We will send you 4 digit OTP to confirm your number
নমস্কাৰ মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
মন কী বাতলৈ আপোনালোকক স্বাগতম। মোৰ জীৱনৰ আটাইতকৈ স্মৰণীয় মুহূৰ্তটো কি বুলি সুধিলে বহু ঘটনা মনলৈ আহে, কিন্তু এটা মুহূৰ্তই বিশেষভাৱে ধৰা দিয়ে। সেই মুহূৰ্তটো আছিল যোৱা বছৰৰ ১৫ নৱেম্বৰত ঝাৰখণ্ডৰ উলিহাতু গাঁৱত ভগৱান বীৰছা মুণ্ডাৰ জন্ম বাৰ্ষিকী অনুষ্ঠানত উপস্থিত থকাটো। এই যাত্ৰাই মোৰ ওপৰত গভীৰ প্ৰভাৱ পেলাইছিল। মই দেশৰ প্ৰথমজন প্ৰধানমন্ত্ৰী যিয়ে এই পবিত্ৰ ভূমি শিৰত লৈ সেৱা কৰাৰ সৌভাগ্য লাভ কৰিছো। সেই মুহূৰ্তত মই কেৱল স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ শক্তি অনুভৱ কৰাই নহয় এই ভূমিৰ শক্তিৰ সৈতেও সংযোগ স্থাপনৰ সুযোগ পালোঁ। এটা দৃঢ়তা পূৰণৰ সাহসে দেশৰ লাখ লাখ মানুহৰ ভাগ্য কেনেদৰে সলনি কৰিব পাৰে সেই কথা উপলব্ধি কৰিছিলোঁ৷
বন্ধুসকল,
ভাৰতে প্ৰতিটো যুগত কিছু বাধা বা প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হৈছে আৰু প্ৰতিটো যুগে এই প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হোৱা অসাধাৰণ ভাৰতীয়ৰ সৃষ্টি কৰিছে। আজি মন কী বাতত দুজন মহান বীৰৰ সাহস আৰু দূৰদৰ্শীতাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিম। দেশত তেওঁলোকৰ ডেৰশ বছৰীয়া জয়ন্তী উদযাপনৰ সিদ্ধান্ত গ্ৰহণ কৰা হৈছে। ৩১ অক্টোবৰৰ পৰা আৰম্ভ হ’ব চৰ্দাৰ পেটেলৰ ডেৰশ বছৰীয়া জয়ন্তী। তাৰ পিছত ১৫ নৱেম্বৰৰ পৰা আৰম্ভ হ’ব ভগৱান বীৰছা মুণ্ডাৰ ডেৰশ বছৰীয়া জয়ন্তী। এই দুজন মহান ব্যক্তিয়ে বিভিন্ন প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হৈছিল যদিও দুয়োৰে এটাই দৃষ্টিভংগী আছিল – "দেশৰ ঐক্য"।
বন্ধুসকল,
বিগত বছৰসমূহত দেশত এনে মহান জাতীয় বীৰ-বীৰাংগনাৰ জন্ম বাৰ্ষিকী নৱ উদ্যমেৰে উদযাপন কৰি নতুন প্ৰজন্মক অনুপ্ৰাণিত কৰি অহা হৈছে। আমি মহাত্মা গান্ধীৰ ডেৰশ বছৰীয়া জয়ন্তী উদযাপন কৰাৰ সময়ত কিমান আচৰিত কথা হৈছিল আপোনালোকৰ নিশ্চয় মনত আছে। নিউয়ৰ্কৰ টাইমছ স্কোৱাৰৰ পৰা আফ্ৰিকাৰ সৰু সৰু গাঁওলৈকে বিশ্বৰ জনসাধাৰণে ভাৰতৰ সত্য আৰু অহিংসাৰ বাৰ্তা বুজি পাইছে, পুনৰ আৱিষ্কাৰ কৰিছে, ইয়াক জীয়াই ৰাখিছে। ডেকাৰ পৰা বুঢ়ালৈ, ভাৰতীয়ৰ পৰা বিদেশীলৈ, সকলোৱে নতুন তথ্যৰ পোহৰত গান্ধীজীৰ শিক্ষা বুজি পাইছিল, নতুন বিশ্ব পৰিস্থিতিৰ ফালৰ পৰা তেওঁক চিনি পাইছিল। স্বামী বিবেকানন্দৰ ডেৰশ বছৰীয়া জয়ন্তী উদযাপনৰ সময়ত দেশৰ যুৱক-যুৱতীসকলে ভাৰতৰ আধ্যাত্মিক আৰু সাংস্কৃতিক শক্তিক নতুন ৰূপত বুজি পায়। এই অনুষ্ঠানবোৰে আমাক এই উপলব্ধি কৰাইছে যে আমাৰ মহান ব্যক্তিসকল অতীতত হেৰাই যোৱা নাই, বৰঞ্চ তেওঁলোকৰ জীৱনে আমাৰ বৰ্তমানক ভৱিষ্যতলৈ লৈ গৈছে।
বন্ধুসকল,
চৰকাৰে এই মহান ব্যক্তিসকলৰ ডেৰশ বছৰীয়া জয়ন্তী ৰাষ্ট্ৰীয় পৰ্যায়ত উদযাপন কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছে সঁচা, কিন্তু আপোনালোকৰ সহযোগিতাই এই পদক্ষেপক প্ৰাণ দিব, ইয়াক সজীৱ কৰি তুলিব। আপোনালোক সকলোকে এই পদক্ষেপৰ অংশ হ'বলৈ অনুৰোধ জনালোঁ। লৌহ মানৱ চৰ্দাৰ পেটেলৰ সন্দৰ্ভত আপোনালোকৰ চিন্তা আৰু কাম #Sardar150 লিখি শ্বেয়াৰ কৰক আৰু ধৰতী আবা বীৰছা মুণ্ডাৰ প্ৰেৰণা #BirsaMunda150ৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰক। আহক, আমি একেলগে এই উৎসৱক ভাৰতৰ বৈচিত্ৰ্যত একতাৰ উৎসৱ হিচাপে গঢ়ি তোলোঁ, পৰম্পৰাৰ পৰা প্ৰগতিৰ উৎসৱ হিচাপে গঢ়ি তোলোঁ।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
আপোনালোকৰ সেই দিনটো নিশ্চয় মনত আছে যেতিয়া চোটা ভীমে টিভিত সম্প্ৰচাৰ হৈছিল। চোটা ভীমৰ কথা সেই উৎসাহী শিশুসকলে কেতিয়াও পাহৰিব নোৱাৰে। আপোনালোকে জানি আচৰিত হ’ব যে আজি ‘ঢোলকপুৰৰ ঢোল’ত কেৱল ভাৰতৰেই নহয়, আন দেশৰ শিশুকো আকৰ্ষণ কৰিছে। এইদৰেই আমাৰ আন এনিমেটেড ধাৰাবাহিক কৃষ্ণ, হনুমান, মটু-পটলুৰ অনুৰাগী সমগ্ৰ বিশ্বতে আছে। ভাৰতত নিৰ্মিত এনিমেচন চৰিত্ৰ, ইয়াৰ এনিমেচন ছবি, ইয়াৰ বিষয়বস্তু আৰু সৃষ্টিশীলতাৰ বাবে সমগ্ৰ বিশ্বতে প্ৰশংসা কৰা হয়। আপোনালোকে নিশ্চয় দেখিছে যে স্মাৰ্টফোনৰ পৰা আৰম্ভ কৰি চিনেমাৰ পৰ্দালৈকে, গেমিং কনছ’লৰ পৰা ভাৰ্চুৱেল ৰিয়েলিটিলৈকে এনিমেচন সকলোতে আছে। এনিমেচনৰ জগতখনত নতুন বিপ্লৱ কঢ়িয়াই অনাৰ পথত অগ্ৰসৰ হৈছে ভাৰত। ভাৰতৰ গেমিং স্থানো দ্ৰুতগতিত সম্প্ৰসাৰিত হৈছে। ভাৰতীয় খেলসমূহেও সমগ্ৰ বিশ্বতে জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰিছে। কেইমাহমানৰ আগতে ভাৰতৰ কিছুমান আগশাৰীৰ গেমিং বিশেষজ্ঞক লগ পোৱাৰ সময়ত ভাৰতীয় গেমছৰ আচৰিত সৃষ্টিশীলতা আৰু মানদণ্ডক অনুভৱ কৰা আৰু বুজাৰ সুযোগ পাইছিলোঁ। সঁচাকৈয়ে সৃষ্টিশীল উৎসাহৰ জোৱাৰে দেশজুৰি বিয়পি পৰিছে। ‘মেড ইন ইণ্ডিয়া’ আৰু ‘মেড বাই ইণ্ডিয়ানছ’ এনিমেচনৰ জগতখনত প্ৰচলিত। আপোনালোকে জানি আনন্দিত হ’ব যে আজি ভাৰতীয় প্ৰতিভা বিদেশী প্ৰডাকচনতো এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংগ হৈ পৰিছে। বৰ্তমানৰ স্পাইডাৰমেনেই হওক বা ট্ৰেন্সফৰ্মাৰেই হওক, এই দুখন ছবিত হৰিনাৰায়ণ ৰাজীৱৰ অৱদানক মানুহে অতিশয় শলাগ লৈছে। ভাৰতীয় এনিমেচন ষ্টুডিঅ’সমূহে ডিজনী আৰু ৱাৰ্নাৰ ব্ৰাদাৰ্ছৰ দৰে বিশ্ববিখ্যাত প্ৰডাকচন কোম্পানীসমূহৰ সৈতে কাম কৰি আছে।
বন্ধুসকল,
এতিয়া আমাৰ যুৱক-যুৱতীসকলে অৰিজিনেল ইণ্ডিয়া কণ্টেণ্ট সৃষ্টি কৰিছে, যিটো আমাৰ সংস্কৃতিৰ বৈশিষ্ট্য। সমগ্ৰ বিশ্বতে পৰিলক্ষিত হৈছ। এতিয়া এনিমেচন খণ্ডটো আন উদ্যোগকো শক্তি প্ৰদান কৰা উদ্যোগত পৰিণত হৈছে, কিয়নো শেহতীয়াকৈ ভিআৰ পৰ্যটন অতি বিখ্যাত হৈ পৰিছে। ভাৰ্চুৱেল ভ্ৰমণৰ জৰিয়তে অজন্তাৰ গুহাসমূহ চাব পাৰে, কোনাৰ্ক মন্দিৰৰ কৰিড’ৰসমূহ অন্বেষণ কৰিব পাৰে বা বাৰাণসীৰ ঘাট উপভোগ কৰিব পাৰে। এই ভি আৰ এনিমেচনসমূহ ভাৰতীয় সৃষ্টিকৰ্তাই নিৰ্মাণ কৰে। ভি আৰৰ জৰিয়তে এই স্থানসমূহ চোৱাৰ পিছত বহু লোকে বাস্তৱত এই পৰ্যটনস্থলীসমূহ ভ্ৰমণ কৰিব বিচাৰে, অৰ্থাৎ পৰ্যটনস্থলীৰ ভাৰ্চুৱেল ভ্ৰমণ মানুহৰ মনত কৌতুহল সৃষ্টিৰ এক মাধ্যমত পৰিণত হৈছে। বৰ্তমান এই খণ্ডত এনিমেটৰ, গল্পকাৰ, লেখক, ভইচ অভাৰ বিশেষজ্ঞ, সংগীতজ্ঞ, গেম ডেভেলপাৰ, ভি আৰ আৰু এ আৰ বিশেষজ্ঞৰ চাহিদা আছে। সেইবাবেই মই ভাৰতৰ যুৱক-যুৱতীসকলক কওঁ যে তেওঁলোকৰ সৃষ্টিশীলতা বৃদ্ধি কৰক। কোনে জানে, হয়তো আপোনাৰ কম্পিউটাৰৰ পৰা পৃথিৱীৰ পৰৱৰ্তী ছুপাৰ হিট এনিমেচন ওলাই আহিব পাৰে! পৰৱৰ্তী ভাইৰেল গেমটো আপোনাৰে সৃষ্টি হ’ব পাৰে! বা শিক্ষামূলক এনিমেচনত আপোনাৰ উদ্ভাৱনে হয়তো ডাঙৰ সফলতা লাভ কৰিব পাৰে। কাইলৈ ২৮ অক্টোবৰত বিশ্ব এনিমেচন দিৱস উদযাপন কৰা হ'ব। আহক, আমি ভাৰতক গ্ল’বেল এনিমেচন পাৱাৰ হাউচ হিচাপে গঢ়ি তোলাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছো।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
স্বামী বিবেকানন্দই এবাৰ সফলতাৰ বাবে এটা মন্ত্ৰ দিছিল, তেওঁৰ মন্ত্ৰ আছিল-"এটা ধাৰণা চিন্তা কৰক আৰু সেই ধাৰণাটোক আপোনাৰ জীৱন হিচাপে গঢ়ি তোলক-সেইটোৰ বিষয়ে চিন্তা কৰক, সপোন দেখক, তাক লৈ জীয়াই থাকক"। আজি 'আত্মনিৰ্ভৰ ভাৰত অভিযানে'ও এই সফলতাৰ মন্ত্ৰ লৈ আগবাঢ়িছে। এই অভিযান আমাৰ সামূহিক চেতনাৰ অংশ হৈ পৰিছে। ই ক্ৰমান্বয়ে খোজে খোজে আমাৰ প্ৰেৰণা হৈ পৰিছে। আত্মনিৰ্ভৰশীলতা কেৱল আমাৰ নীতি নহয় আমাৰ আবেগো। বেছি বছৰৰ কথা নহয়, মাত্ৰ ১০ বছৰ আগতে যেতিয়া কোনোবাই ভাৰতত এটা জটিল প্ৰযুক্তি বিকশিত কৰাৰ কথা কৈছিল, বহুতে বিশ্বাস কৰা নাছিল, বহুতে হাঁহিছিল, কিন্তু এতিয়া সেইসকল লোকে দেশৰ সফলতা দেখি আচৰিত হৈছে। ভাৰত আত্মনিৰ্ভৰশীল হৈ পৰিছে, প্ৰতিটো খণ্ডতে উল্লেখযোগ্যভাৱে ভাল ফলাফল দেখুৱাইছে। কল্পনা কৰকচোন, ভাৰত এটা যুগত বিশ্বৰ দ্বিতীয় বৃহত্তম মোবাইল ফোন নিৰ্মাতা দেশ হিচাপে পৰিগণিত হৈছে। এসময়ত বিশ্বৰ প্ৰতিৰক্ষা সঁজুলিৰ সৰ্বাধিক ক্ৰেতা ভাৰতে এতিয়া ৮৫খন দেশলৈ ৰপ্তানি কৰে। মহাকাশ প্ৰযুক্তিৰ ক্ষেত্ৰত ভাৰত আজি চন্দ্ৰৰ দক্ষিণ মেৰুত উপনীত হোৱা প্ৰথমখন দেশ হিচাপে পৰিগণিত হ’ল আৰু মোৰ আটাইতকৈ ভাল লগা এটা কথা হ'ল-আত্মনিৰ্ভৰ-এই অভিযান এতিয়া চৰকাৰী মিছনতে সীমাবদ্ধ নহয়, এতিয়া আত্মনিৰ্ভৰ ভাৰত এতিয়া গণ অভিযানত পৰিণত হৈছে। প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতে সফলতা লাভ কৰিছে। উদাহৰণস্বৰূপে এই মাহত আমি লাডাখৰ হানলেত এছিয়াৰ সৰ্ববৃহৎ ইমেজিং টেলিস্কোপ "MES" উদ্বোধন কৰিলোঁ। এইটো ৪৩০০মিটাৰ উচ্চতাত অৱস্থিত। ইয়াৰ বিশেষত্ব কি জানেনে? ই মেড ইন ইণ্ডিয়া। কল্পনা কৰকচোন, যি ঠাইত -৩০ ডিগ্ৰী পৰ্যন্ত ঠাণ্ডা হয়, য’ত অক্সিজেনৰ অভাৱো হয়, আমাৰ বিজ্ঞানী আৰু স্থানীয় উদ্যোগে এছিয়াৰ আন কোনো দেশে কৰিব নোৱাৰা কাম এটা কৰিলে। হানলেৰ টেলিস্কোপে হয়তো দূৰৈৰ জগতলৈ চাই আছে, কিন্তু ই আমাক আৰু এটা কথা দেখুৱাইছে, সেয়া হৈছে স্বাৱলম্বী ভাৰতৰ শক্তি।
বন্ধুসকল,
মই বিচাৰো আপোনালোকেও এটা কাম কৰক, আত্মনিৰ্ভৰশীল ভাৰতৰ অধিক উদাহৰণ দিয়ক আৰু এনে প্ৰচেষ্টাৰ অংশীদাৰ হওক। আপোনাৰ ওচৰ-চুবুৰীয়াত কি নতুন উদ্ভাৱন দেখিছে, যিটো স্থানীয় ষ্টাৰ্টআপে আপোনাক আটাইতকৈ বেছি আপ্লুত কৰিছে, #atmanirbharinnovationৰ জৰিয়তে এই সবিশেষ ছচিয়েল মিডিয়াত পোষ্ট কৰক আৰু আত্মনিৰ্ভৰ ভাৰত উদযাপন কৰক। এই উৎসৱৰ বতৰত আহক আমি সকলোৱে স্বাৱলম্বী ভাৰতৰ এই অভিযানক শক্তিশালী কৰোঁ। আমি ভোকেল ফৰ লোকেলৰ মন্ত্ৰৰে বজাৰ কৰো। এইখন নতুন ভাৰত, য’ত অসম্ভৱ শব্দটো মাথোঁ এটা প্ৰত্যাহ্বান, য’ত মেক ইন ইণ্ডিয়া এতিয়া মেক ফৰ দ্য ৱৰ্ল্ডত পৰিণত হৈছে, য’ত প্ৰতিজন নাগৰিকেই হৈছে এজন উদ্ভাৱক। য'ত প্ৰতিটো প্ৰত্যাহ্বান এক সুযোগ। ভাৰতক আমি কেৱল স্বাৱলম্বী কৰি তোলাই নহয়, উদ্ভাৱনৰ বিশ্ব শক্তিকেন্দ্ৰ হিচাপে আমাৰ দেশক শক্তিশালী কৰিব লাগিব।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
মই আপোনালোকক এটা অডিঅ’ বজাই শুনাইছো।
ফ্ৰড কলাৰ ১: নমস্কাৰ
ভুক্তভোগী: ছাৰ, হেল্ল’ ছাৰ
ফ্ৰড কলাৰ ১: নমস্কাৰ
ভুক্তভোগী : ছাৰ, হয় কওক
ফ্ৰড কলাৰ ১: চাওক আপোনালোকে মোলৈ এফআইৰ নম্বৰটো পঠিয়াইছে আমাৰ এই নম্বৰৰ বিৰুদ্ধে ১৭টা অভিযোগ আছে, আপোনালোকে এই নম্বৰটো ব্যৱহাৰ কৰিছেনে?
ভুক্তভোগী: নাই, মই এই নম্বৰটো ব্যৱহাৰ নকৰো
ফ্ৰড কলাৰ ১: এতিয়া আপোনালোকে ক’ৰ পৰা কৈছে?
ভুক্তভোগী : ছাৰ মই কৰ্ণাটকৰ পৰা কৈছো, এতিয়া ঘৰত আছো।
ফ্ৰড কলাৰ ১: ঠিক আছে, আপোনাৰ বিবৃতি ৰেকৰ্ড কৰিছো যাতে এই নম্বৰটো ব্লক কৰিব পৰা যায়। যাতে ভৱিষ্যতে আপোনাৰ কোনো সমস্যা নহয়, ঠিক আছে?
ভুক্তভোগী : হয় ছাৰ
ফ্ৰড কলাৰ ১: এতিয়া মই আপোনাক সংযোগ কৰা ব্যক্তিজন আপোনাৰ তদন্তকাৰী বিষয়া। আপোনালোকে আপোনাৰ বিবৃতি লিপিবদ্ধ কৰে যাতে এই নম্বৰটো ব্লক কৰিব পাৰি। ঠিক আছে?
ভুক্তভোগী : হয় ছাৰ
ফ্ৰড কলাৰ ১: হয় ছাৰ কওকচোন মই এতিয়া কাৰ লগত কথা পাতি আছো? আপোনাৰ আধাৰ কাৰ্ড দেখুৱাওক, ভেৰিফাই কৰিবলৈ নম্বৰটো কওক।
ভুক্তভোগী: ছাৰ মোৰ এতিয়া আধাৰ কাৰ্ড নাই ছাৰ। প্লিজ ছাৰ
ফ্ৰড কলাৰ ১: ফোন? আপোনাৰ ফোনত আছে নেকি?
ভুক্তভোগী : নাই ছাৰ
ফ্ৰড কলাৰ ১: ফোনত আপোনাৰ আধাৰ কাৰ্ডৰ ছবি নাই?
ভুক্তভোগী : নাই ছাৰ
ফ্ৰড কলাৰ ১: নম্বৰটো মনত আছেনে?
ভুক্তভোগী: নাই ছাৰ মোৰ মনত নাই, নম্বৰটো মনত নাই।
ফ্ৰড কলাৰ ১: আমি মাত্ৰ পৰীক্ষা কৰিব লাগিব। ঠিক আছে?
ভুক্তভোগী : নাই ছাৰ
ফ্ৰড কলাৰ ১: ভয় নকৰিব, ভয় নকৰিব। যদি আপোনালোকে একো কৰা নাই তেন্তে ভয় কৰিবলগীয়া একো নাই
ভুক্তভোগী: হয় ছাৰ, অৱশ্যেই।
ফ্ৰড কলাৰ ১: যদি আপোনাৰ আধাৰ কাৰ্ড আছে তেন্তে মোক ভেৰিফিকেচনৰ বাবে দেখুৱাওক।
ভুক্তভোগী: নাই ছাৰ, নাই ছাৰ, আচলতে মই গাঁৱলৈ আহিছিলো, কাৰ্ডখন মোৰ ঘৰত আছে।
ফ্ৰড কলাৰ1: ঠিক আছে
দ্বিতীয় কণ্ঠঃ মই ভিতৰলৈ আহিব পাৰোনে ছাৰ?
ফ্ৰড কলাৰ ১: সোমাই আহক
ফ্ৰড কলাৰ ২: জয় হিন্দ
ফ্ৰড কলাৰ ১: জয় হিন্দ
প্ৰটকল অনুসৰি এই ব্যক্তিজনৰ একপক্ষীয় ভিডিঅ' কল ৰেকৰ্ড কৰক, ঠিক আছে?
এই অডিঅ'টো কেৱল তথ্য প্ৰেৰণৰ বাবেই নহয়, ই মনোৰঞ্জনৰ বাবেও নহয়, এই অডিঅ'টোৱে আমাক গভীৰভাৱে চিন্তিত কৰায়। আপোনালোকে এইমাত্ৰ শুনা কথা-বতৰাৰ বিষয়বস্তু আছিল ডিজিটেল এৰেষ্টৰ প্ৰৱঞ্চনা। এই কথা-বতৰা আছিল এজন প্ৰতাৰিত ব্যক্তি আৰু প্ৰৱঞ্চকৰ মাজত। ডিজিটেল এৰেষ্টৰ প্ৰৱঞ্চনা বুলি কোৱা সকলে কেতিয়াবা পুলিচ, কেতিয়াবা চি.বি.আই, কেতিয়াবা মাদক দ্ৰব্য বা কেতিয়াবা আৰ.বি.আইৰ বিষয়া হৈ পৰে। 'মন কী বাত'ৰ বহু শ্ৰোতাই মোক কৈছে যে এই বিষয়টো এই অনুষ্ঠানত আলোচনা কৰা উচিত।
এই প্ৰৱঞ্চক দলবোৰে কেনেদৰে কাম কৰে আৰু এই বিপজ্জনক খেল কি? এই কথাটো আপোনাৰ বাবে যেনেকৈ বুজাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ, আনকো এই বিষয়ে জনোৱাটো সমানেই গুৰুত্বপূৰ্ণ। প্ৰথম পদক্ষেপ, তেওঁলোকে আপোনাৰ সকলো ব্যক্তিগত তথ্য সংগ্ৰহ কৰে– “যোৱা মাহত আপোনালোকে গোৱালৈ গৈছিল নেকি? আপোনাৰ ছোৱালীয়ে দিল্লীত পঢ়ে নেকি? তেওঁলোকে আপোনাৰ ব্যক্তিগত তথ্য ইমানেই সংগ্ৰহ কৰে যে পৰিমাণ জানিলে আপোনালোকে ভয় খাব।
দ্বিতীয় কৌশল- ভয়ৰ পৰিৱেশ সৃষ্টি কৰিব, ইউনিফৰ্ম, চৰকাৰী কাৰ্যালয় স্থাপন, আইনৰ বিভিন্ন ধাৰা, ফোন যোগাযোগৰ জৰিয়তে ইমানেই ভয় খুৱাব যে আপোনালোকে কল্পনাও কৰিব নোৱাৰে। আৰু তাৰ পিছত তেওঁলোকৰ তৃতীয়টো খোজ আৰম্ভ হয়। তৃতীয় পদক্ষেপটো হ’ল সময়ৰ চাপ। "এতিয়া আপোনালোকে সিদ্ধান্ত ল'ব লাগিব নহ'লে গ্ৰেপ্তাৰ হ'ব,"- প্ৰতাৰিত মানুহবোৰৰ ওপৰত ইমান মানসিক চাপ পেলাইছে যে তেওঁলোক বহুত ভয় খাইছে।
সকলো শ্ৰেণীৰ আৰু সকলো বয়সৰ লোক ডিজিটেল এৰেষ্টৰ বলি হয়। কেৱল ভয়ৰ বাবেই মানুহে নিজৰ কষ্টোপাৰ্জিত লাখ লাখ টকা হেৰুৱাইছে। যিকোনো সময়তে আপোনাৰ ওচৰলৈ এনে ফোন আহিলে আপোনাৰ একো ভয় নাই। আপোনাৰ বাবে এইটো জনাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ যে কোনো তদন্তকাৰী সংস্থাই কেতিয়াও ফোন কল বা ভিডিঅ’ কলৰ জৰিয়তে এই ধৰণৰ জেৰা নকৰে। মই এতিয়া ক’ম ডিজিটেল সুৰক্ষাৰ তিনিটা স্তৰ কি কি। এই তিনিটা স্তৰ হ’ল – “বন্ধ কৰক, চিন্তা কৰক, পদক্ষেপ লওক”। ফোন আহিলে ৰ'ব, আতংকিত নহ'ব, শান্ত হৈ থাকক, খৰখেদাকৈ কোনো ব্যৱস্থা নল'ব, আপোনাৰ ব্যক্তিগত তথ্য কাকো নিদিব, সম্ভৱ হ'লে স্ক্ৰীণশ্বট এটা লৈ ৰেকৰ্ডিং কৰক। তাৰ পিছত আহে দ্বিতীয় স্তৰ। প্ৰথম স্তৰটো আছিল, বন্ধ কৰক, দ্বিতীয় স্তৰ, ভাবি চাওক। কোনো চৰকাৰী সংস্থাই ফোনত এনেধৰণৰ ভাবুকি নিদিয়ে, ভিডিঅ’ কলৰ জৰিয়তেও জেৰাও নকৰে, এনেদৰে পইচাও নিবিচাৰে, ভয় খুৱালে আপোনালোকে ভাবিব যে কিবা ভুল হৈছে। এইটো প্ৰথম স্তৰ, দ্বিতীয় স্তৰ, এতিয়া মই আপোনালোকক ক'ম তৃতীয় স্তৰটো কি।
প্ৰথম স্তৰত মই ক’লোঁ ‘বন্ধ কৰক’, দ্বিতীয় স্তৰত ক’লোঁ ‘চিন্তা’, তৃতীয় স্তৰত ক’লোঁ ‘ব্যৱস্থা লওক’।
ৰাজ্যি চাইবাৰ হেল্পলাইন ১৯৩০ ডায়েল কৰক, cybercrime.gov.in ত ৰিপৰ্ট কৰক, পৰিয়াল আৰু আৰক্ষীক অৱগত কৰক, প্ৰমাণ সুৰক্ষিত ৰাখক। ‘বন্ধ কৰক’, তাৰ পিছত ‘চিন্তা’ আৰু শেষত ‘ব্যৱস্থা লওক’, এই তিনিটা স্তৰে আপোনাৰ ডিজিটেল নিৰাপত্তাৰক্ষী হিচাপে কাম কৰিব।
বন্ধুসকল, মই আকৌ ক’ম যে আমাৰ আইনত ডিজিটেল গ্ৰেপ্তাৰৰ কোনো ব্যৱস্থা নাই। ই কেৱল প্ৰৱঞ্চনা, মিছা, চয়তানৰ দুৰ্নীতি আৰু এই ধৰণৰ কাম কৰা মানুহ সমাজৰ শত্ৰু। ডিজিটেল এৰেষ্টৰ নামত চলি থকা সকলো প্ৰৱঞ্চনাৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিবলৈ বিভিন্ন তদন্তকাৰী সংস্থাই ৰাজ্য চৰকাৰৰ সৈতে হাতে হাত ধৰি কাম কৰি আছে। এই সংস্থাসমূহৰ মাজত সমন্বয় বজাই ৰাখিবলৈ এটা ৰাষ্ট্ৰীয় চাইবাৰ সমন্বয় কেন্দ্ৰ গঠন কৰা হৈছে। এই ধৰণৰ প্ৰৱঞ্চনাৰ বাবে হাজাৰ হাজাৰ ভিডিঅ’ কলিং আইডি সংস্থাটোৱে ব্লক কৰিছে। ছিম কাৰ্ড, মোবাইল ফোন আৰু বেংক একাউণ্টো ব্লক কৰা হৈছে। এজেন্সীয়ে তেওঁলোকৰ কাম সঠিকভাৱে কৰি আছে কিন্তু ডিজিটেল গ্ৰেপ্তাৰৰ নামত চলি থকা কেলেংকাৰীৰ পৰা হাত সৰাৰ একমাত্ৰ উপায় হ'ল-প্ৰতিজন ব্যক্তিৰ প্ৰতি সজাগতা, প্ৰতিজন নাগৰিকৰ প্ৰতি সজাগতা। যিসকলে এই ধৰণৰ চাইবাৰ জালিয়াতিৰ বলি হৈছে তেওঁলোকে চৌপাশৰ মানুহক সকীয়াই দিব লাগে। সজাগতা বৃদ্ধিৰ বাবে #safedigitalindia ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰে। লগতে দেশৰ বিদ্যালয়-মহাবিদ্যালয়সমূহক চাইবাৰ কেলেংকাৰীৰ বিৰুদ্ধে প্ৰতিটো পদক্ষেপত ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক জড়িত কৰিবলৈ অনুৰোধ জনাইছোঁ। আমি সমাজৰ সকলোৰে সহযোগিতাৰেহে এই জটিল পৰিস্থিতিৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিব পাৰো।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
আমাৰ স্কুলৰ বহু ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে কেলিগ্ৰাফীৰ প্ৰতি অতি আগ্ৰহী। ইয়াৰ জৰিয়তে আমাৰ লেখা স্পষ্ট, সুন্দৰ আৰু আকৰ্ষণীয় হৈ পৰে। আজি ইয়াক জম্মু-কাশ্মীৰৰ স্থানীয় সংস্কৃতিক জনপ্ৰিয় কৰাৰ বাবে প্ৰয়োগ কৰা হৈছে। জম্মু অনন্তনাগৰ বাসিন্দা ফিৰদৌছা বাছিৰ কেলিগ্ৰাফীত পাকৈত। ইয়াৰ জৰিয়তে তেওঁ স্থানীয় সংস্কৃতিৰ বিভিন্ন দিশক আগুৱাই নিবলৈ চেষ্টা কৰিছে। ফিৰদৌছা জীৰ কেলিগ্ৰাফীয়ে স্থানীয় বাসিন্দা বিশেষকৈ যুৱক-যুৱতীসকলক আকৰ্ষণ কৰিছে। একেধৰণৰ প্ৰয়াস কৰিছে উধামপুৰৰ গোৰিনাথে। এশ বছৰতকৈও অধিক পুৰণি সাৰেংগীৰ জৰিয়তে ডোগ্ৰা সংস্কৃতি আৰু পৰম্পৰাৰ বিভিন্ন ৰূপ সংৰক্ষণ কৰিবলৈ তেওঁ দৃঢ়প্ৰতিজ্ঞ। সাৰেংগী সুৰৰ সহায়ত তেওঁ নিজৰ সংস্কৃতিৰ লগত জড়িত বিভিন্ন প্ৰাচীন কাহিনী আৰু ঐতিহাসিক ঘটনাক আমোদজনক ৰূপত বৰ্ণনা কৰিছে। দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত আপোনালোকে সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য সংৰক্ষণৰ বাবে আগবাঢ়ি অহা বহুতো আচৰিত মানুহক পাব। বিগত ৫০ বছৰ ধৰি চেৰিয়েল লোক কলাক জনপ্ৰিয় কৰি তোলাৰ কামত জড়িত ডি বৈকুণ্ঠম। তেলেংগানাৰ সৈতে জড়িত এই কলাক আগুৱাই নিয়াৰ বাবে তেওঁৰ প্ৰচেষ্টা উল্লেখযোগ্য। চেৰিয়েল পেইন্টিং সৃষ্টিৰ প্ৰক্ৰিয়াটো সঁচাকৈয়ে অনন্য। ইয়াত কাহিনীটো এটা স্ক্ৰলৰ জৰিয়তে উপস্থাপন কৰা হৈছে। ইয়াত আমাৰ ইতিহাস আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ সম্পূৰ্ণ ছবি পোৱা যায়। চত্তীশগড়ৰ নাৰায়ণপুৰৰ বুটলুৰাম মাথৰাজী আবুঝমৰীয়াই লোকশিল্প সংৰক্ষণৰ বাবে কাম কৰি আছে। যোৱা চাৰি দশক ধৰি তেওঁ এই অভিযানত কাম কৰি আহিছে। বেটি বচাও বেটি পঢ়াও আৰু স্বচ্ছ ভাৰত আদি অভিযানৰ সৈতে মানুহক সংযোগ কৰাত তেওঁৰ কলা অতি ফলপ্ৰসূ আছিল।
বন্ধুসকল,
এতিয়া আমি কথা পাতিছো যে কেনেদৰে আমাৰ শিল্প-সংস্কৃতিয়ে কাশ্মীৰৰ উপত্যকাৰ পৰা ছত্তীশগড়ৰ জংঘললৈকে নতুন নতুন ৰং চতিয়াই আছে, কিন্তু ইয়াতেই শেষ নহয়। আমাৰ শিল্প-সংস্কৃতিৰ সুগন্ধি দূৰ-দূৰলৈকে বিয়পি পৰিছে। বিশ্বৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ মানুহ ভাৰতীয় শিল্প-সংস্কৃতিৰ প্ৰতি মন্ত্ৰমুগ্ধ হৈ পৰে। উধামপুৰৰ সাৰেংগীৰ মন্ত্ৰমুগ্ধ শব্দৰ কথা কৈ থাকোঁতে মনত পৰিল যে কেনেকৈ হাজাৰ হাজাৰ মাইল দূৰত ৰাছিয়াৰ ইয়াকুটস্ক চহৰত ভাৰতীয় কলাৰ সুৰীয়া সুৰ প্ৰতিধ্বনিত হৈ আছিল। কল্পনা কৰকচোন শীতকালত ডেৰ দিন, মাইনাছ ৬৫ ডিগ্ৰী, চাৰিওফালে বগা বৰফৰ আচ্ছাদন আৰু কালিদাসৰ অভিজ্ঞানম শকুন্তলম চাই মোহিত হোৱা থিয়েটাৰ এখনৰ দৰ্শক। আপোনালোকে কল্পনা কৰিব পাৰেনে ইয়াকুটস্ক, বিশ্বৰ আটাইতকৈ ঠাণ্ডা চহৰত বিয়পিছে ভাৰতীয় সাহিত্যৰ উষ্ণতা! ই কোনো কল্পনা নহয়, ই বাস্তৱ-ইমানেই বাস্তৱ যে আমাৰ সকলোকে গৌৰৱ আৰু আনন্দৰে ভৰাই তোলে।
বন্ধুসকল, কেইসপ্তাহমানৰ আগতে মই লাওছলৈ গৈছিলো। নৱৰাত্ৰিৰ সময়ত আৰু তাতেই আচৰিত এটা বস্তু দেখিলোঁ। স্থানীয় শিল্পীসকলে “ফলক ফালম” – ‘লাওছৰ ৰামায়ণ’ পৰিবেশন কৰিছিল। তেওঁলোকৰ চকুত সেই একে ভক্তি, কণ্ঠত সেই একে সমৰ্পণ, যিটো আমি ৰামায়ণৰ পৰাই মনত পেলাইছো, সেই একেই ভক্তি দেখিছিলো। একেদৰে কুৱেইটত শ্ৰী আব্দুল্লা আল-বাৰুনে ৰামায়ণ আৰু মহাভাৰতক আৰবী ভাষালৈ অনুবাদ কৰিছিল। এই গ্ৰন্থখন কেৱল অনুবাদ নহয়, দুটা মহান সংস্কৃতিৰ মাজত এখন সেতু। তেওঁৰ এই প্ৰচেষ্টাই আৰব বিশ্বত ভাৰতীয় সাহিত্যৰ এক নতুন ধাৰণা গঢ়ি তুলিছে। পেৰুৰ আন এটা প্ৰেৰণাদায়ক উদাহৰণ হ’ল আৰ্লিণ্ডা গাৰ্চিয়াই তাত থকা যুৱক-যুৱতীসকলক ভাৰতনাট্যম শিকোৱা আৰু মাৰিয়া ভালডেজে অডিচি নৃত্যৰ প্ৰশিক্ষণ দিয়া কাৰ্য। এই নৃত্য শৈলীসমূহৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত হৈ ‘ভাৰতীয় শাস্ত্ৰীয় নৃত্য’ই দক্ষিণ আমেৰিকাৰ বহু দেশত আলোড়নৰ সৃষ্টি কৰিছে।
বন্ধুসকল,
বিদেশৰ মাটিত ভাৰতৰ এই উদাহৰণবোৰে দেখুৱাইছে যে ভাৰতীয় সংস্কৃতিৰ শক্তি কিমান আচৰিত, যিয়ে বিশ্ববাসীক ইয়াৰ প্ৰতি আকৰ্ষণ কৰি আহিছে।
“য’ত কলা আছে তাতেই ভাৰত আছে”
“য’ত সংস্কৃতি আছে তাতেই ভাৰত আছে”
আজি বিশ্বৰ মানুহে ভাৰতক আৰু অধিক জানিব বিচাৰিছে, ভাৰতৰ জনসাধাৰণক জানিব বিচাৰিছে। গতিকে আপোনালোক সকলোকে অনুৰোধ জনাও যে আপোনালোকৰ ওচৰ-চুবুৰীয়াৰ এনে সাংস্কৃতিক পদক্ষেপ #CulturalBridges ৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰক। 'মন কী বাত'ত আমি আগন্তুক দিনতো এনে উদাহৰণৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিম।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসীসকল,
দেশৰ বেছিভাগ ঠাইতে শীতকালৰ বতৰ আৰম্ভ হৈছে, কিন্তু ফিট ইণ্ডিয়াৰ আত্মা ফিটনেছৰ আবেগক কোনো ঋতুৱে প্ৰভাৱ পেলাব নোৱাৰে। যাৰ ফিট হোৱাৰ অভ্যাস আছে, তেওঁ শীত, গ্ৰীষ্ম বা বাৰিষা চিনি নাপায়। মই সুখী যে এতিয়া সকলোৱে ফিটনেছৰ প্ৰতি অধিক সচেতন হৈছে। আপোনাৰ ওচৰ-চুবুৰীয়া উদ্যানসমূহত মানুহৰ সংখ্যাও বৃদ্ধি হোৱা দেখা পায়। পাৰ্কত বৃদ্ধসকলে খোজ কাঢ়ি থকা, যুৱক-যুৱতী আৰু পৰিয়ালে যোগাসন কৰা দেখি ভাল লাগে। মোৰ মনত আছে যোগ দিৱসত শ্ৰীনগৰত থাকোঁতে বৰষুণ নেওচি কিমান মানুহ ‘যোগ’ কৰিবলৈ গোট খাইছিল। শেহতীয়াকৈ শ্ৰীনগৰ মাৰাথনত ফিট হৈ থকাৰ এই উৎসাহ দেখিলোঁ। ফিট ইণ্ডিয়াৰ এই ধাৰণাটো এতিয়া গণ আন্দোলনলৈ পৰিণত হৈছে।
বন্ধুসকল,
মই ভাল পাইছো যে আমাৰ স্কুলবোৰে এতিয়া ল’ৰা-ছোৱালীৰ ফিটনেছক অধিক গুৰুত্ব দিছে। ফিট ইণ্ডিয়া স্কুল আৱাৰো এক নতুন পদক্ষেপ। বিদ্যালয়সমূহে এতিয়া বিভিন্ন ফিটনেছ কাৰ্য্যকলাপৰ বাবে প্ৰথম পিৰিয়ড ব্যৱহাৰ কৰিছে। বহু বিদ্যালয়ত যোগাসন কৰা হয়, কিছুমান দিনত এৰোবিক্স কৰা হয় আৰু কেতিয়াবা ক্ৰীড়া দক্ষতাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া হয়। কেতিয়াবা খো খো বা কাবাডীৰ দৰে খেলৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া হয়। ইয়াৰ ফলাফলো বহুত ভাল। শিশুৰ উপস্থিতি বাঢ়িছে, তেওঁলোকৰ একাগ্ৰতা বাঢ়িছে আৰু তেওঁলোকৰ সুখো বাঢ়িছে।
বন্ধুসকল, মই সকলোতে সুস্থতাৰ এই সজীৱতা দেখিছোঁ। মন কী বাতৰ বহু শ্ৰোতাইও মোক তেওঁলোকৰ মতামত জনালে। কিছুমান মানুহৰ বহুত ভাল কাম কৰি আছে। তেনে এটা উদাহৰণ হ’ল পৰিয়ালৰ ফিটনেছ আৱাৰ। অৰ্থাৎ এটা পৰিয়ালে গোটেই পৰিয়ালৰ ফিটনেছ এক্টিভিটিৰ বাবে ছুটিৰ দিনত এঘণ্টা সময় আছুতীয়াকৈ ৰাখিছে। আন এটা উদাহৰণ হ’ল থলুৱা খেলৰ পুনৰুজ্জীৱন। কিছুমান পৰিয়ালে নিজৰ ল’ৰা-ছোৱালীক পাঠদান কৰি পৰম্পৰাগত খেল খেলিছে। লগতে আপোনাৰ ফিটনেছ ৰুটিন আৰু অভিজ্ঞতা #fitindia নামৰ ছ’চিয়েল মিডিয়া পেজত শ্বেয়াৰ কৰিব পাৰে। দেশবাসীক মই এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ তথ্য দিব বিচাৰিছো। এইবাৰ চৰ্দাৰ বল্লভভাই পেটেলৰ জন্ম বাৰ্ষিকী ৩১ অক্টোবৰৰ দীপাৱলীৰ শুভ দিনটোতে পৰিছে। আমি প্ৰতি বছৰে ৩১ অক্টোবৰত "ৰাষ্ট্ৰীয় ঐক্য দিৱস" উপলক্ষে "একতাৰ বাবে দৌৰ"ৰ আয়োজন কৰোঁ। এইবাৰ দীপাৱলীৰ বাবে অহা ২৯ অক্টোবৰ মঙলবাৰে "একতাৰ বাবে দৌৰ"ৰ আয়োজন কৰা হ'ব। মই বিচাৰো যে যিমান পাৰি সিমান লোকে এই কাৰ্য্যত অংশগ্ৰহণ কৰক। দেশৰ ঐক্যৰ মন্ত্ৰৰ লগতে ফিটনেছৰ মন্ত্ৰ বিয়পাই দিয়ক।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
'মন কী বাত' আজিলৈ ইমানেই। অনুগ্ৰহ কৰি আপোনালোকৰ মতামত প্ৰেৰণ কৰি থাকিব। এতিয়া উদযাপনৰ সময়। মন কী বাতৰ শ্ৰোতাসকললৈ ধনতেৰাছ, দীপাৱলী, ষট্ পূজা, গুৰু নানক জয়ন্তী আৰু সকলো পৰ্বলৈ আন্তৰিক শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিলোঁ। আপোনালোকে সম্পূৰ্ণ আনন্দৰে উৎসৱ উদযাপন কৰক। লগতে ভোকেল ফৰ লোকেল মন্ত্ৰটোও মনত ৰাখিব। চেষ্টা কৰক, যাতে, উৎসৱৰ সময়ত স্থানীয় দোকানীৰ পৰা কিনা বস্তুহে আপোনাৰ ঘৰলৈ যায়। আগন্তুক উৎসৱৰ বতৰৰ বাবে আপোনালোক সকলোলৈ আকৌ এবাৰ শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিলোঁ।
সকলোকে বহুত বহুত ধন্যবাদ।
নমস্কাৰ মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
মন কী বাতলৈ আপোনালোকক স্বাগতম। মোৰ জীৱনৰ আটাইতকৈ স্মৰণীয় মুহূৰ্তটো কি বুলি সুধিলে বহু ঘটনা মনলৈ আহে, কিন্তু এটা মুহূৰ্তই বিশেষভাৱে ধৰা দিয়ে। সেই মুহূৰ্তটো আছিল যোৱা বছৰৰ ১৫ নৱেম্বৰত ঝাৰখণ্ডৰ উলিহাতু গাঁৱত ভগৱান বীৰছা মুণ্ডাৰ জন্ম বাৰ্ষিকী অনুষ্ঠানত উপস্থিত থকাটো। এই যাত্ৰাই মোৰ ওপৰত গভীৰ প্ৰভাৱ পেলাইছিল। মই দেশৰ প্ৰথমজন প্ৰধানমন্ত্ৰী যিয়ে এই পবিত্ৰ ভূমি শিৰত লৈ সেৱা কৰাৰ সৌভাগ্য লাভ কৰিছো। সেই মুহূৰ্তত মই কেৱল স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ শক্তি অনুভৱ কৰাই নহয় এই ভূমিৰ শক্তিৰ সৈতেও সংযোগ স্থাপনৰ সুযোগ পালোঁ। এটা দৃঢ়তা পূৰণৰ সাহসে দেশৰ লাখ লাখ মানুহৰ ভাগ্য কেনেদৰে সলনি কৰিব পাৰে সেই কথা উপলব্ধি কৰিছিলোঁ৷
বন্ধুসকল,
ভাৰতে প্ৰতিটো যুগত কিছু বাধা বা প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হৈছে আৰু প্ৰতিটো যুগে এই প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হোৱা অসাধাৰণ ভাৰতীয়ৰ সৃষ্টি কৰিছে। আজি মন কী বাতত দুজন মহান বীৰৰ সাহস আৰু দূৰদৰ্শীতাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিম। দেশত তেওঁলোকৰ ডেৰশ বছৰীয়া জয়ন্তী উদযাপনৰ সিদ্ধান্ত গ্ৰহণ কৰা হৈছে। ৩১ অক্টোবৰৰ পৰা আৰম্ভ হ’ব চৰ্দাৰ পেটেলৰ ডেৰশ বছৰীয়া জয়ন্তী। তাৰ পিছত ১৫ নৱেম্বৰৰ পৰা আৰম্ভ হ’ব ভগৱান বীৰছা মুণ্ডাৰ ডেৰশ বছৰীয়া জয়ন্তী। এই দুজন মহান ব্যক্তিয়ে বিভিন্ন প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হৈছিল যদিও দুয়োৰে এটাই দৃষ্টিভংগী আছিল – "দেশৰ ঐক্য"।
বন্ধুসকল,
বিগত বছৰসমূহত দেশত এনে মহান জাতীয় বীৰ-বীৰাংগনাৰ জন্ম বাৰ্ষিকী নৱ উদ্যমেৰে উদযাপন কৰি নতুন প্ৰজন্মক অনুপ্ৰাণিত কৰি অহা হৈছে। আমি মহাত্মা গান্ধীৰ ডেৰশ বছৰীয়া জয়ন্তী উদযাপন কৰাৰ সময়ত কিমান আচৰিত কথা হৈছিল আপোনালোকৰ নিশ্চয় মনত আছে। নিউয়ৰ্কৰ টাইমছ স্কোৱাৰৰ পৰা আফ্ৰিকাৰ সৰু সৰু গাঁওলৈকে বিশ্বৰ জনসাধাৰণে ভাৰতৰ সত্য আৰু অহিংসাৰ বাৰ্তা বুজি পাইছে, পুনৰ আৱিষ্কাৰ কৰিছে, ইয়াক জীয়াই ৰাখিছে। ডেকাৰ পৰা বুঢ়ালৈ, ভাৰতীয়ৰ পৰা বিদেশীলৈ, সকলোৱে নতুন তথ্যৰ পোহৰত গান্ধীজীৰ শিক্ষা বুজি পাইছিল, নতুন বিশ্ব পৰিস্থিতিৰ ফালৰ পৰা তেওঁক চিনি পাইছিল। স্বামী বিবেকানন্দৰ ডেৰশ বছৰীয়া জয়ন্তী উদযাপনৰ সময়ত দেশৰ যুৱক-যুৱতীসকলে ভাৰতৰ আধ্যাত্মিক আৰু সাংস্কৃতিক শক্তিক নতুন ৰূপত বুজি পায়। এই অনুষ্ঠানবোৰে আমাক এই উপলব্ধি কৰাইছে যে আমাৰ মহান ব্যক্তিসকল অতীতত হেৰাই যোৱা নাই, বৰঞ্চ তেওঁলোকৰ জীৱনে আমাৰ বৰ্তমানক ভৱিষ্যতলৈ লৈ গৈছে।
বন্ধুসকল,
চৰকাৰে এই মহান ব্যক্তিসকলৰ ডেৰশ বছৰীয়া জয়ন্তী ৰাষ্ট্ৰীয় পৰ্যায়ত উদযাপন কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছে সঁচা, কিন্তু আপোনালোকৰ সহযোগিতাই এই পদক্ষেপক প্ৰাণ দিব, ইয়াক সজীৱ কৰি তুলিব। আপোনালোক সকলোকে এই পদক্ষেপৰ অংশ হ'বলৈ অনুৰোধ জনালোঁ। লৌহ মানৱ চৰ্দাৰ পেটেলৰ সন্দৰ্ভত আপোনালোকৰ চিন্তা আৰু কাম #Sardar150 লিখি শ্বেয়াৰ কৰক আৰু ধৰতী আবা বীৰছা মুণ্ডাৰ প্ৰেৰণা #BirsaMunda150ৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰক। আহক, আমি একেলগে এই উৎসৱক ভাৰতৰ বৈচিত্ৰ্যত একতাৰ উৎসৱ হিচাপে গঢ়ি তোলোঁ, পৰম্পৰাৰ পৰা প্ৰগতিৰ উৎসৱ হিচাপে গঢ়ি তোলোঁ।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
আপোনালোকৰ সেই দিনটো নিশ্চয় মনত আছে যেতিয়া চোটা ভীমে টিভিত সম্প্ৰচাৰ হৈছিল। চোটা ভীমৰ কথা সেই উৎসাহী শিশুসকলে কেতিয়াও পাহৰিব নোৱাৰে। আপোনালোকে জানি আচৰিত হ’ব যে আজি ‘ঢোলকপুৰৰ ঢোল’ত কেৱল ভাৰতৰেই নহয়, আন দেশৰ শিশুকো আকৰ্ষণ কৰিছে। এইদৰেই আমাৰ আন এনিমেটেড ধাৰাবাহিক কৃষ্ণ, হনুমান, মটু-পটলুৰ অনুৰাগী সমগ্ৰ বিশ্বতে আছে। ভাৰতত নিৰ্মিত এনিমেচন চৰিত্ৰ, ইয়াৰ এনিমেচন ছবি, ইয়াৰ বিষয়বস্তু আৰু সৃষ্টিশীলতাৰ বাবে সমগ্ৰ বিশ্বতে প্ৰশংসা কৰা হয়। আপোনালোকে নিশ্চয় দেখিছে যে স্মাৰ্টফোনৰ পৰা আৰম্ভ কৰি চিনেমাৰ পৰ্দালৈকে, গেমিং কনছ’লৰ পৰা ভাৰ্চুৱেল ৰিয়েলিটিলৈকে এনিমেচন সকলোতে আছে। এনিমেচনৰ জগতখনত নতুন বিপ্লৱ কঢ়িয়াই অনাৰ পথত অগ্ৰসৰ হৈছে ভাৰত। ভাৰতৰ গেমিং স্থানো দ্ৰুতগতিত সম্প্ৰসাৰিত হৈছে। ভাৰতীয় খেলসমূহেও সমগ্ৰ বিশ্বতে জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰিছে। কেইমাহমানৰ আগতে ভাৰতৰ কিছুমান আগশাৰীৰ গেমিং বিশেষজ্ঞক লগ পোৱাৰ সময়ত ভাৰতীয় গেমছৰ আচৰিত সৃষ্টিশীলতা আৰু মানদণ্ডক অনুভৱ কৰা আৰু বুজাৰ সুযোগ পাইছিলোঁ। সঁচাকৈয়ে সৃষ্টিশীল উৎসাহৰ জোৱাৰে দেশজুৰি বিয়পি পৰিছে। ‘মেড ইন ইণ্ডিয়া’ আৰু ‘মেড বাই ইণ্ডিয়ানছ’ এনিমেচনৰ জগতখনত প্ৰচলিত। আপোনালোকে জানি আনন্দিত হ’ব যে আজি ভাৰতীয় প্ৰতিভা বিদেশী প্ৰডাকচনতো এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংগ হৈ পৰিছে। বৰ্তমানৰ স্পাইডাৰমেনেই হওক বা ট্ৰেন্সফৰ্মাৰেই হওক, এই দুখন ছবিত হৰিনাৰায়ণ ৰাজীৱৰ অৱদানক মানুহে অতিশয় শলাগ লৈছে। ভাৰতীয় এনিমেচন ষ্টুডিঅ’সমূহে ডিজনী আৰু ৱাৰ্নাৰ ব্ৰাদাৰ্ছৰ দৰে বিশ্ববিখ্যাত প্ৰডাকচন কোম্পানীসমূহৰ সৈতে কাম কৰি আছে।
বন্ধুসকল,
এতিয়া আমাৰ যুৱক-যুৱতীসকলে অৰিজিনেল ইণ্ডিয়া কণ্টেণ্ট সৃষ্টি কৰিছে, যিটো আমাৰ সংস্কৃতিৰ বৈশিষ্ট্য। সমগ্ৰ বিশ্বতে পৰিলক্ষিত হৈছ। এতিয়া এনিমেচন খণ্ডটো আন উদ্যোগকো শক্তি প্ৰদান কৰা উদ্যোগত পৰিণত হৈছে, কিয়নো শেহতীয়াকৈ ভিআৰ পৰ্যটন অতি বিখ্যাত হৈ পৰিছে। ভাৰ্চুৱেল ভ্ৰমণৰ জৰিয়তে অজন্তাৰ গুহাসমূহ চাব পাৰে, কোনাৰ্ক মন্দিৰৰ কৰিড’ৰসমূহ অন্বেষণ কৰিব পাৰে বা বাৰাণসীৰ ঘাট উপভোগ কৰিব পাৰে। এই ভি আৰ এনিমেচনসমূহ ভাৰতীয় সৃষ্টিকৰ্তাই নিৰ্মাণ কৰে। ভি আৰৰ জৰিয়তে এই স্থানসমূহ চোৱাৰ পিছত বহু লোকে বাস্তৱত এই পৰ্যটনস্থলীসমূহ ভ্ৰমণ কৰিব বিচাৰে, অৰ্থাৎ পৰ্যটনস্থলীৰ ভাৰ্চুৱেল ভ্ৰমণ মানুহৰ মনত কৌতুহল সৃষ্টিৰ এক মাধ্যমত পৰিণত হৈছে। বৰ্তমান এই খণ্ডত এনিমেটৰ, গল্পকাৰ, লেখক, ভইচ অভাৰ বিশেষজ্ঞ, সংগীতজ্ঞ, গেম ডেভেলপাৰ, ভি আৰ আৰু এ আৰ বিশেষজ্ঞৰ চাহিদা আছে। সেইবাবেই মই ভাৰতৰ যুৱক-যুৱতীসকলক কওঁ যে তেওঁলোকৰ সৃষ্টিশীলতা বৃদ্ধি কৰক। কোনে জানে, হয়তো আপোনাৰ কম্পিউটাৰৰ পৰা পৃথিৱীৰ পৰৱৰ্তী ছুপাৰ হিট এনিমেচন ওলাই আহিব পাৰে! পৰৱৰ্তী ভাইৰেল গেমটো আপোনাৰে সৃষ্টি হ’ব পাৰে! বা শিক্ষামূলক এনিমেচনত আপোনাৰ উদ্ভাৱনে হয়তো ডাঙৰ সফলতা লাভ কৰিব পাৰে। কাইলৈ ২৮ অক্টোবৰত বিশ্ব এনিমেচন দিৱস উদযাপন কৰা হ'ব। আহক, আমি ভাৰতক গ্ল’বেল এনিমেচন পাৱাৰ হাউচ হিচাপে গঢ়ি তোলাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছো।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
স্বামী বিবেকানন্দই এবাৰ সফলতাৰ বাবে এটা মন্ত্ৰ দিছিল, তেওঁৰ মন্ত্ৰ আছিল-"এটা ধাৰণা চিন্তা কৰক আৰু সেই ধাৰণাটোক আপোনাৰ জীৱন হিচাপে গঢ়ি তোলক-সেইটোৰ বিষয়ে চিন্তা কৰক, সপোন দেখক, তাক লৈ জীয়াই থাকক"। আজি 'আত্মনিৰ্ভৰ ভাৰত অভিযানে'ও এই সফলতাৰ মন্ত্ৰ লৈ আগবাঢ়িছে। এই অভিযান আমাৰ সামূহিক চেতনাৰ অংশ হৈ পৰিছে। ই ক্ৰমান্বয়ে খোজে খোজে আমাৰ প্ৰেৰণা হৈ পৰিছে। আত্মনিৰ্ভৰশীলতা কেৱল আমাৰ নীতি নহয় আমাৰ আবেগো। বেছি বছৰৰ কথা নহয়, মাত্ৰ ১০ বছৰ আগতে যেতিয়া কোনোবাই ভাৰতত এটা জটিল প্ৰযুক্তি বিকশিত কৰাৰ কথা কৈছিল, বহুতে বিশ্বাস কৰা নাছিল, বহুতে হাঁহিছিল, কিন্তু এতিয়া সেইসকল লোকে দেশৰ সফলতা দেখি আচৰিত হৈছে। ভাৰত আত্মনিৰ্ভৰশীল হৈ পৰিছে, প্ৰতিটো খণ্ডতে উল্লেখযোগ্যভাৱে ভাল ফলাফল দেখুৱাইছে। কল্পনা কৰকচোন, ভাৰত এটা যুগত বিশ্বৰ দ্বিতীয় বৃহত্তম মোবাইল ফোন নিৰ্মাতা দেশ হিচাপে পৰিগণিত হৈছে। এসময়ত বিশ্বৰ প্ৰতিৰক্ষা সঁজুলিৰ সৰ্বাধিক ক্ৰেতা ভাৰতে এতিয়া ৮৫খন দেশলৈ ৰপ্তানি কৰে। মহাকাশ প্ৰযুক্তিৰ ক্ষেত্ৰত ভাৰত আজি চন্দ্ৰৰ দক্ষিণ মেৰুত উপনীত হোৱা প্ৰথমখন দেশ হিচাপে পৰিগণিত হ’ল আৰু মোৰ আটাইতকৈ ভাল লগা এটা কথা হ'ল-আত্মনিৰ্ভৰ-এই অভিযান এতিয়া চৰকাৰী মিছনতে সীমাবদ্ধ নহয়, এতিয়া আত্মনিৰ্ভৰ ভাৰত এতিয়া গণ অভিযানত পৰিণত হৈছে। প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতে সফলতা লাভ কৰিছে। উদাহৰণস্বৰূপে এই মাহত আমি লাডাখৰ হানলেত এছিয়াৰ সৰ্ববৃহৎ ইমেজিং টেলিস্কোপ "MES" উদ্বোধন কৰিলোঁ। এইটো ৪৩০০মিটাৰ উচ্চতাত অৱস্থিত। ইয়াৰ বিশেষত্ব কি জানেনে? ই মেড ইন ইণ্ডিয়া। কল্পনা কৰকচোন, যি ঠাইত -৩০ ডিগ্ৰী পৰ্যন্ত ঠাণ্ডা হয়, য’ত অক্সিজেনৰ অভাৱো হয়, আমাৰ বিজ্ঞানী আৰু স্থানীয় উদ্যোগে এছিয়াৰ আন কোনো দেশে কৰিব নোৱাৰা কাম এটা কৰিলে। হানলেৰ টেলিস্কোপে হয়তো দূৰৈৰ জগতলৈ চাই আছে, কিন্তু ই আমাক আৰু এটা কথা দেখুৱাইছে, সেয়া হৈছে স্বাৱলম্বী ভাৰতৰ শক্তি।
বন্ধুসকল,
মই বিচাৰো আপোনালোকেও এটা কাম কৰক, আত্মনিৰ্ভৰশীল ভাৰতৰ অধিক উদাহৰণ দিয়ক আৰু এনে প্ৰচেষ্টাৰ অংশীদাৰ হওক। আপোনাৰ ওচৰ-চুবুৰীয়াত কি নতুন উদ্ভাৱন দেখিছে, যিটো স্থানীয় ষ্টাৰ্টআপে আপোনাক আটাইতকৈ বেছি আপ্লুত কৰিছে, #atmanirbharinnovationৰ জৰিয়তে এই সবিশেষ ছচিয়েল মিডিয়াত পোষ্ট কৰক আৰু আত্মনিৰ্ভৰ ভাৰত উদযাপন কৰক। এই উৎসৱৰ বতৰত আহক আমি সকলোৱে স্বাৱলম্বী ভাৰতৰ এই অভিযানক শক্তিশালী কৰোঁ। আমি ভোকেল ফৰ লোকেলৰ মন্ত্ৰৰে বজাৰ কৰো। এইখন নতুন ভাৰত, য’ত অসম্ভৱ শব্দটো মাথোঁ এটা প্ৰত্যাহ্বান, য’ত মেক ইন ইণ্ডিয়া এতিয়া মেক ফৰ দ্য ৱৰ্ল্ডত পৰিণত হৈছে, য’ত প্ৰতিজন নাগৰিকেই হৈছে এজন উদ্ভাৱক। য'ত প্ৰতিটো প্ৰত্যাহ্বান এক সুযোগ। ভাৰতক আমি কেৱল স্বাৱলম্বী কৰি তোলাই নহয়, উদ্ভাৱনৰ বিশ্ব শক্তিকেন্দ্ৰ হিচাপে আমাৰ দেশক শক্তিশালী কৰিব লাগিব।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
মই আপোনালোকক এটা অডিঅ’ বজাই শুনাইছো।
ফ্ৰড কলাৰ ১: নমস্কাৰ
ভুক্তভোগী: ছাৰ, হেল্ল’ ছাৰ
ফ্ৰড কলাৰ ১: নমস্কাৰ
ভুক্তভোগী : ছাৰ, হয় কওক
ফ্ৰড কলাৰ ১: চাওক আপোনালোকে মোলৈ এফআইৰ নম্বৰটো পঠিয়াইছে আমাৰ এই নম্বৰৰ বিৰুদ্ধে ১৭টা অভিযোগ আছে, আপোনালোকে এই নম্বৰটো ব্যৱহাৰ কৰিছেনে?
ভুক্তভোগী: নাই, মই এই নম্বৰটো ব্যৱহাৰ নকৰো
ফ্ৰড কলাৰ ১: এতিয়া আপোনালোকে ক’ৰ পৰা কৈছে?
ভুক্তভোগী : ছাৰ মই কৰ্ণাটকৰ পৰা কৈছো, এতিয়া ঘৰত আছো।
ফ্ৰড কলাৰ ১: ঠিক আছে, আপোনাৰ বিবৃতি ৰেকৰ্ড কৰিছো যাতে এই নম্বৰটো ব্লক কৰিব পৰা যায়। যাতে ভৱিষ্যতে আপোনাৰ কোনো সমস্যা নহয়, ঠিক আছে?
ভুক্তভোগী : হয় ছাৰ
ফ্ৰড কলাৰ ১: এতিয়া মই আপোনাক সংযোগ কৰা ব্যক্তিজন আপোনাৰ তদন্তকাৰী বিষয়া। আপোনালোকে আপোনাৰ বিবৃতি লিপিবদ্ধ কৰে যাতে এই নম্বৰটো ব্লক কৰিব পাৰি। ঠিক আছে?
ভুক্তভোগী : হয় ছাৰ
ফ্ৰড কলাৰ ১: হয় ছাৰ কওকচোন মই এতিয়া কাৰ লগত কথা পাতি আছো? আপোনাৰ আধাৰ কাৰ্ড দেখুৱাওক, ভেৰিফাই কৰিবলৈ নম্বৰটো কওক।
ভুক্তভোগী: ছাৰ মোৰ এতিয়া আধাৰ কাৰ্ড নাই ছাৰ। প্লিজ ছাৰ
ফ্ৰড কলাৰ ১: ফোন? আপোনাৰ ফোনত আছে নেকি?
ভুক্তভোগী : নাই ছাৰ
ফ্ৰড কলাৰ ১: ফোনত আপোনাৰ আধাৰ কাৰ্ডৰ ছবি নাই?
ভুক্তভোগী : নাই ছাৰ
ফ্ৰড কলাৰ ১: নম্বৰটো মনত আছেনে?
ভুক্তভোগী: নাই ছাৰ মোৰ মনত নাই, নম্বৰটো মনত নাই।
ফ্ৰড কলাৰ ১: আমি মাত্ৰ পৰীক্ষা কৰিব লাগিব। ঠিক আছে?
ভুক্তভোগী : নাই ছাৰ
ফ্ৰড কলাৰ ১: ভয় নকৰিব, ভয় নকৰিব। যদি আপোনালোকে একো কৰা নাই তেন্তে ভয় কৰিবলগীয়া একো নাই
ভুক্তভোগী: হয় ছাৰ, অৱশ্যেই।
ফ্ৰড কলাৰ ১: যদি আপোনাৰ আধাৰ কাৰ্ড আছে তেন্তে মোক ভেৰিফিকেচনৰ বাবে দেখুৱাওক।
ভুক্তভোগী: নাই ছাৰ, নাই ছাৰ, আচলতে মই গাঁৱলৈ আহিছিলো, কাৰ্ডখন মোৰ ঘৰত আছে।
ফ্ৰড কলাৰ1: ঠিক আছে
দ্বিতীয় কণ্ঠঃ মই ভিতৰলৈ আহিব পাৰোনে ছাৰ?
ফ্ৰড কলাৰ ১: সোমাই আহক
ফ্ৰড কলাৰ ২: জয় হিন্দ
ফ্ৰড কলাৰ ১: জয় হিন্দ
প্ৰটকল অনুসৰি এই ব্যক্তিজনৰ একপক্ষীয় ভিডিঅ' কল ৰেকৰ্ড কৰক, ঠিক আছে?
এই অডিঅ'টো কেৱল তথ্য প্ৰেৰণৰ বাবেই নহয়, ই মনোৰঞ্জনৰ বাবেও নহয়, এই অডিঅ'টোৱে আমাক গভীৰভাৱে চিন্তিত কৰায়। আপোনালোকে এইমাত্ৰ শুনা কথা-বতৰাৰ বিষয়বস্তু আছিল ডিজিটেল এৰেষ্টৰ প্ৰৱঞ্চনা। এই কথা-বতৰা আছিল এজন প্ৰতাৰিত ব্যক্তি আৰু প্ৰৱঞ্চকৰ মাজত। ডিজিটেল এৰেষ্টৰ প্ৰৱঞ্চনা বুলি কোৱা সকলে কেতিয়াবা পুলিচ, কেতিয়াবা চি.বি.আই, কেতিয়াবা মাদক দ্ৰব্য বা কেতিয়াবা আৰ.বি.আইৰ বিষয়া হৈ পৰে। 'মন কী বাত'ৰ বহু শ্ৰোতাই মোক কৈছে যে এই বিষয়টো এই অনুষ্ঠানত আলোচনা কৰা উচিত।
এই প্ৰৱঞ্চক দলবোৰে কেনেদৰে কাম কৰে আৰু এই বিপজ্জনক খেল কি? এই কথাটো আপোনাৰ বাবে যেনেকৈ বুজাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ, আনকো এই বিষয়ে জনোৱাটো সমানেই গুৰুত্বপূৰ্ণ। প্ৰথম পদক্ষেপ, তেওঁলোকে আপোনাৰ সকলো ব্যক্তিগত তথ্য সংগ্ৰহ কৰে– “যোৱা মাহত আপোনালোকে গোৱালৈ গৈছিল নেকি? আপোনাৰ ছোৱালীয়ে দিল্লীত পঢ়ে নেকি? তেওঁলোকে আপোনাৰ ব্যক্তিগত তথ্য ইমানেই সংগ্ৰহ কৰে যে পৰিমাণ জানিলে আপোনালোকে ভয় খাব।
দ্বিতীয় কৌশল- ভয়ৰ পৰিৱেশ সৃষ্টি কৰিব, ইউনিফৰ্ম, চৰকাৰী কাৰ্যালয় স্থাপন, আইনৰ বিভিন্ন ধাৰা, ফোন যোগাযোগৰ জৰিয়তে ইমানেই ভয় খুৱাব যে আপোনালোকে কল্পনাও কৰিব নোৱাৰে। আৰু তাৰ পিছত তেওঁলোকৰ তৃতীয়টো খোজ আৰম্ভ হয়। তৃতীয় পদক্ষেপটো হ’ল সময়ৰ চাপ। "এতিয়া আপোনালোকে সিদ্ধান্ত ল'ব লাগিব নহ'লে গ্ৰেপ্তাৰ হ'ব,"- প্ৰতাৰিত মানুহবোৰৰ ওপৰত ইমান মানসিক চাপ পেলাইছে যে তেওঁলোক বহুত ভয় খাইছে।
সকলো শ্ৰেণীৰ আৰু সকলো বয়সৰ লোক ডিজিটেল এৰেষ্টৰ বলি হয়। কেৱল ভয়ৰ বাবেই মানুহে নিজৰ কষ্টোপাৰ্জিত লাখ লাখ টকা হেৰুৱাইছে। যিকোনো সময়তে আপোনাৰ ওচৰলৈ এনে ফোন আহিলে আপোনাৰ একো ভয় নাই। আপোনাৰ বাবে এইটো জনাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ যে কোনো তদন্তকাৰী সংস্থাই কেতিয়াও ফোন কল বা ভিডিঅ’ কলৰ জৰিয়তে এই ধৰণৰ জেৰা নকৰে। মই এতিয়া ক’ম ডিজিটেল সুৰক্ষাৰ তিনিটা স্তৰ কি কি। এই তিনিটা স্তৰ হ’ল – “বন্ধ কৰক, চিন্তা কৰক, পদক্ষেপ লওক”। ফোন আহিলে ৰ'ব, আতংকিত নহ'ব, শান্ত হৈ থাকক, খৰখেদাকৈ কোনো ব্যৱস্থা নল'ব, আপোনাৰ ব্যক্তিগত তথ্য কাকো নিদিব, সম্ভৱ হ'লে স্ক্ৰীণশ্বট এটা লৈ ৰেকৰ্ডিং কৰক। তাৰ পিছত আহে দ্বিতীয় স্তৰ। প্ৰথম স্তৰটো আছিল, বন্ধ কৰক, দ্বিতীয় স্তৰ, ভাবি চাওক। কোনো চৰকাৰী সংস্থাই ফোনত এনেধৰণৰ ভাবুকি নিদিয়ে, ভিডিঅ’ কলৰ জৰিয়তেও জেৰাও নকৰে, এনেদৰে পইচাও নিবিচাৰে, ভয় খুৱালে আপোনালোকে ভাবিব যে কিবা ভুল হৈছে। এইটো প্ৰথম স্তৰ, দ্বিতীয় স্তৰ, এতিয়া মই আপোনালোকক ক'ম তৃতীয় স্তৰটো কি।
প্ৰথম স্তৰত মই ক’লোঁ ‘বন্ধ কৰক’, দ্বিতীয় স্তৰত ক’লোঁ ‘চিন্তা’, তৃতীয় স্তৰত ক’লোঁ ‘ব্যৱস্থা লওক’।
ৰাজ্যি চাইবাৰ হেল্পলাইন ১৯৩০ ডায়েল কৰক, cybercrime.gov.in ত ৰিপৰ্ট কৰক, পৰিয়াল আৰু আৰক্ষীক অৱগত কৰক, প্ৰমাণ সুৰক্ষিত ৰাখক। ‘বন্ধ কৰক’, তাৰ পিছত ‘চিন্তা’ আৰু শেষত ‘ব্যৱস্থা লওক’, এই তিনিটা স্তৰে আপোনাৰ ডিজিটেল নিৰাপত্তাৰক্ষী হিচাপে কাম কৰিব।
বন্ধুসকল, মই আকৌ ক’ম যে আমাৰ আইনত ডিজিটেল গ্ৰেপ্তাৰৰ কোনো ব্যৱস্থা নাই। ই কেৱল প্ৰৱঞ্চনা, মিছা, চয়তানৰ দুৰ্নীতি আৰু এই ধৰণৰ কাম কৰা মানুহ সমাজৰ শত্ৰু। ডিজিটেল এৰেষ্টৰ নামত চলি থকা সকলো প্ৰৱঞ্চনাৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিবলৈ বিভিন্ন তদন্তকাৰী সংস্থাই ৰাজ্য চৰকাৰৰ সৈতে হাতে হাত ধৰি কাম কৰি আছে। এই সংস্থাসমূহৰ মাজত সমন্বয় বজাই ৰাখিবলৈ এটা ৰাষ্ট্ৰীয় চাইবাৰ সমন্বয় কেন্দ্ৰ গঠন কৰা হৈছে। এই ধৰণৰ প্ৰৱঞ্চনাৰ বাবে হাজাৰ হাজাৰ ভিডিঅ’ কলিং আইডি সংস্থাটোৱে ব্লক কৰিছে। ছিম কাৰ্ড, মোবাইল ফোন আৰু বেংক একাউণ্টো ব্লক কৰা হৈছে। এজেন্সীয়ে তেওঁলোকৰ কাম সঠিকভাৱে কৰি আছে কিন্তু ডিজিটেল গ্ৰেপ্তাৰৰ নামত চলি থকা কেলেংকাৰীৰ পৰা হাত সৰাৰ একমাত্ৰ উপায় হ'ল-প্ৰতিজন ব্যক্তিৰ প্ৰতি সজাগতা, প্ৰতিজন নাগৰিকৰ প্ৰতি সজাগতা। যিসকলে এই ধৰণৰ চাইবাৰ জালিয়াতিৰ বলি হৈছে তেওঁলোকে চৌপাশৰ মানুহক সকীয়াই দিব লাগে। সজাগতা বৃদ্ধিৰ বাবে #safedigitalindia ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰে। লগতে দেশৰ বিদ্যালয়-মহাবিদ্যালয়সমূহক চাইবাৰ কেলেংকাৰীৰ বিৰুদ্ধে প্ৰতিটো পদক্ষেপত ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক জড়িত কৰিবলৈ অনুৰোধ জনাইছোঁ। আমি সমাজৰ সকলোৰে সহযোগিতাৰেহে এই জটিল পৰিস্থিতিৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিব পাৰো।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
আমাৰ স্কুলৰ বহু ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে কেলিগ্ৰাফীৰ প্ৰতি অতি আগ্ৰহী। ইয়াৰ জৰিয়তে আমাৰ লেখা স্পষ্ট, সুন্দৰ আৰু আকৰ্ষণীয় হৈ পৰে। আজি ইয়াক জম্মু-কাশ্মীৰৰ স্থানীয় সংস্কৃতিক জনপ্ৰিয় কৰাৰ বাবে প্ৰয়োগ কৰা হৈছে। জম্মু অনন্তনাগৰ বাসিন্দা ফিৰদৌছা বাছিৰ কেলিগ্ৰাফীত পাকৈত। ইয়াৰ জৰিয়তে তেওঁ স্থানীয় সংস্কৃতিৰ বিভিন্ন দিশক আগুৱাই নিবলৈ চেষ্টা কৰিছে। ফিৰদৌছা জীৰ কেলিগ্ৰাফীয়ে স্থানীয় বাসিন্দা বিশেষকৈ যুৱক-যুৱতীসকলক আকৰ্ষণ কৰিছে। একেধৰণৰ প্ৰয়াস কৰিছে উধামপুৰৰ গোৰিনাথে। এশ বছৰতকৈও অধিক পুৰণি সাৰেংগীৰ জৰিয়তে ডোগ্ৰা সংস্কৃতি আৰু পৰম্পৰাৰ বিভিন্ন ৰূপ সংৰক্ষণ কৰিবলৈ তেওঁ দৃঢ়প্ৰতিজ্ঞ। সাৰেংগী সুৰৰ সহায়ত তেওঁ নিজৰ সংস্কৃতিৰ লগত জড়িত বিভিন্ন প্ৰাচীন কাহিনী আৰু ঐতিহাসিক ঘটনাক আমোদজনক ৰূপত বৰ্ণনা কৰিছে। দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত আপোনালোকে সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য সংৰক্ষণৰ বাবে আগবাঢ়ি অহা বহুতো আচৰিত মানুহক পাব। বিগত ৫০ বছৰ ধৰি চেৰিয়েল লোক কলাক জনপ্ৰিয় কৰি তোলাৰ কামত জড়িত ডি বৈকুণ্ঠম। তেলেংগানাৰ সৈতে জড়িত এই কলাক আগুৱাই নিয়াৰ বাবে তেওঁৰ প্ৰচেষ্টা উল্লেখযোগ্য। চেৰিয়েল পেইন্টিং সৃষ্টিৰ প্ৰক্ৰিয়াটো সঁচাকৈয়ে অনন্য। ইয়াত কাহিনীটো এটা স্ক্ৰলৰ জৰিয়তে উপস্থাপন কৰা হৈছে। ইয়াত আমাৰ ইতিহাস আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ সম্পূৰ্ণ ছবি পোৱা যায়। চত্তীশগড়ৰ নাৰায়ণপুৰৰ বুটলুৰাম মাথৰাজী আবুঝমৰীয়াই লোকশিল্প সংৰক্ষণৰ বাবে কাম কৰি আছে। যোৱা চাৰি দশক ধৰি তেওঁ এই অভিযানত কাম কৰি আহিছে। বেটি বচাও বেটি পঢ়াও আৰু স্বচ্ছ ভাৰত আদি অভিযানৰ সৈতে মানুহক সংযোগ কৰাত তেওঁৰ কলা অতি ফলপ্ৰসূ আছিল।
বন্ধুসকল,
এতিয়া আমি কথা পাতিছো যে কেনেদৰে আমাৰ শিল্প-সংস্কৃতিয়ে কাশ্মীৰৰ উপত্যকাৰ পৰা ছত্তীশগড়ৰ জংঘললৈকে নতুন নতুন ৰং চতিয়াই আছে, কিন্তু ইয়াতেই শেষ নহয়। আমাৰ শিল্প-সংস্কৃতিৰ সুগন্ধি দূৰ-দূৰলৈকে বিয়পি পৰিছে। বিশ্বৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ মানুহ ভাৰতীয় শিল্প-সংস্কৃতিৰ প্ৰতি মন্ত্ৰমুগ্ধ হৈ পৰে। উধামপুৰৰ সাৰেংগীৰ মন্ত্ৰমুগ্ধ শব্দৰ কথা কৈ থাকোঁতে মনত পৰিল যে কেনেকৈ হাজাৰ হাজাৰ মাইল দূৰত ৰাছিয়াৰ ইয়াকুটস্ক চহৰত ভাৰতীয় কলাৰ সুৰীয়া সুৰ প্ৰতিধ্বনিত হৈ আছিল। কল্পনা কৰকচোন শীতকালত ডেৰ দিন, মাইনাছ ৬৫ ডিগ্ৰী, চাৰিওফালে বগা বৰফৰ আচ্ছাদন আৰু কালিদাসৰ অভিজ্ঞানম শকুন্তলম চাই মোহিত হোৱা থিয়েটাৰ এখনৰ দৰ্শক। আপোনালোকে কল্পনা কৰিব পাৰেনে ইয়াকুটস্ক, বিশ্বৰ আটাইতকৈ ঠাণ্ডা চহৰত বিয়পিছে ভাৰতীয় সাহিত্যৰ উষ্ণতা! ই কোনো কল্পনা নহয়, ই বাস্তৱ-ইমানেই বাস্তৱ যে আমাৰ সকলোকে গৌৰৱ আৰু আনন্দৰে ভৰাই তোলে।
বন্ধুসকল, কেইসপ্তাহমানৰ আগতে মই লাওছলৈ গৈছিলো। নৱৰাত্ৰিৰ সময়ত আৰু তাতেই আচৰিত এটা বস্তু দেখিলোঁ। স্থানীয় শিল্পীসকলে “ফলক ফালম” – ‘লাওছৰ ৰামায়ণ’ পৰিবেশন কৰিছিল। তেওঁলোকৰ চকুত সেই একে ভক্তি, কণ্ঠত সেই একে সমৰ্পণ, যিটো আমি ৰামায়ণৰ পৰাই মনত পেলাইছো, সেই একেই ভক্তি দেখিছিলো। একেদৰে কুৱেইটত শ্ৰী আব্দুল্লা আল-বাৰুনে ৰামায়ণ আৰু মহাভাৰতক আৰবী ভাষালৈ অনুবাদ কৰিছিল। এই গ্ৰন্থখন কেৱল অনুবাদ নহয়, দুটা মহান সংস্কৃতিৰ মাজত এখন সেতু। তেওঁৰ এই প্ৰচেষ্টাই আৰব বিশ্বত ভাৰতীয় সাহিত্যৰ এক নতুন ধাৰণা গঢ়ি তুলিছে। পেৰুৰ আন এটা প্ৰেৰণাদায়ক উদাহৰণ হ’ল আৰ্লিণ্ডা গাৰ্চিয়াই তাত থকা যুৱক-যুৱতীসকলক ভাৰতনাট্যম শিকোৱা আৰু মাৰিয়া ভালডেজে অডিচি নৃত্যৰ প্ৰশিক্ষণ দিয়া কাৰ্য। এই নৃত্য শৈলীসমূহৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত হৈ ‘ভাৰতীয় শাস্ত্ৰীয় নৃত্য’ই দক্ষিণ আমেৰিকাৰ বহু দেশত আলোড়নৰ সৃষ্টি কৰিছে।
বন্ধুসকল,
বিদেশৰ মাটিত ভাৰতৰ এই উদাহৰণবোৰে দেখুৱাইছে যে ভাৰতীয় সংস্কৃতিৰ শক্তি কিমান আচৰিত, যিয়ে বিশ্ববাসীক ইয়াৰ প্ৰতি আকৰ্ষণ কৰি আহিছে।
“য’ত কলা আছে তাতেই ভাৰত আছে”
“য’ত সংস্কৃতি আছে তাতেই ভাৰত আছে”
আজি বিশ্বৰ মানুহে ভাৰতক আৰু অধিক জানিব বিচাৰিছে, ভাৰতৰ জনসাধাৰণক জানিব বিচাৰিছে। গতিকে আপোনালোক সকলোকে অনুৰোধ জনাও যে আপোনালোকৰ ওচৰ-চুবুৰীয়াৰ এনে সাংস্কৃতিক পদক্ষেপ #CulturalBridges ৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰক। 'মন কী বাত'ত আমি আগন্তুক দিনতো এনে উদাহৰণৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিম।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসীসকল,
দেশৰ বেছিভাগ ঠাইতে শীতকালৰ বতৰ আৰম্ভ হৈছে, কিন্তু ফিট ইণ্ডিয়াৰ আত্মা ফিটনেছৰ আবেগক কোনো ঋতুৱে প্ৰভাৱ পেলাব নোৱাৰে। যাৰ ফিট হোৱাৰ অভ্যাস আছে, তেওঁ শীত, গ্ৰীষ্ম বা বাৰিষা চিনি নাপায়। মই সুখী যে এতিয়া সকলোৱে ফিটনেছৰ প্ৰতি অধিক সচেতন হৈছে। আপোনাৰ ওচৰ-চুবুৰীয়া উদ্যানসমূহত মানুহৰ সংখ্যাও বৃদ্ধি হোৱা দেখা পায়। পাৰ্কত বৃদ্ধসকলে খোজ কাঢ়ি থকা, যুৱক-যুৱতী আৰু পৰিয়ালে যোগাসন কৰা দেখি ভাল লাগে। মোৰ মনত আছে যোগ দিৱসত শ্ৰীনগৰত থাকোঁতে বৰষুণ নেওচি কিমান মানুহ ‘যোগ’ কৰিবলৈ গোট খাইছিল। শেহতীয়াকৈ শ্ৰীনগৰ মাৰাথনত ফিট হৈ থকাৰ এই উৎসাহ দেখিলোঁ। ফিট ইণ্ডিয়াৰ এই ধাৰণাটো এতিয়া গণ আন্দোলনলৈ পৰিণত হৈছে।
বন্ধুসকল,
মই ভাল পাইছো যে আমাৰ স্কুলবোৰে এতিয়া ল’ৰা-ছোৱালীৰ ফিটনেছক অধিক গুৰুত্ব দিছে। ফিট ইণ্ডিয়া স্কুল আৱাৰো এক নতুন পদক্ষেপ। বিদ্যালয়সমূহে এতিয়া বিভিন্ন ফিটনেছ কাৰ্য্যকলাপৰ বাবে প্ৰথম পিৰিয়ড ব্যৱহাৰ কৰিছে। বহু বিদ্যালয়ত যোগাসন কৰা হয়, কিছুমান দিনত এৰোবিক্স কৰা হয় আৰু কেতিয়াবা ক্ৰীড়া দক্ষতাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া হয়। কেতিয়াবা খো খো বা কাবাডীৰ দৰে খেলৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া হয়। ইয়াৰ ফলাফলো বহুত ভাল। শিশুৰ উপস্থিতি বাঢ়িছে, তেওঁলোকৰ একাগ্ৰতা বাঢ়িছে আৰু তেওঁলোকৰ সুখো বাঢ়িছে।
বন্ধুসকল, মই সকলোতে সুস্থতাৰ এই সজীৱতা দেখিছোঁ। মন কী বাতৰ বহু শ্ৰোতাইও মোক তেওঁলোকৰ মতামত জনালে। কিছুমান মানুহৰ বহুত ভাল কাম কৰি আছে। তেনে এটা উদাহৰণ হ’ল পৰিয়ালৰ ফিটনেছ আৱাৰ। অৰ্থাৎ এটা পৰিয়ালে গোটেই পৰিয়ালৰ ফিটনেছ এক্টিভিটিৰ বাবে ছুটিৰ দিনত এঘণ্টা সময় আছুতীয়াকৈ ৰাখিছে। আন এটা উদাহৰণ হ’ল থলুৱা খেলৰ পুনৰুজ্জীৱন। কিছুমান পৰিয়ালে নিজৰ ল’ৰা-ছোৱালীক পাঠদান কৰি পৰম্পৰাগত খেল খেলিছে। লগতে আপোনাৰ ফিটনেছ ৰুটিন আৰু অভিজ্ঞতা #fitindia নামৰ ছ’চিয়েল মিডিয়া পেজত শ্বেয়াৰ কৰিব পাৰে। দেশবাসীক মই এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ তথ্য দিব বিচাৰিছো। এইবাৰ চৰ্দাৰ বল্লভভাই পেটেলৰ জন্ম বাৰ্ষিকী ৩১ অক্টোবৰৰ দীপাৱলীৰ শুভ দিনটোতে পৰিছে। আমি প্ৰতি বছৰে ৩১ অক্টোবৰত "ৰাষ্ট্ৰীয় ঐক্য দিৱস" উপলক্ষে "একতাৰ বাবে দৌৰ"ৰ আয়োজন কৰোঁ। এইবাৰ দীপাৱলীৰ বাবে অহা ২৯ অক্টোবৰ মঙলবাৰে "একতাৰ বাবে দৌৰ"ৰ আয়োজন কৰা হ'ব। মই বিচাৰো যে যিমান পাৰি সিমান লোকে এই কাৰ্য্যত অংশগ্ৰহণ কৰক। দেশৰ ঐক্যৰ মন্ত্ৰৰ লগতে ফিটনেছৰ মন্ত্ৰ বিয়পাই দিয়ক।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
'মন কী বাত' আজিলৈ ইমানেই। অনুগ্ৰহ কৰি আপোনালোকৰ মতামত প্ৰেৰণ কৰি থাকিব। এতিয়া উদযাপনৰ সময়। মন কী বাতৰ শ্ৰোতাসকললৈ ধনতেৰাছ, দীপাৱলী, ষট্ পূজা, গুৰু নানক জয়ন্তী আৰু সকলো পৰ্বলৈ আন্তৰিক শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিলোঁ। আপোনালোকে সম্পূৰ্ণ আনন্দৰে উৎসৱ উদযাপন কৰক। লগতে ভোকেল ফৰ লোকেল মন্ত্ৰটোও মনত ৰাখিব। চেষ্টা কৰক, যাতে, উৎসৱৰ সময়ত স্থানীয় দোকানীৰ পৰা কিনা বস্তুহে আপোনাৰ ঘৰলৈ যায়। আগন্তুক উৎসৱৰ বতৰৰ বাবে আপোনালোক সকলোলৈ আকৌ এবাৰ শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিলোঁ।
সকলোকে বহুত বহুত ধন্যবাদ।
নমস্কাৰ মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
মন কী বাতত আকৌ এবাৰ যোগদান কৰাৰ এয়া মোৰ সুযোগ। আজিৰ খণ্ডটোৱে মোক আৱেগিক কৰি তুলিছে, বহু পুৰণি স্মৃতি পুনৰ সজীৱ হৈছে–কাৰণ মন কী বাতত এয়া আমাৰ যাত্ৰাৰ দশম বছৰ। দহ বছৰ আগতে ৩ অক্টোবৰত বিজয়া দশমীৰ দিনা মন কী বাত আৰম্ভ হৈছিল আৰু কি যে পবিত্ৰ সংযোগ যে এইবাৰ ৪ অক্টোবৰ নৱৰাত্ৰিৰ প্ৰথম দিন হ’ব যেতিয়া মন কী বাতে দহ বছৰ সম্পূৰ্ণ কৰিব। মন কী বাতৰ এই দীঘলীয়া যাত্ৰাৰ কেইবাটাও পৰ্যায় আছে যিবোৰ মই কেতিয়াও পাহৰিব নোৱাৰো। মন কী বাতৰ কোটি কোটি শ্ৰোতা আমাৰ এই যাত্ৰাৰ সংগী, যাৰ অহৰহ সমৰ্থন মই পাই আহিছো। দেশৰ বিভিন্ন কোণৰ পৰা তেওঁলোকে তথ্য প্ৰেৰণ কৰিছে। মন কী বাতৰ দৰ্শকেই এই অনুষ্ঠানৰ প্ৰকৃত উৎস। সাধাৰণতে এটা ধাৰণা আছে যে যেতিয়ালৈকে ধেমেলীয়া কথা নাথাকে, নেতিবাচক কথা নাথাকে, তেতিয়ালৈকে ই বিশেষ মনোযোগ নাপায়। কিন্তু ইতিবাচক তথ্যৰ বাবে দেশৰ জনসাধাৰণ কিমান খোলা, সেই কথা প্ৰমাণ কৰিলে মন কী বাতে। ইতিবাচক আলোচনা, প্ৰেৰণাদায়ক উদাহৰণ, প্ৰেৰণাদায়ক কাহিনী মানুহে ভাল পায়। যেনে-চাতক নামৰ চৰাই এটাই কেৱল বৰষুণৰ পানীহে খায় বুলি কোৱা হয়। মন কী বাতত আমি দেখিছোঁ যে দেশৰ সফলতা, জনসাধাৰণৰ সামূহিক সফলতা, চাতক চৰাইৰ দৰে কাহিনী মানুহে কিমান গৌৰৱেৰে শুনে।
মন কী বাতৰ ১০ বছৰীয়া যাত্ৰাই সৃষ্টি কৰিছে এক মালা য’ত প্ৰতিটো খণ্ডই নতুন নতুন কাহিনী, নতুন কৃতিত্ব, নতুন ব্যক্তিত্বৰ সংযোজন কৰিছে। আমাৰ সমাজত সামূহিক চিন্তাৰ পৰা যি কাম কৰা হয়, সেই কামক মন কী বাতৰ জৰিয়তে সন্মান জনোৱা হয়। মন কী বাতৰ বাবে চিঠিবোৰ পঢ়িলে মোৰ হৃদয়খনো গৌৰৱেৰে ভৰি পৰে। আমাৰ দেশত কিমান প্ৰতিভাশালী মানুহ আছে! দেশ আৰু সমাজ সেৱাৰ প্ৰতি তেওঁলোকৰ কি আবেগ! তেওঁলোকে নিস্বাৰ্থভাৱে সেৱা আগবঢ়াবলৈ নিজৰ সমগ্ৰ জীৱন উৎসৰ্গা কৰে। তেওঁলোকৰ বিষয়ে জানি মই শক্তি, উৎসাহেৰে ভৰি পৰিছো। মন কী বাতৰ সমগ্ৰ প্ৰক্ৰিয়াটো মোৰ বাবে মন্দিৰলৈ গৈ ভগৱানক দেখাৰ দৰেই। মন কী বাতৰ প্ৰতিটো শব্দ, প্ৰতিটো ঘটনা, প্ৰতিটো আখৰ মনত পৰিলে মোৰ এনে লাগে যেন মই জনতা জনাৰ্দনক দেখিছোঁ-যিসকল মোৰ বাবে ঈশ্বৰৰ ৰূপ।
বন্ধুসকল, আজি দূৰদৰ্শন, প্ৰসাৰ ভাৰতী আৰু অল ইণ্ডিয়া ৰেডিঅ'ৰ সৈতে জড়িত সকলো ব্যক্তিলৈ মোৰ অভিনন্দন জ্ঞাপন কৰিলোঁ। তেওঁলোকৰ অক্লান্ত প্ৰচেষ্টাৰ বাবে মন কী বাত এই মাইলৰ খুঁটিত উপনীত হৈছে। এই অনুষ্ঠানটো অবিৰতভাৱে দেখুওৱা বিভিন্ন টিভি চেনেল আৰু আঞ্চলিক টিভি চেনেল সমূহক ধন্যবাদ জনাইছো। বহু মিডিয়া হাউছে মন কী বাতৰ জৰিয়তে আমি উত্থাপন কৰা বিষয়বোৰৰ প্ৰচাৰ কৰিছে। ছপা মাধ্যমক ধন্যবাদ জনাইছো কাৰণ তেওঁলোকে ইয়াক ঘৰে ঘৰে পোৱাত সহায় কৰিছে। মন কী বাতক লৈ অনুষ্ঠান কৰা ইউটিউবাৰ সকলকো ধন্যবাদ জনাইছো। মন কী বাত অনুষ্ঠানটো দেশৰ ২২টা ভাষাৰ লগতে ১২টা বিদেশী ভাষাতো শুনিবলৈ পোৱা যায়। মানুহে যেতিয়া মই নিজৰ মাতৃভাষাত মন কী বাতৰ অনুষ্ঠানটো শুনিছো বুলি কয় মই আনন্দিত হওঁ। আপোনালোকৰ বহুতেই নিশ্চয় জানে যে মন কী বাত অনুষ্ঠানৰ আধাৰত কুইজ প্ৰতিযোগিতাও অনুষ্ঠিত হয়, য'ত যিকোনো ব্যক্তিয়ে অংশগ্ৰহণ কৰিব পাৰে। আপোনালোকেও এই প্ৰতিযোগিতাত অংশগ্ৰহণ কৰিব পাৰে আৰু Mygov.inত গৈ পুৰস্কাৰ লাভ কৰিব পাৰে।
আজি এই গুৰুত্বপূৰ্ণ মঞ্চত সকলোৰে আশীৰ্বাদ কামনা কৰিলোঁ, যাতে শুদ্ধ অন্তৰেৰে আৰু সম্পূৰ্ণ আত্মসমৰ্পণেৰে এনেদৰে ভাৰতবাসীৰ গৌৰৱ গাই যাওঁ। এয়ে মোৰ ভগৱানৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা, জনতা-জনাৰ্দনলৈ মোৰ প্ৰাৰ্থনা, যাতে আমি সকলোৱে দেশৰ সামগ্ৰিকতাৰ শক্তিক এইদৰে উদযাপন কৰিব পাৰো।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
যোৱা কেইসপ্তাহমানৰ পৰা দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত প্ৰচণ্ড বৰষুণ দি আছে। এই বাৰিষা বতৰটোৱে আমাক সোঁৱৰাই দিয়ে যে পানী সংৰক্ষণৰ কিমান প্ৰয়োজন, পানী সংৰক্ষণ কৰাটো কিমান গুৰুত্বপূৰ্ণ! বাৰিষাৰ সময়ত ধৰা পানী খৰাঙৰ মাহবোৰত যথেষ্ট উপযোগী আৰু এই ধাৰণাটোৰ পৰাই ‘বৰষুণৰ পানী ধৰা’ৰ দৰে অভিযানৰ সুচনা হয়। মই অতি সুখী যে বহু লোকে পানী সংৰক্ষণৰ ক্ষেত্ৰত আগভাগ লৈছে। তেনে এক প্ৰচেষ্টা উত্তৰপ্ৰদেশৰ ঝান্সীত দেখা গ’ল। আপোনালোকে জানে যে ঝান্সী বুণ্ডেলখণ্ডত অৱস্থিত, যিটো স্থানৰ সৈতে পানীৰ সংকটৰ ওতঃপ্ৰোতভাৱে সম্পৰ্ক আছে। তাতে ঝান্সীৰ একাংশ নাৰীক প্ৰাণ দিছে ঘুৰাৰী নদীখনে। সেই মহিলাসকল আত্মসহায়ক গোটৰ সৈতে জড়িত হৈ ‘জল সহেলী’ হিচাপে অভিযানৰ নেতৃত্ব দিয়ে। সেই মহিলাসকলে কেনেকৈ মৃত ঘূৰাৰী নদীখনক বচালে সেয়া কোনেও কল্পনা কৰিব পৰা নাছিল। সেই ‘জল সহেলি’সকলে বালিভৰ্তি মোনাৰে চেক বান্ধ সাজি বৰষুণৰ পানীৰ অপচয় ৰোধ কৰি নদীত বান্ধ দিছে। সেই মহিলাসকলে বহু জলাশয় নিৰ্মাণ আৰু জীয়াই ৰখাত উৎসাহেৰে অংশগ্ৰহণ কৰিছে। এনেদৰে সেই অঞ্চলৰ পানীৰ সমস্যা সমাধান হৈছে আৰু তেওঁলোকৰ মুখত সুখৰ হাঁহি বিৰিঙি উঠিছে।
বন্ধুসকল, কেতিয়াবা নাৰী শক্তিয়ে জলশক্তি সমৃদ্ধ কৰে, কেতিয়াবা জলশক্তিয়ে নাৰী শক্তিক শক্তিশালী কৰে। মধ্যপ্ৰদেশৰ দুটা ডাঙৰ প্ৰেৰণাদায়ক প্ৰচেষ্টাৰ বিষয়ে জানিব পাৰিলোঁ। ইয়াত দিন্দ্ৰিৰ ৰাইপুৰা গাঁৱত এটা ডাঙৰ বিল নিৰ্মাণৰ বাবে ভূগৰ্ভস্থ পানী বৃদ্ধি পাইছে। এই গাঁৱৰ মহিলাসকলে যথেষ্ট সুবিধা লাভ কৰিছে। সাৰদা আজীৱিকা আত্ম সহায়ক গোটৰ লগত জড়িত মহিলাসকলেও মীন পালনৰ জৰিয়তে এক নতুন ব্যৱসায়িক সুযোগ লাভ কৰিছে। এই মহিলাসকলে মাছ পাৰ্লাৰো আৰম্ভ কৰিছে, য’ত মাছ বিক্ৰী কৰি তেওঁলোকৰ উপাৰ্জন বৃদ্ধি পাইছে। মধ্যপ্ৰদেশৰ ছটাৰপুৰ অঞ্চলৰ মহিলাসকলৰ প্ৰচেষ্টাও অতি প্ৰশংসনীয়। ইয়াৰ খোপ গাঁৱৰ এখন বৃহৎ বিল যেতিয়া শুকাবলৈ ধৰিলে, স্থানীয় মহিলাসকলে সেই বিলখন পুনৰ সজীৱ কৰাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে। ‘হৰি বাগিয়ান আত্ম সহায়ক গোটৰ মহিলাসকলে বিলৰ পৰা বিপুল পৰিমাণৰ জাবৰ নিষ্কাষণ কৰে আৰু সেই জাবৰ ব্যৱহাৰ কৰি উৰ্বৰ ভূমিত ফলৰ অৰণ্য সৃষ্টি কৰে। এই মহিলাসকলৰ এই প্ৰচেষ্টাই বিলখনৰ জলস্তৰ বৃদ্ধি কৰাই নহয়, শস্যৰ উৎপাদনো বৃদ্ধি কৰিলে। দেশৰ চুকে-কোণে এনেধৰণৰ পানী সংৰক্ষণৰ প্ৰচেষ্টা জল সংকটৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ অতি ফলপ্ৰসূ হ’বলৈ গৈ আছে। আপোনাৰ চৌপাশৰ এনে প্ৰচেষ্টাত আপোনালোকে নিশ্চয় অংশগ্ৰহণ কৰিব বুলি মোৰ সম্পূৰ্ণ বিশ্বাস।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
ঝালা উত্তৰাখণ্ডৰ উত্তৰকাশীৰ এখন সীমান্ত গাঁও। ইয়াৰ যুৱক-যুৱতীসকলে নিজৰ গাঁওখন পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্ন কৰি ৰখাৰ বাবে বিশেষ উদ্যোগ লৈছে।
তেওঁলোকে নিজৰ গাঁৱত ‘ধন্যবাদ প্ৰকৃতি’ অভিযান আৰম্ভ কৰিছে। ইয়াৰ অধীনত প্ৰতিদিনে দুঘণ্টা ধৰি গাঁওখন চাফা কৰাৰ এক কাৰ্যসূচী গ্ৰহণ কৰা হৈছে। গাঁৱৰ ৰাজপথত সিঁচৰতি হৈ থকা জাবৰ-জোঁথৰ সংগ্ৰহ কৰি গাঁৱৰ বাহিৰত নিৰ্দিষ্ট স্থানত পেলাই দিয়া হয়। ফলত ঝালা গাঁও পৰিস্কাৰ হোৱাৰ লগতে গাঁৱৰ ৰাইজো সচেতন হৈ পৰিছে। এবাৰ ভাবি চাওকচোন, যদি প্ৰতিখন গাঁও, প্ৰতিটো গলি, প্ৰতিটো চুবুৰীয়ে একে ধৰণেৰে ‘ধন্যবাদ’ অভিযান আৰম্ভ কৰে, তেন্তে কিমান পৰিৱৰ্তন আহিব পাৰে।
বন্ধুসকল, পুডুচেৰীৰ বিল চাফা কৰাৰ বাবে এটা ডাঙৰ অভিযান চলি আছে। ইয়াত ৰামজী নামৰ এগৰাকী মহিলাই ‘মাহে’ পৌৰসভা আৰু ইয়াৰ আশে-পাশে থকা অঞ্চলৰ এদল যুৱক-যুৱতীক নেতৃত্ব দিছে। এই গোটৰ যুৱক-যুৱতীসকলে নিজৰ প্ৰচেষ্টাৰে মাহে অঞ্চল আৰু বিশেষকৈ সাগৰৰ পাৰ সম্পূৰ্ণ পৰিষ্কাৰ কৰি ৰাখিছে।
বন্ধুসকল, মই ইয়াত মাত্ৰ দুটা প্ৰচেষ্টাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিছো, কিন্তু ইফালে সিফালে চালে আমি দেখিম যে দেশৰ প্ৰতিটো প্ৰান্ততে ‘স্বচ্ছতা’ৰ দিশত কিছু অনন্য প্ৰচেষ্টা চলি আছে। আৰু কিছুদিন পিছত ২ অক্টোবৰত 'স্বচ্ছ ভাৰত অভিযান'ৰ ১০ বছৰ সম্পূৰ্ণ হ'ব। ভাৰতৰ ইতিহাসত এই অভিযানক ইমান ডাঙৰ গণ আন্দোলন কৰি তোলা লোকসকলক প্ৰণাম জনোৱাৰ এয়াই উপযুক্ত সময়। গোটেই জীৱন এই কামত নিজকে উৎসৰ্গা কৰা মহাত্মা গান্ধীজীলৈও শ্ৰদ্ধাঞ্জলি জনাইছো।
বন্ধুসকল, আজি 'স্বচ্ছ ভাৰত অভিযান'ৰ সফলতাই মানুহৰ মাজত 'আৱৰ্জনাৰ পৰা সম্পদ' মন্ত্ৰ জনপ্ৰিয় হৈ উঠিছে। মানুহে ইয়াৰ উদাহৰণ দি ‘‘ৰিডিউচ, ৰিউজ আৰু ৰিচাইকেল’ (হ্ৰাস, পুনৰ ব্যৱহাৰ আৰু পুনঃব্যৱহাৰ’)ৰ কথা ক’বলৈ আৰম্ভ কৰিলে। এতিয়াৰ দৰেই কেৰালাৰ কোঝিকোড়েত এক উল্লেখযোগ্য প্ৰচেষ্টাৰ বিষয়ে জানিব পাৰিলোঁ। ইয়াত ৭৪ বছৰীয়া সুব্ৰাহ্মণ্য বাবুৱে ২৩ হাজাৰৰো অধিক চকী মেৰামতি কৰি পুনৰ ব্যৱহাৰযোগ্য কৰি তুলিছে। মানুহে তেওঁক হ্ৰাস, পুনৰ ব্যৱহাৰ, পুনঃব্যৱহাৰ, অৰ্থাৎ আৰআৰআৰ (ট্ৰিপল আৰ) চেম্পিয়ন বুলিও কয়। তেওঁৰ এই অনন্য প্ৰচেষ্টা কোঝিকোড়েৰ চিভিল ষ্টেচন, পিডব্লিউডি আৰু এলআইচিৰ কাৰ্যালয়ত দেখা যায়।
বন্ধুসকল, অধিক সংখ্যক লোকে এই স্বচ্ছতাৰ অভিযানত যোগদান কৰিবলগীয়া হৈছে আৰু ই এদিনীয়া বা এবছৰীয়া অভিযান নহয়, ই যুগ যুগ ধৰি চলি থকা এক অবিৰত কাম। যেতিয়ালৈকে ‘স্বচ্ছতা’ আমাৰ অভ্যাসত পৰিণত নহয় তেতিয়ালৈকে আমি কাম কৰিব লাগিব।
আপোনাৰ পৰিয়াল, বন্ধু-বান্ধৱী, ওচৰ-চুবুৰীয়া বা সহকৰ্মীসকলৰ লগত যোগদান কৰি স্বচ্ছ অভিযানত নিশ্চিতভাৱে অংশগ্ৰহণ কৰিবলৈ অনুৰোধ জনালোঁ। স্বচ্ছ ভাৰত মিছনৰ সফলতাৰ বাবে আপোনালোক সকলোকে পুনৰবাৰ অভিনন্দন জনাইছো।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
আমি সকলোৱে আমাৰ ঐতিহ্যক লৈ গৌৰৱান্বিত। আৰু মই সদায় কওঁ, "বিকাশ ভি, বিৰাচত ভি", অৰ্থাৎ "প্ৰগতিৰ লগতে ঐতিহ্যও"।
সেইবাবেই শেহতীয়াকৈ আমেৰিকা ভ্ৰমণৰ এটা বিশেষ দিশৰ বিষয়ে ইমানবোৰ বাৰ্তা আহিছে। আকৌ এবাৰ আমাৰ প্ৰাচীন শিল্পকৰ্মসমূহ ঘূৰি অহাৰ বিষয়ে বহু কথাই চৰ্চা হৈছে।
এই বিষয়ত আপোনালোকৰ অনুভৱ বুজি পাই মন কী বাতৰ দৰ্শকক এই বিষয়ে জনাব বিচাৰিছো।
বন্ধুসকল, মোৰ আমেৰিকা ভ্ৰমণৰ সময়ত আমেৰিকা চৰকাৰে প্ৰায় ৩০০ প্ৰাচীন সামগ্ৰী ভাৰতলৈ ঘূৰাই দিছিল। আমেৰিকাৰ ৰাষ্ট্ৰপতি বাইডেনে মোক ডেলাৱেৰত থকা তেওঁৰ বাসগৃহত কেতবোৰ শিল্পকৰ্ম দেখুৱাইছিল।
ঘূৰাই দিয়া শিল্পকৰ্মসমূহ টেৰাকোটা, শিল, হাতীদাঁত, কাঠ, তাম আৰু ব্ৰঞ্জৰ দৰে সামগ্ৰীৰে তৈয়াৰ কৰা হয়। তাৰে কিছুমানৰ বয়স ৪,০০০ বছৰ। ৪,০০০ বছৰ পুৰণি সামগ্ৰীৰ পৰা ১৯ শতিকাৰ সামগ্ৰী আমেৰিকাৰ পৰা উভতি আহিল। ইয়াৰ ভিতৰত আছে ফুলদানি, দেৱতাৰ টেৰাকোটা ফলক, জৈন তীৰ্থংকৰৰ প্ৰতিমূৰ্তি আৰু ভগৱান বুদ্ধ আৰু ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণৰ প্ৰতিমূৰ্তি। উভতাই দিয়া সামগ্ৰীৰ ভিতৰত বহু জন্তুৰ অৱশিষ্ট আছে। পুৰুষ-মহিলাৰ আকৃতিৰে জম্মু-কাশ্মীৰৰ টেৰাকোটা টাইলছবোৰ অতি আকৰ্ষণীয়। ইয়াৰ ভিতৰত আছে ভগৱান শ্ৰী গণেশৰ ব্ৰঞ্জৰ মূৰ্তি যি দক্ষিণ ভাৰতৰ। উদ্ধাৰ হোৱা সামগ্ৰীৰ ভিতৰত ভগৱান বিষ্ণুৰ বহু সংখ্যক প্ৰতিমূৰ্তিও আছিল। মূলতঃ উত্তৰ আৰু দক্ষিণ ভাৰতৰ লগত ইয়াৰ সম্পৰ্ক আছে। এই শিল্পকৰ্মবোৰলৈ চাই আমি বুজিব পাৰোঁ যে আমাৰ পূৰ্বপুৰুষসকলে ভাল বস্তুবোৰক কিমান গুৰুত্ব দিছিল। তেওঁলোকৰ আছিল এক অনন্য শিল্পবোধ। ইয়াৰে বহুকেইটা সামগ্ৰী চোৰাংভাৱে অনা বা অন্য অবৈধ উপায়েৰে দেশৰ বাহিৰলৈ লৈ যোৱা হৈছিল, যিটো এক গুৰুতৰ অপৰাধ। নিজৰ ঐতিহ্য ধ্বংস কৰাটো অপৰাধ। কিন্তু মই অতি আনন্দিত যে যোৱা দশকত এনে বহুতো শিল্পকৰ্ম আৰু আমাৰ বহুতো প্ৰাচীন ঐতিহ্য ঘৰলৈ উভতি আহিছে। আজি ভাৰতেও আন বহু দেশৰ লগতে এই বিষয়ত কাম কৰি আছে। মোৰ বিশ্বাস, আমি যেতিয়া আমাৰ ঐতিহ্যক লৈ গৌৰৱ কৰো, তেতিয়া বিশ্ববাসীয়েও ইয়াক সন্মান কৰে। আৰু তাৰ ফলস্বৰূপে আজি বিশ্বৰ বহু দেশে আমাৰ দেশৰ পৰা হেৰাই যোৱা বহুতো শিল্পকৰ্ম ঘূৰাই দিছে।
মোৰ প্ৰিয় বন্ধুসকল, যদি মই প্ৰশ্নটো সুধো, শিশুসকলে কোনটো ভাষা আটাইতকৈ সহজে আৰু সোনকালে শিকে-তেন্তে আপোনাৰ উত্তৰ হ’ব ‘মাতৃভাষা’। আমাৰ দেশত প্ৰায় বিশ হাজাৰ ভাষা আৰু উপভাষা আছে, সকলোবোৰেই কোনোবা এজন লোকৰ মাতৃভাষা। অতি কম সংখ্যক লোকে কোৱা ভাষা আছে। কিন্তু আপোনালোকে জানি আনন্দিত হ’ব যে আজি এই ভাষাসমূহ সংৰক্ষণৰ বাবে অভিনৱ প্ৰচেষ্টা চলোৱা হৈছে। তেনে এটা ভাষা হ’ল আমাৰ ছান্থালি ভাষা। ডিজিটেল উদ্ভাৱনৰ সহায়ত ছান্থালীক নতুন ৰূপ দিয়াৰ এক অভিযান আৰম্ভ কৰা হৈছে। আমাৰ দেশৰ বহু ৰাজ্যত বসবাস কৰা ছান্থালী সম্প্ৰদায়ৰ লোকে ছান্থালী ভাষা কয়। ভাৰতৰ বাহিৰত বাংলাদেশ, নেপাল আৰু ভূটানত ছান্থালী জনজাতি বাস কৰে। ওড়িশাৰ ময়ুৰভঞ্জৰ বাসিন্দা ৰামজিৎ টুডু ডাঙৰীয়াই ছান্থালী ভাষাৰ ওপৰত অনলাইন সজাগতা সৃষ্টিৰ বাবে অভিযান চলাই আছে। ৰামজিৎ জীয়ে এনে এক ডিজিটেল মঞ্চৰ সৃষ্টি কৰিছে যাৰ জৰিয়তে ছান্থালীৰ লগত জড়িত সাহিত্য ছান্থালী ভাষাত পঢ়িব আৰু লিখিব পাৰিব। দৰাচলতে কেইবছৰমান আগতে মোবাইল ফোন ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰাৰ পিছত মাতৃভাষাত কোনো মেছেজ পঠিয়াব নোৱাৰা বুলি গম পাই তেওঁ হতাশ হৈ পৰিল। ইয়াৰ পিছত তেওঁ ছান্থালী ভাষাৰ অল চিকি লিপি টাইপ কৰাৰ উপায় বিচাৰিবলৈ ধৰিলে। বন্ধু কেইজনমানৰ সৈতে মিলি তেওঁ অল চিকিত টাইপ কৰাৰ প্ৰযুক্তি প্ৰস্তুত কৰে। আজি তেওঁৰ এই প্ৰচেষ্টাৰ ফলত ছান্থালী ভাষাত প্ৰকাশিত লেখাই বহু সংখ্যক লোকৰ কাষ চাপিছে।
বন্ধুসকল, যেতিয়া আমাৰ দৃঢ়তাৰ সৈতে সামূহিক অংশগ্ৰহণৰ সংমিশ্ৰণ ঘটে, তেতিয়া সমগ্ৰ সমাজৰ সন্মুখত আচৰিত ধৰণৰ ফলাফল ওলাই পৰে। ইয়াৰ শেহতীয়া উদাহৰণ – “এক পে়ড় মা কে নাম’ অৰ্থাৎ মাৰ নামত এজুপি বৃক্ষ” – মানুহৰ সামূহিক অংশগ্ৰহণৰ এই আচৰিত অভিযান সঁচা অৰ্থত প্ৰেৰণাদায়ক এক উদাহৰণ হৈ পৰিছে। পৰিৱেশ সুৰক্ষাৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰি আৰম্ভ হোৱা এই অভিযানত দেশৰ চুক-কোণৰ পৰা মানুহে যোগদান কৰিছে আৰু আচৰিত কাম দেখুৱাইছে। উত্তৰ প্ৰদেশ, গুজৰাট, মধ্যপ্ৰদেশ, ৰাজস্থান আৰু তেলেংগানাই লক্ষ্য স্তৰতকৈ অধিক গছপুলি ৰোপণ কৰি নতুন অভিলেখ গঢ়িলে। এই অভিযানত উত্তৰ প্ৰদেশত ২৬ কোটিৰো অধিক গছপুলি ৰোপণ কৰা হৈছে। গুজৰাটৰ মানুহে ১৫ কোটিৰো অধিক গছপুলি ৰোপণ কৰিছে। ৰাজস্থানত কেৱল আগষ্ট মাহত ছয় কোটিৰো অধিক গছপুলি ৰোপণ কৰা হৈছে। দেশৰ হাজাৰ হাজাৰ বিদ্যালয়েও এই অভিযানত অতি উৎসাহেৰে অংশগ্ৰহণ কৰিছে।
বন্ধুসকল, আমাৰ দেশত বৃক্ষৰোপণ অভিযানৰ লগত জড়িত শ শ উদাহৰণ আছে। তেনে এটা উদাহৰণ হ’ল তেলেংগানা কে. এন. ৰাজশেখৰজী। গছপুলি ৰোপণৰ প্ৰতি তেওঁৰ দায়বদ্ধতাই আমাক সকলোকে আচৰিত কৰি তুলিছিল। প্ৰায় চাৰি বছৰ পূৰ্বে তেওঁ গছপুলি ৰোপণৰ অভিযান আৰম্ভ কৰিছিল। প্ৰতিদিনে অন্ততঃ এজোপা গছ ৰোপণ কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল। কঠোৰ প্ৰতিজ্ঞাৰ দৰে তেওঁ নিজৰ প্ৰতিশ্ৰুতি পালন কৰিলে। ইতিমধ্যে পোন্ধৰ শতাধিক গছপুলি ৰোপণ কৰিছে। আটাইতকৈ ডাঙৰ কথাটো হ’ল এইবাৰ দুৰ্ঘটনাত আহত হোৱাৰ পিছতো তেওঁ নিজৰ দৃঢ়তাৰ পৰা আতৰি হোৱা নাই। তেওঁ সমগ্ৰ প্ৰচেষ্টাক মই আন্তৰিক অভিনন্দন জনাইছো। “এক পে়ড় মা কে নাম”ৰ এই পবিত্ৰ অভিযানত নিশ্চিতভাৱে সকলোকে যোগদান কৰিবলৈ অনুৰোধ জনালোঁ।
মোৰ মৰমৰ বন্ধুসকল, আপোনালোকে দেখিছে আমাৰ চৌপাশে এনেকুৱা মানুহ আছে যিয়ে প্ৰতিকূলতাৰ সন্মুখীন হৈও ধৈৰ্য্য হেৰুৱাব নোৱাৰে, কিন্তু তাৰ পৰা শিকিব। তেনে এগৰাকী মহিলা হৈছে সুবশ্ৰী, যিয়ে নিজৰ প্ৰচেষ্টাৰে বিৰল আৰু অতি প্ৰয়োজনীয় শিপাৰ শাক-পাচলিৰ এক আচৰিত বাগিচা সৃষ্টি কৰিছে। তেওঁৰ ঘৰ তামিলনাডুৰ মাদুৰাইৰ। পেছাত শিক্ষয়িত্ৰী, কিন্তু ঔষধি উদ্ভিদ অৰ্থাৎ চিকিৎসা বনৌষধিৰ প্ৰতি তেওঁৰ তীব্ৰ আগ্ৰহ আছে। এই আগ্ৰহ তেওঁ প্ৰথম অনুভৱ কৰিছিল আশীৰ দশকত যেতিয়া তেওঁৰ পিতৃক বিষাক্ত সাপে খুঁতিছিল। তেতিয়াৰ প্ৰচলিত কিছুমান বনৌষধিয়ে দেউতাকৰ সুস্বাস্থ্য ঘূৰাই অনাত বহুত সহায় কৰিছিল। এই ঘটনাৰ পিছত তেওঁ আমাৰ পৰম্পৰাগত ঔষধ আৰু শিপা বিচাৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে। আজি তেওঁৰ মাদুৰাইৰ বেৰিচিয়ুৰ গাঁৱত এখন বিশেষ বনৌষধি বাগিচা আছে য’ত পাঁচশতকৈও অধিক বিৰল ঔষধি উদ্ভিদ উপলব্ধ। তেওঁ কষ্ট কৰি নিজৰ এই বাগিচাখন গঢ় দিছিল। এজোপা গছ বিচাৰি তেওঁ দূৰ-দূৰণিৰ ভ্ৰমণ কৰি জ্ঞান আহৰণ কৰি আন বহু লোকৰ পৰা বহুবাৰ সহায় বিচাৰিছিল। ক’ভিডৰ সময়ত তেওঁ ৰাইজৰ মাজলৈ লৈ আহিছে ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা বৃদ্ধি কৰিব পৰা শিপা। আজি তেওঁৰ বনৌষধি বাগিচাখন চাবলৈ দূৰ-দূৰণিৰ পৰা মানুহ আহে। তেওঁ সকলোকে ঔষধি উদ্ভিদ আৰু ইয়াৰ উপকাৰিতাৰ বিষয়ে তথ্য যোগান ধৰে। কোটি কোটি বছৰ ধৰি আমাৰ সংস্কৃতিৰ অংশ হৈ অহা আমাৰ পৰম্পৰাক সুবশ্ৰীয়ে আগুৱাই লৈ গৈছে। তেওঁৰ বনৌষধি বাগিচাখনে আমাৰ অতীতক আমাৰ ভৱিষ্যতৰ সৈতে সংযোগ কৰে। তেওঁক আন্তৰিক শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিলোঁ।
বন্ধুসকল এই পৰিৱৰ্তিত সময়ত চাকৰিৰ স্বৰূপ সলনি হৈছে আৰু নতুন খণ্ডৰ উত্থান ঘটিছে। যেনে গেমিং, এনিমেচন, ৰিল মেকিং, ফিল্ম মেকিং আৰু পোষ্টাৰ মেকিং।
যদি আপোনালোকে এইবোৰৰ যিকোনো এটাত পাৰদৰ্শিতা দেখুৱাব পাৰে তেন্তে আপোনালোকৰ প্ৰতিভা প্ৰদৰ্শনৰ বাবে বহুত ডাঙৰ মঞ্চ লাভ কৰিব পাৰে। যদি আপোনালোকে কোনো বেণ্ডত যোগদান কৰে বা কোনো কমিউনিটি ৰেডিঅ’ ষ্টেচনত কাম কৰে তেন্তে আপোনালোকেও ডাঙৰ সুযোগ পাব পাৰে। ভাৰত চৰকাৰৰ তথ্য আৰু সম্প্ৰচাৰ মন্ত্ৰালয়ে আপোনাৰ প্ৰতিভা আৰু সৃষ্টিশীলতাক জাগ্ৰত কৰিবলৈ "ভাৰতত সৃষ্টি কৰক" শীৰ্ষক বিষয়বস্তুৰ অধীনত ২৫টা প্ৰতিযোগিতাৰ শুভাৰম্ভ কৰিছে। এই প্ৰত্যাহ্বানসমূহ আপোনাৰ বাবে নিশ্চয়কৈ অতি আগ্ৰহৰ বিষয় হ’ব। কিছুমান প্ৰত্যাহ্বান সংগীত, শিক্ষা আনকি পাইৰেচি বিৰোধীৰ ওপৰত। এই সমগ্ৰ সংস্থাটোৰ লগত কেইবাটাও পেছাদাৰী সংস্থা জড়িত হৈ আছে যিয়ে এই প্ৰত্যাহ্বানসমূহৰ প্ৰতি সম্পূৰ্ণ সমৰ্থন আগবঢ়াইছে। অংশগ্ৰহণ কৰিবলৈ আপোনালোকে wavesindia.orgত লগ ইন কৰিব পাৰে। সমগ্ৰ দেশৰ সৃষ্টিকৰ্তাসকললৈ মোৰ অনুৰোধ যে আগবাঢ়ি আহি ইয়াত অংশগ্ৰহণ কৰি তেওঁলোকৰ সৃষ্টিশীলতা প্ৰদৰ্শন কৰক।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, এই মাহত আন এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অভিযানৰ দশম বৰ্ষপূৰ্তি। ডাঙৰ উদ্যোগীৰ পৰা আৰম্ভ কৰি সৰু দোকানীলৈকে সকলোৱে এই অভিযানৰ সফলতাত অৰিহণা যোগাইছে। মই আপোনালোকক মেক ইন ইণ্ডিয়াৰ কথা কৈছো। আজি মই এইটো দেখি অতি আনন্দিত হৈছো যে এই অভিযানৰ দ্বাৰা দুখীয়া, মধ্যমীয়া অৰ্থাৎ এমএছএমই সকলে বহুখিনি লাভৱান হৈছে। এই অভিযানে প্ৰতিটো শ্ৰেণীৰ লোকক নিজৰ প্ৰতিভা প্ৰদৰ্শনৰ সুযোগ প্ৰদান কৰিছে। আজি ভাৰতবৰ্ষই উৎপাদন শক্তি হিচাপে প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰিছে আৰু দেশৰ যুৱক-যুৱতীসকলৰ বাবেই বিশ্বৰ চকু আমাৰ ওপৰত। অ’টোমোবাইলেই হওক, বস্ত্ৰশিল্পই হওক, বিমান পৰিবহণেই হওক, ইলেক্ট্ৰনিকছেই হওক বা প্ৰতিৰক্ষাই হওক-আমাৰ দেশৰ ৰপ্তানি প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতে অহৰহ বৃদ্ধি পাইছে। দেশত এফডিআইৰ হাৰ ধাৰাবাহিকভাৱে বৃদ্ধি পোৱাটোৱেও আমাৰ মেক ইন ইণ্ডিয়া সফলতাৰ কাহিনীক উজ্জ্বল কৰি তুলিছে।
এতিয়া আমি মূলতঃ দুটা কথাত গুৰুত্ব দিওঁ। প্ৰথম কথাটো হ’ল গুণগত মান। আমাৰ দেশত নিৰ্মিত প্ৰতিটো সামগ্ৰী বিশ্বমানৰ হ’ব লাগে। দ্বিতীয় বিষয়টো হ’ল ‘ভোকেল ফৰ লোকেল’, অৰ্থাৎ স্থানীয় বস্তুবোৰক অধিক গুৰুত্ব দিয়া উচিত। মন কী বাতত #myproductmyprideৰ বিষয়ে ক'লোঁ। যদি আপোনালোকে স্থানীয় সামগ্ৰীক গুৰুত্ব দিয়ে তেন্তে এটা উদাহৰণ শুনি আমাৰ দেশৰ জনসাধাৰণ কেনেকৈ উপকৃত হয় সেয়া বুজিব।
মহাৰাষ্ট্ৰৰ ভাণ্ডাৰা জিলাত বস্ত্ৰশিল্পৰ এক প্ৰাচীন পৰম্পৰা আছে; "ভাণ্ডাৰা তাছাৰ ৰেচম হস্ততাঁত"। ডিজাইন, ৰং আৰু চহকী বয়নৰ বাবে তাছাৰ ৰেচম বিখ্যাত। ভাণ্ডাৰাৰ কিছুমান অঞ্চলত ৫০টাতকৈও অধিক আত্মসহায়ক গোট ইয়াৰ সংৰক্ষণৰ কামত নিয়োজিত হৈ আছে। এই ক্ষেত্ৰত মহিলাৰ অংশগ্ৰহণো যথেষ্ট বেছি। এই ৰেচম দ্ৰুতগতিত জনপ্ৰিয় হৈ স্থানীয় জনসাধাৰণক কৰ্মসংস্থাপন প্ৰদান কৰিছে। আৰু এইটোৱেই হৈছে মেক ইন ইণ্ডিয়াৰ আত্মা।
বন্ধুসকল, এই উৎসৱৰ বতৰত আপোনালোকে সেই পুৰণি সংকল্পবোৰ পুনৰ জীৱিত কৰিব। যি সামগ্ৰীয়েই নিকিৱক কিয়, সেয়া যাতে ভাৰতত নিৰ্মিত হয়। যি উপহাৰ দিব, সেয়া ভাৰতত বনোৱা উচিত। ভোকেল ফৰ লোকেল মানে কেৱল ইয়াৰ সামগ্ৰী ক্ৰয় কৰাই নহয়। যিমান পাৰি স্থানীয় সামগ্ৰীৰ প্ৰচাৰ কৰিব লাগিব। যি সামগ্ৰীয়েই নহওক কিয়, ভাৰতীয় শিপিনীৰ কঠোৰ পৰিশ্ৰমেৰে তৈয়াৰ কৰা হয়, যিটো ভাৰতীয় মাটিত তৈয়াৰ কৰা হয়, সেয়া আমাৰ গৌৰৱ। এই গৌৰৱক আমি সদায় উজ্জ্বল কৰি তোলা উচিত।
বন্ধুসকল, মন কী বাতৰ এই খণ্ডটোত আপোনালোকৰ সৈতে সংযোগ হ’বলৈ পাই মই বহুত সুখী অনুভৱ কৰিছো। এই অনুষ্ঠানৰ বাবে আপোনালোকৰ মতামত আৰু পৰামৰ্শ মোলৈ নিশ্চয় প্ৰেৰণ কৰিব। আপোনালোকৰ চিঠি আৰু বাৰ্তাৰ বাবে আগ্ৰহী হৈ ৰৈছো। কিছুদিনৰ পাছতে আৰম্ভ হ’ব উৎসৱৰ বতৰ। নৱৰাত্ৰিৰ পৰা আৰম্ভ হ’ব আৰু আগন্তুক দুমাহ পূজাপাঠ, ব্ৰতকথা, আনন্দ উল্লাস, চৌদিশে এনে এক পৰিবেশ বিৰাজ কৰিছে। আগন্তুক উৎসৱৰ বাবে শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিলোঁ। আপোনালোক সকলোৱে পৰিয়াল আৰু আপোনজনৰ সৈতে উৎসৱ উপভোগ কৰক আৰু এই আনন্দত আনৰ সৈতে যোগদান কৰক। অহা মাহত পুনৰ নতুন বিষয় লৈ আপোনালোকৰ সৈতে মন কী বাতত সংযোগ স্থাপন কৰিম। সকলোকে বহুত বহুত ধন্যবাদ।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, নমস্কাৰ। আকৌ এবাৰ মোৰ পৰিয়ালৰ সকলো সদস্যক ‘মন কী বাত’লৈ স্বাগতম জনাইছো। আজি আকৌ এবাৰ আমি দেশৰ কৃতিত্ব আৰু দেশবাসীৰ সামূহিক প্ৰচেষ্টাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিম। একবিংশ শতিকাৰ ভাৰতত ইমানবোৰ ঘটনা ঘটি আছে, যিয়ে উন্নত ভাৰতৰ ভেটি সুদৃঢ় কৰি তুলিছে। উদাহৰণস্বৰূপে, ২৩ আগষ্টত আমি সকলো দেশবাসীয়ে প্ৰথম ৰাষ্ট্ৰীয় মহাকাশ দিৱস উদযাপন কৰিলোঁ। মই নিশ্চিত যে আপোনালোক সকলোৱে এই দিনটো উদযাপন কৰিলে, আকৌ এবাৰ চন্দ্ৰযান-৩ৰ সফলতা উদযাপন কৰিলে। যোৱা বছৰৰ আজিৰ দিনটোতে চন্দ্ৰযান-৩য়ে চন্দ্ৰৰ দক্ষিণ মেৰুৰ শিৱ-শক্তি পইণ্টত সফলতাৰে অৱতৰণ কৰিছিল। এই গৌৰৱোজ্জল কৃতিত্ব অৰ্জন কৰা বিশ্বৰ প্ৰথমখন দেশ হিচাপে পৰিগণিত হ’ল ভাৰত।
বন্ধুসকল, মহাকাশ খণ্ডৰ সংস্কাৰৰ জৰিয়তে দেশৰ যুৱক-যুৱতীসকলো যথেষ্ট উপকৃত হৈছে, গতিকে মই ভাবিলোঁ যে আজি ‘মন কী বাত’ত মহাকাশ খণ্ডৰ সৈতে জড়িত মোৰ কেইজনমান যুৱ বন্ধুৰ সৈতে কথা পাতো৷ মোৰ সৈতে কথা পাতিবলৈ যোগদান কৰিছে স্পেচটেক ষ্টাৰ্ট-আপ গেলেক্সআইৰ দলটো। এই ষ্টাৰ্ট-আপ আৰম্ভ কৰিছিল আইআইটি-মাদ্ৰাজৰ প্ৰাক্তন ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে। এই আটাইকেইজন যুৱক আজি মোৰ লগত ফোন লাইনত সংযোগ হৈছে৷ তেওঁলোক হৈছে সুয়াশ, ডেনিয়েল, ৰক্ষিত, কিষাণ আৰু প্ৰনীত। আহক, এই যুৱকসকলৰ অভিজ্ঞতা সম্পৰ্কে আমি জানো।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ হেল্ল’!
যুৱক (একেলগে)ঃ হেল্ল’!
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ নমস্কাৰ!
যুৱক (একেলগে): নমস্কাৰ ছাৰ!
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ বাৰু বন্ধুসকল, মই দেখি সুখী হৈছো যে আইআইটি-মাদ্ৰাজৰ সময়ত গঢ় লৈ উঠা আপোনাৰ বন্ধুত্ব আজিও শক্তিশালী হৈ আছে। সেইবাবেই আপোনালোকে একেলগে গেলেক্সিআই (GalaxEye) আৰম্ভ কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল। আৰু আজি সেই বিষয়েও অলপ জানিব বিচাৰিছো। এই বিষয়ে কওকচোন। ইয়াৰ লগতে আপোনালোকৰ প্ৰযুক্তিৰ পৰা দেশখনে কিমান লাভ হ’ব সেয়াও কওক।
সুয়াশঃ হয় মোৰ নাম সুয়াশ। আমি আপুনি কোৱাৰ দৰে একেলগে আছো। আইআইটি-মাদ্ৰাছত সকলোৱে মিলিত হৈছিলো৷ আমি সকলোৱে তাত পঢ়ি আছিলো, আমি একেটা বৰ্ষৰ নাছিলো৷ আমি অভিযান্ত্ৰিকতা সম্পন্ন কৰিলো। আৰু সেই সময়ত আমি ভাবিছিলো যে হাইপাৰলুপ নামৰ এটা প্ৰজেক্ট আছে। আমি ভাবিছিলো যে আমি একেলগে তাত কাম কৰিম। একে সময়তে আমি এটা দল আৰম্ভ কৰিলোঁ, তাৰ নাম আছিল ‘আৱিষ্কাৰ হাইপাৰলুপ’, যিটোক লৈ আমি আমেৰিকালৈও গৈছিলো। সেই বছৰ এছিয়াৰ পৰা আমি একমাত্ৰ দল যিয়ে তালৈ গৈছিল আৰু আমাৰ দেশৰ পতাকা আমি উৰুৱাইছিলোঁ। আৰু আমি বিশ্বৰ প্ৰায় ১৫০০ (পোন্ধৰশ) দলৰ শীৰ্ষ ২০টা দলৰ ভিতৰত আছিলো।
প্ৰধানমন্ত্ৰী : ঠিত! আৰু শুনাৰ আগতে ইয়াৰ বাবে আপোনালোকক অভিনন্দন জনাইছো।
সুয়াশঃ বহুত বহুত ধন্যবাদ। একেটা কৃতিত্বৰ বাবে আমাৰ বন্ধুত্ব গভীৰ হৈ পৰিল আৰু এইদৰেই
জটিল প্ৰজেক্টৰ কাম কৰিবলৈও আত্মবিশ্বাস লাভ কৰিলোঁ। আৰু একে সময়তে স্পেচএক্স আৰু আপুনি মহাকাশত মুকলি কৰা ব্যক্তিগতকৰণৰ কথালৈ চাই ২০২০ চনতো এটা উল্লেখযোগ্য সিদ্ধান্ত লোৱা হৈছিল। সেইটো লৈ আমি বৰ উৎসাহিত হৈছিলো। আৰু ৰক্ষিতক আমি কি নিৰ্মাণ কৰি আছো সেই বিষয়ে ক’বলৈ আমন্ত্ৰণ জনাব বিচাৰিছো? আৰু ইয়াৰ লাভ কি?
ৰক্ষিতঃ হয়, মোৰ নাম ৰক্ষিত। আৰু এই প্ৰযুক্তিৰ সৈতে আমি কেনেকৈ উপকৃত হম সেই বিষয়ে মই উত্তৰ দিম।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ ৰক্ষিত, আপোনাৰ ঘৰ উত্তৰাখণ্ডৰ ক’ত?
ৰক্ষিত: ছাৰ, মোৰ ঘৰ আলমোৰাত।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ তেন্তে, আপুনি এজন বাল মিঠাই প্ৰেমী?
ৰক্ষিত: হয় ছাৰ। হয় ছাৰ। বাল মিঠাই আমাৰ প্ৰিয়।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আমাৰ যে লক্ষ্য সেন, তেওঁ নিয়মীয়াকৈ মোৰ বাবে বাল মিঠাই প্ৰেৰণ কৰি থাকে।হয়, ৰক্ষিত এতিয়া কওক।
ৰক্ষিতঃ আমাৰ এই প্ৰযুক্তিয়ে মহাকাশৰ পৰা ডাৱৰৰ মাজেৰে চাব পাৰি আৰু ইয়াৰ দ্বাৰা ৰাতিও চাব পাৰি, গতিকে আমি প্ৰতিদিনে দেশৰ যিকোনো কোণৰ পৰা এখন স্পষ্ট ছবি তুলিব পাৰো। আৰু আমি যি তথ্য পাম সেই তথ্য দুটা ক্ষেত্ৰত উন্নয়নৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হ’ব। প্ৰথমটো হ’ল ভাৰতক অত্যন্ত নিৰাপদ কৰি তোলা। আমি প্ৰতিদিনে আমাৰ সীমান্ত আৰু আমাৰ মহাসাগৰ আৰু সাগৰসমূহ নিৰীক্ষণ কৰিম। আৰু শত্ৰুৰ কাৰ্যকলাপ নিৰীক্ষণ কৰি আমাৰ সশস্ত্ৰ বাহিনীক চোৰাংচোৱা তথ্য প্ৰদান কৰিব। আৰু দ্বিতীয়টো হ’ল ভাৰতৰ কৃষকসকলক সৱলীকৰণ কৰা। গতিকে আমি ইতিমধ্যে ভাৰতৰ মিছামাছ পালকসকলৰ বাবে এনে এটা সামগ্ৰী তৈয়াৰ কৰিছো যিয়ে তেওঁলোকৰ পুখুৰীৰ পানীৰ গুণাগুণ মহাকাশৰ পৰা বৰ্তমানৰ খৰচৰ ১০ভাগৰ এভাগত জুখিব পাৰে। আৰু আমি আগবাঢ়ি যাব বিচাৰো আৰু বিশ্বৰ বাবে উত্তম মানৰ উপগ্ৰহৰ ছবি সৃষ্টি কৰিব বিচাৰো আৰু গোলকীয় উষ্ণতা বৃদ্ধিৰ দৰে গোলকীয় সমস্যাৰ বিৰুদ্ধে যুঁজিবলৈ বিশ্বক উন্নত মানৰ উপগ্ৰহৰ তথ্য প্ৰদান কৰিব বিচাৰো।
প্ৰধানমন্ত্ৰী: ইয়াৰ অৰ্থ হ’ল আপোনালোকৰ দলটো জয় জোৱান, জয় কিষাণ।
ৰক্ষিত: হয় ছাৰ, একেবাৰেই সঁচা কথা।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ বন্ধুসকল, আপোনালোকে ইমান ভাল কাম কৰি আছে, মইও জানিব বিচাৰো আপোনালোকৰ প্ৰযুক্তিৰ নিখুঁততা কি?
ৰক্ষিত: ছাৰ, আমি ৫০ চেণ্টিমিটাৰতকৈও কম ৰিজ’লিউচনৰ ফটো তুলিব পাৰোঁ। আৰু আমি এটা সময়ত প্ৰায় ৩০০ বৰ্গ কিলোমিটাৰতকৈ অধিক এলেকাৰ ছবি তুলিব পাৰিম।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আহকচোন, মই ভাবো যেতিয়া দেশবাসীয়ে এই কথা শুনিব, তেতিয়া তেওঁলোক বৰ গৌৰৱ কৰিব। কিন্তু মই আৰু এটা প্ৰশ্ন সুধিব বিচাৰিছো।
ৰক্ষিত: হয় ছাৰ।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ মহাকাশ পৰিস্থিতিতন্ত্ৰ অতি সজীৱ হৈ উঠিছে। আপোনালোকৰ দলটোৱে এতিয়া কি পৰিৱৰ্তন দেখিছে?
কিষাণ: মোৰ নাম কিষান, আমি গেলেক্সিআই আৰম্ভ হোৱাৰ পিছৰে পৰা ইন-স্পেচত অহা দেখিছো আৰু আমি বহুতো নীতি অহা দেখিছো, যেনে 'জিঅ’-স্পেচিয়েল ডাটা পলিটি' আৰু ভাৰত মহাকাশ নীতি' আৰু আমি বিগত তিনি বছৰৰ আমি বহুত পৰিৱৰ্তন আহি থকা দেখিছো আৰু বহুতো প্ৰক্ৰিয়া, বহুত আন্তঃগাঁথনি আৰু বহুতো সুবিধা, এইবোৰ ইছৰোৱে আৰু অতি ভাল ধৰণেৰে উপলব্ধ কৰিছে। যেনেকৈ আমি ইছৰো লৈ গৈ আমাৰ হাৰ্ডৱেৰ পৰীক্ষা কৰিব পাৰো, এতিয়া এইটো যথেষ্ট সহজেই কৰিব পৰা যাব। তিনি বছৰৰ আগতে সেই প্ৰক্ৰিয়াবোৰ ইমান নাছিল আৰু ই আমাৰ বাবে আৰু আন বহুতো ষ্টাৰ্ট-আপৰ বাবেও অতি সহায়ক হৈছে। আৰু শেহতীয়া প্ৰত্যক্ষ বিদেশী বিনিয়োগৰ নীতিৰ বাবে আৰু সা-সুবিধাৰ উপলব্ধতাৰ বাবেই ষ্টাৰ্ট-আপ আহিবলৈ বহুত উদ্গনি যোগাইছে আৰু এনে ষ্টাৰ্ট-আপ আহিব পাৰে আৰু এনে এটা ক্ষেত্ৰত অতি সহজ আৰু অতি ভালদৰে বিকাশ কৰিব পাৰে, যিটো ক্ষেত্ৰত উন্নয়ন সাধাৰণতে অতি কঠিন৷ ব্যয়বহুল আৰু সময়সাপেক্ষ হৈয়েই থাকে। কিন্তু বৰ্তমানৰ নীতি আৰু ইন-স্পেচৰ আগমনৰ পিছত ষ্টাৰ্ট-আপৰ বাবে বহু কাম সহজ হৈ পৰিছে। মোৰ বন্ধু ডেনিয়েল চাৱড়াইও এই বিষয়ে কিবা এটা ক’ব বিচাৰিছে।
প্ৰধানমন্ত্ৰী: ডেনিয়েল, কওক...
ডেনিয়েল: ছাৰ, আমি আৰু এটা কথা পৰ্যবেক্ষণ কৰিছো, যিসকল অভিযান্ত্ৰিকৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰী, তেওঁলোকৰ চিন্তাধাৰাৰ পৰিৱৰ্তন আমি দেখিছো। আগতে তেওঁলোকে বাহিৰত গৈ উচ্চ পঢ়া-শুনা কৰিব বিচাৰিছিল আৰু বিশেষকৈ মহাকাশ ক্ষেত্ৰত কাম কৰিব বিচাৰিছিল, কিন্তু এতিয়া যিহেতু ভাৰতত মহাকাশ ইক’চিষ্টেম এটা বহুত ভালকৈ আহি আছে, সেইবাবেই তেওঁলোকে ভাৰতলৈ উভতি আহি এই পৰিৱেশত কাম কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে, ব্যৱস্থাটোৰ এটা অংশ হ'ব বিচাৰে। গতিকে আমি বহুত ভাল প্ৰতিক্ৰিয়া পাইছো আৰু আমাৰ নিজৰ কোম্পানীৰ কিছুমান মানুহে ইয়াৰ বাবেই আকৌ ঘূৰি আহি কাম কৰি আছে।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ মই ভাবো যে কিষান আৰু ডেনিয়েল আপোনালোক দুয়োজনে দিশবোৰ উল্লেখ কৰিলে৷ মই নিশ্চিতভাৱে বিশ্বাস কৰোঁ যে বহুতে হয়তো এই কথাটোত গুৰুত্ব নিদিলেহেঁতেন যে যেতিয়া এটা ক্ষেত্ৰত সংস্কাৰ হয়, তেতিয়া সংস্কাৰৰ কিমান একাধিক প্ৰভাৱ পৰে৷ আপোনালোকৰ পৰ্যবেক্ষণ বহুত ভাল। আন এটা প্ৰশ্ন মই সুধিব বিচাৰিছো, ষ্টাৰ্ট-আপ আৰু মহাকাশ খণ্ডত সফলতা লাভ কৰিব বিচৰা সেই যুৱক-যুৱতীসকলক আপোনালোকে কি বাৰ্তা দিব বিচাৰে।
প্ৰনীতঃ মই প্ৰনীতে কৈছোঁ, এই প্ৰশ্নৰ উত্তৰ মই দিম।
প্ৰনীত: ছাৰ, মোৰ কেইবছৰমানৰ অভিজ্ঞতাৰ পৰা দুটা কথা ক’ব বিচাৰিছো। প্ৰথম কথা, যদি আপুনি নিজে ষ্টাৰ্ট-আপ কৰিব বিচাৰে তেন্তে এইটোৱেই সুযোগ কাৰণ সমগ্ৰ বিশ্বতে ভাৰতবৰ্ষই হৈছে বিশ্বৰ ভিতৰতে আটাইতকৈ দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পোৱা অৰ্থনীতি আৰু ইয়াৰ অৰ্থ হ’ল আপোনাৰ বহুত সুযোগ আছে। যেনে, ২৪ বছৰ বয়সত মই গৌৰৱ অনুভৱ কৰিছো যে অহা বছৰ আমাৰ এটা উপগ্ৰহ উৎক্ষেপণ হ’ব। যাৰ ভিত্তিত আমাৰ চৰকাৰে কিছুমান ডাঙৰ ডাঙৰ সিদ্ধান্ত ল’ব আৰু ইয়াত আমাৰ সামান্য অৱদান আছে। এনে কিছুমান ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰভাৱ প্ৰকল্পৰ কামত লাগি যাওক, এইটো এনেকুৱা এটা উদ্যোগ আৰু এইটো এনেকুৱা এটা সময়, যিহেতু এই মহাকাশ উদ্যোগটো ইতিমধ্যে আৰম্ভ হৈছে। গতিকে মই মোৰ যুৱ বন্ধুসকলক ক’ব বিচাৰিছো যে এইটো কেৱল প্ৰভাৱৰ বাবেই নহয়, তেওঁলোকৰ নিজৰ আৰ্থিক বিকাশৰ বাবে আৰু এটা বিশ্ব সমস্যা সমাধানৰ বাবেও এক সুযোগ। গতিকে আমি নিজৰ মাজতে কথা পাতো যে শৈশৱত আমি কৈছিলোঁ যে ডাঙৰ হ’লে আমি অভিনেতা, ক্ৰীড়াবিদ হ’ম, গতিকে ইয়াত এনেকুৱা কাম হৈছিল। কিন্তু আজি যদি আমি শুনিবলৈ পাওঁ যে কোনোবাই ডাঙৰ হৈ ডাঙৰ হৈ উদ্যোগী হ’ব বিচাৰিছে, মহাকাশ উদ্যোগত কাম কৰিব বিচাৰে। আমাৰ বাবে এইটো এটা অতি গৌৰৱৰ মুহূৰ্ত যে আমি এই সমগ্ৰ ৰূপান্তৰত এটা সৰু ভূমিকা লৈছো।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ বন্ধুসকল, এক প্ৰকাৰে প্ৰনীত, কিষাণ, ডেনিয়েল, ৰক্ষিত, সুয়াশ, আপোনালোকৰ বন্ধুত্ব আপোনালোকৰ ষ্টাৰ্ট-আপৰ দৰেই শক্তিশালী। সেইবাবেই আপোনালোকে ইমান সুন্দৰ কাম কৰি আছে। কেইবছৰমান আগতে আইআইটি-মাদ্ৰাজ ভ্ৰমণৰ সুযোগ পাইছিলোঁ আৰু সেই প্ৰতিষ্ঠানটোৰ উৎকৃষ্টতা প্ৰত্যক্ষভাৱে অনুভৱ কৰিছো। আৰু যিয়েই নহওক, আইআইটিৰ সন্দৰ্ভত সমগ্ৰ বিশ্বতে সন্মানৰ অনুভৱ হয় আৰু তাৰ পৰা ওলাই অহা আমাৰ শিক্ষাৰ্থীসকলে যেতিয়া ভাৰতৰ বাবে কাম কৰে, তেতিয়া তেওঁলোকে নিশ্চিতভাৱে কিবা এটা ভাল অৱদান আগবঢ়ায়। আপোনালোক সকলোকে আৰু মহাকাশ খণ্ডত কাম কৰা আন সকলো ষ্টাৰ্ট-আপৰ প্ৰতি মোৰ বহুত শুভেচ্ছা থাকিল, আৰু আপোনালোক পাঁচোজন বন্ধুৰ সৈতে কথা পাতি ভাল লাগিল। সকলোকে বহুত বহুত ধন্যবাদ বন্ধুসকল।
সুয়াশ: বহুত বহুত ধন্যবাদ!
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, এইবাৰ লালকিল্লাৰ পৰা ৰাজনৈতিক পটভূমি নথকা এক লাখ যুৱকক ৰাজনৈতিক ব্যৱস্থাৰ সৈতে সংযোগ কৰিবলৈ আহ্বান জনাইছো। মোৰ এই আহ্বান প্ৰতি ব্যাপক সঁহাৰি পৰিলক্ষিত হৈছে। ইয়াৰ পৰাই বুজা যায় যে আমাৰ যুৱক-যুৱতীসকলৰ কিমান বৃহৎ সংখ্যক ৰাজনীতিত প্ৰৱেশ কৰিবলৈ সাজু। তেওঁলোকে মাত্ৰ সঠিক সুযোগ আৰু সঠিক মাৰ্গদৰ্শন বিচাৰিছে। এই বিষয়ত সমগ্ৰ দেশৰ যুৱক-যুৱতীসকলৰ পৰাও চিঠি পাইছো। ছ’চিয়েল মিডিয়াতো ব্যাপক সঁহাৰি লাভ কৰিছো। মানুহেও মোলৈ বহু ধৰণৰ পৰামৰ্শ প্ৰেৰণ কৰিছে। কিছুমান যুৱকে চিঠিখনত লিখিছে যে তেওঁলোকৰ বাবে এইটো সঁচাকৈয়ে কল্পনাতীত। যিহেতু তেওঁৰ দাদা বা পিতৃ-মাতৃৰ কোনো ৰাজনৈতিক ইতিহাস নাছিল, সেয়েহে তেওঁ ইচ্ছা কৰিলেও ৰাজনীতিত প্ৰৱেশ কৰিব পৰা নাই৷ কিছুমান যুৱকে লিখিছে যে তেওঁলোকৰ তৃণমূল পৰ্যায়ত কাম কৰাৰ ভাল অভিজ্ঞতা আছে, সেয়েহে, তেওঁলোকে মানুহৰ সমস্যা সমাধানত সহায়ক হ’ব পাৰে। পৰিয়ালকেন্দ্ৰিক ৰাজনীতিয়ে নতুন প্ৰতিভাক দমন কৰে বুলিও একাংশ যুৱকে লিখিছে। আন একাংশ যুৱকে কয় যে এনে প্ৰচেষ্টাই আমাৰ গণতন্ত্ৰক আৰু অধিক শক্তিশালী কৰিব। এই বিষয়ত পৰামৰ্শ প্ৰেৰণ কৰাৰ বাবে সকলোকে ধন্যবাদ জনাইছো। আশা কৰোঁ এতিয়া আমাৰ সামূহিক প্ৰচেষ্টাৰে কোনো ৰাজনৈতিক পটভূমি নথকা এনে যুৱক-যুৱতীসকলেও ৰাজনীতিত আগবাঢ়ি আহিব পাৰিব, তেওঁলোকৰ অভিজ্ঞতা আৰু তেওঁলোকৰ উদ্যম দেশৰ বাবে উপযোগী হ’ব।
বন্ধুসকল, স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ সময়তো সমাজৰ প্ৰতিটো শ্ৰেণীৰ পৰা বহু লোক আগবাঢ়ি আহিছিল, যাৰ কোনো ৰাজনৈতিক পটভূমি নাছিল। ভাৰতৰ স্বাধীনতাৰ বাবে তেওঁলোকে নিজকে বলিদান দিছিল। এখন উন্নত ভাৰতৰ লক্ষ্যত উপনীত হ’বলৈ আজি আমাক আকৌ এবাৰ একেই মনোভাৱৰ প্ৰয়োজন। মোৰ সকলো ডেকা বন্ধুক ক’ম যে এই অভিযানত নিশ্চিতভাৱে যোগদান কৰক। আপোনালোকৰ এই পদক্ষেপে আপোনাৰ আৰু দেশৰ ভৱিষ্যত সলনি কৰিব।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, এইবাৰ ‘হৰ ঘৰ ত্ৰিৰংগা আৰু সমগ্ৰ দেশ ত্ৰিৰংগা’ অভিযানৰ প্ৰতি ব্যাপক উচাহ পৰিলক্ষিত হয়। দেশৰ চুকে-কোণৰ পৰা এই অভিযানৰ সৈতে জড়িত আচৰিত ধৰণৰ ছবি প্ৰকাশ পাইছে। আমি ত্ৰিৰংগা ঘৰবোৰত উৰি থকা দেখিলোঁ-স্কুল, কলেজ, বিশ্ববিদ্যালয়তো ত্ৰিৰংগা উৰি থকা দেখিলোঁ। মানুহে নিজৰ দোকান-পোহাৰ আৰু কাৰ্যালয়ত ত্ৰিৰংগা লগাই, একাংশই ডেস্কটপ, মোবাইল আৰু বাহনতো ত্ৰিৰংগাটো লগোৱা দেখা গৈছে। যেতিয়া মানুহে একত্ৰিত হৈ নিজৰ অনুভৱ প্ৰকাশ কৰে তেতিয়া প্ৰতিটো অভিযানে উদগনি লাভ কৰে। বৰ্তমান আপোনালোকে টিভিৰ পৰ্দাত দেখা ছবিবোৰ জম্মু-কাশ্মীৰৰ ৰিয়াচীৰ। ইয়াত ৭৫০মিটাৰ দৈৰ্ঘ্যৰ পতাকা লৈ ত্ৰিৰংগা ৰেলী উলিওৱা হৈছিল আৰু এই ৰেলী বিশ্বৰ সৰ্বোচ্চ চেনাব ৰে’লৱে দলঙত উলিওৱা হৈছিল। এই ছবিবোৰ যিয়েই দেখিছে তেঁৱেই সুখী অনুভৱ কৰিছে। আমি সকলোৱে শ্ৰীনগৰৰ ডাল হ্ৰদতো ত্ৰিৰংগা যাত্ৰাৰ সুন্দৰ ছবি দেখিলোঁ। অৰুণাচল প্ৰদেশৰ পূৱ কামেং জিলাতো ৬০০ফুট দীঘল ত্ৰিৰংগাৰ এক যাত্ৰা উলিওৱা হয়। একেদৰে দেশৰ আন আন ৰাজ্যতো সকলো বয়সৰ লোকে এনে ত্ৰিৰংগা যাত্ৰাত অংশ লৈছিল। স্বাধীনতা দিৱস এতিয়া সামাজিক উৎসৱত পৰিণত হৈছে, আপোনালোকেও নিশ্চয় ইয়াৰ অভিজ্ঞতা লাভ কৰিছে। মানুহে নিজৰ ঘৰবোৰ ত্ৰিৰংগা মালাৰে সজাই তুলিছে। ‘আত্মসহায়ক গোট’ৰ সৈতে জড়িত মহিলাসকলে লাখ লাখ পতাকা প্ৰস্তুত কৰে। ই-কমাৰ্চ প্লেটফৰ্মত ত্ৰিৰংগাত ৰং কৰা সামগ্ৰীৰ বিক্ৰী বৃদ্ধি পায়। স্বাধীনতা দিৱস উপলক্ষে আমাৰ পতাকাৰ তিনিটা ৰং দেশৰ চুকে-কোণে সকলোতে, স্থল, পানী আৰু আকাশত দেখা গ’ল। হৰ ঘৰ ট্ৰাইকলাৰ ৱেবছাইটতো পাঁচ কোটিৰো অধিক ছেলফি পোষ্ট কৰা হয়। এই অভিযানে সমগ্ৰ দেশক বান্ধি ৰাখিছে আৰু এয়াই হৈছে ‘এক ভাৰত-শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত’।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, মানুহ আৰু জীৱ-জন্তুৰ প্ৰেম আপোনালোকে নিশ্চয় চিনেমাত দেখিছে! কিন্তু অসমত এটা বাস্তৱ কাহিনী পোহৰলৈ আহিছে। অসমৰ তিনিচুকীয়া জিলাৰ এখন সৰু গাঁও বাৰেকুৰিত মৰাণ জনগোষ্ঠীৰ লোক বাস কৰে। এই গাঁৱত বাস কৰে ‘হোলক গিবন’ৰ এটা জাক। যাক ‘হলৌ বান্দৰ’ বুলি কোৱা হয়। হোলক গিবনে এই গাঁওখনতে নিজৰ ঘৰ সাজি লৈছে। আপোনালোকে জানি আচৰিত হ’ব–এই গাঁৱৰ লোকসকলৰ হোলক গিবনৰ সৈতে অতি গভীৰ সম্পৰ্ক আছে। গাঁৱৰ মানুহে এতিয়াও নিজৰ পৰম্পৰাগত মূল্যবোধ মানি চলে। সেয়েহে তেওঁলোকে এনে কিছুমান কাম কৰিলে যিয়ে হলৌ বান্দৰবোৰৰ সৈতে তেওঁৰ সম্পৰ্ক শক্তিশালী কৰে। যেতিয়া তেওঁলোকে হলৌ বান্দৰে কল ভাল পায় বুলি গম পালে, তেতিয়া তেওঁলোকে কলৰ খেতিও আৰম্ভ কৰিলে। তদুপৰি তেওঁলোকে নিজৰ মানুহৰ মৃতক বা অন্যান্য লোকৰ বাবে কৰা ধৰণে হলৌ বান্দৰবোৰৰ জন্ম-মৃত্যুৰ লগত জড়িত অনুষ্ঠানসমূহো সম্পন্ন কৰাৰ সিদ্ধান্ত লয়। প্ৰতিটো হলৌ বান্দৰৰ নামো দিছে। শেহতীয়াকৈ সেইস্থানেদি পাৰ হৈ যোৱা বৈদ্যুতিক তাঁৰৰ বাবে হলৌ বান্দৰবোৰ অসুবিধাৰ সন্মুখীন হৈছিল। এনে অৱস্থাত এই গাঁৱৰ ৰাইজে এই বিষয়টো চৰকাৰক অৱগত কৰি অতি সোনকালে ইয়াৰ সমাধান বিচাৰি পালে। মোক কোৱা হৈছে যে এতিয়া এই হলৌ বান্দৰবোৰে ফটোৰ বাবেও প’জ দিয়ে।
বন্ধুসকল, অৰুণাচল প্ৰদেশৰ আমাৰ ডেকা বন্ধুসকলো জীৱ-জন্তুৰ প্ৰতি থকা প্ৰেমত পিছ পৰি ৰোৱা নাই। অৰুণাচলৰ আমাৰ কিছুমান ডেকা বন্ধুসকলে থ্ৰী-ডি প্ৰিন্টিং প্ৰযুক্তি ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে-কিয় জানেনে? কাৰণ সেই প্ৰচেষ্টাই বন্যপ্ৰাণীক শিং আৰু দাঁতৰ বাবে চিকাৰৰ পৰা বচাব বিচাৰে। নবাম বাপু আৰু লিখা নানাৰ নেতৃত্বত এই দলটোৱে জীৱ-জন্তুৰ বিভিন্ন অংশৰ থ্ৰী-ডি প্ৰিণ্টিং কৰে। শিঙেই হওক, জীৱ-জন্তুৰ দাঁতেই হওক, এই সকলোবোৰ থ্ৰী-ডি প্ৰিণ্টিঙৰ জৰিয়তে তৈয়াৰ কৰা হয়। তাৰ পিছত তাৰ পৰা সাজপাৰ আৰু টুপীৰ দৰে বস্তু তৈয়াৰ কৰা হয়। এইটো এটা আচৰিত বিকল্প য’ত জৈৱ-বিঘ্নিত পদাৰ্থ ব্যৱহাৰ কৰা হয়। এনে আচৰিত প্ৰচেষ্টাৰ শলাগ নলৈ নোৱাৰি। মই ক’ম যে এই ক্ষেত্ৰত অধিক সংখ্যক ষ্টাৰ্ট-আপ আহিব লাগে যাতে আমাৰ জীৱ-জন্তুবোৰক সুৰক্ষিত কৰিব পাৰি আৰু পৰম্পৰাও চলি থাকে।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, মধ্যপ্ৰদেশৰ ঝাবুৱাত এক আচৰিত ঘটনা ঘটিছে, যাৰ বিষয়ে আপোনালোকে নিশ্চয় জানে। আমাৰ অনাময় কৰ্মী ভাই-ভনীসকলে তাত আচৰিত কাম কৰিছে। এই ভাই-ভনীসকলে আমাক ‘আৱৰ্জনাৰ পৰা সম্পদ’ৰ বাৰ্তাটো বাস্তৱত ৰূপান্তৰিত কৰি দেখুৱাইছে। এই দলটোৱে ঝাবুৱাৰ এখন উদ্যানৰ জাবৰৰ পৰা আচৰিত ধৰণৰ শিল্পকৰ্ম সৃষ্টি কৰিছে। এই কামৰ বাবে তেওঁলোকে অঞ্চলটো চৌপাশৰ পৰা প্লাষ্টিকৰ আৱৰ্জনা, ব্যৱহাৰ কৰা বটল, টায়াৰ আৰু পাইপ সংগ্ৰহ কৰে। এই শিল্পকৰ্মসমূহৰ ভিতৰত হেলিকপ্টাৰ, গাড়ী আৰু কামান আদিও আছে। ধুনীয়া ওলমি থকা ফুলৰ টবো তৈয়াৰ কৰা হৈছে। ইয়াত ব্যৱহৃত টায়াৰ ব্যৱহাৰ কৰি আৰামদায়ক এখন বেঞ্চ তৈয়াৰ কৰা হৈছে। এই অনাময় কৰ্মীৰ দলটোৱে কম ব্যৱহাৰ, পুনৰ ব্যৱহাৰ আৰু ৰিচাইকল মন্ত্ৰ গ্ৰহণ কৰিছে। তেওঁলোকৰ প্ৰচেষ্টাৰ বাবেই উদ্যানখন অতি ধুনীয়া দেখাবলৈ আৰম্ভ কৰিছে। এইখিনি চাবলৈ কেৱল স্থানীয় ৰাইজে নহয়, আশে-পাশে থকা জিলাসমূহত বসবাস কৰা লোকসকলেও ইয়াত উপস্থিত হৈছে।
বন্ধুসকল, মই সুখী যে আজি আমাৰ দেশৰ বহু ষ্টাৰ্ট আপ দলেও পৰিৱেশৰ প্ৰসাৰৰ বাবে এনে প্ৰচেষ্টাত যোগদান কৰিছে। ই-কনচিয়াছ(e-Conscious) নামৰ এটা দলে প্লাষ্টিকৰ আৱৰ্জনা ব্যৱহাৰ কৰি পৰিৱেশ অনুকূল সামগ্ৰী প্ৰস্তুত কৰি আছে। আমাৰ পৰ্যটনস্থলীত বিশেষকৈ পাহাৰীয়া অঞ্চলত সিঁচৰিত হৈ থকা জাবৰবোৰ দেখি তেওঁৰ মনলৈ এই ধাৰণাটো আহিছিল। এনে লোকৰ আন এটা দলে আৰম্ভ কৰিছে ইকোকাৰী(Ecokaari) নামৰ এটা ষ্টাৰ্ট-আপ। তেওঁলেকে প্লাষ্টিকৰ আৱৰ্জনাৰে বিভিন্ন ধুনীয়া বস্তু তৈয়াৰ কৰে।
বন্ধুসকল, পুতলাৰ পুনৰ ব্যৱহাৰ (Toy Recycling) এনেকুৱা আন এটা ক্ষেত্ৰ য’ত আমি একেলগে কাম কৰিব পাৰো। আপোনালোকেও জানে যে বহু শিশুৱে খেলনাবোৰত কিমান সোনকালে বিৰক্ত হয়, আনহাতে সেই খেলনাবোৰৰ সপোনক লালন-পালন কৰা ল’ৰা-ছোৱালীও আছে। আপোনাৰ সন্তানে আৰু খেলা নকৰা খেলনাবোৰ আপুনি এনে ঠাইত দান কৰিব পাৰে য’ত সেইবোৰ ব্যৱহাৰ কৰি থাকিব পাৰি। এয়াও পৰিবেশ ৰক্ষাৰ বাবে এক উত্তম উপায়। আমি সকলোৱে মিলি প্ৰচেষ্টা গ্ৰহণ কৰিলেহে পৰিৱেশ সবল হৈ উঠিব আৰু দেশৰো অগ্ৰগতি হ’ব।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, মাত্ৰ কেইদিনমানৰ আগতে আমি ১৯ আগষ্টত ৰাখীবন্ধন উৎসৱ পালন কৰিছিলো। সেইদিনা সমগ্ৰ বিশ্বতে ‘বিশ্ব সংস্কৃত দিৱসো’ উদযাপন কৰা হয়। আজিও সংস্কৃতৰ প্ৰতি মানুহৰ বিশেষ আকৰ্ষণ ভাৰত আৰু বিদেশত দেখা গৈছে। বিশ্বৰ বহু দেশত সংস্কৃত ভাষাৰ ওপৰত বিভিন্ন ধৰণৰ গৱেষণা আৰু পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা চলি আছে। আমি আগবাঢ়ি যোৱাৰ আগতে আপোনালোকৰ বাবে এটা চুটি অডিঅ' ক্লিপ বজাইছো:
### অডিঅ’ ক্লিপ#####
বন্ধুসকল, এই অডিঅ'টো ইউৰোপৰ এখন দেশ লিথুৱেনিয়াৰ। তাত ৱিতিশ বিডুনাছে নামৰ এগৰাকী অধ্যাপকে এক অনন্য প্ৰচেষ্টা চলাইছে। তেওঁ ইয়াৰ নাম ৰাখিছে – ‘Sanskrit On the Rivers’। তাত নেৰিছ নদীৰ পাৰত এদল মানুহ গোট খাই বেদ-গীতা পাঠ কৰে। ইয়াত যোৱা কেইবছৰমানৰ পৰা এনে প্ৰচেষ্টা অব্যাহত আছে। আপুনিও সংস্কৃতক আগুৱাই নিয়াৰ বাবে এনে প্ৰচেষ্টা আগবঢ়াই নিয়া উচিত।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, আমাৰ সকলোৰে জীৱনত ফিটনেছৰ অতি গুৰুত্ব আছে। ফিট হৈ থাকিবলৈ আমি আমাৰ খাদ্যাভ্যাস আৰু জীৱনশৈলীৰ প্ৰতি গুৰুত্ব দিব লাগিব। ফিটনেছৰ বিষয়ে মানুহক সজাগ কৰাৰ বাবে “ফিট ইণ্ডিয়া অভিযান” আৰম্ভ কৰা হৈছিল। আজি প্ৰতিটো বয়স আৰু শ্ৰেণীৰ লোকে সুস্থ হৈ থাকিবলৈ যোগাসনৰ আকোঁৱালি কৰিছে। মানুহে এতিয়া খাদ্যত ছুপাৰফুড বাজৰাৰ ঠাই দিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে। এই সকলোবোৰ প্ৰচেষ্টাৰ লক্ষ্য হৈছে প্ৰতিটো পৰিয়াল যাতে সুস্থ হৈ থাকে।
বন্ধুসকল, আমাৰ পৰিয়াল, আমাৰ সমাজ, আমাৰ দেশ আৰু তেওঁলোকৰ সকলোৰে ভৱিষ্যত নিৰ্ভৰ কৰে আমাৰ সন্তানৰ স্বাস্থ্যৰ ওপৰত আৰু শিশুৰ সুস্বাস্থ্যৰ বাবে তেওঁলোকে উপযুক্ত পুষ্টি লাভ কৰি যোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। শিশুৰ পুষ্টিৰ ক্ষেত্ৰত দেশে অগ্ৰাধিকাৰ দিছে। যদিও আমি গোটেই বছৰটো তেওঁলোকৰ পুষ্টিৰ প্ৰতি গুৰুত্ব দিওঁ, কিন্তু এমাহৰ বাবে দেশখনে বিশেষভাৱে ইয়াৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে। ইয়াৰ বাবে প্ৰতি বছৰে ১ ছেপ্টেম্বৰৰ পৰা ৩০ ছেপ্টেম্বৰৰ ভিতৰত পুষ্টি মাহ পালন কৰা হয়। পুষ্টিৰ বিষয়ে মানুহক সজাগ কৰিবলৈ পুষ্টি মেলা, ৰক্তহীনতা শিবিৰ, নৱজাতকৰ ঘৰলৈ যোৱা, আলোচনা চক্ৰ, ৱেবিনাৰ আদি বহুতো পদ্ধতি গ্ৰহণ কৰা হয়। অংগনবাড়ীৰ অধীনত বহু ঠাইত মাতৃ আৰু সন্তান সমিতিও গঠন কৰা হৈছে। এই সমিতিখনে অপুষ্টিকৰ শিশু, গৰ্ভৱতী মহিলা আৰু নৱজাত শিশুৰ মাতৃক অনুসৰণ কৰে, তেওঁলোকৰ ওপৰত অহৰহ নিৰীক্ষণ কৰে আৰু তেওঁলোকৰ পুষ্টিৰ ব্যৱস্থা কৰে। বিগত বৰ্ষতো নতুন শিক্ষা নীতিৰ সৈতে পুষ্টি অভিযানৰ সম্পৰ্ক আছিল। এই অভিযান ‘পোষণ ভী পঢ়াই ভী’ৰ জৰিয়তে শিশুৰ সুষম বিকাশৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰা হৈছে। আপুনিও নিজৰ অঞ্চলৰ পুষ্টি সজাগতা অভিযানত যোগদান কৰা উচিত। আপোনালোকৰ এটা সৰু প্ৰচেষ্টাই পুষ্টিহীনতাৰ বিৰুদ্ধে এই যুঁজত বহুখিনি সহায় কৰিব।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, ‘মন কী বাত’ৰ এই খণ্ডটো আজিলৈ ইমানেই। ‘মন কী বাত’ত আপোনালোকৰ লগত কথা পাতি সদায় ভাল লাগে। এনে লাগে যেন মই মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যৰ লগত বহি নিৰিবিলি পৰিবেশত মোৰ চিন্তাধাৰা শ্বেয়াৰ কৰিছো। মনৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰিছো। আপোনালোকৰ মতামত, আপোনাৰ পৰামৰ্শ মোৰ বাবে অতি মূল্যৱান। কেইদিনমানৰ পিছত বহু উৎসৱ আহি আছে। ইয়াৰ বাবে সকলোকে আন্তৰিক শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিলো। জন্মাষ্টমীৰ উৎসৱো আহিছে। অহা মাহৰ আৰম্ভণিতে গণেশ চতুৰ্থীৰ উৎসৱো আয়োজন কৰা হ’ব। ওনাম উৎসৱো ওচৰ চাপিছে। একেদৰে মিলাদ-উন-নবীৰ বাবেও সকলোকে অভিনন্দন জনাইছো।
বন্ধুসকল, চলিত মাহৰ ২৯ তাৰিখটো ‘তেলেগু ভাষা দিৱস’। সঁচাকৈয়ে এইটো এটা আচৰিত ভাষা। বিশ্বৰ সকলো তেলেগুভাষীলৈ তেলেগু ভাষা দিৱসৰ আন্তৰিক শুভেচ্ছা জনালোঁ।
প্ৰপাঞ্চ ব্যাপ্তংগ উন্না,
তেলেগু ভেৰিকি,
তেলেগু ভাষা দিৱসৰ শুভেচ্ছা জনালোঁ।
বন্ধুসকল, আপোনালোক সকলোকে এই বাৰিষাৰ সময়ত সাৱধান হ'বলৈ আৰু লগতে 'বৰষুণৰ পানী ধৰা আন্দোলন'ৰ অংশ হ'বলৈ পুনৰ অনুৰোধ জনালোঁ। আপোনালোক সকলোকে ‘এক পেড় মা কে নাম’ অভিযানৰ কথা সোঁৱৰাই দিব বিচাৰিছো। যিমান পাৰি সিমান গছপুলি ৰোপণ কৰক আৰু আনকো একে কাম কৰিবলৈ আহ্বান জনাওক। কেইদিনমানৰ পাছতে পেৰিছত আৰম্ভ হ’ব পেৰালিম্পিক। আমাৰ দিব্যাংগ ভাই-ভনীসকলে তাত গৈ উপস্থিত হৈছে। ১৪০ কোটি ভাৰতীয়ই আমাৰ খেলুৱৈসকলক উৎসাহিত কৰিছে। আপুনিও #cheer4bharatৰ জৰিয়তে খেলুৱৈসকলক উৎসাহিত কৰক। অহা মাহত আমি পুনৰ মিলিত হৈ বিভিন্ন বিষয়ৰ ওপৰত আলোচনা কৰিম। আজিলৈ মই আপোনালোকৰ মাজৰ পৰা বিদায় লৈছো। আপোনালোক সকলোকে অশেষ ধন্যবাদ। নমস্কাৰ।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, 'মন কী বাত'লৈ আপোনালোকক স্বাগতম আৰু অভিনন্দন জনাইছোঁ। বৰ্তমান সমগ্ৰ বিশ্বতে পেৰিছ অলিম্পিকৰ চৰ্চা। অলিম্পিকে আমাৰ খেলুৱৈসকলক বিশ্ব মঞ্চত ত্ৰিৰংগা উৰুাবলৈ দেশৰ বাবে কিবা এটা কৰাৰ সুযোগ দিয়ে। আপোনালোকেও আপোনালোকৰ খেলুৱৈসকলক উৎসাহিত কৰক, চিয়েৰ ফৰ ভাৰত!!!
বন্ধুসকল, ক্ৰীড়া জগতত এই অলিম্পিকৰ বাহিৰেও কিছুদিন আগতে গণিতৰ জগততো এখন অলিম্পিক অনুষ্ঠিত হৈছিল। আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় গণিত অলিম্পিয়াড। ভাৰতীয় ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে এই অলিম্পিয়াডত অতি সুন্দৰ প্ৰদৰ্শন আগবঢ়াইছে। ইয়াত আমাৰ দলটোৱে সৰ্বোত্তম প্ৰদৰ্শন কৰি চাৰিটা স্বৰ্ণ পদক আৰু এটা ৰূপৰ পদক লাভ কৰে। আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় গণিত অলিম্পিয়াডত শতাধিক দেশৰ যুৱক-যুৱতীসকলে অংশগ্ৰহণ কৰিছিল আৰু আমাৰ দলটোৱে সামগ্ৰিকভাৱে শীৰ্ষ পাঁচটা স্থানত স্থান লাভ কৰাত সফল হৈছে। দেশলৈ গৌৰৱ কঢ়িয়াই অনা এইসকল ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ নাম হ'ল-পুনেৰ আদিত্য ভেংকট গণেশ, পুনেৰ সিদ্ধাৰ্থ চোপ্ৰা, দিল্লীৰ অৰ্জুন গুপ্তা, গ্ৰেটাৰ নয়দাৰ কানৱ তালৱাৰ, মুম্বাইৰ ৰুশিল মাথুৰ আৰু গুৱাহাটীৰ আনন্দ ভাদুৰী।
বন্ধুসকল, আজি ‘মন কী বাত’ত এই যুৱ বিজয়ীসকলক বিশেষভাৱে আমন্ত্ৰণ জনাইছো। এই সময়ত আটাইকেইজন আমাৰ লগত ফোনত সংযুক্ত হৈ আছে।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ নমস্কাৰ, বন্ধুসকল। আপোনালোক সকলো বন্ধু-বান্ধৱীক ‘মন কী বাত’লৈ উষ্ম আদৰণি জনাইছো। আপোনালোক সকলোৰে কি খবৰ?
ছাত্ৰ-ছাত্ৰী:- আমি ভালেই আছো ছাৰ।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ-ঠিক আছে, বন্ধুসকল, 'মন কী বাত'ৰ জৰিয়তে আপোনালোক সকলোৰে অভিজ্ঞতা জানিবলৈ দেশবাসী অধীৰ আগ্ৰহী হৈ আছে। আদিত্য আৰু সিদ্ধাৰ্থৰ পৰা আৰম্ভ কৰিম। তোমালোক পুনেত আছা, প্ৰথমে তোমালোকৰ পৰাই আৰম্ভ কৰোঁ। অলিম্পিয়াডৰ সময়ত আপুনি যি অনুভৱ কৰিছিল সেই বিষয়ে আমাৰ সকলোৰে সৈতে শ্বেয়াৰ কৰক।
আদিত্য:- অংকৰ প্ৰতি মোৰ আগ্ৰহ কম আছিল। মোক ষষ্ঠ শ্ৰেণী গণিত শিকাইছিল মোৰ শিক্ষক ওমপ্ৰকাশ ছাৰে আৰু তেওঁ গণিতৰ প্ৰতি মোৰ আগ্ৰহ বৃদ্ধি কৰিছিল, মই শিকিছিলো আৰু মই সুযোগ পাইছিলো।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আপোনালোকৰ সহকৰ্মীয়ে কি কয়?
সিদ্ধাৰ্থ:-ছাৰ, মই সিদ্ধাৰ্থ, মোৰ ঘৰ পুনেত। মই এইবাৰ দ্বাদশ শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈছো। এইটো মোৰ দ্বিতীয় আইএমঅ’, মইও গণিতৰ প্ৰতি বহুত আগ্ৰহী আছিলো আৰু আদিত্যৰ লগত মই ষষ্ঠ শ্ৰেণী পঢ়ি থাকোঁতে ওমপ্ৰকাশ ছাৰে আমাক দুয়োকে প্ৰশিক্ষণ দিছিল আৰু আমাক বহুত সহায় কৰিছিল আৰু এতিয়া মই চিএমআই কলেজত চিএছ পঢ়ি আছো।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ বাৰু, মোক কোৱা হৈছে যে অৰ্জুন গান্ধীনগৰৰ আৰু কানৱ গ্ৰেটাৰ নয়দাৰ। অৰ্জুন আৰু কানৱ, আমি অলিম্পিয়াডৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিলোঁ, কিন্তু আপোনালোক দুয়োজনে আপোনালোকৰ প্ৰস্তুতিৰ সৈতে জড়িত কোনো বিষয় আৰু যিকোনো বিশেষ অভিজ্ঞতা যদি আমাক কয় তেন্তে আমাৰ শ্ৰোতাসকলে ভাল পাব।
অৰ্জুন:- নমস্কাৰ ছাৰ, জয় হিন্দ, মই অৰ্জুন।
প্ৰধানমন্ত্ৰী :-জয় হিন্দ অৰ্জুন।
অৰ্জুন :- মই দিল্লীত থাকো আৰু মোৰ মা শ্ৰীমতী আশা গুপ্তা দিল্লী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পদাৰ্থ বিজ্ঞানৰ অধ্যাপিকা আৰু মোৰ দেউতা শ্ৰীযুত অমিত গুপ্তা চাৰ্টাৰ্ড একাউণ্টেণ্ট। লগতে মোৰ দেশৰ প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ সৈতে কথা পাতিবলৈ পাই মই অতি গৌৰৱ অনুভৱ কৰিছো আৰু প্ৰথমে মোৰ সফলতাৰ কৃতিত্ব মোৰ পিতৃ-মাতৃক দিব বিচাৰিছো। মই অনুভৱ কৰোঁ যে যেতিয়া কোনো এটা পৰিয়ালৰ সদস্যই এনে প্ৰতিযোগিতাৰ বাবে প্ৰস্তুতি চলাই থাকে, তেতিয়া সেয়া কেৱল সেই সদস্যৰ সংগ্ৰাম নহয়, সমগ্ৰ পৰিয়ালটোৰ সংগ্ৰাম। মূলতঃ আমাৰ গৱেষণা পত্ৰখনত আমাৰ হাতত তিনিটা সমস্যাৰ বাবে চাৰে চাৰি ঘণ্টা আৰু আন এটা সমস্যাৰ বাবে ডেৰ ঘণ্টা-যাতে আমি বুজিব পাৰো যে আমি এটা সমস্যা সমাধান কৰিবলৈ কিমান সময় লাগে। গতিকে, আমি ঘৰতে বহুত কষ্ট কৰিব লাগিব। আমি সমস্যাৰ সৈতে মোকাবিলা কৰি ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা সময় কটাবলগীয়া হয়, কেতিয়াবা এদিন, আনকি কেতিয়াবা ৩ দিনো লাগি যায়। গতিকে ইয়াৰ বাবে আমি অনলাইনত সমস্যা বিচাৰিব লাগিব। আমি আগৰ বছৰৰ সমস্যাটো চেষ্টা কৰোঁ আৰু ঠিক তেনেকৈয়ে আমি লাহে লাহে কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰাৰ লগে লগে আমাৰ অভিজ্ঞতা বৃদ্ধি পায়, আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ’ল আমাৰ সমস্যা সমাধানৰ ক্ষমতা বৃদ্ধি পায়, যিটো কেৱল গণিতৰ বাবেই আমাক প্ৰয়োজনীয় নহয়, জীৱনৰ প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতে সহায় কৰে।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ ঠিক আছে কানৱ, এই সকলোবোৰ প্ৰস্তুতিৰ কোনো বিশেষ অভিজ্ঞতা আছে নেকি, এনে কিবা আছে নেকি যাৰ বিষয়ে আমাৰ ডেকা বন্ধুসকলে জানিলে অতি আনন্দিত হ’ব।
কানৱ তলৱাৰঃ মোৰ নাম কানৱ তালৱাৰ, মই উত্তৰ প্ৰদেশৰ গ্ৰেটাৰ নয়ডাত বাস কৰো আৰু মই একাদশ শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰ। গণিত মোৰ প্ৰিয় বিষয়। আৰু সৰুৰে পৰা অংক ভাল পাওঁ। শৈশৱত দেউতাই মোক প্ৰহেলিকা (পাজল) শিকাইছিল। যাৰ বাবে মোৰ আগ্ৰহ বাঢ়ি গ’ল। সপ্তম শ্ৰেণীৰ পৰাই অলিম্পিয়াডৰ বাবে প্ৰস্তুতি আৰম্ভ কৰিলোঁ। ইয়াত মোৰ ভণ্টীৰ ডাঙৰ অৱদান আছে। আৰু মোৰ মা-দেউতাও মোক সদায় সহায় কৰিছিল। এই অলিম্পিয়াডে এইচবিচিএছই পৰিচালনা কৰে। আৰু এইটো পঞ্চম পৰ্যায়ৰ প্ৰক্ৰিয়া। যোৱা বছৰ মই দলত নাছিলোঁ আৰু মই ইয়াৰ সৈতে সম্পৰ্ক ৰক্ষা কৰি আছিলোঁ আৰু দলত নথকাৰ বাবে বহুত দুখ পাইছিলোঁ। তাৰ পিছত মা-দেউতাই মোক শিকাইছিল যে হয় আমি জয়ী হওঁ নহয় আমি শিকো। আৰু এই যাত্ৰাহে গুৰুত্বপূৰ্ণ, সফলতা নহয়। গতিকে এইটোৱেই ক’ব বিচাৰিছো– ‘আপোনালোকে যি কৰে তাক ভাল পাব লাগে আৰু যি ভাল পায় তাকেই কৰক’। সফলতা গুৰুত্বপূৰ্ণ নহয় যাত্ৰাহৈ মুল আৰু আমি সফলতা লাভ কৰি যাম। যদি আমি আমাৰ বিষয়টোক ভাল পাওঁ। আৰু যাত্ৰা উপভোগ কৰক।
প্ৰধানমন্ত্ৰী: গতিকে কানৱ, আপোনালোকেও গণিতত আগ্ৰহী আৰু আপোনালোকেও এনেদৰে কথা কয় যেন আপোনালোকো সাহিত্যৰ প্ৰতি আগ্ৰহী!
কানৱ তালৱাৰ: হয় ছাৰ! শৈশৱত বিতৰ্ক আৰু বক্তৃতাও কৰিছিলোঁ।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ ঠিক আছে এতিয়া আনন্দোৰ লগত কথা পাতো। আনন্দো, আপুনি বৰ্তমান গুৱাহাটীত আৰু আপোনালোকৰ সংগী ৰুশিল মুম্বাইত। আপোনালোক দুয়োৰে বাবে মোৰ এটা প্ৰশ্ন আছে। চাওক, মই পৰীক্ষাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰি থাকোঁ আৰু পৰীক্ষাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰাৰ উপৰিও আন আন কাৰ্যসূচীত ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সৈতেও মত বিনিময় কৰি থাকোঁ। বহু ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে গণিতৰ প্ৰতি ইমানেই ভয় কৰে যে ইয়াৰ নাম শুনাৰ লগে লগে নাৰ্ভাছ হৈ পৰে। অংকৰ লগত কেনেকৈ বন্ধুত্ব কৰিব পাৰি ক’ব পাৰিবনে?
ৰুশিল মাথুৰ: ছাৰ! মই ৰুশিল মাথুৰ। যেতিয়া আমি সৰু আছিলো আৰু আমি প্ৰথমে যোগ শিকোঁ– আমাক আগুৱাই নিবলৈ শিকোৱা হয়। কিন্তু আমাক কেতিয়াও বুজাই দিয়া নহয় যে আগুৱাই নিয়াৰ কাৰণ কিয় হয়? চক্রবৃদ্ধি সুত পঢ়িলে আমি কেতিয়াও এই প্রশ্ন নকৰো যে চক্রবৃদ্ধি সুতৰ সূত্রটো ক’ৰ পৰা আহে? মোৰ বিশ্বাস যে গণিত আচলতে চিন্তা আৰু সমস্যা সমাধানৰ এক কলা। আৰু সেয়ে মই ভাবো যে আমি সকলোৱে যদি গণিতত এটা নতুন প্ৰশ্ন যোগ কৰো, তেন্তে প্ৰশ্নটো হ’ল আমি কিয় এই কাম কৰিছো? কিয় এনেকুৱা হয়? গতিকে মই ভাবো ইয়াৰ দ্বাৰা গণিতৰ প্ৰতি মানুহৰ আগ্ৰহ বহু পৰিমাণে বৃদ্ধি পাব পাৰে! কাৰণ যেতিয়া আমি কিবা এটা বুজিব নোৱাৰো তেতিয়া আমি ভয় অনুভৱ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰো। ইয়াৰ বাহিৰেও মই এইটোও ভাবো যে সকলোৱে গণিত এটা অতি যুক্তিসংগত বিষয় বুলি ভাবে। কিন্তু ইয়াৰ বাহিৰেও গণিতত সৃষ্টিশীলতা অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। কাৰণ সৃষ্টিশীলতাৰ জৰিয়তেহে আমি আউট অৱ দ্য বক্স সমাধান চিন্তা কৰিবলৈ সক্ষম হওঁ, যিবোৰ অলিম্পিয়াডত অতি উপযোগী। আৰু সেয়েহে গণিতৰ প্ৰতি আগ্ৰহ বৃদ্ধিৰ বাবে গণিত অলিম্পিয়াডৰ এক অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰাসংগিকতাও আছে।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আনন্দোৱে কিবা এটা ক’ব বিচাৰিব!
আনন্দো ভাদুৰীঃ নমস্কাৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী! মই গুৱাহাটীৰ আনন্দো ভাদুৰী। মই এইবাৰ দ্বাদশ শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈছো। মই ইয়াত ষষ্ঠ আৰু সপ্তম শ্ৰেণীত স্থানীয় অলিম্পিয়াড কৰিছিলোঁ। তাৰ পৰাই আগ্ৰহী হৈ পৰিলোঁ এইটো মোৰ দ্বিতীয় আইএমঅ' আছিল। দুয়োটাকে বৰ ভাল পাও৷ ৰুচিলৰ কথাত মই একমত। আৰু মই এইটোও ক’ব বিচাৰিছো যে অংকলৈ ভয় কৰা সকলক বহুত ধৈৰ্য্যৰ প্ৰয়োজন। কাৰণ আমাক অংকৰ দৰে শিকোৱা হয়। কি হয়, এটা সূত্ৰ দিয়া হয়, সেইটো মুখস্থ কৰা হয় আৰু তাৰ পিছত সেই সূত্ৰটো ব্যৱহাৰ কৰি ১০০ (শ) প্ৰশ্ন অধ্যয়ন কৰা হয়। কিন্তু সূত্ৰটো বুজি পাওক বা নাপাওক, সেয়া চোৱা নহয়, মাথোঁ প্ৰশ্ন কৰি থাকিব, সুধি থাকিব। সূত্ৰটোও মুখস্থ হৈ থাকিব আৰু তাৰ পিছত পৰীক্ষাত সূত্ৰটো পাহৰিলে কি কৰিব? সেয়েহে মই ক’ম যে ৰুচিলে কোৱা সূত্ৰটো বুজি লওক, তাৰ পিছত ধৈৰ্য্যৰে চাওক! যদি আপুনি সূত্ৰটো সঠিকভাৱে বুজি পায় তেন্তে আপুনি ১০০টা প্ৰশ্ন কৰিব নালাগিব। মাত্ৰ এটা বা দুটা প্ৰশ্নত হ’ব আৰু অংকলৈ ভয় কৰাৰ প্ৰয়োজন নাই।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আদিত্য আৰু সিদ্ধাৰ্থ, আপোনালোকা যেতিয়া আৰম্ভণিতে কথা পাতি আছিল, তেতিয়া আপোনালোকে ভালদৰে কথা পাতিব পৰা নাছিল, এতিয়া এই সকলো বন্ধুৰ কথা শুনি নিশ্চিতভাৱে অনুভৱ কৰে যে আপোনালোকেও কিবা এটা ক’ব বিচাৰে। আপোনালোকৰ অভিজ্ঞতা ভালকৈ শ্বেয়াৰ কৰিব পাৰিবনে?
সিদ্ধাৰ্থ :- আন বহু দেশৰ লগত যোগাযোগ কৰিছিল, বহুতো সংস্কৃতি আছিল আৰু আন ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ লগত যোগাযোগ আৰু সংযোগ স্থাপন কৰাটো অতি ভাল কথা আছিল আৰু বহুতো বিখ্যাত গণিতজ্ঞৰ সৈতে সাক্ষাৎ হৈছিল।
প্ৰধানমন্ত্ৰী:- হয় আদিত্য৷
আদিত্য:- বৰ ভাল অভিজ্ঞতা আছিল আৰু তেওঁলোকে আমাক বাথ চহৰৰ চাৰিওফালে দেখুৱাইছিল আৰু বহুত ভাল দৃশ্য দেখিছিল, পাৰ্কলৈ লৈ গৈছিল আৰু অক্সফৰ্ড বিশ্ববিদ্যালয়লৈও লৈ গৈছিল। গতিকে সেইটো আছিল এক ডাঙৰ অভিজ্ঞতা।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আহক বন্ধুসকল, আপোনালোকৰ লগত কথা পাতি সঁচাকৈয়ে ভাল লাগিল আৰু আপোনালোকক শুভেচ্ছা জনাইছো, কাৰণ মই জানো যে এই ধৰণৰ খেলৰ বাবে বহুত গুৰুত্ব দিয়াৰ প্ৰয়োজন, নিজৰ মগজু ব্যৱহাৰ কৰাৰ লগতে আনকি পৰিয়ালৰ সদস্যসকলেও কেতিয়াবা ভাগৰি পৰে -তেওঁ বিকাশৰ গুণ-গান কৰি থাকে। কিন্তু আপোনালোকৰ প্ৰতি মোৰ বহুত শুভকামনা আছে। আপোনালোকে দেশলৈ সন্মান আৰু সুনাম কঢ়িয়াই আনিছে। ধন্যবাদ বন্ধুসকল।
ছাত্ৰ-ছাত্ৰী:- ধন্যবাদ ছাৰ৷
প্ৰধানমন্ত্ৰী :- ধন্যবাদ।
ছাত্ৰ-ছাত্ৰী:- ধন্যবাদ ছাৰ, জয় হিন্দ।
প্ৰধানমন্ত্ৰী :- জয় হিন্দ – জয় হিন্দ।
আপোনালোক সকলো ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ লগত কথা পাতি ভাল লাগিল। ‘মন কী বাত’ৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰাৰ বাবে আপোনালোক সকলোকে অশেষ ধন্যবাদ। মই নিশ্চিত যে গণিতৰ এই যুৱ বিশেষজ্ঞসকলৰ কথা শুনি আন যুৱক-যুৱতীসকলে গণিত উপভোগ কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত হ’ব।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, ‘মন কী বাত’ত এতিয়া মই এনে এটা বিষয় শ্বেয়াৰ কৰিব বিচাৰিছো যিয়ে প্ৰতিজন ভাৰতীয়ক গৌৰৱান্বিত কৰিব। কিন্তু এই বিষয়ে কোৱাৰ আগতে আপোনালোকক এটা প্ৰশ্ন সুধিব বিচাৰিছো। চৰাইদেউ মৈদামৰ নাম শুনিছেনে? যদি শুনা নাই, এতিয়া এই নামবোৰ বাৰে বাৰে শুনিব আৰু আনক অতি উৎসাহেৰে ক'ব। অসমৰ চৰাইদেউ মৈদামক ইউনেস্ক’ৰ বিশ্ব ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰত অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে। এয়া ভাৰতৰ ৪৩সংখ্যক স্থান হ’ব, কিন্তু উত্তৰ-পূবৰ প্ৰথম স্থান হ’ব।
বন্ধুসকল, এই প্ৰশ্নটো নিশ্চয় আপোনালোকৰ মনলৈ আহি আছে যে চৰাইদেউ মৈদাম কি আৰু কিয় ইমান বিশেষ। চৰাইদেউ মানে পাহাৰৰ ওপৰত উজ্জ্বল নগৰ। এইখনেই আছিল আহোম বংশৰ প্ৰথম ৰাজধানী। আহোম বংশৰ মানুহে পৰম্পৰাগতভাৱে পূৰ্বপুৰুষৰ মৃতদেহ আৰু মূল্যৱান সামগ্ৰী মৈদামত ৰাখিছিল। মৈদাম হৈছে টিলা সদৃশ এক আকাৰ, ওপৰত মাটিৰে আবৃত আৰু তলত এটা বা ততোধিক কোঠা থাকে। এই মৈদামবোৰ আহোম ৰাজ্যৰ প্ৰয়াত ৰজা আৰু বিশিষ্ট ব্যক্তিসকলৰ প্ৰতি শ্ৰদ্ধাৰ প্ৰতীক। আমাৰ পূৰ্বপুৰুষৰ প্ৰতি সন্মান প্ৰদৰ্শনৰ এইটো অতি অনন্য ব্যৱস্থা। এই স্থানত সামূহিক পূজাও হৈছিল।
বন্ধুসকল, আহোম সাম্ৰাজ্যৰ অন্যান্য তথ্যই আপোনালোকক আৰু অধিক আচৰিত কৰি তুলিব। ত্ৰয়োদশ শতিকাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি এই সাম্ৰাজ্য ১৯শতিকাৰ আৰম্ভণিলৈকে চলিছিল। এটা সাম্ৰাজ্যৰ বাবে ইমান দিনে ব্ৰতী থকাটো সঁচাকৈয়ে ডাঙৰ কথা। হয়তো আহোম ৰাজ্যৰ নীতি আৰু বিশ্বাস ইমানেই প্ৰবল আছিল যে সেইবোৰে ইমান দিনে এই বংশটোক জীয়াই ৰাখিছিল। মনত আছে, চলিত বৰ্ষৰ ৯ মাৰ্চত অদম্য সাহস আৰু বীৰত্বৰ প্ৰতীক মহান আহোম যোদ্ধা লাছিত বৰফুকনৰ আটাইতকৈ ওখ প্ৰতিমূৰ্তি উন্মোচন কৰাৰ সৌভাগ্য হৈছিল। এই অনুষ্ঠানৰ সময়ত আহোম সম্প্ৰদায়ৰ আধ্যাত্মিক পৰম্পৰা দেখি এক সুকীয়া অভিজ্ঞতা লাভ কৰিলোঁ। লাছিত মৈদামত আহোম জনগোষ্ঠীৰ পূৰ্বপুৰুষক শ্ৰদ্ধা জনোৱাৰ সৌভাগ্য মোৰ বাবে এক ডাঙৰ কথা। এতিয়া চৰাইদেউ মৈদাম বিশ্ব ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰ হোৱাৰ পাছত ইয়ালৈ অধিক পৰ্যটক আহিব। আপোনালোকেও এই স্থান আপোনালোকৰ ভৱিষ্যতৰ ভ্ৰমণ পৰিকল্পনাত অন্তৰ্ভুক্ত কৰা উচিত।
বন্ধুসকল, এখন দেশ নিজৰ সংস্কৃতিক লৈ গৌৰৱ কৰিহে আগবাঢ়িব পাৰে। ভাৰততো এনে বহু প্ৰচেষ্টা চলি আছে। তেনেকুৱা এটা প্ৰচেষ্টা হ’ল –প্ৰজেক্ট পৰী (পিএআৰআই)৷ এতিয়া পৰী শুনা পিছত বিভ্ৰান্ত নহ’ব.. এই পৰী স্বৰ্গ কল্পনাৰ লগত সংযুক্ত নহয় বৰঞ্চ ই পৃথিৱীখনক স্বৰ্গ কৰি তুলিছে। পৰী মানে ভাৰতৰ ৰাজহুৱা কলা। ৰাজহুৱা শিল্পক জনপ্ৰিয় কৰাৰ বাবে উদীয়মান শিল্পীসকলক এখন মঞ্চত আনিবলৈ পৰী এক উল্লেখযোগ্য মাধ্যম হৈ পৰিছে। আপুনি নিশ্চয় দেখিছে... ৰাস্তাৰ দাঁতি, দেৱাল আৰু আণ্ডাৰপাছত অতি ধুনীয়া চিত্ৰকলা দেখা যায়। এই চিত্ৰকলা আৰু এই শিল্পকৰ্মসমূহ পৰীৰ সৈতে জড়িত একেখিনি শিল্পীয়েই নিৰ্মাণ কৰিছে। ইয়াৰ দ্বাৰা আমাৰ ৰাজহুৱা স্থানৰ সৌন্দৰ্য্য বৃদ্ধি পোৱাৰ বিপৰীতে আমাৰ সংস্কৃতিক অধিক জনপ্ৰিয় কৰি তোলাতো সহায় কৰে। উদাহৰণস্বৰূপে দিল্লীৰ ভাৰত মণ্ডপমৰ কথাকৈ ধৰক। ইয়াত আপুনি দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰা অহা আচৰিত ধৰণৰ শিল্পকৰ্ম চাবলৈ পাব। দিল্লীৰ কিছুমান আণ্ডাৰপাছ আৰু ফ্লাই অভাৰতো এনে সুন্দৰ ৰাজহুৱা কলা দেখা যায়। শিল্প আৰু সংস্কৃতিপ্ৰেমীসকলকো ৰাজহুৱা কলাৰ ওপৰত অধিক কাম কৰিবলৈ আহ্বান জনাম। ইয়াৰ দ্বাৰা আমাৰ শিপাক লৈ গৌৰৱ কৰাৰ এক সুখদায়ক অনুভৱ হ’ব।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, 'মন কী বাত'ত এতিয়া 'ৰঙ'ৰ কথা কওঁ-এনে ৰঙে যি হাৰিয়ানাৰ ৰোহটক জিলাৰ ২৫০ৰো অধিক মহিলাৰ জীৱন সমৃদ্ধিৰ ৰঙেৰে ভৰাই তুলিছে। হস্ততাঁত উদ্যোগৰ সৈতে জড়িত এই মহিলাসকলে আগতে সৰু সৰু দোকান চলাই আৰু অদ্ভুত কাম কৰি জীৱিকা নিৰ্বাহ কৰিছিল। কিন্তু সকলোৰে আগুৱাই যোৱাৰ হেঁপাহ থাকে। গতিকে তেওঁ ‘উন্নতি আত্মসহায়ক গোট’ত যোগদান কৰাৰ সিদ্ধান্ত লয় আৰু এই গ্ৰুপত যোগদান কৰি তেওঁ ব্লক প্ৰিন্টিং আৰু ৰং কৰাৰ প্ৰশিক্ষণ লাভ কৰে। কাপোৰৰ ওপৰত ৰঙৰ যাদু বিয়পাই দিয়া এই মহিলাসকলে আজি লাখ লাখ টকা উপাৰ্জন কৰিছে। বজাৰত তেওঁলোকৰ দ্বাৰা নিৰ্মিত বেড কভাৰ, শাৰী আৰু দুপট্টাৰ বিপুল চাহিদা।
বন্ধুসকল, ৰোহটকৰ এই মহিলাসকলৰ দৰে দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ শিপিনীসকলো হস্ততাঁতক জনপ্ৰিয় কৰাত ব্যস্ত। ওড়িশাৰ 'সম্বলপুৰী শাৰী'য়েই হওক, মধ্যপ্ৰদেশৰ 'মহেশ্বৰী শাৰী'য়েই হওক, মহাৰাষ্ট্ৰৰ 'পৈথানি'য়েই হওক বা বিদৰ্ভৰ 'হেণ্ড ব্লক প্ৰিণ্টে'ই হওক, সেয়া হিমাচলৰ 'ভুত্তিকো'ৰ চাদৰ আৰু উলৰ কাপোৰেই হওক বা জম্মু-কাশ্মীৰৰ কানি চাদৰেই হওক৷ হস্ততাঁত শিপিনীৰ কাম দেশৰ চুক-কোণে দেখা গৈছে। আৰু এই কথা আপোনালোকে নিশ্চয় জানে, কিছুদিনৰ পিছত ৭ আগষ্টত আমি ‘ৰাষ্ট্ৰীয় হস্ততাঁত দিৱস’ পালন কৰিম। আজিকালি হস্ততাঁত সামগ্ৰীয়ে মানুহৰ হৃদয়ত যিদৰে স্থান দখল কৰিছে, সঁচাকৈয়ে ই অতি সফল, প্ৰচণ্ড। এতিয়া বহু ব্যক্তিগত কোম্পানীয়েও এআইৰ জৰিয়তে হস্ততাঁত সামগ্ৰী আৰু বহনক্ষম ফেশ্বনৰ প্ৰচাৰ চলাইছে। কোছা এ আই, হেণ্ডলুম ইণ্ডিয়া, ডি-জাংক, নোভাটেক্স, ব্ৰহ্মপুত্ৰ ফেবলছ, এনে বহু ষ্টাৰ্ট-আপেও হেণ্ডলুমৰ সামগ্ৰী জনপ্ৰিয় কৰাত ব্যস্ত। লগতে বহুতে এনে স্থানীয় সামগ্ৰী জনপ্ৰিয় কৰাৰ প্ৰয়াস কৰা দেখি ভাল লাগিল। ‘হেচটেগ মাই প্ৰডাক্ট মাই প্ৰাইড’ নামেৰেও ছ’চিয়েল মিডিয়াত আপোনালোকৰ স্থানীয় সামগ্ৰী আপলোড কৰিব পাৰে। আপোনালোকৰ এই সৰু প্ৰচেষ্টাই বহু মানুহৰ জীৱন সলনি কৰিব।
বন্ধুসকল, হাতৰ তাঁতশালৰ লগতে খাদীৰ কথাও ক’ব বিচাৰিম। আপোনালোকৰ মাজত হয়তো এনে বহু লোক আছে যিয়ে আগতে কেতিয়াও খাদী সামগ্ৰী ব্যৱহাৰ কৰা নাছিল, কিন্তু আজি বৰ গৌৰৱেৰে খাদী পিন্ধিছে। লগতে আপোনালোকক জনাবলৈ পাই সুখী হৈছোঁ যে প্ৰথমবাৰৰ বাবে খাদী গাঁও উদ্যোগৰ লেনদেন ডেৰ লাখ কোটি টকা অতিক্ৰম কৰিছে। কল্পনা কৰক, ১.৫ লাখ কোটি টকা! আৰু খাদীৰ বিক্ৰী কিমান বাঢ়িছে জানেনে? ৪০০% (শতাংশ)। খাদী আৰু হস্ত তাঁতৰ এই ক্ৰমৱৰ্ধমান বিক্ৰীয়েও বৃহৎ সংখ্যক নতুন কৰ্মসংস্থাপনৰ সুযোগো সৃষ্টি কৰিছে। বেছিভাগ মহিলাই এই উদ্যোগৰ সৈতে জড়িত আৰু সেয়েহে, তেওঁলোকেই আটাইতকৈ বেছি লাভৱান হৈছে। মোৰ আকৌ আপোনালোকৰ ওচৰত এটা অনুৰোধ, আপোনালোকৰ ওচৰত বিভিন্ন ধৰণৰ কাপোৰ থাকিব লাগিব, আৰু যদি এতিয়ালৈকে খাদী কাপোৰ কিনা নাই, তেন্তে এই বছৰৰ পৰা আৰম্ভ কৰক। আগষ্ট মাহ আহিল, স্বাধীনতাৰ মাহ, বিপ্লৱৰ মাহ। ইয়াতকৈ খাদী কিনাৰ ভাল সুযোগ কি হ’ব পাৰে।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, 'মন কী বাত'ত ড্ৰাগছৰ প্ৰত্যাহ্বানৰ বিষয়ে আপোনালোকৰ লগত প্ৰায়ে আলোচনা কৰিছো। প্ৰতিটো পৰিয়ালে চিন্তিত যে তেওঁলোকৰ সন্তান ড্ৰাগছৰ দ্বাৰা আক্ৰান্ত হ’ব পাৰে। এতিয়া এনে লোকক সহায় কৰিবলৈ চৰকাৰে খুলিছে– ‘মানস’ নামেৰে এটা বিশেষ কেন্দ্ৰ। ড্ৰাগছৰ বিৰুদ্ধে যুঁজত এয়া এক ডাঙৰ পদক্ষেপ। কিছুদিন পূৰ্বে ‘মানস’ৰ হেল্পলাইন আৰু পৰ্টেল মুকলি কৰা হৈছে। চৰকাৰে ‘১৯৩৩’ টোল ফ্ৰী নম্বৰ জাৰি কৰিছে। ইত ফোন কৰি যিকোনো ব্যক্তিয়ে প্ৰয়োজনীয় পৰামৰ্শ লাভ কৰিব পাৰে বা পুনৰ সংস্থাপনৰ সৈতে জড়িত তথ্য লাভ কৰিব পাৰে। যদি কাৰোবাৰ হাতত ড্ৰাগছ সম্পৰ্কীয় আন কিবা তথ্য আছে, তেন্তে তেওঁলোকে এই নম্বৰত ফোন কৰি 'নাৰ্কটিকছ কণ্ট্ৰ'ল ব্যুৰো'ৰ সৈতেও শ্বেয়াৰ কৰিব পাৰে৷ 'মানস'ৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰা প্ৰতিটো তথ্য গোপনীয় কৰি ৰখা হয়৷ ভাৰতৰ সকলোকে ভাৰতক ‘ড্ৰাগছমুক্ত’ কৰি তোলাৰ লগত জড়িত সংস্থাসমূহে মানস হেল্পলাইনৰ সম্পূৰ্ণ ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ আহ্বান জনাইছোঁ।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, কাইলৈ সমগ্ৰ বিশ্বতে বাঘ দিৱস পালন কৰা হ'ব ভাৰতত বাঘ আমাৰ সংস্কৃতিৰ অবিচ্ছেদ্য অংগ হৈ আহিছে আমি সকলোৱে বাঘৰ লগত জড়িত কাহিনী শুনি ডাঙৰ হৈছো, সকলোৱে জানে বাঘৰ সৈতে সমিলমিলেৰে সহাৱস্থান(live in harmony with a tiger)৷ আমাৰ দেশত এনে বহু গাঁও আছে, য'ত মানুহ আৰু বাঘৰ মাজত কেতিয়াও সংঘাত নহয় কিন্তু য'ত এনে পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি হয় তাতো বাঘৰ সুৰক্ষাৰ বাবে অভূতপূৰ্ব প্ৰচেষ্টা লোৱা হৈছে৷ স্থানীয় জনগোষ্ঠীসমূহে নিজেই শপত লৈছে যে কুঠাৰ লৈ হাবিলৈ নাযাব আৰু গছ কাটিব নোৱাৰে। এই এটা সিদ্ধান্তৰ লগে লগে ইয়াৰ বনাঞ্চলবোৰ আকৌ এবাৰ সেউজীয়া হৈ পৰিছে আৰু বাঘৰ বাবে এক উন্নত পৰিৱেশৰ সৃষ্টি হৈছে।
বন্ধুসকল, মহাৰাষ্ট্ৰৰ তাডোবা-আন্ধেৰী বাঘ সংৰক্ষিত বনাঞ্চল বাঘৰ অন্যতম প্ৰধান বাসস্থান। ইয়াৰ স্থানীয় জনগোষ্ঠীসমূহে বিশেষকৈ আমাৰ গণ্ড আৰু মানা জনগোষ্ঠীৰ ভাই-ভনীসকলে ইক’-টুৰিজিমৰ দিশত দ্ৰুত পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰিছে। বনাঞ্চলৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীলতা কমাই দিছে যাতে ইয়াত বাঘৰ কাম-কাজ বাঢ়িব পাৰে। অন্ধ্ৰপ্ৰদেশৰ নল্লামলাইৰ পাহাৰত বসবাস কৰা ‘চেঞ্চু’ জনগোষ্ঠীৰ এই প্ৰচেষ্টাতো আপোনালোক আচৰিত হ’ব। টাইগাৰ ট্ৰেকাৰ হিচাপে তেওঁলোকে অৰণ্যত বন্যপ্ৰাণীৰ গতিবিধিৰ প্ৰতিটো তথ্য সংগ্ৰহ কৰিছিল। ইয়াৰ সমান্তৰালকৈ অঞ্চলটোত অবৈধ কাৰ্যকলাপৰ ওপৰতো নিৰীক্ষণ কৰি আহিছে। একেদৰে উত্তৰ প্ৰদেশৰ পিলিভিতত চলি থকা ‘বাঘ মিত্ৰ কাৰ্যসূচী’ৰ বিষয়েও বহু চৰ্চিত। ইয়াৰ অধীনত স্থানীয় লোকসকলক ‘বাঘ মিত্ৰ’ হিচাপে কাম কৰিবলৈ প্ৰশিক্ষণ দিয়া হয়। এই ‘বাঘ মিত্ৰ’সকলে সম্পূৰ্ণ যত্ন লয় যে বাঘ আৰু মানুহৰ মাজত কোনো ধৰণৰ সংঘাত নহয়। দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত এনে বহু প্ৰচেষ্টা চলি আছে। ইয়াত মাত্ৰ কেইটামান প্ৰচেষ্টাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিছো যদিও জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণে বাঘ সংৰক্ষণৰ ক্ষেত্ৰত যথেষ্ট সহায় কৰিছে বুলি মই সুখী। এনে প্ৰচেষ্টাৰ বাবে ভাৰতত বাঘৰ সংখ্যা প্ৰতি বছৰে বৃদ্ধি পাবলৈ ধৰিছে। পৃথিৱীৰ ৭০ শতাংশ বাঘ আমাৰ দেশত আছে বুলি জানি আপুনি সুখী আৰু গৌৰৱ অনুভৱ কৰিব। চিন্তা কৰক! ৭০ শতাংশ বাঘ!! - সেইবাবেই আমাৰ দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত বহুতো বাঘ অভয়াৰণ্য আছে।
বন্ধুসকল, বাঘৰ সংখ্যা বৃদ্ধিৰ লগতে আমাৰ দেশৰ বনাঞ্চলো দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পাইছে। ইয়াতো সম্প্ৰদায়ৰ প্ৰচেষ্টাৰ বাবেই বৃহৎ সফলতা লাভ কৰা হৈছে। যোৱা ‘মন কী বাত’ অনুষ্ঠানত আপোনালোকৰ লগত ‘এক পেড় মা কে নাম’ অনুষ্ঠানটোৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিছিলোঁ। মই সুখী যে দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত বৃহৎ সংখ্যক লোকে এই অভিযানত যোগদান কৰিছে। মাত্ৰ কেইদিনমানৰ আগতে পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ বাবে বিখ্যাত ইন্দোৰত এক আচৰিত অনুষ্ঠান অনুষ্ঠিত হৈছিল। ইয়াত ‘এক পেড় মা কে নাম’ কাৰ্যসূচীৰ সময়ত এদিনতে ২ লাখৰো অধিক পুলি ৰোপণ কৰা হৈছিল। আপোনালোকেও মাতৃৰ নামত গছপুলি ৰোপণৰ এই অভিযানত যোগদান কৰি ছেলফি তুলি ছচিয়েল মিডিয়াত পোষ্ট কৰিব লাগিব। এই অভিযানত যোগদান কৰিলে আপোনালোকে আপোনালোকৰ মাতৃ আৰু ধৰিত্ৰী মা দুয়োৰে বাবে বিশেষ কিবা এটা কৰাৰ ইচ্ছা অনুভৱ কৰিব।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, ১৫ আগষ্টলৈ বেছি দিন নাই। আৰু এতিয়া ১৫ আগষ্টত আৰু এটা অভিযান সংযোজন কৰা হৈছে, ‘হৰ ঘৰ তিৰংগা অভিযান’। যোৱা কেইবছৰমানৰ পৰা সমগ্ৰ দেশতে ‘হৰ ঘৰ তিৰংগা অভিযান’ৰ প্ৰতি সকলোৰে উৎসাহ তুংগত। দুখীয়াই হওক, ধনীয়েই হওক, সৰু ঘৰেই হওক বা ডাঙৰ ঘৰেই হওক, ত্ৰিৰংগা জোকাৰি সকলোৱে গৌৰৱ অনুভৱ কৰে। ত্ৰিৰংগাৰ সৈতে ছেলফি তুলি ছ’চিয়েল মিডিয়াত পোষ্ট কৰাৰ বাবেও এক উৎসাহ পৰিলক্ষিত হৈছে। আপোনালোকে নিশ্চয় লক্ষ্য কৰিছে যে যেতিয়া কোনো কলনী বা সমাজৰ প্ৰতিটো ঘৰতে ত্ৰিৰংগা উত্তোলন কৰা হয়, তেতিয়া অলপ সময়ৰ ভিতৰতে আন ঘৰতো ত্ৰিৰংগাটো দেখা দিবলৈ আৰম্ভ কৰে। অৰ্থাৎ ‘হৰ ঘৰ তিৰংগা অভিযান’ – ত্ৰিৰংগাৰ গৌৰৱত এক অনন্য উৎসৱৰ সৃষ্টি হৈছে। এতিয়া এই সন্দৰ্ভত বিভিন্ন ধৰণৰ উদ্ভাৱন হ’বলৈ আৰম্ভ কৰিছে। ১৫ আগষ্টৰ দিন ওচৰ চাপি অহাৰ লগে লগে ঘৰ, কাৰ্যালয়, গাড়ীত ত্ৰিৰংগা প্ৰদৰ্শনৰ বাবে বিভিন্ন ধৰণৰ সামগ্ৰীৰ আবিৰ্ভাৱ হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে। আনকি একাংশ লোকে বন্ধু-বান্ধৱী আৰু ওচৰ-চুবুৰীয়াকো ‘ত্ৰিৰংগা’ বিতৰণ কৰে। এই আনন্দ, এই ত্ৰিৰংগাৰ প্ৰতি থকা এই উৎসাহে আমাক ইজনে সিজনৰ লগত সংযোগ কৰে।
বন্ধুসকল, আগৰ দৰেই এইবাৰো আপোনালোকে নিশ্চিতভাৱে 'harghartiranga.com' ত ত্ৰিৰংগৰ সৈতে আপোনালোকৰ চেলফি আপলোড কৰিব আৰু মই আপোনালোকক আৰু এটা কথা সোঁৱৰাই দিব বিচাৰিছো। প্ৰতি বছৰে ১৫ আগষ্টৰ আগতে আপোনালোকে মোলৈ আপোনালোকৰ বহুত পৰামৰ্শ প্ৰেৰণ কৰে। এই বছৰতো আপোনালোকৰ পৰামৰ্শ মোলৈ পঠাব লাগিব। আপোনালোকেও আপোনালোকৰ পৰামৰ্শ MyGov বা NaMo App ত প্ৰেৰণ কৰিব পাৰে। ১৫ আগষ্টত মোৰ ঠিকনাত যিমান পাৰি সিমান পৰামৰ্শ সামৰি ল’বলৈ চেষ্টা কৰিম।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, আপোনালোকৰ লগত ‘মন কী বাত’ৰ এই খণ্ডটোত যোগদান কৰি বৰ ভাল লাগিল। আমি অহাবাৰ পুনৰ লগ হ’ম, দেশৰ নতুন কৃতিত্ব আৰু জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ বাবে নতুন প্ৰচেষ্টাৰে, অনুগ্ৰহ কৰি 'মন কী বাত'ৰ বাবে আপোনালোকৰ পৰামৰ্শ প্ৰেৰণ কৰি থাকিব। আগন্তুক সময়ত বহুতো উৎসৱ আহি আছে। সকলো উৎসৱৰ বাবে আপোনালোকলৈ শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিলোঁ। পৰিয়ালৰ সৈতে উৎসৱবোৰ উপভোগ কৰক। দেশৰ বাবে নতুন কিবা এটা কৰিবলৈ শক্তি সদায় বজাই ৰাখক। আপোনালোক সকলোকে অশেষ ধন্যবাদ। নমস্কাৰ৷
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
নমস্কাৰ। আজি সেই দিনটো ঘুৰি আহিল, যিটো দিনৰ বাবে আমি সকলোৱে ফেব্ৰুৱাৰী মাহৰ পৰা অপেক্ষা কৰি আছিলো। মই আকৌ এবাৰ আপোনালোকৰ মাজলৈ, মোৰ পৰিয়ালৰ মাজলৈ ‘মন কী বাট’ৰ জৰিয়তে ঘুৰি আহিছো। এটা অতি সুন্দৰ উক্তি আছে-‘ইতি ৱিদা পুনৰ্মিলনায়’ ইয়াৰ অৰ্থও ইমান সুন্দৰ, মই বিদায় লৈছো আকৌ লগ পাবলৈ। এই জ্ঞানেৰে মই ফেব্ৰুৱাৰী মাহত কৈছিলো যে নিৰ্বাচনৰ ফলাফলৰ পিছত মই পুনৰ লগ পাম আৰু আজি, ‘মন কী বাত’ৰ জৰিয়তে মই আকৌ আপোনালোকৰ মাজলৈ আহিলোঁ৷ আশাকৰোঁ আপোনালোক সকলোৰে ভাল, ঘৰৰ সকলোৰে ভাল আৰু এতিয়া বাৰিষাও আহিছে আৰু যেতিয়া বাৰিষা আহে, তেতিয়া মনটোও আনন্দিত হয়৷ আজিৰ পৰাই আমি ‘মন কী বাত’ত দেশবাসীৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিম যিসকলে সমাজত, দেশত পৰিৱৰ্তন আনিছে৷ আমি আলোচনা কৰিম, আমাৰ চহকী সংস্কৃতি, গৌৰৱময় ইতিহাস আৰু, বিকশিত ভাৰতৰ প্ৰচেষ্টাসমূহৰ বিষয়ে।
বন্ধু-বান্ধৱীসকল,
ফেব্ৰুৱাৰী মাহৰ পৰা এতিয়ালৈকে, যেতিয়াই মাহটোৰ শেষৰ দেওবাৰটো আহিছিল, তেতিয়াই আপোনালোকৰ লগত এই বাৰ্তালাপৰ অভাৱ অনুভৱ কৰিছিলোঁ। কিন্তু মোৰ এইটো দেখি বহুত ভাল লাগিছিল যে এই মাহবোৰত আপোনালোকে মোলৈ লাখ লাখ মেছেজ পঠালে। 'মন কী বাত' ৰেডিঅ' অনুষ্ঠানটো কেইমাহমানৰ বাবে বন্ধ হৈ থাকিলেও কিন্তু 'মান কী বাত'ৰ উচাহ দেশত, সমাজত, প্ৰতিদিনে ভাল কাম, নিস্বাৰ্থ মনোভাৱেৰে কৰা কাম, সমাজৰ কামৰ ওপৰত ইতিবাচক প্ৰভাৱ-অবিৰতভাৱে চলি থাকিল। নিৰ্বাচনৰ খবৰৰ মাজতে নিশ্চয় মনটোক চুই যোৱা এইবোৰ খবৰ আপোনালোকে লক্ষ্য কৰিছে।
বন্ধু-বান্ধৱীসকল,
মই আজি দেশবাসীসকলকো ধন্যবাদ জনাইছো যে তেওঁলোকে আমাৰ সংবিধান আৰু দেশৰ গণতান্ত্ৰিক ব্যৱস্থাৰ ওপৰত নিজৰ অটল বিশ্বাস পুনৰবাৰ দেখুৱালে৷ ২৪ৰ নিৰ্বাচন বিশ্বৰ ভিতৰতে সৰ্ববৃহৎ নিৰ্বাচন আছিল। বিশ্বৰ কোনো দেশতে কেতিয়াও ইমান ডাঙৰ নিৰ্বাচন হোৱা নাই, য’ত ৬৫ কোটি লোকে নিজৰ ভোটাধিকাৰ সাব্যস্ত কৰিছে। ইয়াৰ বাবে ভোটদান প্ৰক্ৰিয়াৰ সৈতে জড়িত নিৰ্বাচনী আয়োগ আৰু প্ৰতিজন ব্যক্তিক অভিনন্দন জনাইছো।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
আজি ৩০ জুন তাৰিখৰ দিনটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। আমাৰ জনজাতীয় ভাই-ভনীসকলে এই দিনটোক ‘হুল ডে’ হিচাপে উদযাপন কৰে। এই দিনটোৰ লগত জড়িত হৈ আছে বীৰ সিদ্ধ-কানহুৰ অদম্য সাহস, যিয়ে বিদেশী শাসকসকলৰ অত্যাচাৰৰ তীব্ৰ বিৰোধিতা কৰিছিল। বীৰ সিদ্ধ-কানহুই হাজাৰ হাজাৰ সন্থালী সহকৰ্মীক একত্ৰিত কৰিছিল আৰু তেওঁৰ জীৱনৰ সৈতে ব্ৰিটিছৰ লগত যুঁজিছিল আৰু কেতিয়া হৈছিল সেইটো জানি থওক? সেয়া সংঘটিত হৈছিল ১৮৫৫ চনত অৰ্থাৎ ১৮৫৭ চনত ভাৰতৰ প্ৰথম স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ দুবছৰ আগতে হৈছিল, যেতিয়া আমাৰ জনজাতীয় ভাই-ভনীসকলে ঝাৰখণ্ডৰ সন্থাল পৰগনাত বিদেশী শাসকসকলৰ বিৰুদ্ধে অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ হাতত তুলি লৈছিল। ইংৰাজে আমাৰ সন্থালী ভাই-ভনীসকলৰ ওপৰত বহু অত্যাচাৰ কৰিছিল, তেওঁলোকেও ইয়াৰ ওপৰত বহুতো বাধা আৰোপ কৰিছিল। এই সংগ্ৰামত আচৰিত শৌৰ্য্য দেখুৱাই বীৰ সিদ্ধহো আৰু কানহু শ্বহীদ হৈছিল। ঝাৰখণ্ড দেশৰ এই অমৰ পুত্ৰসকলৰ বলিদানে এতিয়াও দেশবাসীক অনুপ্ৰাণিত কৰে। আহকচোন, সন্থালী ভাষাত তেওঁৰ বাবে উৎসৰ্গিত এটা গীত শুনো-
#অডিঅ’ ক্লিপ #
মোৰ প্ৰিয় বন্ধু-বান্ধৱীসকল, যদি মই আপোনাক সোধো যে পৃথিৱীৰ কোনটো আটাইতকৈ মূল্যৱান সম্পৰ্ক কাৰ সৈতে থাকে, তেন্তে আপোনালোকে নিশ্চিতভাৱে ক’ব-"মাতৃ"। ‘মাতৃ’ৰ মৰ্যাদা আমাৰ জীৱনত সৰ্বোচ্চ। মা, তেওঁ প্ৰতিটো দুখ সহ্য কৰি নিজৰ সন্তানৰ যত্ন লয়। প্ৰতিগৰাকী মাতৃ, প্ৰতিটো মৰম নিজৰ সন্তানক দিয়ে৷ মাকৰ প্ৰতি এই মৰম-স্নেহ আমাৰ সকলোৰে বাবে ঋণৰ দৰে, যিটো কোনেও পৰিশোধ কৰিব নোৱাৰে। মই ভাবি আছিলো, আমি মাতৃক একো দিব নোৱাৰো, কিন্তু আমি কি কৰিব পাৰো? এই চিন্তাধাৰাৰ পৰা এই বছৰ বিশ্ব পৰিৱেশ দিৱসৰ ওপৰত এক বিশেষ অভিযান আৰম্ভ কৰা হৈছে, এই অভিযানৰ নাম হ’ল-‘এজোপা গছ মাতৃৰ নামত’(এক পেড় মা কে নাম)। মাৰ নামত গছ ৰোপণ কৰিছো। মই সকলো দেশবাসীক, পৃথিৱীৰ সকলো লোকক আহ্বান জনাও যে মাৰ নামত এজোপা গছ ৰোপণ কৰক। আৰু মই দেখি অতি সুখী যে মাতৃৰ স্মৃতিত গছ ৰোপণৰ অভিযান বা সন্মানেৰে ৰোপণ কৰাটো দ্ৰুতগতিত আগবাঢ়িছে। মানুহে মাকৰ সৈতে গছ ৰোপণ কৰাৰ ছবি ছ’চিয়েল মিডিয়াত শ্বেয়াৰ কৰিছে। সকলোৱে মাকৰ বাবে গছ ৰোপণ কৰি আছে-ধনী হওক বা দুখীয়া হওক, সেয়া কৰ্মৰত মহিলা হওক বা গৃহিণী হওক। এই অভিযানে সকলোকে মাতৃৰ প্ৰতি থকা মৰম দেখুৱাবলৈ সুযোগ দিছে। তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ ফটো #plant4mother আৰু #a_ped_man_k_nam ৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি আনক প্ৰেৰণা যোগাইছে৷
বন্ধু-বান্ধৱীসকল,
এই অভিযানৰ আন এটা সুবিধা থাকিব। পৃথিৱীয়েও আমাৰ মাতৃৰ দৰে যত্ন লয়। মাতৃ পৃথিৱী আমাৰ জীৱনৰ ভিত্তি, গতিকে মাতৃ পৃথিৱীৰ যত্ন লোৱাটোও আমাৰ কৰ্তব্য। মাতৃৰ নামত গছ ৰোপণৰ অভিযানত মাতৃৰ প্ৰতি সন্মান থাকিব, মাতৃ পৃথিৱীকো সুৰক্ষিত কৰা হ’ব। যোৱা দশকত ভাৰতৰ সকলোৰে প্ৰচেষ্টাৰ ফলত বনাঞ্চলৰ অভূতপূৰ্ব সম্প্ৰসাৰণ ঘটিছে। অমৃত মহোৎসৱৰ সময়ত সমগ্ৰ দেশতে ৬০ হাজাৰতকৈ অধিক অমৃত সৰোবৰ নিৰ্মাণ কৰা হৈছে। এতিয়া আমি এনে মাতৃৰ নামত গছপুলি ৰোপণৰ অভিযান দ্ৰুত কৰিব লাগিব।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
বাৰিষা দেশৰ বিভিন্ন ঠাইত নিজৰ ৰং দ্ৰুতগতিত সলনি কৰিছে। আৰু এই বাৰিষা কালত সকলোৰে ঘৰত যিটো বিচাৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে সেয়া হ’ল ‘হেব্ৰেলা’৷ ‘মন কী বাত’ত আজি মই আপোনালোকক এটা বিশেষ ধৰণৰ ছাতিৰ বিষয়ে ক’ব বিচাৰিছো। এই ছাতিবোৰ আমাৰ কেৰেলাত প্ৰস্তুত কৰা হৈছে। বাইদেউ, কেৰেলাৰ সংস্কৃতিত ছাতিৰ বিশেষ তাৎপৰ্য আছে। ছাতিবোৰ বহু পৰম্পৰা আৰু বিধি-বিধানৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংশ। কিন্তু মই কোৱা ছাতিটো হ’ল ‘কাৰ্থুম্বি ছাতি’ আৰু কেৰেলাৰ আট্টাপাডিত সেইবোৰ প্ৰস্তুত কৰা হয়। এই ৰঙীন ছাতিবোৰ অতি দৰ্শনীয়। আৰু বিশেষত্ব, এই ছাতিবোৰ কেৰেলাৰ আমাৰ জনজাতীয় ভগ্নীসকলে প্ৰস্তুত কৰে। আজি এই ছাতিৰ চাহিদা সমগ্ৰ দেশতে বৃদ্ধি পাইছে। অনলাইনত বিক্ৰী কৰা হৈছে। এই ছাতিবোৰ ‘ভাটালাকি সমবায় কৃষি সমাজ’ৰ তত্বাৱধানত তৈয়াৰ কৰা হয়। এই সমাজখনৰ নেতৃত্বত আছে আমাৰ নাৰী শক্তি। নাৰীৰ নেতৃত্বত আট্টাপাডিৰ জনজাতীয় সম্প্ৰদায়ে উদ্যোগীকৰণৰ এক আচৰিত উদাহৰণ দাঙি ধৰিছে। এই সমাজেও এটা বাংগু-হস্তশিল্প ইউনিট স্থাপন কৰিছে। এতিয়া এই লোকসকলেও খুচুৰা বিপণী আৰু পৰম্পৰাগত কেফে এখন খুলিবলৈ সাজু হৈছে। তেওঁলোকৰ উদ্দেশ্য কেৱল ছাতি আৰু অন্যান্য সামগ্ৰী বিক্ৰী কৰাই নহয়, তেওঁলোকে নিজৰ পৰম্পৰা, নিজৰ সংস্কৃতিৰ সৈতেও পৃথিৱীখনক পৰিচিত কৰি তুলিছে। আজি কাৰ্থুম্বি ছাতি কেৰেলাৰ এখন সৰু গাঁৱৰ পৰা বহুজাতিক কোম্পানীলৈ যাত্ৰা সম্পূৰ্ণ কৰি আছে। ভোকেল ফৰ লোকেলৰ ইয়াতকৈ উত্তম উদাহৰণ কি হ’ব পাৰে?
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
পেৰিছ অলিম্পিকৰ আৰম্ভণি নিশ্চয় অহা মাহত এনেকুৱা সময়তে আৰম্ভ হ’ব৷ মোৰ বিশ্বাস যে আপোনালোক সকলোৱেও অলিম্পিক গেমছত ভাৰতীয় খেলুৱৈৰ উৎসাহ বৃদ্ধি কৰিবলৈ অপেক্ষা কৰি আছে৷ অলিম্পিক গেমছৰ বাবে ভাৰতীয় দলৰ মই বহুত বহুত শুভকামনা জ্ঞাপন কৰিলোঁ। টকিঅ’ অলিম্পিকৰ স্মৃতিবোৰ এতিয়াও আমাৰ সকলোৰে সতেজ হৈ আছে। টকিঅ’ত আমাৰ খেলুৱৈসকলৰ প্ৰদৰ্শনে প্ৰতিজন ভাৰতীয়ৰ হৃদয় জয় কৰিছিল। টকিঅ’ অলিম্পিকৰ পিছৰে পৰা আমাৰ খেলুৱৈসকলে পেৰিছ অলিম্পিকৰ প্ৰস্তুতিৰ বাবে নিয়োজিত হৈ আছিল। যদি সকলো খেলুৱৈ একেলগ হয়, তেন্তে সকলো মিলি ৯০০(ন শ) খেুলৱৈয়ে আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতিযোগিতাত অংশগ্ৰহণ কৰিব। এইটো ডাঙৰ সংখ্যা।
বন্ধু-বান্ধৱীসকল, পেৰিছ অলিম্পিকত প্ৰথমবাৰৰ বাবে কিছুমান নতুন সংযোজন দেখিবলৈ পাব। শ্বুটিঙত আমাৰ খেলুৱৈসকলৰ প্ৰতিভা পৰিস্ফুট হৈছে৷ পুৰুষ আৰু মহিলা উভয় দলে টেবুল টেনিছত যোগ্যতা অৰ্জন কৰিছে। ইণ্ডিয়ান শ্বটগান দলত আমাৰ শ্বুটাৰ কন্যাও অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে। এইবাৰ মল্লযুঁজ আৰু অশ্বচালনাৰ ক্ষেত্ৰত আমাৰ দেশৰ খেলুৱৈসকলেও সেই শ্ৰেণীসমূহত প্ৰতিযোগিতাত অংশগ্ৰহণ কৰিব, যিবোৰ শ্ৰেণীত তেওঁলোক প্ৰথমে কেতিয়াও জড়িত হোৱা নাছিল। ইয়াৰ পৰা আপোনালোকে অনুমান কৰিব পাৰে যে এইবাৰ আমি ক্ৰীড়াৰ বিভিন্ন স্তৰৰ ৰোমাঞ্চ দেখিবলৈ পাম। আপোনালোকে নিশ্চয় জানে, কেইমাহমানৰ আগতে বিশ্ব পেৰা এথলেটিকছ চেম্পিয়নশ্বিপত আমাৰ খেলুৱৈয়ে শ্ৰেষ্ঠ প্ৰদৰ্শন আগবঢ়াইছে। একে সময়তে, দবা আৰু বেডমিণ্টনত আমাৰ খেলুৱৈসকলে এই গৌৰৱ আজুৰি আনিছে। এতিয়া গোটেই দেশখনে আশা কৰিছে যে আমাৰ খেলুৱৈসকলেও অলিম্পিকত ভাল প্ৰদৰ্শন কৰিব। এই খেলসমূহতো পদক জয় কৰিব আৰু দেশবাসীৰ হৃদয়ো জয় কৰিব। অনাগত দিনত মইও ভাৰতীয় দলক লগ পোৱাৰ সুযোগ পাম। আপোনালোকৰ হৈ মই তেওঁলোকক উৎসাহিত কৰিম। আৰু এইবাৰ #Cheer4Bharat কৰিবলা নাপাহৰিব। এই হেচটেগৰ জৰিয়তে আমি আমাৰ খেলুৱৈসকলক উৎসাহিত কৰিব লাগিব... তেওঁলোকক উৎসাহিত কৰি থাকক। গতিকে এই ধাৰা বজাই ৰাখক ... আপোনালোকেও ধাৰাবাহিকভাৱে... ভাৰতৰ যাদু বিশ্বক দেখুৱাবলৈ সহায় কৰিব।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
মই আপোনালোক সকলোৰে বাবে এটা সৰু অডিঅ’ ক্লিপ আগবঢ়াইছো।
#অডিঅ' ক্লিপ#
এই ৰেডিঅ’ অনুষ্ঠানটো শুনি আপুনিও আচৰিত হৈছিল! গতিকে ইয়াৰ আঁৰৰ গোটেই কথাটো কওঁ আহক। আচলতে ই কুৱেইট ৰেডিঅ’ৰ এটা সম্প্ৰচাৰৰ ক্লিপ। এতিয়া আপুনি ভাবিব যে কুৱেইটৰ ভাষাত কথা পাতিছে, গতিকে হিন্দী ক’ৰ পৰা আহিল? আচলতে কুৱেইট চৰকাৰে নিজৰ ৰাষ্ট্ৰীয় ৰেডিঅ’ত এক বিশেষ কাৰ্যসূচী আৰম্ভ কৰিছে। আৰু সেইটোও হিন্দীত। আধা ঘণ্টা ধৰি প্ৰতি দেওবাৰে ‘কুৱেইট ৰেডিঅ’’ত সম্প্ৰচাৰ কৰা হয়। ইয়াৰ ভিতৰত ভাৰতীয় সংস্কৃতিৰ বিভিন্ন ৰং অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে। শিল্প জগতৰ সৈতে জড়িত আমাৰ ছবি আৰু আলোচনা তাত ভাৰতীয় সম্প্ৰদায়ৰ মাজত অতি জনপ্ৰিয়। আনকি মোক কোৱা হৈছে যে কুৱেইটৰ স্থানীয় লোকসকলেও ইয়াৰ প্ৰতি বহুত আগ্ৰহ প্ৰকাশ কৰিছে। কুৱেইট চৰকাৰ আৰু এই উল্লেখযোগ্য পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰা লোকসকলক মই আন্তৰিকতাৰে ধন্যবাদ জনাইছো।
বন্ধু-বান্ধৱীসকল,
আজি বিশ্বজুৰি আমাৰ সংস্কৃতিৰ গুণগন হোৱাটোত ভাৰতৰ একাংশ লোক সুখী নহয়! এতিয়া এই বছৰৰ মে’ মাহৰ দৰেই ৰাষ্ট্ৰ কবিৰ ৩০০ বছৰীয়া জন্মদিন তুৰ্কমেনিস্তানত উদযাপন কৰা হৈছিল। এই উপলক্ষে তুৰ্কমেনিস্তানৰ ৰাষ্টপতিয়ে বিশ্বৰ ২৪জন বিখ্যাত কবিৰ মূৰ্তি উন্মোচন কৰে। ইয়াৰে এটা মূৰ্তি গুৰুদেৱ ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰৰো। এয়াই হৈছে গুৰুদেৱৰ প্ৰতি সন্মান, ভাৰতৰ প্ৰতি সন্মান। একেদৰে জুন মাহত কেৰিবিয়ান দুখন দেশ ছুৰিনাম আৰু চেণ্ট ভিনচেণ্ট আৰু গ্ৰেনাডানে নিজৰ ভাৰতীয় ঐতিহ্য সম্পূৰ্ণ উৎসাহ আৰু উদ্দীপনাৰে উদযাপন কৰিছিল। ছুৰিনামত ভাৰতীয় সম্প্ৰদায়ে প্ৰতি বছৰে ভাৰতীয় আগমন দিৱস আৰু প্ৰব্ৰজনকাৰী দিৱস হিচাপে উদযাপন কৰে। ইয়াত ভোজপুৰী-হিন্দীতো কথা পতা হয়। ছেণ্ট ভিনচেণ্ট আৰু গ্ৰেনাডাইনছত বাস কৰা আমাৰ ভাৰতীয় মূলৰ ভাই-ভনীৰ সংখ্যাও প্ৰায় ছয় হাজাৰ। তেওঁলোক সকলোৱে নিজৰ উত্তৰাধিকাৰৰ বাবে গৌৰৱান্বিত। ১ জুনত তেওঁলোক সকলোৱে ভাৰতীয় আগমনৰ দিনটো ধুমধামেৰে উদযাপন কৰে, যাৰ জৰিয়তে তেওঁলোকৰ অনুভৱ স্পষ্টকৈ প্ৰকাশ পাইছে৷ ভাৰতীয় ঐতিহ্য আৰু সংস্কৃতিৰ এনে সম্প্ৰসাৰণক বিশ্বজুৰি দেখা পালে প্ৰতিজন ভাৰতীয়ই গৌৰৱ অনুভৱ কৰে।
বন্ধু-বান্ধৱীসকল,
চলিত মাহত সমগ্ৰ বিশ্বই অতি উৎসাহ আৰু উদ্দীপনাৰে দশম যোগ দিৱস উদযাপন কৰিছে। শ্ৰীনগৰ, জম্মু-কাশ্মীৰত অনুষ্ঠিত যোগ অনুষ্ঠানত মই অংশ লৈছিলো। কাশ্মীৰৰ যুৱক-যুৱতীসকলৰ লগতে যোগ দিৱসত ভগ্নী আৰু কন্যাসকলে অংশগ্ৰহণ কৰিছিল। যোগ দিৱস আগবাঢ়ি যোৱাৰ লগে লগে নতুন নতুন অভিলেখ গঢ় লৈ উঠিছে। যোগ দিৱসে বিশ্বজুৰি বহুতো মহান কৃতিত্ব লাভ কৰিছে।
ছৌদি আৰৱত প্ৰথমবাৰৰ বাবে এগৰাকী মহিলা আল-হানফ সাদ জীৰ নেতৃত্বত যোগ দিৱস পালন কৰা হয়৷ এইবাৰ প্ৰথমবাৰৰ বাবে ছৌদি মহিলাই মূল যোগাসন অধিৱেশন আয়োজন কৰিছে। এইবাৰ ইজিপ্তত যোগ দিৱসৰ দিনা এখন ফটো প্ৰতিযোগিতাৰ আয়োজন কৰা হৈছিল। নীল নদীৰ পাৰত আৰু পিৰামিডৰ সন্মুখত ৰঙা সাগৰৰ উপকূলত লাখ লাখ ছবি অতি জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছিল। মাৰ্বল বুদ্ধ মূৰ্তিৰ বাবে বিখ্যাত ম্যানমাৰৰ মিৰাভিজিয়া পেগোডা কমপ্লেক্সটো বিশ্ব বিখ্যাত। ইয়াতো ২১ জুনত এক দৰ্শনীয় যোগাভ্যাসৰ আয়োজন কৰা হৈছিল। বাহৰেইনত প্ৰতিবন্ধী শিশুৰ বাবে এটা বিশেষ শিবিৰৰ আয়োজন কৰা হৈছিল। শ্ৰীলংকাৰ ইউনেস্ক’ ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰৰ বাবে বিখ্যাত গোল ফ’ৰ্টতো স্মৰণীয় যোগাসন অধিবেশন অনুষ্ঠিত হৈছিল। আমেৰিকাৰ নিউয়ৰ্কৰ পৰ্যবেক্ষণ ডেকত একাংশ লোকে যোগাসন কৰিছিল। দেশখন ৰাষ্ট্ৰপতিয়েও প্ৰথমবাৰৰ বাবে মাৰ্শ্বাল দ্বীপপুঞ্জত অনুষ্ঠিত যোগ দিৱস কাৰ্যসূচীত অংশগ্ৰহণ কৰে। ভূটানৰ থিম্পুতো এক বৃহৎ যোগ দিৱসৰ অনুষ্ঠান অনুষ্ঠিত হৈছিল, য’ত মোৰ বন্ধু প্ৰধানমন্ত্ৰী টবেগেও উপস্থিত আছিল। অৰ্থাৎ আমি সকলোৱে দেখিলোঁ যে পৃথিৱীৰ প্ৰতিটো চুকতে যোগাসন কৰা আকাশৰ পৰা তোলাৰ দৃষ্টিনন্দন দৃশ্য। যোগ দিৱসত অংশগ্ৰহণ কৰা সকলো বন্ধুবৰ্গৰ প্ৰতি মোৰ আন্তৰিক কৃতজ্ঞতা প্ৰকাশ কৰিছো। আপোনালোকৰ বাবে মোৰ এটা পুৰণি অনুৰোধ আছে৷ আমি যোগাসন মাত্ৰ এদিন অনুশীলন কৰিব নালাগে। আপোনালোকে নিয়মিতভাৱে যোগাসন কৰক৷ ইয়াৰ দ্বাৰা আপোনালোকে নিশ্চিতভাৱে আপোনালোকৰ জীৱনত ইতিবাচক পৰিৱৰ্তন অনুভৱ কৰিব।
বন্ধু-বান্ধৱীসকল,
ভাৰতৰ ইমানবোৰ সামগ্ৰী আছে যিবোৰৰ সমগ্ৰ বিশ্বতে বহু চাহিদা আছে আৰু যেতিয়া আমি ভাৰতৰ কোনো স্থানীয় সামগ্ৰী বিশ্বজনীন হৈ পৰা দেখিবলৈ পাওঁ, তেতিয়া গৌৰৱেৰে উথলি উঠাটো স্বাভাৱিক। তেনে এটা সামগ্ৰী হ’ল আৰাকু কফি। অন্ধ্ৰপ্ৰদেশৰ আলি সীতা ৰাম ৰাজু জিলাত আৰাকু কফি বৃহৎ পৰিমাণে উৎপাদন কৰা হয়। অপূৰ্ব সোৱাদ আৰু সুগন্ধিৰ বাবে ই পৰিচিত। আৰাকু কফিৰ খেতিৰ সৈতে প্ৰায় ডেৰ লাখ জনীয়া জনজাতীয় পৰিয়াল জড়িত হৈ আছে। আৰাকুক কফিক নতুন মাত্ৰা প্ৰদান কৰাত গিৰিজান সমবায়ৱে ডাঙৰ ভূমিকা পালন কৰিছে। ই কৃষকৰ ভাই-ভনীসকলক একেলগে আনিবলৈ কাম কৰিছিল আৰু আৰাকু কফিৰ খেতি কৰিবলৈ উৎসাহিত কৰিছিল। ইয়াৰ বাবে এই কৃষকসকলৰ উপাৰ্জনো বহুত বৃদ্ধি পাইছে। কোণ্ডা ড’ৰা জনজাতীয় সম্প্ৰদায়েও ইয়াৰ পৰা বহু লাভ অৰ্জন কৰিছে। উপাৰ্জনৰ লগতে তেওঁলোকে মৰ্যাদাপূৰ্ণ জীৱনো লাভ কৰিছে। মনত আছে এবাৰ বিশাখাপট্টনমত, অন্ধ্ৰ প্ৰদেশৰ মুখ্যমন্ত্ৰী চন্দ্ৰবাবু নাইডুৰ সৈতে এই কফিৰ সোৱাদ লোৱাৰ সুযোগ পাইছিলোঁ। ইয়াৰ সোৱাদৰ কথা নুসুধিব! এই কফি একেবাৰে আচৰিত ধৰণৰ! আৰাকু কফিয়ে বহুতো আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় বঁটা লাভ কৰিছে। দিল্লীত অনুষ্ঠিত জি-২০ সন্মিলনতো এই কফিৰ জনপ্ৰিয়তা সৰ্বাধিক আছিল। যেতিয়াই সুযোগ পায় তেতিয়াই আৰাকু কফি উপভোগ কৰিব লাগিব।
বন্ধু-বান্ধীসকল,
আমাৰ জম্মু-কাশ্মীৰৰ লোকসকল স্থানীয় সামগ্ৰীক বিশ্বজনীন কৰি তোলাৰ ক্ষেত্ৰত বহু পিছ পৰি থকা নাই। যোৱা মাহত জম্মু-কাশ্মীৰে যি দেখুৱাইছে সেয়াও সমগ্ৰ দেশৰ লোকসকলৰ বাবে এক উদাহৰণ। ইয়াত পুলৱামাৰ পৰা অহা প্ৰথমটো বেচ স্নো পীচৰ গোট লণ্ডনলৈ পঠিওৱা হৈছিল। কিছুমানে ভাবিছিল যে কাশ্মীৰত উৎপাদিত বিদেশী শাক-পাচলিবোৰ পৃথিৱীৰ মানচিত্ৰত কিয় আনিব লাগে.. তাৰফলত নো কি হ’ল... চাকুৰা গাঁৱৰ আব্দুল ৰছিদ মিৰ জী ইয়াৰ বাবে প্ৰথম আহিছিল। তেওঁ গাঁওখনৰ আন কৃষকৰ মাটি একেলগ কৰি স্নো পীচৰ খেতি কৰা কাম আৰম্ভ কৰিছিল আৰু দেখাৰ লগে লগে ই স্নো পীচ কাশ্মীৰৰ পৰা লণ্ডনত উপনীত হ’ল। এই সফলতাই জম্মু-কাশ্মীৰৰ জনসাধাৰণৰ সমৃদ্ধিৰ বাবে নতুন দুৱাৰ মুকলি কৰিছে। আমাৰ দেশত এনে অনন্য সামগ্ৰীৰ অভাৱ নাই। আপোনালোকে #MyProductSmyPrideৰ সৈতে এনে সামগ্ৰী শ্বেয়াৰ কৰিব লাগিব। এই বিষয়েও মই ‘মন কী বাত’ত আলোচনা কৰিম।
মম প্ৰিয়া: দেশবাসিন:
অদ্য অহং কিঞ্চিত চৰ্চা সংস্কৃত ভাষায়া আৰম্ভে৷
আদ্য ইগ কিনিথা আলোচনা সংস্কৃত ভাষা আবহ।
আপোনালোকে নিশ্চয় ভাবিছে যে মই হঠাতে ‘মন কী বাত’ত সংস্কৃতত কিয় কথা ক’লো? ইয়াৰ কাৰণ আজি সংস্কৃতৰ সৈতে জড়িত এটা বিশেষ অনুষ্ঠান! আজি ৩০ জুনত আকাশবাণীৰ সংস্কৃত বুলেটিন সম্প্ৰচাৰৰ ৫০বছৰ সম্পূৰ্ণ কৰিছে। ৫০ বছৰ ধৰি এই বুলেটিনে বহু লোকক সংস্কৃতৰ সৈতে জড়িত কৰি ৰাখিছে। মই আকাশবাণী পৰিয়ালক অভিনন্দন জনাইছো।
বন্ধু-বান্ধৱীসকল,
ভাৰতীয় জ্ঞান আৰু বিজ্ঞানৰ অগ্ৰগতিত সংস্কৃতৰ ডাঙৰ ভূমিকা আছে। আজিৰ দাবীটো হ’ল আমি সংস্কৃতকো সন্মান কৰা উচিত আৰু লগতে আমাৰ দৈনন্দিন জীৱনত যোগ কৰা উচিত। আজিকালি আৰু বহুতে বেংগালুৰুত এনে প্ৰচেষ্টা চলাইছে। বেংগালুৰু-কাব্বান পাৰ্ক নামৰ এখন উদ্যান আছে! ইয়াৰ মানুহে এই উদ্যানখনত নতুন পৰম্পৰা আৰম্ভ কৰিছে। ইয়াত সপ্তাহত এদিন প্ৰতি দেওবাৰে শিশু, যুৱক-যুৱতী আৰু বয়োজ্যেষ্ঠসকলে সংস্কৃতত নিজৰ মাজত কথা পাতে। কেৱল ইমানেই নহয়, ইয়াত বহুতো বিতৰ্কৰ অধিবেশন সংস্কৃতত কৰিবলৈ লৈছে। তেওঁলোকৰ এই পদক্ষেপৰ নামকৰণ কৰা হৈছে - সংস্কৃত উইকেণ্ড! এটা ৱেবছাইটৰ জৰিয়তে সমাচী বুলবী জীয়ে এই প্ৰচেষ্টা হাতত লৈছে। এই প্ৰচেষ্টা কেইদিনমানৰ আগতে আৰম্ভ হৈছিল, বেংগালুৰুৰ জনসাধাৰণৰ মাজত ই অতি জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছে। যদি আমি সকলোৱে এনে প্ৰচেষ্টাৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰোঁ, তেন্তে আমি পৃথিৱীৰ এনে প্ৰাচীন আৰু বৈজ্ঞানিক ভাষাৰ পৰা বহু কথা শিকিবলৈ পাম।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
‘মন কী বাত’ৰ এই খণ্ডটোত আপোনালোকৰ লগত যোগাযোগ কৰিব পৰাহেতেন বৰ ভাল আছিল। এতিয়া এই ধাৰা আগৰ দৰেই আকৌ চলি থাকিব। এসপ্তাহৰ পাছত পবিত্ৰ ৰথ যাত্ৰা আৰম্ভ হ’বলৈ গৈ আছে। মই আশা কৰো যে মহাপ্ৰভু জগন্নাথৰ অনুগ্ৰহ সদায় সকলো দেশবাসীৰ ওপৰত থাকিব৷ অমৰনাথ যাত্ৰাও আৰম্ভ হৈছে আৰু অহা কেইদিনমানৰ পৰাও পন্ধৰপুৰ ৱাৰীও আৰম্ভ হ’ব। এই যাত্ৰাবোৰত অংশগ্ৰহণ কৰিবলগীয়া সকলো ভক্তক মই শুভকামনা জনালোঁ। লগতে কচ্ছী নৱবৰ্ষ - আশাধি বীজৰ উৎসৱৰো শুভেচ্ছা জনালোঁ৷ এই সকলোবোৰ উৎসৱৰ বাবে আপোনালোক সকলোকে বহুত শুভকামনা জনাইছো। মোৰ বিশ্বাস যে আপোনালোকে মোৰ লগত এনে ইচিবাচক প্ৰচেষ্টাৰ বিষয়ে শ্বেয়াৰ কৰি থাকিব৷ অহা মাহত আপোনালোকক পুনৰ লগপোৱাৰ আশা কৰিলোঁ৷ তেতিয়ালৈকে আপোনালোকেও আপোনালোকৰ পৰিয়ালৰ যত্ন লওক। আপোনালোকক অশেষ ধন্যবাদ।
নমস্কাৰ৷
নমস্কাৰ,
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
মন কী বাতৰ ১১০তম খণ্ডলৈ আপোনালোক সকলোকে স্বাগতম জনাইছো। প্ৰতিবাৰৰ দৰে এইবাৰো আমি আপোনালোকৰ পৰা বহু পৰামৰ্শ, ইনপুট আৰু মন্তব্য পাইছো। আৰু প্ৰতিবাৰৰ দৰেই খণ্ডটোত কোনবোৰ বিষয় অন্তৰ্ভুক্ত কৰিব সেইটো নিৰ্ণয় কৰাটো এটা প্ৰত্যাহ্বান আছিল। মই বহুতো ইনপুট পাইছো যিবোৰ এটা আনটোৰ পৰিপূৰক, ইতিবাচক কথা। ইয়াত বহু দেশবাসীৰ কথা আছে যিসকলে আনৰ বাবে আশাৰ ৰেঙণি হৈ নিজৰ জীৱন উন্নত কৰাৰ কামত জড়িত হৈ আছে।
বন্ধুসকল, অতি সোনকালে আমি ৮ মাৰ্চত নাৰী দিৱস উদযাপন কৰিম। এই বিশেষ দিনটোত দেশৰ উন্নয়ন যাত্ৰাত নাৰী শক্তিৰ অৱদানক শ্ৰদ্ধা জনোৱাৰ সুযোগ দিয়া হৈছে। মহাকবি ভাৰতীয়ৰজী য়ে কয় যে যেতিয়া মহিলাসকলে সমান সুযোগ লাভ কৰিব তেতিয়াহে পৃথিৱীখন সমৃদ্ধিশালী হ’ব। আজি ভাৰতৰ নাৰী শক্তিয়ে প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতে প্ৰগতিৰ নতুন উচ্চতা স্পৰ্শ কৰিছে। কেইবছৰমান আগলৈকে কোনে ভাবিছিল যে আমাৰ দেশৰ গ্ৰাম্য মহিলাসকলেও ড্ৰোন উৰুৱাবলৈ সক্ষম হ’ব! কিন্তু আজি সম্ভৱ হৈ উঠিছে। আজি গাঁওখনত ‘ড্ৰোন দিদি’ বিষয়টো ইমানেই চৰ্চা হৈছে যে সকলোৰে মুখত ‘নমো ড্ৰোন দিদি’, ‘নমো ড্ৰোন দিদি’ৰ শব্দ শুনা যায়। সকলোৱে এই বিষয়ে আলোচনা কৰি আছে। এটা ডাঙৰ প্ৰশ্নৰ অৱতাৰণা হৈছে। আৰু সেয়ে মইও ভাবিলোঁ যে এইবাৰ 'মন কী বাট'ত এগৰাকী নমো ড্ৰোন দিদিৰ লগত কথা পাতিম। আমাৰ লগত বৰ্তমান উত্তৰ প্ৰদেশৰ সীতাপুৰৰ পৰা নমো ড্ৰোন দিদি সুনীতা জী সংযোগ হৈছে। তেওঁৰ লগত কথা পাতো আহক।
প্ৰথম ফোন
মোদী জী: সুনীতা দেৱীজী, নমস্কাৰ।
সুনীতা দেৱী: নমস্কাৰ, ছাৰ।
মোদী জী: বাৰু সুনীতা জী, প্ৰথমে মই আপোনাৰ বিষয়ে, আপোনাৰ পৰিয়ালৰ বিষয়ে জানিব বিচাৰিম। অলপ কওক।
সুনীতা দেৱী: ছাৰ, মোৰ পৰিয়ালত দুটা ল’ৰা-ছোৱালী আছে, মই, মোৰ স্বামী আৰু মোৰ মা।
মোদী জী: সুনীতা জী আপুনি কিমানলৈকে পঢ়া-শুনা কৰিছে?
সুনীতা দেৱী: ছাৰ, স্নাতক চূড়ান্তবৰ্ষ লৈকে
মোদীজী: আৰু ঘৰত কি কৰে?
সুনীতা দেৱী: মই কৃষি-কৰ্মৰ লগত জড়িত কাম কৰো, ছাৰ।
মোদী জী: বাৰু সুনীতা জী, ড্ৰোন দিদি হোৱাৰ যাত্ৰা কেনেকৈ আৰম্ভ হ’ল? আপুনি আপোনাৰ প্ৰশিক্ষণ ক’ৰ পৰা পালে, কথাবোৰ কেনেকৈ সলনি হ’ল, আৰম্ভণিৰে পৰা কওকচোন।
সুনীতা দেৱী: হয় ছাৰ, আমাৰ প্ৰশিক্ষণ এলাহাবাদস্থিত ফুলপুৰ ইফকো কোম্পানীত হৈছিল। তাতে প্ৰশিক্ষণ লৈছিলো।
মোদীজী: সেই সময়ত ড্ৰোনৰ কথা কেতিয়াবা শুনিছিল নে?
সুনীতা দেৱী: ছাৰ, আগতে কেতিয়াও শুনা নাছিলোঁ, কিন্তু, এবাৰ এনেকৈ দেখিছিলোঁ; সীতাপুৰত থকা কৃষি বিজ্ঞান কেন্দ্ৰত আমি প্ৰথমবাৰৰ বাবে ড্ৰোন দেখিছিলো।
মোদীজী: সুনীতাজী, এই কথা মই বুজিছো। সেইদিনা আপুনি তালৈ যোৱাৰ প্ৰথম দিন আছিল।
সুনীতা: হয় ছাৰ।
মোদীজী: প্ৰথম দিনাই ড্ৰোন দেখুৱাইছিল, তাৰ পিছত বৰ্ডত কিবা এটা শিকাইছিল, কাগজতো কিবা এটা শিকাইছিল, তাৰ পিছত আপোনাক অনুশীলনৰ বাবে খেতিপথাৰলৈ লৈ যোৱা হৈছিল, কি হ’ল, মোক সম্পূৰ্ণ বুজাব পাৰিবনে?
সুনীতা দেৱী: হয়, ছাৰ। প্ৰথম দিনাই আমি সকলোৱে গৈছিলো। পিছদিনাৰ পৰা আৰম্ভ হ’ল প্ৰশিক্ষণ। প্ৰথমে তাত্ত্বিক দিশখিনি শিকোৱা হৈছিল, তাৰ পিছত দুদিনৰ বাবে ক্লাছ হৈছিল। ক্লাছত ড্ৰোনৰ অংশ কি, কেনেকৈ কি কৰে, সকলোবোৰ তাত্ত্বিকভাৱে শিকাইছিল। তৃতীয় দিনা ছাৰ আমাৰ পৰীক্ষা আছিল। তাৰ পিছত ছাৰ আকৌ এবাৰ কম্পিউটাৰত পৰীক্ষা কৰা হ’ল। অৰ্থাৎ প্ৰথমে পাঠদান অনুষ্ঠিত হৈছিল, তাৰ পিছত পৰীক্ষা দিয়া হৈছিল। তাৰ পিছত আমাক আকৌ ব্যৱহাৰিক দিশ শিকোৱা হৈছিল। অৰ্থাৎ ড্ৰোনখন কেনেকৈ উৰুৱাব লাগে, কেনেকৈ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব লাগে, চলাব লাগে, সকলোবোৰৰ ব্যৱহাৰিক দিশ শিকোৱা হৈছিল।
মোদীজী: ইয়াৰ পিছত কওকচোন ড্ৰোনখন কেনেকৈ চলাবলৈ শিকাইছিল।
সুনীতা দেৱী: ছাৰ, ধৰি লওক খেতি পথাৰত খেতি আছিল। বাৰিষাৰ বতৰ। বৰষুণত খেতিপথাৰত প্ৰৱেশ কৰি খেতি চাবলৈ বৰ কষ্টকৰ। এনে অৱস্থাত ড্ৰোনখন পথাৰত উৰুৱাই বাহিৰৰ পৰা সকলো চাব পাৰি আৰু খেতিয়কজনে পথাৰৰ মাজলৈও যাব নালাগে। নিজৰ পথাৰত শ্ৰমিক নিয়োগ কৰি আমি যি কাম কৰিবলগীয়া হৈছিল, সেই কাম আমি ড্ৰোনৰ সহায়ত পথাৰৰ কাষত থিয় হৈ সহজেই কৰিব পাৰো। পথাৰত যদি কিবা পোক-পৰুৱা থাকে, তেন্তে আমি এই বিষয়ে সাৱধান হ’ব পাৰো আৰু কৃষকসকলেও এইলৈ বহুত ভাল অনুভৱ কৰে। ছাৰ, এতিয়ালৈকে আমি ৩৫ একৰ ভূমিত স্প্ৰে’ কৰিছো।
মোদী জী: তেতিয়া খেতিয়ক ভাই সকলে বুজি পাইছে যে ইয়াৰ লাভ আছে।
সুনীতা দেৱী: হয় ছাৰ। খেতিয়ক ভাইসকল বৰ সন্তুষ্ট হৈ কয় যে তেওঁলোকৰ বৰ ভাল লাগিছে। সময়ো ৰাহি হৈ আছে আৰু সকলো ধৰণৰ সুবিধাও পোৱা গৈছে। আমি পানী, ঔষধ আমাৰ লগত ৰাখোঁ, মাত্ৰ আহি আমাৰ মাটি ক’ৰ পৰা ক’লৈ দেখুৱাব লাগে। আধা ঘণ্টাৰ ভিতৰত সকলো কাম সম্পূৰ্ণ কৰিব পাৰিব।
মোদী জী: তেতিয়া নিশ্চয় আৰু বহুত মানুহ এই ড্ৰোন চাবলৈ আহে।
সুনীতা দেৱী: ছাৰ বহুত মানুহৰ ভিৰ লাগে। বহু লোকে ড্ৰোন চাবলৈ গোট খায়। বহু মাটি থকা কৃষকসকলেও আমাৰ ফোন নম্বৰ লৈ ড্ৰোনৰ জৰিয়তে নিজৰ পথাৰত স্প্ৰে’ কৰে।
মোদী জী: মোৰ জীৱনৰ এটা লক্ষ্য হৈছে 'লাখপতি দিদি' গঢ় দিয়া, যদি আজি দেশৰ ভগ্নীসকলে এই খণ্ডটো শুনি আছে, তেন্তে জানি থওক যে আজি প্ৰথমবাৰৰ বাবে ড্ৰোন দিদিয়ে আমাৰ লগত কথা পাতিছে। এই বিষয়ে আপোনালোকে কি ক’ব বিচাৰে?
সুনীতা দেৱী: এতিয়া মোক কেৱল ড্ৰোন দিদি বুলি জনা যায়, হাজাৰ হাজাৰ ভগ্নী আগবাঢ়ি আহি মোৰ দৰে ড্ৰোন দিদি হৈ পৰে আৰু মোৰ লগতে আন হাজাৰ হাজাৰ ভগ্নী আগবাঢ়ি আহিলে মই বৰ সুখী হ'ম, বৰ ভাল হ'ব। সেইটো ভাবি মই অকলশৰীয়া নহয়, মোৰ লগতে বহু মহিলা ‘ড্ৰোন দিদি’ নামেৰে পৰিচিত হৈছে।
মোদী জী: সুনীতা দেৱী। আপোনালৈ মোৰ অভিনন্দন। দেশৰ কৃষি আধুনিকীকৰণৰ ক্ষেত্ৰত গুৰুত্বপূৰ্ণ মাধ্যম হিচাপে কাম কৰি আছে ‘নমো ড্ৰোন দিদি’সকলে। আপোনাক আন্তৰিক শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিলো।
সুনীতা দেৱী: বহুত ধন্যবাদ ছাৰ।
মোদী জী: ধন্যবাদ।
বন্ধুসকল, আজি দেশত এনে কোনো ক্ষেত্ৰ নাই য’ত নাৰী শক্তিৰ প্ৰভাৱ পৰা নাই। মহিলাসকলে নিজৰ নেতৃত্বৰ সম্ভাৱনা প্ৰদৰ্শন কৰা আন এটা ক্ষেত্ৰ হৈছে প্ৰাকৃতিক কৃষি, জল সংৰক্ষণ আৰু স্বচ্ছতা। ৰাসায়নিক প্ৰয়োগৰ বাবে আমাৰ ধৰিত্ৰী মাক বচাবলৈ আমাৰ দেশৰ মাতৃশক্তিয়ে ডাঙৰ ভূমিকা পালন কৰি আছে। দেশৰ চুকে-কোণে মহিলাসকলে এতিয়া জৈৱিক কৃষি-কাৰ্যক প্ৰসাৰৰ চেষ্টা কৰিছে।
আজি যদি ‘জল জীৱন মিছন’ৰ বাবে দেশত ইমান কাম চলি আছে, তেন্তে ইয়াৰ আঁৰত জল সমিতিৰ ভূমিকা অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। এই জল সমিতিসমূহৰ নেতৃত্বত আছে মহিলা। লগতে আমাৰ ছোৱালী, ভগ্নীসকলে পানী সংৰক্ষণৰ বাবে চাৰিওফালে প্ৰচেষ্টা চলাইছে। মোৰ লগত ফোন লাইনত তেনে এগৰাকী মহিলা আছে, তেওঁ হৈছে কল্যাণী প্ৰফুল্ল পাটিলজী। তেওঁৰ ঘৰ মহাৰাষ্ট্ৰত। আহকচোন কল্যাণী প্ৰফুল্ল পাটিলজীৰ লগত কথা পাতো আৰু তেওঁৰ অভিজ্ঞতা শুনো।
দ্বিতীয় ফোন
প্ৰধানমন্ত্ৰী: কল্যাণী জী নমস্কাৰ।
কল্যাণী জী: হেল্ল’ ছাৰ, হেল্ল’।
প্ৰধানমন্ত্ৰী: কল্যাণী জী, প্ৰথমে নিজৰ, আপোনাৰ পৰিয়াল আৰু আপোনাৰ কামৰ বিষয়ে কিবা এটা কওক।
কল্যাণী জী: ছাৰ, মই মাইক্ৰ’বায়’লজীত এম.এছ.চি. মই কৰিলোঁ। মোৰ ঘৰত মোৰ স্বামী, শাহুৱেক আৰু মোৰ সন্তান দুটা আছে। আৰু তিনিবছৰ ধৰি মই আমাৰ গাঁৱৰ পঞ্চায়তত কাম কৰি আছো।
প্ৰধানমন্ত্ৰী: আৰু তাৰ পিছত তেওঁ গাঁৱত খেতিৰ কাম হাতত লৈছিলা, নহয়নে? কাৰণ আপোনাৰ মৌলিক জ্ঞান আছে, এই বিষয়ত আপোনাৰ পঢ়া-শুনা হৈছে আৰু এতিয়া আপুনি খেতিৰ লগত জড়িত, এতিয়া কি নতুন পৰীক্ষা কৰিলে?
কল্যাণী জী: ছাৰ, আমি দহ প্ৰকাৰৰ তৰু-তৃণ মিহলাই জৈৱিক স্প্ৰে বনাইছো। আমি শস্যত ছটিয়াই দিয়া কীটনাশকে আমাৰ কীটপতংগ ধ্বংস কৰে যদিও আমাৰ মাটি প্ৰদূষিত কৰে। তদুপৰি এই ক্ষতিকাৰক ৰাসায়নিক পদাৰ্থবোৰ আমাৰ পানীত মিহলি হৈ আমাৰ শৰীৰৰ ক্ষতিসাধন কৰি আছে। গতিকে আমি যিমান পাৰো কম কীটনাশক ব্যৱহাৰ কৰিব লাগিব।
প্ৰধানমন্ত্ৰী: গতিকে আপুনি সম্পূৰ্ণ প্ৰাকৃতিক খেতি অৰ্থাৎ জৈৱিক কৃষিৰ দিশত আগবাঢ়িছে।
কল্যাণী জী: হয়, আমি যোৱা বছৰ আমাৰ পৰম্পৰাগত খেতি ব্যৱস্থা অনুসৰি সকলো কাম কৰিলোঁ ছাৰ।
প্ৰধানমন্ত্ৰী: জৈৱিক কৃষিৰ অভিজ্ঞতা কেনেকুৱা?
কল্যাণী জী: ছাৰ, ইয়াৰ ফলত খেতিৰ বাবদ আমাৰ মহিলাসকলৰ খৰচ কমিছে আৰু সমাধান হিচাপে ছাৰ আমি কীট-পতংগবিহীন এই সামগ্ৰী পাইছো। কাৰণ এতিয়া কেন্সাৰৰ প্ৰাদুৰ্ভাৱ বাঢ়িছে, চহৰত আনকি আমাৰ গাঁৱতো যদি আপুনি নিজৰ পৰিয়ালক ৰক্ষা কৰিব বিচাৰে তেন্তে এই পথটো বাছি ল’ব লাগিব; সেইবাবেই ইয়াত মহিলাসকলে সক্ৰিয়ভাৱে নিজৰ ভূমিকা পালন কৰি আছে।
প্ৰধানমন্ত্ৰী: বাৰু কল্যাণীজী, আপুনি পানী সংৰক্ষণৰ কিবা কাম কৰিছেনে? তাত কি কৰিলে?
কল্যাণী জী: ছাৰ বৰষুণৰ পানী সংগ্ৰহ; আমাৰ সকলো চৰকাৰী অট্টালিকা যেনে প্ৰাথমিক বিদ্যালয়, অংগনবাড়ী কেন্দ্ৰ, গাঁও পঞ্চায়ত ভৱন, সেই সকলোবোৰ ঠাইৰ পৰা সংগ্ৰহ কৰা বৰষুণৰ পানীৰ এটা ৰিচাৰ্জ খাদ আছে, কাৰণ বৰষুণৰ পানী মাটিত পৰাৰ পিছত মাটিত সোমাই যায় অৰ্থাৎ পাৰ্কলেট হব লাগে সেই ধাৰণাটোৰ পৰা আমি আমাৰ গাঁৱত ২০টা ৰিচাৰ্জ খাদ নিৰ্মাণ কৰিছো আৰু ৫০টা ৰিচাৰ্জ খাদ অনুমোদন কৰা হৈছে। সেই কাম অতি সোনকালে আৰম্ভ হ’ব।
প্ৰধানমন্ত্ৰী: ঠিক আছে কল্যাণীজী, আপোনাৰ লগত কথা পাতি ভাল লাগিল। আপোনাক শুভেচ্ছা জনালোঁ।
কল্যাণী জী: ধন্যবাদ ছাৰ, মইও আপোনাৰ লগত কথা পাতি বহুত আনন্দিত হৈছো। মানে মোৰ বিশ্বাস যে মোৰ জীৱনটো সম্পূৰ্ণ সাৰ্থক হৈ পৰিছে।
প্ৰধানমন্ত্ৰী: মাত্ৰ সেৱা অব্যাহত ৰাখক।
প্ৰধানমন্ত্ৰী: চাওক, যিহেতু আপোনাৰ নাম কল্যাণী, সেয়েহে আপুনি কল্যাণ কৰি থাকিব। ধন্যবাদ, নমস্কাৰ।
কল্যাণী জী: ধন্যবাদ ছাৰ।
বন্ধুসকল, সুনিতাজীয়েই হওক বা কল্যাণীজী, বিভিন্ন ক্ষেত্ৰত মহিলাৰ সফলতা অতি প্ৰেৰণাদায়ক। আমাৰ নাৰী শক্তিৰ এই মনোভাৱক মই পুনৰ আন্তৰিকতাৰে শলাগ লৈছো।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, আজি আমাৰ জীৱনত প্ৰযুক্তিৰ গুৰুত্ব বাঢ়িছে। মোবাইল ফোন আৰু ডিজিটেল গেজেট আমাৰ জীৱনৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংগ হৈ পৰিছে। কিন্তু আপোনালোকে জানেনে যে ডিজিটেল গেজেটৰ সহায়ত আমি এতিয়া বন্যপ্ৰাণীৰ ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰিবলৈ সক্ষম হৈছো? কিছুদিন পিছত ৩ মাৰ্চত বিশ্ব বন্যপ্ৰাণী দিৱস পালন কৰা হ’ব। বন্যপ্ৰাণী সংৰক্ষণ সম্পৰ্কে সজাগতা প্ৰসাৰৰ উদ্দেশ্যে এই দিৱস পালন কৰা হয়। এইবাৰ বিশ্ব বন্যপ্ৰাণী দিৱসৰ বিষয়বস্তুৱে ডিজিটেল উদ্ভাৱনক আগস্থানত ৰাখিছে। আপোনালোকে জানি আনন্দিত হ’ব যে আমাৰ দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত বন্যপ্ৰাণী সংৰক্ষণৰ বাবে প্ৰযুক্তিৰ ব্যাপক ব্যৱহাৰ হৈছে। চৰকাৰৰ প্ৰচেষ্টাৰ বাবেই যোৱা কেইবছৰমানৰ পৰা দেশত বাঘৰ সংখ্যা বৃদ্ধি পাইছে। মহাৰাষ্ট্ৰৰ চন্দ্ৰপুৰ বাঘ সংৰক্ষিত বনাঞ্চলত বাঘৰ সংখ্যা দুশ পঞ্চাশটাতকৈও অধিক হৈছে। চন্দ্ৰপুৰ জিলাত মানুহ-বাঘৰ সংঘাত হ্ৰাস কৰিবলৈ কৃত্ৰিম বুদ্ধিমত্তা গ্ৰহণ কৰা হৈছে। তাতে গাঁও আৰু বনাঞ্চলৰ সীমাত কেমেৰা স্থাপন কৰা হয়। যেতিয়াই গাঁৱৰ ওচৰলৈ বাঘ আহে, কৃত্ৰিম বুদ্ধিমত্তাৰ সহায়ত স্থানীয় ৰাইজৰ মোবাইল ফোনলৈ সতৰ্কবাণী প্ৰেৰণ কৰা হয়। আজি এই বাঘ সংৰক্ষিত বনাঞ্চলৰ চাৰিওফালে থকা তেৰখন গাঁৱত এই ব্যৱস্থাই জনসাধাৰণৰ বাবে বহু উপকাৰ সাধন কৰিছে আৰু বাঘৰ সুৰক্ষা নিশ্চিত কৰিছে।
বন্ধুসকল, আজি যুৱ উদ্যোগীসকলে বন্যপ্ৰাণী সংৰক্ষণ আৰু পৰিৱেশ পৰ্যটনৰ বাবে নতুন নতুন উদ্ভাৱন কঢ়িয়াই আনিছে। উত্তৰাখণ্ডৰ ৰুৰকীত ভাৰতীয় বন্যপ্ৰাণী প্ৰতিষ্ঠানৰ সহযোগত ৰ’টাৰ প্ৰিচিজন গ্ৰুপছে কেন নদীৰ ঘৰিয়ালসমূহ নিৰীক্ষণ কৰাত সহায় কৰা ড্ৰোন প্ৰস্তুত কৰিছে। একেদৰে বেংগালুৰুৰ এটা কোম্পানীয়ে ‘বাঘিৰা’ আৰু ‘গৰুড়’ নামৰ এপ এটা প্ৰস্তুত কৰিছে। বাঘিৰা এপৰ সহায়ত জংঘল ছাফাৰী (ছাফাৰী)ৰ সময়ত গাড়ীৰ গতি আৰু অন্যান্য গতিবিধি নিৰীক্ষণ কৰা সম্ভৱ। দেশৰ বহু বাঘ সংৰক্ষিত বনাঞ্চলত ইয়াৰ ব্যৱহাৰ চলি আছে। কৃত্ৰিম বুদ্ধিমত্তা আৰু ইণ্টাৰনেট অৱ থিংছৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি নিৰ্মিত গৰুড় এপটোৱে যিকোনো চিচিটিভিৰ সৈতে সংযোগ কৰিলে ছেটাৰৰ পৰা সঠিক সময়ৰ সতৰ্কবাণী প্ৰদান কৰে। বন্যপ্ৰাণী সংৰক্ষণৰ দিশত এনে প্ৰতিটো প্ৰচেষ্টাই আমাৰ দেশৰ জৈৱ বৈচিত্ৰ্যক সমৃদ্ধ কৰে।
বন্ধুসকল, ভাৰতত প্ৰকৃতিৰ সৈতে সম্প্ৰীতি আমাৰ সংস্কৃতিৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংগ। হাজাৰ হাজাৰ বছৰ ধৰি আমি প্ৰকৃতি আৰু বন্যপ্ৰাণীৰ সৈতে সহাৱস্থানৰ ধাৰণাৰে জীয়াই আহিছো। যদি আপুনি কেতিয়াবা মহাৰাষ্ট্ৰৰ মেলঘাট বাঘ সংৰক্ষিত বনাঞ্চললৈ যায় তেন্তে আপুনি নিজেই অনুভৱ কৰিব পাৰে। এই বাঘ সংৰক্ষিত বনাঞ্চলৰ কাষতে থকা খাটকালি গাঁৱত বসবাস কৰা জনজাতীয় পৰিয়ালে চৰকাৰৰ সহায়ত নিজৰ ঘৰবোৰ হোম ষ্টেলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিছে। এয়া তেওঁলোকৰ উপাৰ্জনৰ এক প্ৰধান উৎস হৈ পৰিছে। কোৰকু জনগোষ্ঠীৰ বাসিন্দা প্ৰকাশ জামকাৰ জীয়ে নিজৰ দুইহেক্টৰ মাটিত সাতটা কোঠাৰ হোমষ্টে নিৰ্মাণ কৰিছে। তেওঁৰ ঘৰত থকা পৰ্যটকৰ বাবে তেওঁৰ পৰিয়ালে খাদ্য-পানীয়ৰ ব্যৱস্থা কৰে। ঔষধি উদ্ভিদৰ উপৰিও তেওঁ ঘৰৰ আশে-পাশে আম আৰু কফি গছ ৰোপণ কৰিছিল। ই কেৱল পৰ্যটকৰ আকৰ্ষণ বৃদ্ধি কৰাই নহয় আন মানুহৰ বাবেও নতুন কৰ্মসংস্থাপনৰ সুযোগো সৃষ্টি কৰিছে।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,আমি যেতিয়া পশুপালনৰ কথা কওঁ, তেতিয়া প্ৰায়ে গৰু-ম’হৰ মাজতে সীমাবদ্ধ হৈ থাকে। কিন্তু ছাগলীও এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰাণী, যাৰ বিষয়ে বিশেষ আলোচনা হোৱা নাই। দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ বহু লোক ছাগলী পালনৰ লগত জড়িত। ওড়িশাৰ কালাহাণ্ডিত ছাগলী পালন জীৱিকাৰ এক প্ৰধান মাধ্যম হৈ পৰাৰ লগতে গাঁওবাসীৰ জীৱনৰ মান উন্নত কৰা হৈছে। এই প্ৰচেষ্টাৰ আঁৰত জয়ন্তী মহপাত্ৰ জী আৰু তেওঁৰ স্বামী বীৰেণ চাহু জীৰ এক ডাঙৰ সিদ্ধান্ত। দুয়োজনেই বেংগালুৰুৰ মেনেজমেণ্ট পেছাদাৰী আছিল যদিও চাকৰি বাদ দি কালাহাণ্ডীৰ ছালেভেটা গাঁৱলৈ অহাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে। তেওঁলোকে এনেকুৱা কাম কৰিব বিচাৰিছিল যিয়ে ইয়াৰ গাঁওবাসীৰ সমস্যা সমাধান কৰি তেওঁলোকক সৱল কৰি তুলিব। সেৱা আৰু ভক্তিৰে ভৰা এই চিন্তাৰে তেওঁলোকে মণিকাস্তু এগ্ৰো প্ৰতিষ্ঠা কৰি কৃষকৰ সৈতে কাম কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। জয়ন্তী জী আৰু বীৰেণ জীয়েও ইয়াত এটা আচৰিত মণিকাস্তু ছাগলী বেংক খুলিছে তেওঁলোকে সমুদায় পৰ্যায়ত ছাগলী পালনক প্ৰসাৰিত কৰিছে। তেওঁলোকৰ ছাগলীৰ খেতিত প্ৰায় এক ডজনমান ছাগলী আছে। মণিকাস্তু ছাগলী বেংক, কৃষকৰ বাবে এক সম্পূৰ্ণ ব্যৱস্থা প্ৰস্তুত কৰিছে। ইয়াৰ জৰিয়তে কৃষকসকলক ২৪ মাহৰ বাবে দুটা ছাগলী দিয়া হয়। ছাগলীয়ে দুবছৰত ৯ৰ পৰা ১০টা পোৱালি জন্ম দিয়ে, ইয়াৰে ৬টা পোৱালি বেংকত ৰখা হয়, বাকীবোৰ ছাগলী পালন কৰা পৰিয়ালটোক দিয়া হয়। কেৱল ইমানেই নহয়, ছাগলীৰ যত্নৰ বাবেও প্ৰয়োজনীয় সেৱা আগবঢ়োৱা হয়। বৰ্তমান ৫০খন গাঁৱৰ ১০০০ৰো অধিক কৃষক এই দম্পতীৰ সৈতে জড়িত। তেওঁলোকৰ সহায়ত গাঁওবাসীয়ে পশুপালনৰ স্বাৱলম্বীতাৰ দিশে আগবাঢ়িছে। বিভিন্ন ক্ষেত্ৰত সফল পেছাদাৰীসকলে ক্ষুদ্ৰ কৃষকসকলক সৱল কৰি স্বাৱলম্বী কৰি তোলাৰ বাবে উদ্ভাৱনী পদ্ধতি গ্ৰহণ কৰা দেখি মই অতি আনন্দিত অনুভৱ কৰিছো। তেওঁলোকৰ এই প্ৰচেষ্টাই সকলোকে অনুপ্ৰাণিত কৰিব।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, আমাৰ সংস্কৃতিৰ শিক্ষা হৈছে “পৰমাৰ্থ পৰমো ধৰ্ম” অৰ্থাৎ আনক সহায় কৰাটোৱেই সৰ্বোচ্চ কৰ্তব্য। এই মূল্যবোধত বিশ্বাসী আমাৰ দেশৰ অগণন লোকে নিস্বাৰ্থভাৱে আনৰ সেৱাত নিজৰ মনপ্ৰাণ সমৰ্পণ কৰিছে। তেনে এজন ব্যক্তি হৈছে বিহাৰৰ ভোজপুৰৰ ভীম সিং ভৱেশ জী। তেওঁৰ এই কাৰ্যকলাপ তেওঁৰ অঞ্চলৰ মুছাৰ জাতিৰ লোকসকলৰ মাজত অতি জনপ্ৰিয়। সেইবাবেই আজি আপোনালোকৰ লগত কথা পাতিম বুলি ভাবিলোঁ। বিহাৰৰ মুশ্বাহাৰসকল অতি বঞ্চিত আৰু অতি দৰিদ্ৰ সম্প্ৰদায়। ভীম সিং ভৱেশ জীয়ে এই সম্প্ৰদায়ৰ ল’ৰা-ছোৱালীক শিক্ষিত কৰাটো নিজৰ জীৱনৰ কেন্দ্ৰবিন্দু কৰি লৈছে যাতে তেওঁলোকৰ ভৱিষ্যত উজ্জ্বল হয়। তেওঁ এই জাতিটোৰ প্ৰায় ৮০০০ শিশুক বিদ্যালয়ত ভৰ্তি কৰিছে। তেওঁলোকৰ বাবে এটা ডাঙৰ পুথিভঁৰালো নিৰ্মাণ কৰা হৈছে যাতে ল’ৰা-ছোৱালীয়ে পঢ়া-শুনা কৰিবলৈ অধিক সুবিধা পায়। ভীমসিং জীয়ে তেওঁৰ সমাজৰ ৰাইজক প্ৰয়োজনীয় নথি-পত্ৰ প্ৰস্তুত কৰা আৰু প্ৰ-পত্ৰ পূৰণৰ ক্ষেত্ৰতো সহায় কৰি আছে। ইয়াৰ ফলত বিভিন্ন জৰুৰীকালীন সেৱাই গাঁওখনৰ এইসকল লোকৰ ওচৰলৈ যোৱাটো সম্ভৱ হৈ উঠিছে। তেওঁ স্বাস্থ্য সম্পৰ্কীয় সেৱাৰ বাবে এশৰো অধিক চিকিৎসা শিবিৰৰ ব্যৱস্থা কৰিছে। যেতিয়া ক’ৰোনাৰ মহা সংকট আহিছিল, তেতিয়া হে ভীমসিং জীয়ে নিজৰ অঞ্চলৰ ৰাইজক ভেকচিন ল’বলৈ উৎসাহিত কৰিছিল। দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত ভীম সিং ভৱেশ জীৰ দৰে আন বহু লোক সমাজত এনে ভাল কামৰ লগত জড়িত হৈ আছে। এজন দায়িত্বশীল নাগৰিক হিচাপে যদি আমি এনেদৰে আমাৰ কৰ্তব্য পালন কৰিব পাৰো তেন্তে ই এক শক্তিশালী জাতি গঢ়ি তোলাত অতি ফলপ্ৰসূ বুলি প্ৰমাণিত হ’ব।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, ভাৰতৰ সৌন্দৰ্য্য নিহিত হৈ আছে ইয়াৰ বৈচিত্ৰ্য আৰু আমাৰ সংস্কৃতিৰ ৰঙত। ভাৰতীয় সংস্কৃতিক সংৰক্ষণ আৰু অধিক সুন্দৰ কৰি তোলাৰ কামত কিমান মানুহ নিস্বাৰ্থভাৱে জড়িত হৈ আছে সেয়া দেখি ভাল পাওঁ। ভাৰতৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত এনে লোকক পোৱা যাব। এইসকল লোকৰ অধিকাংশই ভাষাৰ ক্ষেত্ৰত কাম কৰি আছে। উদাহৰণ স্বৰূপে জম্মু-কাশ্মীৰৰ গণ্ডাৰবলৰ মহম্মদ মানছা জী। বিগত ৩ দশক ধৰি তেওঁ গোজৰি ভাষা সংৰক্ষণৰ চেষ্টা চলাই আহিছে। তেওঁ গুজ্জাৰৰ বাকৰৱাল সম্প্ৰদায়ৰ যিটো এটা জনজাতীয় গোট। সৰুৰে পৰা পঢ়া-শুনা কৰিবলৈ কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰিবলগীয়া হয়। প্ৰতিদিনে প্ৰায় বিশ কিলোমিটাৰ খোজ কাঢ়িবলগীয়া হৈছিল। এনে সমস্যাৰ সৈতে মোকাবিলা কৰি তেওঁ স্নাতকোত্তৰ ডিগ্ৰী লাভ কৰিছিল আৰু এইদৰে নিজৰ ভাষা ৰক্ষাৰ সংকল্প সুদৃঢ় কৰিছিল। মনছাজীৰ সাহিত্যৰ ক্ষেত্রত কৰা কাৰ্যকলাপ ইমানেই বিশাল যে তেওঁৰ ৰচনাৰ কমেও ৫০টা সংস্কৰণ সংৰক্ষিত হৈ আছে। ইয়াৰ ভিতৰত কবিতা আৰু লোকগীত। তেওঁ গোজৰি ভাষাত বহু গ্ৰন্থও অনুবাদ কৰিছিল।
বন্ধুসকল, বানৱাং লছুজী, অৰুণাচল প্ৰদেশৰ টিৰাপৰ শিক্ষক। ৱাংছু ভাষাৰ প্ৰসাৰত তেওঁ গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল। এই ভাষা অৰুণাচল প্ৰদেশ, নাগালেণ্ড আৰু অসমৰ কিছু অংশত প্ৰচলিত। তেওঁ ভাষা বিদ্যালয় নিৰ্মাণৰ কাম কৰিছিল যাৰ ফলত ৱাংছু ভাষাৰ লিপিৰ সৃষ্টি হৈছিল। তেওঁ ৱাংছু ভাষাও পৰৱৰ্তী প্ৰজন্মক শিকাইছে, যাতে এই ভাষাটো বিলুপ্তিৰ পৰা ৰক্ষা কৰিব পৰা যায়। বন্ধুসকল, আমাৰ দেশত নৃত্য-সংগীতৰ জৰিয়তে নিজৰ সংস্কৃতি-ভাষা সংৰক্ষণৰ কামত জড়িত বহু লোক আছে। কৰ্ণাটকৰ বেনকাপ্পা আম্বাজী সুগেটকাৰে অতি প্ৰেৰণাদায়ক কামত নিজৰ জীৱন উৎসৰ্গা কৰিছে। অঞ্চলটোৰ বাগাল ক’ৰ্টৰ বাসিন্দা সুগেৎকাৰ জী এজন লোকগায়ক। তেওঁ সহস্ৰাধিক গোন্ধালী গীত গাইছে, লগতে এই ভাষাত লিখা গল্পসমূহো জনপ্ৰিয় কৰি তুলিছে। লগতে হাজাৰ হাজাৰ ছাত্র-ছাত্রীক কোনো মাননি নোপোৱাকৈ প্রশিক্ষণ দিছিল৷ ভাৰতত আমাৰ সংস্কৃতিক সমৃদ্ধ কৰি ৰখা উৎসাহী আৰু উদ্যমী মানুহৰ অভাৱ নাই। তেওঁলোকৰ পৰা প্ৰেৰণা লওক, নিজে কিবা এটা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰক। ই আপোনাক প্ৰশান্তি অনুভৱ কৰাব।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, দুদিন আগতে মই বাৰাণসীত আছিলো আৰু তাত এখন অদ্ভুত চিত্ৰ প্ৰদৰ্শনী দেখিছিলো। কাশী আৰু ইয়াৰ আশে-পাশে থকা অঞ্চলৰ যুৱক-যুৱতীসকলে তেওঁলোকৰ কেমেৰাত বন্দী কৰা মুহূৰ্তবোৰ আচৰিত ধৰণে সুন্দৰ। ইয়াৰে কিছুমান ফটো মোবাইল ফোন কেমেৰাৰ দ্বাৰা তোলা হৈছে। সঁচাকৈয়ে মোবাইল ফোন থকা যিকোনো ব্যক্তিয়েই এতিয়া কণ্টেণ্ট ক্ৰিয়েটৰ হৈ পৰে। নিজৰ প্ৰতিভা আৰু দক্ষতা প্ৰদৰ্শনত ছ’চিয়েল মিডিয়াই ব্যাপকভাৱে সহায় কৰিছে। ভাৰতীয় যুৱক-যুৱতীসকলে কণ্টেণ্ট ক্ৰিয়েচনত ডাঙৰ কাম কৰিছে। ছ’চিয়েল মিডিয়া প্লেটফৰ্ম যিয়েই নহওক কিয়, আপুনি নিশ্চিতভাৱে যুৱ বন্ধুসকলক বিভিন্ন বিষয়ত বিভিন্ন বিষয়বস্তু শ্বেয়াৰ কৰা দেখিব। পৰ্যটন, সামাজিক কাৰণ, জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণ বা প্ৰেৰণাদায়ক জীৱনশৈলী এই সকলোবোৰ ছ’চিয়েল মিডিয়াত বিভিন্ন ধৰণৰ বিষয়বস্তুৰ সৈতে জড়িত। কণ্টেণ্ট সৃষ্টি কৰা দেশৰ যুৱক-যুৱতীসকলৰ কথাই এতিয়া যথেষ্ট প্ৰভাৱ পেলাইছে। তেওঁলোকৰ প্ৰতিভাক সন্মান জনাই দেশত ‘ৰাষ্ট্ৰীয় সৃষ্টিকৰ্তা বঁটা’ আৰম্ভ কৰা হৈছে। ইয়াৰ বহুতো ভিন্ন শ্ৰেণীক সামাজিক পৰিৱৰ্তনৰ বাবে প্ৰভাৱশালী কণ্ঠস্বৰ হ’বলৈ প্ৰযুক্তি ব্যৱহাৰ কৰা পৰিৱৰ্তনকাৰীসকলক সন্মান জনোৱাৰ বাবে প্ৰচেষ্টা হাতত লোৱা হৈছে। এই প্ৰতিযোগিতাখন চলি আছে ‘মাই গভ পৰ্টেল’; আৰু মই কণ্টেণ্ট ক্ৰিয়েটৰসকলক জড়িত হ’বলৈ আহ্বান জনাম। যদি আপুনি এনে আকৰ্ষণীয় কণ্টেণ্ট ক্ৰিয়েটৰক চিনি পায়, তেন্তে তেওঁলোকক ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰিয়েটৰ বঁটাৰ বাবে মনোনীত কৰক।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, মই সুখী যে কিছুদিন পূৰ্বে নিৰ্বাচন আয়োগে আন এক অভিযান আৰম্ভ কৰিছে-'মোৰ প্ৰথম ভোট-দেশৰ বাবে'। ইয়াৰ জৰিয়তে বিশেষকৈ যিসকলে প্ৰথমবাৰৰ বাবে ভোটদান কৰিছে-তেওঁলোকক অধিক সংখ্যক ভোটদানৰ বাবে আহ্বান জনোৱা হৈছে। শক্তি আৰু শক্তিৰে ভৰা ভাৰতে নিজৰ যুৱক-যুৱতীক লৈ গৌৰৱ অনুভৱ কৰিছে। আমাৰ যুৱক-যুৱতীসকলে যিমানেই নিৰ্বাচনী প্ৰক্ৰিয়াত অংশগ্ৰহণ কৰিব সিমানেই ইয়াৰ ফলাফল দেশৰ বাবে অধিক লাভজনক হ’ব। প্ৰথমবাৰৰ বাবে ভোটাৰ হোৱা সকলকো অভিলেখ সংখ্যক ভোটদান কৰিবলৈ আহ্বান জনাইছোঁ। তেওঁলোকে ১৮ বছৰ সম্পূৰ্ণ হোৱাৰ পিছত ১৮নং লোকসভা নিৰ্বাচনত সদস্য নিৰ্বাচনৰ সুযোগ পাইছে। অৰ্থাৎ এই ১৮সংখ্যক লোকসভা নিৰ্বাচনে যুৱ আকাংক্ষাৰ প্ৰতীক বহন কৰিছে। ইয়াৰ বাবেই আপোনাৰ প্ৰতিটো ভোটৰ গুৰুত্ব বাঢ়িছে। সাধাৰণ নিৰ্বাচনৰ এই জলবায়ুত আপুনি, যুৱক-যুৱতীসকলে এই ৰাজনৈতিক আন্দোলনসমূহত অংশগ্ৰহণ কৰাই নহয়, আলোচনা আৰু বিতৰ্কৰ প্ৰতিও সজাগ হৈ থাকক। আৰু মনত ৰাখিব, 'মোৰ প্ৰথম ভোট-দেশৰ বাবে'। ক্ৰীড়া জগতৰেই হওক, চলচ্চিত্ৰ জগতৰেই হওক, সাহিত্য জগতৰেই হওক বা আন যিকোনো পেছাদাৰী ব্যক্তি হওক বা আমাৰ ইনষ্টাগ্ৰাম আৰু ইউটিউব প্ৰভাৱশালী ব্যক্তিসকলেও দেশৰ প্ৰভাৱশালীসকলক এই অভিযানত অধিক পৰিসৰত অংশগ্ৰহণ কৰিবলৈ আৰু প্ৰথমবাৰৰ বাবে ভোট দিবলগীয়া ভোটাৰসকলক প্ৰেৰণা যোগাবলৈ আহ্বান জনাইছো।
বন্ধুসকল, ‘মন কী বাত’ৰ এই খণ্ড আজিলৈ ইমানেই। সমগ্ৰ দেশতে এতিয়া লোকসভা নিৰ্বাচনত পৰিবেশৰ সৃষ্টি হৈছে আৰু যোৱাবাৰৰ দৰে মাৰ্চ মাহত নিৰ্বাচনী অধিসূচনা জাৰি হোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে। এই ১১০টা খণ্ডলৈকে আমি চৰকাৰৰ আঁওতাৰ পৰা আঁতৰাই ৰখাটো ‘মন কী বাত’ৰ এক বৃহৎ সফলতা। ‘মন কী বাতে’ দেশৰ সামূহিক শক্তি, দেশৰ ধাৰণাৰ কথা কয়। ই ৰাইজৰ, ৰাইজৰ বাবে, ৰাইজৰ দ্বাৰা প্ৰদৰ্শন। তথাপিও ৰাজনৈতিক মৰ্যাদা অক্ষুণ্ণ ৰাখিবলৈ লোকসভা নিৰ্বাচনৰ এই দিনকেইটাত অহা তিনিমাহলৈ মন কী বাত কাৰ্যসূচী প্ৰচাৰ নহ’ব। তাৰ পিছত যেতিয়া ‘মন কী বাত’ৰ সৈতে সংযোগ কৰা হ’ব তেতিয়া হ’ব ‘মন কী বাত’ৰ ১১১ সংখ্যক খণ্ড। পৰৱৰ্তী খণ্ডটো আৰম্ভ হ’ব ১১১নং শুভ নম্বৰৰ পৰা, ইয়াতকৈ ভাল কি হ’ব পাৰে। কিন্তু বন্ধুসকল, আপোনালোকে এটা কাম কৰিব লাগিব, ‘মন কী বাত’ তিনিমাহৰ বাবে বিৰতি থাকিলেও, কিন্তু দেশৰ ধাৰণা অব্যাহত থাকিব, গতিকে সমাজৰ ধাৰণা, দেশৰ ধাৰণা ছ'চিয়েল মিডিয়াত 'মন কী বাত' হেচটেগ লিখি পোষ্ট কৰা উচিত। কিছুদিনৰ আগতে এজন যুৱকে মোক এটা ভাল পৰামৰ্শ দিছিল, পৰামৰ্শ এই যে এতিয়ালৈকে - 'মন কী বাত' খণ্ডৰ চুটি ভিডিঅ' ইউটিউব চুটি ছবিৰ ৰূপত শ্বেয়াৰ কৰিব লাগে। সেয়ে 'মন কী বাত'ৰ দৰ্শকলৈ আহ্বান জনাইছোঁ যে এই চুটি ছবিবোৰ অধিক আৰু অধিক শ্বেয়াৰ কৰক।
বন্ধুসকল, আমি যেতিয়া পৰৱৰ্তী সময়ত আপোনালোকৰ লগত যোগাযোগ কৰিম, তেতিয়া আপোনালোকক নতুন উৎসাহ, নতুন তথ্যৰে সাক্ষাৎ কৰা হ'ব। নিজৰ যত্ন লওক।
সকলোকে বহুত বহুত ধন্যবাদ আৰু শুভেচ্ছা জনালোঁ।
নমস্কাৰ।
নমস্কাৰ,
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী,
২০২৪ চনৰ এয়া প্ৰথমটো ‘মন কী বাত’ অনুষ্ঠান। অমৃতকালত নতুন উদ্যম, নতুন ঢৌ। দুদিন পূৰ্বে আমি সকলো দেশবাসীয়ে ৭৫সংখ্যক গণৰাজ্য দিৱস অতি আড়ম্বৰেৰে উদযাপন কৰিলোঁ। এইবাৰ আমাৰ সংবিধান গৃহীত হোৱাৰ আৰু উচ্চতম ন্যায়ালয় স্থাপনৰো ৭৫ বছৰ সম্পূৰ্ণ কৰিছে। আমাৰ গণতন্ত্ৰৰ এই উৎসৱবোৰে ভাৰতক গণতন্ত্ৰৰ মাতৃ হিচাপে আৰু অধিক শক্তিশালী কৰে। ভাৰতৰ সংবিধানখন ইমান কঠোৰ কছৰতৰ অন্তত ৰচনা কৰা হৈছে যে ইয়াক জীৱন্ত নথি বুলি কোৱা হয়। এই সংবিধানৰ মূল প্ৰতিলিপিৰ তৃতীয় অধ্যায়ত ভাৰতৰ নাগৰিকৰ মৌলিক অধিকাৰৰ বিষয়ে বৰ্ণনা কৰা হৈছে আৰু আমোদজনক কথা এই যে তৃতীয় অধ্যায়ৰ আৰম্ভণিতে আমাৰ সংবিধানৰ নিৰ্মাতাসকলে ভগৱান ৰাম, মাতৃ সীতা আৰু লক্ষ্মণ জীৰ ফটোৰ স্থান দিছে৷ ভগৱান ৰামৰ শাসন আমাৰ সংবিধান নিৰ্মাতাসকলৰ বাবেও প্ৰেৰণাৰ উৎস আছিল আৰু সেইবাবেই ২২ জানুৱাৰীত অযোধ্যাত মই ‘দেৱৰ পৰা দেশলৈ’, ‘ৰামৰ পৰা ৰাষ্ট্ৰ’ৰ কথা কৈছিলোঁ।
বন্ধুসকল, অযোধ্যাত প্ৰাণ প্ৰতিষ্ঠা উপলক্ষে দেশৰ কোটি কোটি জনসাধাৰণক একেলগে বান্ধি ৰাখিছে। সকলোৰে অনুভৱ একে, সকলোৰে ভক্তি একে, ৰাম সকলোৰে কথাত, ৰাম সকলোৰে হৃদয়ত। এই সময়ছোৱাত দেশৰ বহু লোকে ৰাম ভজন গাই শ্ৰীৰামৰ চৰণত নিজকে উৎসৰ্গা কৰিছিল। ২২ জানুৱাৰীৰ সন্ধিয়া সমগ্ৰ দেশে ৰামজ্যোতি জ্বলাই দীপাৱলী উদযাপন কৰে। এই সময়ছোৱাত দেশত দেখা গ’ল সামূহিকতাবাদৰ শক্তি, যিটো উন্নত ভাৰতৰ বাবে আমাৰ সংকল্পৰো এক প্ৰধান আধাৰ। মই দেশবাসীক অনুৰোধ কৰিছিলোঁ যে মকৰ সংক্ৰান্তিৰ পৰা ২২ জানুৱাৰীলৈকে স্বচ্ছতা অভিযান চলাওক। মোৰ ভাল লাগিল যে লাখ লাখ মানুহে ভক্তিৰে যোগদান কৰি নিজৰ অঞ্চলৰ ধৰ্মীয় স্থান পৰিষ্কাৰ কৰিলে। কিমানজনে মোলৈ এই সম্পৰ্কীয় ছবি আৰু ভিডিঅ' প্ৰেৰণ কৰিছে-এই অনুভৱ থমকিব নালাগে, এই অভিযান বন্ধ হ'ব নালাগে। সামূহিকতাৰ এই শক্তিয়ে আমাৰ দেশক সফলতাৰ নতুন উচ্চতালৈ লৈ যাব।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, এইবাৰ ২৬ জানুৱাৰীৰ পেৰেড যথেষ্ট আচৰিত আছিল, কিন্তু আটাইতকৈ চৰ্চিত কথাটো আছিল পেৰেডত মহিলা শক্তি৷ যেতিয়া কেন্দ্ৰীয় নিৰাপত্তা বাহিনী আৰু দিল্লী আৰক্ষীৰ মহিলা দলে কৰ্তব্য পথত মাৰ্চপাষ্ট কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে, সকলোৱে হৃদয় গৌৰৱেৰে উঠলি উঠিল। মহিলা বেণ্ডৰ সমদল দেখি আৰু তেওঁলোকৰ চমকপ্ৰদ সমন্বয় দেখি দেশ-বিদেশৰ মানুহ আলোড়িত হৈ পৰিল। এইবাৰ পেৰেডত মাৰ্চ কৰা ২০টা স্কোৱাডৰ ভিতৰত ১১টা স্কোৱাড আছিল কেৱল মহিলাৰ। আমি দেখিলোঁ যে যিমানবোৰ প্ৰতীকপট উলিয়াইছিল সকলোতে মহিলা। যিবোৰ সাংস্কৃতিক অনুষ্ঠান অনুষ্ঠিত হৈছিল, তাত প্ৰায় ডেৰ হাজাৰ কন্যাই অংশ লৈছিল। বহু মহিলা শিল্পীয়ে শংকা, নদাস্বৰম, নাগদা আদি ভাৰতীয় বাদ্যযন্ত্ৰ বজাই আছিল। ডিআৰডিঅ’ই উলিওৱা প্ৰতীকপটেও সকলোৰে দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিছিল। ইয়াত দেখা গ’ল যে নাৰী শক্তিয়ে কেনেদৰে প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতে-পানী, ভূমি, আকাশ, চাইবাৰ আৰু মহাকাশত দেশক সুৰক্ষা দি আছে। একবিংশ শতিকাৰ ভাৰতে মহিলা নেতৃত্বাধীন উন্নয়নৰ মন্ত্ৰৰে আগবাঢ়িছে।
বন্ধুসকল, কিছুদিন আগতে অৰ্জুন বঁটা প্ৰদান অনুষ্ঠানতো আপোনালোকে নিশ্চয় দেখিছে। ইয়াৰ মাজতে ৰাষ্ট্ৰপতি ভৱনত দেশৰ বহু আশাব্যঞ্জক খেলুৱৈ আৰু ক্ৰীড়াবিদক সম্বৰ্ধনা জনোৱা হৈছে। ইয়াতো এটা কথাই বহুতৰে দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিছিল অৰ্জুন বঁটাপ্ৰাপক কন্যাসকল আৰু তেওঁলোকৰ জীৱন যাত্ৰা। এইবাৰ ১৩ গৰাকী মহিলা খেলুৱৈক অৰ্জুন বঁটাৰে সন্মানিত কৰা হৈছে। এই মহিলা খেলুৱৈসকলে বহু বৃহৎ প্ৰতিযোগিতাত অংশগ্ৰহণ কৰি ভাৰতৰ ধ্বজা উৰুৱাইছিল৷ শাৰীৰিক প্ৰত্যাহ্বান আৰু অৰ্থনৈতিক প্ৰত্যাহ্বান এই সাহসী আৰু প্ৰতিভাৱান খেলুৱৈসকলৰ সন্মুখত উফৰি পৰিছিল। পৰিৱৰ্তিত ভাৰতত আমাৰ দেশৰ কন্যা আৰু মহিলাসকলে প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতে আচৰিত কাম কৰি আছে। মহিলাসকলে নিজৰ স্থান দখল কৰা আন এটা ক্ষেত্ৰ হ’ল আত্মসহায়ক গোট। আজি দেশত মহিলা আত্মসহায়ক গোটৰ সংখ্যাও বৃদ্ধি পাইছে আৰু তেওঁলোকৰ কামৰ পৰিসৰো বহু পৰিমাণে বৃদ্ধি পাইছে। সেইদিন দূৰত নহয় যেতিয়া প্ৰতিখন গাঁৱৰ পথাৰত ড্ৰোনৰ জৰিয়তে খেতি কৰাত সহায় কৰা দেখা পাব নমো ড্ৰোন দিদিসকলক। উত্তৰপ্ৰদেশৰ বাহৰেইচত স্থানীয় উপাদান ব্যৱহাৰ কৰি জৈৱ সাৰ আৰু জৈৱ কীটনাশক প্ৰস্তুত কৰা মহিলাৰ বিষয়ে জানিবলৈ পালোঁ। আত্মসহায়ক গোটৰ সৈতে জড়িত নিবিয়া বেগমপুৰ গাঁৱৰ মহিলাসকলে গৰুৰ গোবৰ, নিমৰ পাত আৰু বহু প্ৰকাৰৰ ঔষধি উদ্ভিদ মিহলাই জৈৱ সাৰ প্ৰস্তুত কৰে। একেদৰে এই মহিলাসকলেও আদা, নহৰু, পিয়াঁজ আৰু মৰিচাৰ পেষ্ট তৈয়াৰ কৰি জৈৱিক কীটনাশক প্ৰস্তুত কৰে। এই মহিলাসকলে মিলি ‘উন্নতি বায়’লজিকেল ইউনিট’ নামৰ এটা সংগঠন গঠন কৰিছে। এই সংস্থাটোৱে সেইসকল মহিলাক জৈৱ সামগ্ৰী প্ৰস্তুত কৰাত সহায় কৰে। তেওঁলোকে নিৰ্মাণ কৰা জৈৱ সাৰ আৰু জৈৱ কীটনাশকৰ চাহিদাও ক্ৰমাগতভাৱে বৃদ্ধি পাইছে। আজি ওচৰৰ গাঁৱৰ ৬ হাজাৰৰো অধিক কৃষকে তেওঁলোকৰ পৰা জৈৱ সামগ্ৰী ক্ৰয় কৰিছে। ইয়াৰ বাবেই আত্মসহায়ক গোটৰ সৈতে জড়িত এই মহিলাসকলৰ আয় বৃদ্ধি পাইছে আৰু তেওঁলোকৰ আৰ্থিক অৱস্থাও উন্নত হৈছে।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসীসকল, ‘মন কী বাত’ত আমি সমাজ আৰু দেশক শক্তিশালী কৰাৰ বাবে নিস্বাৰ্থভাৱে কাম কৰা এনে দেশবাসীৰ প্ৰচেষ্টাক আলোকপাত কৰি আহিছো। এনে পৰিস্থিতিত যেতিয়া দেশে তিনিদিন পূৰ্বে পদ্ম বঁটা ঘোষণা কৰিছে, তেতিয়া ‘মন কী বাত’ত এনে লোকৰ বিষয়ে আলোচনা কৰাটো স্বাভাৱিক। এইবাৰো এনে একাংশ লোকক পদ্ম বঁটা প্ৰদান কৰা হৈছে, যিসকলে তৃণমূলৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰি সমাজত বৃহৎ পৰিৱৰ্তন আনিবলৈ কাম কৰিছে। এই প্ৰেৰণাদায়ক লোকসকলৰ জীৱন যাত্ৰাৰ বিষয়ে জানিবলৈ সমগ্ৰ দেশতে কৌতুহলৰ সৃষ্টি হৈছে। সংবাদ মাধ্যমৰ শিৰোনামৰ পৰা আঁতৰত, বাতৰি কাকতৰ প্ৰথম পৃষ্ঠাৰ পৰা আঁতৰত এইসকল লোক কোনো লাইমলাইট নোহোৱাকৈ সমাজ সেৱাত নিয়োজিত হৈ পৰিছিল। আমি এইসকল লোকৰ বিষয়ে আগতে প্ৰায়েই দেখা নাই বা শুনা নাই, কিন্তু এতিয়া মই সুখী যে পদ্ম বঁটা ঘোষণাৰ পিছত এনে লোকৰ বিষয়ে সকলোতে চৰ্চা চলিছে, মানুহে তেওঁলোকৰ বিষয়ে আৰু অধিক জানিবলৈ চেষ্টা কৰিছে বা জানিবলৈ আশাৰে বাট চাই আছে। এই পদ্ম বঁটা প্রাপকসকলৰ অধিকাংশই নিজ নিজ ক্ষেত্রত অতি অনন্য কাম কৰি আছে৷ যেনেকৈ কোনোবাই এম্বুলেন্স সেৱা আগবঢ়াইছে, আনহাতে কোনোবাই নিঃস্বসকলৰ বাবে ঘৰ নিৰ্মাণৰ ব্যৱস্থা কৰিছে। একাংশ হাজাৰ হাজাৰ গছপুলি ৰোপণ কৰি প্ৰকৃতি সংৰক্ষণৰ প্ৰচেষ্টাত নিয়োজিত। ৬৫০ৰো অধিক জাতৰ ধানৰ সংৰক্ষণৰ বাবে কাম কৰা লোকো আছে। কোনোবাই ড্ৰাগছ আৰু সুৰাৰ আসক্তি প্ৰতিৰোধৰ বাবে সমাজত সজাগতা প্ৰসাৰ কৰিছে। বহুতে মানুহক আত্ম সহায়ক গোট, বিশেষকৈ নাৰী শক্তি অভিযানৰ সৈতে সংযোগ কৰাত ব্যস্ত। এই সন্মান লাভ কৰাসকলৰ ভিতৰত ৩০ গৰাকী মহিলাক নিৰ্বাচিত কৰাক লৈ দেশবাসীও সুখী হৈছে। এই মহিলাসকলে তৃণমূল পৰ্যায়ৰ কামৰ জৰিয়তে সমাজ আৰু দেশক আগুৱাই লৈ গৈছে।
বন্ধুসকল, পদ্ম বঁটা বিজয়ী প্ৰতিগৰাকীৰ অৱদান দেশবাসীৰ বাবে প্ৰেৰণাদায়ক। এইবাৰ সন্মান লাভ কৰাসকলৰ এক বৃহৎ সংখ্যকেই হৈছে শাস্ত্ৰীয় নৃত্য, শাস্ত্ৰীয় সংগীত, লোকনৃত্য, নাট্য আৰু ভজনৰ জগতখনত দেশলৈ গৌৰৱ কঢ়িয়াই অনা ব্যক্তি। প্ৰাকৃত, মালৱী আৰু লাম্বাদী ভাষাত উৎকৃষ্ট কাম কৰা সকলকো এই সন্মান প্ৰদান কৰা হৈছে। বিদেশৰ বহু লোককো পদ্ম বঁটাৰে সন্মানিত কৰা হৈছে, যাৰ কৰ্মই ভাৰতীয় সংস্কৃতি আৰু ঐতিহ্যক নতুন উচ্চতা প্ৰদান কৰিছে। ইয়াৰ ভিতৰত ফ্ৰান্স, টাইৱান, মেক্সিকো আৰু বাংলাদেশৰ নাগৰিকো আছে।
বন্ধুসকল, যোৱা দশকত পদ্ম বঁটাৰ ব্যৱস্থাটো সম্পূৰ্ণৰূপে সলনি হোৱাত মই অতিশয় সুখী। এতিয়া ই হৈ পৰিছে জনতাৰ পদ্ম। পদ্ম সন্মান প্ৰদানৰ ব্যৱস্থাতো বহু পৰিৱৰ্তন ঘটিছে। এতিয়া মানুহে নিজকে মনোনীত কৰাৰ সুযোগ পাইছে। এই কাৰণেই ২০১৪ চনৰ তুলনাত এইবাৰ ২৮গুণ বেছি মনোনয়ন লাভ কৰিছে। ইয়াৰ পৰা দেখা যায় যে পদ্ম বঁটাৰ প্ৰতিপত্তি, ইয়াৰ বিশ্বাসযোগ্যতা আৰু ইয়াৰ প্ৰতি সন্মান প্ৰতি বছৰে বাঢ়িছে। পদ্ম বঁটা লাভ কৰা সকলোকে পুনৰবাৰ শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিলোঁ।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, কোৱা হয় যে প্ৰতিটো জীৱনৰ এটা লক্ষ্য থাকে, প্ৰত্যেকৰে জন্ম হয় এটা লক্ষ্য পূৰণৰ বাবে। ইয়াৰ বাবে মানুহে সম্পূৰ্ণ ভক্তিৰে নিজৰ কৰ্তব্য পালন কৰে। আমি দেখিছোঁ যে কিছুমান মানুহে সমাজসেৱাৰ জৰিয়তে নিজৰ কৰ্তব্য পালন কৰে, কোনোবাই সেনাবাহিনীত যোগদান কৰি, কোনোবাই পৰৱৰ্তী প্ৰজন্মক পঢ়ুৱাই, কিন্তু বন্ধু, আমাৰ মাজত এনে কিছুমান মানুহ আছে যিয়ে জীৱনৰ শেষৰ পিছতো তেওঁলোকে সমাজৰ প্ৰতি নিজৰ দায়িত্ব পালন কৰে আৰু ইয়াৰ বাবে তেওঁলোকৰ মাধ্যম হৈছে অংগদান। শেহতীয়া বছৰবোৰত দেশত সহস্ৰাধিক লোকে মৃত্যুৰ পিছত নিজৰ অংগ দান কৰিছিল। এই সিদ্ধান্ত সহজ নহয় যদিও এই সিদ্ধান্তই বহুতৰে জীৱন ৰক্ষা কৰিবলৈ গৈ আছে। আপোনজনৰ শেষ কামনাক সন্মান জনোৱা পৰিয়াল সকলৰো শলাগ লৈছো৷ আজি দেশৰ বহু সংগঠনেও এই দিশত অতি প্ৰেৰণাদায়ক প্ৰচেষ্টা হাতত লৈছে। কিছুমান সংগঠনে অংগদানৰ বিষয়ে মানুহক সজাগ কৰি তুলিছে, কিছুমান সংগঠনে অংগদান কৰিবলৈ ইচ্ছুক লোকসকলক পঞ্জীয়ন কৰাত সহায় কৰিছে। এনে প্ৰচেষ্টাৰ বাবে দেশত অংগদানৰ দিশত এক ইতিবাচক পৰিবেশৰ সৃষ্টি হৈছে আৰু মানুহৰ জীৱনো ৰক্ষা কৰা হৈছে।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসীসকল, এতিয়া মই ভাৰতৰ এনে এক সাফল্য আপোনালোকৰ লগত শ্বেয়াৰ কৰিছো যিয়ে ৰোগীৰ জীৱন সহজ কৰি তুলিব আৰু তেওঁলোকৰ সমস্যা হ্ৰাস কৰিব। আপোনালোকৰ মাজত আয়ুৰ্বেদ, সিদ্ধ বা ইউনানী ব্যৱস্থাৰ চিকিৎসা পদ্ধতিৰ পৰা সহায় লোৱা বহু লোক থাকিব পাৰে। কিন্তু তেওঁলোকৰ ৰোগীয়ে একে পদ্ধতিৰে আন যিকোনো চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ গ’লে সমস্যাৰ সন্মুখীন হয়। এই চিকিৎসা ব্যৱস্থাসমূহত ৰোগৰ নাম, চিকিৎসা আৰু ঔষধৰ ক্ষেত্ৰতো একে ভাষা ব্যৱহাৰ কৰা নহয়। প্ৰতিজন চিকিৎসকে নিজৰ নিজৰ ধৰণেৰে ৰোগৰ নাম আৰু চিকিৎসাৰ পদ্ধতি লিখে। ইয়াৰ ফলত কেতিয়াবা আন চিকিৎসকসকলে বুজিবলৈ বৰ অসুবিধাৰ সৃষ্টি কৰে। দশক দশক ধৰি চলি অহা এই সমস্যাৰ সমাধান এতিয়া বিচাৰি পোৱা গৈছে। আয়ুষ মন্ত্ৰালয়ে বিশ্ব স্বাস্থ্য সংস্থাৰ সহায়ত আয়ুৰ্বেদ, সিদ্ধ আৰু ইউনানী চিকিৎসাৰ সৈতে জড়িত তথ্য আৰু পৰিভাষাক শ্ৰেণীভুক্ত কৰিছে। দুয়োৰে প্ৰচেষ্টাত আয়ুৰ্বেদ, ইউনানী আৰু সিদ্ধ চিকিৎসাত ৰোগ আৰু চিকিৎসাৰ সৈতে জড়িত পৰিভাষা ক’ডিং কৰা হৈছে। এই ক’ডিঙৰ সহায়ত এতিয়া সকলো চিকিৎসকে নিজৰ প্ৰেছক্ৰিপচন বা স্লিপত একে ভাষা লিখিব। ইয়াৰ এটা সুবিধা হ’ব যে সেই স্লিপখন লৈ যদি আপুনি আন এজন চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ যায় তেন্তে সেই স্লিপখনৰ পৰাই চিকিৎসকে ইয়াৰ সম্পূৰ্ণ তথ্য লাভ কৰিব। সেই স্লিপখনে আপোনাক আপোনাৰ অসুস্থতা, চিকিৎসা, আপুনি কি ঔষধ খাই আহিছে, কিমান দিন চিকিৎসা কৰি আছে, কি কি বস্তুৰ প্ৰতি আপোনাৰ এলাৰ্জী আছে সেই বিষয়ে জানিবলৈ সহায় কৰিব। ইয়াৰ আন এটা লাভ হ’ব সেইসকল লোকৰ বাবে যিসকল গৱেষণাৰ লগত জড়িত। অন্য দেশৰ বিজ্ঞানীসকলেও এই ৰোগ, ঔষধ আৰু ইয়াৰ প্ৰভাৱৰ বিষয়ে সম্পূৰ্ণ তথ্য লাভ কৰিব। গৱেষণা বৃদ্ধিৰ লগে লগে আৰু বহু বিজ্ঞানীয়ে একত্ৰিত হোৱাৰ লগে লগে এই চিকিৎসা ব্যৱস্থাসমূহে উন্নত ফলাফল দিব আৰু ইয়াৰ প্ৰতি মানুহৰ প্ৰৱণতা বৃদ্ধি পাব। মোৰ বিশ্বাস যে এই আয়ুষ ব্যৱস্থাসমূহৰ সৈতে জড়িত আমাৰ চিকিৎসকসকলে এই ক’ডিং অতি সোনকালে গ্ৰহণ কৰিব।
মোৰ বন্ধুসকল, যেতিয়া মই আয়ুষ চিকিৎসা পদ্ধতিৰ কথাৰ কথা কওঁ, তেতিয়া মোৰ চকুৰ সন্মুখত য়ানুং জামোহ লাগো(Yanung Jamoh Lago)ৰ ছবিখনো আহি আছে। শ্ৰীমতী য়ানুং অৰুণাচল প্ৰদেশৰ আৰু তেওঁ এগৰাকী বনৌষধি চিকিৎসা বিশেষজ্ঞ। তেওঁ আদি জনগোষ্ঠীৰ পৰম্পৰাগত চিকিৎসা ব্যৱস্থা পুনৰুজ্জীৱিত কৰাৰ বাবে বহু কাম কৰিছে। এইবাৰ এই অৱদানৰ বাবে তেওঁক পদ্ম বঁটাও প্ৰদান কৰা হৈছে। একেদৰে এইবাৰ ছত্তীশগড়ৰ হেমচান্দ মাঞ্জীয়েও পদ্ম বঁটা লাভ কৰিছে। বৈদ্যৰাজ হেমচান্দ মাঞ্জীয়েও আয়ুষ ব্যৱস্থাৰ চিকিৎসাৰ সহায়ত মানুহৰ চিকিৎসা কৰে। ৫ দশকৰো অধিক সময় ধৰি ছত্তীশগড়ৰ নাৰায়ণপুৰত দৰিদ্ৰ ৰোগীক সেৱা আগবঢ়াই আহিছে। আমাৰ দেশত লুকাই থকা আয়ুৰ্বেদ আৰু বনৌষধিৰ সম্পদ সংৰক্ষণৰ ক্ষেত্ৰত শ্ৰীমতী য়ানুং আৰু হেমচান্দ জীৰ দৰে মানুহৰ ডাঙৰ ভূমিকা আছে।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, ‘মন কী বাত’ৰ জৰিয়তে আমাৰ আৰু আপোনালোকৰ মাজৰ সম্পৰ্ক এটা দশক পুৰণি। ছ’চিয়েল মিডিয়া আৰু ইণ্টাৰনেটৰ এই যুগতো ৰেডিঅ’ হৈছে সমগ্ৰ দেশক সংযোগ কৰাৰ এক শক্তিশালী মাধ্যম। ৰেডিঅ’ৰ শক্তিয়ে কিমান পৰিৱৰ্তন আনিব পাৰে তাৰ এক অনন্য উদাহৰণ ছত্তীশগড়ত দেখা গৈছে। যোৱা ৭ বছৰে ইয়াত ৰেডিঅ'ত এটা জনপ্ৰিয় অনুষ্ঠান সম্প্ৰচাৰিত হৈ আছে, যাৰ নাম 'হমৰ হাতী-হমৰ গোঠ'। নামটো শুনি আপুনি হয়তো ভাবিব পাৰে যে ৰেডিঅ’ আৰু হাতীৰ মাজত কি সংযোগ থাকিব পাৰে। কিন্তু সেয়াই ৰেডিঅ'ৰ সৌন্দৰ্য্য। ছত্তীশগড়ত অল ইণ্ডিয়া ৰেডিঅ’, অম্বিকাপুৰ, ৰায়পুৰ, বিলাসপুৰ আৰু ৰায়গড়ৰ চাৰিটা কেন্দ্ৰৰ পৰা প্ৰতি সন্ধিয়া এই অনুষ্ঠান সম্প্ৰচাৰিত হয় আৰু আপুনি জানি আচৰিত হ’ব যে ছত্তীশগড়ৰ বনাঞ্চল আৰু দাঁতিকাষৰীয়া অঞ্চলত বসবাস কৰা লোকসকলে এই অনুষ্ঠানটো অতি মনোযোগেৰে শুনে৷ ‘হমৰ হাতী–হমৰ গোঠ’ অনুষ্ঠানত অৰণ্যৰ কোনটো অঞ্চলৰ মাজেৰে হাতীৰ জাকটো পাৰ হৈ গৈছে সেই কথা কোৱা হৈছে। এই তথ্য ইয়াৰ মানুহৰ বাবে অতি উপযোগী। ৰেডিঅ’ৰ জৰিয়তে হাতীৰ জাক এটাৰ আগমনৰ তথ্য লাভ কৰাৰ লগে লগে সজাগ হৈ পৰে। হাতী পাৰ হৈ যোৱা ৰাস্তাবোৰত যোৱাৰ বিপদ ৰোধ কৰা হয়। ইয়াৰ ফলত হাতী জাকৰ পৰা হোৱা ক্ষতিৰ সম্ভাৱনা হ্ৰাস পালেও হাতী সম্পৰ্কীয় তথ্য সংগ্ৰহতো সহায় কৰে। এই তথ্যৰ ব্যৱহাৰে ভৱিষ্যতে হাতী সংৰক্ষণৰ ক্ষেত্ৰতো সহায়ক হ’ব। ইয়াত হাতী সম্পৰ্কীয় তথ্যও ছ’চিয়েল মিডিয়াৰ জৰিয়তে ৰাইজৰ মাজত প্ৰচাৰ কৰা হৈছে। ইয়াৰ ফলত অৰণ্যৰ আশে-পাশে বসবাস কৰা লোকসকলে হাতীৰ লগত খোজ মিলাবলৈ সহজ হৈ পৰিছে। দেশৰ অন্যান্য বনাঞ্চলত বসবাস কৰা লোকসকলেও ছত্তীশগড়ৰ এই অনন্য পদক্ষেপ আৰু ইয়াৰ অভিজ্ঞতাৰ সুবিধা ল’ব পাৰে।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, যোৱা ২৫ জানুৱাৰীত আমি সকলোৱে ৰাষ্ট্ৰীয় ভোটাৰ দিৱস উদযাপন কৰিলোঁ। আমাৰ গৌৰৱময় গণতান্ত্ৰিক পৰম্পৰাৰ বাবে এইটো এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ দিন। আজি দেশত প্ৰায় ৯৬ কোটি ভোটাৰ আছে। এই সংখ্যাটো কিমান ডাঙৰ জানেনে? আমেৰিকাৰ মুঠ জনসংখ্যাৰ প্ৰায় তিনিগুণ। এইটোও সমগ্ৰ ইউৰোপৰ মুঠ জনসংখ্যাৰ প্ৰায় ডেৰগুণ। যদি আমি ভোটকেন্দ্ৰৰ কথা কওঁ, আজি দেশত ইয়াৰ সংখ্যা প্ৰায় ১০.৫ লাখ। ভাৰতৰ প্ৰতিজন নাগৰিকে নিজৰ গণতান্ত্ৰিক অধিকাৰ সাব্যস্ত কৰিবলৈ সক্ষম হ’বলৈ আমাৰ নিৰ্বাচন আয়োগে এনে ঠাইতো ভোটগ্ৰহণ কেন্দ্ৰ স্থাপন কৰে য’ত মাত্ৰ এজন ভোটাৰ থাকে। দেশৰ গণতান্ত্ৰিক মূল্যবোধক শক্তিশালী কৰাৰ বাবে নিৰন্তৰ প্ৰচেষ্টা চলোৱা নিৰ্বাচন আয়োগক মই প্ৰশংসা কৰিছো।
বন্ধুসকল, আজি দেশৰ বাবে উৎসাহৰ বিষয় যে বিশ্বৰ বহু দেশত ভোটৰ শতকৰা হাৰ কমিছে যদিও ভাৰতত ভোটৰ শতকৰা হাৰ বৃদ্ধি পাইছে। ১৯৫১-৫২ চনত যেতিয়া দেশত প্ৰথমবাৰৰ বাবে নিৰ্বাচন অনুষ্ঠিত হৈছিল, তেতিয়া মাত্ৰ প্ৰায় ৪৫ শতাংশ ভোটাৰেহে ভোটদান কৰিছিল। আজি এই সংখ্যা যথেষ্ট বৃদ্ধি পাইছে। দেশত কেৱল ভোটাৰৰ সংখ্যা বৃদ্ধি হোৱাই নহয়, ভোটদানৰ হাৰো বৃদ্ধি পাইছে। আমাৰ যুৱ ভোটাৰসকলে যাতে পঞ্জীয়নৰ বাবে অধিক সুযোগ লাভ কৰিব পাৰে তাৰ বাবে চৰকাৰেও আইনৰ সালসলনি কৰিছে। ভোটাৰৰ মাজত সজাগতা বৃদ্ধিৰ বাবে সম্প্ৰদায় পৰ্যায়ত বহু প্ৰচেষ্টা চলোৱা হৈছে বুলিও মই আনন্দিত হৈছো। ক’ৰবাত মানুহে দুৱাৰে দুৱাৰে গৈ ভোটাৰৰ বিষয়ে ভোটাৰক অৱগত কৰিছে, ক’ৰবাত ছবি আকি, ক’ৰবাত ৰাজপথৰ নাটকৰ জৰিয়তে যুৱক-যুৱতীসকলক আকৰ্ষিত কৰা হৈছে। এনে প্ৰতিটো প্ৰচেষ্টাই আমাৰ গণতন্ত্ৰৰ উদযাপনত বিভিন্ন ৰং সংযোজন কৰি আছে। ‘মন কী বাত’ৰ জৰিয়তে মই মোৰ প্ৰথমবাৰৰ ভোটাৰসকলক ক’ম যে তেওঁলোকৰ নাম নিশ্চিতভাৱে ভোটাৰ তালিকাত যোগ কৰক। ৰাষ্ট্ৰীয় ভোটাৰ সেৱা পৰ্টেল আৰু ভোটাৰ হেল্পলাইন এপৰ জৰিয়তে অনলাইনযোগে সহজেই সম্পূৰ্ণ কৰিব পাৰিব। আপুনি সদায় মনত ৰখা উচিত যে আপোনাৰ এটা ভোটে দেশৰ ভাগ্য সলনি কৰিব পাৰে, দেশৰ ভাগ্য গঢ়িব পাৰে।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসীসকল, আজি ২৮ জানুৱাৰীতো ভাৰতবৰ্ষৰ দুগৰাকী মহান ব্যক্তিৰ জয়ন্তী, যিসকলে বিভিন্ন সময়ত দেশপ্ৰেমৰ নিদৰ্শন দাঙি ধৰিছিল। আজি দেশবাসীয়ে পঞ্জাৱ কেশৰী লালা লাজপত ৰায় জীলৈ শ্ৰদ্ধাঞ্জলি জনাইছে। লালা জী আছিল স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ এগৰাকী সংগ্ৰামী, যিয়ে আমাক বিদেশী শাসনৰ পৰা মুক্ত কৰিবলৈ প্ৰাণ আহুতি দিছিল। লালা জীৰ ব্যক্তিত্ব কেৱল স্বাধীনতাৰ যুঁজত সীমাবদ্ধ থাকিব নোৱাৰে। তেওঁ আছিল অতি দূৰদৰ্শী। পঞ্জাৱ নেচনেল বেংকৰ লগতে আন বহুকেইটা প্রতিষ্ঠান সৃষ্টিৰ ক্ষেত্রত তেওঁ গুৰুত্বপূর্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল৷ তেওঁৰ উদ্দেশ্য কেৱল বিদেশীক দেশৰ পৰা বহিষ্কাৰ কৰাই নহয়, দেশক অৰ্থনৈতিক শক্তি প্ৰদানৰ দৃষ্টিভংগীও তেওঁৰ চিন্তাৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংশ আছিল। তেওঁৰ চিন্তাধাৰা আৰু তেওঁৰ ত্যাগৰ দ্বাৰা ভগত সিঙক বহু পৰিমাণে প্ৰভাৱিত কৰিছিল। আজি ফিল্ড মাৰ্শ্বাল কে.এম. কৰিয়াপ্পা জীকো শ্ৰদ্ধাৰে শ্ৰদ্ধাঞ্জলি জনোৱাৰ দিন। ইতিহাসৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ সময়ছোৱাত আমাৰ সেনাবাহিনীক নেতৃত্ব দি তেওঁ সাহস আৰু বীৰত্বৰ নিদৰ্শন দাঙি ধৰিছিল। আমাৰ সেনাবাহিনীক শক্তিশালী কৰি তোলাত তেওঁৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ অৱদান আছে।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, আজি ভাৰতে ক্ৰীড়া জগততো নতুন উচ্চতাত উপনীত হৈছে। ক্ৰীড়া জগতখনত আগবাঢ়ি যাবলৈ খেলুৱৈসকলে খেলাৰ সৰ্বাধিক সুযোগ পোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ আৰু দেশত ভাল ক্ৰীড়া প্ৰতিযোগিতাও আয়োজন কৰা হয়। এই চিন্তাধাৰাৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখি আজি ভাৰতত নতুন নতুন ক্ৰীড়া প্ৰতিযোগিতাৰ আয়োজন কৰা হৈছে। মাত্ৰ কেইদিনমানৰ আগতে চেন্নাইত খেলো ইণ্ডিয়া য়ুথ গেমছৰ শুভাৰম্ভ কৰা হৈছিল। ইয়াত দেশৰ ৫,০০০ৰো অধিক খেলুৱৈয়ে অংশগ্ৰহণ কৰিছে। মই সুখী যে আজি ভাৰতত এনেধৰণৰ নতুন প্লেটফৰ্ম অবিৰতভাৱে গঢ় দিয়া হৈছে, য’ত খেলুৱৈসকলে নিজৰ সম্ভাৱনা দেখুৱাবলৈ সুযোগ লাভ কৰিছে। তেনে এটা মঞ্চৰ সৃষ্টি হৈছে–বীচ্চ গেমছ, যিটো দিউত আয়োজন কৰা হৈছিল। আপোনালোকে জানে যে ‘দিউ’ এটা কেন্দ্ৰীয় শাসিত অঞ্চল, সোমনাথৰ নিচেই ওচৰত। এই বছৰৰ আৰম্ভণিতে দিউত এই বীচ্চ গেমছ আয়োজন কৰা হৈছিল। এয়া আছিল ভাৰতৰ প্ৰথম মাল্টি স্প’ৰ্টছ বীচ্চ গেমছ। এইবোৰত টাগ অফ ৱাৰ, ছি ছুইমিং, পেনচাকচিলাট, মালখাম্ব, বীচ্চ ভলীবল, বীচ্চ কাবাডী, বীচ্চ ফুটবল, বীচ্চ বক্সিং আদি প্ৰতিযোগিতা অনুষ্ঠিত হৈছিল। ইয়াত প্ৰতিজন প্ৰতিযোগীয়ে নিজৰ প্ৰতিভা প্ৰদৰ্শন কৰাৰ যথেষ্ট সুযোগ পাইছিল আৰু আপুনি জানি আচৰিত হ’ব যে এই প্ৰতিযোগিতাখনত বহু খেলুৱৈ এনে ৰাজ্যৰ পৰা আহিছিল যিবোৰৰ সাগৰৰ সৈতে কোনো সম্পৰ্ক নাই। সাগৰৰ পাৰ নথকা এই প্ৰতিযোগিতাত মধ্যপ্ৰদেশেও সৰ্বাধিক পদক লাভ কৰে। ক্ৰীড়াৰ প্ৰতি থকা এই স্বভাৱে যিকোনো দেশকে ক্ৰীড়া জগতৰ ৰজা কৰি তোলে।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, এইবাৰৰ 'মন কী বাত' ইমানেই৷ ফেব্ৰুৱাৰী মাহত আকৌ আপোনালোকৰ লগত কথা পাতিম। দেশৰ জনসাধাৰণৰ সামূহিক আৰু ব্যক্তিগত প্ৰচেষ্টাৰ জৰিয়তে দেশখন কেনেদৰে আগবাঢ়িছে তাৰ ওপৰত আমি গুৰুত্ব আৰোপ কৰিম। বন্ধুসকল, কাইলৈ ২৯জানুৱাৰীৰ পুৱা ১১ বজাত আমাৰ 'পৰীক্ষা পে চৰ্চা' কাৰ্যসূচীও অনুষ্ঠিত হ'ব। এয়া হ’ব ‘পৰীক্ষা পে চৰ্চা’ৰ সপ্তম সংস্কৰণ। এটা অনুষ্ঠানৰ বাবে মই সদায় আগ্ৰহেৰে বাট চাই থাকোঁ। ইয়াৰ ফলত মই ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সৈতে মত বিনিময় কৰাৰ সুযোগ পাওঁ আৰু তেওঁলোকৰ পৰীক্ষাৰ লগত জড়িত মানসিক চাপ কম কৰিবলৈও চেষ্টা কৰো। যোৱা ৭ বছৰত ‘পৰীক্ষা পে চৰ্চা’ শিক্ষা আৰু পৰীক্ষাৰ লগত জড়িত বিভিন্ন বিষয়ত মত বিনিময়ৰ এক মহান মাধ্যম হিচাপে আত্মপ্ৰকাশ কৰিছে। মই সুখী যে এইবাৰ ২.৬ কোটিতকৈ অধিক ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে ইয়াৰ বাবে পঞ্জীয়ন কৰিছে আৰু লগতে নিজৰ ইনপুট দিছে। মই আপোনালোকক কওঁ যে ২০১৮ চনত আমি যেতিয়া প্ৰথমবাৰৰ বাবে এই কাৰ্যসূচী আৰম্ভ কৰিছিলো তেতিয়া এই সংখ্যা আছিল মাত্ৰ ২২,০০০। ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক প্ৰেৰণা যোগোৱাৰ লগতে পৰীক্ষাৰ মানসিক চাপৰ বিষয়ে সজাগতা বিয়পোৱাৰ বাবেও বহুতো উদ্ভাৱনীমূলক প্ৰচেষ্টা চলোৱা হৈছে। আপোনালোক সকলোকে, বিশেষকৈ যুৱক-যুৱতী, ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক কাইলৈ অভিলেখ সংখ্যক যোগদান কৰিবলৈ আহ্বান জনালোঁ। মইও আপোনাৰ লগত কথা পাতি ভাল পাম। ইমানেকৈ কৈ মই ‘মন কী বাত’ৰ এই খণ্ডটোত আপোনালোকৰ পৰা বিদায় লৈছো। পুনৰ লগ পাম।
ধন্যবাদ৷
নমস্কাৰ,
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী। ‘মন কী বাত’ মানে আপোনালোকক লগ পোৱাৰ এক শুভ সুযোগ। আৰু যেতিয়া মোৰ পৰিয়ালৰ লোকসকলক লগ পাওঁ, কিমান আনন্দ, কিমান সন্তুষ্টি অনুভৱ হয়। মোৰ এনে লাগে, 'মন কী বাত'ৰ জৰিয়তে আপোনালোকৰ সৈতে একত্ৰিত হৈ আৰু আজি আমাৰ একেলগে কৰা যাত্ৰাৰ ১০৮সংখ্যক খণ্ড। আমাৰ ইয়াত আছে ১০৮ সংখ্যাটোৰ তাৎপৰ্য্য, ইয়াৰ পবিত্ৰতা, গভীৰ অধ্যয়নৰ বিষয়। মালাত এশ আঠটা মণি, ১০৮বাৰ জপ, ১০৮টা পূন্য ক্ষেত্ৰ, মন্দিৰত ১০৮টা চিৰি, ১০৮ ঘণ্টা, ১০৮ অসীম বিশ্বাসৰ সৈতে জড়িত। এই কাৰণেই 'মন কী বাত'ৰ ১০৮সংখ্যক খণ্ডটো মোৰ বাবে বিশেষ হিচাপে ধৰা দিছে। এই এশ আঠটা খণ্ডত মই প্ৰত্যক্ষ কৰা মানুহৰ অংশগ্ৰহণৰ বহু উদাহৰণে মোক অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল। এতিয়া আমি এই পৰ্যায়ত উপনীত হ’লে আমি নতুনকৈ আৰম্ভ কৰিব লাগিব, নৱীকৃত শক্তি আৰু গতিৰে আগবাঢ়ি যোৱাৰ সংকল্প ল’ব লাগিব৷ আৰু কি এক অপূৰ্ব সংযোগ যে কাইলৈৰ সূৰ্য্য উদয় হ’ব ২০২৪ চনৰ প্ৰথম সূৰ্য্য উদয়-আমি ২০২৪ চনত প্ৰৱেশ কৰিম। আপোনালোক সকলোকে ২০২৪ বৰ্ষৰ আন্তৰিক শুভেচ্ছা জনাইছো।
বন্ধুসকল, ‘মন কী বাত’ শুনি বহুতে মোক লিখি নিজৰ স্মৰণীয় মুহূৰ্তবোৰ শ্বেয়াৰ কৰিছে। এশ চল্লিশ কোটি ভাৰতীয়ৰ শক্তি এই যে এইবাৰ আমাৰ দেশে বহু বিশেষ তাৎপৰ্যপূৰ্ণ সাফল্য লাভ কৰিছে। এই বছৰতে ‘নাৰী শক্তি বন্দন আইন’ গৃহীত হয় যিটো বহু বছৰ ধৰি অপেক্ষা কৰি আছিল। ভাৰত পঞ্চম বৃহত্তম অৰ্থনৈতিক শক্তি হিচাপে পৰিগণিত হোৱাৰ লগে লগে বহু লোকে আনন্দ প্ৰকাশ কৰি চিঠি লিখিছিল। বহুতে মোক জি-২০ সন্মিলনৰ সফলতাৰ কথা সোঁৱৰাই দিছিল৷ বন্ধুসকল, আজি ভাৰতৰ প্ৰতিটো কোণত আত্মবিশ্বাসেৰে ভৰপূৰ, উন্নত ভাৰতৰ চিন্তাত, আত্মনিৰ্ভৰশীলতাৰ চিন্তাত আকৰ্ষিত। ২০২৪ চনত আমি এই চিন্তা আৰু প্ৰভাৱ বজাই ৰখাটো প্ৰয়োজন। দীপাৱলীৰ অভিলেখ পৰিমাণ সামগ্ৰী বিক্ৰীয়ে প্ৰমাণ কৰিলে যে প্ৰতিজন ভাৰতীয়ই ‘ভোকেল ফৰ লোকেল’ মন্ত্ৰক মূল্য দিয়ে।
বন্ধুসকল, আজিও বহুতে মোলৈ চন্দ্ৰযান-৩ৰ সফলতাৰ বিষয়ে বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰিছে। মোৰ বিশ্বাস, মোৰ দৰে আপোনালোকেও আমাৰ বিজ্ঞানীসকলক, বিশেষকৈ মহিলা বিজ্ঞানীসকলক লৈ গৌৰৱ অনুভৱ কৰে।
বন্ধুসকল, এইবাৰ নাটু-নাটুৱে অস্কাৰ লাভ কৰিলে যাৰ বাবে সমগ্ৰ দেশবাসী আনন্দত মতলীয়া হ’ল৷ ‘এলিফেণ্ট হুইস্পাৰছ’ৰ সফলতাৰ কথা শুনি কোন আনন্দিত হোৱা নাছিল! ইয়াৰ জৰিয়তে সমগ্ৰ বিশ্বই ভাৰতৰ সৃষ্টিশীলতাৰ সাক্ষী হৈছিল আৰু প্ৰকৃতিৰ সৈতে আমাৰ গভীৰ সম্পৰ্ক বুজি পাইছিল। এই বছৰ ক্ৰীড়াতো আমাৰ খেলুৱৈসকলে উজ্জ্বল প্ৰদৰ্শন আগবঢ়াইছে। আমাৰ খেলুৱৈসকলে এছিয়ান গেমছত ১০৭টা আৰু এছিয়ান পেৰা গেমছত ১১১টা পদক লাভ কৰিছে। ক্ৰিকেট বিশ্বকাপত ভাৰতীয় খেলুৱৈয়ে নিজৰ প্ৰদৰ্শনেৰে সকলোৰে হৃদয় জয় কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে। ১৯বছৰ অনূৰ্ধ্ব টি-২০ ক্ৰিকেট বিশ্বকাপত আমাৰ মহিলা ক্ৰিকেট দলৰ জয় অতি প্ৰেৰণাদায়ক। বহু খেলত খেলুৱৈসকলৰ সফলতাই দেশলৈ গৌৰৱ কঢ়িয়াই আনিছে। এইবাৰ ২০২৪ চনত অনুষ্ঠিত হ’ব পেৰিছ অলিম্পিক যাৰ বাবে সমগ্ৰ দেশে আমাৰ খেলুৱৈসকলৰ উৎসাহ বৃদ্ধি কৰিছে।
বন্ধুসকল, আমি যেতিয়াই একত্ৰিতভাৱে প্ৰচেষ্টা হাতত লৈছো, তেতিয়াই আমাৰ দেশৰ উন্নয়ন যাত্ৰাত ইতিবাচক প্ৰভাৱ পেলাইছে। আমি ‘আজাদী কা অমৃতা মহোৎসৱ’ আৰু ‘মেৰী মাটি মেৰা দেশ’ৰ দৰে সফল অভিযানৰ অভিজ্ঞতা লাভ কৰিছো। আমি সকলোৱে ইয়াত কোটি কোটি লোকে অংশগ্ৰহণ কৰাৰ সাক্ষী। ৭০ হাজাৰ অমৃত সৰোৱৰ নিৰ্মাণো আমাৰ সামূহিক উপলব্ধি হৈছে।
বন্ধুসকল, মই সদায় বিশ্বাস কৰি আহিছো যে উদ্ভাৱনক মূল্য নিদিয়া দেশৰ উন্নয়ন স্তব্ধ হৈ যায়। ভাৰতৰ ইনোভেচন হাব হোৱাটোৱেই এই কথাটোৰ প্ৰতীক যে আমি ৰুদ্ধ হ’ব নিবিচাৰো৷ ২০১৫ চনত আমি গ্ল’বেল ইনোভেচন ইনডেক্সত ৮১ নম্বৰ স্থানত আছিলো–আজি আমি ৪০ নম্বৰ স্থানত আছো। এইবাৰ ভাৰতত পেটেণ্ট দাখিলৰ সংখ্যা বেছি আছিল, প্ৰায় ৬০% ঘৰুৱা পুঁজিৰ পৰা দাখিল কৰা হৈছিল। এইবাৰ ভাৰতৰ সৰ্বাধিক সংখ্যক বিশ্ববিদ্যালয়ৰ স্থান কিউএছ এছিয়া ইউনিভাৰ্ছিটী ৰেংকিংত। যদি আপুনি এই উপলব্ধিবোৰৰ তালিকা এখন বনাবলৈ আৰম্ভ কৰে, তেন্তে ই কেতিয়াও সম্পূৰ্ণ নহ’ব। ভাৰতৰ সম্ভাৱনা কিমান শক্তিশালী তাৰ আভাস মাথোঁ-দেশৰ এই কৃতিত্বৰ পৰা, দেশৰ জনসাধাৰণৰ এই উপলব্ধিৰ পৰা প্ৰেৰণা, গৌৰৱ, নতুন দৃঢ়তা গঢ় দিব লাগিব। পুনৰবাৰ আপোনালোক সকলোকে ২০২৪ বৰ্ষৰ আন্তৰিক শুভেচ্ছা জনালোঁ।
মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, এই মুহূৰ্তত আমি ভাৰতৰ বিষয়ে সকলোতে যি আশা আৰু উৎসাহ আলোচনা কৰিলোঁ-এই আশা আৰু আকাংক্ষা যথেষ্ট ভাল। যেতিয়া ভাৰতৰ বিকাশ হ’ব তেতিয়া যুৱক-যুৱতীসকলে সৰ্বাধিক লাভৱান হ’ব। কিন্তু যুৱক-যুৱতীসকল সুস্থ হ’লেহে লাভৱান হ’ব। আজিকালি আমি দেখিবলৈ পাওঁ জীৱনশৈলী সম্পৰ্কীয় ৰোগৰ বিষয়ে কিমান চৰ্চা হৈছে, আমাৰ সকলোৰে বাবে বিশেষকৈ যুৱক-যুৱতীসকলৰ বাবে ই যথেষ্ট চিন্তাৰ বিষয়। এই 'মন কী বাত'ৰ বাবে মই আপোনালোক সকলোকে অনুৰোধ কৰিলোঁ যে ফিট ইণ্ডিয়াৰ সৈতে জড়িত ইনপুট প্ৰেৰণ কৰক। আপোনালোকৰ মতামতত মই অতিশয় উৎসাহিত হৈছো। কেইবাটাও ষ্টাৰ্টআপেও তেওঁলোকৰ বিভিন্ন অনন্য প্ৰচেষ্টাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰি মোলৈ “নমো এপ”ৰ ওপৰত তেওঁলোকৰ পৰামৰ্শ প্ৰেৰণ কৰিছে৷
বন্ধুসকল, ভাৰতৰ প্ৰচেষ্টাৰ বাবে ২০২৩ বৰ্ষটো আন্তৰ্জাতিক বাজৰাৰ বছৰ হিচাপে পালন কৰা সম্ভৱ হৈ উঠিল। ইয়াৰ ফলত এই ক্ষেত্ৰত কাম কৰা ষ্টাৰ্টআপৰ বাবে কেইবাটাও সুযোগ পোৱা গৈছে, য’ত লক্ষ্ণৌৰ ‘কিৰোজ ফুডছ’, প্ৰয়াগৰাজৰ ‘গ্ৰেণ্ড-মা মিলেটছ’ আৰু ‘নিউট্ৰাচিউটিকেল ৰিচ অৰ্গেনিক ইণ্ডিয়া’ৰ দৰে বহু ষ্টাৰ্টআপো আছে। এ হেল্থ ফুডছ, আৰ্ব’ৰিয়েল আৰু কেৰ’ছ ফুডছে যুৱক-যুৱতীসকলৰ সৈতে অংশীদাৰিত্ব কৰি স্বাস্থ্যসন্মত খাদ্যৰ বিকল্প উদ্ভাৱন কৰিছে। বাংগালুৰুৰ আন-বক্স হেল্থৰ সৈতে জড়িত যুৱ দলটোৱেও তেওঁলোকে মানুহক তেওঁলোকৰ পছন্দৰ খাদ্য বাছনি কৰাত কেনেদৰে সহায় কৰি আছে সেই বিষয়েও শ্বেয়াৰ কৰে। শাৰীৰিক স্বাস্থ্যৰ প্ৰতি আগ্ৰহ বাঢ়ি অহাৰ লগে লগে এই ক্ষেত্ৰখনৰ লগত জড়িত প্ৰশিক্ষক আৰু প্ৰশিক্ষকৰ চাহিদাও বাঢ়িছে। "জ’গ’ টেকন’লজি"ৰ দৰে ষ্টাৰ্টআপে এই চাহিদা পূৰণ কৰাত সহায় কৰিছে৷
বন্ধুসকল, বৰ্তমান শাৰীৰিক স্বাস্থ্য আৰু সুস্থতাৰ বিষয়ে বহু কথাই চৰ্চা হৈছে, কিন্তু ইয়াৰ সৈতে জড়িত আন এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ দিশ হ’ল মানসিক স্বাস্থ্য। মই জানি আনন্দিত হৈছো যে মুম্বাইস্থিত ইনফি হিল আৰু ইউৰ ডষ্টৰ দৰে ষ্টাৰ্টআপে মানসিক স্বাস্থ্য আৰু সুস্থতাৰ উন্নতিৰ বাবে কাম কৰি আছে। কেৱল ইমানেই নহয় আজি ইয়াক কৃত্ৰিম বুদ্ধিমত্তাৰ দৰে প্ৰযুক্তিৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। বন্ধুসকল, ইয়াত মই মাত্ৰ কেইটামান ষ্টাৰ্টআপৰ নাম ল’ব পাৰো কাৰণ তালিকাখন বহুত দীঘল। আপোনালোক সকলোকে অনুৰোধ কৰিছো যে ফিট ইণ্ডিয়াৰ সপোন বাস্তৱায়িত কৰিবলৈ মোক উদ্ভাৱনীমূলক স্বাস্থ্যসেৱা ষ্টাৰ্টআপৰ বিষয়ে লিখি থাকিব। শাৰীৰিক স্বাস্থ্য আৰু মানসিক স্বাস্থ্যৰ বিষয়ে বিশিষ্ট ব্যক্তিসকলৰ অভিজ্ঞতাও আপোনালোকৰ লগত শ্বেয়াৰ কৰিব বিচাৰিছো।
এই প্ৰথম বাৰ্তা সদগুৰু জগী বাসুদেৱজীৰ।
তেওঁ সুস্থতাৰ ওপৰত নিজৰ মতামত প্ৰকাশ কৰিছিল, বিশেষকৈ মানসিক সুস্থতাৰ ওপৰত।
**অডিঅ'**
“মন কী বাত”ৰ এই খণ্ডটোত মানসিক স্বাস্থ্যৰ বিষয়ে কোৱাটো মোৰ বাবে সৌভাগ্যৰ কথা। মানসিক ৰোগ আৰু আমাৰ স্নায়ুতন্ত্ৰৰ প্ৰত্যক্ষ সম্পৰ্ক আছে। আমাৰ স্নায়ুতন্ত্ৰ কিমান সজাগ, সক্ৰিয় আৰু অবিক্ষিপ্ত, সেইটোৱেই নিৰ্ধাৰণ কৰে যে আমি নিজৰ ভিতৰত কিমান সুখী অনুভৱ কৰো। আমি যিবোৰক শান্তি, প্ৰেম, আনন্দ, বিষ, হতাশা, ইউফ’ৰিয়া বুলি কওঁ, সকলোবোৰৰ ৰাসায়নিক স্নায়ুবিজ্ঞানৰ ভিত্তি আছে। ফাৰ্মাক’লজীয়ে মূলতঃ বাহিৰৰ পৰা ৰাসায়নিক পদাৰ্থ যোগ কৰি শৰীৰৰ ৰাসায়নিক ভাৰসাম্যহীনতা দূৰ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে। মানসিক ৰোগৰ চিকিৎসা এনেদৰে কৰা হয়। কিন্তু আমি উপলব্ধি কৰিব লাগিব যে বাহিৰৰ পৰা ৰাসায়নিক পদাৰ্থ গ্ৰহণ কৰাটো তেতিয়াহে প্ৰয়োজনীয় যেতিয়া কোনোবাই গুৰুতৰ অৱস্থাত থাকে। মনৰ স্বাস্থ্যৰ বাবে বা শৰীৰৰ ভিতৰত সুষম ৰাসায়নিক ব্যৱস্থাৰ বাবে কাম কৰা, শান্তি, আনন্দ, সুখৰ অনুকূল, সকলোৰে জীৱনৰ অংশ, এখন সমাজ, বিশ্বৰ প্ৰতিখন দেশ আৰু সামগ্ৰিকভাৱে মানৱ জাতিৰ সাংস্কৃতিক তন্ত্ৰ হ’ব লাগে। আমি বুজাটো অতি প্ৰয়োজনীয় যে আমাৰ মানসিক স্বাস্থ্য, আমাৰ মনৰ ভাৰসাম্য এটা ভংগুৰ বিশেষাধিকাৰ – আমি ইয়াক সুৰক্ষিত কৰিব লাগিব, আমি ইয়াক লালন-পালন কৰিব লাগিব। ইয়াৰ বাবে যোগ ব্যৱস্থাত বিভিন্ন স্তৰৰ ক্ৰিয়াৰ সম্পদ আছে। আত্মসাতৰ পদ্ধতি আছে যিবোৰ মানুহে নিজৰ ৰসায়ন বিজ্ঞানৰ ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰিবলৈ সৰল কাৰ্য্য হিচাপে অনুশীলন কৰিব পাৰে আৰু তেওঁলোকৰ স্নায়ুতন্ত্ৰলৈ এক নিৰ্দিষ্ট শান্তি আনিব পাৰে। আভ্যন্তৰীণ মংগল অনাৰ কৌশলটোক যোগ বুলি জনা যায়। অভ্যাস কৰোঁ আহক।
সাধাৰণতে সদগুৰুজীয়ে নিজৰ কথা ইমান ভালকৈ আগবঢ়াই দিয়াৰ বাবে জনাজাত।
আহক, আমি এতিয়া বিখ্যাত ক্ৰিকেটাৰ হৰমনপ্ৰীত কৌৰ জীৰ কথা শুনো।
**অডিঅ'**
নমস্কাৰ “মন কী বাত”ৰ জৰিয়তে মোৰ দেশবাসীক কিবা এটা ক’ব বিচাৰিছো। মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী শ্ৰী নৰেন্দ্ৰ মোদী ডাঙৰীয়াৰ ফিট ইণ্ডিয়াৰ পদক্ষেপে মোক মোৰ ফিটনেছ মন্ত্ৰ আপোনালোক সকলোৰে সৈতে শ্বেয়াৰ কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছে। আপোনালোক সকলোকে মোৰ প্ৰথম পৰামৰ্শ হ’ল আপুনি কি খাব আৰু কেতিয়া খাব সেই বিষয়ে অতি সাৱধান হ’ব লাগিব। শেহতীয়াকৈ মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মোদী জীয়ে সকলোকে বাজৰা খাবলৈ উৎসাহিত কৰিছিল। যিয়ে ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা বৃদ্ধি কৰে আৰু বহনক্ষম কৃষিত সহায় কৰে আৰু বাজৰা সহজে হজম হয়। নিয়মিত ব্যায়াম আৰু ৭ ঘন্টা সম্পূৰ্ণ টোপনি শৰীৰৰ বাবে অতি প্ৰয়োজনীয় আৰু ফিট হৈ থকাত সহায় কৰে। ইয়াৰ বাবেও বহুত অনুশাসন আৰু ধাৰাবাহিকতাৰ প্ৰয়োজন। যেতিয়া আপুনি ফলাফল পাবলৈ আৰম্ভ কৰিব তেতিয়া আপুনি নিজেই প্ৰতিদিনে ব্যায়াম কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিব। আপোনালোক সকলোৰে সৈতে কথা পতাৰ সুযোগ দিয়াৰ বাবে আৰু মোৰ ফিটনেছ মন্ত্ৰটো শ্বেয়াৰ কৰিবলৈ সুযোগ দিয়াৰ বাবে মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয় ডাঙৰীয়াক বহুত বহুত ধন্যবাদ৷
হৰমনপ্ৰীতজীৰ দৰে প্ৰতিভাৱান খেলুৱৈৰ কথাই নিশ্চয় আপোনালোক সকলোকে অনুপ্ৰাণিত কৰিব।
গ্ৰেণ্ডমাষ্টাৰ বিশ্বনাথন আনন্দ জীৰ কথা শুনো আহক। তেওঁৰ খেল ‘দবা’ৰ বাবে মানসিক সুস্থতা কিমান গুৰুত্বপূৰ্ণ আমি সকলোৱে জানো।
**অডিঅ'**
নমস্কাৰ মই বিশ্বনাথন আনন্দ। আপোনালোকে মোক দবা খেলা দেখিছে আৰু মোক প্ৰায়ে মোৰ ফিটনেছ ৰুটিনৰ বিষয়ে সোধা হয়। এতিয়া দবা খেলত বহুত একাগ্ৰতা আৰু সহনশীলতাৰ প্ৰয়োজন হয়, গতিকে মই নিজকে ফিট আৰু সক্ৰিয় কৰি ৰাখিবলৈ এই কামটো কৰো। সপ্তাহত দুবাৰ যোগাসন কৰো, সপ্তাহত দুবাৰ কাৰ্ডিঅ’ কৰো। মই নমনীয়তা, ষ্ট্ৰেচিং, ওজন প্ৰশিক্ষণৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিওঁ আৰু প্ৰতি সপ্তাহত অন্ততঃ এদিন জিৰণি ল’বলৈ চেষ্টা কৰো।
এই সকলোবোৰ দবাৰ বাবে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। ছয়-সাত ঘণ্টা ধৰি তীব্ৰ মানসিক কাম কৰিবলৈ কষ্টসহিষ্ণুতা থাকিব লাগিব। লগতে আৰামত বহিবলৈ নমনীয়তা থাকিব লাগিব। দবা খেলাৰ অৰ্থ হ’ল কোনো সমস্যাৰ ওপৰত মনোনিৱেশ কৰা, সেই ক্ষেত্ৰত উশাহ-নিশাহ নিয়ন্ত্ৰণ কৰাৰ ক্ষমতাই শান্ত, স্থিৰ হৈ থকাত সহায় কৰে। “মন কি বাত”ৰ সকলো শ্ৰোতালৈ মোৰ ফিটনেছ টিপছ হ’ল শান্ত হৈ থকা আৰু হাতত থকা কামটোত শান্তভাৱে মনোনিৱেশ কৰা। মোৰ বাবে আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ আৰু উত্তম ফিটনেছ টিপছটো হ’ল ৰাতি ভালদৰে টোপনি মৰা। ৰাতি চাৰি-পাঁচ ঘণ্টা শোৱাৰ অভ্যাস নাৰাখিব। মোৰ মতে ন্যূনতম সাত-আঠ ঘণ্টা টোপনি অহাটো অতি প্ৰয়োজনীয়। গতিকে আমি ৰাতি ভালদৰে টোপনি যাবলৈ যৎপৰোনাস্তি চেষ্টা কৰা উচিত, কাৰণ তেতিয়া আপুনি পিছদিনাটো শান্ত মনেৰে কটাব পাৰিব, আৱেগিক সিদ্ধান্ত ল’ব নোৱাৰিব আৰু নিজৰ আৱেগ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পাৰিব। গতিকে টোপনি মোৰ বাবে আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ ফিটনেছ টিপছ।
এতিয়া অক্ষয় কুমাৰ জীৰ কথা শুনো আহক।
**অডিঅ'**
নমস্কাৰ, মই অক্ষয় কুমাৰ। প্ৰথমে আমাৰ মৰমৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী ডাঙৰীয়াক ধন্যবাদ জনাইছো তেওঁৰ "মন কী বাত"ৰ বাবে মইও মোৰ চিন্তাধাৰা আপোনালোকৰ লগত শ্বেয়াৰ কৰাৰ এটা সৰু সুযোগ পালোঁ। আপোনালোক সকলোৱে জানে যে মই ফিটনেছতকৈ ফিট হোৱাৰ প্ৰাকৃতিক পদ্ধতিৰ প্ৰতি অধিক আকৰ্ষিত। মই বাহিৰত সাঁতুৰিবলৈ, বেডমিণ্টন খেলা, চিৰি বগাই যোৱা, ডাম্বলৰ সৈতে ব্যায়াম কৰা, স্বাস্থ্যকৰ খাদ্য খোৱা, আড়ম্বৰপূৰ্ণ জিমতকৈ বেছি পছন্দ কৰো। যিহেতু মই ভাবো বিশুদ্ধ ঘিউ সঠিক পৰিমাণত সেৱন কৰিলে আমাৰ বাবে উপকাৰী। কিন্তু দেখিছোঁ বহু সৰু ল’ৰা-ছোৱালীয়ে মোটা হোৱাৰ ভয়ত ঘিউ নাখায়। কি ভাল আৰু কি বেয়া সেই কথা বুজাটো আমাৰ ফিটনেছৰ বাবে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। চিনেমা তাৰকাৰ শৰীৰ দেখে নহয়, চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ লৈ আপোনোলোকে আপোনালোকৰ জীৱনশৈলী সলনি কৰক। অভিনেতাসকল প্ৰায়ে পৰ্দাত দেখাত কেনেকুৱা নহয়নে। বহু ধৰণৰ ফিল্টাৰ, বিশেষ প্ৰভাৱ ব্যৱহাৰ কৰা হয় আৰু আমি সেইবোৰ দেখি ভুল শ্বৰ্টকাট ব্যৱহাৰ কৰি আমাৰ শৰীৰ সলনি কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰো। আজিকালি ইমানবোৰ মানুহে ষ্টেৰইড লৈ ছয় পেক, আঠ পেকৰ বাবে দৌৰিছে। এনে শ্বৰ্টকাটত শৰীৰটো ফুলি উঠে যদিও ভিতৰি ভিতৰি ফোপোলা আৰু ৰুগীয়া হৈ থাকে। মনত ৰাখিব যে শ্বৰ্টকাটে আপোনালোকৰ জীৱন চুটি কৰিব পাৰে, অৰ্থাৎ শ্বৰ্টকাটে আপোনালোকৰ জীৱন চুটি কৰিব পাৰে। শ্বৰ্টকাট নহয়, দীৰ্ঘস্থায়ী ফিটনেছৰ প্ৰয়োজন।
বন্ধুসকল, ফিটনেছ এটা সাধনা। ইনষ্টেণ্ট কফি বা দুই মিনিটৰ নুডলছ নহয়। নতুন বছৰত নিজে প্ৰতিশ্ৰুতিবদ্ধ হওক, কোনো ৰাসায়নিক পদাৰ্থ, কোনো শ্বৰ্টকাট; ব্যায়াম, যোগাসন, ভাল খাদ্য, সঠিক টোপনি, অলপ ধ্যান আৰু আটাইতকৈ ডাঙৰ কথাটো হ’ল, যি দেখিছে আনন্দৰে গ্ৰহণ কৰক। আজিৰ পৰা ফিল্টাৰ জীৱন নহয়, ফিটাৰ জীৱন যাপন কৰক। যত্ন লওক! জয় মহাকাল।
এই খণ্ডত আৰু বহুতো ষ্টাৰ্ট-আপ আছে, গতিকে মই ভাবিলোঁ এই স্থানত বহুত ভাল কাম কৰা এজন যুৱ ষ্টাৰ্ট-আপ প্ৰতিষ্ঠাপকৰ সৈতে আলোচনা কৰোঁ আহক।
**অডিঅ'**
নমস্কাৰ, মোৰ নাম ঋষৱ মালহোত্ৰা, মই বাংগালুৰুত বসবাস কৰো। “মাইণ্ড-কি-বেট” ফিটনেছৰ বিষয়ে আলোচনা কৰা হৈছে বুলি জানি মই অতিশয় আনন্দিত হৈছো। মই নিজেও ফিটনেছৰ জগতখনৰ অন্তৰ্গত আৰু বাংগালুৰুত আমাৰ এটা ষ্টাৰ্ট-আপ আছে যাৰ নাম ‘তাগৰা ৰহো’। ভাৰতৰ পৰম্পৰাগত কচৰতক আগুৱাই নিবলৈ আমাৰ ষ্টাৰ্ট-আপৰ সৃষ্টি কৰা হৈছে। পৰম্পৰাগত ভাৰতীয় শৰীৰ চৰ্চাত ‘গদা-ব্যায়াম’ নামৰ এক অতি বিচিত্ৰ ব্যায়াম আছে; আৰু আমাৰ সমগ্ৰ মনোযোগ গদা আৰু মুগুৰ ব্যায়ামৰ ওপৰত। মানুহে ভাবিছে যে আপুনি গদাটোৰে সকলো ট্ৰেইনিং কেনেকৈ কৰে! মই মাত্ৰ ক’ব বিচাৰো যে গদা ব্যায়াম হাজাৰ হাজাৰ বছৰ পুৰণি আৰু ভাৰতত ইয়াৰ অনুশীলন হাজাৰ হাজাৰ বছৰ ধৰি চলি আহিছে। আপুনি নিশ্চয় সৰু-বৰ ক্ষেত্ৰত ইয়াক দেখিছে আৰু আমাৰ ষ্টাৰ্ট-আপৰ জৰিয়তে আমি ইয়াক আধুনিক ৰূপলৈ ঘূৰাই আনিছো। আমি দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰা বহুত মৰম পালোঁ, বহুত ভাল সঁহাৰি পালোঁ। "মন কী বাত"ৰ দ্বাৰা মই ক'ব বিচাৰো যে ইয়াৰ বাহিৰেও ভাৰতত বহুতো পুৰণি শৰীৰ ব্যায়ামৰ কৌশল আছে, স্বাস্থ্য আৰু ফিটনেছৰ সৈতে জড়িত নিয়ম আছে, যিবোৰ আমি গ্ৰহণ কৰি সমগ্ৰ বিশ্বক শিকাব লাগে। মই ফিটনেছ জগতৰ, গতিকে আপোনালোকক এটা ব্যক্তিগত টিপছ দিব বিচাৰিছো। গদা ব্যায়ামৰ জৰিয়তে আপুনি আপোনাৰ শক্তি, শাৰীৰিক ক্ষমতা, ভংগীমা আৰু উশাহ-নিশাহ ঠিক কৰিব পাৰে, গতিকে গদা ব্যায়ামক জীৱনৰ এটা অংশ কৰি আগুৱাই নিব পাৰে। জয় হিন্দ৷
বন্ধুসকল, সকলোৰে নিজৰ নিজৰ মতামত আছে কিন্তু সকলোৰে এটা মন্ত্ৰ আছে-সুস্থ হৈ থাকক, ফিট হৈ থাকক। ২০২৪ চন আৰম্ভ কৰাৰ বাবে আপোনাৰ নিজৰ ফিটনেছতকৈ ডাঙৰ সংকল্প কি হ’ব পাৰে!
মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, কিছুদিন আগতে কাশীত এটা পৰীক্ষা হৈছিল যিটো মই “মন কী বাত”ৰ দৰ্শকক ক’বই লাগিব। আপোনালোকে জানে যে তামিলনাডুৰ পৰা হাজাৰ হাজাৰ লোকে কাশী তামিল সংগমমত অংশগ্ৰহণ কৰিবলৈ কাশী পালেগৈ। মই তেওঁলোকৰ লগত কথা পাতিবলৈ কৃত্ৰিম বুদ্ধিমত্তাৰ সহায় ল’লোঁ৷ ভাষিণীৰ সান্নিধ্যত প্ৰথমবাৰৰ বাবে এই সঁজুলি ব্যৱহাৰ কৰা হয়। মঞ্চৰ পৰা হিন্দীত সম্বোধন কৰি আছিলো কিন্তু মই সেই মুহূৰ্তত আগবঢ়োৱা ভাণষ তামিলনাডুৰ থকা লোকসকলে ভাষিণীৰ জৰিয়তে তামিল ভাষাত শুনিব পাৰিছিল।
কাশী তামিল সংগমমত উপস্থিত থকা লোকসকলে প্ৰযুক্তিৰ এই ব্যৱহাৰৰ পিছত যথেষ্ট উৎসাহিত হোৱা যেন লাগিল। সেই দিনটো বেছি দূৰত নহয় যেতিয়া কোনো এটা ভাষাত এটা ঠিকনা প্ৰদান কৰা হ’ব আৰু সমবেতে ৰাইজে নিজৰ ভাষাত সঠিক সময়ত শুনিব পাৰিব। চিনেমা হলত সাধাৰণ মানুহে এআইৰ সহায়ত সঠিক সময়ত নিজৰ নিজৰ ভাষণ ডায়লগ শুনিব পাৰিব। আমাৰ বিদ্যালয়, আমাৰ চিকিৎসালয়, আমাৰ আদালতত এই প্ৰযুক্তিৰ ব্যাপক ব্যৱহাৰ হ’লে কিমান বৃহৎ পৰিৱৰ্তন আহিব সেয়া আপুনি কল্পনা কৰকচোন৷ আজিৰ যুৱ প্ৰজন্মক অনুৰোধ কৰিম যে সঠিক সময়ৰ অনুবাদৰ সৈতে জড়িত এআই সঁজুলিসমূহ অধিক অন্বেষণ কৰক আৰু ইয়াক ১০০% সম্পূৰ্ণ প্ৰমাণ কৰক।
বন্ধুসকল, এই পৰিৱৰ্তিত সময়ত আমি নিজৰ ভাষাবোৰ ৰক্ষা কৰাৰ লগতে সেইবোৰ বৃদ্ধি কৰাটোও প্ৰয়োজন। এতিয়া ঝাৰখণ্ডৰ এখন জনজাতীয় গাঁৱৰ কথা ক’ব বিচাৰিছো। এই গাঁওখনে নিজৰ সন্তানক মাতৃভাষাত শিক্ষিত কৰাৰ এক নতুন পদক্ষেপ লৈছে। গাৰ্বা জিলাৰ মংলো গাঁৱত শিশুসকলক কুৰুখ ভাষা শিকোৱা হৈছে। এই বিদ্যালয়খনৰ নাম কাৰ্তিক ওৰাণ আদিবাসী কুৰুখ বিদ্যালয়। এই বিদ্যালয়ত ৩০০ জনজাতীয় শিশুৱে পঢ়ে। কুৰুখ ভাষা, তেওঁলোক জনজাতীয় লোকৰ মাতৃভাষাও। কুৰুখৰ নিজা লিপিও আছে টলং ছিকি নামেৰে জনাজাত। এই ভাষাটো বচাবলৈ লাহে লাহে নাইকিয়া হৈ আহিছিল যিটো এই মানুহে নিজৰ ভাষাত ল’ৰা-ছোৱালীক পঢ়োৱাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল। এই বিদ্যালয়ৰ প্ৰতিষ্ঠাপক অৰবিন্দ ওৰানে কয় যে আদিবাসী ল’ৰা-ছোৱালীৰ ইংৰাজী ভাষাৰ সমস্যা আছিল, সেয়েহে তেওঁ গাঁৱৰ ল’ৰা-ছোৱালীক তেওঁলোকৰ মাতৃভাষাত পঢ়ুৱাবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। তেওঁৰ এই প্ৰচেষ্টাই ভাল ফলাফল দিবলৈ আৰম্ভ কৰাৰ পিছত গাঁৱৰ বাকী মানুহবোৰেও তেওঁৰ লগত যোগ দিলে। নিজৰ ভাষাত শিক্ষা গ্ৰহণ কৰিলেও শিশুৰ পঢ়া-শুনা ক্ষিপ্ৰ হয়। আমাৰ দেশৰ বহু শিশুৱে ভাষাৰ সমস্যাৰ বাবে বিদ্যালয় এৰি দিয়ে। ৰাজ্যৰ নতুন শিক্ষা নীতিয়েও এনে অসুবিধা দূৰ কৰাত সহায় কৰিছে। আমাৰ প্ৰয়াস যে ভাষা কোনো শিশুৰ শিক্ষণ আৰু প্ৰগতিৰ বাধা হ’ব নালাগে।
বন্ধুসকল, যুগ যুগ ধৰি আমাৰ ভাৰত ভূমি ভাৰতৰ গুণী কন্যাসকলে মহিমামণ্ডিত কৰি আহিছে। সাবিত্ৰী বাই ফুলেজী আৰু ৰাণী বেলু নাচিয়াৰ্জী দেশৰ এনে দুগৰাকী মহান কন্যা। তেওঁলোকৰ ব্যক্তিত্ব এটা প্ৰকাশ্য স্তম্ভৰ দৰে যিয়ে সকলো বয়সতে নাৰী শক্তিৰ বাবে আগুৱাই যোৱাৰ পথ দেখুৱাইছে। আজিৰ পৰা কেইদিনমানৰ পৰা ৩ জানুৱাৰীত আমি তেওঁৰ জন্ম বাৰ্ষিকী উদযাপন কৰিম। সাবিত্ৰীবাই ফুলেজীৰ নাম মনলৈ আহিলেই মনলৈ আহে শিক্ষা আৰু সমাজ সংস্কাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওঁৰ জড়িত থকা কথা। মহিলা আৰু অভাৱগ্ৰস্ত লোকৰ শিক্ষাৰ বাবে তেওঁ সদায় কণ্ঠস্বৰ আছিল। তেওঁ নিজৰ সময়তকৈ বহু আগবাঢ়ি আছিল আৰু সেই সময়ৰ ভুল আচাৰ-ব্যৱহাৰৰ বিৰুদ্ধে মাত মাতিছিল। শিক্ষাৰ জৰিয়তেহে সমাজৰ সবলীকৰণ সম্ভৱ, এয়া আছিল তেওঁৰ দৃঢ় বিশ্বাস। মহাত্মা ফুলেজীৰ লগতে ছোৱালীৰ বাবে কেইবাখনো বিদ্যালয় নিৰ্মাণ কৰিছিল। তেওঁৰ কবিতাবোৰে মানুহক সজাগতা আৰু আত্মবিশ্বাসেৰে ভৰাই তুলিছিল। তেওঁ আশা কৰিছিল যে মানুহে ইজনে সিজনক সহায় কৰিব আৰু প্ৰকৃতিৰ প্ৰতি দায়বদ্ধ হ’ব। তেওঁ কিমান দয়ালু আছিল সেয়া শব্দৰে প্ৰকাশ কৰিব নোৱাৰি। মহাৰাষ্ট্ৰত দুৰ্ভিক্ষৰ সৃষ্টি হোৱাত সাবিত্ৰী বাই আৰু মহাত্মা ফুলেজীয়ে সহায় বিচৰাসকলৰ বাবে দুৱাৰ মুকলি কৰি দিলে। সামাজিক ন্যায়ৰ ক্ষেত্ৰত এনে উদাহৰণ বিৰল। তাত যেতিয়া মহামাৰীৰ ভয়ৰ সৃষ্টি হ’ল, তেতিয়া তেওঁলোকে জনসাধাৰণৰ সেৱাত নিজকে সমৰ্পণ কৰিলে। ফলত তেওঁলোক নিজেই মহামাৰীৰ দ্বাৰা আক্ৰান্ত হৈছিল। মানৱতাৰ প্ৰতি নিষ্ঠাবান তেওঁলোকৰ জীৱনে আজিও আমাক অনুপ্ৰাণিত কৰে।
বন্ধুসকল, বিদেশী শাসনৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দিয়া সেই মহান ব্যক্তিসকলৰ ভিতৰত ৰাণী বেলু নাচিয়াৰ অন্যতম। তামিলনাডুৰ মোৰ ভাই-ভনীসকলে এতিয়াও তেওঁক বীৰা মাংগাই অৰ্থাৎ বীৰ নাৰী বুলি মনত পেলাইছে। ইংৰাজৰ বিৰুদ্ধে সাহসেৰে যুঁজ দিয়া ৰাণী বেলু নাচিয়াৰ্জীয়ে দেখুওৱা বীৰত্বই আমাক অনুপ্ৰাণিত কৰে। ইংৰাজে শিৱগংগা ৰাজ্যত আক্ৰমণ কৰি তেওঁৰ ৰজা আৰু স্বামীক হত্যা কৰে। কোনোমতে ৰাণীজী আৰু তেওঁৰ কন্যা তাৰ পৰা পলায়ন কৰিবলৈ সক্ষম হয়। তেওঁ কেইবাবছৰ ধৰি নিজৰ সেনাপতি মুৰুডু ব্ৰাদাৰ্ছৰ সৈতে সংগঠিত আৰু সেনাবাহিনী গঠন কৰিছিল। তেওঁ সম্পূৰ্ণ প্ৰস্তুতিৰে ব্ৰিটিছৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ আৰম্ভ কৰিছিল আৰু সাহস আৰু দৃঢ়তাৰে যুদ্ধ কৰিছিল। তেওঁলোকৰ মাজত ৰাণী বেলু নাচিয়াৰৰ নাম উচ্চাৰণ, যিয়ে এটা সৰ্বমহিলা সেনা গোট গঠন কৰিছিল। এই নায়ক দুজনক মই সন্মান কৰো।
মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, গুজৰাটত ডায়েৰাৰ পৰম্পৰা আছে। গোটেই ৰাতি হাজাৰ হাজাৰ লোকে ডায়েৰাত গোট খাই মনোৰঞ্জনৰ জৰিয়তে জ্ঞান আহৰণ কৰে। লোকসংগীত, লোকসাহিত্য আৰু হাস্যৰসৰ ত্ৰিত্বই এই ডায়েৰাত সকলোৰে মন আনন্দৰে ভৰাই তোলে। এই ডায়েৰাৰ এজন বিখ্যাত শিল্পী হৈছে ভাই জগদীশ ত্ৰিবেদীজী। ভাই জগদীশ ত্ৰিবেদীজীয়ে ৩০ বছৰতকৈও অধিক সময় ধৰি কমেডিয়ান হিচাপে নিজৰ প্ৰভাৱ প্ৰতিষ্ঠা কৰি আহিছে। শেহতীয়াকৈ ভাই জগদীশ ত্ৰিবেদীজীৰ এখন চিঠি আহিছিল আৰু তাৰ লগতে তেওঁৰ এখন কিতাপ পঠিয়াইছিল। কিতাপখনৰ নাম–সামাজিক সেৱাৰ সামাজিক নিৰীক্ষণ। এইখন এখন অনন্য গ্ৰন্থ। এই কিতাপখনত হিচাপ-নিকাচ আছে, এই কিতাপখন এক প্ৰকাৰৰ বেলেন্স শ্বীট। ভাই জগদীশ ত্ৰিবেদীজীয়ে যিকোনো অনুষ্ঠানৰ পৰা কিমান উপাৰ্জন কৰিছে আৰু যোৱা ৬ বছৰত ক’ত খৰচ কৰিছে তাৰ সম্পূৰ্ণ লিখিত বিৱৰণী গ্ৰন্থখনত সন্নিবিষ্ট কৰা হৈছে। এই বেলেন্স শ্বীট অনন্য কাৰণ তেওঁ নিজৰ সমগ্ৰ উপাৰ্জন, প্ৰতিটো টকা সমাজ, বিদ্যালয়, চিকিৎসালয়, পুথিভঁৰাল, বিশেষকৈ সক্ষম লোকৰ সৈতে জড়িত সংগঠন, সমাজ সেৱাৰ কামত খৰচ কৰিছে-এই গোটেই ৬ বছৰৰ হিচাপটো। কিতাপখনৰ এটা ঠাইত লিখাৰ দৰে ২০২২ চনত তেওঁ নিজৰ শ্ব’ৰ পৰা ২,৩৫,৮৯,৬৭৪ৰ টকা উপাৰ্জন কৰিছিল। আৰু এই ২, ৩৫,৭৯,৬৭৪ টকা তেওঁ স্কুল, হস্পিতাল, লাইব্ৰেৰীত খৰচ কৰিছে। এটকাও তেওঁ নিজৰ মাজতে ৰাখিব পৰা নাছিল। আচলতে ইয়াৰ আঁৰত এটা আমোদজনক কাহিনী আছে। এনেকুৱাই হ’ল যে এবাৰ ভাই জগদীশ ত্ৰিবেদীজীয়ে কৈছিল যে ২০১৭ চনত যেতিয়া ৫০ বছৰ সম্পূৰ্ণ হ’ব, তেতিয়া তেওঁ নিজৰ কাৰ্যসূচীৰ পৰা উপাৰ্জন কৰা ধন ঘৰলৈ লৈ নাযায়, বৰঞ্চ সমাজত খৰচ কৰিব। ২০১৭ চনৰ পৰা আজিলৈকে তেওঁ বিভিন্ন সামাজিক খণ্ডত প্ৰায় ৯৪ কোটি টকা ব্যয় কৰিছে। এজন ধেমেলীয়া কমেডিয়ানে, তেওঁৰ কথাৰে সকলোকে হাঁহিবলৈ বাধ্য কৰে। কিন্তু তেওঁ নিজৰ মাজত কিমান সংবেদনশীলতা জীয়াই ৰাখিছিল সেয়া ভাই জগদীশ ত্ৰিবেদীজীৰ জীৱনৰ পৰাই স্পষ্ট হৈ পৰিছে। আপুনি জানি আচৰিত হ’ব যে তেওঁৰ তিনিটা পিএইচডি ডিগ্ৰীও আছে। তেওঁ ৭৫খন গ্ৰন্থ লিখিছে, ইয়াৰে বহুকেইখনে সমাদৰ লাভ কৰিছে। সামাজিক কামৰ বাবেও তেওঁ বহু বঁটা লাভ কৰিছে। ভাই জগদীশ ত্ৰিবেদীজীৰ সামাজিক কামৰ বাবে শুভকামনা জনাইছো।
মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, অযোধ্যাৰ ৰাম মন্দিৰৰ আশে-পাশে সমগ্ৰ দেশতে উৎসাহ আৰু উদ্দীপনা বিয়পি পৰিছে। দেশবাসীয়ে বিভিন্ন ধৰণেৰে নিজৰ চিন্তাধাৰা প্ৰকাশ কৰিছে। আপোনালোকে নিশ্চয় দেখিছে যে যোৱা কেইদিনমানৰ পৰা শ্ৰীৰাম আৰু অযোধ্যাক কেন্দ্ৰ কৰি বিভিন্ন গীত আৰু ভজন ৰচনা কৰা হৈছে। বহুতে নতুন নতুন কবিতাও লিখিছে। তেওঁলোকৰ মাজত বহু অভিজ্ঞ শিল্পী থকাৰ বিপৰীতে এনে কিছুমান যুৱ শিল্পীও আছে যাৰ ভজন অতি অন্তস্পৰ্শী৷ এনে কিছুমান গীত আৰু ভজন মোৰ ছ’চিয়েল মিডিয়াতো শ্বেয়াৰ কৰিছো। এনে লাগে যেন শিল্পই এই ঐতিহাসিক মুহূৰ্তৰ সৈতে কালজয়ী শৈলীৰ জৰিয়তে সহযোগিতা আগবঢ়াইছে। এটা কথা মোৰ মনলৈ আহে এই সকলোবোৰ ৰচনা আমি এটা সাধাৰণ হেচটেগৰ জৰিয়তে শ্বেয়াৰ কৰিব নোৱাৰোনে? আপোনালোকলৈ মোৰ বিনম্ৰ অনুৰোধ #শ্ৰীৰামভজনৰ সৈতে আপোনালোকৰ ৰচনাসমূহ ছচিয়েল মিডিয়াত শ্বেয়াৰ কৰক। এই সংকলনে এনে এক চিন্তা-ভক্তিৰ সোঁত সৃষ্টি কৰিব যে ইয়াক স্পৰ্শ কৰি সকলোৱে ৰামময় হৈ পৰিব।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী। "মন কী বাতে" আজিলৈ ইমানেই। ২০২৪ চনলৈ মাত্ৰ কেইঘণ্টামান বাকী। ভাৰতৰ ধাৰণা প্ৰতিজন ভাৰতীয়ৰ ধাৰণা। পাঁচটা নীতিৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখি ভাৰতৰ উন্নয়নৰ বাবে আমি অবিৰতভাৱে কাম কৰিব লাগিব। আমি যিয়েই নকৰোঁ, যি সিদ্ধান্ত লওঁ, আমাৰ চূড়ান্ত লক্ষ্য হ’ব লাগে আমাৰ দেশে কি পাব, দেশৰ কি লাভ হ’ব? দেশ প্ৰথম... এইটোৱেই একমাত্ৰ মন্ত্ৰ! ইয়াতকৈ ডাঙৰ মন্ত্ৰ নাই। এই মন্ত্ৰ অনুসৰণ কৰি আমি ভাৰতীয়ই আমাৰ দেশক উন্নয়নৰ পথত লৈ যাম, স্বাৱলম্বী কৰিম। ২০২৪ চনত আপোনালোক সকলোৱে সফলতাৰ নতুন উচ্চতাত উপনীত হওক, সুস্থ, ফিট আৰু অতি সুখী হৈ থাকক – তাৰ বাবে মই প্ৰাৰ্থনা জনাইছো। ২০২৪ চনত আমি দেশৰ জনসাধাৰণৰ নতুন বুজাবুজিৰে পুনৰ অনুশীলন কৰিম। আপোনালোক সকলোকে অশেষ ধন্যবাদ৷
My dear countrymen, Namaskar, Welcome to Mann Ki Baat. But, we can never forget this day, the 26th of November. It was on this very day that the country had come under the most dastardly terror attack. Terrorists had made Mumbai shudder… along with the entire country. But it is India’s fortitude that made us surmount the ordeal; we are now quelling terror with full ardor. I pay homage to all of them who lost their lives in the Mumbai attack. Today, the country is in remembrance of those brave hearts who made the supreme sacrifice during the attack.
My family members, this day, the 26th of November is extremely significant on one more account. It was on this very day in 1949 that the Constituent Assembly had passed and adopted the Constitution of India. I remember… in the year 2015, when we were celebrating the 125th birth anniversary of Babasaheb Ambedkar, a thought had struck the mind to observe the 26th of November as Constitution Day. And since then, every year, we have been celebrating this day as Constitution Day. I extend my best wishes to all countrymen on the occasion of Constitution Day. And together we shall certainly attain the resolve of a developed India, according priority to citizens’ duties.
Friends, all of us know that the Constitution took 2 years 11 months and 18 days for coming into being. The oldest member in the Constituent Assembly was Shri Sachidananda Sinha Ji. The Draft of our Constitution came up after close study of the Constitution of over 60 countries; after long deliberations. After readying the Draft, before the final structure shaped up, over 2000 Amendments were re incorporated in it. Even after the Constitution came into force in 1950, till this day, a total of 106 Amendments have been carried out in the Constitution. In consonance with the times, circumstances and requirements of the country, various Governments carried out Amendments at different times. But this too has been a misfortune that the Constitution’s first Amendment pertained to curtailing the Freedom of Speech and Freedom of Expression. Whereas, through the 44th Amendment, the wrongs committed during the Emergency had been duly rectified.
Friends, it’s again inspiring that out of the same members of the Constituent Assembly who were nominated, 15 were Women. One such Member was Hansa Mehta Ji, who raised her voice for the sake of rights and justice to women. During that period, India was one of the countries whose Constitution enabled Voting Rights to women. In the process of nation building, collective development is possible only with support from everyone. It’s a matter of inner satisfaction for me that in adherence to the farsightedness of the framers of the Constitution, the Parliament of India has now passed the NARI SHAKTI VANDAN Act. The Nari Shakti Vandan Adhiniyam is an example of the Sankalp Shakti, the strength of the resolve of the Democracy. This will provide a fillip to the pace of accomplishing our resolve of a developed India.
My family members, when the people at large take charge of nation building, no power in the world can stop that country from moving forward. Today, it is clearly visible in India that many transformations are being led by the 140 crore people of the country. We have seen a direct example of this during this festive season. Last month in ‘Mann Ki Baat’ I had laid emphasis on ‘Vocal for Local’ i.e. buying local products. Within the last few days, business worth more than Rs. 4 lakh crore has been done in the country on Diwali, Bhaiya Dooj and Chhath. And during this period, tremendous enthusiasm was seen among the people in buying products Made in India. Now even our children, while buying something at the shop, have started checking whether Made in India is mentioned on them or not. Not only that, nowadays, people do not forget to check the Country of Origin while purchasing goods online.
Friends, just as the very success of 'Swachh Bharat Abhiyan' is becoming its inspiration; the success of ‘Vocal For Local’ is opening the doors to a ‘Developed India - Prosperous India’. This campaign of ‘Vocal For Local’ strengthens the economy of the entire country. The Vocal For Local campaign is a guarantee of employment. This is a guarantee of development; this is the guarantee of balanced development of the country. This provides equal opportunities to both urban and rural people. This also paves the way for Value Addition in local products, and if ever, there are ups and downs in the global economy, the mantra of Vocal For Local also protects our economy.
Friends, this sentiment towards Indian products should not be limited to festivals only. The wedding season as well has commenced now. Some trade organizations estimate that there could be a business of around Rs 5 lakh crore during this wedding season. While shopping for weddings, all of you should give importance to products made in India only. And yes, since the topic of marriage has come up, one thing has been troubling me off and on for a long time… and if I don't open up my heart's pain to my family members, who else do I do it with? Just ponder… these days a new milieu is being created by some families to go abroad and conduct weddings. Is this at all necessary? If we celebrate the festivities of marriages on Indian soil, amid the people of India, the country's money will remain in the country. The people of the country will get an opportunity to render some service or the other at your wedding… even poor people will tell their children about that occasion. Can you extrapolate on this mission of ‘Vocal for Local’? Why don't we hold such wedding ceremonies in our own country? It is possible that the kind of system you want may not be there today, but if we organize such events, systems will also develop. This is a topic related to very big families. I hope this pain of mine will definitely reach those big families.
My family members, another big trend has been seen during this festive season. This is the second consecutive year when the trend of buying some goods through cash payments on the occasion of Deepawali is gradually on the decline. That means, people are making more and more digital payments now. This is also very encouraging. You can do one more thing. Decide for yourself that for one month you will make payments only through UPI or any digital medium and not through cash. The success of the digital revolution in India has made this absolutely possible. And when one month is over, please share your experiences and your photos with me. I wish you all the best in advance from now itself.
My family members, our young friends have given another significant good news to the country, which is going to swell all of us with pride. ‘Intelligence, Idea and Innovation’ is the hallmark of Indian youth today. A continuous rise in their intellectual properties through the combination of technology - this in itself is an important facet of progress in enhancing the capability of the country. You will be pleased to know that there has been an increase of more than 31 percent in patent applications by Indians in 2022. The World Intellectual Property Organization has released a very interesting report. This report shows that this has never happened earlier even in the top 10 countries that are at the forefront in filing patents. I congratulate my young colleagues for this wonderful achievement. I want to assure my young friends that the country is with you at every step. After the administrative and legal reforms made by the government, today our youth are engaged in innovation on a large scale with renewed energy. If compared with the figures of 10 years ago… today, our patents are getting 10 times more approvals. We all know that patents not only increase the Intellectual Property of the country; they also open doors to newer opportunities. Not only that, it also enhances the strength and potential of our start-ups. Today the spirit of innovation is being promoted among our school children as well. Atal Tinkering Lab, Atal Innovation Mission, Incubation Centres in colleges, Start-Up India campaign… the results of such relentless efforts are in front of the countrymen. This too, is a direct example of India's youth power; India's innovative power. Moving ahead with this fervour, we shall achieve the vision of a developed India and that is why I say again and again, 'Jai Jawan-Jai Kisan', 'Jai Vigyan-Jai Anusandhan'.
My dear countrymen, you might remember that some time ago in 'Mann Ki Baat' I had discussed about the large number of fairs being organized in India. Then the idea of a competition also came to mind in which people would share photos related to fairs. The Ministry of Culture had organized a Mela Moments Contest in connection with the same. You would be pleased to know that thousands of people participated in it and many people also won prizes. Rajesh Dhar ji, resident of Kolkata, won the award for his amazing photo of a balloon and toy seller at Charak Mela. This fair is very popular in rural Bengal. Anupam Singh ji received the Mela Portraits Award for showcasing Holi at Varanasi. Arun Kumar Nalimela ji was awarded for showing an attractive aspect related to 'Kulasai Dussehra'. Similarly, a photo showing the devotion of Pandharpur was included in the most liked photo, which was sent by a gentleman from Maharashtra, Shriman Rahul ji. In this competition, there were many pictures of local dishes visible during the fairs. In this, the picture by Alok Avinash ji, resident of Purulia, won an award. He had showcased the food of rural areas of Bengal during a fair. A picture by Pranab Basaak ji, in which women are enjoying Qulfi during the Bhagoriya festival, was also awarded. Rumela ji had sent a photo of women tasting Bhajiya in a village fair in Jagdalpur, Chhattisgarh - that was also awarded.
Friends, through ‘Mann Ki Baat’, today I request every village, every school, every panchayat to organize such competitions regularly. Nowadays, the power of social media is immense… technology and the mobile have reached every home. Be it your local festivals or products, you can make them global through them as well.
Friends, just like the fairs held in every village, various dances here also possess their own heritage. There is a very famous dance in the tribal areas of Jharkhand, Odisha and Bengal which is called 'Chhau'. 'Chhau' festival was organized in Srinagar from 15 to 17 November with the spirit of ‘Ek Bharat Shreshtha Bharat’. Everyone enjoyed the 'Chhau' dance in this program. A workshop was also organized to impart training in 'Chhau' dance to the youth of Srinagar. Similarly, 'Basohli Utsav' was organized in Kathua district a few weeks ago. This place is a 150 kilometers away from Jammu. Local art, folk dance and traditional Ramlila were organized in this festival.
Friends, the beauty of Indian culture was felt in Saudi Arabia also. This month, an event named 'Sanskrit Utsav' was held in Saudi Arabia. This was unique in itself, since the entire program was in Sanskrit. Dialogues, music, dance, everything in Sanskrit, in which the participation of the local people was also seen.
My family members, 'Swachh Bharat' has now become a favorite topic of the entire country. It of course is my favorite topic as well and as soon as I receive any news related to it, my mind veers towards it… and it is natural for it to certainly find a mention in 'Mann Ki Baat'. The Swachh Bharat Abhiyan has changed people's mindset regarding cleanliness and public hygiene. Today this initiative has become a symbol of the national spirit, which has improved the lives of crores of countrymen. This campaign has also inspired people from different walks of life, especially the youth, for collective participation. One such commendable effort has been observed in Surat. A team of youth has started ‘Project Surat’ there. Its aim is to make Surat a model city which becomes an excellent example of cleanliness and sustainable development. Under this effort, which commenced as 'Safai Sunday', the youth of Surat earlier used to clean public places and the Dumas Beach. Later, these people also got involved wholeheartedly in cleaning the banks of the Tapi river. And you will be happy to know that within no time the number of people associated with this has risen to more than 50 thousand. The confidence of the team increased with the support received from the people, after which they also embarked upon the task of collecting garbage. You will be surprised to know that this team has cleared lakhs of kilos of garbage. Such efforts made at the grassroots level can bring huge changes.
Friends, another piece of information has come in from Gujarat itself. A few weeks ago, 'Bhadaravi Poonam Fair' was organized at Ambaji. More than 50 lakh people came to this fair. This fair takes place every year. The most significant aspect about it was that the people who came to the fair conducted a cleanliness campaign across a large part of Gabbar Hill. This campaign to keep the entire area around the temples clean is very inspiring.
Friends, I always say that cleanliness is not a campaign for a day or a week but it is an endeavor to be implemented for life. We also see people around us who have devoted their entire lives to issues related to cleanliness. Loganathan ji, who lives in Coimbatore, Tamil Nadu, is incomparable. During his childhood, he often used to get perturbed on seeing the torn clothes of poor children. After that, he took a vow to help such children and started donating a part of his earnings to them. When there was shortage of money, Loganathan ji even cleaned toilets so that the needy children could be helped. He has been engaged in this task with complete dedication for the last 25 years and till now has helped more than 1500 children. I once again commend such efforts. Many such efforts taking place across the country not only inspire us but also ignite the will to do something new.
My family members, one of the biggest challenges of the 21st century is 'Water Security'. Conserving water is no less than saving life. When we perform any work with this spirit of collectivity, we also achieve success. An example of this is the 'AmritSarovar' being built in every district of the country. The more than 65 thousand ‘Amrit Sarovars’ that India has developed during the ‘Amrit Mahotsav’ will benefit forthcoming generations. Now it is also our responsibility to ensure that wherever 'Amrit Sarovar' have been built, they should be regularly looked after so that they remain the main source of water conservation.
Friends, amidst such discussions on water conservation; I also came to know about the 'Jal Utsav' held in Amreli, Gujarat. There is also a lack of perennially flowing rivers in Gujarat, hence people have to depend mostly on rain water. During the last 20-25 years, after the efforts of the government and social organizations, the situation there has definitely changed. And hence ‘Jal Utsav’ has a big role there. During the ‘Jal Utsav’ held in Amreli, there were efforts to enhance awareness among the people on ‘water conservation’ and conservation of lakes. In that, water sports were also promoted and brainstorming was also done with experts on water security. The people participating in the program liked the tricolor water fountain very much. This water festival was organized by the foundation of Savjibhai Dholakia, who made a name for himself in the diamond business of Surat. I congratulate everyone involved in this and wish them all the best for doing similar work for water conservation.
My family members, nowadays the importance of skill development is finding acceptance all over the world. When we teach someone a skill, we not only give the person that skill; we also provide a source of income. And when I came to know that an organization has been engaged in skill development work for the last four decades, I felt even better. This institution is in Srikakulam, Andhra Pradesh and its name is ‘Beljipuram Youth Club’. Focusing on skill development, ‘Beljipuram Youth Club’ has empowered around 7000 women. Most of these women today are doing some work or the other on their own. This organization has also helped the children trapped in child labor to get out of that vicious cycle by teaching them some skill or the other. The team of ‘Beljipuram Youth Club’ also taught new skills to the farmers associated with Farmer Producer Organizations i.e. FPOs, which has empowered a large number of farmers. This youth club is also spreading awareness in every village regarding cleanliness. It has also helped in the construction of many toilets. I congratulate and appreciate all the people associated with this organization for skill development. Today, such collective efforts are needed for skill development in every village of the country.
Friends, when there is a collective effort towards a goal, the level of success also rises higher. I want to share with all of you an inspiring example of Ladakh. You certainly must have heard about the Pashmina Shawl. Ladakhi Pashmina is also being discussed a lot for some time now. Ladakhi Pashmina is reaching the markets around the world under the name of ‘Looms of Ladakh’. You will be surprised to know that more than 450 women from 15 villages are involved in weaving them. Earlier they used to sell their products only to the tourists coming there. But now in this era of Digital India, the products made by them have started reaching different markets in the country and the world. That means our local is now becoming global and on account of that, the earnings of these women have also increased.
Friends, such successes of women power are present in every corner of the country. There is a need to bring such examples to the fore as much as possible. And what could be better than ‘Mann Ki Baat’ to convey this? So you too share such examples with me as much as possible. I will also try my best to bring them to you.
My family members, in 'Mann Ki Baat' we have been discussing such collective efforts which have brought about major changes in the society. Another achievement of ‘Mann Ki Baat’ is that it has made radio more popular in every household. On MyGov, I have received a letter from Ram Singh Baudh Ji of Amroha in Uttar Pradesh. Ram Singh ji has been engaged in the work of collecting radio sets for the last several decades. He says that after 'Mann Ki Baat', people's curiosity about his Radio Museum has increased further. Similarly, inspired by ‘Mann Ki Baat’, Teerthdham Prerna Teerth near Ahmadabad has organized an interesting exhibition. More than a 100 antique radios from India and abroad are displayed here. Here, all the episodes of ‘Mann Ki Baat’ done till now can be heard. There are many more examples, which show how people got inspired by ‘Mann Ki Baat’ and started their own enterprise. One such example is that of Varsha ji of Chamarajanagar, Karnataka, who was inspired by 'Mann Ki Baat' to stand on her own feet. Motivated by an episode of this program, she started the work of making organic fertilizer from bananas. This initiative of Varsha ji, who is very fond of nature, has also brought employment opportunities for other people.
My family members, tomorrow the 27th of November, is the festival of Kartik Purnima. ‘Dev Deepawali’ is also celebrated on this day. And I always feel like witnessing 'Dev Deepawali' of Kashi. This time I’ll not be able to go to Kashi but I am definitely sending my best wishes to the people of Banaras through ‘Mann Ki Baat’. This time too, lakhs of lamps will be lit on the Ghats of Kashi; there will be a grand Aarti; there will be a laser show… lakhs of people from India and abroad will enjoy 'Dev Deepawali'.
Friends, tomorrow, on the day of the full moon, is also the Prakash Parv of Guru Nanak Dev Ji. Guru Nanak Ji's precious messages are inspiring and relevant even today, not only for India but for the whole world. They inspire us to be simple, harmonious and dedicated towards others. Our Sikh brothers and sisters all over the world are seen following the teachings of Guru Nanak Dev Ji about the spirit of service and acts of service. I convey my very best wishes to all the listeners of Mann Ki Baat, on the Prakash Parv of Guru Nanak Dev Ji.
My family members, that’s all this time with me in 'Mann Ki Baat'. By and by, 2023 is moving towards its end. And like every time, you and I are also thinking that look...this year has passed so quickly. But it is also true that this year has been a year of immense achievements for India, and India's achievements are the achievements of every Indian. I am glad that ‘Mann Ki Baat’ has become a powerful medium to highlight such achievements of Indians. Next time we will talk to you again about the many successes of our countrymen. Till then, I take leave of you. Thank you very much. Namaskar.
নমস্কাৰ,
মোৰ মৰমৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল। ‘মন কী বাত’ অনুষ্ঠানলৈ আপোনালোকক পুনৰবাৰ স্বাগতম জনাইছো। সমগ্ৰ দেশতে উৎসৱমুখৰ পৰিৱেশ বিৰাজ কৰি থকাৰ সময়ত এই খণ্ডটো সম্প্ৰচাৰ কৰা হৈছে। আগন্তুক উৎসৱৰ বাবে আপোনালোক সকলোকে বহুত বহুত অভিনন্দন জনাইছো৷
বন্ধুসকল, উৎসৱৰ এই উৎসাহ-উদ্দীপনাৰ মাজত দিল্লীৰ এটা খবৰেৰে ‘মন কী বাত’ আৰম্ভ কৰিব বিচাৰিছো। চলিত মাহৰ আৰম্ভণিতে গান্ধী জয়ন্তী উপলক্ষে দিল্লীত খাদীৰ অভিলেখ পৰিমাণৰ বিক্ৰী হোৱা পৰিলক্ষিত হৈছিল। দিল্লীৰ কন’ট প্লেচৰ একমাত্ৰ খাদী ষ্ট’ৰত জনতাই এদিনতে ডেৰ কোটিতকৈও অধিক টকা মূল্যৰ সামগ্ৰী ক্ৰয় কৰিছিল। চলিত মাহত চলি থকা খাদী মহোৎসৱে পুনৰবাৰ সকলো পুৰণি বিক্ৰীৰ অভিলেখ ভংগ কৰিলে। আপোনালোকক আৰু এটা কথা জনাব বিচাৰিছো, য’ত দহ বছৰৰ আগতে দেশত খাদী সামগ্ৰীৰ বিক্ৰী প্ৰায় ৩০হাজাৰ কোটি টকাতকৈ কম আছিল, এতিয়া এয়া প্ৰায় ১.২৫ লাখ কোটি টকালৈ বৃদ্ধি পাইছে। খাদীৰ বিক্ৰী বৃদ্ধিৰ অৰ্থ হ’ল ইয়াৰ সুফল সমাজৰ বিভিন্ন শ্ৰেণীলৈ, চহৰৰ পৰা গাঁৱলৈ ধাবিত হৈছে। আমাৰ শিপিনী, হস্তশিল্প শিপিনী, আমাৰ কৃষক, কুটিৰ উদ্যোগসমূহে আয়ুৰ্বেদিক গছ ৰোপণ কৰা, এই বিক্ৰীৰ সুবিধা সকলোৱে লাভ কৰিছে আৰু, এয়াই হৈছে 'ভোকেল ফৰ লোকেল' অভিযানৰ শক্তি আৰু ইয়াৰ প্ৰতি ক্ৰমান্বয়ে আপোনালোক সকলো দেশবাসীৰ সমৰ্থন বৃদ্ধি পাই আহিছে৷
বন্ধুসকল, আজি মই আপোনালোকৰ ওচৰত আৰু এটা অনুৰোধ দোঁহাৰিব বিচাৰিছো৷ যেতিয়াই আপোনালোক পৰ্যটন বা তীৰ্থযাত্ৰালৈ যায় তেতিয়াই তাত স্থানীয় শিল্পীসকলে নিৰ্মাণ কৰা সামগ্ৰীসমূহ ক্ৰয় কৰিব। আপোনালোকৰ ভ্ৰমণৰ সামগ্ৰিক বাজেটত আপোনালোকে স্থানীয় সামগ্ৰী ক্ৰয় কৰিব লাগিব। ১০ শতাংশ হওক, ২০ শতাংশ হওক, আপোনালোকৰ বাজেটে যিয়েই নহওক কিয়, আপোনালোকে সেইটো স্থানীয় কামত খৰচ কৰিব।
বন্ধুসকল, প্ৰতিবাৰৰ দৰে এইবাৰো আমাৰ উৎসৱত আমাৰ অগ্ৰাধিকাৰ ‘ভোকেল ফৰ লোকেল’ হোৱা উচিত আৰু আহক আমি সকলোৱে মিলি সেই সপোন পূৰণ কৰোঁ, আমাৰ সপোন হৈছে এখন ‘আত্মনিৰ্ভৰ ভাৰত’ গঢ়ি তোলা। এইবাৰ ঘৰখন কেৱল এনেকুৱা এটা সামগ্ৰীৰে পোহৰাই লওঁক, য’ত মোৰ এজন দেশবাসীৰ ঘামৰ গোন্ধ আছে, মোৰ দেশৰ এজন যুৱকৰ প্ৰতিভা, যাৰ উৎপাদনে মোৰ দেশবাসীক কৰ্মসংস্থাপন প্ৰদান কৰিছে, যিয়েই নহওক কিয়-আমি স্থানীয় সামগ্ৰীহে ক্ৰয় কৰিম। কিন্তু, আৰু এটা কথা বিবেচনা কৰিব লাগিব। 'ভোকেল ফৰ লোকেল'ৰ এই মনোভাৱ কেৱল উৎসৱৰ বজাৰ কৰাত সীমাবদ্ধ নহয় আৰু মই দেখা ক'ৰবাত মানুহে দীপাৱলী দিয়া কিনি তাৰ পিছত ছ'চিয়েল মিডিয়াত 'ভোকেল ফৰ লোকেল' পোষ্ট কৰে-নহয় নে৷ সেয়া মাত্ৰ আৰম্ভণিহে। আমি বহুত আগুৱাই যাব লাগিব, জীৱনৰ প্ৰতিটো প্ৰয়োজনীয়তা–আমাৰ দেশত, এতিয়া, সকলো উপলব্ধ। এই দৃষ্টিভংগী কেৱল সৰু সৰু দোকানী আৰু ৰাজপথৰ বিক্ৰেতাৰ পৰা সামগ্ৰী ক্ৰয় কৰাত সীমাবদ্ধ নহয়। আজি ভাৰত বিশ্বৰ সৰ্ববৃহৎ উৎপাদন কেন্দ্ৰ হিচাপে পৰিগণিত হৈছে। বহুতো ডাঙৰ ব্ৰেণ্ডে ইয়াত নিজৰ সামগ্ৰী নিৰ্মাণ কৰি আছে। যদি আমি সেই সামগ্ৰীসমূহ গ্ৰহণ কৰো, তেন্তে মেক ইন ইণ্ডিয়াৰ প্ৰচাৰ হয় আৰু লগতে আমি 'ভোকেল ফৰ লোকেল' হ'ব লাগিব৷ এই কথা মন ৰাখিব, এনে সামগ্ৰী ক্ৰয় কৰাৰ সময়ত আমি ইউপিআই ডিজিটেল পেমেণ্ট ব্যৱস্থাৰ জৰিয়তে ধনাদায় কৰিম, যাতে আমাৰ দেশক লৈ গৌৰৱ কৰিব পাৰো, জীৱনত ইয়াক অভ্যাস কৰি তোলা আৰু সেই প্ৰডাক্টৰ সৈতে বা সেই শিল্পীজনৰ সৈতে, মোৰ সৈতে NamoAppত এখন ছেলফি শ্বেয়াৰ কৰা আৰু সেইটোও এটা মেড ইন ইণ্ডিয়া স্মাৰ্ট ফোনত। সেই পোষ্টবোৰৰ কিছুমান মই ছ’চিয়েল মিডিয়াত শ্বেয়াৰ কৰিম যাতে আন মানুহেও ‘ভোকেল ফৰ লোকেল’ৰ প্ৰতি অনুপ্ৰাণিত হ’ব পাৰে।
বন্ধুসকল, যেতিয়া আপোনালোকে ভাৰতত নিৰ্মিত, ভাৰতীয়ৰ দ্বাৰা নিৰ্মিত সামগ্ৰীৰে আপোনালোকৰ দীপাৱলী পোহৰাই তুলিব আৰু স্থানীয়ভাৱে আপোনালোকৰ পৰিয়ালৰ প্ৰতিটো সৰু সৰু প্ৰয়োজন পূৰণ কৰিব, তেতিয়া দীপাৱলীৰ উজ্বলতা বাঢ়িব, কিন্তু সেই শিপিনীসকলৰ জীৱনত এক নতুন দীপাৱলী আহিব, জীৱনৰ এক নতুন প্ৰভাত আহিব, তেওঁলোকৰ জীৱন আচৰিত হৈ পৰিব। ভাৰতক স্বাৱলম্বী কৰক, ‘মেক ইন ইণ্ডিয়া’ বাছি লওক, যাতে আপোনালোকৰ লগতে কোটি কোটি দেশবাসীৰ দীপাৱলী বিস্ময়কৰ, প্ৰাণৱন্ত, উজ্জ্বল আৰু আকৰ্ষণীয় হৈ পৰে।
মোৰ মৰমৰ দেশবাসী, ৩১ অক্টোবৰ আমাৰ সকলোৰে বাবে এক অতি বিশেষ দিন। এই দিনটোতে আমি আমাৰ লৌহ মানৱ চৰ্দাৰ বল্লভভাই পেটেলৰ জন্মবাৰ্ষিকী উদযাপন কৰোঁ। আমি ভাৰতীয়সকলে বহু কাৰণত তেওঁক স্মৰণ কৰি শ্ৰদ্ধা জনাইছো। ইয়াৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ কাৰণ হ’ল দেশৰ ৫৮০খনতকৈও অধিক ৰাজকীয় ৰাজ্যক সংযোগ কৰাৰ ক্ষেত্ৰত তেওঁৰ ভূমিকা অতুলনীয়। আমি জানো যে প্ৰতি বছৰে ৩১ অক্টোবৰত ঐক্য দিৱসৰ সৈতে জড়িত মূল অনুষ্ঠানটো গুজৰাটৰ ষ্টেছ্যু অফ ইউনিটীত অনুষ্ঠিত হয়। ইয়াৰ উপৰিও দিল্লীত কৰ্তব্যৰ পথত এক অতি বিশেষ কাৰ্যসূচীৰ আয়োজন কৰা হৈছে। আপোনালোকৰ হয়তো মনত আছে যে শেহতীয়াকৈ মই দেশৰ প্ৰতিখন গাঁৱৰ পৰা আৰু প্ৰতিটো ঘৰৰ পৰা মাটি সংগ্ৰহ কৰিবলৈ অনুৰোধ কৰিছিলোঁ। প্ৰতিটো ঘৰৰ পৰা মাটি সংগ্ৰহ কৰাৰ পিছত এটা কলহত ৰখা হৈছিল আৰু তাৰ পিছত অমৃত কলহ যাত্ৰা বাহিৰ কৰা হৈছিল। দেশৰ চুক-কোণৰ পৰা সংগ্ৰহ কৰা এই মাটি, এই হাজাৰ হাজাৰ অমৃত কলহ যাত্ৰা এতিয়া দিল্লীত উপস্থিত হৈছে। ইয়াত দিল্লীত সেই মাটি এটা বিশাল ভাৰত কলহত ৰখা হ’ব আৰু এই পবিত্ৰ মাটিৰে দিল্লীত ‘অমৃত বাটিকা’ নিৰ্মাণ কৰা হ’ব। ই দেশৰ ৰাজধানীৰ মাজমজিয়াত অমৃত মহোৎসৱৰ এক ভব্য উত্তৰাধিকাৰ হিচাপে সাক্ষী হৈ ৰ’ব। দেশজুৰি বিগত ডেৰ-দুবছৰ ধৰি চলি থকা আজাদী কা অমৃত মহোৎসৱৰ ৩১ অক্টোবৰত সামৰণি পৰিব। আপোনালোক সকলোৱে মিলি ইয়াক বিশ্বৰ অন্যতম দীৰ্ঘদিনীয়া উৎসৱ হিচাপে গঢ়ি তুলিছে। সেই যোদ্ধাসকলৰ প্ৰতি সন্মানেই হওক বা ঘৰে ঘৰে ত্ৰিৰংগাই হওক, স্বাধীনতাৰ অমৃত মহোৎসৱত মানুহে নিজৰ স্থানীয় ইতিহাসক এক নতুন পৰিচয় দিছে। এই সময়ছোৱাত সমাজ সেৱাৰ আচৰিত উদাহৰণো পৰিলক্ষিত হৈছে।
বন্ধুসকল, আজি মই আপোনালোকক, বিশেষকৈ মোৰ সৰু পুত্ৰ-কন্যাক আৰু এটা ভাল খবৰ জনাব বিচাৰিছো, যিসকলৰ দেশৰ বাবে কিবা এটা কৰাৰ আবেগ, সপোন আৰু দৃঢ়তা আছে। এই ভাল খবৰ কেৱল দেশবাসীৰ বাবেই নহয়, আপোনালোকৰ বাবেও বিশেষ, মোৰ ডেকা বন্ধুসকল। মাত্ৰ দুদিন পিছত ৩১ অক্টোবৰত এটা বিশাল দেশজোৰা সংগঠনৰ ভেটি স্থাপন কৰা হৈছে আৰু সেয়াও চৰ্দাৰ চাহাবৰ জয়ন্তীত। এই সংগঠনৰ নাম – My Young India, অৰ্থাৎ MYBharat। MYBharat সংগঠনে ভাৰতৰ যুৱক-যুৱতীসকলক বিভিন্ন জাতি গঠন অনুষ্ঠানত সক্ৰিয় ভূমিকা গ্ৰহণ কৰাৰ সুযোগ প্ৰদান কৰিব। এখন উন্নত ভাৰত গঢ়াত ভাৰতৰ যুৱ শক্তিক একত্ৰিত কৰাৰ এক অনন্য প্ৰচেষ্টা। মোৰ যুৱ ভাৰতৰ ৱেবছাইট MYBharatও মুকলি হ’বলৈ ওলাইছে। মই যুৱক-যুৱতীসকলক আহ্বান জনাইছো, বাৰে বাৰে আহ্বান জনাইছো যে মোৰ দেশৰ আপোনালোক সকলো যুৱক-যুৱতী, মোৰ দেশৰ সকলো পুত্ৰ-কন্যাই MYBharat.Gov.in ত পঞ্জীয়ন কৰি বিভিন্ন কাৰ্যসূচীত নামভৰ্তি কৰক। ৩১ অক্টোবৰতো প্ৰাক্তন প্ৰধানমন্ত্ৰী শ্ৰীমতী ইন্দিৰা গান্ধীৰ মৃত্যু বাৰ্ষিকী। লগতে তেখেতলৈ মোৰ আন্তৰিক শ্ৰদ্ধাঞ্জলি।
মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, এক ভাৰত– শ্ৰেষ্ঠ ভাৰতৰ অনুভূতি গভীৰ কৰাৰ অন্যতম শ্ৰেষ্ঠ মাধ্যম হৈছে আমাৰ সাহিত্য। তামিলনাডুৰ গৌৰৱময় ঐতিহ্যৰ সৈতে জড়িত দুটা অতি প্ৰেৰণাদায়ক প্ৰচেষ্টা আপোনালোকৰ লগত শ্বেয়াৰ কৰিব বিচাৰিছো। বিখ্যাত তামিল সাহিত্যিক ভগ্নী শিৱশংকৰী জীৰ বিষয়ে জানিবলৈ সুযোগ পালো৷ তেওঁ এটা প্ৰজেক্ট কৰিছে – নিট ইণ্ডিয়া, থ্ৰু লিটাৰেচাৰ।ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে সাহিত্যৰ জৰিয়তে দেশক এডাল সুতাৰে সংযোগ কৰা। তেওঁ বিগত ১৬ বছৰ ধৰি এই প্ৰকল্পত কাম কৰি আহিছে৷ এই প্ৰকল্পৰ জৰিয়তে তেওঁ ১৮টা ভাৰতীয় ভাষাত লিখা সাহিত্য অনুবাদ কৰিছে। কন্যাকুমাৰীৰ পৰা কাশ্মীৰলৈ আৰু ইম্ফলৰ পৰা জয়ছালমেৰলৈকে দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্ত ভ্ৰমণ কৰি বিভিন্ন ৰাজ্যৰ সাহিত্যিক আৰু কবিসকলৰ সাক্ষাৎকাৰ লৈছিল। শিৱশংকৰী জীয়ে বিভিন্ন ঠাই ভ্ৰমণ কৰি ট্ৰেভেল গাইডৰ লগতে সেইবোৰ প্ৰকাশ কৰিছে। ই তামিল আৰু ইংৰাজী দুয়োটা ভাষাতে আছে। এই প্ৰকল্পত চাৰিটা ডাঙৰ খণ্ড আছে আৰু প্ৰতিটো খণ্ড ভাৰতৰ বেলেগ এটা অংশৰ বাবে উৎসৰ্গিত। তেওঁৰ দৃঢ় শক্তিক লৈ গৌৰৱ অনুভৱ কৰিছো।
বন্ধুসকল, কন্যাকুমাৰীৰ থিৰু এ কে পেৰুমাল জীৰ কামো যথেষ্ট প্ৰেৰণাদায়ক। তামিলনাডুৰ গল্প কোৱা পৰম্পৰা ৰক্ষা কৰি তেওঁ প্ৰশংসনীয় কাম কৰিছে। যোৱা ৪০ বছৰ ধৰি তেওঁ এই অভিযানত নিয়োজিত হৈ আছে। ইয়াৰ বাবে তেওঁ তামিলনাডুৰ বিভিন্ন প্ৰান্ত ভ্ৰমণ কৰি লোকশিল্প ৰূপে আৱিষ্কাৰ কৰে আৰু সেইবোৰক তেওঁৰ গ্ৰন্থৰ অংশ হিচাপে প্ৰকাশ কৰে৷ তোলে। আপোনালোকে আচৰিত হ’ব যে এতিয়ালৈকে তেওঁ প্ৰায় ১০০ খন এনে কিতাপ লিখিছে। ইয়াৰ উপৰিও পেৰুমাল জীৰ আন এক আবেগো আছে। তেওঁ তামিলনাডুৰ মন্দিৰ সংস্কৃতিৰ বিষয়ে গৱেষণা কৰি ভাল পায়। চামৰাৰ পুতলাৰ ওপৰতো তেওঁ বহু গৱেষণা কৰিছে, যাৰ ফলত তাত স্থানীয় লোকশিল্পীসকল উপকৃত হৈছে। শিৱশংকৰী জী আৰু এ. কে. পেৰুমাল জীৰ এই প্ৰচেষ্টা সকলোৰে বাবে এক আদৰ্শ। ভাৰতে নিজৰ সংস্কৃতিক ৰক্ষা কৰা এনে প্ৰতিটো প্ৰচেষ্টাক লৈ গৌৰৱ অনুভৱ কৰে, যিয়ে আমাৰ জাতীয় ঐক্যক শক্তিশালী কৰাই নহয় দেশৰ নাম, দেশৰ সন্মান, সকলো বৃদ্ধি কৰে।
মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, সমগ্ৰ দেশে ১৫ নৱেম্বৰত জনজাতীয় গৌৰৱ দিৱস পালন কৰিব। এই বিশেষ দিনটো ভগৱান বীৰছা মুণ্ডাৰ জন্ম বাৰ্ষিকীৰ লগত জড়িত। ভগৱান বীৰছা মুণ্ডা আমাৰ সকলোৰে অন্তৰত আছে৷ প্ৰকৃত সাহস কি আৰু নিজৰ সংকল্পত অটল থকাৰ অৰ্থ কি সেই বিষয়ে আমি তেওঁৰ জীৱনৰ পৰা শিকিব পাৰোঁ। তেওঁ কেতিয়াও বিদেশী শাসন মানি লোৱা নাছিল। তেওঁ এনে এখন সমাজৰ কল্পনা কৰিছিল য’ত অন্যায়ৰ কোনো স্থান নাই। তেওঁ বিচাৰিছিল প্ৰতিজন ব্যক্তিয়ে সন্মান আৰু সমতাৰ জীৱন যাপন কৰক। ভগৱান বীৰছা মুণ্ডাই সদায় প্ৰকৃতিৰ লগত মিলাপ্ৰীতিৰে জীয়াই থকাৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰিছিল। আজিও আমি দেখিবলৈ পাওঁ যে আমাৰ জনজাতীয় ভাই-ভনীসকল প্ৰকৃতিৰ যত্ন আৰু সংৰক্ষণৰ প্ৰতি সকলো প্ৰকাৰে উৎসৰ্গিত। আমাৰ সকলোৰে বাবে আমাৰ জনজাতীয় ভাই-ভনীসকলৰ এই কাম এক বৃহৎ প্ৰেৰণা।
বন্ধুসকল, কাইলৈ অৰ্থাৎ ৩০ অক্টোবৰত গোবিন্দ গুৰুজীৰ মৃত্যু বাৰ্ষিকী। গুজৰাট আৰু ৰাজস্থানৰ আমাৰ জনজাতীয় আৰু বঞ্চিত জনগোষ্ঠীৰ জীৱনত গোবিন্দ গুৰুজীৰ এক অতি বিশেষ তাৎপৰ্য আছে। মই গোবিন্দ গুৰুজীলৈ মোৰ শ্ৰদ্ধাঞ্জলি নিবেদন কৰিছো। নৱেম্বৰ মাহত আমি মংগধ হত্যাকাণ্ডৰ বৰ্ষপূৰ্তিও পালন কৰো। সেই হত্যাকাণ্ডত শ্বহীদ হোৱা মা ভাৰতীৰ সকলো সন্তানক প্ৰণাম জনাইছো।
বন্ধুসকল, ভাৰতবৰ্ষত জনজাতীয় যোদ্ধাৰ চহকী ইতিহাস আছে। ভাৰতৰ এই ভূমিতেই মহান তিলকা মাঞ্জীয়ে অন্যায়ৰ বিৰুদ্ধে ৰণশিঙা বজাইছিল। এই ভূমিৰ পৰাই সিধো-কানহুৱে সমতাৰ বাবে মাত মাতিছিল৷ আমি গৌৰৱান্বিত যে যোদ্ধা তন্ত্য ভীলৰ জন্ম আমাৰ এই ভূমিতে হৈছিল৷ জটিল পৰিস্থিতিত নিজৰ মানুহৰ কাষত থিয় দিয়া শ্বহীদ বীৰ নাৰায়ণ সিঙক আমি সম্পূৰ্ণ শ্ৰদ্ধাৰে স্মৰণ কৰিছো।
বীৰ ৰামজী গণ্ডই হওক, বীৰ গুণ্ডাধুৰেই হওক বা ভীমা নায়কেই হওক, তেওঁলোকৰ সাহসে এতিয়াও আমাক অনুপ্ৰাণিত কৰে। আল্লুৰী সীতাৰাম ৰাজুৱে জনজাতীয় ভাই-ভনীৰ মনত যি মনোভাৱ জগাই তুলিছিল, সেই মনোভাৱ দেশত আজিও মনত আছে। উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চলৰ কিয়াং নোবাং আৰু ৰাণী গাইডিনলিউৰ দৰে স্বাধীনতা সংগ্ৰামীৰ পৰাও আমি বহুত প্ৰেৰণা পাওঁ। জনজাতি সমাজৰ পৰাই দেশে ৰাজমোহিনী দেৱী আৰু ৰাণী কমলাপতিৰ দৰে বীৰাংগনা লাভ কৰিছিল। জনজাতীয় সমাজখনক অনুপ্ৰাণিত কৰা ৰাণী দুৰ্গাৱতী জীৰ ৫০০সংখ্যক জয়ন্তী উদযাপন কৰা হৈছে। আশা কৰোঁ দেশৰ অধিক সংখ্যক যুৱকে নিজৰ অঞ্চলৰ জনজাতীয় ব্যক্তিত্বৰ বিষয়ে জানিব আৰু তেওঁলোকৰ পৰা প্ৰেৰণা ল’ব। দেশৰ আত্মসন্মান আৰু উত্থানক সদায় সৰ্বোচ্চ কৰি ৰখা জনজাতীয় সমাজৰ প্ৰতি দেশবাসী কৃতজ্ঞ।
মোৰ মৰমৰ দেশবাসী, এই উৎসৱৰ বতৰত দেশৰ খেলুৱৈসকলে ক্ৰীড়াৰ পতাকাও উৰুৱাইছে। শেহতীয়াকৈ এছিয়ান গেমছৰ পাছত ভাৰতীয় খেলুৱৈসকলেও পেৰা এছিয়ান গেমছত ব্যাপক সফলতা অৰ্জন কৰিছে। এই খেলসমূহত ১১১টা পদক লাভ কৰি ভাৰতে এক নতুন ইতিহাসৰ সৃষ্টি কৰিছে। পেৰা এছিয়ান গেমছত অংশগ্ৰহণ কৰা সকলো খেলুৱৈকে অভিনন্দন জনাইছো।
বন্ধুসকল, বিশেষ অলিম্পিক বিশ্ব গ্ৰীষ্মকালীন ক্ৰীড়াৰ প্ৰতিও আপোনালোকৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিব বিচাৰিছো। এই প্ৰতিযোগিতা বাৰ্লিনত আয়োজন কৰা হৈছিল। এই প্ৰতিযোগিতাই বৌদ্ধিক অক্ষমতা থকা আমাৰ খেলুৱৈসকলৰ আচৰিত সম্ভাৱনাক উলিয়াই আনে। এই প্ৰতিযোগিতাত ভাৰতীয় দলটোৱে ৭৫টা স্বৰ্ণ পদককে ধৰি ২০০টা পদক লাভ কৰে। ৰোলাৰ স্কেটিঙেই হওক, বীচ্চ ভলীবলেই হওক, ফুটবলেই হওক বা টেনিছেই হওক, সকলোতে ভাৰতীয় খেলুৱৈয়ে পদক লাভ কৰিছিল। এই পদক বিজয়ীসকলৰ জীৱন যাত্ৰা যথেষ্ট প্ৰেৰণাদায়ক হৈ পৰিছে। গলফত স্বৰ্ণ পদক লাভ কৰিছে হাৰিয়ানাৰ ৰণবীৰ ছাইনীয়ে। সৰুৰে পৰা অ’টিজিম ৰোগত আক্ৰান্ত ৰণবীৰৰ বাবে কোনো প্ৰত্যাহ্বানেই গ’ল্ফৰ প্ৰতি থকা আকৰ্ষণ হ্ৰাস কৰিব নোৱাৰিলে। আনকি মাকে কয় যে পৰিয়ালটোৰ সকলোৱে আজি গলফাৰ হৈ পৰিছে। পুডুচেৰীৰ ১৬ বছৰীয়া টি-বিশালে চাৰিটা পদক লাভ কৰে। ভাৰোত্তোলনত ২টা স্বৰ্ণ পদকসহ চাৰিটা পদক লাভ কৰে গোৱাৰ ছিয়া সৰোদে। ৯ বছৰ বয়সত মাকক হেৰুৱাইও তেওঁ নিজকে নিৰুৎসাহিত হ’বলৈ নিদিলে। ছত্তীশগড়ৰ দুৰ্গ নিবাসী অনুৰাগ প্ৰসাদে ভাৰোত্তোলনত তিনিটা স্বৰ্ণ আৰু এটা ৰূপৰ পদক লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে। তেনে এক প্ৰেৰণাদায়ক কাহিনী হৈছে ঝাৰখণ্ডৰ ইন্দু প্ৰকাশৰ কাহিনী, যিয়ে চাইক্লিঙত দুটাকৈ পদক লাভ কৰিছে। অতি সহজ-সৰল পৰিয়ালৰ পৰা অহাৰ পিছতো ইন্দুৱে কেতিয়াও দৰিদ্ৰতাক নিজৰ সফলতাৰ সন্মুখত হেঙাৰ হ’বলৈ নিদিলে। এই ক্ৰীড়াসমূহত ভাৰতীয় খেলুৱৈসকলৰ সফলতাই বৌদ্ধিক অক্ষমতাৰ সন্মুখীন হোৱা আন শিশু আৰু পৰিয়ালসমূহকো অনুপ্ৰাণিত কৰিব বুলি মোৰ বিশ্বাস। লগতে আপোনালোক সকলোকে অনুৰোধ জনাও যে আপোনালোকৰ গাঁৱৰ, আপোনালোকৰ ওচৰ-চুবুৰীয়া অঞ্চলৰ এনে শিশু, যিসকলে এই খেলত অংশ লৈছে বা বিজয়ী হৈ আত্মপ্ৰকাশ কৰিছে, তেওঁলোকৰ ওচৰলৈ পৰিয়ালৰ সৈতে যাওক। তেওঁলোকক অভিনন্দন জনাওক। আৰু সেই ল’ৰা-ছোৱালীবোৰৰ লগত কিছু মুহূৰ্ত কটাওক। আপোনালোকে নতুন অভিজ্ঞতা লাভ কৰিব। ঈশ্বৰে তেওঁক ইমান শক্তিৰে ভৰাই দিছে যে আপোনালোকেও তেওঁক চোৱাৰ সুযোগ পাব। নিশ্চয় যাব।
মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, গুজৰাটৰ তীৰ্থস্থান অম্বাজী মন্দিৰৰ কথা আপোনালোক সকলোৱে নিশ্চয় শুনিছে। এইটো এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ শক্তিপীঠ, য'ত ভাৰত আৰু বিদেশৰ পৰা বৃহৎ সংখ্যক ভক্তই মা অম্বাৰ দৰ্শন কৰিবলৈ আহে। ইয়াত গব্বৰ পৰ্বতলৈ যোৱাৰ পথত আপোনালোকে বিভিন্ন ধৰণৰ যোগাসনৰ ভংগীমা আৰু আসনৰ মূৰ্তি দেখিব। এই প্ৰতিমূৰ্তিবোৰৰ বিশেষত্ব কি জানেনে? আচলতে এইবোৰ স্ক্ৰেপৰ পৰা নিৰ্মিত ভাস্কৰ্য্য, এক প্ৰকাৰে জাংকৰ পৰা নিৰ্মিত আৰু যিবোৰ অতি আচৰিত। অৰ্থাৎ এই মূৰ্তিবোৰ পুৰণি বস্তুৰ পৰা তৈয়াৰ কৰা হৈছে যিবোৰ ব্যৱহাৰ কৰি জাংকত পেলাই দিয়া হৈছিল। অম্বাজী শক্তি পীঠত মাতৃ দেৱীৰ দৰ্শনৰ সমান্তৰালকৈ এই প্ৰতিমূৰ্তিসমূহো ভক্তসকলৰ আকৰ্ষণৰ কেন্দ্ৰবিন্দু হৈ পৰিছে। এই প্ৰচেষ্টাৰ সফলতা দেখি এটা পৰামৰ্শও মোৰ মনলৈ আহিছে। আমাৰ দেশত আৱৰ্জনাৰে এনে শিল্পকৰ্ম তৈয়াৰ কৰিব পৰা বহু লোক আছে। গতিকে গুজৰাট চৰকাৰক অনুৰোধ জনাইছো যে এখন প্ৰতিযোগিতা আৰম্ভ কৰি এনে লোকক নিমন্ত্ৰণ জনাওক। এই প্ৰচেষ্টাই গব্বৰ পৰ্বতৰ আকৰ্ষণ বৃদ্ধি কৰাৰ লগতে সমগ্ৰ দেশতে ‘আৱৰ্জনা সম্পদলৈ ৰূপান্তৰ’ অভিযানৰ বাবেও জনসাধাৰণক অনুপ্ৰাণিত কৰিব।
বন্ধুসকল, যেতিয়াই স্বচ্ছ ভাৰত আৰু ‘আৱৰ্জনাৰ পৰা সম্পদলৈ ৰূপান্তৰ’ৰ কথা আহে, তেতিয়াই আমি দেশৰ চুকে-কোণৰ পৰা অগণন উদাহৰণ দেখিবলৈ পাওঁ। অসমৰ কামৰূপ মহানগৰ জিলাৰ অক্ষৰ ফ’ৰাম নামৰ এখন বিদ্যালয়ে শিশুৰ মাজত সংস্কাৰ আৰু শিশুৰ বহনক্ষম উন্নয়নৰ মূল্যবোধৰ বীজ সিঁচাৰ কাম নিৰন্তৰ কৰি আছে। ইয়াত অধ্যয়ন কৰা ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে প্ৰতি সপ্তাহত প্লাষ্টিকৰ আৱৰ্জনা সংগ্ৰহ কৰে, যিটো ইটা আৰু চাবিৰ শিকলিৰ দৰে পৰিৱেশ অনুকূল সামগ্ৰী নিৰ্মাণত ব্যৱহাৰ কৰা হয়। ইয়াত ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক পুনৰ ব্যৱহাৰ আৰু প্লাষ্টিকৰ আৱৰ্জনাৰে সামগ্ৰী নিৰ্মাণ কৰিবলৈও শিকোৱা হয়। কম বয়সতে পৰিৱেশৰ প্ৰতি এই সজাগতাই এই শিশুসকলক দেশৰ কৰ্তব্যপৰায়ণ নাগৰিক হিচাপে গঢ়ি তোলাত বহুখিনি সহায় কৰিব।
মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, আজি জীৱনৰ এনে কোনো ক্ষেত্ৰ নাই য’ত আমি নাৰী শক্তিৰ শক্তিক দেখা নাই। এই যুগত যেতিয়া তেওঁৰ এই কৃতিত্বৰ শলাগ লৈছে সকলোতে, ভক্তি শক্তি প্ৰদৰ্শন কৰা এগৰাকী সন্ত নাৰীক আমি স্মৰণ কৰিব লাগিব, যাৰ নাম ইতিহাসৰ সোণালী পৃষ্ঠাত লিপিবদ্ধ হৈ আছে। এইবাৰ দেশত মহান সন্ত মীৰাবাইৰ ৫২৫সংখ্যক জয়ন্তী উদযাপন কৰা হৈছে। বহু কাৰণত সমগ্ৰ দেশৰ মানুহৰ বাবে প্ৰেৰণাদায়ক শক্তি হিচাপে পৰিগণিত হৈছে৷ যদি কোনোবাই সংগীতৰ প্ৰতি আগ্ৰহী, তেন্তে সংগীতৰ প্ৰতি সমৰ্পণৰ এক মহান নিদৰ্শন দি গৈছে, যদি কোনোবা কবিতাপ্ৰেমী, তেন্তে ভক্তিত নিমগ্ন মীৰাবাইৰ ভজনবোৰে তেওঁক এক বেলেগ আনন্দ দিয়ে, যদি কোনোবাই ঐশ্বৰিক শক্তিত বিশ্বাস কৰে, তেন্তে মিৰাবাইৰ শ্ৰীকৃষ্ণত মগ্ন হোৱাটো তেওঁৰ বাবে এক বৃহৎ প্ৰেৰণা হ’ব পাৰে। মীৰাবাইয়ে সন্ত ৰবিদাসক নিজৰ গুৰু বুলি গণ্য কৰিছিল। তেওঁ কৈছিল-
গুৰু মিলিয়া ৰাইদাস, দিনহি জ্ঞান কি গুটকি।
মীৰাবাই আজিও দেশৰ মাতৃ, ভগ্নী, কন্যা সন্তানৰ বাবে প্ৰেৰণাৰ উৎস। সেই সময়ছোৱাতো তেওঁ হৃদয়ৰ কণ্ঠ শুনি ৰক্ষণশীল বিশ্বাসৰ বিৰুদ্ধে থিয় দিছিল। সন্ত হিচাপেও তেওঁ আমাৰ সকলোকে অনুপ্ৰাণিত কৰে। দেশত বহু ধৰণৰ আক্ৰমণৰ সন্মুখীন হোৱাৰ সময়ত ভাৰতীয় সমাজ আৰু সংস্কৃতিক শক্তিশালী কৰাৰ বাবে আগবাঢ়ি আহিছিল। সৰলতাত কিমান শক্তি আছে আমি মীৰাবাইৰ জীৱনকালৰ পৰাই জানিব পাৰোঁ৷ মই সন্ত মীৰাবাইক প্ৰণাম জনাইছো৷
মোৰ মৰমৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, এইবাৰ 'মন কী বাত' ইমানেই? আপোনালোকৰ লগত হোৱা প্ৰতিটো যোগাযোগে মোক নতুন শক্তিৰে ভৰাই তোলে। আশা আৰু ইতিবাচকতাৰ সৈতে জড়িত শ শ কাহিনীয়ে আপোনালোকৰ বাৰ্তা মোৰ ওচৰলৈ আহি থাকে। আত্মনিৰ্ভৰশীল ভাৰত অভিযানৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিবলৈ পুনৰ আহ্বান জনালোঁ। স্থানীয় লোকেৰ উৎপাদিত সামগ্ৰী কিনিব, ভোকেল ফৰ লোকেলক গুৰুত্ব দিয়ক। আপোনালোকে যেনেকৈ ঘৰবোৰ পৰিষ্কাৰ কৰি ৰাখে, আপোনালোকৰ স্থানীয় আৰু চহৰখন পৰিষ্কাৰ কৰি ৰাখক আৰু আপোনালোকে জানে, ৩১ অক্টোবৰত চৰ্দাৰ চাহাবৰ জন্ম বাৰ্ষিকীত দেশে ইয়াক একতা দিৱস হিচাপে পালন কৰে, দেশৰ বহু ঠাইত একতাৰ বাবে দৌৰৰ আয়োজন কৰা হয়, আপোনালোকেও ৩১ অক্টোবৰত একতাৰ বাবে দৌৰ কাৰ্যসূচী আয়োজন কৰিব। আপোনালোকেও ব্যাপক হাৰত যোগদান কৰি ঐক্যৰ সংকল্প শক্তিশালী কৰে। পুনৰবাৰ আগন্তুক উৎসৱসমূহৰ বাবে শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিলোঁ। আপোনালোক সকলোৱে পৰিয়ালৰ সৈতে এই উৎসৱ উদযাপন কৰক, সুস্থ আৰু সুখী হৈ থাকক এয়ে মোৰ কামনা। এইটো ঠিক দীপাৱলীৰ সময়ত এনে ভুল কৰিব নালাগে যাতে জুইৰ পৰা যিকোনো ঘটনা সংঘটিত হ’ব পাৰে। যদি কাৰোবাৰ জীৱন বিপদত পৰে, তেন্তে আপোনালোকে নিজৰ যত্ন ল’ব লাগিব আৰু লগতে সমগ্ৰ অঞ্চলটোৰ যত্ন ল’ব লাগিব। সকলোকে বহুত শুভচ্ছা জনালো।
আপোনালোক সকলোকে অশেষ ধন্যবাদ৷
নমস্কাৰ, মোৰ মৰমৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল,
'মন কী বাত'ৰ আন এটা খণ্ডত দেশৰ সফলতা, দেশবাসীৰ সফলতা, তেওঁলোকৰ প্ৰেৰণাদায়ক জীৱনশৈলী আপোনালোকৰ লগত শ্বেয়াৰ কৰাৰ সুযোগ পালোঁ। শেহতীয়াকৈ মই পোৱা চিঠি আৰু বাৰ্তা বেছিভাগেই দুটা কথাৰ ওপৰত কেন্দ্ৰীভূত। প্ৰথমটো হৈছে চন্দ্ৰযান-৩ৰ সফল অৱতৰণ আৰু দ্বিতীয়টো হ’ল দিল্লীত জি-২০ৰ সফল আয়োজন। দেশৰ প্ৰতিটো প্ৰান্তৰ পৰা, সমাজৰ প্ৰতিটো শ্ৰেণীৰ পৰা সকলো বয়সৰ মানুহৰ পৰা অগণন চিঠি পাইছিলোঁ। চন্দ্ৰযান-৩ৰ লেণ্ডাৰখন যেতিয়া চন্দ্ৰত অৱতৰণ কৰিবলৈ ওলাইছিল তেতিয়া লাখ লাখ লোকে বিভিন্ন মাধ্যমৰ জৰিয়তে এই অনুষ্ঠানৰ প্ৰতিটো মুহূৰ্তৰ সাক্ষী হৈছিল। ইছৰোৰ ইউটিউব লাইভ চেনেলত আশী লক্ষাধিক লোকে এই অনুষ্ঠানটো চাইছিল– যিটো এক অভিলেখ। ইয়াৰ পৰাই বুজা যায় যে চন্দ্ৰযান-৩ৰ সৈতে লাখ লাখ ভাৰতীয়ৰ কিমান গভীৰ সম্পৰ্ক আছে। চন্দ্ৰযানৰ এই সফলতাক লৈ বৰ্তমান দেশত এক কুইজ প্ৰতিযোগিতা অনুষ্ঠিত হৈছে আৰু ইয়াৰ নাম– ‘চন্দ্ৰযান-৩ মহাকুইজ’। মাইগভ পৰ্টেলত চলি থকা এই প্ৰতিযোগিতাত এতিয়ালৈকে পোন্ধৰ লাখতকৈ অধিক লোকে অংশগ্ৰহণ কৰিছে। মাইগভ আৰম্ভ হোৱাৰ পিছত যিকোনো কুইজৰ বাবে এইটোৱেই সৰ্বাধিক অংশগ্ৰহণ। মই এইটোও ক'ম যে যদি আপুনি এতিয়াও অংশগ্ৰহণ কৰা নাই তেন্তে পলম নকৰিব আৰু ছদিন বাকী আছে। এই কুইজত নিশ্চিতভাৱে অংশগ্ৰহণ কৰক।
মোৰ মৰমৰ পৰিয়াল,
চন্দ্ৰযান-৩ৰ সফলতাৰ পিছত জি-২০ৰ ভৱিষ্যৎ প্ৰজন্মই প্ৰতিজন ভাৰতীয়ৰ আনন্দ দুগুণ কৰি তুলিছে। ভাৰত মণ্ডপম প্ৰকৃতাৰ্থত বিখ্যাত হৈ পৰিছে। মানুহে ইয়াত ছেলফি তুলি গৌৰৱেৰে পোষ্ট কৰিছে। এই সন্মিলনত ভাৰতে আফ্ৰিকান ইউনিয়নক জি-২০ৰ স্থায়ী সদস্য কৰি ইয়াৰ নেতৃত্বক শক্তিশালী কৰি তুলিছে। আপোনালোকে মনত ৰাখিব যে যেতিয়া ভাৰত অতি সমৃদ্ধিশালী আছিল, তেতিয়া আমাৰ দেশত আৰু সমগ্ৰ বিশ্বতে ৰেচম পথৰ বিষয়ে বহু কথাই চৰ্চা হৈছিল। এই ৰেচম পথৰ ব্যৱসায় আছিল অতি বৃহৎ ব্যৱসায়ৰ মাধ্যম। এতিয়া আধুনিক যুগত ভাৰতে জি-২০ত আন এক অৰ্থনৈতিক কৰিডৰ সৃষ্টিৰ বিষয়টো উত্থাপন কৰিছে। ই হৈছে ভাৰত-মধ্যপ্ৰাচ্য-ইউৰোপ অৰ্থনৈতিক কৰিডৰ। এই কৰিড’ৰটো আগন্তুক শ শ বছৰলৈকে বিশ্ব বাণিজ্যত গুৰুত্বপূৰ্ণ হৈ থাকিব, আৰু ইতিহাসে চিৰদিনৰ বাবে মনত ৰাখিব যে এই কৰিড’ৰৰ উৎপত্তি ভাৰতৰ মাটিত হৈছিল।
বন্ধুসকল, জি-২০ৰ সময়ত ভাৰতৰ যুৱক-যুৱতীসকলে এই অনুষ্ঠানত কেনেদৰে জড়িত হ’ল, সেই সন্দৰ্ভত আজি এক বিশেষ আলোচনাৰ প্ৰয়োজন। সমগ্ৰ দেশৰ বহু বিশ্ববিদ্যালয়ে বছৰটোৰ ভিতৰতে জি-২০ অনুষ্ঠানৰ আয়োজন কৰে। এতিয়া ইয়াৰ ধাৰাবাহিতা ৰক্ষা কৰি দিল্লীত আন এক আকৰ্ষণীয় অনুষ্ঠান অনুষ্ঠিত হ’ব-‘জি-২০ বিশ্ববিদ্যালয় সংযোগ কাৰ্যসূচী’। এই কাৰ্যসূচীৰ জৰিয়তে সমগ্ৰ দেশৰ লাখ লাখ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে ইজনে সিজনৰ লগত সংযোগ স্থাপন কৰিব। আইআইটি, আইআইএম, এনআইটি আৰু চিকিৎসা মহাবিদ্যালয়ৰ দৰে বহু সন্মানীয় প্ৰতিষ্ঠানেও ইয়াত অংশগ্ৰহণ কৰিব। আশা কৰিছো, যদি আপুনি কলেজীয়া ছাত্ৰ, তেন্তে ২৬ ছেপ্টেম্বৰত এই অনুষ্ঠানটো চাব আৰু উপস্থিত থাকিব৷ ভাৰতৰ ভৱিষ্যত, যুৱ প্ৰজন্মৰ ভৱিষ্যতক লৈ বিভিন্ন আমোদজনক অনুষ্ঠানৰ আয়োজন কৰা হৈছে। মই নিজেই এই কাৰ্যসূচীত অংশগ্ৰহণ কৰিম। কলেজীয়া ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ খবৰৰ বাবেও অপেক্ষা কৰি আছো।
মোৰ মৰমৰ পৰিয়াল, ২৭ ছেপ্টেম্বৰৰ পৰা দুদিনীয়াকৈ 'বিশ্ব পৰ্যটন দিৱস' উদযাপন কৰা হ’ব। কিছুমানে পৰ্যটনক কেৱল ভ্ৰমণ হিচাপেহে লয়, কিন্তু পৰ্যটনৰ এটা অতি বৃহৎ দিশ ‘নিয়োগ’ৰ সৈতে জড়িত। কোৱা হয় যে ন্যূনতম বিনিয়োগেৰে সৰ্বাধিক কৰ্মসংস্থাপন সৃষ্টি কৰা খণ্ডটোৱেই হৈছে পৰ্যটন। পৰ্যটন উদ্যোগৰ উন্নতিৰ বাবে যিকোনো দেশৰ ব্যৱসায়ত যিকোনো দেশৰ সুনাম আৰু আকৰ্ষণে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে। যোৱা কেইবছৰমানৰ পৰা ভাৰতৰ প্ৰতি আগ্ৰহ বহুত বাঢ়িছে আৰু জি-২০ৰ সফল আয়োজনৰ পিছত ভাৰতৰ প্ৰতি বিশ্বৰ আগ্ৰহ বৃদ্ধি পাইছে।
বন্ধুসকল, জি-২০ উপলক্ষে ভাৰতলৈ আহিছিল এক লক্ষাধিক প্ৰতিনিধি। তেওঁলোকে আমাৰ দেশৰ বৈচিত্ৰ্য, আমাৰ বিভিন্ন পৰম্পৰা, আমাৰ বিভিন্ন খাদ্যাভ্যাস, আমাৰ পৰম্পৰাৰ বিষয়ে জানিব পাৰে। আগন্তুক প্ৰতিনিধিসকলে নিজৰ লগত লৈ যোৱা অভূতপূৰ্ব অভিজ্ঞতাই পৰ্যটন আৰু অধিক সম্প্ৰসাৰণ কৰিব। আপোনালোকে জানে যে ভাৰতত কেইবাটাও আড়ম্বৰপূৰ্ণ বিশ্ব ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰ আছে আৰু কেৱল ইমানেই নহয়, দিনক দিনে এই সংখ্যা বৃদ্ধি পাইছে। বহুদিনৰ আগতে শান্তিনিকেতন আৰু কৰ্ণাটকৰ পবিত্ৰ হয়শালা মন্দিৰক বিশ্ব ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰ হিচাপে ঘোষণা কৰা হৈছিল। এই অসাধাৰণ স্বীকৃতিৰ বাবে সকলো ভাৰতীয়কে অভিনন্দন জনাইছো। ২০১৮ চনত শান্তিনিকেতন ভ্ৰমণ কৰাৰ সৌভাগ্য হৈছিল। শান্তিনিকেতন কবিগুৰু ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰৰ সৈতে অবিচ্ছেদ্যভাৱে জড়িত৷ গুৰুদেৱ ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰে প্ৰাচীন সংস্কৃত শ্লোকৰ পৰাই শান্তিনিকেতন প্ৰতিষ্ঠা কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত হৈছিল:-
'যাত্ৰা বিশ্বম, ভৱত্যেক নিৰাম'।
অৰ্থাৎ য’ত গোটেই পৰিয়ালটোক এটা সৰু বাহত ৰাখিব পাৰি। ইউনেস্কোৰ বিশ্ব ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰৰ তালিকাত অন্তৰ্ভুক্ত হোৱা কৰ্ণাটকৰ হয়শালা মন্দিৰ তেৰশ শতিকাৰ পৰাই চলি থকা অদ্ভূত স্থাপত্যৰ বাবে বিখ্যাত। ইউনেস্ক’ৰ দ্বাৰা এই মন্দিৰসমূহৰ স্বীকৃতিয়ে ভাৰতীয় মন্দিৰ নিৰ্মাণ পদ্ধতিক সন্মান জনাইছে। আমাৰ দেশৰ মুঠ বিশ্ব ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰৰ সংখ্যা এতিয়া ৪২টা। ভাৰতে এতিয়া অধিক সংখ্যক ঐতিহাসিক আৰু সাংস্কৃতিক স্থানক বিশ্ব ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰ হিচাপে নিৰ্ধাৰণ কৰাৰ লক্ষ্য লৈছে। আপোনালোকলৈ মোৰ অনুৰোধ যে যেতিয়াই আপোনালোক ক’ৰবালৈ যাত্ৰা কৰে তেতিয়াই ভাৰতৰ এই বৈচিত্ৰময় ঠাইসমূহ ভ্ৰমণ কৰক। বিভিন্ন ৰাজ্যৰ সংস্কৃতি চিনি পাওক, তেওঁলোকৰ পৰম্পৰাগত স্থানলৈ যাওক। এইদৰে আপোনালোকে আপোনালোকৰ দেশৰ গৌৰৱময় ইতিহাসৰ বিষয়ে জানিব পাৰিব আৰু স্থানীয় জনসাধাৰণৰ আয় বৃদ্ধিৰ অন্যতম মাধ্যম হ’ব।
মোৰ মৰমৰ পৰিয়াল, ভাৰতীয় সংস্কৃতি আৰু সংগীতে এতিয়া আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় স্বীকৃতি লাভ কৰিছে। সমগ্ৰ বিশ্বতে এই বিষয়ত মানুহৰ আগ্ৰহ বাঢ়িছে। এগৰাকী মৰমলগা ছোৱালীয়ে এনেকুৱা এটা অভিনয় কৰিলে। তাৰ কিছু অংশ কওঁ।
####Audio-Song
এইটো শুনাৰ পিছত আপুনিও আচৰিত হ’ল নহয় নে? মাতটো কিমান মধুৰ আৰু প্ৰতিটো শব্দত প্ৰতিফলিত হোৱা অনুভৱৰ দ্বাৰা আমি তেওঁৰ ঈশ্বৰৰ প্ৰতি ভক্তি অনুভৱ কৰিব পাৰো। যদি মই আপোনালোকক কওঁ যে এই সুৰীয়া কণ্ঠটো জাৰ্মানীৰ এগৰাকী ছোৱালীৰ, তেন্তে আপুনি হয়তো অধিক আচৰিত হ’ব। এই ছোৱালীজনীৰ নাম কাশ্মি। ২১ বছৰীয়া কাশ্মি বৰ্তমান ইনষ্টাগ্ৰামত অতি জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছে। জাৰ্মানীৰ বাসিন্দা কাশ্মিয়ে কেতিয়াও ভাৰতলৈ অহা নাই যদিও তেওঁ ভাৰতীয় সংগীতৰ অনুৰাগী। ভাৰতবৰ্ষ কেতিয়াও নেদেখা ব্যক্তিৰ ভাৰতীয় সংগীতৰ প্ৰতি এনে আবেগ সঁচা অৰ্থত প্ৰেৰণাদায়ক। কাশ্মি জন্মৰ পৰাই অন্ধ আছিল যদিও এই তীব্ৰ অক্ষমতাই তেওঁৰ উল্লেখযোগ্য কৃতিত্বক বাধা দিব পৰা নাছিল। সংগীত আৰু সৃষ্টিশীলতাৰ প্ৰতি তেওঁৰ ইমানেই গভীৰ আকৰ্ষণ আছিল যে সৰুৰে পৰাই তেওঁ গান গাবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। ৩ বছৰ বয়সৰ পৰাই তেওঁ আফ্ৰিকান ঢোল বজাবলৈ আৰম্ভ কৰে। ভাৰতীয় সংগীতৰ লগত তেওঁৰ পৰিচয় হৈছিল মাত্ৰ ৫-৬ বছৰ আগতে। ভাৰতীয় সংগীতৰ প্ৰতি তেওঁ ইমানেই আকৰ্ষিত হৈছিল, ইমানেই মোহিত হৈছিল যে তেওঁ ইয়াক সম্পূৰ্ণৰূপে গ্ৰহণ কৰিছিল। তবলা বজাবলৈও শিকিছিল। আটাইতকৈ প্ৰেৰণাদায়ক কথাটো হ’ল তেওঁ বহু ভাৰতীয় ভাষাত গান গাবলৈ আয়ত্ত কৰিছে। সংস্কৃতেই হওক, হিন্দীয়েই হওক, মালায়ালমেই হওক, তামিলেই হওক, কানাড়াই হওক বা অসমীয়া, বাংলা, মাৰাঠীয়েই হওক বা উৰ্দুয়েই হওক, এই সকলোবোৰ ভাষাতে তেওঁ গাইছে। কোনোবাই যদি আন এটা অজ্ঞাত ভাষাত দুটা-তিনিটা শাৰী ক’বলগীয়া হয় তেন্তে কিমান কঠিন হ’ব সেয়া আপুনি কল্পনা কৰিব পাৰে, কিন্তু কাশ্মিৰ বাবে ই বাওঁহাতৰ খেলৰ দৰেই। ইয়াত আপোনালোক সকলোৰে বাবে তেওঁৰ দ্বাৰা গোৱা এটা কানাড়া গীত বজাইছো।
###Audio – Song
ভাৰতীয় সংস্কৃতি আৰু সংগীতৰ প্ৰতি জাৰ্মানীৰ কাশ্মিৰ এই আবেগক মই আন্তৰিকতাৰে শলাগ লৈছো আশাকৰোঁ তেওঁৰ এই প্ৰচেষ্টাই প্ৰতিজন ভাৰতীয়ক আপ্লুত কৰিব৷
মোৰ মৰমৰ পৰিয়াল, আমাৰ দেশত শিক্ষাক সদায় সেৱা হিচাপে চোৱা হৈছে। উত্তৰাখণ্ডৰ এচাম যুৱকে এনে চিন্তাৰে শিশুৰ শিক্ষাৰ বাবে কাম কৰি থকাৰ কথা জানিব পাৰিছো। নাইনিতাল জিলাৰ একাংশ যুৱকে সৰু ল’ৰা-ছোৱালীৰ বাবে এক অনন্য ঘোঁডা পুথিভঁৰাল আৰম্ভ কৰিছে। এই পুথিভঁৰালটোৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ বৈশিষ্ট্যটো হ’ল যে অতি দূৰ্গম অঞ্চলৰ শিশুসকলৰ মাজলৈ কিতাপ প্ৰেৰণ কৰিছে আৰু তাতোকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ’ল এই সেৱা সম্পূৰ্ণ বিনামূলীয়া। এতিয়ালৈকে নাইনিতালৰ বাৰখন গাঁও ইয়াৰ অধীনত অন্তৰ্ভুক্ত হৈছে। শিশুসকলক শিক্ষা দিয়াৰ এই পবিত্ৰ কামত সহায়ৰ বাবে স্থানীয় ৰাইজো আগবাঢ়ি আহিছে। এই ঘোডা পুথিভঁৰালৰ জৰিয়তে সুদূৰ গাঁৱৰ শিশুসকলক বিদ্যালয়ৰ কিতাপৰ উপৰিও কবিতা, গল্প আৰু নৈতিক শিক্ষাৰ দৰে কিতাপ পঢ়াৰ সম্পূৰ্ণ সুবিধা প্ৰদানৰ প্ৰচেষ্টা চলোৱা হৈছে। এই অনন্য পুথিভঁৰালটোও শিশুসকলৰ মাজত অতি জনপ্ৰিয়।
বন্ধুসকল, হায়দৰাবাদৰ এটা পুথিভঁৰালৰ সৈতে জড়িত এক অনন্য পদক্ষেপৰ বিষয়েও জানিব পাৰিলোঁ। ইয়াত সপ্তম শ্ৰেণীৰ কন্যা আকৰ্ষণা সতীশে এক অদ্ভুত কৃতিত্ব প্ৰদৰ্শন কৰিছে। আপোনালোকে জানি আচৰিত হ’ব যে মাত্ৰ ১১ বছৰ বয়সতে তেওঁ এটা নহয়-দুটা নহয়, শিশুৰ বাবে সাতটা পুথিভঁৰাল চলাই আছে। আকৰ্ষণাই এই প্ৰেৰণা লাভ কৰিছিল দুবছৰ পূৰ্বে যেতিয়া তেওঁ পিতৃ-মাতৃৰ সৈতে কেন্সাৰ চিকিৎসালয়লৈ গৈছিল। দেউতাকে আৰ্তজনক সহায় কৰিবলৈ তালৈ গৈছিল। ল’ৰা-ছোৱালীবোৰে তাইক ৰং কৰা কিতাপ বিচাৰিলে আৰু এই মৰমলগা ছোৱালীজনীক ইমানেই অন্তৰ চুই গ’ল যে তাই বিভিন্ন ধৰণৰ কিতাপ সংগ্ৰহ কৰিবলৈ জোৰ দিলে। তেওঁ ওচৰ-চুবুৰীয়া, আত্মীয়-স্বজন আৰু বন্ধু-বান্ধৱীৰ পৰা কিতাপ সংগ্ৰহ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে আৰু সেই কৰ্কট চিকিৎসালয়ৰ ল’ৰা-ছোৱালীৰ বাবে প্ৰথম পুথিভঁৰালটো মুকলি কৰিলে৷ এই ছোৱালীজনীয়ে এতিয়ালৈকে বিভিন্ন ঠাইৰ আৰ্ত শিশুৰ বাবে যি সাতটা পুথিভঁৰাল খুলিছে, তাত এতিয়া প্ৰায় ছয় হাজাৰ কিতাপ উপলব্ধ। কনমানি আকৰ্ষণাই শিশুৰ ভৱিষ্যত গঢ় দিয়াৰ এই মহান কাম কৰি আছে, যিয়ে সকলোকে অনুপ্ৰাণিত কৰিব।
বন্ধুসকল, আজিৰ যুগটো ডিজিটেল প্ৰযুক্তি আৰু ই-বুকৰ যুগ, তথাপিও কিতাপে আমাৰ জীৱনত সদায় এজন ভাল বন্ধুৰ ভূমিকা পালন কৰে। গতিকে আমি শিশুসকলক কিতাপ পঢ়িবলৈ উৎসাহিত কৰা উচিত। মোৰ মৰমৰ পৰিয়াল, আমাৰ শাস্ত্ৰত কৈছে,
"জীৱেশু কৰুণা চাপি, মৈত্ৰী তেশু বিদ্যতম।"
অৰ্থাৎ জীৱক দয়া কৰি বন্ধুত্ব কৰক। জীৱ-জন্তু আমাৰ বেছিভাগ দেৱ-দেৱীৰ বাহন। বহুতে মন্দিৰলৈ যায়, প্ৰভুৰ দৰ্শন কৰে, কিন্তু তেওঁৰ বাহন হোৱা জীৱবোৰৰ প্ৰতি বিশেষ গুৰুত্ব নিদিয়ে। এই জীৱবোৰ আমাৰ আস্থাৰ কেন্দ্ৰবিন্দু হ’ব লাগে। আমি যিমান পাৰো সেইবোৰ সংৰক্ষণ কৰা উচিত। যোৱা কেইবছৰমানৰ পৰা দেশত সিংহ, বাঘ, চিতা, হাতীৰ সংখ্যা উৎসাহজনকভাৱে বৃদ্ধি পোৱা দেখা গৈছে। এই পৃথিৱীৰ প্ৰতিটো জীৱক বচাবলৈ আন বহুতো প্ৰচেষ্টাও অবিৰতভাৱে চলি আছে। ৰাজস্থানৰ পুষ্কৰতো একেধৰণৰ প্ৰয়াস কৰা হৈছে। ইয়াত সুখদেৱ ভট্টজী আৰু তেওঁৰ দলৰ সদস্যসকলে বন্যপ্ৰাণী বচাবলৈ উদ্যোগ লৈছে। আৰু তেওঁলোকৰ দলটোৰ নাম জানেনে? তেওঁলোকৰ দলটোৰ নাম কোব্ৰা! এই ভয়ংকৰ নামটোৰ কাৰণ হ’ল তেওঁলোকৰ দলটোৱে অঞ্চলটোৰ বিপজ্জনক সাপ উদ্ধাৰৰ বাবেও কাম কৰে। বহুতে এই দলটোত যোগদান কৰে যিয়ে মাত্ৰ এটা ফোন কৰিলেই সেই স্থানত উপনীত হয় আৰু নিজৰ মিছন আৰম্ভ কৰে। সুখদেৱজীৰ দলটোৱে এতিয়ালৈকে ত্ৰিশ হাজাৰৰো অধিক বিষাক্ত সাপৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰিছে। এই প্ৰচেষ্টাৰ জৰিয়তে মানুহৰ বিপদ নিৰ্মূল হোৱাৰ লগতে প্ৰকৃতিও সংৰক্ষণ কৰা হয়। এই গোটটোৱে অন্যান্য পশু কল্যাণৰ কামতো জড়িত হৈ আছে।
বন্ধুসকল, তামিলনাডুৰ চেন্নাইত অটো চালক এম. ৰাজেন্দ্ৰ প্ৰসাদেও কৰিছে এক অনন্য কাম। যোৱা ২৫-৩০ বছৰ ধৰি তেওঁ কপৌ চৰাইৰ সেৱাত তেওঁ জড়িত হৈ আছে। তেওঁৰ নিজৰ ঘৰতে ২০০ৰো অধিক কপৌ চৰাই আছে। সেই চৰাইবোৰৰ খাদ্য, পানীয়, স্বাস্থ্যকে ধৰি প্ৰতিটো প্ৰয়োজনৰ প্ৰতি তেওঁ মনোযোগ দিয়ে৷ ইয়াৰ বাবে তেওঁৰ বহুত খৰচ হয় যদিও তেওঁ নিজৰ কামত অটল। বন্ধুসকল, মানুহে ডাঙৰ উদ্দেশ্য লৈ এনে কাম কৰা দেখি সঁচাকৈয়ে বৰ শান্তি লাগে। বৰ সুখী অনুভৱ কৰোঁ। যদি আপোনালোকে এনে কোনো অনন্য প্ৰচেষ্টা জানে তেন্তে শ্বেয়াৰ কৰিব।
মোৰ মৰমৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল,
স্বাধীনতাৰ এই অমৃতকাল দেশৰ সকলো নাগৰিকৰ বাবেও কৰ্তব্যৰ সময়। আমি কেৱল নিজৰ কৰ্তব্য পালন কৰি লক্ষ্যত উপনীত হ’ব পাৰো, আকাংক্ষিত অভিষ্ঠা পুৰণ কৰিব পাৰো। কৰ্তব্যৰ এই ধাৰণাটোৱে আমাক সকলোকে একেলগে বান্ধি ৰাখিছে। উত্তৰ প্ৰদেশৰ সম্বলত এনে কৰ্তব্যৰ উদাহৰণ সমগ্ৰ দেশে দেখিছে আৰু আপোনালোকৰ লগত শ্বেয়াৰ কৰিব বিচাৰিছো। ভাবি চাওকচোন, গাঁৱৰ সংখ্যা সত্তৰৰ অধিক, মানুহৰ সংখ্যা কেইবা হাজাৰ আৰু সকলো ৰাইজে একগোট হৈ এটা লক্ষ্য, এটা উচ্চাকাংক্ষা সাধন কৰিছে, সাধাৰণতে দেখা নাযায় যে তেওঁলোক একত্ৰিত হৈ সম্বলবাসী সেই কাম কৰিছে। ইয়াৰ মানুহে একত্ৰিত হৈ ৰাজহুৱা অংশীদাৰিত্ব আৰু সামূহিক ঐক্যৰ এক সুন্দৰ নিদৰ্শন গঢ়ি তুলিছে৷ আচলতে দশক দশক আগতে এই অঞ্চলত ‘সোট’ নামৰ এখন নদী আছিল। ‘আমৰোহ’ৰ পৰা আৰম্ভ কৰি ‘সম্বল’ৰ পৰা ‘বদয়ু’লৈকে এই নদীখন এসময়ত অঞ্চলটোৰ প্ৰাণদাতা হিচাপে পৰিচিত আছিল। নদীখনৰ পানীৰ প্ৰবাহ পৰ্যাপ্ত আছিল আৰু কৃষকৰ কৃষি কামৰ মূল আধাৰ আছিল। সময়ৰ লগে লগে প্ৰবাহ হ্ৰাস পায়, নদীখনে বৈ যোৱা নলাটোত বেদখল হয় আৰু নদীখন নিশ্চিহ্ন হৈ যায়। আমাৰ দেশত য’ত নদীক মাতৃ বুলি গণ্য কৰা হয়, সেই দেশৰ সম্বলবাসীয়ে এই সোট নদীখন পুনৰুজ্জীৱিত কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল। যোৱা বছৰ ডিচেম্বৰ মাহত ৭০খনতকৈও অধিক গাঁও পঞ্চায়তৰ লোকে একেলগে ‘সোট’ নদীক পুনৰুজ্জীৱিত কৰাৰ কাম হাতত লৈছিল। গাঁও পঞ্চায়তৰ মানুহে লগত লয় চৰকাৰী বিভাগ। আপুনি জানি সুখী হ’ব যে বছৰৰ প্ৰথম ছমাহত তেওঁলোকে এই নদীখনৰ এশ কিলোমিটাৰতকৈও অধিক অংশ পুনৰুদ্ধাৰ কৰিছিল। বাৰিষা আৰম্ভ হ’লেই ইয়াৰ মানুহৰ কষ্টৰ ফল লাভ কৰিলে, ‘সোট’ নদীখন পানীৰে পৰিপূৰ্ণ হৈ পৰিল। ইয়াৰ কৃষক ৰাইজৰ বাবে এটা ডাঙৰ সুখৰ মুহূৰ্ত আহিছে। এই অঞ্চলৰ মানুহে নদীৰ পাৰত দহ হাজাৰৰো অধিক বাঁহ গছ ৰোপণ কৰিছে, যাতে নদীৰ পাৰ সম্পূৰ্ণ সুৰক্ষিত হয়। মহ নিয়ন্ত্ৰণৰ বাবে ৩০ হাজাৰৰো অধিক গাম্বুছিয়া মাছ নদীত এৰি দিয়া হৈছে। বন্ধুসকল, ‘সোট’ নদীৰ এই দৃষ্টান্তই আমাক শিকাইছে যে দৃঢ়তাৰে আমি বহুতো কঠিন সমস্যা অতিক্ৰম কৰি এক ডাঙৰ পৰিৱৰ্তন আনিব পাৰো। কৰ্তব্যৰ এই পথত খোজ দিওঁতে আপুনিও আপোনাৰ চৌপাশ ঘটি থকা বহু পৰিৱৰ্তনৰ অংশ হ’ব পাৰে।
মোৰ মৰমৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, যেতিয়া উদ্দেশ্য শক্তিশালী হয় আৰু কিবা এটা শিকিবলৈ অধ্যৱসায় থাকে, তেতিয়া কোনো কামেই কঠিন যেন নালাগে। পশ্চিমবংগৰ শ্ৰীমতী শকুন্তলা চৰ্দাৰে এই কথা একেবাৰে সত্য বুলি প্ৰমাণ কৰিলে। আজি তেওঁ আৰু বহু মহিলাৰ বাবে প্ৰেৰণা হৈ পৰিছে। শকুন্তলা জী জংগলমহলৰ শতনালা গাঁৱৰ বাসিন্দা। দীৰ্ঘদিন ধৰি তেওঁৰ পৰিয়ালে দৈনিক হাজিৰা কৰা শ্ৰমিক হিচাপে কাম কৰি জীৱিকা নিৰ্বাহ কৰিছিল। আনকি তেওঁৰ পৰিয়ালেও জীৱন নিৰ্বাহ কৰিবলৈ অসুবিধা পাইছিল। তাৰ পিছত তেওঁ নতুন দিশত আগবাঢ়ি যোৱাৰ সিদ্ধান্ত লয় আৰু সফলতা লাভ কৰি সকলোকে আচৰিত কৰি তুলিলে। আপোনালোকে নিশ্চয় জানিব বিচাৰিছে যে তেওঁ এই সফলতাৰ মুখখন কেনেকৈ দেখিছিল! উত্তৰটো হ’ল–চিলাই মেচিন। চিলাই মেচিনৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি তেওঁ ‘চাদৰ’ৰ পাতত ধুনীয়া ধুনীয়া ডিজাইন আঁকিবলৈ ধৰিলে। এই প্ৰতিভাই তেওঁৰ সমগ্ৰ পৰিয়ালৰ জীৱনত আমূল পৰিৱৰ্তন আনিলে। তেওঁৰ দ্বাৰা নিৰ্মিত এই অদ্ভুত হস্তশিল্পৰ চাহিদা দিনক দিনে বাঢ়িছে। শকুন্তলাজীৰ এই প্ৰতিভাই কেৱল তেওঁৰ জীৱনেই নহয়, ‘শাল’ৰ পাত সংগ্ৰহ কৰা বহু লোকৰ জীৱনকো সলনি কৰি পেলালে। এতিয়া, তেওঁ বহু মহিলাক প্ৰশিক্ষণ দিয়াৰ কামো কৰি আছে। আপুনি কল্পনা কৰকছোন যে এসময়ত মজুৰিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল পৰিয়াল এটাই এতিয়া আনক উপাৰ্জনৰ বাবে অনুপ্ৰাণিত কৰে। দৈনিক মজুৰিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি পৰিয়াল পোহপাল দি আহিছে। ইয়াৰ ফলত তেওঁৰ পৰিয়ালে আন বিষয়তো মনোনিৱেশ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল। আন এটা কথা হ’ল শকুন্তলা দেৱীৰ আৰ্থিক অৱস্থা সুস্থিৰ হোৱাৰ লগে লগে তেওঁ সঞ্চয় কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে। এতিয়া তেওঁ জীৱন বীমা পৰিকল্পনাত বিনিয়োগ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে, যাতে তেওঁৰ সন্তানৰ ভৱিষ্যতো উজ্জ্বল হয়। শকুন্তলাজীৰ বীৰত্বৰ প্ৰশংসাৰ সীমা নাই। ভাৰতৰ মানুহ ইমান প্ৰতিভাশালী। তেওঁলোকক এটা সুযোগ দিয়ক আৰু চাওক তেওঁলোকে কি ডাঙৰ ডাঙৰ কাম কৰে।
মোৰ মৰমৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, দিল্লীত জি-২০ সন্মিলনৰ সময়ত সেই দৃশ্য কোনোবাই পাহৰিব পাৰিবনে যেতিয়া বিশ্বৰ নেতাসকলে ৰাজঘাটত বাপুক শ্ৰদ্ধাঞ্জলি জনাবলৈ একত্ৰিত হৈছিল। ইয়াৰ দ্বাৰা বাপুৰ চিন্তাধাৰা আজিও সমগ্ৰ বিশ্বতে কিমান প্ৰাসংগিক সেই ধাৰণাটো আৰু অধিক শক্তিশালী হয়। গান্ধী জয়ন্তী উপলক্ষে সমগ্ৰ দেশতে স্বচ্ছতাৰ ওপৰত বিভিন্ন কাৰ্যসূচীৰ পৰিকল্পনা কৰা হৈছে বুলি ভাবি সুখী হৈছোঁ। কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰৰ প্ৰতিটো কাৰ্যালয়তে চলি আছে ‘স্বচ্ছতাই সেৱা অভিযান’। ইণ্ডিয়ান স্বচ্ছ লীগেও মোটামুটি ভাল সমৰ্থন লাভ কৰিছে। আজি 'মন কী বাত'ৰ জৰিয়তে প্ৰতিজন দেশবাসীলৈ এটা আহ্বান জনাইছোঁ।
১ অক্টোবৰ অৰ্থাৎ দেওবাৰে পুৱা ১০ বজাত স্বচ্ছতাৰ ওপৰত এক বৃহৎ কাৰ্যসূচী অনুষ্ঠিত হ'ব। আপুনিও সময় উলিয়াই এই স্বচ্ছতা অভিযানত যোগদান আৰু অংশগ্ৰহণ কৰে। নিজৰ ৰাস্তা, চুবুৰী, পাৰ্ক, নদী, বিল বা আন যিকোনো ৰাজহুৱা স্থানত এই স্বচ্ছতা অভিযানত যোগদান কৰিব পাৰিব, আৰু অমৃত সৰোবৰ খন্দা ঠাইখন পৰিষ্কাৰ কৰি ৰাখিব পাৰে। এই স্বচ্ছতাৰ কাৰ্য্যসমূহ গান্ধীজীৰ প্ৰতি প্ৰকৃত শ্ৰদ্ধাঞ্জলি হিচাপে পৰিগণিত হ'ব। মই পুনৰবাৰ আপোনালোকক সোঁৱৰাই দিব বিচাৰিছো যে গান্ধী জয়ন্তী উপলক্ষে আপোনালোকে অতি কমেও এটা খাদী বস্তু কিনিব৷
মোৰ মৰমৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, আমাৰ দেশত উৎসৱৰ বতৰ আৰম্ভ হৈছে। আপোনালোকেও হয়তো ঘৰতে নতুন কিবা এটা কিনাৰ পৰিকল্পনা কৰিছে। এজনে নৱৰাত্ৰিৰ সময়ত নিজৰ শুভ কাম আৰম্ভ কৰিবলৈ আগ্ৰহী। আনন্দ আৰু আশাৰ এই পৰিৱেশত আপুনি ভোকেল ফৰ লোকেলৰ মন্ত্ৰটো মনত ৰাখিব লাগিব। যিমান পাৰি আপোনালোকে মেড ইন ইণ্ডিয়াৰ সামগ্ৰী কিনিব, ভাৰতীয় সামগ্ৰী ব্যৱহাৰ কৰিব আৰু মেড ইন ইণ্ডিয়াৰ সামগ্ৰী উপহাৰ হিচাপে দিব লাগে। আপোনাৰ সৰু সুখৰ মুহূৰ্তটো আন এটা পৰিয়ালৰ মহান আনন্দৰ কাৰণ হ'ব পাৰে। আপোনালোকে কিনা প্ৰতিটো ভাৰতীয় সামগ্ৰীৰ লাভ পোনপটীয়াকৈ আমাৰ শ্ৰমিক, শিল্পী আৰু বিশ্বৰ অন্যান্য ভাই-ভনীসকলৰ হাতলৈ যাব। আজিকালি বহু ষ্টাৰ্টআপে স্থানীয় সামগ্ৰী সৃষ্টিৰ বাবে উৎসাহিত কৰিছে। যদি আপোনালোকে স্থানীয় সামগ্ৰী ক্ৰয় কৰে তেন্তে ষ্টাৰ্টআপৰ সৈতে জড়িত যুৱক-যুৱতীসকলেও লাভৱান হ’ব।
মোৰ মৰমৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, 'মন কী বাত' আজিলৈ ইমানেই। 'মন কী বাত'ত আপোনালোকৰ লগত পৰৱৰ্তী সময়ত কথা পাতোতে নৱৰাত্ৰি আৰু দশেৰা শেষ হ’ব। আপোনালোকেও এই উৎসৱৰ বতৰত অতি আনন্দ লাভ কৰক, প্ৰতিটো উৎসৱ উৎসাহেৰে উদযাপন কৰক। আপোনালোকৰ পৰিয়াল সদায় সুখী হৈ থাকক। প্ৰতিটো উৎসৱৰ বাবে আন্তৰিক শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিছো। নতুন কথাৰে, দেশবাসীৰ নতুন সফলতাৰে পুনৰ লগ পাম। আপোনালোকে মোলৈ আপোনালোকৰ বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰি থাকিব৷ আপোনালোকৰ অভিজ্ঞতা শ্বেয়াৰ কৰিবলৈ নাপাহৰিব, মই অপেক্ষা কৰিম। আপোনালোক সকলোকে অশেষ ধন্যবাদ৷
নমস্কাৰ
মোৰ প্ৰিয় পৰিয়ালবৰ্গ, নমস্কাৰ৷
মন কী বাতৰ আগষ্ট মাহৰ খণ্ডলৈ আপোনালোকক পুনৰবাৰ আদৰণী জনাইছো৷ কেতিয়াবা এনেকুৱা হৈছিল যদিও মোৰ মনত নাই যে শাওন মাহত দুবাৰকৈ ‘মন কী বাত’ অনুষ্ঠান অনুষ্ঠিত হৈছে, কিন্তু এইবাৰ এনেকুৱাই হৈছে৷ শাওন অৰ্থাৎ মহাশিৱৰ মাহ, উৎসৱ আৰু উল্লাসৰ মাহ৷ চন্দ্ৰযানৰ সফলতাই উৎসৱৰ এই আনন্দ কেইবাগুণ বৃদ্ধি কৰিলে৷ চন্দ্ৰযান চন্দ্ৰমাত উপস্থিত হোৱা তিনিদিনতকৈ বেছি হ’ল৷ এই সফলতা ইমানেই বেছি যে ইয়াৰ যিমানেই আলোচনা নকৰক কিয় সিমানেই কম হ’ব৷ আপোনালোকৰ সৈতে কথা পাতি থকাৰ সময়তে মোৰ এটা পুৰণি কবিতা মনত পৰিছে...
আকাশলৈ মুৰ দাঙিবলৈ
ঘন ডাৱৰ ফালিবলৈ
পোহৰৰ সংকল্প ল’বলৈ
এতিয়া সূৰ্য উদয় হৈছে৷
দৃঢ় নিশ্চয়তাৰে সৈতে আগুৱাবলৈ
সকলো সমস্যা নেওচিবলৈ
আগুৰি ধৰা আন্ধাৰক নাশিবলৈ
এতিয়া সূৰ্য উদয হৈছে৷
আকাশলৈ মুৰ দাঙিবলৈ
ঘন ডাৱৰ ফালিবলৈ
এতিয়া সূৰ্য উদয় হৈছে৷
মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, ২৩ আগষ্টত ভাৰত আৰু ভাৰতৰ চন্দ্ৰযানে প্ৰমাণ কৰিছে যে সংকল্পৰ কিছু সূৰ্যোদয় চন্দ্ৰতো হয়। মিছন চন্দ্ৰযান নতুন ভাৰতৰ মনোভাৱৰ প্ৰতীক হৈ পৰিছে, যি যিকোনো পৰিস্থিতিত জয়ী হ’ব বিচাৰে আৰু যিকোনো পৰিস্থিতিত জয়ী হ’বও জানে।
বন্ধুসকল, এই অভিযানৰ এটা দিশ আছিল যিটো আজি আপোনালোক সকলোৰে সৈতে বিশেষভাৱে আলোচনা কৰিব বিচাৰিছো। আপোনালোকৰ মনত আছে এইবাৰ মই লালকিল্লাৰ পৰা কৈছিলো যে আমি মহিলাকেন্দ্ৰিক উন্নয়নক ৰাষ্ট্ৰীয় চৰিত্ৰ হিচাপে শক্তিশালী কৰিব লাগিব। য'ত নাৰী শক্তিৰ শক্তি যোগ কৰা হয় তাত অসম্ভৱকো সম্ভৱ কৰি তুলিব পাৰি। ভাৰতৰ মিছন চন্দ্ৰযানো নাৰী শক্তিৰ সজীৱ উদাহৰণ। এই সমগ্ৰ অভিযানত বহু মহিলা বিজ্ঞানী আৰু অভিযন্তা প্ৰত্যক্ষভাৱে জড়িত হৈ পৰিছে। তেওঁলোক বিভিন্ন ব্যৱস্থাৰ প্ৰকল্প সঞ্চালক, প্ৰকল্প প্ৰৱন্ধক আদি বহু গুৰুত্বপূৰ্ণ দায়িত্ব চম্ভালিছে। ভাৰতৰ কন্যাই এতিয়া অসীম বুলি গণ্য কৰা স্থানকো প্ৰত্যাহ্বান জনাইছে। যেতিয়া এখন দেশৰ কন্যাসকল ইমান অভিলাষী হৈ পৰে, তেতিয়া সেই দেশখন উন্নত হিচাপে বিকাশ হোৱাত কোনে বাধা দিব পাৰে!
বন্ধুসকল, আমি ইমান উচ্চ উৰণ সম্পূৰ্ণ কৰিলোঁ কাৰণ আজি আমাৰ সপোনবোৰ ডাঙৰ আৰু আমাৰ প্ৰচেষ্টাও ডাঙৰ। আমাৰ বিজ্ঞানীসকলৰ লগতে আন খণ্ডসমূহেও চন্দ্ৰযান-৩ৰ সফলতাত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছে। সকলো অংশ আৰু কাৰিকৰী প্ৰয়োজনীয়তা পূৰণত বহু দেশবাসীয়ে অৰিহণা যোগাইছে। যেতিয়া সকলোৰে প্ৰচেষ্টা হাতত লোৱা হ’ল, তেতিয়া সফলতাও লাভ কৰা হ’ল। এইটোৱেই হৈছে চন্দ্ৰযান-৩ৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ সফলতা। ভৱিষ্যতেও আমাৰ মহাকাশ খণ্ডই সকলোৰে প্ৰচেষ্টাৰে এনে বহু সফলতা লাভ কৰাটো কামনা কৰিলোঁ।
মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, ছেপ্টেম্বৰ মাহটো ভাৰতৰ শক্তিৰ সাক্ষী হ’বলৈ গৈ আছে। অহা মাহত অনুষ্ঠিত হ’বলগীয়া জি-২০ নেতা সন্মিলনৰ বাবে ভাৰত সম্পূর্ণৰূপে প্রস্তুত৷ এই অনুষ্ঠানত অংশগ্ৰহণৰ বাবে ৰাজধানী দিল্লীলৈ ৪০খন দেশৰ মুৰব্বী আৰু বহুতো বিশ্ব সংস্থাৰ মুৰব্বী আহিব। জি-২০ সন্মিলনৰ ইতিহাসত এইটোৱেই হ’ব আটাইতকৈ ডাঙৰ অংশগ্ৰহণ। অধ্যক্ষতাৰ সময়ছোৱাত ভাৰতে জি-২০ক অধিক সৰ্বাংগীন মঞ্চ হিচাপে গঢ়ি তুলিছে। ভাৰতৰ আমন্ত্ৰণত আফ্ৰিকান ইউনিয়নেও জি-২০ত যোগদান কৰে আৰু আফ্ৰিকাৰ জনসাধাৰণৰ কণ্ঠই বিশ্বৰ এই গুৰুত্বপূৰ্ণ মঞ্চত উপনীত হয়। বন্ধুসকল, যোৱা বছৰ বালিত ভাৰতে জি-২০ৰ অধ্যক্ষতাৰ দায়িত্ব লোৱাৰ পিছৰে পৰা ইমানবোৰ আলোচনা সফলভাৱে অনুষ্ঠিত হৈছে, যি আমাক গৌৰৱেৰে ভৰাই তোলে। দিল্লীৰ ডাঙৰ ডাঙৰ অনুষ্ঠানৰ পৰম্পৰাৰ পৰা বিচ্ছিন্ন হৈ আমি দেশৰ বিভিন্ন চহৰলৈ লৈ গ’লোঁ৷ ইয়াৰ সৈতে জড়িত প্ৰায় ২০০খন বৈঠক দেশৰ ৬০খন চহৰত আয়োজন কৰা হৈছিল। জি-২০ প্ৰতিনিধিসকল য’তেই গৈছে, মানুহে তেওঁলোকক উষ্ম আদৰণি জনাইছে। আমাৰ দেশৰ বৈচিত্ৰ্য আৰু আমাৰ সজীৱ গণতন্ত্ৰ দেখি এই প্ৰতিনিধিসকল অতিশয় আপ্লুত হৈছে৷ তেওঁলোকে এইটোও উপলব্ধি কৰিছিল যে ভাৰতত ইমানবোৰ সম্ভাৱনা আছে।
বন্ধুসকল, জি-২০ৰ আমাৰ অধ্যক্ষতা হৈছে জনসাধাৰণৰ অধ্যক্ষতা, য’ত জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ মনোভাৱ অগ্ৰণী। জি-২০ৰ এঘাৰখন বৈঠক গ্ৰুপৰ ভিতৰত শৈক্ষিক, নাগৰিক সমাজ, যুৱ, মহিলা, আমাৰ সাংসদ, উদ্যোগী আৰু নগৰ প্ৰশাসনৰ সৈতে জড়িত লোকসকলে গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল। কোনোবা নহয় কোনোবা প্ৰকাৰে এই সন্দৰ্ভত সমগ্ৰ দেশতে আয়োজন কৰা অনুষ্ঠানসমূহত ডেৰ কোটিৰো অধিক লোক জড়িত হৈ আছে। জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ বাবে আমাৰ এই প্ৰচেষ্টাত কেৱল এটাই নহয়, দুটা বিশ্ব অভিলেখো সৃষ্টি হৈছে। বাৰাণসীত অনুষ্ঠিত জি-২০ কুইজত ৮০০খন বিদ্যালয়ৰ ১.২৫ লাখ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ অংশগ্ৰহণ এক নতুন বিশ্ব অভিলেখ ৰচনা কৰে৷ একে সময়তে লাম্বানী শিপিনীসকলেও আচৰিত কাম কৰিছিল। ৪৫০গৰাকী শিল্পীয়ে প্ৰায় ১৮০০টা ইউনিক পেচৰ এক আচৰিত সংগ্ৰহ সৃষ্টি কৰি নিজৰ দক্ষতা আৰু কাৰুকাৰ্য্য প্ৰদৰ্শন কৰিছে। জি-২০লৈ অহা প্ৰতিজন প্ৰতিনিধিয়েও আমাৰ দেশৰ কলাত্মক বৈচিত্ৰ্য দেখি আচৰিত হৈছিল। তেনে এক বৃহৎ অনুষ্ঠানৰ আয়োজন কৰা হৈছিল ছুৰাটত। তাত অনুষ্ঠিত ‘শাৰী ৱাকাথন’ত ১৫খন ৰাজ্যৰ ১৫,০০০ মহিলাই অংশগ্ৰহণ কৰে। এই কাৰ্যসূচীয়ে কেৱল ছুৰাটৰ বস্ত্ৰশিল্প উদ্যোগক এক উদ্গনি যোগোৱাইই নহয়, 'ভোকেল ফৰ লোকেল'য়েও শক্তি লাভ কৰিলে আৰু স্থানীয় সামগ্ৰীৰ বিশ্ব পৰ্যায়লৈ প্ৰসাৰ হোৱাৰ পথো প্ৰশস্ত কৰিলে। শ্ৰীনগৰত জি-২০ৰ বৈঠকৰ পাছত কাশ্মীৰত পৰ্যটকৰ সংখ্যা ব্যাপকভাৱে বৃদ্ধি পাইছে। সকলো দেশবাসীক জনাব বিচাৰিছো যে আহক আমি সকলোৱে মিলি জি-২০ সন্মিলন সফল কৰি দেশৰ গৌৰৱ বৃদ্ধি কৰোঁ।
মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকলে, ‘মন কী বাত’ৰ খণ্ডটোত আমি প্ৰায়ে আমাৰ নৱপ্ৰজন্মৰ সম্ভাৱনাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰোঁ। আজি ক্ৰীড়া এনে এটা ক্ষেত্ৰ য’ত আমাৰ যুৱক-যুৱতীসকলে অবিৰতভাৱে নতুন নতুন সফলতা লাভ কৰি আছে। আজি 'মন কী বাত'ত শেহতীয়াকৈ আমাৰ খেলুৱৈসকলে ৰাষ্ট্ৰীয় পতাকা উত্তোলন কৰা প্ৰতিযোগিতা এখনৰ কথা ক'ম। কিছুদিন পূৰ্বে চীনত অনুষ্ঠিত হৈছিল বিশ্ব বিশ্ববিদ্যালয় গেমছ। এইবাৰ ভাৰতৰ খেলুৱৈসকলে এই খেলসমূহত সৰ্বোত্তম প্ৰদৰ্শন কৰে। আমাৰ খেলুৱৈসকলে মুঠ ২৬টা পদক লাভ কৰিছিল, ইয়াৰে ১১টা সোণৰ পদক আছিল। আপোনালোকে জানি আনন্দিত হ’ব যে ১৯৫৯ চনৰ পৰা অনুষ্ঠিত হোৱা সকলো বিশ্ব বিশ্ববিদ্যালয় গেমছত লাভ কৰা সকলো পদক যোগ কৰিলেও এই সংখ্যা মাত্ৰ ১৮টাহে হয়। বিগত দশকবোৰত মাত্ৰ ১৮টা, আনহাতে এইবাৰ আমাৰ খেলুৱৈসকলে ২৬টা পদক লাভ কৰে। সেয়ে বিশ্ব বিশ্ববিদ্যালয় গেমছত পদক অৰ্জন কৰা একাংশ যুৱ ক্ৰীড়াবিদ, ছাত্ৰ-ছাত্ৰী বৰ্তমান মোৰ সৈতে ফোন লাইনত সংযুক্ত হৈ আছে। প্ৰথমে সেইবোৰৰ বিষয়ে কওঁ। আৰ্চাৰীত পদক লাভ কৰিছে উত্তৰপ্ৰদেশৰ বাসিন্দা প্ৰগতিয়ে। অসমৰ বাসিন্দা অম্লানে এথলেটিকছত পদক লাভ কৰিছে। খোজ কঢ়া প্ৰতিযোগিতাত পদক লাভ কৰিছে উত্তৰপ্ৰদেশৰ বাসিন্দা প্ৰিয়ংকাই। মহাৰাষ্ট্ৰৰ বাসিন্দা অভিদন্যাই শ্বুটিঙত পদক লাভ কৰিছে।
মোদী জীঃ নমস্কাৰ মোৰ মৰমৰ যুৱ খেলুৱৈসকল।
তৰুণ খেলুৱৈঃ নমস্কাৰ ছাৰ।
মোদী জীঃ আপোনাৰ লগত কথা পাতি বহুত সুখী অনুভৱ কৰিছো। মই ভাৰতৰ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা নিৰ্বাচিত প্ৰথমটো দল, আপোনালোকে ভাৰতলৈ সন্মান কঢ়িয়াই আনিছে, গতিকে আপোনালোক সকলোকে অভিনন্দন জনাইছো। বিশ্ব বিশ্ববিদ্যালয় গেমছত আপোনাৰ প্ৰদৰ্শনে প্ৰতিজন দেশবাসীক গৌৰৱান্বিত কৰিছে। গতিকে প্ৰথমে আপোনাক বহুত বহুত অভিনন্দন জনাইছো।
প্ৰগতি, মই আপোনাৰ লগত এই কথা-বতৰা আৰম্ভ কৰিছো। প্ৰথমে কওকচোন, দুটা পদক লাভ কৰি ইয়ালৈ অহাৰ সময়ত আপুনি কি ভাবিছিল? আৰু ইমান ডাঙৰ বিজয় সাব্যস্ত কৰি আপুনি কি অনুভৱ কৰিছে?
প্ৰগতিঃ ছাৰ, মোৰ বৰ গৌৰৱ অনুভৱ হৈছিল, ইমান ভাল লাগিছিল যে মই মোৰ দেশৰ পতাকাখন ইমান উচ্চ স্থান তুলি ধৰিলো৷ ইয়ালৈ আহিছিলো যে ঠিকেই আছে যে এবাৰ স্বৰ্ণ পদকৰ বাবে যুঁজত উপনীত হৈ মই হাৰিছিলো আৰু অনুশোচনা কৰিছিলো। কিন্তু দ্বিতীয়বাৰ মনত আছিল যে এতিয়া কিবা এটা হ’লেও নিৰাশ কৰিবৱগীয়া নাই। যিকোনো ক্ষেত্ৰতে ই সৰ্বোচ্চ ঢৌৰ সৈতে আহিব লাগিব। শেষত যেতিয়া আমি যুঁজখনত জয়ী হৈছিলো, তেতিয়া আমি প’ডিয়ামতে বহুত আনন্দ উদযাপন কৰিছিলো। সেই মুহূৰ্তটো বৰ ভাল লাগিছিল। ইমানেই গৌৰৱ অনুভৱ কৰি আছিলো যে গনি শেষ কৰি নোৱাৰি৷
মোদী জীঃ প্ৰগতি, আপুনি শাৰীৰিকভাৱে ডাঙৰ ডাঙৰ সমস্যাৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হৈছিল। তাৰ পৰাই আপুনি ওলাই আহিল। এইটো সঁচাকেয়ে দেশৰ যুৱক-যুৱতীসকলৰ বাবে এক বৃহৎ প্ৰেৰণা। কি হৈছিল তোমাৰ?
প্ৰগতিঃ ছাৰ, ২০২০ চনৰ ৫ মে'ত মোৰ মগজুৰ ৰক্তক্ষৰণ হৈছিল। মই ভেণ্টিলেটৰত আছিলো। মই বাচিম নে নাই কোনো নিশ্চয়তা নাছিল আৰু বাচিলেও কেনেকৈ জীয়াই থাকিম? কিন্তু কথাটো হ’ল ভিতৰৰ পৰাই মোৰ সাহস আছিল যে মই থিয় হৈ থাকিব লাগিব,আৰু ধনুকাঁড়ো চলাব লাগিব। যদি মোৰ জীৱন ৰক্ষা হয়, তেন্তে ভগৱানৰ ডাঙৰ হাত থাকিব, তাৰ পিছত ডাক্তৰৰ আৰু তাৰ পিছত আৰ্চাৰীৰ।
অম্লানও আমাৰ লগত আছে। অম্লান, এথলেটিকছৰ প্ৰতি ইমান আগ্ৰহ কেনেকৈ গঢ় লৈ উঠিল কওকচোন!
অম্লানঃ- হয়, নমস্কাৰ ছাৰ।
মোদী জীঃ- নমস্কাৰ! নমস্কাৰ৷
অম্লানঃ ছাৰ, আগতে এথলেটিকছৰ প্ৰতি বিশেষ আগ্ৰহ নাছিল। আগতে আমি ফুটবলৰ প্ৰতি বেছি আকৰ্ষিত আছিলো। কিন্তু ভাইটিৰ এজন বন্ধু থকাৰ বাবে তেওঁ মোক ক’লে যে অম্লান, তুমি এথলেটিকছ প্ৰতিযোগিতাৰ বাবে যাব লাগে। গতিকে মই ভাবিছিলো ঠিক আছে, প্ৰথমে যেতিয়া মই ৰাজ্যিক পৰ্যায়ত খেলিছিলো, মই সেইটোত পৰাস্ত হৈছিলো। গতিকে হাৰি ভাল নালাগিল। এইদৰে কৰি কৰি থাকোঁতে মই এথলেটিকছৰ ক্ষেত্ৰখনত সোমাই পৰিলোঁ। তাৰ পিছত ঠিক তেনেকৈয়ে লাহে লাহে এতিয়া ভাল লাগিবলৈ ধৰিলে। তেনেকৈয়ে মোৰ আগ্ৰহ বাঢ়ি গ’ল।
মোদী জীঃ- অম্লান কওকচোন আপুনি বেছিকৈ ক'ত অনুশীলন কৰিছিল!
অম্লানঃ- বেছিভাগেই মই হায়দৰাবাদত অনুশীলন কৰিছো, চাই ৰেড্ডি চাৰৰ তত্বাৱধানত৷ তাৰ পিছত ভুৱনেশ্বৰলৈ গ’লো আৰু তাৰ পৰাই মই বৃত্তিগতভাৱে আৰম্ভ কৰিছিলো ছাৰ।
ঠিক আছে, প্ৰিয়ংকাও আমাৰ লগত আছে। প্ৰিয়ংকা, আপুনি ২০ কিলোমিটাৰ খোজকঢ়া টিমৰ অংশ আছিল। গোটেই দেশখনে আজি আপোনাৰ কথা শুনিছে আৰু তেওঁলোকে এই খেলবিধৰ বিষয়ে জানিব বিচাৰিছে। ইয়াৰ বাবে কেনেধৰণৰ দক্ষতাৰ প্ৰয়োজন হয় আপুনি কওক। আৰু আপোনাৰ কেৰিয়াৰ ক’ৰ পৰা ক’ত উপনীত হৈছে?
প্ৰিয়ংকাঃ মোৰ দৰে ইভেণ্টত বৰ কঠিন কাৰণ আমাৰ পাঁচজন বিচাৰক থিয় হৈ থাকে। আমি দৌৰীলেও আমাক বাহিৰ কৰি দিব বা ৰাস্তাৰ পৰা অলপ নামিলেও, জঁপিয়ালেও বাহিৰ কৰি দিব। বা আমি আঁঠু দুটা বেঁকা কৰিলেও আমাক বহিষ্কাৰ কৰে আৰু মোকো সতৰ্কবাণী দিয়া হ’ল। ইয়াৰ পিছত মই মোৰ গতি ইমানেই নিয়ন্ত্ৰণ কৰিলোঁ যে ক’ৰবাত ইয়াৰ পৰা হ’লেও দলীয় পদক লাভ কৰিব লাগিব। কাৰণ আমি ইয়ালৈ দেশৰ বাবে আহিছো আৰু খালী হাতে যাব নিবিচাৰো।
মোদী জীঃ হয়, আৰু দেউতা, ভাই আদি সকলো ঠিকেই আছে?
প্ৰিয়ংকাঃ হয় ছাৰ, সকলো ঠিকেই আছে, মই সকলোকে কৈছো যে আপুনি আমাক ইমান প্ৰেৰণা দিয়ে, সঁচাকৈয়ে ছাৰ, মোৰ বৰ ভাল লাগিছে, কাৰণ ভাৰতত বিশ্ব বিশ্ববিদ্যালয়ৰ দৰে গেমৰ বাবেও বেছি চাহিদা নাই, তাৰ বিষয়ে ইয়াত কোনেও নোসোধে, কিন্তু এতিয়া আমি এই খেলখনত ইমান সমৰ্থন পাইছো তাৰ অৰ্থ এইটোও যে আমি টুইট দেখিছো যে সকলোৱে টুইট কৰি আছে যে আমি ইমানবোৰ পদক লাভ কৰিছো, গতিকে অলিম্পিকৰ দৰে এইটোও, ইমান উদ্গনি পোৱাটো অতি ভাল অনুভৱ হৈছে।
মোদী দীঃ ঠিক আছে প্ৰিয়ংকা, মোৰ ফালৰ পৰা অভিনন্দন। আপুনি নিজৰ ডাঙৰ নাম বনাইছে, আহক আমি অভিদন্যৰ লগত কথা পাতোঁ।
অভিদন্য- নমস্কাৰ ছাৰ।
মোদী জীঃ আপোনাৰ কথা কওকচোন।
অভিদন্য- ছাৰ মই মহাৰাষ্ট্ৰৰ কলহাপুৰ প্ৰপাৰৰ, শ্বুটিঙত ২৫ মিটাৰ স্পৰ্টছ পিষ্টল আৰু ১০ মিটাৰ এয়াৰ পিষ্টল দুয়োটা ইভেণ্টত প্ৰতিদ্বন্দ্বিতা কৰো। মোৰ মা-দেউতা দুয়োজনেই হাইস্কুলৰ শিক্ষক, গতিকে ২০১৫ চনত শ্বুটিং আৰম্ভ কৰিলোঁ। শ্বুটিং আৰম্ভ কৰাৰ সময়ত কলহাপুৰত ইমান সুবিধা নাছিল।বদগাঁৱৰ পৰা বাছেৰে কলহাপুৰলৈ যাবলৈ ডেৰ ঘণ্টা সময় লাগে, তাৰ পিছত উভতি আহিবলৈ ডেৰ ঘণ্টা সময় লাগে আৰু চাৰি ঘণ্টাৰ প্ৰশিক্ষণ, গতিকে এনেকৈয়ে, ৬-৭ ঘণ্টাৰ প্ৰয়োজন হয়। আগতে প্ৰশিক্ষণৰ বাবে অহা যোৱা কৰিছিলো বাবে মইও মোৰ স্কুলখন মিছ কৰিছিলোঁ, তাৰ পিছত মামী-পাপাই কৈছিল যে বাবু, এটা কাম কৰা, আমি তোমাক শনিবাৰ-দেওবাৰে শ্বুটিং ৰেঞ্জলৈ লৈ যাম আৰু... বাকী সময় তুমি অন্য খেল খেলা। গতিকে মই শৈশৱত বহুত খেল খেলিছিলো, কাৰণ মোৰ মা-দেউতা দুয়োজনেই খেলৰ প্ৰতি অতি আগ্ৰহী আছিল, কিন্তু তেওঁলোকে একো কৰিব পৰা নাছিল, আৰ্থিক সহায় ইমান নাছিল আৰু ইমান তথ্য নাছিল, গতিকে মাৰ এটা... ডাঙৰ সপোন। ধাৰণাটো আছিল যে মই দেশক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিব লাগে আৰু তাৰ পিছত দেশৰ বাবেও পদক লাভ কৰিব লাগে। গতিকে তেওঁৰ সপোন পূৰণ কৰিবলৈ মই সৰুৰে পৰা ক্ৰীড়াৰ প্ৰতি বহুত আগ্ৰহ প্ৰকাশ কৰিছিলো আৰু তাৰ পিছত মই টাইকোৱাণ্ডোও শিকিছো, তাতো মই এজন ব্লেক বেল্ট আৰু বক্সিং, জুডো আৰু ফেন্সিংৰ দৰে বহু খেল খেলাৰ পিছত আৰু থ্ৰ’ৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিলো, মই মই শ্বুটিঙতো আছিলো। তাৰ পিছত ২-৩ বছৰ ধৰি বহুত সংগ্ৰাম কৰিলোঁ আৰু প্ৰথমবাৰৰ বাবে মালয়েছিয়াত ইউনিভাৰ্চিটি8 চেম্পিয়নশ্বিপৰ বাবে নিৰ্বাচিত হ’লোঁ আৰু তাত ব্ৰঞ্জৰ পদক পালোঁ, আচলতে তাৰ পৰাই উদ্গনি পালোঁ। তাৰ পিছত মোৰ স্কুলে মোৰ বাবে শ্বুটিং ৰেঞ্জ বনাইছিল, তাৰ পিছত মই তাত প্ৰশিক্ষণ লৈছিলো আৰু তাৰ পিছত তেওঁলোকে মোক প্ৰশিক্ষণৰ বাবে পুনেলৈ পঠিয়াই দিছিল। তাত গান ফৰ গ্লৰী শীৰ্ষক গগন নাৰং স্পৰ্টছ ফাউণ্ডেচন আছে৷ গতিকে মই ইয়াৰ অধীনত প্ৰশিক্ষণ লৈছো, এতিয়া গগন ছাৰে মোক বহুত সহায় কৰিছে আৰু মোৰ খেলৰ বাবে প্ৰচাৰ কৰিছে।
মোদী জীঃ ঠিক আছে, আপোনালোক চাৰিওজনে যদি মোক কিবা এটা ক’ব বিচাৰে, মই শুনিব বিচাৰো। প্ৰগতি, অম্লান, প্ৰিয়ংকা, অভিদন্য সকলোৱে। আপোনালোক সকলো মোৰ লগত জড়িত, গতিকে কিবা ক’ব বিচাৰিলে মই নিশ্চয় শুনিম।
অম্লানঃ- ছাৰ মোৰ এটা প্ৰশ্ন আছে।
মোদী জীঃ- হয়।
অম্লানঃ- আপুনি কোনটো খেল বেছি ভাল পায়?
মোদী জী :- ভাৰতে ক্ৰীড়াৰ জগতখনত বহুত উজ্বলি উঠিব লাগে আৰু সেইবাবেই মই এইবোৰক বহুত প্ৰচাৰ কৰিছো, কিন্তু হকী, ফুটবল, কাবাডী, খো-খো, এইবোৰ আমাৰ মাটিৰ লগত জড়িত খেল, ইয়াত আমি কৰিব লাগিব আমি পিছ পৰি থকা উচিত নহয় আৰু মই দেখিছোঁ যে আমাৰ মানুহে ধনুৰ্বিদ আৰু শ্বুটিঙত ভাল ফলাফল দেখুৱাইছে। আৰু দ্বিতীয়তে, মই দেখিছোঁ যে আমাৰ যৌৱনকালত আনকি আমাৰ পৰিয়ালতো খেলৰ প্ৰতি কোনো অনুভৱ নাই যিটো আগতে আছিল। আগতে যেতিয়া এটি শিশু খেলিবলৈ গৈছিল, তেতিয়া তেওঁলোকে বন্ধ কৰি দিছিল আৰু এতিয়া, বহুত সলনি হৈছে আৰু আপোনালোকে যি সফলতা লাভ কৰি আহিছে, সেই সফলতাই সকলো পৰিয়ালকে প্ৰেৰণা দিয়ে। প্ৰতিখন খেলতে আমাৰ ল’ৰা-ছোৱালী য’লৈ গৈ থাকে, দেশৰ বাবে কিবা নহয় কিবা এটা কৰি ঘূৰি আহে। আৰু আজি এই খবৰবোৰ দেশত বিশিষ্টভাৱে দেখুওৱা হৈছে, বিদ্যালয়-মহাবিদ্যালয়ত কোৱা হৈছে আৰু আলোচনা কৰা হৈছে। যাব দিয়ক! বহুত ভাল লাগিল। মোৰ ফালৰ পৰা আপোনালোক সকলোকে বহুত বহুত অভিনন্দন। বহুত শুভকামনা৷
তৰুণ খেলুৱৈঃ- বহুত বহুত ধন্যবাদ! ধন্যবাদ ছাৰ! ধন্যবাদ৷
মোদী জী:- ধন্যবাদ! নমস্কাৰ৷
মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, এইবাৰ ১৫ আগষ্টত দেশত দেখা গ’ল ‘সবকা প্ৰয়াস’ৰ শক্তি। সকলো দেশবাসীৰ প্ৰচেষ্টাই ‘হৰ ঘৰ ত্ৰিৰংগা অভিযান’ক প্ৰকৃততে ‘হৰ মন ত্ৰিৰংগা অভিযান’ কৰি তুলিলে। এই অভিযানৰ সময়তো বহু অভিলেখ গঢ়ি উঠিছিল। দেশবাসীয়ে কোটি কোটিত ত্ৰিৰংগা কিনিলে। ডেৰ লাখ ডাকঘৰৰ জৰিয়তে প্ৰায় ডেৰ কোটি ত্ৰিৰংগা বিক্ৰী হৈছিল। ইয়াৰ বাবে আমাৰ শ্ৰমিক, শিপিনী আৰু বিশেষকৈ মহিলাসকলেও শ শ কোটি টকা উপাৰ্জন কৰিছে। এইবাৰ দেশবাসীয়ে ত্ৰিৰংগাৰ সৈতে ছেলফি পোষ্ট কৰাৰ নতুন অভিলেখ গঢ়ি তুলিছে। যোৱা বছৰ ১৫ আগষ্টলৈকে প্ৰায় ৫ কোটি দেশবাসীয়ে ত্ৰিৰংগাৰ সৈতে ছেলফি পোষ্ট কৰিছিল। এইবাৰ এই সংখ্যাই ১০ কোটি অতিক্ৰম কৰিছে।
বন্ধুসকল, বৰ্তমান সময়ত দেশত দেশপ্ৰেমৰ মনোভাৱ 'মেৰী মাটি, মেৰা দেশ'ক উজ্জ্বল কৰি তোলাৰ অভিযান পূৰ্ণগতিত চলি আছে। ছেপ্টেম্বৰ মাহত দেশৰ প্ৰতিখন গাঁৱৰ প্ৰতিটো ঘৰৰ পৰা মাটি সংগ্ৰহৰ অভিযান আৰম্ভ হ’ব। দেশৰ পবিত্ৰ মাটি হাজাৰ হাজাৰ অমৃতৰ কলহত জমা হ’ব। অক্টোবৰৰ শেষৰ ফালে অমৃত কলহ যাত্ৰাৰ জৰিয়তে হাজাৰ হাজাৰ লোকে দেশৰ ৰাজধানী দিল্লীত উপস্থিত হ’ব। এই মাটিৰ পৰা অমৃত বাটিকা নিৰ্মাণ কৰা হ’ব কেৱল দিল্লীত। মই নিশ্চিত, প্ৰতিজন দেশবাসীৰ প্ৰচেষ্টাই এই অভিযান সফল কৰি তুলিব।
মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, এইবাৰ সংস্কৃত ভাষাত বহু চিঠি পাইছো। ইয়াৰ কাৰণ হ'ল শাওন মাহৰ পূৰ্ণিমা দিনা বিশ্ব সংস্কৃত দিৱস পালন কৰা হয়।
সৰ্বভ্য: বিশ্ব-সংস্কৃত-দিৱস, আন্তৰিক: শুভেচ্ছা:
বিশ্ব সংস্কৃত দিৱসত আপোনালোক সকলোকে বহুত বহুত অভিনন্দন জ্ঞাপন কৰিলোঁ। আমি সকলোৱে জানো যে সংস্কৃত ভাষা পৃথিৱীৰ অন্যতম পুৰণি ভাষা।ইয়াক বহু আধুনিক ভাষাৰ মাতৃ বুলিও কোৱা হয়। সংস্কৃত প্ৰাচীনতাৰ লগতে বৈজ্ঞানিকতা আৰু ব্যাকৰণৰ বাবেও পৰিচিত। ভাৰতৰ প্ৰাচীন জ্ঞানৰ বহুখিনি সংস্কৃত ভাষাত সহস্ৰাধিক বছৰ ধৰি সংৰক্ষিত হৈ আছে। যোগ, আয়ুৰ্বেদ, দৰ্শন আদি বিষয়ত গৱেষণা কৰা লোকসকলে এতিয়া অধিক সংস্কৃত শিকিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে। বহু অনুষ্ঠান-প্ৰতিষ্ঠানেও এই দিশত অতি ভাল কাম কৰি আছে। উদাহৰণস্বৰূপে সংস্কৃত প্ৰমোচন ফাউণ্ডেচনে যোগৰ বাবে সংস্কৃত, আয়ুৰ্বেদৰ বাবে সংস্কৃত আৰু বৌদ্ধ ধৰ্মৰ বাবে সংস্কৃত আদি বহুতো পাঠ্যক্ৰম পৰিচালনা কৰে। 'সংস্কৃত ভাৰতী'য়ে ৰাইজক সংস্কৃত শিকোৱাৰ বাবে এক অভিযান চলায়। ইয়াত আপুনি ১০ দিনীয়া 'সংস্কৃত কথোপকথন শিবিৰ'ত অংশগ্ৰহণ কৰিব পাৰিব। মই সুখী যে আজি ৰাইজৰ মাজত সংস্কৃতৰ প্ৰতি সচেতনতা আৰু গৌৰৱৰ ভাৱ বাঢ়িছে। ইয়াৰ আঁৰত বিগত বছৰবোৰত দেশৰ বিশেষ অৱদানো আছে। উদাহৰণস্বৰূপে, ২০২০ চনত তিনিখন সংস্কৃত গণিত বিশ্ববিদ্যালয়ক কেন্দ্ৰীয় বিশ্ববিদ্যালয় হিচাপে স্বীকৃতি দিয়া হৈছিল। সংস্কৃত বিশ্ববিদ্যালয়ৰ বহু মহাবিদ্যালয় আৰু প্ৰতিষ্ঠানো বিভিন্ন চহৰত চলি আছে। আইআইটি আৰু আইআইএমৰ দৰে প্ৰতিষ্ঠানত সংস্কৃত কেন্দ্ৰসমূহ অতি জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছে।
বন্ধুসকল, প্ৰায়ে আপোনালোকে নিশ্চয় এটা কথা অনুভৱ কৰিছে, শিপাৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰিবলৈ, আমাৰ সংস্কৃতিৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰিবলৈ, আমাৰ পৰম্পৰা এটা অতি শক্তিশালী মাধ্যম–আমাৰ মাতৃভাষা। যেতিয়া আমি আমাৰ মাতৃভাষাৰ লগত সংযোগ স্থাপন কৰো, তেতিয়া আমি স্বয়ংক্ৰিয়ভাৱে আমাৰ সংস্কৃতিৰ লগত সংযোগ স্থাপন কৰো। আহক, আমি আমাৰ আচাৰ-অনুষ্ঠানৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰোঁ, আমাৰ পৰম্পৰাৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰোঁ, আমাৰ প্ৰাচীন ভব্য মহিমাৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰোঁ। একেদৰে ভাৰতৰ আন এক মাতৃভাষা আছে সেয়া হৈছে গৌৰৱময় তেলেগু ভাষা। ২৯ আগষ্টৰ দিনটো তেলেগু দিৱস হিচাপে পালন কৰা হ’ব।
अन्दरिकी तेलुगू भाषा दिनोत्सव शुभाकांक्षलु।
তেলেগু ভাষা দিৱস উদযাপন উপলক্ষে সকলোকে শুভেচ্ছা জনালোঁ।
সকলোকে তেলেগু দিৱসৰ আন্তৰিক শুভেচ্ছা জনালোঁ। ভাৰতীয় সংস্কৃতিৰ বহু অমূল্য ৰত্ন তেলেগু ভাষাৰ সাহিত্য আৰু ঐতিহ্যত লুকাই আছে। তেলেগুৰ এই ঐতিহ্যৰ সুফল যাতে সমগ্ৰ দেশে লাভ কৰে তাৰ বাবেও বহু প্ৰচেষ্টা চলোৱা হৈছে।
মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, আমি ‘মন কী বাত’ৰ বহু খণ্ডত পৰ্যটনৰ কথা পাতিছো। বস্তু বা ঠাইবোৰ ব্যক্তিগতভাৱে দেখা, বুজি পোৱা আৰু কেইটামান মুহূৰ্তৰ বাবে জীয়াই থকাটোৱে এক বেলেগ অভিজ্ঞতা দিয়ে।
কোনোবাই সাগৰক যিমানেই বৰ্ণনা নকৰক কিয়, আমি সাগৰখন নেদেখিলে ইয়াৰ বিশালতা অনুভৱ কৰিব নোৱাৰো। হিমালয়ৰ কথা যিমানেই নকওক কিয়, হিমালয় পৰ্বত নেদেখিলে আমি ইয়াৰ সৌন্দৰ্য্যৰ মূল্যায়ন কৰিব নোৱাৰো। সেইবাবেই মই আপোনালোক সকলোকে প্ৰায়ে আহ্বান জনাইছো যে যেতিয়াই আমি সুযোগ পাওঁ তেতিয়াই আমি আমাৰ দেশৰ সৌন্দৰ্য্য আৰু বৈচিত্ৰ্য চাবলৈ যাব লাগে। প্ৰায়ে আমি আৰু এটা কথাও দেখিবলৈ পাওঁ, যদিও আমি পৃথিৱীৰ প্ৰতিটো চুক-কোণত বিচাৰি পাওঁ, কিন্তু আমি নিজৰ চহৰ বা ৰাজ্যখনৰ বহুতো উত্তম ঠাই আৰু বস্তুৰ বিষয়ে নাজানো।
বহু সময়ত এনেকুৱা হয় যে মানুহে নিজৰ চহৰৰ ঐতিহাসিক স্থানৰ বিষয়ে বিশেষ একো নাজানে। ধনপাল জীৰ লগতো তেনেকুৱা এটা ঘটনা ঘটিছিল। ধনপাল জীয়ে আগতে বাংগালুৰুৰ পৰিবহণ কাৰ্যালয়ত চালক হিচাপে কাম কৰিছিল। প্ৰায় ১৭ বছৰ আগতে তেওঁ ছাইট ছিইম উইঙত দায়িত্ব পাইছিল। বৰ্তমান ইয়াক বেংগালুৰু দৰ্শনী নামেৰে জনা যায়। ধনপাল জীয়ে চহৰৰ বিভিন্ন পৰ্যটনস্থলীলৈ পৰ্যটকক লৈ গৈছিল। তেনে এক ভ্ৰমণত এজন পৰ্যটকে তেওঁক সুধিলে যে বাংগালুৰুৰ টেংকটোক কিয় চেংকি টেংক বুলি কোৱা হয়। তাৰ উত্তৰটো নাজানিলে তাৰ বৰ বেয়া লাগিল। এনে পৰিস্থিতিত তেওঁ নিজৰ জ্ঞান বৃদ্ধিত মনোনিৱেশ কৰিছিল। নিজৰ ঐতিহ্য জানিবৰ এই আবেগত তেওঁ বহুতো শিল আৰু শিলালিপি পাইছিল। ধনপাল জীৰ মন এই কামত ইমানেই নিমগ্ন হৈ পৰিছিল যে তেওঁ এপিগ্ৰাফী অৰ্থাৎ শিলালিপিৰ সৈতে জড়িত বিষয়টোৰ ডিপ্লমাও কৰিছিল। যদিও তেওঁ এতিয়া অৱসৰ গ্ৰহণ কৰিছে, তথাপিও তেওঁৰ বেংগালুৰুৰ ইতিহাস অন্বেষণ কৰাৰ আবেগ জীয়াই আছে।
বন্ধুসকল, ব্রায়ান ডি খাৰপ্ৰানৰ কথা ক’বলৈ পাই মই বৰ আনন্দিত হৈছো। মেঘালয়ৰ বাসিন্দা তেওঁৰ স্পেলিঅ’লজিৰ প্ৰতি যথেষ্ট আগ্ৰহ আছে। সহজ ভাষাত ইয়াৰ অৰ্থ–গুহাৰ অধ্যয়ন। বছৰ বছৰ আগতে তেওঁৰ মনত এই আগ্ৰহৰ সৃষ্টি হৈছিল যেতিয়া তেওঁ বহু গল্পৰ কিতাপ পঢ়িছিল। ১৯৬৪ চনত তেওঁ স্কুলীয়া ল’ৰা হিচাপে প্ৰথম অন্বেষণ কৰে। ১৯৯০ চনত তেওঁ বন্ধুৰ সৈতে এটা সংঘ স্থাপন কৰে আৰু ইয়াৰ জৰিয়তে তেওঁ মেঘালয়ৰ অচিনাকি গুহাবোৰৰ বিষয়ে জানিবলৈ আৰম্ভ কৰে। অতি কম সময়ৰ ভিতৰতে তেওঁ নিজৰ দলৰ সৈতে মেঘালয়ৰ ১৭০০ৰো অধিক গুহা আৱিষ্কাৰ কৰি ৰাজ্যখনক বিশ্ব গুহা মানচিত্ৰত স্থান দিলে। ভাৰতৰ কিছুমান দীঘল আৰু গভীৰ গুহা মেঘালয়ত আছে। ব্রায়ান ডি আৰু তেওঁৰ দলটোৱে গুহা প্রাণী অৰ্থাৎ গুহাটোৰ সেই জীৱবোৰৰ নথিভুক্ত কৰিছে, যিবোৰ পৃথিৱীৰ আন ক’তো পোৱা নাযায়৷ এই সমগ্ৰ দলটোৰ প্ৰচেষ্টাক শলাগ লৈছো, লগতে আপোনালোকক মেঘালয়ৰ গুহা পৰিদৰ্শন কৰাৰ পৰিকল্পনা কৰিবলৈ আহ্বান জনাইছো।
মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, আপোনালোক সকলোৱে জানে যে দুগ্ধ খণ্ড আমাৰ দেশৰ অন্যতম গুৰুত্বপূৰ্ণ খণ্ড। আমাৰ মাতৃ-ভগ্নীসকলৰ জীৱনলৈ এক বৃহৎ পৰিৱৰ্তন আনিবলৈ ই অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছে। মাত্ৰ কেইদিনমানৰ আগতে গুজৰাটৰ বানাছ ডেইৰীৰ এটা আকৰ্ষণীয় পদক্ষেপৰ বিষয়ে জানিব পাৰিলোঁ। কলৰ দুগ্ধক এছিয়াৰ ভিতৰতে সৰ্ববৃহৎ দুগ্ধ প্ৰতিষ্ঠান বুলি গণ্য কৰা হয়। গড়ে ইয়াত প্ৰতিদিনে ৭৫ লাখ লিটাৰ গাখীৰ সংসাধন কৰা হয়। ইয়াৰ পিছত ইয়াক আন ৰাজ্যলৈও প্ৰেৰণ কৰা হয়। এতিয়ালৈকে আন ৰাজ্যলৈ গাখীৰ সময়মতে ডেলিভাৰীৰ বাবে টেংকাৰ বা গাখীৰৰ ৰে’ল ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল। কিন্তু ইয়াতো কম প্ৰত্যাহ্বান নাছিল। প্ৰথমতে, আগতে লোডিং আৰু আনলোডিং কৰাত বহুত সময় লাগে আৰু বহু সময়ত গাখীৰও তাত নষ্ট হৈ গৈছিল। এই সমস্যা দূৰ কৰিবলৈ ভাৰতীয় ৰে’লৱেই এটা নতুন পৰীক্ষা কৰিলে। পালানপুৰৰ পৰা নতুন ৰেৱাৰীলৈ ৰে’লৱেই ট্ৰাক অন ট্ৰেক সুবিধা আৰম্ভ কৰিলে। ইয়াত গাখীৰৰ ট্ৰাক পোনপটীয়াকৈ ৰে’লত লগাই দিয়া হয়। অৰ্থাৎ যাতায়তৰ প্ৰধান সমস্যাটো ইয়াৰ দ্বাৰা আঁতৰি গ’ল। ট্ৰাক অন ট্ৰেক সুবিধাৰ ফলাফল অতি সন্তোষজনক হৈছে। আগতে যিখিনি গাখীৰ পোৱাত ৩০ ঘণ্টা সময় লাগিছিল, এতিয়া আধাতকৈও কম সময়ৰ ভিতৰতে পোৱা গৈছে। ইয়াৰ বাবে য’ত ইন্ধনৰ ফলত হোৱা প্ৰদূষণ ৰোধ হৈছে, তাত ইন্ধনৰ খৰচো ৰাহি হয়। ট্ৰাক চালকসকলেও ইয়াৰ পৰা বহু উপকৃত হৈছে, তেওঁলোকৰ জীৱনটো সহজ হৈ পৰিছে।
বন্ধুসকল, সামূহিক প্ৰচেষ্টাৰে আজি আমাৰ ডেইৰীবোৰো আধুনিক চিন্তাধাৰাৰে আগবাঢ়িছে। বানাচ ডেইৰীয়েও পৰিৱেশ সুৰক্ষাৰ দিশত কেনেদৰে এখোজ আগবাঢ়িছে সেয়া ছিডেবল গছপুলি ৰোপণ অভিযানৰ জৰিয়তে জনা যায়। বাৰাণসী দুগ্ধ ইউনিয়নে আমাৰ দুগ্ধ পালকসকলৰ আয় বৃদ্ধিৰ বাবে গোবৰ ব্যৱস্থাপনাৰ কাম কৰি আছে। কেৰালাৰ মালাবাৰ দু্গ্ধ ইউনিয়ন ডেইৰীৰ এই প্ৰচেষ্টাও অতি অনন্য। তেওঁলোক পশুৰ ৰোগৰ চিকিৎসাৰ বাবে আয়ুৰ্বেদিক ঔষধ প্ৰস্তুত কৰাত নিয়োজিত।
বন্ধুসকল, আজি বহু লোক আছে যি দুগ্ধজাত সামগ্ৰী গ্ৰহণ কৰি বৈচিত্ৰ্যতা সৃষ্টি কৰিছে। ৰাজস্থানৰ কোটাত দুগ্ধ পাম চলাই থকা অমনপ্ৰীত সিঙৰ বিষয়েও আপোনালোকে নিশ্চয় জানে। দুগ্ধ উদ্যোগৰ লগতে তেওঁ বায়’গেছৰ ওপৰতো গুৰুত্ব আৰোপ কৰি দুটা বায়’গেছ প্লাণ্ট স্থাপন কৰে। ইয়াৰ বাবে তেওঁলোকৰ বিদ্যুতৰ ব্যয় প্ৰায় ৭০ শতাংশ হ্ৰাস পাইছে। তেওঁৰ এই প্ৰচেষ্টাই সমগ্ৰ দেশৰ দুগ্ধ পালকসকলক অনুপ্ৰাণিত কৰিছে। আজি বহুতো ডাঙৰ ডাঙৰ ডেইৰীয়ে বায়’গেছৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰিছে। এই ধৰণৰ সমূদায় চালিত মূল্য সংযোজন অতি উত্তেজনাপূৰ্ণ। মই নিশ্চিত যে সমগ্ৰ দেশতে এনে ধাৰা অব্যাহত থাকিব।
মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল, আজিৰ মন কী বাট ইমানে৷ এতিয়া উৎসৱৰ বতৰো আহিল। আগতীয়াকৈ আপোনালোক সকলোকে ৰাখী বন্ধনৰ শুভেচ্ছা জনালোঁ। উদযাপনৰ সময়ত আমি ভোকেল ফৰ লোকলৰ মন্ত্ৰটোও মনত ৰাখিব লাগিব। ‘আত্মনিৰ্ভৰ ভাৰত’ৰ এই অভিযান প্ৰতিজন দেশবাসীৰ অভিযান। আৰু যেতিয়া উৎসৱৰ পৰিৱেশ হয় তেতিয়া আমাৰ বিশ্বাসৰ ঠাইবোৰ আৰু ইয়াৰ চাৰিওফালে থকা অঞ্চলবোৰ পৰিষ্কাৰ কৰি ৰাখিব লাগে, কিন্তু সেয়া সদায়েই হ’ব লাগে৷ অহাবাৰ আকৌ 'মন কী বাত'ত কেতবোৰ নতুন বিষয় লৈ লগ পাম। আমি দেশবাসীৰ কিছু নতুন প্ৰচেষ্টা আৰু তেওঁলোকৰ সফলতাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিম। এতিয়ালৈ অনুষ্ঠান সামৰিছো৷ আপোনালোক সকলোকে অশেষ ধন্যবাদ৷
নমস্কাৰ৷
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, নমস্কাৰ৷
‘মন কী বাত’লৈ আপোনালোক সকলোকে বহুত বহুত আদৰণি জনাইছো৷ জুলাই মাহ, অৰ্থাৎ বৰষুণ বতৰ৷ বিগত কিছুদিন ধৰি প্ৰাকৃতিক দুৰ্যোগৰ বাবে, চিন্তা আৰু উদ্বেগপূৰ্ণ হৈ আছে৷ যমুনাসহ কেইবাখনো নদীৰ বানত বহু অঞ্চলৰ লোকসকল যথেষ্ট সমস্যাৰ সন্মুখীন হৈছে৷ পাহাৰীয়া এলেকাত ভূমিস্খলনৰ ঘটনা সংঘটিত হৈছে৷ সেই সময়ছোৱাত দেশৰ পশ্চিমাঞ্চলত, কিছু দিন পূৰ্বে গুজৰাটত বিভিন্ন অঞ্চলত বিপৰ্যয় ঘূৰ্ণীবতাহ আহিছিল৷ কিন্তু বন্ধুসকল, এই দুৰ্যোগৰ মাজতো আমি সকলো দেশবাসী পুনৰ দেখুৱাই দিলো যে সামূহিক প্ৰচেষ্টাৰ শক্তি কিমান৷ স্থানীয় লোকসকলে, আমাৰ এনডিআৰএফ জোৱানসকলে, স্থানীয় প্ৰশাসনৰ লোকসকলে দিনে-ৰাতিয়ে লাগি এই দুৰ্যোগৰ মোকাবিলা কৰিলে৷ যিকোনো ধৰণৰ দুৰ্যোগ প্ৰশমনত আমাৰ সামৰ্থ্য আৰু সম্পদৰ ভূমিকা অধিক-কিন্তু ইয়াৰ সমান্তৰালভাৱে আমাৰ সংবেদনশীলতা আৰু এজনে আনজনক হাতে হাত ধৰাটো সিমানেই গুৰুত্বপূৰ্ণ৷ সৰ্বজন হিতায়ৰ এই ভাৱনা ভাৰতৰ পৰিচয়ৰ লগতে শক্তিও৷
বন্ধুসকল, বৰষুণৰ এই সময়ছোৱাত ‘বৃক্ষৰোপণ’ আৰু ‘জল সংৰক্ষণ’ৰ বাবেও সমানেই গুৰুত্বপূৰ্ণ। স্বাধীনতাৰ ‘অমৃত মহোৎসৱ’ৰ সময়ত নিৰ্মিত ৬০ হাজাৰৰো অধিক অমৃত সৰোবৰৰ উজ্জ্বলতাও বৃদ্ধি পাইছে। বৰ্তমান সময়ত ৫০ হাজাৰৰো অধিক অমৃত বিল নিৰ্মাণৰ কাম চলি আছে। আমাৰ দেশবাসীয়ে সম্পূৰ্ণ সচেতনতা আৰু দায়িত্বশীলতাৰে ‘জল সংৰক্ষণ’ৰ বাবে নতুন প্ৰচেষ্টা হাতত লৈছে। মনত আছে, আগতে এদিন মই মধ্যপ্ৰদেশৰ শ্বাহদললৈ গৈছিলো। তাৰ পাকাৰিয়া গাঁৱৰ জনজাতীয় ভাই-ভনীক লগ পালোঁ৷ তাত তেওঁলোকৰ সৈতে প্ৰকৃতি আৰু পানী সংৰক্ষণৰ সন্দৰ্ভত আলোচনা কৰিলোঁ। এতিয়া মই গম পাইছো যে পাকাৰীয়া গাঁৱৰ জনজাতীয় ভাই-ভনীসকলে এই কাম আৰম্ভ কৰিছে। ইয়াত প্ৰশাসনৰ সহায়ত মানুহে প্ৰায় ১০০টা কুঁৱা পানী পুনৰ ভৰ্তিৰ ব্যৱস্থালৈ ৰূপান্তৰিত কৰিছে। বৰষুণৰ পানী এতিয়া এই কুঁৱাবোৰলৈ যায় আৰু কুঁৱাৰ এই পানী মাটিৰ ভিতৰলৈ যায়। ইয়াৰ ফলত অঞ্চলটোৰ ভূগৰ্ভস্থ পানী ক্ৰমান্বয়ে উন্নত হ’ব। এতিয়া সকলো গাঁওবাসীয়ে সমগ্ৰ অঞ্চলটোৰ প্ৰায় ৮০০টা কূপ পুনৰ ভৰ্তিৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰাৰ লক্ষ্য নিৰ্ধাৰণ কৰিছে। তেনে এটা উৎসাহজনক খবৰ উত্তৰপ্ৰদেশৰ পৰা আহিছে কিছুদিন আগতে উত্তৰ প্ৰদেশত এদিনতে ৩০ কোটি গছপুলি ৰোপণৰ অভিলেখ গঢ়িছে। এই অভিযান ৰাজ্য চৰকাৰে আৰম্ভ কৰিছিল, তাৰ লোকসকলে সম্পূৰ্ণ কৰিছিল। এনে প্ৰচেষ্টা জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ লগতে জনসচেতনতাৰ মহান উদাহৰণ। মই বিচাৰিম যে আমি সকলোৱে গছপুলি ৰোপণ আৰু পানী ৰক্ষাৰ এই প্ৰচেষ্টাসমূহৰ অংশ হওঁ।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, বৰ্তমান পবিত্ৰ 'শাওন' মাহ চলি আছে। সদাশিৱ মহাদেৱক পূজা কৰাৰ সমান্তৰালকৈ 'শাওন' সেউজীয়া আৰু সুখৰ সৈতে জড়িত। সেইবাবেই আধ্যাত্মিক দৃষ্টিকোণৰ লগতে সাংস্কৃতিক দৃষ্টিকোণৰ পৰাও ‘শাওন’ মাহ অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ হৈ আহিছে। শাওন দোলনা, শাওন মেহান্দি, শাওন উৎসৱ-তাৰ অৰ্থ 'শাওন' নিজেই আনন্দ আৰু উল্লাসৰ মাহ।
বন্ধুসকল, এই বিশ্বাস আৰু আমাৰ এই পৰম্পৰাৰ আন এটা দিশ আছে। আমাৰ এই উৎসৱ আৰু পৰম্পৰাই আমাক গতিশীল কৰি তোলে। শাওনত শিৱ পূজা কৰিবলৈ বহু ভক্তই কানৱাড় যাত্ৰা কৰে। আজিকালি ‘শাওন’ৰ বাবেই বহু ভক্তই ১২টা জ্যোতিৰ্লিংগত উপস্থিত হয়। আপোনালোকেও জানিব বিচাৰিছে যে বেনাৰসলৈ অহা লোকৰ সংখ্যাও অভিলেখ ভংগ কৰি আছে। এতিয়া প্ৰতি বছৰে ১০ কোটিৰো অধিক পৰ্যটক কাশীত উপস্থিত হৈছে। অযোধ্যা, মথুৰা, উজ্জয়িনী আদি তীৰ্থ ভ্ৰমণলৈ অহা ভক্তৰ সংখ্যাও দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পাইছে। ইয়াৰ বাবে লাখ লাখ দৰিদ্ৰই কৰ্মসংস্থাপন লাভ কৰিছে, তেওঁলোকৰ জীৱিকা অটুট আছে। এই সকলোবোৰ আমাৰ সাংস্কৃতিক জাগৰণৰ ফল। ইয়াৰ দৰ্শনৰ বাবে এতিয়া আমাৰ তীৰ্থযাত্ৰালৈ সমগ্ৰ বিশ্বৰ পৰা মানুহ আহি আছে। কেলিফৰ্ণিয়াৰ পৰা অমৰনাথ যাত্ৰা কৰিবলৈ ইয়ালৈ অহা এনে দুজন আমেৰিকান বন্ধুৰ বিষয়ে মই জানিব পাৰিছো। এই বিদেশী অতিথিসকলে অমৰনাথ যাত্ৰাৰ সৈতে জড়িত স্বামী বিবেকানন্দৰ অভিজ্ঞতাৰ বিষয়ে ক’ৰবাত শুনিছিল। তাৰ পৰাই তেওঁ ইমানেই প্ৰেৰণা পাইছিল যে তেওঁ নিজেই অমৰনাথ যাত্ৰালৈ আহিছিল। তেওঁলোকে ইয়াক ভগৱান ভোলেনাথৰ আশীৰ্বাদ বুলি গণ্য কৰে। এইটোৱেই ভাৰতৰ বিশেষত্ব যে ই সকলোকে গ্ৰহণ কৰে, ই সকলোকে কিবা নহয় কিবা এটা দিয়ে। তেনে এগৰাকী মহিলা ফৰাচী মূলৰ– চাৰ্লট শ্বোপা। আগতে এবাৰ ফ্ৰান্সলৈ যোৱাৰ সময়ত তেওঁক লগ পাইছিলোঁ। চাৰ্লট শ্বোপা (Charlotte Shopa) এগৰাকী যোগ অনুশীলনকাৰী, যোগ শিক্ষয়িত্ৰী আৰু তেওঁৰ বয়স ১০০ বছৰতকৈও অধিক। তাই শতায়ু গৰকিছে। তেওঁ বিগত ৪০ বছৰ ধৰি যোগাসন কৰি আহিছে৷ তেওঁৰ স্বাস্থ্য আৰু এই ১০০ বছৰীয়া বয়সৰ কৃতিত্ব কেৱল যোগাসনকে দিয়ে। ভাৰতৰ যোগ বিজ্ঞান আৰু বিশ্বত ইয়াৰ শক্তিৰ তেওঁ এক বিশিষ্ট মুখ হৈ পৰিছে৷ সকলোৱে তেওঁৰ পৰা শিক্ষা লোৱা উচিত। আহক আমি কেৱল আমাৰ ঐতিহ্যক আকোৱালি লোৱাই নহয়, ইয়াক দায়িত্বশীলভাৱে বিশ্বৰ আগত উপস্থাপন কৰোঁ। আৰু মই সুখী যে আজিকালি উজ্জয়িনীত এনে এটা প্ৰচেষ্টা চলি আছে। ইয়াত দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ ১৮ গৰাকী চিত্ৰশিল্পীয়ে পুৰাণৰ আধাৰত আকৰ্ষণীয় কাৰ্টুন নিৰ্মাণ কৰি আছে। এই চিত্ৰসমূহ বুণ্ডী শৈলী, নাথদ্বাৰা শৈলী, পাহাৰী শৈলী আৰু অপভ্ৰংশ শৈলীৰ দৰে বহুতো সুকীয়া শৈলীত নিৰ্মাণ কৰা হ’ব। এইবোৰ উজ্জয়িনীৰ ত্ৰিবেণী সংগ্ৰহালয়ত প্ৰদৰ্শিত হ’ব, অৰ্থাৎ কিছুদিন পাছত উজ্জয়িনীলৈ গ’লে মহাকাল মহালোকৰ লগতে আন এখন ঐশ্বৰিক স্থান পৰিদৰ্শন কৰিব পাৰিব।
বন্ধুসকল, উজ্জয়িনীত এই চিত্ৰ নিৰ্মাণৰ কথা কওঁতে আন এখন অনন্য ছবিৰ কথা মনত পৰে। এই ছবিখন ৰাজকোটৰ শিল্পী প্ৰভাত সিং মোদভাই বৰহাটে নিৰ্মাণ কৰিছিল। এই ছবিখন ছত্ৰপতি বীৰ শিৱাজী মহাৰাজৰ জীৱনৰ এক ঘটনাৰ আধাৰত নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল। শিল্পী প্ৰভাত ভায়ে দেখুৱাইছিল যে ছত্রপতি শিৱাজী মহাৰাজে ৰাজ অভিষেকৰ পাছত তেওঁৰ কুলদেৱী ‘তুলজা মাতা’ দৰ্শন কৰিবলৈ ওলাইছে, গতিকে সেই সময়ত কি পৰিবেশ আছিল। আমাৰ পৰম্পৰা, আমাৰ ঐতিহ্যক জীয়াই ৰাখিবলৈ আমি সেইবোৰ বচাব লাগিব, জীয়াই থাকিব লাগিব, পৰৱৰ্তী প্ৰজন্মক শিকাব লাগিব। মই সুখী যে, আজি এই দিশত বহু প্ৰচেষ্টা হাতত লৈছে।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, বহু সময়ত আমি পৰিৱেশ, উদ্ভিদ আৰু প্ৰাণী, জৈৱ বৈচিত্ৰ্য আদি শব্দ শুনিলে কিছুমান মানুহে এইবোৰ বিশেষ বিষয়, বিশেষজ্ঞৰ সৈতে জড়িত বিষয় বুলি ভাবে, কিন্তু সেয়া নহয়। প্ৰকৃতিক যদি আমি সঁচাকৈয়ে ভাল পাওঁ তেন্তে আমাৰ সামান্য পৰিশ্ৰমেৰেও আমি বহু কাম কৰিব পাৰো। ভাদাৱল্লীৰ তামিলনাডুত সুৰেশ ৰাঘৱন জী নামৰ এজন সহকৰ্মী আছে। ৰাঘৱন জী চিত্ৰকলাৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত। জানেনে, চিত্ৰকলা শিল্প আৰু কেনভাছৰ সৈতে জড়িত কাম, কিন্তু ৰাঘৱন জীয়ে সিদ্ধান্ত লৈছিল যে তেওঁ নিজৰ চিত্ৰকলাৰ জৰিয়তে উদ্ভিদ আৰু প্ৰাণীৰ তথ্য সংৰক্ষণ কৰিব। তেওঁলোকে বিভিন্ন উদ্ভিদ আৰু প্ৰাণীৰ চিত্ৰ নিৰ্মাণ কৰি ইয়াৰ সৈতে জড়িত তথ্যসমূহ নথিভুক্ত কৰে। এতিয়ালৈকে তেওঁ এনে কেইবা ডজনো চৰাই, জীৱ-জন্তু, অৰ্কিডৰ ছবি নিৰ্মাণ কৰিছে, যিবোৰ বিলুপ্তিৰ পথত। শিল্পৰ জৰিয়তে প্ৰকৃতিৰ সেৱা কৰাৰ এই উদাহৰণ সঁচাকৈয়ে আচৰিত।
মোৰ মৰমৰ দেশবাসী, আজি আৰু এটা আমোদজনক কথা ক’ব বিচাৰিছো। কিছুদিন আগতে ছ’চিয়েল মিডিয়াত এটা আচৰিত উন্মাদনা দেখা দিছিল। আমেৰিকাই আমাৰ ওচৰলৈ শতাধিক বিৰল আৰু প্ৰাচীন সামগ্ৰী ঘূৰাই দিছে। এই খবৰটো চৰ্চালৈ অহাৰ পিছত ছ’চিয়েল মিডিয়াত এই শিল্পকৰ্মক লৈ যথেষ্ট চৰ্চা চলিছিল। যুৱক-যুৱতীসকলে নিজৰ ঐতিহ্যক লৈ গৌৰৱৰ ভাৱ দেখুৱালে। ভাৰতলৈ ঘূৰাই অনা এই শিল্পকৰ্মসমূহ প্ৰায় ২৫০০ৰ পৰা ২৫০বছৰ পুৰণি। এই বিৰল বস্তুবোৰ দেশৰ বিভিন্ন অঞ্চলৰ বুলি জানিও আপুনি আনন্দিত হ’ব। এইবোৰ টেৰাকোটা, ষ্টোন, ধাতু আৰু কাঠ ব্যৱহাৰ কৰি তৈয়াৰ কৰা হয়। ইয়াৰে কিছুমান এনেকুৱা যে ই আপোনাক আচৰিত কৰি তুলিব। সেইবোৰ দেখা পালে থৰ হৈ ৰ’ব৷ এইবোৰত একাদশ শতিকাৰ এটা ধুনীয়া বেলেগ শিলৰ ভাস্কৰ্যও চাবলৈ পাব। মধ্যপ্ৰদেশৰ অন্তৰ্গত এটি ‘অপ্সৰা’ নৃত্যৰ কলাকৰ্ম। চোলা যুগৰ বহু ভাস্কৰ্যও এইবোৰত অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে। দেৱী আৰু ভগৱান মুৰ্গানৰ মূৰ্তি দ্বাদশ শতিকাৰ আৰু তামিলনাডুৰ চহকী সংস্কৃতিৰ সৈতে জড়িত। প্ৰায় হাজাৰ বছৰ পুৰণি ভগৱান গণেশৰ ব্ৰঞ্জৰ মূৰ্তিও ভাৰতলৈ ঘূৰাই অনা হৈছে। ললিতাসনত বহি থকা উমা-মহেশ্বৰৰ এটা মূৰ্তি একাদশ শতিকাৰ বুলি কোৱা হয়, য’ত দুয়োজনেই নন্দীৰ ওপৰত বহি আছে। জৈন তীৰ্থংকৰৰ দুটা শিলৰ মূৰ্তিও ভাৰতলৈ উভতাই অনা হৈছে। ভগৱান সূৰ্য্য দেৱৰ দুটা মূৰ্তিয়েও আপোনালোকক মোহিত কৰিব। ইয়াৰে এটা বেলেগ শিলৰ। ঘূৰাই দিয়া বস্তুবোৰৰ ভিতৰত কাঠৰ পেনেল এটাও আছে, যিয়ে সাগৰৰ মন্থনৰ কাহিনী ৰোমন্থন কৰে। ১৬-১৭ শতিকাৰ এই পেনেলটো দক্ষিণ ভাৰতৰ সৈতে জড়িত।
বন্ধুসকল, ইয়াত মই অতি কম নাম লৈছো, আনহাতে, চাওক, এই তালিকাখন অতি দীঘলীয়া। আমাৰ এই মূল্যৱান ঐতিহ্য ঘূৰাই দিয়া আমেৰিকা চৰকাৰক ধন্যবাদ জনাইছো। আনকি ২০১৬ আৰু ২০২১ চনত আমেৰিকা ভ্ৰমণৰ সময়তো বহু শিল্পকৰ্ম ভাৰতলৈ ঘূৰাই দিয়া হৈছিল। মই নিশ্চিত যে এনে প্ৰচেষ্টাৰ দ্বাৰা সমগ্ৰ দেশতে আমাৰ সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যৰ চুৰি প্ৰতিৰোধৰ ক্ষেত্ৰত সজাগতা বৃদ্ধি পাব। ইয়াৰ দ্বাৰা আমাৰ চহকী ঐতিহ্যৰ প্ৰতি দেশবাসীৰ মোহ আৰু অধিক গভীৰ হ’ব।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, দেৱভূমি উত্তৰাখণ্ডৰ একাংশ মাতৃ-ভগ্নীয়ে মোলৈ লিখা চিঠিবোৰ হৃদয়স্পৰ্শী। পুত্ৰ, ভায়েকক তেওঁলোকে বহুত আশীৰ্বাদ দিছে। তেওঁলোকে লিখিছে যে 'তেওঁলোকে কেতিয়াও কল্পনা কৰা নাছিল যে আমাৰ সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য 'ভোজপাত্ৰ' তেওঁলোকৰ জীৱিকাৰ মাধ্যম হ'ব পাৰে।' আপুনি নিশ্চয় ভাবিছে যে এইটোৱেই সকলো নেকি?
বন্ধুসকল, এই চিঠিখন মোলৈ লিখিছে চামোলী জিলাৰ নীতিমনা উপত্যকাৰ মহিলাসকলে। এইসকল মহিলাই যোৱা বছৰৰ অক্টোবৰ মাহত ভোজপাত্ৰৰ ওপৰত এক অনন্য শিল্পকৰ্ম মোক উপহাৰ দিছিল। এই উপহাৰটো পাই মইও আপ্লুত হৈ পৰিলোঁ। কাৰণ, অতীজৰে পৰা এই ভোজপাত্ৰবোৰত আমাৰ শাস্ত্ৰ-গ্ৰন্থ সঞ্চয় হৈ আছে। এই ভোজপাত্ৰৰ ওপৰতো মহাভাৰত ৰচনা কৰা হৈছিল। আজি এই ভোজপাত্ৰৰ পৰাই দেৱভূমিৰ এই মহিলাসকলে অতি সুন্দৰ শিল্পকৰ্ম আৰু স্মৃতিগ্ৰন্থ তৈয়াৰ কৰিছে। মানা গাঁও ভ্ৰমণৰ সময়ত তেওঁলোকৰ অনন্য প্ৰচেষ্টাৰ শলাগ লৈছিলোঁ। দেৱভূমিলৈ অহা পৰ্যটকসকলক তেওঁলোকৰ ভ্ৰমণৰ সময়ত যিমান পাৰি সিমান স্থানীয় সামগ্ৰী ক্ৰয় কৰিবলৈ আহ্বান জনাইছিলোঁ। তাত ইয়াৰ যথেষ্ট প্ৰভাৱ পৰিছে। আজি ভোজপাত্ৰৰ উৎপাদিত সামগ্ৰীসমূহ ইয়ালৈ অহা তীৰ্থযাত্ৰীসকলে অতিশয় ভাল পায় আৰু লগতে ভাল দামত ক্ৰয় কৰি আছে। ভোজপাত্ৰৰ এই প্ৰাচীন ঐতিহ্যই উত্তৰাখণ্ডৰ নাৰীসকলৰ জীৱনত সুখৰ নতুন ৰং সংযোজন কৰিছে। মই এইটোও জানি সুখী যে ৰাজ্য চৰকাৰেও মহিলাসকলক ভোজপাত্ৰৰ পৰা নতুন সামগ্ৰী তৈয়াৰ কৰাৰ প্ৰশিক্ষণ দিছে।
ভোজপাত্ৰৰ বিৰল প্ৰজাতিৰ সংৰক্ষণৰ বাবেও ৰাজ্য চৰকাৰে অভিযান আৰম্ভ কৰিছে। এসময়ত দেশৰ শেষ মূৰ বুলি গণ্য কৰা অঞ্চলবোৰ এতিয়া দেশৰ প্ৰথম গাঁও বুলি গণ্য কৰি উন্নয়ন কৰা হৈছে। আমাৰ পৰম্পৰা আৰু সংস্কৃতি ৰক্ষা কৰাৰ সমান্তৰালকৈ এই প্ৰচেষ্টাও অৰ্থনৈতিক প্ৰগতিৰ মাধ্যম হৈ পৰিছে।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, এইবাৰ ‘মন কী বাত’ত মইও এনেধৰণৰ বৃহৎ সংখ্যক চিঠি পাইছো, যি মনটোক বহুত সন্তুষ্টি দিয়ে। শেহতীয়াকৈ হজ তীৰ্থযাত্ৰা কৰা সেই মুছলমান মহিলাসকলে এই চিঠিবোৰ লিখিছে। তেওঁলোকৰ এই যাত্ৰা বহু দিশত অতি বিশেষ। কোনো পুৰুষ সংগী বা মেহৰাম নোহোৱাকৈ হজ কৰা এইসকল মহিলা আৰু সংখ্যা এশ বা পঞ্চাশ নহয়, ৪ হাজাৰৰো অধিক–এয়া এক ডাঙৰ পৰিৱৰ্তন। ইয়াৰ পূৰ্বে মেহৰাম অবিহনে মুছলমান মহিলাক ‘হজ’ কৰিবলৈ দিয়া হোৱা নাছিল। লগতে 'মন কী বাত'ৰ জৰিয়তে চৌদি আৰৱ চৰকাৰৰ প্ৰতি আন্তৰিক কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন কৰিছো। মেহৰাম অবিহনে ‘হজ’ত যোৱা মহিলাসকলৰ বাবে বিশেষভাৱে মহিলা সমন্বয়ক নিযুক্তি দিয়া হৈছিল।
বন্ধুসকল, যোৱা কেইবছৰমানৰ পৰা হজ নীতিত যি পৰিৱৰ্তন হৈছে, তাক অতিশয় শলাগ লোৱা হৈছে। আমাৰ মুছলমান মাতৃ আৰু ভগ্নীসকলে মোলৈ এই বিষয়ে বহুত লিখিছে। এতিয়া অধিক সংখ্যক লোকে ‘হজ’ত যোৱাৰ সুযোগ পাইছে। হজ তীৰ্থযাত্ৰাৰ পৰা উভতি অহা লোকসকলে বিশেষকৈ আমাৰ আই-ভনীসকলে চিঠি লিখি যি আশীৰ্বাদ দিছে, সেয়া মোৰ বাবে অতি প্ৰেৰণাদায়ক।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, জম্মু-কাশ্মীৰত মিউজিকেল নাইটেই হওক, হাই এলটিটুডত বাইক ৰেলীয়েই হওক, চণ্ডীগড়ত স্থানীয় ক্লাবেই হওক, পঞ্জাৱত বহুতো ক্ৰীড়া গোটেই হওক, এনে লাগে যেন আমি মনোৰঞ্জন আৰু দুঃসাহসিকতাৰ কথা কৈছো। কিন্তু কথাটো বেলেগ, এই পৰিঘটনাটোও এটা ‘সাধাৰণ কাৰণ’ৰ সৈতে জড়িত। আৰু এইটোৱেই সাধাৰণ কাৰণ – ড্ৰাগছৰ বিৰুদ্ধে সজাগতা অভিযান। জম্মু-কাশ্মীৰৰ যুৱক-যুৱতীসকলক ড্ৰাগছৰ পৰা বচাবলৈ বহু অভিনৱ প্ৰচেষ্টা দেখা গৈছে। ইয়াত মিউজিকেল নাইট, বাইক ৰেলীৰ দৰে অনুষ্ঠান চলি আছে। চণ্ডীগড়ত এই বাৰ্তা প্ৰচাৰৰ বাবে স্থানীয় ক্লাবসমূহক ইয়াৰ সৈতে জড়িত কৰা হৈছে। এইবোৰক তেওঁলোকে বড়া(VADA) ক্লাব বুলি কয়। VADA মানে ড্ৰাগছ অপব্যৱহাৰৰ বিৰুদ্ধে বিজয়। পঞ্জাৱতো বহুতো ক্ৰীড়া গোট গঠন কৰা হৈছে, যিয়ে ফিটনেছত গুৰুত্ব আৰোপ কৰি ড্ৰাগছ আসক্তিৰ পৰা মুক্তি পাবলৈ সজাগতা অভিযান চলাই আছে। নিচাযুক্ত দ্ৰব্যৰ বিৰুদ্ধে অভিযানত যুৱক-যুৱতীসকলৰ অংশগ্ৰহণ বৃদ্ধি পোৱাটো অতি উৎসাহজনক। এই প্ৰচেষ্টাসমূহে ভাৰতত ড্ৰাগছৰ বিৰুদ্ধে অভিযানক যথেষ্ট শক্তি প্ৰদান কৰে। যদি আমি দেশৰ ভৱিষ্যত প্ৰজন্মক বচাব বিচাৰো, তেন্তে আমি তেওঁলোকক ড্ৰাগছৰ পৰা আঁতৰাই ৰাখিব লাগিব। এই চিন্তাৰে ১৫ আগষ্ট ২০২০ত 'নিছা মুক্তি ভাৰত অভিযান'ৰ শুভাৰম্ভ কৰা হয়। ১১ কোটিৰো অধিক লোকক এই অভিযানৰ সৈতে সংযুক্ত কৰা হৈছে। দুসপ্তাহ পূৰ্বে ভাৰতে ড্ৰাগছৰ বিৰুদ্ধে বৃহৎ ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰিছিল। প্ৰায় ডেৰ লাখ কেজি ড্ৰাগছৰ চালান জব্দ কৰাৰ পিছত ইয়াক ধ্বংস কৰা হৈছে। ভাৰতেও ১০ লাখ কেজি ড্ৰাগছ ধ্বংস কৰাৰ এক অনন্য অভিলেখ গঢ়ি তুলিছে। এই ঔষধসমূহৰ ব্যয় আছিল ১২ হাজাৰ কোটিতকৈও অধিক। নিচামুক্তকৰণৰ এই উদাৰ অভিযানত অৰিহণা যোগোৱা সকলোকে ধন্যবাদ জনাইছো। ড্ৰাগছ আসক্তি কেৱল পৰিয়ালটোৰ বাবেই নহয়, সমগ্ৰ সমাজৰ বাবেও এক ডাঙৰ সমস্যা হৈ পৰে। এনে পৰিস্থিতিত এই বিপদ চিৰদিনৰ বাবে শেষ হ’বলৈ হ’লে আমি সকলোৱে একত্ৰিত হৈ এই দিশত আগবাঢ়ি যোৱাটো প্ৰয়োজনীয়।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, ড্ৰাগছ আৰু যুৱ প্ৰজন্মৰ কথা কওঁতে মধ্যপ্ৰদেশৰ পৰা অহা এক প্ৰেৰণাদায়ক যাত্ৰাৰ কথাও আপোনালোকক জনাব বিচাৰিছো। এইটোৱেই হৈছে মিনি ব্ৰাজিলৰ প্ৰেৰণাদায়ক যাত্ৰা। আপুনি নিশ্চয় ভাবিছে যে মধ্যপ্ৰদেশত মিনি ব্ৰাজিল য’ৰ পৰা আহিছিল, এইটোৱেই হৈছে টুইষ্ট। মধ্যপ্ৰদেশৰ বিচাৰপুৰ শ্বাহদলৰ এখন গাঁও। বিচাৰপুৰৰ নাম মিনি ব্ৰাজিল। মিনি ব্ৰাজিল কাৰণ আজি এই গাঁওখন ফুটবলৰ উদীয়মান তাৰকাসকলৰ দুৰ্গ হৈ পৰিছে। কেইসপ্তাহমান আগতে শ্বাহদললৈ যাওঁতে তাত এনে বহু ফুটবল খেলুৱৈ লগ পাইছিলো। মই অনুভৱ কৰিছিলোঁ যে আমাৰ দেশবাসী আৰু বিশেষকৈ আমাৰ ডেকা বন্ধুসকলে এই বিষয়ে নিশ্চয় জানে।
বন্ধুসকল, বিছাৰপুৰ গাঁৱৰ মিনি ব্ৰাজিল হোৱাৰ যাত্ৰা আৰম্ভ হৈছিল ডেৰ-দুই দশকৰ আগতে। সেই সময়ছোৱাত বিচাৰপুৰ গাঁওখন অবৈধ সুৰাৰ বাবে কুখ্যাত আছিল, মদ্যপানৰ কবলত পৰিছিল। এই পৰিৱেশৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ ক্ষতি হৈছিল ইয়াৰ যুৱক-যুৱতীসকলৰ। প্ৰাক্তন ৰাষ্ট্ৰীয় খেলুৱৈ তথা প্ৰশিক্ষক ৰাইছ আহমেদে এই যুৱক-যুৱতীসকলৰ প্ৰতিভাক স্বীকৃতি দিছিল। ৰায়েছ জীৰ হাতত বিশেষ সম্পদ নাছিল যদিও তেওঁ সম্পূৰ্ণ নিষ্ঠাৰে যুৱক-যুৱতীসকলক ফুটবল শিকোৱা আৰম্ভ কৰিছিল। কেইবছৰমানৰ ভিতৰতে ইয়াত ফুটবল ইমানেই জনপ্ৰিয় হৈ পৰিল যে বিচাৰপুৰ গাঁওখন ফুটবলৰ সৈতে চিনাকি হ’বলৈ ধৰিলে। এতিয়া ইয়াত ফুটবল বিপ্লৱ নামৰ এটা অনুষ্ঠানো চলি আছে। এই কাৰ্যসূচীৰ অধীনত যুৱক-যুৱতীসকলক এই খেলৰ সৈতে সংযুক্ত কৰা হয় আৰু তেওঁলোকক প্ৰশিক্ষণ দিয়া হয়। এই কাৰ্যসূচী ইমানেই সফল হৈছে যে বিচাৰপুৰৰ পৰা ৪০ জনতকৈও অধিক ৰাষ্ট্ৰীয় আৰু ৰাজ্যিক পৰ্যায়ৰ খেলুৱৈৰ উন্মেষ ঘটিছে। এই ফুটবল বিপ্লৱ এতিয়া লাহে লাহে সমগ্ৰ অঞ্চলটোত বিয়পি পৰিছে। শ্বাহদল আৰু ইয়াৰ আশে-পাশে থকা অঞ্চলত ১২০০ৰো অধিক ফুটবল ক্লাব গঠন কৰা হৈছে। ইয়াৰ পৰা বৃহৎ সংখ্যক এনে খেলুৱৈৰ উন্মেষ ঘটিছে, যিসকলে ৰাষ্ট্ৰীয় পৰ্যায়ত খেলি আছে। বহু ডাঙৰ প্ৰাক্তন ফুটবল খেলুৱৈ আৰু প্ৰশিক্ষকে আজি ইয়াত যুৱক-যুৱতীসকলক প্ৰশিক্ষণ দি আছে। আপুনি ভাবিছে, অবৈধ সুৰাৰ বাবে পৰিচিত, ড্ৰাগছৰ বাবে কুখ্যাত জনজাতীয় অঞ্চল এতিয়া দেশৰ ফুটবল নাৰ্চাৰী হৈ পৰিছে। সেইবাবেই কোৱা হয়-য'ত ইচ্ছা আছে, তাতেই উপায় আছে। আমাৰ দেশত প্ৰতিভাৰ অভাৱ নাই। প্ৰয়োজন হ’লে বিচাৰি উলিয়াই খোদিত কৰক। ইয়াৰ পিছত এই যুৱকসকলেও দেশলৈ সন্মান কঢ়িয়াই আনে আৰু লগতে দেশৰ উন্নয়নৰ দিশতো দিক নিৰ্ণয় কৰে৷
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, স্বাধীনতাৰ ৭৫ বছৰ সম্পূৰ্ণ হোৱাৰ উপলক্ষে আমি সকলোৱে পূৰ্ণ উৎসাহেৰে 'অমৃত মহোৎসৱ' উদযাপন কৰিছো। ‘অমৃত মহোৎসৱ’ৰ সময়ত দেশত প্ৰায় দুই লাখ কাৰ্যসূচীৰ আয়োজন কৰা হৈছে। এই অনুষ্ঠানবোৰ একাধিক ৰঙেৰে সজাই তোলা হৈছিল, বৈচিত্ৰ্যৰে ভৰা। এই অনুষ্ঠানবোৰৰ এটা সৌন্দৰ্য্য আছিল যে অভিলেখসংখ্যক যুৱকে এইবোৰত অংশ লৈছিল। এই সময়ছোৱাত আমাৰ যুৱক-যুৱতীসকলে দেশৰ মহান ব্যক্তিত্বৰ বিষয়ে বহু কথা জানিব পাৰিলে। কেৱল প্ৰথম কেইমাহমানৰ কথা ক’বলৈ গ’লে জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ সৈতে জড়িত বহুতো আকৰ্ষণীয় কাৰ্যসূচী প্ৰত্যক্ষ কৰা হৈছিল। তেনে এক অনুষ্ঠান আছিল দিব্যাংগ সাহিত্যিকসকলৰ বাবে ‘লেখক লগ’ৰ আয়োজন। অভিলেখ সংখ্যক লোকে ইয়াত অংশগ্ৰহণ কৰিছিল। একে সময়তে অন্ধ্ৰপ্ৰদেশৰ তিৰুপতিত ‘ৰাষ্ট্ৰীয় সংস্কৃত সন্মিলন’ৰ আয়োজন কৰা হৈছিল। আমাৰ ইতিহাসত দুৰ্গৰ গুৰুত্ব আমি সকলোৱে জানো। ইয়াক চিত্ৰিত কৰা এটা অভিযান, ‘গড় আৰু কাহিনী’ অৰ্থাৎ দুৰ্গৰ সৈতে জড়িত কাহিনীবোৰো ৰাইজে ভাল পাইছিল।
বন্ধুসকল, আজি যেতিয়া সমগ্ৰ দেশতে ‘অমৃত মহোৎসৱ’ৰ প্ৰতিধ্বনি হৈছে, ১৫ আগষ্টৰ সমাগত, তেতিয়া দেশত আন এক বৃহৎ অভিযান আৰম্ভ হ’ব৷ শ্বহীদ বীৰ-বীৰাংগনাক সম্বৰ্ধনা জনোৱাৰ উদ্দেশ্যে আৰম্ভ হ'ব 'মেৰী মাটি মেৰা দেশ' অভিযান। ইয়াৰ অধীনত আমাৰ অমৰ শ্বহীদসকলৰ স্মৃতিত সমগ্ৰ দেশতে বহু কাৰ্যসূচীৰ আয়োজন কৰা হ’ব। এই ব্যক্তিসকলৰ স্মৃতিত দেশৰ লাখ লাখ গাঁও পঞ্চায়ততো বিশেষ শিলালিপি স্থাপন কৰা হ’ব। এই অভিযানৰ অধীনত সমগ্ৰ দেশতে ‘অমৃত কলহ যাত্ৰা’ও উলিওৱা হ’ব। দেশৰ প্ৰতিটো কোণৰ পৰা ৭৫০০ কলহত মাটি কঢ়িয়াই অনা এই ‘অমৃত কলহ যাত্ৰা’ দেশৰ ৰাজধানী দিল্লীত উপস্থিত হ’ব। এই যাত্ৰাত দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰাও গছপুলি লৈ আহিব। ৭৫০০ কলহত অহা মাটি আৰু গছ-গছনি মিহলাই ৰাষ্ট্ৰীয় যুদ্ধ স্মাৰকৰ সমীপত নিৰ্মাণ কৰা হ’ব ‘অমৃত বাটিকা’। এই ‘অমৃত বাটিকা’ও ‘এক ভাৰত শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত’ৰ এক ভৱিষ্যতৰ প্ৰতীক হৈ পৰিব। মই যোৱা বছৰ লালকিল্লাৰ পৰা অমৃতকালৰ আগন্তুক ২৫ বছৰৰ বাবে ‘পঞ্চ পণ’ৰ কথা কৈছিলোঁ। আমিও ‘মেৰী মাটি মেৰা দেশ’ অভিযানত অংশগ্ৰহণ কৰি এই ‘পাঁচটা পণ’ পূৰণৰ শপত গ্ৰহণ কৰিম। দেশৰ পবিত্ৰ মাটিত শপত গ্ৰহণ কৰাৰ সময়ত আপোনালোক সকলোৱে yuva.gov.inত নিজৰ ছেলফি আপলোড কৰিব লাগিব। যোৱা বছৰ স্বাধীনতা দিৱস উপলক্ষে যেনেকৈ সমগ্ৰ দেশ একত্ৰিত হৈছিল ‘হৰ ঘৰ ত্ৰিৰংগা অভিযান’ৰ বাবে, একেদৰে এইবাৰো আমি ঘৰে ঘৰে ত্ৰিৰংগা উন্মোচন কৰিব লাগিব আৰু এই পৰম্পৰা অব্যাহত ৰাখিব লাগিব। এই প্ৰচেষ্টাৰে আমি আমাৰ কৰ্তব্য উপলব্ধি কৰিম, দেশৰ স্বাধীনতাৰ বাবে কৰা অগণন ত্যাগৰ আমি উপলব্ধি কৰিম, স্বাধীনতাৰ মূল্য উপলব্ধি কৰিম। গতিকে প্ৰতিজন দেশবাসীয়ে এই প্ৰচেষ্টাত যোগদান কৰিব লাগিব।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, আজিৰ ‘মন কী বাত’ ইমানেই৷ এতিয়া কিছুদিনৰ পাছত আমি ১৫ আগষ্টত স্বাধীনতাৰ এই মহান উৎসৱৰ অংশ হ'ম। যিসকলে দেশৰ স্বাধীনতাৰ বাবে মৃত্যুবৰণ কৰিছিল, তেওঁলোকক সদায় মনত ৰাখিব লাগিব। তেওঁলোকৰ সপোন বাস্তৱায়িত কৰিবলৈ আমি দিনে নিশাই পৰিশ্ৰম কৰিব লাগিব আৰু দেশবাসীৰ এই কঠোৰ পৰিশ্ৰম আৰু তেওঁলোকৰ সামূহিক প্ৰচেষ্টাক সন্মুখলৈ অনাৰ মাধ্যম মাথোঁ ‘মন কী বাত’। অহাবাৰ কেতবোৰ নতুন বিষয়ৰ সৈতে পুনৰ লগ পাম। আপোনালোকক সকলোকে বহুত বহুত ধন্যবাদ৷ নমস্কাৰ৷
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, নমস্কাৰ,
‘মন কী বাত’লৈ আপোনালোক সকলোকে পুনৰবাৰ আদৰণি জনাইছো৷ সাধাৰণতে ‘মন কী বাত’ প্ৰতি মাহৰ অন্তিম দেওবাৰে প্ৰচাৰিত হয়, কিন্তু এইবাৰ এসপ্তাহ পূৰ্বেই প্ৰচাৰ হৈছে৷ আপোনালোক সকলোৱে জানে যে অহা সপ্তাহত মই আমেৰিকাত থাকিম আৰু তাত বহুত ব্যস্ত কাৰ্যসূচী থাকিব আৰু সেইবাবে মই ভাবিলো, তালৈ যোৱাৰ পূৰ্বে আপোনালোকৰ সৈতে কথা পাতি লোৱাটোৱেই ভাল হ’ব, নহয়নে? জনতা-জনাৰ্দনৰ আশীৰ্বাদ, আপোনালোকৰ প্ৰেৰণাই মোৰ শক্তি বৃদ্ধি কৰিব৷
বন্ধুসকল, বহুতে কয় যে প্ৰধানমন্ত্ৰী হিচাপে মই এই ভাল কামটো কৰিলোঁ, সেই ডাঙৰ কামটো কৰিলোঁ। ‘মন কী বাত’ৰ বহু শ্ৰোতাই চিঠিত তেওঁক বহুত প্ৰশংসা কৰে। কোনোবাই কয় যে তেওঁ এই কাম কৰিলে, কোনোৱে কয় যে তেওঁ সেইটো কৰিলে, তেওঁ ভাল কৰিলে, এইটো আৰু ভাল কাম হ’ল, এইটো সুন্দৰ কাম কৰিলে৷ কিন্তু, যেতিয়া মই ভাৰতৰ সাধাৰণ মানুহৰ প্ৰচেষ্টা, তেওঁলোকৰ কঠোৰ পৰিশ্ৰম, তেওঁলোকৰ ইচ্ছাশক্তি দেখো, মই নিজেই অভিভূত হৈ পৰো৷ যিমানেই ডাঙৰ লক্ষ্য নহওক, যিমানেই কঠিন প্ৰত্যাহ্বান নহওক, ভাৰতৰ জনসাধাৰণৰ সামূহিক শক্তি, সামূহিক শক্তিয়ে প্ৰতিটো প্ৰত্যাহ্বানৰ সমাধান কৰে। মাত্ৰ দুই-তিনি দিন আগতে আমি দেখিছিলো যে দেশৰ পশ্চিম দিশত কিমান ডাঙৰ ঘূৰ্ণীবতাহ আহিছিল। প্ৰচণ্ড বতাহ, প্ৰচণ্ড বৰষুণ। কচ্চত বিপৰ্যয় ঘূৰ্ণীবতাহৰ ফলত বহু ধ্বংসলীলা হৈছিল যদিও কচ্চৰ জনসাধাৰণে যি সাহস আৰু প্ৰস্তুতিৰে এনে বিপজ্জনক ঘূৰ্ণীবতাহৰ সন্মুখীন হ’ল সেয়াও সমানেই অভূতপূৰ্ব। দুদিন পিছত কচ্চৰ ৰাইজেও নতুন বছৰ অৰ্থাৎ আশাধী বীজ উদযাপন কৰিবলৈ ওলাইছে। কচ্চৰ বৰষুণ আৰম্ভ হোৱাৰ প্ৰতীক হিচাপে আশাধী বীজক বিবেচিত হোৱাটোও এক কাকতলীয়া কথা। ইমান বছৰে মই কচ্চলৈ অহা যোৱা কৰি আহিছো, কচ্চৰ জনসাধাৰণৰ সেৱা কৰাৰ সৌভাগ্যও পাইছো আৰু ইয়াৰ বাবে কচ্চৰ মানুহৰ আত্মা আৰু আত্মাক মই ভালদৰে জানো। দুটা দশকৰ পূৰ্বে সংঘটিত হোৱা ভয়াৱহ ভূমিকম্পৰ পিছত কেতিয়াও ঠন ধৰি নুঠিব বুলি কোৱা কচ্চ আজি একেখন জিলাই দেশৰ অন্যতম দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পোৱা জিলা। মোৰ বিশ্বাস বিপৰ্যয় ঘূৰ্ণীবতাহৰ ফলত যি ধ্বংসলীলা চলালে, কচ্চৰ জনসাধাৰণৰ ক্ষিপ্ৰতাৰে সেয়া পুনৰুদ্ধাৰ কৰিব৷
বন্ধুসকল, প্ৰাকৃতিক দুৰ্যোগৰ ওপৰত কোনেও গুৰুত্ব নিদিয়ে, কিন্তু বছৰ বছৰ ধৰি ভাৰতে যি দুৰ্যোগ ব্যৱস্থাপনাৰ শক্তি গঢ়ি তুলিছে, সেয়া আজি এক আদৰ্শ হৈ পৰিছে। প্ৰাকৃতিক দুৰ্যোগৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দিয়াৰ এটা উত্তম উপায় হ’ল প্ৰকৃতি সংৰক্ষণ কৰা। আজিকালি বাৰিষাৰ সময়ত এই দিশত আমাৰ দায়িত্ব আৰু অধিক বৃদ্ধি পায়। সেইবাবেই আজি দেশে ‘বৰষুণৰ পানী সংৰক্ষণ কৰা’ৰ দৰে অভিযানৰ জৰিয়তে সামূহিক প্ৰচেষ্টা চলাইছে। যোৱা মাহত ‘মন কী বাত’ত আমি পানী সংৰক্ষণৰ সৈতে জড়িত ষ্টাৰ্ট-আপৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিছিলোঁ। এইবাৰো মোক চিঠি লিখি কোৱা হৈছে এনে বহু মানুহৰ বিষয়ে যিসকলে প্ৰতিটো টোপাল পানী বচাবলৈ যৎপৰোনাস্তি চেষ্টা কৰি আছে। তেনে এজন বন্ধু হৈছে উত্তৰপ্ৰদেশৰ বান্দা জিলাৰ তুলসীৰাম যাদৱ। তুলসীৰাম যাদৱ জী লুক্ট্ৰা গাঁও পঞ্চায়তৰ মুৰব্বী। আপুনিও জানে যে বান্দা আৰু বুণ্ডেলখণ্ড অঞ্চলত পানীক লৈ অসুবিধাৰ সৃষ্টি হৈছে। এই প্ৰত্যাহ্বান অতিক্ৰম কৰিবলৈ তুলসীৰাম জীয়ে গাঁৱৰ ৰাইজক লগত লৈ অঞ্চলটোত ৪০ টাতকৈও অধিক পুখুৰী নিৰ্মাণ কৰিছে। তুলসীৰাম জীয়ে তেওঁৰ অভিযানৰ ভিত্তি কৰি লৈছে – পথাৰৰ পানী পথাৰত, গাঁৱৰ পানী গাঁৱত। আজি তেওঁৰ কষ্টৰ ফল তেওঁৰ গাঁৱৰ ভূগৰ্ভস্থ পানীৰ স্তৰ উন্নত হৈছে। একেদৰে উত্তৰপ্ৰদেশৰ কেৰ হাপুৰ জিলাত মানুহে একেলগ হৈ এটা বিলুপ্ত নদী পুনৰুজ্জীৱিত কৰিছে। আগতে ইয়াত নিম নামৰ নদী এখন আছিল বহু দিনৰ আগতে। সময়ৰ লগে লগে সেইখন নোহোৱা হৈ গ’ল যদিও স্থানীয় স্মৃতি আৰু লোককথাত নদীখনক সদায় মনত ৰখা হৈছিল। অৱশেষত মানুহে নিজৰ এই প্ৰাকৃতিক ঐতিহ্যক পুনৰুজ্জীৱিত কৰাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে। ৰাইজৰ সামূহিক প্ৰচেষ্টাৰ বাবে এতিয়া ‘নিম নদী’ পুনৰ সজীৱ হ’বলৈ আৰম্ভ কৰিছে। নদীখনৰ উৎপত্তিস্থল অমৃত সৰোৱৰ হিচাপেও উন্নয়ন সাধন কৰা হৈছে।
বন্ধুসকল, এই নদী, খাল, বিলবোৰ কেৱল পানীৰ উৎস নহয়, জীৱনৰ ৰং আৰু আৱেগো ইয়াৰ লগত জড়িত হৈ আছে। মাত্ৰ কেইদিনমান পূৰ্বে মহাৰাষ্ট্ৰতো দেখা গৈছিল একেধৰণৰ দৃশ্য। এই অঞ্চলটো বেছিভাগেই খৰাং পৰিস্থিতিৰ প্ৰৱণ। পাঁচ দশক অপেক্ষাৰ অন্তত এতিয়া ইয়াত নীলৱাণ্ডে বান্ধৰ খালৰ কাম সম্পূৰ্ণ হৈ উঠিছে। কিছুদিন আগতে পৰীক্ষাৰ সময়ত খালটোত পানী এৰি দিয়া হৈছিল। এই সময়ত তোলা ছবিবোৰ সঁচাকৈয়ে আৱেগিক আছিল। গাঁৱৰ ৰাইজে হোলী-দীপাৱলী উৎসৱৰ দৰে নাচি-বাগি আনন্দ কৰিছিল।
বন্ধুসকল, ব্যৱস্থাপনাৰ কথা আহিলে আজি মই ছত্ৰপতি শিৱাজী মহাৰাজকো স্মৰণ কৰিম। ছত্ৰপতি শিৱাজী মহাৰাজৰ বীৰত্বৰ লগতে তেওঁৰ শাসন ব্যৱস্থা আৰু পৰিচালনাৰ দক্ষতাৰ পৰা বহু কথা শিকিব পাৰি। বিশেষকৈ, জল ব্যৱস্থাপনা আৰু নৌসেনাৰ সন্দৰ্ভত ছত্ৰপতি শিৱাজী মহাৰাজে কৰা কামবোৰে এতিয়াও ভাৰতীয় ইতিহাসৰ গৌৰৱ বৃদ্ধি কৰে। শ শ বছৰৰ পাছতো তেওঁ নিৰ্মাণ কৰা দুৰ্গবোৰ এতিয়াও সাগৰৰ মাজত গৌৰৱেৰে থিয় হৈ আছে। এই মাহৰ আৰম্ভণিতে ছত্রপতি শিৱাজী মহাৰাজৰ ৰাজ অভিষেকৰ ৩৫০ বছৰ সম্পূৰ্ণ হৈছে। এই অনুষ্ঠানটো এটা ডাঙৰ উৎসৱ হিচাপে পালন কৰা হৈছে। এই সময়ত মহাৰাষ্ট্ৰৰ ৰায়গড় গড়ত ইয়াৰ সৈতে জড়িত বৃহৎ অনুষ্ঠানৰ আয়োজন কৰা হয়। মনত আছে, বহু বছৰৰ আগতে ২০১৪ চনত ৰায়গড়লৈ গৈ সেই পবিত্ৰ ভূমিক প্ৰণাম কৰাৰ সৌভাগ্য হৈছিল। এই সুযোগতে ছত্ৰপতি শিৱাজী মহাৰাজৰ পৰিচালনাৰ দক্ষতা জনা আৰু তেওঁৰ পৰা শিকিব পৰাটো আমাৰ সকলোৰে কৰ্তব্য। ইয়াৰ দ্বাৰা আমাৰ মনত আমাৰ ঐতিহ্যৰ প্ৰতি গৌৰৱৰ ভাৱো জগাই তুলিব আৰু ভৱিষ্যতৰ বাবে আমাৰ কৰ্তব্য পালন কৰিবলৈও অনুপ্ৰাণিত হ’ব।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, ৰামসেতু নিৰ্মাণত সহায় কৰিবলৈ আগবাঢ়ি অহা ৰামায়ণৰ কণমানি কাছটোৰ কথা নিশ্চয় শুনিছে। ইয়াৰ অৰ্থ হ’ল যেতিয়া উদ্দেশ্য স্পষ্ট হয়, প্ৰচেষ্টাত সততা থাকে, তেতিয়া কোনো লক্ষ্য কঠিন হৈ নাথাকে। ভাৰততো আজি এই উদাৰ অভিপ্ৰায়েৰে এক বৃহৎ প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হৈছে। এইটোৱেই প্ৰত্যাহ্বান টি.বি. যাক যক্ষ্মা ৰোগ বুলিও কোৱা হয়। ভাৰতে সংকল্প লৈছে যে ২০২৫ চনৰ ভিতৰত এখন যক্ষ্মামুক্ত ভাৰত গঢ়াৰ৷ এয়া নিশ্চিতভাৱে ডাঙৰ লক্ষ্য। এটা সময় আছিল যেতিয়া যক্ষ্মা ৰোগৰ কথা শুনিলেই পৰিয়ালৰ মানুহ দূৰত অৱস্থান কৰিছিল৷ কিন্তু এতিয়া যক্ষ্মা ৰোগীজনক পৰিয়ালৰ সদস্য কৰি সহায় কৰা হৈছে। এই যক্ষ্মা ৰোগক শিপাৰ পৰাই নিঃশেষ কৰিবলৈ নিক্ষয় বন্ধুৱে অভিযান চলাইছে। দেশত বৃহৎ সংখ্যক বিভিন্ন সামাজিক সংগঠন নিক্ষয় মিত্ৰ হৈ পৰিছে। হাজাৰ হাজাৰ মানুহে নিজেই আগবাঢ়ি আহি যক্ষ্মা ৰোগীক দত্তক লৈছে। যক্ষ্মা ৰোগীক সহায় কৰিবলৈ আগবাঢ়ি আহিছে বহু শিশু। এই জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণ এই অভিযানৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ শক্তি। এই অংশগ্ৰহণৰ বাবে আজি দেশত ১০ লাখৰো অধিক যক্ষ্মা ৰোগী পঞ্জীয়ন হৈছে। ৰোগীক দত্তক লোৱা হৈছে আৰু এই দাতব্য কাম প্ৰায় ৮৫ হাজাৰ নিক্ষয় বন্ধুৱে কৰিছে। মই সুখী যে দেশৰ বহু চৰপঞ্চ, আনকি গাঁৱৰ মুৰব্বীসকলেও এই উদ্যোগ লৈছে যে তেওঁলোকে যক্ষ্মাক অন্ত কৰিব৷
নাইনিতালৰ নিক্ষয় মিত্ৰ শ্ৰী দিকাৰ সিং মেৱাৰীয়ে এখন গাঁৱৰ ৬গৰাকী টিবি ৰোগীৰ দত্তক লৈছে। একেদৰে কিন্নাউৰৰ এখন গাঁও পঞ্চায়তৰ মুৰব্বী নিক্ষয় মিত্ৰ শ্ৰী জ্ঞান সিংহৰো নিজৰ ব্লকত যক্ষ্মা ৰোগী আছে। ৰোগীসকলক প্ৰয়োজনীয় সকলো সহায় আগবঢ়োৱাত নিয়োজিত হৈ আছে। আমাৰ ল’ৰা-ছোৱালী আৰু যুৱক-যুৱতীসকলেও যক্ষ্মা মুক্ত কৰাৰ অভিযানত পিছ পৰি থকা নাই। চাওক হিমাচল প্ৰদেশৰ উনাৰ ৭ বছৰীয়া কন্যা নলিনী সিঙৰ আশ্চৰ্য্য। কন্যা নলিনীয়ে নিজৰ টকাৰে যক্ষ্মা ৰোগীক সহায় কৰিছে। আপুনি জানে যে ল’ৰা-ছোৱালীয়ে মানি বেংক কিমান ভাল পায়, কিন্তু কাটনি জিলাৰ সাংসদ ১৩ বছৰীয়া মীনাক্ষী আৰু পশ্চিম বংগৰ ডাইমণ্ড হাৰ্বাৰৰ ১১ বছৰীয়া বাশ্বৰ মুখাৰ্জী আনতকৈ দুটা বেলেগ ল’ৰা-ছোৱালী। এই দুয়োটা শিশুৱেও নিজৰ মানি বেংকৰ ধনেৰে টি.বি. মুক্ত ভাৰতৰ অভিযানত লিপ্ত হৈছে। এই সকলোবোৰ উদাহৰণ আৱেগেৰে ভৰাই নহয় অতি প্ৰেৰণাদায়কো। ইমান কম বয়সতে ডাঙৰ চিন্তা কৰা এই সকলো ল’ৰা-ছোৱালীক মই আন্তৰিকতাৰে শলাগ লৈছো।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, আমি ভাৰতীয়সকলৰ স্বভাৱ যে আমি সদায় নতুন নতুন ধাৰণাক আদৰিবলৈ সাজু হৈ থাকোঁ। আমি আমাৰ বস্তুবোৰ ভাল পাওঁ আৰু নতুন বস্তুও গ্ৰহণ কৰো। ইয়াৰ উদাহৰণ হ'ল-জাপানৰ কৌশল মিয়াৱাকি, যদি কোনো ঠাইৰ মাটি সাৰুৱা হোৱা নাই, তেন্তে মিয়াৱাকি কৌশল সেই অঞ্চলটো পুনৰ সেউজীয়া কৰি তোলাৰ এক অতি উত্তম উপায়। মিয়াৱাকি বনাঞ্চল দ্ৰুতগতিত প্ৰসাৰিত হৈছে আৰু দুটাৰ পৰা তিনিটা দশকত জৈৱ বৈচিত্ৰ্যৰ কেন্দ্ৰবিন্দু হৈ পৰে। এতিয়া ভাৰতৰ বিভিন্ন প্ৰান্ততো ই অতি দ্ৰুতগতিত বিয়পি পৰিছে। কেৰালাৰ শিক্ষক শ্ৰী ৰফি ৰামনাথে এই কৌশলেৰে এটা অঞ্চলৰ ছবি সলনি কৰিলে। আচলতে ৰামনাথ জীয়ে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক প্ৰকৃতি আৰু পৰিবেশৰ বিষয়ে গভীৰভাৱে বুজাব বিচাৰিছিল। ইয়াৰ বাবে তেওঁ কেৱল বনৌষধিৰ বাগিচাহে বনাইছিল। তেওঁৰ বাগিচাখন এতিয়া জৈৱ বৈচিত্ৰ্য মণ্ডলত পৰিণত হৈছে। তেওঁৰ এই সফলতাই তেওঁক আৰু অধিক অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল। ইয়াৰ পিছত ৰফী জীয়ে মিয়াৱকীৰ কৌশলেৰে এখন ক্ষুদ্ৰ বনাঞ্চল বনাই তাৰ নাম ৰাখিলে ‘বিদ্যাৱনম’। এতিয়া ইমান ধুনীয়া নাম– ‘বিদ্যাৱনম’ কেৱল এজন শিক্ষকেহে ৰাখিব পাৰে৷ ৰামনাথজীৰ এই ‘বিদ্যাৱনম’ত এটা সৰু ঠাইত ১১৫ জাতৰ ৪৫০ টাতকৈও অধিক গছ ৰোপণ কৰা হৈছিল। ইয়াৰ ৰক্ষণাবেক্ষণতো তেওঁৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে তেওঁক সহায় কৰে। ওচৰৰ স্কুলীয়া ল’ৰা-ছোৱালী, সাধাৰণ নাগৰিক-এই ধুনীয়া ঠাইখন চাবলৈ ব্যাপক ভিৰ কৰে। মিয়াৱাকি বনাঞ্চল যিকোনো ঠাইতে সহজে বনাব পাৰি, আনকি চহৰতো। কিছুদিন আগতে গুজৰাটৰ কেৱাদিয়া, একতা নগৰত মিয়াৱকী বনাঞ্চল উদ্বোধন কৰিছিলোঁ। কচ্চতো ২০০১ চনৰ ভূমিকম্পত নিহত হোৱা লোকসকলৰ স্মৃতিত মিয়াৱাকি শৈলীত এখন স্মৃতি অৰণ্য নিৰ্মাণ কৰা হৈছে। কচ্চৰ দৰে ঠাইত ইয়াৰ সফলতাই দেখুৱাইছে যে এই প্ৰযুক্তি কঠিনতম প্ৰাকৃতিক পৰিৱেশতো কিমান ফলপ্ৰসূ। একেদৰে মিয়াৱাকি পদ্ধতিৰে অম্বাজী আৰু পাৱগড়ত পুলি ৰোপণ কৰা হৈছে। মই জানিব পাৰিছো যে লক্ষ্ণৌৰ আলিগঞ্জতো মিয়াৱকী বাগিচা এখন প্ৰস্তুত কৰা হৈছে। বিগত চাৰি বছৰত মুম্বাই আৰু ইয়াৰ আশে-পাশে থকা অঞ্চলৰ ৬০খনতকৈও অধিক এনে বনাঞ্চলৰ কাম কৰা হৈছে। এতিয়া এই কৌশল সমগ্ৰ বিশ্বতে ভাল পোৱা হৈছে। ছিংগাপুৰ, পেৰিছ, অষ্ট্ৰেলিয়া, মালয়েছিয়া আদি বহু দেশত ইয়াৰ ব্যাপক ব্যৱহাৰ চলি আছে। দেশবাসীক বিশেষকৈ চহৰত বসবাস কৰা সকলক মিয়াৱাকিৰ পদ্ধতিৰ বিষয়ে জানিবলৈ চেষ্টা কৰিবলৈ আহ্বান জনাম। ইয়াৰ জৰিয়তে আপুনি আপোনাৰ পৃথিৱী আৰু প্ৰকৃতিক সেউজীয়া আৰু পৰিষ্কাৰ কৰি তোলাত অমূল্য অৱদান আগবঢ়াব পাৰে।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, আজিকালি আমাৰ দেশত জম্মু-কাশ্মীৰক লৈ যথেষ্ট চৰ্চা চলিছে। কেতিয়াবা পৰ্যটন বৃদ্ধিৰ বাবে, কেতিয়াবা জি-২০ৰ দৰ্শনীয় অনুষ্ঠানৰ বাবে। কিছুদিনৰ আগতে মই আপোনালোকক ‘মন কী বাত’ত কৈছিলোঁ যে কাশ্মীৰৰ ‘নাদৰু’ক দেশৰ বাহিৰতো কেনেদৰে ভাল পোৱা হৈছে। এতিয়া জম্মু-কাশ্মীৰৰ বাৰামুল্লা জিলাৰ ৰাইজে এক আচৰিত কাম কৰিছে। বাৰামুল্লাত বহুদিনৰ পৰা খেতি চলি আহিছে যদিও ইয়াত গাখীৰৰ নাটনি হৈছিল। বাৰামুল্লাৰ ৰাইজে এই প্ৰত্যাহ্বানক সুযোগ হিচাপে লৈছিল। ইয়াত বৃহৎ সংখ্যক লোকে দুগ্ধৰ কাম আৰম্ভ কৰিলে। ইয়াৰ মহিলাসকল এই কামত আগভাগ লৈ আহিছিল, যেনে এগৰাকী ভগ্নী – ইছৰাত নবী। স্নাতক ইছৰাটে আৰম্ভ কৰিছে মিৰ ছিষ্টাৰছ ডেইৰী ফাৰ্ম। তেওঁৰ দুগ্ধ পামৰ পৰা প্ৰতিদিনে প্ৰায় ১৫০ লিটাৰ গাখীৰ বিক্ৰী হৈ আছে। সোপোৰৰ তেনে এজন সহযোগী হৈছে ৱাছীম অনায়াত। ৱাছিমৰ দুডজনৰো অধিক গাই আছে আৰু প্ৰতিদিনে দুশ লিটাৰতকৈও অধিক গাখীৰ বিক্ৰী কৰে। আন এজন যুৱক আবিদ হুছেইনেও দুগ্ধ পামৰ কাম কৰি আছে। তেওঁলোকৰ কামো ভালদৰে আগবাঢ়িছে। এনে লোকৰ কঠোৰ পৰিশ্ৰমৰ বাবেই বাৰামুল্লাত দৈনিক ৫.৫ লাখ লিটাৰ গাখীৰ উৎপাদন হৈ আছে। সমগ্ৰ বাৰামুল্লাই নতুন শ্বেত বিপ্লৱৰ পৰিচয় হৈ পৰিছে। যোৱা ডেৰ-দুবছৰত ৫০০ৰো অধিক দুগ্ধ ইউনিট ইয়ালৈ উঠি আহিছে। বাৰামুল্লাৰ দুগ্ধ উদ্যোগৰ সাক্ষ্য যে আমাৰ দেশৰ প্ৰতিটো প্ৰান্তেই সম্ভাৱনাৰে ভৰপূৰ। যিকোনো লক্ষ্যত উপনীত হ’লেই এটা অঞ্চলৰ জনসাধাৰণৰ সামূহিক ইচ্ছাশক্তি দেখুৱাব পাৰি।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, এই মাহত ভাৰতৰ বাবে ক্ৰীড়া জগতৰ পৰা বহুত ভাল খবৰ আহিছে। ভাৰতীয় দলটোৱে প্ৰথমবাৰৰ বাবে মহিলা জুনিয়ৰ এছিয়া কাপত জয়লাভ কৰি ত্ৰিৰংগাৰ গৌৰৱ বৃদ্ধি কৰিছে। সেই মাহতে আমাৰ পুৰুষ হকী দলটোৱেও জুনিয়ৰ এছিয়া কাপ জয় কৰিছে। ইয়াৰ লগে লগে আমিও এই প্ৰতিযোগিতাৰ ইতিহাসত সৰ্বাধিক জয়ী দল হৈ পৰিছো। আমাৰ জুনিয়ৰ দলটোৱেও জুনিয়ৰ শ্বুটিং বিশ্বকাপত আচৰিত কাম কৰি দেখুৱালে। এই প্ৰতিযোগিতাত ভাৰতীয় দলটোৱে প্ৰথম স্থান দখল কৰিছে। এই প্ৰতিযোগিতাত মুঠ সোণৰ পদক লাভ কৰাৰ ভিতৰত ২০% অকল ভাৰতৰ নামত আহিছে। এই জুন মাহত এছিয়ান আণ্ডাৰ টুৱেণ্টি এথলেটিকছ চেম্পিয়নশ্বিপো অনুষ্ঠিত হৈছিল। ইয়াত ভাৰতে ৪৫খন দেশৰ ভিতৰত পদক লাভৰ ক্ষেত্ৰত শীৰ্ষ তিনিটাৰ ভিতৰত স্থান লাভ কৰে।
বন্ধুসকল, আগতে এটা সময় আছিল যেতিয়া আমি আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় অনুষ্ঠানৰ বিষয়ে জানিছিলো, কিন্তু সেইবোৰত প্ৰায়ে ভাৰতৰ কোনো উল্লেখ নাছিল। কিন্তু, আজি মই মাত্ৰ যোৱা কেইসপ্তাহমানৰ সফলতাৰ কথাহে কৈছো, এই তালিকাখন যথেষ্ট দীঘলীয়া হৈ পৰিছে। এয়াই আমাৰ যুৱ প্ৰজন্মৰ প্ৰকৃত শক্তি। এনেধৰণৰ বহুতো খেল-ধেমালি প্ৰতিযোগিতাত আজি প্ৰথমবাৰৰ বাবে ভাৰতে নিজৰ উপস্থিতি অনুভৱ কৰাইছে। উদাহৰণস্বৰূপে লং জাম্পত শ্ৰীশংকৰ মুৰালীয়ে পেৰিছ ডাইমণ্ড লীগৰ দৰে সন্মানীয় ইভেণ্টত দেশৰ হৈ ব্ৰঞ্জৰ পদক লাভ কৰিছে। এই প্ৰতিযোগিতাত ভাৰতৰ এয়া প্ৰথম পদক। তেনে এটা সফলতা কিৰ্গিস্তানত আমাৰ অনূৰ্ধ্ব সোতৰ মহিলা মল্লযুঁজ দলটোৱেও পঞ্জীয়ন কৰিছে। দেশৰ এই সকলো খেলুৱৈ, তেওঁলোকৰ অভিভাৱক আৰু প্ৰশিক্ষকক তেওঁলোকৰ এই প্ৰচেষ্টাৰ বাবে অভিনন্দন জনাইছো।
বন্ধুসকল, আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় ইভেণ্টত দেশৰ এই সফলতাৰ আঁৰত আছে ৰাষ্ট্ৰীয় পৰ্যায়ত আমাৰ খেলুৱৈসকলৰ কঠোৰ পৰিশ্ৰম। আজি দেশৰ বিভিন্ন ৰাজ্যত এক নতুন উদ্যমেৰে ক্ৰীড়াৰ আয়োজন কৰা হৈছে। এইবোৰে খেলুৱৈক খেলাৰ, জয়ী হোৱাৰ আৰু পৰাজয়ৰ পৰা শিকিবলৈ সুযোগ দিয়ে। উদাহৰণস্বৰূপে, শেহতীয়াকৈ উত্তৰ প্ৰদেশত খেলো ইণ্ডিয়া ইউনিভাৰ্চিটি গেমছৰ আয়োজন কৰা হৈছিল। যুৱক-যুৱতীসকলৰ মাজত যথেষ্ট উৎসাহ আৰু উদ্দীপনা দেখা গ’ল। এই খেলসমূহত আমাৰ যুৱক-যুৱতীসকলে এঘাৰটা অভিলেখ ভংগ কৰিছে। পঞ্জাৱ বিশ্ববিদ্যালয়, অমৃতসৰৰ গুৰু নানক দেৱ বিশ্ববিদ্যালয় আৰু কৰ্ণাটকৰ জৈন বিশ্ববিদ্যালয়ে এই খেলসমূহত পদকৰ সংখ্যাত প্ৰথম তিনিটা স্থান দখল কৰিছে।
বন্ধুসকল, এনে টুৰ্ণামেণ্টৰ এটা প্ৰধান দিশ হ’ল যুৱ খেলুৱৈৰ বহু প্ৰেৰণাদায়ক কাহিনী চৰ্চালৈ আহে। খেলো ইণ্ডিয়া ইউনিভাৰ্চিটি গেমছত অনুষ্ঠিত ৰয়িং ইভেণ্টত অসমৰ কটন বিশ্ববিদ্যালয়ৰ অন্যতম ৰাজকুমাৰে ইয়াত অংশগ্ৰহণ কৰা প্ৰথমগৰাকী দিব্যাংগ ব্যক্তি হিচাপে পৰিগণিত হয়। বৰকাতুল্লাহ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ নিধি পোৱাইয়াই আঁঠুৰ গুৰুতৰ আঘাতৰ মাজতো শ্বট-পুটত স্বৰ্ণ পদক লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হয়। যোৱা বছৰ বেংগালুৰুত গোৰোহাৰ আঘাতৰ বাবে হতাশাৰ সন্মুখীন হোৱা সাবিত্ৰীবাই ফুলে পুনে বিশ্ববিদ্যালয়ৰ শুভম ভাণ্ডাৰে এইবাৰ ষ্টিপলেচেজৰ স্বৰ্ণ পদক বিজয়ী হিচাপে পৰিগণিত হৈছে। বুৰদ্বান বিশ্ববিদ্যালয়ৰ সৰস্বতী কুণ্ডু তেওঁৰ কাবাডী দলৰ অধিনায়ক। বহু বাধা নেওচি তেওঁ ইয়াত উপস্থিত হৈছে। বহুতো শ্ৰেষ্ঠ প্ৰদৰ্শন কৰা খেলুৱৈয়েও টপছ আঁচনিৰ পৰা বহুত সহায় লাভ কৰিছে। আমাৰ খেলুৱৈসকলে যিমানেই খেলে সিমানেই উজ্বলি উঠে।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, ২১ জুন সমাগত৷ এইবাৰো বিশ্বৰ প্ৰতিটো কোণত মানুহে আগ্ৰহেৰে বাট চাই আছে আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় যোগ দিৱসলৈ। এইবাৰ যোগ দিৱসৰ বিষয়বস্তু হৈছে– Yoga For Vasudhaiva Kutumbakam অৰ্থাৎ ‘এক বিশ্ব-এক পৰিয়াল’ ৰূপত সকলোৰে কল্যাণৰ বাবে যোগ। ই যোগৰ মনোভাৱ প্ৰকাশ কৰে, যিয়ে সকলোকে একত্ৰিত কৰে৷ প্ৰতিবাৰৰ দৰে এইবাৰো দেশৰ চুক-কোণে যোগাসন সম্পৰ্কীয় কাৰ্যসূচীৰ আয়োজন কৰা হ’ব।
বন্ধুসকল, এইবাৰ নিউয়ৰ্কস্থিত ৰাষ্ট্ৰসংঘৰ মুখ্য কাৰ্যালয়ত অনুষ্ঠিত হ’বলগীয়া যোগ দিৱসৰ কাৰ্যসূচীত অংশগ্ৰহণ কৰাৰ সুযোগ পাম। মই দেখিছোঁ যে ছ’চিয়েল মিডিয়াতো যোগ দিৱসক লৈ ব্যাপক উৎসাহ।
বন্ধুসকল, আপোনালোক সকলোকে আহ্বান জনাইছো যে যোগাসন জীৱনত গ্ৰহণ কৰক, ইয়াক আপোনাৰ দৈনন্দিন জীৱনৰ অংশ হিচাপে গঢ়ি তোলক। যদি আপুনি এতিয়াও যোগৰ সৈতে জড়িত নহয়, তেন্তে অহা ২১ জুনত এই সংকল্পৰ বাবে এক সুন্দৰ সুযোগ। যিয়েই নহওক যোগাসনত বেছি কষ্টৰ প্ৰয়োজন নাই। যেতিয়া আপুনি যোগত যোগদান কৰিব, তেতিয়া আপোনাৰ জীৱনত কি ডাঙৰ পৰিৱৰ্তন আহিব নিজেই প্ৰত্যক্ষ কৰিব।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, কাইলৈ অৰ্থাৎ ২০ জুন তাৰিখৰ পিছদিনা ঐতিহাসিক ৰথ যাত্ৰাৰ দিন। সমগ্ৰ বিশ্বতে ৰথ যাত্ৰাৰ এক অনন্য পৰিচয় আছে। দেশৰ বিভিন্ন ৰাজ্যত ভগৱান জগন্নাথৰ ৰথ যাত্ৰা অতি আড়ম্বৰপূৰ্ণভাৱে উলিওৱা হয়। ওড়িশাৰ পুৰী ভাষাৰ ৰথ যাত্ৰা সঁচাকৈয়ে অদ্ভুত। গুজৰাটত থাকোঁতে আহমেদাবাদৰ বিশাল ৰথ যাত্ৰাত অংশগ্ৰহণ কৰাৰ সুযোগ পাইছিলোঁ। এই ৰথযাত্ৰাসমূহত দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ, প্ৰতিটো সমাজ আৰু প্ৰতিটো শ্ৰেণীৰ লোক যিদৰে উপস্থিত হয়, সেয়া সঁচাকৈয়ে আদৰ্শ। এয়া বিশ্বাসৰ সমান্তৰালকৈ ই ‘এক ভাৰত-শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত’ৰ প্ৰতিফলন। এই শুভ ক্ষণত আপোনালোক সকলোলৈ মোৰ শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিলোঁ। ভগৱান জগন্নাথে সকলো দেশবাসীক সুস্বাস্থ্য আৰু সুখ আৰু সমৃদ্ধিৰ আশীৰ্বাদ কৰক।
বন্ধুসকল, ভাৰতীয় পৰম্পৰা আৰু সংস্কৃতিৰ সৈতে জড়িত উৎসৱসমূহৰ বিষয়ে আলোচনা কৰাৰ সময়ত দেশৰ ৰাজভৱনসমূহত অনুষ্ঠিত হোৱা আমোদজনক অনুষ্ঠানসমূহৰ বিষয়েও উল্লেখ কৰিব লাগিব। এতিয়া দেশৰ ৰাজভৱনসমূহক সামাজিক আৰু উন্নয়নমূলক কামৰ সৈতে চিনাক্ত কৰা হৈছে। আজি আমাৰ ৰাজভৱন, যক্ষ্মামুক্ত ভাৰত অভিযান, প্ৰাকৃতিক কৃষিৰ সৈতে জড়িত অভিযানৰ ধ্বজাবাহী হৈ পৰিছে। আগতে গুজৰাট, গোৱা, তেলেংগানা, মহাৰাষ্ট্ৰ বা ছিকিম হওক, বিভিন্ন ৰাজভৱনে যি উৎসাহেৰে প্ৰতিষ্ঠা দিৱস উদযাপন কৰিছিল, সেয়া সঁচাকৈয়ে এক উদাহৰণ। এয়া এক মহান পদক্ষেপ যি ‘এক ভাৰত শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত’ৰ মনোভাৱক শক্তিশালী কৰে।
বন্ধুসকল, ভাৰত গণতন্ত্ৰৰ মাতৃ। আমি আমাৰ গণতান্ত্ৰিক আদৰ্শক সৰ্বোচ্চ বুলি গণ্য কৰোঁ, আমাৰ সংবিধানক সৰ্বোচ্চ বুলি গণ্য কৰোঁ, সেয়েহে ২৫ জুন তাৰিখটোও আমি কেতিয়াও পাহৰিব নোৱাৰো। সেইদিনা আমাৰ দেশত জৰুৰীকালীন অৱস্থা জাপি দিয়া হৈছিল। ভাৰতৰ ইতিহাসৰ এটা অন্ধকাৰ সময় আছিল। লাখ লাখ লোকে জৰুৰীকালীন অৱস্থাৰ তীব্ৰ বিৰোধিতা কৰিছিল। সেই সময়ত গণতন্ত্ৰৰ সমৰ্থকসকলক ইমানেই অত্যাচাৰ কৰা হৈছিল যে আজিও মনটো কঁপি উঠে। এই অত্যাচাৰৰ ওপৰত আৰক্ষী আৰু প্ৰশাসনে দিয়া শাস্তি সম্পৰ্কে বহু কিতাপ লিখা হৈছে। সেই সময়ত ‘সংঘৰ্ষত গুজৰাট’ শীৰ্ষক এখন গ্ৰন্থ লিখাৰ সুযোগো পাইছিলোঁ। কিছুদিন আগতে মোৰ সন্মুখত জৰুৰীকালীন বিষয়ত লিখা আন এখন কিতাপ আহিছিল – য’ত ভাৰতত ৰাজনৈতিক বন্দীসকলৰ ওপৰত অত্যাচাৰৰ বিৱৰণ আছে৷ জৰুৰীকালীন সময়ত প্ৰকাশিত এই গ্ৰন্থখনত বৰ্ণনা কৰা হৈছে যে সেই সময়ত চৰকাৰে গণতন্ত্ৰৰ ৰক্ষকসকলৰ প্ৰতি কেনেদৰে আটাইতকৈ নিষ্ঠুৰ ব্যৱহাৰ কৰিছিল। এই কিতাপখনত বহুতো কেছ ষ্টডি আছে, বহুতো ছবি আছে। মই বিচাৰিম যে আজি আমি যি সময়ত স্বাধীনতাৰ অমৃত মহোৎসৱ উদযাপন কৰি আছো, সেই সময়ত দেশৰ স্বাধীনতা বিপন্ন কৰা এনে অপৰাধ আমিও পালন কৰিব লাগিব। ইয়াৰ দ্বাৰা আজিৰ যুৱ প্ৰজন্মই গণতন্ত্ৰৰ অৰ্থ আৰু গুৰুত্ব সহজভাৱে বুজিব পাৰিব।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, 'মন কী বাত' ৰঙীন মুকুতাৰে সজ্জিত এক সুন্দৰ মালা, প্ৰতিটো মুকুতা সঁচাকৈয়ে অনন্য আৰু অমূল্য। এই অনুষ্ঠানৰ প্ৰতিটো খণ্ড অতি প্ৰাণৱন্ত। সামূহিকতাৰ অনুভূতিৰ লগতে ই আমাক সমাজৰ প্ৰতি কৰ্তব্যবোধ আৰু সেৱাবোধেৰে ভৰাই তোলে। ইয়াত সেই বিষয়বোৰ মুকলিকৈ আলোচনা কৰা হয়, যিবোৰৰ বিষয়ে, আমি সাধাৰণতে কম পঢ়িবলৈ আৰু শুনিবলৈ পাওঁ। আমি প্ৰায়ে দেখিবলৈ পাওঁ যে ‘মন কী বাত’ত এটা বিষয়ৰ কথা উল্লেখ কৰাৰ পিছত কিমান দেশবাসীয়ে নতুন প্ৰেৰণা লাভ কৰিছিল। শেহতীয়াকৈ দেশৰ বিখ্যাত ভাৰতীয় শাস্ত্ৰীয় নৃত্যশিল্পী আনন্দ শংকৰ জয়ন্তৰ এখন চিঠি পাইছো। তেওঁৰ চিঠিখনত তেওঁ ‘মন কী বাত’ৰ সেই খণ্ডটোৰ বিষয়ে লিখিছে, য’ত আমি কাহিনী কোৱাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিছিলোঁ। সেই কাৰ্যসূচীত আমি এই ক্ষেত্ৰখনৰ সৈতে জড়িত লোকসকলৰ প্ৰতিভাক স্বীকাৰ কৰিছিলোঁ। ‘মন কী বাত’ৰ সেই কাৰ্যসূচীৰ পৰা অনুপ্ৰাণিত হৈ আনন্দ শংকৰ জয়ন্তই প্ৰস্তুত কৰিছে ‘কুট্টি কাহানি’। শিশুসকলৰ বাবে বিভিন্ন ভাষাৰ গল্পৰ এক সুন্দৰ সংকলন। এই প্ৰচেষ্টাও অতি উত্তম কাৰণ ইয়াৰ দ্বাৰা আমাৰ ল’ৰা-ছোৱালীৰ নিজৰ সংস্কৃতিৰ প্ৰতি থকা মোহ আৰু অধিক গভীৰ হয়। এই কাহিনীবোৰৰ কিছুমান আমোদজনক ভিডিঅ’ও তেওঁ নিজৰ ইউটিউব চেনেলত আপলোড কৰিছে। আনন্দ শংকৰ জয়ন্তৰ এই প্ৰচেষ্টাক বিশেষভাৱে উল্লেখ কৰিলোঁ কাৰণ দেশবাসীৰ ভাল কামে আনকো কেনেদৰে অনুপ্ৰাণিত কৰিছে সেয়া দেখি মই অতি আনন্দিত অনুভৱ কৰিছিলো। ইয়াৰ পৰা শিকি তেওঁলোকেও নিজৰ দক্ষতাৰে দেশ আৰু সমাজৰ বাবে ভাল কিবা এটা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে। এয়াই হৈছে ভাৰতৰ জনসাধাৰণৰ সামূহিক শক্তি, যিয়ে দেশৰ প্ৰগতিৰ ক্ষেত্ৰত নতুন শক্তি সংযোজন কৰি আছে।
মোৰ প্ৰিয় দেশবাসী, এইবাৰৰ 'মন কী বাত' ইমানেই। অহাবাৰ নতুন বিষয়ৰ সৈতে পুনৰ লগ পাম। বৰষুণৰ বতৰ, গতিকে, স্বাস্থ্যৰ ভালদৰে যত্ন লওক। সুষম খাদ্য গ্ৰহণ কৰক আৰু সুস্থ হৈ থাকক। হয়! যোগাসন কৰক। এতিয়া বহু বিদ্যালয়ত গ্ৰীষ্মকালীন ছুটীও শেষ হ’ব৷ মই ল’ৰা-ছোৱালীসকলকো কও যে শেষ দিনটোৰ বাবে হোমৱৰ্ক পেণ্ডিং কৰি নাৰাখিব। কামবোৰ সম্পূৰ্ণ কৰি লওক আৰু নিশ্চিন্ত হৈ থাকক। আপোনালোক সকলোকে বহুত বহুত ধন্যবাদ৷
মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নমস্কাৰ।
'মন কী বাত'লৈ আকৌ এবাৰ আপোনালোক সকলোকে এক উষ্ম আদৰণি জনাইছো। এইবাৰ 'মন কী বাত'ৰ এই খণ্ডটো ইয়াৰ দ্বিতীয়টো শতিকাৰ আৰম্ভণি খণ্ড। যোৱা মাহত আমি সকলোৱে ইয়াৰ বিশেষ শতিকা উদযাপন কৰিছো। আপোনালোকৰ অংশগ্ৰহণ হৈছে এই কাৰ্যসূচীৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ শক্তি। শততম খণ্ডৰ সম্প্ৰচাৰৰ সময়ত, এক প্ৰকাৰে সমগ্ৰ দেশ যেন একেডাল সূতাৰে বান্ধ খাইছিল। অনাময় কৰ্মচাৰী ভাই-ভনী হওক বা বিভিন্ন খণ্ডৰ ব্যক্তিয়েই হওঁক, 'মন কী বাতে' সকলোকে একত্ৰিত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছে। 'মন কী বাত'ৰ বাবে আপোনালোক সকলোৱে দেখুওৱা স্নেহ আৰু মৰম অভূতপূৰ্ব, ই মানুহক আৱেগিক কৰি তোলে। যেতিয়া 'মন কী বাত' সম্প্ৰচাৰ কৰা হৈছিল, পৃথিৱীৰ বিভিন্ন দেশত, বিভিন্ন সময় অঞ্চলত, কৰবাত সন্ধিয়া হৈছিল আৰু কৰবাত ৰাতি পলম হৈছিল... তথাপিও, বহু সংখ্যক লোকে শততম খণ্ডটো শুনিবলৈ সময় উলিয়াইছিল। মই হাজাৰ হাজাৰ মাইল দূৰত থকা নিউজিলেণ্ডৰ সেই ভিডিঅ'টোও দেখিছিলো, য'ত এগৰাকী ১০০ বছৰীয়া মহিলাই তেওঁৰ মাতৃসূলভ আশীৰ্বাদ দিছে। ভাৰত আৰু বিদেশৰ মানুহে 'মন কী বাত' সন্দৰ্ভত তেওঁলোকৰ মতামত প্ৰকাশ কৰিছে। বহুলোকে গঠনমূলক বিশ্লেষণো আগবঢ়াইছে। 'মন কী বাত'ত কেৱল দেশ আৰু দেশবাসীৰ সাফল্যৰ বিষয়ে আলোচনা কৰা হৈছে বুলি ৰাইজে প্ৰশংসা কৰিছে। এই আশীৰ্বাদৰ বাবে মই আপোনালোক সকলোকে সম্পূৰ্ণ সন্মান জনাইছো।
মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমি 'মন কী বাত'ত কাশী-তামিল সংগম, সৌৰাষ্ট্ৰ-তামিল সংমৰ বিষয়ে কথা পাতিছিলো। কাশী-তেলেগু সংগম অলপতে বাৰাণসীত অনুষ্ঠিত হৈছিল। এক ভাৰতৰ আত্মাক শক্তি প্ৰদান কৰাৰ বাবে এনে এক অনন্য প্ৰয়াস দেশত সংঘটিত হৈছে। এয়া যুৱ সংগমৰ প্ৰয়াস। মই ভাবিছিলো, এই অনন্য প্ৰচেষ্টাৰ অংশ হৈ থকা লোকসকলৰ পৰা এই বিষয়ে বিতংভাৱে কথা নাপাতোনো কিয়। সেইকাৰণে দুজন যুৱক এই মুহূৰ্তত মোৰ সৈতে ফোনত সংযুক্ত হৈ আছে - এজন অৰুণাচল প্ৰদেশৰ গ্যামাৰ ন্যুকুমজী আৰু আনজন হৈছে বিহাৰৰ কন্যা বিশাখা সিংজী। প্ৰথমে গ্যামাৰ ন্যুকুমজী সৈতে কথা পাতোঁ আহক।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ গ্যামাৰ জী, নমস্তে!
গ্যামাৰ জী: নমস্তে মোদীজী!
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ প্ৰথমে মই আপোনাৰ বিষয়ে জানিব বিচাৰো।
গ্যামাৰ জী – মোদীজী, প্ৰথমে, মই আপোনালোক আৰু ভাৰত চৰকাৰৰ প্ৰতি কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন কৰিছো যে আপুনি মোক এটা সুযোগ দিছে আৰু মূল্যৱান সময় উলিয়াই মোৰ সৈতে কথা পাতিছে। মই অৰুণাচল প্ৰদেশৰ নেচনেল ইনষ্টিটিউট অব্ টেকন'লজীত মেকানিকেল ইঞ্জিনিয়াৰিঙৰ প্ৰথম বৰ্ষত অধ্যয়ন কৰি আছোঁ
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আৰু আপোনাৰ দেউতাক আৰু আনসকলে পৰিয়ালত কি কৰে?
গ্যামাৰ জী: হয় মোৰ দেউতাই এটা সৰু ব্যৱসায় চলায় আৰু বাকী সকলোৱে কিছু খেতি-বাতিৰ কাম কৰে।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ যুৱ সংগমৰ বিষয়ে আপুনি কেনেকৈ জানিব পাৰিলে?
যুৱ সংগমৰ বাবে আপুনি ক'লৈ গৈছিল, আপুনি কেনেকৈ গৈছিল, কি হৈছিল?
গ্যামাৰ জীঃ মোদীজী, আমাৰ প্ৰতিষ্ঠান এনআইটিয়ে আমাক যুৱ সংগমৰ বিষয়ে জনাইছিল যে আমি ইয়াত অংশগ্ৰহণ কৰিব পাৰো। মই পুনৰ ইণ্টাৰনেটত অলপ অনুসন্ধান কৰিলো আৰু মই জানিব পাৰিলো যে এইটো এটা অতি ভাল কাৰ্যসূচী, যি এক ভাৰত শ্ৰেষ্ঠ ভাৰতৰ দৃষ্টিভংগীত যথেষ্ট অৰিহণা যোগাব পাৰে আৰু মই নতুন কিবা এটা শিকাৰ সুযোগ পাম। মই তেতিয়াই ৱেবছাইটলৈ গৈ ইয়াত নাম ভৰ্তি কৰিলো। মোৰ অভিজ্ঞতা অতি উপভোগ্য, খুব ভাল আছিল।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আপুনি কিবা বাছনি কৰিব লগা হৈছিল নেকি?
গ্যামাৰ জী: মোদীজী, যেতিয়া মই ৱেবছাইটটো খুলিছিলো, অৰুণাচলৰ লোকসকলৰ বাবে দুটা বিকল্প আছিল... প্ৰথমটো আছিল অন্ধ্ৰ প্ৰদেশ য'ত আইআইটি তিৰুপতি আছিল আৰু দ্বিতীয়টো আছিল ৰাজস্থানৰ কেন্দ্ৰীয় বিশ্ববিদ্যালয়, সেয়েহে মই ৰাজস্থান হিচাপে মোৰ প্ৰথম পছন্দ কৰিছিলো, দ্বিতীয় অগ্ৰাধিকাৰ হিচাপে মই আইআইটি তিৰুপতি কৰিছিলো। মই ৰাজস্থানৰ বাবে নিৰ্বাচিত হৈছিলো। সেয়েহে মই ৰাজস্থানলৈ গৈছিলো।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আপোনাৰ ৰাজস্থান ভ্ৰমণ কেনেকুৱা হৈছিল? আপুনি প্ৰথমবাৰৰ বাবে ৰাজস্থানলৈ গৈছিল নেকি?
গ্যামাৰ জীঃ হয়, মই প্ৰথমবাৰৰ বাবে অৰুণাচলৰ পৰা বাহিৰলৈ গৈছিলো। মই ৰাজস্থানৰ এই সকলোবোৰ দুৰ্গ কেৱল চলচ্চিত্ৰ আৰু ফোনত দেখিছিলো, সেয়েহে যেতিয়া মই প্ৰথমবাৰৰ বাবে গৈছিলো মোৰ অভিজ্ঞতা খুব ভাল হৈছিল, তাত থকা লোকসকল খুব ভাল আছিল আৰু আমাৰ সৈতে খুব ভাল আচৰণ কৰিছিল। মই ৰাজস্থানৰ ডাঙৰ হ্ৰদ আৰু তাত থকা লোকসকলৰ বিষয়ে বহুতো নতুন কথা শিকিব পাৰিছিলো আৰু বৰষুণৰ পানী সংগ্ৰহ কৰা, যিবোৰ মই একেবাৰে নাজানিছিলো, সেয়েহে এই ৰাজস্থান ভ্ৰমণ মোৰ বাবে খুব সুন্দৰ আছিল।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ চাওক, আপুনি লাভ কৰা আটাইতকৈ ডাঙৰ সুবিধাটো হ'ল যে অৰুণাচলো সাহসী হৃদয়ৰ স্থান, ৰাজস্থানো সাহসী হৃদয়ৰ স্থান আৰু সেনাবাহিনীত ৰাজস্থানৰ পৰা বহু সংখ্যক লোক আছে আৰু যেতিয়াই আপুনি অৰুণাচলৰ সীমান্তৰ সৈনিকসকলৰ মাজত ৰাজস্থানৰ লোকসকলক লগ পাব, আপুনি নিশ্চিতভাৱে তেওঁলোকৰ সৈতে কথা পাতিব পাৰে যে আপুনি ৰাজস্থানলৈ গৈছিল,... এনেকুৱা এটা অভিজ্ঞতা আছিল... তাৰ পিছত তেওঁলোকৰ সৈতে আপোনাৰ ঘনিষ্ঠতা তৎক্ষণাৎ বৃদ্ধি পাব। ঠিক আছে, আপুনি নিশ্চয় তাতো কিছু সাদৃশ্য লক্ষ্য কৰিছে, আপুনি ভাবিছে নে যে হয়, অৰুণাচলতো এয়া একেই।
গ্যামাৰ জীঃ মোদীজী, মই দেখা পোৱা এক সাদৃশ্য আছিল দেশৰ প্ৰতি থকা প্ৰেম আৰু এক ভাৰত শ্ৰেষ্ঠ ভাৰতৰ দৃষ্টিভংগী আৰু অনুভূতি, কিয়নো অৰুণাচলতো জনসাধাৰণে তেওঁলোক ভাৰতীয় বুলি গৌৰৱ অনুভৱ কৰে আৰু একেদৰে ৰাজস্থানতো জনসাধাৰণে তেওঁলোকৰ মাতৃভূমিক লৈ গৌৰৱান্বিত। মই এইটো লক্ষ্য কৰিছিলো আৰু বিশেষকৈ যুৱ প্ৰজন্মৰ মাজত, কিয়নো মই তাত থকা বহুতো যুৱক-যুৱতীৰ সৈতে বাৰ্তালাপ কৰিছিলো, সেয়েহে মই তেওঁলোকে বিচৰাবোৰৰ সৈতে যথেষ্ট সাদৃশ্য দেখিছিলো। আৰু সেয়া হ'ল ... আপুনি ভাৰতৰ বাবে কি কৰিব বিচাৰে আৰু আপোনাৰ দেশক কিমান ভাল পায়... মই দুয়োখন ৰাজ্যতে যথেষ্ট সাদৃশ্য দেখিছিলো।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ গতিকে, আপুনি তাত স্থাপন কৰা বন্ধুবৰ্গৰ সৈতে আপোনাৰ বাৰ্তালাপৰ স্তৰ বৃদ্ধি কৰিছিল নেকি... নে ঘূৰি অহাৰ পিছত তেওঁলোকক পাহৰি গৈছিল?
গ্যামাৰ জী: নহয়, আমি আমাৰ সম্বন্ধ আগবঢ়াইছিলো।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ হয়...! তেন্তে আপুনি সামাজিক মাধ্যমত সক্ৰিয় নেকি?
গ্যামাৰ জীঃ হয় মোদীজী, মই সক্ৰিয়।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আপুনি যুৱ সংগমত আপোনাৰ অভিজ্ঞতা, আপুনি ইয়াত কেনেদৰে নাম ভৰ্তি কৰিছিল, ৰাজস্থানত আপোনাৰ অভিজ্ঞতা কেনেকুৱা হৈছে, যাতে দেশৰ যুৱপ্ৰজন্মই এক ভাৰত শ্ৰেষ্ঠ ভাৰতৰ উদ্দেশ্য আৰু মহানতা জানিব পাৰে, এই আঁচনিখন কি, এই সম্পৰ্কে জানিব পাৰে... যুৱক-যুৱতীসকলে ইয়াৰ সুবিধা কেনেদৰে ল'ব পাৰে, আপুনি আপোনাৰ অভিজ্ঞতাৰে পৰিপূৰ্ণ এটা ব্লগ লিখিব লাগে... তেতিয়া বহুতো মানুহে ইয়াক পঢ়াৰ বাবে উপযোগী হ'ব।
গ্যামাৰ জী: হয়, মই নিশ্চিতভাৱে কৰিম।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ গ্যামাৰ জী, আপোনাৰ সৈতে কথা পাতি যথেষ্ট আনন্দিত হৈছো। আৰু আপোনালোক সকলোৱে দেশৰ উজ্জ্বল ভৱিষ্যতৰ বাবে চেষ্টা কৰা উচিত, কিয়নো এই ২৫ বছৰ অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ - আপোনাৰ জীৱনৰ লগতে দেশৰ জীৱনৰ বাবে মই আপোনালোকলৈ শুভেচ্ছা জনাইছো। ধন্যবাদ।
গ্যানম জীঃ মোদীজীকো ধন্যবাদ।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ নমস্কাৰ ভাতৃ!
বন্ধুসকল, অৰুণাচলৰ লোকসকলৰ মনবোৰ ইমান উষ্ম যে মই তেওঁলোকৰ সৈতে কথা পাতি ভাল পাও। যুৱ সংগমত গ্যামাৰজীৰ অভিজ্ঞতা উৎকৃষ্ট আছিল। আহক, এতিয়া বিহাৰৰ সন্তান বিশাখা সিংজীৰ সৈতে কথা পাতোঁ আহক।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ বিশাখা জী, নমস্কাৰ।
বিশাখা জীঃ প্ৰথমে ভাৰতৰ মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰীলৈ মোৰ প্ৰণাম আৰু ইয়াৰ লগতে সকলো প্ৰতিনিধিৰ হৈ অশেষ প্ৰণাম জনাইছো।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ বিশাখাজী, প্ৰথমে আমাক নিজৰ বিষয়ে কওক। ইয়াৰ পিছত মই যুৱ সংগমৰ বিষয়েও জানিব বিচাৰো।
বিশাখা জীঃ মই বিহাৰৰ চাচাৰাম চহৰৰ বাসিন্দা আৰু মই প্ৰথমে মোৰ কলেজ হোৱাটছএপ গ্ৰুপৰ এটা বাৰ্তাৰ জৰিয়তে যুৱ সংগমৰ বিষয়ে জানিব পাৰিছিলো। তাৰ পিছত মই ইয়াৰ বিষয়ে অধিক বিৱৰণ বিচাৰি পাইছিলো... যে ঠিক এইটো কি! গতিকে মই জানিব পাৰিছিলো যে এয়া হৈছে প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ আঁচনি 'এক ভাৰত শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত'ৰ জৰিয়তে যুৱসকলৰ একত্ৰিত হোৱা সন্মিলন। গতিকে তাৰ পিছত মই আবেদন কৰিছিলো আৰু যেতিয়া মই আবেদন কৰিছিলো, মই ইয়াত যোগদান কৰিবলৈ উৎসাহিত হৈছিলোঁ, কিন্তু তামিলনাডুলৈ ভ্ৰমণ কৰাৰ পিছত আৰু ঘূৰি অহাৰ পিছত... মই লাভ কৰা অভিজ্ঞতাৰ সৈতে মই এতিয়া অত্যন্ত গৌৰৱান্বিত অনুভৱ কৰিছো যে মই এই কাৰ্যসূচীৰ অংশ হৈছো, সেয়েহে মই সেই কাৰ্যসূচীত অংশগ্ৰহণ কৰি অত্যন্ত আনন্দিত আৰু মই আপোনালোকক হৃদয়ৰ পৰা কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন কৰিছো যে আপুনি আমাৰ দৰে যুৱক-যুৱতীসকলৰ বাবে এনে এক আশ্চৰ্যকৰ কাৰ্যসূচী প্ৰস্তুত কৰিছে যাতে আমি ভাৰতৰ বিভিন্ন অঞ্চলৰ সংস্কৃতিৰ সৈতে খাপ খাব পাৰো।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ বিশাখা জী, আপুনি কি অধ্যয়ন কৰে?
বিশাখা জী: মই কম্পিউটাৰ বিজ্ঞান অভিযান্ত্ৰিকৰ দ্বিতীয় বৰ্ষৰ ছাত্ৰী।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ ঠিক আছে বিশাখা জী, আপুনি কেনেকৈ সিদ্ধান্ত ল'লে যে আপুনি ৰাজ্যখনলৈ যাব আৰু ইয়াৰ সৈতে সম্পৰ্ক স্থাপন কৰিব?
বিশাখা জীঃ যেতিয়া মই গুগলত এই যুৱ সংগমৰ বিষয়ে অনুসন্ধান আৰম্ভ কৰিছিলো, মই গম পাইছিলো যে বিহাৰৰ প্ৰতিনিধিসকলৰ সৈতে তামিলনাডুৰ প্ৰতিনিধিসকলৰ সৈতে বিনিময় কৰা হৈছে। তামিলনাডু আমাৰ দেশৰ এখন অতি সমৃদ্ধ সাংস্কৃতিক ৰাজ্য, সেয়েহে যেতিয়া মই গম পালো আৰু দেখিলো যে বিহাৰৰ লোকসকলক তামিলনাডুলৈ পঠোৱা হৈছে, ই মোক এই সিদ্ধান্ত লোৱাত যথেষ্ট সহায় কৰিছিল যে মই প্ৰপত্ৰখন পূৰণ কৰিব লাগে নে নালাগে আৰু তালৈ যাব লাগে নে নালাগে। মই আজি সঁচাকৈয়ে গৌৰৱান্বিত অনুভৱ কৰো যে মই ইয়াত অংশগ্ৰহণ কৰিছিলো আৰু মই বহুত সুখী।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ এইটো আপোনাৰ প্ৰথম তামিলনাডু ভ্ৰমণ আছিল নেকি?
বিশাখা জী: হয়... মই প্ৰথমবাৰৰ বাবে গৈছিলো।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আচ্ছা, যদি আপুনি বিশেষভাৱে স্মৰণীয় কিবা ক'ব বিচাৰে, আপুনি কি ক'ব? দেশৰ যুৱক-যুৱতীসকলে আপোনাৰ কথা শুনি আছে।
বিশাখা জী: হয়, যদি আমি গোটেই যাত্ৰাটো বিবেচনা কৰো, ই মোৰ বাবে আশ্চৰ্যজনক আছিল। আমি প্ৰতিটো পৰ্যায়তে বহুত ভাল কথা শিকিছো। মই তামিলনাডুত ভাল বন্ধু বনাইছো... তাত থকা সংস্কৃতিৰ সৈতে খাপ খাইছো। মই তাত মানুহক লগ পাইছিলো। কিন্তু তাত মোক আচৰিত কৰা আটাইতকৈ ভাল কথাটো হ'ল যে প্ৰথমতে কোনেও ইছৰোলৈ যোৱাৰ সুযোগ নাপায় আৰু আমি প্ৰতিনিধি হৈ ইছৰোলৈ যোৱাৰ সুযোগ পাইছিলো। লগতে দ্বিতীয় শ্ৰেষ্ঠ কথাটো আছিল যেতিয়া আমি ৰাজভৱনলৈ গৈছিলো আৰু তামিলনাডুৰ ৰাজ্যপালক লগ কৰিছিলো। গতিকে সেই দুটা মুহূৰ্ত মোৰ বাবে বহুত ভাললগা মুহূৰ্ত আছিল আৰু মই অনুভৱ কৰোঁ যে যি সময় আমি যুৱ সংগমৰ জৰিয়তে লাভ কৰিছো, সেই সুযোগ আমি পূৰ্বে লাভ কৰা নাছিলো। গতিকে এইটো মোৰ বাবে নিখুঁত আৰু আটাইতকৈ স্মৰণীয় মুহূৰ্ত আছিল।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ বিহাৰত খাদ্যাভ্যাস তামিলনাডুৰ পৰা পৃথক!
বিশাখা জীঃ হয়।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ তেন্তে এইটো সম্পূৰ্ণৰূপে ঠিক হৈছিল নে?
বিশাখা জী: তামিলনাডুত দক্ষিণ ভাৰতীয় ৰন্ধন প্ৰণালী প্ৰচলিত। গতিকে আমি তালৈ যোৱাৰ লগে লগে আমাক দোচা, ইডলি, সম্ভাৰ, উত্তাপম, ভাদা, উপমা পৰিৱেশন কৰা হৈছিল। গতিকে প্ৰথমে যেতিয়া আমি চেষ্টা কৰিছিলো এইটো বহুত ভাল লাগিছিল। তাত দিয়া খাদ্য অতি স্বাস্থ্যকৰ, দৰাচলতে ই অতি সুস্বাদু আৰু ই আমাৰ উত্তৰৰ খাদ্যতকৈ বহুত বেলেগ, সেয়েহে মই তাত থকা খাদ্য ভাল পাইছিলো আৰু তাত থকা লোকসকলো খুব ভাল আছিল।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ তেন্তে এতিয়া আপুনি নিশ্চয় তামিলনাডুতো বহুত বন্ধু লাভ কৰিছে?
বিশাখা জী: হয়! হয় তাত আমি এনআইটি ত্ৰিচীত থাকিলো, তাৰ পিছত আইআইটি মাদ্ৰাজত। মই সেই দুয়োটা ঠাইতে শিক্ষাৰ্থীসকলৰ সৈতে বন্ধুত্ব কৰিছো। লগতে ইতিমধ্যে চিআইআই স্বাগতম অনুষ্ঠান হৈছিল, ওচৰৰ মহাবিদ্যালয়ৰ বহুতো শিক্ষাৰ্থীও তালৈ আহিছিল। গতিকে তাত আমি সেই শিক্ষাৰ্থীসকলৰ সৈতেও বাৰ্তালাপ কৰিছিলো আৰু মই তেওঁলোকক লগ পাই বৰ সুখী অনুভৱ কৰিছিলো, তেওঁলোকৰ বহুতো এতিয়া মোৰ বন্ধু। আৰু মই তামিলনাডুৰ পৰা বিহাৰলৈ অহা কিছুমান প্ৰতিনিধিকো লগ পাইছিলো, সেয়েহে আমি তেওঁলোকৰ সৈতেও বাৰ্তালাপ কৰিছিলো আৰু আমি এতিয়াও ইজনে সিজনৰ সৈতে কথা পাতো, সেয়েহে মই বহুত সুখী অনুভৱ কৰো।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ গতিকে বিশাখাজী, এটা ব্লগ লিখক আৰু এই অভিজ্ঞতা ছচিয়েল মিডিয়াত শ্বেয়াৰ কৰক, প্ৰথমতে, এই যুৱ সংগমৰ, তাৰ পিছত 'এক ভাৰত-শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত' আৰু তাৰ পিছত আপুনি তামিলনাডুত অনুভৱ কৰা আনন্দ আৰু আপুনি লাভ কৰা আদৰণি তথা আতিথ্য। আপুনি তামিল লোকসকলৰ মৰমৰ বৰ্ষা লাভ কৰিছে, এই সকলোবোৰ কথা দেশবাসীক জনাওক। তেন্তে আপুনি লিখিব নে?
বিশাখা জী: হয়, নিশ্চয়!
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ গতিকে মই আপোনালোকক শুভকামনা জনাইছো আৰু আপোনাক বহুত ধন্যবাদ জনাইছো।
বিশাখা জীঃ হয় আপোনাক বহুত ধন্যবাদ। নমস্কাৰ
গ্যামাৰ আৰু বিশাখালৈ মোৰ শুভেচ্ছা থাকিল। যুৱ সংগমত আপোনালোকে যি শিকিছে সেয়া আপোনালোকৰ বাকী জীৱনৰ বাবে আপোনালোকৰ লগত থাকক। এয়া আপোনালোক সকলোলৈ মোৰ শুভকামনা থাকিল।
বন্ধুসকল, ভাৰতৰ শক্তি ইয়াৰ বৈচিত্ৰ্যৰ মাজত আছে। আমাৰ দেশত বহুতো বস্তু চাবলৈ আছে। এই কথা লক্ষ্য ৰাখি শিক্ষা মন্ত্ৰালয়ে 'যুৱসংগম' নামৰ এক উৎকৃষ্ট পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰিছে। এই প্ৰচেষ্টাৰ উদ্দেশ্য হৈছে পিপল টু পিপল কানেক্ট বৃদ্ধি কৰাৰ লগতে দেশৰ যুৱপ্ৰজন্মক ইজনে সিজনৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰাৰ সুযোগ দিয়া। বিভিন্ন ৰাজ্যৰ উচ্চ শিক্ষানুষ্ঠানসমূহ ইয়াৰ সৈতে সংযুক্ত কৰা হৈছে।
যুৱ সংগম'ত যুৱক-যুৱতীসকলে আন ৰাজ্যৰ চহৰ আৰু গাওঁ ভ্ৰমণ কৰে, তেওঁলোকে বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ লোকক লগ কৰাৰ সুযোগ পায়। যুৱংগমৰ প্ৰথম ৰাউণ্ডত প্ৰায় ১২০০ যুৱক-যুৱতীয়ে দেশৰ ২২ খন ৰাজ্য ভ্ৰমণ কৰিছে। ইয়াৰ অংশ হৈ থকা সকলো যুৱক-যুৱতীয়ে এনে স্মৃতি লৈ উভতি আহিছে যিবোৰ গোটেই জীৱন তেওঁলোকৰ হৃদয়ত ৰৈ থাকিব। আমি দেখিছোঁ যে বহুতো ডাঙৰ কোম্পানীৰ মুখ্য কাৰ্যবাহী বিষয়া, ব্যৱসায়িক নেতাসকলে বেক-পেকাৰ হিচাপে ভাৰতত সময় অতিবাহিত কৰিছে। যেতিয়া মই আন দেশৰ নেতাসকলক লগ পাওঁ, বহুসময়ত তেওঁলোকে মোক কয় যে তেওঁলোকে যৌৱনকালত ভাৰত ভ্ৰমণ কৰিবলৈ গৈছিল। আমাৰ ভাৰতত জানিবলৈ আৰু চাবলৈ ইমানেই বস্তু আছে যে আপোনাৰ কৌতূহল প্ৰতিবাৰেই বৃদ্ধি পাব। মই আশা কৰোঁ যে এই ৰোমাঞ্চকৰ অভিজ্ঞতাবোৰৰ বিষয়ে জানিবলৈ পোৱাৰ পিছত আপুনিও নিশ্চিতভাৱে দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তলৈ ভ্ৰমণ কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত হ'ব।
মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, মাত্ৰ কেইদিনমান আগতে মই জাপানৰ হিৰোছিমাত আছিলো।
তাত মই হিৰোছিমা শান্তি স্মাৰক সংগ্ৰহালয় পৰিদৰ্শন কৰাৰ সুযোগ পাইছিলো। এইটো এটা আৱেগিক অভিজ্ঞতা আছিল। যেতিয়া আমি ইতিহাসৰ স্মৃতি কঢ়িয়াই আহোঁ, ই ভৱিষ্যতৰ প্ৰজন্মক যথেষ্ট সহায় কৰে। কেতিয়াবা আমি সংগ্ৰহালয়ত নতুন পাঠ শিকোঁ... কেতিয়াবা আমি বহুত শিকিবলৈ পাওঁ। কিছুদিন পূৰ্বে ভাৰতত আন্তৰ্জাতিক সংগ্ৰহালয় এক্সপোৰো আয়োজন কৰা হৈছিল। ইয়াত পৃথিৱীৰ ১২০০ তকৈও অধিক সংগ্ৰহালয়ৰ বিশেষত্ব দেখুওৱা হৈছিল। আমাৰ ভাৰতত বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ সংগ্ৰহালয় আছে যিয়ে আমাৰ অতীতৰ সৈতে সম্পৰ্কিত বহুতো দিশ প্ৰদৰ্শন কৰে, যেনে, গুৰুগ্ৰামৰ এটা অনন্য সংগ্ৰহালয় আছে - মিউজিঅ কেমেৰা। ইয়াত ১৮৬০ চনৰ পিছত যুগটোৰ ৮ হাজাৰতকৈও অধিক কেমেৰাৰ সংগ্ৰহ আছে। তামিলনাডুৰ সম্ভাৱনা সংগ্ৰহালয়টো আমাৰ দিব্যাংগ লোকসকলৰ কথা মনত ৰাখি নিৰ্মাণ কৰা হৈছে। মুম্বাইৰ ছত্ৰপতি শিৱাজী মহাৰাজ বাস্তু সংগ্ৰহালয় এনে এক সংগ্ৰহালয়, য'ত ৭০ হাজাৰৰো অধিক সামগ্ৰী সংৰক্ষণ কৰা হৈছে। ২০১০ চনত স্থাপিত, ভাৰতীয় স্মৃতি প্ৰকল্প হৈছে এক প্ৰকাৰৰ অনলাইন সংগ্ৰহালয়। ই সমগ্ৰ বিশ্বৰ পৰা প্ৰেৰণ কৰা ছবি আৰু কাহিনীৰ জৰিয়তে ভাৰতৰ গৌৰৱময় ইতিহাসৰ সংযোজিত কৰাত নিয়োজিত হৈ আছে। বিভাজনৰ ভয়াৱহতাৰ সৈতে সম্পৰ্কিত স্মৃতিবোৰ কঢ়িয়াই অনাৰ চেষ্টা কৰা হৈছে। যোৱা বছৰবোৰতো আমি ভাৰতত নতুন প্ৰকাৰৰ সংগ্ৰহালয় আৰু স্মাৰক স্থাপন হোৱা দেখিছো। স্বাধীনতা সংগ্ৰামত জনজাতীয় ভাই-ভনীসকলৰ অৱদানৰ প্ৰতি সমৰ্পিত দহটা নতুন সংগ্ৰহালয় স্থাপন কৰা হৈছে। কলকাতাৰ ভিক্টোৰিয়া মেম'ৰিয়েলৰ বিপ্লৱী ভাৰত গেলেৰী হওক বা জালিয়ানৱালাবাগ স্মাৰকৰ পুনৰুজ্জীৱিতকৰণেই হওক। দেশৰ সকলো প্ৰাক্তন প্ৰধানমন্ত্ৰীলৈ উৎসৰ্গিত প্ৰধানমন্ত্ৰী সংগ্ৰহালয়ে আজি দিল্লীৰ সৌন্দৰ্য বৃদ্ধি কৰিছে। প্ৰতিদিনে দিল্লীৰ ৰাষ্ট্ৰীয় যুদ্ধ স্মাৰক আৰু আৰক্ষী স্মাৰকত শ্বহীদসকলক শ্ৰদ্ধা জনাবলৈ বহুলোকে আহে। ঐতিহাসিক দাণ্ডী মাৰ্চৰ বাবে উৎসৰ্গিত দাণ্ডী স্মাৰক হওক বা ষ্টেচু অব্ ইউনিটী মিউজিয়াম হওক,... ঠিক আছে, মই ইয়াতে ৰ'ব লাগিব কিয়নো সমগ্ৰ দেশৰ সংগ্ৰহালয়সমূহৰ তালিকা অতি দীঘল আৰু প্ৰথমবাৰৰ বাবে দেশৰ সকলো সংগ্ৰহালয়ৰ বিষয়ে প্ৰয়োজনীয় তথ্যও সংকলিত কৰা হৈছে। সংগ্ৰহালয়টো কি বিষয়বস্তুৰ ওপৰত আধাৰিত, তাত কেনে ধৰণৰ বস্তু ৰখা হয়, তেওঁলোকৰ যোগাযোগৰ বিৱৰণ কি - এই সকলোবোৰ অনলাইন ডাইৰেক্টৰী এটাত একত্ৰিত কৰা হয়। মই আপোনালোকক অনুৰোধ জনাইছো যে যেতিয়াই আপোনালোকে সুযোগ পায়, আমাৰ দেশৰ এই সংগ্ৰহালয়সমূহ পৰিদৰ্শন কৰিবলৈ যাব। #(হেশ্বটেগ) সংগ্ৰহালয় স্মৃতিত তাত তোলা আকৰ্ষণীয় ছবিবোৰ ভাগ বতৰা কৰিবলৈ নাপাহৰিব। ই আমাৰ গৌৰৱময় সংস্কৃতিৰ সৈতে আমাৰ ভাৰতীয়সকলৰ সম্পৰ্ক অধিক শক্তিশালী কৰিব।
মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমি সকলোৱে নিশ্চয় বহুবাৰ এটা কথা শুনিছো, নিশ্চয় বাৰে বাৰে শুনিছো যে - পানী অবিহনে কোনো কাম নহয়। পানী অবিহনে জীৱনলৈ সদায় সংকট আহে... ব্যক্তি আৰু দেশৰ বিকাশো স্থবিৰ হৈ পৰে। ভৱিষ্যতৰ এই প্ৰত্যাহ্বানৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখি আজি দেশৰ প্ৰতিখন জিলাতে ৭৫ টা অমৃত সৰোবৰ নিৰ্মাণ কৰা হৈছে। আমাৰ অমৃত সৰোবৰ এই কাৰণেই বিশেষ কিয়নো সেইবোৰ আজাদী কা অমৃত কালত নিৰ্মাণ কৰা হৈছে আৰু সেইবোৰত জনসাধাৰণৰ প্ৰচেষ্টাৰ সুবাসেৰে সুবাসিত হৈছে। আপোনালোকে জানি আনন্দিত হ'ব যে এতিয়ালৈকে ৫০ হাজাৰৰো অধিক অমৃত সৰোবৰ নিৰ্মাণ কৰা হৈছে। এইটো পানী সংৰক্ষণৰ দিশত এটা বিশাল পদক্ষেপ হিচাপে বিবেচিত হৈছে।
বন্ধুসকল, আমি প্ৰতিটো গ্ৰীষ্মকালত পানীৰ সৈতে সম্পৰ্কিত প্ৰত্যাহ্বানবোৰৰ বিষয়ে কথা পাতো। এইবাৰো আমি এই বিষয়টো উত্থাপন কৰিম, কিন্তু এইবাৰ আমি পানী সংৰক্ষণ সম্পৰ্কীয় ষ্টাৰ্ট-আপবোৰৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিম। এটা ষ্টাৰ্ট-আপ আছে – ফ্লাক্সজেন। এই ষ্টাৰ্ট-আপে আই.অ’.টি. সক্ষম প্ৰযুক্তিৰ জৰিয়তে পানী ব্যৱস্থাপনা বিকল্প প্ৰদান কৰে। এই প্ৰযুক্তিয়ে আমাক পানীৰ ব্যৱহাৰৰ আৰ্হিৰ বিষয়ে ক'ব আৰু পানীৰ কাৰ্যকৰী ব্যৱহাৰত সহায় কৰিব। আন এটা ষ্টাৰ্টআপ হৈছে লিভএনচেঞ্চ। এইটো কৃত্ৰিম বুদ্ধিমত্তা আৰু যন্ত্ৰ শিক্ষণৰ ওপৰত আধাৰিত এখন মঞ্চ। ইয়াৰ সহায়ত, পানী বিতৰণৰ কাৰ্যকৰী নিৰীক্ষণ কৰিব পাৰি। ইয়াৰ পৰা এইটোও নিশ্চিত কৰা হ'ব যে ক'ত আৰু কিমান পানী অপচয় কৰা হৈছে। আন এটা ষ্টাৰ্ট-আপ হৈছে 'কুম্ভিকাগাজ'। এই কুম্ভিকাগাজ এটা বিষয়, মই নিশ্চিত যে আপোনালোকে যথেষ্ট ভাল পাব। কুম্ভিকাগাজ ষ্টাৰ্ট-আপে এক বিশেষ কাম আৰম্ভ কৰিছে। তেওঁলোকে পানীৰ হাইচিন্থৰ পৰা কাগজ তৈয়াৰ কৰাৰ ওপৰত কাম কৰি আছে, অৰ্থাৎ পানীৰ উৎসৰ বাবে এসময়ত সমস্যা হিচাপে বিবেচিত হোৱা পানীৰ হাইচিন্থ, এতিয়া কাগজ তৈয়াৰ কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে।
বন্ধুসকল, যদি কিছুমান যুৱক-যুৱতীয়ে উদ্ভাৱন আৰু প্ৰযুক্তিৰ জৰিয়তে কাম কৰি আছে, তেন্তে ছত্তীশগড়ৰ বালোদ জিলাৰ যুৱক-যুৱতীসকলৰ দৰে সমাজক সজাগ কৰাৰ অভিযানত নিয়োজিত বহু যুৱক-যুৱতী আছে। ইয়াত যুৱক-যুৱতীসকলে পানী সংৰক্ষণ কৰিবলৈ এটা অভিযান আৰম্ভ কৰিছে। তেওঁলোকে মানুহক পানী সংৰক্ষণৰ বিষয়ে সজাগ কৰিবলৈ ঘৰে ঘৰে যায়। যদি কৰবাত বিবাহৰ দৰে ঘটনা ঘটে, যুৱক-যুৱতীৰ এই গোটটোৱে তালৈ যায় আৰু পানীৰ অপব্যৱহাৰ কেনেদৰে বন্ধ কৰিব পাৰি সেই বিষয়ে তথ্য দিয়ে। ঝাৰখণ্ডৰ খুণ্টি জিলাতো পানীৰ দক্ষ ব্যৱহাৰৰ সৈতে সম্পৰ্কিত এক অনুপ্ৰেৰণাদায়ক প্ৰচেষ্টা হাতত লোৱা হৈছে। খুণ্টিৰ মানুহে চেক বান্ধৰ জৰিয়তে পানীৰ সংকটৰ পৰা মুক্তি পোৱাৰ পথ বিচাৰি পাইছে। চেক বান্ধৰ পৰা পানী জমা হোৱাৰ বাবে ইয়াত সেউজীয়া বননি আৰু শাক-পাচলিও বাঢ়িবলৈ আৰম্ভ কৰিছে। ইয়াৰ বাবে জনসাধাৰণৰ উপাৰ্জনো বৃদ্ধি পাইছে আৰু অঞ্চলটোৰ প্ৰয়োজনীয়তাও পূৰণ কৰা হৈছে। যিকোনো জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ প্ৰচেষ্টাই কেনেকৈ ইয়াৰ সৈতে বহুতো পৰিৱৰ্তন কঢ়িয়াই আনিছে তাৰ এক আকৰ্ষণীয় উদাহৰণ হৈ পৰিছে খুণ্টি। এই প্ৰচেষ্টাৰ বাবে মই তাত থকা লোকসকলক অভিনন্দন জনাইছো।
মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, ১৯৬৫ চনৰ যুদ্ধৰ সময়ত আমাৰ প্ৰাক্তন প্ৰধানমন্ত্ৰী লাল বাহাদুৰ শাস্ত্ৰীয়ে জয় জোৱান জয় কিষাণৰ শ্লোগান দিছিল। পিছত, অটলজীয়ে ইয়াত জয় বিজ্ঞানো যোগ দিছিল। কেইবছৰমান আগতে, দেশৰ বিজ্ঞানীসকলৰ সৈতে কথা পাতি থাকোতে, মই জয় অনুসন্ধানৰ বিষয়ে কথা পাতিছিলো। 'মন কী বাত'ত, আজিৰ প্ৰসংগটো এনে এজন ব্যক্তিৰ বিষয়ে উল্লেখ কৰিবলৈ ওলাইছো, এনে এটা সংগঠনৰ বিষয়ে ক’বলৈ ওলাইছো, যি এই চাৰিওটা জয় জোৱান, জয় কিষাণ, জয় বিজ্ঞান আৰু জয় অনুসন্ধানৰ প্ৰতিফলন। তেওঁ হ’ল এনে এজন ভদ্ৰলোক, মহাৰাষ্ট্ৰৰ শ্ৰীমান শিৱাজী শ্বামৰাও ডোলে। শিৱাজী ডোলে নাছিক জিলাৰ এখন সৰু গাঁৱৰ বাসিন্দা। তেওঁ এক দৰিদ্ৰ জনজাতীয় কৃষক পৰিয়ালৰ পৰা আহিছে, আৰু এজন প্ৰাক্তন সেনাও। সেনাবাহিনীত থাকোঁতে তেওঁ নিজৰ জীৱন দেশলৈ উৎসৰ্গা কৰিছিল। অৱসৰৰ পিছত, তেওঁ নতুন কিবা শিকিবলৈ সিদ্ধান্ত লয় আৰু কৃষিত ডিপ্লোমা কৰে, অৰ্থাৎ তেওঁ জয় জোৱান জয় কিষাণৰ ফালে আগবাঢ়ি যায়। এতিয়া প্ৰতিমুহূৰ্তত, তেওঁ কৃষি খণ্ডত কেনেদৰে সৰ্বাধিক অৱদান আগবঢ়াব লাগে সেয়া নিশ্চিত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে। ইয়াৰ পিছত তেওঁৰ দলে ভেংকটেশ্বৰ কো-অপাৰেটিভ পাৱাৰ এণ্ড এগ্ৰো প্ৰচেছিং লিমিটেড নামৰ এটা সমবায় সংগঠনৰ পৰিচালনাৰ দায়িত্ব গ্ৰহণ কৰে। এই সমবায় সংগঠনটো নিষ্ক্ৰিয় হৈ আছিল, যাক তেওঁ পুনৰুজ্জীৱিত কৰাৰ প্ৰত্যাহ্বান গ্ৰহণ কৰিছিল। আজি ভেংকটেশ্বৰ কো-অপাৰেটিভ মুহূৰ্ততে বহুতো জিলালৈ সম্প্ৰসাৰিত হৈছে। আজি এই দলটোৱে মহাৰাষ্ট্ৰ আৰু কৰ্ণাটকত কাম কৰি আছে। ইয়াৰ সৈতে প্ৰায় ১৮,০০০ লোক জড়িত, য'ত আমাৰ বহু সংখ্যক প্ৰাক্তন সৈনিকও আছে। এই দলটোৰ সদস্যসকলে নাছিকৰ মালেগাঁওত ৫০০ একৰতকৈও অধিক ভূমিত কৃষি কৰি আছে। এই দলটোৱে পানী সংৰক্ষণৰ বাবে বহুতো পুখুৰী নিৰ্মাণত নিয়োজিত হৈ আছে। বিশেষ কথাটো হ'ল যে তেওঁলোকে জৈৱিক কৃষি আৰু দুগ্ধজাত সামগ্ৰীও আৰম্ভ কৰিছে। এতিয়া তাত উৎপাদিত আঙুৰ ইউৰোপলৈও ৰপ্তানি কৰা হৈছে। মোৰ মনোযোগ আকৰ্ষণ কৰা এই দলটোৰ দুটা মহান বৈশিষ্ট্য হৈছে- জয় বিজ্ঞান আৰু জয় অনুসন্ধান। ইয়াৰ সদস্যসকলে প্ৰযুক্তি আৰু আধুনিক কৃষি অনুশীলনৰ সৰ্বাধিক ব্যৱহাৰ কৰি আছে। দ্বিতীয় বিশেষত্বটো হ'ল যে তেওঁলোকে ৰপ্তানিৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় বিভিন্ন প্ৰমাণপত্ৰৰ ওপৰতো গুৰুত্ব দি আছে। মই এই দলটোক 'সহযোগিতাৰ জৰিয়তে সমৃদ্ধি'ৰ ভাৱনাৰে কাম কৰি থকাৰ বাবে প্ৰশংসা কৰিছো। এই প্ৰচেষ্টাই কেৱল বৃহৎ সংখ্যক লোকক শক্তিশালী কৰাই নহয়, লগতে জীৱিকাৰ বহুতো উপায় সৃষ্টি কৰিছে। মই আশা কৰোঁ এই প্ৰচেষ্টাই 'মন কী বাত'ৰ প্ৰতিজন শ্ৰোতাক অনুপ্ৰাণিত কৰিব।
মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আজি ২৮ মে'ত মহান স্বাধীনতা সংগ্ৰামী বীৰ সাভাৰকাৰৰ জন্ম জয়ন্তী। তেওঁৰ ত্যাগ, সাহস আৰু সংকল্পৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কাহিনীবোৰে আজিও আমাক অনুপ্ৰাণিত কৰে। মই সেই দিনটো পাহৰিব নোৱাৰো যেতিয়া মই আন্দামানৰ কাৰাগাৰলৈ গৈছিলো য'ত বীৰ সাভাৰকাৰে কালাপানীৰ শাস্তি লাভ কৰিছিল। বীৰ সাভাৰকাৰৰ ব্যক্তিত্বত দৃঢ়তা আৰু মহানুভৱতা আছিল। তেওঁৰ নিৰ্ভীক আৰু আত্মসন্মানী প্ৰকৃতিয়ে দাসত্বৰ মানসিকতাক একেবাৰে গুৰুত্ব দিয়া নাছিল। কেৱল স্বাধীনতা আন্দোলনেই নহয়, বীৰ সাভাৰকাৰে সামাজিক সমতা আৰু সামাজিক ন্যায়ৰ বাবে যি কৰিছিল সেয়া আজিও স্মৰণীয় হৈ আছে।
বন্ধুসকল, কেইদিনমান পিছত অৰ্থাৎ জুনৰ ৪ তাৰিখে সন্ত কবিৰদাসজীৰ জন্ম জয়ন্তীও। কবিৰদাসজীয়ে দেখুওৱা পথটো আজিও সমানে প্ৰাসংগিক। কবিৰদাসজীয়ে কৈছিল,
'কবিৰা কুঁৱা এক হে, পানী ভেৰে আনেক বৰ্তান মে হি ভেদ হে, পানী সব মে এক'
যাৰ অৰ্থ হৈছে: পানী আনিবলৈ কুঁৱালৈ অহা অজস্ৰ ধৰণৰ লোক থাকিব পাৰে... কিন্তু কুঁৱাটোৱে কাকো পৃথক ব্যৱহাৰ নকৰে... সকলো বাচন-বৰ্তনত একেই পানী থাকে।
সন্ত কবীৰে সমাজক বিভক্ত কৰা প্ৰতিটো অশুভ প্ৰথাৰ বিৰোধিতা কৰিছিল; সমাজখনক জাগ্ৰত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। আজি যেতিয়া দেশখন বিকাশৰ সংকল্পৰে আগবাঢ়িছে, আমি সন্ত কবীৰৰ পৰা অনুপ্ৰেৰণা লৈ সমাজক শক্তিশালী কৰাৰ বাবে আমাৰ প্ৰচেষ্টা বৃদ্ধি কৰা উচিত।
মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, মই এতিয়া আপোনালোকৰ সৈতে দেশৰ এক মহান ব্যক্তিত্বৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিবলৈ গৈ আছো যিয়ে ৰাজনীতি আৰু চলচ্চিত্ৰ উদ্যোগত তেওঁৰ বিস্ময়কৰ প্ৰতিভাৰ শক্তিৰ জৰিয়তে এক অমলিন সাঁচ ৰাখিছে। এই মহান ব্যক্তিত্বৰ নাম হৈছে এন.টি. ৰামা ৰাও, যাক আমি সকলোৱে এন.টি.আৰ. বুলি জানো। আজি, এনটিআৰৰ শততম জন্ম জয়ন্তী। তেওঁৰ বহুমুখী প্ৰতিভাৰ বলত তেওঁ কেৱল তেলেগু চলচ্চিত্ৰৰ চুপাৰষ্টাৰ হোৱাই নহয়, কোটি কোটি লোকৰ হৃদয়ও জয় কৰিছিল। আপোনালোকে জানেনে যে তেওঁ ৩০০ তকৈও অধিক চলচ্চিত্ৰত অভিনয় কৰিছিল? তেওঁ অভিনয়ৰ আধাৰত বহুতো ঐতিহাসিক চৰিত্ৰ পুনৰুজ্জীৱিত কৰিছিল। মানুহে ভগৱান কৃষ্ণ, ৰাম আৰু আন বহুতো চৰিত্ৰত এনটিআৰৰ অভিনয় ইমানেই ভাল পাইছিল যে তেওঁলোকে এতিয়াও তেওঁক মনত ৰাখিছে। এনটিআৰে চিনেমা জগতৰ লগতে ৰাজনীতিতো নিজৰ পৰিচয় গঢ়ি তুলিছিল। তাতো তেওঁ মানুহৰ পৰা যথেষ্ট মৰম আৰু আশীৰ্বাদ লাভ কৰিছিল। মই এন.টি. ৰামা ৰাওজীলৈ মোৰ বিনম্ৰ শ্ৰদ্ধাঞ্জলি জ্ঞাপন কৰিছো, যিয়ে দেশ আৰু বিশ্বৰ লাখ লাখ লোকৰ হৃদয়ত শাসন কৰিছিল।
মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, 'মন কী বাত'ত এইবাৰলৈ ইমানেই। পৰৱৰ্তীবাৰত মই আপোনালোকৰ ওচৰলৈ কিছুমান নতুন বিষয় লৈ আহিম... তেতিয়ালৈকে কিছুমান অঞ্চলত 'তাপ' অধিক বৃদ্ধি হ’ব। কিছুমান ঠাইত হয়তো বৰষুণ আৰম্ভ হ'ব। আপোনালোকে প্ৰতিটো বতৰত নিজৰ স্বাস্থ্যৰ যত্ন ল'ব লাগিব। আমি ২১ জুনত 'বিশ্ব যোগ দিৱস' উদযাপন কৰিম। তাৰ বাবে দেশ আৰু বিদেশতো প্ৰস্তুতি চলি আছে। এই প্ৰস্তুতিবোৰৰ বিষয়ে মোক আপোনালোকে 'মন কী বাত'ৰ জৰিয়তে জনাওক। যদি আপোনালোকে আন কোনো বিষয়ে কোনো তথ্য লাভ কৰে, তেন্তে মোক সেইটোও জনাওক। মোৰ প্ৰয়াস হ'ব 'মন কী বাত'ত সৰ্বাধিক পৰামৰ্শ অন্তৰ্ভুক্ত কৰা। আকৌ এবাৰ, আপোনালোক সকলোকে বহুত ধন্যবাদ। আমি অহা মাহত লগ পাম, তেতিয়ালৈকে মই আপোনালোকৰ পৰা বিদায় লৈছো।
নমস্কাৰ !
মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নমস্কাৰ। আজি হ’ল 'মন কী বাত'ৰ শততম খণ্ড। মই আপোনালোক সকলোৰে পৰা হাজাৰ হাজাৰ চিঠি পাইছো, লাখ লাখ বাৰ্তা... আৰু মই যিমান সম্ভৱ সিমানবোৰ চিঠি পঢ়িবলৈ চেষ্টা কৰিছো, সেইবোৰ চাইছো আৰু বাৰ্তাবোৰ অলপ বুজিবলৈ চেষ্টা কৰিছো। বহুবাৰ আপোনালোকৰ চিঠিবোৰ পঢ়ি থাকোঁতে, মই আৱেগিক হৈ পৰিছিলো,মন আৱেগেৰে ভৰি পৰিছিল আৰু তাৰ পিছত নিজকে চম্ভালি লৈছিলো। আপোনালোকে মোক 'মন কী বাত'ৰ ১০০তম খণ্ডৰ বাবে অভিনন্দন জনাইছে, কিন্তু মই মোৰ হৃদয়ৰ পৰা কওঁ,... দৰাচলতে, আপোনালোক সকলোৱে, 'মন কী বাত'ৰ শ্ৰোতাসকল, আমাৰ দেশবাসীসকল অভিনন্দনৰ যোগ্য। 'মন কী বাত' হৈছে কোটি কোটি ভাৰতীয়ৰ 'মন কী বাত', এয়া তেওঁলোকৰ অনুভূতিৰ অভিব্যক্তি।
বন্ধুসকল, ২০১৪ চনক অক্টোবৰৰ ৩ তাৰিখে বিজয়া দশমীৰ উৎসৱ আছিল আৰু আমি সকলোৱে একেলগে বিজয়া দশমীৰ দিনা 'মন কী বাত'ৰ যাত্ৰা আৰম্ভ কৰিছিলো। বিজয়া দশমী হৈছে অনীতিৰ ওপৰত নীতিৰ বিজয়ৰ উৎসৱ। 'মন কী বাত' দেশবাসীৰ মংগলময়তা আৰু ইতিবাচকতাৰ এক অনন্য উৎসৱ হৈ পৰিছে। প্ৰতি মাহে এই উৎসৱ, আমি সকলোৱে আগ্ৰহেৰে ইয়াৰ অপেক্ষা কৰি আছো। আমি ইয়াত ইতিবাচকতা উদযাপন কৰো। আমি ইয়াত জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণো উদযাপন কৰো। কেতিয়াবা বিশ্বাস কৰা কঠিন হয় যে 'মন কী বাত' আৰম্ভ হোৱাৰ ইমান মাহ, ইমান বছৰ পাৰ হৈ গৈছে। প্ৰতিটো খণ্ডই একোটা অনন্য খণ্ড আছিল। প্ৰতিবাৰেই, নতুন উদাহৰণৰ নতুনত্ব, প্ৰতিবাৰেই দেশবাসীৰ নতুন সফলতাৰ সম্প্ৰসাৰণ। 'মন কী বাত'ত দেশৰ প্ৰতিটো প্ৰান্তৰ লোকসকলে যোগদান কৰিছিল। বেটি বচাও বেটি পঢ়াও বা স্বচ্ছ ভাৰত আন্দোলন, খাদীৰ প্ৰতি প্ৰেম বা প্ৰকৃতিৰ বিষয়েই হওক, আজাদী কা অমৃত মহোৎসৱ হওক বা অমৃত সৰোবৰেই হওক, যি বিষয়ৰ সৈতে 'মন কী বাত' জড়িত হৈছিল, প্ৰতিটোৱেই এক গণ আন্দোলনলৈ পৰিণত হৈছিল আৰু আপোনালোকে এয়া সম্ভৱ কৰি তুলিছে। যেতিয়া মই তদানীন্তন আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰৰ ৰাষ্ট্ৰপতি বাৰাক অ'বামাৰ সৈতে যুটীয়াভাৱে 'মন কী বাত' ভাগ-বতৰা কৰিছিলো, সমগ্ৰ বিশ্বতে ই চৰ্চাৰ বিষয় হৈ পৰিছিল।
বন্ধুসকল, মই, 'মন কী বাত'ক আনৰ গুণাগুণবোৰৰ উপাসনা কৰাৰ দৰে বিবেচনা কৰো। মোৰ এজন গাইড আছিল - শ্ৰী লক্ষ্মণৰাও জী ইনামদাৰ। আমি তেওঁক ৱকীল চাহেব বুলি সম্বোধন কৰিছিলো। তেওঁ সদায় কৈছিল যে আমি আনৰ গুণাগুণৰ উপাসনা কৰা উচিত। আপোনাৰ সৈতে যিয়েই মুখামুখি নহওক কিয়, আপোনাৰ সপক্ষে হওক বা আপোনাৰ প্ৰতিদ্বন্দী হওক, আমি তেওঁলোকৰ ভাল গুণবোৰৰ বিষয়ে জানিবলৈ চেষ্টা কৰা উচিত আৰু তেওঁলোকৰ পৰা শিকা উচিত। তেওঁৰ এই বিশেষত্বটোৱে মোক সদায় অনুপ্ৰাণিত কৰি আহিছে। 'মন কী বাত' আনৰ গুণাগুণৰ পৰা শিকাৰ বাবে এক মহান মাধ্যম হৈ পৰিছে।
মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, এই কাৰ্যসূচীয়ে মোক কেতিয়াও আপোনালোকৰ পৰা দূৰত ৰখা নাই। মোৰ মনত আছে, যেতিয়া মই গুজৰাটৰ মুখ্যমন্ত্ৰী আছিলোঁ, তেতিয়া তাত থকা সাধাৰণ লোকসকলক লগ কৰা আৰু বাৰ্তালাপ কৰাটো এটা স্বাভাৱিক প্ৰক্ৰিয়া আছিল। মুখ্যমন্ত্ৰীৰ কাম আৰু কাৰ্যকাল এনেকুৱা..., একেসময়তে বহুতো সুযোগ আহে। কিন্তু ২০১৪ চনত দিল্লীলৈ অহাৰ পিছত, মই দেখিছিলো যে ইয়াত জীৱন বহুত বেলেগ আছিল। কামৰ প্ৰকৃতি পৃথক, দায়িত্ব পৃথক, পৰিস্থিতি, সুৰক্ষাৰ কঠোৰতা আৰু সময় সীমাৰ দ্বাৰা আৱদ্ধ। প্ৰাৰম্ভিক দিনবোৰত, কিবা এটা বেলেগ অনুভৱ হৈছিল, এটা শূন্যতা আহি পৰিছিল। পঞ্চাশ বছৰ আগতে, মই কেৱল মোৰ নিজৰ দেশৰ লোকসকলৰ সৈতে যোগাযোগ কৰাটো কঠিন হ'ব, এই ভাবি মোৰ ঘৰ এৰি যোৱা নাছিলো । সেই দেশবাসী যি মোৰ সকলো,... মই তেওঁলোকৰ পৰা পৃথক হৈ থাকিব নোৱাৰিলো। 'মন কী বাত'য়ে মোক এই প্ৰত্যাহ্বানৰ সমাধান দিছিল, সাধাৰণ মানুহৰ সৈতে সংযোগ স্থাপনৰ এটা উপায় দিছিল। পদ আৰু প্ৰটোকল প্ৰণালীটোত সীমাৱদ্ধ হৈ থাকিল আৰু কোটি কোটি লোকৰ অনুভূতি মোৰ আভ্যন্তৰীণ পৃথিৱীৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংশ হৈ পৰিছিল। প্ৰতি মাহে মই দেশৰ জনসাধাৰণৰ হাজাৰ হাজাৰ বাৰ্তা পঢ়ো, প্ৰতি মাহে মই দেশবাসীৰ এটা বা আনটো আশ্চৰ্যকৰ বাৰ্তা জানিবলৈ পাওঁ। মই দেশবাসীৰ তপস্যা আৰু ত্যাগ দেখিছো আৰু অনুভৱ কৰিছো। মই আপোনালোকৰ পৰা দূৰত আছোঁ বুলি কেৱল অনুভৱ নকৰোঁ । মোৰ বাবে 'মন কী বাত' কোনো কাৰ্যসূচী নহয়, মোৰ বাবে ই বিশ্বাস, উপাসনা বা ব্ৰতৰ বিষয়। যিদৰে মানুহে ঈশ্বৰৰ উপাসনা কৰিবলৈ যায়, তেওঁলোকে লগত প্ৰসাদৰ থাল এখন লৈ আহে। মোৰ বাবে, 'মন কী বাত' জনতা-জনাৰ্দন, জনতাৰ ৰূপত ঈশ্বৰৰ চৰণৰ প্ৰসাদৰ থালৰ দৰে। 'মন কী বাত' মোৰ অস্তিত্বৰ এক আধ্যাত্মিক যাত্ৰা হৈ পৰিছে।
'মন কী বাত' হৈছে নিজৰ পৰা সমূহলৈ যাত্ৰা।
'মন কী বাত' মোৰ নিজৰ পৰা আমালৈ যোৱা এটা যাত্ৰা।
এয়া মই নহয়, কিন্তু আপোনালোক ইয়াৰ সংস্কাৰ সাধনা।
কল্পনা কৰক, আমাৰ কিছুসংখ্যক দেশবাসীয়ে ৪০বছৰ ধৰি নিৰ্জন পাহাৰ আৰু অনুৰ্বৰ ভূমিত গছপুলি ৰোপণ কৰি আহিছে, বহুলোকে ৩০ বছৰ ধৰি পানী সংৰক্ষণৰ বাবে ষ্টেপৱেল আৰু পুখুৰী খনন কৰি আহিছে, সেইবোৰ পৰিষ্কাৰ কৰি আছে। কিছুমানে ২৫-৩০ বছৰ ধৰি দুখীয়া শিশুসকলক শিক্ষাদান কৰি আহিছে, কিছুমানে দৰিদ্ৰ লোকসকলৰ চিকিৎসাত সহায় কৰি আহিছে। মন কী বাত'ত তেওঁলোকক বহুবাৰ উল্লেখ কৰোঁতে মই আৱেগিক হৈ পৰিছো। আকাশবাণীৰ বন্ধুসকলে ইয়াক বহুবাৰ পুনৰ ৰেকৰ্ড কৰিব লগীয়া হৈছিল। আজি, অতীতৰ বহুতো কথা মোৰ চকুৰ সন্মুখত আহিছে। দেশবাসীৰ এই প্ৰচেষ্টাই মোক নিৰন্তৰে কাৰ্য অব্যাহত ৰাখিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছে ৷
বন্ধুসকল, আমি 'মন কী বাত'ত উল্লেখ কৰা লোকসকল হৈছে আমাৰ দেশৰ নায়ক যিয়ে এই কাৰ্যসূচীটো সজীৱ কৰি তুলিছে। আজি, যেতিয়া আমি শততম খণ্ডৰ মাইলৰ খুঁটিত উপনীত হৈছো, মই লগতে বিচাৰিছো যে আমি আকৌ এবাৰ এই সকলো নায়কৰ যাত্ৰাৰ বিষয়ে জানিবলৈ তেওঁলোকৰ ওচৰলৈ যাওঁ । আজি আমি কিছুমান সহকৰ্মীৰ সৈতেও কথা পাতিবলৈ চেষ্টা কৰিম। হাৰিয়ানাৰ ভাতৃ সুনীল জগলানে মোৰ সৈতে যোগাযোগ স্থাপন কৰিছে। সুনীল জগলানজীয়ে মোৰ মনত বিশেষ প্ৰভাৱ পেলাইছে কাৰণ হাৰিয়ানাত লিংগ অনুপাতৰ ওপৰত যথেষ্ট আলোচনা হৈছিল আৰু মই হাৰিয়ানাৰ পৰাই 'বেটি বচাও-বেটি পঢ়াও'ৰ প্ৰচাৰ আৰম্ভ কৰিছিলো। আৰু ইফালে যেতিয়া মই সুনীলজীৰ 'চেলফি উইথ ডটাৰ' অভিযানৰ বিষয়ে জানিব পাৰিছিলো, মই বৰ সুখী অনুভৱ কৰিছিলো। মই তেওঁৰ পৰাই শিকিছিলো আৰু ইয়াক 'মন কী বাত'ত অন্তৰ্ভুক্ত কৰিছিলো। মুহূৰ্ততে 'চেলফি উইথ ডটাৰ' গোলকীয় অভিযানলৈ ৰূপান্তৰিত হ'ল। আৰু ইয়াত বিষয়টো চেলফি বা প্ৰযুক্তি নাছিল,... কন্যা সন্তানক গুৰুত্ব দিয়া হৈছিল। এই অভিযানৰ জৰিয়তে জীৱনত এজনী কন্যা সন্তানৰ গুৰুত্বও সন্মুখলৈ আহিল। এনে বহুতো প্ৰচেষ্টাৰ ফলাফল স্বৰূপে আজি হাৰিয়ানাত লিংগ অনুপাত উন্নত হৈছে। আহক, সুনীলজীৰ সৈতে কথা পাতোঁ।
শ্ৰীযুত প্ৰধানমন্ত্ৰী - নমস্কাৰ সুনীলজী,
সুনীল- নমস্কাৰ ছাৰ, আপোনাৰ মাত শুনি মোৰ আনন্দ বাঢ়ি গৈছে মহোদয়।
প্ৰধানমন্ত্ৰী- সুনীলজী সকলোৱে 'চেলফি উইথ ডটাৰ'ৰ কথা মনত ৰাখিছে... এতিয়া পুনৰ আকৌ এবাৰ ইয়াক আলোচনা কৰাৰ সময়ত আপুনি কেনে অনুভৱ কৰিছে?
সুনীল – প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়, দৰাচলতে, আপুনি আমাৰ ৰাজ্য হাৰিয়ানাৰ কন্যাসকলৰ মুখলৈ হাঁহি আনিবলৈ আৰম্ভ কৰা পানীপথৰ চতুৰ্থখন যুদ্ধ, যাক সমগ্ৰ দেশে আপোনাৰ নেতৃত্বত জিকিবলৈ চেষ্টা কৰিছে, মোৰ বাবে, প্ৰতিজনী কন্যাৰ দেউতাক আৰু কন্যাক ভাল পোৱা সকলৰ বাবে সঁচাকৈয়ে গুৰুত্বপূৰ্ণ।
প্ৰধানমন্ত্ৰী- সুনীলজী, আপোনাৰ ছোৱালী এতিয়া কেনে আছে, তেওঁ আজিকালি কি কৰি আছে?
সুনীল- হয়, মোৰ ছোৱালী দুজনী হৈছে নন্দিনী আৰু য়াচিকা, এজনীয়ে ৭ম শ্ৰেণীত পঢ়ি আছে, আনজনীয়ে ৪র্থ শ্ৰেণীত পঢ়ি আছে আৰু দুয়োজনী আপোনাৰ ডাঙৰ অনুৰাগী। সিহঁতে আৰু সিহঁতৰ সহপাঠীসকলে আপোনালৈ ধন্যবাদ জনাই চিঠি লিখিছে ।
প্ৰধানমন্ত্ৰী – সুন্দৰ কথা! মোৰ হৈ আৰু মন কী বাতৰ শ্ৰোতাসকলৰ হৈ কন্যাদুজনীক বহুতো আশীৰ্বাদ দিছো।
সুনীল- আপোনাক অশেষ ধন্যবাদ। আপোনাৰ কাৰণে দেশৰ কন্যাসকলৰ মুখৰ হাঁহি নিৰন্তৰে বৃদ্ধি পাইছে।
প্ৰধানমন্ত্ৰী- অশেষ ধন্যবাদ সুনীলজী।
সুনীল- ধন্যবাদ ৷
এইটো মোৰ বাবে পৰিপূৰ্ণতাৰ বিষয় যে 'মন কী বাত'ত আমি দেশৰ নাৰী শক্তিৰ শ শ অনুপ্ৰেৰণাদায়ক কাহিনী উল্লেখ কৰিছো। আমাৰ সেনাই হওক বা ক্ৰীড়া জগত, যেতিয়াই মই মহিলাসকলৰ কৃতিত্বৰ বিষয়ে কথা পাতিছো, ইয়াক যথেষ্ট প্ৰশংসা কৰা হৈছে। যেনেকৈ আমি ছত্তীশগড়ৰ ডেউৰ গাঁৱৰ মহিলাসকলৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিছিলো। এই মহিলাসকলে আত্মসহায়ক গোটৰ জৰিয়তে গাঁৱৰ ৰাস্তা আৰু মন্দিৰ পৰিষ্কাৰ কৰিবলৈ অভিযান চলায়। একেদৰে, দেশবাসীয়ে তামিলনাডুৰ জনজাতীয় মহিলাসকলৰ পৰাও যথেষ্ট অনুপ্ৰেৰণা লাভ কৰিছিল যিয়ে হাজাৰ হাজাৰ পৰিৱেশ-অনুকূল টেৰাকোটা কাপ ৰপ্তানি কৰিছিল। তামিলনাডুত, ভেলোৰৰ নাগ নদী পুনৰুজ্জীৱিত কৰিবলৈ ২০ হাজাৰ মহিলা একত্ৰিত হৈছিল। এনে ধৰণৰ বহুতো অভিযান আমাৰ নাৰী শক্তিৰ দ্বাৰা পৰিচালিত হৈছে আৰু 'মন কী বাত'য়ে তেওঁলোকৰ প্ৰচেষ্টাক আগুৱাই অনাৰ বাবে এক মঞ্চ হিচাপে কাম কৰিছে।
বন্ধুসকল, আমাৰ ফোন লাইনত আৰু এজন ভদ্ৰলোক জড়িত হৈছে। তেওঁৰ নাম মনজুৰ আহমেদ। 'মন কী বাত'ত, জম্মু আৰু কাশ্মীৰৰ পেঞ্চিল শ্লেটৰ বিষয়ে কোৱাৰ সময়ত মনজুৰ আহমেদজীৰ কথা উল্লেখ কৰা হৈছিল।
প্ৰধানমন্ত্ৰী – মনজুৰ জী, আপুনি কেনে আছে?
মনজুৰ জী - ধন্যবাদ মহোদয়... খুব ভাল।
প্ৰধানমন্ত্ৰী- মন তী বাতৰ এই শততম খণ্ডত আপোনাৰ সৈতে কথা পাতি বৰ আনন্দিত হৈছো।
মনজুৰ জী - ধন্যবাদ মহোদয়।
প্ৰধানমন্ত্ৰী- আচ্ছা, পেঞ্চিল-শ্লেটৰ কাম কেনে চলি আছে?
মনজুৰ জী – এই কাম খুব ভালদৰে চলি আছে মহোদয়। মন কী বাত কাৰ্যসূচীত আমাৰ মনৰ কথা উল্লেখ কৰাৰ পিছৰে পৰা মহোদয়, তেতিয়াৰ পৰা কাম যথেষ্ট বৃদ্ধি পাইছে আৰু এই কামত আনৰ বাবে নিযুক্তিও যথেষ্ট বৃদ্ধি পাইছে।
প্ৰধানমন্ত্ৰী- এতিয়া কিমান জন লোকে নিযুক্তি লাভ কৰিছে?
মনজুৰ জী - এতিয়া ২০০ত কৈও অধিক আছে...
প্ৰধানমন্ত্ৰী - সুন্দৰ! মই খুব সুখী হৈছো।
মনজুৰ জী – হয় মহোদয়... এতিয়া মই ইয়াক কেইমাহমানৰ ভিতৰত সম্প্ৰসাৰিত কৰিম ৷ তেতিয়া আৰু ২০০ জন লোকৰ বাবে নিযুক্তি বৃদ্ধি পাব মহোদয়।
প্ৰধানমন্ত্ৰী – আচ্ছা সুন্দৰ! মনজুৰ জী চাওক...
মনজুৰ জী - হয় মহোদয়...
প্ৰধানমন্ত্ৰী- মোৰ ভালদৰে মনত আছে আৰু সেইদিনা আপুনি মোক কৈছিল যে এইটো এনে এক কাম যাৰ কোনো পৰিচয় নাই, কোনো আত্ম-স্বীকৃতি নাই আৰু আপুনি যথেষ্ট হতাশ হৈছিল, ইয়াৰ বাবে আপুনি যথেষ্ট অসুবিধাৰ সন্মুখীন হ'বলগীয়া হৈছিল। কিন্তু এতিয়া স্বীকৃতি লাভ কৰিছে আৰু আপুনি ২০০তকৈও অধিক লোকক নিযুক্তি দি আছে।
মনজুৰ জী - হয় মহোদয়...
প্ৰধানমন্ত্ৰী- আৰু আপুনি আমাক নতুন সম্প্ৰসাৰণৰ খবৰ দিছে আৰু ২০০ জন নতুন লোকক নিযুক্তি দিয়াৰ আনন্দদায়ক বাতৰি দিছে।
মনজুৰ জী- আনকি মহোদয়, ইয়াৰ কৃষকসকল ইয়াৰ পৰা যথেষ্ট লাভান্বিত হৈছে। পূৰ্বে ২০০০ টকাত একোডাল গছ বিক্ৰী হৈছিল, এতিয়া একেডাল গছৰ দাম ৫০০০ হৈছে। তেতিয়াৰে পৰা ইয়াত চাহিদা যথেষ্ট বৃদ্ধি পাইছে... আৰু ই নিজৰ পৰিচয়ো লাভ কৰিছে। মহোদয়, মোৰ ওচৰত ইয়াৰ বাবে বহুতো অৰ্ডাৰ আছে, এতিয়া মই এক বা দুই মাহত আৰু অধিক সম্প্ৰসাৰিত কৰিম আৰু দুখনৰ পৰা চাৰিখন গাওঁ সামৰি ল'ম, ২০০ৰ পৰা ২৫০ জন ল'ৰা-ছোৱালী ল’ম যাতে তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ জীৱিকা অব্যাহত ৰাখিব পাৰে মহোদয়।
প্ৰধানমন্ত্ৰী- মনজুৰ জী চাওক, লোকেলৰ বাবে ভোকেলৰ শক্তি কিমান প্ৰচণ্ড..., আপুনি ইয়াক প্ৰকাশ কৰিছে।
মনজুৰ জী - হয় মহোদয়।
প্ৰধানমন্ত্ৰী- আপোনালোক আৰু গাওঁখনৰ সকলো কৃষক তথা আপোনাৰ সৈতে কাম কৰা সকলো সহকৰ্মীলৈ অশেষ শুভকামনা থাকিল, ধন্যবাদ ভাই।
মনজুৰ জী - ধন্যবাদ মহোদয়।
বন্ধুসকল, আমাৰ দেশত এনে বহুতো প্ৰতিভাশালী লোক আছে যিয়ে তেওঁলোকৰ কঠোৰ পৰিশ্ৰমৰ জৰিয়তে সফলতাৰ শীৰ্ষত উপনীত হৈছে। মোৰ মনত আছে, বিশাখাপত্তনমৰ ভেংকট মুৰলী প্ৰসাদজীয়ে এখন আত্মনিৰ্ভৰ ভাৰত তালিকা প্ৰস্তুত কৰিছিল। তেওঁ আমাক কৈছিল যে তেওঁ কেনেকৈ কেৱল ভাৰতীয় সামগ্ৰীৰ সৰ্বাধিক ব্যৱহাৰ কৰিব। যেতিয়া বেতিয়াহৰ প্ৰমোদজীয়ে এলইডি বাল্ব তৈয়াৰ কৰিবলৈ এটা সৰু গোট স্থাপন কৰিছিল বা গড়মুক্তেশ্বৰৰ সন্তোষজীয়ে মেট বনাবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল, 'মন কী বাত' তেওঁলোকৰ সামগ্ৰীবোৰ সকলোৰে সন্মুখত প্ৰস্তুত কৰাৰ এক মাধ্যম হৈ পৰিছিল। আমি 'মন কী বাত'ত মেক ইন ইণ্ডিয়াৰ পৰা মহাকাশ ষ্টাৰ্ট-আপলৈকে বহুতো কথা আলোচনা কৰিছো।
বন্ধুসকল, আপোনালোকৰ হয়তো মনত আছে যে কেইটামান খণ্ডৰ পূৰ্বে মই মণিপুৰৰ ভগ্নী বিজয়শান্তি দেৱীৰ বিষয়েও উল্লেখ কৰিছিলো। বিজয়শান্তিজীয়ে পদুমৰ আঁহৰ পৰা কাপোৰ তৈয়াৰ কৰে। তেওঁৰ এই অনন্য পৰিৱেশ-অনুকূল ধাৰণাটো 'মন কী বাত'ত আলোচনা কৰা হৈছিল আৰু তেওঁৰ কাম অধিক জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছিল। আজি বিজয়শান্তিজী আমাৰ লগত ফোনত আছে।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- নমস্তে বিজয়শান্তিজী! আপোনাৰ ভাল নে?
বিজয়শান্তি জী :- মহোদয়, মই ভালে আছো।
প্ৰধানমন্ত্ৰী :- আৰু আপোনাৰ কাম কেনে চলি আছে?
বিজয়শান্তি জী :- মহোদয়, এতিয়াও মই ৩০ গৰাকী মহিলাৰ সৈতে কাম কৰি আছো
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- ইমান কম সময়ৰ ভিতৰত আপুনি ৩০ জনীয়া দল গঠন কৰিছে!
বিজয়শান্তি জী :- হয় মহোদয়, এই বছৰতেই মোৰ এলেকাত ১০০গৰাকী মহিলাৰ সৈতে অধিক সম্প্ৰসাৰিত হ'ব
প্ৰধানমন্ত্ৰী :- গতিকে আপোনাৰ লক্ষ্য হৈছে ১০০গৰাকী মহিলা ৷
বিজয়শান্তি জী :- হয়! ১০০ গৰাকী মহিলা
প্ৰধানমন্ত্ৰী :- আৰু এতিয়া জনসাধাৰণ এই পদুমৰ আঁহৰ সৈতে পৰিচিত
বিজয়শান্তি জী :- হয় মহোদয়, সমগ্ৰ ভাৰততে 'মন কী বাত' কাৰ্যসূচীৰ পৰা ইয়াক সকলোৱে জনা হৈছে।
প্ৰধানমন্ত্ৰী :- গতিকে এতিয়া ই অতি জনপ্ৰিয়
বিজয়শান্তি জী :- হয় মহোদয়, প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ 'মন কী বাত' কাৰ্যসূচীৰ পৰা সকলোৱে পদুম আঁহৰ বিষয়ে জানে
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- তেন্তে এতিয়া আপুনি বজাৰখনো পাইছে?
বিজয়শান্তি জী :- হয়, মই আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰৰ পৰাও এখন বজাৰ লাভ কৰিছো, তেওঁলোকে বৃহৎ পৰিমাণে ক্ৰয় কৰিব বিচাৰে, কিন্তু মই এই বছৰৰ পৰাই আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰলৈ পঠিয়াব বিচাৰো।
প্ৰধানমন্ত্ৰী :- গতিকে, এতিয়া আপুনি এজন ৰপ্তানিকৰ্তা?
বিজয়শান্তি জী :- হয় মহোদয়, এই বছৰৰ পৰা মই ভাৰতত নিৰ্মিত আমাৰ সামগ্ৰী পদুম আঁহ ৰপ্তানি কৰিছো
প্ৰধানমন্ত্ৰী :- গতিকে, যেতিয়া মই ভোকেল ফৰ লোকেল বুলি কওঁ, এতিয়া লোকেল ফৰ গ্লোবেল বুলি ক’ব লাগিব
বিজয়শান্তি জী :- হয় মহোদয়, মই গোটেই পৃথিৱীত মোৰ সামগ্ৰী উপলব্ধ কৰিব বিচাৰো
প্ৰধানমন্ত্ৰী :- গতিকে অভিনন্দন আৰু আপোনাক শুভকামনা জনাইছো
বিজয়শান্তি জী :- ধন্যবাদ মহোদয়
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ- ধন্যবাদ, ধন্যবাদ বিজয়শান্তি
বিজয়শান্তি জী :- ধন্যবাদ মহোদয়
বন্ধুসকল, 'মন কী বাত'ৰ আন এটা বিশেষত্ব আছে। 'মন কী বাত'ৰ জৰিয়তে বহুতো গণ আন্দোলনৰ সৃষ্টি হৈছে আৰু গতি লাভ কৰিছে। উদাহৰণ স্বৰূপে, আমাৰ পুতলা উদ্যোগ পুনৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰাৰ অভিযানটো 'মন কী বাত'ৰ সৈতে আৰম্ভ হৈছিল। ভাৰতীয় প্ৰজাতিৰ কুকুৰ, আমাৰ থলুৱা কুকুৰবোৰৰ বিষয়ে সজাগতা বৃদ্ধি কৰাৰ আৰম্ভণিও কেৱল 'মন কী বাত'ৰেই আৰম্ভ কৰা হৈছিল। আমি আন এটা অভিযান আৰম্ভ কৰিছিলো যে আমি দৰিদ্ৰ ক্ষুদ্ৰ দোকানীসকলৰ সৈতে দৰদাম নকৰো,... আমি তেওঁলোকৰ সৈতে দৰদাম নকৰো। আনকি যেতিয়া 'হৰ ঘৰ তিৰংগা' অভিযান আৰম্ভ হৈছিল, 'মন কী বাত'য়ে দেশবাসীক এই সংকল্পৰ সৈতে সংযোগ কৰাত এক ডাঙৰ ভূমিকা পালন কৰিছিল। এনে প্ৰতিটো উদাহৰণ সমাজত পৰিৱৰ্তনৰ কাৰক হৈ পৰিছে। প্ৰদীপ চাংৱানজীয়েও সমাজক অনুপ্ৰাণিত কৰিবলৈ এনে কাম হাতত লৈছে। 'মন কী বাত'ত আমি প্ৰদীপ চাংৱানজীৰ 'হিলিং হিমালয়' অভিযানৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিছিলো। তেওঁ ফোন লাইনত আমাৰ সৈতে আছে।
মোদীজী – প্ৰদীপ জী নমস্কাৰ!
প্ৰদীপ জী - মহোদয় জয় হিন্দ!
মোদীজী - জয় হিন্দ, জয় হিন্দ, ভাতৃ! আপোনাৰ ভাল নে?
প্ৰদীপ জী - বৰ ভাল মহোদয়। আপোনাৰ মাতটো শুনি আৰু ভাল লাগিছে।
মোদীজী - আপুনি হিমালয় আৰোগ্য কৰাৰ কথা ভাবিছিল।
প্ৰদীপ জী - হয় মহোদয়।
মোদীজী - লগতে এটা প্ৰচাৰ অভিযান আৰম্ভ কৰিছিল। আজিকালি আপোনাৰ প্ৰচাৰ কেনেকুৱা চলি আছে?
প্ৰদীপ জী - মহোদয় এইটো খুব ভালদৰে চলি আছে। ২০২০ চনৰ পৰা, কল্পনা কৰক যে আমি পাঁচ বছৰত যি পৰিমাণৰ কাম কৰিছিলো সেয়া এতিয়া এবছৰত কৰা হৈছে।
মোদীজী – এইটো বৰ ভাল কথা হৈছে!
প্ৰদীপ জী - হয়, হয়, মহোদয়। আৰম্ভণিতে, মই অতি শংকিত হৈ পৰিছিলো, মই খুব ভয় খাইছিলো যে মই গোটেই জীৱন এইটো কৰিব পাৰিম নে নোৱাৰোঁ, কিন্তু কিছু সমৰ্থন পাইছিলো আৰু ২০২০ চনলৈকে, আমি যথেষ্ট সততাৰে সংগ্ৰাম কৰি আছিলো। বহুতো লোকে যোগদান কৰা নাছিল..., এনে বহুতো লোক আছিল যি সমৰ্থন কৰিবলৈ সক্ষম হোৱা নাছিল। তেওঁলোকে আনকি আমাৰ প্ৰচাৰৰ প্ৰতিও ইমান মনোযোগ দিয়া নাছিল। কিন্তু ২০২০ চনৰ পিছত, যেতিয়া ইয়াক 'মন কী বাত'ত উল্লেখ কৰা হৈছিল, বহুতো পৰিৱৰ্তন হৈছিল। অৰ্থাৎ, আগতে আমি এবছৰত ৬-৭ টা ক্লিনিং ড্ৰাইভ বা ১০ টা ক্লিনিং ড্ৰাইভ কৰিছিলো। আজি, আমি বিভিন্ন স্থানৰ পৰা দৈনিক পাঁচ টন আৱৰ্জনা সংগ্ৰহ কৰোঁ।
মোদীজী- অতি সুন্দৰ!
প্ৰদীপজী - 'মন কী বাত'ত উল্লেখ কৰাৰ পিছত, বিশ্বাস কৰক মহাশয়, যে মই সেই সময়ত প্ৰায় এৰি দিয়াৰ পৰ্যায়ত আছিলো আৰু তাৰ পিছত মোৰ জীৱনলৈ যথেষ্ট পৰিৱৰ্তন আহিছিল আৰু তাৰ পিছত ই ইমান দ্ৰুত গতিত আগবাঢ়িছিল যিটো আমাৰ বোধগম্যতাৰ বাহিৰত আছিল। আপুনি আমাৰ দৰে মানুহক কেনেকৈ বিচাৰি উলিয়ায়, তাৰবাবে মই সঁচাকৈয়ে কৃতজ্ঞ। ইমান দূৰৱৰ্তী এলেকাত কোনে কাম কৰে, আমি হিমালয় অঞ্চলত বহি কাম কৰি আছো। আমি এই উচ্চতাত কাম কৰি আছো। আপুনি আমাক তাত পাইছিল। আপুনি আমাৰ কাম পৃথিৱীৰ সন্মুখলৈ আনিছিল। গতিকে তেতিয়াও আৰু আজিও এইটো মোৰ বাবে এক অতি আৱেগিক মুহূৰ্ত আছিল যে মই আমাৰ দেশৰ প্ৰধান সেৱকৰ সৈতে কথা পাতিবলৈ সক্ষম হৈছো। মোৰ বাবে ইয়াতকৈ বেছি ভাগ্যৱান একো হ'ব নোৱাৰে।
মোদীজী – প্ৰদীপজী! আপুনি হিমালয়ৰ শৃংগত প্ৰকৃত অৰ্থত সাধনা কৰি আছে আৰু মই নিশ্চিত যে এতিয়া আপোনাৰ নাম শুনি মানুহে মনত ৰাখিছে যে আপুনি কেনেদৰে পৰ্বতৰ পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা অভিযানত জড়িত হৈ আছে।
প্ৰদীপ জী - হয় মহোদয়।
মোদীজী – আৰু আপুনি আমাক কোৱাৰ দৰে এতিয়া এটা বিশাল দল গঠন কৰা হৈছে আৰু আপুনি দৈনিক ইমান বৃহৎ পৰিমাণৰ কাম কৰি আছে।
প্ৰদীপ জী - হয় মহোদয়।
মোদীজী – আৰু মোৰ সম্পূৰ্ণ বিশ্বাস যে আপোনাৰ প্ৰচেষ্টা আৰু এই বিষয়ে আলোচনাৰ জৰিয়তে এতিয়া বহুতো পৰ্বতাৰোহীয়ে পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা সম্পৰ্কীয় ফটো পোষ্ট কৰা আৰম্ভ কৰিছে।
প্ৰদীপ জী - হয় মহোদয়! যথেষ্ট সংখ্যক।
মোদীজী – এইটো খুব ভাল কথা। আপোনাৰ দৰে বন্ধুবৰ্গৰ প্ৰচেষ্টাৰ জৰিয়তে, আৱৰ্জনাও এতিয়া মানুহৰ মনত এক স্থিৰ সম্পদ হৈ পৰিছে আৰু পৰিৱেশ এতিয়া সুৰক্ষিত হৈ পৰিছে ৷ আমি গৌৰৱান্বিত যে হিমালয়ৰ যত্ন লোৱা হৈছে আৰু ইয়াক সংৰক্ষণ কৰা হৈছে... সাধাৰণ মানুহেও জড়িত হৈছে। প্ৰদীপজী মই এইটো খুব ভাল পাইছো। আপোনাক বহুত ধন্যবাদ ভাই।
প্ৰদীপ জী - ধন্যবাদ মহোদয় আপোনাক অশেষ ধন্যবাদ ৷ জয় হিন্দ ৷
বন্ধুসকল, আজি দেশত পৰ্যটন অতি দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পাইছে। আমাৰ প্ৰাকৃতিক সম্পদেই হওক, নদী, পৰ্বত, পুখুৰী হওক বা আমাৰ তীৰ্থস্থানেই হওক, সেইবোৰ পৰিষ্কাৰ কৰি ৰখাটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। ই পৰ্যটন উদ্যোগক যথেষ্ট সহায় কৰিব। পৰ্যটনৰ ক্ষেত্ৰত পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ লগতে আমি প্ৰায়ে অতুলনীয় ভাৰত আন্দোলনৰ বিষয়েও আলোচনা কৰিছো। এই আন্দোলনৰ জৰিয়তে প্ৰথমবাৰৰ বাবে মানুহে এনে ঠাইবোৰৰ বিষয়ে জানিব পাৰিছিল যিবোৰ কেৱল তেওঁলোকৰ চুবুৰীয়া অঞ্চলত আছিল। মই সদায় কওঁ যে পৰ্যটনৰ বাবে বিদেশলৈ যোৱাৰ আগতে আমি আমাৰ দেশৰ কমেও ১৫টা পৰ্যটনস্থলী ভ্ৰমণ কৰিব লাগিব আৰু এই গন্তব্যস্থানবোৰ আপুনি বাস কৰা ৰাজ্যৰ হ'ব নালাগে... সেইবোৰ আপোনাৰ ৰাজ্যৰ বাহিৰৰ আন যিকোনো ৰাজ্যৰ হ'ব লাগিব। একেদৰে, আমি নিৰন্তৰভাৱে ক্লীন ছিয়াচেন, এবাৰ ব্যৱহৃত প্লাষ্টিক আৰু ই-আৱৰ্জনাৰ দৰে গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয়ৰ বিষয়ে কথা পাতি আহিছো। আজি সমগ্ৰ বিশ্বৰ সৈতে সম্পৰ্কিত পাৰিপাৰ্শ্বিক সমস্যা সমাধানৰ ক্ষেত্ৰত 'মন কী বাত'ৰ এই প্ৰচেষ্টা অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ।
বন্ধুসকল, এইবাৰ মই ইউনেস্কোৰ ডিজি অড্ৰে আজোলেৰ পৰা 'মন কী বাত' সন্দৰ্ভত আন এটা বিশেষ বাৰ্তা পাইছো। তেওঁ শততম খণ্ডৰ এই আশ্চৰ্যকৰ যাত্ৰাৰ বাবে সকলো দেশবাসীলৈ শুভেচ্ছা জনাইছে। লগতে, তেওঁ কিছুমান প্ৰশ্নও শুধিছে। প্ৰথমে আমি ইউনেস্কোৰ ডিজিৰ মন কী বাত শুনো আহক।
#Audio (ইউনেস্কো ডিজি) #
ডিজি ইউনেস্কোঃ ইউনেস্কোৰ হৈ শ্ৰদ্ধাৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী ডাঙৰীয়ালৈ নমস্কাৰ, মহামান্য গৰাকীয়ে 'মন কী বাত' ৰেডিঅ' সম্প্ৰচাৰৰ শততম খণ্ডত জড়িত হোৱাৰ এই সুযোগ দিয়াৰ বাবে আপোনাক ধন্যবাদ জনাইছো। ইউনেস্কো আৰু ভাৰতৰ এক দীঘলীয়া উমৈহতীয়া ইতিহাস আছে। আমাৰ নিৰ্দেশনাৰ সকলো ক্ষেত্ৰতে আমাৰ একত্ৰিতভাৱে যথেষ্ট শক্তিশালী অংশীদাৰীত্ব আছে - শিক্ষা, বিজ্ঞান, সংস্কৃতি আৰু তথ্য এই বিষয়সমূহত আৰু মই আজি এই সুযোগতে শিক্ষাৰ গুৰুত্বৰ বিষয়ে কথা পাতিব বিচাৰো। ইউনেস্কোৱে ইয়াৰ সদস্য ৰাষ্ট্ৰসমূহৰ সৈতে কাম কৰি আছে যাতে ২০৩০ চনৰ ভিতৰত বিশ্বৰ সকলোৱে মানদণ্ডৰ শিক্ষা প্ৰাপ্ত কৰিব পাৰে। বিশ্বৰ সৰ্বাধিক জনসংখ্যাৰ সৈতে আপুনি অনুগ্ৰহ কৰি এই উদ্দেশ্যত উপনীত হোৱাৰ বাবে ভাৰতীয় উপায়সমূহ ব্যাখ্যা কৰিব পাৰিবনে? ইউনেস্কোৱে সংস্কৃতিক সমৰ্থন কৰা আৰু ঐতিহ্য সুৰক্ষিত কৰাৰ বাবেও কাম কৰে আৰু ভাৰতে এই বছৰ জি-২০ৰ অধ্যক্ষতা কৰি আছে। বিশ্বৰ নেতাসকলে এই অনুষ্ঠানটোৰ বাবে দিল্লীলৈ আহিব। মহামান্য, ভাৰতে সংস্কৃতি আৰু শিক্ষাক আন্তৰ্জাতিক কাৰ্যসূচীৰ শীৰ্ষত কেনেকৈ ৰাখিব বিচাৰে? এই সুযোগৰ বাবে মই আপোনাক আকৌ এবাৰ ধন্যবাদ জনাইছো আৰু ভাৰতৰ জনসাধাৰণক আপোনাৰ জৰিয়তে মোৰ শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিছো। সোনকালে দেখা হ'ম। অশেষ ধন্যবাদ।
মহামান্যৰ ধন্যবাদ। মই শততম 'মন কী বাত' কাৰ্যসূচীত আপোনাৰ সৈতে বাৰ্তালাপ কৰি সুখী হৈছো। মই সুখী কিয়নো আপুনি শিক্ষা আৰু সংস্কৃতিৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয়বোৰ উত্থাপন কৰিছে।
বন্ধুসকল, ইউনেস্কোৰ ডিজিয়ে শিক্ষা আৰু সাংস্কৃতিক সংৰক্ষণ সম্পৰ্কে ভাৰতৰ প্ৰচেষ্টাৰ বিষয়ে জানিব বিচাৰিছে। এই দুয়োটা বিষয়েই 'মন কী বাত'ৰ প্ৰিয় বিষয় হৈ আহিছে।
শিক্ষা বা সংস্কৃতিৰ বিষয়েই হওক, ইয়াৰ সংৰক্ষণ বা প্ৰচাৰৰ বিষয়েই হওক, এইটো ভাৰতৰ এক প্ৰাচীন পৰম্পৰা হৈ আহিছে। দেশখনে আজি এই দিশত যি কাম কৰি আছে সেয়া সঁচাকৈয়ে প্ৰশংসনীয়। ৰাষ্ট্ৰীয় শিক্ষা নীতি হওক বা আঞ্চলিক ভাষাত অধ্যয়ন কৰাৰ বিকল্প হওক বা শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰযুক্তিৰ একত্ৰীকৰণেই হওক, আপোনালোকে এনে বহুতো প্ৰচেষ্টা লক্ষ্য কৰিব। বহু বছৰ আগতে, 'গুণোৎসৱ আৰু শালা প্ৰৱেশোৎসৱ'ৰ দৰে কাৰ্যসূচীবোৰ উন্নত শিক্ষা প্ৰদান আৰু ড্ৰপআউটৰ হাৰ হ্ৰাস কৰাৰ বাবে গুজৰাটত জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ এক আশ্চৰ্যকৰ উদাহৰণ হৈ পৰিছিল। 'মন কী বাত'ত আমি এনে বহুলোকৰ প্ৰচেষ্টাৰ ওপৰত আলোকপাত কৰিছো যিসকলে নিস্বাৰ্থভাৱে শিক্ষাৰ বাবে কাম কৰি আছে। আপোনালোকৰ মনত থাকিব পাৰে, এবাৰ আমি ওড়িশাৰ এজন চাহ বিক্ৰেতা স্বৰ্গীয় ডি. প্ৰকাশ ৰাওৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিছিলো যি দৰিদ্ৰ শিশুসকলক শিক্ষাদানৰ অভিযানত নিয়োজিত আছিল। ঝাৰখণ্ডৰ গাওঁবোৰত ডিজিটেল পুথিভঁৰাল পৰিচালনা কৰা সঞ্জয় কাশ্যপ হওক, হেমলতা এন.কে. যিয়ে ক’ভিডৰ সময়ত ই-লাৰ্ণিংৰ জৰিয়তে বহুতো শিশুক সহায় কৰিছিল। হয়, আমি 'মন কী বাত'ত এনে বহুতো শিক্ষকৰ উদাহৰণ উল্লেখ কৰিছো। আমি 'মন কী বাত'ত সাংস্কৃতিক সংৰক্ষণৰ প্ৰচেষ্টাকো নিয়মীয়া স্থান প্ৰদান কৰিছো।
লাক্ষাদ্বীপৰ কুমেল ব্ৰাদাৰ্ছ চেলেঞ্জাৰ্ছ ক্লাব হওক, বা কৰ্ণাটকৰ 'কুৱেমশ্ৰী' জীৰ 'কালা চেতনা'ৰ দৰে প্লেটফৰ্ম হওক, দেশৰ প্ৰতিটো প্ৰান্তৰ মানুহে মোক চিঠিৰ জৰিয়তে এনে উদাহৰণ প্ৰেৰণ কৰিছে। আমি দেশপ্ৰেমৰ ওপৰত গান, নিচুকনি গীত আৰু 'ৰংগোলী'ৰ সৈতে সম্পৰ্কিত তিনিটা প্ৰতিযোগিতাৰ বিষয়েও কথা পাতিছিলো। আপোনালোকৰ হয়তো মনত আছে, এবাৰ আমি সমগ্ৰ দেশৰ ষ্টৰী টেলাৰৰ সৈতে সাধু কোৱাৰ জৰিয়তে ভাৰতীয় শিক্ষাৰ প্ৰকাৰৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিছিলো। মোৰ অটল বিশ্বাস যে আটাইতকৈ ডাঙৰ পৰিৱৰ্তনটো সামূহিক প্ৰচেষ্টাৰ দ্বাৰাহে আনিব পাৰি। এই বছৰ য'ত আমি আজাদী কা অমৃতকালৰ দিশত আগবাঢ়িছো, আমি জি-২০ৰ অধ্যক্ষতা কৰি আছো, শিক্ষাৰ লগতে বিভিন্ন গোলকীয় সংস্কৃতিক সমৃদ্ধ কৰাৰ আমাৰ সংকল্প শক্তিশালী হোৱাৰ এইটোও এটা কাৰণ।
মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমাৰ উপনিষদৰ এটা মন্ত্ৰই বহু শতাব্দী ধৰি আমাৰ সামূহিক চিন্তাধাৰাক অনুপ্ৰেৰণা যোগাই আহিছে।
চৰৈৱতী চৰৈৱতী চৰৈৱতী
আগবাঢ়ি যাওক - আগবাঢ়ি যাওক - আগবাঢ়ি যাওক
আজি আমি চৰৈৱতী চৰৈৱতীৰ একেই সত্বাৰ সৈতে 'মন কী বাত'ৰ শততম খণ্ডটো সম্পূৰ্ণ কৰিছো। ভাৰতৰ সামাজিক গাঁথনি শক্তিশালী কৰাৰ ক্ষেত্ৰত, 'মন কী বাত' হৈছে জপমালাৰ সূতাৰ দৰে য’ত প্ৰতিটো মণি একেলগে ধৰি ৰাখে। প্ৰতিটো খণ্ডতে দেশবাসীৰ সেৱা আৰু সামৰ্থ্যৰ মনোভাৱে আনক অনুপ্ৰাণিত কৰিছে। এই কাৰ্যসূচীত প্ৰতিজন দেশবাসী আন দেশবাসীৰ বাবে অনুপ্ৰেৰণা হৈ পৰে। এক প্ৰকাৰে, মন কী বাতৰ প্ৰতিটো খণ্ডই পৰৱৰ্তী খণ্ডৰ বাবে মঞ্চ প্ৰস্তুত কৰে। 'মন কী বাতে' সদায় সদিচ্ছা, সেৱা-মনোভাৱ আৰু কৰ্তব্যবোধৰ সৈতে আগবাঢ়ি আহিছে। এই ইতিবাচকতাই আজাদী কা অমৃতকালত দেশক আগুৱাই নিব... এক নতুন উচ্চতালৈ লৈ যাব আৰু মই সুখী যে 'মন কী বাত'ৰ দ্বাৰা কৰা আৰম্ভণি আজি দেশত এক নতুন পৰম্পৰা হৈ পৰিছে। এক পৰম্পৰা য'ত আমি সকলোৰে প্ৰচেষ্টাৰ সত্বা দেখিছো।
বন্ধুসকল, আজি মই আকাশবাণীৰ কৰ্মচাৰীসকলকো ধন্যবাদ জনাইছো যিসকলে এই সমগ্ৰ কাৰ্যসূচীটো অতি ধৈৰ্য্যৰে ৰেকৰ্ড কৰে। মই অনুবাদকসকলৰ প্ৰতিও কৃতজ্ঞ, যিয়ে অতি কম সময়ৰ ভিতৰতে 'মন কী বাত'ক বিভিন্ন আঞ্চলিক ভাষালৈ অনুবাদ কৰে। মই দূৰদৰ্শন আৰু মাইগভৰ কৰ্মচাৰীসকলকো ধন্যবাদ জনাইছো। মই সকলো টিভি চেনেল, সমগ্ৰ দেশৰ ইলেক্ট্ৰনিক মাধ্যমৰ লোকসকলৰ প্ৰতি কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন কৰিছো যিসকলে বাণিজ্যিক বিৰতি অবিহনে 'মন কী বাত' প্ৰদৰ্শন কৰে আৰু শেষত মই তেওঁলোকলৈও কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন কৰিম যিসকলে 'মন কী বাত'ৰ আৱৰণ প্ৰস্তুত কৰে- ভাৰতৰ জনসাধাৰণ, ভাৰতৰ ওপৰত বিশ্বাস থকা লোকসকলৰ প্ৰতি। এই সকলোবোৰ কেৱল আপোনালোকৰ অনুপ্ৰেৰণা আৰু শক্তিৰ বাবেহে সম্ভৱ হৈছে।
বন্ধুসকল, অৱশ্যে, আজি মোৰ বহুত কথা আছিল, কিন্তু সময় আৰু শব্দ দুয়োটাই কম হৈ আহিছে। কিন্তু মই নিশ্চিত যে আপোনালোক সকলোৱে মোৰ অভিব্যক্তি বুজি পাব, মোৰ অনুভূতি বুজি পাব। আপোনালোকৰ পৰিয়ালৰ এজন সদস্য হিচাপে, মই 'মন কী বাত'ৰ সহায়ত আপোনালোকৰ মাজত আছো, আপোনালোকৰ মাজত থাকিম। আমি অহা মাহত পুনৰ লগ পাম। আমি পুনৰ নতুন বিষয় আৰু নতুন তথ্যৰ সৈতে দেশবাসীৰ সফলতা উদযাপন কৰিম, তেতিয়ালৈকে মই আপোনালোকৰ পৰা বিদায় লৈছো। নিজৰ আৰু আপোনালোকৰ প্ৰিয়জনৰ যত্ন ল'ব।
নমস্কাৰ, আপোনালোকলৈ অশেষ ধন্যবাদ!
মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, মন কী বাতত আপোনালোক সকলোকে আকৌ এবাৰ উষ্ম আদৰণি জনাইছো। আজি আমি এই আলোচনা আৰম্ভ কৰাৰ লগে লগে মন আৰু হৃদয়ত অলেখ চিন্তাৰ উদ্ভৱ হৈছে। মন কী বাতৰ জৰিয়তে এই পাৰস্পৰিক সম্পৰ্ক ইয়াৰ নিৰানব্বৈতম (৯৯ তম) পৰ্যায়ত উপনীত হৈছে। সাধাৰণতে, আমি শুনিবলৈ পাওঁ যে নিৰানব্বৈৰ (৯৯ তম) পৰা ঘূৰি অহাটো অতি কঠিন। ক্ৰিকেটত, "নাৰ্ভাছ নাইনটীজ" এক অতি কঠিন পৰ্যায় বুলি গণ্য কৰা হয়। কিন্তু, য'ত ভাৰতৰ জনসাধাৰণৰ মন কী বাতৰ কথা আহে, সেই অনুপ্ৰেৰণা সম্পূৰ্ণৰূপে ভিন্ন হয়! মই সুখী যে মন কী বাতৰ শততম (দশম) খণ্ড সন্দৰ্ভত দেশৰ জনসাধাৰণৰ মাজত যথেষ্ট উৎসাহৰ সৃষ্টি হৈছে । মই বহুতো বাৰ্তা লাভ কৰি আছো; আনকি ফোন কলো। আজি, যেতিয়া আমি আজাদী কা অমৃত কাল উদযাপন কৰি আছো; নতুন সংকল্পৰ সৈতে আগবাঢ়ি গৈ, মই মন কী বাতৰ শততম (১০০ তম) খণ্ড সম্পৰ্কে আপোনালোকৰ পৰামৰ্শ আৰু চিন্তাবোৰ জানিবলৈও অতি আগ্ৰহী হৈ পৰিছো। মই আগ্ৰহেৰে আপোনালোকৰ এনে পৰামৰ্শৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছোঁ। যদিও, ইয়াৰ বাবে সদায় অপেক্ষা কৰিব লাগিব... এইবাৰ অপেক্ষা মাত্ৰ দীঘলীয়া। আপোনালোকৰ পৰামৰ্শ আৰু ধাৰণাবোৰে ৩০ এপ্ৰিলত শততম (১০০ তম) মন কী বাতক অত্যন্ত স্মৰণীয় কৰি তুলিব।
মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, মন কী বাতত, আমি হাজাৰ হাজাৰ লোকৰ কথা উল্লেখ কৰিছো যিসকলে আনৰ সেৱাত নিজৰ জীৱন উৎসৰ্গা কৰিছে। বহুতো লোক আছে যিয়ে তেওঁলোকৰ সম্পূৰ্ণ পেঞ্চন কন্যাৰ শিক্ষাৰ বাবে ব্যয় কৰিছে... কিছুমানে তেওঁলোকৰ গোটেই জীৱনৰ উপাৰ্জন পৰিৱেশ আৰু জীৱৰ বাবে উৎসৰ্গা কৰিছে। আমাৰ দেশত, নিস্বাৰ্থ দান, পৰমাৰ্থক ইমান উচ্চ স্থান দিয়া হৈছে যে মানুহে আনৰ সুখৰ বাবে তেওঁলোকৰ সকলো দান কৰিবলৈ কুণ্ঠাবোধ নকৰে। সেয়েহে সৰুৰে পৰা আমাক শিৱি আৰু দাধিচীৰ কাহিনী বৰ্ণনা কৰা হয়, যিয়ে তেওঁলোকৰ নশ্বৰ দেহ দান কৰিছিল।
বন্ধুসকল, আধুনিক চিকিৎসা বিজ্ঞানৰ এই যুগত, অংগ দান কৰাটো কাৰোবাক জীৱন প্ৰদান কৰাৰ এক অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ মাধ্যম হৈ পৰিছে। কোৱা হয় যে যেতিয়া এজন ব্যক্তিয়ে মৃত্যুৰ পিছত নিজৰ শৰীৰ দান কৰে, ই আঠৰ পৰা নজন লোকৰ বাবে নতুন জীৱন লাভ কৰাৰ সম্ভাৱনা সৃষ্টি কৰে। এইটো সন্তোষজনক কথা যে আজি দেশত অংগ দান সম্পৰ্কে সজাগতাবৃদ্ধি পাইছে, ২০১৩ চনত আমাৰ দেশত অংগ দানৰ পাঁচ হাজাৰৰো কম পঞ্জীয়ন আছিল; কিন্তু ২০২২ চনত, এই সংখ্যা পোন্ধৰ হাজাৰতকৈও অধিকলৈ বৃদ্ধি হৈছে। যিসকল লোকে অংগ দান কৰিছে, তেওঁলোকৰ পৰিয়ালে প্ৰকৃততে বহুতো পুণ্য অৰ্জন কৰিছে!
বন্ধুসকল, মই দীৰ্ঘদিন ধৰি এনে মহৎ কাৰ্য্য কৰা লোকসকলৰ মন কী বাতক জানিবলৈ আৰু দেশবাসীৰ সৈতেভাগ-বতৰা কৰাৰ আকাংক্ষা কৰিছিলো। গতিকে আজি মন কী বাতত এজনী মৰমলগা ছোৱালী, এগৰাকী ধুনীয়া দেৱদূতৰ পিতৃ আৰু মাতৃ আমাৰ সৈতে সংযোজিত হ’বলৈ গৈ আছে। দেউতাকৰ নাম সুখবীৰ সিং সান্ধুজী আৰু মাতৃৰ নাম সুপ্ৰীত কৌৰ জী... এই পৰিয়ালটো পঞ্জাৱৰ অমৃতসৰত বাস কৰে। বহুতো প্ৰাৰ্থনাৰ পিছত, তেওঁলোকে এজনী অতি ধুনীয়া ছোৱালী সন্তানৰ আশীৰ্বাদ লাভ কৰিছিল... ছোৱালীৰ দৰে পুতলা। ঘৰৰ মানুহে মৰমেৰে তাইৰ নাম আবাবত কৌৰ ৰাখিছিল। আবাবাতৰ অৰ্থ আনৰ সেৱাৰ সৈতে সম্পৰ্কিত... ই আনৰ দুখ-কষ্ট উন্নত কৰাৰ সৈতে সম্পৰ্কিত। যেতিয়া তাইৰ বয়স মাত্ৰ উনত্রিশ দিন আছিল, তাই এই পৃথিৱী এৰি গুচি গৈছিল। কিন্তু সুখবীৰ সিং সান্ধুজী আৰু তেওঁৰ পত্নী সুপ্ৰীত কৌৰজী, তেওঁলোকৰ পৰিয়ালে এক অতি অনুপ্ৰেৰণাদায়ক সিদ্ধান্ত লৈছিল। আৰু সিদ্ধান্তটো আছিল... এজনী ছোৱালীৰ অংগ দান যি কেৱল উনচল্লিশ দিনৰ আছিল। সুখবীৰ সিং আৰু তেওঁৰ পত্নী এই মুহূৰ্তত ফোন লাইনত আমাৰ সৈতে উপস্থিত আছে। আহক, তেওঁলোকৰ সৈতে কথা পাতোঁ।
প্ৰধানমন্ত্ৰী - সুখবীৰ জী নমস্তে।
সুখবীৰজী – নমস্তে সন্মানীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী। ছত শ্ৰী আকাল ৷
প্ৰধানমন্ত্ৰী – ছত শ্ৰী আকালজী, ছত শ্ৰী আকালজী, সুখবীৰজী, যেতিয়া মই আজি 'মন কী বাত'ৰ বিষয়ে চিন্তা কৰি আছিলো, মই অনুভৱ কৰিছিলো যে যিহেতু আবাবাত সম্পৰ্কীয় বিষয়টো ইমান অনুপ্ৰেৰণাদায়ক, মই আপোনাৰ পৰা পোনপটীয়াকৈ শুনিব বিচাৰোঁ, কিয়নো যেতিয়া ঘৰত এজনী ছোৱালীৰ জন্ম হয়, তাই বহুতো সপোন আৰু বহুতো আনন্দ কঢ়িয়াই আনে... কিন্তু মই এইটোও কল্পনা কৰিব পাৰোঁ যে যদি ছোৱালীজনী ইমান সোনকালে গুচি যায় তেন্তে সেই বেদনা কিমান তীব্ৰ হ'ব। আপুনি যি ধৰণে সিদ্ধান্ত লৈছে, মই ইয়াৰ বিষয়ে সম্পূৰ্ণৰূপে জানিব বিচাৰো।
সুখবীৰ জী – মহোদয়, ঈশ্বৰে আমাক এটা অতি ধুনীয়া শিশু দিছিল, আমাৰ ঘৰলৈ এটা অতি মৰমলগা পুতলা আহিছিল। তাইৰ জন্মৰ লগে লগে, আমি গম পাইছিলো যে তাইৰ মগজুত এটা স্নায়ুগোট আছে যাৰ বাবে তাইৰ হৃদযন্ত্ৰৰ আকাৰ ডাঙৰ হৈ আহিছিল। গতিকে আমি আচৰিত হৈছিলো যে শিশুটো স্বাস্থ্যৱান আছিল... ইমান ধুনীয়া আৰু তথাপিও ইমান ডাঙৰ সমস্যাৰ সৈতে জন্ম হৈছে! সেয়েহে, প্ৰথম ২৪ দিনৰ বাবে শিশুটো সম্পূৰ্ণ স্বাভাৱিক আছিল। হঠাতে তাইৰ হৃদযন্ত্ৰই সম্পূৰ্ণৰূপে কাম কৰা বন্ধ কৰিলে, সেয়েহে আমি সোনকালে তাইক চিকিৎসালয়লৈ লৈ গ'লো, য'ত চিকিৎসকে তাইক পুনৰুজ্জীৱিত কৰিলে, কিন্তু তাইৰ কি সমস্যা হৈছে বুজিবলৈ সময় লাগিছিল... ইমান ডাঙৰ সমস্যা; এটা সৰু শিশু আৰু হঠাতে হৃদ আক্ৰমণ। গতিকে আমি তাইক চিকিৎসাৰ বাবে পিজিআই চণ্ডীগড়লৈ লৈ গৈছিলো। তাত শিশুটোৱে চিকিৎসাৰ সময়ত সাহসেৰে যুঁজিছিল। কিন্তু ৰোগটো এনেকুৱা আছিল যে ইমান কম বয়সতে ইয়াৰ চিকিৎসা সম্ভৱ হোৱা নাছিল। চিকিৎসকসকলে তাইক পুনৰুজ্জীৱিত কৰিবলৈ যথেষ্ট চেষ্টা কৰিছিল, যদি শিশুটো ছয়মহীয়া হ’লহেঁতেন, তেন্তে তাইৰ অস্ত্ৰোপচাৰৰ কথা ভাবিব পাৰিলেহেঁতেন। কিন্তু ঈশ্বৰৰ মনত আন কিবা আছিল, যেতিয়া তাইৰ বয়স মাত্ৰ ৩৯ দিন আছিল, চিকিৎসকে কৈছিল যে তাই পুনৰ হৃদৰোগত আক্ৰান্ত হৈছে, এতিয়া খুব কম আশা বাকী আছে। গতিকে আমি স্বামী আৰু পত্নী দুয়ো কান্দি কান্দি এই সিদ্ধান্তলৈ আহিছিলো, কিয়নো আমি তাইক বাৰে বাৰে সাহসেৰে যুঁজি থকা দেখিছিলো ৷ তাই যেন এতিয়া আঁতৰি যাব কিন্তু তেতিয়া তাই পুনৰুজ্জীৱিত হৈ ঘূৰি আহিছে, গতিকে আমি অনুভৱ কৰিছিলো যে এই শিশুটোৰ ইয়ালৈ অহাৰ কোনো উদ্দেশ্য আছে। গতিকে যেতিয়া তেওঁলোকে সম্পূৰ্ণ অসহায়তা প্ৰকাশ কৰিছিল, আমি দুয়ো সিদ্ধান্ত লৈছিলো... এই শিশুটোৰ অংগ দান নকৰনো কিয়? হয়তো আন কাৰোবাৰ জীৱনে পোহৰ দেখা পাব! তাৰ পিছত আমি পিজিআইৰ প্ৰশাসনিক খণ্ডৰ সৈতে যোগাযোগ কৰিছিলো আৰু তেওঁলোকে আমাক নিৰ্দেশনা দিছিল যে কেৱল ইমান সৰু শিশুৰ বৃক্ক হে ল'ব পাৰি। সৰ্বশক্তিমানে আমাক সাহস দিছিল, গুৰু নানক চাহাবৰ দৰ্শনেই আমাক এই সিদ্ধান্তত পথ প্ৰদৰ্শন কৰিছিল।
প্ৰধানমন্ত্ৰী – জীৱনত, আপুনি গুৰুসকলে দিয়া শিক্ষাবোৰ সঁচাকৈয়ে পালন কৰিছে। আপুনি তাত আছেনে সুপ্ৰীত জী? আমি তেওঁৰ সৈতে কথা পাতিব পাৰোঁনে?
সুখবীৰ জী – হয় ছাৰ।
সুপ্ৰীত জী- হেল্লো।
প্ৰধানমন্ত্ৰী – সুপ্ৰীতজী মই আপোনাক প্ৰণাম জনাইছো।
সুপ্ৰীত জী- নমস্কাৰ মহোদয় নমস্কাৰ মহোদয়, আপুনি আমাৰ সৈতে কথা পাতি থকাটো আমাৰ বাবে গৌৰৱৰ বিষয়।
প্ৰধানমন্ত্ৰী – আপুনি ইমান ডাঙৰ কাম কৰিছে আৰু মই বিশ্বাস কৰোঁ যে যেতিয়া দেশখনে এই সকলোবোৰ জানিব পাৰিব, তেতিয়া বহুলোকে কাৰোবাৰ জীৱন ৰক্ষা কৰিবলৈ আগবাঢ়ি আহিব। আবাবাতৰ এই অৱদান সঁচাকৈয়ে বহুত ডাঙৰ।
সুপ্ৰীত জী- মহোদয়, এয়াও সম্ভৱতঃ গুৰু নানক বাদশ্বাহজীৰ এজন বকছিছ আছিল যিয়ে আমাক এনে সিদ্ধান্ত ল'বলৈ সাহস দিছিল।
প্ৰধানমন্ত্ৰী – গুৰুসকলৰ আশীৰ্বাদ অবিহনে একো হ'ব নোৱাৰে।
সুপ্ৰীত জী – একেবাৰে সঁচা মহোদয়।
প্ৰধানমন্ত্ৰী- সুখবীৰজী, যেতিয়া আপুনি চিকিৎসালয়ত আছিল আৰু যেতিয়া চিকিৎসকে আপোনাক এই আচৰিত খবৰটো দিছিল, তাৰ পাছতো আপুনি আৰু আপোনাৰ পত্নীয়ে শান্ত মনেৰে ইমান ডাঙৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল, গুৰুসকলৰ শিক্ষাই মনত এনে পৰোপকাৰী চিন্তাৰ নেতৃত্ব দিছিল আৰু প্ৰকৃততে সাধাৰণ ভাষাত আবাবাতৰ অৰ্থ সহায়ক হয়। মই সেই মুহূৰ্তটোৰ কথা শুনিব বিচাৰো যেতিয়া এই কামটো কৰা হৈছিল।
সুখবীৰ জী- মহোদয়, প্ৰকৃততে প্ৰিয়াজী, আমাৰ এগৰাকী পৰিয়ালৰ বন্ধুয়ে তেওঁৰ অংগ দান কৰিছিল আৰু আমিও তেওঁৰ পৰা অনুপ্ৰেৰণা পাইছিলো... গতিকে সেই সময়ত আমি অনুভৱ কৰিছিলো যে শৰীৰটো পাঁচটা উপাদানৰ এক সমষ্টি। যেতিয়া কোনোবাই চিৰদিনৰ বাবে পৃথক হৈ যায় আৰু আঁতৰি যায়, তেওঁৰ শৰীৰটো জ্বলাই দিয়া হয় বা সমাধিস্থ কৰা হয়, কিন্তু যদি তেওঁৰ অংগবোৰ কাৰোবাৰ বাবে উপযোগী হয়, তেন্তে এইটো এটা ভাল কাম আৰু আমি সেই সময়ত অধিক গৌৰৱ অনুভৱ কৰিছিলো যেতিয়া চিকিৎসকে আমাক কৈছিল যে আপোনাৰ ছোৱালী ভাৰতৰ আটাইতকৈ কনিষ্ঠ দাতা হিচাপে পৰিচিত হৈছে যাৰ অংগবোৰ সফলতাৰে সংৰোপণ কৰা হৈছে। গতিকে আমাৰ হৃদয় গৌৰৱেৰে উপচি পৰিছিল ৷ যদিও আমি এই বয়সলৈকে আমাৰ পিতৃ-মাতৃৰ বাবে গৌৰৱ কঢ়িয়াই আনিব নোৱাৰিলো, ইমান কম দিনত এটা সৰু শিশু আহি আমাৰ নাম উজ্বলাই তুলিছে... আৰু ডাঙৰ কথাটো যে আজি মই এই বিষয়টোৰ বিষয়ে আপোনাৰ সৈতে কথা পাতি আছোঁ। আমি গৌৰৱ অনুভৱ কৰিছো।
প্ৰধানমন্ত্ৰী- সুখবীৰজী, এনে নহয় যে আজি আপোনাৰ ছোৱালীৰ কেৱল এটা অংশহে জীয়াই আছে। আপোনাৰ ছোৱালী মানৱতাৰ অমৰ কাহিনীৰ অমৰ ভ্ৰমণকাৰী হৈ পৰিছে। তাই আজিও তাইৰ শৰীৰৰ এটা অংশৰ মাজেৰে উপস্থিত আছে। এই মহৎ কামৰ বাবে, মই আপোনাক, আপোনাৰ পত্নীক, আপোনাৰ পৰিয়ালক প্ৰশংসা কৰো।
সুখবীৰ জী – ধন্যবাদ মহোদয়
বন্ধুসকল, অংগ দানৰ আঁৰৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ অনুভৱ হৈছে যে জীয়াই থাকোঁতেও কাৰোবাৰ জীৱন ৰক্ষা কৰিব লাগে। অংগ দানৰ বাবে অপেক্ষা কৰা লোকসকলে জানে যে অপেক্ষাৰ প্ৰতিটো মুহূৰ্ত অতিক্ৰম কৰাটো কিমান কঠিন। আৰু এনে পৰিস্থিতিত, যেতিয়া এজন অংগ দাতা বা শৱদেহ দাতা পোৱা যায়, তেতিয়া তেওঁৰ মনত সৰ্বশক্তিমানৰ এক স্বৰূপ দেখা যায়। ঝাৰখণ্ডৰ বাসিন্দা স্নেহলতা চৌধুৰীও তেনে আছিল যিয়ে সৰ্বশক্তিমানৰ দৰে আনক জীৱন দিছিল! ৬৩ বছৰীয়া স্নেহলতা চৌধুৰীয়ে তেওঁৰ হৃদযন্ত্ৰ, বৃক্ক আৰু যকৃত দান কৰিছিল। আজি 'মন কী বাত'ত, তেওঁৰ পুত্ৰ অভিজিত চৌধুৰী আমাৰ সৈতে আছে। তেওঁৰ পৰা শুনো আহক।
প্ৰধানমন্ত্ৰী – অভিজিতজী, নমস্কাৰ।
অভিজিৎ জী- প্ৰণাম মহোদয়।
প্ৰধানমন্ত্ৰী- অভিজিতজী, আপুনি এনে এগৰাকী মাতৃৰ পুত্ৰ যিয়ে আপোনাক জন্ম দি আপোনাক এক প্ৰকাৰে জীৱন দিছিল, কিন্তু তেওঁৰ মৃত্যুৰ পাছতো আপোনাৰ মাতৃয়ে বহুলোকক জীৱন দিছিল। আপুনি অভিজিতে নিশ্চিতভাৱে পুত্ৰ হিচাপে গৌৰৱ অনুভৱ কৰে।
অভিজিত জী - হয় মহোদয়।
প্ৰধানমন্ত্ৰী- আপোনাৰ মাতৃৰ বিষয়ে আমাক অলপ কওঁক, কি পৰিস্থিতিত অংগ দানৰ সিদ্ধান্ত লোৱা হৈছিল?
অভিজিতজী – ঝাৰখণ্ডত চেৰাইকেলা নামৰ এখন সৰু গাওঁ আছে, য'ত মোৰ মা-দেউতা দুয়ো বাস কৰে। তেওঁলোকে যোৱা পঁচিশ বছৰ ধৰি একেৰাহে ৰাতিপুৱা খোজ কাঢ়িছিল। তেওঁৰ ৰুটিন অনুসৰি, তেওঁ ৰাতিপুৱা ৪ বজাত খোজ কাঢ়িবলৈ ৰাওনা হৈছিল। সেই সময়ত এজন মটৰচাইকেল চালকে তেওঁক পিছফালৰ পৰা খুন্দা মাৰিছিল আৰু তেওঁ তৎক্ষণাৎ বাগৰি পৰিছিল যাৰ বাবে তেওঁ মূৰত গুৰুতৰ আঘাত পাইছিল। লগে লগে আমি তেওঁক চেৰাইকেলাৰ সদৰ চিকিৎসালয়লৈ লৈ গলো, য'ত চিকিৎসকে তেওঁক বেণ্ডেজ কৰিছিল, কিন্তু তেওঁৰ প্ৰচুৰ ৰক্তক্ষৰণ হৈছিল। আৰু তেওঁৰ কোনো চেতনা নাছিল। লগে লগে আমি তেওঁক টাটাৰ মুখ্য চিকিৎসালয়লৈ লৈ গৈছিলো। ৪৮ ঘণ্টা পৰ্যৱেক্ষণ কৰাৰ পিছত তেওঁৰ তাত অস্ত্ৰোপচাৰ কৰা হৈছিল, চিকিৎসকে কৈছিল যে খুব কম সম্ভাৱনা আছে। তাৰ পিছত আমি তেওঁক বিমানেৰে এইমছ দিল্লীলৈ লৈ আহিছিলো। তেওঁ ইয়াত প্ৰায় ৭-৮ দিন চিকিৎসাধীন আছিল। তাৰ পিছত পৰ্যৱেক্ষণটো ঠিকেই আছিল, কিন্তু হঠাতে তেওঁৰ ৰক্তচাপ যথেষ্ট হ্ৰাস পাইছিল, তাৰ পিছত, আমি গম পাইছিলো যে তেওঁৰ মগজুৰ মৃত্যু হ’বলৈ ধৰিছিল। তেতিয়া চিকিৎসকে আমাক অংগ দানৰ বিষয়ে প্ৰটোকলৰ সৈতে অৱগত কৰিছিল। আমি আমাৰ দেউতাক ক'ব নোৱাৰিলোঁ যে অংগ দানৰ দৰে কিবা আছে কিয়নো আমি অনুভৱ কৰিছিলো যে তেওঁ সেইটো মানি ল'ব নোৱাৰিব, সেয়েহে, আমি তেওঁৰ মনৰ পৰা এয়া আঁতৰাব বিচাৰিছিলো যে তেনেকুৱা কিবা চলি আছে। আমি তেওঁক কোৱাৰ লগে লগে তেওঁ ক'লে যে নহয় - নহয়, এইটো মাৰ ইচ্ছা আছিল আৰু আমি এইটো কৰিব লাগিব। যেতিয়ালৈকে আমি জানিব পৰা নাছিলোঁ যে মা জীয়াই থাকিব নোৱাৰিব তেতিয়ালৈকে আমি বহুত হতাশ হৈছিলোঁ, কিন্তু এই অংগ দান আলোচনা আৰম্ভ হোৱাৰ লগে লগে সেই হতাশা অতি ইতিবাচক দিশলৈ পৰিৱৰ্তিত হ'ল আৰু আমি এক অতি ইতিবাচক পৰিৱেশত প্ৰৱেশ কৰিলোঁ। সেইটো কৰোঁতে, আমি ৰাতি ৮ বজাত পৰামৰ্শ লৈছিলো। দ্বিতীয় দিনা আমি অংগ দান কৰিছিলো। এই বিষয়ত মাৰ উচ্চ চিন্তা আছিল... আগতে তেওঁ চকু দানৰ দৰে সামাজিক কাৰ্যকলাপত অতি সক্ৰিয় আছিল। সম্ভৱতঃ আমি সেই চিন্তাধাৰাৰ কথা মনত ৰাখি ইমান ডাঙৰ কাম কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিলোঁ, আৰু এই বিষয়টো সন্দৰ্ভত মোৰ দেউতাই লোৱা সিদ্ধান্তৰ বাবে, এইটো সম্ভৱ হৈ পৰিছিল।
প্ৰধানমন্ত্ৰী - অংগসমূহৰ জৰিয়তে কিমান জন লোক উপকৃত হৈছিল?
অভিজিত জী – তেওঁৰ হৃদযন্ত্ৰ, দুটা বৃক্ক, যকৃত আৰু দুয়োটা চকু দান কৰা হৈছিল, সেয়েহে চাৰিজন লোকে তেওঁলোকৰ জীৱন ঘূৰাই পাইছিল আৰু দুজন লোকে চকু।
প্ৰধানমন্ত্ৰী- অভিজিতজী, আপোনাৰ দেউতাক আৰু মাতৃ দুয়ো সন্মানৰ অধিকাৰী। মই তেওঁলোকক অভিবাদন জনাইছো... আপোনাৰ দেউতাই আপোনাৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকলক ইমান ডাঙৰ সিদ্ধান্তত নেতৃত্ব দিছিল, ই সঁচাকৈয়ে অতি অনুপ্ৰেৰণাদায়ক। মই বিশ্বাস কৰোঁ যে এগৰাকী নিজেও অনুপ্ৰেৰণাস্বৰূপ। কিন্তু মাতৃয়ে এৰি যোৱা পৰম্পৰাবোৰ প্ৰজন্মৰ পৰা প্ৰজন্মলৈ এক ডাঙৰ শক্তি হৈ পৰে। অংগ দানৰ অনুপ্ৰেৰণা আজি আপোনাৰ মাতৃৰ জৰিয়তে সমগ্ৰ দেশত উপস্থিত হৈছে। এই পৱিত্ৰ আৰু মহান কামৰ বাবে মই আপোনাৰ গোটেই পৰিয়ালটোক অভিনন্দন জনাইছো। অভিজিতজীক ধন্যবাদ আৰু আপোনাৰ পিতৃক আমাৰ শ্ৰদ্ধা জনাব।
অভিজিত জী – নিশ্চিতভাৱে, ধন্যবাদ
বন্ধুসকল, ৩৯ দিনীয়া আবাবত কৌৰ হওক বা ৬৩ বছৰীয়া স্নেহলতা চৌধুৰী হওক, তেওঁলোকৰ দৰে মহান দাতাই আমাক জীৱনৰ গুৰুত্ব বুজায়। আমাৰ দেশত আজি বহু সংখ্যক দৰিদ্ৰ লোক আছে যিয়ে স্বাস্থ্যৱান জীৱনৰ আশাত অংগ দাতাৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছে। এইটো মোৰ বাবে অত্যন্ত সন্তুষ্টিৰ বিষয় যে অংগ দান সহজ কৰি তুলিবলৈ আৰু ইয়াক উৎসাহিত কৰিবলৈ সমগ্ৰ দেশতে এক অভিন্ন নীতিৰ ওপৰত কাম কৰা হৈছে। এই দিশত ৰাজ্যসমূহৰ অধিবাসীৰ বাধা আঁতৰ কৰাৰ সিদ্ধান্ত লোৱা হৈছে, অৰ্থাৎ, এতিয়া ৰোগীয়ে দেশৰ যিকোনো ৰাজ্যলৈ যাব পাৰিব আৰু অংগবোৰ প্ৰাপ্ত কৰাৰ বাবে পঞ্জীয়ন কৰিব পাৰিব। চৰকাৰে অংগ দানৰ বাবে ৬৫ বছৰৰ তলৰ বয়সৰ সীমাও বাতিল কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছে। এই প্ৰচেষ্টাৰ মাজতে মই দেশবাসীক অনুৰোধ জনাইছো যে অংগ দাতাসকলে সৰ্বাধিক সংখ্যাত আগবাঢ়ি আহিব লাগে। আপোনাৰ এটা সিদ্ধান্তই বহুলোকৰ জীৱন ৰক্ষা কৰিব পাৰে, জীৱন দিব পাৰে।
মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, এইটো নৱৰাত্ৰিৰ সময়; শক্তিৰ উপাসনা কৰাৰ সময়। আজি ভাৰতৰ সম্ভাৱনা যি এক নতুন দৃষ্টিকোণৰ পৰা উদ্ভৱ হৈছে, আমাৰ নাৰী শক্তিৰ ইয়াত যথেষ্ট ডাঙৰ ভূমিকা আছে। শেহতীয়াকৈ, আমাৰ সন্মুখত এনে বহুতো উদাহৰণৰ উদ্ভৱ হৈছে। আপোনালোকে নিশ্চয় এছিয়াৰ প্ৰথম মহিলা লোকো পাইলট সুৰেখা যাদৱক সামাজিক মাধ্যমত দেখিছে। আন এক অভিলেখ গঢ়ি সুৰেখাজী ও বন্দে ভাৰত এক্সপ্ৰেছৰ প্ৰথম গৰাকী মহিলা লোকো পাইলট হৈ পৰিছে। এই মাহত, প্ৰযোজক গুনীত মংগা আৰু পৰিচালক কাৰ্তিকি গনজালভেছে তেওঁলোকৰ তথ্যচিত্ৰ 'দ্য এলিফেন্ট হুইচপাৰছ'ৰ বাবে অস্কাৰ লাভ কৰি দেশলৈ সুনাম কঢ়িয়াই আনিছে। ভাবা পাৰমাণৱিক গৱেষণা কেন্দ্ৰৰ বিজ্ঞানী ভগ্নী জ্যোতিৰ্ময়ী মহান্তিয়েও দেশৰ বাবে আন এক সাফল্য অৰ্জন কৰিছে। জ্যোতিৰ্ময়ীয়ে ৰসায়ন বিজ্ঞান আৰু ৰাসায়নিক অভিযান্ত্ৰিকৰ ক্ষেত্ৰত আইইউপিএচিৰ পৰা এটা বিশেষ বঁটা লাভ কৰিছে। এই বছৰৰ আৰম্ভণিতে, ভাৰতৰ অনুৰ্ধ-১৯ মহিলা ক্ৰিকেট দলে টি-২০ বিশ্বকাপ জিকি ইতিহাস সৃষ্টি কৰিছিল। যদি আপুনি ৰাজনীতিলৈ লক্ষ্য কৰে, নাগালেণ্ডত এক নতুন আৰম্ভণি হৈছে। নাগালেণ্ডত, ৭৫ বছৰত প্ৰথমবাৰৰ বাবে দুগৰাকী মহিলা বিধায়কে তেওঁলোকৰ বিজয়ৰ জৰিয়তে বিধানসভাত উপস্থিত হৈছে। তেওঁলোকৰ এগৰাকীক নাগালেণ্ড চৰকাৰৰ মন্ত্ৰীত্ব প্ৰদান কৰা হৈছে, অৰ্থাৎ প্ৰথমবাৰৰ বাবে ৰাজ্যখনৰ জনসাধাৰণেও এগৰাকী মহিলা মন্ত্ৰী লাভ কৰিছে।
বন্ধুসকল, কেইদিনমান আগতে, মই সেই সাহসী ছোৱালীবোৰকো লগ পাইছিলো যিসকলে বিধ্বংসী ভূমিকম্পৰ পিছত তুৰস্কৰ লোকসকলক সহায় কৰিবলৈ গৈছিল। এই সকলোবোৰ এনডিআৰএফ দলৰ অংশ আছিল।
তেওঁলোকৰ সাহস আৰু দক্ষতাক সমগ্ৰ বিশ্বতে প্ৰশংসা কৰা হৈছে। ভাৰতে ৰাষ্ট্ৰসংঘৰ অভিযানৰ অধীনত শান্তিৰক্ষী বাহিনীত এক মাত্ৰ মহিলা প্লাটুনো মোতায়েন কৰিছে।
আজি দেশৰ কন্যাসকলে তিনিওটা সশস্ত্ৰ বাহিনীত তেওঁলোকৰ সাহসিকতাৰ ধ্বজ্জা উত্তোলন কৰিছে। গ্ৰুপ কেপ্টেইন শালিজা ধামী কমবেট ইউনিটত কমাণ্ড এপইণ্টমেণ্ট লাভ কৰা প্ৰথম গৰাকী মহিলা বায়ু সেনা বিষয়া হৈ পৰিছে। তেওঁৰ প্ৰায় ৩০০০ ঘণ্টাৰ উৰণৰ অভিজ্ঞতা আছে। একেদৰে, ভাৰতীয় সেনাৰ সাহসী হৃদয় কেপ্টেইন শিৱা চৌহান চিয়াচেনত নিযুক্ত হোৱা প্ৰথম গৰাকী মহিলা বিষয়া হৈ পৰিছে। শিৱাক চিয়াচেনত তিনি মাহৰ বাবে ৰখা হ'ব য'ত তাপমাত্ৰা বিয়োগ ষাঠি (-৬০) ডিগ্ৰীলৈ হ্ৰাস পায়।
বন্ধুসকল, এই তালিকাখন ইমান দীঘল যে ইয়াত সেই সকলোবোৰ আলোচনা কৰাটো কঠিন। এনে সকলো মহিলাই, আমাৰ কন্যাসকলে আজি ভাৰত আৰু ভাৰতৰ সপোনক শক্তি প্ৰদান কৰিছে। নাৰী শক্তিৰ এই শক্তি হৈছে এক উন্নত ভাৰতৰ অম্লজানস্বৰূপ।
মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আজিকালি সমগ্ৰ বিশ্বতে পৰিষ্কাৰ শক্তি, নৱীকৰণযোগ্য শক্তিৰ বিষয়ে যথেষ্ট আলোচনা হৈছে। যেতিয়া মই সমগ্ৰ বিশ্বৰ লোকসকলক লগ পাওঁ, তেওঁলোকে নিশ্চিতভাৱে এই ক্ষেত্ৰত ভাৰতৰ অভূতপূৰ্ব সফলতাৰ বিষয়ে কয়। বিশেষকৈ, সৌৰ শক্তিৰ ক্ষেত্ৰত ভাৰতে যি গতিত আগবাঢ়িছে, সেয়া নিজেই এক ডাঙৰ সাফল্য। ভাৰতৰ জনসাধাৰণৰ বহু শতাব্দী ধৰি সূৰ্যৰ সৈতে এক বিশেষ সম্পৰ্ক আছে। সূৰ্যৰ শক্তি, সূৰ্যৰ উপাসনা কৰাৰ পৰম্পৰা সম্পৰ্কে আমাৰ বৈজ্ঞানিক বুজাবুজি আন ঠাইত খুব কম দেখা যায়। মই সুখী যে আজি প্ৰতিজন দেশীয়ে সৌৰ শক্তিৰ গুৰুত্ব বুজি পাইছে আৰু লগতে পৰিষ্কাৰ শক্তিৰ দিশত অৱদান আগবঢ়াব বিচাৰে।
'সবকা প্ৰয়াস'ৰ এই মনোভাৱই আজি ভাৰতৰ সৌৰ অভিযানক আগুৱাই নিছে। মহাৰাষ্ট্ৰৰ পুনেত এনে এক উৎকৃষ্ট প্ৰচেষ্টাই মোৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিছে। ইয়াত এমএছআৰ-অলিভ হাউচিং ছ'চাইটিৰ লোকসকলে সিদ্ধান্ত লৈছে যে তেওঁলোকে এতিয়া কেৱল সৌৰ শক্তিৰে ছ’চাইটিত খোৱা পানী, লিফ্ট আৰু লাইটৰ দৰে উমৈহতীয়া উপযোগিতাৰ বস্তুবোৰ চলাব। ইয়াৰ পিছত এই ছ’চাইটিত সকলোৱে একেলগে সৌৰ পেনেল স্থাপন কৰিছিল। আজি প্ৰতি বছৰে এই সৌৰ পেনেলবোৰৰ পৰা প্ৰায় ৯০ হাজাৰ কিলোৱাট ঘণ্টা বিদ্যুৎ উৎপাদন কৰা হৈছে। ইয়াৰ ফলত প্ৰতি মাহে প্ৰায় ৪০,০০০ টকা ৰাহি হৈছে। ছ’চাইটিৰ সকলো মানুহে এই সঞ্চয়ৰ সুবিধা লাভ কৰিছে।
বন্ধুসকল, পুনেৰ দৰে, দমন-ডিউৰ লোকসকলেও এক সুন্দৰ কাম কৰিছে, যি হৈছে এখন পৃথক জিলা। আপোনালোকে জানে যে ডিউ সোমনাথৰ ওচৰত আছে। ডিউ ভাৰতৰ প্ৰথম খন জিলা হৈ পৰিছে, যি সকলো দিনৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ বাবে ১০০% পৰিষ্কাৰ শক্তি ব্যৱহাৰ কৰি আছে। ডিউৰ এই সফলতাৰ মন্ত্ৰ হৈছে সবকা প্ৰয়াস। এসময়ত বিদ্যুৎ উৎপাদনৰ বাবে সম্পদ এক প্ৰত্যাহ্বান আছিল। মানুহে এই প্ৰত্যাহ্বানৰ সমাধান হিচাপে সৌৰ শক্তি বাছনি কৰিছিল। ইয়াত অনুৰ্বৰ ভূমি আৰু বহুতো অট্টালিকাত সৌৰ পেনেল স্থাপন কৰা হৈছিল। এই পেনেলবোৰৰ জৰিয়তে, দিনৰ সময়ত প্ৰয়োজনতকৈ অধিক বিদ্যুৎ উৎপাদন কৰা হৈছে। এই সৌৰ প্ৰকল্পৰ জৰিয়তে বিদ্যুৎ ক্ৰয়ৰ ক্ষেত্ৰতো প্ৰায় ৫২ কোটি টকা ৰাহি হৈছে। ইয়াৰ ফলত, পৰিৱেশৰো যথেষ্ট সঞ্চয় হৈছে।
বন্ধুসকল, তেওঁলোকে পুনে আৰু ডিউত যি কৰিছে, সমগ্ৰ দেশৰ আন বহুতো ঠাইত এনে ধৰণৰ প্ৰচেষ্টা কৰা হৈছে। ই দেখুৱায় যে আমি ভাৰতীয়সকল পৰিৱেশ আৰু প্ৰকৃতিৰ বিষয়ে কিমান সংবেদনশীল আৰু ভৱিষ্যত প্ৰজন্মৰ বাবে আমাৰ দেশ কেনেদৰে অতি সতৰ্ক। মই এনে সকলো প্ৰচেষ্টাক হৃদয়েৰে প্ৰশংসা কৰো।
পৰিস্থিতি আৰু পৰিবেশ অনুসৰি, সময়ৰ লগে লগে আমাৰ দেশত মোৰ মৰমৰ দেশবাসীয়ে বহুতো পৰম্পৰা বিকশিত কৰে। এই পৰম্পৰাবোৰে আমাৰ সংস্কৃতিৰ শক্তি বৃদ্ধি কৰে আৰু ইয়াক দৈনিক নতুন জীৱনীশক্তিও দিয়ে। কেইমাহমান আগতে কাশীত তেনে এটা পৰম্পৰা আৰম্ভ হৈছিল। কাশী-তামিল সংগমৰ সময়ত কাশী আৰু তামিল অঞ্চলৰ মাজত শতিকা পুৰণি ঐতিহাসিক আৰু সাংস্কৃতিক সম্পৰ্ক উদযাপন কৰা হৈছিল। 'এক ভাৰত-শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত'ৰ আত্মাই আমাৰ দেশক শক্তি প্ৰদান কৰে। যেতিয়া আমি ইজনে সিজনৰ বিষয়ে জানো আৰু শিকিম, তেতিয়া একতাৰ এই অনুভূতি শক্তিশালী হ’ব। একতাৰ এই মনোভাৱৰ সৈতে অহা মাহত গুজৰাটৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত 'সৌৰাষ্ট্ৰ-তামিল সংগম' অনুষ্ঠিত হ'ব। সৌৰাষ্ট্ৰ-তামিল সংগম' ১৭ ৰ পৰা ৩০ এপ্ৰিললৈ চলিব। 'মন কী বাত'ৰ কিছুমান শ্ৰোতাই নিশ্চয় ভাবিছে, তামিলনাডুৰ সৈতে গুজৰাটৰ সৌৰাষ্ট্ৰৰ সম্পৰ্ক কি? মই আপোনাক কওঁ, শতিকা আগতে সৌৰাষ্ট্ৰৰ বহুলোকে তামিলনাডুৰ বিভিন্ন ঠাইত বসতি স্থাপন কৰিছিল। এই লোকসকলক এতিয়াও 'সৌৰাষ্ট্ৰী তামিল' বুলি জনা যায়। আজিও, সৌৰাষ্ট্ৰৰ কিছুমান আভাস তেওঁলোকৰ খাদ্যাভ্যাস, জীৱনশৈলী আৰু সামাজিক ৰীতি-নীতিত পোৱা যায়। তামিলনাডুৰ বহুলোকে এই অনুষ্ঠানটোৰ সন্দৰ্ভত মোলৈ প্ৰশংসামূলক পত্ৰ লিখিছে। মাদুৰাইত বাস কৰা জয়চন্দ্ৰন জীয়ে কিবা এটা অতি ডাঙৰ কথা লিখিছে। তেওঁ কয় যে – "হাজাৰ বছৰৰ পিছত, প্ৰথমবাৰৰ বাবে কোনোবাই সৌৰাষ্ট্ৰ-তামিল সম্পৰ্কৰ বিষয়ে চিন্তা কৰিছে আৰু সৌৰাষ্ট্ৰৰ পৰা তামিলনাডুত বসতি স্থাপন কৰা লোকসকলক সন্মুখলৈ আনিছে।" জয়চন্দ্ৰনৰ কথাবোৰ হাজাৰ হাজাৰ তামিল ভাই-ভনীৰ অভিব্যক্তি।
বন্ধুসকল, মই শ্ৰোতাসকলক 'মন কী বাত'ৰ বিষয়ে অসমৰ সৈতে সম্পৰ্কিত এটা বাতৰিৰ বিষয়ে জনাব বিচাৰো। ইও 'এক ভাৰত-শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত'ৰ মনোভাৱ শক্তিশালী কৰে। আপোনালোক সকলোৱে জানে যে আমি বীৰ লাচিত বৰফুকনজীৰ ৪০০ তম জন্ম জয়ন্তী উদযাপন কৰি আছো। সাহসী লাচিত বৰফুকনে গুৱাহাটীক অত্যাচাৰী মোগল চুলতানৰ কবলৰ পৰা মুক্ত কৰিছিল। আজি দেশখনে এই মহান যোদ্ধাৰ অদম্য সাহসৰ সৈতে পৰিচিত হৈছে। কিছুদিন পূৰ্বে লাচিত বৰফুকনৰ জীৱনৰ ওপৰত আধাৰিত প্ৰবন্ধ লিখনিৰ বাবে এটা অভিযান আৰম্ভ কৰা হৈছিল। আপোনালোকে জানি আচৰিত হ'ব যে প্ৰায় ৪৫ লাখ লোকে ইয়াৰ বাবে প্ৰৱন্ধ প্ৰেৰণ কৰিছিল। আপোনালোকে এইটো জানিও সুখী হ'ব যে এতিয়া ই গিনিছ ৰেকৰ্ড হৈ পৰিছে। আৰু আটাইতকৈ ডাঙৰ কথা আৰু অতি সুখৰ বিষয় টো হ'ল বীৰ লাচিত বৰফুকনৰ ওপৰত ৰাইজে লিখা আৰু প্ৰেৰণ কৰা এই প্ৰৱন্ধবোৰ প্ৰায় ২৩টা ভিন্ন ভাষাত লিখা হৈছে। তাৰে ভিতৰত, অসমীয়া ভাষাৰ উপৰিও মানুহে হিন্দী, ইংৰাজী, বাংলা, বড়ো, নেপালী, সংস্কৃত আৰু চাওতালি আদি ভাষাত প্ৰৱন্ধ প্ৰেৰণ কৰিছে। এই প্ৰচেষ্টাৰ অংশ হোৱা সকলোকে মই আন্তৰিক প্ৰশংসা কৰিছো।
মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, যেতিয়া কাশ্মীৰ বা শ্ৰীনগৰৰ কথা আহে, আমাৰ মনলৈ অহা প্ৰথম ছবিখন হৈছে ইয়াৰ উপত্যকা আৰু ডাল হ্ৰদ। আমি সকলোৱে ডাল হ্ৰদৰ দৃশ্য উপভোগ কৰিব বিচাৰো... অৱশ্যে, ডাল হ্ৰদৰ বিষয়ে আৰু এটা বিশেষ কথা আছে। ডাল হ্ৰদ ইয়াৰ সুস্বাদু লোটাছ ষ্টেমৰ বাবেও জনাজাত, যাক 'কমল কাকদি' বুলিও জনা যায়। পদুমৰ কাণ্ডবোৰ সমগ্ৰ দেশৰ বিভিন্ন ঠাইত বিভিন্ন নামেৰে জনা যায়। কাশ্মীৰত, ইয়াক নাদ্ৰু বুলি কোৱা হয়। কাশ্মীৰৰ নাদ্ৰুৰ চাহিদা নিৰন্তৰে বৃদ্ধি পাই আহিছে। এই চাহিদাৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত, ডাল হ্ৰদত নাদ্ৰু খেতি কৰা কৃষকসকলে এটা এফপিঅ' গঠন কৰিছে। প্ৰায় ২৫০ জন কৃষকে এই এফপিঅ'ত যোগদান কৰিছে। আজি এই কৃষকসকলে তেওঁলোকৰ নাদ্ৰু বিদেশলৈ ৰপ্তানি কৰা আৰম্ভ কৰিছে। মাত্ৰ কিছুদিন পূৰ্বে, এই কৃষকসকলে ইউএই-লৈ এই দুটা সামগ্ৰী প্ৰেৰণ কৰিছিল। এই সফলতাই কেৱল কাশ্মীৰলৈ সুনাম অনাই নহয়, ই শ শ কৃষকৰ উপাৰ্জন বৃদ্ধি কৰিছে।
বন্ধুসকল, কৃষিৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কাশ্মীৰৰ লোকসকলৰ এনে ধৰণৰ আন এক প্ৰচেষ্টাই আজিকালি ইয়াৰ সফলতাৰ সুবাস বৃদ্ধি কৰিছে। আপোনালোকে নিশ্চয় ভাবি আছে যে মই সফলতাৰ সুবাসৰ বিষয়ে কিয় কথা পাতি আছো - আচ্ছা... এইটো সুগন্ধিৰ বিষয় আৰু ই সুগন্ধৰ বিষয়! জম্মু আৰু কাশ্মীৰৰ ডোডা জিলাত এখন চহৰ 'ভাদাৰৱাহ' আছে। ইয়াত, কৃষকসকলে কেইবা দশক ধৰি পৰম্পৰাগত মাকৈ খেতিত নিয়োজিত আছিল, কিন্তু কিছুমান কৃষকে কিবা বেলেগ কৰাৰ কথা ভাবিছিল। তেওঁলোকে ফুলৰ খেতিলৈ ঘূৰি আহিছিল। আজি প্ৰায় আঢ়ৈ হাজাৰ কৃষকে ইয়াত লেভেণ্ডাৰৰ খেতি কৰি আছে। তেওঁলোকক কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰৰ এৰোমা মিছনৰ জৰিয়তে পৰিচালনা কৰা হৈছে। এই নতুন খেতিৰ ফলত কৃষকসকলৰ উপাৰ্জন যথেষ্ট বৃদ্ধি পাইছে আৰু আজি লেভেণ্ডাৰৰ সৈতে, তেওঁলোকৰ সফলতাৰ সুবাস দূৰদূৰণিলৈ বিয়পি পৰিছে।
বন্ধুসকল, যেতিয়া কাশ্মীৰৰ কথা কোৱা হয়, পদুমৰ কথা কোৱা হয়, ফুলৰ কথা কোৱা কয়, সুবাসৰ কথা কোৱা কয়, তেতিয়া পদুম ফুলত বহি থকা মা শাৰদাক মনত পেলোৱাটো অতি স্বাভাৱিক। কিছুদিন আগতে কুপৱাৰাত মা শাৰদাৰ মহামন্দিৰ উদ্বোধন কৰা হৈছিল। এই মন্দিৰটো শাৰদা পীঠ দৰ্শন কৰিবলৈ যোৱাৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা একেটা পথতে নিৰ্মাণ কৰা হৈছে। স্থানীয় লোকসকলে এই মন্দিৰ নিৰ্মাণত যথেষ্ট সহায় কৰিছে। এই শুভ কামৰ বাবে মই জম্মু-কাশ্মীৰৰ লোকসকলক অভিনন্দন জনাইছো।
মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, 'মন কী বাত'ৰ এই সংস্কৰণৰ বাবে ইমানখিনিয়েই। মই পৰৱৰ্তী বাৰ 'মন কী বাত'ৰ এশতম খণ্ডত আপোনালোকক লগ পাম। মই আপোনালোক সকলোকে আপোনালোকৰ পৰামৰ্শ প্ৰেৰণ কৰিবলৈ অনুৰোধ জনাইছো। এই মাৰ্চ মাহত, হোলীৰ পৰা নৱৰাত্ৰিলৈ, আমি বহুতো উৎসৱত ব্যস্ত হৈ পৰিম। পবিত্ৰ ৰমজান মাহো আৰম্ভ হৈছে। শ্ৰী ৰাম নৱমীৰ পৱিত্ৰ উৎসৱটোও অহা কেইদিনমানৰ ভিতৰত উদযাপন কৰা হ'ব। ইয়াৰ পিছত... মহাবীৰ জয়ন্তী, গুড ফ্ৰাইডে আৰু ইষ্টাৰো পালন কৰা হ'ব। এপ্ৰিল মাহত, আমি ভাৰতৰ দুই মহান ব্যক্তিত্বৰ জন্ম বাৰ্ষিকীও উদযাপন কৰিম। এই দুজন মহাপুৰুষ – মহাত্মা জ্যোতিবা ফুলে আৰু বাবাচাহেব আম্বেদকাৰ। এই দুয়োজন মহাপুৰুষে সমাজৰ পৰা বৈষম্য দূৰ কৰিবলৈ অভূতপূৰ্ব অৱদান আগবঢ়াইছিল। আজি 'আজাদী কা অমৃতকাল'ত আমি এনে মহান ব্যক্তিত্বৰ পৰা শিকিব লাগিব আৰু তেওঁলোকৰ পৰা নিৰন্তৰে অনুপ্ৰেৰণা ল'ব লাগিব। আমি আমাৰ কৰ্তব্যবোৰ সন্মুখত ৰাখিব লাগিব। বন্ধুসকল, এই সময়ত, কিছুমান ঠাইত ক’ৰোনাৰ ঘটনাও বাঢ়ি আহিছে। সেয়েহে, আপোনালোক সকলোৱে সাৱধানতা অৱলম্বন কৰিব লাগিব আৰু পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ প্ৰতি সতৰ্ক থাকিব লাগিব। আমি অহা মাহত মন কী বাতৰ ১০০তম খণ্ডত পুনৰ লগ পাম। তেতিয়ালৈকে মই আপোনালোকৰ পৰা বিদায় লৈছো।
ধন্যবাদ, নমস্কাৰ!
মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নমস্কাৰ। 'মন কী বাত'ৰ এই ৯৮ তম খণ্ডত আপোনালোক সকলোৰে সৈতে অংশগ্ৰহণ কৰি মই বহুত সুখী অনুভৱ কৰিছো। এক শতিকাৰ দিশে এই যাত্ৰাত, আপোনালোক সকলোৱে জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ অভিব্যক্তি হিচাপে 'মন কী বাত'ক এক আশ্চৰ্যকৰ মঞ্চ হিচাপে গঢ়ি তুলিছে। প্ৰতি মাহে, লাখ লাখ বাৰ্তাত, বহুতো লোকৰ 'মন কী বাত' মোৰ ওচৰলৈ আহে। আপোনালোকে আপোনালোকৰ মনৰ শক্তি জানে... একেদৰে, সমাজৰ শক্তিৰ সৈতে দেশৰ শক্তি কেনেদৰে বৃদ্ধি হয়... এইটো আমি 'মন কী বাত'ৰ বিভিন্ন খণ্ডত দেখিছোঁ আৰু বুজি পাইছো। আৰু মই ইয়াক অনুভৱ কৰিছো - লগতে ইয়াক গ্ৰহণ কৰিছো। মোৰ সেই দিনটো মনত আছে যেতিয়া আমি 'মন কী বাত'ত ভাৰতৰ পৰম্পৰাগত ক্ৰীড়াক উৎসাহিত কৰাৰ কথা কৈছিলো। সেই সময়তে, ভাৰতীয় ক্ৰীড়াত যোগদান কৰিবলৈ, সেইবোৰ উপভোগ কৰিবলৈ, সেইবোৰ শিকিবলৈ দেশত এটা ঢৌৰ সৃষ্টি হৈছিল। 'মন কী বাত'ত, যেতিয়া আমি ভাৰতীয় পুতলাৰ কথা উল্লেখ কৰিছিলো, দেশৰ মানুহেও ইয়াক সহজে প্ৰচাৰ কৰিছিল। আজিকালি, ভাৰতীয় পুতলাবোৰ ইমানেই জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছে যে বিদেশতো এইবোৰৰ চাহিদা বৃদ্ধি পাইছে। যেতিয়া আমি 'মন কী বাত'ত ভাৰতীয় কাহিনী কোৱাৰ কথা কৈছিলো, ইয়াৰ খ্যাতিও বহু দূৰলৈ বিয়পি গৈছিল। মানুহে ভাৰতীয় কাহিনী কথনৰ ধাৰাৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হ'বলৈ আৰম্ভ কৰিছিল।
বন্ধুসকল, আপোনালোকৰ মনত থাকিব পাৰে যে চৰ্দাৰ পেটেলৰ জন্ম জয়ন্তী অৰ্থাৎ 'একতা দিৱস'ত আমি 'মন কী বাত'ত তিনিটা প্ৰতিযোগিতাৰ কথা কৈছিলো। এই প্ৰতিযোগিতাসমূহ, 'গীত' - দেশপ্ৰেমমূলক গীত, 'লুল্লী' আৰু 'ৰংগোলী' ইয়াৰ সৈতে জড়িত আছিল। মই আপোনালোকক জনাবলৈ পাই আনন্দিত যে সমগ্ৰ দেশৰ ৭০০ খনতকৈও অধিক জিলাৰ ৫ লাখতকৈও অধিক লোকে এই ক্ষেত্ৰত উৎসাহেৰে অংশগ্ৰহণ কৰিছে। শিশু, প্ৰাপ্তবয়স্ক আৰু বৃদ্ধসকলে উৎসাহেৰে অংশগ্ৰহণ কৰিছে আৰু ২০টাতকৈ অধিক ভাষাত প্ৰবিষ্টি প্ৰেৰণ কৰা হৈছে। মোৰ ফালৰ পৰা এই প্ৰতিযোগিতাবোৰত অংশগ্ৰহণকাৰীসকললৈ অনেক অভিনন্দন জনাইছো। আপোনালোকৰ প্ৰত্যেকেই নিজৰ ক্ষেত্ৰত এজন চেম্পিয়ন, এজন কলা সন্ধানকাৰী। আপোনালোক সকলোৱে দেখুৱাইছে যে আপোনালোকৰ দেশৰ বৈচিত্ৰ্য আৰু সংস্কৃতিৰ প্ৰতি কিমান মৰম আছে।
বন্ধুসকল, আজি এই উপলক্ষে লতা মংগেশকাৰ জী, লতা দিদিক স্মৰণ কৰাটো মোৰ বাবে অতি স্বাভাৱিক। কিয়নো যিদিনা এই প্ৰতিযোগিতা আৰম্ভ হৈছিল, লতা দিদিয়ে টুইট কৰি দেশবাসীক আহ্বান জনাইছিল যে তেওঁলোকে এই প্ৰচেষ্টাত অংশগ্ৰহণ কৰাটো আৱশ্যক।
বন্ধুসকল, নিচুকনি গীত লিখাৰ প্ৰতিযোগিতাত, প্ৰথম পুৰস্কাৰ কৰ্ণাটকৰ চামৰাজনগৰ জিলাৰ বি.এম. মঞ্জুনাথজীয়ে লাভ কৰিছে। তেওঁ কানাড়াত লিখা তেওঁৰ নিচুকনি গীত 'মালাগু কান্দা'ৰ বাবে এই বঁটা লাভ কৰিছে। তেওঁ এইটো তেওঁৰ মাক আৰু আইতাৰ দ্বাৰা গোৱা নিচুকনি গীতৰ পৰা লিখিবলৈ অনুপ্ৰেৰণা পাইছিল। এইটো শুনক, আপোনালোকেও ইয়াক উপভোগ কৰিব।
[কানাড়া ধ্বনি ক্লিপ (৩৫ ছেকেণ্ড)]
"টোপনি যোৱা মোৰ সোণ
টোপনি যোৱা মোৰ সোণ
দিন শেষ হৈছে আৰু আন্ধাৰ নামিছে,
টোপনিৰ দেৱী আহি পাব এতিয়া,
তৰাবোৰৰ বাগিচাৰ পৰা,
তোমাৰ বাবে সপোন ৰচিব!
টোপনি যোৱা, টোপনি যোৱা
জোজো... জো.। জো.।
জোজো... জো.। জো।"
অসমৰ কামৰূপ জিলাৰ বাসিন্দা দিনেশ গোৱালাই এই প্ৰতিযোগিতাত দ্বিতীয় পুৰস্কাৰ লাভ কৰিছে। তেওঁ লিখা নিচুকনি গীতটোৱে স্থানীয়ভাৱে মাটিৰ পাত্ৰ তৈয়াৰ কৰা শিল্পীসকলৰ জনপ্ৰিয় শিল্পৰ প্ৰতিফলন বহন কৰে।
[অসমীয়া ধ্বনি ক্লিপ (৩৫ ছেকেণ্ড)]
ভাই কুমাৰে এটা মোনা লৈ আহিছে,
মোনাত কি আছে কোৱা?
খুলি কুমাৰৰ মোনাটো দেখিলে,
মোনাটোত এটা সুন্দৰ বাটি আছিল!
আমাৰ পুতলাই কুমাৰক সুধিলে,
এই সৰু বাটিটো কি!
গান আৰু নিচুকনি গীতৰ দৰে, ৰংগোলী প্ৰতিযোগিতাও যথেষ্ট জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছিল। অংশগ্ৰহণকাৰীসকলে বহুতো ধুনীয়া ৰংগোলী তৈয়াৰ কৰিছিল, এটাতকৈ আনটো ভাল। ইয়াত, পঞ্জাৱৰ কমল কুমাৰ বিজয়ী হৈছিল। তেওঁ নেতাজী সুভাষ চন্দ্ৰ বসু আৰু অমৰ শ্বহীদ বীৰ ভগত সিঙৰ অতি সুন্দৰ ৰংগোলী তৈয়াৰ কৰিছিল। চাংলি মহাৰাষ্ট্ৰৰ শচীন নৰেন্দ্ৰ অৱসাৰীজীয়ে তেওঁৰ ৰংগোলীত জালিয়ানৱালাবাগৰ গণহত্যা আৰু শ্বহীদ উধম সিঙৰ সাহসিকতা চিত্ৰিত কৰিছে। গোৱাৰ বাসিন্দা গুৰুদত্ত ভাণ্টেকাৰে গান্ধীজীৰ ওপৰত ৰংগোলী নিৰ্মাণ কৰিছিল, আনহাতে পুডুচেৰীৰ মালাথিচেলভামজীয়েও বহুতো মহান স্বাধীনতা সংগ্ৰামীৰ ৰংগোলী নিৰ্মাণ কৰিছিল। দেশপ্ৰেমমূলক গীত প্ৰতিযোগিতাৰ বিজয়ী টি. বিজয় দুৰ্গাজী অন্ধ্ৰ প্ৰদেশৰ। তেওঁ তেলেগুত পঞ্জীয়ন কৰিছিল। তেওঁ নিজৰ অঞ্চলৰ বিখ্যাত স্বাধীনতা সংগ্ৰামী নৰসিংহ ৰেড্ডী গাৰুজীৰ দ্বাৰা যথেষ্ট অনুপ্ৰাণিত হৈছে। বিজয় দুৰ্গাজীৰ এই অংশটো শুনিব,
[তেলেগু ধ্বনি ক্লিপ (২৭ ছেকেণ্ড)]
ৰেনাডু ৰাজ্যৰ সূৰ্য,
হে সাহসী নৰসিংহ!
আপুনি ভাৰতীয় স্বাধীনতা সংগ্ৰাম আৰু সংযমৰ বীজ!
ব্ৰিটিছসকলৰ অন্যায় আৰু স্বৈৰাচাৰী দমন প্ৰৱণতাবোৰ লক্ষ্য কৰি
আপোনাৰ তেজ জ্বলি উঠিল আৰু বিয়পি পৰিল!
ৰেনাডু ৰাজ্যৰ সূৰ্য,
হে সাহসী নৰসিংহ!
তেলেগুৰ পিছত, মই এতিয়া আপোনাক মৈথিলীৰ এটা ক্লিপ শুনিবলৈ দিম। এইটো দীপক বৎসজীৰ দ্বাৰা প্ৰেৰণ কৰা হৈছে। তেওঁ এই প্ৰতিযোগিতাখনত এটা পুৰস্কাৰো লাভ কৰিছে।
[মৈথিলী ধ্বনি ক্লিপ (৩০ ছেকেণ্ড)]
ভাৰত হৈছে বিশ্ব ভাতৃৰ গৌৰৱ,
আমাৰ দেশ মহান
তিনিফালে সাগৰেৰে আৱৰি আছে,
কৈলাশ উত্তৰত শক্তিশালী,
গংগা, যমুনা, কৃষ্ণ, কাবেৰী,
কুশী, কমলা বালান,
আমাৰ দেশ মহান ভাতৃ
আমাৰ জীৱন ৰক্ষা হৈছে আমাৰ ত্ৰিৰংগা!
বন্ধুসকল, মই আশা কৰিছো আপোনালোকে এয়া ভাল পাইছে। প্ৰতিযোগিতাখনত প্ৰৱেশ কৰা এনে প্ৰবিষ্টিৰ তালিকা বহুত দীঘল। সংস্কৃতি মন্ত্ৰালয়ৰ ৱেবছাইট পৰিদৰ্শন কৰি পৰিয়ালৰ সৈতে সেইবোৰ চাব আৰু শুনিব - আপোনালোক যথেষ্ট অনুপ্ৰাণিত হ'ব।
মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, সেয়া বেনাৰসৰ বিষয়ে হওক বা চেহনাই হওক বা ওস্তাদ বিছমিল্লা খান জীৰ বিষয়ে হওক, মোৰ মনোযোগ সেই দিশত আকৰ্ষিত হোৱাটো স্বাভাৱিক। কেইদিনমান আগতে, 'ওস্তাদ বিছমিল্লা খান যুৱ পুৰস্কাৰ' প্ৰদান কৰা হৈছিল। এই বঁটাবোৰ সংগীত আৰু প্ৰদৰ্শন কলাৰ ক্ষেত্ৰত উদীয়মান, প্ৰতিভাশালী শিল্পীসকলক প্ৰদান কৰা হৈছিল। এইবোৰ, লগতে কলা আৰু সংগীত জগতৰ বৰ্ধিত জনপ্ৰিয়তাই তেওঁলোকৰ সমৃদ্ধিত অৰিহণা যোগাইছে। ইয়াত সেইবোৰ বাদ্যযন্ত্ৰত নতুন জীৱন লাভ কৰা শিল্পীও অন্তৰ্ভুক্ত আছে, যাৰ জনপ্ৰিয়তা সময়ৰ লগে লগে হ্ৰাস পাইছিল। এতিয়া এই সুৰটো মনোযোগেৰে শুনিব।
[ধ্বনি ক্লিপ (২১ ছেকেণ্ড) বাদ্যযন্ত্ৰ- 'সুৰচিংগাৰ', শিল্পী -জয়দীপ মুখাৰ্জী]
আপোনালোকে জানেনে এইটো কি সঁজুলি? এইটো সম্ভৱ হ'ব পাৰে যে আপোনালোকে ইয়াৰ বিষয়ে অৱগত নহ'ব পাৰে! এই সংগীতবাদ্য মন্ত্ৰৰ নাম হৈছে 'সুৰচিংগাৰ' আৰু এই সুৰটো জয়দীপ মুখাৰ্জীয়ে ৰচনা কৰিছে। জয়দীপ জী ওস্তাদ বিছমিল্লা খান বঁটাৰে সন্মানিত যুৱসকলৰ ভিতৰত আছে। ৫০ আৰু ৬০ ৰ দশকৰ শেষৰ ফালৰ পৰা এই বাদ্যযন্ত্ৰৰ সুৰ শুনাটো বিৰল হৈ পৰিছিল। কিন্তু, জয়দীপে সুৰচিংগাৰক আকৌ এবাৰ জনপ্ৰিয় কৰাৰ দিশত অটল হৈছে। একেদৰে, ভগ্নী উপ্পলপু নাগমণিজীৰ প্ৰচেষ্টাও যথেষ্ট অনুপ্ৰেৰণাদায়ক, যাক মেণ্ডোলিনত কৰ্ণাটিক ইনষ্ট্ৰুমেণ্টেল শ্ৰেণীত পুৰস্কৃত কৰা হৈছে। আনহাতে, সংগ্ৰাম সিং সুহাস ভাণ্ডাৰেজীক ৱাৰ্কাৰী কীৰ্তনৰ বাবে পুৰস্কৃত কৰা হৈছে। এই তালিকাখন কেৱল সংগীত শিল্পীসকলৰ সৈতে সম্পৰ্কিত নহয় - ভি দুৰ্গা দেৱীজীয়ে প্ৰাচীন নৃত্য প্ৰকাৰ 'কাৰাকাট্টম'ৰ বাবে এই বঁটা লাভ কৰিছে। বঁটাবিজয়ী আন এজন ৰাজ কুমাৰ নায়কজীয়ে তেলেংগানাৰ ৩১ খন জিলাত ১০১ দিন ধৰি চলি থকা পেৰিনি ওডিচী আয়োজন কৰে। আজি, মানুহে তেওঁক পেৰিনী ৰাজকুমাৰ নামেৰে জানিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে। কাকতীয়া ৰাজবংশৰ সময়ত ভগৱান শিৱক উৎসৰ্গিত এক নৃত্য পেৰিনি নাটিয়াম যথেষ্ট জনপ্ৰিয় আছিল। এই ৰাজবংশৰ শিপা এতিয়াও তেলেংগানাৰ সৈতে জড়িত হৈ আছে। আন এজন বঁটা বিজয়ী হৈছে - চাইখোম সুৰচন্দ্ৰ সিং। তেওঁ মেইটেই পুং বাদ্যযন্ত্ৰ তৈয়াৰ কৰাৰ নিপুণতাৰ বাবে জনাজাত। এই সঁজুলিটোৰ মণিপুৰৰ সৈতে সম্পৰ্ক আছে। পুৰাণ সিং এজন দিব্যাংগ শিল্পী, যি বিভিন্ন সংগীত প্ৰকাৰ যেনে - ৰাজুলা-মালুশাহী, নিউলি, হুদকা বোল, জাগৰ জনপ্ৰিয় কৰি আছে। তেওঁ ইয়াৰ সৈতে সম্পৰ্কিত বহুতো অডিঅ' ৰেকৰ্ডিঙো প্ৰস্তুত কৰিছে। উত্তৰাখণ্ডৰ প্ৰতিভাশালী লোক সংগীত শিল্পী পুৰাণ সিংজীয়েও বহুতো বঁটা লাভ কৰিছে। সময়ৰ সীমাবদ্ধতাৰ বাবে, মই ইয়াত সকলো পুৰস্কাৰ প্ৰাপ্ত ব্যক্তিৰ বিষয়ে কথা পাতিব নোৱাৰিম, কিন্তু মই নিশ্চিত যে আপোনালোকে নিশ্চিতভাৱে এওঁলোকৰ বিষয়ে পঢ়িব। মই আশা কৰোঁ যে এই সকলো শিল্পীয়ে প্ৰদৰ্শন কলাক অধিক জনপ্ৰিয় কৰাৰ দিশত তৃণমূল পৰ্যায়ৰ সকলোকে অনুপ্ৰাণিত কৰি থাকিব।
মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমাৰ দ্ৰুত গতিশীল দেশত ডিজিটেল ইণ্ডিয়াৰ শক্তি প্ৰতিটো কোণতে দৃশ্যমান। ডিজিটেল ইণ্ডিয়াৰ শক্তি প্ৰতিখন ঘৰলৈ লৈ যোৱাত বিভিন্ন এপে এক ডাঙৰ ভূমিকা পালন কৰে। এনে এটা এপ আছে, ই-সঞ্জীৱনী। এই এপ্প টেলি-পৰামৰ্শৰ জৰিয়তে, অৰ্থাৎ দূৰত বহি থাকোঁতে, ভিডিঅ' কনফাৰেন্সৰ জৰিয়তে, আপোনালোকে ৰোগৰ বিষয়ে চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ ল'ব পাৰে। এতিয়ালৈকে, এই এপ্পটো ব্যৱহাৰ কৰা টেলি-পৰামৰ্শদাতাৰ সংখ্যা ১০ কোটিৰ সংখ্যা অতিক্ৰম কৰিছে। আপোনালোকে কল্পনা কৰিব পাৰে!... ভিডিঅ' কনফাৰেন্সৰ জৰিয়তে ১০ কোটি পৰামৰ্শ... ৰোগী আৰু চিকিৎসকৰ মাজত এক আশ্চৰ্যকৰ বন্ধন - এইটো এটা ডাঙৰ সাফল্য। এই সাফল্যৰ বাবে, মই এই সুবিধা গ্ৰহণ কৰা সকলো চিকিৎসক আৰু ৰোগীক অভিনন্দন জনাইছো। ভাৰতৰ মানুহে কেনেকৈ প্ৰযুক্তিক তেওঁলোকৰ জীৱনৰ অংশ কৰি তুলিছে তাৰ এইটো এটা জীৱন্ত উদাহৰণ। আমি দেখিছোঁ যে ক’ৰোনাৰ সময়ত, ই-সঞ্জীৱনী এপ্প জনসাধাৰণৰ বাবে এক ডাঙৰ আশীৰ্বাদ হিচাপে প্ৰমাণিত হৈছে। এইটো মোৰ মনলৈও আহিছিল... কিয়নো এজন চিকিৎসক আৰু ৰোগীৰ সৈতে 'মন কী বাত'ত এই বিষয়ে কথা নাপাতো আৰু বিষয়টো আপোনালোক সকলোকে নজনাও!। আমি জনসাধাৰণৰ বাবে টেলি-পৰামৰ্শ কিমান কাৰ্যকৰী হৈছে জানিবলৈ চেষ্টা কৰোঁ আহক। আমাৰ লগত ছিকিমৰ ড০ মদন মণিজী আছে। ড. মদন মণি নিজেই ছিকিমৰ পৰা আহিছে, কিন্তু ধনবাদৰ পৰা তেওঁৰ এমবিবিএছ কৰিছিল আৰু তাৰ পিছত বেনাৰস হিন্দু বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা এমডি কৰিছিল। তেওঁ গ্ৰামাঞ্চলৰ শ শ লোকক টেলি-পৰামৰ্শ প্ৰদান কৰিছে।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ নমস্কাৰ... নমস্কাৰ মদন মণি জী।
ডঃ মদন মণিঃ জী নমস্কাৰ ছাৰ।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ এয়া নৰেন্দ্ৰ মোদীয়ে কৈছো!
ডঃ মদন মণি: হয়... হয় মহোদয়।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আপুনি বেনাৰসত অধ্যয়ন কৰিছে।
ডঃ মদন মণিঃ হয়, মই বেনাৰসত পঢ়িছোঁ, ছাৰ
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আপোনাৰ চিকিৎসা শিক্ষা তাত হৈছিল।
ডঃ মদন মণি: হয়... হয়।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ গতিকে, আপুনি কেতিয়াবা সেই সময়ৰ বেনাৰস আৰু আজিৰ পৰিৱৰ্তিত বেনাৰস চাবলৈ গৈছে নেকি?
ড০ মদন মণিঃ জী প্ৰধানমন্ত্ৰীজী, মই ছিকিমলৈ উভতি অহাৰ পিছৰে পৰা ভ্ৰমণ কৰিবলৈ সক্ষম হোৱা নাই, কিন্তু মই শুনিছো যে বহুত পৰিৱৰ্তন হৈছে।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ তেন্তে আপুনি বেনাৰস এৰি যোৱাৰ কিমান বছৰ পাৰ হৈ গ'ল?
ডঃ মদন মণি: মই ২০০৬ চনৰ পৰা বেনাৰস এৰিছো ছাৰ।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ অ... তেন্তে আপুনি নিশ্চিতভাৱে যাব ।
ডঃ মদন মণি: হয়... হয়।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আচ্ছা, মই ফোন কৰিছিলো কাৰণ আপুনি দূৰৱৰ্তী পৰ্বতমালাত বাস কৰা ছিকিমৰ লোকসকলক টেলিকমপ্লেচমেণ্টৰ মহান সেৱা আগবঢ়াইছে।
ডঃ মদন মণি: হয়
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ মই আপোনাৰ অভিজ্ঞতা 'মন কী বাত'ৰ শ্ৰোতাসকলৰ সৈতে ভাগ বতৰা কৰিব বিচাৰো।
ডঃ মদন মণিঃ হয়।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ মোক কওক, কেনে অভিজ্ঞতা হৈছিল?
ড০ মদন মণি: এইটো এটা মহান অভিজ্ঞতা আছিল প্ৰধানমন্ত্ৰীজী... সত্যটো হৈছে ছিকিমৰ নিকটতম পিএইচচি... তালৈ যাবলৈ মানুহে এখন বাহনত উঠি কমেও এক বা দুশ টকা ভাড়া দিব লাগিব। আৰু এজন চিকিৎসক উপলব্ধ হ'ব নে নাই... এইটোও এটা সমস্যা। গতিকে টেলি পৰামৰ্শৰ জৰিয়তে, আমি মানুহৰ সৈতে পোনপটীয়াকৈ সংযোগ স্থাপন কৰোঁ...। দূৰৱৰ্তী ঠাইৰ লোকৰ সৈতে। স্বাস্থ্য আৰু কল্যাণ কেন্দ্ৰৰ চিএইচঅ’-য়ে তেওঁলোকক আমাৰ সৈতে সংযুক্ত কৰে। আৰু তেওঁলোকে আমাক তেওঁলোকৰ পুৰণি ৰোগৰ প্ৰতিবেদন, তেওঁলোকৰ বৰ্তমানৰ অৱস্থাৰ বিষয়ে কয়... সকলো।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে আপুনি নথিপত্ৰসমূহ স্থানান্তৰ কৰে!
ডঃ মদন মণি: হয়... হয়।।। আমি নথিপত্ৰও স্থানান্তৰ কৰোঁ আৰু যদি তেওঁলোকে স্থানান্তৰ কৰিবলৈ অক্ষম হয়, তেওঁলোকে পঢ়ি শুনায় আৰু আমাক কয়।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ তাত থকা কল্যাণ কেন্দ্ৰৰ চিকিৎসকে জনায়!
ডাঃ মদন মণি: হয়, কল্যাণ কেন্দ্ৰত বাস কৰা চিএইচঅ’, কমিউনিটি হেল্থ অফিচাৰ।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আৰু যিজন ৰোগী তেওঁ আপোনাক তেওঁৰ অসুবিধাৰ বিষয়ে পোনপটীয়াকৈ কয়।
ডাঃ মদন মণি: হয়, ৰোগীয়ে আমাক তেওঁৰ অসুবিধাৰ বিষয়েও কয়। তাৰ পিছত পুৰণি ৰেকৰ্ডবোৰ চোৱাৰ পিছত, যদি আমি কোনো নতুন কথা জানিব বিচাৰো। উদাহৰণ স্বৰূপে, কাৰোবাৰ বুকু পৰীক্ষা কৰিব লাগে... যদি তেওঁৰ ভৰি ফুলিছে নে নাই? যদি চিঅ’-য়ে ইয়াক দেখা নাই, তেন্তে আমি তেওঁক গৈ চাবলৈ কওঁ যে ফুলিছে নে নাই
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আপুনি ভইচ কলৰ জৰিয়তে কথা পাতে নে আপুনি ভিডিঅ' কলও ব্যৱহাৰ কৰে?
ডাঃ মদন মণি: হয়, আমি ভিডিঅ' কল ব্যৱহাৰ কৰোঁ।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ গতিকে আপুনি ৰোগীকো দেখা পায়।
ডাঃ মদন মণিঃ ৰোগীকো চাব পাৰিব, চাৰ।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ ৰোগীয়ে কি অনুভৱ কৰে?
ডাঃ মদন মণি: ৰোগীয়ে ইয়াক ভাল পায় কাৰণ তেওঁ চিকিৎসকক ওচৰৰ পৰা চাব পাৰে। তেওঁৰ ঔষধ বৃদ্ধি কৰিব লাগিব নে হ্ৰাস কৰিব লাগিব সেয়া তেওঁ বিভ্ৰান্ত হৈছে, কিয়নো ছিকিমৰ বেছিভাগ ৰোগী ডায়েবেটিচ আৰু উচ্চ ৰক্তচাপৰ আৰু ডায়েবেটিচ আৰু উচ্চ ৰক্তচাপৰ ঔষধ সলনি কৰিবলৈ তেওঁ কিমান দূৰ চিকিৎসক বিচাৰিব লাগিব। কিন্তু টেলিকনচাল্টেচনৰ জৰিয়তে, ই তাত উপলব্ধ আৰু স্বাস্থ্য আৰু সুস্থতা কেন্দ্ৰত বিনামূলীয়া ঔষধ উদ্যোগৰ জৰিয়তে ঔষধও উপলব্ধ। সেয়েহে, ৰোগীয়ে তাৰ পৰাই ঔষধ গ্ৰহণ কৰে।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আচ্ছা মদন মণিজী, আপুনি জানে যে ৰোগীৰ এটা প্ৰৱণতা আছে যে চিকিৎসক অহালৈকে; চিকিৎসকে তেওঁক নোচোৱালৈকে; তেওঁ সন্তুষ্ট নহয় আৰু চিকিৎসকেও অনুভৱ কৰে যে তেওঁ ৰোগীক চাব লাগিব। এতিয়া যিহেতু টেলিকমৰ জৰিয়তে সকলো পৰামৰ্শ কৰা হয়, চিকিৎসকে কি অনুভৱ কৰে; ৰোগীয়ে কি অনুভৱ কৰে?
ডাঃ মদন মণি: জী... আমি এইটোও অনুভৱ কৰোঁ যে যদি ৰোগীয়ে অনুভৱ কৰে যে তেওঁ চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ যাব লাগে, তেনেহ'লে আমি যিবোৰ বস্তু চাব বিচাৰো, আমি, চি.ও.এইচ.ও.-ৰ সৈতে কথা পাতি, কেৱল ভিডিঅ'টোত, আমি চাবলৈ কওঁ। আৰু কেতিয়াবা, ভিডিঅ'টোত ৰোগীৰ ওচৰলৈ আহি, তেওঁ সন্মুখীন হোৱা সমস্যাবোৰ, যদি কাৰোবাৰ ছালৰ সমস্যা হয়, তেন্তে তেওঁ আমাক ভিডিঅ'টোৰ জৰিয়তে দেখুৱায়। গতিকে সেই লোকসকল সন্তুষ্ট হৈ থাকে।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আৰু পিছত তেওঁৰ চিকিৎসা কৰাৰ পিছত, তেওঁ সন্তুষ্টি লাভ কৰে নেকি... তেওঁ কি অনুভৱ কৰে? ৰোগীসকল সুস্থ হয় নে?
ডঃ মদন মণিঃ হয়, মই যথেষ্ট সন্তুষ্টি পাওঁ। আমিও সন্তুষ্টি পাওঁ চাৰ। কিয়নো মই বৰ্তমান স্বাস্থ্য বিভাগত আছোঁ আৰু একে সময়তে টেলি-পৰামৰ্শ কৰোঁ... ফাইলটোৰ সৈতে ৰোগীক দেখাটো মোৰ বাবে এক অতি ভাল, মনোৰম অভিজ্ঞতা।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ টেলি কনচাল্টেচন কেছৰ জৰিয়তে গড়ে কিমান জন ৰোগী চাইছে?
ডাঃ মদন মণিঃ এতিয়ালৈকে মই ৫৩৬ জন ৰোগী চাইছো।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ ওহ... ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে আপুনি ইয়াক বহুত আয়ত্ত কৰিছে।
ডাঃ মদন মণিঃ হয়, ভাল লাগিছে।
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ ঠিক আছে, মই আপোনালোকক শুভকামনা জনাইছো। এই প্ৰযুক্তি ব্যৱহাৰ কৰি, আপুনি ছিকিমৰ দূৰৱৰ্তী অৰণ্য আৰু পৰ্বতমালাত বাস কৰা লোকসকলৰ বাবে ইমান মহান সেৱা আগবঢ়াইছে। আৰু এইটো আনন্দৰ বিষয় যে আমাৰ দেশৰ দূৰৱৰ্তী অঞ্চলতো প্ৰযুক্তিৰ ইমান ভাল ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। ফাইন... মোৰ ফালৰ পৰা আপোনাক বহুত অভিনন্দন।
ডাঃ মদন মণি: ধন্যবাদ!
বন্ধুসকল, ই-সঞ্জীৱনী এপে তেওঁলোকক কেনেদৰে সহায় কৰিছে ডাঃ মদন মণিৰ কথাৰ পৰা এইটো স্পষ্ট। ডাঃ মদনজীৰ পিছত, আমি এতিয়া আন এজন মদন জীৰ সৈতে যোগদান কৰিছো। এয়া হৈছে উত্তৰ প্ৰদেশৰ চান্দৌলি জিলাৰ বাসিন্দা মদন মোহন লালজী। এতিয়া এইটোও কাকতালীয় যে চান্দৌলিও বেনাৰসৰ কাষত আছে। আহক, আমি মদন মোহনজীৰ পৰা জনাওঁ যে ই-সঞ্জীৱনী সম্পৰ্কে ৰোগী হিচাপে তেওঁৰ অভিজ্ঞতা কি আছিল!
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ মদন মোহনজী, প্ৰণাম!
মদন মোহন জী: নমস্কাৰ, নমস্কাৰ ছাৰ!
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ নমস্কাৰ! ঠিক আছে, মোক কোৱা হৈছে যে আপুনি এজন ডায়েবেটিক ৰোগী।
মদন মোহন জী: হয়... হয়
প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আৰু আপুনি টেলিকনচাৰ্জেন্সৰ জৰিয়তে আপোনাৰ অসুস্থতা সম্পৰ্কে প্ৰযুক্তিৰ সহায় লয়!
মদন মোহন জী: হয়, হয়
বন্ধুসকল, ই-সঞ্জীৱনী দেশৰ সাধাৰণ মানুহৰ বাবে, মধ্যবিত্ত শ্ৰেণীৰ বাবে, পাহাৰীয়া অঞ্চলত বাস কৰা লোকসকলৰ বাবে এক জীৱন ৰক্ষাকাৰী এপ্প হৈ পৰিছে। এয়া হৈছে ভাৰতৰ ডিজিটেল বিপ্লৱৰ শক্তি। আৰু আজি আমি প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতে ইয়াৰ প্ৰভাৱ দেখিছোঁ। আপুনি ভাৰতৰ ইউপিআইৰ শক্তিও জানে। পৃথিৱীৰ বহুতো দেশ ইয়াৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হৈছে। মাত্ৰ কেইদিনমান আগতে, ভাৰত আৰু ছিংগাপুৰৰ মাজত ইউপিআই-পে নাও লিংক মুকলি কৰা হৈছে। এতিয়া, ছিংগাপুৰ আৰু ভাৰতৰ লোকসকলে তেওঁলোকৰ মোবাইল ফোনৰ পৰা তেওঁলোকৰ নিজ