আজি কচ্ছ বাণিজ্য আৰু পৰ্যটনৰ এক প্ৰধান কেন্দ্ৰ, অনাগত সময়ত কচ্ছ ৰ এই ভূমিকা আৰু ডাঙৰ হ’বলৈ গৈ আছে: প্ৰধানমন্ত্ৰী
সাগৰীয় খাদ্যৰ পৰা আৰম্ভ কৰি পৰ্যটন আৰু বাণিজ্যলৈকে ভাৰতে উপকূলীয় অঞ্চলত এক নতুন পৰিৱেশ তন্ত্ৰৰ সৃষ্টি কৰিছে: প্ৰধানমন্ত্ৰীসন্ত্ৰাসবাদৰ বিৰুদ্ধে আমাৰ নীতি শূন্য সহনশীলতাৰ: প্ৰধানমন্ত্ৰীঅপাৰেচন সিন্দুৰ হৈছে মানৱতা ৰক্ষা আৰু সন্ত্ৰাসবাদ নিৰ্মূলৰ এক অভিযান: প্ৰধানমন্ত্ৰীভাৰতৰ ৰাডাৰত সন্ত্ৰাসবাদৰ মুখ্য কাৰ্যালয় আছিল আৰু আমি সেইবোৰক নিখুঁতভাৱে আঘাত কৰিলোঁ, যিয়ে আমাৰ সশস্ত্ৰ বাহিনীৰ শক্তি আৰু অনুশাসন দেখুৱাইছে: প্ৰধানমন্ত্ৰীভাৰতৰ যুঁজ সীমান্তৰ সিপাৰৰ সন্ত্ৰাসবাদৰ বিৰুদ্ধে: প্ৰধানমন্ত্ৰীভাৰত মাতা কী– জয়!
আমাৰ ত্ৰিৰংগা কেতিয়াও অৱনমিত হ’ব নালাগে।
ভাৰত মাতা কী – জয়!
ভাৰত মাতা কী – জয়!
গুজৰাটৰ মুখ্যমন্ত্ৰী শ্ৰীযুত ভূপেন্দ্ৰভাই পেটেল, কেন্দ্ৰীয় মন্ত্ৰীসভাৰ মোৰ সহকৰ্মী শ্ৰী মনোহৰ লাল জী, কেবিনেটৰ আন সকলো সদস্য, সাংসদ, বিধায়ক, আন সকলো সন্মানীয় বিশিষ্ট ব্যক্তি আৰু মোৰ মৰমৰ কচ্চৰ ভাই-ভনীসকল!
কিয় আহিছোঁ কচ্চৰ ভূমি, শাৰদৰ ভূমি আৰু বীৰ কাচ্ছি জনগোষ্ঠীলৈ? কচ্চৰ মহান পুত্ৰ তথা বিপ্লৱী বীৰ শ্যামজী কৃষ্ণ বৰ্মালৈ মোৰ আন্তৰিক অভিনন্দন জ্ঞাপন কৰিলোঁ। আৰু মোৰ সকলো কচ্চৰ ভাই-ভনীক ‘ৰাম ৰাম’ৰে আপোনালোক সকলোকে উষ্ম আদৰণি জনাইছো।
বন্ধুসকল,
এই পবিত্ৰ কচ্চৰ ভূমিত মা আশাপুৰাৰ আশীৰ্বাদত আমাৰ সকলো আশা পূৰণ হয়। মা আশাপুৰাই এই ভূমিত সদায় নিজৰ কৃপাৰ বৰষি আহিছে। আজি মা আশাপুৰাৰ আগত ভক্তিৰে প্ৰণাম কৰি কচ্চৰ মাটিৰ পৰা সকলো ৰাইজলৈ শুভেচ্ছা জনালোঁ।
বন্ধুসকল,
কচ্চৰ সৈতে মোৰ বান্ধোন বহু পুৰণি আৰু মোৰ প্ৰতি আপোনালোক সকলোৰে যি মৰম আছে সেয়া এনেকুৱা যে মই কেতিয়াও ইয়ালৈ অহাৰ পৰা নিজকে বাধা দি ৰাখিব নোৱাৰো। আনকি যেতিয়া মই ৰাজনীতিত নাছিলোঁ, ক্ষমতাৰ লগত কোনো সম্পৰ্ক নাছিল, তেতিয়াও মই নিয়মিতভাৱে কচ্চৰ দেশলৈ আহিছিলোঁ— সেয়া মোৰ কাম আৰু জীৱনৰ এক স্বাভাৱিক অংশ আছিল। এই অঞ্চলৰ প্ৰতিটো কোণ-কোণ ভ্ৰমণ কৰাৰ সুযোগ পাইছো৷ কচ্চৰ জনসাধাৰণ, আপোনাৰ আত্মবিশ্বাস, সকলো কষ্টৰ মাজতো আপোনাৰ দৃঢ়তাই—ই মোৰ জীৱনক সদায় পথ প্ৰদৰ্শন কৰি আহিছে। পুৰণি প্ৰজন্মৰ সকলে জানে, যদিও বৰ্তমানৰ প্ৰজন্মই নাজানে, এতিয়া ইয়াত জীৱনটো বহুত সহজ হৈ পৰিছে, কিন্তু তেতিয়াৰ পৰিস্থিতি বহুত বেলেগ আছিল। আৰু মোৰ মনত আছে, মুখ্যমন্ত্ৰী হিচাপে, প্ৰথমবাৰৰ বাবে যেতিয়া নৰ্মদাৰ পানী কচ্চৰ ভূমিত উপনীত হৈছিল—এনে লাগিছিল যেন দীপাৱলী কচ্চৰ বাবে আহিছিল। সেইদিনা আমি কৰা দৰে দীপাৱলীৰ সাক্ষী কচ্চই কেতিয়াও হোৱা নাছিল বুলিয়েই ভাবো৷ যুগ যুগ ধৰি পানীৰ পিয়াহত থকা কচ্চক মা নৰ্মদাই আশীৰ্বাদ দিছিল। আৰু মই মোৰ সৌভাগ্য বুলি গণ্য কৰোঁ যে মই সুযোগ পাইছো— আপোনালোক সকলোৰে ধন্যবাদ—এই শুকান ভূমিলৈ পানী অনাৰ ক্ষেত্ৰত ভূমিকা ল’বলৈ৷ মই মুখ্যমন্ত্ৰী হৈ থাকোঁতে মানুহে হিচাপ কৰিছিল যে মই কিমানবাৰ কচ্চ ভ্ৰমণ কৰিছিলো—তেওঁলোকে খবৰ ৰাখিব! আনকি কিছুমানে কৈছিল, "মোদী জীয়ে এটা শতিকা মাৰিলে।" বহু গাঁও ভ্ৰমণ, মোৰ দলীয় কৰ্মীৰ ঘৰলৈ যোৱা, মানুহ লগ পোৱা, স্থানীয় কাৰ্যালয়ত বহি কাম কৰা — এই সকলোবোৰ মোৰ দৈনন্দিন কাম-কাজৰ স্বাভাৱিক অংশ আছিল।
বন্ধুসকল,
মই দেখিছোঁ যে কচ্চত পানী নাছিল যদিও কচ্চৰ কৃষকসকল আত্মাৰে ভৰা আছিল—তেওঁলোকৰ দৃঢ়তা সদায় উল্লেখযোগ্য। বছৰ বছৰ ধৰি কচ্চত যিয়েই নহওক কিয়, তাত উন্নয়নৰ বৃহৎ সম্ভাৱনা সদায় দেখিছিলো। কচ্চক তুচ্ছজ্ঞান কৰিব নোৱাৰি। হাজাৰ হাজাৰ বছৰৰ আগতে যিখন ভূমিত ধোলাবীৰা আছিল, সেইখন দেশৰ নিশ্চয় অপৰিসীম শক্তি আছে— আমি এনে এক ভূমিক শ্ৰদ্ধা আৰু সন্মান কৰা উচিত।
আৰু বন্ধুসকল,
কচ্চই দেখুৱাইছে যে আশা আৰু অবিৰত কঠোৰ পৰিশ্ৰমৰ দ্বাৰা পৰিস্থিতি ঘূৰাই আনিব পাৰি, প্ৰতিকূলতাক সুযোগলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিব পাৰি, আকাংক্ষিত লক্ষ্যত উপনীত হ’ব পাৰি। ইয়াত যেতিয়া ভূমিকম্প আহিল, তেতিয়া বিশ্বই ভাবিলে— "এয়া শেষ। এতিয়া একো হ’ব নোৱাৰে।" ভূমিকম্পৰ পিছত কচ্চই নিজকে মৃত্যুৰ কফিনত মেৰিয়াই লৈছিল। কিন্তু বন্ধুসকল, মই কেতিয়াও মোৰ বিশ্বাস হেৰুওৱা নাছিলো। কচ্চৰ মানুহৰ অদম্য মনোভাৱ — “কাছি খামীৰ” ওপৰত মোৰ বিশ্বাস আছিল। সেইবাবেই মই কৈছিলোঁ: ল’ৰা-ছোৱালীক কচ্চৰ ‘কে’ আৰু খামীৰৰ ‘খ’ (গ্ৰিট এণ্ড স্পিৰিট) শিকাব লাগিব। মোৰ বিশ্বাস আছিল যে কচ্চই এই সংকট অতিক্ৰম কৰিব—ইয়াৰ ফলত ভূমিকম্পকো কঁপি উঠিব আৰু মোৰ কাচিমাডু (কচ্চৰ প্ৰিয় মানুহ) পুনৰ উঠিব। আৰু আপুনি ঠিক তেনেকুৱাই কৰিলে। আজি কচ্চ বাণিজ্য, ব্যৱসায় আৰু পৰ্যটনৰ এক প্ৰধান কেন্দ্ৰ। আগন্তুক সময়ত কচ্চৰ ভূমিকা আৰু অধিক হ’ব৷ সেইবাবেই যেতিয়াই মই কচ্চৰ বিকাশ ত্বৰান্বিত কৰিবলৈ আহোঁ, তেতিয়াই অনুভৱ কৰো যে মই আৰু অধিক কৰিব লাগিব, নতুন কিবা এটা কৰিব লাগিব আৰু ভাল কৰিব লাগিব— মোৰ হৃদয়খনে বন্ধ কৰিবলৈ অস্বীকাৰ কৰে। আজি উন্নয়নৰ সৈতে জড়িত ৫০,০০০ কোটি টকাৰো অধিক মূল্যৰ প্ৰকল্পসমূহ হয় উদ্বোধন কৰা হৈছে, নহয় ইয়াত আধাৰশিলা স্থাপন কৰা হৈছে। এটা সময়ত সমগ্ৰ গুজৰাট ৰাজ্যত ৫০ হাজাৰ কোটি টকাৰ পৰিকল্পনাৰ কথা শুনা নাছিল। আজি মাত্ৰ এখন জিলাতে ইমান মূল্যৰ কাম চলি আছে!
বন্ধুসকল,
এই প্ৰকল্পসমূহে ভাৰতক নীলা অৰ্থনীতিৰ এক প্ৰধান বিশ্ব শক্তি আৰু সেউজ শক্তিৰ কেন্দ্ৰ হিচাপে গঢ়ি তোলাতো সহায় কৰিব। এই উল্লেখযোগ্য উন্নয়নমূলক প্ৰচেষ্টাসমূহৰ বাবে আপোনালোক সকলোকে — মোৰ মৰমৰ কচ্চৰ জনসাধাৰণলৈ — আন্তৰিক অভিনন্দন জ্ঞাপন কৰিছো। এতিয়া, গৌৰৱেৰে ত্ৰিৰংগক উত্থাপন কৰক আৰু আপোনালোকে আনন্দ আৰু উৎসাহ প্ৰকাশ কৰক!
বন্ধুসকল,
আমাৰ কচ্চ সেউজ শক্তিৰ বিশ্বৰ সৰ্ববৃহৎ কেন্দ্ৰ হৈ পৰিছে। শুনিছেনে? মই কি ক’লো? পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ— সেইটো উদযাপন কৰিবলৈ অলপ সময় উলিয়াওঁ আহক! সেউজ হাইড্ৰজেন হৈছে এক নতুন প্ৰকাৰৰ ইন্ধন। আগন্তুক সময়ত গাড়ী, বাছ, ষ্ট্ৰীট লাইট— এই সকলোবোৰ সেউজ হাইড্ৰজেনেৰে চলিব। দেশৰ তিনিটা সেউজ হাইড্ৰজেন হাবৰ ভিতৰত কণ্ডলা অন্যতম। আজি ইয়াত এটা সেউজ হাইড্ৰজেন উদ্যোগৰ আধাৰশিলাও স্থাপন কৰা হয়। আপুনি জানি গৌৰৱান্বিত হ’ব বন্ধুসকল — এই উদ্যোগটোত ব্যৱহৃত প্ৰযুক্তি হৈছে মেড ইন ইণ্ডিয়া৷ আমাৰ কচ্চতো ভাৰতৰ সৌৰ বিপ্লৱৰ মূল৷ বিশ্বৰ অন্যতম বৃহৎ সৌৰশক্তি প্ৰকল্প ইয়াতেই নিৰ্মাণ কৰা হৈছে — মোৰ কচ্চত। এটা সময় আছিল যেতিয়া কচ্চৰ বৰ্ণনা কৰি থাকোঁতে মানুহে কৈছিল, “আপোনাৰ তাত কি আছে? ই কেৱল মৰুভূমি। তাত সম্ভৱতঃ কি হ’ব পাৰে?” আৰু তেতিয়াও মই কৈছিলোঁ: "এয়া কেৱল মৰুভূমি নহয় — এইটো গুজৰাটৰ দুৱাৰমুখ (তোৰণ)!" এসময়ত ধূলিৰ ধুমুহা আৰু উৰ্বৰ ভূমিৰে আগুৰি থকা সেই মৰুভূমিখনেই এতিয়া কেৱল আমাক শক্তিশালী কৰাই নহয়, সমগ্ৰ দেশক শক্তিশালী কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে। খাভদা কমপ্লেক্সৰ বাবেই এতিয়া কচ্চই বিশ্ব শক্তিৰ মানচিত্ৰত নিজৰ স্থান দখল কৰিছে।
বন্ধুসকল,
আমাৰ চৰকাৰে কাম কৰি আছে যাতে আপোনালোকে পৰ্যাপ্ত বিদ্যুৎ পোৱাই নহয়, আপোনাৰ বিদ্যুতৰ বিল শূন্য হয়। সেইবাবেই আমি আৰম্ভ কৰিছো প্ৰধানমন্ত্ৰী সূৰ্য্যঘৰ মুফট বিজলী যোজনা। ইতিমধ্যে গুজৰাটৰ লাখ লাখ পৰিয়াল এই পদক্ষেপৰ অংশ হৈ পৰিছে।
ভাই-ভনীসকল,
সমৃদ্ধি অৰ্জন কৰা প্ৰতিখন দেশতে সেই সফলতাত সাগৰৰ মুখ্য ভূমিকা আছে। ইয়াতো আমাৰ হাতত আছে ধোলাবীৰৰ উদাহৰণ। ইয়াত লোথালৰ দৰে প্ৰাচীন বন্দৰ চহৰৰ অস্তিত্ব আছিল — এইবোৰ আছিল ভাৰতৰ প্ৰাচীন সভ্যতাৰ সম্পদ আৰু প্ৰগতিৰ কেন্দ্ৰ। বন্দৰ নেতৃত্বাধীন উন্নয়নৰ আমাৰ দৃষ্টিভংগী এই চহকী উত্তৰাধিকাৰৰ পৰা অনুপ্ৰাণিত। ভাৰতে নিজৰ বন্দৰৰ আশে-পাশে নগৰ উন্নয়ন কৰি আছে। সাগৰীয় খাদ্যৰ পৰা পৰ্যটনলৈকে বাণিজ্যলৈকে উপকূলীয় অঞ্চলটোক সম্পূৰ্ণ নতুন পৰিস্থিতিতন্ত্ৰলৈ গঢ়ি তোলা হৈছে। দেশখনে বন্দৰ সম্প্ৰসাৰণ আৰু আধুনিকীকৰণৰ ক্ষেত্ৰত বৃহৎ বিনিয়োগ কৰিছে আৰু ইয়াৰ ফল উল্লেখযোগ্য। দেশৰ কিছুমান ডাঙৰ বন্দৰে প্ৰথমবাৰৰ বাবে এক বছৰত অভিলেখ সৃষ্টিকাৰী ১৫ কোটি টন সামগ্ৰী পৰিচালনা কৰিছে। ইয়াৰ ভিতৰত আছে আমাৰ নিজৰ দীনদয়াল বন্দৰ কাণ্ডলা। দেশৰ মুঠ সামুদ্ৰিক বাণিজ্যৰ প্ৰায় এক তৃতীয়াংশ কেৱল কচ্চৰ বন্দৰৰ জৰিয়তে চম্ভালিব পাৰি। সেইবাবেই কণ্ডলা আৰু মুন্দ্ৰা বন্দৰৰ ক্ষমতা আৰু সংযোগ ক্ৰমাগতভাৱে বৃদ্ধি কৰা হৈছে। আজিও ইয়াত জাহাজ সম্পৰ্কীয় কেইবাটাও নতুন সুবিধা উদ্বোধন কৰা হৈছে। নতুন জেটি নিৰ্মাণ কৰা হৈছে। অধিক সামগ্ৰী জমা কৰিবলৈ আধুনিক মজুতকৰণৰ সুবিধা স্থাপন কৰা হৈছে। এইবাৰৰ বাজেটত আমি সামুদ্ৰিক খণ্ডৰ বাবে বিশেষ পুঁজিৰ কথা ঘোষণা কৰিছো। জাহাজ নিৰ্মাণৰ ক্ষেত্ৰতো ডাঙৰ গুৰুত্ব দিয়া হৈছে। আমি এতিয়া ভাৰতত বৃহৎ জাহাজ নিৰ্মাণ কৰিম, নিজৰ আৰু বিশ্বৰ বাবে। এটা সময় আছিল যেতিয়া মাণ্ডবী ঠিক এই কামৰ বাবেই বিখ্যাত আছিল — বিশাল জাহাজ নিৰ্মাণ। আমাৰ মানুহে সেইবোৰ অতি নিপুণতাৰে নিৰ্মাণ কৰিছিল, আৰু সেই শক্তি আজিও মাণ্ডৱীত আছে। এতিয়া, আমি ভাৰতক আধুনিক জাহাজ নিৰ্মাণৰ বিশ্ব মঞ্চলৈ লৈ যাব বিচাৰো, এই জাহাজসমূহ নিৰ্মাণ আৰু ৰপ্তানি কৰিবলৈ। ইয়াৰ দ্বাৰা আমাৰ যুৱক-যুৱতীসকলৰ বাবেও হাজাৰ হাজাৰ কৰ্মসংস্থাপনৰ সুযোগ সৃষ্টি হ’ব। আমাৰ ইয়াত ইতিমধ্যে আলং জাহাজ ভাঙি যোৱা চোতালখন আছে। এতিয়া, আমি জাহাজ নিৰ্মাণৰ ক্ষেত্ৰত আমাৰ সম্পূৰ্ণ শক্তি প্ৰয়োগ কৰিছো— আৰু এইটো চাকৰি সৃষ্টিৰ সৰ্বোচ্চ সম্ভাৱনা থকা খণ্ডসমূহৰ ভিতৰত এটা।
বন্ধুসকল,
আমাৰ কচ্চই সদায় নিজৰ ঐতিহ্যক সন্মান কৰি আহিছে। এতিয়া এই ঐতিহ্য কচ্চৰ উন্নয়নৰ বাবেও প্ৰেৰণা হৈ পৰিছে। যোৱা দুটাৰ পৰা ডেৰ-দুই দশকত ভূজত বস্ত্ৰশিল্প, খাদ্য প্ৰক্ৰিয়াকৰণ, চিৰামিক, নিমখৰ সৈতে জড়িত উদ্যোগসমূহৰ যথেষ্ট বৃদ্ধি হৈছে। কচ্চ এম্ব্ৰইডাৰী, ব্লক প্ৰিণ্টিং, বন্ধনী কাপোৰ আৰু চামৰাৰ কাম—ইয়াৰ জনপ্ৰিয়তা সকলোতে দেখা যায়। আৰু আমাৰ ভূজোদীৰ বিষয়ে কি ক’ম— ভূজোদীৰ কাম নথকা হস্ততাঁত বা হস্তশিল্প কৰ্মশালা প্ৰায়েই নাই। আজৰাখ ছপাৰ পৰম্পৰা কচ্চৰ বাবে অনন্য আৰু এতিয়া আমাৰ কচ্চৰ এই সকলোবোৰ শিল্পৰূপে জি আই (ভৌগোলিক সূচক) টেগ লাভ কৰিছে। তেওঁলোকে স্বীকৃতি লাভ কৰিছে—কেৱল স্থানীয়ভাৱেই নহয়, বিশ্বজুৰিও হৈছে৷ অৰ্থাৎ এতিয়া আনুষ্ঠানিকভাৱে স্বীকাৰ কৰা হৈছে যে এই শিল্পৰূপসমূহৰ উৎপত্তি কাচৰ পৰাই হৈছে। বিশেষকৈ আমাৰ জনজাতীয় পৰিয়াল আৰু শিপিনীসকলৰ বাবে এয়া এক বৃহৎ স্বীকৃতি। চলিত বৰ্ষৰ বাজেটত কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰে চামৰা আৰু বস্ত্ৰ উদ্যোগৰ বাবে কেইবাটাও ঘোষণা কৰিছে।
বন্ধুসকল,
কচ্চৰ কৃষক— মহিলা আৰু পুৰুষ উভয়ৰে— কঠোৰ পৰিশ্ৰমকো প্ৰণাম জনাইছো। কঠিন প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হৈও আপুনি হাৰ নামানিল৷ এসময়ত গুজৰাটৰ পানীৰ স্তৰ শ শ ফুট তললৈ নামি আহিছিল। নৰ্মদা জীৰ কৃপা আৰু চৰকাৰৰ প্ৰচেষ্টাত আজি পৰিস্থিতি সলনি হৈছে। কেৱাদিয়াৰ পৰা কচ্চৰ মদ কুবালৈ নিৰ্মিত খালটোৱে অঞ্চলটোৰ ভাগ্যক ৰূপান্তৰিত কৰিছে। আজি কচ্চৰ আম, খেজুৰ, ডালিম, জিৰা, আৰু ড্ৰেগন ফ্ৰুটে ব্যতিক্ৰমীভাৱে ভাল প্ৰদৰ্শন কৰিছে। এনে বহু শস্য এতিয়া সমগ্ৰ বিশ্বৰ বজাৰত উপস্থিত হৈছে। এটা সময় আছিল যেতিয়া মানুহে কচ্চৰ পৰা প্ৰব্ৰজন কৰিবলৈ বাধ্য হৈছিল— আগতে আমাৰ জনসংখ্যা বৃদ্ধি নেতিবাচক আছিল। কিন্তু আজি কচ্চৰ মানুহে ইয়াতেই কচ্চত কৰ্মসংস্থাপন লাভ কৰিছে। কেৱল ইমানেই নহয়— বাহিৰৰ মানুহেও এতিয়া কচ্চত আশা দেখিছে বন্ধুসকল।
বন্ধুসকল,
দেশৰ যুৱক-যুৱতীসকলক সৰ্বাধিক কৰ্মসংস্থাপনৰ সুবিধা প্ৰদান কৰাটো বিজেপি চৰকাৰৰ বাবে সৰ্বোচ্চ অগ্ৰাধিকাৰ। পৰ্যটন এনে এটা খণ্ড যিয়ে বিপুল সংখ্যক চাকৰিৰ সুবিধা প্ৰদান কৰে। কচ্চৰ ইতিহাস, সংস্কৃতি আৰু প্ৰকৃতি আছে— তিনিওটা। কচ্চৰ ৰণ উৎসৱে দিনক দিনে নতুন উচ্চতাত উপনীত হোৱা দেখি সুখী হৈছোঁ৷ ইয়াত ভূজত নিৰ্মিত স্মৃতি বনখনক ইউনেস্ক’ই বিশ্বৰ আটাইতকৈ ধুনীয়া সংগ্ৰহালয় হিচাপে স্বীকৃতি দিছে। অনাগত দিনত এই অঞ্চলৰ পৰ্যটন আৰু অধিক সম্প্ৰসাৰণ হ’ব। ধোৰদো গাঁওখনে বিশ্বৰ শ্ৰেষ্ঠ পৰ্যটন গাঁৱৰ ভিতৰত স্থান লাভ কৰিছে। ধোৰদোৰ মানুহবোৰ আজি ইয়াত আছে নেকি? অনুগ্ৰহ কৰি ৰাষ্ট্ৰীয় পতাকা উৰুৱাই দিয়ক! মাণ্ডৱীৰ সাগৰীয় বিলখনো পৰ্যটকৰ বাবে আকৰ্ষণৰ কেন্দ্ৰবিন্দু হৈ পৰিছে। ভূপেন্দ্ৰ ভাই, আৰু ইয়াত উপস্থিত থকা কুটচৰ সকলো নেতাকে অনুৰোধ জনালোঁ— যেতিয়া ৰণ উৎসৱ অনুষ্ঠিত হয়, আমিও একে সময়ছোৱাত বীচ্চ প্ৰতিযোগিতা আয়োজন কৰিব পাৰোনে? বীচ্চ গেমে আজিকালি যথেষ্ট জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰিছে। শেহতীয়াকৈ ডিউত ৰাষ্ট্ৰীয় পৰ্যায়ৰ প্ৰতিযোগিতা অনুষ্ঠিত হৈছিল, য’ত হাজাৰ হাজাৰ শিশুৱে অংশগ্ৰহণ আৰু বালিচহীয়া বিলত খেলিবলৈ আহিছিল। ৰণ উৎসৱৰ সময়ত মাণ্ডৱী বিলত নিয়মীয়াকৈ বীচ্চ ফেষ্টিভেল আৰু খেল-ধেমালি অনুষ্ঠিত কৰি দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ লোকক আকৰ্ষণ কৰা দেখিলে ভাল পাম। এইদৰে কচ্চ পৰ্যটনে নতুন উচ্চতা লাভ কৰি যাব। আৰু যি সমৰ্থনৰ প্ৰয়োজন হ’ব— মই সদায় আপোনাৰ বাবে ইয়াত আছো।
বন্ধুসকল,
আহমেদাবাদ আৰু ভূজৰ মাজত নমো ভাৰত ৰেপিড ৰে’লেও পৰ্যটনক এক প্ৰবল উত্থান দিছে।
বন্ধুসকল,
আজি ২৬ মে’—হঠাতে ইমান নিস্তব্ধ কিয়? গুজৰাটৰ মোৰ ভাই-ভনীসকলেই মোক গুজৰাটৰ পৰা দিল্লীলৈ সম্পূৰ্ণ উদযাপন কৰি পঠিয়াই দিলে। আৰু আজিৰ দিনটোতে, ২০১৪ চনৰ ২৬ মে’ তাৰিখে, প্ৰায় এই সময়তে মই প্ৰথমবাৰৰ বাবে প্ৰধানমন্ত্ৰী হিচাপে— দেশৰ ‘প্ৰধান সেৱক’ হিচাপে শপত গ্ৰহণ কৰিলোঁ। আপোনালোকৰ আশীৰ্বাদত গুজৰাট সেৱাৰ পৰা জাতি সেৱাৰ যাত্ৰা এতিয়া ১১ বছৰ সম্পূৰ্ণ হ'ল। আৰু ভাগ্যৰ হাতখন চাওক — ২৬ মে’ত প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ ভূমিকাত ১১ বছৰ হ’ল৷ শপত লোৱা দিনা দেশৰ অৰ্থনীতি বিশ্বৰ ভিতৰতে ১১ নম্বৰ স্থানত আছিল। আৰু আজি ১১ বছৰৰ পাছত আমি চতুৰ্থ স্থানত উপনীত হ'লো।
বন্ধুসকল,
ভাৰতে পৰ্যটনত বিশ্বাস কৰে—পৰ্যটনই মানুহক সংযোগ কৰে। কিন্তু পাকিস্তানৰ দৰে দেশ আছে, যিয়ে সন্ত্ৰাসবাদক পৰ্যটন বুলি গণ্য কৰে আৰু এইটো বিশ্বৰ বাবে এক বৃহৎ ভাবুকি। গুজৰাটৰ কচ্চৰ মানুহে গম পাব— ২৫–৩০ বছৰ আগতে যেতিয়াই কোনো মন্ত্ৰী বা মুখ্যমন্ত্ৰীয়ে গান্ধীনগৰৰ পৰা ভ্ৰমণ কৰিছিল, তেতিয়াই তেওঁলোকৰ ভাষণ পাকিস্তানৰ পৰা আৰম্ভ হৈছিল আৰু পাকিস্তানৰ পৰা শেষ হৈছিল। তেওঁলোকে কচ্চৰ জনসাধাৰণক পাকিস্তানৰ কথা অহৰহ সোঁৱৰাই দিছিল — বাৰে বাৰে। আপুনি নিশ্চয় লক্ষ্য কৰিছে যে ২০০১ চনত মই এটা সিদ্ধান্ত লৈছিলো: সেইটোত মই সময় নষ্ট নকৰো। মই একেবাৰে উল্লেখ কৰা বন্ধ কৰি দিলোঁ। কেৱল কচ্চৰ শক্তিৰ কথাহে ক’লোঁ৷ মই সম্পূৰ্ণৰূপে আগবাঢ়িলোঁ — আৰু কচ্চৰ মানুহে নিজৰ সম্পূৰ্ণ সম্ভাৱনাৰে এনে এক কচ্চ নিৰ্মাণ কৰিলে যিয়ে পাকিস্তানকও ঈৰ্ষা কৰিব পাৰে, মোৰ বন্ধুসকল!
বন্ধুসকল,
সন্ত্ৰাসবাদৰ বিৰুদ্ধে আমাৰ নীতি শূন্য সহনশীলতাৰ নীতি। অপাৰেচন সিন্দূৰে সেই নীতি স্ফটিক স্পষ্ট কৰি দিছে। যিকোনো ব্যক্তিয়ে ভাৰতীয়ৰ তেজ ঢালিবলৈ চেষ্টা কৰিলে তেওঁলোকৰ নিজৰ ভাষাত উত্তৰ দিয়া হ’ব। যিয়ে ভাৰতৰ বিৰুদ্ধে চকু তুলিবলৈ সাহস কৰে তেওঁক কোনো মূল্যৰ বিনিময়ত ৰেহাই দিয়া নহ’ব।
বন্ধুসকল,
অপাৰেচন সিন্দূৰ হৈছে মানৱতা ৰক্ষা আৰু সন্ত্ৰাসবাদ নিৰ্মূলৰ এক অভিযান। ২২ মে’ৰ পিছত মই কেতিয়াও একো লুকুৱাই ৰখা নাছিলো। মই মুৰ দাঙি বিহাৰত ৰাজহুৱা সভাত ঘোষণা কৰিলোঁ- “সন্ত্ৰাসবাদীৰ আত্মগোপন ঠাইবোৰ ধূলিলৈ হ্ৰাস কৰিম।” আমি ১৫ দিন অপেক্ষা কৰিলোঁ, পাকিস্তানে সন্ত্ৰাসবাদৰ বিৰুদ্ধে কিছু ব্যৱস্থা ল’ব বুলি আশা কৰি। কিন্তু হয়তো সন্ত্ৰাসবাদেই তেওঁলোকৰ জীৱিকাৰ উৎস। যেতিয়া তেওঁলোকে একো নকৰিলে, মই আমাৰ সশস্ত্ৰ বাহিনীক সম্পূৰ্ণ স্বাধীনতা দিলোঁ। টাৰ্গেট আছিল সন্ত্ৰাসবাদীৰ মুখ্য কাৰ্যালয়, যিটো ভিতৰৰ শ শ কিলোমিটাৰ গভীৰতাত অৱস্থিত। আমাৰ বাহিনীয়ে পোনপটীয়াকৈ আঘাত কৰিছিল, কাৰো ক্ষতি নকৰাকৈ নিখুঁত আঘাত কৰিছিল। ইয়াৰ পৰাই বুজা যায় যে আমাৰ সামৰিক বাহিনী কিমান সক্ষম আৰু অনুশাসিত। আমি ইয়াত ভাৰতত বহি সন্ত্ৰাসবাদীৰ গোপন ঘাটি নিৰ্মূল কৰিব পাৰো বুলি আমি বিশ্ববাসীক দেখুৱাইছো।
বন্ধুসকল,
ভাৰতৰ এই কাৰ্য্যৰ পিছত পাকিস্তান কিমান হুলস্থুলীয়া হৈ পৰিল আমি সকলোৱে দেখিছো। ৯ তাৰিখৰ নিশা আমাৰ কচ্চ সীমান্ততো ড্ৰোন দেখা গ’ল। তেওঁলোকে ভাবিছিল যে যিহেতু মোদী গুজৰাটৰ, গতিকে ইয়াত তেওঁলোকে এটা চিন ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰিব— কিন্তু তেওঁলোকে নাজানিছিল যে তেওঁলোকে কাৰ লগত চুপতি কৰিছে৷ মাত্ৰ ১৯৭১ চনটো মনত পেলাওক — আজি ইয়াত থকা সাহসী মহিলাসকলে তেতিয়াৰ দিনত পাকিস্তানক ধূলি খুৱাবলৈ বাধ্য কৰাইছিল! এই মাক-ভনীসকলে মাত্ৰ ৭২ ঘণ্টাত ৰাণৱে নিৰ্মাণ কৰিলে আৰু আমি আমাৰ আক্ৰমণ পুনৰ আৰম্ভ কৰিলোঁ। আজি মোৰ সৌভাগ্য যে ১৯৭১ চনৰ যুদ্ধৰ এই যোদ্ধা মহিলাসকল মোক আশীৰ্বাদ দিবলৈ আহিছে। কেৱল ইমানেই নহয়, সিন্দুৰ গছৰ গছ এজোপাও দিলে। মাতৃ-ভনীসকল— আপোনালোকে মোক দিয়া এই গছজোপা এতিয়া প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ আৱাসত ৰোপণ কৰা হ’ব৷ এই সিন্দুৰ গছজোপা ‘বট বৃক্ষ’ (মহান বট গছ)ৰ দৰে বাঢ়ি যাব।
বন্ধুসকল,
আমি সন্ত্ৰাসবাদী গোপন ঘাটিত আক্ৰমণ কৰাৰ সময়ত পাকিস্তানে আমাৰ নিৰীহ সাধাৰণ নাগৰিকক আক্ৰমণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। আৰু যেতিয়া তেওঁলোকৰ ড্ৰোনবোৰ দেখা দিবলৈ ধৰিলে, তেতিয়া চকুৰ পলকতে ইখনৰ পিছত সিখন ভূপতিত কৰা হ’ল — আপোনালোকে নিজেই দেখিলে। ইয়াৰ পাছত ভাৰতে তেওঁলোকৰ সামৰিক বাহিনীক দুগুণ শক্তিৰ প্ৰত্যাক্রমণ আৰম্ভ কৰে৷ পাকিস্তানৰ বিমান ঘাটি আৰু সামৰিক ইনষ্টলেশ্যনত ভাৰতৰ নিখুঁত আক্ৰমণে বিশ্ববাসীক স্তম্ভিত কৰি তুলিলে। মই কোৱাৰ দৰে—আপোনালোকে ১৯৭১ চনৰ যুদ্ধৰ সাক্ষী আছিল— কিন্তু এইবাৰ, সমগ্ৰ পাকিস্তান কঁপি উঠিছিল, মোৰ বন্ধুসকল, তেওঁলোক আতংকিত হৈ পৰিছিল। ১৯৭১ চনত তেওঁলোকে আমাৰ ভুজ বিমানঘাটিত আক্ৰমণ কৰিছিল আৰু আমাৰ ভগ্নীসকলে অতুলনীয় সাহসৰ উদাহৰণ দাঙি ধৰিছিল।
আৰু বন্ধুসকল,
আমি পাকিস্তানৰ আক্ৰমণৰ প্ৰতি ইমানেই শক্তিৰে সঁহাৰি জনাইছিলো যে তেওঁলোকৰ বিমান ঘাটিসমূহ এতিয়াও আইচিইউত আছে—আজিও তেওঁলোক সুস্থ হোৱা নাই! আৰু অৱশেষত পাকিস্তানে আত্মসমৰ্পণ কৰিবলৈ বাধ্য হ’ল। তেওঁলোকে উপলব্ধি কৰিলে যে কোনো পলায়ন নাই— ভাৰতে নিজৰ ভয়ংকৰ শক্তি দেখুৱাইছিল। শেষত আমাৰ সশস্ত্ৰ বাহিনীৰ সাহস, বীৰত্ব আৰু নিখুঁততাইহে ইয়াৰ সৃষ্টি কৰিছিল। কেইঘণ্টামানৰ ভিতৰতে পাকিস্তানে আৰু গুলী চলাব নিবিচাৰে বুলি কৈ বগা পতাকা উৰুৱাবলৈ ধৰিলে। আমি ক’লোঁ, “বাৰু, আমি সেই কথা ইতিমধ্যে স্পষ্ট কৰি দিছিলোঁ!আমাৰ লক্ষ্য আছিল সন্ত্ৰাসবাদীৰ গোপন ঘাটি ধ্বংস কৰা, আক্ৰমণ কৰা, শিক্ষা দিয়া।” কিন্তু যিহেতু ভুলটো আপুনি কৰিলে, তাৰ মূল্য দিব লগা হ’ল।
বন্ধুসকল,
সীমান্তৰ সিপাৰে সন্ত্ৰাসবাদক আশ্ৰয় দিয়াসকলৰ সৈতে ভাৰতৰ যুঁজ। আমাৰ শত্ৰুতা আজি সন্ত্ৰাসবাদৰৰ যত্ন লোৱা আৰু সমৰ্থন কৰাসকলৰ সৈতে। পাকিস্তানৰ সীমাৰেখাত থকা এই কচ্চৰ ভূমিৰ পৰা পাকিস্তানৰ জনসাধাৰণকো এটা কথা ক’ব বিচাৰিছো যে আপুনি কি লাভ কৰিছে? ভাৰত বিশ্বৰ চতুৰ্থ বৃহত্তম অৰ্থনীতিলৈ পৰিণত হৈছে আৰু আপোনাৰ অৱস্থা কি? আপোনাৰ সন্তানৰ ভৱিষ্যত কোনে নষ্ট কৰিছে? কোনে তেওঁলোকক আশাহীনভাৱে বিচৰণ কৰিবলৈ বাধ্য কৰিছে? ই সন্ত্ৰাসবাদৰ মালিক; ই হৈছে আপোনাৰ নিজৰ দেশৰ সেনাবাহিনী যাৰ নিজা এজেণ্ডা আছে। পাকিস্তানৰ নাগৰিকলৈ, বিশেষকৈ যুৱক-যুৱতী আৰু শিশুসকলক কও— মোদীৰ কথা ভালদৰে শুনক। আপোনাৰ চৰকাৰ আৰু আপোনাৰ সেনাই সন্ত্ৰাসবাদক সমৰ্থন কৰিছে। সন্ত্ৰাসবাদ পাকিস্তানী সেনা আৰু চৰকাৰৰ বাবে ধন ঘটাৰ ব্যৱসায়ত পৰিণত হৈছে। পাকিস্তানৰ যুৱক-যুৱতীসকলে এটা সিদ্ধান্ত লোৱাটো প্ৰয়োজন। পাকিস্তানৰ ল’ৰা-ছোৱালীয়ে নিজকে প্ৰশ্ন কৰিব লাগিব- এইটোৱেই সঠিক পথ নেকি? ইয়াৰ দ্বাৰা সঁচাকৈয়ে তেওঁলোকৰ লাভ হৈছেনে? ক্ষমতাৰ ৰাজনীতিৰ এই খেল — ই কেতিয়াবা পাকিস্তানৰ ল’ৰা-ছোৱালীৰ জীৱন উন্নত কৰিবনে? পাকিস্তানৰ ল’ৰা-ছোৱালীক কওঁ- তোমালোকৰ শাসক, তোমালোকৰ সৈন্যই সন্ত্ৰাসবাদৰ ছাঁত জীয়াই থাকি তোমালোকৰ জীৱন বিপদত পেলাইছে, তোমালোকৰ ভৱিষ্যত ধ্বংস কৰি, তোমালোকক অন্ধকাৰলৈ ঠেলি দিছে। পাকিস্তানক সন্ত্ৰাসবাদৰ ৰোগৰ পৰা মুক্ত কৰিবলৈ পাকিস্তানৰ জনসাধাৰণ সজাগ হ’ব লাগিব। পাকিস্তানৰ যুৱক-যুৱতীসকলে এটা স্থিতি ল’ব লাগিব — শান্তি আৰু মৰ্যাদাৰ জীৱন যাপন কৰক, শান্তিৰে আহাৰ খাওক, নহ’লে — মোৰ গুলী সাজু।
বন্ধুসকল,
ভাৰতৰ দিশটো স্ফটিক স্বৰূপ৷ উন্নয়নৰ পথ, শান্তি আৰু সমৃদ্ধিৰ পথ বাছি লৈছে ভাৰতে। মোৰ দৃঢ় বিশ্বাস যে কচ্চৰ মনোভাৱে ভাৰতক এক উন্নত দেশ হ’বলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিব।
মোৰ কচ্চৰ ভাই-ভনীসকলৰ বাবে আশাধী বিজৰ উৎসৱ—কচ্চ নৱবৰ্ষ—লৈ মাত্ৰ কেইদিনমান বাকী। আগতে মই ইয়ালৈ আহিছিলোঁ আপোনালোকৰ লগত আশাধী বিজ উদযাপন কৰিবলৈ। কিন্তু এইবাৰ আহিব নোৱাৰাৰ বাবে আজি মোৰ শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিব বিচাৰিছো। কচ্চৰ মোৰ মৰমৰ ভাই-ভনীসকলক আপোনালোকৰ মৰম, আপোনাৰ আশীৰ্বাদ আৰু আজিৰ ৰোডশ্ব’ৰ বাবে ধন্যবাদ জনাইছো! ইমান গৰমত বিমানবন্দৰৰ পৰা ইয়ালৈকে মানুহৰ ভিৰ ওলাই আহিল। কচ্চলৈ এশটা চেলুট, মোৰ বন্ধুসকল— এশবাৰ চেলুট জনাইছো! আকৌ এবাৰ সকলো উন্নয়নমূলক প্ৰকল্পৰ বাবে বহুত বহুত অভিনন্দন জ্ঞাপন কৰিলোঁ। এতিয়া, ত্ৰিৰংগটো ওপৰলৈ দাঙক আৰু মোৰ লগত জোৰেৰে কওক—
ভাৰত মাতা কী – জয়!
ভাৰত মাতা কী – জয়!
ভাৰত মাতা কী – জয়!
ভাৰত মাতা কী – জয়!
বন্দে মাতৰম! বন্দে মাতৰম!
বন্দে মাতৰম! বন্দে মাতৰম!
বন্দে মাতৰম! বন্দে মাতৰম!
আপোনালোকক অশেষ ধন্যবাদ।
