Lays foundation stone and launches several sanitation and cleanliness projects worth about Rs 10,000 crore
“As we mark Ten Years of Swachh Bharat, I salute the unwavering spirit of 140 crore Indians for making cleanliness a 'Jan Andolan'”“Clean India is the world's biggest and most successful mass movement in this century”“Impact that the Swachh Bharat Mission has had on the lives of common people of the country is priceless”“Number of infectious diseases among women has reduced significantly due to Swachh Bharat Mission”“Huge psychological change in the country due to the growing prestige of cleanliness”“Now cleanliness is becoming a new path to prosperity”“Swachh Bharat Mission has given new impetus to the circular economy”“Mission of cleanliness is not a one day ritual but a lifelong ritual”“Hatred towards filth can make us more forceful and stronger towards cleanliness”“Let us take an oath that wherever we live, be it our home, our neighbourhood or our workplace, we will maintain cleanliness”કેન્દ્રીય મંત્રીમંડળમાં મારા સાથી શ્રી મનોહર લાલજી, સી.આર. પાટીલજી, તોખન સાહુજી, રાજ ભૂષણજી, અન્ય તમામ મહાનુભાવો, દેવીઓ અને સજ્જનો!
આજે આદરણીય બાપુ અને લાલ બહાદુર શાસ્ત્રીજીની જન્મજયંતી છે. હું ભારત માતાના પુત્રોને મારી શ્રદ્ધાંજલિ અર્પણ કરું છું. આજનો દિવસ આપણને ગાંધીજી અને દેશની અન્ય મહાન હસ્તીઓએ જે ભારતનું સપનું જોયું હતું તેને સાકાર કરવાની પ્રેરણા આપે છે.
મિત્રો,
આજે 2 ઓક્ટોબરે હું ફરજની ભાવનાથી ભરપૂર છું અને એટલો જ લાગણીશીલ છું. આજે આપણે સ્વચ્છ ભારત મિશન અને તેની યાત્રાના 10 વર્ષના સીમાચિહ્ન પર પહોંચી ગયા છીએ. સ્વચ્છ ભારત મિશનની આ યાત્રા કરોડો ભારતીયોની અતૂટ પ્રતિબદ્ધતાનું પ્રતિક છે. છેલ્લા 10 વર્ષમાં લાખો ભારતીયોએ આ મિશનને અપનાવ્યું છે, તેને પોતાનું મિશન બનાવ્યું છે, તેને પોતાના જીવનનો હિસ્સો બનાવ્યો છે. આજે મારી 10 વર્ષની સફરના આ તબક્કે, હું દરેક દેશવાસીઓ, આપણા સફાઈ મિત્ર, આપણા ધાર્મિક નેતાઓ, આપણા ખેલૈયાઓ, આપણી સેલિબ્રિટીઓ, એનજીઓ, મીડિયા સાથીઓ… આ બધાની પ્રશંસા અને વખાણ કરું છું. તમે બધાએ મળીને સ્વચ્છ ભારત મિશનને આટલું મોટું લોક ચળવળ બનાવ્યું. હું, રાષ્ટ્રપતિ, ઉપરાષ્ટ્રપતિ, પૂર્વ રાષ્ટ્રપતિ, પૂર્વ ઉપરાષ્ટ્રપતિ, તેઓએ પણ આ કાર્યક્રમમાં સ્વચ્છતા માટે યોગદાન આપ્યું અને દેશને મોટી પ્રેરણા આપી. આજે હું રાષ્ટ્રપતિ અને ઉપરાષ્ટ્રપતિને પણ હૃદયપૂર્વક અભિનંદન અને આભાર માનું છું. આજે દેશભરમાં સ્વચ્છતા સંબંધિત કાર્યક્રમો થઈ રહ્યા છે. લોકો તેમના ગામો, શહેરો, વિસ્તારો, ચા, ફ્લેટ અથવા સોસાયટીઓ ખૂબ જ ઉત્સાહથી સાફ કરે છે. ઘણા રાજ્યોના મુખ્યમંત્રીઓ, મંત્રીઓ અને અન્ય જનપ્રતિનિધિઓ પણ આ કાર્યક્રમનો ભાગ બન્યા અને આ કાર્યક્રમનું નેતૃત્વ કર્યું. છેલ્લા પખવાડિયામાં, હું આ જ પખવાડિયાની વાત કરી રહ્યો છું, દેશભરમાં કરોડો લોકોએ સ્વચ્છતા હી સેવા કાર્યક્રમોમાં ભાગ લીધો છે. મને જાણ કરવામાં આવી હતી કે સેવા પખવાડાના 15 દિવસમાં દેશભરમાં 27 લાખથી વધુ કાર્યક્રમોનું આયોજન કરવામાં આવ્યું હતું, જેમાં 28 કરોડથી વધુ લોકોએ ભાગ લીધો હતો. સતત પ્રયત્નોથી જ આપણે આપણા ભારતને સ્વચ્છ બનાવી શકીશું. હું દરેક ભારતીયનો, દરેકનો હૃદયપૂર્વક આભાર વ્યક્ત કરું છું.
મિત્રો,
આજના આ મહત્વપૂર્ણ માઈલસ્ટોન પર… સ્વચ્છતા સંબંધિત લગભગ 10 હજાર કરોડ રૂપિયાના પ્રોજેક્ટ્સ પણ શરૂ કરવામાં આવ્યા છે. મિશન અમૃત અંતર્ગત દેશના અનેક શહેરોમાં પાણી અને ગટર શુદ્ધિકરણ પ્લાન્ટ બનાવવામાં આવશે. પછી તે નમામિ ગંગે સંબંધિત કામ હોય કે પછી કચરામાંથી બાયોગેસ ઉત્પન્ન કરનાર ગોબરધન પ્લાન્ટ. આ કાર્ય સ્વચ્છ ભારત મિશનને એક નવી ઉંચાઈ પર લઈ જશે અને સ્વચ્છ ભારત મિશન જેટલું સફળ થશે તેટલો આપણો દેશ તેજસ્વી થશે.
મિત્રો,
આજથી એક હજાર વર્ષ પછી પણ જ્યારે 21મી સદીના ભારતનો અભ્યાસ કરવામાં આવશે ત્યારે સ્વચ્છ ભારત અભિયાન ચોક્કસપણે યાદ આવશે. સ્વચ્છ ભારત એ આ સદીમાં વિશ્વનું સૌથી મોટું અને સૌથી સફળ લોકોની ભાગીદારી, લોકોના નેતૃત્વમાં, લોકોનું આંદોલન છે. આ મિશને મને જન કલ્યાણની, ભગવાન સમાન જન કલ્યાણની દૃશ્યમાન ઉર્જા પણ બતાવી છે. મારા માટે સ્વચ્છતા એ જનશક્તિ મળવાનો ઉત્સવ બની ગયો છે. આજે મને ખૂબ યાદ છે...જ્યારે આ અભિયાન શરૂ થયું...કેવી રીતે લાખો-લાખો લોકો એકસાથે સફાઈ માટે નીકળ્યા હતા. લગ્નોથી લઈને જાહેર સમારંભો સુધી દરેક જગ્યાએ સ્વચ્છતાનો સંદેશો ફેલાઈ ગયો... ક્યાંક વૃદ્ધ માતાએ પોતાની બકરીઓ વેચીને શૌચાલય બનાવવાની ઝુંબેશમાં જોડાઈ... કોઈએ પોતાનું મંગળસૂત્ર વેચ્યું... તો કોઈએ શૌચાલય બનાવવામાં મદદ કરી માટે જમીન. ક્યાંક કોઈ નિવૃત્ત શિક્ષકે પોતાનું પેન્શન દાન કર્યું... તો ક્યાંક કોઈ સૈનિકે નિવૃત્તિ પછી મળેલા પૈસા સ્વચ્છતા માટે અર્પણ કર્યા. જો આ દાન કોઈ મંદિરમાં કે અન્ય કોઈ ફંકશનમાં આપવામાં આવ્યું હોત તો કદાચ અખબારોની હેડલાઈન બની ગઈ હોત અને આખા અઠવાડિયામાં તેની ચર્ચા થઈ હોત. પરંતુ દેશને ખબર હોવી જોઈએ કે જે લોકોના ચહેરા ક્યારેય ટીવી પર આવ્યા નથી, જેમના નામ અખબારોની હેડલાઈન્સમાં આવ્યા નથી, તેઓએ કોઈને કોઈ વસ્તુનું દાન કર્યું છે, પછી તે સમય હોય કે સંપત્તિ, આ આંદોલનને એક નવી તાકાત, ઊર્જા આપી છે. અને આ, આ મારા દેશના પાત્રનો પરિચય કરાવે છે.
જ્યારે મેં સિંગલ યુઝ પ્લાસ્ટિક છોડવાની વાત કરી ત્યારે કરોડો લોકોએ શણની થેલીઓ અને કાપડની થેલીઓ લઈને બજારમાં ખરીદી કરવા જવાની પરંપરા શરૂ કરી. હવે હું એ લોકોનો પણ આભાર માનું છું, નહીંતર જો મેં પ્લાસ્ટિક અને સિંગલ યુઝ પ્લાસ્ટિક બંધ કરવાની વાત કરી હોત તો શક્ય હતું કે પ્લાસ્ટિક ઉદ્યોગના લોકો વિરોધ કર્યો હોત, ભૂખ હડતાળ પર બેસી ગયા હોત... પણ તેઓ બેઠા નહીં, તેઓ ન બેઠા. સહકાર આપ્યો અને આર્થિક નુકસાન સહન કર્યું. અને હું એ રાજકીય પક્ષોનો પણ આભાર વ્યક્ત કરું છું જેમણે એવું વિચાર્યું હશે કે મોદીએ સિંગલ યુઝ પ્લાસ્ટિક પર પ્રતિબંધ મૂક્યો છે, હજારો લોકોની રોજગારી ખતમ કરી દીધી છે, મને ખબર નથી કે તેઓએ શું કર્યું હશે. હું તેમનો પણ આભાર માનું છું કે તેમણે આ બાબત પર ધ્યાન આપ્યું નથી, કદાચ આ પછી તે દૂર થઈ જશે.
મિત્રો,
આ ચળવળમાં આપણો ફિલ્મ ઈન્ડસ્ટ્રી પણ પાછળ રહી ન હતી... વ્યાપારી હિતને બદલે ફિલ્મ ઈન્ડસ્ટ્રીએ સ્વચ્છતાનો સંદેશ લોકો સુધી પહોંચાડવા ફિલ્મો બનાવી. આ 10 વર્ષોમાં અને મને લાગે છે કે આ વિષય એક વાર કરવા જેવું નથી, પેઢી દર પેઢી, દરેક ક્ષણે, દરરોજ કરવાનું કામ છે. અને જ્યારે હું આ કહું છું, ત્યારે હું તેને જીવું છું. હવે જેમ તમને મન કી બાત યાદ છે, તમારામાંથી ઘણા લોકો મન કી બાતથી પરિચિત છે, દેશવાસીઓ તેનાથી પરિચિત છે. મન કી બાતમાં, મેં લગભગ 800 વખત સ્વચ્છતા વિષયનો ઉલ્લેખ કર્યો છે. લોકો લાખોની સંખ્યામાં પત્રો મોકલે છે, લોકોને સ્વચ્છતાના પ્રયાસોને સામે લાવતા રહ્યા.
મિત્રો,
આજે જ્યારે હું દેશ અને દેશવાસીઓની આ ઉપલબ્ધિ જોઈ રહ્યો છું... ત્યારે મારા મનમાં પણ આ સવાલ આવી રહ્યો છે કે આજે જે થઈ રહ્યું છે, તે પહેલા કેમ ન થયું? આઝાદીની ચળવળમાં જ મહાત્મા ગાંધીજીએ આપણને સ્વચ્છતાનો માર્ગ બતાવ્યો હતો... તેમણે બતાવ્યો હતો અને શીખવ્યો પણ હતો. પછી એવું તો શું થયું કે આઝાદી પછી સ્વચ્છતા પર બિલકુલ ધ્યાન આપવામાં ન આવ્યું. જેમણે વર્ષો સુધી ગાંધીજીના નામે સત્તાના માર્ગો શોધીને ગાંધીજીના નામે મત એકઠા કર્યા. તેઓ ગાંધીજીના પ્રિય વિષયને ભૂલી ગયા. તેમણે ગંદકી અને શૌચાલયના અભાવને દેશની સમસ્યા ન ગણી, જાણે ગંદકીને જીવન તરીકે સ્વીકારી લીધું. પરિણામ એ આવ્યું કે લોકો મજબૂરીમાં ગંદકીમાં જીવવા લાગ્યા… ગંદકી એ રૂટિન લાઈફનો હિસ્સો બની ગઈ… સામાજિક જીવનમાં તેની ચર્ચા થવાનું પણ બંધ થઈ ગયું. તેથી, જ્યારે મેં લાલ કિલ્લાની પ્રાચીર પરથી આ મુદ્દો ઉઠાવ્યો, ત્યારે એવું લાગ્યું કે દેશમાં તોફાન ઊભું થયું હતું... કેટલાક લોકોએ મને ટોણો પણ માર્યો હતો કે શૌચાલય વિશે વાત કરવી એ ભારતના પ્રધાનમંત્રીનું કામ નથી. સ્વચ્છતા આ લોકો હજુ પણ મારી મજાક ઉડાવે છે.
પણ મિત્રો,
ભારતના પ્રધાનમંત્રીનું પહેલું કામ મારા દેશવાસીઓ અને સામાન્ય લોકોનું જીવન સરળ બનાવવાનું છે. તેને મારી જવાબદારી માનીને મેં ટોયલેટ અને સેનિટરી પેડ વિશે વાત કરી. અને આજે આપણે તેનું પરિણામ જોઈ રહ્યા છીએ.
મિત્રો,
10 વર્ષ પહેલા સુધી, ભારતની 60 ટકાથી વધુ વસ્તીને ખુલ્લામાં શૌચ કરવાની ફરજ પાડવામાં આવતી હતી. આ માનવીય ગૌરવની વિરુદ્ધ હતું. એટલું જ નહીં દેશના ગરીબો, દલિતો, આદિવાસીઓ, પછાત લોકોનું અપમાન હતું. જે પેઢી દર પેઢી ચાલુ જ હતી. અમારી બહેનો અને દીકરીઓને શૌચાલયના અભાવે સૌથી વધુ તકલીફ પડી. પીડા અને વેદના સહન કરવા સિવાય તેની પાસે કોઈ વિકલ્પ નહોતો. જો તેણીને શૌચાલયમાં જવું પડતું હતું, તો તેણીએ અંધકારની રાહ જોવી પડશે, દિવસભર પીડા કરવી પડશે, અને જો તેણી રાત્રે બહાર જાય છે, તો તેણીની સલામતી માટે ગંભીર જોખમો છે, કાં તો તેણીએ સૂર્યોદય પહેલાં જવું પડતું; ઠંડી હોય કે વરસાદ. મારા દેશની કરોડો માતાઓ દરરોજ આ મુશ્કેલીમાંથી પસાર થતી હતી. ખુલ્લામાં શૌચ કરવાથી થતી ગંદકીએ આપણા બાળકોના જીવ પણ જોખમમાં મૂક્યા હતા. ગંદકી પણ બાળકોના મૃત્યુનું મુખ્ય કારણ હતું. ગંદકીના કારણે ગામડાઓ અને શહેરની વિવિધ વસાહતોમાં રોગચાળો ફેલાવો સામાન્ય બાબત હતી.
મિત્રો,
આવી સ્થિતિમાં કોઈપણ દેશ કેવી રીતે આગળ વધી શકે? અને તેથી અમે નક્કી કર્યું કે આ જેમ છે તેમ ચાલુ રહેશે નહીં. આને રાષ્ટ્રીય અને માનવતાવાદી પડકાર તરીકે ધ્યાનમાં લઈને, અમે તેને ઉકેલવા માટે એક અભિયાન શરૂ કર્યું. અહીંથી જ સ્વચ્છ ભારત મિશનનું બીજ રોપાયું હતું. આ કાર્યક્રમ, આ મિશન, આ ચળવળ, આ અભિયાન, આ જનજાગૃતિનો આ પ્રયાસ પીડાના ગર્ભમાંથી જન્મે છે. અને દર્દના ગર્ભમાંથી જન્મેલો મિશન ક્યારેય મરતો નથી. અને થોડા જ સમયમાં, કરોડો ભારતીયોએ અજાયબીઓ કરી. દેશમાં 12 કરોડથી વધુ શૌચાલય બનાવવામાં આવ્યા છે. શૌચાલય કવરેજ, જે 40 ટકાથી ઓછું હતું, તે 100 ટકા સુધી પહોંચ્યું.
મિત્રો,
સ્વચ્છ ભારત મિશનની દેશના સામાન્ય લોકોના જીવન પર જે અસર પડી છે તે અમૂલ્ય છે. તાજેતરમાં એક પ્રખ્યાત આંતરરાષ્ટ્રીય જર્નલનો અભ્યાસ બહાર આવ્યો છે. આ અભ્યાસ ઇન્ટરનેશનલ ફૂડ પોલિસી રિસર્ચ ઇન્સ્ટિટ્યૂટ વોશિંગ્ટન, યુએસએ, યુનિવર્સિટી ઓફ કેલિફોર્નિયા અને ઓહિયો સ્ટેટ યુનિવર્સિટીના વૈજ્ઞાનિકો દ્વારા સંયુક્ત રીતે કરવામાં આવ્યો છે. તે પ્રકાશમાં આવ્યું છે કે સ્વચ્છ ભારત મિશન દ્વારા દર વર્ષે 60 થી 70 હજાર બાળકોના જીવ બચાવવામાં આવી રહ્યા છે. જો કોઈ વ્યક્તિ રક્તદાન કરીને કોઈનો જીવ બચાવે છે તો તે હજુ પણ મોટી ઘટના છે. જો આપણે સફાઈ કરીને, કચરો અને ગંદકી દૂર કરીને 60-70 હજાર બાળકોના જીવ બચાવી શકીએ તો આનાથી મોટો ભગવાનનો આશીર્વાદ શું હોઈ શકે. ડબ્લ્યુએચઓ અનુસાર, 2014 થી 2019 ની વચ્ચે, 3 લાખ જીવન બચાવ્યા છે જે આપણે ઝાડાને કારણે ગુમાવતા હતા. મિત્રો, આ માનવ સેવાનો ધર્મ બની ગયો છે.
યુનિસેફનો અહેવાલ છે કે તેમના ઘરોમાં શૌચાલયના નિર્માણને કારણે 90 ટકાથી વધુ મહિલાઓ હવે સુરક્ષિત અનુભવી રહી છે. સ્વચ્છ ભારત મિશનને કારણે મહિલાઓમાં ઈન્ફેક્શનથી થતા રોગોમાં પણ નોંધપાત્ર ઘટાડો થયો છે. અને તે માત્ર આટલું જ નથી... લાખો શાળાઓમાં છોકરીઓ માટે અલગ શૌચાલય બનાવવાને કારણે ડ્રોપ આઉટનો દર ઘટ્યો છે. યુનિસેફ દ્વારા અન્ય એક અભ્યાસ છે. આ મુજબ સ્વચ્છતાના કારણે ગામના પરિવારોને દર વર્ષે સરેરાશ 50 હજાર રૂપિયાની બચત થઈ રહી છે. અગાઉ આ પૈસા અવારનવાર બિમારીના કારણે સારવાર પાછળ ખર્ચવામાં આવતા હતા અથવા તો કોઈ કામ ન કરવાને કારણે આવક ગુમાવી દેતા હતા અથવા બીમારીના કારણે તેઓ પોષાતા ન હતા.
મિત્રો,
ચાલો હું તમને બીજું ઉદાહરણ આપું કે સ્વચ્છતા પર ભાર મૂકવાથી બાળકોના જીવન કેવી રીતે બચે છે. થોડા વર્ષો પહેલા સુધી મીડિયામાં આ બ્રેકિંગ ન્યૂઝ સતત ચાલતા હતા કે ગોરખપુર અને તે સમગ્ર વિસ્તારમાં સેંકડો બાળકો મેનિન્જાઇટિસને કારણે મૃત્યુ પામ્યા હતા...આ સમાચાર ત્યાં આવતા હતા. પરંતુ હવે ગંદકી ગાયબ અને સ્વચ્છતાના આગમન સાથે આ સમાચારો પણ દૂર થઈ ગયા છે, જુઓ ગંદકી સાથે શું થાય છે. આનું બહુ મોટું કારણ સ્વચ્છ ભારત મિશનથી આવેલી જનજાગૃતિ છે, આ સ્વચ્છતા છે.
મિત્રો,
સ્વચ્છતાની પ્રતિષ્ઠા વધવાની સાથે દેશમાં એક મોટું માનસિક પરિવર્તન પણ આવ્યું છે. આજે હું આની પણ ચર્ચા કરવી જરૂરી માનું છું. આપણે સૌ જાણીએ છીએ કે સ્વચ્છતાના કામ સાથે સંકળાયેલા લોકોને અગાઉ કેવી રીતે જોવામાં આવતા હતા. લોકોનો એક બહુ મોટો વર્ગ એવો હતો કે જેઓ કચરો ઉઠાવવાને પોતાનો અધિકાર માનતા હતા અને કોઈ આવીને તેને સાફ કરે છે તે પોતાની જવાબદારી માનતા હતા અને તેઓ ખૂબ જ અહંકારથી જીવતા હતા. પરંતુ જ્યારે અમે બધાએ સ્વચ્છતા કરવાનું શરૂ કર્યું, ત્યારે તેને પણ લાગવા માંડ્યું કે હું જે પણ કરું છું તે પણ એક મહાન કાર્ય છે અને હવે તે પણ મારી સાથે એક મોટું મનોવૈજ્ઞાનિક પરિવર્તન. અને સ્વચ્છ ભારત મિશન, આ વિશાળ માનસિક પરિવર્તન લાવીને, સામાન્ય પરિવારો અને સફાઈ કામદારોને સન્માન અપાવ્યું, તેમને ગર્વની અનુભૂતિ કરાવી, અને આજે તેઓ આપણી તરફ સન્માનની નજરે જોઈ રહ્યા છે. એ વાતનો ગર્વ છે કે તે પણ હવે એવું માનવા લાગ્યો છે કે તે માત્ર પેટ ભરવા માટે આવું કરે છે, એટલું જ નહીં, તે આ દેશને ચમકાવવા માટે સખત મહેનત પણ કરી રહ્યો છે. એટલે કે સ્વચ્છ ભારત અભિયાને લાખો સફાઈ મિત્રોને ગૌરવ અપાવ્યું છે. અમારી સરકાર સફાઈ મિત્રોના જીવનનું રક્ષણ કરવા અને તેમને સન્માનિત જીવન આપવા માટે પ્રતિબદ્ધ છે. સેપ્ટિક ટાંકીમાં મેન્યુઅલ એન્ટ્રીથી થતી સમસ્યાઓને દૂર કરવાનો પણ અમારો પ્રયાસ છે. આ માટે સરકાર પ્રાઈવેટ સેક્ટર અને પબ્લિક સાથે મળીને કામ કરી રહી છે, ઘણા નવા સ્ટાર્ટઅપ્સ આવી રહ્યા છે અને નવી ટેક્નોલોજી લાવી રહ્યા છે.
મિત્રો,
સ્વચ્છ ભારત અભિયાન માત્ર સ્વચ્છતાનો કાર્યક્રમ છે, તે પૂરતું નથી. તેનો વ્યાપ વ્યાપકપણે વિસ્તરી રહ્યો છે. હવે સ્વચ્છતા સમૃદ્ધિનો નવો માર્ગ બનાવી રહી છે. સ્વચ્છ ભારત અભિયાન પણ દેશમાં મોટા પાયે રોજગારીનું સર્જન કરી રહ્યું છે. વર્ષોથી, કરોડો શૌચાલયોના નિર્માણથી ઘણા ક્ષેત્રોને ફાયદો થયો છે... લોકોને ત્યાં નોકરીઓ મળી છે... મેસન્સ, પ્લમ્બર, મજૂરો, ગામડાઓમાં આવા ઘણા લોકોને નવી તકો મળી છે. યુનિસેફનો અંદાજ છે કે આ મિશનને કારણે લગભગ 1.25 કરોડ લોકોને થોડો આર્થિક લાભ મળ્યો છે અથવા કંઈક કામ મળ્યું છે. ખાસ કરીને મહિલા મેસન્સની નવી પેઢી આ અભિયાનની ઉપજ છે. અગાઉ મેં ક્યારેય મહિલા ચણતરનું નામ સાંભળ્યું ન હતું, આ દિવસોમાં તમે મહિલાને ચણતર કામ કરતી જુઓ છો.
હવે આપણા યુવાનોને સ્વચ્છ ટેક દ્વારા સારી નોકરીઓ અને સારી તકો મળી રહી છે. આજે ક્લીન ટેક સાથે સંબંધિત લગભગ 5 હજાર સ્ટાર્ટઅપ્સ નોંધાયેલા છે. ભલે તે વેસ્ટ ટુ સંપત્તિ હોય, કચરાના સંગ્રહ અને પરિવહનમાં હોય, પાણીનો પુનઃઉપયોગ અને પુનઃઉપયોગ... પાણી અને સ્વચ્છતાના ક્ષેત્રમાં આવી ઘણી તકો ઊભી કરવામાં આવી રહી છે. એક અંદાજ છે કે આ દાયકાના અંત સુધીમાં આ ક્ષેત્રમાં 65 લાખ નવી નોકરીઓનું સર્જન થશે. અને સ્વચ્છ ભારત મિશન ચોક્કસપણે આમાં મોટી ભૂમિકા ભજવશે.
મિત્રો,
સ્વચ્છ ભારત મિશનએ પણ સર્ક્યુલર ઈકોનોમીને નવી ગતિ આપી છે. આજે, કમ્પોસ્ટ, બાયોગેસ, વીજળી અને રસ્તાઓ પર નાખવા માટે ચારકોલ જેવા ઉત્પાદનો ઘરમાં ઉત્પન્ન થતા કચરામાંથી બનાવવામાં આવે છે. આજે ગોબરધન યોજના ગામડાઓ અને શહેરોમાં મોટા ફેરફારો લાવી રહી છે. આ યોજના હેઠળ ગામડાઓમાં સેંકડો બાયોગેસ પ્લાન્ટ સ્થાપવામાં આવી રહ્યા છે. જે ખેડૂતો પશુપાલન કરે છે, તેમના માટે કેટલીકવાર વૃદ્ધ થઈ ગયેલા પ્રાણીઓની સંભાળ લેવી ભારે આર્થિક બોજ બની જાય છે. હવે ગોબર્ધન યોજનાના કારણે આ ગોબરધન યોજનામાં એવી સંભાવના છે કે જે પશુઓ દૂધ આપતા નથી અથવા ખેતરમાં કામ કરી શકતા નથી તેઓ પણ કમાણીનું સાધન બની શકે છે. આ સિવાય દેશમાં સેંકડો સીબીજી પ્લાન્ટ પણ લગાવવામાં આવ્યા છે. આજે જ ઘણા નવા પ્લાન્ટનું ઉદ્ઘાટન કરવામાં આવ્યું છે, નવા પ્લાન્ટનો શિલાન્યાસ કરવામાં આવ્યો છે.
મિત્રો,
આ ઝડપથી બદલાતા સમયમાં, આપણા માટે સ્વચ્છતા સંબંધિત પડકારોને સમજવું અને જાણવું મહત્વપૂર્ણ છે. જેમ જેમ આપણી અર્થવ્યવસ્થા વધશે, શહેરીકરણ વધશે, કચરો ઉત્પન્ન થવાની શક્યતાઓ પણ વધશે, વધુ કચરો ઉત્પન્ન થશે. અને આજકાલ અર્થવ્યવસ્થાનું મોડલ જે યુઝ એન્ડ થ્રો છે તે પણ એક કારણ બનવા જઈ રહ્યું છે. નવા પ્રકારના કચરો આવવાના છે, ઈલેક્ટ્રોનિક કચરો આવવાનો છે. તેથી, આપણે આપણી ભાવિ વ્યૂહરચના વધુ સુધારવી પડશે. આવનારા સમયમાં આપણે બાંધકામમાં આવી ટેક્નોલોજી વિકસાવવી પડશે જેથી રિસાયક્લિંગ માટે વધુ સામગ્રીનો ઉપયોગ કરી શકાય. આપણી વસાહતો, આપણા હાઉસિંગ કોમ્પ્લેક્સ, આપણે તેને એવી રીતે ડિઝાઇન કરવી પડશે કે ઓછામાં ઓછા આપણે શૂન્ય સુધી પહોંચી શકીએ, જો આપણે શૂન્યને પ્રાપ્ત કરી શકીએ તો તે ખૂબ સારું રહેશે. પરંતુ ઓછામાં ઓછો તફાવત શૂન્ય રહે છે.
આપણો પ્રયાસ એ સુનિશ્ચિત કરવાનો હોવો જોઈએ કે પાણીનો દુરુપયોગ ન થાય અને ગંદા પાણીને ટ્રીટ કરીને તેનો ઉપયોગ કરવાની રીતો સરળ બનવી જોઈએ. અમારી સામે નમામિ ગંગે અભિયાનનું મોડલ છે. જેના કારણે ગંગાજી આજે વધુ સ્વચ્છ બની ગયા છે. અમૃત મિશન અને અમૃત સરોવર અભિયાન દ્વારા પણ મોટું પરિવર્તન આવી રહ્યું છે. સરકાર અને જનભાગીદારી દ્વારા પરિવર્તન લાવવાના આ મહાન મોડલ છે. પરંતુ હું માનું છું કે આ એકલું પૂરતું નથી. આપણે જળ સંરક્ષણ, જળ શુદ્ધિકરણ અને નદીઓની સફાઈ માટે નવી ટેકનોલોજીમાં સતત રોકાણ કરવું પડશે. આપણે બધા જાણીએ છીએ કે સ્વચ્છતાનો પ્રવાસ પર્યટન સાથે કેટલો સંબંધ છે. અને તેથી, આપણે આપણા પર્યટન સ્થળો, આપણી આસ્થાના પવિત્ર સ્થળો, આપણો વારસો પણ સ્વચ્છ રાખવાનો છે.
મિત્રો,
આ 10 વર્ષમાં સ્વચ્છતા અંગે અમે ઘણું કર્યું છે અને ઘણું પ્રાપ્ત કર્યું છે. પરંતુ જેમ કચરો નાખવો એ રોજનું કામ છે તેમ સ્વચ્છતા એ પણ રોજનું કામ હોવું જોઈએ. એવો કોઈ મનુષ્ય, કોઈ જીવ ન હોઈ શકે, જે કહી શકે કે તે ગંદકી નહીં કરે, જો બનવું હોય તો સ્વચ્છતા કરવી પડશે. અને એક દિવસ નહીં, એક ક્ષણ નહીં, એક પેઢીએ નહીં, દરેક પેઢીએ કરવું પડશે, યુગો સુધી કરવાનું કામ છે. જ્યારે દરેક દેશવાસી સ્વચ્છતાને પોતાની જવાબદારી અને ફરજ માને છે, તો મિત્રો, મને દેશવાસીઓ પર એટલો વિશ્વાસ છે કે પરિવર્તન નિશ્ચિત છે. દેશ ચમકશે તેની ખાતરી છે.
સ્વચ્છતાનું મિશન માત્ર એક દિવસનું નથી, સમગ્ર જીવનના સંસ્કાર છે. આપણે તેને પેઢી દર પેઢી આગળ લઈ જવાના છે. સ્વચ્છતા દરેક નાગરિકની વૃત્તિ હોવી જોઈએ. આપણે દરરોજ આ કરવું જોઈએ, આપણી અંદર ગંદકી પ્રત્યે નફરત કેળવવી જોઈએ, આપણે ગંદકીને સહન ન કરવાનો, તેને જોવામાં સમર્થ ન હોવાનો સ્વભાવ વિકસાવવો જોઈએ. માત્ર ગંદકી પ્રત્યે દ્વેષ જ આપણને સ્વચ્છતા તરફ મજબૂર કરી શકે છે અને મજબૂત પણ કરી શકે છે.
અમે જોયું કે કેવી રીતે ઘરોમાં નાના બાળકો વડીલોને સ્વચ્છતા માટે પ્રેરિત કરતા રહે છે, ઘણા લોકો મને કહે છે કે મારો પૌત્ર મને વચ્ચે-વચ્ચે કહે છે કે જુઓ મોદીજી શું બોલ્યા, તમે ગાડીમાં કચરો કેમ ફેંકો છો હું જાઉં છું અને કહ્યું કેમ ફેંકો છો? બોટલ બહાર કાઢો, તે મને તેને અટકાવે છે. તેમાં પણ આ ચળવળની સફળતાના બીજ રોપાઈ રહ્યા છે. અને તેથી જ આજે હું દેશના યુવાનોને...આપણી આવનારી પેઢીના બાળકોને કહીશ - આવો આપણે બધા સાથે મળીને ઊભા રહીએ, મક્કમ રહીએ. બીજાને સમજાવતા રહો, બીજાને જોડતા રહો. આપણે દેશને સ્વચ્છ બનાવ્યા વિના અટકવું જોઈએ નહીં. 10 વર્ષની સફળતાએ બતાવ્યું છે કે હવે તે સરળ બની શકે છે, આપણે હાંસલ કરી શકીએ છીએ અને આપણે ભારત માતાને ગંદકીથી બચાવી શકીએ છીએ.
મિત્રો,
આજે હું રાજ્ય સરકારોને પણ વિનંતી કરીશ કે આ અભિયાનને જિલ્લા, બ્લોક, ગામ, વિસ્તાર અને શેરી સ્તર સુધી લઈ જાય. જુદા જુદા જિલ્લા અને બ્લોકમાં સ્વચ્છ શાળા માટે સ્પર્ધા, સ્વચ્છ હોસ્પિટલ માટેની સ્પર્ધા, સ્વચ્છ કાર્યાલય માટેની સ્પર્ધા, સ્વચ્છ વિસ્તાર માટે સ્પર્ધા, સ્વચ્છ તળાવ માટે સ્પર્ધા, સ્વચ્છ કૂવા માટેની સ્પર્ધા હોવી જોઈએ. . તેથી, પર્યાવરણ અને તેની સ્પર્ધાને કારણે, તેને દર મહિને, ત્રણ મહિને પુરસ્કારો અને પ્રમાણપત્રો આપવા જોઈએ. ભારત સરકારે માત્ર સ્પર્ધા કરવી જોઈએ અને 2-4 શહેરોને, 2-4 જિલ્લાઓને સ્વચ્છ શહેર, સ્વચ્છ જિલ્લો જાહેર કરી દેવાથી બધું ખતમ થવાનું નથી. આપણે તેને દરેક ક્ષેત્રમાં લઈ જવાનું છે. આપણી નગરપાલિકાઓએ પણ સતત જોવું જોઈએ કે જાહેર શૌચાલયોની જાળવણી સારી રીતે થઈ રહી છે, ચાલો તેમને પુરસ્કાર આપીએ. આનાથી વધુ ખરાબ શું હોઈ શકે જો કોઈ શહેરની સિસ્ટમ્સ તેમની જૂની રીતો પર પાછા ફરે? હું તમામ મ્યુનિસિપલ સંસ્થાઓ અને સ્થાનિક સંસ્થાઓને વિનંતી કરીશ કે તેઓ સ્વચ્છતાને પ્રાધાન્ય આપે અને સ્વચ્છતાને સર્વોપરી ગણે.
આવો... આપણે સૌ સાથે મળીને શપથ લઈએ, હું દેશવાસીઓને વિનંતી કરું છું... આપણે જ્યાં રહીએ ત્યાં, પછી તે આપણું ઘર હોય, આપણો વિસ્તાર હોય કે આપણો કાર્યસ્થળ હોય, આપણે ગંદકી નહીં કરીએ કે ગંદકી થવા દઈશું નહીં અને સ્વચ્છતા રાખીશું. આપણે આપણા કુદરતી સ્વભાવને જાળવી રાખીશું. જેમ આપણે આપણા ધર્મસ્થાનને સ્વચ્છ રાખીએ છીએ, તેવી જ લાગણી આપણી આસપાસના પર્યાવરણ પ્રત્યે પણ જગાડવાની છે. વિકસિત ભારતની યાત્રામાં અમારો દરેક પ્રયાસ સ્વચ્છતાથી સમૃદ્ધિના મંત્રને મજબૂત બનાવશે. હું ફરી એકવાર દેશવાસીઓને કહું છું કે, જેમ છેલ્લા 10 વર્ષમાં પ્રવાસે એક નવો આત્મવિશ્વાસ પેદા કર્યો છે, હવે આપણે વધુ સફળતા સાથે, વધુ તાકાત સાથે પરિણામો હાંસલ કરવાનું ચાલુ રાખી શકીએ છીએ, અને તેથી ચાલો આપણે પૂજ્ય બાપુ પાસે એક નવા સાથે આવીએ. ઉત્સાહ અને નવા આત્મવિશ્વાસ સાથે આપણે સર્વોચ્ચ અદાલતને સાચી શ્રદ્ધાંજલિ આપવાનું કાર્ય શરૂ કરીએ અને આ દેશને ચમકતો બનાવવા માટે કચરો ન નાખવાના શપથ લઈએ અને સ્વચ્છતા માટે જે કંઈ થઈ શકે તે કરીએ અને પાછળ ન રહીએ. હું તમને બધાને ખૂબ ખૂબ શુભેચ્છા પાઠવું છું.
તમારો ખૂબ ખૂબ આભાર
