰিষ্কাৰ হ্ৰদটো চাবলৈ প্ৰতি বছৰে প্ৰায় ৫ লাখ পৰ্যটক ইয়াত উপস্থিত হয়। চোমগো হ্ৰদ সংৰক্ষণৰ এই অনন্য প্ৰচেষ্টাৰ বাবে বহুতো সংগঠনে চাংগে শ্বেৰ্পাকো সন্মানিত কৰিছে। এনে প্ৰচেষ্টাৰ বাবে আজি ছিকিমক ভাৰতৰ আটাইতকৈ পৰিষ্কাৰ ৰাজ্যসমূহৰ ভিতৰত গণ্য কৰা হয়। চাংগে শ্বেৰ্পাজী আৰু তেওঁৰ সহকৰ্মীসকলৰ সৈতে সমগ্ৰ দেশতে পৰিৱেশ সুৰক্ষাৰ মহৎ প্ৰচেষ্টাত নিয়োজিত লোকসকলকো মই হৃদয়েৰে প্ৰশংসা কৰো।

বন্ধুসকল, মই সুখী যে 'স্বচ্ছ ভাৰত অভিযান' আজি প্ৰতিজন ভাৰতীয়ৰ মনত দৃঢ়ভাৱে নিহিত হৈ পৰিছে। ২০১৪ চনত এই গণ আন্দোলনৰ আৰম্ভণিৰ পৰা ইয়াক নতুন উচ্চতালৈ লৈ যোৱাৰ বাবে, জনসাধাৰণে অনন্য প্ৰচেষ্টা চলাই আহিছে।

এই প্ৰচেষ্টাবোৰ কেৱল সমাজৰ ভিতৰতেই নহয় চৰকাৰৰ ফালৰ পৰাও কৰা হৈছে। এই নিৰন্তৰ প্ৰচেষ্টাসমূহৰ ফলাফল হৈছে - আৱৰ্জনা আঁতৰোৱা, অপ্ৰয়োজনীয় সামগ্ৰী আঁতৰোৱাৰ ফলত কাৰ্যালয়বোৰত যথেষ্ট স্থান মুকলি হৈছে, নতুন স্থান উপলব্ধ হৈছে। পূৰ্বতে ঠাইৰ অভাৱৰ বাবে, দূৰৈৰ ঠাইত ভাড়াত কাৰ্যালয়বোৰৰ কাম চলাবলগীয়া হৈছিল। আজিকালি এই পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ বাবে, ইমান ঠাই উপলব্ধ যে এতিয়া, সকলো কাৰ্যালয় এটা স্থানতে একত্ৰিত হৈছে। অতীতত আনকি তথ্য আৰু সম্প্ৰচাৰ মন্ত্ৰালয়েও মুম্বাই, আহমেদাবাদ, কলকাতা, শ্বিলঙত বহুতো চহৰত থকা ইয়াৰ কাৰ্যালয়সমূহত যথেষ্ট প্ৰচেষ্টা কৰিছিল আৰু তাৰ বাবে আজি তেওঁলোকৰ নতুন কামৰ ব্যৱহাৰৰ বাবে দুটা, তিনিটা মহলা সম্পূৰ্ণৰূপে উপলব্ধ হৈছে। এই পৰিচ্ছন্নতাৰ বাবে আমি আমাৰ সম্পদৰ সৰ্বোত্তম ব্যৱহাৰৰ সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ অভিজ্ঞতা লাভ কৰিছো। সমাজৰ লগতে গাওঁ, চহৰ আৰু আনকি কাৰ্যালয়তো; আনকি দেশৰ বাবেও, এই অভিযান সকলো ধৰণে উপযোগী প্ৰমাণিত হৈছে।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমাৰ দেশত আমাৰ কলা আৰু সংস্কৃতিৰ বিষয়ে এক নতুন সজাগতা আৰম্ভ হৈছে, এক নতুন চেতনা জাগ্ৰত হৈছে। 'মন কী বাত'ত, আমি প্ৰায়ে এনে উদাহৰণৰ বিষয়ে আলোচনা কৰো। যিদৰে কলা, সাহিত্য আৰু সংস্কৃতি সমাজৰ সামূহিক মূলধন, ঠিক তেনেদৰে এইসমূহক আগুৱাই নিয়াটোও সমগ্ৰ সমাজৰ দায়িত্ব। লাক্ষাদ্বীপত এনে এটা সফল প্ৰচেষ্টা কৰা হৈছে। কালপেনি দ্বীপত এটা ক্লাব আছে – কুমেল ব্ৰাদাৰ্ছ চেলেঞ্জাৰ্ছ ক্লাব। এই ক্লাবটোৱে যুৱসকলক স্থানীয় সংস্কৃতি আৰু পৰম্পৰাগত কলা সংৰক্ষণ কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰে। ইয়াত যুৱকসকলক স্থানীয় কলা কোলকলি, পৰিচাকলি, কিলিপাট আৰু পৰম্পৰাগত গীতৰ প্ৰশিক্ষণ দিয়া হয়। অৰ্থাৎ পুৰণি ঐতিহ্য নতুন প্ৰজন্মৰ হাতত সুৰক্ষিত হৈ আছে আৰু আগবাঢ়িছে ৷ বন্ধুসকল, মই সুখী যে কেৱল দেশতে নহয়, বিদেশতো এনে প্ৰচেষ্টা কৰা হৈছে। শেহতীয়াকৈ ডুবাইৰ পৰা এটা বাতৰি আহিছিল যে তাত থকা কালাৰী ক্লাবে গিনিজ বুক অব্ ৱৰ্ল্ড ৰেকৰ্ডছত নিজৰ নাম পঞ্জীয়ন কৰিছে। কোনোবাই ভাবিব পাৰে নে যে ডুবাইৰ ক্লাবে এটা অভিলেখ স্থাপন কৰিছে, ভাৰতৰ সৈতে ইয়াৰ সম্পৰ্ক কি? প্ৰকৃততে, এই অভিলেখটো ভাৰতৰ প্ৰাচীন সমৰ কলা কালাৰিপায়াট্টুৰ সৈতে সম্পৰ্কিত। এই অভিলেখ একেলগে সৰ্বাধিক সংখ্যক লোকৰ দ্বাৰা কালাৰীৰ প্ৰদৰ্শনৰ বাবে সৃষ্টি হৈছে । ডুবাইৰ কালাৰী ক্লাবে ডুবাই আৰক্ষীৰ সৈতে ইয়াৰ পৰিকল্পনা কৰিছিল আৰু ইউএই-ৰ ৰাষ্ট্ৰীয় দিৱসত ইয়াক প্ৰদৰ্শন কৰিছিল। এই অনুষ্ঠানত, ৪ বছৰীয়া শিশুৰ পৰা ৬০ বছৰৰ বয়সৰ লোকসকলে কালাৰীৰ সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ ক্ষমতা প্ৰদৰ্শন কৰিছিল। বিভিন্ন প্ৰজন্মই কেনেকৈ এক প্ৰাচীন পৰম্পৰাক সম্পূৰ্ণ আভ্যন্তৰীণ উৎসাহেৰে আগবঢ়াই নিছে এয়া তাৰ এক আশ্চৰ্যকৰ উদাহৰণ।

বন্ধুসকল, মই কৰ্ণাটকৰ গদাক জিলাত বাস কৰা 'কুৱেমাশ্ৰী' জীৰ বিষয়ে 'মন কী বাত'ৰ শ্ৰোতাসকলক অৱগত কৰিব বিচাৰো। দক্ষিণত, কৰ্ণাটকৰ কলা-সংস্কৃতি পুনৰুজ্জীৱিত কৰাৰ অভিযানত যোৱা ২৫ বছৰ ধৰি 'কুৱেমশ্ৰী' নিৰন্তৰভাৱে জড়িত হৈ আছে। আপোনালোকে কল্পনা কৰিব পাৰে যে তেওঁৰ তপস্যা কিমান মহান! আগতে তেওঁ হোটেল মেনেজমেণ্টৰ বৃত্তিৰ সৈতে জড়িত আছিল। কিন্তু তেওঁৰ সংস্কৃতি আৰু পৰম্পৰাৰ প্ৰতি আসক্তি ইমানেই গভীৰ আছিল যে তেওঁ ইয়াক তেওঁৰ লক্ষ্য কৰি লৈছিল। তেওঁ 'কালা চেতনা' নামেৰে এখন মঞ্চ সৃষ্টি কৰিছিল। এই মঞ্চখনে আজি কৰ্ণাটক আৰু ভাৰত তথা বিদেশৰ শিল্পীসকলৰ বহুতো কাৰ্যসূচীৰ আয়োজন কৰে। ইয়াত স্থানীয় কলা আৰু সংস্কৃতিৰ প্ৰচাৰৰ বাবে বহুতো অভিনৱ প্ৰচেষ্টাও হাতত লোৱা দেখা হৈছে।

বন্ধুসকল, কলা আৰু সংস্কৃতিৰ প্ৰতি দেশবাসীৰ এই উৎসাহ হৈছে 'আমাৰ ঐতিহ্যত গৌৰৱ' অনুভৱৰ প্ৰকাশ। আমাৰ দেশত, প্ৰতিটো কোণত এনে ধৰণৰ বহুতো ৰং সিঁচৰতি হৈ আছে। আমি এইসমূহ শোভিত আৰু সংৰক্ষণ কৰিবলৈ নিৰন্তৰে কাম কৰা উচিত।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, দেশৰ বহুতো অঞ্চলত বাঁহৰ পৰা বহুতো সুন্দৰ আৰু উপযোগী বস্তু তৈয়াৰ কৰা হয়। বিশেষকৈ জনজাতীয় অঞ্চলত বহুতো দক্ষ বাঁহশিল্পী, দক্ষ শিল্পী আছে। দেশখনে বাঁহৰ সৈতে সম্পৰ্কিত ব্ৰিটিছ যুগৰ আইন পৰিৱৰ্তন কৰাৰ পিছৰে পৰা ইয়াৰ বাবে এক বিশাল বজাৰ বিকশিত হৈছে। আনকি মহাৰাষ্ট্ৰৰ পালঘৰৰ দৰে অঞ্চলতো জনজাতীয় লোকসকলে বাঁহৰ পৰা বহুতো সুন্দৰ সামগ্ৰী প্ৰস্তুত কৰে। বাকচ, চকী, চাহপাত্ৰ, বাস্কেট, আৰু বাঁহেৰে তৈয়াৰ কৰা ট্ৰে আদি বস্তুবোৰ অতি জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছে। কেৱল এয়াই নহয়, এই লোকসকলে বাঁহৰ পৰা সুন্দৰ কাপোৰ আৰু সজ্জাও প্ৰস্তুত কৰে। ইয়াৰ দ্বাৰা জনজাতীয় মহিলাসকললে নিযুক্তি লাভ কৰিছে আৰু তেওঁলোকৰ প্ৰতিভায়েও স্বীকৃতি লাভ কৰিছে।

বন্ধুসকল, কৰ্ণাটকৰ এহাল দম্পতীয়ে বেটেলনাট ফাইবাৰৰ পৰা তৈয়াৰ কৰা বিভিন্ন সামগ্ৰী আন্তৰ্জাতিক বজাৰলৈ প্ৰেৰণ কৰিছে। এয়া কৰ্ণাটকৰ শিৱমোগাৰ এহাল দম্পতী – শ্ৰীমান সুৰেশ আৰু তেওঁৰ পত্নী শ্ৰীমতী মৈথিলী। এওঁলোকে তামোলৰ আঁহৰ পৰা ট্ৰে, প্লেট আৰু হেণ্ডবেগৰ পৰা আৰম্ভ কৰি বহুতো আলংকাৰিক বস্তু তৈয়াৰ কৰি আছে। এই আঁহেৰে তৈয়াৰ কৰা চেন্দেলবোৰো আজি জনপ্ৰিয় হৈছে। আজি তেওঁলোকৰ সামগ্ৰীবোৰ লণ্ডন আৰু ইউৰোপৰ অন্যান্য বজাৰত বিক্ৰী হৈ আছে। এয়া হৈছে আমাৰ প্ৰাকৃতিক সম্পদ আৰু পৰম্পৰাগত দক্ষতাৰ গুণ, যাক সকলোৱে ভাল পাইছে। ভাৰতৰ এই পৰম্পৰাগত জ্ঞানত, বিশ্বই এক বহনক্ষম ভৱিষ্যতৰ উপায় বিচাৰি আছে। আমি নিজেও এই দিশত অধিক সচেতন হোৱাটো প্ৰয়োজন। আমি নিজেও এনে থলুৱা আৰু স্থানীয় সামগ্ৰী ব্যৱহাৰ কৰা উচিত আৰু সেইবোৰ আনকো উপহাৰ দিয়া উচিত। ই আমাৰ পৰিচয় শক্তিশালী কৰিব, স্থানীয় অৰ্থনীতি শক্তিশালী কৰিব আৰু বৃহৎ পৰিমাণত জনসাধাৰণৰ ভৱিষ্যত উজ্জ্বল কৰিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, এতিয়া আমি লাহে লাহে 'মন কী বাত'ৰ ১০০তম খণ্ডৰ অভূতপূৰ্ব মাইলৰ খুঁটিৰ দিশে আগবাঢ়িছো। মই দেশবাসীৰ পৰা বহুতো পত্ৰ পাইছো য'ত তেওঁলোকে ১০০তম খণ্ডটোৰ বিষয়ে যথেষ্ট অনুসন্ধিৎসুতা প্ৰকাশ কৰিছে। আমি ১০০ তম খণ্ডত কি কথা পাতিব লাগে আৰু ইয়াক কেনেদৰে বিশেষ কৰিব লাগে, এই সন্দৰ্ভত আপোনালোকে মোলৈ আপোনাৰ পৰামৰ্শ প্ৰেৰণ কৰাটো মই বিচাৰিছো । পৰৱৰ্তী খণ্ডত আমি ২০২৩ চনত লগ পাম। মই আপোনালোকক ২০২৩ বৰ্ষৰ বাবে শুভকামনা জনাইছো।

এই বছৰটো দেশৰ বাবেও বিশেষ হওক, দেশখনে নতুন উচ্চতা স্পৰ্শ কৰক আৰু একেলগে আমি এটা সংকল্প গ্ৰহণ কৰিব লাগিব আৰু ইয়াক বাস্তৱায়িতও কৰিব লাগিব। এই সময়ত বহুতো মানুহ ছুটি উপভোগৰ মেজাজত আছে। এই উৎসৱবোৰ যথেষ্ট উপভোগ কৰক, কিন্তু অলপ সতৰ্ক হওক। আপোনালোকে মন কৰিছে যে পৃথিৱীৰ বহুতো দেশত ক’ৰোনা আকৌ বৃদ্ধি পাইছে ৷ সেয়েহে আমি মাস্ক আৰু হাত ধোৱাৰ দৰে সাৱধানতাসমূহ পালন কৰিব লাগিব। যদি আমি সাৱধান হওঁ, তেন্তে আমিও সুৰক্ষিত থাকিম আৰু আমাৰ উপভোগত কোনো বাধা নাথাকিব। ইয়াৰ সৈতে, আকৌ এবাৰ আপোনালোক সকলোকে অশেষ শুভেচ্ছা জনাইছো। নমস্কাৰ, আপোনালোকক অশেষ ধন্যবাদ।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নমস্কাৰ ৷

মই আপোনালোক সকলোকে 'মন কী বাত'লৈ আকৌ এবাৰ উষ্ম আদৰণি জনাইছো। এই কাৰ্যসূচীটোৰ আজি হৈছে ৯৫ তম খণ্ড। আমি দ্ৰুতগতিত 'মন কী বাত'ৰ শতকৰ দিশে আগবাঢ়িছো। এই কাৰ্যসূচী মোৰ বাবে ১৩০ কোটি দেশবাসীৰ সৈতে সংযোগ স্থাপনৰ আন এটা মাধ্যম। প্ৰতিটো খণ্ডৰ পূৰ্বে, গাওঁ আৰু চহৰৰ পৰা অহা চিঠি পঢ়া, শিশুৰ পৰা জ্যেষ্ঠসকলৰ অডিঅ' বাৰ্তা শুনা; এইটো মোৰ বাবে এক আধ্যাত্মিক অভিজ্ঞতাৰ দৰে।

বন্ধুসকল, মই এক অনন্য উপহাৰৰ কথা উল্লেখ কৰি আজিৰ কাৰ্যসূচী আৰম্ভ কৰিব বিচাৰিছোঁ। তেলেংগানাৰ ৰাজান্না চিৰচিলা জিলাত এগৰাকী শিপিনী ভাতৃ আছে - য়েলধিহৰিপ্ৰসাদ গাৰু। তেওঁ মোলৈ এই জি-২০ ল’গ’টো নিজৰ হাতেৰে বুই প্ৰেৰণ কৰিছে। এই আশ্চৰ্যকৰ উপহাৰটো দেখি মই আচৰিত হৈছিলো। হৰিপ্ৰসাদজী তেওঁৰ কলাত এনে সিদ্ধহস্ত যে তেওঁ সকলোৰে দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিবলৈ সক্ষম হয়। হৰিপ্ৰসাদজীয়ে মোক এই হাতেৰে বোৱা জি-২০ ল’গ’ৰ সৈতে এখন চিঠিও প্ৰেৰণ কৰিছে। ইয়াত তেওঁ লিখিছে যে অহা বছৰ জি-২০ সন্মিলন আয়োজন কৰাটো ভাৰতৰ বাবে গৌৰৱৰ বিষয়। দেশৰ এই সাফল্যৰ আনন্দৰ মাজতে তেওঁ নিজৰ হাতেৰে বুই জি-২০ৰ এই ল’গ’ প্ৰস্তুত কৰিছে। তেওঁ দেউতাকৰ পৰা বয়নৰ এই আশ্চৰ্যকৰ প্ৰতিভা উত্তৰাধিকাৰীসূত্ৰে লাভ কৰিছে আৰু আজি তেওঁ সম্পূৰ্ণ আবেগেৰে ইয়াত জড়িত হৈ পৰিছে।

বন্ধুসকল, কেইদিনমান পূৰ্বে মই জি-২০ ল’ গ’আৰু ভাৰতৰ অধ্যক্ষতাৰ ৱেবছাইট মুকলি কৰাৰ সৌভাগ্য লাভ কৰিছিলো। এই ল’গ’টো ৰাজহুৱা প্ৰতিযোগিতাৰ জৰিয়তে বাছনি কৰা হৈছিল। হৰিপ্ৰসাদ গাৰুৰ দ্বাৰা পঠিওৱা এই উপহাৰটো পাই মোৰ মনলৈ আন এটা চিন্তা আহিল। তেলেংগানা জিলাৰ এখন জিলাত বহি থকা এজন ব্যক্তিয়েও জি-২০ৰ দৰে সন্মিলনৰ সৈতে কিমান সম্পৰ্কিত অনুভৱ কৰিব পাৰে সেয়া দেখি মই অত্যন্ত সুখী হৈছোঁ। আজি হৰিপ্ৰসাদ গাৰুৰ দৰে বহুলোকে মোলৈ পত্ৰ প্ৰেৰণ কৰি কৈছে যে দেশখনত ইমান ডাঙৰ সন্মিলন আয়োজন কৰা দেখি তেওঁলোকৰ হৃদয় গৌৰৱেৰে ফুলি উঠিছে। মই আপোনালোকৰ সন্মুখত পুনেৰ চুব্বা ৰাও চিল্লাৰাজী আৰু কলকাতাৰ তুষাৰ জগমোহনৰ বাৰ্তাটোও উল্লেখ কৰিম। তেওঁলোকে জি-২০ সন্দৰ্ভত ভাৰতৰ সক্ৰিয় প্ৰচেষ্টাক যথেষ্ট প্ৰশংসা কৰিছে।

বন্ধুসকল, জি-২০-ৰ অংশীদাৰীত্বত বিশ্বৰ জনসংখ্যাৰ দুই-তৃতীয়াংশ, বিশ্ব বাণিজ্যৰ তিনি-চতুৰ্থাংশ, আৰু বিশ্বৰ জিডিপিৰ ৮৫% আছে। আপুনি কল্পনা কৰিব পাৰে - ভাৰতে ইমান ডাঙৰ গোট, ইমান শক্তিশালী গোটৰ অধ্যক্ষতা কৰিবলৈ গৈ আছে, এতিয়াৰে পৰা ৩দিন পিছৰে পৰা অৰ্থাৎ ডিচেম্বৰৰ ১ তাৰিখৰ পৰা। ভাৰতৰ বাবে, প্ৰতিজন ভাৰতীয়ৰ বাবে কি এক মহান সুযোগ আহিছে! এইটো আৰু অধিক বিশেষ হৈ পৰিছে কাৰণ আজাদী কা অমৃত কালৰ সময়ত ভাৰতক এই দায়িত্ব প্ৰদান কৰা হৈছে।

বন্ধুসকল, জি-২০ৰ অধ্যক্ষতা আমাৰ বাবে এক ডাঙৰ সুযোগ হিচাপে বিবেচিত হৈছে। আমি এই সুযোগৰ সম্পূৰ্ণ সদ্ব্যৱহাৰ কৰিব লাগিব আৰু গোলকীয় কল্যাণ, বিশ্ব কল্যাণৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিব লাগিব। শান্তি হওক বা ঐক্য, পৰিৱেশৰ প্ৰতি সংবেদনশীলতা হওক বা বহনক্ষম উন্নয়ন, ভাৰতৰ ওচৰত এইবোৰৰ সৈতে সম্পৰ্কিত প্ৰত্যাহ্বানৰ সমাধান আছে। আমি প্ৰদান কৰা "এক পৃথিৱী, এক পৰিয়াল, এক ভৱিষ্যত" বিষয়টোৱে বসুধৈৱ কুটুম্বকমৰ প্ৰতি আমাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি প্ৰদৰ্শন কৰে। আমি সদায় কওঁ –

ওম সৰ্বেশম স্বস্তিৰভৱতু।

সৰ্বেশম শান্তি ভৱতু।

সৰ্বেশম পূৰ্ণমভৱতু।

সৰ্বেশম মংগলমভৱতু।

ওম শান্তি: শান্তি: শান্তি: ॥

অৰ্থাৎ সকলোৰে কল্যাণ, সকলোৰে বাবে শান্তি, সকলোৰে বাবে পৰিপূৰ্ণতা তথা সকলোৰে বাবে কল্যাণ হ’ব লাগে। অনাগত দিনত দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত জি-২০ সম্পৰ্কীয় বহুতো কাৰ্যসূচী আয়োজন কৰা হ'ব। এই সময়ছোৱাত, পৃথিৱীৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ লোকসকলে আপোনালোকৰ ৰাজ্য ভ্ৰমণ কৰাৰ সুযোগ পাব। মই নিশ্চিত যে আপোনালোকে আপোনালোকৰ সংস্কৃতিৰ বিবিধ আৰু স্বকীয় ৰং বিশ্বৰ সন্মুখলৈ আনিব আৰু আপোনালোকে এইটোও মনত ৰাখিব লাগিব যে জি-২০লৈ অহা লোকসকল, আনকি তেওঁলোক এতিয়া প্ৰতিনিধি হিচাপে আহিলেও তেওঁলোক হ’ল ভৱিষ্যতৰ পৰ্যটক। মই আপোনালোক সকলোকে, বিশেষকৈ মোৰ যুৱ বন্ধুসকলক আৰু এটা বিষয়ত অনুৰোধ জনাইছো। হৰিপ্ৰসাদ গাৰুৰ দৰে, আপোনালোকেও যিকোনো প্ৰকাৰে জি-২০ত যোগদান কৰক। জি-২০ৰ ভাৰতীয় ল’গ’টো কাপোৰৰ ওপৰত অতি নিমজভাৱে, আড়ম্বৰপূৰ্ণভাৱে প্ৰিণ্ট কৰিব পাৰি। মই বিদ্যালয়, মহাবিদ্যালয় আৰু বিশ্ববিদ্যালয়সমূহক তেওঁলোকৰ নিজ নিজ স্থানত জি-২০ সম্পৰ্কীয় আলোচনা, বিতৰ্ক আৰু প্ৰতিযোগিতাৰ সুযোগ সৃষ্টি কৰিবলৈও অনুৰোধ জনাইছো। যদি আপোনালোকে G20.in ৱেবছাইট পৰিদৰ্শন কৰে, আপোনালোকে নিজৰ আগ্ৰহ অনুসৰি তাত বহুতো বস্তু পাব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, ১৮ নৱেম্বৰত সমগ্ৰ দেশে মহাকাশ খণ্ডত নতুন ইতিহাস ৰচনা কৰা প্ৰত্যক্ষ কৰিছিল। সেই দিনটোতে, ভাৰতে মহাকাশলৈ এনে ধৰণৰ প্ৰথম ৰকেট প্ৰেৰণ কৰে, যাক ভাৰতৰ ব্যক্তিগত খণ্ডই ডিজাইন আৰু প্ৰস্তুত কৰিছিল। এই ৰকেটটোৰ নাম হৈছে – 'বিক্ৰম-এছ'। থলুৱা স্পেচ ষ্টাৰ্ট-আপৰ এই প্ৰথম ৰকেটটোৱে শ্ৰীহৰিকোটাৰ পৰা এক ঐতিহাসিক উৰণ কৰাৰ লগে লগে প্ৰতিজন ভাৰতীয়ৰ হৃদয় গৌৰৱেৰে ফুলি উঠিছিল।

বন্ধুসকল, 'বিক্ৰম-এছ' ৰকেট বহুতো বৈশিষ্ট্যৰে সজ্জিত। ই আন ৰকেটতকৈ পাতল আৰু লগতে সস্তা। মহাকাশ অভিযানৰ সৈতে জড়িত আন দেশবোৰে বহন কৰা ব্যয়তকৈ ইয়াৰ বিকাশ ব্যয় বহুত কম। মহাকাশ প্ৰযুক্তিৰ ক্ষেত্ৰত কম খৰচত বিশ্বমানৰ মানদণ্ড এতিয়া ভাৰতৰ বিশেষত্ব হৈ পৰিছে। এই ৰকেটটো তৈয়াৰ কৰাত আন এটা আধুনিক প্ৰযুক্তি ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। আপোনালোকে জানি আচৰিত হ'ব যে এই ৰকেটৰ কিছুমান গুৰুত্বপূৰ্ণ অংশ ত্ৰিমাত্ৰিক মুদ্ৰণৰ জৰিয়তে নিৰ্মাণ কৰা হৈছে। নিশ্চিতভাৱে, 'বিক্ৰম-এছ'ৰ উৎক্ষেপণ অভিযানক দিয়া 'প্ৰাৰম্ভ' নামটো ইয়াৰ সৈতে সম্পূৰ্ণৰূপে খাপ খায়। এইটোৱে ভাৰতৰ ব্যক্তিগত মহাকাশ খণ্ডৰ বাবে এক নতুন যুগৰ আৰম্ভণি চিহ্নিত কৰে। এয়া হৈছে দেশৰ বাবে আত্মবিশ্বাসেৰে পৰিপূৰ্ণ এক নতুন যুগৰ আৰম্ভণি। আপোনালোকে কল্পনা কৰিব পাৰে যে যিসকল শিশুৱে এসময়ত কাগজৰ বিমান তৈয়াৰ কৰিছিল আৰু হাতেৰে সেইবোৰ উৰুৱাইছিল, তেওঁলোকে এতিয়া ভাৰতত বিমান বনোৱাৰ সুযোগ পাইছে। আপোনালোকে কল্পনা কৰিব পাৰে যে যিসকল শিশুৱে এসময়ত আকাশৰ ছবি আঁকিছিল, চন্দ্ৰ আৰু তৰাবোৰলৈ চাইছিল, তেওঁলোকে এতিয়া ভাৰতত ৰকেট বনোৱাৰ সুযোগ পাইছে। ব্যক্তিগত খণ্ডৰ বাবে এই ক্ষেত্ৰ মুকলি কৰাৰ পিছত যুৱসকলৰ এই সপোনবোৰো সঁচা হৈ আহিছে। যেন ৰকেট তৈয়াৰ কৰা এই যুৱসকলে কৈছে, আকাশেই সীমা নহয়।

বন্ধুসকল, ভাৰতে মহাকাশ খণ্ডত ইয়াৰ সফলতা ইয়াৰ চুবুৰীয়া দেশসমূহৰ সৈতেও ভাগ-বতৰা কৰি আছে। কালিয়েই ভাৰতে এটা উপগ্ৰহ উৎক্ষেপণ কৰিছে যাক ভাৰত আৰু ভূটানে যুটীয়াভাৱে বিকশিত কৰিছে। এই উপগ্ৰহটোৱে অতি ভাল ৰিজলিউশ্বনৰ ছবি প্ৰেৰণ কৰিব যি ভূটানক ইয়াৰ প্ৰাকৃতিক সম্পদৰ ব্যৱস্থাপনাত সহায় কৰিব। এই উপগ্ৰহৰ উৎক্ষেপণ হৈছে শক্তিশালী ইণ্ডো-ভূটান সম্পৰ্কৰ প্ৰতিফলন।

বন্ধুসকল, আপোনালোকে নিশ্চয় লক্ষ্য কৰিছে যে 'মন কী বাত'ৰ অন্তিম কেইটামান খণ্ডত, আমি মহাকাশ, প্ৰযুক্তি, উদ্ভাৱনৰ ওপৰত যথেষ্ট আলোচনা কৰিছিলো। ইয়াৰ দুটা বিশেষ কাৰণ আছে: এটা হ'ল আমাৰ যুৱক-যুৱতীসকলে এই ক্ষেত্ৰত আশ্চৰ্যকৰ কাম কৰি আছে। তেওঁলোকে ডাঙৰ চিন্তা কৰি আছে আৰু বৃহৎ সফলতা লাভ কৰিছে। এতিয়া তেওঁলোকে সৰু সৰু সাফল্যত সন্তুষ্ট হ'ব নোৱাৰে। দ্বিতীয়তে, উদ্ভাৱন আৰু মূল্য সৃষ্টিৰ এই ৰোমাঞ্চকৰ যাত্ৰাত তেওঁলোকে আন যুৱ সহকৰ্মী আৰু ষ্টাৰ্ট-আপসকলকো উৎসাহিত কৰিছে।

বন্ধুসকল, যেতিয়া আমি প্ৰযুক্তিৰ সৈতে সম্পৰ্কিত উদ্ভাৱনৰ কথা কওঁ, আমি ড্ৰোনবোৰৰ কথা কেনেকৈ পাহৰিব পাৰোঁ? ভাৰতেও ড্ৰোনৰ ক্ষেত্ৰত দ্ৰুতগতিত আগবাঢ়িছে। কেইদিনমান আগতে আমি দেখিছিলো যে হিমাচল প্ৰদেশৰ কিন্নৌৰত ড্ৰোনৰ জৰিয়তে কেনেদৰে আপেল পৰিবহণ কৰা হৈছিল। কিন্নৌৰ হিমাচলৰ এখন দূৰৱৰ্তী জিলা আৰু এই ঋতুত প্ৰচণ্ড তুষাৰপাত হৈছে। ইমান তুষাৰপাতৰ সৈতে, কিন্নৌৰৰ ৰাজ্যৰ বাকী অংশৰ সৈতে যোগাযোগ সেই সময়ছোৱাত অতি কঠিন হৈ পৰে। এনে পৰিস্থিতিত, তাৰ পৰা আপেল পৰিবহণ কৰাটোও সমানে কঠিন হৈ পৰে। এতিয়া ড্ৰোন প্ৰযুক্তিৰ সহায়ত হিমাচলৰ সুস্বাদু কিন্নৌৰী আপেল অধিক দ্ৰুততাৰে মানুহৰ ওচৰলৈ আহিবলৈ আৰম্ভ কৰিব। ই আমাৰ কৃষক ভাই-ভনীসকলৰ ব্যয় হ্ৰাস কৰিব - আপেল সময়মতে বজাৰত উপস্থিত হ'ব, আপেলৰ অপচয় কম হ'ব।

বন্ধুসকল, আজি আমাৰ দেশবাসীসকলে তেওঁলোকৰ উদ্ভাৱনৰ দ্বাৰা বস্তুবোৰ সম্ভৱ কৰি তুলিছে, যিটো আগতে কল্পনাও কৰিব পৰা নাছিল। এইটো দেখি কোনে সুখী নহ'ব? শেহতীয়া বছৰবোৰত, আমাৰ দেশে সফলতাৰ এক দীঘলীয়া পৰিক্ৰমা হাতত লৈছে। মোৰ সম্পূৰ্ণ বিশ্বাস যে আমি ভাৰতীয়সকল, বিশেষকৈ আমাৰ যুৱ প্ৰজন্ম এতিয়া স্তব্ধ নহ'ম।

মৰমৰ দেশবাসীসকল, মই আপোনালোকৰ বাবে গানৰ এটা সৰু ক্লিপ বজাবলৈ গৈ আছো...

##(গীত)##

আপোনালোক সকলোৱে নিশ্চয় এই গানটো ক’ৰবাত নহয় কৰ’বাত শুনিছে। যি কি নহওক, এইটো বাপুৰ প্ৰিয় গান, কিন্তু যদি মই আপোনালোকক কওঁ যে এই গীতটো গোৱা গায়কসকল গ্ৰীচ দেশৰ, আপোনালোক নিশ্চিতভাৱে আচৰিত হ'ব! আৰু এইটোৱে আপোনালোকক গৌৰৱেৰে ভৰাই তুলিব। এই গানটো গ্ৰীচৰ যিজন গায়কে গাইছে তেওঁ হ’ল - 'কনষ্টাণ্টিনোছ কালাইটজিছ'। গান্ধীজীৰ ১৫০ তম জন্ম জয়ন্তী উদযাপনৰ সময়ত তেওঁ এইটো গাইছিল। কিন্তু আজি মই তেওঁক আন এটা কাৰণত আলোচনাৰ মাজলৈ টানি আনিছো। ভাৰত আৰু ভাৰতীয় সংগীতৰ প্ৰতি তেওঁৰ যথেষ্ট আগ্ৰহ আছে। ভাৰতৰ প্ৰতি তেওঁৰ ইমান মৰম আছে, যে যোৱা ৪২ (বিয়াল্লিশ) বছৰত তেওঁ প্ৰায় প্ৰতি বছৰে ভাৰতলৈ আহিছে। তেওঁ ভাৰতীয় সংগীতৰ উৎপত্তি, বিভিন্ন ভাৰতীয় সংগীত প্ৰণালী, বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ ৰাগ, তাল আৰু ৰসৰ লগতে বিভিন্ন ঘৰাণাৰ বিষয়ে অধ্যয়ন কৰিছে। তেওঁ ভাৰতীয় সংগীতৰ বহুতো মহান ব্যক্তিত্বৰ অৱদান অধ্যয়ন কৰিছে; তেওঁ ভাৰতৰ শাস্ত্ৰীয় নৃত্যৰ বিভিন্ন দিশবোৰো ভালদৰে বুজি পাইছে। এতিয়া তেওঁ ভাৰতৰ সৈতে সম্পৰ্কিত এই সকলোবোৰ অভিজ্ঞতা এখন কিতাপত অতি সুন্দৰভাৱে একত্ৰিত কৰিছে। তেওঁৰ ইণ্ডিয়ান মিউজিক নামৰ কিতাপখনত প্ৰায় ৭৬০ খন ছবি আছে। এই আলোকচিত্ৰসমূহৰ বেছিভাগেই তেওঁ নিজেই তুলিছে। আন দেশত ভাৰতীয় সংস্কৃতিৰ প্ৰতি এনে উৎসাহ আৰু আকৰ্ষণ সঁচাকৈয়ে আনন্দদায়ক।

বন্ধুসকল, কেইসপ্তাহমান পূৰ্বে আন এটা বাতৰি আহিছিল যিটোৱে আমাক গৌৰৱেৰে ভৰাই তুলিছে। আপোনালোকে জানি আনন্দিত হ'ব যে যোৱা ৮ বছৰত ভাৰতৰ পৰা বাদ্যযন্ত্ৰৰ ৰপ্তানি চাৰে তিনিগুণ বৃদ্ধি পাইছে। বৈদ্যুতিক বাদ্যযন্ত্ৰৰ ৰপ্তানি ৬০ গুণ বৃদ্ধি পাইছে। এইটোৱে দেখুৱাইছে যে ভাৰতীয় সংস্কৃতি আৰু সংগীতৰ উন্মাদনা সমগ্ৰ বিশ্বতে বৃদ্ধি পাইছে। ভাৰতীয় বাদ্যযন্ত্ৰৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ ক্ৰেতা হৈছে আমেৰিকা যুক্তৰাজ্য, জাৰ্মানী, ফ্ৰাঞ্চ, জাপান আৰু ইউকেৰ দৰে উন্নত দেশসমূহ। এইটো আমাৰ সকলোৰে বাবে ভাগ্যৰ বিষয় যে আমাৰ দেশৰ সংগীত, নৃত্য আৰু কলাৰ এনে বিশাল সমৃদ্ধ ঐতিহ্য আছে।

বন্ধুসকল, আমি সকলোৱে মহান ঋষি কবি ভাৰতৃহাৰীক তেওঁৰ 'নীতি শতক'ৰ বাবে জানো। এটা পদত তেওঁ কয় যে কলা, সংগীত আৰু সাহিত্যৰ প্ৰতি ব্যক্তিৰ আসক্তি হৈছে মানৱতাৰ প্ৰকৃত পৰিচয়। দৰাচলতে, আমাৰ সংস্কৃতিয়ে ইয়াক মানৱতাৰ ঊৰ্ধত, দৈৱত্বলৈ লৈ যায়। বেদত, সামবেদক আমাৰ বিবিধ সংগীতৰ উৎস বুলি কোৱা হৈছে। মা সৰস্বতীৰ বীণা হওক, ভগৱান কৃষ্ণৰ বাঁহী হওক বা ভোলেনাথৰ দম্বৰু হওক, আমাৰ দেৱ-দেৱীও সংগীতৰ সৈতে সংলগ্ন হৈ আছে। আমি ভাৰতীয়সকলে সকলোতে সংগীত বিচাৰি পাওঁ। নদীৰ গুঞ্জন, বৰষুণৰ টোপাল, চৰাইৰ চিঞৰ-বাখৰ বা বতাহৰ প্ৰতিধ্বনিৰ শব্দ, আমাৰ সভ্যতাৰ সকলো ঠাইতে সংগীত বিদ্যমান। এই সংগীতে কেৱল শৰীৰক শিথিল কৰাই নহয়, লগতে মনকো আনন্দ দিয়ে। সংগীতে আমাৰ সমাজকো একত্ৰিত কৰে। যদি ভাংৰা আৰু লাৱনীত উৎসাহ আৰু আনন্দৰ অনুভূতি থাকে, ৰবীন্দ্ৰ সংগীতে আমাৰ আত্মাক তুলি ধৰে। সমগ্ৰ দেশৰ জনজাতীয় লোকসকলৰ বিভিন্ন সংগীত পৰম্পৰা আছে। তেওঁলোকে আমাক ইজনে-সিজনৰ সৈতে আৰু প্ৰকৃতিৰ সৈতে মিলামিছাৰে জীয়াই থাকিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰে।

বন্ধুসকল, আমাৰ সংগীতৰ প্ৰকাৰে কেৱল আমাৰ সংস্কৃতিক সমৃদ্ধ কৰাই নহয়, লগতে বিশ্বৰ সংগীতত এক অমলিন চাপো পেলাইছে। ভাৰতীয় সংগীতৰ খ্যাতি পৃথিৱীৰ প্ৰতিটো কোণলৈ বিয়পি পৰিছে। মোক আপোনালোকৰ বাবে আৰু এটা অডিঅ' ক্লিপ বজাবলৈ দিয়ক।

##(গীত)##

আপোনালোকে নিশ্চয় ভাবিছে যে চুবুৰীয়াৰ কোনো মন্দিৰত ভজন কীৰ্তন কৰা হৈছে। কিন্তু এই ধ্বনিবোৰ ভাৰতৰ পৰা হাজাৰ মাইল দূৰত থকা দক্ষিণ আমেৰিকাৰ দেশ গিয়েনাৰ পৰা আপোনালোকৰ ওচৰলৈ আহিছে। উনবিংশ আৰু বিংশ শতিকাত ইয়াৰ পৰা বহু সংখ্যক লোক গিয়েনালৈ গৈছিল। তেওঁলোকে ইয়াৰ পৰা ভাৰতৰ বহুতো পৰম্পৰাক লগত লৈ গৈছিল। উদাহৰণ স্বৰূপে, আমি ভাৰতত হোলী উদযাপন কৰো, গিয়েনাতো হোলীৰ ৰংবোৰ উৎসাহেৰে জীৱন্ত হৈ পৰে। য'ত হোলীৰ ৰং আছে, তাত ফাগৱাৰ সংগীতো আছে যাক ফাগুয়া বুলি কোৱা হয়। গিয়েনাৰ ফাগৱাত ভগৱান ৰাম আৰু ভগৱান কৃষ্ণৰ সৈতে সম্পৰ্কিত বিবাহৰ গান গোৱাৰ এক বিশেষ পৰম্পৰা আছে। এই গানবোৰক চৌতাল বুলি কোৱা হয়। সেইবোৰ একে ধৰণৰ সুৰত আৰু আমি ইয়াত কৰাৰ দৰে এটা উচ্চ পিটছত গোৱা হয়। কেৱল এয়াই নহয়, গিয়েনাতো চৌতাল প্ৰতিযোগিতা অনুষ্ঠিত হয়। একেদৰে, বহুতো ভাৰতীয়, বিশেষকৈ পূৱ উত্তৰ প্ৰদেশ আৰু বিহাৰৰ লোকসকলেও ফিজিলৈ প্ৰব্ৰজিত হৈছিল। তেওঁলোকে পৰম্পৰাগত ভজন-কীৰ্তন গাইছিল, মুখ্যতঃ ৰামচৰিতমানসৰ দোহা। তেওঁলোকে ফিজিত ভজন-কীৰ্তনৰ সৈতে সম্পৰ্কিত বহুতো মণ্ডলী গঠন কৰিছিল। আজিও ফিজিত ৰামায়ণ মণ্ডলী নামেৰে দুই হাজাৰৰো অধিক ভজন-কীৰ্তন মণ্ডলী আছে। আজি তেওঁলোকক প্ৰতিখন গাওঁ আৰু এলেকাত দেখা যায়।

মই ইয়াত মাত্ৰ কেইটামান উদাহৰণ দিছো। যদি আপোনালোকে সমগ্ৰ বিশ্বলৈ চাই, তেন্তে ভাৰতীয় সংগীতপ্ৰেমীসকলৰ এই তালিকাখন বহুত দীঘলীয়া হৈ পৰিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমি সকলোৱে সদায় গৌৰৱ কৰোঁ যে আমাৰ দেশখন বিশ্বৰ আটাইতকৈ প্ৰাচীন পৰম্পৰাৰ আলয়। সেয়েহে, আমাৰ পৰম্পৰা আৰু পৰম্পৰাগত জ্ঞান সংৰক্ষণ কৰা, ইয়াক প্ৰচাৰ কৰা আৰু ইয়াক যিমান সম্ভৱ আগুৱাই নিয়াটো আমাৰ দায়িত্ব। আমাৰ উত্তৰ-পূবৰ ৰাজ্য নাগালেণ্ডৰ কিছুমান বন্ধুৰ দ্বাৰা এনে এক প্ৰশংসনীয় প্ৰচেষ্টা কৰা হৈছে। মই এই প্ৰচেষ্টাটো বহুত ভাল পাইছো, সেয়েহে মই ভাবিলো, মই ইয়াক 'মন কী বাত'ৰ শ্ৰোতাসকলৰ সৈতে ভাগ-বতৰা কৰিম।

বন্ধুসকল, নাগালেণ্ডৰ নাগা সম্প্ৰদায়ৰ জীৱনশৈলী, তেওঁলোকৰ কলা-সংস্কৃতি আৰু সংগীতে সকলোকে আকৰ্ষিত কৰে। এয়া আমাৰ দেশৰ গৌৰৱময় ঐতিহ্যৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংশ। এক বহনক্ষম জীৱনশৈলীৰ বাবে নাগালেণ্ডৰ জনসাধাৰণৰ জীৱন আৰু তেওঁলোকৰ দক্ষতাও অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। এই পৰম্পৰা আৰু দক্ষতাবোৰ সংৰক্ষণ কৰিবলৈ আৰু সেইবোৰ পৰৱৰ্তী প্ৰজন্মলৈ আগুৱাই নিবলৈ তাত থকা লোকসকলে এটা সংগঠন গঠন কৰিছে, সেইটো হৈছে 'লিডি-ক্ৰো-ইউ'। ' সংগঠনটোৱে নাগা সংস্কৃতিৰ সুন্দৰ দিশবোৰ পুনৰুজ্জীৱিত কৰাৰ কাম হাতত লৈছে যিবোৰ হেৰাই যোৱাৰ উপক্ৰম হৈছিল। উদাহৰণ স্বৰূপে, নাগা লোক সংগীত নিজেই এক অতি সমৃদ্ধ ধাৰা। এই সংগঠনটোৱে নাগা মিউজিক এলবাম মুকলি কৰাৰ কাম আৰম্ভ কৰিছে। এতিয়ালৈকে এনেকুৱা তিনিটা এলবাম মুকলি কৰা হৈছে। এই লোকসকলে লোক সংগীত আৰু লোক নৃত্যৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কৰ্মশালাৰো আয়োজন কৰে। যুৱসকলকো এই সকলোবোৰৰ বাবে প্ৰশিক্ষণ দিয়া হয়। কেৱল এয়াই নহয়, যুৱসকলক পৰম্পৰাগত নাগালেণ্ড শৈলীৰ পোছাক নিৰ্মাণ, দৰ্জী আৰু বয়নৰ প্ৰশিক্ষণ দিয়া হয়। উত্তৰ-পূবত বাঁহৰ পৰা বহু প্ৰকাৰৰ সামগ্ৰী তৈয়াৰ কৰা হয়। নতুন প্ৰজন্মৰ যুৱক-যুৱতীসকলক বাঁহৰ সামগ্ৰী তৈয়াৰ কৰিবলৈও শিকোৱা হয়। ইয়াৰ সৈতে, এই যুৱক-যুৱতীসকলে কেৱল তেওঁলোকৰ সংস্কৃতিৰ সৈতে সম্পৰ্কিতই নহয় বৰঞ্চ তেওঁলোকৰ বাবে নতুন নিযুক্তিৰ সুযোগো সৃষ্টি কৰে। লিডি-ক্ৰ'-ইউৰ লোকসকলে অধিক সংখ্যক লোকক নাগা লোক-সংস্কৃতিৰ বিষয়ে জনাবলৈ চেষ্টা কৰে।

বন্ধুসকল, আপোনালোকৰ অঞ্চলতো এনে সাংস্কৃতিক শৈলী আৰু পৰম্পৰা থাকিব। আপোনালোকেও নিজ নিজ ক্ষেত্ৰত এনে ধৰণৰ প্ৰচেষ্টা কৰিব পাৰে। যদি আপোনালোকে কৰবাত এনে ধৰণৰ কোনো অনন্য প্ৰচেষ্টা কৰাৰ বিষয়ে অৱগত, তেন্তে আপোনালোকে সেই তথ্য মোৰ সৈতেও ভাগ-বতৰা কৰিব পাৰে।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমাৰ ইয়াত কোৱা হৈছে-

বিদ্যাধনম সৰ্ব ধনম প্ৰধানম

অৰ্থাৎ কোনোবাই যদি জ্ঞান দান কৰিছে তেন্তে তেওঁ সমাজৰ স্বাৰ্থত আটাইতকৈ মহৎ কাম কৰি আছে। শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত জ্বলি থকা এটা সৰু চাকিয়েও গোটেই সমাজখনক আলোকিত কৰিব পাৰে। আজি সমগ্ৰ দেশতে এনে ধৰণৰ বহুতো প্ৰচেষ্টা চলি থকা দেখি মই অত্যন্ত আনন্দিত হৈছো। বনচা হৈছে উত্তৰ প্ৰদেশৰ ৰাজধানী লক্ষ্ণৌৰ পৰা ৭০-৮০ কিলোমিটাৰ দূৰত হাৰদৈৰ এখন গাওঁ। মই এই গাঁৱৰ যতীন ললিত সিংজীৰ বিষয়ে জানিব পাৰিছো যি শিক্ষাৰ শিখা সৃষ্টি কৰাত নিয়োজিত হৈ আছে। যতীনজীয়ে দুবছৰ আগতে ইয়াত এটা 'কমিউনিটি লাইব্ৰেৰী এণ্ড ৰিছাৰ্চ চেণ্টাৰ' আৰম্ভ কৰিছিল।

তেওঁৰ কেন্দ্ৰত হিন্দী আৰু ইংৰাজী সাহিত্য, কম্পিউটাৰ, আইন আৰু বহুতো চৰকাৰী পৰীক্ষাৰ বাবে প্ৰস্তুতি সম্পৰ্কীয় ৩০০০ত কৈও অধিক কিতাপ আছে। এই পুথিভঁৰালত শিশুসকলৰ বাবে কিতাপ বাছনিৰ সম্পূৰ্ণ যত্ন লোৱা হৈছে। ইয়াত উপলব্ধ থকা কমিক কিতাপ বা শৈক্ষিক পুতলা, শিশুৱে সেইবোৰ খুব ভাল পায়। সৰু ল'ৰা-ছোৱালীবোৰে খেলি থাকোঁতে নতুন বস্তু শিকিবলৈ ইয়ালৈ আহে। অফলাইন হওক বা অনলাইন শিক্ষাই হওক, প্ৰায় ৪০ জন স্বেচ্ছাসেৱকে এই কেন্দ্ৰত শিক্ষাৰ্থীসকলক পথ প্ৰদৰ্শন কৰাত ব্যস্ত হৈ আছে। প্ৰতিদিনে গাওঁখনৰ প্ৰায় ৮০ জন শিক্ষাৰ্থী এই পুথিভঁৰাললৈ পঢ়িবলৈ আহে।

বন্ধুসকল, ঝাৰখণ্ডৰ সঞ্জয় কাশ্যপজীয়েও দৰিদ্ৰ শিশুৰ সপোনক নতুন ডেউকা প্ৰদান কৰিছে। ছাত্ৰ জীৱনত, সঞ্জয়জীয়ে ভাল কিতাপৰ অভাৱৰ সন্মুখীন হ'ব লগা হৈছিল। এনে পৰিস্থিতিত তেওঁ সিদ্ধান্ত লৈছিল যে কিতাপৰ অভাৱৰ বাবে তেওঁ নিজৰ অঞ্চলৰ শিশুসকলৰ ভৱিষ্যত অন্ধকাৰ হ'বলৈ নিদিয়ে। এই অভিযানৰ বাবে আজি তেওঁ ঝাৰখণ্ডৰ বহুতো জিলাৰ শিশুসকলৰ বাবে 'লাইব্ৰেৰী মেন' হৈ পৰিছে। যেতিয়া সঞ্জয়জীয়ে কাম কৰা আৰম্ভ কৰিছিল, তেওঁ প্ৰথম পুথিভঁৰালটো তেওঁৰ জন্মস্থানত নিৰ্মাণ কৰিছিল। চাকৰিৰ সময়ত তেওঁক য'তেই স্থানান্তৰ কৰা হৈছিল, ত’তেই তেওঁ দৰিদ্ৰ আৰু জনজাতীয় শিশুসকলৰ শিক্ষাৰ বাবে এটা পুথিভঁৰাল খোলাৰ অভিযানত জড়িত হৈছিল। ইয়াৰ দ্বাৰা তেওঁ ঝাৰখণ্ডৰ বহুতো জিলাত শিশুসকলৰ বাবে পুথিভঁৰাল মুকলি কৰিছে। পুথিভঁৰাল খোলাৰ তেওঁৰ লক্ষ্যই আজি এক সামাজিক আন্দোলনৰ ৰূপ লৈছে। সঞ্জয়জী হওক বা যতীন জীয়েই হওক, তেওঁলোকৰ এনে ধৰণৰ অজস্ৰ প্ৰচেষ্টাৰ বাবে মই তেওঁলোকক বিশেষভাৱে প্ৰশংসা কৰোঁ।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, চিকিৎসা বিজ্ঞানৰ জগতখনে গৱেষণা আৰু উদ্ভাৱনৰ লগতে অত্যাধুনিক প্ৰযুক্তি আৰু সঁজুলিৰ সহায়ত যথেষ্ট অগ্ৰগতি লাভ কৰিছে, কিন্তু কিছুমান ৰোগ আজিও আমাৰ বাবে এক ডাঙৰ প্ৰত্যাহ্বান হৈ আছে। এনে এটা ৰোগ হৈছে - মাস্কুলাৰ ডিষ্ট্ৰোফি! ই হৈছে মুখ্যতঃ এক আনুবংশিক ৰোগ যি যিকোনো বয়সতে হ'ব পাৰে, য'ত শৰীৰৰ পেশী দুৰ্বল হ'বলৈ আৰম্ভ কৰে। ৰোগীৰ বাবে দৈনন্দিন জীৱনৰ সৰু কামবোৰ কৰাটো কঠিন হৈ পৰে। এনে ৰোগীৰ চিকিৎসা আৰু যত্নৰ বাবে যথেষ্ট সেৱাৰ প্ৰয়োজন। হিমাচল প্ৰদেশৰ চোলানত আমাৰ এনে এটা কেন্দ্ৰ আছে যি মাস্কুলাৰ ডিষ্ট্ৰোফিৰ ৰোগীসকলৰ বাবে এক নতুন আশাৰ কিৰণ হৈ পৰিছে। এই কেন্দ্ৰটোৰ নাম হৈছে 'মানৱ মন্দিৰ'; এইটো ইণ্ডিয়ান এছ'চিয়েচন অব্ মাস্কুলাৰ ডিষ্ট্ৰোফিৰ দ্বাৰা পৰিচালিত। মানৱ মন্দিৰ মানৱ সেৱাৰ এক আশ্চৰ্যকৰ উদাহৰণ। ৰোগীসকলৰ বাবে অ'পিডি আৰু পঞ্জীয়ন সেৱা তিনি-চাৰি বছৰ আগতে ইয়াত আৰম্ভ হৈছিল। মানৱ মন্দিৰত প্ৰায় ৫০ জন ৰোগীৰ বাবে বিচনাৰ সুবিধাও আছে। ফিজিঅ'থেৰাপী, ইলেক্ট্ৰথেৰাপী আৰু হাইড্ৰ'থেৰাপীৰ লগতে ইয়াত যোগ-প্ৰাণায়ামৰ সহায়ত ৰোগৰ চিকিৎসা কৰা হয়।

 বন্ধুসকল, সকলো ধৰণৰ হাই-টেক সুবিধাৰ জৰিয়তে এই কেন্দ্ৰটোৱে ৰোগীসকলৰ জীৱনলৈ এক ইতিবাচক পৰিৱৰ্তন আনিবলৈ চেষ্টা কৰিছে। মাস্কুলাৰ ডিষ্ট্ৰোফিৰ সৈতে সম্পৰ্কিত আন এটা প্ৰত্যাহ্বান হ’ল ইয়াৰ বিষয়ে সজাগতাৰ অভাৱ। সেয়েহে, এই কেন্দ্ৰটোৱে কেৱল হিমাচল প্ৰদেশতেই নহয়, সমগ্ৰ দেশতে ৰোগীসকলৰ বাবে সজাগতা শিবিৰৰ আয়োজন কৰে। আটাইতকৈ উৎসাহজনক কথাটো হ'ল যে এই সংগঠনটোৰ পৰিচালনা মুখ্যতঃ এই ৰোগত আক্ৰান্ত লোকসকলৰ দ্বাৰা কৰা হয়, যেনে সমাজকৰ্মী, উৰ্মিলা বালদিজী, ইণ্ডিয়ান এছ'চিয়েচন অব্ মাস্কুলাৰ ডিষ্ট্ৰোফিৰ অধ্যক্ষা চিষ্টাৰ সঞ্জনা গোৱেল জী আৰু এই সংগঠনৰ আন সদস্যসকলে। প্ৰতিষ্ঠানটোৰ গঠনত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰা শ্ৰীমান বিপুল গোৱেলে এই প্ৰতিষ্ঠানটোৰ বাবে এক অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰি আছে। মানৱ মন্দিৰক চিকিৎসালয় আৰু গৱেষণা কেন্দ্ৰ হিচাপে বিকশিত কৰাৰ প্ৰচেষ্টাও চলি আছে। ইয়াৰ সৈতে, ৰোগীসকলে ইয়াত উন্নত চিকিৎসা লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হ'ব। মই এই দিশত চেষ্টা কৰি থকা সকলো লোকক হৃদয়েৰে প্ৰশংসা কৰিছো, লগতে মাস্কুলাৰ ডিষ্ট্ৰোফিত ভুগি থকা সকলো লোকৰ আৰোগ্যৰ বাবে শুভকামনা জনাইছো।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আজিৰ 'মন কী বাত'ত আমি আলোচনা কৰা দেশবাসীৰ সৃষ্টিশীল আৰু সামাজিক প্ৰচেষ্টা হৈছে দেশৰ শক্তি আৰু উৎসাহৰ উদাহৰণ। আজি প্ৰতিজন দেশবাসীয়ে প্ৰতিটো স্তৰত বা আন ক্ষেত্ৰত দেশৰ বাবে পৃথক কাম কৰিবলৈ চেষ্টা কৰি আছে। আজিৰ আলোচনাত আমি দেখিলো যে জি-২০ৰ দৰে এক আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় অনুষ্ঠানত আমাৰ এগৰাকী শিপিনী সতীৰ্থই তেওঁৰ দায়িত্ব বুজি পাইছে আৰু ইয়াক পূৰণ কৰিবলৈ আগবাঢ়ি আহিছে। একেদৰে, কিছুমানে পৰিৱেশৰ বাবে প্ৰচেষ্টা চলাই আছে, আন কিছুমানে পানীৰ বাবে কাম কৰি আছে; বহুলোকে অসাধাৰণ কাম কৰি আছে... শিক্ষা, ঔষধ আৰু বিজ্ঞান প্ৰযুক্তিৰ পৰা সংস্কৃতি-পৰম্পৰালৈকে। ইয়াৰ কাৰণ হৈছে, আজি আমাৰ প্ৰতিজন নাগৰিকে নিজৰ কৰ্তব্য উপলব্ধি কৰিছে। যেতিয়া এখন ৰাষ্ট্ৰৰ নাগৰিকৰ মাজত এনে কৰ্তব্যবোধ বৃদ্ধি পায়, ইয়াৰ সোণালী ভৱিষ্যত স্বয়ংক্ৰিয়ভাৱে নিশ্চিত হয় আৰু দেশৰ সোণালী ভৱিষ্যত স্বয়ং আমাৰ সকলোৰে বাবে এক সোণালী ভৱিষ্যত।

মই আকৌ এবাৰ দেশবাসীসকলক তেওঁলোকৰ প্ৰচেষ্টাৰ বাবে অভিবাদন জনাইছো। আমি অহা মাহত পুনৰ লগ পাম আৰু নিশ্চিতভাৱে এনে ধৰণৰ আৰু বহুতো উৎসাহজনক বিষয়ৰ বিষয়ে কথা পাতিম। আপোনালোকৰ পৰামৰ্শ আৰু চিন্তাধাৰা মোলৈ প্ৰেৰণ কৰি থাকিব। আপোনালোক সকলোকে অশেষ ধন্যবাদ!

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নমস্কাৰ।  আজি দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত সূৰ্য উপাসনাৰ মহান উৎসৱ 'ষট' উদযাপন কৰা হৈছে। লাখ লাখ ভক্ত 'ছট' উৎসৱৰ অংশ হ'বলৈ তেওঁলোকৰ গাওঁ, তেওঁলোকৰ ঘৰ, তেওঁলোকৰ পৰিয়ালত উপস্থিত হৈছে। মই প্ৰাৰ্থনা কৰিছো যে ছট মাইয়াই সকলোকে সমৃদ্ধি আৰু কল্যাণৰ আশীৰ্বাদ দিয়ক।

বন্ধুসকল, সূৰ্যক উপাসনা কৰাৰ পৰম্পৰা হৈছে আমাৰ সংস্কৃতি, আমাৰ বিশ্বাস, প্ৰকৃতিৰ সৈতে কিমান গভীৰ তাৰ প্ৰমাণ। এই পূজাৰ জৰিয়তে আমাৰ জীৱনত সূৰ্যৰ পোহৰৰ গুৰুত্বৰ আলোকপাত কৰা হৈছে। ইয়াৰ লগতে, এই বাৰ্তাও জনোৱা হৈছে যে উত্থান-পতন জীৱনৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংগ। সেয়েহে, আমি প্ৰতিটো পৰিস্থিতিত এক সুষম স্থিতি বৰ্তাই ৰখা উচিত। ছট মাইয়াৰ পূজাত বিভিন্ন ফল আৰু থেকুৱা আগবঢ়োৱা হয়। ইয়াত উপবাসো কোনো কঠিন সাধনাতকৈ কম নহয়। ছট পূজাৰ আন এটা বিশেষ কথা হ'ল উপাসনাৰ বাবে ব্যৱহৃত সামগ্ৰীবোৰ সমাজৰ অসংখ্য মানুহে ঐক্যৱদ্ধভাৱে প্ৰস্তুত কৰে। ইয়াত বাঁহেৰে তৈয়াৰ কৰা বাস্কেট বা চুপলি ব্যৱহাৰ কৰা হয়। মাটিৰ চাকিৰো নিজা গুৰুত্ব আছে। ইয়াৰ জৰিয়তে, গাঁৱত খেতি কৰা কৃষক আৰু বাটাচা তৈয়াৰ কৰা ক্ষুদ্ৰ উদ্যোগীসকলৰ গুৰুত্ব সমাজত প্ৰতিষ্ঠিত হৈছে। তেওঁলোকৰ সহযোগিতা অবিহনে ছটৰ উপাসনা সম্পূৰ্ণ কৰিব নোৱাৰি। ছট উৎসৱে আমাৰ জীৱনত পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ ওপৰতো গুৰুত্ব আৰোপ কৰে। এই উৎসৱৰ আগমনৰ পিছত, ৰাস্তা, নদী, ঘাট, পানীৰ বিভিন্ন উৎস, সকলোবোৰ সামূহিক পৰ্যায়ত পৰিষ্কাৰ কৰা হয়। ছট উৎসৱ 'এক ভাৰত-শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত'ৰ এক উদাহৰণ। আজি, দেশৰ যিকোনো কোণত বিহাৰ আৰু পূৰ্বাঞ্চলৰ লোকসকল য'তেই থাকক, অতি ধুমধামেৰে ছট উদযাপন কৰা হৈছে। ছট এতিয়া দিল্লী, মুম্বাই আৰু গুজৰাটৰ বহু প্ৰান্তৰ সৈতে মহাৰাষ্ট্ৰৰ বিভিন্ন জিলাতো বৃহৎ পৰিমাণে আয়োজন কৰা হৈছে। মোৰ মনত আছে যে গুজৰাটত আগতে ছট পূজা এই পৰিমাণে সম্পন্ন কৰা হোৱা নাছিল। কিন্তু সময়ৰ লগে লগে প্ৰায় সমগ্ৰ গুজৰাট ছট পূজাৰ ৰঙত বিলীন হ'বলৈ আৰম্ভ কৰিছে। এইটো দেখি মই অতিশয় সুখী হৈছো। আজিকালি আমি বিদেশতো ছট পূজাৰ কিমান বিশাল ছবি দেখিছো। অৰ্থাৎ ভাৰতৰ সমৃদ্ধ ঐতিহ্য, আমাৰ বিশ্বাসে পৃথিৱীৰ প্ৰতিটো কোণত নিজৰ পৰিচয় পুনৰ দাঙি ধৰিছে। এই মহান উৎসৱত অংশগ্ৰহণ কৰা প্ৰতিজন ভক্তলৈ মোৰ শুভেচ্ছা থাকিল।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমি এইমাত্ৰ পবিত্ৰ ছট পূজা, ভগৱান সূৰ্যৰ উপাসনাৰ বিষয়ে কথা পাতিলো। গতিকে আজি সূৰ্যৰ উপাসনা কৰাৰ লগতে তেওঁৰ আশীৰ্ব্বাদৰ বিষয়েও কিয়নো আলোচনা নকৰো! সূৰ্য ঈশ্বৰৰ এই আশীৰ্বাদ হৈছে - 'সৌৰ শক্তি'। সৌৰ শক্তি আজি এনে এক বিষয়, য'ত সমগ্ৰ বিশ্বই ইয়াৰ ভৱিষ্যতৰ প্ৰতি দৃষ্টি ৰাখিছে আৰু ভাৰতৰ বাবে, সূৰ্য ঈশ্বৰক কেৱল শতিকা ধৰি উপাসনা কৰাই নহয় ই আমাৰ জীৱন শৈলীৰ কেন্দ্ৰবিন্দুও হৈ আহিছে। আজি ভাৰতে নিজৰ পৰম্পৰাগত অভিজ্ঞতাক আধুনিক বিজ্ঞানৰ সৈতে একত্ৰিত কৰি আছে, সেয়েহে আজি আমি সৌৰ শক্তিৰ পৰা বিদ্যুৎ উৎপাদন কৰা সৰ্ববৃহৎ দেশসমূহৰ ভিতৰত এখন হৈ পৰিছো। সৌৰ শক্তিয়ে আমাৰ দেশৰ দৰিদ্ৰ আৰু মধ্যবিত্ত শ্ৰেণীৰ জীৱন কেনেদৰে সলনি কৰি আছে সেয়াও অধ্যয়নৰ বিষয়।

তামিলনাডুত, থিৰু কে. এজিলনৰ কাঞ্চীপুৰমত এজন কৃষক আছে। তেওঁ 'পিএম কুসুম যোজনা'ৰ সুবিধা লৈছিল আৰু তেওঁৰ খেতিপথাৰত দহ অশ্বশক্তিৰ সৌৰ পাম্পছেট স্থাপন কৰিছিল। এতিয়া তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ খেতিপথাৰৰ বাবে বিদ্যুতৰ বাবে একো খৰচ কৰিব নালাগে। তেওঁলোক আনকি পথাৰত জলসিঞ্চনৰ বাবে চৰকাৰৰ বিদ্যুৎ যোগানৰ ওপৰতো নিৰ্ভৰশীল নহয়। একেদৰে, ৰাজস্থানৰ ভৰতপুৰত 'কুসুম যোজনা'ৰ আন এজন হিতাধিকাৰী কৃষক হৈছে – কমলজী মীনা। কমলজীয়ে পথাৰত এটা সৌৰ পাম্প স্থাপন কৰিছিল, যাৰ বাবে তেওঁৰ ব্যয় যথেষ্ট হ্ৰাস পাইছে। যিহেতু ব্যয় হ্ৰাস পাইছে, উপাৰ্জনো বৃদ্ধি হৈছে। কমলজীয়ে আন বহুতো ক্ষুদ্ৰ উদ্যোগত সৌৰ বিদ্যুতৰ সৈতে সংযোগ কৰিছে। তেওঁলোকৰ এলেকাত কাঠৰ কাম হয়, গোবৰৰ পৰা সামগ্ৰী তৈয়াৰ কৰা হয় আৰু সেইবোৰত সৌৰ বিদ্যুতো ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে।

তেওঁলোকে ১০-১২ জন লোকক নিযুক্তি প্ৰদান কৰিছে, অৰ্থাৎ কুসুম যোজনাৰ পৰা আৰম্ভ হোৱা কমলজীৰ উদ্যোগৰ সুবাস বহু লোকৰ ওচৰলৈ বিয়পিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে।

বন্ধুসকল, আপোনালোকে কেতিয়াবা কল্পনা কৰিব পাৰিবনে যে এমাহৰ বাবে বিদ্যুৎ ব্যৱহাৰ কৰি আপোনাৰ বিদ্যুতৰ বিল পৰিশোধ কৰাৰ সলনি, আপুনি বিদ্যুতৰ বাবে ধন লাভ কৰিব পাৰে? সৌৰ শক্তিয়েও সেইটো প্ৰদৰ্শন কৰিছে। কেইদিনমান আগতে, আপুনি নিশ্চয় দেশৰ প্ৰথমখন সৌৰ গাওঁ - গুজৰাটৰ মোধেৰাৰ বিষয়ে শুনিছে! মোধেৰা সূৰ্য গাঁৱৰ বেছিভাগ ঘৰে সৌৰ শক্তিৰ পৰা বিদ্যুৎ উৎপাদন কৰা আৰম্ভ কৰিছে। এতিয়া তাত থকা বহুতো ঘৰত মাহটোৰ শেষত বিদ্যুতৰ বিলৰ পৰিৱৰ্তে বিদ্যুতৰ পৰা উপাৰ্জন হোৱাৰ এক প্ৰথা আৰম্ভ হৈছে। এনে হোৱা দেখি এতিয়া দেশৰ বহুতো গাঁৱৰ মানুহে মোলৈ পত্ৰ লিখি আছে যে তেওঁলোকৰ গাওঁখনো সূৰ্য গাঁৱলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিব লাগে, অৰ্থাৎ সেই দিন বেছি দূৰ নহয় যেতিয়া ভাৰতত সূৰ্যগ্ৰাম নিৰ্মাণ এক বৃহৎ গণ আন্দোলনলৈ পৰিণত হ'ব আৰু মোধেৰা গাঁৱৰ মানুহে ইতিমধ্যে সেইটো আৰম্ভ কৰিছেই।

আহক আমি মোধেৰাৰ লোকসকলৰ সৈতে 'মন কী বাত'ৰ শ্ৰোতাসকলকো পৰিচয় কৰাই দিওঁ। শ্ৰীমান বিপিনভাই পেটেল এই মুহূৰ্তত আমাৰ সৈতে ফোন লাইনত আছে।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- চাওক, এতিয়া মোধেৰাক সমগ্ৰ দেশৰ বাবে এক আৰ্হি হিচাপে আলোচনা কৰা হৈছে। কিন্তু যেতিয়া আপোনাৰ সকলো আত্মীয় আৰু পৰিচিত লোকে আপোনাক সুধিব, আপুনি তেওঁলোকক কি ক'ব, ইয়াৰ সুবিধা কি আছে?

বিপিনজী :- মহাশয়, যেতিয়া মানুহে আমাক শুধিছিল, আমি কওঁ যে আমি যি বিল পাওঁ, সেয়া এতিয়া শূন্য আৰু কেতিয়াবা ৭০ টকা হয়, কিন্তু আমাৰ সমগ্ৰ গাওঁখনৰ অৰ্থনৈতিক অৱস্থা উন্নত হৈ আছে।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- অৰ্থাৎ এক প্ৰকাৰে বিদ্যুৎ বিলৰ পূৰ্বৰ চিন্তা শেষ হৈছে!

বিপিনজী :- হয় ছাৰ, সেয়া শুদ্ধ। এতিয়া গোটেই গাওঁখনত কোনো চিন্তা নাই। সকলোৱে অনুভৱ কৰিছে যে ছাৰে যি কৰিছে, তেওঁ খুব ভাল কৰিছে। সকলোৱে সুখী ছাৰ। সকলো আনন্দিত।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- এতিয়া তেওঁলোক নিজেই তেওঁলোকৰ নিজৰ ঘৰৰ বিদ্যুৎ উৎপাদনৰ গৰাকী হৈ পৰিছে। তেওঁলোকৰ নিজৰ ঘৰৰ চালত বিদ্যুৎ উৎপাদন কৰা হৈছে।

বিপিনজী :- হয় ছাৰ, ঠিকেই কৈছে ছাৰ।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- তেন্তে এই পৰিৱৰ্তনৰ প্ৰভাৱ গাওঁখনৰ লোকসকলৰ ওপৰত কেনেকুৱা?

বিপিনজী:- মহাশয়, গোটেই গাওঁখনৰ লোকসকল, তেওঁলোকৰ কৃষি আছে, সেয়েহে আমি বিদ্যুতৰ সমস্যাৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পাইছো। কোনো বিদ্যুতৰ বিল পৰিশোধ কৰিব নালাগে, তেওঁলোক চিন্তামুক্ত হৈ পৰিছে।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- অৰ্থাৎ, বিদ্যুতৰ বিলো নোহোৱা হৈছে আৰু সুবিধাও বৃদ্ধি পাইছে।

বিপিনজী :- সমস্যাবোৰ শেষ হৈছে আৰু ছাৰ, যেতিয়া আপুনি ইয়ালৈ আহিছিল আৰু আপুনি ইয়াত উদ্বোধন কৰা সেই ত্ৰিমাসিক প্ৰদৰ্শনী, তাৰ পিছত মোধেৰা গাঁৱৰ গৌৰৱ বহুগুণে বৃদ্ধি পাইছে। আৰু যি জন সচিব আহিছিল ছাৰ...

প্ৰধানমন্ত্ৰী :- হয় ...

বিপিনজী :- গতিকে গাওঁখন বিখ্যাত হৈ পৰিল ছাৰ।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- হয়, সেয়া স্বয়ং ৰাষ্ট্ৰসংঘৰ মহাসচিবৰ ইচ্ছা আছিল। তেওঁ মোক বহুত অনুৰোধ কৰিছিল যে আপুনি ইমান ভাল কাম কৰিছে, সেয়েহে মই তালৈ গৈ চাব বিচাৰো।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- ঠিক আছে, বিপিন ভাই, মই আপোনাক আৰু আপোনাৰ গাঁৱৰ সকলো লোকক অশেষ শুভকামনা জনাইছো আৰু বিশ্বই আপোনালোকৰ পৰা অনুপ্ৰেৰণা লোৱা উচিত আৰু এই সৌৰ শক্তি অভিযান প্ৰতিখন ঘৰত উপস্থিত হোৱা উচিত।

বিপিনজী :- ঠিক আছে ছাৰ। আমি সকলোকে ক'ম, যদিও নিজৰ ধনেৰে সৌৰ প্ৰণালী স্থাপন কৰক... তথাপিও, যথেষ্ট লাভ আছে।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- হয়, জনসাধাৰণক বুজাই দিয়ক। আপোনাক শুভকামনা জনাইছো। ধন্যবাদ ভাই!

বিপিনজী :- ধন্যবাদ ছাৰ, ধন্যবাদ ছাৰ, মোৰ জীৱন ধন্য অনুভৱ কৰিলো আপোনাৰ সৈতে কথা পাতি।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- বিপিনভাইলৈ অশেষ ধন্যবাদ।

এতিয়া আমি মোধেৰা গাঁৱত বৰ্ষাবেনৰ সৈতেও কথা পাতো আহক।

বৰ্ষাবেন :- নমস্কাৰ! নমস্তে ছাৰ!

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- নমস্তে-নমস্তে বৰ্ষাবেন | আপোনাৰ ভাল নে

বৰ্ষাবেন :- আমাৰ বৰ ভাল ছাৰ। আপোনাৰ ভাল নে?

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- মই বহুত ভালে আছো।

বৰ্ষাবেন :- আমি আপোনাৰ সৈতে কথা পাতি ধন্য ছাৰ।

প্ৰধানমন্ত্ৰী :- ঠিক আছে বৰ্ষাবেন!

বৰ্ষাবেন :- হয়।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- আপুনি মোধেৰাত আছে..., আপুনি এটা মিলিটেৰী পৰিয়ালৰ সদস্য।

বৰ্ষাবেন :- মই মিলিটেৰী পৰিয়ালৰ পৰা আহিছো। এয়া এজন প্ৰাক্তন সেনাৰ পত্নীয়ে কৈ আছো ছাৰ।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- তেন্তে আপুনি আগতে ভাৰতৰ কোন কোন ঠাইলৈ যোৱাৰ সুযোগ পাইছিল?

বৰ্ষাবেন :- মই ৰাজস্থান, গান্ধী নগৰ, জম্মুৰ কাচৰা কাঞ্জোৰত একেলগে থকাৰ সুযোগ পাইছিলো। তাত বহুতো সুবিধা উপলব্ধ আছিল চাৰ।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- হয়। সেনাৰ পৰিয়ালৰ হোৱাৰ বাবে আপুনি হিন্দীও ভালদৰে কৈ আছে।

বৰ্ষাবেন :- হয়-হয়। মই শিকিছোঁ।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- মোক কওঁক, মোধেৰালৈ অহা ডাঙৰ পৰিৱৰ্তন, আপুনি এই সৌৰ ৰুফটপ প্ৰকল্পটো স্থাপন কৰিছে। আৰম্ভণিতে মানুহে কি কৈছিল, তেতিয়া নিশ্চয় আপোনাৰ মনলৈ আহিছিল, ইয়াৰ অৰ্থ কি? আপুনি কি কৰি আছে? কি হ'ব? বিদ্যুৎ কেনেকৈ এনেদৰে আহিব পাৰে?  এই সকলোবোৰ বস্তু আপোনাৰ মনলৈ আহিছিল। এতিয়া আপোনাৰ অভিজ্ঞতা কি? ইয়াৰ সুবিধা কি?

বৰ্ষাবেন:- অনেক সুবিধা ছাৰ। এটাৰ পিছত আনটো লাভ ছাৰ ৷ আপোনাৰ কাৰণে আমাৰ গাঁৱত প্ৰতিদিনে দেৱালী উদযাপন কৰা হয়। আমি দিনে ২৪ ঘণ্টাই বিদ্যুৎ লাভ কৰি আছোঁ..., কোনো বিল নাই!  আমাৰ ঘৰত আমি সকলো বৈদ্যুতিক সঁজুলি ঘৰলৈ আনিছো ছাৰ, আমি সকলো ব্যৱহাৰ কৰি আছো - আপোনাৰ কাৰণে ছাৰ। যিহেতু, কোনো বিল নাই, আমি সকলোবোৰ মুক্ত মনেৰে ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰোঁ।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- এইটো সঁচা, আপুনি বিদ্যুতৰ সৰ্বাধিক ব্যৱহাৰ কৰিবলৈও মন স্থিৰ কৰিছে।

বৰ্ষাবেন :- সঁচাকৈয়ে ছাৰ! এই মুহূৰ্তত আমাৰ কোনো সমস্যা নাই, আমি এই সকলোবোৰ চলাব পাৰোঁ... ৱাছিং মেচিন, এচি, মুক্ত মনেৰে সকলোবোৰ ছাৰ!

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- আৰু ইয়াৰ বাবে গাঁৱৰ বাকী লোকসকলো সুখী?

বৰ্ষাবেন :- বৰ সুখী ছাৰ।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- আচ্ছা, আপোনাৰ স্বামীয়ে তাত সূৰ্য মন্দিৰত কাম কৰে নেকি? তাত যি লাইট শ্ব' হৈছিল সেয়া ইমান ডাঙৰ অনুষ্ঠান আছিল আৰু এতিয়া গোটেই পৃথিৱীৰ পৰা অতিথি তালৈ আহি আছে।

বৰ্ষাবেন :- গোটেই পৃথিৱীৰ পৰা বিদেশী আহি আছে ৷ আপুনি আমাৰ গাওঁখন পৃথিৱী বিখ্যাত কৰি তুলিছে।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- গতিকে আপোনাৰ স্বামীৰ কাম এতিয়া নিশ্চয় বাঢ়িছে কিয়নো মন্দিৰ চাবলৈ ইমান অতিথি তালৈ আহিছে।

বৰ্ষাবেন :- ওহ! এইটো গুৰুত্বপূৰ্ণ নহয়, যিমানেই কাম বৃদ্ধি নহওঁক ছাৰ, মোৰ স্বামীৰ ইয়াত কোনো সমস্যা নাই... আমাৰ গাওঁখনৰ বিকাশ হওক।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- এতিয়া আমি সকলোৱে একেলগে গাওঁখনৰ উন্নয়ন কৰিব লাগিব।

বৰ্ষাবেন :- হয়, হয়। ছাৰ আমি আপোনাৰ লগত আছোঁ ৷

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- আৰু মই মোধেৰাৰ লোকসকলক অভিনন্দন জনাইছো কাৰণ গাওঁখনে এই আঁচনি গ্ৰহণ কৰিছিল আৰু তেওঁলোকে নিশ্চিত হৈছিল যে হয় আমি আমাৰ ঘৰত বিদ্যুৎ নিৰ্মাণ কৰিব পাৰোঁ।

বৰ্ষাবেন -: ২৪ ঘণ্টাই ছাৰ! আমাৰ ঘৰত বিদ্যুৎ আছে আৰু আমি বহুত সুখী।

প্ৰধানমন্ত্ৰী :- ঠিক আছে! মই আপোনাক শুভকামনা জনাইছো। সঞ্চয় কৰা ধনক শিশুৰ উন্নতিৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰক। সেই টকাখিনি ভালদৰে ব্যৱহাৰ কৰক যাতে আপোনাৰ জীৱন লাভান্বিত হয়। মই আপোনাক শুভকামনা জনাইছো। আৰু মোধেৰাৰ সকলো লোকলৈ মোৰ প্ৰণাম!

বন্ধুসকল, বৰ্ষাবেন আৰু বিপিন ভাইয়ে যি উল্লেখ কৰিছে সেয়া সমগ্ৰ দেশৰ বাবে, গাওঁ আৰু চহৰৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণা স্বৰূপ। মোধেৰাৰ অভিজ্ঞতা সমগ্ৰ দেশতে পুনৰাবৃত্তি কৰিব পাৰি। সূৰ্যৰ শক্তিয়ে এতিয়া ধন ৰাহি কৰিব আৰু উপাৰ্জন বৃদ্ধি কৰিব। মনজুৰ আহমেদ লাৰৱাল জম্মু আৰু কাশ্মীৰৰ শ্ৰীনগৰৰ এজন বাসিন্দা।  কাশ্মীৰত শীতকালৰ বাবে বিদ্যুতৰ ব্যয় অধিক। এই কাৰণে, মনজুৰজীৰ বিদ্যুতৰ বিলো ৪ হাজাৰ টকাতকৈও অধিক হৈছিল, কিন্তু, যিহেতু মনজুৰজীয়ে তেওঁৰ ঘৰত এটা সৌৰ ৰুফটপ প্ৰকল্প স্থাপন কৰিছে, তেওঁৰ ব্যয় আধাতকৈও কম হৈছে। একেদৰে, উৰিষ্যাৰ এগৰাকী কন্যা কুন্নী দেউৰীয়ে সৌৰ শক্তিক তেওঁৰ লগতে আন মহিলাসকলৰ বাবে নিযুক্তিৰ মাধ্যম কৰি তুলিছে। কুন্নী উৰিষ্যাৰ কেন্দুঝাৰ জিলাৰ কাৰ্দাপাল গাঁৱত বাস কৰে। তেওঁ জনজাতীয় মহিলাসকলক সৌৰশক্তিচালিত ৰিলিং মেচিনত ৰেচম ঘূৰাবলৈ প্ৰশিক্ষণ দিয়ে। সৌৰ যন্ত্ৰৰ বাবে, এই জনজাতীয় মহিলাসকলে বিদ্যুতৰ বিলৰ বোজা বহন কৰিব নালাগে আৰু তেওঁলোকে উপাৰ্জন কৰি আছে। এয়া হৈছে সূৰ্য ঈশ্বৰৰ সৌৰ শক্তিৰ আশীৰ্বাদ। যিমানেই আশীৰ্বাদ বিয়পি পৰে সিমানেই ভাল হয়। সেয়েহে, মই আপোনালোকক ইয়াত যোগদান কৰিবলৈ আৰু আনকো যোগ দিবলৈ অনুৰোধ জনাইছো।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, এইমাত্ৰ মই আপোনালোকৰ সৈতে সূৰ্যৰ বিষয়ে কথা পাতি আছিলো। এতিয়া মোৰ মনোযোগ মহাকাশৰ ফালে গৈ আছে। ইয়াৰ কাৰণ হৈছে আমাৰ দেশখনে সৌৰ খণ্ডৰ লগতে মহাকাশ খণ্ডতো বিস্ময়কৰ কাম কৰি আছে। আজি সমগ্ৰ বিশ্বই ভাৰতৰ সাফল্য দেখি আচৰিত হৈছে। গতিকে মই ভাবিলো, 'মন কী বাত'ৰ শ্ৰোতাসকলক এই কথা কৈ মই তেওঁলোককো সুখী কৰা উচিত।

বন্ধুসকল, আপোনালোকে নিশ্চয় কেইদিনমান আগতে দেখিছে যে ভাৰতে একেলগে মহাকাশত ৩৬টা উপগ্ৰহ স্থাপন কৰিছে। দেৱালীৰ ঠিক এদিন আগতে এই সফলতা অৰ্জন কৰা হৈছে, এক প্ৰকাৰে, ই আমাৰ যুৱপ্ৰজন্মৰ পৰা দেশলৈ এক বিশেষ দেৱালী উপহাৰ হিচাপে বিবেচিত হৈছে। এই শুভাৰম্ভৰ লগে লগে কাশ্মীৰৰ পৰা কন্যাকুমাৰী লৈকে আৰু সমগ্ৰ দেশৰ কচ্ছৰ পৰা কোহিমালৈকে ডিজিটেল সংযোগ অধিক শক্তিশালী হ'ব। ইয়াৰ সহায়ত আনকি দূৰৱৰ্তী অঞ্চলবোৰো দেশৰ বাকী অংশৰ সৈতে অধিক সহজে সংযুক্ত হ'ব। যেতিয়া দেশখন আত্মনিৰ্ভৰ হয়, কেনেকৈ ই সফলতাৰ নতুন উচ্চতাত উপনীত হয় - ই ইয়াৰ এক উদাহৰণ। আপোনালোকৰ সৈতে কথা পাতি থাকোতে, মোৰ সেই পুৰণি দিনবোৰো মনত পৰিছে যেতিয়া ভাৰতক ক্ৰায়'জেনিক ৰকেট প্ৰযুক্তিৰ পৰা বঞ্চিত কৰা হৈছিল। কিন্তু ভাৰতৰ বিজ্ঞানীসকলে কেৱল থলুৱা প্ৰযুক্তিৰ বিকাশ কৰাই নহয়, আজি ইয়াৰ সহায়ত একেলগে কেইবা ডজনো উপগ্ৰহ মহাকাশলৈ প্ৰেৰণ কৰিছে। এই আৰম্ভণিৰ সৈতে ভাৰত বিশ্বব্যাপী বাণিজ্যিক বজাৰত এক শক্তিশালী খেলুৱৈ হিচাপে আত্মপ্ৰকাশ কৰিছে... ইয়াৰ সৈতে, ভাৰতৰ বাবে সুযোগৰ নতুন দুৱাৰ মুকলি হৈছে।

বন্ধুসকল, উন্নত ভাৰতৰ সংকল্পৰ সৈতে আগবাঢ়ি আমাৰ দেশখনে কেৱল ঐক্যৱদ্ধ প্ৰচেষ্টাৰেহে ইয়াৰ লক্ষ্যত উপনীত হ’ব পাৰে। ইয়াৰ পূৰ্বে ভাৰতত মহাকাশ খণ্ড চৰকাৰী প্ৰণালীৰ আওতাৰ ভিতৰত সীমাবদ্ধ আছিল। যিহেতু, মহাকাশ খণ্ডটো ভাৰতৰ যুৱসকলৰ বাবে মুকলি কৰা হৈছে, ইয়াত বৈপ্লৱিক পৰিৱৰ্তন আহিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে। ভাৰতীয় উদ্যোগ আৰু ষ্টাৰ্ট-আপসমূহে এই ক্ষেত্ৰত নতুন উদ্ভাৱন আৰু নতুন প্ৰযুক্তি অনাত নিয়োজিত হৈ আছে। বিশেষকৈ, আইএন-স্পেচৰ সহযোগিতাই এই ক্ষেত্ৰত এক বৃহৎ পৰিৱৰ্তন আনিব।

বেচৰকাৰী কোম্পানীবোৰেও আইএন-স্পেচৰ জৰিয়তে তেওঁলোকৰ পেলোড আৰু উপগ্ৰহ উৎক্ষেপণ কৰাৰ সুবিধা লাভ কৰিছে। মহাকাশ খণ্ডত ভাৰতত সৃষ্টি হোৱা এই বৃহৎ সুযোগসমূহৰ সম্পূৰ্ণ সুবিধা ল'বলৈ মই অধিকসংখ্যক ষ্টাৰ্ট-আপ আৰু উদ্ভাৱকসকলক অনুৰোধ জনাইছো।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, যেতিয়া শিক্ষাৰ্থী, যুৱ শক্তি, নেতৃত্বৰ শক্তিৰ কথা আহে, তেতিয়া আমাৰ মনত বহুতো পুৰণি ধাৰণা সোমাই পৰে। বহুসময়ত আমি দেখিছোঁ যে যেতিয়া ছাত্ৰ শক্তিৰ কথা কোৱা হয়, ইয়াক ছাত্ৰ সন্থাৰ নিৰ্বাচনৰ সৈতে সংযুক্ত কৰি ইয়াৰ পৰিসৰ সীমিত কৰা হয়। কিন্তু শিক্ষাৰ্থী শক্তিৰ পৰিসৰ বহুত ডাঙৰ, অতি বিশাল। শিক্ষাৰ্থী শক্তি হৈছে ভাৰতক শক্তিশালী কৰাৰ আধাৰ। যি কি নহওক, আজিৰ যুৱক-যুৱতীসকলে আজিৰ ভাৰতক ২০৪৭ চনলৈ লৈ যাব। যেতিয়া ভাৰতে স্বাধীনতাৰ শতবাৰ্ষিকী উদযাপন কৰিব, যুৱশক্তিয়ে তেওঁলোকৰ কঠোৰ পৰিশ্ৰম, তেওঁলোকৰ ঘাম, তেওঁলোকৰ প্ৰতিভাৰ দ্বাৰা ভাৰতক আজি দেশখনে সমাধান কৰি থকা উচ্চতালৈ লৈ যাব। যি ধৰণে আমাৰ আজিৰ যুৱক-যুৱতীসকলে দেশৰ বাবে কাম কৰি আছে আৰু ৰাষ্ট্ৰ নিৰ্মাণত অংশগ্ৰহণ কৰিছে, সেইটোৱে মোক আত্মবিশ্বাসেৰে ভৰাই তুলিছে। আমাৰ যুৱক-যুৱতীসকলে যিদৰে হেকাথনত সমস্যা সমাধান কৰে, গোটেই নিশা সাৰে থাকি ঘণ্টাজুৰি কাম কৰে, সেয়া অতিশয় অনুপ্ৰেৰণাদায়ক। শেহতীয়া বছৰবোৰত অনুষ্ঠিত হোৱা এক হেকাথন, দেশৰ লাখ লাখ যুৱক-যুৱতীৰ সৈতে, একেলগে বহুতো প্ৰত্যাহ্বান সমাধান কৰিছে; দেশক নতুন সমাধান প্ৰদান কৰিছে।

বন্ধুসকল, আপোনালোকৰ মনত থাকিব পাৰে, মই লালকিল্লাৰ পৰা 'জয় অনুসন্ধন'ৰ বাবে মাত মাতিছিলো। মই এই দশকটোক প্ৰযুক্তিগত ভাৰত নিৰ্মাণ কৰাৰ কথাও কৈছিলো। মই এইটো দেখি ভাল পাইছো; আমাৰ আইআইটি-ৰ শিক্ষাৰ্থীসকলেও এই আদেশ গ্ৰহণ কৰিছে। এই মাহত ১৪-১৫ অক্টোবৰত, সকলো ২৩খন আইআইটি প্ৰথমবাৰৰ বাবে তেওঁলোকৰ উদ্ভাৱন আৰু গৱেষণা প্ৰকল্পবোৰ প্ৰদৰ্শন কৰিবলৈ এক মঞ্চত উপৱিষ্ট হৈছিল। এই মেলাত সমগ্ৰ দেশৰ পৰা অহা শিক্ষাৰ্থী আৰু গৱেষকসকলে ৭৫টাতকৈও অধিক শ্ৰেষ্ঠ প্ৰকল্প প্ৰদৰ্শন কৰিছিল। স্বাস্থ্যসেৱা, কৃষি, ৰবটিক্স, ছেমি কণ্ডাক্টৰ, ৫জি যোগাযোগ, এই প্ৰকল্পবোৰ এনে বহুতো বিষয়ৰ ওপৰত নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল। যদিও এই সকলোবোৰ প্ৰকল্প এটা আনটোতকৈ ভাল আছিল, মই কিছুমান প্ৰকল্পৰ প্ৰতি আপোনালোকৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিব বিচাৰো। উদাহৰণ স্বৰূপে, আইআইটি ভুৱনেশ্বৰৰ এটা দলে নৱজাতক শিশুৰ বাবে এটা প’ৰ্টেবল ভেণ্টিলেটৰ বিকশিত কৰিছে। ই বেটাৰীত চলে আৰু দূৰৱৰ্তী এলেকাত সহজে ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি। ই সময়ৰ পূৰ্বে জন্ম হোৱা শিশুৰ জীৱন ৰক্ষা কৰাত যথেষ্ট সহায়ক প্ৰমাণিত হ'ব পাৰে। বৈদ্যুতিক গতিশীলতা হওক, ড্ৰোন প্ৰযুক্তি বা ৫জি-য়েই হওক, আমাৰ বহুতো শিক্ষাৰ্থীয়ে এইবোৰৰ সৈতে সম্পৰ্কিত নতুন প্ৰযুক্তি বিকাশত নিয়োজিত হৈ আছে। কেইবাখনো আইআইটি-য়ে এটা বহুভাষিক প্ৰকল্পত একেলগে কাম কৰি আছে যিয়ে স্থানীয় ভাষা শিকা সহজ কৰি তোলে।

এই প্ৰকল্পটোৱে নতুন ৰাষ্ট্ৰীয় শিক্ষা নীতিক সেই লক্ষ্যবোৰত উপনীত হোৱাত যথেষ্ট সহায় কৰিব। আপোনালোকে এইটো জানিও সুখী হ'ব যে আইআইটি মাদ্ৰাজ আৰু আইআইটি কানপুৰে ভাৰতৰ থলুৱা ৫জি টেষ্টবেড প্ৰস্তুত কৰাত অগ্ৰণী ভূমিকা পালন কৰিছে। এইটো নিশ্চিতভাৱে এটা ভাল আৰম্ভণি। মই আশা কৰোঁ যে আগন্তুক সময়ত এনে ধৰণৰ আৰু বহুতো প্ৰচেষ্টা দেখা পোৱা যাব। মই লগতে আশা কৰোঁ যে আইআইটি-ৰ পৰা অনুপ্ৰেৰণা লৈ অন্যান্য প্ৰতিষ্ঠানসমূহেও তেওঁলোকৰ অনুসন্ধান আৰু কাৰ্যকলাপ বৃদ্ধি কৰিব।

কৰ্ণাটকৰ বাংগালুৰুত বাস কৰা সুৰেশ কুমাৰজীৰ পৰাও আমি বহু কথা শিকিব পাৰোঁ, প্ৰকৃতি আৰু পৰিৱেশ সুৰক্ষিত কৰাৰ বাবে তেওঁৰ যথেষ্ট আগ্ৰহ আছে। ২০ বছৰ পূৰ্বে তেওঁ চহৰখনৰ সহকাৰনগৰৰ এখন অৰণ্য পুনৰুজ্জীৱিত কৰাৰ উদ্যোগ গ্ৰহণ কৰিছিল। এইটো এটা কঠিন কাম আছিল। কিন্তু ২০ বছৰ পূৰ্বে ৰোপণ কৰা এই গছপুলিবোৰ ৪০ ফুট ওখ ডাঙৰ বৃক্ষলৈ ৰূপান্তৰিত হৈছে। এতিয়া এইবোৰৰ সৌন্দৰ্যই সকলোৰে মন আকৰ্ষিত কৰে। এইটোৱে তাত বাস কৰা লোকসকলক গৌৰৱৰ অনুভৱ প্ৰদান কৰিছে। সুৰেশ কুমাৰজীয়ে আন এটা আশ্চৰ্যকৰ কাম কৰিছে। তেওঁ কানাড়া ভাষা আৰু সংস্কৃতিৰ প্ৰচাৰৰ বাবে সহাকাৰনগৰত এটা বাছ আশ্ৰয়ও নিৰ্মাণ কৰিছে। তেওঁ শ শ লোকক কানাড়াত লিখা পিতলৰ প্লেটো প্ৰদান কৰিছে। যদি পৰিস্থিতি বিজ্ঞান আৰু সংস্কৃতি দুয়োটা একেলগে বিকশিত হয়..., কল্পনা কৰক ই কিমান মহান হ'ব পাৰে!

বন্ধুসকল, আজি পৰিৱেশ-অনুকূল জীৱন-ধাৰণ আৰু পৰিৱেশ-অনুকূল সামগ্ৰীৰ বিষয়ে মানুহৰ মাজত আগতকৈ অধিক সজাগতা দেখা গৈছে। মই তামিলনাডুৰ পৰা এনেকুৱা এটা আকৰ্ষণীয় প্ৰচেষ্টাৰ বিষয়ে জানিবলৈ সুযোগ পাইছিলো। এয়া আছিল কইম্বাটুৰৰ আনাইকাট্টিত জনজাতীয় মহিলাৰ এটা দলৰ দ্বাৰা এক উজ্জ্বল প্ৰচেষ্টা। এই মহিলাসকলে ৰপ্তানিৰ বাবে দহ হাজাৰ পৰিৱেশ-অনুকূল টেৰাকোটা চাহ কাপ তৈয়াৰ কৰিছিল। আশ্চৰ্যজনক কথাটো হ'ল যে এই মহিলাসকলে নিজেই টেৰাকোটা চাহ কাপ বনোৱাৰ সম্পূৰ্ণ দায়িত্ব গ্ৰহণ কৰিছিল। ক্লে মিক্সিঙৰ পৰা ফাইনেল পেকেজিঙলৈকে তেওঁলোকে সকলো কাম নিজেই কৰিছিল। তেওঁলোকে ইয়াৰ বাবে প্ৰশিক্ষণো লৈছিল। এই আশ্চৰ্যকৰ প্ৰচেষ্টাৰ ওপৰত যিমানেই প্ৰশংসা কৰা হয় সেয়া কমেই হয়।

বন্ধুসকল, ত্ৰিপুৰাৰ কিছুমান গাওঁয়েও যথেষ্ট ভাল উদাহৰণ প্ৰদৰ্শন কৰিছে। আপোনালোকে নিশ্চয় জৈৱ-গাঁৱৰ বিষয়ে শুনিছে, কিন্তু ত্ৰিপুৰাৰ কিছুমান গাওঁ জৈৱ-গাঁও ২-ৰ স্তৰলৈ উন্নীত হৈছে। জৈৱ-গাঁও ২-এ প্ৰাকৃতিক দুৰ্যোগৰ ফলত হোৱা ক্ষতি কেনেদৰে হ্ৰাস কৰিব পাৰি তাৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে। ইয়াত বিভিন্ন পদক্ষেপৰ জৰিয়তে জনসাধাৰণৰ জীৱনৰ মানদণ্ড উন্নত কৰাৰ বাবে সম্পূৰ্ণ মনোযোগ দিয়া হয়। সৌৰ শক্তি, জৈৱ গেছ, মৌ মাখি ৰক্ষণাবেক্ষণ আৰু জৈৱ সাৰৰ ওপৰত সম্পূৰ্ণ গুৰুত্ব দিয়া হয়। সামগ্ৰিকভাৱে, জৈৱ-গাঁও ২-য়ে জলবায়ু পৰিৱৰ্তনৰ বিৰুদ্ধে অভিযানত যথেষ্ট শক্তি প্ৰদান কৰিব। দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত পৰিৱেশ সুৰক্ষাৰ বাবে বৰ্ধিত উৎসাহ দেখি মই অত্যন্ত সুখী। কিছুদিন পূৰ্বে ভাৰতত পৰিৱেশ সুৰক্ষাৰ বাবে সমৰ্পিত মিছন লাইফ-ও আৰম্ভ কৰা হৈছে। মিছন লাইফ-ৰ সৰল নীতিটো হ'ল - এনে জীৱনশৈলী প্ৰচাৰ কৰা যি পৰিৱেশৰ ক্ষতি নকৰে। মই আপোনালোকক মিছন লাইফ-ৰ বিষয়েও জানিবলৈ আৰু ইয়াক গ্ৰহণ কৰিবলৈ প্ৰয়াস কৰাৰ বাবে অনুৰোধ জনাইছো।

বন্ধুসকল, কাইলৈ, অক্টোবৰৰ ৩১ তাৰিখ, ৰাষ্ট্ৰীয় একতা দিৱস, চৰ্দাৰ বল্লভভাই পেটেলৰ জন্ম জয়ন্তীৰ পৱিত্ৰ উপলক্ষ। এই দিনটোত দেশৰ প্ৰতিটো কোণত ৰান ফৰ ইউনিটীৰ আয়োজন কৰা হয়। এই দৌৰে দেশত একতাৰ সূতা শক্তিশালী কৰে, আমাৰ যুৱসকলক অনুপ্ৰাণিত কৰে। কেইদিনমান আগতে আমাৰ ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়াৰ সময়তো একেই অনুভূতি দেখা গৈছে। 'জুড়েগা ইণ্ডিয়া তো জিতেগা ইণ্ডিয়া' বিষয়বস্তুৰ সৈতে, এফালে ৰাষ্ট্ৰীয় খেলখনে একতাৰ এক শক্তিশালী বাৰ্তা প্ৰদান কৰিছে, আনহাতে, ভাৰতৰ ক্ৰীড়া সংস্কৃতিৰ প্ৰচাৰ কৰিছে। আপোনালোকে জানি সুখী হ'ব যে এইবাৰৰ ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়া ভাৰতত এতিয়ালৈকে আয়োজিত আটাইতকৈ বৃহৎ ক্ৰীয়াৰ আয়োজন আছিল। ইয়াত ৩৬ টা ক্ৰীড়া অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছিল, য'ত ৭ টা নতুন আৰু দুটা থলুৱা প্ৰতিযোগিতা, যোগাসন আৰু মাললাখাম্বো অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছিল।

সোণৰ পদক জয়ৰ ক্ষেত্ৰত সন্মুখত থকা তিনিটা দল হৈছে - সেৱা দল, মহাৰাষ্ট্ৰ আৰু হাৰিয়ানা দল। এই খেলসমূহত ছয়টা ৰাষ্ট্ৰীয় অভিলেখ আৰু প্ৰায় ৬০টা ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়া ৰেকৰ্ডো সৃষ্টি হৈছে। পদক অৰ্জন কৰা, নতুন অভিলেখ গঢ়ি তোলা সকলো খেলুৱৈ, এই ক্ৰীড়া প্ৰতিযোগিতাত অংশগ্ৰহণ কৰা সকলো খেলুৱৈক মই অভিনন্দন জনাইছো। মই এই খেলুৱৈসকলৰ এক উজ্জ্বল ভৱিষ্যতৰ কামনা কৰিছো।

বন্ধুসকল, গুজৰাটত অনুষ্ঠিত ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়াৰ সফল সংগঠনত অৱদান আগবঢ়োৱা সকলো লোকৰ প্ৰতি মই আন্তৰিকতাৰে প্ৰশংসা কৰিব বিচাৰো। আপোনালোকে দেখিছে যে গুজৰাটত নৱৰাত্ৰিৰ সময়ত ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়া অনুষ্ঠিত হৈছিল। এই খেলবোৰ আয়োজন কৰাৰ পূৰ্বে এবাৰ মোৰ মনলৈ আহিছিল যে এই সময়ত সমগ্ৰ গুজৰাট এই উৎসৱবোৰত জড়িত হৈ আছে, গতিকে মানুহে কেনেকৈ এই খেলবোৰ উপভোগ কৰিব পাৰিব? এনে ধৰণৰ বিস্তৃত ব্যৱস্থা আৰু আনহাতে, নৱৰাত্ৰি গৰ্বাৰ ব্যৱস্থা ইত্যাদি!। গুজৰাটে একে সময়তে এই সকলোবোৰ কাম কেনেদৰে কৰিব? কিন্তু গুজৰাটৰ মানুহে সকলো অতিথিক তেওঁলোকৰ আতিথ্যত সুখী কৰি তুলিছিল। আহমেদাবাদত অনুষ্ঠিত ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়াৰ সময়ত যিদৰে কলা, ক্ৰীড়া আৰু সংস্কৃতি একত্ৰিত হৈছিল, ই সকলোকে আনন্দেৰে ভৰাই তুলিছিল। আনহাতে খেলুৱৈসকলেও দিনত খেলবোৰত অংশগ্ৰহণ কৰিছিল; সন্ধিয়া তেওঁলোকে গৰ্বা আৰু দাণ্ডিয়াৰ ৰঙত নিমজ্জিত হৈ পৰিছিল। তেওঁলোকে গুজৰাটী খাদ্য আৰু নৱৰাত্ৰিৰ বহুতো ফটো ছচিয়েল মিডিয়াত শ্বেয়াৰ কৰিছিল। এয়া আমাৰ সকলোৰে বাবে এটা আনন্দৰ বিষয় আছিল। যিকি নহওক, এনে ধৰণৰ খেলৰ জৰিয়তে ভাৰতৰ বিভিন্ন সংস্কৃতিৰ বিষয়ে জানিব পাৰি। তেওঁলোকে 'এক ভাৰত-শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত'ৰ মনোভাৱক সমানে শক্তিশালী কৰে।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, ১৫ নৱেম্বৰত, আমাৰ দেশে জনজাতীয় গৌৰৱ দিৱস উদযাপন কৰিব। আপোনালোকৰ মনত আছে, ভগৱান বিৰচা মুণ্ডাৰ জন্ম জয়ন্তীত জনজাতীয় ঐতিহ্য আৰু গৌৰৱ উদযাপন কৰিবলৈ দেশখনে যোৱা বছৰৰ পৰা এয়া আৰম্ভ কৰিছিল। ভগৱান বিৰচা মুণ্ডাই তেওঁৰ চমু জীৱনকালত ব্ৰিটিছ শাসনৰ বিৰুদ্ধে লাখ লাখ লোকক একত্ৰিত কৰিছিল। তেওঁ ভাৰতৰ স্বাধীনতা আৰু জনজাতীয় সংস্কৃতিৰ সুৰক্ষাৰ বাবে নিজৰ জীৱন ত্যাগ কৰিছিল।  আমি ধৰতি আবা বিৰচা মুণ্ডাৰ পৰা বহু কথা শিকিব পাৰো। বন্ধুসকল, যেতিয়া ধৰতি আবা বিৰচা মুণ্ডাৰ কথা আহে, তেওঁৰ সংক্ষিপ্ত জীৱনকালটো প্ৰত্যক্ষ কৰোঁ আহক; আজিও আমি তেওঁৰ পৰা বহুত শিকিব পাৰোঁ আৰু ধৰতি আবাই কৈছিল- 'এই পৃথিৱীখন আমাৰ, আমি ইয়াৰ ৰক্ষক।'  এই বাক্যটোত মাতৃভূমিৰ বাবে কৰ্তব্যবোধো আছে আৰু পৰিৱেশৰ প্ৰতি আমাৰ কৰ্তব্যৰ অনুভূতিও আছে। তেওঁ সদায় এইবুলি গুৰুত্ব আৰোপ কৰিছিল যে আমি আমাৰ জনজাতীয় সংস্কৃতিক পাহৰিব নালাগে, আমি ইয়াৰ পৰা একেবাৰে দূৰলৈ আঁতৰি যোৱা উচিত নহয়। আজিও আমি দেশৰ জনজাতীয় সমাজৰ পৰা প্ৰকৃতি আৰু পৰিৱেশৰ বিষয়ে বহুতো কথা শিকিব পাৰো।

বন্ধুসকল, যোৱা বছৰ ভগৱান বিৰচা মুণ্ডাৰ জন্ম জয়ন্তী উপলক্ষে মই ৰাঁচীত ভগৱান বিৰচা মুণ্ডা সংগ্ৰহালয় উদ্বোধন কৰাৰ সৌভাগ্য লাভ কৰিছিলো। মই যুৱসকলক অনুৰোধ জনাইছো যে যেতিয়াই তেওঁলোকে সময় পায়, তেওঁলোকে এয়া চাবলৈ যাব। মই আপোনালোকক এইটোও ক'ব বিচাৰো যে ১ নৱেম্বৰত, অৰ্থাৎ কাইলৈৰ পিছদিনা, মই গুজৰাট-ৰাজস্থানৰ সীমান্তৰ মানগড়ত উপস্থিত থাকিম। ভাৰতৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰাম আৰু আমাৰ সমৃদ্ধ জনজাতীয় ঐতিহ্যত মানগড়ৰ এক বিশেষ স্থান আছে। ১৯১৩ চনৰ নৱেম্বৰ মাহত ইয়াত এক ভয়ংকৰ গণহত্যা সংঘটিত হৈছিল, য'ত ব্ৰিটিছে স্থানীয় জনজাতীয় লোকসকলক নিৰ্মমভাৱে হত্যা কৰিছিল। কোৱা হয় যে এই গণহত্যাত এহেজাৰৰো অধিক জনজাতীয় লোকে প্ৰাণ হেৰুৱাইছিল। এই জনজাতীয় আন্দোলনৰ নেতৃত্ব দিছিল গোবিন্দ গুৰুজীয়ে, যাৰ জীৱন সকলোৰে বাবে অনুপ্ৰেৰণা স্বৰূপ। আজি মই সেই সকলো জনজাতীয় শ্বহীদ আৰু গোবিন্দ গুৰুজীৰ অদম্য সাহস আৰু বীৰত্বৰ প্ৰতি নমস্কাৰ জনাইছো। অমৃত কালৰ সময়ত আমি ভগৱান বিৰচা মুণ্ডা, গোবিন্দ গুৰু আৰু অন্যান্য স্বাধীনতা সংগ্ৰামীসকলৰ আদৰ্শক যিমানে বিশ্বস্ততাৰে অনুসৰণ কৰিম, আমাৰ দেশে সিমানেই নতুন উচ্চতা স্পৰ্শ কৰিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নৱেম্বৰৰ ৮ তাৰিখ হৈছে গুৰুপূৰবৰ দিন। গুৰু নানকজীৰ প্ৰকাশ পৰ্ব আমাৰ আস্থাৰ বাবে যিমান গুৰুত্বপূৰ্ণ, আমি ইয়াৰ পৰা সমানে শিকিবলৈও পাওঁ। গোটেই জীৱনজুৰি গুৰু নানক দেৱজীয়ে মানৱতাৰ বাবে পোহৰ বিয়পাইছিল। যোৱা কেইবছৰমানত দেশখনে গুৰুসকলৰ পোহৰ জনসাধাৰণৰ মাজত বিয়পাই দিবলৈ বহুতো প্ৰচেষ্টা চলাইছে। আমি দেশ আৰু বিদেশত বৃহৎ পৰিমাণে গুৰু নানক দেৱজীৰ ৫৫০ তম প্ৰকাশ পৰ্ব উদযাপন কৰাৰ সৌভাগ্য লাভ কৰিছিলো। কেইবা দশকৰ অপেক্ষাৰ পিছত কৰতাৰপুৰ চাহিব কৰিডৰৰ বিকাশ প্ৰত্যক্ষ কৰাটোও সমানে আনন্দদায়ক হৈছে। কিছুদিন আগতে মই হেমকুণ্ড চাহিবৰ বাবে ৰ’পৱেৰ আধাৰশিলা স্থাপন কৰাৰ সৌভাগ্য লাভ কৰিছিলো। আমি আমাৰ গুৰুসকলৰ শিক্ষাৰ পৰা নিৰন্তৰে শিকিব লাগিব আৰু তেওঁলোকৰ প্ৰতি সমৰ্পিত হৈ থাকিব লাগিব। সেই দিনা কাৰ্তিক পূৰ্ণিমাও। আজিৰ দিনটোত, তীৰ্থস্থানত, আমি স্নান কৰোঁ আৰু সেৱা তথা আৰু দান-বৰঙণি আগবঢ়াওঁ। এই উৎসৱ উপলক্ষে মই আপোনালোক সকলোকে উষ্ম শুভেচ্ছা জনাইছো। আগন্তুক দিনত, বহুতো ৰাজ্যই তেওঁলোকৰ ৰাজ্য দিৱস উদযাপন কৰিব। অন্ধ্ৰ প্ৰদেশে প্ৰতিষ্ঠা দিৱস উদযাপন কৰিব; কেৰালা পিৰাভি উদযাপন কৰা হ'ব। কৰ্ণাটক ৰাজ্যোৎসৱ উদযাপন কৰা হ'ব। একেদৰে, মধ্য প্ৰদেশ, ছত্তীশগড় আৰু হাৰিয়ানাইও তেওঁলোকৰ ৰাজ্য প্ৰতিষ্ঠা দিৱস উদযাপন কৰিব। মই এই সকলো ৰাজ্যৰ লোকসকলক শুভেচ্ছা জনাইছো। আমাৰ সকলো ৰাজ্যতে, পৰস্পৰে পৰস্পৰৰ পৰা শিকিবলৈ, সহযোগিতা কৰিবলৈ আৰু একেলগে কাম কৰাৰ মনোভাৱ যিমানে শক্তিশালী হ'ব, দেশখন সিমানেই আগবাঢ়ি যাব। মই নিশ্চিত যে আমি একে স্পৃহাৰে আগবাঢ়িম। আপোনালোক সকলোৱে নিজৰ যত্ন লওক, স্বাস্থ্যৱান হৈ থাকক। মই 'মন কী বাত'ৰ পৰৱৰ্তী খণ্ডলৈকে আপোনালোকৰ পৰা বিৰাম লৈছো ।

নমস্কাৰ, ধন্যবাদ।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নমস্কাৰ। বিগত দিনকেইটাত আমাৰ সকলোৰে এটা কথাই দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিছিল – সেয়া হৈছে চিতা। চিতাৰ বিষয়ে কথা পাতিবলৈ বহুতো বাৰ্তা পাইচো, সেয়া উত্তৰ প্ৰদেশৰ অৰুণ কুমাৰ গুপ্তাজীয়েই হওক বা তেলেংগানাৰ এন ৰামচন্দ্ৰন ৰঘুৰাম জীয়েই হওক; গুজৰাটৰ ৰাজনজীয়েই হওক বা দিল্লীৰ সুব্ৰতজীয়েই হওক। দেশৰ সকলো প্ৰান্তৰ লোকে ভাৰতলৈ চিতা ঘূৰাই অনাত আনন্দ প্ৰকাশ কৰিছে। ১৩০ কোটি ভাৰতীয় সুখী, গৌৰৱেৰে পৰিপূৰ্ণ – এয়া হৈছে ভাৰতৰ প্ৰকৃতিপ্ৰেম। এই সন্দৰ্ভত জনসাধাৰণৰ এটা সচৰাচৰ প্ৰশ্ন হ'ল মোদীজী, আমি কেতিয়া চিতাবোৰ চাবলৈ সুযোগ পাম?

বন্ধুসকল, এটা টাস্ক ফ'ৰ্চ গঠন কৰা হৈছে। এই টাস্ক ফৰ্চে চিতাবোৰ নিৰীক্ষণ কৰিব আৰু চাব যে চিতাবোৰ ইয়াৰ পৰিৱেশত খাপ খাবলৈ সক্ষম হৈছে নে নাই। এই ভিত্তিত, কেইমাহমানৰ পিছত সিদ্ধান্ত লোৱা হ'ব, আৰু তাৰ পিছত আপোনালোকে চিতাবোৰ চাবলৈ সক্ষম হ'ব। কিন্তু তেতিয়ালৈকে মই আপোনালোক সকলোকে কিছু কাম কৰাৰ দায়িত্ব দিছো, ইয়াৰ বাবে মাইগভৰ মঞ্চত এখন প্ৰতিযোগিতাৰ আয়োজন কৰা হ'ব, য'ত মই জনতাক কিছুমান বস্তু ভাগ-বতৰা কৰিবলৈ অনুৰোধ জনাইছো। চিতাক লৈ আমি যি অভিযানৰ আয়োজন কৰিছো সেই অভিযানৰ নাম কি হ'ব লাগে! আমি আনকি এই সকলোবোৰ চিতাৰ নামাকণ কৰাৰ কথা ভাবিব পাৰোঁ নেকি, যে, কি নামেৰে, সেইবোৰৰ প্ৰত্যেককে মাতিব লাগে! অৱশ্যে, যদি এই নামকৰণ পৰম্পৰাগত হয়, তেন্তে ই অতি ভাল হ'ব, কিয়নো আমাৰ সমাজ আৰু সংস্কৃতি, পৰম্পৰা আৰু ঐতিহ্যৰ সৈতে সম্পৰ্কিত যিকোনো বস্তুৱে আমাক সহজে আকৰ্ষিত কৰে। কেৱল এয়াই নহয়, আপোনালোকে মোক এইটোও কওক, মানুহে জন্তুৰ সৈতে কেনে আচৰণ কৰা উচিত! আনকি আমাৰ মৌলিক কৰ্তব্যবোৰতো, জীৱ-জন্তুৰ প্ৰতি সন্মানৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া হৈছে। মই আপোনালোক সকলোকে অনুৰোধ জনাইছো যে আপোনালোকে এই প্ৰতিযোগিতাত অংশগ্ৰহণ কৰক – কি ঠিক, আপুনি হয়তো পুৰষ্কাৰ হিচাপে চিতাক চাবলৈ প্ৰথম সুযোগ পায়!

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আজি, ২৫ ছেপ্টেম্বৰত, দেশৰ শক্তিশালী মানৱতাবাদী, চিন্তাবিদ আৰু মহান পুত্ৰ দীনদয়াল উপাধ্যায়জীৰ জন্মদিন উদযাপন কৰা হয়। যিদৰে যিকোনো দেশৰ যুৱক-যুৱতীয়ে তেওঁলোকৰ পৰিচয় আৰু অহংকাৰৰ বাবে গৌৰৱ কৰে, তেওঁলোকক নিজৰ মৌলিক ধাৰণা আৰু দৰ্শনে সিমানেই আকৰ্ষিত কৰে। দীনদয়ালজীৰ চিন্তাৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ বৈশিষ্ট্যটো হ'ল যে তেওঁ নিজৰ জীৱনত পৃথিৱীৰ বৃহৎ উত্থান-পতনসমূহ দেখিছিল। তেওঁ মতাদৰ্শৰ সংগ্ৰামৰ সাক্ষী আছিল। সেয়েহে, তেওঁ 'একাত্মমানৱদৰ্শন' আৰু 'অন্ত্যোদয়'ৰ এটা ধাৰণা দেশলৈ আগবঢ়াইছিল যিটো সম্পূৰ্ণ ভাৰতীয় আছিল। দীনদয়ালজীৰ 'ইণ্টিগ্ৰেল হিউমেন ফিলছফী' হৈছে এক ধাৰণা যি আদৰ্শৰ দ্বাৰা সংঘাত আৰু কুসংস্কাৰৰ পৰা মুক্ত হয়। তেওঁ সমগ্ৰ মানৱজাতিক এক বুলি ভবা ভাৰতীয় দৰ্শনক পৃথিৱীৰ সন্মুখত উপস্থাপন কৰিছিল। এইটো আমাৰ শাস্ত্ৰত কোৱা হৈছে – 'আত্মৱৎ সৰ্বভূতেষু', অৰ্থাৎ, আমি কেৱল জীৱক নিজৰ দৰে বিবেচনা কৰিব লাগে, নিজৰ দৰে আচৰণ কৰিব লাগে। দীনদয়ালজীয়ে আমাক শিকাইছিল যে ভাৰতীয় দৰ্শনে আধুনিক, সামাজিক আৰু ৰাজনৈতিক দৃষ্টিকোণতো কেনেদৰে বিশ্বক পথ প্ৰদৰ্শন কৰিব পাৰে। এক প্ৰকাৰে, তেওঁ স্বাধীনতাৰ পিছত দেশত থকা হীনমন্যতাৰ পৰা আমাক মুক্ত কৰি আমাৰ নিজৰ বৌদ্ধিক চেতনা জাগ্ৰত কৰিছিল। তেওঁ লগতে কৈছিল – 'আমাৰ স্বাধীনতা তেতিয়াহে অৰ্থপূৰ্ণ হ'ব পাৰে যেতিয়া ই আমাৰ সংস্কৃতি আৰু পৰিচয় প্ৰকাশ কৰে'। এই ধাৰণাটোৰ আধাৰত তেওঁ দেশৰ উন্নয়নৰ এক দৃষ্টিভংগী গঢ়ি তোলে। দীনদয়াল উপাধ্যায়জীয়ে কৈছিল যে দেশৰ প্ৰগতিৰ সীমা হৈছে অন্তিম পৰ্যায়ত উপস্থিত থকা ব্যক্তিজনলৈ। স্বাধীনতাৰ অমৃত কালত আমি দীনদয়ালজীক যিমানে চিনি পাম, সিমানে আমি তেওঁৰ পৰা শিকিম, দেশখনক আগুৱাই নিয়াৰ বাবে আমি সকলোৱে অনুপ্ৰাণিত হ'ম।

    মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আজিৰ পৰা তিনিদিন পিছত, অৰ্থাৎ ২৮ ছেপ্টেম্বৰত অমৃত মহোৎসৱৰ এটা বিশেষ দিন আহি আছে। সেই দিনটোতে আমি ভাৰত মাতৃৰ সাহসী পুত্ৰ ভগৎ সিংজীৰ জন্ম জয়ন্তী উদযাপন কৰিম। ভগৎ সিংজীৰ জন্ম জয়ন্তীৰ ঠিক আগতে, তেওঁৰ প্ৰতি শ্ৰদ্ধাঞ্জলি হিচাপে এক গুৰুত্বপূৰ্ণ সিদ্ধান্ত লোৱা হৈছে। এই সিদ্ধান্ত লোৱা হৈছে যে চণ্ডীগড় বিমানবন্দৰৰ নাম এতিয়া শ্বহীদ ভগৎ সিং জীৰ নামেৰে ৰখা হ'ব। এইটো দীৰ্ঘদিন ধৰি অপেক্ষাৰত হৈ আছিল। এই সিদ্ধান্তৰ বাবে মই চণ্ডীগড়, পঞ্জাৱ, হাৰিয়ানা আৰু দেশৰ সকলো লোকক অভিনন্দন জনাইছো।

বন্ধুসকল, আহক আমি আমাৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামীসকলৰ পৰা অনুপ্ৰেৰণা গ্ৰহণ কৰোঁৎ, তেওঁলোকৰ আদৰ্শ অনুসৰণ কৰোঁ আৰু তেওঁলোকৰ সপোনৰ ভাৰত সৃষ্টি কৰোঁ, এয়া হৈছে তেওঁলোকৰ প্ৰতি আমাৰ প্ৰকৃত শ্ৰদ্ধাঞ্জলি। শ্বহীদসকলৰ স্মাৰক, স্থান আৰু প্ৰতিষ্ঠানবোৰে তেওঁলোকৰ নামেৰে আমাক কৰ্তব্যৰ বাবে অনুপ্ৰাণিত কৰে। মাত্ৰ কেইদিনমান আগতে দেশখনে কৰ্তব্য পথত নেতাজী সুভাষ চন্দ্ৰ বসুৰ প্ৰতিমূৰ্তি স্থাপনৰ জৰিয়তে একে ধৰণৰ প্ৰচেষ্টা চলাইছে আৰু এতিয়া শ্বহীদ ভগৎ সিঙৰ নামেৰে চণ্ডীগড় বিমানবন্দৰৰ নাম এই দিশত আন এক পদক্ষেপ। মই এইটো বিচাৰো, যিদৰে আমি অমৃত মহোৎসৱত স্বাধীনতা সংগ্ৰামীসকলৰ সৈতে সম্পৰ্কিত বিশেষ অনুষ্ঠান উদযাপন কৰি আছো, প্ৰতিজন যুৱক-যুৱতীয়ে ২৮ ছেপ্টেম্বৰত কিছু নতুন প্ৰচেষ্টা কৰক ৷

    অৱশ্যে, মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আপোনালোক সকলোৱে ২৮ ছেপ্টেম্বৰ উদযাপন কৰাৰ আন এটা কাৰণ আছে। এইটো কি জানি লওক! মই মাত্ৰ দুটা শব্দ ক'ম, কিন্তু মই জানো, আপোনাৰ উৎসাহ চাৰিগুণ বেছি বৃদ্ধি হ'ব। এই দুটা শব্দ হৈছে চাৰ্জিকেল ষ্ট্ৰাইক। উৎসাহ বাঢ়িছেনে! আহক আমি আমাৰ দেশত চলি থকা অমৃত মহোৎসৱৰ প্ৰচাৰ সম্পূৰ্ণ উৎসাহেৰে উদযাপন কৰোঁ, আমাৰ সুখ সকলোৰে সৈতে ভাগ বতৰা কৰোঁ আহক।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, কোৱা হয়, "জীৱনৰ সংগ্ৰামত ভুগি থকা এজন ব্যক্তিৰ সন্মুখত আন কোনো বাধাই টিকিব নোৱাৰে।" আমাৰ দৈনন্দিন জীৱনত, আমি কিছুমান সহকৰ্মীকো দেখিছোঁ যিসকলে কিছু শাৰীৰিক প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হৈছে। এনে বহুতো লোক আছে যিয়ে হয়তো শুনিব নোৱাৰে, বা কথা ক'ব নোৱাৰে। এনে সংগীসকলৰ বাবে আটাইতকৈ ডাঙৰ শক্তি হৈছে সাংকেতিক ভাষা।  কিন্তু বছৰ বছৰ ধৰি ভাৰতত এটা ডাঙৰ সমস্যা আছিল যে ইয়াৰ বাবে কোনো স্পষ্ট অংগীভংগী নাছিল, সাংকেতিক ভাষাৰ বাবে কোনো মানদণ্ড নাছিল। এই অসুবিধাবোৰ দূৰ কৰিবলৈ, ২০১৫ চনত ভাৰতীয় সাংকেতিক ভাষা গৱেষণা আৰু প্ৰশিক্ষণ কেন্দ্ৰ স্থাপন কৰা হৈছিল। মই সুখী যে এই প্ৰতিষ্ঠানটোৱে এতিয়ালৈকে দহ হাজাৰ শব্দ আৰু অভিব্যক্তিৰ অভিধান প্ৰস্তুত কৰিছে। দুদিন আগতে, ২৩ ছেপ্টেম্বৰত সাংকেতিক ভাষা দিৱসত, সাংকেতিক ভাষাত বহুতো বিদ্যালয়ত পাঠ্যক্ৰম আৰম্ভ কৰা হৈছে। সাংকেতিক ভাষাৰ নিৰ্ধাৰিত মানদণ্ড বৰ্তাই ৰখাৰ বাবে ৰাষ্ট্ৰীয় শিক্ষা নীতিতো যথেষ্ট গুৰুত্ব আৰোপ কৰা হৈছে। সাংকেতিক ভাষাৰ অভিধানৰ ভিডিঅ' প্ৰস্তুত কৰি নিৰন্তৰে প্ৰচাৰ কৰা হৈছে। ইউটিউবত বহুতো লোকে, বহুতো প্ৰতিষ্ঠানে ভাৰতীয় সাংকেতিক ভাষাত তেওঁলোকৰ চেনেল আৰম্ভ কৰিছে, অৰ্থাৎ ৭-৮ বছৰ পূৰ্বে দেশত সাংকেতিক ভাষাৰ বিষয়ে আৰম্ভ হোৱা অভিযানৰ দ্বাৰা এতিয়া মোৰ লাখ লাখ দিব্যাংগ ভাই-ভনী উপকৃত হ'বলৈ আৰম্ভ কৰিছে। হাৰিয়ানাৰ পৰা অহা পূজাজী ভাৰতীয় সাংকেতিক ভাষাৰ সৈতে অতি সুখী। আগতে, তেওঁ নিজৰ পুত্ৰৰ সৈতে কথা পাতিব নোৱাৰিছিল, কিন্তু ২০১৮ চনত সাংকেতিক ভাষাৰ প্ৰশিক্ষণ লোৱাৰ পিছত, মাতৃ আৰু পুত্ৰ দুয়োৰে জীৱন সহজ হৈ পৰিছে। পূজাজীৰ পুত্ৰইও সাংকেতিক ভাষা শিকিছিল আৰু বিদ্যালয়ত তেওঁ কাহিনী কোৱাৰ ক্ষেত্ৰত পুৰস্কাৰ লাভ কৰিও দেখুৱাইছিল। একেদৰে, টিংকাজীৰ এগৰাকী ছয় বছৰীয়া ছোৱালী আছে যি শুনা নাপায়। টিংকাজীয়ে তেওঁৰ ছোৱালীক সাংকেতিক ভাষাৰ পাঠ্যক্ৰম গ্ৰহণ কৰিবলৈ বাধ্য কৰিছিল কিন্তু তেওঁ নিজে সাংকেতিক ভাষা নাজানিছিল, যাৰ বাবে তেওঁ নিজৰ সন্তানৰ সৈতে কথা পাতিব নোৱাৰিছিল। এতিয়া টিংকাজীয়ে সাংকেতিক ভাষাৰ প্ৰশিক্ষণো লৈছে আৰু মাক আৰু জীয়েক দুয়োৱে এতিয়া নিজৰ মাজত বহুত কথা পাতে। কেৰালাৰ মঞ্জুজীয়েও এই প্ৰচেষ্টাবোৰৰ পৰা যথেষ্ট লাভান্বিত হৈছে। মঞ্জুজী, জন্মৰ পৰাই বধিৰ, কেৱল এয়াই নহয়, তেওঁৰ পিতৃ-মাতৃৰ জীৱনতো একেই পৰিস্থিতি হৈছিল। এনে পৰিপ্ৰেক্ষিতত, সাংকেতিক ভাষা গোটেই পৰিয়ালৰ বাবে যোগাযোগৰ এক মাধ্যম হৈ পৰিছে। এতিয়া মঞ্জুজীয়ে নিজেই সাংকেতিক ভাষাৰ শিক্ষক হোৱাৰ সিদ্ধান্ত লৈছে।

বন্ধুসকল, মই 'মন কী বাত'ত এই বিষয়ে আলোচনা কৰাৰ কাৰণ হ’ল যাতে ভাৰতীয় সাংকেতিক ভাষাৰ বিষয়ে সজাগতা বৃদ্ধি পায়। ইয়াৰ দ্বাৰা, আমি আমাৰ অন্যধৰণে সক্ষম সহকৰ্মীসকলক যিমান সম্ভৱ সহায় কৰিবলৈ সক্ষম হ'ম। ভাই-ভনীসকল, কেইদিনমান আগতে মই ব্ৰেইলত লিখা হেমকোষৰ এটা প্ৰতিলিপিও লাভ কৰিছিলো। হেমকোষ হৈছে অসমীয়া ভাষাৰ আটাইতকৈ পুৰণি অভিধানসমূহৰ ভিতৰত অন্যতম। এয়া উনবিংশ শতিকাত প্ৰস্তুত কৰা হৈছিল। ইয়াক প্ৰখ্যাত ভাষাবিদ হেমচন্দ্ৰ বৰুৱাই সম্পাদনা কৰিছিল। হেমকোষৰ ব্ৰেইল সংস্কৰণ প্ৰায় ১০ হাজাৰ পৃষ্ঠাৰ আৰু ইয়াক ১৫ টাতকৈও অধিক খণ্ডত প্ৰকাশ কৰা হ'ব। ১ লাখতকৈও অধিক শব্দ অনুবাদ কৰিব লাগিব। মই এই সংবেদনশীল প্ৰচেষ্টাক যথেষ্ট প্ৰশংসা কৰিছো। এনে ধৰণৰ প্ৰতিটো প্ৰচেষ্টাই দিব্যাংগ সংগীসকলৰ দক্ষতা আৰু সামৰ্থ্য বৃদ্ধিত যথেষ্ট সহায় কৰিব। আজি ভাৰতেও পেৰা ক্ৰীড়াক্ষেত্ৰত সফলতা অৰ্জন কৰিছে। আমি সকলোৱে বহুতো প্ৰতিযোগিতাত ইয়াৰ সাক্ষী হৈছো। আজি, এনে বহুলোক আছে যিয়ে তৃণমূল পৰ্যায়ত প্ৰতিবন্ধীসকলৰ মাজত ফিটনেছ সংস্কৃতিৰ প্ৰচাৰত নিয়োজিত হৈ আছে। ই বিকলাংগসকলৰ আত্মবিশ্বাসক যথেষ্ট শক্তি প্ৰদান কৰে।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, মই কিছুদিন আগতে চুৰাটৰ এজনী ছোৱালী অন্বীক লগ পাইছিলো। অন্বী আৰু অন্বীৰ যোগৰ সৈতে মোৰ সাক্ষাৎ ইমানেই স্মৰণীয় আছিল যে মই 'মন কী বাত'ৰ সকলো শ্ৰোতাক এই বিষয়ে ক'ব বিচাৰিছোঁ। বন্ধুসকল, অন্বী জন্মৰ পৰাই ডাউন চিণ্ড্ৰোমত ভুগি আছে আৰু তাই সৰুৰে পৰা গুৰুতৰ হৃদৰোগৰ সৈতে যুঁজি আছে। যেতিয়া তাইৰ বয়স মাত্ৰ তিনি মাহ আছিল, তাইৰ অপেন হাৰ্ট অস্ত্ৰোপচাৰ কৰিবলগীয়া হৈছিল। এই সকলোবোৰ অসুবিধা স্বত্ত্বেও অন্বী বা তাইৰ মাক-দেউতাকে কেতিয়াও হাৰ মনা নাছিল। অন্বীৰ পিতৃ-মাতৃয়ে ডাউন চিণ্ড্ৰোমৰ বিষয়ে সম্পূৰ্ণ তথ্য সংগ্ৰহ কৰিছিল আৰু তাৰ পিছত আনৰ ওপৰত অন্বীৰ নিৰ্ভৰশীলতা কেনেদৰে হ্ৰাস কৰিব লাগে সিদ্ধান্ত লৈছিল। তেওঁলোকে অন্বীক এগিলাচ পানী কেনেদৰে তুলি ল’ব লাগে, জোতাৰ ফিতা কেনেদৰে বান্ধিব লাগে, কাপোৰত বুটাম কেনেদৰে মাৰিব লাগে, এই সৰু সৰু বস্তুবোৰ শিকাবলৈ আৰম্ভ কৰিলে। তেওঁলোকে অন্বীক অতি ধৈৰ্য্যৰে কোনবোৰ বস্তু ভাল, কোনবোৰ অভ্যাস ভাল এইবোৰ শিকাবলৈ চেষ্টা কৰিছিল ৷ কন্যা অন্বী যিদৰে শিকাৰ ইচ্ছা দেখুৱাইছিল, তাইৰ প্ৰতিভা দেখুৱাইছিল, তাইৰ মাক-দেউতাকেও যথেষ্ট উৎসাহ পাইছিল। তেওঁলোকে অন্বীক যোগ শিকিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল। সমস্যাটো ইমানেই গুৰুতৰ আছিল, যে অন্ৱীয়ে আনকি নিজৰ দুয়ো ভৰিৰ ওপৰত থিয় হ'ব পৰা নাছিল, এনে পৰিস্থিতিত অন্বীৰ পিতৃ-মাতৃয়ে তাইক যোগ শিকিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল। প্ৰথমবাৰৰ বাবে যেতিয়া তাই যোগ শিকোৱা প্ৰশিক্ষকৰ ওচৰলৈ গৈছিল, প্ৰশিক্ষকো দ্বিধাগ্ৰস্ত হৈছিল আছিল যে এই নিষ্পাপ শিশুটোৱে যোগ কৰিব পাৰিবনে! কিন্তু প্ৰশিক্ষকৰ ওচৰত সম্ভৱতঃ কোনো ধাৰণা নাছিল যে অন্বী কি মাটিৰে নিৰ্মিত আছিল। তাই তাইৰ মাকৰ সৈতে যোগাভ্যাস আৰম্ভ কৰিছিল আৰু এতিয়া তাই যোগৰ বিশেষজ্ঞ হৈ পৰিছে। অন্বীয়ে আজি সমগ্ৰ দেশৰ প্ৰতিযোগিতাত অংশগ্ৰহণ কৰে আৰু পদক জয় কৰে। যোগে অন্বীক এটা নতুন জীৱন দিছে। অন্বীয়ে যোগাভ্যাস কৰি জীৱনক আত্ম-সচেতন কৰি তুলিছিল। অন্বীৰ পিতৃ-মাতৃয়ে মোক কৈছিল যে যোগে অন্বীৰ জীৱনত এক আশ্চৰ্যকৰ পৰিৱৰ্তন আনিছে আৰু এতিয়া তাইৰ আত্মবিশ্বাস আশ্চৰ্যজনকভাৱে বৃদ্ধি হৈছে । যোগে অন্বীৰ শাৰীৰিক স্বাস্থ্যও উন্নত কৰিছে আৰু ঔষধৰ প্ৰয়োজনীয়তাও হ্ৰাস কৰিছে। মই বিচাৰোঁ যে দেশ আৰু বিদেশত উপস্থিত থকা 'মন কী বাত'ৰ শ্ৰোতাসকলে অন্বীক যোগৰ লাভালাভবোৰ বৈজ্ঞানিকভাৱে অধ্যয়ন কৰিব পাৰে, মই ভাবো অন্বী এটা ভাল কেছ অধ্যয়ন, যি যোগৰ শক্তি পৰীক্ষা কৰিব বিচাৰে, এনে সময়ত বিজ্ঞানীসকলে আগবাঢ়ি আহি অন্বীৰ এই সফলতা অধ্যয়ন কৰা উচিত আৰু বিশ্বক যোগৰ সম্ভাৱনাৰ সৈতে পৰিচয় কৰাই দিয়া উচিত। এনে ধৰণৰ যিকোনো গৱেষণাই সমগ্ৰ বিশ্বতে ডাউন চিণ্ড্ৰোমত ভুগি থকা শিশুসকলক যথেষ্ট সহায় কৰিব পাৰে। বিশ্বই এতিয়া স্বীকাৰ কৰিছে যে শাৰীৰিক আৰু মানসিক সুস্থতাৰ বাবে যোগ অতি কাৰ্যকৰী। যোগে যথেষ্ট সহায় কৰে, বিশেষকৈ ডায়েবেটিচ আৰু ৰক্তচাপৰ সৈতে সম্পৰ্কিত অসুবিধাবোৰত। যোগৰ এনে শক্তিৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখি ৰাষ্ট্ৰসংঘই ২১ জুনত আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় যোগ দিৱস উদযাপন কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছে। এতিয়া ৰাষ্ট্ৰসংঘই ভাৰতৰ আন এক প্ৰচেষ্টাক স্বীকৃতি আৰু সন্মান জনাইছে। এই প্ৰচেষ্টা ২০১৭ চনত আৰম্ভ কৰা হৈছিল – "ইণ্ডিয়া হাইপাৰটেনচন কণ্ট্ৰোল ইনিচিয়েটিভ" যাৰ অধীনত চৰকাৰী সেৱা কেন্দ্ৰত ৰক্তচাপৰ সমস্যাত ভুগি থকা লাখ লাখ লোকৰ চিকিৎসা কৰা হৈছে। যিদৰে এই পদক্ষেপে আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতিষ্ঠানসমূহৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিছে, সেয়া অভূতপূৰ্ব। এইটো আমাৰ সকলোৰে বাবে উৎসাহজনক বিষয় যে চিকিৎসা কৰা সকলৰ প্ৰায় অৰ্ধেক সংখ্যকৰেই ৰক্তচাপ নিয়ন্ত্ৰণত আছে। মই এই প্ৰচেষ্টাৰ বাবে কাম কৰা সকলোকে অভিনন্দন জনাইছো, যিসকলে তেওঁলোকৰ অক্লান্ত কঠোৰ পৰিশ্ৰমৰ দ্বাৰা ইয়াক সফল কৰি তুলিছে।

বন্ধুসকল, মানৱ জীৱনৰ বিকাশযাত্ৰা নিৰন্তৰে পানীৰ সৈতে সম্পৰ্কিত – সেয়া সাগৰেই হওক, নদী বা পুখুৰীয়েই হওক। ভাৰতো সৌভাগ্যৱান যে চাৰে সাত হাজাৰ কিলোমিটাৰ (৭৫০০ কিলোমিটাৰ)তকৈও অধিক উপকূলীয় অঞ্চলৰ বাবে সাগৰৰ সৈতে আমাৰ সম্পৰ্ক অটুট হৈছে। এই উপকূলীয় সীমান্ত কেইবাখনো ৰাজ্য আৰু দ্বীপৰ মাজেৰে পাৰ হৈ গৈছে। বিভিন্ন সম্প্ৰদায় আৰু বৈচিত্ৰ্যৰে পৰিপূৰ্ণ ভাৰতৰ সংস্কৃতি ইয়াত বিকশিত হোৱা দেখা যায়। কেৱল এয়াই নহয়, এই উপকূলীয় অঞ্চলবোৰৰ খাদ্যই বহুলোকক আকৰ্ষিত কৰে। কিন্তু এই আনন্দদায়ক বস্তুবোৰৰ সৈতে এটা দুখজনক দিশো আছে। আমাৰ এই উপকূলীয় অঞ্চলবোৰে বহুতো পাৰিপাৰ্শ্বিক প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হৈছে। আনহাতে, জলবায়ু পৰিৱৰ্তন সামুদ্ৰিক পৰিস্থিতিতন্ত্ৰৰ বাবে এক ডাঙৰ ভাবুকি হৈ পৰিছে, আনহাতে, আমাৰ সমুদ্ৰতীৰৰ আৱৰ্জনাবোৰে আমাক বিচলিত কৰি তুলিছে। এই প্ৰত্যাহ্বানসমূহৰ বাবে গুৰুত্বপূৰ্ণ আৰু নিৰন্তৰ প্ৰচেষ্টা কৰাটো আমাৰ দায়িত্ব। ইয়াত মই 'পৰিষ্কাৰ সাগৰ - সুৰক্ষিত সাগৰ'ৰ বিষয়ে কথা পাতিব বিচাৰিছো, যি হৈছে দেশৰ উপকূলীয় অঞ্চলবোৰ পৰিষ্কাৰ কৰাৰ এক প্ৰয়াস। ৫ জুলাইত আৰম্ভ হোৱা এই অভিযান বিশ্বকৰ্মা জয়ন্তীৰ দিনা ১৭ ছেপ্টেম্বৰত সমাপ্ত হৈছিল। এই দিনটোত উপকূলীয় পৰিষ্কাৰ দিৱসো পালন কৰা হৈছিল। স্বাধীনতাৰ অমৃত মহোৎসৱত আৰম্ভ হোৱা এই অভিযান ৭৫দিন ধৰি চলিছিল। ইয়াত জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণ দেখা গৈছিল। এই প্ৰচেষ্টাৰ সময়ত, গোটেই আঢ়ৈ মাহ ধৰি পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ বহুতো কাৰ্যসূচী দেখা গৈছিল। গোৱাত এটা দীঘল মানৱ শৃংখলা নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল। কাকিনাড়াত গণপতি বিসৰ্জনৰ সময়ত, প্লাষ্টিকৰ ফলত হোৱা ক্ষতিৰ বিষয়ে লোকসকলক কোৱা হৈছিল। প্ৰায় ৫,০০০ যুৱ এনএছএছ সহকৰ্মীয়ে ৩০ টনতকৈও অধিক প্লাষ্টিক সংগ্ৰহ কৰিছিল। ওড়িশাত, ২০,০০০ ৰো অধিক বিদ্যালয়ৰ শিক্ষাৰ্থীয়ে 'পৰিষ্কাৰ মহাসাগৰ আৰু সুৰক্ষিত সাগৰ'ৰ বাবে নিজকে আৰু তেওঁলোকৰ পৰিয়াল আৰু চৌদিশৰ লোকসকলক অনুপ্ৰাণিত কৰাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছিল। এই অভিযানত অংশগ্ৰহণ কৰা সকলোকে মই অভিনন্দন জনাইছো।

যেতিয়া মই নিৰ্বাচিত বিষয়াসকলৰ সৈতে, বিশেষকৈ চহৰৰ মেয়ৰ আৰু গাওঁসমূহৰ চৰপঞ্চসকলৰ সৈতে বাৰ্তালাপ কৰোঁ, মই তেওঁলোকক স্থানীয় সম্প্ৰদায় আৰু স্থানীয় সংগঠনবোৰক পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ দৰে প্ৰচেষ্টাত অন্তৰ্ভুক্ত কৰিবলৈ, উদ্ভাৱনী পদ্ধতি গ্ৰহণ কৰিবলৈ অনুৰোধ জনাও।

বেংগালুৰুত এটা দল আছে – ইউথ ফৰ পৰিৱৰ্তন। যোৱা আঠ বছৰ ধৰি এই দলটোৱে পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা আৰু অন্যান্য সামূহিক কাৰ্যকলাপৰ ওপৰত কাম কৰি আহিছে। তেওঁলোকৰ মূলমন্ত্ৰ অতি স্পষ্ট – 'অভিযোগ কৰা বন্ধ কৰক, কাম কৰা আৰম্ভ কৰক'। দলটোৱে এতিয়ালৈকে চহৰখনৰ ৩৭০ত কৈও অধিক ঠাইক সুন্দৰ কৰি তুলিছে। প্ৰতিটো ঠাইতে, পৰিৱৰ্তনৰ বাবে এই যুৱ অভিযানে ১০০ৰ পৰা ১৫০জন নাগৰিকক সংযোজিত কৰিছে।  প্ৰতি দেওবাৰে ৰাতিপুৱা কাৰ্যসূচী আৰম্ভ হয় আৰু দুপৰীয়ালৈকে চলি থাকে। এই কামত, আৱৰ্জনা আঁতৰোৱা হয়, দেৱালত পেইণ্টিং আৰু শৈল্পিক স্কেটচো তৈয়াৰ কৰা হয়। বহু ঠাইত, আপুনি বিখ্যাত লোকসকলৰ স্কেটচ্ আৰু তেওঁলোকৰ অনুপ্ৰেৰণামূলক উদ্ধৃতিও চাব পাৰে। বেংগালুৰুত ইউথ ফৰ পৰিৱৰ্তনৰ পিছত মই আপোনাক মীৰাটৰ 'কাবাড় চে জুগাড়' অভিযানৰ বিষয়েও ক'ব বিচাৰো। এই অভিযানটো পৰিৱেশৰ সুৰক্ষাৰ লগতে চহৰখনৰ সৌন্দৰ্যবৰ্ধনৰ সৈতে জড়িত। এই অভিযানৰ বিশেষ কথাটো হ'ল ই পেলনীয়া লো, প্লাষ্টিকৰ আৱৰ্জনা, পুৰণি টায়াৰ আৰু ড্ৰামৰ দৰে আৱৰ্জনা বস্তু ব্যৱহাৰ কৰা হয়। এই অভিযানটো কম খৰচত ৰাজহুৱা স্থানবোৰ কেনেদৰে সুন্দৰ কৰিব পাৰি তাৰ এটা উদাহৰণ। মই এই অভিযানৰ সৈতে জড়িত সকলোকে হৃদয়েৰে প্ৰশংসা কৰিছো।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, এই সময়ত সমগ্ৰ দেশতে এক উৎসৱৰ পৰিৱেশৰ সৃষ্টি হৈছে । কাইলৈ নৱৰাত্ৰিৰ প্ৰথম দিন। ইয়াত আমি দেৱীৰ প্ৰথম ৰূপ 'মা শৈলপুত্ৰী'ৰ উপাসনা কৰিম। ইয়াৰ পিছৰ পৰা ন দিনৰ নিয়ম-সংযম আৰু উপবাস থাকিব ৷ তাৰ পিছত বিজয় দশমী উৎসৱ হ'ব, অৰ্থাৎ এক প্ৰকাৰে, আমি দেখো যে বিশ্বাস আৰু আধ্যাত্মিকতাৰ সৈতে, আমাৰ উৎসৱবোৰত এক গভীৰ বাৰ্তা লুকাই আছে। অনুশাসন আৰু সংযমৰ সৈতে প্ৰাপ্তি আৰু তাৰ পিছত বিজয়ৰ উৎসৱ হৈছে জীৱনৰ যিকোনো লক্ষ্যত উপনীত হোৱাৰ উপায়। দশেৰাৰ পিছত, ধনতেৰাছ আৰু দেৱালী উৎসৱো আহিব।

বন্ধুসকল, বিগত বৰ্ষবোৰত, আমাৰ উৎসৱৰ সৈতে দেশৰ এক নতুন সংকল্পও জড়িত হৈ আহিছে। আপোনালোক সকলোৱে জানে, এয়া হৈছে 'লোকেলৰ বাবে ভোকেল'ৰ সংকল্প। এতিয়া আমি আমাৰ স্থানীয় শিল্পী, কাৰিকৰ আৰু ব্যৱসায়ীসকলক উৎসৱৰ আনন্দত অন্তৰ্ভুক্ত কৰোঁ। ২ অক্টোবৰত বাপুৰ জন্ম জয়ন্তী উপলক্ষে আমি এই অভিযান আৰু অধিক তীব্ৰ কৰাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি গ্ৰহণ কৰিব লাগিব। খাদী, হস্ততাঁত, হস্তশিল্প, এই সকলো সামগ্ৰীৰ লগতে স্থানীয় সামগ্ৰী কিনক। যি কি নহওক, এই উৎসৱৰ প্ৰকৃত আনন্দ তেতিয়াহে হয় যেতিয়া সকলোৱে এই উৎসৱৰ অংশ হৈ পৰে ৷ সেয়েহে আমি স্থানীয় সামগ্ৰীৰ কামৰ সৈতে জড়িত লোকসকলকো সমৰ্থন কৰিব লাগিব। ইয়াৰ এটা ভাল উপায় হ'ল উৎসৱৰ সময়ত আমি যি উপহাৰ দিওঁ তাত এই ধৰণৰ সামগ্ৰী অন্তৰ্ভুক্ত কৰা।

এই সময়ত, এই অভিযানো বিশেষ কাৰণ স্বাধীনতাৰ অমৃত মহোৎসৱৰ সময়ত আমি এখন স্বাৱলম্বী ভাৰতৰ লক্ষ্যও গ্ৰহণ কৰিছো। যিটো সঁচাকৈয়ে স্বাধীনতা সংগ্ৰামীসকলৰ বাবে এক প্ৰকৃত শ্ৰদ্ধাঞ্জলি হ'ব। সেয়েহে, মই আপোনালোকক এইবাৰ খাদী, হস্ততাঁত বা হস্তশিল্প ক্ৰয় কৰাৰ সকলো ৰেকৰ্ড ভংগ কৰিবলৈ অনুৰোধ জনাইছো। আমি দেখিছোঁ যে উৎসৱবোৰত পেকিং আৰু পেকেজিঙৰ বাবে পলিথিন বেগবোৰো বহুলাংশে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ উৎসৱবোৰত পলিথিনৰ ক্ষতিকাৰক অপচয় আমাৰ উৎসৱৰ আত্মাৰ বিপৰীত কথা। সেয়েহে, আমি স্থানীয়ভাৱে তৈয়াৰ কৰা প্লাষ্টিকবিহীন মোনা ব্যৱহাৰ কৰা উচিত। মৰাপাট, কপাহ, কলৰ এনে বহুতো পৰম্পৰাগত মোনাৰ প্ৰৱণতা এতিয়া আকৌ এবাৰ বৃদ্ধি পাইছে। উৎসৱ উপলক্ষে এইসমূহ প্ৰচাৰ কৰা আৰু পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ লগতে আমাৰ নিজৰ আৰু পৰিৱেশৰ স্বাস্থ্যৰ যত্ন লোৱাটো আমাৰ দায়িত্ব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, শাস্ত্ৰত কোৱা হৈছে-

‘পৰহিত সৰিস ধৰ্ম নহী ভাই’

অৰ্থাৎ আনৰ প্ৰতি ভাল কৰা, আনৰ সেৱা কৰা, অনুগ্ৰহ কৰা আদিৰ সমান আন কোনো ধৰ্ম্ম নাই। কেইদিনমান পূৰ্বে দেশত সমাজ সেৱাৰ এই মনোভাৱৰ আন এক আভাস পোৱা গৈছে। আপোনালোকে নিশ্চয় দেখিছে যে মানুহে আগবাঢ়ি আহি যক্ষ্মা ৰোগীসকলক দত্তক লৈছে। তেওঁলোকে ৰোগীক গ্ৰহণ কৰি আছে, ৰোগীক পুষ্টিকৰ আহাৰ প্ৰদানত অগ্ৰণী ভূমিকা পালন কৰিছে। প্ৰকৃততে, ই যক্ষ্মা মুক্ত ভাৰত অভিযানৰ এটা অংশ, যাৰ আধাৰ হৈছে জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণ, কৰ্তব্যবোধ। কেৱল সঠিক পুষ্টিৰে যক্ষ্মা ৰোগৰ চিকিৎসা কৰা সম্ভৱ, সঠিক সময়ত ঔষধ যোগানেৰে যক্ষ্মা ৰোগৰ নিদান সম্ভৱ। মই নিশ্চিত যে জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ এই শক্তিৰ দ্বাৰা ভাৰত নিশ্চিতভাৱে ২০২৫ চনৰ ভিতৰত যক্ষ্মা ৰোগৰ পৰা মুক্ত হ'ব।

বন্ধুসকল, মই দাদৰা আৰু নগৰ হাভেলী আৰু দমন আৰু ডিউ কেন্দ্ৰীয়শাসিত অঞ্চলৰ পৰাও এটা উদাহৰণ জানিব পাৰিছো, যিয়ে মনক স্পৰ্শ কৰিছে। ইয়াত জনজাতীয় অঞ্চলত বাস কৰা জিনু ৰাৱতিয়াজীয়ে লিখিছে যে তাত চলি থকা গাওঁ দত্তক কাৰ্যসূচীৰ অধীনত চিকিৎসা মহাবিদ্যালয়ৰ শিক্ষাৰ্থীসকলে ৫০ খন গাওঁ গ্ৰহণ কৰিছে। ইয়াত জিনু জীৰ গাওঁও অন্তৰ্ভুক্ত আছে। এই চিকিৎসা বিদ্যাৰ্থীসকলে গাওঁখনৰ লোকসকলক ৰোগটো নোহোৱা কৰিবলৈ, ৰোগটোত সহায় কৰিবলৈ আৰু লগতে চৰকাৰী আঁচনিৰ বিষয়ে তথ্য প্ৰদান কৰিবলৈ সজাগ কৰিছে। এই পৰোপকাৰৰ মনোভাৱে গাঁৱত বাস কৰা লোকসকলৰ জীৱনলৈ নতুন সুখ কঢ়িয়াই আনিছে। ইয়াৰ বাবে মই চিকিৎসা মহাবিদ্যালয়ৰ সকলো শিক্ষাৰ্থীক অভিনন্দন জনাইছো।

বন্ধুসকল, 'মন কী বাত'ত নতুন বিষয়ৰ ওপৰত আলোচনা কৰা হৈছে। এই কাৰ্যসূচীৰ জৰিয়তে বহুবাৰ, আমি কিছুমান পুৰণি বিষয়ৰ গভীৰতালৈ যোৱাৰ সুযোগ পাওঁ। যোৱা মাহত 'মন কী বাত'ত, মই মোটা খাদ্যশস্যৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিছিলো, আৰু ২০২৩ বৰ্ষটো 'আন্তৰ্জাতিক বাজৰা বৰ্ষ' হিচাপে উদযাপন কৰাৰ কথা কৈছিলো। এই বিষয়টোক লৈ মানুহৰ মাজত যথেষ্ট কৌতূহলৰ সৃষ্টি হৈছে। মই বহুতো চিঠি পাইছো য'ত বৰ্ণনা কৰা হৈছে যে তেওঁলোকে কেনেকৈ বাজৰাক তেওঁলোকৰ দৈনন্দিন আহাৰৰ অংশ কৰি তুলিছে। কিছুমান মানুহে বাজৰাৰ পৰা তৈয়াৰ কৰা পৰম্পৰাগত ব্যঞ্জনৰ বিষয়েও কথা পাতিছে। এইবোৰ এটা ডাঙৰ পৰিৱৰ্তনৰ লক্ষণ। জনসাধাৰণৰ এই উৎসাহ দেখি মই ভাবোঁ আমি একেলগে এখন ই-বুক প্ৰস্তুত কৰা উচিত, য'ত মানুহে বাজৰাৰ পৰা তৈয়াৰ কৰা ব্যঞ্জন আৰু তেওঁলোকৰ অভিজ্ঞতা ভাগ-বতৰা কৰিব পাৰে ৷ ইয়াৰ সৈতে, আন্তৰ্জাতিক বাজৰা বৰ্ষ আৰম্ভ হোৱাৰ আগতে, আমি বাজৰাৰ বিষয়ে ৰাজহুৱা বিশ্বকোয়ো প্ৰস্তুত কৰিব পাৰিম আৰু তাৰ পিছত ইয়াক মাইগভ পৰ্টেলত প্ৰকাশ কৰিম।

বন্ধুসকল, এইবাৰ 'মন কী বাত'ত, বিদায় লোৱাৰ পূৰ্বে মই আপোনালোকক ৰাষ্ট্ৰীয় খেলৰ বিষয়েও ক'ব বিচাৰিছো। ২৯ ছেপ্টেম্বৰৰ পৰা গুজৰাটত ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়া অনুষ্ঠিত হৈছে। এইটো এটা অতি বিশেষ অনুষ্ঠান, কিয়নো বহু বছৰৰ পিছত ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়াৰ আয়োজন কৰা হৈছে। ক’ভিড মহামাৰীৰ বাবে যোৱাবাৰৰ ক্ৰীড়াবোৰ বাতিল কৰিবলগীয়া হৈছিল। এই ক্ৰীড়া প্ৰতিযোগিতাত অংশগ্ৰহণ কৰা প্ৰতিজন খেলুৱৈলৈ মোৰ শুভেচ্ছা থাকিল। আজিৰ দিনটোত মই তেওঁলোকক উৎসাহিত কৰিবলৈ খেলুৱৈসকলৰ মাজত থাকিম। আপোনালোক সকলোৱে ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়া প্ৰত্যক্ষ কৰক আৰু আপোনাৰ খেলুৱৈসকলক উৎসাহিত কৰক। এতিয়া মই আজিৰ বাবে বিদায় লৈছো। অহা মাহত, আপোনালোকৰ সৈতে 'মন কী বাত'ত নতুন বিষয়ৰ সৈতে পুনৰ সাক্ষাৎ হ’ম। ধন্যবাদ। নমস্কাৰ।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নমস্কাৰ। আগষ্টৰ এই মাহত, আপোনালোকৰ সকলো চিঠি, বাৰ্তা আৰু কাৰ্ডে মোৰ কাৰ্যালয় ত্ৰিৰংগাময় কৰি তুলিছে। ত্ৰিৰংগা নথকা, বা ত্ৰিৰংগা আৰু স্বাধীনতাসম্পৰ্কীয় কোনো কথা নাই বুলি মই খুউব কমেই কোনো পত্ৰ পাইছোঁ। শিশু, যুৱ বন্ধুসকলেও অমৃত মহোৎসৱত অতি ধুনীয়া ছবি আৰু শিল্পকৰ্ম প্ৰেৰণ কৰিছে। স্বাধীনতা দিৱসৰ এই মাহটোত আমাৰ সমগ্ৰ দেশত, প্ৰতিখন চহৰত, প্ৰতিখন গাঁৱত অমৃত মহোৎসৱৰ অমৃত ধাৰা প্ৰবাহিত হৈ আছে। অমৃত মহোৎসৱ আৰু স্বাধীনতা দিৱসৰ এই বিশেষ পৰ্ব উপলক্ষে আমি দেশৰ সামূহিক শক্তি দেখিছো। এটা চেতনাৰ অনুভৱ হৈছে। ইমান ডাঙৰ দেশ, ইমানবোৰ বৈচিত্ৰ্য, কিন্তু যেতিয়া ত্ৰিৰংগা উত্তোলনৰ ক্ষেত্ৰত সকলোৰে অন্তৰত এটাই ভাৱনা প্ৰবাহিত হোৱা দেখা গ’ল। ত্ৰিৰংগাৰ গৌৰৱৰ প্ৰথম প্ৰহৰী হৈ, মানুহবোৰ নিজেই আগবাঢ়ি আহিল। আমি পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা অভিযান আৰু টীকাকৰণ অভিযানতো দেশৰ সত্বা প্ৰত্যক্ষ কৰিছিলো। অমৃত মহোৎসৱত, আমি পুনৰ দেশপ্ৰেমৰ একেই মনোভাৱ দেখিবলৈ পাইছো। আমাৰ সৈন্যসকলে ওখ পৰ্বতৰ শৃংগ, দেশৰ সীমা আৰু সাগৰৰ মাজত ত্ৰিৰংগা উত্তোলন কৰিছিল। মানুহে ত্ৰিৰংগা অভিযানৰ বাবে বিভিন্ন অভিনৱ ধাৰণাও উলিয়াইছিল। যুৱ সহকৰ্মী, কৃষনীল অনিল জীৰ দৰে, অনিল জী এজন পাজল শিল্পী আৰু তেওঁ অভিলেখ সময়ত সুন্দৰ ত্ৰিৰংগাৰ মোজাইক কলা সৃষ্টি কৰিছে। কৰ্ণাটকৰ কোলাৰত, মানুহে ৬৩০ ফুট দীঘল আৰু ২০৫ ফুট বহল ত্ৰিৰংগা ধৰি এক অনন্য দৃশ্য উপস্থাপন কৰিছিল। অসমত, চৰকাৰী কৰ্মচাৰীসকলে দিঘলীপুখুৰী যুদ্ধ স্মাৰকত ত্ৰিৰংগা উত্তোলন কৰিবলৈ হাতেৰে ২০ ফুট ত্ৰিৰংগা প্ৰস্তুত কৰিছিল। একেদৰে, ইন্দোৰৰ লোকসকলে মানৱ শৃংখলাৰ জৰিয়তে ভাৰতৰ মানচিত্ৰ তৈয়াৰ কৰিছিল। চণ্ডীগড়ত, যুৱকসকলে এক বিশাল মানৱ ত্ৰিৰংগাৰ সৃষ্টি কৰিছিল। এই দুয়োটা প্ৰচেষ্টা গিনিজ ৰেকৰ্ডতো লিপিবদ্ধ কৰা হৈছে। এই সকলোবোৰৰ মাজত হিমাচল প্ৰদেশৰ গাংগোট পঞ্চায়তৰ পৰাও এক ডাঙৰ অনুপ্ৰেৰণাদায়ক উদাহৰণ দেখা গৈছিল। প্ৰব্ৰজনকাৰী শ্ৰমিকসকলৰ সন্তানক পঞ্চায়তত স্বাধীনতা দিৱস কাৰ্যসূচীত মুখ্য অতিথি হিচাপে অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছিল।

বন্ধুসকল, অমৃত মহোৎসৱৰ এই ৰংবোৰ কেৱল ভাৰততে নহয়, বিশ্বৰ আন দেশতো দেখা গৈছিল। বটচৱানাত, স্থানীয় গায়কসকলে ভাৰতৰ স্বাধীনতাৰ ৭৫ বছৰ উদযাপন কৰিবলৈ ৭৫টা দেশপ্ৰেমমূলক গান গাইছিল। তাতোকৈও বিশেষ কথাটো হ'ল এই ৭৫টা গান হিন্দী, পাঞ্জাৱী, গুজৰাটী, বাংলা, অসমীয়া, তামিল, তেলেগু, কানাড়া আৰু সংস্কৃত আদি ভাষাত গোৱা হৈছিল। একেদৰে, নামিবিয়াই ভাৰত-নামিবিয়াৰ সাংস্কৃতিক-পৰম্পৰাগত সম্পৰ্কৰ ওপৰত এক বিশেষ ডাক-টিকট জাৰি কৰিছে।

বন্ধুসকল, মই আপোনাক আৰু এটা আনন্দৰ কথা ক'ব বিচাৰো। মাত্ৰ কেইদিনমান আগতে, মই ভাৰত চৰকাৰৰ তথ্য আৰু সম্প্ৰচাৰ মন্ত্ৰালয়ৰ কাৰ্যসূচীত উপস্থিত থকাৰ সুযোগ পাইছিলো। তাত তেওঁলোকে 'স্বৰাজ' দূৰদৰ্শন ধাৰাবাহিকৰ প্ৰদৰ্শন কৰিছিল।  মই প্ৰিমিয়াৰ চোৱাৰ সুযোগ পাইছিলো। স্বাধীনতা আন্দোলনত অংশগ্ৰহণ কৰা অখ্যাত নায়ক আৰু নায়িকাসকলৰ ত্যাগৰ সৈতে দেশৰ যুৱ প্ৰজন্মক পৰিচয় কৰাবলৈ এইটো এটা মহান পদক্ষেপ হিচাপে বিবেচিত হৈছে। দূৰদৰ্শনত, প্ৰতি দেওবাৰে নিশা ৯ বজাত এয়া সম্প্ৰচাৰ কৰা হয়। আৰু মোক কোৱা হৈছিল যে এই ধাৰাবাহিক ৭৫ সপ্তাহ ধৰি চলিব। মই আপোনালোকক অনুৰোধ কৰিছো যে আপোনালোকে সময় উলিয়াই চাব আৰু লগতে আপোনালোকৰ ঘৰৰ ল'ৰা-ছোৱালীক দেখুৱাব আৰু বিদ্যালয় আৰু মহাবিদ্যালয়ৰ কৰ্মচাৰীসকলে ইয়াক ৰেকৰ্ড কৰিব পাৰে আৰু যেতিয়া সোমবাৰে বিদ্যালয় আৰু মহাবিদ্যালয় খোলা হয়, তেওঁলোকে এক বিশেষ কাৰ্যসূচীৰ জৰিয়তে ইয়াক প্ৰদৰ্শন কৰিব পাৰে যাতে স্বাধীনতাৰ জন্মৰ এই মহান নায়কসকলৰ প্ৰতি আমাৰ দেশত এক নতুন সজাগতাৰ সৃষ্টি হয়। আজাদী কা অমৃত মহোৎসৱ অহা বছৰ অৰ্থাৎ আগষ্ট ২০২৩ লৈকে অব্যাহত থাকিব। দেশৰ বাবে, স্বাধীনতা সংগ্ৰামীসকলৰ বাবে, আমি যি লিখনি-আয়োজন আদি কৰি আছো, আমি সেইবোৰক অধিক আগুৱাই নিব লাগিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমাৰ পূৰ্বপুৰুষসকলৰ জ্ঞান, আমাৰ পূৰ্বপুৰুষসকলৰ দূৰদৃষ্টি আৰু আজিও আমাৰ পূৰ্বপুৰুষসকলৰ একাত্মচিন্তন কিমান গুৰুত্বপূৰ্ণ; যেতিয়া আমি ইয়াৰ গভীৰতালৈ যাওঁ, আমি আচৰিত হৈ পৰোঁ। হাজাৰ হাজাৰ বছৰ পুৰণি আমাৰ ঋগবেদ ৷  ঋগবেদে কয়:-

ओमान-मापो मानुषी: अमृक्तम् धात तोकाय तनयाय शं यो:।

यूयं हिष्ठा भिषजो मातृतमा विश्वस्य स्थातु: जगतो जनित्री:।|

অৰ্থাৎ, হে পানী, আপুনি মানৱতাৰ সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ বন্ধু। আপুনি জীৱনদাতা, আপোনাৰ পৰা খাদ্য উৎপাদন কৰা হয়, আৰু আপোনাৰ পৰা আমাৰ সন্তানৰ হিত হয়। আপুনি, আমাক সুৰক্ষা প্ৰদান কৰিব আৰু আমাক সকলো অশুভ শক্তিৰ পৰা আঁতৰাই ৰাখিব। আপুনি সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ ঔষধ, আৰু আপুনিয়েই এই বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ পালনকৰ্তা।

চিন্তা কৰক, আমাৰ সংস্কৃতিত হাজাৰ হাজাৰ বছৰ পূৰ্বে পানী আৰু পানী সংৰক্ষণৰ গুৰুত্ব বৰ্ণনা কৰা হৈছে। যেতিয়া আমি এই জ্ঞান দেখিবলৈ পাওঁ, আজিৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত, আমি ৰোমাঞ্চিত হওঁ, কিন্তু, যেতিয়া দেশখনে এই জ্ঞানক ইয়াৰ শক্তি হিচাপে গ্ৰহণ কৰে, তেওঁলোকৰ শক্তি বহুগুণে বৃদ্ধি পায়। আপোনালোকৰ মনত থাকিব পাৰে, 'মন কী বাত'ত, চাৰি মাহ পূৰ্বে, মই অমৃত সৰোবৰৰ বিষয়ে কথা পাতিছিলো। তাৰ পিছত, স্থানীয় প্ৰশাসন বিভিন্ন জিলা একত্ৰিত হৈছিল, স্বেচ্ছাসেৱী সংগঠনবোৰ একত্ৰিত হৈছিল আৰু স্থানীয় লোকসকল একত্ৰিত হৈছিল – চাওঁতে চাওঁতে, অমৃত সৰোবৰৰ নিৰ্মাণ এক গণ আন্দোলনত পৰিণত হৈছে। যেতিয়া দেশৰ বাবে কিবা এটা কৰাৰ অনুভূতি থাকে, আপোনাৰ কৰ্তব্যৰ প্ৰতি উপলব্ধি থাকে, আগন্তুক প্ৰজন্মৰ বিষয়ে চিন্তা কৰে, তেতিয়া শক্তিও সংযোগ হয়, আৰু সংকল্পও পবিত্ৰ হৈ পৰে। মই তেলেংগানাৰ ৱাৰাংগলৰ এটা মহান প্ৰচেষ্টাৰ বিষয়ে জানিব পাৰিছো। ইয়াত 'মাংট্য-ভালিয়া থাণ্ডা' নামৰ এখন নতুন গ্ৰাম পঞ্চায়ত গঠন কৰা হৈছে। এই গাওঁখন বনাঞ্চলৰ ওচৰত আছে। গাওঁখনৰ ওচৰত এডোখৰ ঠাইত বাৰিষাৰ সময়ত যথেষ্ট পানী সংগ্ৰহ কৰা হৈছিল। গাওঁবাসীৰ উদ্যোগত, এই ঠাইখন এতিয়া অমৃত সৰোবৰ অভিযানৰ অধীনত বিকশিত কৰা হৈছে। এইবাৰ, এই হ্ৰদটো বাৰিষাৰ সময়ত বৰষুণৰ পানীৰে প্লাবিত হৈছে।

মই আপোনাক মধ্য প্ৰদেশৰ মাণ্ডলাৰ মোচা গ্ৰাম পঞ্চায়তত নিৰ্মিত অমৃত সৰোবৰৰ বিষয়েও ক'ব বিচাৰো। এই অমৃত সৰোবৰ কানহা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানৰ ওচৰত নিৰ্মাণ কৰা হৈছে আৰু ই এই অঞ্চলটোৰ সৌন্দৰ্য অধিক বৃদ্ধি কৰিছে। উত্তৰ প্ৰদেশৰ ললিতপুৰত নৱনিৰ্মিত শ্বহীদ ভগৎ সিং অমৃত সৰোবৰেও মানুহক যথেষ্ট আকৰ্ষিত কৰিছে। ইয়াত নিৱাৰী গ্ৰাম পঞ্চায়তত নিৰ্মিত, এই হ্ৰদটো ৪ একৰজুৰি ব্যাপি আছে। হ্ৰদৰ পাৰত থকা বৃক্ষৰোপণে ইয়াৰ সৌন্দৰ্য বৃদ্ধি কৰিছে। হ্ৰদটোৰ ওচৰত ৩৫ ফুট ওখ ত্ৰিৰংগা চাবলৈ মানুহো দূৰদূৰৰ পৰা আহে। কৰ্ণাটকত অমৃত সৰোবৰৰ এই অভিযানো পূৰ্ণ গতিত চলি আছে। মানুহে ইয়াত বাগালকোট জিলাৰ 'বিলকেৰুৰ' গাঁৱত এটা অতি সুন্দৰ অমৃত সৰোবৰ নিৰ্মাণ কৰিছে। দৰাচলতে, এই অঞ্চলত পৰ্বতৰ পৰা পানী ওলাই অহাৰ ফলত, মানুহবোৰৰ বাবে সমস্যা হৈছিল, কৃষক আৰু তেওঁলোকৰ শস্যও ক্ষতিগ্ৰস্ত হৈছিল। অমৃত সৰোবৰ নিৰ্মাণ কৰিবলৈ গাওঁখনৰ মানুহে সকলো পানী চেনেলাইজ কৰি এটা দিশলৈ লৈ আহিছিল। এইটোৱে অঞ্চলটোৰ বানপানীৰ সমস্যাও সমাধান কৰিছিল। অমৃত সৰোবৰ অভিযানে আজি কেৱল আমাৰ বহু সমস্যা সমাধান কৰাই নহয়, ই আমাৰ ভৱিষ্যত প্ৰজন্মৰ বাবেও সমানে প্ৰয়োজনীয়। এই অভিযানৰ অধীনত, বহু ঠাইত, পুৰণি জলাশয়বোৰো পুনৰুজ্জীৱিত কৰা হৈছে। অমৃত সৰোবৰক জীৱ-জন্তুৰ তৃষ্ণা নিবাৰণৰ লগতে খেতিৰ বাবেও ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। এই পুখুৰীবোৰৰ বাবে চাৰিওফালৰ এলেকাবোৰৰ ভূগৰ্ভস্থ পানীৰ স্তৰ বৃদ্ধি পাইছে। একে সময়তে ইয়াৰ চৌপাশে সেউজীয়াও বৃদ্ধি হৈছে। কেৱল এয়াই নহয়, বহু ঠাইত মানুহে অমৃত সৰোবৰত মীনপালনৰ প্ৰস্তুতিত নিয়োজিত হৈ আছে। মই আপোনালোক সকলোকে, বিশেষকৈ মোৰ যুৱ বন্ধুসকলক অমৃত সৰোবৰ অভিযানত সক্ৰিয়ভাৱে অংশগ্ৰহণ কৰিবলৈ আৰু পানী সংৰক্ষণ আৰু পানী সংৰক্ষণৰ এই প্ৰচেষ্টাবোৰক সম্পূৰ্ণ গুৰুত্ব প্ৰদান কৰিবলৈ অনুৰোধ জনাইছো।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, অসমৰ বঙাইগাঁৱত এটা আকৰ্ষণীয় প্ৰকল্প চলি আছে – প্ৰকল্প সম্পূৰ্ণা। এই প্ৰকল্পটোৰ উদ্দেশ্য হৈছে পুষ্টিহীনতাৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দিয়া আৰু এই যুঁজৰ পথো অতি অনন্য। ইয়াৰ অধীনত, অংগনৱাড়ী কেন্দ্ৰৰ এটা স্বাস্থ্যৱান সন্তানৰ মাতৃয়ে প্ৰতি সপ্তাহত পুষ্টিহীন শিশুৰ মাতৃক সাক্ষাৎ কৰে আৰু পুষ্টি সম্পৰ্কীয় সকলো তথ্যৰ আলোচনা কৰে। অৰ্থাৎ এগৰাকী মাতৃয়ে আন এগৰাকী মাতৃৰ বন্ধু হৈ তেওঁক সহায় কৰে, শিকায়। এই প্ৰকল্পৰ সহায়ত, এবছৰত এই অঞ্চলৰ ৯০ শতাংশতকৈও অধিক শিশুৰ পুষ্টিহীনতা আঁতৰ কৰা হৈছে। আপুনি কল্পনা কৰিব পাৰে, পুষ্টিহীনতা আঁতৰাবলৈ গীত-সংগীত আৰু ভজনো ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰিনে? মধ্য প্ৰদেশৰ দাতিয়া জিলাত আৰম্ভ হৈছে "মোৰ সন্তান অভিযান"! এই "মোৰ সন্তান অভিযান"ত ইয়াক সফলতাৰে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল। ইয়াৰ অধীনত জিলাখনত ভজন-কীৰ্তনৰ আয়োজন কৰা হৈছিল, য'ত নিউট্ৰিচন গুৰু নামৰ শিক্ষকসকলক মাতি অনা হৈছিল। তাত এটা মাটকা কাৰ্যসূচীও আছিল, য'ত মহিলাসকলে অংগনৱাড়ী কেন্দ্ৰৰ বাবে এমুঠি শস্য আনিছিল আৰু এই শস্যৰ সৈতে, শনিবাৰে 'বালভোজ' আয়োজন কৰা হয়। ই অংগনৱাড়ী কেন্দ্ৰত শিশুৰ উপস্থিতি বৃদ্ধি কৰাৰ লগতে পুষ্টিহীনতা হ্ৰাস কৰিছে। ঝাৰখণ্ডত পুষ্টিহীনতাৰ বিষয়ে সজাগতা বৃদ্ধিৰ বাবে এক অনন্য অভিযানো চলি আছে। ঝাৰখণ্ডৰ গিৰিদিহত সাপৰ জখলাৰ এখন খেল প্ৰস্তুত কৰা হৈছে। খেলৰ জৰিয়তে শিশুৱে ভাল আৰু বেয়া অভ্যাসৰ বিষয়ে শিকে।

বন্ধুসকল, পুষ্টিহীনতাৰ সৈতে সম্পৰ্কিত বহুতো অভিনৱ পৰীক্ষাৰ বিষয়ে, মই আপোনালোকক ইয়াৰ বিষয়ে কোৱাৰ কাৰণ হ’ল আমি সকলোৱে অহা মাহত এই অভিযানত যোগদান কৰিব লাগিব। ছেপ্টেম্বৰ মাহটো উৎসৱৰ লগতে পুষ্টি সম্পৰ্কীয় এটা ডাঙৰ অভিযানৰ বাবে উৎসৰ্গিত। আমি প্ৰতি বছৰে ১ ৰ পৰা ৩০ ছেপ্টেম্বৰলৈ পোষণ মাহ উদযাপন কৰোঁ। পুষ্টিহীনতাৰ বিৰুদ্ধে সমগ্ৰ দেশতে বহুতো সৃষ্টিশীল আৰু বিবিধ প্ৰচেষ্টা কৰা হৈছে। প্ৰযুক্তিৰ উন্নত ব্যৱহাৰ আৰু জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণো পোষণ অভিযানৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংশ হৈ পৰিছে। দেশৰ লাখ লাখ অংগনৱাড়ী কৰ্মীক মোবাইল ডিভাইচ দিয়াৰ পৰা অংগনৱাড়ী সেৱাৰ প্ৰসাৰ নিৰীক্ষণ কৰিবলৈ পোষণ ট্ৰেকাৰো মুকলি কৰা হৈছে। সকলো প্ৰত্যাশী জিলা আৰু উত্তৰ-পূবৰ ৰাজ্যত ১৪ ৰ পৰা ১৮ বছৰ বয়সৰ কন্যাসকলকো পোষণ অভিযানৰ অধীনলৈ অনা হৈছে। পুষ্টিহীনতাৰ সমস্যা সমাধান কেৱল এই পদক্ষেপবোৰতে সীমাবদ্ধ নহয় – এই যুঁজত, আন বহুতো পদক্ষেপেও এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিব লাগিব। উদাহৰণস্বৰূপে, জল জীৱন মিছনক লৈ, এই অভিযানে ভাৰতক পুষ্টিহীনতামুক্ত কৰাৰ ক্ষেত্ৰতো যথেষ্ট প্ৰভাৱ পেলাব। সামাজিক সজাগতাৰ সৈতে জড়িত প্ৰচেষ্টাই পুষ্টিহীনতাৰ প্ৰত্যাহ্বানৰ মোকাবিলা কৰাত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে। মই আপোনালোক সকলোকে আগন্তুক পুষ্টি মাহত পুষ্টিহীনতা বা কুপোষণ দূৰ কৰাৰ প্ৰচেষ্টাত অংশগ্ৰহণ কৰিবলৈ অনুৰোধ কৰিম।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, চেন্নাইৰ শ্ৰীদেৱী বৰ্দৰাজনজীয়ে মোলৈ এটা স্মাৰক প্ৰেৰণ কৰিছে। তেওঁ মাইগভত এনেধৰণৰ কথা লিখিছে – নতুন বছৰৰ বাবে ৫ মাহতকৈও কম সময় বাকী আছে, আৰু আমি সকলোৱে জানো যে আগন্তুক নতুন বছৰটো আন্তৰ্জাতিক বাজৰা বৰ্ষ হিচাপে উদযাপন কৰা হ'ব। তেওঁ মোলৈ দেশৰ এখন বাজৰাৰ মানচিত্ৰও প্ৰেৰণ কৰিছিল আৰু সুধিছিল, "আপুনি আগন্তুক খণ্ডবোৰত 'মন কী বাত'ত আলোচনা কৰিব পাৰিবনে? দেশবাসীৰ এনে আৱেগ দেখি মই বৰ সুখী অনুভৱ কৰোঁ। আপোনাৰ মনত থাকিব পাৰে যে ৰাষ্ট্ৰসংঘই ২০২৩ বৰ্ষক (দুই হাজাৰ তেইছ) আন্তৰ্জাতিক বাজৰা বৰ্ষ হিচাপে ঘোষণা কৰি এক প্ৰস্তাৱ গৃহীত কৰিছে। ভাৰতৰ এই প্ৰস্তাৱটোৱে ৭০ খনতকৈও অধিক দেশৰ সমৰ্থন লাভ কৰিছে বুলি জানি আপোনালোক অতি আনন্দিত হ'ব। আজি, সমগ্ৰ বিশ্বতে, এই মোটা শস্য, বাজৰাৰ উন্মাদনা বৃদ্ধি পাইছে। বন্ধুসকল, যেতিয়া মই মোটা শস্যৰ কথা কওঁ, মই আজি মোৰ এটা প্ৰচেষ্টা আপোনালোকৰ সৈতে ভাগ বতৰা কৰিব বিচাৰো। কিছু সময়ৰ পৰা, যেতিয়া কোনো বিদেশী অতিথি ভাৰতলৈ আহে, যেতিয়া কোনো ৰাষ্ট্ৰপ্ৰধান ভাৰতলৈ আহে, মই ভাৰতৰ বাজৰাৰ দ্বাৰা নিৰ্মিত ব্যঞ্জন তৈয়াৰ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰোঁ অৰ্থাৎ খাদ্যত আমাৰ মোটা শস্য আৰু আমি এই অভিজ্ঞতা লাভ কৰিছো, এই গণ্যমান্য ব্যক্তিসকলে এই ব্যঞ্জনবোৰ, বহুত ভাল পায়, আৰু আমাৰ মোটা শস্যৰ সন্দৰ্ভত, তেওঁলোকে বাজৰাৰ বিষয়ে বহুতো তথ্য সংগ্ৰহ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে। প্ৰাচীন কালৰ পৰাই বাজৰা, মোটা শস্য আমাৰ কৃষি, সংস্কৃতি আৰু সভ্যতাৰ অংশ হৈ আহিছে। আমাৰ বেদত বাজৰাৰ কথা উল্লেখ কৰা হৈছে, ঠিক সেইদৰে পুৰানানুৰু আৰু টোলকাপ্পিয়ামত, ইয়াৰ বিষয়েও কোৱা হৈছে। আপুনি দেশৰ যিকোনো প্ৰান্তলৈ যাওক, আপুনি নিশ্চিতভাৱে তাত থকা লোকসকলৰ খাদ্য আৰু পানীয়ত বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ বাজৰা পাব। আমাৰ সংস্কৃতিৰ দৰে, বাজৰাবোৰতো যথেষ্ট বৈচিত্ৰতা আছে। জোৱাৰ, বাজৰা, ৰাগি, চাৱান, কাংনি, চাইনা, কোডো, কুটকি, কুট্টু, এই সকলোবোৰ বাজৰা। ভাৰত হৈছে বিশ্বৰ সৰ্ববৃহৎ বাজৰা উৎপাদক, সেয়েহে এই প্ৰচেষ্টা সফল কৰাৰ বৃহৎ দায়িত্ব আমাৰ ভাৰতীয়সকলৰ কান্ধত আছে। আমি সকলোৱে একেলগে ইয়াক জন আন্দোলন হিচাপে গঢ়ি তুলিব লাগিব, আৰু লগতে দেশৰ জনসাধাৰণৰ মাজত বাজৰাৰ বিষয়ে সজাগতাও বৃদ্ধি কৰিব লাগিব। আৰু বন্ধুসকল, আপোনালোকে ভালদৰে জানে, বাজৰা কৃষকসকলৰ বাবেও লাভজনক আৰু সেয়াও বিশেষকৈ ক্ষুদ্ৰ কৃষকসকলৰ বাবে। প্ৰকৃততে, এই শস্য অতি কম সময়ৰ ভিতৰতে সাজু হয়, আৰু ইয়াত বেছি পানীৰ প্ৰয়োজন নহয়। বাজৰা আমাৰ ক্ষুদ্ৰ কৃষকসকলৰ বাবে বিশেষভাৱে লাভজনক। বাজৰাৰ তুঁহকো সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ পশুখাদ্য বুলি গণ্য কৰা হয়। আজিকালি, যুৱ প্ৰজন্মই স্বাস্থ্যকৰ জীৱন যাপন আৰু খোৱাৰ ওপৰত যথেষ্ট মনোনিৱেশ কৰে। এই হিচাপত, বাজৰাত যথেষ্ট পৰিমাণে প্ৰ'টিন, আঁহ আৰু খনিজ থাকে। বহুলোকে ইয়াক চুপাৰ ফুড বুলিও কয়। বাজৰাৰ এটা নহয়, বহুতো লাভালাভ আছে। মেদবহুলতা হ্ৰাস কৰাৰ লগতে, ই ডায়েবেটিচ, উচ্চ ৰক্তচাপ আৰু হৃদযন্ত্ৰ সম্পৰ্কীয় ৰোগৰ আশংকা হ্ৰাস কৰে। ইয়াৰ লগতে, সেইবোৰ পাকস্থলী আৰু যকৃতৰ ৰোগ প্ৰতিৰোধ কৰাত সহায়ক হয়। অলপ আগতে, আমি পুষ্টিহীনতাৰ বিষয়ে কথা পাতিছো। পুষ্টিহীনতাৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দিয়াত বাজৰাবোৰো যথেষ্ট উপকাৰী, কিয়নো সেইবোৰ প্ৰ'টিনৰ লগতে শক্তিৰে পৰিপূৰ্ণ। আজি দেশত বাজৰাৰ প্ৰচাৰৰ বাবে বহুতো কাম কৰা হৈছে। ইয়াৰ সৈতে সম্পৰ্কিত গৱেষণা আৰু উদ্ভাৱনৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়াৰ লগতে এফপিঅ'বোৰক উৎসাহিত কৰা হৈছে, যাতে উৎপাদন বৃদ্ধি কৰিব পাৰি। মই মোৰ কৃষক ভাই-ভনীসকলক অনুৰোধ জনাইছো যে বাজৰা, অৰ্থাৎ মোটা খাদ্যশস্য, অধিক আৰু ইয়াৰ সুবিধা লাভ কৰক। মই ভাল পাইছো যে আজি এই সন্দৰ্ভত বহুতো ষ্টাৰ্ট-আপ উদ্ভৱ হৈছে, যিবোৰে বাজৰাৰ ওপৰত কাম কৰি আছে। তেওঁলোকৰ কিছুমানে বাজৰাৰ কুকি তৈয়াৰ কৰি আছে, আনহাতে কিছুমানে বাজৰাৰ পেন কেক আৰু দোচাও তৈয়াৰ কৰি আছে। কিছুমান আছে যিয়ে মিলেট এনাৰ্জী বাৰ আৰু মিলেট ব্ৰেকফাষ্ট প্ৰস্তুত কৰি আছে। মই এই ক্ষেত্ৰত কাম কৰা সকলোকে শুভেচ্ছা জনাইছো। এই উৎসৱৰ বতৰত, আমি বেছিভাগ ব্যঞ্জনত বাজৰা ব্যৱহাৰ কৰোঁ। আপোনালোকে আপোনালোকৰ ঘৰত তৈয়াৰ কৰা এনে ব্যঞ্জনৰ ফটো ছচিয়েল মিডিয়াত শ্বেয়াৰ কৰিব যাতে ই মানুহৰ মাজত বাজৰাৰ বিষয়ে সজাগতা বৃদ্ধি কৰাত সহায় কৰে।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, মাত্ৰ কেইদিনমান পূৰ্বে, মই অৰুণাচল প্ৰদেশৰ চিয়াং জিলাৰ জোৰচিং গাঁৱৰ এটা বাতৰি দেখিছিলো। এই খবৰটো এনে এটা পৰিৱৰ্তনৰ বিষয়ে আছিল যাৰ বিষয়ে এই গাওঁখনৰ মানুহে বহু বছৰ ধৰি অপেক্ষা কৰি আছিল। প্ৰকৃততে, স্বাধীনতা দিৱসত, এই মাহত জৰ্চিং গাঁৱত ৪জি ইণ্টাৰনেট সেৱা আৰম্ভ হৈছে। যেনে, আগতে যেতিয়া গাওঁখনত বিদ্যুৎ প্ৰথমবাৰৰ বাবে উপলব্ধ হৈছিল, এতিয়া, নতুন ভাৰতত, ৪জি পোৱাৰ সময়তো একেই সুখ অনুভূত হৈছে। অৰুণাচল আৰু উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চলৰ দূৰৱৰ্তী অঞ্চলত ৪জিৰ ৰূপত এক নতুন সূৰ্যোদয় হৈছে, ইণ্টাৰনেট সংযোগে এক নতুন পুৱা কঢ়িয়াই আনিছে। এসময়ত কেৱল এইবোৰ সুবিধা ডাঙৰ চহৰত আছিল, ডিজিটেল ইণ্ডিয়াৰ সুবিধাবোৰে এইসমূহ প্ৰতিখন গাঁৱলৈ লৈ গৈছে। ইয়াৰ বাবে, দেশত নতুন ডিজিটেল উদ্যোগীৰ জন্ম হৈছে। ৰাজস্থানৰ আজমেৰ জিলাৰ চেথা সিং ৰাৱতজীয়ে 'দৰ্জী অনলাইন' 'ই-ষ্টোৰ' চলায়। আপোনালোক আচৰিত হ'ব যে কাম অনলাইন দৰ্জী কি!! প্ৰকৃততে, চেথা সিং ৰাৱাটে ক’ভিডৰ পূৰ্বে টেইলৰিঙৰ কাম কৰিছিল। যেতিয়া ক’ভিড আহিছিল, ৰাৱাটজীয়ে এই প্ৰত্যাহ্বানটো কঠিন হিচাপে নহয়, কিন্তু এটা সুযোগ হিচাপে লৈছিল। তেওঁ কমন চাৰ্ভিচ চেণ্টাৰ (চিএছচি) ই-ষ্টোৰত যোগদান কৰে আৰু অনলাইন কাম আৰম্ভ কৰে। তেওঁ লক্ষ্য কৰিছিল যে গ্ৰাহকসকলে, বৃহৎ সংখ্যাত, মাস্কৰ অৰ্ডাৰ কৰি আছে। তেওঁ কিছুমান মহিলাক নিয়োগ কৰিছিল আৰু মাস্ক বনাবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। ইয়াৰ পিছত, তেওঁ 'দৰ্জী অনলাইন' নামৰ তেওঁৰ অনলাইন দোকান আৰম্ভ কৰে য'ত তেওঁ আন বহুতো উপায়েৰে কাপোৰ বিক্ৰী কৰা আৰম্ভ কৰে। আজি ডিজিটেল ইণ্ডিয়াৰ শক্তিৰ সৈতে চেঠা সিংজীৰ কাম ইমানেই বৃদ্ধি পাইছে যে এতিয়া তেওঁ সমগ্ৰ দেশৰ পৰা অৰ্ডাৰ লাভ কৰিছে। তেওঁ ইয়াত শ শ মহিলাক নিযুক্তি দিছে। ডিজিটেল ইণ্ডিয়াই উত্তৰ প্ৰদেশৰ উন্নাওত বাস কৰা ওম প্ৰকাশ সিংজীকো ডিজিটেল উদ্যোগী কৰি তুলিছে। তেওঁ নিজৰ গাঁৱত এক হাজাৰৰো অধিক ব্ৰডবেণ্ড সংযোগ স্থাপন কৰিছে। ওম প্ৰকাশজীয়ে তেওঁৰ কমন চাৰ্ভিচ চেণ্টাৰৰ চাৰিওফালে এটা বিনামূলীয়া ৱাইফাই জোন নিৰ্মাণ কৰিছে, যি দৰিদ্র লোকসকলক যথেষ্ট সহায় কৰি আছে। ওম প্ৰকাশজীৰ কাম এতিয়া ইমান বাঢ়িছে যে তেওঁ ২০জনতকৈও অধিক লোকক নিয়োগ কৰিছে। এই লোকসকলে গাওঁৰ বিদ্যালয়, চিকিৎসালয়, তহচিল কাৰ্যালয় আৰু অংগনৱাড়ী কেন্দ্ৰসমূহলৈ ব্ৰডবেণ্ড সংযোগ প্ৰদান কৰি আছে আৰু ইয়াৰ পৰা নিযুক্তিও লাভ কৰিছে। কমন ছাৰ্ভিচ চেণ্টাৰৰ দৰে, চৰকাৰী ই-বজাৰ স্থান অৰ্থাৎ জিইএম পৰ্টেলত এনে কিমানটা সফলতাৰ কাহিনী দেখা গৈছে।

বন্ধুসকল, মই গাওঁবোৰৰ পৰা এনে বহুতো বাৰ্তা পাওঁ, যিবোৰে ইণ্টাৰনেটৰ দ্বাৰা হোৱা পৰিৱৰ্তনবোৰ মোৰ সৈতে ভাগ বতৰা কৰে। ইণ্টাৰনেটে আমাৰ যুৱ বন্ধুসকলৰ অধ্যয়ন আৰু শিকাৰ ধৰণ সলনি কৰিছে। উদাহৰণ স্বৰূপে, যেতিয়া উত্তৰ প্ৰদেশৰ গুড়িয়া সিঙে উন্নাওৰ আমোয়া গাঁৱত থকা তেওঁৰ শহুৰেকৰ ঘৰলৈ আহিছিল, তেতিয়া তেওঁ পঢ়াশুনাক লৈ চিন্তিত হৈছিল। কিন্তু, ভাৰতনেটে তেওঁৰ উদ্বেগ হ্ৰাস কৰিছিল। গুড়িয়াই ইণ্টাৰনেটৰ জৰিয়তে পঢ়া-শুনা কৰিছিল, আৰু স্নাতক ডিগ্ৰীও সম্পূৰ্ণ কৰিছিল। গাওঁবোৰত এনে বহুতো জীৱনে ডিজিটেল ইণ্ডিয়া অভিযানৰ পৰা নতুন শক্তি লাভ কৰিছে। আপোনালোকে মোক গাওঁবোৰৰ ডিজিটেল উদ্যোগীসকলৰ বিষয়ে যিমান সম্ভৱ সিমান বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰা উচিত, আৰু তেওঁলোকৰ সফলতাৰ কাহিনী সামাজিক মাধ্যমতো ভাগ-বতৰা কৰা উচিত।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, কিছু সময় পূৰ্বে, মই হিমাচল প্ৰদেশৰ 'মন কী বাত'ৰ শ্ৰোতা ৰমেশজীৰ পৰা এখন পত্ৰ পাইছিলো। ৰমেশজীয়ে তেওঁৰ পত্ৰখনত পৰ্বতবোৰৰ বহুতো বৈশিষ্ট্যৰ বিষয়ে উল্লেখ কৰিছে। তেওঁ লিখিছিল, "পৰ্বতৰ ওপৰত বসতি বহু দূৰে দূৰে হ'ব পাৰে, কিন্তু মানুহৰ হৃদয় ইজনে-সিজনৰ অতি ওচৰত আছে। দৰাচলতে, আমি পাহাৰত বাস কৰা লোকসকলৰ জীৱনৰ পৰা বহুতো শিকিব পাৰোঁ। পৰ্বতৰ জীৱনশৈলী আৰু সংস্কৃতিৰ পৰা আমি প্ৰথম শিক্ষা এইটোৱেই লাভ কৰোঁ যে যদি আমি পৰিস্থিতিৰ চাপত নাহো, আমি সেইবোৰক সহজে জয় কৰিব পাৰোঁ, আৰু দ্বিতীয়তে, আমি কেনেকৈ স্থানীয় সম্পদৰ দ্বাৰা স্বাৱলম্বী হ'ব পাৰোঁ। মই উল্লেখ কৰা প্ৰথম শিক্ষণৰ এখন ধুনীয়া ছবি আজিকালি স্পিতি এলেকাত দেখা গৈছে। স্পিতি এটা জনজাতীয় অঞ্চল। ইয়াত, আজিকালি, মটৰ ছিঙাৰ কাম চলিছে ৷ পাহাৰীয়া এলেকাত এইটো এটা কঠোৰ পৰিশ্ৰমৰ আৰু কঠিন কাম। কিন্তু ইয়াত, গাওঁখনৰ মহিলাসকলে একেলগে ইজনে সিজনৰ পথাৰৰ পৰা মটৰ ছিঙি একত্ৰিত হয়। এই কামৰ লগতে মহিলাসকলে স্থানীয় গীত 'ছপ্ৰা মাঝি ছপ্ৰা'ও গায়। অৰ্থাৎ ইয়াত পাৰস্পৰিক সহযোগিতাও লোক পৰম্পৰাৰ এটা অংশ। স্পিতিত স্থানীয় সম্পদৰ উন্নত ব্যৱহাৰৰ এক উৎকৃষ্ট উদাহৰণ আছে। স্পিতিত, কৃষকসকলে তেওঁলোকৰ গৰুবোৰৰ গোবৰ শুকুৱাই বস্তাত ভৰাই দিয়ে। যেতিয়া শীত কাল আহে, এই বস্তাবোৰ গৰুৰ বাসস্থানত ৰখা হয়, যাক ইয়াত খুদ বুলি কোৱা হয়। তুষাৰপাতৰ মাজত, এই বস্তাবোৰে গৰুবোৰক ঠাণ্ডাৰ পৰা সুৰক্ষিত কৰে। শীতকাল যোৱাৰ পিছত, পথাৰত এইখিনিকে গোবৰ সাৰ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা হয়। অৰ্থাৎ, আৱৰ্জনাৰ পৰা জীৱ-জন্তুৰ সুৰক্ষা, আৰু লগতে পথাৰৰ বাবে সাৰ। খেতিৰ ব্যয়ো কম হয় আৰু পথাৰত উৎপাদনো অধিক হয়। সেয়েহে, আজিকালি এই অঞ্চলটো প্ৰাকৃতিক কৃষিৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণা হৈ পৰিছে।

বন্ধুসকল, আমাৰ আন এখন পাহাৰীয়া ৰাজ্য উত্তৰাখণ্ডতো এনে ধৰণৰ প্ৰশংসনীয় প্ৰচেষ্টা দেখা গৈছে। উত্তৰাখণ্ডত বহু প্ৰকাৰৰ ঔষধী উদ্ভিদ পোৱা যায়। যিটো আমাৰ স্বাস্থ্যৰ বাবে অতি উপকাৰী। তাৰে এটা হৈছে ফল – বেডু। ইয়াক হিমালয়ৰ ফিগ বুলিও কোৱা হয়। এই ফলত, খনিজ আৰু ভিটামিন প্ৰচুৰ পৰিমাণে পোৱা যায়। মানুহে ইয়াক ফল হিচাপে গ্ৰহণ কৰে, লগতে ইয়াক বহুতো ৰোগৰ চিকিৎসাত ব্যৱহাৰ কৰা হয়। এই ফলৰ এই গুণবোৰৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখি, এতিয়া বেডুৰ ৰস, ইয়াৰ পৰা তৈয়াৰ কৰা জাম, চাটনি, আচাৰ আৰু ফল শুকুৱাই প্ৰস্তুত কৰি বজাৰত মুকলি কৰা হৈছে। পিথোৰাগড় প্ৰশাসনৰ পদক্ষেপ আৰু স্থানীয় লোকসকলৰ সহযোগিতাৰ সৈতে, বেদুৱে বিভিন্ন ৰূপত বজাৰ লাভ কৰাত সফল হৈছে। বেডুক পাহাৰীয়া অঞ্জীৰ হিচাপেও চিহ্নিত কৰা হৈছে আৰু অনলাইন বজাৰলৈ অনা হৈছে। ই কেৱল কৃষকসকলক উপাৰ্জনৰ এক নতুন উৎস প্ৰদান কৰাই নহয়, লগতে বেডুৰ ঔষধি গুণাগুণৰ লাভালাভ দূৰ-দূৰণিলৈ যোৱা আৰম্ভ কৰিছে।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, 'মন কী বাত'ত, আজি আৰম্ভণিতে, আমি স্বাধীনতাৰ অমৃত মহোৎসৱৰ বিষয়ে কথা পাতিছো। স্বাধীনতা দিৱসৰ মহান উৎসৱৰ লগতে অনাগত দিনত আৰু বহুতো উৎসৱ আহি আছে। মাত্ৰ কেইদিনমানৰ পিছত উদযাপন হ’বলগীয়া গণেশ চতুৰ্থী হৈছে ভগৱান গণেশৰ উপাসনা উৎসৱ। গণেশ চতুৰ্থী, অৰ্থাৎ গণপতি বাপ্পাৰ আশীৰ্বাদৰ উৎসৱ। গণেশ চতুৰ্থীৰ পূৰ্বে ওনাম উৎসৱো আৰম্ভ হৈছে। বিশেষকৈ কেৰালাত ওনাম শান্তি আৰু সমৃদ্ধিৰ ভাৱনাৰে উদযাপন কৰা হ'ব। ৩০ আগষ্টত হৰতালিকা তীজো আছে। ১ ছেপ্টেম্বৰত ওড়িশাত নুয়াখাই উৎসৱো পালন কৰা হ'ব। নুয়াখাই মানে নতুন খাদ্য, অৰ্থাৎ ই আমাৰ কৃষি পৰম্পৰাৰ সৈতে সম্পৰ্কিত এক উৎসৱ, আন কৃষিভিত্তিৰ উৎসৱৰ দৰে। ইফালে, জৈন সমাজৰ সম্ৱতসাৰী উৎসৱো অনুষ্ঠিত হ'ব। আমাৰ এই সকলোবোৰ উৎসৱ আমাৰ সাংস্কৃতিক সমৃদ্ধি আৰু জীৱন্ততাৰ সমাৰ্থক। মই আপোনালোকক এই উৎসৱ আৰু বিশেষ অনুষ্ঠানবোৰৰ বাবে শুভকামনা জনাইছো। এই উৎসৱসমূহৰ লগতে কাইলৈ মেজৰ ধ্যান চান্দজীৰ জন্ম জয়ন্তী অৰ্থাৎ ২৯ আগষ্টত ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়া দিৱসো উদযাপন কৰা হ'ব। আমাৰ যুৱ খেলুৱৈসকলে বিশ্বব্যাপী মঞ্চত আমাৰ ত্ৰিৰংগাৰ গৌৰৱ বঢ়াই থাকক, এইটো ধ্যান চান্দজীৰ প্ৰতি আমাৰ শ্ৰদ্ধাঞ্জলি জ্ঞাপন হ'ব। আমি সকলোৱে দেশৰ বাবে একেলগে কাম কৰি যাওঁ, মই এই ইচ্ছাৰ সৈতে আজি সামৰণি মাৰিছোঁ ৷ দেশৰ মান বৃদ্ধি অব্যাহত থাকক। অহা মাহত, আপোনালোকৰ সৈতে আকৌ এবাৰ 'মন কী বাত'ত সাক্ষাৎ হ'ব।

অশেষ ধন্যবাদ ৷

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নমস্কাৰ। এয়া 'মন কী বাত'ৰ ৯১ তম খণ্ড। আমি পূৰ্বে বহুত কথা পাতিছো, বিভিন্ন বিষয়ত আমাৰ দৃষ্টিভংগী ভাগ বতৰা কৰিছো, কিন্তু, এইবাৰ 'মন কী বাত' অতি বিশেষ। ইয়াৰ কাৰণ হৈছে এইবাৰৰ স্বাধীনতা দিৱসত ভাৰতে নিজৰ স্বাধীনতাৰ ৭৫তম বৰ্ষ সম্পূৰ্ণ কৰিব। আমি সকলোৱে এটা অতি আশ্চৰ্যকৰ আৰু ঐতিহাসিক মুহূৰ্তৰ সাক্ষী হ'বলৈ ওলাইছো। ঈশ্বৰে আমাক এই মহান বিশেষাধিকাৰ প্ৰদান কৰিছে। চিন্তা কৰক, যদি আমি দাসত্বৰ সময়ছোৱাত জন্মগ্ৰহণ কৰিছিলোঁ, তেন্তে আমাৰ বাবে এই দিনটোৰ কল্পনা কেনে হ'লহেঁতেন? দাসত্বৰ পৰা মুক্তিৰ সেই আকাংক্ষা, বশ্যতাৰ শৃংখলাৰ পৰা স্বাধীনতাৰ সেই অস্থিৰতা - কিমান মহান হ'ব লাগিব। সেইদিনটো যিদিনাৰ বাবে আমি প্ৰতিদিনে লাখ লাখ দেশবাসীক যুঁজ দিয়া, যুঁজ দিয়া, স্বাধীনতাৰ বাবে ত্যাগ কৰা দেখি থাকিম। যেতিয়া আমি সদায় ৰাতিপুৱা মোৰ ভাৰত কেতিয়া মুক্ত হ'ব সেই সপোনটোৰ বাবে সাৰ পাই থাকিলোহেঁতেন আৰু হয়তো আমাৰ জীৱনলৈও এনে এটা দিন আহিব যেতিয়া বন্দে মাতৰম আৰু ভাৰত মাতা কী জয় বুলি কোৱাৰ সময়ত, আমি আমাৰ জীৱন অনাগত প্ৰজন্মৰ বাবে উৎসৰ্গিত কৰিলোহেঁতেন, আমাৰ যৌৱন উচৰ্গা কৰিলোহেঁতেন।

বন্ধুসকল, ৩১ জুলাই, অৰ্থাৎ আজিৰ দিনটোতে আমি সকলো দেশবাসীয়ে শ্বহীদ উধম সিংজীৰ বলিদানক নমস্কাৰ জনাও। মই আন সকলো মহান বিপ্লৱীলৈ মোৰ নম্ৰ শ্ৰদ্ধাঞ্জলি জ্ঞাপন কৰিছো যিসকলে দেশৰ বাবে তেওঁলোকৰ সকলো ত্যাগ কৰিছে।

বন্ধুসকল, আজাদীৰ অমৃত মহোৎসৱে এক গণ আন্দোলনৰ ৰূপ লোৱা দেখি মই অত্যন্ত আনন্দিত হৈছো। জীৱনৰ সকলো ক্ষেত্ৰৰ লোক আৰু সমাজৰ প্ৰতিটো শ্ৰেণীৰ লোকে ইয়াৰ সৈতে সম্পৰ্কিত বিভিন্ন কাৰ্যসূচীত অংশগ্ৰহণ কৰিছে । এই মাহৰ আৰম্ভণিতে মেঘালয়ত তেনে এটা অনুষ্ঠান অনুষ্ঠিত হৈছিল। মেঘালয়ৰ সাহসী যোদ্ধা ইউ তিৰোৎ সিংজীৰ মৃত্যু বাৰ্ষিকীত ৰাইজে তেওঁক স্মৰণ কৰে। তিৰোৎ সিংজীয়ে খাচী পাহাৰৰ নিয়ন্ত্ৰণ আৰু তাৰ সংস্কৃতিক আক্ৰমণ কৰাৰ ব্ৰিটিছ ষড়যন্ত্ৰৰ তীব্ৰ বিৰোধিতা কৰিছিল। বহুতো শিল্পীয়ে এই অনুষ্ঠানত সুন্দৰ উপস্থাপন প্ৰদৰ্শিত কৰিছিল। ইতিহাসক পুনৰ জীৱিত কৰা হৈছিল। এটা কাৰ্নিভেলৰো আয়োজন কৰা হৈছিল য'ত মেঘালয়ৰ মহান সংস্কৃতিক অতি সুন্দৰভাৱে দেখুওৱা হৈছিল। কেইসপ্তাহমান আগতে, কৰ্ণাটকত, অমৃতা ভাৰতী কানাড়াৰ্থী নামৰ এক অনন্য অভিযানো আৰম্ভ কৰা হৈছিল। ইয়াত ৰাজ্যখনৰ ৭৫ টা স্থানত স্বাধীনতাৰ অমৃত মহোৎসৱ সম্পৰ্কীয় বিশাল অনুষ্ঠানৰ আয়োজন কৰা হয়। তেওঁলোকে কৰ্ণাটকৰ মহান স্বাধীনতা সংগ্ৰামীসকলক স্মৰণ কৰাৰ লগতে স্থানীয় সাহিত্যিক সাফল্যবোৰ আলোকপাত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল।

বন্ধুসকল, এই জুলাই মাহত, স্বাধীনতাৰ ৰে’ল আৰু ৰে’ল ষ্টেচন নামৰ এটা অতি আকৰ্ষণীয় প্ৰয়াস কৰা হৈছে। এই প্ৰচেষ্টাৰ লক্ষ্য এয়াই যে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাৰতীয় ৰে’লৰ ভূমিকা মানুহে জানে। দেশত এনে বহুতো ৰে’ল ষ্টেচন আছে, যিবোৰ স্বাধীনতা আন্দোলনৰ ইতিহাসৰ সৈতে সম্পৰ্কিত। আপোনালোকেও এই ৰে’ল ষ্টেচনৰ বিষয়ে জানি আচৰিত হ'ব। ঝাৰখণ্ডৰ গোমো জংচন, এতিয়া আনুষ্ঠানিকভাৱে, নেতাজী সুভাষ চন্দ্ৰ বসু জংচন গোমো বুলি জনা যায়। কিয় জানেনে? দৰাচলতে, এই ষ্টেচনত, কালকা মেইলত অহা নেতাজী সুভাষে ব্ৰিটিছ বিষয়াসকলক ফাঁকি দিবলৈ সক্ষম হৈছিল। আপুনি নিশ্চয় লক্ষ্ণৌৰ ওচৰৰ কাকোৰী ৰে’ল ষ্টেচনৰ নাম শুনিছে। ষ্টেচনটো ৰাম প্ৰসাদ বিছমিল আৰু আশফাক উল্লাহ খানৰ দৰে সাহসীসকলৰ নামৰ সৈতে জড়িত। ইয়াত ৰে’লযোগে যোৱা ব্ৰিটিছসকলৰ ভাণ্ডাৰ লুণ্ঠন কৰি, সাহসী বিপ্লৱীসকলে ব্ৰিটিছসকলক তেওঁলোকৰ শক্তি প্ৰদৰ্শন কৰিছিল। যেতিয়াই আপোনালোকে তামিলনাডুৰ লোকসকলৰ সৈতে কথা পাতিব, থুথুকুড়ি জিলাৰ ৱাঞ্চি মনিয়াচ্চী জংচনৰ বিষয়ে জানিব পাৰিব। এই ষ্টেচনটো তামিল স্বাধীনতা সংগ্ৰামী ভান্চিনাথান জীৰ নামত উৎসৰ্গা কৰা হৈছে। এই ঠাইতে য'ত ২৫ বছৰীয়া ভাঞ্চিয়ে ব্ৰিটিছ কালেক্টৰক তেওঁ কৰা কামৰ বাবে শাস্তি দিছিল।

    বন্ধুসকল, এই তালিকাখন বহুত দীঘল। সমগ্ৰ দেশৰ ২৪ খন ৰাজ্যত বিয়পি থকা এনে ৭৫টা ৰে’ল ষ্টেচন চিনাক্ত কৰা হৈছে। এই ৭৫টা ষ্টেচন সুন্দৰকৈ সজোৱা হৈছে। বহু প্ৰকাৰৰ কাৰ্যসূচীও আয়োজন কৰা হৈছে। আপোনালোকে আপোনালোকৰ ওচৰৰ এনে এক ঐতিহাসিক ষ্টেচনলৈ যাবলৈ সময় উলিওৱা উচিত। আপোনালোকে স্বাধীনতা আন্দোলনৰ ইতিহাসৰ বিষয়ে বিতংভাৱে জানিব পাৰিব যাৰ বিষয়ে হয়তো আপোনালোক অজ্ঞাত আছিল। মই ওচৰৰ বিদ্যালয়ৰ শিক্ষকসকলক, শিক্ষাৰ্থীসকলক অনুৰোধ কৰিম, তেওঁলোকৰ বিদ্যালয়ৰ সৰু সৰু ল'ৰা-ছোৱালীবোৰক ষ্টেচনলৈ লৈ যাবলৈ অনুৰোধ কৰিম, তেওঁলোকক সম্পূৰ্ণ ঘটনাক্ৰমৰ বিষয়ে বুজাবলৈও আহ্বান জনাইছো ৷  

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আজাদীৰ অমৃত মহোৎসৱৰ অংশ হিচাপে, ১৩ আগষ্টৰ পৰা ১৫ আগষ্টলৈ এক বিশেষ আন্দোলনৰ আয়োজন কৰা হৈছে – 'হৰ ঘৰ ত্ৰিৰংগা - হৰ ঘৰ ত্ৰিৰংগা'। ১৩ আগষ্টৰ পৰা ১৫ আগষ্টলৈ এই আন্দোলনৰ অংশ হিচাপে আপোনালোকে নিজৰ ঘৰত ত্ৰিৰংগা উত্তোলন কৰিব লাগিব, বা ইয়াক আপোনালোকৰ ঘৰত ৰাখিব লাগিব। ত্ৰিৰংগাই আমাক সংযোগ কৰে, আমাক দেশৰ বাবে কিবা এটা কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰে। মোৰ এটা পৰামৰ্শ এয়াই যে ২ আগষ্টৰ পৰা ১৫ আগষ্টলৈ, আমি সকলোৱে আমাৰ সামাজিক মাধ্যমৰ প্ৰ'ফাইল ছবিত ত্ৰিৰংগা লগাব পাৰোঁ। আপোনালোকে জানেনে, ২ আগষ্টত আমাৰ ত্ৰিৰংগাৰ সৈতেও এক বিশেষ সম্পৰ্ক আছে। এই দিনটোত, পিংগালী ভেংকায়াজীৰ জন্ম জয়ন্তী যিয়ে আমাৰ ৰাষ্ট্ৰীয় পতাকা ডিজাইন কৰিছিল। মই তেওঁক সন্মান সহকাৰে শ্ৰদ্ধাঞ্জলি জনাইছো। জাতীয় পতাকাৰ বিষয়ে কওঁতে, মই মহান বিপ্লৱী মেডাম কামাকো সোঁৱৰণ কৰিম। ত্ৰিৰংগা ডিজাইনত তেওঁৰ ভূমিকাও অত্যন্ত গুৰুত্বপূৰ্ণ।

বন্ধুসকল, স্বাধীনতাৰ অমৃত মহোৎসৱত অনুষ্ঠিত হোৱা এই আটাইবোৰ অনুষ্ঠানৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ বাৰ্তাটো হ'ল যে আমি সকলো দেশবাসীয়ে অতি আন্তৰিকতাৰে আমাৰ কৰ্তব্য পালন কৰা উচিত। তেতিয়াহে আমি সেই অগণন স্বাধীনতা সংগ্ৰামীসকলৰ সপোন পূৰণ কৰিবলৈ সক্ষম হ'ম। তেওঁলোকৰ সপোনৰ ভাৰত গঢ়ি তুলিবলৈ সক্ষম হ'ম। সেইকাৰণে আমাৰ পৰৱৰ্তী ২৫ বছৰৰ এই অমৃতকাল প্ৰতিজন দেশৰ বাবে কৰ্তব্যৰ সময়ৰ দৰে। দেশক মুক্ত কৰা আমাৰ সাহসী যুঁজাৰুসকলে আমাক এই দায়িত্বসমূহ দি গৈছে আৰু আমি ইয়াক সম্পূৰ্ণৰূপে পালন কৰিব লাগিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, ক’ৰোনাৰ বিৰুদ্ধে আমাৰ দেশবাসীৰ যুঁজ এতিয়াও চলি আছে। গোটেই পৃথিৱীয়ে আজিও সংগ্ৰাম কৰি আছে। সামগ্ৰিক স্বাস্থ্যসেৱাৰ প্ৰতি মানুহৰ বৰ্ধিত আগ্ৰহে ইয়াত সকলোকে যথেষ্ট সহায় কৰিছে। আমি সকলোৱে জানো যে ইয়াত ভাৰতীয় পৰম্পৰাগত পদ্ধতিবোৰ কিমান উপযোগী হৈছে। ক’ৰোনাৰ বিৰুদ্ধে যুঁজত আয়ুষে বিশ্বব্যাপী এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছে। সমগ্ৰ বিশ্বতে আয়ুৰ্বেদ আৰু ভাৰতীয় ঔষধৰ প্ৰতি আকৰ্ষণ বৃদ্ধি পাইছে। আয়ুষৰ ৰপ্তানিৰ অভিলেখ বৃদ্ধি হোৱাৰ এইটো এটা মুখ্য কাৰণ আৰু এই ক্ষেত্ৰত বহুতো নতুন ষ্টাৰ্ট-আপ ওলোৱাটো অতি সন্তোষজনক। শেহতীয়াকৈ, এক গোলকীয় আয়ুষ বিনিয়োগ আৰু উদ্ভাৱন সন্মিলন অনুষ্ঠিত হৈছিল। আপুনি জানি আচৰিত হ'ব যে ইয়াত প্ৰায় দহ হাজাৰ কোটি টকাৰ বিনিয়োগৰ প্ৰস্তাৱ লাভ কৰা হৈছে। আন এটা অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ কথা হৈছে যে ক’ৰোনাৰ যুগত ঔষধি উদ্ভিদৰ ওপৰত গৱেষণাও যথেষ্ট বৃদ্ধি পাইছে। এই বিষয়ে বহুতো গৱেষণা অধ্যয়ন প্ৰকাশ কৰা হৈছে। এইটো নিশ্চিতভাৱে এটা শুভ আৰম্ভণি।

বন্ধুসকল, দেশখনত বিভিন্ন ঔষধি উদ্ভিদ আৰু বনৌষধিৰ সৈতে আন এক মহান প্ৰচেষ্টা গ্ৰহণ কৰা হৈছে। শেহতীয়াকৈ জুলাই মাহত ইণ্ডিয়ান ভাৰ্চুৱেল হাৰবেৰিয়াম মুকলি কৰা হৈছিল। এইটোও এটা উদাহৰণ যে আমি কেনেকৈ ডিজিটেল পৃথিৱীক আমাৰ শিপাৰ সৈতে সংযোগ কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰোঁ। ইণ্ডিয়ান ভাৰ্চুৱেল হাৰবেৰিয়াম হৈছে সংৰক্ষিত উদ্ভিদ বা উদ্ভিদৰ অংশবোৰৰ ডিজিটেল ছবিৰ এক আকৰ্ষণীয় সংগ্ৰহ, যিটো ৱেবত, মুক্তভাৱে উপলব্ধ। এই ভাৰ্চুৱেল হাৰবেৰিয়ামত বৰ্তমান এক মিলিয়নতকৈও অধিক নমুনা আৰু সেইবোৰৰ সৈতে সম্পৰ্কিত বৈজ্ঞানিক তথ্য উপলব্ধ। ভাৰ্চুৱেল হাৰবেৰিয়ামত ভাৰতৰ উদ্ভিদ বৈচিত্ৰৰ এক সমৃদ্ধ ছবিও দেখা যায়। মই নিশ্চিত যে ভাৰতীয় ভাৰ্চুৱেল হাৰবেৰিয়াম ভাৰতীয় উদ্ভিদৰ ওপৰত গৱেষণাৰ বাবে এক গুৰুত্বপূৰ্ণ সম্পদ হৈ পৰিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, 'মন কী বাত'ত, আমি প্ৰতিবাৰেই দেশবাসীৰ সফলতাৰ বিষয়ে কথা পাতো যিয়ে আমাৰ মুখলৈ এক মধুৰ হাঁহি বিয়পাই দিয়ে। যদি এটা সফলতাৰ কাহিনীয়ে এটা মিঠা হাঁহি বিয়পাব পাৰে আৰু সেই মিঠা হাঁহিত যদি সোৱাদো ভৰি থাকে, তেনেহ'লে আপুনি ইয়াক সোণৰ ওপৰত সুৱগা চৰা বুলি ক'ব লাগিব। আমাৰ কৃষকসকলে আজিকালি মৌ উৎপাদনত এই একেটা কামেই কৰি আছে। মৌৰ মিঠাইয়ে আমাৰ কৃষকসকলৰ জীৱন সলনি কৰি আছে, তেওঁলোকৰ উপাৰ্জন বৃদ্ধি কৰিছে। হাৰিয়ানাত, যমুনানগৰত, এজন মৌমাখি পালনকাৰী সংগী থাকে - সুভাষ কম্বোজজী।  সুভাষজীয়ে মৌপালনৰ প্ৰশিক্ষণ বৈজ্ঞানিকভাৱে গ্ৰহণ কৰি আছিল। ইয়াৰ পিছত তেওঁ মাত্ৰ ছয়টা বাকচেৰে তেওঁৰ কাম আৰম্ভ কৰিছিল। আজি তেওঁলোকে প্ৰায় দুই হাজাৰ বাকচত মৌমাখিবোৰ ৰাখিছে। তেওঁলোকৰ মৌ বহুতো ৰাজ্যলৈ যোগান ধৰা হয়। জম্মুৰ পল্লী গাঁৱত, বিনোদ কুমাৰজীয়েও ১,৫০০ৰো অধিক বাকচত মৌপালন কৰি আছে। তেওঁ যোৱা বছৰ ৰাণী মৌ প্ৰতিপালনৰ প্ৰশিক্ষণ লৈছে। এই কামৰ পৰা তেওঁ বছৰি ১৫ৰ পৰা ২০ লাখ টকা উপাৰ্জন কৰি আছে। কৰ্ণাটকত আৰু এজন কৃষক আছে - মধুকেশ্বৰ হেগড়েজী। মধুকেশ্বৰজীয়ে কৈছিল যে তেওঁ ৫০ টা মৌমাখি বাকচৰ বাবে ভাৰত চৰকাৰৰ পৰা ৰাজসাহায্য লৈছিল। আজি তেওঁলোকৰ ৮০০ত কৈও অধিক বাকচ আছে, আৰু তেওঁলোকে টন টন মৌ বিক্ৰী কৰে। তেওঁ নিজৰ কামত উদ্ভাৱন কৰিছে আৰু তেওঁ জামু মৌ, তুলসী মৌ, আমলখি মৌৰ দৰে উদ্ভিদ মৌ প্ৰস্তুত কৰি আছে। মধুকেশ্বৰ জী, আপোনাৰ উদ্ভাৱন আৰু মধু উৎপাদনৰ সফলতাই আপোনাৰ নামটো অৰ্থপূৰ্ণ কৰি তুলিছে।

বন্ধুসকল, আপোনালোক সকলোৱে জানে যে আমাৰ পৰম্পৰাগত স্বাস্থ্য বিজ্ঞানত মৌক কিমান গুৰুত্ব দিয়া হৈছে। আয়ুৰ্বেদ গ্ৰন্থত, মৌক অমৃত বুলি বৰ্ণনা কৰা হৈছে। মৌয়ে কেৱল আমাক সোৱাদেই প্ৰদান নকৰে, সুস্বাস্থ্যও প্ৰদান কৰে। আজি মৌ উৎপাদনত ইমান সম্ভাৱনা আছে যে পেছাদাৰীভাৱে অধ্যয়ন কৰি থকা যুৱক-যুৱতীসকলেও ইয়াক তেওঁলোকৰ স্ব-নিযুক্তিৰ সম্ভাৱনা কৰি তুলিছে। তেনে এজন যুৱক হৈছে – ইউপি, গোৰখপুৰৰ নিমিত সিং। নিমিতজীয়ে B.Tech কৰিছে। তেওঁৰ দেউতাকো এজন চিকিৎসক, কিন্তু পঢ়াৰ পিছত, চাকৰিৰ সলনি, নিমিতজীয়ে স্ব-নিয়োজিত হোৱাৰ সিদ্ধান্ত লয়। তেওঁ মৌ উৎপাদনৰ কাম আৰম্ভ কৰিছিল। তেওঁ গুণগত মানদণ্ড পৰীক্ষাৰ বাবে লক্ষ্ণৌত নিজৰ পৰীক্ষাগাৰ স্থাপন কৰিছিল। নিমিতজীয়ে এতিয়া মৌ আৰু মৌমাখিৰ মমৰ পৰা ভাল উপাৰ্জন কৰিছে, আৰু লগতে বিভিন্ন ৰাজ্যলৈ গৈ কৃষকসকলক প্ৰশিক্ষণ দি আছে।

এনে যুৱক-যুৱতীৰ কঠোৰ পৰিশ্ৰমৰ বাবেই আজি দেশখন বৃহৎ মৌ উৎপাদক হৈ পৰিছে। আপোনালোকে জানি সুখী হ'ব যে দেশত মৌৰ ৰপ্তানিও বৃদ্ধি পাইছে। দেশখনে নেচনেল বিকিপিং আৰু হানি মিছনৰ দৰে অভিযান প্ৰণয়ন কৰিছে, কৃষকসকলে কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰিছে আৰু আমাৰ মৌৰ মিঠাই বিশ্বৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত উপনীত হ'বলৈ আৰম্ভ কৰিছে। এই ক্ষেত্ৰত এতিয়াও যথেষ্ট সম্ভাৱনা আছে। মই বিচাৰোঁ যে আমাৰ যুৱপ্ৰজন্মই এই সুযোগবোৰৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰি আৰু নতুন সম্ভাৱনা উপলব্ধি কৰি ইয়াৰ সুবিধা গ্ৰহণ কৰক।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, মই হিমাচল প্ৰদেশৰ 'মন কী বাত'ৰ শ্ৰোতা শ্ৰীমান আশীষ বেহলজীৰ পৰা এখন পত্ৰ লাভ কৰিছো ৷ তেওঁপত্ৰত চাম্বাৰ 'মিঞ্জাৰ মেলা'ৰ কথা উল্লেখ কৰিছে৷ দৰাচলতে মাকৈৰ ফুলক মিঞ্জাৰ বুলি কোৱা হয়৷ যেতিয়া মাকৈত মিঞ্জাৰ আহে তেতিয়া মিঞ্জাৰ মেলা উদযাপন কৰা হয় ৷  সমগ্ৰ দেশৰ পৰা পৰ্যটকসকল ইয়াত অংশগ্ৰহণ কৰিবলৈ দূৰদূৰণিৰ পৰা আহে। কাকতালীয়ভাৱে, এই সময়ত মিঞ্জাৰ মেলাও চলি আছে। যদি আপুনি হিমাচল ভ্ৰমণ কৰিবলৈ গৈছে আপুনি এই মেলা চাবলৈ চাম্বালৈ যাব পাৰে। চাম্বা ইমান ধুনীয়া যে ইয়াত লোকগীতত বাৰে বাৰে কোৱা হয় -  “चंबे इक दिन ओणा कने महीना रैणा”।

অৰ্থাৎ, যিসকলে এদিনৰ বাবে চাম্বালৈ আহে, ইয়াৰ সৌন্দৰ্য দেখি, তেওঁলোক এমাহ পৰ্যন্ত ইয়াত থাকি যায়।

বন্ধুসকল, এই মেলাবোৰৰো আমাৰ দেশত এক ডাঙৰ সাংস্কৃতিক গুৰুত্ব আছে ৷ মেলাবোৰে মন আৰু মানুহ দুয়োকে সংযোগ কৰে ৷ হিমাচলত যেতিয়া বৰষুণৰ পিছত খৰিফ শস্য পকে, তেতিয়া ছেপ্টেম্বৰত চিমলা, মাণ্ডি, কুল্লু আৰু চোলানতো ছাইৰী বা চেডান উদযাপন কৰা হয় ৷ জাগ্ৰাও ছেপ্টেম্বৰ মাহত পালন কৰা হয় ৷ জাগ্ৰাৰ মেলাত, বিসুৰ গীতবোৰ মাহাসু ঈশ্বৰক আহ্বান কৰি গোৱা হয়। মাহাসু দেৱতাৰ এই জাগৰ হিমাচলৰ লগতে উত্তৰাখণ্ডৰ চিমলা, কিন্নৌৰ আৰু চিৰমৌৰত অনুষ্ঠিত হয়।

বন্ধুসকল, আমাৰ দেশত বিভিন্ন ৰাজ্যত জনজাতীয় সমাজৰ বহুতো পৰম্পৰাগত মেলা উদযাপন কৰা হয়। ইয়াৰে কিছুমান মেলা জনজাতীয় সংস্কৃতিৰ সৈতে সম্পৰ্কিত, আনহাতে কিছুমান সংগঠিত জনজাতীয় ইতিহাস আৰু ঐতিহ্যৰ সৈতে সম্পৰ্কিত, উদাহৰণ স্বৰূপে, যদি আপোনালোকে সুযোগ পায় তেন্তে তেলেংগানাৰ মেদাৰামত চাৰিদিনীয়া সমাক্কা-সৰলম্মা যাত্ৰা মেলা পৰিদৰ্শন কৰিব যাবই। এই মেলাক তেলেংগানাৰ মহাকুম্ভ বুলি কোৱা হয়। সৰলাম্মা যাত্ৰা মেলা দুগৰাকী জনজাতীয় মহিলা নায়িকাৰ সন্মানত উদযাপন কৰা হয় - চামাক্কা আৰু সৰলাম্মা। ই কেৱল তেলেংগানাৰ বাবেই নহয়, ছত্তীশগড়, মহাৰাষ্ট্ৰ আৰু অন্ধ্ৰ প্ৰদেশৰ কয়া জনজাতীয় সম্প্ৰদায়ৰ বাবেও বিশ্বাসৰ এক মুখ্য কেন্দ্ৰ। অন্ধ্ৰ প্ৰদেশৰ মৰিদাম্মা মেলাও জনজাতীয় সম্প্ৰদায়ৰ বিশ্বাসৰ সৈতে জড়িত এক ডাঙৰ মেলা। মৰিদাম্মা মেলা জেষ্ঠ অমাৱস্যাৰ পৰা আহাৰ অমাৱস্যালৈ চলে আৰু ইয়াত থকা জনজাতীয় সম্প্ৰদায়ে ইয়াক শক্তি উপাসনাৰ সৈতে একত্ৰিত কৰে। ইয়াত, পূব গোদাৱৰীৰ পেধাপুৰমত, মৰিদাম্মা মন্দিৰো আছে। একেদৰে, ৰাজস্থানত, গাৰাচিয়া জনজাতিৰ লোকসকলে বৈশাখ শুক্লা চতুৰ্দশীত 'চিয়াৱা কা মেলা' বা 'মনখান ৰো মেলা'ৰ আয়োজন কৰে। ছত্তীশগড়ৰ বাস্তাৰৰ নাৰায়ণপুৰৰ 'মাৱলী মেলা'ও অতি বিশেষ। ওচৰতে, মধ্য প্ৰদেশৰ 'ভাগোৰিয়া মেলা'ও অতি বিখ্যাত। কোৱা হয় যে ভাগোৰিয়া মেলা ৰাজা ভোজৰ সময়ত আৰম্ভ হৈছিল। তাৰ পিছত ভিল ৰাজা, কচুমৰা আৰু বালুনে তেওঁলোকৰ নিজ নিজ ৰাজধানীত প্ৰথমবাৰৰ বাবে এই অনুষ্ঠানসমূহৰ আয়োজন কৰিছিল। তেতিয়াৰ পৰা আজিলৈকে, এই মেলাবোৰ সমান উৎসাহেৰে উদযাপন কৰা হৈছে। একেদৰে, তৰানেটাৰ আৰু মাধোপুৰৰ দৰে বহুতো মেলা গুজৰাটত অতি বিখ্যাত। 'মেলা', নিজেই, আমাৰ সমাজ, জীৱনত শক্তিৰ এক মহান উৎস। আপোনালোকৰ চাৰিওফালে এনেকুৱা বহুতো মেলা আছে। আধুনিক সময়ত, 'এক ভাৰত- শ্ৰেষ্ঠ ভাৰতৰ' আত্মা শক্তিশালী কৰাৰ বাবে সমাজৰ এই পুৰণি সম্পৰ্কবোৰ অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। আমাৰ যুৱক-যুৱতীসকলে এই সমূহৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰিব লাগিব আৰু যেতিয়াই আপোনালোক এনে মেলালৈ যায়, ইয়াৰ ফটো ছচিয়েল মিডিয়াতো শ্বেয়াৰ কৰিব পাৰে। যদি আপোনালোকে বিচাৰে তেন্তে এটা নিৰ্দিষ্ট হেচটেগো ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰে। ইয়াৰ জৰিয়তে আন লোকসকলেও এই মেলাবোৰৰ বিষয়ে জানিব। আপোনালোকে সাংস্কৃতিক মন্ত্ৰালয়ৰ ৱেবছাইটতো ফটো আপলোড কৰিব পাৰে। অহা কেইদিনমানৰ ভিতৰত, সাংস্কৃকিত মন্ত্ৰালয়েও এখন প্ৰতিযোগিতা আৰম্ভ কৰিবলৈ গৈ আছে, য'ত মেলাৰ সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ ছবি প্ৰেৰণ কৰোঁতাসকলক পুৰস্কৃত কৰা হ'ব ৷ পলম নকৰিব, মেলাত ফুৰক, ছবি ভাগ বতৰা কৰক, হয়তোবা আপুনি পুৰষ্কাৰো লাভ কৰিব পাৰে।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আপোনালোকৰ মনত আছে বোধহয়, 'মন কী বাত'ৰ এটা খণ্ডত, মই কৈছিলো যে পুতলা ৰপ্তানিৰ ক্ষেত্ৰত ভাৰত এক শক্তিক্ষেত্ৰ হোৱাৰ সম্পূৰ্ণ সম্ভাৱনা আছে। মই ক্ৰীড়া আৰু খেলৰ ক্ষেত্ৰত ভাৰতৰ সমৃদ্ধ ঐতিহ্যৰ বিষয়ে বিশেষভাৱে আলোচনা কৰিছিলো। ভাৰতৰ স্থানীয় পুতলা - পৰম্পৰা আৰু প্ৰকৃতি দুয়োৰে সৈতে সংগতি ৰাখি – পৰিৱেশ-অনুকূল। মই আজি ভাৰতীয় পুতলাৰ সফলতা আপোনালোকৰ সৈতে ভাগ বতৰা কৰিব বিচাৰো। আমাৰ পুতলা উদ্যোগে আমাৰ যুৱ, ষ্টাৰ্ট-আপ আৰু উদ্যোগীসকলৰ সৈতে কি কৰিছে, যিবোৰ সফলতা লাভ কৰিছে, হয়তো কোনেও কল্পনা কৰিব নোৱাৰিলেহেঁতেন। আজি, যেতিয়া ভাৰতীয় পুতলাৰ কথা ওলাইছে, সকলো ঠাইতে স্থানীয় লোকসকলৰ বাবে কণ্ঠস্বৰ গুঞ্জৰিত হৈছে। আপোনালোকে এইটোও জানি ভাল পাব যে এতিয়া ভাৰতত, বিদেশৰ পৰা আমদানিকৃত পুতলাৰ সংখ্যা নিৰন্তৰে কমি আহিছে। আগতে, য'ত বাহিৰৰ পৰা ৩,০০০ কোটি টকাৰ অধিক মূল্যৰ পুতলা আহিছিল, এতিয়া সেইসমূহৰ আমদানি ৭০ শতাংশ হ্ৰাস পাইছে আৰু সুখৰ কথা যে, এই সময়ছোৱাত, ভাৰতে বিদেশলৈ দুই হাজাৰ ছয়শ কোটি টকাৰ অধিক মূল্যৰ পুতলা ৰপ্তানি কৰিছে ৷ পূৰ্বতে কেৱল ৩০০-৪০০ কোটি টকাৰ পুতলাহে ভাৰতৰ বাহিৰলৈ গৈছিল আৰু আপোনালোকে জানে যে এই সকলোবোৰ ক’ৰোনাৰ সময়ছোৱাত হৈছিল। ভাৰতৰ পুতলা খণ্ডই নিজকে পৰিৱৰ্তন কৰি দেখুৱাইছে। ভাৰতীয় নিৰ্মাতাসকলে, এতিয়া ভাৰতীয় পৌৰাণিক কাহিনী, ইতিহাস আৰু সংস্কৃতিৰ ওপৰত আধাৰিত কৰি পুতলা নিৰ্মাণ কৰি আছে। দেশত থকা পুতলাৰ গোট, পুতলা নিৰ্মাতা যি সকল ক্ষুদ্ৰ উদ্যোগী, তেওঁলোকে ইয়াৰ পৰা যথেষ্ট লাভান্বিত হৈছে। এই ক্ষুদ্ৰ উদ্যোগীসকলে তৈয়াৰ কৰা পুতলাবোৰ এতিয়া বিশ্বজুৰি ব্যাপি আছে। ভাৰতৰ খেলনা নিৰ্মাতাসকলেও বিশ্বৰ আগশাৰীৰ বিশ্বব্যাপী খেলনা ব্ৰেণ্ডসমূহৰ সৈতে ঘনিষ্ঠভাৱে কাম কৰি আছে। মই এইটোও ভাল পাইছো যে আমাৰ ষ্টাৰ্ট-আপ খণ্ডই পুতলাৰ পৃথিৱীৰ প্ৰতি সম্পূৰ্ণ মনোযোগ দিছে। তেওঁলোকে এই ক্ষেত্ৰত বহুতো আমোদজনক কাম কৰি আছে। বেংগালুৰুত, শুমি পুতলা নামৰ ষ্টাৰ্ট-আপটোৱে পৰিৱেশ-অনুকূল পুতলাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিছে। গুজৰাটৰ আৰ্কিডজু কোম্পানীয়ে এআৰ-আধাৰিত ফ্লেশ্ব কাৰ্ড আৰু এআৰ-আধাৰিত ষ্টৰীবুক নিৰ্মাণ কৰি আছে। পুণেস্থিত কোম্পানী ফানভেণ্টিয়নে শিক্ষণ, পুতলা আৰু কাৰ্যকলাপৰ পাজলৰ জৰিয়তে বিজ্ঞান, প্ৰযুক্তি আৰু অংকৰ প্ৰতি শিশুৰ আগ্ৰহ বৃদ্ধি কৰাত নিয়োজিত হৈ আছে। মই এনে সকলো নিৰ্মাতা, ষ্টাৰ্ট-আপক অভিনন্দন জনাইছো যিসকলে পুতলাৰ পৃথিৱীত এক মহান কাম কৰি আছে। আমি সকলোৱে সমগ্ৰ বিশ্বতে ভাৰতীয় পুতলাবোৰ অধিক জনপ্ৰিয় কৰি তুলিবলৈ একত্ৰিত হওঁ আহক। একে সময়তে, মই অভিভাৱকসকলক অধিক সংখ্যক ভাৰতীয় পুতলা, সাঁথৰ আৰু খেলনা ক্ৰয় কৰিবলৈ অনুৰোধ জনাইছো।

বন্ধুসকল, শ্ৰেণীকোঠাই হওক বা খেলপথাৰেই হওক, আজি আমাৰ যুৱক-যুৱতীসকলে, প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতে দেশক গৌৰৱান্বিত কৰি তুলিছে। এই মাহত, পিভি সিন্ধুৱে ছিংগাপুৰ অপেনত প্ৰথম খিতাপ জয় কৰিছে। নীৰজ চোপ্ৰাইও নিজৰ শ্ৰেষ্ঠ প্ৰদৰ্শন অব্যাহত ৰাখিছে আৰু বিশ্ব এথলেটিকছ চেম্পিয়নশ্বিপত দেশৰ বাবে ৰূপৰ পদক লাভ কৰিছে। আনকি আয়াৰলেণ্ড পেৰা বেডমিণ্টন ইণ্টাৰনেচনেলতো আমাৰ খেলুৱৈসকলে ১১ টা পদক জয় কৰি দেশলৈ সুনাম কঢ়িয়াই আনিছে। ৰোমত অনুষ্ঠিত বিশ্ব কেডেট কুস্তি চেম্পিয়নশ্বিপত ভাৰতীয় খেলুৱৈসকলেও ভাল প্ৰদৰ্শন কৰিছে। আমাৰ খেলুৱৈ সুৰজে গ্ৰেকো-ৰোমান অনুষ্ঠানত আশ্চৰ্যকৰ কাম কৰিছে। তেওঁ ৩২ বছৰৰ দীঘলীয়া ব্যৱধানৰ পিছত এই প্ৰতিযোগিতাত কুস্তিৰ সোণৰ পদক জিকিছে। খেলুৱৈসকলৰ বাবে, এই গোটেই মাহটো বিভিন্ন কাৰ্যৰে পৰিপূৰ্ণ হৈ আছে। চেন্নাইত ৪৪ তম দবা অলিম্পিয়াড আয়োজন কৰাটোও ভাৰতৰ বাবে এক ডাঙৰ সন্মান। প্ৰতিযোগিতাখন ২৮ জুলাইত আৰম্ভ হৈছিল আৰু মই ইয়াৰ উদ্বোধনী অনুষ্ঠানৰ অংশ হোৱাৰ বাবে সৌভাগ্য লাভ কৰিছিলো। একেদিনাই, ইউকেত কমনৱেলথ গেমছো আৰম্ভ হৈছিল। যুৱ ভাৰতীয় দলটোৱে তাত দেশক প্ৰতিনিধিত্ব কৰি আছে। দেশবাসীৰ হৈ সকলো খেলুৱৈ আৰু এথলীটক মই শুভেচ্ছা জনাইছো। মই সুখী যে ভাৰতে ফিফাৰ ১৭ বছৰৰ অনুৰ্ধৰ মহিলা বিশ্বকাপ আয়োজন কৰিবলৈ গৈ আছে। প্ৰতিযোগিতাখন অক্টোবৰৰ আশে-পাশে অনুষ্ঠিত হ'ব, যিয়ে দেশৰ কন্যাসকলৰ ক্ৰীড়াৰ প্ৰতি উৎসাহ বৃদ্ধি কৰিব।

বন্ধুসকল, কেইদিনমান পূৰ্বে, সমগ্ৰ দেশতে দশম আৰু দ্বাদশ শ্ৰেণীৰ ফলাফলো ঘোষণা কৰা হৈছে। মই সেই সকলো শিক্ষাৰ্থীক অভিনন্দন জনাইছো যিসকলে তেওঁলোকৰ কঠোৰ পৰিশ্ৰম আৰু নিষ্ঠাৰ জৰিয়তে সফলতা অৰ্জন কৰিছে। মহামাৰীৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত, যোৱা দুবছৰ অত্যন্ত প্ৰত্যাহ্বানজনক আছিল। আনকি এই পৰিস্থিতিত, আমাৰ যুৱক-যুৱতীসকলে দেখুওৱা সাহস আৰু সংযম অত্যন্ত প্ৰশংসনীয়। মই সকলোৰে বাবে এক উজ্জ্বল ভৱিষ্যত কামনা কৰিছো।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আজি আমি স্বাধীনতাৰ ৭৫ বছৰৰ ওপৰত আমাৰ আলোচনা আৰম্ভ কৰিছিলো। পৰৱৰ্তীবাৰ আমি লগ পোৱাৰ পিছত, আমাৰ পৰৱৰ্তী ২৫ বছৰৰ যাত্ৰাও আৰম্ভ হ'ব। আমাৰ ঘৰত আৰু আমাৰ প্ৰিয়জনৰ ঘৰত, আমাৰ প্ৰিয় ত্ৰিৰংগা উত্তোলন কৰক, ইয়াৰ বাবে আমি সকলোৱে একেলগে ওলাই আহিব লাগিব। আপোনালোকে এইবাৰ স্বাধীনতা দিৱস কেনেদৰে উদযাপন কৰিলে, আপোনালোকে কি বিশেষ কাম কৰিলে, মোৰ সৈতে নিশ্চিতভাৱে ইয়াক ভাগ বতৰা কৰিব। পৰৱৰ্তীবাৰলৈ, আমি আমাৰ এই অমৃতপৰ্বৰ বিভিন্ন ৰঙৰ বিষয়ে পুনৰ কথা পাতিম ৷ তেতিয়ালৈকে মোক আজ্ঞা দিয়ক। অশেষ ধন্যবাদ।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নমস্কাৰ। 'মন কী বাত'ৰ বাবে, মই আপোনালোক সকলোৰে পৰা বহুতো চিঠি লাভ কৰিছো, ছ'চিয়েল মিডিয়া আৰু নমো এপত বহুতো বাৰ্তা পাইছো, ইয়াৰ বাবে মই আপোনালোকৰ ওচৰত অত্যন্ত কৃতজ্ঞ। এই কাৰ্যসূচীত আমি সকলোৱে ইজনে সিজনৰ অনুপ্ৰেৰণামূলক প্ৰচেষ্টাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰোঁ, সমগ্ৰ দেশক গণ আন্দোলনৰ পৰা পৰিৱৰ্তনৰ কাহিনী জনাও। এই খণ্ডটোত মই আজি আপোনাৰ সৈতে দেশৰ এক গণ আন্দোলনৰ বিষয়ে কথা পাতিব বিচাৰো য’ত দেশৰ প্ৰতিজন নাগৰিকৰ জীৱনত যথেষ্ট গুৰুত্ব আছে। কিন্তু, তাৰ আগতে, মই আজিৰ প্ৰজন্মৰ যুৱক-যুৱতীসকলক, ২৪-২৫ বছৰীয়া যুৱক-যুৱতীসকলক এটা প্ৰশ্ন সুধিব বিচাৰো, আৰু প্ৰশ্নটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ, আৰু নিশ্চিতভাৱে মোৰ প্ৰশ্নটোৰ বিষয়ে চিন্তা কৰক। আপোনালোকে জানেনে যে আপোনালোকৰ পিতৃ-মাতৃৰ আপোনাৰ বয়সৰ সময়ত তেওঁলোকৰ পৰা জীৱনৰ অধিকাৰ কাঢ়ি লোৱা হৈছিল! আপোনালোকে ভাবিব পাৰে যে এইটো কেনেকৈ হ'ব পাৰে? এইটো অসম্ভৱ। কিন্তু মোৰ যুৱ বন্ধুসকল, এইটো আমাৰ দেশত এবাৰ ঘটিছিল। সেয়া আছিল ১৯৭৫ চনৰ কথা। জুন মাহত এই একেটা সময়তে জৰুৰীকালীন অৱস্থা জাৰি কৰা হৈছিল। ইয়াত, দেশৰ নাগৰিকৰ পৰা সকলো অধিকাৰ কাঢ়ি লোৱা হৈছিল। এটা অধিকাৰ আছিল সংবিধানৰ ২১ নং অনুচ্ছেদৰ অধীনত সকলো ভাৰতীয়ক প্ৰদান কৰা 'জীৱন আৰু ব্যক্তিগত স্বাধীনতাৰ অধিকাৰ'। সেই সময়ত, ভাৰতৰ গণতন্ত্ৰক চূৰ্ণ-বিচূৰ্ণ কৰাৰ চেষ্টা কৰা হৈছিল। দেশৰ আদালত, প্ৰতিটো সাংবিধানিক সংস্থা, সংবাদ মাধ্যম সকলোকে নিয়ন্ত্ৰণ কৰা হৈছিল। চেঞ্চৰশ্বিপৰ এনে অৱস্থা হৈছিল যে গ্ৰহণযোগ্যতা অবিহনে একো মুদ্ৰণ কৰিব নোৱাৰি। মোৰ মনত আছে, তেতিয়া বিখ্যাত গায়ক কিশোৰ কুমাৰজীয়ে চৰকাৰৰ প্ৰশংসা কৰিবলৈ অস্বীকাৰ কৰিছিল, সেয়েহে তেওঁক নিষিদ্ধ কৰা হৈছিল। ৰেডিঅ'ত তেওঁৰ প্ৰৱেশ নিষিদ্ধ কৰা হৈছিল। কিন্তু বহু প্ৰচেষ্টা, হাজাৰ হাজাৰ গ্ৰেপ্তাৰ আৰু লাখ লাখ লোকৰ ওপৰত কৰা অত্যাচাৰৰ পাছতো ভাৰতৰ জনসাধাৰণে গণতন্ত্ৰৰ ওপৰত বিশ্বাস হেৰুওৱা নাছিল, সামান্যতমো হ্ৰাস হোৱা নাছিল। ভাৰতৰ জনসাধাৰণৰ মাজত, বহু শতাব্দী ধৰি, গণতন্ত্ৰৰ ৰীতি-নীতি যি চলি আহিছে, আমাৰ শিৰাই শিৰাই প্ৰবাহিত হৈ থকা গণতান্ত্ৰিক চেতনা, অৱশেষত ইয়াৰ জয় হৈছে। ভাৰতৰ জনসাধাৰণে গণতান্ত্ৰিক উপায়েৰে জৰুৰীকালীন অৱস্থা আঁতৰাই গণতন্ত্ৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল। স্বৈৰাচ্চাৰী শাসনৰ মানসিকতাত গণতান্ত্ৰিক পৰাজয়ৰ এনে উদাহৰণ, স্বৈৰাচ্চাৰী প্ৰবৃত্তি, সমগ্ৰ বিশ্বতে বিচাৰি পোৱা কঠিন। জৰুৰীকালীন অৱস্থাত, দেশবাসীৰ সংগ্ৰামৰ সাক্ষী হোৱা, অংশীদাৰ হোৱাৰ সংগ্ৰাম, মইও বিশেষাধিকাৰ লাভ কৰিছিলো – গণতন্ত্ৰৰ এজন সৈনিক হিচাপে। আজি, যেতিয়া দেশখনে ইয়াৰ স্বাধীনতাৰ ৭৫ বছৰ উদযাপন কৰি আছে, অমৃত মহোৎসৱ উদযাপন কৰিছে, আমি জৰুৰীকালীন অৱস্থাৰ সেই ভয়ংকৰ সময়খিনি কেতিয়াও পাহৰিব নালাগে। আগন্তুক প্ৰজন্মইও পাহৰিব নালাগে। অমৃত মহোৎসৱে কেৱল দাসত্বৰ পৰা শ শ বছৰৰ মুক্তিৰ বিজয় কাহিনীৰ বিষয়ে গৌৰৱ কৰাই নহয় বৰঞ্চ স্বাধীনতাৰ পিছত ৭৫ বছৰৰ যাত্ৰাৰ বিষয়েও গৌৰৱ কৰে। ইতিহাসৰ প্ৰতিটো গুৰুত্বপূৰ্ণ পৰ্যায়ৰ পৰা শিকি, আমি আগবাঢ়ি যাওঁ।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমাৰ মাজৰ এনে কোনো লোক নাই যাৰ জীৱনত আকাশৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কল্পনা নাই। শৈশৱত সকলোৱে আকাশৰ জোন-তৰাৰ, দ্বাৰা ইয়াৰ কাহিনীৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হয়। যৌৱনৰ বাবে, আকাশ স্পৰ্শ কৰাটো সপোনবোৰ বাস্তৱায়িত কৰাৰ সমাৰ্থকৰ দৰে। আজি যেতিয়া আমাৰ ভাৰতে ইমানবোৰ ক্ষেত্ৰত সফলতাৰ আকাশ স্পৰ্শ কৰি আছে, আকাশ বা মহাকাশ ইয়াৰ দ্বাৰা কেনেকৈ অস্পৃশ্য হৈ থাকিব পাৰে! শেহতীয়াকৈ, আমাৰ দেশত মহাকাশখণ্ডৰ সৈতে সম্পৰ্কিত বহুতো ডাঙৰ কাম সংঘটিত হৈছে। দেশৰ এই সাফল্যবোৰৰ ভিতৰত এটা হৈছে ইন-স্পেচ নামৰ এটা সংস্থা সৃষ্টি কৰা। মহাকাশ খণ্ডত ভাৰতৰ ব্যক্তিগত খণ্ডৰ বাবে নতুন সুযোগৰ প্ৰচাৰ কৰি থকা ই এক সংস্থা। এই আৰম্ভণিয়ে আমাৰ দেশৰ যুৱসকলক বিশেষকৈ আকৰ্ষিত কৰিছে। মই বহুত যুৱক-যুৱতীৰ পৰা বাৰ্তাও পাইছো। কেইদিনমান আগতে যেতিয়া মই ইন-স্পেচৰ মুখ্য কাৰ্যালয়ৰ উৎক্ষেপণলৈ গৈছিলো, মই বহুতো যুৱ ষ্টাৰ্ট-আপৰ ধাৰণা আৰু উৎসাহ দেখিছিলো। মই তেওঁলোকৰ সৈতেও দীঘলীয়া সময় ধৰি কথা পাতিছিলো। যেতিয়া আপুনি সেইবোৰৰ জানিব, আপুনি আচৰিত নহৈ নোৱাৰিব, উদাহৰণ স্বৰূপে, মহাকাশ ষ্টাৰ্ট-আপৰ সংখ্যা আৰু গতিৰ কথাকেই ধৰি লওক। কেইবছৰমান আগলৈকে, আমাৰ দেশত, মহাকাশ খণ্ডত, কোনেও ষ্টাৰ্ট-আপৰ বিষয়ে ভবা নাছিল। বৰ্তমান সময়ত, তেওঁলোকৰ সংখ্যা এশতকৈও অধিক। এই সকলোবোৰ ষ্টাৰ্ট-আপে এনে এক ধাৰণাৰ ওপৰত কাম কৰি আছে যাক প্ৰথমতে ভবা হোৱা নাছিল, বা ব্যক্তিগত খণ্ডৰ বাবে অসম্ভৱ বুলি গণ্য কৰা হৈছিল। উদাহৰণ স্বৰূপে, চেন্নাই আৰু হায়দৰাবাদৰ দুটা ষ্টাৰ্ট-আপ আছে – অগ্নিকুল আৰু স্কাইৰুট! এই ষ্টাৰ্ট-আপবোৰে উৎক্ষেপণ বাহন বিকশিত কৰি আছে যি মহাকাশলৈ সৰু পে’লোড কঢ়িয়াই নিব। এইটোৱে মহাকাশ উৎক্ষেপণৰ মূল্য যথেষ্ট হ্ৰাস কৰিব বুলি আশা কৰা হৈছে। হায়দৰাবাদৰ এনে আন এটা ষ্টাৰ্ট-আপ, ধ্ৰুৱ, উপগ্ৰহ স্থাপনকাৰী আৰু উপগ্ৰহৰ বাবে উচ্চ প্ৰযুক্তিৰ সৌৰ পেনেলৰ ওপৰত কাম কৰি আছে। মই দিগন্তৰাৰ আন এক মহাকাশ ষ্টাৰ্ট-আপ তানভিৰ আহমেদকো লগ পাইছিলো, যি মহাকাশৰ অপচয়ৰ চিনাক্ত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰি আছে। মই তেওঁলোকক এটা প্ৰযুক্তিৰ ওপৰত কাম কৰিবলৈ এটা প্ৰত্যাহ্বান দিছো যিয়ে মহাকাশৰ অপচয় সমাধান কৰিব পাৰে। দিগন্তৰা আৰু ধ্ৰুৱ স্পেচ দুয়োটাই ৩০ জুনত ইছৰোৰ উৎক্ষেপণ বাহনৰ পৰা তেওঁলোকৰ প্ৰথম উৎক্ষেপণ কৰিবলৈ গৈ আছে। একেদৰে, বাংগালুৰুৰ মহাকাশ ষ্টাৰ্ট-আপ এষ্ট্ৰোমৰ প্ৰতিষ্ঠাপক নেহাইও এক আশ্চৰ্যকৰ ধাৰণাৰ ওপৰত কাম কৰি আছে। এই ষ্টাৰ্ট-আপে এনে এক সমতল এণ্টেনাৰ সৃষ্টি কৰি আছে যি কেৱল সৰুৱেই নহয়, বৰঞ্চ সেইবোৰৰ ব্যয়ও যথেষ্ট কম হ'ব। এই প্ৰযুক্তিৰ চাহিদা সমগ্ৰ বিশ্বতে হ'ব পাৰে।

    বন্ধুসকল, ইন-স্পেচৰ ভিতৰত অনুষ্ঠিত অনুষ্ঠানটোত, মই মেহছানাৰ বিদ্যালয়ৰ ছাত্ৰী কন্যা তানভি পেটেলকো লগ পাইছিলো। তেওঁ এটা অতি সৰু উপগ্ৰহৰ ওপৰত কাম কৰি আছে, যিটো অহা কেইমাহমানৰ ভিতৰত মহাকাশলৈ উৎক্ষেপণ কৰা হ'ব। তানভিয়ে মোক গুজৰাটীত তাইৰ কামৰ বিষয়ে খুব সহজভাৱে বৰ্ণনা কৰিছিল। তানভিৰ দৰে দেশৰ প্ৰায় ৭৫০ জন বিদ্যালয়ৰ শিক্ষাৰ্থীয়ে অমৃত মহোৎসৱত এনে ৭৫ টা উপগ্ৰহৰ ওপৰত কাম কৰি আছে, আৰু লগতে আনন্দৰ বিষয় যে, এই শিক্ষাৰ্থীসকলৰ বেছিভাগেই দেশৰ সৰু চহৰৰ।

বন্ধুসকল, এইসকল এনে যুৱক-যুৱতী যাৰ মনত কেইবছৰমান আগতে মহাকাশ খণ্ডৰ প্ৰতিচ্ছবি এক গোপন অভিযানৰ দৰে আছিল, কিন্তু, দেশখনে মহাকাশ খণ্ডত সংস্কাৰ সাধন কৰিছে, আৰু সেইসকল যুৱক-যুৱতীয়ে এতিয়া তেওঁলোকৰ নিজা উপগ্ৰহ উৎক্ষেপণ কৰিছে। যেতিয়া দেশৰ যুৱক-যুৱতীসকলে আকাশ স্পৰ্শ কৰিবলৈ সাজু হয়, তেতিয়া আমাৰ দেশ কেনেকৈ পিছ পৰি থাকিব পাৰে?

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, 'মন কী বাত'ত, এতিয়া এনে এটা বিষয়ৰ বিষয়ে কথা পাতিম যি আপোনালোকৰ মনটো সুখী কৰি তুলিব আৰু অনুপ্ৰেৰণাও পাব। আমাৰ অলিম্পিকৰ স্বৰ্ণ পদক বিজয়ী নীৰজ চোপ্ৰা পুনৰ চৰ্চালৈ আহিছে। আনকি অলিম্পিকৰ পাছতো তেওঁ এটাৰ পিছত এটাকৈ সফলতাৰ নতুন অভিলেখ স্থাপন কৰিছে৷ ফিনলেণ্ডত নীৰজে পাভো নুৰ্মি গেমছত ৰূপৰ পদক অৰ্জন কৰে৷ সেয়াই নহয়। বৰঞ্চ. তেওঁ নিজৰ জেভেলিন থ্ৰো ৰেকৰ্ডো ভংগ কৰিছে। কুৰটেন খেলত নীৰজে আকৌ এবাৰ স্বৰ্ণ জয় কৰি দেশলৈ গৌৰৱ কঢ়িয়াই আনিছিল। তেওঁ এনে পৰিস্থিতিত এই স্বৰ্ণ জয় কৰিছিল যেতিয়া তাত বতৰ খুব বেয়া আছিল। এয়াই আজিৰ যুৱ প্ৰজন্মৰ পৰিচয়। ষ্টাৰ্ট-আপৰ পৰা ক্ৰীড়া জগতলৈকে ভাৰতৰ যুৱ প্ৰজন্মই নতুন অভিলেখ গঢ়িছে ৷ শেহতীয়াকৈ অনুষ্ঠিত খেলো ইণ্ডিয়া য়ুথ গেমছত আমাৰ খেলুৱৈসকলেও বহুতো অভিলেখ গঢ়িছে ৷ আপুনি জানি সুখী হ'ব যে এই খেলবোৰত মুঠ ১২ টা ৰেকৰ্ড ভংগ কৰা হৈছে - কেৱল সেয়াই নহয়, মহিলা খেলুৱৈসকলৰ নামত ১১ টা ৰেকৰ্ড সৃষ্টি হৈছে। মণিপুৰৰ এম মাৰ্টিনা দেৱীয়ে ভাৰোত্তোলনত আঠটা অভিলেখ গঢ়িছে।

একেদৰে, সঞ্জনা, সোণাক্ষী আৰু ভাৱনাইও বিভিন্ন অভিলেখ গঢ়িছে। তেওঁলোকৰ কঠোৰ পৰিশ্ৰমৰ দ্বাৰা, এই খেলুৱৈসকলে দেখুৱাইছে যে অনাগত সময়ত আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়াত ভাৰতৰ বিশ্বাসযোগ্যতা কিমান বৃদ্ধি হ'ব। মই এই সকলো খেলুৱৈক অভিনন্দন জনাইছো আৰু তেওঁলোকক ভৱিষ্যতৰ বাবে শুভকামনা জনাইছো।

বন্ধুসকল, খেলো ইণ্ডিয়া যুৱ ক্ৰীড়াৰ বিষয়ে আন এটা উল্লেখযোগ্য কথা আছে ৷ এইবাৰো এনে বহুতো প্ৰতিভাৰ উদ্ভৱ হৈছে, যিসকল অতি সাধাৰণ পৰিয়ালৰ ৷ এই খেলুৱৈসকলে তেওঁলোকৰ জীৱনত যথেষ্ট সংগ্ৰাম কৰিছে আৰু সফলতাৰ এই বিন্দুত উপনীত হৈছে ৷ তেওঁলোকৰ সফলতাত, তেওঁলোকৰ পৰিয়াল আৰু তেওঁলোকৰ পিতৃ-মাতৃৰো  এক ডাঙৰ ভূমিকা আছে।

৭০ কিলোমিটাৰ চাইকেল চলাই স্বৰ্ণ জয় কৰা শ্ৰীনগৰৰ আদিল আলতাফৰ পিতৃয়ে দৰ্জীৰ কাম কৰে, কিন্তু তেওঁ পুত্ৰৰ সপোন পূৰণ কৰিবলৈ কোনো ধৰণৰ চেষ্টাৰ ক্ৰুটি কৰা নাছিল৷ আজি আদিলে গৌৰৱেৰে তেওঁৰ পিতৃ আৰু সমগ্ৰ জম্মু-কাশ্মীৰৰ শিৰ গৌৰৱত দাঙি ধৰিছে ৷ ভাৰাত্তোলনত স্বৰ্ণ জয় কৰা চেন্নাইৰ এল ধনুশৰ পিতৃও এজন সাধাৰণ কাঠমিস্ত্ৰী ৷ চাংলিৰ কন্যা কাজল চৰগাৰে তেওঁৰ দেউতাকক কামত সহায় কৰিছিল আৰু ভাৰাত্তোলনৰ অনুশীলনো কৰিছিল। তেওঁ আৰু তেওঁ পৰিয়ালৰ এই কঠোৰ পৰিশ্ৰমে ৰং দেখুৱাইছে আৰু কাজলে ভাৰাত্তোলনত যথেষ্ট বাহ-বাহ পাইছে ৷ একেদৰে, তনুৰ দেউতাক ৰাজবীৰ সিং ৰোহটকৰ এখন বিদ্যালয়ৰ বাছ চালক ৷ তনুৱে মল্লযুদ্ধত সোণৰ পদক লাভ কৰিছে আৰু নিজে আৰু তেওঁৰ পৰিয়ালৰ,  তেওঁৰ দেউতাকৰ সপোন বাস্তৱায়িত কৰি তুলিছে।

বন্ধুসকল, ক্ৰীড়া জগতত, এতিয়া, ভাৰতীয় খেলুৱৈসকলৰ আধিপত্য বৃদ্ধি পাইছে, লগতে ভাৰতীয় ক্ৰীড়াও এক নতুন পৰিচয় হৈ পৰিছে ৷ উদাহৰণ স্বৰূপে, এইবাৰ অলিম্পিকত অংশগ্ৰহণ কৰা ইভেণ্টবোৰৰ উপৰিও খেলো ইণ্ডিয়া যুৱ ক্ৰীড়াত পাঁচবিধ থলুৱা ক্ৰীড়াও অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছিল ৷ এই পাঁচবিধ ক্ৰীড়া হ’ল - গাটকা,  থাং টা, যোগাসন, কলাৰিপায়াট্টু আৰু মাল্লাখাম্ব ৷

বন্ধুসকল, ভাৰতত এখন খেলৰ আন্তৰ্জাতিক প্ৰতিযোগিতা অনুষ্ঠিত হ'বলৈ গৈ আছে যিটো আমাৰ নিজৰ দেশত, ভাৰতত শতিকা পূৰ্বে জন্ম হৈছিল। এয়া হ’ল ২৮ জুলাইৰ পৰা আৰম্ভ হ’বলগীয়া দবা অলিম্পিয়াডৰ অনুষ্ঠান। এইবাৰ ১৮০খনত কৈও অধিক দেশে দবা অলিম্পিয়াডত অংশগ্ৰহণ কৰিছে ৷ আজি আমাৰ ক্ৰীড়া আৰু ফিটনেছৰ আলোচনা আন এটা নাম অবিহনে সম্পূৰ্ণ কৰিব নোৱাৰি- এয়া হৈছে তেলেংগানাৰ পৰ্বতাৰোহী পূৰ্ণা মালাৱতৰ নাম ৷ 'সাত সন্মিলন প্ৰত্যাহ্বান' সম্পূৰ্ণ কৰি পূৰ্ণাই সফলতাৰ আন এটা কৃতিত্ব অৰ্জন কৰিছে৷ সাত সন্মিলন প্ৰত্যাহ্বান হৈছে বিশ্বৰ সাতটা আটাইতকৈ কঠিন আৰু ওখ পাহাৰ আৰোহণৰ প্ৰত্যাহ্বান ৷ উচ্চ উৎসাহৰ সৈতে পূৰ্ণাই উত্তৰ আমেৰিকাৰ সৰ্বোচ্চ শৃংগ 'মাউণ্ট দীনালী'ৰ আৰোহণ সম্পূৰ্ণ কৰি দেশক গৌৰৱান্বিত কৰিছে ৷ পূৰ্ণা ভাৰতৰ সেই গৰাকী কন্যা যিয়ে মাত্ৰ ১৩ বছৰ বয়সত মাউণ্ট এভাৰেষ্ট জয় কৰাৰ আশ্চৰ্যজনক কৃতিত্ব অৰ্জন কৰিছিল ৷

বন্ধুসকল, ক্ৰীড়াৰ কথা চলি থকাৰ সময়ত মই আজি উল্লেখ কৰিব বিচাৰো, ভাৰতৰ অন্যতম প্ৰতিভাশালী ক্ৰিকেটাৰ, তেওঁলোকৰ মাজৰ এগৰাকী মিতালী ৰাজ ৷ তেওঁ এই মাহত ক্ৰিকেটৰ পৰা অৱসৰ ঘোষণা কৰিছে, যাৰ ফলত বহুতো ক্ৰীড়া প্ৰেমী আৱেগিক হৈ পৰিছে ৷ মিতালী কেৱল এগৰাকী ব্যতিক্ৰমী খেলুৱৈয়ে নহয়,  দৰাচলতে তেওঁ বহুতো খেলুৱৈৰ বাবে অনুপ্ৰেৰণা হৈও আহিছে ৷ মই মিতালীক তেওঁৰ ভৱিষ্যতৰ বাবে শুভকামনা জনাইছো ৷

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমি 'মন কী বাত'ত আৱৰ্জনাৰ পৰা সম্পদ সম্পৰ্কীয় সফল প্ৰচেষ্টাৰ বিষয়ে কথা পাতি আছো। তেনে এটা উদাহৰণ হৈছে মিজোৰামৰ ৰাজধানী আইজলৰ। আইজলত 'চিত্তে লুই' নামৰ এখন সুন্দৰ নদী আছে, যি বহু বছৰৰ অৱহেলাৰ বাবে লেতেৰা আৰু আৱৰ্জনাৰ স্তূপলৈ পৰিণত হৈছিল। যোৱা কেইবছৰমানৰ পৰা এই নদীখন ৰক্ষা কৰিবলৈ প্ৰচেষ্টা আৰম্ভ হৈছে। ইয়াৰ বাবে, স্থানীয় সংস্থা, বেচৰকাৰী সংগঠন আৰু স্থানীয় লোকসকলে একেলগে চেভ চিত্তে লুই কাৰ্য পৰিকল্পনাও প্ৰণয়ন কৰিছে। নদী পৰিষ্কাৰ কৰাৰ এই অভিযানে আৱৰ্জনাৰ পৰা সম্পদ সৃষ্টিৰ সুযোগো সৃষ্টি কৰিছে। প্ৰকৃততে, এই নদী আৰু ইয়াৰ পাৰত বৃহৎ পৰিমাণৰ প্লাষ্টিক আৰু পলিথিন আৱৰ্জনা আছিল। নদীখন বচাবলৈ কাম কৰা সংগঠনটোৱে এই পলিথিনৰ পৰা এটা পথ নিৰ্মাণ কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল, অৰ্থাৎ নদীৰ পৰা ওলোৱা আৱৰ্জনাৰ পৰা ৰাজ্যখনৰ প্ৰথমটো প্লাষ্টিক পথ মিজোৰামৰ এখন গাঁৱত নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল, অৰ্থাৎ স্বচ্ছতাও আৰু উন্নয়নো।

বন্ধুসকল, পুডুচেৰীৰ যুৱক-যুৱতীসকলে তেওঁলোকৰ স্বেচ্ছাসেৱী সংগঠনৰ জৰিয়তে একে ধৰণৰ প্ৰচেষ্টা আৰম্ভ কৰিছে। পুডুচেৰী সাগৰৰ পাৰত অৱস্থিত। বহুসংখ্যক মানুহ আছে যিয়ে সমুদ্ৰ তীৰ আৰু সাগৰৰ সৌন্দৰ্য চাবলৈ আহে। কিন্তু, পুডুচেৰীৰ সাগৰীয় উপকূলত প্লাষ্টিকৰ ফলত হোৱা লেতেৰাৰ পৰিমাণো বাঢ়ি আহিছে, সেয়েহে, সাগৰ, সমুদ্ৰ তীৰ আৰু এই পৰিস্থিতিৰ ৰক্ষা কৰিবলৈ, ইয়াত মানুহে 'জীৱনৰ বাবে পুনৰ্ব্যৱহাৰ' অভিযান আৰম্ভ কৰিছে। আজি পুডুচেৰীৰ কৰাইকালত প্ৰতিদিনে হাজাৰ হাজাৰ কিলো আৱৰ্জনা সংগ্ৰহ কৰা হয় আৰু পৃথক কৰা হয়। ইয়াত থকা জৈৱিক আৱৰ্জনাবোৰ পচন সাৰৰ বাবে তৈয়াৰ কৰা হয়, বাকী বস্তুবোৰ পৃথক কৰি পুনৰ ব্যৱহাৰ কৰা হয়। এনে ধৰণৰ প্ৰচেষ্টা কেৱল অনুপ্ৰেৰণাদায়কেই নহয়, এবাৰ ব্যৱহৃত প্লাষ্টিকৰ বিৰুদ্ধে ভাৰতৰ অভিযানক গতিও প্ৰদান কৰে।

বন্ধুসকল, এই মুহূৰ্তত যেতিয়া মই আপোনালোকৰ সৈতে কথা পাতি আছোঁ, হিমাচল প্ৰদেশত এক অনন্য চাইকেল ৰেলীও চলি আছে। মই আপোনালোকক এই বিষয়েও ক'ব বিচাৰো। চাইকেল আৰোহীৰ এটা দলে পৰিষ্কাৰ পৰিচ্ছন্নতাৰ বাৰ্তা লৈ চিমলাৰ পৰা মাণ্ডিলৈ ৰাওনা হৈছে। এই লোকসকলে চাইকেল চলাই পাহাৰীয়া ৰাস্তাত প্ৰায় ২৫০ কিলোমিটাৰ দূৰত্ব অতিক্ৰম কৰিব। এই গোটটোত শিশু আৰু বৃদ্ধ সকলো আছে। যদি আমাৰ পৰিৱেশ পৰিষ্কাৰ হৈ থাকে, আমাৰ পৰ্বত, নদী, সাগৰ, পৰিষ্কাৰ হৈ থাকে, তেনেহ'লে স্বাস্থ্যও উন্নত হ’ব। আপোনালোকে এনে ধৰণৰ প্ৰচেষ্টাৰ বিষয়ে মোলৈ লিখি থাকিব ।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমাৰ দেশত বাৰিষা নিৰন্তৰভাৱে বিস্তাৰিত হৈ আছে। বহুতো ৰাজ্যত বৰষুণ বাঢ়িছে। এইটো 'পানী' আৰু 'পানী সংৰক্ষণ'ৰ দিশত বিশেষ প্ৰচেষ্টা কৰাৰ সময়। আমাৰ দেশত, বহু শতাব্দী ধৰি, সমাজে একেলগে এই দায়িত্ব গ্ৰহণ কৰি আহিছে। আপোনালোকৰ মনত আছে বোধহয়, 'মন কী বাত'ত, আমি এবাৰ খটখটি কুঁৱাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিছিলো। খটখটি কুঁৱা এনেকুৱা য'ত মানুহে চিৰিৰে নামি আহে আৰু উপস্থিত হয়। ৰাজস্থানৰ উদয়পুৰত এনেকুৱা এটা শ শ বছৰ পুৰণি খটখটি কুঁৱা আছে, ইয়াৰ নাম হ’ল – 'চুলতান কি বাৱড়ী'। ইয়াক ৰাও চুলতান সিঙে নিৰ্মাণ কৰিছিল, কিন্তু অৱহেলাৰ বাবে, ঠাইটুকুৰা ক্ৰমান্বয়ে নিৰ্জন হৈ পৰিছে আৰু আৱৰ্জনাৰ স্তূপলৈ পৰিণত হৈছে। এদিন কিছুমান যুৱক এনেদৰে ঘূৰি ফুৰি এই ‘বাৱড়ী’লৈ আহিছিল আৰু ইয়াৰ অৱস্থা দেখি বৰ দুখ পাইছিল। এই যুৱকসকলে সেই মুহূৰ্তত ‘চুলতানৰ বাৱড়ী’ৰ ছবি আৰু ভাগ্য সলনি কৰাৰ সংকল্প লৈছিল। তেওঁলোকে এই অভিযানৰ নাম দিছিল - 'চুলতান চে সুৰ-তান'। আপুনি হয়তো ভাবিছে, এই সুৰ-তান কি? দৰাচলতে, তেওঁলোকৰ প্ৰচেষ্টাৰ দ্বাৰা, এই যুৱক-যুৱতীসকলে কেৱল এই ‘বাৱড়ী’ক পুনৰুজ্জীৱিত কৰাই নহয়, লগতে ইয়াক সংগীতৰ সুৰ আৰু চন্দৰ সৈতেও সংযুক্ত কৰিছে। ‘চুলতানৰ বাৱড়ী’ পৰিষ্কাৰ কৰাৰ পিছত, ইয়াক সজোৱাৰ পিছত, তাত, সুৰ আৰু সংগীতৰ এক সংগীতানুষ্ঠান হয়। এই পৰিৱৰ্তনৰ বিষয়ে ইমানেই আলোচনা হৈছে যে বিদেশৰ পৰা বহুলোকে ইয়াক চাবলৈ আহিছে । এই সফল প্ৰচেষ্টাৰ আটাইতকৈ উল্লেখযোগ্য কথাটো হ'ল যে অভিযান আৰম্ভ কৰা যুৱকসকল হৈছে চাৰ্টাৰ্ড একাউণ্টেণ্ট। কাকতলীয়ভাৱে, এতিয়াৰে পৰা কেইদিনমানৰ পিছত, ১ জুলাইত চাৰ্টাৰ্ড একাউণ্টেণ্ট দিৱস উদযাপন কৰা হ’ব। মই দেশৰ সকলো চিএ-ক আগতীয়াকৈ অভিনন্দন জনাইছো। আমি আমাৰ পানীৰ উৎসবোৰক সংগীত আৰু অন্যান্য সামাজিক কাৰ্যসূচীৰ সৈতে সংযোগ কৰি একেধৰণে তেওঁলোকৰ বিষয়ে সজাগতাৰ অনুভূতি সৃষ্টি কৰিব পাৰোঁ। পানী সংৰক্ষণ সঁচাকৈয়ে জীৱনৰ সুৰক্ষা। আপোনালোকে নিশ্চয় দেখিছে, আজিকালি, কিমান 'নদী উৎসৱ' অনুষ্ঠিত হৈছে। আপোনালোকৰ চহৰবোৰতো যি ধৰণৰ পানীৰ উৎস আছে, আপোনালোকে কিবা নহয় কিবা এটা অনুষ্ঠিত কৰাটো আৱশ্যক।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমাৰ উপনিষদৰ এটা জীৱন মন্ত্ৰ আছে - 'চৰৈৱতি-চৰৈৱতি-চৰৈৱতি'- আপোনালোকে নিশ্চয় এই মন্ত্ৰটো শুনিছে। ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে আগবাঢ়ি যাওক, আগবাঢ়ি যাওক। এই মন্ত্ৰটো আমাৰ দেশত ইমান জনপ্ৰিয় কিয়নো আগবাঢ়ি যোৱা, গতিশীল হোৱা, গতিশীল হোৱাটো আমাৰ প্ৰকৃতিৰ এটা অংশ। এক ৰাষ্ট্ৰ হিচাপে, আমি হাজাৰ হাজাৰ বছৰৰ উন্নয়ন ভ্ৰমণ কৰি ইয়াত উপনীত হৈছো। এখন সমাজ হিচাপে, আমি সদায় নতুন ধাৰণা, নতুন পৰিৱৰ্তন গ্ৰহণ কৰি আগবাঢ়ি আহিছো। ইয়াৰ আঁৰত আমাৰ সাংস্কৃতিক গতিশীলতা আৰু যাত্ৰাৰ বিশাল অৱদান আছে। সেয়েহে, আমাৰ ঋষি আৰু মুনিসকলে আমাক তীৰ্থযাত্ৰাৰ দৰে ধৰ্মীয় দায়িত্ব অৰ্পণ কৰিছিল। আমি সকলোৱে বিভিন্ন তীৰ্থযাত্ৰালৈ যাওঁ। আপোনালোকে দেখিছে যে এইবাৰ চাৰধাম যাত্ৰাত বৃহৎ সংখ্যক ভক্তই কেনেকৈ অংশগ্ৰহণ কৰিছিল। আমাৰ দেশত মাজে মাজে বিভিন্ন দেৱ-যাত্ৰাও হৈ আহে। দেৱ যাত্ৰা, অৰ্থাৎ, য'ত কেৱল ভক্তই নহয়, আমাৰ দেৱতাসকলেও যাত্ৰালৈ ওলাই যায়। মাত্ৰ কেইদিনমানৰ ভিতৰতে, ভগৱান জগন্নাথৰ বিখ্যাত যাত্ৰা ১ জুলাইৰ পৰা আৰম্ভ হ'ব। ওড়িশাত, প্ৰতিজন দেশবাসী পুৰী ভ্ৰমণৰ সৈতে পৰিচিত। এই উপলক্ষে পুৰী ভ্ৰমণৰ বিশেষাধিকাৰ লাভ কৰাটো জনসাধাৰণৰ প্ৰয়াস। আন ৰাজ্যতো, জগন্নাথ যাত্ৰা অতি ধুমধামেৰে উলিওৱা হয়। ভগৱান জগন্নাথৰ যাত্ৰা আহাৰ মাহৰ দ্বিতীয় দিনৰ পৰা আৰম্ভ হয়। আমাৰ গ্ৰন্থসমূহত 'দ্বিতীয় দিনৰ পৰা আষাদাস্য... 'ৰথ যাত্ৰা', এনেদৰে সংস্কৃত শ্লোকত এটা বৰ্ণনা পোৱা যায়। গুজৰাটৰ আহমেদাবাদত প্ৰতি বছৰে আষাধা দ্বিতীয়াৰ পৰা ৰথ যাত্ৰাও অনুষ্ঠিত হয়। মই গুজৰাটত আছিলো, সেয়েহে মইও প্ৰতি বছৰে এই যাত্ৰাত সেৱা আগবঢ়োৱাৰ সৌভাগ্য লাভ কৰিছিলো। আষাধ দ্বিতীয়া, যাক আষাধী বিজ বুলিও জনা যায়, সেই দিনটোৰ পৰা কচ্ছৰ নৱবৰ্ষ আৰম্ভ হয়। মই মোৰ সকলো কচ্ছী ভাই-ভনীক নৱবৰ্ষৰ শুভেচ্ছা জনাইছো। সেয়েহে এই দিনটো মোৰ বাবে অতি বিশেষ – মোৰ মনত আছে, আষাধা দ্বিতীয়াৰ এদিন আগতে, অৰ্থাৎ আহাৰৰ প্ৰথম তাৰিখত, আমি গুজৰাটত এটা সংস্কৃত উৎসৱ আৰম্ভ কৰিছিলো, য'ত সংস্কৃত ভাষাত গান, সংগীত আৰু সাংস্কৃতিক কাৰ্যসূচী উদযাপন কৰা হয়। এই অনুষ্ঠানটোৰ নাম হৈছে 'আষাদশ্য প্ৰথম দিন'। উৎসৱটোক এই বিশেষ নামটো দিয়াৰ আঁৰত এটা কাৰণো আছে। দৰাচলতে, মহান সংস্কৃত কবি কালিদাসে আহাৰ মাহৰ পৰা বৰষুণৰ আগমনৰ সময়ত মেঘদূতম লিখিছিল। মেঘদূতমত এটা শ্লোক আছে - প্ৰথম দিনা আষাদস্য, মেঘম আশ্লিষ্ট সানুম, অৰ্থাৎ আহাৰৰ প্ৰথম দিনা, পৰ্বত শৃংগত মেৰিয়াই থোৱা ডাৱৰ, এই শ্লোকটো এই ঘটনাৰ আধাৰ হৈ পৰিছিল।

বন্ধুসকল, আহমেদাবাদেই হওক বা পুৰীয়েই হওক, ভগৱান জগন্নাথেও এই যাত্ৰাৰ জৰিয়তে আমাক বহুতো গভীৰ মানৱীয় বাৰ্তা প্ৰদান কৰে। ভগৱান জগন্নাথ হৈছে বিশ্বৰ প্ৰভু, কিন্তু তেওঁৰ যাত্ৰাত, দৰিদ্ৰ, দুখীয়াসকলৰ বিশেষ অংশগ্ৰহণ হয়। ঈশ্বৰেও সমাজৰ প্ৰতিটো শ্ৰেণী আৰু ব্যক্তিৰ সৈতে খোজ কাঢ়ে। একেদৰে, আমাৰ দেশত সংঘটিত হোৱা সকলো যাত্ৰাত এনে কোনো বৈষম্য নাই, দৰিদ্ৰ ধনী, উচ্চ আৰু নিম্ন সকলোৱে অংশগ্ৰহণ কৰে। সকলো বৈষম্যৰ ঊৰ্ধলৈ গৈ ভ্ৰমণেই সৰ্বোপৰি হৈ পৰে। উদাহৰণ স্বৰূপে, আপুনি নিশ্চয় মহাৰাষ্ট্ৰৰ পান্ধৰপুৰ ভ্ৰমণৰ বিষয়ে শুনিছে। পান্ধৰপুৰ যাত্ৰাত, কোনো ডাঙৰ বা সৰু নাথাকে। সকলোৱে ভক্ত, ঈশ্বৰ বিত্তলৰ সেৱক। চাৰি দিনৰ পিছত, অমৰনাথ যাত্ৰাও ৩০ জুনৰ পৰা আৰম্ভ হ'ব। সমগ্ৰ দেশৰ ভক্তসকলে অমৰনাথ যাত্ৰাৰ বাবে জম্মু আৰু কাশ্মীৰত উপস্থিত হয়। জম্মু-কাশ্মীৰৰ স্থানীয় লোকে সমান শ্ৰদ্ধাৰে এই যাত্ৰাৰ দায়ি�