কেন্দ্ৰীয় মন্ত্ৰীসভাৰ মোৰ সতীৰ্থসকল, গুজৰাট চৰকাৰৰ মন্ত্ৰীবৰ্গ, ইয়াত উপৱিস্ত সাংসদ, বিধায়ক, চৰ্দাৰধামৰ মুৰব্বী শ্ৰী গগজী ভাই, ন্যাসৰক্ষী ভি. পেটেল, দিলীপভাই, অন্যান্য গণ্যমান্য ব্যক্তি আৰু মোৰ মৰমৰ ভাই-ভনীসকল, বিশেষকৈ মোৰ মৰমৰ কন্যাসকল।
চৰ্দাৰধামৰ নামটোও ইয়াৰ কৰ্মৰ দৰেই পবিত্ৰ। আজি কন্যা সন্তানৰ সেৱাৰ বাবে, তেওঁলোকৰ শিক্ষাৰ বাবে এখন হোষ্টেল উদ্বোধন কৰা হৈছে। এই হোষ্টেলত থকা ছোৱালীবোৰৰ আকাংক্ষা, সপোন থাকিব আৰু সেইবোৰ পূৰণ কৰাৰ বহু সুযোগ পাব। আৰু কেৱল ইমানেই নহয়, যেতিয়া সেই ছোৱালীবোৰ নিজৰ ভৰিৰ ওপৰত থিয় হ’ব, সক্ষম হ’ব, তেতিয়া স্বাভাৱিকতে তেওঁলোকে দেশ নিৰ্মাণত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিব আৰু তেওঁলোকৰ পৰিয়ালবোৰো সক্ষম হ’ব। গতিকে প্ৰথমে এই হোষ্টেলত থকাৰ সুযোগ পোৱা সকলো কন্যা সন্তানলৈ, তেওঁলোকৰ উজ্জ্বল ভৱিষ্যতৰ বাবে শুভকামনা জনাইছো লগতে তেওঁলোকৰ পৰিয়াললৈও শুভকামনা জনাইছো।
বন্ধুসকল, মোৰ সৌভাগ্য যে আপোনালোকে মোক ছাত্ৰী নিবাসৰ দ্বিতীয় পৰ্যায়ৰ আধাৰশিলা স্থাপনৰ সুযোগ দিছে।আজি সমাজৰ আশাশুধিয়া প্ৰচেষ্টাৰ বাবে ৩,০০০গৰাকী ছোৱালীয়ে উৎকৃষ্ট সুবিধা আৰু সুবিধাৰে এটা ভব্য ভৱন লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে। মোক কোৱা হৈছে যে বৰোদাত ২,০০০ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ বাবে এখন হোষ্টেল নিৰ্মাণৰ কাম চলি আছে আৰু সম্পূৰ্ণ হ’বলৈ ওলাইছে। ছুৰাট, ৰাজকোট আৰু মেহছানাত তাতো শিক্ষা, শিক্ষণ আৰু প্ৰশিক্ষণৰ বহুতো কেন্দ্ৰ নিৰ্মাণ কৰা হৈছে। এই প্ৰচেষ্টাসমূহত যিসকলে অৰিহণা যোগাইছে তেওঁলোক সকলোৱে অভিনন্দনৰ যোগ্য কাৰণ আমাৰ দেশখন সমাজৰ শক্তিৰেহে আগবাঢ়িছে। আজি এই উপলক্ষে চৰ্দাৰ চাহেবৰ চৰণত প্ৰণাম জনাইছোঁ। মই যেতিয়া মুখ্যমন্ত্ৰী আছিলো তেতিয়া সদায় কৈছিলো যে ভাৰতৰ উন্নয়নৰ বাবে গুজৰাটৰ উন্নয়ন অপৰিহাৰ্য আৰু আজি কাকতলীয়া কথা যে গুজৰাটে মোক যি শিকাইছিল, গুজৰাটৰ পৰা শিকিছো, সেইখিনি দেশৰ উন্নয়নত ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। আপোনালোকে সকলোৱে জানে যে ২৫-৩০ বছৰ আগতে গুজৰাটত বহু পেৰামিটাৰত কিছুমান চিন্তনীয় কথা আছিল। উন্নয়নৰ সমান্তৰালকৈ গুজৰাটে বহু সংকটত নিজৰ শক্তি ব্যৱহাৰ কৰিবলগীয়া হৈছিল আৰু সামাজিক ক্ষেত্ৰতো প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হৈছিল। আৰু যেতিয়া মই মাত্ৰ মুখ্যমন্ত্ৰী হৈছিলোঁ, তেতিয়া প্ৰথমবাৰৰ বাবে মোৰ মনলৈ আহিছিল যে ছোৱালীবোৰ শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত পিছ পৰি আছে আৰু সেই কথাই মোৰ ওপৰত প্ৰভাৱ পেলাইছিল। বহু পৰিয়ালে নিজৰ ছোৱালীক স্কুললৈ পঠিয়াব পৰা নাছিল। যিসকলে স্কুলত নামভৰ্তি পাইছিল, তেওঁলোকেও সোনকালে স্কুল এৰিছিল, বাদ দিছিল। ২৫ বছৰ আগতে আপোনালোক সকলোৱে মোক সমৰ্থন কৰিছিল আৰু সমগ্ৰ পৰিস্থিতি সলনি হৈছিল। আপোনালোক সকলোৱে মনত ৰাখিব লাগিব যে আমি আগতে কন্যা শিক্ষাৰ ৰথযাত্ৰা উলিয়াইছিলোঁ। মনত আছে, আগতে তাপমাত্ৰা ৪০-৪২ ডিগ্ৰী আছিল, ১৩, ১৪, ১৫ জুনত গাঁৱলৈ গৈ ঘৰে ঘৰে ছোৱালীকেইজনীক আঙুলিত ধৰি স্কুললৈ আনি আকৌ থৈ আহিছিলো। বিদ্যালয়ৰ প্ৰবেশোৎসৱৰ বাবে আমি ইমানবোৰ ডাঙৰ ডাঙৰ অনুষ্ঠানৰ আয়োজন কৰিছিলোঁ। আৰু মই সৌভাগ্যৱান যে এই কামে আমাক এক বৃহৎ উপকাৰ দিলে। তাৰ বাবেই আজি প্রয়োজন সাপেক্ষে বিদ্যালয়ৰ আন্তঃগাঁথনি নির্মাণ হ’ল, বিদ্যালয়সমূহে আধুনিক সা-সুবিধা পালে, সকলো ধৰণৰ ব্যৱস্থা গঢ় লৈ উঠিল, শিক্ষক নিয়োগ হ’ল৷ আৰু সমাজেও বহুত ভালকৈ অংশগ্ৰহণ কৰিছিল, নিজৰ দায়িত্ব পালন কৰিলে। আৰু তাৰ ফল হ’ল যে আজি আমি স্কুলত ভৰ্তি কৰা সেই ল’ৰা-ছোৱালীবোৰ ডাক্তৰ, ইঞ্জিনিয়াৰ হৈ পৰিছে, আধাতে কাম কৰাটো হ্ৰাস পাইছে আৰু কেৱল ইমানেই নহয়, গুজৰাটৰ চুক-কোণে পঢ়া-শুনাৰ ক্ষুধা জাগ্ৰত হৈছে।

দ্বিতীয়টো ডাঙৰ চিন্তা আছিল ভ্ৰুণহত্যাৰ পাপ। এইটো আমাৰ ওপৰত ইমান ডাঙৰ কলংক আছিল, বহু সময়ত আমাৰ সমাজে এই কথা চিন্তা কৰিছিল, কিন্তু সমাজে মোক সমৰ্থন কৰি আন্দোলন আৰম্ভ কৰিছিল। আমি চুৰাটৰ পৰা শোভাযাত্ৰা উলিয়াই আনিছিলোঁ, উমিয়া মাটালৈ লৈ গৈছিলোঁ। পুত্ৰ-কন্যা সমান-এই অনুভূতি মজবুত হৈছিল। আমাৰ গুজৰাট শক্তি পূজা কৰা গুজৰাট, ইয়াত আমাৰ উমিয়া মাতা, মা খোদাল, মা কালি, মা আম্বা, মা বহুচাৰ আৰু তেওঁলোকৰ আশীৰ্বাদ, এনে এখন সমাজত ভ্ৰুণ হত্যা আছিল এক কলংক। যেতিয়া এই অনুভৱৰ সৃষ্টি হৈছিল আৰু সকলোৰে সমৰ্থন লাভ কৰিছিল, তেতিয়া আজি আমি গুজৰাটৰ পুত্ৰ-কন্যাৰ সংখ্যাৰ বিশাল পাৰ্থক্য ক্ৰমান্বয়ে হ্ৰাস কৰাত সফল হৈছো।
বন্ধুসকল,
যেতিয়া বৃহৎ উদ্দেশ্যৰে আৰু বিশুদ্ধতাৰে, সমাজৰ মংগলৰ বাবে প্ৰচেষ্টা চলোৱা হয়, তেতিয়া ঈশ্বৰেও সমৰ্থন কৰে আৰু ঈশ্বৰৰ ৰূপত থকা সমাজেও সমৰ্থন কৰে। আৰু ফলাফলো লাভ কৰা হয়। আজি সমাজত এক নতুন জাগৰণ আহিছে। আমি নিজাববীয়াকৈ আগবাঢ়ি আহোঁ আমাৰ ছোৱালীবোৰক পঢ়াবলৈ, তেওঁলোকৰ সন্মান বৃদ্ধি কৰিবলৈ, আমি তেওঁলোকৰ বাবে সুবিধা সৃষ্টি কৰিছো, বিশাল হোষ্টেল নিৰ্মাণ কৰিছো। গুজৰাটত আমি যি বীজ সিঁচিছিলো সেই বীজ আজি সমগ্ৰ দেশতে গণ আন্দোলন হৈ পৰিছে– বেটি-বচাও, বেটি পঢ়াও। দেশত মহিলাৰ সুৰক্ষাৰ বাবে, নাৰী সবলীকৰণৰ বাবে ঐতিহাসিক কাম চলি আছে। আমি যেতিয়া আমাৰ ছোৱালীৰ কথা কওঁ, অপাৰেচন সিন্দূৰ, তেতিয়া আমি কন্যাৰ মাত শুনিবলৈ পাওঁ, তেওঁলোকৰ শক্তি আমাৰ কাণত পৰে, গাঁৱে-ভূঞে লাখপতি দিদি, লক্ষ্য আছিল ৩ কোটি, আমি ২ কোটি লাভ কৰিলোঁ, ড্ৰোন দিদি আদিয়ে সমগ্ৰ গাঁৱতে ভনীয়েকৰ প্ৰতি দৃষ্টিভংগী সলনি কৰি দিছে। বেংক সখী, বীমা সখী, এনে বহু আঁচনি আমাৰ মহিলা শক্তিৰ দ্বাৰা ৰূপায়ণ কৰি গ্ৰাম্য অৰ্থনীতিক গতি প্ৰদান কৰি আছে।
বন্ধুসকল,
শিক্ষাৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ উদ্দেশ্য হৈছে সমাজলৈ ইতিবাচক অৱদান আগবঢ়োৱা মানুহ সৃষ্টি কৰা, এনে লোকৰ সামৰ্থ্য বৃদ্ধি কৰা। আজি যেতিয়া আমি এই সকলোবোৰ কথা অতি দ্ৰুত গতিত কথা পাতিছো, তেতিয়া ই প্ৰাসংগিক হৈ পৰিছে। এতিয়া আমাৰ মাজত দক্ষতাৰ প্ৰতিযোগিতা হ’ব লাগে, প্ৰতিভাৰ প্ৰতিযোগিতা হ’ব লাগে। যি নহওক, সমাজৰ শক্তি হৈছে প্ৰতিভা। আজি সমগ্ৰ বিশ্বতে ভাৰতৰ দক্ষ জনশক্তিৰ চাহিদা বৃদ্ধি পাইছে। বিগত দশক দশক ধৰি চৰকাৰৰ শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ প্ৰতি দোদুল্যমান মনোভাৱ আছিল, আমি ইয়াত এটা ডাঙৰ পৰিৱৰ্তন আনিছো, আমি পুৰণি ব্যৱস্থাৰ পৰা ওলাই আহি সেই পৰিস্থিতি সলনি কৰিছো। আৰু আমি যি নতুন ৰাষ্ট্ৰীয় শিক্ষা নীতি ৰূপায়ণ কৰিছো, এই ৰাষ্ট্ৰীয় শিক্ষা নীতিত আটাইতকৈ বেছি গুৰুত্ব দিয়া হৈছে দক্ষতাৰ ওপৰত, প্ৰতিভাৰ ওপৰত। আমি স্কিল ইণ্ডিয়া মিছন আৰম্ভ কৰিছো। ইয়াৰ অধীনত আমি বিভিন্ন ক্ষেত্ৰত কোটি কোটি যুৱক-যুৱতীৰ বাবে দক্ষ জনশক্তি প্ৰস্তুত কৰাৰ কাম কৰি আছো। পৃথিৱীত বিপুল চাহিদা আছে, আজি বিশ্বৰ বৃহত্তম অংশ বয়স বৃদ্ধিৰ সমস্যাই আগুৰি ধৰিছে, ইয়াৰ বাবে যুৱক-যুৱতীৰ প্ৰয়োজন আৰু ভাৰতৰ এইখিনি বিশ্বক দিয়াৰ সামৰ্থ্য আছে। যদি আমাৰ যুৱক-যুৱতীসকল দক্ষ হয়, তেন্তে তেওঁলোকৰ বাবে বহুতো কৰ্মসংস্থাপনৰ সম্ভাৱনা সৃষ্টি হয়। তেওঁলোকৰ আত্মবিশ্বাস, আত্মনিৰ্ভৰশীলতা, তাৰ বাবে সামৰ্থ্য তাৰ পৰাই আহে। চৰকাৰৰ গুৰুত্ব হৈছে যুৱক-যুৱতীসকলক কৰ্মসংস্থাপন প্ৰদান কৰা, ইয়াৰ বাবে সৰ্বাধিক কৰ্মসংস্থাপনৰ সুযোগ সৃষ্টি কৰা। ১১ বছৰ আগতে আমাৰ দেশত মাত্ৰ কেইটামান ষ্টাৰ্টআপ আছিল, আজি ভাৰতত ষ্টাৰ্টআপৰ সংখ্যা ২ লাখ হ’বলৈ ওলাইছে। ইয়াতো এই ষ্টাৰ্টআপবোৰ সৰু চহৰবোৰত টিয়েৰ টু, টিয়েৰ থ্ৰীত আহিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে। আমি এটা মুদ্ৰা যোজনা আৰম্ভ কৰিলোঁ, বেংকৰ পৰা ঋণ দিয়া হ’ল, নিশ্চয়তা অবিহনে ঋণ দিয়া হ’ল, যাৰ বাবে ৩৩ লাখ কোটি টকা, মাত্ৰ ভাবিব ৩৩ লাখ কোটি টকা যুৱক-যুৱতীক আত্মসংস্থাপনৰ বাবে দিয়া হৈছে, যাৰ ফলত আজি লাখ লাখ যুৱক আত্মনিৰ্ভৰশীল হৈ নিজৰ লগতে আন এজন বা দুজন লোকক কৰ্মসংস্থাপন দি আছে। আৰু জানেনে, এইবাৰ ১৫ আগষ্টত মই এটা আঁচনি ঘোষণা কৰিছিলোঁ আৰু ১৫ আগষ্টত সেইটোও কাৰ্যকৰী হ’ল। প্ৰধানমন্ত্ৰী বিকশিত ভাৰত ৰোজগাৰ যোজনাৰ এক লাখ কোটি টকাৰ আঁচনি। ইয়াৰ অধীনত যদি আপুনি ব্যক্তিগত খণ্ডৰ কাৰোবাক চাকৰি দিয়ে, তেতিয়া চৰকাৰে প্ৰথম দৰমহাত ১৫ হাজাৰ টকা দিব।

বন্ধুসকল,
আজি দেশত চলি থকা আন্তঃগাঁথনি উন্নয়নৰ কাম অভিলেখ গতিত আগবাঢ়িছে। পি এম সূৰ্য্য ঘৰ মুক্ত বিদ্যুৎ আঁচনিৰ অধীনত বৃহৎ পৰিসৰত সৌৰ ব্যৱস্থা স্থাপন কৰা হৈছে। ভাৰতত ড্ৰোন আৰু প্ৰতিৰক্ষা উদ্যোগ ক্ৰমাগতভাৱে বৃদ্ধি পাইছে। আৰু চৰকাৰৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ গুৰুত্ব মিছন মেনুফেকচাৰিঙৰ ওপৰত। এই সকলোবোৰ অভিযানে গুজৰাটতো নতুন কৰ্মসংস্থাপনৰ সুযোগৰ সৃষ্টি কৰে।
বন্ধুসকল,
আজি বিশ্বই ভাৰতৰ শ্ৰমৰ লগতে ভাৰতৰ প্ৰতিভাকো অতি ভাল বুলি গণ্য কৰে আৰু ইয়াৰ গুৰুত্ব বুজি পাইছে। সেইবাবেই পৃথিৱীৰ বিভিন্ন দেশত বহু সুযোগৰ সৃষ্টি হৈছে। আমাৰ যুৱক-যুৱতীসকলে স্বাস্থ্যসেৱা, শিক্ষা, মহাকাশ আদি বহু ক্ষেত্ৰত নিজৰ ভাবমূৰ্তিৰে বিশ্বক আচৰিত কৰি তুলিছে।
বন্ধুসকল,
এইবাৰ স্বাধীনতা দিৱসৰ দিনা লালকিল্লাৰ পৰা স্বদেশীক বহুত গুৰুত্ব দিছো, বহুত আহ্বান জনাইছো, ভাৰত স্বাৱলম্বী হোৱা উচিত ভাই। আৰু আজি সমাজৰ সকলো মানুহ মোৰ সন্মুখত বহি আছে। আগতে হয়তো কামবোৰৰ বিষয়ে আপোনালোকক কোৱাৰ যোগ্যতা অৰ্জন কৰিছিলোঁ, কিন্তু আজি মই ক’ব লাগিব যে আপোনালোকে সকলো কাম কৰি সম্পূৰ্ণ কৰাৰ জৰিয়তে সেই সকলোবোৰ কাম মোক দেখুৱাইছে। আৰু মোৰ ২৫ বছৰৰ অভিজ্ঞতা হৈছে যে আপুনি মোৰ কোনো আশা পূৰণ নকৰাটো কেতিয়াও হোৱা নাই, গতিকে মোৰ ভোকতো অলপ বাঢ়ি যায়। প্ৰতিবাৰেই কিছুমান কাম নিযুক্তি দিয়াৰ ইচ্ছা বাঢ়ি যায়। আজি মই বিশেষভাৱে এটা কথা ক’ব বিচাৰিছো যে আজিৰ পৃথিৱীৰ অস্থিৰতাত ভাৰতৰ বাবে সৰ্বোত্তম উপায় হ’ল স্বাৱলম্বী হোৱা। আত্মনিৰ্ভৰশীল হোৱাৰ অৰ্থ হ’ল আমি থলুৱা বস্তুৰ ওপৰত জোৰ দিব লাগে। মেক ইন ইণ্ডিয়াৰ প্ৰতি আমাৰ উৎসাহ বাঢ়িব লাগে। স্বাধীনতাৰ আন্দোলন ১০০ বছৰ পুৰণি নহয়, ই আমাৰ ভৱিষ্যত শক্তিশালী কৰিব পৰা আন্দোলন। আৰু আপোনালোকে ইয়াৰ নেতৃত্ব দিয়া উচিত। আমাৰ সমাজৰ যুৱক-যুৱতী, পুত্ৰ-কন্যাই কৰক। আমাৰ পৰিয়ালত, ঘৰত যাতে এটাও বিদেশী বস্তু নাহে তাৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখিব লাগে। মাজতে মই ৱেড ইন ইণ্ডিয়াৰ কথা বুলি কৈছিলোঁ, তাৰ পিছত বহুতে বিদেশত বিয়া বাতিল কৰি ভাৰতলৈ আহি হল বুকিং কৰি ইয়াতে বিয়া পাতিলে। এবাৰ ভাবিলেই দেশৰ প্ৰতি থকা অনুভূতি স্বয়ংক্ৰিয়ভাৱে উদ্ভৱ হয়। মেক ইন ইণ্ডিয়া, আত্মনিৰ্ভৰ ভাৰত আমাৰ সফলতা, আমাৰ শক্তি। আমাৰ আগন্তুক প্ৰজন্মৰ ভৱিষ্যত তাতেই আছে। গতিকে বন্ধুসকল, আপোনালোকে নিশ্চিত কৰক যে আপুনি সদায় আৰু এবাৰ ভাৰতীয় সামগ্ৰী ক্ৰয় কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে, তেতিয়া স্বয়ংক্ৰিয়ভাৱে গুণগত মান উন্নত হ’ব। কাৰণ বজাৰত জীয়াই থাকিবলৈ সকলোৱে ভাল সামগ্ৰী তৈয়াৰ কৰিব, ভাল পেকেজিং কৰিব, সস্তাতে বিক্ৰী কৰিব। সেয়ে আমাৰ পইচা শেষ হ'লে আমাৰ বাবে ভাল নহয়। আৰু মোৰ বিশ্বাস যে এই সৰু কামটো মই আপোনালোকৰ ওপৰত ন্যস্ত কৰিছো, সমাজত সজাগতা আনি আপোনালোকে সম্পূৰ্ণ কৰিব আৰু দেশক নতুন শক্তি প্ৰদান কৰিব।

ব্যৱসায়ী সকলকো অনুৰোধ, এতিয়া আমাৰ সমাজ কেৱল কৃষকৰ নহয়, ব্যৱসায়ীৰো হৈ পৰিছে। এজন ব্যৱসায়ী হিচাপে মই কওঁ যে মোৰ দোকানত কেৱল থলুৱা সামগ্ৰীহে পোৱা যায় বুলি আমি এখন বৰ্ড লগোৱা উচিত, যিয়ে থলুৱা সামগ্ৰী কিনিব বিচাৰে আমাৰ ওচৰলৈ আহিব লাগে আৰু আমিও কেৱল থলুৱা সামগ্ৰীহে বিক্ৰী কৰিব লাগে। এয়াও দেশপ্ৰেম। কেৱল অপাৰেচন সিন্দূৰ যে দেশপ্ৰেম এনে নহয়, এয়াও দেশপ্ৰেম। এই আৱেগ আপোনালোকৰ মাজলৈ আগবঢ়াইছো, আপোনালোকে প্ৰতিশ্ৰুতি দিছে যে ইয়াত অৰিহণা যোগাই নিশ্চিতভাৱে সম্পূৰ্ণ কৰিব। মই অতিশয় কৃতজ্ঞ যে মই আপোনালোক সকলোৰে মাজলৈ আহিবলৈ সুযোগ পাইছো। সকলোকে শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিলোঁ। আৰু কন্যা সন্তানসকলক বহু আশীৰ্বাদ দিলোঁ। নমস্কাৰ।


